ISI KANDUNGAN

BIL. TAJUK MUKA SURAT

1. 1.0 PENGENALAN 2

2. 2.0 PEMBENTUKAN DINASTI QING 3-4

3. 3.0 KEJAYAAN-KEJAYAAN DINASTI QING

3.1 MAHARAJA KANGXI (1661-1722) 3.1.1 PENTADBIRAN 3.1.2 KETENTERAAN 3.1.3 PENDIDIKAN 3.1.4 AGAMA KRISTIAN 3.1.5 KESENIAN

3.2 MAHARAJA YONG ZHENG (1722-1735) 3.2.1 PEMBENTUKAN MAJLIS BESAR 3.2.2 PENAKLUKAN

3.3 MAHARAJA QIAN LONG (1735-1796) 3.3.1 PENYATUAN ETNIK 3.3.2 PERTANIAN 3.3.3 PENTADBIRAN 3.3.4 KEKUATAN KETENTERAAN 3.3.5 KESENIAN

5

5-66-77-88-999

1010-11

11

1112

12-131314

14-15

4. 4.0 ANALISIS 16-17

5. 5.0 KESIMPULAN 17

6. RUJUKAN 18-19

1

1.0 Pendahuluan

Pada tahun 1644 M telah menyaksikan pemerintahan Dinasti Ming (1368M-1644M)

digantikan oleh Dinasti Qing menjadi pemerintah di China yang mana buat kali

keduanya China diperintah oleh kaum bukan Cina. Pada kali pertama China

diperintah oleh orang asing ataupun lebih tepat dikenali sebagai kaum bukan Cina

adalah semasa pemerintahan Dinasti Yuan yang mana kaum Mongol sangat

berkuasa pada masa itu, dan pada tahun 1644M telah menyaksikan bahawa pihak

Manchu pula mengambil alih kekuasaan di China. Melalui pentadbiran yang

dilaksanakan oleh setiap Maharaja Dinasti Qing ini telah memperlihatkan pelbagai

kemajuan yang dicapai oleh China itu sendiri melalui tiga orang Maharaja Qing yang

terkenal. Namun begitu terdapat seorang lagi Maharaja Qing yang terawal jarang

diketengahkan pembabitan beliau iaitu Maharaja Shunzi yang telah menjadi

pemerintah Dinasti Qing pada tahun 1644M sehingga 1661M.

Walaupun begitu dalam membicarakan mengenai kejayaan yang dicapai oleh

Dinasti Qing ini hanya pembabitan tiga orang maharaja Qing sahaja yang akan

dibangkitkan iaitu Maharaj Kuangxi yang mentadbir dari tahun 1661M sehingga

1722M, Mahara Yongzheng yang memerintah daripada tahun 1722M sehingga

tahun 1736M, dan Maharaja Qianglong yang merupakan maharaja terakhir yang

memerintah pada tahun 1736M sehinggalah ke tahun 1796M. Dalam meneliti

jangka masa pemerintahan ketiga-tiga maharaja diatas antara Maharaja Qing yang

paling lama memerintah adalah Maharaja Kuangxi iaitu selama 61 tahun dan jangka

waktu tersebut telah menjadikan beliau sebagai pemerintah Dinasti Qing yang

terlama sekali.

Qing membawa maksud suci dan bersih dan dalam menjalankan misi

menawan China pihak Manchu telah mengukuhkan kuasa mereka melalui

penubuhan organisasi Lapan Panji-panji. Panji-panji ini yang merupakan pasukan

tentera pihak Manchu dinamakan sebagai Lapan Panji-panji adalah berdasarkan

perbezaan yang terdapat dalam setiap tentera mereka dan ianya merupakan

sebuah pertubuhan sosial yang wujud dalam kalangan masyarakat Manchu sebelum

ekpedisi menawan China daripada Dinasti Ming. Dengan adanya Lapan Panji-panji

ini maka pihak Manchu menjadi lebih kuat dan gerakan penawanan mula dijalankan

2

sekitar tahun 1590M dan akhirnya menyaksikan pihak Manchu Berjaya menawan

China dan menggantikan Dinasti Ming.

2.0 Pembentukan Dinasti Qing

Dalam setiap pembentukan sesebuah dinasti keterlibatan pembangunnya

merupakan sesuatu yang sangat penting bagi mengetahui teknik yang telah

digunakan bagi melahirkan sesebuah empayar ataupun dinasti tersebut. Dalam

membina sebuah dinasti agung bukanlah kerja mudah malahan dalam mendirikan

sesebuah dinasti ataupun empayar itu masa berpuluh tahun diperlukan. Dinasti

Qing yang merupakan dinasti terakhir China telah dibangunkan oleh kaum bukan

China kerana kaum China sesungguhnya adalah kaum minoriti pada masa itu jika

dibandingkan dengan kaum lain. Masyarakat Han yang merupakan penduduk atau

kaum Cina tulen merupakan sebuah kelompok masyarakat yang sedikit sahaja

bilangannya dan menguasai China semasa era Dinasti Ming namun begitu peranan

mereka dalam kerajaan semakin berkurang setelah tampuk pemerintahan dipegang

oleh Dinasti Qing.

Dalam penubuhan ataupun pembentukan Dinasti Qing ianya merupakan

sebuah dinasti yang diasaskan oleh kaum Manchu iaitu yang terdiri daripada orang

Jurchen yang turut dikenali sebagai orang Tungusic.1 Individu yang paling

berpengaruh dalam mengasaskan Dinasti Qing pada masa ini ialah Nurhachi iaitu

ketua kepada kaum Jurchen di Jianzhou pada awal abad ke 17.2 Beliau yang pada

masa itu begitu bergantung kepada pihak kerajaan Ming telah melancarkan satu

kempen bagi menyatukan kaum-kaum yang letaknya berdekatan dengan mereka

pada tahun 15823 bagi menawan China yang berada dibawah pegangan Dinasti

Ming. Pada tahun 1616M, Nurhachi Berjaya menyatukan kaum-kaum berdekatan

1

http://www.britannica.com/EBchecked/topic/111803/China/71751/Culture#toc71754, diakses pada 24 April2013.

2 Pada zaman Dinasti Ming sistem ketua kaum telah diperkenalkan dan setiap kaum mempunyai penghulu masingmasing. Sistem ini dikenali sebagai Native Chieftain System iaitu dianggap sebagai sebuah birokratik yangunik. John E. Herman, Empire in the Southwest: Early Qing Reforms to the Native Chieftain System,Association for Asian Studies (The Journal of Asian Studies, Vol. 56, No. 1), 1997, hlm. 50.

3http://www.britannica.com/EBchecked/topic/111803/China/71751/Culture#toc71754, diakses pada 24 April2013.

3

Jianzhou dan menguatkan lagi daerah pegangannya itu dan beliau telah

menggelarkan dirinya sebagai Khan of The Great Jin yang mana merujuk kepada

Dinasti Jurchen yang sebelumnya.4

Dua tahun kemudian pula, Nurhachi telah mengistiharkan tentang Tujuh

Sungutan iaitu the Seven Grievances yang mana beliau secara terbuka menyatakan

bahawa kedaulatan maharaja Ming dalam menyatukan kaum Jurchen adalah hanya

tipu sahaja dan beliau telah melancarkan beberapa siri peperangan bagi

menewaskan pasukan Ming dan setelah beberapa kejayaan yang telah dicapai oleh

beliau Nurhachi telah memindahkan pusat pentadbirannya ke Hetu Ala bagi

memudahkan penawanan beliau yang seterusnya iaitu daerah Liaodong yang mana

antara daerah yang telah berjaya ditawan beliau pada masa ini ialah Liaoyang yang

telah ditawan pada 1621M dan Shenyang ditawan pada 1625M.

Kemudiannya tindakan yang seterusnya diambil oleh Nurhachi ialah

bekerjasama dengan pihak Mongol. Mongol pada masa itu walaupun telah menjadi

sebuah kaum yang terletak diluar kekuasaan dinasti Ming namun mereka tetap

mendapat layanan yang pilih kasih daripada pihak pemerintah Ming dan dikawal

ketat oleh tentera-tentera kerajaan Ming dan hal ini member peluang untuk

Nurhachi bagi menjalinkan hunbungan dengan pihak Mongol bagi menjatuhkan

dinasti Ming pada masa itu. Kerjasama antara pihak Manchu dan Mongol pada masa

itu merupakan satu gabungan kuasa yang kuat malah tindakan Nurhachi ini mampu

menghapuskan satu musuh yang mungkin dapat menggagalkan rancangannya bagi

memusnahkan dinasti Ming namun dengan kerjasama dengan pihak Mongol,

Nurhachi percaya bahawa beliau akan Berjaya.

Selain itu, dalam menjalankan hubungannya dengan pihak Mongol Nurhachi

telah menjalankan satu dasar bagi mengukuhkan lagi hubungan pihak Manchu

dengan Mongol iaitu melalui perkahwinan dalam kalangan golongan bangsawan

mereka. melalui perkahwinan antara kedua-dua kaum maka hubungan

persahabatan antara mereka lebih terjamin malahan sepanjang pemerintahan

Dinasti Qing pihak Mongol sentiasa memberi bantuan terutama dari segi

ketenteraan.5

4 Ibid.5

Ibid.

4

Dalam pembentukan dinasti Qing ini juga apa yang paling penting ialah

penubuhan Lapan Panji-panji yang telah menjadi salah satu usaha dan faktor

kemenangan pihak Manchu menawan kerajaan Ming. Antara ketua kepada Lapan

Panji-panji yang begitu berkuasa pada masa itu ialah Hong Taiji. Beliau begitu

banyak membantu dalam kempen pihak Manchu ingin mengalahkan kerajaan Ming.

Akhirnya setelah beberapa siri serangan dilakukan pada tahun 1644M pihak Manchu

Berjaya menjatuhkan kerajaan Ming dan membangunkan Dinasti Qing sebagai

sebuah pemerintahan yang baru dibawah maharajanya yang pertama iaitu

Maharaja Shunzhi.6

3.0 Kejayaan-kejayaan Dinasti Qing

Dalam membangunkan sesebuah dinasti bukanlah perkara mudah, tersilap langkah

akan membawa kepada keruntuhan dinasti itu sendiri. Dinasti Qing yang

merupakan sebuah dinasti yang telah diasaskan oleh puak Manchu telah

mengalami pelbagai kejayaan melalui pemerintahan tiga orang rajanya yang sangat

berkaliber. Walaupun terdapat kelemahan dalam diri setiap maharajanya itu namun

terdapatnya kejayaan yang dicapai oleh mereka sehingga membawa kepada

Negara China yang ada pada hari ini.

3.1 Maharaja Kangxi (1662M-1722M)

Setelah kematian ayahnya iaitu Maharaja Shunzhi akibat daripada demam cacar,

Kangxi yang pada masa itu baru berusia tujuh tahun telah dilantik menjadi

Maharaja Dinasti Qing yang kedua menggantikan ayahnya. Nama Kangxi

merupakan nama yang digunakan oleh beliau setelah menaiki takhta Dinasti Qing

menggantikan ayahnya yang bermaksud sihat dan sungguh baik sekali. Sewaktu

beliau kecil nama yang diberikan kepada Maharaja Kangxi ialah Xuanye dan beliau

merupakan anak ketiga ayahnya. Walaupun begitu perlantikan beliau sebagai

pengganti ayahnya pada masa itu tidak menimbulkan rasa cemburu dalam diri dua

orang abangnya.

Semasa era pemerintahan beliau, Maharaja Kangxi merupakan seorang

maharaja yang sangat digeruni dan disayangi oleh rakyatnya kerana beliau

6

http://www.dynastiesofasia.com/asian-history-references.htm, diakses pada 24 April 2013.

5

merupakan salah seorang pemerintah yang mana sepanjang pemerintahannya

tidak membabitkan kehilangan ramai nyawa. Beliau juga mempunyai sebuah badan

tugas rahsia yang diperintah bagi mendengar suara rakyat mengenai

pentadbirannya tanpa pengetahuan badan kehakiman dan perwakilan rakyat

kerana beliau tahu bahawa pihak tersebut sering mengambil kesempatan dan

memanipulasi rakyat. Dengan tindakan yang dilakukan oleh beliau ini maka hak

rakyatnya lebih terpelihara.

Menurut Pamela Kyle Crossley yang merupakan pengkaji kepada sejarah

China menyatakan bahawa Mahara Kangxi ialah antara tiga pemerintah agung yang

telah melahirkan idea kosmopolitan melalui cara pembentukan dan cara beliau

mengendalikan tampuk kerajaannya.7 Tambahnya lagi sebagai seorang maharaja

kosmopolitan, Kangxi bukanlah seorang maharaja yang suka mengatur

pentadbirannya berdasarkan fantasinya malah beliau begitu sedar akan persepsi

dan idea kosmopolitan yang telah dimanifestasi olehnya yang merupakan hasil

daripada kesedaran beliau tentang betapa pentingnya berfikir kehadapan. Selain

itu, beliau turut dilihat oleh para sarjana sebagai seorang model pemerintah yang

disegani dan berkaliber malah Regina Krahl iaitu seorang sarjana daripada United

Kingdom menjelaskan bahawa Kangxi memiliki pemikiran yang begitu berinovasi

dan telah mengaplikasikan teknik sains dalam pendekatan terhadap penghasilan

seni.8

3.1.1 Pentadbiran

Setelah berjaya menguasai China dan menjatuhkan Dinasti Ming pihak Manchu

masih lagi membawa sistem kerajaan lama seperti mana yang berlaku pada zaman

Ming. Tujuan mengapa kerajaan Qing meneruskan sistem kerajaan yang telah

dilaksanakan oleh dinasti Ming adalah bagi memudahkan urusan dan agar rakyat

merasa selesa. Misalnya sistem peperiksaan bagi mendapatkan pekerjaan dengan

pihak kerajaan tetap diteruskan oleh kerajaan malahan didapati semakin ramai

masyarakat Manchu yang memperolehi pekerjaan dibawah kerajaan.

7

Kenyataan P.K. Crossley tersebut dipetik daripada konferensi yang telah dianjurkan oleh The Asian CivilisationsMuseum (ACM), Singapore pada 21 March 2009.

8 Ibid.

6

Dibawah pentadbiran Maharaja Kangxi juga keadaan politik berada pada

keadaan yang stabil. Sistem Gabenor Jeneral telah dilaksanakan oleh beliau bagi

memudahkan urusan pentadbiran di China hal ini memandangkan keadaan negara

China yang agak besar dan memerlukan tampuk pentadbiran kecil bagi membantu

beliau dalam menguruskan pentadbiran. Antara individu yang dilantik oleh beliau

untuk menyandang jawatan sebagai Gabenor Jeneral ini ialah Cai Yurong.9 Cai

Yurong telah diarahkan untuk memegang daerah Yunnan untuk mengawal revolusi

kecil yang sedang berlaku pada masa itu. Selain itu, pada zaman pemerintahan

maharaja Kangxi, beliau tidak menyerahkan sepenuhnya kepercayaannya terhadap

golongan pihak mahkamah. Kerana bagi beliau golongan ini sering mengambil

kesempatan dan tidak boleh dipercayai kerana pada zaman Dinasti Ming golongan

ini merupakan golongan yang memonopoli kerajaan dan sumber ekonomi.

Dalam melaksanakan pentadbirannya, maharaja Kangxi turut dibantu oleh

pihak Jesuits. Golongan Jesuits ini sangat dihormati oleh beliau kerana begitu

banyak membantu beliau dalam tampuk pemerintahannya, malahan dalam

memodenkan China pendapat golongan Jesuits ini begitu penting. Selain itu, cara

bagi menggunakan senjata, teleskop dan sebagainya turut dijelaskan oleh golongan

tersebut kepada beliau. Oleh kerana itu, maka timbulnya kontroversi dalam

kalangan penduduk China pada masa itu. Apatah lagi apabila Maharaja Kangxi pada

masa itu memeluk agama Kristian.

Selain daripada kewibawaan Maharaja Kangxi itu sendiri, beliau begitu

bertuah kerana terdapatnya Gabenor Jeneral yang bijak dalam membantu urusan

pentadbiran beliau. Gabenor Jeneral Cai Yurong telah mentakrifkan semula sistem

ketua kaum yang diamalkan di China bagi mengelak berlakunya penguasaan

mutlak golongan elit serta untuk memastikan kesetiaan golongan elit ini diserahkan

sepenuhnya kepada kerajaan. Akhirnya usaha beliau dalam mentakrifkan semula

sistem tersebut telah berjaya memperlihatkan kesetiaan penuh daripada golongan

elit bagi kerajaan Qing pada waktu itu.10

3.1.2 Ketenteraan

9 John E. Herman, Empire in the Southwest: Early Qing Reforms to the Native Chieftain System, Association forAsian Studies (The Journal of Asian Studies, Vol. 56, No. 1), 1997, hlm. 58.

10

Ibid, hlm. 58.

7

Apabila keadaan politik sesebuah negara itu berada dalam keadaan stabil maka

tidak hairanlah jika aspek ketenteraannya juga berada dalam posisi yang begitu

baik sekali. Sama perihalnya juga dengan dinasti Qing, Kuangxi merupakan antara

pemerintah agung dinasti ini dan juga antara tiga pemerintah kosmopolitan dunia

pada abadnya jadi tidak menghairankan jika beliau berjaya meluaskan aspek

ketenteraannya dengan begitu luas dan sistematik. Tidak hanya mengharapkan

pihak tentera beliau sahaja, maharaja Kangxi turut akan menyertai segala

peperangan yang dianjurkan oleh pihaknya malahan beliau sendiri begitu mahir

menunggang kuda serta memanah.11 Kepintaran beliau dalam kedua-dua bidang

tersebut telah menjadi kelebihannya dalam menawan segala daerah yang diingini

oleh beliau bersama bala tenteranya yang lain.

Pada tahun 1696, Kangxi telah mengetuai tiga bala tenteranya dalam usaha

melawan pihak Dzungars dan pada masa yang sama juga dibahagian barat Qing

telah diancam pula oleh Galdan yang mana membawa kepada Peperangan Jao

Modo sekaligus membawa kepada kematian Galdan pada tahun berikutnya. Pada

tahun 1701 pihak Kangxi telah cuba untuk merampas Dartsedo dan bandar Sichuan

yang mana terletak dibawah pegangan Tibet dan beliau berjaya. Usaha beliau

tersebut telah membawa kepada permusuhan antara Dinasti Qing dan Tibet.

Keberkesanan ketenteraan zaman maharaja Kangxi ini juga dapat dilihat

melalui kejayaan beliau dalam menumpaskan revolusi yang dipanggil sebagai The

Three Feudatoties pada tahun 1681M. Kangxi dengan sendirinya telah menyertai

pasukan tenteranya dalam membanteras revolusi yang diakibatkan oleh dasar

pembersihan pada zaman dinasti Ming ini selain itu revolusi ini turut dijalankan bagi

menegakkan semula kekuasaan Dinasti Ming dan untuk menjatuhkan Dinasti Qing

oleh para bangsawan dan individu yang begitu setia terhadap kerajaan Ming.12 Oleh

itu tidak hairanlah mengapa maharaja Kangxi mampu untuk menawan segenap

daerah China dalam sepanjang pemerintahan beliau selama 61 tahun. Michael G.

Chang dalam konferensi beliau mengenai sejarah asia dia Singapura pada 21 Mac

2009 menyatakan bahawa, jika dilihat secara purata Kangxi telah berjaya

menyelesaikan kunjungan beliau ke atas enam buah daerah di China selama hanya

11 Frances Wood, China: The Three Emperors 1662-1795, London: Burlington, 2006, hlm. 5.12

Willard J.Peterson, The Ch’ing Dynasty To 1800, Volume 1, Cambridge University Press, 2002, hlm. 56.

8

tiga bulan sahaja bagi memantau sendiri keadaan di daerah pegangan beliau itu

yang mana lawatan dan pantauannya bermula dari daerah Zhili sehinggalah ke

bahagian Hulu Yangzi.

3.1.3 Pendidikan

Pada era abad ke 17 hak wanita untuk memperolehi pelajaran begitu diabaikan dan

diketepikan kerana pada pandangan masyarakat pada masa itu wanita hanya

bekerja di rumah dan mengurus rumah serta mengurus keluarga sahaja. Keadaan

berbeza pada zaman pemerintahan Maharaja Kangxi. Wanita telah diberi peluang

untuk belajar walaupun tidak secara menyeluruh namun hak mereka bagi

mendapatkan pendidikan telah diberi oleh pihak kerajaan pada masa itu.

Pada zaman pemerintahan Maharaja Kangxi wanita telah diberi pendedahan

terhadap asas pendidikan seperti menulis dan membaca walaupun masih ramai

pada masa itu suami atau ibu yang kurang senang dengan dasar pendidikan

tersebut.13 Pada pendapat mereka jika wanita membaca sebuah buku maka

terdapatkah masa untuknya mengurus keluarganya.14 Namun begitu pada zaman

Maharaja Kangxi beliau telah membuktikan bahawa walaupun wanita diberi

pendedahan untuk belajar namun ia tetap tidak menjejaskan tugasnya untuk

menguruskan segala hal ehwal keluarga.

Selain daripada memperkenalkan pendidikan bagi kaum wanita sistem

pendidikan bagi kanak-kanak tempatan turut dititik beratkan pada zaman beliau.

Kanak-kanak tempatan dipantau ketat bagi memastikn mereka mendapat

pendidikan dengan sebaiknya dan sekaligus melanjutkan pelajaran mereka ke

peringkat yang lebih tinggi dan langkah terakhir ialah bagi menduduki peperiksaan

yang membolehkan mereka untuk bekerja dengan pihak kerajaan.

3.1.4 Agama Kristian

Semasa pemerintahan Maharaja Kangxi telah menyaksikan pemeluasan

penyebaran agama Kristian secara besar-besaran di China. Beliau begitu

13

C. Wing-Chung Ho, The Cultivation of Female Talent: Views on Women’s Education in China During The Early andHigh Qing Period (Journal of The Economic and Social History of The Orient, Vol. 38, No. 2.), BRILL, 1995,hlm. 192.

14 Ibid, hlm. 193.

9

menghormati para mubaligh-mubaligh Kristian yang telah datang ke China

sehinggalah beliau pernah meminta kepada seorang mubaligh Jesuits iaitu Fr.

Gerbillon untuk mengajar beliau ilmu Matematik di ruangan peribadinya di Istana.

Selain itu beliau turut mempelajari ilmu astronomi daripada mubaligh-mubaligh

Kristian ini.15 Melalui tindakan terbuka Maharaja Kangxi ini dapat dijelaskan bahawa

beliau merupakan pemerintah yang berfikiran kehadapan malahan melalui

kedatangan mubaligh-mubaligh Kristian ini juga beliau telah mempelajari begitu

banyak tentang dunia luar dan pengetahuan ini sudah pastinya disalurkan kepada

rakyat China itu sendiri.

3.1.5 Kesenian

Kesenian dalam masyarakat China bukan sahaja merujuk kepada lukisan malahan

juga kepada etika berpakaian. Setiap pemerintah China akan memerintah

menggunakan satu set salinan pakaian yang berbeza dan baru untuk setiap dinasti

yang berbeza. Perbezaan dari segi pakaian ini menunjukkan perubahan pentadbir

yang berbeza. Namun apa yang paling nyata adalah pada era dinasti Qing telah

memperlihatkan satu cara berpakaian yang unik danbcorak berpakian masyarakat

China pada era dinasti Qing ini telah diseragamkan.16

3.2 Maharaja Yong Zheng (1722-1735)

Maharaja Yong Zheng merupakan maharaja yang menggantikan Maharaja Kangxi

dimana nama beliau itu bermaksud “harmoni dan betul” manakala nama

keluarganya Yinzhen bermaksud “warisan nasib”. Beliau merupakan seorang

pemerintah yang bekerja keras serta matlamat utama Yongzheng adalah untuk

mewujudkan sebuah kerajaan yang berkesan hanya dengan perbelanjaan

minimum.17 Walaupun zaman pemerintahan Yongzheng adalah lebih pendek

daripada pemerintahan kedua-dua bapanya (Maharaja Kangxi) dan anaknya

(Maharaja Qianlong), kematian mengejut beliau adalah disebabkan oleh beban kerja

15 Frances Wood, China: The Three Emperors 1662-1795, London: Burlington, 2006 , hlm. 6.16

Ren Wanping, Dressing Customs During Kangxi’s Reign and Their Significance, ACM, Singapore, 2009.17 Patricia Buckley Ebrey, Chinese Civilization, United States of America : The Pree Press A Division of

Macmillan,1993, hlm 271.

10

yang berat. Yong Zheng semasa era keamanan dan kemakmuran, beliau telah cuba

menghapuskan rasuah dan mengelakkan berlakunya pembaziran, dan

memperbaharui pentadbiran kewangan. Beliau telah membangunkan sistem

“Palace memorial” yang ditubuhkan oleh bapanya untuk menjaga pegawai

Makhamah Luar.

3.2.1 Pembentukan Majlis Besar

Semasa pemerintahan Maharaja Yong Zheng beliau telah melakukan perubahan

yang paling penting dalam pengendalian negeri iaitu pembentukan Majlis Besar

pada tahun 1729. Majlis ini telah direka untuk membantu secara langsung maharaja

dalam merangka fatwa dan berkhidmat sebagai majlis penasihat utama dalam hal-

hal keadaan negara dan kerajaan tentera. Beliau juga telah memilih majlis baru

untuk mentadbir iaitu terdiri daripada lapan putera Yinsi, 13 putera Yinxiang, Zhang

Tingyu, Ma Qi dan Longkoda.18 Beliau juga membenci rasuah dan semasa era

pemerintahan beliau, pegawai-pegawai yang mengambil rasuah akan dihukum

teruk kerana beliau ingin mewujudkan satu peraturan autokrasi yang ketat.

3.2.2 Penaklukan

Semasa era pemerintahan maharaja Yong Zheng beliau telah memperluaskan

kuasanya ke rantau asia timur dimana beliau telah mengusai kawasan Timur

Mongolia. Kerajaan Qing pada masa itu cuba untuk menambah wilayah jajahannya

ke kawasan pendalaman bagi menundukkan orang Mongol.19 Oleh itu, tentera telah

dihantar dengan peralatan perang yang lengkap seperti meriam dan senjata-

senjata moden dan jelas dapat dilihat dengan menggunkan senjata-senjata moden

mereka telah mengalahkan orang Mongol kerana hanya bersenjatakan panah dan

busur. Apabila berlakunya perang saudrara pada 1727-1728 beliau telah campur

tangan dan beliau juga telah meninggalkan warganegara Qing untuk melindungi

kepentingan dinasti.

18 Ibid.,hlm 27319

Ibid., hlm 274.

11

Selain itu beliau juga telah menghantar tentera yang terdiri daripada 230,00

untuk mengakahkan Dzunzer yang mempunyai tentera 80,000. Oleh sebab keadaan

geografi tentera Qing tidak dapat melibatkan diri dan pada masa itu musuh lebih

mudah ambil alih namun akhirnya mereka dapat mengalahkan mereka.

Disebabkan reformasi 172920 perbendaharaan meningkat daripada jumlah yang

ditetapkan oleh maharaja Yong Zheng namun pendamaian kawasan luar Mongol

dan pertahanan pada kawasan sempadan dapat dilakukan dengan baik serta beliau

telah berjaya memperluaskan pengaruhnya

3.3 Maharaja Qian Long (1735-1796)

Maharaja Qailong memerintah selama 63 tahun yang paling lama dan dianggap

sebagai maharaja terakhir China kerana semasa saat akhir pemerintahan beliau

dasar tutup pintu China telah dibuka buat kuasa luar iaitu bagi Britain. Nama

Maharaja Qian Long dimana dengan Aisin Giorro sebagai nama keluarga beliau,

Hongli sebagai nama kecil, dan Qian long sebagai tajuk pemerintahan selepas

beliau menaiki takhta mengantikan bapanya iaitu Maharaja Yong Zheng.21 Maharaja

Qian Long merupakan salah satu cucunya yang sangat disukai oleh datuknya iaitu

Maharaja Kangxi kerana keperibadianya. Beliau merupakan taktik tentera yang

hebat dan pencinta seni. Dibawah pemerintahan Maharaja Qianlong beliau

melakukan banyak perubahan iaitu, sewa dikurangkan, cukai dipotong

mengalakkan kaedah pertanian baru, melaksanakan langkah-langkah kawalan

banjir di sungai-sungai dan mengekalkan keamanan. Kebanyakkan aktiviti

perluasan kuasa telah berlaku dengan pesat kerana semasa pemerintahan

Maharaja Qianlong beliau suka mengembara secara luas.

3.3.1 Penyatuan Etnik

Di bawah pemerintahan Maharaja Qianlong, empayar Cina meningkat kepada saiz

yang belum pernah berlaku dalam sejarah China dan dimasukkan Tibet serta

banyak pusat Asia, termasuk bahagian dari apa yang hari ini Rusia. Di samping itu,

China juga melanjutkan kawalan politik ke atas beberapa negeri kecil di Asia

20 Patrica B.E, Cambridge Illustrated History: China, United Kingdom: Lautence King Publishing Utd.1996. hlm 224.21 Patricia Buckley Ebrey, op.cit.,hlm 275.

12

Tenggara dan Korea. Ketika kemuncak pemerintahan Maharaja Qian long, China

menguasai Asia Timur ketenteraan, politik, dan budaya.22 Oleh itu apabila

berlakunya perluasaan kuasa di asia timur semasa pemerintahan Maharaja Qian

Long, telah wujud negeri etnik dimana sebuah empayar etnik Cina mula muncul,

yang terdiri daripada bukan sahaja Han (Han merupakan kumpulan majoriti etnik

dan kumpulan dominan berbahasa-bahasa Cina di China), tetapi juga Mongol, Tibet,

dan Manchu, antara lain, masing-masing dengan tradisi asli agama mereka.

3.3.2 Pertanian

Maharaja Qianlong mengalakkan pertanian dan membina kerja-kerja pengairan,

yang menyumbang kepada ekonomi yang makmur dan penduduk terus meningkat,

dengan jumlah mencapai 300 juta, satu pertiga daripada penduduk dunia pada

masa itu. Maharaja Qianlong telah berminat pada budaya tradisional Cina, dan

beliau sendiri adalah seorang penyair yang mempunyai lebih 40000 puisi dalam

hidupnya. Dalam usaha untuk melindungi budaya tradisional, dia mengumpul buku-

buku purba dari seluruh negara dan, beliau juga melantik menteri untuk

menganjurkan projek-projek kebudayaan secara besar-besaran termasuk

menyusun, mengoreksi dan menerbitkan banyak kod budaya dan rekod purba

seperti “The Classics Confucian Tiga belas” dan” Dua puluh-dua Sejarah dan

Santong”23.Langkah pertama adalah penyusunan kerja-kerja lengkap Classics Cina,

di mana sebanyak 3457 buku purba (79070 jumlah) telah dimasukkan dan 36.275

buku telah terikat.24

Selain itu buku-buku kuno yang berharga telah dipelihara kerana penyusunan

kerja-kerja lengkap Classics Cina yang merupakan sebuah karya yang dikumpul

daripada budaya buku purba di China. “A Dream of Red Mansions”, harta novel

klasik Cina, juga telah siap dibina semasa pemerintahan Maharaja Qianlong.

Pemerintahan enam puluh tahun Maharaja Qianlong adalah fasa penumpuan

budaya Cina, di mana bukan sahaja politik dan hal ehwal ketenteraan, tetapi juga

ideologi dan budaya mempunyai masa mereka.

22

Patrica B.E, op.cit., hlm 227.23 Ibid.24

Ibid.

13

3.3.3 Pentadbiran

Semasa pemerintahan maharaja Kanqxi, berlaku keadaan yang tidak tenteram di

Tibet. Pada 1630 an kawasan Timur Mongol telah jatuh ke Dinasti Qing dan diikuti

oleh kawasan Barat Mongol yang dibawah pemerintahan Dzungar pada tahun 1969.

Walau bagaimanapun Dzungar masih memegang bandar-bandar Islam di wilayah

Xinjiang serta meluaskan pengaruhnya dengan cuba untuk menakluki Tibet pada

tahun 1717. Semasa pemerintahan Maharaja Kangxi, ketua kerajaan Mongol25 iaitu

Lha –Bzang Khan telah menyerang Tibet dengan kebenaran Maharaja Kangxi. Oleh

itu, Tibet pernah menjadi negara jajahan Mongol. Semasa pemerintahan Maharaja

Qian Long, keadaan Tibet berada dalam rusuhan kerana pemerintahnya Pho-lha-

Nas telah meninggal dunia. Oleh itu, kerajaan Tibet masih dibawah Dinasti Qing,

beliau telah mengeluarkan sebuah dekri yang dikenali sebagai dekri 1326 iatu

perkara yang membubarkan jawatan rejen (desi) yang ditubuhkan oleh kerajaan

Tibet dan sebagai ganti, Maharaja Qian Long telah menubuhkan Kashag iaitu majlis

negara yang terdiri daripada empat orang menteri, serta memberikan kuasa yang

rasmi kepada pemerintah Tibet.

Selain itu, Maharaja Qian Long juga telah menjadikan kawasan naungan dan

kawasan pangkalan tetap tentera Qing pada masa itu. Disamping itu Maharaja Qian

Long juga menjaga negara naungannya serta memberikan bantuan dimana sebagai

contohnya pada tahun 1788, Raja Gurkha iaitu, raja Pritvi Narayan Shah menyerang

Tibet dan Maharaja Qian Long bersama tenteranya berjaya menewaskan tentera

Gurkha27. Jelas di sini bahawa kerajaan di bawah pemerintahan Maharaja Qian Long

telah dijaga dengan baik daripada berlakunya ancaman daripada luar.

3.3.4 Kekuatan Ketenteraan

25 http://cultural-china.com/chinaWH/html/en/33History214, diakses pada 3 Mei 2013.26 http://afe.easia.columbia.edu, diakses pada 3 Mei 2013.27

Xinjiang, yang bermaksud "Wilayah Baru" dalam bahasa Cina, adalah nama yang hadir bagi kawasan yang dikenali sebelum ini di Barat sebagai Timur atau Cina Turkestan. Dalam kesusasteraan yang tidak menggunakan sistem Pinyin daripada perumian, ia sering muncul sebagai Sinkiang. Nama ini telah digunakan oleh Cina untuk menggambarkan kawasan sejak ia pertama kali datang di bawah pemerintahan China semasa Dinasti Han,tetapi bukan nama yang penduduk asal digunakan untuk merujuk kepada tanah air mereka. Patrica B.E, op.cit.,hlm 228.

14

Selepas mengalahkan Dzugar di Tibet, tentera- tentera Qing telah

mengambilkesempatan untuk menyerang Dzungar di Xinjing. Pada Ketika ini dapat

dilihat tentera Qing telah melakukan beberapa ekspedisi ketenteraan untuk

menakluki Xinjiang dan antara yang paling terkenal ialah salah satu ekspedisi yang

dikenali sebagai “Ten Great Campaigns”28 atau dikenali sebagai Sepuluh Kempen

Besar dimana merupakan satu siri peperangan yang berjuang semasa

pemerintahan Maharaja Qian Long. Antaranya ialah, untuk membesarkan kiawasan

Qing iaitu kawalan di Asia Tengah dimana terbahagi kepada dua iaitu terhadap

Dzungars (1755-1757) dan pendamaian Xinjiang (1758-1759). Di samping itu tujuh

kempen yang lain ialah menubuhkan dalam bentuk tindakan polis di sempadan.29

Kemusnahan yang paling penting ialah kemusnahan terakhir iaitu Dzungars

dimana mendapat sempadan utara dan barat Xinjiang. Kempen ini telah diketuai

sendiri oleh Maharaja Qianlong dan dibantu oleh Zhoa Hui. Selain itu penentangan

ini dilakukan oleh tentera-tentera Dzungar dan Uighar, namun dikalahkan oleh

tentera Qing serta Xinjing berjaya dikuasai secara keseluruhannya pada tahun

1759. Ketika penaklukan Dinasti Qing, penduduknya terdiri daripada beberapa

kumpulan etnik yang berbeza. Selain itu, bentuk pentadbiran yang ditubuhkan

untuk mentadbir wilayah-wilayah baru ialah dimana keseluruhan Xinjiang diletakkan

di bawah kawalan gabenor tentera yang bertanggungjawab dalam kedua-dua sektor

iaitu sektor awam dan tentera.30 Oleh itu, melalui perluasan kuasa ke Xinjiang, jelas

membuktikan bahawa Maharaja Qian Long berjaya menakluk Xianjiang dimana

pada masa itu juga dapat dilihat Xinjiang diduduki oleh penduduk muslim yang

ramai serta penduduk dibenarkan mengekalkan ketua agama mereka dan

mengikuti undang-undang tempatan.31

3.3.5 Kesenian

Maharaja Qianlong sangat berminat dengan kesenian dan semasa era

pemerintahan beliau telah memperkembangkan dengan membuat 150 hubungan

sepanjang lawatan beliau serta menandatangani setiap fatwa yang dikeluarkan oleh

28 Ibid., hlm 229.29 Patricia Buckley Ebrey, Chinese Civilization, United States of America : The Pree Press A Division of

Macmillan,1993, hlm 276.30 Ibid.31 W.Scott Morton Charlton M.Lewis, Its History and Culture Fourth Edition,United States of America: Library of

Congress Catologing in Publication Data, 1960, hlm 145-146.

15

kerajaan.32 Belaiu juga mengarahkan ulama menganjurkan, mengumpul dan

mengkategorikan lukisan, kaligrafi dan buku-buku serta beliau sendiri

mengumpulkan 1000 drama dan cerpen dari seluruh negara dan menyalin semula

tulisan China oleh 300 sarjana dan 3600 ahli Taurat selama 10 tahun untuk

melengkapkan dan mengandungi 4.2 juta muka surat.

Di samping itu, kesenian yang terhasil semasa dinasti Qing mempunyai

unsur-unsur dari negara seperti Tibet, Timur Tengat, India dan mempunyai

pengaruh di Eropah. Sebagai contohnya, ialah kayu berukir, seramik dan

sebagainya. Jelas disini bahawa melalui kesenian juga Maharaja Qianlong

memperluaskan wilayahnya. Selain itu, terdapat juga lukisan dan sebagai

contohnya sekeping potret besar telah dihasilakan untuk golongan bangsawan dan

kelas pemerintah dalam dinasti Qing. Mengikut kepercayaan Dinasti Qing, lukisan

dianggap sebagai medium untuk berkomunikasi dengan saudara-mara si mati.33

Porselin juga merupakan salah satu yang terkenal dan merupakan landskap halus

yang dicat serta mempunyai pelbagai warna dan reka bentuk. Kilang-kilang telah

didirikan untuk mengembangkan perindustrian porselin semasa pemerintahan

Maharaja Qianlong dan kesenian semasa era pemerintahan beliau sangat maju

serta berkembang dengan baik.

4.0 Analisis

Dalam setiap dinasti yang ada di China sudah tentu kejayaan-kejayaan yang dicapai

itu akan dikaitkan dengan kehebatan maharaja-maharaja yang memerintah

manakala keruntuhan sesebuah dinasti itu pula akan dikaitkan dengan kelemahan

pemerintah yang kemudiannya. Dinasti Qing telah berjaya mewujudkan sebuah

dinastinya setelah berjaya mengalahkan Dinasti Ming. Walaupun Dinasti Qing

32 http://factsanddetails.com/china.php?itemid=57&subcatid=2#09, diakses pada 2 Mei 2013.33 W.Scott Morton Charlton M.Lewis, op.cit., hlm. 147.

16

merupakan sebuah dinasti yang diasaskan oleh kaum bukan Cina namun dibawah

dinasti ini dengan kebijaksanaan pemerintah yang sedia ada maka penduduk di

China berjaya disatukan. Namun kelemahan seseorang maharaja dalam tampuk

pemerintahan tidak semestinya juga akan membawa kepada berakhirnya dinasti

tersebut dan membawa kepada munculnya dinasti baru, keadaan ini dapat kita lihat

ke atas Maharaja Shunzi iaitu ayah kepada Maharaja Kangxi yang hanya menjadi

boneka dan semasa era beliau, Dorgon yang merupakan bapa saudaranya begitu

berkuasa namun kekuasaanya terhenti dengan perlantikan Maharaja Kangxi

kemudiannya.

Maharaja Kangxi memiliki keistimewaannya yang tersendiri dalam

memajukan China sekaligus mengecap setiap kejayaan-kejayaan yang dikenang

sehingga kini sehingga beliau digelar sebagai antara maharaja yang berpemikiran

kosmopolitan oleh P.K. Crossley. Antaranya, pada era pemerintahan Maharaja

Kangxi pendidikan buat wanita telah mulai diketengahkan yang mana pada

sebelumnya hak wanita di China untuk mendapatkan pendidikan dinafikan dan

dikatakan tidak layak kerana peranan wanita hanya berada dirumah dan

menguruskan rumah tangga namun sebaliknya pula pada era pemerintahan

Maharaja Kangxi. Beliau sangat menghormati hak setiap individu dan tidak hanya

menitik beratkan kaum Manchu sahaja malah kaum Han turut diberi peluang

pekerjaan dan pendidikan yang sama rata. Maharaja Yong Zheng pula begitu hebat

dalam melaksanakan bidang pentadbiran bagi Dinasti Qing. Beliau telah

mempertingkatkan dan membuat pembaharuan dalam struktur pentadbiran iaitu

pembentukan satu Majlis Besar telah dibuat bagi membantu beliau untuk

melicinkan urusan pentadbiran malah majlis ini turut menjadi penasihat langsung

untuk beliau.

Selain itu era pemerintahan Maharaja Yong Zheng turut menyaksikan

peningkatan dan pemodenan dalam aspek ketenteraan dimana busur dan panah

mulai giat digunakan dalam peperangan. Tidak kurang juga usaha yang

dilaksanakan oleh Maharaja Qian Long. Semasa pemerintahan beliau turut

memperlihatkan kejayaan yang tidak kurang hebatnya walaupun beliau merupakan

seorang pemerintah yang agak tegas berbanding yang lainnya. Sesungguhnya pada

era beliau dimana pada masa itu China berada dalam dasar tutup pintu dan demi

menjaga hak perdagangan rakyat China sendiri dan tidak ingin adanya campur

17

tangan barat dalam negara China beliau telah melaksanakan undang-undang Lapan

Peraturan bagi mengawal aktiviti perdagangan pedagang barat di China malah

beliau turut menurunkan cukai agar rakyat tidak merasa terbeban dan etnik di

China seperti kaum Han, Mongol dan Manchu telah disatukan dibawah beliau

melalui kesenian. Usaha-usaha yang telah dijalankan oleh pemerintah-pemerintah

Dinasti Qing ini bukan sahaja demi memajukan dinasti itu sendiri namun demi

rakyatnya juga malah usaha yang tinggi ini telah membawa kepada kejayaan-

kejayaan buat dinasti ini.

5.0 Kesimpulan

Kesimpulannya, Dinasti Qing merupakan sebuah dinasti terakhir yang berjaya

meluaskan wilayah jajahannya den telah menguasai seluruh besar tanah besar

China. Dinasti Qing yang telah wujud pada sekitar tahun 1550 -an dan juga dikenali

sebagai dinasti Manchu kerana pada awalnya telah dibuka oleh orang Manchu.

Selain itu, kejayaan –kejayaan yang dicapai oleh Dinasti Qing dalam usaha

memperluaskan wilayah-wilayah di rantau Asia Timur ialah dimana pemerintahan

dan perluasaan kuasa Dinasti Qing sangat menonjol semasa era Maharaja Kangxi,

Maharaja Yong Zheng dan Maharaja Qian Long.

Era pemerintahan ketiga-tiga maharaja ini disebut sebagai “The Golden Age

Of Three Emperors” kerana ketika pemerintahan dinasti Qing dibawah ketiga-tiga

maharaja ini, keadaan Dinasti Qing sangat kegemilangan serta berjaya meluaskan

kuasa ke Tibet, Xinjiang dan sebagainya. Namun begitu, Dinasti Qing juga berlaku

zaman kejatuhan dimana sebab utamanya ialah sikap pemimpin Qing sendiri,

cabaran dari Barat (1839-1860), pertambahan penduduk dan bencana alam serta

berlakunya pemberontakan akibat ketidak puasaan hati rakyat. Walau

bagaimanapun Dinasti Qing berjaya memperluaskan kuasanya dibawah

pemerintahan ketiga-tiga maharaja yang teragung.

18

RUJUKAN

C. Wing-Chung Ho. 1995. The Cultivation of Female Talent: Views on Women’s Education in China During The Early and High Qing Period. (Journal of The Economic and Social History of The Orient, Vol. 38, No. 2.). BRILL.

Frances Wood. 2006. China: The Three Emperors 1662-1795. Burlington. London.

John E. Herman. 1997. Empire in the Southwest: Early Qing Reforms to the Native Chieftain System. Association for Asian Studies (The Journal of Asian Studies, Vol. 56, No. 1).

Patrica B.E. 1996. Cambridge Illustrated History: China. United Kingdom. Lautence King Publishing Utd.

Patricia Buckley Ebrey. 1993. Chinese Civilization. United States of America. The Pree Press A Division of Macmillan.

P.K. Crossley. 21 March 2009. The Asian Civilisations Museum (ACM). Konferensi. Singapore.

Ren Wanping. 2009. Dressing Customs During Kangxi’s Reign and Their Significance. ACM. Singapore.

Willard J.Peterson. 2002. The Ch’ing Dynasty To 1800. (Volume 1). Cambridge University Press.

W.Scott Morton Charlton M.Lewis. 1960. Its History and Culture Fourth Edition. United States of America. Library of Congress Catologing in Publication Data.

http://www.britannica.com/EBchecked/topic/111803/China/71751/Culture#toc71754. Diakses pada 24 April 2013.

19

http://www.dynastiesofasia.com/asian-history-references.htm. Diakses pada 24 April 2013.

http://factsanddetails.com/china.php?itemid=57&subcatid=2#09. Diakses pada 2 Mei 2013.

http://cultural-china.com/chinaWH/html/en/33History214. Diakses pada 3 Mei 2013.

20