1.0 PENGENALAN

Pendidikan merupakan agenda utama dalam membangunkan sesebuah negara dan sistem

pendidikan yang baik mampu memberikan pendidikan kepada semua. Oleh itu, pendidikan

yang khusus dan bersesuaian dengan keperluan dan kebolehan kanak-kanak yang pelbagai

disediakan. Pendidikan Khas adalah pendidikan yang direka cipta dan dirancang serta

dilaksanakan diperingkat rendah dan menengah bagi kanak-kanak istimewa. Selaras

dengan usaha dan hasrat murni Kementerian Pelajaran Malaysia (KPM) telah mengambil

langkah-langkah untuk memastikan program yang telah dirancang iaitu Integrasi Pendidikan

Khas di sekolah-sekolah kerjaan dilengkapi dengan kemudahan yang mencukpi dan tenagar

kerja guru yang terlatih.

Falsafah Pendidikan Khas ialah satu usaha berterusan untuk menggalakkan

perkembangan optima seseorang individu sebagai seorang yang berkemahiran, berhaluan,

berupaya, beriman, berdikari, mampu merancang dan menguruskan kehidupan serta

menyedari potensi diri sendiri sebagai seorang individu dan ahli masyarakat yang seimbang

dan produktif selaras dengan Falsafah Pendidikan Kebangsaan (Jabatan Pendidikan Khas,

2005). Sehubungan dengan itu juga kerajaan dibawah Rancangan Malaysia Ke-9 (RMKe-9)

telah menaiktaraf 405 projek Pendidikan Khas, 176 projek Integrasi Pendidikan Khas

diperluaskan dan antara lain menaiktaraf 59 buah projek Integrasi Pendidikan Khas

(Disleksia).

Bermasalah pembelajaran merupakan murid-murid yang mempunyai masalah

yang nyata dalam penggunaan deria mendengar, bertutur, membaca, menulis, mengira dan

menaakul. Masalah ini adalah berpuncadari sistem saraf pusat. Pertumbuhan dan

perkembangan yang tidak senormal kanak-kanak biasa kerana kecacatan yang dialami.

Ketidakupayaan berbahasa merupakan antara faktor penyebab yang mana ini memberi

kesan kepada konsep kendiri, daya ingatan dan keupayaan memahami sesuatu. Selaras

dengan Falsafah Pendidikan Negara yang menekankan kepada perkembangan jasmani,

emosi, rohani, intelek, murid-murid pendidikan khas ini turut tidak dipinggirkan yakni mereka

dibahagikan kepada 3 kumpulan iaitu bermasalah pembelajaran, bermasalah penglihatan

dan bermasalah pendengaran. Kategori kanak-kanak bermasalah pembelajaran pula terdiri

daripada kanak-kanak yang mengalami sindrom down, autism, attention deficit hyperaktif

disorder, terencat akal minimum, dan bermasalah pembelajaran spesifik (Disleksia).

2.0 DEFINISI DISLEKSIA

Menurut Vijayalatechumy A/P Subramaniam (2003) dalam kajiannya

mengenai disleksia, melalui penulisan (Newton, Thomson, 1974) menyebut perkataan

‘dyslexia’ berasal daripada perkataan Greek yang membawa maksud kesukaran

menggunakan leksikon atau perkataan. Seterusnya (Newton, et al, 1979) memperluaskan

lagi sebagai kecelaruan berbahasa di kalangan murid yang mengalami pembelajaran dalam

kelas biasa tetapi gagal untuk memperolehi kemahiran membaca, menulis, atau mengeja

separa dengan kebolehan intelektual yang ada pada mereka.

Seorang pakar perubatan dan ‘ophalomotologist’ iaitu Profesor Berlin pada tahun

1887, telah memperkenalkan perkataan ‘Disleksia’ (Hammond and Hugges, 1996 :3). Di

Malaysia (New Straits Times, 2000 bertarikh 28 Disember:30) perkataan ‘disleksia’ merujuk

kepada masalah yang berkaitan dengan kemahiran membaca, menulis dan mengeja.

Contoh yang diberi ialah ketidakupayaaan dalam membezakan huruf ‘B’ dengan angka ‘8’,

atau menulis huruf dengan cara terbalik. Siapa yang mempunyai cirri demikain dikatakan

menghidap disleksia (Vijayalatechumy A/P Subramaniam, 2003).

Begitu juga menurut Persatuan Disleksia Malaysia, disleksia ialah kesukaran

mengenal, membaca, menulis, mendengar dan bercakap di sebalik pengajaran yang cukup

dan peluang budaya yang sempurna. Kanak-kanak yang mengalami disleksia bukan

dikategorikan tidak pandai apatah lagi digolongkan dalam golongan orang kurang upaya

(OKU), namun mereka hanya mengalami masalah pembelajaran. Mereka juga mengalami

kecelaruan berbeza dari satu individu dengan individu yang lain, namun pada kebiasaannya

mereka sukar mengeja, memproses fonologi (bunyi) dan tindak balas visual-verbal.

3.0             ETIOLOGI

Menurut Dr. Kasmini Kassim, etiologi bagi kanak-kanak disleksia yakni kanak-

kanak ini menghadapi rencatan perkembangan bahasa dan percakapan yang khusus

sebenarnya mengalami kelewatan perkembangan neurologi dan punca khusus lain tidak

dapat dipertikaikan. Kelewatan perkembangan neurologi sukar hendak diberi penjelasan.

Antara kanak-kanak ini ada yang menunjukkan sejarah trauma kepada otak (trauma

serebrum) sama ada semasa atau sebelum dilahirkan. Kanak-kanak lelaki yang mempunyai

kromosom 47 XXY juga lebih kerap menghadapi masalah bahasa dan percakapan.

Sekiranya seseorang itu mengalami gangguan pendengaran yang teruk pada kedua-dua

belah telinga semasa perkembangan bahasa bermula, ia akan menjejaskan persepsi

percakapan dan seterusnya perkembangan bahasa dan percakapan.

Radin Mas (IPG Melaka) melalui kajian yang telah dijalankan oleh Singleton

(1999) iaitu kajian yang berbentuk ‘digit span tasks’ ke atas kanak-kanak yang mengalami

disleksia dengan kumpulan kanak-kanak normal yang merangkumi aktiviti mengulangi siri

nombor yang diberi secara hafalan ke hadapan atau ke belakang. Selain itu juga kajian

David (2003) ke atas 184 orang kanak-kanak disleksia juga menunjukkan ciri-ciri persamaan

dengan kenyataan Singleton (1999) dan Riddick Wolfie, serta Lumsdon (2002) iaitu pelupa,

gagal mengikuti satu siri arahan yang diberi, kesukaran untuk mengingati nama rakan, rima

lagu, sifir dan apa-apa informasi.

Sofia (2002) menyatakan bahawa disleksia dapat disembuhkan dengan bantuan

rawatan BOLD (2000). Hasil daripada kajian pakar perubatan mendapati kanak-kanak

disleksia dari segi fizikal adalah aktif (Zabidi, 2000). Manakala kajian Musa Abd Wahab

(2002) telah merumuskan bahawa hasil kajian yang dijalankan terhadap 153 orang murid

pemulihan di Zon Pudu Wilayah Persekutuan mendapati 36.3% daripadanya mempunyai

masalah disleksia pada tahap yang serius. Sementara individu murid yang mengalami

masalah disleksia pada tahap yang sederhana dan ringan pula adalah 30.2% dan 33.5%.

Kajian ini hanya memberi tumpuan khusus terhadap masalah 3M dalam kalangan murid

pemulihan. Hynd dan Cohen (1983) pula memetik hasil kajian yang dilakukan oleh Critchley

pada tahun 1978 yang mendapati bahawa masalah disleksia dalam kalangan kanak-kanak

lelaki adalah lebih tinggi berbanding kanak-kanak perempuan. Kajian beliau terhadap 1633

kes yang dikenal pasti mengalami masalah pembelajaran disleksia mendapati 1367

daripadanya adalah kanak- kanak lelaki dan 266 sahaja adalah perempuan. Ini

menunjukkan peratusan murid lelaki melebihi 80% berbanding dengan murid perempuan.

4.0 JENIS-JENIS DISLEKSIA

Melalui analisa yang dilakukan Disleksia boleh dikategorikan kepada tiga bahagian iaitu :

4.1     Disleksia visual (penglihatan)

         Kesukaran utama yang dihadapi ialah untuk mengigat dan mengenal abjad serta konfugirasi

perkataan. Simbol-simbol perkataan yang dicetak juga sukar untuk diterjemahkan.

Kemungkinan untuk melihat abjad-abjad tertentu atau sebahagian perkataan adalah secara

terbalik.

4.2     Disleksia auditori (pendengaran)

         Kesukaran untuk mengingat bunyi abjad, menganalisis bunyi mengikut suku kata perkataan

dan menyusun atau menggabungkan suku kata bagi menyembunyikan perkataan. Bunyi

percakapan yang tuturkan secara halus juga tidak dapat dibezakan. Masalah untuk

membezakan bunyi vokal dengan konsonan juga dihadapi oleh disleksia auditori.

4.3     Disleksia visual-auditori

         Kesukaran mambaca yang amat teruk dan ini disebabkan oleh kelemahan untuk

memproses tulisan secara visual dan audio.

5.0 PUNCA-PUNCA KECACATAN

Menurut Mercer 1997; Hammond dan Hughes, 1996 dan Spaafford dan Grosser, 1996

menggariskan beberapa punca disleksia. Untuk memastikan stuktur dan fungsi otak, para

penyelidik telah menggunakan teknologi imejan terkini seperti CAT skan (computerised

resonance tomopgrafic) dan MRI (magnetic resonance imaging). Kedua-dua peralatan

imejan ini digunakan untuk memperolehi imej atau gambar otak dengan lebih terperinci.

Tujaun menggunakan peralatan ini ialh menentukan fungsi otak dikalangan mereka yang

mempunyai masalah pembelajaran taupun tidak. Bagaimanapun keputusan kajian ini tidak

konsisten dan seorang pendidik harus berhati-hati membuat kesimpulan tentang struktur

dan fungsi otak dengan masalah pembelajaran.

Rajah-rajah di bawah menunjukkan beberapa gambaran tentang otak manusia.

 

Pandangan Sisi Kawasan Pemprosesan Bahasa Dalam Hemisfera Kiri Otak

 Pandangan Atas Kawasan Pemprosesan Bahasa Dalam Kedua-Dua Hemisfera Otak

Yang Normal.

Perbandingan Isyarat Saraf Diantara Manusia Normal Dan Mereka Yang Mempunyai Disleksia.

5.1 Cara kerja otak yang berbeza

Kanak-kanak yang mengalami disleksia mempunyai pelbagai deficit atau kekurangan

yang disebabkan oleh kurang fungsian (dysfunction) otak. Bukan sahaja bermakna kanak-

kanak itu mengalami kecederaan atau kerosakan dibahagian otak tetapi otak kanak-kanak

disleksia beroperasi berbeza daripada kanak-kanak yang bukan mengalami disleksia

(Rourke, 1991). Punca disleksia dipercayai akibat cara kerja yakni otak yang berbeza

daripada keadaan yang normal (Rajah 1). Melalui imbasan yang dijalankan ke atas mereka

yang mengalami disleksia, didapati cara otak mereka memproses maklumat contohnya

ketika membaca adalah bebeza daripada kebiasaannya. Faktor ini mungkin disebabkan oleh

kecacatan yang berlaku semasa beada dalam kandungan mahupun kemalangan.

Rajah 1

Disleksia perkembangan merupakan salah satu gangguan perkembangan fungsi

otak. Disleksia dianggap suatu masalah yang disebabkan oleh gangguan dalam daya ingat

(memori) dan pemprosesan central yang disebut kesulitan membaca. Gangguan

perkembangan hanya terjadi pada bahagian otak yang berhubungan dengan bahasa

khususnya jalur membaca (jalur yang menghubungkan antara pusat penglihatan dengan

pusat bahasa). Namun, walau perkembangan di pusat bahasa terganggu, otak individu

disleksia mampu membuat kompensasi dengan perkembangan pada pusat lainnya.

5.2      Faktor Keturunan ( Genetic / Hereditary Influence)

Kajian perubatan di barat mendapati kanak-kanak penghidap disleksia mempunyai

latar belakang keluarga juga turut menghidap sindrom yang sama dalam erti kata lain faktor

keturunan ataupun genetik. Kajian yang dijalankan membuktikan, disleksia disebabkan oleh

kromoson 15, 1 dan 16 boleh diperturunkan secara turun temurun yakni daripada genetik ibu

bapa. Menurut kajian Decker dan Defries (1980, 1981), kajian yang dilakukan terhadap 125

keluarga murid yang mempunyai masalah pembelajaran dan 125 murid yang tidak

mempunyai masalah pembelajaran mendapati kadar yang baik terhadap kanak – kanak

masalah membaca terdiri daripada keluarga kanak-kanak yang tidak mempunyai masalah

pembelajaran. Seperti yang sudah diutarakan di atas, disleksia  disebabkan oleh kelainan

genetik. Berbagai genetik sudah ditemui merupakan penyebab disleksia. Daripada kajian-

kajian mendapati bahawa seorang kembar monozigot atau kembar seiras menghadapi

masalah membaca, kembarnya juga menghadapi masalah yang sama.

5.3      Pemakanan

Pemakanan adalah penting untuk pertumbuhan yang normal. Pemakanan yang

cukup dan seimbang mestilah dapat membekalkan kalori yang mencukupi, di samping

bahan-bahan makanan yang tertentu seperti protein, vitamin, zat galian(mineral) dan

sebagainya. Bekalan kalori yang cukup bergantung pada fasa pertumbuhan kanak kanak.

Sekiranya pemakanan tidak mencukupi semasa peringkat kanak-kanak sedang membesar

dengan pesat, pertumbuhan akan terencat (Bernet,2005). Contohnya,kanak kanak pada

tahun pertama dan remaja yang sedang mengalami pertumbuhan pada kadar yang pesat

mesti mendapat bekalan kalori yang mencukupi ada fasa pertumbuhan yang lain. Tanpa

bekalan kalori yang mencukupi pada fasa pertumbuhan cepat ini, proses pertumbuhan akan

terganggu. Daripada jumlah 105 kanak-kanak yang diukur antropometri, hanya terdapat

separuh daripada golongan tersebut mempunyai masalah pemakanan di awalnya.

Namun demikian, orang ramai harus berhati-hati dengan pengambilan pelbagai jenis

vitamin yang dikatakan boleh mengurangkan masalah pembelajaran. Melalui Akademi

Pediatrik Amerika (The America Academy of Pediatricks) telah mengumumkan terapi vitamin

tidak wajar dijadikan rawatan bagi masalah pembelajaran. Hingga kini tidak ada bukti kukuh

dan konsisten bahawa sesuatu ubat-ubatan atau makanan atau minuman dapat

mengurangkan masalah pembelajaran (Abdulla Yusof, Safani Bani, 2006).

Selain itu juga faktor penting dalam pemakanan lebih merujuk kepada pemakanan

ibu semasa mengandung. Hal ini dapat dilihat melalui kajian yang dijalankan oleh Gold dan

Sherry (1984) mendapati ibu yang mengambil alkohol semasa mengandung berisiko

menyebabkan berlakunya masalah pembelajaran learning difficulties kepada anak yang

dilahirkan. Ia juga dikuatkan dengan kajian oleh Shaywitz et al. (1980) menyatakan

pendedaha kepada cocaine akan menyebabkan kepada perkembangan neuro receptors dan

transmitters serta menyebabkan ketidakfungsian terhadap central nervous systems.

5.4          Biologi

Selain itu juga sejarah kanak-kanak disleksia adalah dilahirkan dalam keadaan tidak

cukup bulan. Ini memungkinkan faktor biologi ini menjadi punca ketidaksempurnaan

perkembangan seorang kanak-kanak kerana kekurangan bekalan oksigen semasa

dilahirkan. Sebahagian daripada kerosakan otak yang berlaku akan menyebabkan kanak-

kanak ini mengalami masalah belajar yakni disleksia. Terdapat andaian bahawa Biochemical

Abnormalities juga disebabkan oleh sel-sel. Kekurangan dalam pengeluaran

neurotransmitters seperti serotin, neropinephrine, acetylcholine dan bahan kimia yang lain

diandaikan juga antara penyebab kesukaran di dalam neural impulse transmission dan

kesan pembelajaran serta masalah tingkah laku.

5.5          Kematangan

Bahagian tertentu dalam sistem saraf kanak-kanak boleh mempengaruhi

kematangan mereka. Menurut kajian yang dijalankan kanak-kanak perempuan mempunyai

tahap kematangan yang lebih cepat berbanding kanak-kanak lelaki. Faktor ini boleh

menyebabkan berlakunya disleksia pada kanak-kanak tersebut.

6.0 CIRI-CIRI PERKEMBANGAN FIZIKAL, KOGNITIF, SOSIAL

Drake (1989) menyatakan bahawa masalah disleksia dirujuk kepada beberapa ciri,

antaranya: kesukaran belajar berbahasa, ketidakseimbangan dan kebolehan intelektual,

tidak lancar membaca sesuatu bahan bercetak, tidak dapat menulis dengan lancar dan tepat

(kesukaran meniru tulisan dari papan hitam atau buku), mata menjadi penat setelah

beberapa minit menumpu pada tulisan, dan tumpuan yang terhad (pendengaran dan

pengamatan visual). Murid yang lemah dalam pembelajaran seperti mengalami disleksia

perkembangan ialah kanak-kanak yang membaca kurang baik berbanding dengan kanak-

kanak yang lebih muda darinya kerapkali ditempatkan ke dalam kelas pemulihan khas.

Kelas pemulihan khas diwujudkan bagi mengatasi kegagalan menguasai kemahiran 3M iaitu

membaca, menulis dan mengira.

Perkembangan kognitif menurut Rosana (1998), kanak-kanak disleksia dapat

dikesan melalui 8 ciri utama iaitu melalui tulisan kosa kata yang tidak seimbang dengan

kosa kata lisan, lambat dalam tindakan berlisan, lemah dalam menyusun isi barangan, tahu

pada sesuatu ketika dan lupa pada hari berikutnya, kurang kemahiran mengeja pada tahap

yang sepatutnya, faham bahan pengajaran di dalam kelas tetapi merosot dalam ujian, tidak

tepat dalam bacaan dan tidak terancang. Dari segi perkembangan fizikal pula, murid-murid

yang mengalami masalah disleksia tidak mempunyai sebarang kecacatan anggota dan

tahap kecerdasan mereka juga adalah normal. Mereka boleh berbual dan bergaul seperti

murid lain. Ini menyebabkan tiada sebarang tindakan diambil bagi membantu kanak-kanak

tersebut dalam pelajaran. Akibatnya, murid-murid ini berkemungkinan besar disalah labelkan

sebagai sama ada murid pemulihan atau bermasalah pembelajaran yang umum sahaja

(Sofiah Ali, 2000; Zabidi Husin, 2000). Perkembangan fizikal mereka juga dilihat, tidak

berminat dalam pelajaran dan selalu dilabelkan sebagai pemalas dan bodoh. Pakaian yang

dipakai sentiasa bersih tetapi tidak kemas dan butang baju sentiasa salah butang. Mereka

juga mempunyai daya pengamatan.pendengaran dan penglihatan yang lemah. Kekeliruan

juga timbul di mana mereka sukar untuk membezakan kiri dan kanan.

Ciri-ciri perkembangan kanak-kanak disleksia ini juga boleh dilihat dari peringkat pra-

sekolah, peringkat sekolah rendah, peringkat sekolah menengah. Pada Kanak-kanak pada

peringkat pra-sekolah, didapati kanak-kanak ini mempunyai kemahiran bertutur yang lambat

dan sukar memahami arahan, suka mengganti perkataan dan hiperaktif, mempunyai

kemahiran motor kasar dan motor halus yang lemah, sering terlupa nama benda-benda atau

pelajaran yang dipelajari, tidak melalui proses merangkak semasa bayi dan suka mendengar

bacaan tetapi tidak berminat membaca sendiri. Pada peringkat sekolah rendah pula, iaitu

seawal dari umur 6 hingga 9 tahun, masalah yang dihadapi oleh kanak-kanak disleksia ini

adalah kemahiran membaca, menulis dan mengeja yang lemah dan suka menterbalikkan

perkataan, huruf dan nombor, menggunakan jari untuk mengira dan membaca, sering kali

keliru dengan kiri dan kanan dan mempunyai gaya tulisan cermin atau terbalik.

Apabila umur meningkat kepada 9 hingga 12 tahun pula, masalah lainya akan timbul,

yakni kanak-kanak ini akan melakukan kesilapan ketika membaca, mengeja dan lemah

dalam kefahaman, masa yang lama diambail untuk menyiapkan tugasan atau latihan yang

diberikan dan kesukaran menyalin maklumat dipapan putih atau buku teks. Selain itu juga

mereka sangat sukar mengikuti arahan lisan yang panjang dan kelihatan tidak terurus

semasa berada dirumah atau sekolah. Mereka juga mempunyai keyakinan yang kurang dan

menghadapi masalah tekanan jiwa. Apabila meneruskan pelajaran ke sekolah menengah

pula, mungkin masalah ini akan timbul seperti kesukaran menulis karangan, keliru dengan

nombor-nombor dan arahan oral, dan kesukaran mempelajari bahasa lain. Kanak-kank ini

juga tidak mempunyai ramai kawan dan mempunyai perwatakan senyap dan kurang

kemahiran dalam bersosial.

Menurut Rubiah Kulop (1997) dalam satu kajian tentang Guru Khas Pemulihan,

masalah disleksia yang wujud dalam kalangan kanak-kanak pemulihan dapat dilihat melalui

tiga aspek. Pertama, kanak-kanak ini lemah dari segi perkembangan mental dan kadang-

kadang mengalami kecacatan lain seperti gangguan kesihatan, pengalaman yang terhad

serta gangguan emosi. Kedua, kanak-kanak tersebut selalu ponteng sekolah dan

mempunyai latar belakang masalah kemiskinan, dan yang ketiga, kanak-kanak ini

mengalami kesukaran dalam kemahiran bacaan dan penulisan sehingga mengakibatkan

pencapaian yang rendah dalam pelajaran (Rajesvari Ramasamy, 2008).

(Vijayaletchumy A/P Subramaniam, 2003)

7.0 KESAN-KESAN UTAMA KANAK-KANAK DISLEKSIA TERHADAP PEMBELAJARAN

Kanak-kanak yang menghidapi disleksia memberi kesan kepada proses pembelajaran

mereka terutamanya di sekolah. Kesan-kesan utama ini bukan sahaja menggangu

keberkesanan pengajaran yang disampaikan oleh guru, namun yang paling menyedihkan

ialah mereka tidak dapat melalui proses pembelajaran yang lebih berkesan seperti kanak-

kanak normal yang lain. Kesan-kesan utama yang dapat dilihat ialah :

7.1 Membaca

Kebolehan membaca adalah sangat penting bagi membolehkan murid mempelajari

apa yang tersenarai di dalam kurikulum sekolah dan dapat menerima ilmu pengetahuan

yang disampaikan bukan sahaja di sekolah, malah pembelajaran yang berlaku di sekeliling

mereka. Kesukaran membaca menyebabkan murid tidak dapat belajar sendiri. Murid rasa

rendah diri dan tidak berkeyakinan tentang kebolehan sendiri. Rasa rendah diri ini

menjadikan mereka tidak mahu bergaul dengan rakan-rakan yang lain.

7.2         Mengeja

Pada jangka panjang, kebolehan mengeja akan memberi kesan yang lebih negatif

daripada kelemahan membaca. Kelemahan mengeja merupakan faktor kepada kegagalan

murid untuk membaca. Kelemahan mengeja akan menghadkan kebolehan murid untuk

menyampaikan pengetahuan yang telah dipelajari di dalam kelas. Kelemahan ini juga akan

menyebabkan murid sentiasa mendapat markah yang rendah dalam ujian dan peperiksaan.

7.3 Menulis

Masalah utama adalah perbezaan antara kebolehan murid untuk menyampaikan

pengetahuannya secara lisan dan bertulis. Kesukaran-kesukaran oleh murid disleksia akan

memberi kesan negatif terhadap penguasaan kemahiran menulis mereka. Antara kesan

yang dapat dilihat tulisan kanak-kanak ini terbalik iaitu b menjadi d, q menjadi p, 6 menjadi 9

dan sebagainya.

7.4          Tulisan

Tiga aspek tulisan perlu diambil kira iaitu boleh membaca, kepantasan menulis, dan

kematangan menulis. Kelemahan dalam mana-mana aspek ini akan menyebabkan kanak-

kanak menghadapi masalah dalam pembelajarannya.

7.5 Nombor

Kesukaran yang dihadapi dalam numerasi adalah sama dengan kesukaran yang

dihadapi dalam literasi. Murid menghadapi masalah untuk membaca teks, menulis bentuk

digit dan menulis digit bagi sesuatu nilai nombor.

7.6         Bahasa

Kebiasaannya murid mengalami kesukaran untuk menyampaikan pengetahuan,

menggunakan perkataan, menamakan benda, mengingat suku kata bagi perkataan yang

panjang. Ia juga dikenali sebagai kecacatan tersembunyi dan kesan negatifnya juga

merentas kurikulum.

7.7 Emosi/Tingkah Laku

Pencapaian prestasi yang rendah menyebabkan murid rendah diri dan kecewa. Ini

boleh menyebabkan masalah tingkah laku yang lebih teruk, diikuti dengan pencapaian

akademik yang rendah dan seterusnya. Selain itu, masalah tingkah laku menyebabkan

murid menghadapi masalah sosial seperti tidak boleh berinteraksi dengan rakan sebaya.

8.0 LANGKAH PENCEGAHAN

Perlaksanaan Dasar Pendidikan Wajib di Peringkat Rendah 2003 melalui perintah

Pendidikan (Pendidikan Wajib) 2002 yang memberi peluang kepada semua warga Malaysia

yang berumur 6 tahun untuk mendapat pendidikan di institusi yang disediakan oleh pihak

kerajaan melalui Kementerian Pendidikan Malaysia. Peluang diberikan kepada semua

rakyat dalam lingkungan umur agar mendapat pendidikan secara percuma. Dasar

Persekolahan Wajib merupakan antara rentetan dasar-dasar Kementerian Pendidikan

Malaysia yang telah dimurnikan melalui Dasar Pendidikan Untuk Semua, serta Dasar

Pendemokrasian Pendidikan yang telah dilancarkan sebelum ini. Akta Pendidikan Khas

1997 Bahagian II 3(2) seksyen 41. Mengikut akta tersebut semua pelajar bekeperluan khas

yang boleh dididik dan mampu mengurus diri sendiri tanpa bergantung kepada bantuan

orang lain-boleh diterima bersekolah. Selain itu,terdapat pelbagai tahap pendidikan yang

disediakan oleh kerajaan kepada murid murid bekeperluan khas di Malaysia antaranya

              I.        prasekolah,

            II.        sekolah harian biasa rendah dan menengah

           III.        sekolah menengah teknik atau vokasional, dengan menggunakan pendekatan

pengajaran berasingan dan separa inklusif.

          IV.        pendidikan khas integrasi pula adalah untuk yang bermasalah pembelajaran,

penglihatan, dan pendengaran.

Pendidikan Khas semakin diberi perhatian sejak penggubalan semula Akta

Pendidikan 1991 kepada Akta Pendidikan 1996. Melalui Akta Pendidikan 1996, Seksyen 40:

Menteri hendaklah mengadakan Pendidikan Khas. Menteri hendaklah mengadakan

pendidikan khas di Sekolah Khas yang ditubuhkan di bawah perenggan 34 (1)(b) atau di

mana-mana sekolah rendah dan menengah yang difikirkan oleh Menteri suaimanfaat. Akta

Pendidikan 1996, Bab 8, Seksyen 41, Subseksyen (1)(b) dan Peraturan 4, Peraturan-

peraturan Pendidikan (Pendidikan Khas) 1997 iaitu : Dalam melaksanakan kurikulum

pendidikan khas, guru boleh mengubahsuai kaedah atau teknik pengajaran dan

pembeljaran, masa bagi aktiviti dan susunan aktiviti, mata pelajaran dan bahan bantu

mengajar bagi mencapai tujuan dan matlamat pendidikan khas.

Oleh yang demikian, langkah-langkah yang wajar perlu diambil untuk menangani

masalah ini. Jika terdapat masalah disleksia yang dikenal pasti dalam diri seseorang murid,

maka kita boleh salurkan mereka ke program Pendidikan Khas Bermasalah Pembelajaran

(PKBP). Di sini, sekolah ataupun kelas khas diwujudkan bagi mengumpul dan menempatkan

murid-murid keperluan khas iaitu murid-murid yang mempunyai masalah dalam

pembelajaran. Jika tidak, murid-murid ini akan meneruskan pelajaran mereka sama seperti

murid lain. Setiap tahun mereka akan meningkat dari darjah satu hingga ke sekolah

menengah tanpa dapat menguasai kemahiran 3M. Murid ini akan mengikuti arus

perkembangan pendidikan tanpa dapat menguasai ilmu pengetahuan dan kemahiran yang

sepatutnya mereka kuasai dalam tempoh tersebut. Mereka datang ke sekolah hanya untuk

mengisi masa lapang. Akhirnya mereka akan merasa hampa, terbiar, menjadi tempat

cemuhan guru, dibuli oleh rakan dan sebagainya. Faktor-faktor ini akan menimbulkan rasa

rendah diri yang sukar untuk diatasi oleh murid tersebut.

Antara pendekatan-pendekatan lain yang digunapakai bagi membantu kanak-kanak

disleksia ialah dengan membawa mereka berjumpa dengan psikologi pembelajaran atau

psikologi klinikal bagi mengesan tahap atau peringkat awal kanak-kanak disleksia ini dan

mencari jalan penyelesaian bersesuai dengan tahap disleksia mereka. Kanak-kanak ini juga

akan dibantu dari segi emosi dan kaunseling agar mereka sedar bahawa mereka berbeza

tetapi tetap diterima dan disayangi oleh orang lain. Keprihatinan dari para guru diperlukan

bagi mengesan kemahiran istimewa atau kebolehan semulajadi yang dimiliki oleh mereka

agar kemahiran tersebut dapat digilap dan digalakkan. Guru juga perlu mengambil langkah

agar tidak selalu memarahi mereka tetapi memberi pendekatan yang bersifat kasih sayang,

contohnya dengan memberi mereka hadiah, galakkan dan konsep ganjaran dilakukan bagi

menarik minat mereka untuk terus belajar.

Bagi ibu bapa pula, apa yang penting ialah sentiasa bersabar dengan karenah

mereka walaupun mereka sering gagal dalam melakukan sesuatu perkara. Disamping itu

juga ibu bapa boleh mengambil insiatif dengan memberi pendidikan awal kepada anak-anak

mereka yang mengalami disleksia sebelum memasuki alam persekolahan yang pertama

iaitu tadika mahupun prasekolah. Suasana yang harmoni diperlukan oleh kanak-kanak ini

bagi membantu mereka menjalani hidup yang lebih bermakna. Apa yang penting ialah ibu

bapa digalakkan mengikuti persatuan sokongan ibu bapa atau penjaga bagi kanak-kanak

yang mengalami disleksia.

Selain itu juga, langkah pencegahan disleksia bukan hanya melibatkan kanak-kanak

yang telah disahkan menghidapi disleksia tetapi pencegahan pada peringkat awal yang

melibatkan ibu. Pada peringkat atau proses ini ibu bapa diberikan beberapa panduan dan

maklumat pencegahan bagi mengelakkan anak yang dikandungkan menghidapi masalah

pembelajaran seperti disleksia. Berikut merupakan antara saranan dan pendekatan yang

diberikan kepada ibubapa terutamanya ibu :

1.    Pencegahan pelalian rubella kepada ibu sebelum proses kehamilan

2.    Ibu yang dijangkiti siflis dapat melahirkan anak melalui pembedahan caeseran

3.    Ibu-ibu dinasihatkan mengurangkan pengambilan alcohol terutamanya di peringkat 12-18

minggu mengandung iaitu semasa sel otak sedang terbentuk

4.    Sering berjumpa doctor sewaktu proses kehamilan. Ujian-ujian penyaringan seperti

penyaringan metabolic, air kencing, dan ujian darah dapat dilakukan untuk mengesan

kewujudan penyakit.

5.    Umur ibu sewaktu mengandung/melahirkan anak biarlah dibawah usia 45 tahun keatas

kerana risiko mendapatkan anak cacat adalah 1:16 kelahiran.

6.    Menjarakkan kelahiran untuk menentukan ibu bapa mampu menyara hidup anak-anak

dengan diri mereka.

7.    Selepas kelahiran kanak-kanak mereka perlu diberi perhatian untuk proses perkembangan

dan pertumbuhan mereka.

8.    Keselamatan perlu dijaga untuk mengelakkan diri daripada mendapat kemalangan tertentu

dibahagian kepala.

9.    Permainan yang bahaya seperti permainan kasut roda yang tidak digalakkan

10.  Penggunaan yang tidak memakai tali pinggang kaledar yang direka khas kepada bayi

apabila membawa mereka bersiar-siar.

9.0 PENUTUP

Penubuhan program disklesia telah dirancang oleh Kementerian Pelajaran Malaysia sejak

pengambilan kumpulan pertama guru-guru untuk menjalani kursus disleksia selama empat

belas minggu. Program ini telah dapat direalisasikan pada 13 Mac 2004 dan memilih

Sekolah Kebangsaan Taman Tun Dr. Ismail (2) sebagai sekolah pertama yang memulakan

program ini. Program ini dilancarkan secara rasmi di peringkat kebangsaan pada 16 Jun

2004 oleh Yang Berbahagia Puan Hajah Siti Zaharah binti Mat Akib iaitu Timbalan Ketua

Pelajaran, Jabatan Pendidikan Khas, Kementerian Pelajaran Malaysia.

Murid-murid yang menghidap disleksia seringkali merasa ketinggalan dalam kelas

kerana masyarakat sering mengaitkan kelancaran membaca dan menulis dengan kepintaran

seseorang murid. Murid-murid disleksia yang mempunyai masalah membaca dan menulis

dianggap murid-murid yang lemah tanpa mengambil kira faktor bahawa murid-murid

tersebut mempunyai kecerdasan otak yang tinggi. Oleh sebab murid-murid disleksia berfikir

dalam bentuk imej, bukan huruf atau angka, maka mereka menghadapi masalah untuk

menyesuaikan cara pembelajaran mereka dengan sistem pembelajaran yang sedia ada.

Menjadi peranan dan tanggungjawab guru dan ibu bapa bagi membantu kanak-

kanak yang yang dikategorikan menghidap disleksia. Kegagalan kita sebagai masyarakat

yang paling hampir dengan kanak-kanak ini boleh menghancurkan masa depan mereka

utntuk menjadi seorang yang berguna. Mungkin kanak-kanak disleksia ini mampu menjadi

personaliti yang terkenal. Sebagai contoh personaliti yang terkenal seperti Albert Einstein,

Henry Ford, Alexander Graham Bell, Walt Disney, Cher, Whoopi Goldberg, General George

Patton, Robin Williams' dan Leonardo da Vinci pada asalnya merupakan individu disleksia.

Contoh beberapa personaliti yang dikemukakan ini menunjukkan bahawa individu disleksia

mempunyai kelebihan dalam 1 atau 2 bidang yang tertentu seperti yang disyorkan oleh

International Dyslexia Association (2003).

Kesungguhan golongan professional berusaha membantu kanak-kanak disleksia.

Usaha ini dapat dilihat melalui tiga orang penyelidik Universiti Putra Malaysia (UPM)

menghasilkan perisian baharu berbentuk cakera padat iaitu Phonics Tutor Software untuk

kanak-kanak disleksia visual. Ketua penyelidik, Prof. Madya Dr. Vijayaletchumy

Subramaniam dari Fakulti Bahasa Moden dan Komunikasi (FBMK), Universiti Putra

Malaysia berkata penemuan teknologi itu membantu kanak-kanak disleksia visual

menguasai kemahiran menulis, membaca dan mengira (3M). Beliau berkata perisian itu

menggunakan enam kaedah mengeja berteraskan Orton-Gillingham Phonogram serta

membantu mereka mencungkil kebolehan dalam aspek berbeza. Produk yang dianggarkan

berharga RM250 di pasaran kelak menekankan aspek bacaan bahasa Melayu berteraskan

Teori Levinson yang sesuai untuk murid disleksia berumur empat hingga sembilan tahun.

Presiden Persatuan Dyslexia Malaysia (PDM), Sariah Amin menyatakan bahawa

kurangnya pendedahan dan kesedaran dalam kalangan guru serta ibu bapa terhadap

disleksia menyebabkan kekeliruan terhadap masalah yang dihadapi golongan disleksia.

Secara kasar ia mungkin dilihat sebagai individu buta huruf yang perlu dimasukkan ke dalam

kelas pemulihan khas tetapi, sebenarnya mereka memerlukan pendekatan pembelajaran

berbeza. (Kosmo Online, 2011)