IMPAK PRASARANA SEKOLAH TERHADAP MURID…

(AKADEMIK,JASMANI,EMOSI,SOSIAL,ROHANI)

Bab 1 Pendahuluan

1. Pengenalan

Pembangunan pendidikan adalah penting di dalam sesebuah masyarakat dan negara.

Ini kerana pendidikan merupakan salah satu tunjang utama pembangunan sosial negara.

Pengabaian dalam soal pendidikan bererti mengabaikan kebajikan masyarakat dan akan

menjejaskan pembangunan sesebuah negara. Kepentingan pendidikan di dalam negara

Malaysia dapat dilihat dengan peruntukan perbelanjaan negara yang besar pada setiap tahun.

Ini bertujuan untuk meningkatkan sistem pendidikan yang ada sekarang kepada sistem yang

lebih maju dan terkini. Pelabagai aspek disentuh dalam bidang pendidikan termasuk

kemudahan prasarana di sekolah yang diperlukan oleh masyarakat. Perancangan berterusan

ini dianggap satu pelaburan yang besar untuk menjamin kemajuan bagi meningkatkan kualiti

pendidikan yang sedia ada di negara ini. Di antara matlamat utama dalam pembangunan

pendidikan ialah menjadiakan Malaysia sebagai pusat kecemerlangan pendidikan serantau

( PIPP 2006 ). Bidang pendidikan memainkan peranan utama dalam membentuk modal insan

serta mewujudkan potensi pekerja yang mempunya jati diri yang kukuh, berketrampilan,

berkeribadian mulia, berpengetahuan dan berkemahiran tinggi bagi mencapai aspirasi

kerajaan dalam wawasan 2020. Ini terbukti dengan usaha kerajaan membangunkan dan

memperingkatkan kemudahan pendidikan dari peringkat terendah iaitu pra sekolah hingga ke

peringkat pengajian tinggi (RMK9 2007).

Kementerian pelajaran memainkan peranan utama dalam mendukung harapan dan

aspirasi rakyat serta berdepan dengan cabaran yang mendatang, Kementerian perlu

mentransformasikan susunan bahagian-bahagiannya serta cara beroperasi bagi merapatkan

jurang antara pembentukan dasar dan keupayaan pelaksanaan. Perkara utama di sini ialah

pulangan atas pelaburan (ROI) dapat dioptimumkan, lebih-lebih lagi bagi dua pelaburan

Kementerian yang menggunakan modal paling tinggi iaitu infrastruktur sekolah dan ICT.(

http://www.moe.edu.my/btp/wp-content/uploads/2012/Blueprint/Preliminary-Blueprint-

BM.pdf)

Perdana Menteri Malaysia Datuk Seri Najib Tun Razak meluluskan peruntukan

belanjawan yang besar kepada sektor pendidikan melalui Kementerian Pelajaran Malaysia

(KPM). Sejumlah RM38.7 bilion telah diperuntukkan kepada Kementerian Pelajaran bagi

perbelanjaan mengurus dan pembangunan. “Sememangnya sejak merdeka, kerajaan telah

menjadikan bidang pendidikan sebagai agenda utama negara. Kerajaan juga menyedari

pelaburan dalam bidang ini adalah prasyarat kepada sebuah negara yang makmur dan

pembangunan rakyat yang sejahtera.

Pada pembentangan Belanjawan 2012, Kerajaan telah menyediakan sejumlah RM1

bilion untuk Tabung Penambahbaikan Prasarana dan Fizikal Sekolah-Sekolah Luar Bandar.

“Pada pembentangan Bajet 2012, Kerajaan telah menyediakan sebanyak 1 bilion ringgit di

bawah Tabung Khas Pembinaan, Penambahbaikan dan Penyelenggaraan Sekolah khusus bagi

keperluan mendesak untuk membaik-pulih bangunan sekolah, penyelenggaraan, pembelian

peralatan dan pembinaan blok tambahan”( Sedutan Teks Ucapan Perdana Menteri Bajet

2013).Ini menunjukkan kesungguhan kerajaan untuk meningkatkan taraf infrastruktur

sekolah untuk memberikan keselesaan kepada warga sekolah dalam pengajaran dan

pembelajaran mereka.Keseluruhan bajet yang diluluskan ini adalah untuk kepentingan

pembangunan pendidikan dan penyumbang kearah kemenjadian murid dan pembangunan

modal insan.

Namun begitu kemenjadian murid juga bergantung kepada kesungguhan para

pendidik menyampaikan ilmu supaya dapat membetuk modal insan kelas pertama dan

sokongan kewangan untuk menjalankan aktiviti-aktiviti ilmiah, kemudahan prasarana yang

disediakan di sesebuah sekolah. Menurur Zabidi Dun dan Mamah Muhammad (1996)

organisasi memerlukan tiga sumber utama untuk perlaksaan fungsinya iaitu sumber fizikal,

kewangan dan sumber manusia. Tanpa ketiga-tiga sumber ini, organisasi tidak akan mampu

mencapai matlamat dengan berkesan terutamnya bagi negara sedang dalam proses peralihan

ke arah Negara berpendapatan tinggi seperti Malaysia.

1.1 Latar Belakang Masalah

Prasarana sekolah yang telah dibina oleh kerajaan samaada infrastruktur mahupun

infostruktur ICT yang telah dibekalkan di sekolah adalah untuk member keselesaan yang

kondusif kepada semua pelajar untuk belajar dengan lebih baik lagi mencapai kejayaan di

dalam pelajaran. Namun ketidakseragaman infrastruktur dan infostruktur yang telah dibina di

sekolah menyebabkan masih ada lagi pelajar yang tertinggal dalam mendapat kemudahan

yang lengkap. Untuk menikmati kejayaan yang cemerlang kemudahan dan persekitaran yang

kondusif di perlukan oleh pelajar bagi mencapai kejayaan di dalam pelajaran. Jika suatu masa

dahulu, hanya di sekolah elit atau sekolah di bandar dapat menikmati kemudahan yang

lengkap, kini senario itu sudah tidak lagi begitu. Hampir keseluruhan sekolah menengah

tanpa mengira kedudukan samaada sekolah bandar atau luar bandar sudah menyediakan

kemudahan-kemudaha asas untuk keselesaan pelajar. Kelengkapan infrastruktur di sekolah

sangat penting sebagai pemakin kepada kemenjadian pelajar yang lebih berdisiplin dan

seterusnya mampu meningkatkan prestasi akademik mereka.

Saban tahun kerajaan memperuntukkan bajet yang besar untuk pembangunan pendidikan

yang berterusan terutama dalam pembinaan infrastruktur bangunan instisusi. Ini adalah hasrat

kerajaan untuk memastikan semua murid mendapat kemudahan yang selesa untuk belajar

seterusnya dapat melahirkan insan yang berjaya dari segi akedemik, kokurikulum mahupun

sahsiah. Dalam Pelan Induk Pembangunan Pendidikan 2006-2010, kementerian telah

mengenal pasti beberapa kemudahan infrastruktur yang perlu ditingkatkan pelaburannya

dalam tempoh terdekat. Antara kemudahan yang dikenalpasti ialah (i) bekalan elektrik; (ii)

air bersih yang selamat diminum; (iii) makmal komputer; (iv)makmal sains, dan (v) bilik

darjah dan bangunan yang mencukupi untuk membolehkan pelaksanaan persekolahan satu

sesi namun pengurusan kemudahan prasarana sekolah yang tidak baik akan memberi impak

yang negatif terhadap kemenjadian murid. Justeru itu kementerian pelajaran telah

melancarkan Laporan Awal Pelan Pembangunan Pendidikan Malaysia 2013-2025 bagi

memastikan sistem pendidikan negara akan mampu mengoptimumkan potensi setiap anak

Malaysia.(Teks ucapan Perdana Menteri Bajet 2013). Semua sekolah perlu mencapai

sekurang-kurangnya keperluan asas yang penting untuk iklim yang baik, selamat, bersih serta

pengajaran dan pembelajaran yang kondusif.

Pembangunan prasarana yang giat dibangunkan mestilah seiring dengan keberkesanan

kemenjadian murid dari segi akademik, kokurikulum dan sahsiah. Kemajuan infrastruktur

tidaklah menjamin kemenjadian murid yang diharapkan sekiranya ada pihak yang tidak

bersungguh-sungguh untuk mencapai hasrat kerajaan. Prasarana sekolah serba lengkap adalah

tidak bermakna sekiranya kualiti pembelajaran tidak dititikberatkan dalam usaha

meningkatkan kecemerlangan pendidikan. Ini dinyatakan oleh Timbalan Perdana Menteri,

Tan Sri Muhyiddin Yassin berkata, pelbagai kemudahan prasarana telah disediakan kerajaan

demi mewujudkan suasana selesa dalam pengajaran para guru dan pembelajaran para pelajar.

Beliau yang juga Menteri Pelajaran berkata, Malaysia beruntung kerana usaha kerajaan

berjaya menjadikannya sebagai antara negara dunia yang dapat menyediakan akses

pendidikan kepada lebih 90 peratus rakyatnya berbanding negara lain seperti

Indonesia."Prasarana tidak sehebat mana tetapi kualiti pembelajaran,kesungguhan ibu bapa

memberi perhatian, pengajaran terbaik guru dan tumpuan pelajar sendiri menjadikan ia

sekolah yang hebat," katanya.

(http://www.utusan.com.my/utusan/Dalam_Negeri/20120504/dn_28/Kualiti-pembelajaran-

seiring-pembangunan-prasarana-sekolah---Muhyiddin#ixzz2EijRvmIp)

Pelan Pembangunan Pendidikan Malaysia 2013 - 2025 dicadangkan peda ketka ini

antaranya ialah penekanan dalam aspek kemenjadian murid. Melalui dimensi Aspirasi Murid

dengan menyasarkan enam ciri utama murid dalam usaha mengukuhkan lagi erti

kemenjadian murid seperti yang digariskan dalam Falsafah Pendidikan Kebangsaan. Enam

ciri utama murid yang dihasratkan adalah;

1. Murid yang mempunyai pengetahuan  

2. Murid yang mempunyai kemahiran berfikir 

3. Murid yang mempunyai kemahiran memimpin  

4. Murid yang mempunyai kemahiran dwibahasa  

5. Murid yang mempunyai etika dan kerohanian  

6. Murid yang mempunyai identiti nasional  

Aspek kemenjadian murid ini sangat dititik beratkan sepertimana yang terkandung di

dalam PPPM demi mencapai matlamat utama pendidikan negara.tersebut. Penghayatan

kurikulum dan kokurikulum yang optimum dituntut perlaksanaannya oleh seluruh warga

sekolah ke arah menghasilkan murid yang mempunyai pengetahuan, berkemahiran berfikir,

memimpin dan dwibahasa. Kerajaan juga sentiasa mengambil berat mengenai kurikulum

persekolahan kebangsaan supaya ianya kekal relevan mengikut peredaran masa. Pada tahun

2010 Kurikulum Standard Sekolah Rendah (KSSR) dan Kurikulum Standard Sekolah

Menengah (KSSM) mula dilaksanakan secara beransur-ansur mengikut tahun menggantikan

sistem kurikulum yang iaitu Kurikulum Bersepandu Sekolah Rendah (KBSR) dan Kurikulum

Bersepadu Sekolah Menengah (KBSM). Penyediaan kurikulum dan kokurikulum baru ini

bermatlamat menghasilkan garis pandu yang holistik dan seimbang bagi memperkembang

kepelbagaian potensi individu untuk kemenjadian insan.UM DAN KOKURIKULUM

Kemenjadian murid diperkukuhkan lagi dengan penghayatan akidah dan nilai murni

bagi mencapai aspirasi murid yang mempunyai etika dan kerohanian. Sahsiah yang unggul

merupakan nilai yang perlu ada dalam diri setiap warga Malaysia. Karakter murid merupakan

satu aset yang paling berharga bagi menentukan modal insan yang dilahirkan memiliki

sahsiah unggul. Keperluan memiliki modal insan seperti ini akan dapat digarap melalui

penghayatan akidah. Penghayatan akidah akan menjadi benteng yang dapat mengawal

tingkah laku murid secara intrinsik. Pengawalan tingkah laku secara instrinsik ini akan

mengurangkan masalah sosial dan jenayah dalam negara. Tenaga, masa, kewangan dan

pemikiran akan dapat ditumpukan kepada pembangunan negara kerana masalah dalaman

negara telah pun dapat diselesaikan melalui pendidikan yang memberikan penekanan kepada

penghayatan akidah. Bagi mencapai aspirasi murid yang mempunyai identiti nasional,

gagasan perpaduan berasaskan semangat 1Malaysia diterapkan terus di sanubari murid,

dengan Membina Negara Bangsa menjadi teras yang dikembangkan melalui pelbagai aktiviti

seperti memperkasakan Bahasa Kebangsaan dan memupuk kecintaan murid terhadap

kesenian, budaya dan sukan.

Dasar satu murid menyertai sekurang-kurangnya satu sukan dilaksanakan mulai tahun

2011. Pelaksanaan dasar ini telah diumumkan oleh YAB Timbalan Perdana Menteri

merangkap Menteri Pelajaran pada 17 Mac 2010 dalam Mesyuarat Pembangunan Sukan.

Dasar 1Murid 1Sukan merupakan usaha KPM menggalakkan penyertaan aktif setiap murid

dalam sekurang-kurangnya satu jenis sukan khususnya bagi murid-murid yang kurang atau

tidak aktif dalam sukan agar dapat melahirkan modal insan yang sihat, cergas dan berdaya

saing. Di samping itu, dasar 1Murid 1Sukan ini juga menyokong pelaksanaan Falsafah

Pendidikan Kebangsaan yang berhasrat untuk melahirkan insan yang seimbang daripada segi

intelek, rohani, emosi dan jasmani. Aktiviti sukan di sekolah merupakan satu landasan yang

dapat mendorong murid ke arah budaya hidup aktif dan sihat di samping menggalakkan

mereka ke arah kecemerlangan sukan melalui program-program sukan berprestasi tinggi.

Dalam memastikan pembangunan pendidikan yang seimbang dan meningkatkan

ekuiti dalam pendidikan, penyediaan prasarana sekolah merupakan satu elemen penting yang

diberikan perhatian dalam perancangan pendidikan di Malaysia. Kepentingan perancangan

dan penyediaan kemudahan infrastuktur yang baik tidak dapat dinafikan amat kritikal dalam

menyokong kejayaan agenda pendidikan negara. Infrastruktur yang mencukupi dan selesa ini

amat penting untuk membolehkan proses pelaksanaan kurikulum dan kokurikulum yang

berkesan. Inisiatif kerajaan seharusnya memberi tumpuan terhadap usaha berterusan dan

menyeluruh bagi memantapkan kemudahan fizikal dan infrastruktur institusi pendidikan di

seluruh negara. Justeru kemudahan asas iaitu bekalan air bersih dan bekalan elektrik ke

sekolah terutamanya di kawasan pedalaman perlu disegerakan dengan alternatif apa sekalipun

bagi menjamin kesejahteraan murid di luar bandar dan seterusnya menyumbang ke arah

kemenjadian murid.

Menerjah ke era persaingan global, prasarana infostruktur di sekolah bukan lagi suatu

kehendak tetapi telah menjadi suatu keperluan. Penggunaan Teknologi Maklumat dan

Komunikasi (TMK) dalam pengajaran dan pembelajaran serta dalam bidang pentadbiran dan

pengurusan sekolah dan institusi pendidikan adalah prasyarat bagi Malaysia untuk menjadi

negara yang maju berpendapatan tinggi. Seiring dengan itu sistem e-pembelajaran

diperkenalkan. E-pembelajaran merupakan pengajaran dan pembelajaran yang menggunakan

rangkaian elektronik untuk menyampaikan isi kandungan, interaksi atau pemudahcaraan,

menerusi media elektonik seperti internet, intranet, setelit, pita audio dan video, televisyen

interaktif dan CD-ROM. Pengajaran boleh disampaikan pada waktu yang fleksibel dengan

fokus utama e-pembelajaran ialah murid perlu berdikari pada masa-masa tertentu serta

bertanggungjawab dan berperanan lebih aktif ke atas pembelajarannya dengan cara membuat

perancangan dan persediaan rapi untuk mencari bahan maklumat berkaitan dengan

pembelajaran atas daya usaha dan inisiatif sendiri. Jelasnya disini, e-pembelajaran

membolehkan pembelajaran kendiri dilaksanakan dengan lebih berkesan dan dapat

mengurangkan penggunaan teknologi maklumat bagi kegunaan negatif yang lain

1.2 Penyataan Masalah

Prasarana sekolah yang lengkap memainkan peranan yang penting dalam

membangunkan aspek-aspek kemenjadian murid sama ada dilihat dari aspek pengetahuan,

kemahiran dan berketrampilan. Sehubungan dengan itu, penggunaan kemudahan yang sedia

ada di sekolah perlu dioptimumkan oleh guru dan dapat memberi impak yang positif kepada

kemenjadian murid.murid. Walaubagaimanapun,secara amnya boleh dikatakan bahawa

seseorang pelajar yang cemerlang dari segi akademik , kokurikulum dan sahsiahnya

menunjukkan bahawa pelajar ini mendapat segala kemudahan yang ada di sekolah dengan

sempurna. Rupa-rupanya tanggapan ini adalah tidak benar kerana ada pelajar yang masih

gagal walau sehebat manapun infrastruktur di sekolah tersebut.

Mewajarkan perngagihan belanjawan negara terhadap sektor pendidikan dengan peratusan

tertinggi peruntukan pada setiap tahun, memberi petunjuk bahawa pembangunan prasarana

pendidikan di Malaysia berlaku pada kadar yang pesat dan tekal. Penyediaan kemudahan

infrastruktur dan infostruktur berlangsung dengan giat sekali bagi rata-rata seluruh sekolah di

Malaysia, walaupun masih terdapat masalah keciciran pembangunan di beberapa lokasi sekolah. Ini

termasuklah pembinaan sekolah baru bagi lokasi yang masih tidak mempunyai sekolah demi

memberi akses kepada pendidikan terutamanya di kawasan luar bandar, dan pembinaan bilik darjah

tambahan bagi sekolah yang berkeperluan untuk mengurangkan kesesakan kelas iaitu maksimum 35

orang murid setiap kelas, terutama di bandar utama. Hal ini dilaksanakan bagi memastikan

keselesaan murid. Usaha meningkatkan kualiti kemudahan fizikal di sekolah terutamanya yang telah

beroperasi selama 30 tahun akan terus diberi tumpuan. Hal ini merangkumi keperluan kemudahan

tambahan atau gantian seperti bilik darjah baru, makmal sains, bengkel kemahiran, perpustakaan

dan bilik pentadbiran yang lebih selesa. (Pelan Strategik Interim, 2010-2020).

Laporan awal Pelan Pembangunan Pendidikan Malaysia 2013-2025 turut membentangkan

kejayaan penambahbaikan prasarana sekolah dengan peratusan kenaikan tahap pembangunan yang

memberangsangkan. Bagi runut rekod 2005 hingga 2011, prasarana sekolah seperti bekalan elektrik,

bekalan air bersih, sekolah dua sesi dan makmal komputer mencatat penambahbaikan yang positif.

Kerajaan juga telah membelanjakan sebanyak RM19.771 juta untuk menampung perbelanjaan

pembangunan sekolah dengan 80% darinya untuk pembangunan infra fizikal, manakala selebihnya

untuk infra IT, utiliti dan infra lain.

Namun, di sebalik kebanggaan kita terhadap pembangunan prasarana yang pesat ini,

matlamat utama pendidikan iaitu kemenjadian murid seolah-olah tidak seiring dengan limpahan

pembangunan infrastruktur dan infostruktur. Terdapat pelbagai laporan yang mengaitkan kegagalan

kemenjadian murid, antaranya dari aspek keseimbangan emosi di mana berdasarkan Kajian

Kesihatan dan Morbiditi Kebangsaan, dapatan kaji selidik menunjukkan bahawa 14.4% remaja

berusia 16 tahun hingga 19 tahun mengalami masalah kesihatan mental berbanding dengan

golongan dewasa yang mencatatkan 11.2% kes. Kajian itu juga menunjukkan bahawa secara

keseluruhan, 11% golongan muda berusia 16 tahun hingga 24 tahun pernah terfikir untuk

membunuh diri (Dewan Siswa, April 2012). Gangguan emosi boleh ditakrifkan sebagai suatu situasi

yang menunjukkan satu atau lebih karakter oleh murid, akibat dari konflik yang tidak dapat

diselesaikan, yang dicirikan dengan keresahan sama ada melalui pertuturan atau perlakuan tertentu,

seterusnya menunjukkan suka menyendiri dan mempunyai emosi yang tidak stabil.

Selain itu turut dilaporkan aspek negatif dari segi kesihatan dan jasmani murid dengan fakta

peningkatan masalah obesiti dalam kalangan kanak-kanak berumur 7-10 tahun adalah di antara 6.6%

hingga 13.8%. Sebanyak 12.8% daripada masalah obesiti tersebut ialah dalam kalangan kanak-kanak

lelaki. Masalah obesiti ini juga semakin ketara dalam kalangan remaja berumur 13 hingga 17 tahun.

Kanak-kanak yang mengalami masalah kegemukan berisiko untuk menjadi obes apabila dewasa dan

keadaan ini akan menjurus kepada kewujudan masalah kesihatan kronik pada masa hadapan.

Masalah kemenjadian murid juga ditimbulkan menyentuh aspek sahsiah apabila kes disiplin

pelajar dilaporkan semakin meningkat. Pada tahun 2007, Kementerian Pelajaran Malaysia mengenal

pasti seramai 76,300 orang pelajar atau 1.09 % daripada 7 juta orang pelajar di negara ini terbabit

dengan masalah disiplin. Menurut laporan Azizi et al. (2007), pada tahun 2003 terdapat sebanyak

456 buah sekolah berada dalam perhatian Polis kerana kegiatan samseng dan jenayah lain. Laporan

Persidangan Dewan Rakyat (2007) pula menyatakan hampir 70% pelajar yang dikenakan hukuman

buang sekolah didapati melakukan kesalahan ponteng sekolah di mana sejak 2003 hingga 2007, dan

seramai 21,011 orang pelajar sekolah rendah dan menengah dikenakan hukuman buang sekolah

kerana terlibat dengan salah laku disiplin di sekolah.

Namun demikian apa yang lebih membimbangkan ialah kesalahan disiplin termasuk

penyalahgunaan dadah, telah menular dari peringkat sekolah rendah lagi. Ini terbukti apabila

Timbalan Menteri Pelajaran, Datuk Dr. Wee Ka Siong (2009) mendedahkan bahawa walaupun

peningkatan sekolah rendah hanya daripada 0.78% kepada 0.79% namun pihak kementerian tetap

menganggapnya sebagai serius. Pada keseluruhannya isu yang melibatkan disiplin berada dalam

situasi terkawal walaupun ia membabitkan kes berat seperti pukul buli, gaduh dan ponteng tegar.

Statistik tahun 2009 KPM menunjukkan terdapat 3.2 juta murid sekolah rendah dan 2.2 juta pelajar

sekolah menengah di seluruh negara. Walau bagaimanapun jumlah aduan disiplin murid diterima

bagi tempoh Januari hingga Ogos tahun 2009 ialah 65 kes tetapi menurun 31 kes berbanding 96 kes

bagi tempoh sama tahun 2008 (Utusan Malaysia, 01 Oktober 2009) .

Mendepani cabaran dunia semasa tahap intelek pelajar Malaysia turut diukur dan dibanding

pada peringkat antarabangsa. Di dalam Pelan Pembangunan Pendidikan Malaysia 2013-2025

dilaporkan kedudukan pencapaian pelajar Malaysia berada dalam kelompok satu pertiga ke bawah

dalam 74 buah negara yang menyertai PISA (Programme for International Students Assesement) dan

menurun daripada kedudukan di atas purata pada tahun 1999 kepada di bawah purata antarabangsa

pada tahun 2007 dalam TIMSS (Trends in International Mathematics and Science Study). Ini

bermakna, sepanjang penyertaan Malaysia dalam kajian tersebut prestasi pelajar dalam tiga bidang

yang diukur iaitu kebolehan Membaca, Matematik dan Sains adalah semakin menurun. Hampir 60%

murid berumur 15 tahun yang menyertai PISA gagal mencapai tahap kemahiran minimum dalam

Matematik, manakala 44% dalam Bacaan dan 43% dalam Sains. Jika dibandingkan dengan negara

Asia yang lain, Malaysia mencatat perbezaan 38 mata yang bersamaan ketinggalan setahun dengan

Thailand, tiga tahun dengan Singapura, Korea Selatan dan Hong Kong, malah empat tahun di

belakang Shanghai.

Oleh itu memandangkan tidak ada lagi kajian seperti ini dijalankan di kawasan

terpilih maka kajian ini bertujuan untuk mengenal pasti sejauh manakah pembangunan

prasarana yang ada disekolah memainkan peranan dalam membantu kecemerlangan dari

aspek kurikulum, kokurikulum dan sahsiah murid. Kajian juga dilakukan untuk melihat

hubungan antara pembangunan prasarana sekolah dengan dimensi kemenjadian murid

sekolah dalam aspek kurikulum, kokurikuum dan sahsiah.

1.2 Objektif

i. Mengenalpasti tahap kemudahan infrastruktur sekolah yang sedia ada.

ii. Mengenalpasti tahap kemudahan infostruktur sekolah yang sedia ada.

iii. Mengenalpasti tahap kemenjadian murid dari aspek kurikulum, kokurikulum dan

sahsiah

iv. Mengenalpasti terdapat hubungan yang signifikan antara pembangunan prasarana

sekolah dan kemenjadian murid

1.3 Persoalan Kajian

i. Apakah tahap kemudahan infrastruktur yang sedia ada di sekolah.

ii. Apakah tahap kemudahan infostruktur yang sedia ada di sekolah.

iii. Apakah tahap kemenjadian murid dari aspek kurikulum, kokurikulum dan sahsiah

iv. Adakah terdapat hubungan yang signifikan antara kemudahan prasarana sekolah

dan kemenjadian murid.

1.4 Hipotesis Kajian

2 H0 : Tidak terdapat hubungan yang signifikan antara prasarana sekolah dengan kemenjadian

murid.

3 HA : Terdapat hubungan yang signifikan antara prasarana sekolah dengan kemenjadian

murid.

3.1 Rasional/kepentiangan kajian

Kajian ini dijalankan kepada guru-guru sekolah-sekolah felda daerah Kota Tinggi.

Kajian ini amat wajar memandangkan kepentingannya kepada mereka yang terlibat

dengan pembangunan kemenjadian murid sekolah seiring dengan kemudahan

infrastruktur sekolah yang telah disediakan.

1.6 Skop / Kekangan

1.7 Definisi istilah

Kemenjadian Murid

Definisi kemenjadian ialah perihal (proses) menjadikan, menciptakan dan

mewujudkan sesuatu yang baru ( kamus Dewan, 1984). Menjadi pula bermaksud untuk

dikenali, dianggap atau diiktiraf terhadap sesuatu yang sebenar-benarnya telah berlaku.

Murid ialah harta negara yang perlu dibimbing dan dikembangkan. Tidak ada harta

negara yang lebih berharga daripada murid jika mereka dididik dan diasuh mengikut hasrat

negara ( Kamarudin Hj Kachar, 1981)

Kemenjadian murid yang dimaksudkan dalam kajian ini ialah perkara yang sebenar-

benarnya telah berlaku terhadap murid dalam aspek kurikulum, kokurikulum dan sahsiah.

Aspek Akademik

Menurut Kamus Dewan Edisi keempat (2007), pencapaian akademik bermaksud apa

yang telah dicapai, dihasil, dan diperolehi dalam peperiksaan yang dijalankan dalam

pendidikan formal. Menurut Wallman(1969) menyatakan bahawa akademik adalah sesuatu

yang berkaitan dengan pendidikan formal dan pencapaian pula merujuk kepada tingkat

kecekapan dalam pelajaran.

Aspek Kokurikulum

Menurut Kamus Dewan Edisi keempat (2007), kokurikulum didefinisikan sebagai

sebahagian daripada kurikulum asas iaitu kegiatan atau aktiviti selain matapelajaran yang

diajar dalam bilik darjah tetapi dianggap sebagai sebahagian daripada kegiatan pendidikan di

sekolah seperti kegiatan persatuan, kegiatan kesukanan dan lain-lain lagi.

Selain itu menurut Sofian (2002) aktiviti kokurikulum yang dimaksudkan sebagai aktiviti

terancang dan berstruktur di luar bidang akademik. Aktiviti-aktiviti di luar bilik darjah dan di

luar waktu persekolahan bagi membantu perkembangan individu kumpulan untuk mendapat

keseimbangan. Perkembangan mental dalam perkembangan intelek, rohani, emosi dan

jasmani.

Aspek Sahsiah

Sahsiah didefinisikan sebagai keperibadian yang dimiliki oleh pelajar untuk menjadi

indan yang berguna. Sahsiah mengikut istilah bermaksud keperibadian atau peribadi ( Kamus

Dewan, 2001). Sahsiah juga merujuk kepada sistem kecenderungan bertingkahlaku individu.

Ini bererti setiap individu ada cara bertindak yang tersendiri dan cara bertindak itu adalah

lebih kurang sama dari sehari ke sehari (Siti Fatimah, 1993:50) Kagan (1988) mentakrifkan

sahsiah sebagai corak keseluruhan individu yang merangkumi cara dia berfikir, berasa,

bertingkahlaku dan cara berhubungnya dengan alam sekitar. Begitu juga menurut takrigan Ee

Ah Meng (1997) yang menyatakan sahsiah merujuk kepada pembentukan psikoligi seseorang

individu secara keseluruhan. Ini merangkumi perangai, kecerdasan, sentiment, sikap, minat,

kepercayaan, cita-cita dan nilai-nilai.

Bab 2

Kemudahan prasarana penting dalam pendidikan dan dianggap sebagai usaha yang dapat

memberi kesan positif ke arah pencapaian matlamat organisasi sekolah. Kemudahan

prasarana merujuk kepada infrastruktur dan infostruktur yang ada di sekolah. kemudahan