1

SARJANA MUDA PENGAJARAN (SEKOLAH RENDAH)

AMBILAN KHAS MAC 2011

SEMESTER 5 / MEI 2012

HBMT1203 VSMP

TEACHING OF PRE-SCHOOL MATHEMATICS (SMP)

NAMA : SIMON JACKROW

NO. MATRIKULASI : 700823125523001

NO. KAD PENGENALAN : 700823125523

NO. TELEFON : 0148530888

E-MEL : Sjyan07@yahoo.com.my

TUTOR : EN. MOHAMAD ADIFF BIN MOHAMAD ALI

PUSAT PEMBELAJARAN : OPEN UNIVERSITI MALAYSIA SANDAKAN

2

ISI KANDUNGAN

PERKARA

MUKA SURAT

1.0 Pengenalan 1

2.0 Teori Pembelajaran Kognitif

2.1 Teori pembelajaran kognitif Piaget

2.2 Teori pembelajaran kognitif Bruner

2

3

4

3.0 Implikasi Teori Kognitif Piaget Dan Bruner Dalam Pembelajaran

Matematik Prasekolah

5

4.0 Pengenalan Pranombor Prasekolah

4.1 Pranombor

4.1.1 Pengelasan

4.1.2 Perbandingan

4.1.3 Seriasi

4.1.4 Padanan satu dengan satu

4.1.5 Pola

4.1.6 Keabadian

4.2 Nombor

4.3 Pengukuhan

4.4 Konsep masa

4.5 Konsep ruang

6

6

6

7

7

7

8

8

8

9

9

9

5.0 Pengurusan Pengajaran Dan Pembelajaran Matematik Prasekolah

5.1 Aktiviti dalam bilik darjah

5.2 Aktiviti berkumpulan

5.3 Aktiviti perseorangan

9

9

10

10

6.0 Tinjauan Perpustakaan 11

6.0 Kesimpulan 12

Bibliografi

3

1.0 Pengenalan

Pendidikan prasekolah secara umumnya boleh didefinisikan sebagai persediaan melangkah ke

alam persekolahan di peringkat sekolah rendah. Pendidikan prasekolah merupakan

pengalaman awal yang penting dalam dunia persekolahan kepada seorang kanak-kanak.

Pengalaman persekolahan dan pembelajaran yang berkesan, bermakna dan menggembirakan

dapat membekalkan mereka dengan kemahiran, keyakinan diri dan sikap positif sebagai

persediaan untuk memasuki alam persekolahan formal dan pendidikan sepanjang hayat.

Pendidikan prasekolah di Malaysia adalah bertujuan untuk menyediakan asas yang

kukuh kepada pelajar sebelum memasuki peringkat pendidikan formal. Pendidikan prasekolah

juga bertujuan untuk menyuburkan potensi kanak-kanak dalam semua aspek perkembangan,

menguasai kemahiran asas dan memupuk sikap positif sebagai persediaan untuk masuk ke

sekolah rendah. Kurikulum Kebangsaan Prasekolah akan membolehkan kanak-kanak yang

berumur 5 tahu ke atas memperoleh asas yang kukuh dalam kemahiran berkomunikasi, sosial

dan kemahiran-kemahiran lain sebagai persediaan ke sekolah rendah. Program ini juga

merupakan asas kepada pembangunan dan perkembangan domain kognitif, afektif dan

psikomotor selari dengan Falsafah Pendidikan Kebangsaan.

Awal Matematik peringkat prasekolah membekalkan pengalaman awal matematik

kepada kanak-kanak. Pengalaman ini termasuklah konsep pranombor, nombor, operasi

nombor yang mudah, nilai wang, konsep waktu, bentuk dan ruang. Konsep matematik ini

dipelajari pada masa yang khas dan juga disepadukan ke dalam semua aktiviti pembelajaran

bertema menggunakan kaedah yang menyeronokkan. Dalam pembelajaran awal matematik,

kanak-kanak berfikir secara konkrit. Kanak-kanak mesti diberi peluang untuk mengalami

perhubungan matematik melalui manipulasi objektif konkrit. Kanak-kanak juga mesti

bermain dengan benda yang mereka boleh mengira dan menyusun.

Menurut Ahmad Ismail (2009), penguasaan konsep matematik tidak datang daripada

buku kerja atau tugasan atas kertas dan pen. Kanak-kanak membina pengetahuan matematik

dan mengembangkan kemahiran matematik melalui pengalaman hands-on dengan aktiviti

real-life. Kanak-kanak perlu dibiasakan dengan menggunakan pemikiran matematik dalam

menyelesaikan masalah harian yang konkrit bagi membantu membina keyakinan pelajar

dalam kemahiran matematik yang amat berguna kepada mereka apabila dewasa kelak.

4

Bagi menerangkan proses pembelajaran dalam pendidikan awal matematik di

peringkat prasekolah, pelbagai teori telah dikemukakan oleh ahli psikologi sejak zaman

Socrates dan Plato lagi. Perkembangan teori kognitif kanak-kanak boleh didefinisikan sebagai

paras pengetahuan dan keupayaan kanak-kanak menggunakan pelbagai pengetahuan tersebut

untuk memahami dunia sekitar mereka. Perkembangan kognitif menekan proses pembentukan

konsep, penaakulan dan penyelesaian masalah ketika menimba ilmu dengan menggunakan

pelbagai rangsangan dan media. Perkembangan kognitif merangkumi proses pengelasan,

konsep ruang, konsep nombor, proses sains dan menyelesaikan masalah. Kanak-kanak

menguasai kemahiran kognitif melalui interaksi sebenar menggunakan pelbagai bahan yang

mudah didapati di sekeliling mereka.

2.0 Teori Pembelajaran Kognitif

Pendekatan kognitif menekankan pada proses di sebalik tingkah laku yang ditunjukkan.

Dengan perkataan lain, proses ini lebih memberi fokus kepada proses mental dalaman.

Maklumat yang diterima akan diproses melalui beberapa peringkat. Peringkat tersebut adalah

pemilihan, perbandingan dan penyatuan dengan maklumat yang sedia ada dalam ingatan.

Setelah itu, penyatuan maklumat yang terjadi akan diubah dan disusun semula. Hasil

pemikiran bergantung pada proses mental dalaman tersebut. Ahli-ahli psikologi kognitif

menekankan bahawa manusia bukanlah penerima rangsangan-rangsangan yang pasif,

sebaliknya otak manusia akan memproses secara aktif maklumat yang diterima dan

menukarkan maklumat kepada bentuk atau kategori baru. Teori ini menerangkan

pembelajaran sebagai proses yang melibatkan pemerolehan dan penyusunan semula struktur

kognitif kepada bentuk yang bermakna dan mudah diingati oleh pelajar.

Dalam pembelajaran matematik, menurut Mohd Daud Hamzah (1996) menyatakan

bahawa kanak-kanak mempelajari matematik melalui kegiatan seharian tertentu. Terdapat

beberapa aktiviti yang dapat membantu kanak-kanak dalam memperoleh kensep-konsep awal

matematik, iaitu seperti aktiviti padanan, penjenisan, reguan dan susunan aturan. Terdapat

juga beberapa teori daripada pakar-pakar pembelajaran tentang cara-cara kanak-kanak

mempelajari matematik dan jenis matematik yang boleh diajar pada peringkat yang berbeza

dalam perkembangan kognitifnya. Teori yang dikemukakan oleh Piaget dan Bruner

merupakan antara teori yang memainkan peranan besar dalam perkembangan pengajaran dan

5

pembelajaran kanak-kanak prasekolah termasuklah pengenalan pranombor dalam mata

pelajaran matematik.

2.1 Teori pembelajaran kognitif Piaget

Jaen Piaget berasal dari Neuchatel, Switzerland. Beliau dilahirkan pada 9 Ogos 1896 dan

merupakan anak sulung kepada Arthur Piaget dan ibunya, Rebecca Jackson. Piaget

merupakan seorang ahli psikologi yang terkenal dalam bidang pendidikan. Beliau

mendapat ijazah Doktor Falsafah (Biologi) pada usia 25 tahun. Seterusnya, beliau

menumpukan perhatiannya kepada kajian perkembangan kognitif kanak-kanak. Melalui

kajian dan pemerhatian Piaget, beliau mendapati bahawa perkembangan kognitif kanak-

kanak adalah berbeza dan berubah melalui empat peringkat mengikut perubahan umur

mereka. Piaget membahagikan empat peringkat ini sebagai Peringkat Deria Motor (0-2

tahun), Peringkat Pra-operasi (2-7 tahun), Peringkat operasi Konkrit (7-12 tahun) dan

Peringkat Operasi Formal (selepas 12 tahun). Setiap peringkat perkembangan kognitif

kanak-kanak merupakan faktor penting yang mempengaruhi pembentukan konsep, sama

dan konkrit atau abstrak.

Peringkat

Umur Ciri-ciri

Motor deria 0-2 tahun - Boleh meniru dan mengingati benda-benda

- Mengetahui yang sesuatu objek itu masih

wujud walaupun ia disembunyikan

- Bersifat egosentrik (tumpuan hanya pada diri

sendiri sahaja).

Pra-operasi 2-7 tahun - Mula menggunakan bahasa secara sedikit

demi sedikit

- Boleh mula berfikir menggunakan bentuk-

bentuk simbol

Operasi

konkrit

7-11 atau 12

tahun

- Boleh menyelesaikan masalah-masalah yang

konkrit

- Boleh memahami konsep pemuliharaan

- Boleh membuat pengkelasan/ pengkategorian

Operasi

formal

11 atau 12 tahun

ke atas

- Boleh menyelesaikan masalah yang abstrak

- Menjadi lebih bersaintifik dalam cara

pemikiran

- Merasa bimbang tentang isu-isu sosial di

persekitarannya

Empat Peringkat Perkembangan Kognitif Piaget

6

2.2 Teori pembelajaran kognitif Bruner

Seymour Jerome Bruner atau lebih dikenali sebagai J. Bruner dilahirkan di New Tork

pada 1 Oktober 1915. Beliau merupakan bapa kepada teori psikologi kognitif. Beliau

merupakan seorang yang istimewa kerana telah dilahirkan buta dan tidak dapat melihat

setelah dijangkiti katarak sewaktu beliau masih bayi. Sebagai seorang tokoh kognitif

yang berjaya, beliau telah menerima banyak pencapaian atas penghasilan penulisan dalam

bidang falsafah pendidikan, teori-teori pembelajaran dan proses pengajaran.

Dalam aspek pembelajaran, Bruner berpendapat bahawa pembentukan konsep

merupakan proses yang terjadi lebih semua daripada konsep pada kanak-kanak yang

berusia antara 0-14 tahun, sementara konsep tingkat berlaku pada usia 15 tahun. Konsep

boleh dibahagikan kepada tiga kategori. Pertama, konsep konjuntif. Konsep ini merujuk

kepada konsep yang mempunyai beberapa bahagian yang tergabung dan tidak boleh

dipisahkan ataupun dikurangkan. Apabila salah satu bahagian diketepikan, konsep

tersebut menjadi kurang lengkap. Kedua, konsep disjuntif. Konsep ini merujuk kepada

bahagian-bahagian yang tergabung di dalam konsep ini boleh digunakan dalam satu

situasi ataupun situasi yang lain. Ketiga, konsep hubungan. Konsep ini pula merujuk

kepada hubungan khas antara satu sama lain yang wujud di antara bahagian-bahagian

tersebut. kebanyakan hubungan ini biasanya terdiri daripada bahagian-bahagian yang

mengandungi masa dan ruang.

Selain itu, Bruner berpendapat bahawa fungsi konsep utama adalah menyusun

maklumat kepada sifat-sifat umum bagi sesuatu kumpulan objek atau idea dengan

bertujuan memudahkan pengurusan agar lebih ringkas, mudah difahami, mempelajari

serta mengingati. Menurut beliau lagi, bahasa merupakan medium yang penting dalam

perkembangan kognitif manusia. Beliau mempercayai manusia mula menggunakan

tindakan sebagai usaha memahami alam sekitar dan apabila tindakan tidak mencukupi

akan bertukar kepada penggunaan gambar atau perwakilan simbol yang secara tidak

langsung menunjukkan peranan bahasa itu sendiri.

7

3.0 Implikasi Teori Kognitif Piaget Dan Bruner Dalam Pembelajaran Matematik Prasekolah

Teori pembelajaran kognitif merupakan satu teori yang sangat penting dalam proses

pengajaran dan pembelajaran murid-murid. Teori pembelajaran kognitif menekankan proses

kognitif bagi menghasilkan perubahan tingkah laku dalam pembelajaran. Selain itu, teori ini

juga merupakan satu cara pembelajaran yang menggunakan pengalaman sedia ada untuk

memikirkan cara penyelesaian masalah yang dihadapi. Teori pembelajaran ini sangat

menitikberatkan pengetahuan dan pengalaman yang sedia ada pada murid-murid untuk proses

pembelajaran. Dengan adanya teori pembelajaran kognitif ini secara tidak langsung

memberikan implikasi-implikasi kepada proses pengajaran dan pembelajaran kanak-kanak.

Implikasi teori pembelajaran kognitif yang pertama kepada proses pembelajaran

murid-murid adalah merangsang ingatan kanak-kanak semula. Pembelajaran kognitif lebih

kepada menggunakan pengalaman yang sedia ada bagi membantu dalam proses pembelajaran.

Oleh yang demikian, pembelajaran kognitif dapat merangsang ingatan kanak-kanak semula.

Contohnya, ketika kanak-kanak tersebut berada di alam persekolahan, mereka akan melalui

pembelajaran yang memerlukan pengalaman atau pengetahuan sedia ada seperti melalui

kemahiran 4M, iaitu membaca, menulis, mengira dan menaakul.

Selain itu, implikasi teori pembelajaran kognitif dalam proses pengajaran dan

pembelajaran murid-murid adalah membantu kanak-kanak mengingat semula. Oleh sebab

pembelajaran kognitif menekankan kepada perubahan-perubahan yang berlaku dalam cara

manusia berfikir dari peringkat bayi sehingga dewasa, Jean Piaget memandang kanak-kanak

sebagai pelajar yang aktif dan berkelakuan seperti saintis muda dan akan memperkembangkan

teori mereka masing-masing. Dalam bilik darjah, murid-murid akan belajar sesuatu mengikut

tahap ataupun tingkat umur mereka.

Di samping itu, teori kognitif juga bergantung pada cara kanak-kanak tersebut

memperoleh pengetahuan mereka. Contohnya, kanak-kanak tadika memperoleh pengetahuan

mereka melalui persepsi mereka sendiri berkaitan dengan dunia. Dengan itu, apabila kanak-

kanak tersebut melalui zaman persekolahan, mereka akan membantu muris-muris semula

tentang perkara yang telah dipelajari terutamanya pengetahuan yang mereka miliki ketika di

prasekolah.

Seterusnya, implikasi pembelajaran kognitif juga adalah melalui isi-isi pelajaran yang

hendaklah disusun mengikut perkembangan kanak-kanak. Mengikut pendapat Piaget dalam

8

teori perkembangannya, terdapat empat tahap perkembangan kognitif, iaitu sensori motor, pra

operasi, operasi konkrit dan operasi formal. Oleh yang demikian, isi pelajaran yang

disampaikan dalam proses pengajaran dan pembelajaran mestilah mengikut perkembangan

kanak-kanak. Hal ini kerana pengetahuan dan kebolehan kanak-kanak berbeza mengikut umur

atau pun tahap masing-masing. Dalam hal ini guru haruslah menyampaikan dan menyusun

isi-isi pelajaran mengikut perkembangan kanak-kanak.

4.0 Pengenalan Pranombor Prasekolah

Konsep awal matematik di peringkat prasekolah terbahagi kepada 5 peringkat, iaitu

pranombor, nombor, pengukuhan, konsep masa dan konsep ruang.

4.1 Pranombor

Pranombor terbahagi kepada beberapa pecahan, iaitu pengelasan, perbandingan, seriasi,

padanan satu dengan satu, pola dan keabadian.

4.1.1 Pengelasan

Pengelasan adalah pengumpulan objek dalam kelas atau subkelas berdasarkan ciri-

ciri yang jelas. Tujuannya untuk memastikan murid dapat membezakan dan

mengumpulkan objek berdasarkan kesamaan dan perbezaan. Klasifikasi objek boleh

dilakukan berdasarkan:

(a) Satu ciri (contoh: warna, bentuk atau saiz)

(b) Dua ciri (contoh: warna dan bentuk atau warna dan saiz)

(c) Tiga ciri (contoh: warna, bentuk dan saiz)

(d) Negatif (contoh: objek yang tidak terdapat dalam kumpulan tertentu)

Kanak-kanak akan diperkenalkan dengan cara menyusun mengikut susunan mudah

dan mengumpulkan mengikut bentuk, saiz, warna, corak dan fungsi. Aktiviti yang

boleh dijalankan adalah dengan mencampurkan semua barang-barang bersama.

Kanak-kanak perlu mengasingkan barang-barang tersebut dalam kumpulan atau set

yang berbeza. Aktiviti pengelasan adalah proses penting untuk membentuk konsep

nombor. Proses pengelasan perlu melalui beberapa tahap, iaitu:

(a) Memilih dan membanding

9

(b) Mengumpul

(c) Memilih semula

(d) Mengasingkan kumpulan

(e) Memilih objek berdasarkan fungsi, kegunaan atau konsep

4.1.2 Perbandingan

Perbandingan adalah proses mengaitkan antara dua benda menggunakan ciri tertentu

sebagai asas perbandingan (Gibbs & Castadena, 1975). Perbandingan berlaku apabila

kita membandingkan ciri-ciri kuantitatif dan kualitatif dua objek. Tujuannya adalah

untuk memastikan muris-murid menguasai konsep yang selalu digunakan dalam

perbandingan seperti lebih banyak, lebih kurang dan lebih tinggi. Contoh

perbandingan: membandingkan adalah seperti;

(a) Ukuran- panjang: pendek, tinggi: rendah, tebal: nipis

(b) Saiz- besar: kecil

(c) Berat- berat: ringan

(d) Bilangan atau kuantiti- banyak: sedikit

(e) Jenis objek

4.1.3 Seriasi

Seriasi merupakan susunan lebih daripada dua objek mengikut turutan berdasarkan

kriteria yang jelas. Tujuannya adalah untuk memastikan susunan turutan yang betul.

Kebolehan menyusun dan menertib adalah mengikut perkembangan konservasi dan

pengelasan. Contoh seriasin adalah seperti;

(a) Menyusun mengikut pola urutan: kecil- besar, nipis- tebal, rendah- tinggi,

pendek- panjang, sempit- luas

(b) Menyusun objek mengikut ciri

4.1.4 Padanan satu dengan satu

Padanan satu dengan satu adalah hubungan perkaitan satu dengan satu antara objek

yang sama atau berbeza. Proses memadan bermula daripada konsep memadan objek

dengan objek mengikut warna, saiz, bentuk, bilangan, objek dengan nombor dan

10

nombor dengan nombor. Membina bilangan objek dengan simbol juga adalah

sebahagian daripada konsep padanan satu dengan satu. Contoh padanan satu dengan

satu adalah seperti;

(a) Memadan benda yang berpasangan yang sama seperti kasut.

(b) Memadan benda yang berpasangan tetapi tidak sama seperti garpu dengan sudu

(c) Memadan bilangan yang sama

(d) Memadan bilangan objek dengan simbol nombor

4.1.5 Pola

Salah satu aspek dalam matematik adalah mengkaji pola. Contohnya, dalam

kehidupan seharian kita, ada waktu siang dan waktu malam. Terdapat empat cara

bagaimana konsep pola boleh dikembangkan dalam diri murid, iaitu:

(a) Meniru pola

(b) Menyambung pola

(c) Melengkapkan pola

(d) Membina pola sendiri

4.1.6 Keabadian

Ketekalan (consistency) merupakan satu aspek yang boleh dikaitkan dengan jisim, isi

padu dan keluasan. Tujuan konsep keabadian diperkenalkan adalah untuk

memastikan muris-muris memahami ketekalan jisim dan isi padu walaupun

diletakkan, disusun atau diatur di tempat atau keadaan yang berbeza.

4.2 Nombor

Konsep nombor disimpulkan oleh pemikiran seseorang daripada kumpulan atau

kumpulan benda yang dilihat. Konsep nombor menggambarkan bilangan atau banyaknya

benda bagi sesuatu kumpulan, iaitu sifat kuantiti benda tersebut, manakala angka adalah

simbol atau tanda yang mewakili serta menggambarkan konsep nombor.

4.3 Pengukuhan

11

Pengukuran adalah satu proses di mana satu nombor diberikan kepada ciri-siri seperti

panjang, berat, kapasiti, luas, isi padu, suhu dan masa sesuatu objek atau peristiwa.

Kebolehan mengukur terbentuk daripada pengalaman, pengelasan, perbandingan dan

turutan. Proses aktiviti pengukuhan biasanya perlu melibatkan kanak-kanak merekodkan

ukuran, membandingkan ukuran dan menceritakan ukuran yang dilakukan.

4.4 Konsep masa

Masa adalah satu konsep yang abstrak dan tidak dapat dilihat dengan mata kasar. Konsep

masa berkait rapat dengan turutan atau seriasi. Turutan peristiwa seperti akhir, pertama,

selepas, sebelum dan di antara menunjukkan idea kedudukan seperti pertama, kedua dan

ketiga. Masa boleh diukur dengan dua cara, iaitu tempoh masa (peristiwa yang mengambil

kira masa ia berlaku) dan waktu ia berlaku (ketika waktu itu berlaku).

4.5 Konsep ruang

Merujuk kepada sesuatu objek yang terletak dalam ruang seperti depan, belakang, atas,

bawah, sisi, tengah, luar dan dalam.

5.0 Pengurusan Pengajaran Dan Pembelajaran Matematik Prasekolah

Tugas seorang guru prasekolah agak padat menyebabkan perancangan aktiviti yang berkesan

amat penting pada seorang guru. Guru hendaklah mempelbagaikan aktiviti pengajaran supaya

dapat menarik perhatian kanak-kanak prasekolah.

5.1 Aktiviti dalam bilik darjah

Aktiviti di dalam bilik darjah melibatkan semua pelajar dalam aktiviti yang sama.

Kebiasaannya, aktiviti berdasarkan maklumat yang disampaikan oleh guru melalui

penerangan, arahan, penceritaan, pertanyaan dan menjawab soalan pada akhir sesi

pembelajaran.

5.2 Aktiviti berkumpulan

12

Aktiviti berkumpulan sangat penting kerana melalui aktiviti kanak-kanak belajar

berkongsi dan menanti giliran untuk mengambil bahagian. Apabila bermain dalam

aktiviti berkumpulan, guru hendaklah memastikan setiap kumpulan melibatkan kedua-

dua jantina dan juga bangsa yang berlainan. Kumpulan hendaklah dalam kuantiti yang

kecil agar semua kanak-kanak dapat melibatkan diri atau mengambil bahagian. Guru

boleh memilih aktiviti yang sama atau berlainan. Objektif utama aktiviti berkumpulan

adalah untuk membentuk kanak-kanak supaya dapat bekerjasama untuk menyelesaikan

tugasan yang diberikan.

5.3 Aktiviti perseorangan

Guru juga hendaklah mengadakan aktiviti perseorangan. Ada ketikanya aktiviti

perseorangan sesuai kepada kanak-kanak kerana aktiviti ini memberi peluang kepada

kanak-kanak untuk berdikari dan membenarkan guru memberi arahan secara

perseorangan kepada kanak-kanak.

Pelaksanaan aktiviti ini dapat dilihat dalam rancangan pengajaran di bawah. Perancangan ini

juga persesuaian dengan teori kognitif Piaget dan Bruner dalam pembelajaran matematik awal

kanak-kanak. Pelan aktiviti pengajaran dan pembelajaran di dalam bilik darjah ini

berlangsung selama setengah jam. Aktiviti ini adalah bagi kanak-kanak berusia 5 tahun

seramai 15 orang. Perancangan aktiviti ini melibatkan permainan konsep nombor.

Langkah/ masa

Aktiviti pengajaran dan pembelajaran

Set induksi

(5 minit)

Guru memperkenalkan bongkah dan konsep nombor dengan menerangkan

sambil menujukkan bongkah.

Langkah 1

(10 minit)

- Guru memberikan pengalaman deria sentuh kanak-kanak kepada

konsep nombor dan kuantiti.

- Guru menggunakan bongkah yang pelbagai bentuk.

- Kanak-kanak memegang 2 bongkah, satu di tangan kiri dan satu di

tangan kanan sambil berkata “satu bongkah” setiap kali

menunjukkan bongkah pada tangan mereka.

- Kemudian, sambil menunjukkan kedua-dua bongkah mereka

berkata “dua bongkah”. Cara yang sama juga dilakukan pada

nombor yang seterusnya. Lama-kelamaan, kanak-kanak boleh

mengatur bongkah-bongkah itu mengikut ciri-ciri yang lain.

Langkah 2

(25 minit)

Bagi mengembangkan kebolehan membilang secara berturutan dan

mengikut kedudukan seperti pertama, kedua, ketiga dan seterusnya.

Kanak-kanak mengambil beberapa ketul bongkah. Setiap orang

13

membilang bongkah satu demi satu. Kanak-kanak lain memerhati dengan

teliti.

- Beberapa ketul bongkah diatur dalam satu baris dan kanak-kanak

membilang.

- Satu susunan yang tinggi seperti menara disusun menggunakan

bongkah. Kanak-kanak membilang ketul-ketul bongkah yang

digunakan bagi membuat binaan itu.

- Bongkah-bongkah disusun berbaris seperti kereta api. Kanak-

kanak diminta menunjukkan kedudukan bongkah pertama, kedua,

ketiga dan seterusnya.

Aktiviti ini dijalankan selepas kanak-kanak biasa dengan konsep nombor.

Pada peringkat permulaan pengenalan nombor untuk kanak-kanak tidak

melebihi angka 5, kemudian angka 10.

Penutup

(5 minit)

- Guru memberi rasa keseronokan belajar matematik dengan

menyanyi sebuah lagu yang mempunyai sebutan nombor sambil

menggunakan jari-jemari bersama kanak-kanak.

- Kanak-kanak dapat membilang dengan menggunakan jari sambil

menyanyi.

6.0 Tinjauan Perpustakaan

Jean Piaget (1952) menyatakan bahawa aktiviti dan permainan yang menarik mampu

memberi pemahaman matematik yang lebih berkesan kepada kanak-kanak normal. Sebagai

contoh, pembelajaran berkaitan nombor biasanya terjadi melalui pengalaman, interaksi sosial,

masa, bahasa dan kefahaman (Rosazizi & Nani, 2004). Menurut Nani & Rohani (2004) pula

dalam Panduan Kognitif Kanak-kanak Prasekolah, urutan perkembangan pembelajaran

matematik melalui tiga tahap, iaitu tahap konkrit, gambar dan simbolik. Hal ini selaras dengan

teori perkembangan kognitif Bruner yang mempunyai tiga peringkat, iaitu enaktif, ikonik dan

simbolik. Namun begitu, kebanyakan guru prasekolah lebih cenderung mengajar kanak-kanak

terus ke tahap ketiga, iaitu simbolik tanpa memberi pengalaman di kedua-dua tahap yang

sebelumnya. Hal ini menyebabkan kanak-kanak tidak mendapat pengalaman perkembangan

matematik yang kukuh.

Kanak-kanak haruslah diberikan asas dan pengalaman pranombor yang baik sebagai

satu persediaan yang kukuh bagi pembelajaran matematik di peringkat yang lebih tinggi.

Menurut Pusat Perkembangan Kurikulum (PKK, 2001), Kementerian Pelajaran Malaysia

(KPM) memberi penekanan kepada bermain sambil pelajar dalam proses pengajaran dan

14

pembelajaran kanak-kanak prasekolah. Pendekatan bermain sambil belajar dapat

meningkatkan keupayaan kognitif, keinginan untuk meneroka bagi memenuhi perasaan ingin

tahu, kemahiran motor kasar dan halus, kemahiran inovatif, kritis dan kreatif serta membantu

mengatasi perasaan bimbang dan tertekan. KPM menekankan supaya pendekatan ini

mempunyai ciri-ciri seperti aktiviti yang menggembirakan, penerokaan san interaksi dengan

persekitaran, permainan bebas dan terancang, kelonggaran masa, percubaan idea sendiri dan

peluang untuk memberikan tumpuan dan perhatian. Selaras dengan itu, pendekatan yang

sesuai untuk diaplikasikan ke dalam sistem pembelajaran adalah pendekatan permainan.

7.0 Kesimpulan

Pengetahuan asas yang kuat dalam bidang matematik adalah penting dalam masyarakat yang

menuju ke arah sebuah negara maju berteraskan Sains dan Teknologi. Pelajar-pelajar perlu

mempunyai kefahaman yang kuat terhadap konsep-konsep matematik asas yang akan

membolehkan mereka melanjutkan pelajaran pada peringkat yang seterusnya. Bagi menjamin

masa depan negara, pihak tertentu perlu mengkaji semula dan menggunakan pendekatan yang

lebih berkesan dalam mengajar kanak-kanak asas pemikiran tentang matematik dari peringkat

awal persekolahan. Pembelajaran matematik bukan sahaja diperluas di sekolah, malah telah

bermula sejak di prasekolah lagi kerana pembelajaran yang berkesan dari usia kanak-kanak

lagi akan membentuk asas pembelajaran yang kukuh. Seterusnya, dapat membantu mereka

untuk meneruskan pembelajaran di peringkat yang lebih tinggi lagi.

15

Rujukan

Ab. Fatah Hasan. (1994). Penggunaan minda yang optimum dalam pembelajaran. Skudai:

Penerbit Universiti Teknologi Mara.

Al Hurwitz & Day, M. (1995). Children and Their Art. Harcout Brace Collage Pub. Texas.

Artheim, R. (1989). Thought On Art Education. Santa Monica: Getty Center.

Chapman, L. H. (1998). Approaches to Art in Education. New York: Harcourt Brace

Jovanovich Inc.

Efland, A. (1997). Planning Art Education in Middle/ Secondary Schools. Ohio: USA.

Elliot, W & David, V. E. (1996). Reading in Art Education. London: Ginn- Blaisdell Publ.

Co.

Feldman, E. (1990). Becoming Human through Art. New Jersey: Prentice Hall.

Jane, B. K. (2000). Becoming an Art Teacher. USA: Towson University Wadsworth Thomson

Learning, USA.

Lowenfwld, V & Brittain. (1957). Creative and Mental Growth (8th

edition). New York: Mac

Millan.

Mok Soon Sang. (2009). Perkembangan kanak-kanak. Penerbitan Multimedia Sdn. Bhd.

Mok Soon Sang. (2010). Pedagogi untuk pengajaran dan pembelajaran. Penerbitan

Multimedia Sdn. Bhd.

Prentice, R. (1995). Teaching Art and Design. London & NY: Continuum.

Rohani Abdullah, Nani Menim & Mohd Sharani Ahmad. (2003). Panduan kurikulum

prasekolah. Kuala Lumpur: PTS Profesional Publishing Sdn. Bhd.

Salhah Abdullah. (2009). Kecerdasan pelbagai: aplikasi dalam pengajaran dan

pembelajaran. Kuala Lumpur: PTS Profesional Publishing Sdn. Bhd.

Shahizan Hassan & Ahmad Shahabudin Che Noh. (2005). Panduan merancang aktiviti

prasekolah. Kuala Lumpur: PTS Profesional Publishing Sdn. Bhd.