PERLEMBAGAAN MALAYSIA DAN HUBUNGAN ETNIK

Menerangkan konsep penting yang berkaitan dengan perlembagaan dan peranan perlembagaan dalam sesebuah negara

Menghuraikan latar belakang perkembangan Perlembagaan Persekutuan

Kandungan dan perlaksanan Perlembagaan Persekutuan

PengenalanPengenalan

Sejarah Sejarah Penggubalan Penggubalan Perlembagaan Perlembagaan PersekutuanPersekutuan

Definisi dan Konsep Definisi dan Konsep PerlembagaanPerlembagaan

6.46.4 Unsur-unsur Unsur-unsur Tradisi Dalam Tradisi Dalam Perlembagaan Perlembagaan PersekutuanPersekutuan

Isu: Kebebasan Isu: Kebebasan Beragama dan Beragama dan KesamarataanKesamarataan

Isu: Diskriminasi Isu: Diskriminasi Perlindungan dan Perlindungan dan Persoalan Perkara Persoalan Perkara 153153

Isu: Perkara 20 dan Isu: Perkara 20 dan Perkara 18Perkara 18

Perlembagaan – 1 dokumen mengandungi semua peraturan dan undang-undang dasar

Menentukan bidang kuasa pemerintahan, bentuk sesebuah kerajaan dan hak-hak rakyat

Mengandungi prinsip-prinsip membentuk dan peranan institusi negara-eksekutif, perundangan, kehakiman

Garis panduan – corak pemerintahan, sistem politik dan pentadbiran negara, jaminan perlindungan kpd rakyat

Tanggungjawab rakyat kepada negara Perlembagaan terbahagi kepada 2- ◦ Perlembagaan bertulis-yang dikumpul dan disusun dalam satu

kanun atau dokumen. Sukar dipinda kecuali wujud peruntukan dalam perlembagaan yang membenarkannya◦ Perlembagaan tidak bertulis-Semua prinsip perlembagaan yang

tidak terkumpul dalam satu dokumen seperti adat resam dan tradisi, undang-undang yang diluluskan oleh parlimen dan keputusan-keputusan mahkamah.Contoh negara yang mengamalkan : United Kingdom, New Zealand

Perlembagaan Persekutuan menentukan pelbagai perkara tentang kebebasan asasi, kewarganegaraan, kerajaan persekutuan, kerajaan negeri, perundangan, peruntukan kewangan, pilihan raya, kehakiman, perkhidmatan awam dan lain-lain.

Konsep Ketertinggian Perlembagaan

◦ Ketiga-tiga badan kerajaan iaitu perundangan, kehakiman dan eksekutif mahupun Yang Di Pertuan Agong adalah tertakluk kepada Perlembagaan

◦ Contoh: Kuasa kehakiman iaitu mahkamah hendaklah juga dijalankan

tertakluk kepada sekatan-sekatan yang dikenakan oleh perlembagaan

◦ Perkara 4(1) bahawa perlembagaan Malaysia adalah undang-undang utama persekutuan dan apa-apa undang-undang yang diluluskan yang berlawanan dengan perlembagaan adalah setakat mana yang berlawanan itu terbatal.

Undang-undang tertinggi dan mjadi tunggak semua undang-undang

Tiada pesaing terutamnya dari kerajaan negeri Parlimen memperoleh kuasa dari perlembagaan Mahkamah juga tertakluk pada Perlembagaan YDPA tertakluk kpd Perlembagaan Tidak ada institusi Malaysia yang boleh mngatasi

kuasa dan kedudukan Perlembagaan

PERLEMBAGAAN

Parlimen

YDPAUndang-undang lain

di Malaysia

Mahkamah

Melalui: Dengan mendapat sokongan majoriti biasa. Dengan mendapat sokongan dua pertiga semasa

bacaan kedua dan ketiga di kedua-dua majlis dewan. Mendapat sokongan dua pertiga semasa bacaan

kedua dan ketiga di kedua-dua Majlis Parlimen serta persetujuan Majlis Raja-Raja.

Dengan mendapat sokongan dua pertiga semasa bacaan kedua dan ketiga di kedua-dua Majlis Parlimen serta mendapat persetujuan YDP negeri Sabah dan Sarawak (iaitu bagi pindaan berkaitan negeri-negeri tersebut).

Perkara 159 (4)-◦ memerlukan sokongan lebih 2/3 setiap dewan. ◦ Contoh: sumpah dan ikrar taat setia, pemilihan dan

persaraan ahli-ahli Dewan Negara dan meliputi perkara-perkara yang tidak disebut dalam perkara lain.

Perkara 161 (E) ◦ perlu mendapat sokongan 2/3 setiap dewan dan

dipersetujui oleh Yang dipertua Negeri Sabah dan Sarawak bagi melibatkan kepentingan Sabah dan Sarawak ◦ CONTOH; bidang kuasa kerajaan negeri, kedudukan

istimewa bumiputera, imegresen.

Perkara 159 (5)◦ Perlu mendapat sokongan 2/3 setiap dewan dan

perkenan Majlis Raja-Raja.◦ Contoh: Kedaulatan raja-raja, kedudukan istimewa orang

Melayu, Bumiputera Sabah dan Sarawak, bahasa kebangsaan dan agama persekutuan.

Menjamin keutuhan dan kedaulatan negara Sebagai rujukan Mewujudkan kestabilan negara Mengawal perjalanan kerajaan Mengekalkan keamanan Menjamin keamanan sesebuah negara

Perlembagaan bertulis dikanunkan dalam sebuah buku Mengandungi 183 Perkara dan 13 Jadual Perlembagaan Beraja dan berasaskan Demokrasi Berparlimen Bersifat ketat dan sukar dipinda Undang-undang utama dan tertinggi Terdapat idea pengasingan kuasa sebagaimana doktrin

diamalkan di England – Parlimen (Legislatif), Eksekutif dan Kehakiman.

Menentukan tanggungjawab Persekutuan dan mengatur perhubungan antara Persekutuan dan Negeri (Senarai Persekutuan, Senarai Negeri dan Senarai Bersama).

Memperuntukan Kebebasan Asasi – menjamin hak asasi seseorang warganegara yang sah dari segi undang-undang.

Perlembagaan Malayan Union 1946 Perlembagaan persekutuan Tanah Melayu 1948◦ Cadangan Jawatankuasa Kerja 1946◦ Cadangan Perlembagaan Rakyat 1947

Perlembagaan Persekutuan Tanah Melayu 1957◦ Cadangan Suruhanjaya Reid 1956◦ Memorandum Perikatan dan Tolak Ansur antara Kaum

(1956-1957)

Ciri2 Perlembagaan Malayan Union Semua negeri Melayu, termsk P.Pinang dan Melaka disatukan di bwh

satu kerajaan pusat. Malayan Union diketuai oleh seorang Gabenor yg diberi kuasa penuh

terhadap perkhidmatan awam. Beliau dibantu oleh sebuah Majlis Mesyuarat Undangan dan Majlis Kerja

Pesuruhjaya Residen menjd ketua pentadbir tertinggi di negeri2 Melayu dan Negeri2 Selat. Beliau jg menjd pengerusi Majlis Mesyuarat Negeri yg terletak dibwh kawalan kerajaan pusat

Majlis Negeri dikekalkan utk menguruskan hal- ehwal tempatan dan berada di bwh kawalan kerajaan pusat

Majlis Mesyuarat Undangan mempunyai bilangan ahli rasmi dan ahli tdk rasmi yg sama byk.

Gabenor berkuasa utk meluluskan atau membatalkan sesuatu undg2. Semua undg2 yg diluluskan tdk perlu tandatangan sultan atau raja utk

dikuatkuasakan

Cadangan Jawatankuasa Kerja 1946◦ Kedaulatan dan kuasa politik raja- raja Melayu dipulihkan◦ Dewan Undangan Negeri ditubuhkan di setiap negeri◦ Syarat2 kewarganegaraan yg lebih ketat bg kaum bukan

Melayu◦ Hak istimewa org Melayu dijamin dan dikekalkan

Perlembagaan Rakyat 1947◦ Singapura disatukan dgn Tanah Melayu◦ Sebuah kerajaan pusat & Majlis2 Negeri yg dipilih◦ Raja2 Melayu akan mempunyai kuasa sebenar &

bertanggungjawab kpd rakyat◦ Hak keistimewaan org Melayu diwujudkan◦ Agama Islam & adat istiadat Melayu dikawal oleh org Melayu◦ Taraf kerakyatan yg sama rata◦ Merah & putih menjd latar belakang bendera tanah Melayu◦ Bahasa Melayu menjd bahasa kbgsaan dan bahasa rasmi

Pertahanan & hal- ehwal luar negara harus menjd tanggungjwb bersama kerajaan British dan Tanah Melayu◦ Warganegara Tanah Melayu dikenali sbg “Melayu”

CIRI2 PERLEMBAGAAN PERSEKUTUAN TANAH MELAYU 1948

◦ 9 buah negeri Melayu & 2 buah Negeri2 Selat.◦ Singapura kekal sbg tanah jajahan British yg berasingan◦ Kerajaan persekutuan diketuai oleh seorang Pesuruhjaya Tinggi

dibantu oleh Majlis Mesyuarat Kerja dan Majlis Mesyuarat Undang2 PersekutuanPenubuhan sebuah Majlis Raja2 Melayu dan Majlis Mesyuarat Undangan Negeri peringkat negeri◦ Jawatan Menteri Besar diwujudkan◦ Pemberian kerakyatan kpd org asing yg bermastautin di Tanah

Melayu

Cadangan Suruhanjaya Reid 1956Suruhanjaya Reid-keanggotaanPengerusi:Lord Reid (Britain)Ahli-ahli Suruhanjaya:Sir Ivor Jennings (Britain)Sir William Mckell (Australia)Hakim b. Malik (India)Hakim Abdul Hamid (pakistan)

Tujuan-Menggubal satu Perlembagaan baharu bagi persekitaranTanah Melayu yang merdeka

1. STRUKTUR KERAJAAN Ketua Negara bagi persekutuan Tanah Melayu ialah

YDPA- dipilih dr kalangn 9 org raja Melayu, jawatan untuk 5 thn,btindak atas nasihat Kabinet dan Majlis Raja-raja

Ketua Kerajaan bagi Persekutuan Tanah Melayu-PM ,dilantik dlm kalangan parti yang mempunyai majoriti dlam Dewan Rakyat-tubuhkn kabinet –penggubal dasar-dasar kerajaan

Badan perundangan- Dewan Rakyat (104 ahli- melalui pilihan raya,tempoh berkhidmat 5 thn)dan Dewan Negara (38 ahli- 11 negeri x 2 org, 16 org ahli lain dilantik oleh YDPA-tempoh bkhidmat 6 thn)

Ketua perlembagaandi peringkat negeri ialah Sultan, Raja atau YDP negeri

Setiap negeri mempunyai Majlis Undangan Negeri (dipilih melalui pilihan raya-5tahun). Pentadbiran negeri diketuai oleh MB @ Ketua Menteri

2. TARAF WARGANEGARA Sebelum hari merdeka Dilahirkan di TM pd atau slepas merdeka Berumur 18thn keatas yang dilahirkan di

Persekutuan TM dan bermastautin selama 5thn drpd 7 thn terdahulu ,boleh btutur BM dan mengangkat sumpah taat setia

Berumur 21thn keatas yang dilahirkan di luar Persekutuan ,ttp bermastautin selama 8thn daripada 12thn yang terdahulu

2 kerakyatan tidak dibenarkan

Cara memperoleh kewarganegaraan

Tempat lahir(jus soli)

Undang- undang keturunan darah(jus sanguinis)

Perkahwinan

Bermastautin

3. BAHASA BM dijadikan bahasa kebangsaan. Pembelajaran dan penggunaan bahasa asing yg

lain secara umum tidak dilarang BI boleh digunakan dlam persidangan Majlis

Mesyuarat Undangan dan mahkamah , dan urusan lain dlm tempoh 10thn selepas merdeka

4. AGAMA ISLAM DAN KEDUDUKAN ISTIMEWA ORG MELAYU

Agama Islam dijadikan agama rasmi Persekutuan tetapi agama lain boleh diamalkan

Kedudukan istimewa orang Melayu dijamin dalam Perlembagaan◦ Pemberian tanah dikawasan simpanan◦ Kuota dalam perkhidmatan awam◦ Biasiswa◦ Lesen perniagaan◦ Bantuan kerajaan lain

Tun Mohd Salleh Abbas◦ Bahasa Kebangsaan◦ Agama Persekutuan◦ Kedudukan istimewa orang melayu dan bumiputera◦ Pemerintahan beraja

Unsur tradisi ini penting kerana ia telah wujud beratus tahun sebelum 1957

Ini selaras dengan laporan Reid yang menekankan kepentingan sejarah, tradisi, ekonomi, dan sosial yang wujud sebelum 1957.

Perkara ini termaktub dalam Akta Hasutan Unsur tradisi juga merupakan satu prasyarat dan

permuafakatan yang diterima oleh orang Melayu dan bukan Melayu.

Perkara 153 membawa satu lagi dimensi hubungan etnik di Malaysia apabila pembentukan Malaysia pada 1963.

Namun ia bukanlah satu lesen penindasan terhadap kaum lain.

Dalam Perlembagaan, Perjanjian 20 Perkara dan 18 Perkara termaktub kepentingan Sabah dan Sarawak ke dalam Persekutuan Malaysia, 1963.

Menstabilkan sistem politik negara Prasyarat dan permuafakatan yang diterima oleh orang

Melayu dan bukan Melayu Hak istimewa orang Melayu, Islam sebagai agama

persekutuan dan bahasa Melayu diterima sebagai bahasa Kebangsaaan sebagai prasyarat penerimaan hak kewarganegaraan oleh etnik bukan Melayu

Menjadikan orang Melayu setanding dengan kaum lain. Mengimbangi kedudukan orang Melayu yang hilang semasa

penjajahan Inggeris. Mengekalkan ketuanan Melayu (Konsep Raja

Berperlembagaan – unsur penyatuan kaum). Merupakan ikatan janji setia yang dikenali sebagai Pakatan

Murni

1950-an- merupakan waktu yang sangat kritikal bagi TM Oleh yang demikian Perlembagaan yang terbentuk

adalah atas dasar quid pro quo ( kerjasama & tolak ansur).

Ini dapat dilihat dengan kewujudan Parti Perikatan (UMNO-MIC-MCA), 1954.

Kontrak sosial dapat dilihat didalam Perlembaagn Persekutuan, artikel 14-18 (taraf kerakyatan bukan Melayu) dan artikel 152 ( hak istimewa orang Melayu)

Bahagian 1 – Negeri-negeri, Agama dan Undang-undang bagi Persekutuan.

Bahagian 2 – Kebebasan Asasi Bahagian 3 – Kewarganegaraan

Bab 1 – Perolehan KewarganegaraanBab 2 – Penamatan KewarganegaraanBab 3 - Tambahan

Bahagian 4 – PersekutuanBab 1 – Kepala utama negaraBab 2 – Majlis Raja-RajaBab 3 – PemerintahanBab 4 – Badan Perundangan PersekutuanBab 5 – Acara PerundanganBab 6 – Keupayaan terhadap harta,kontrak dan guaman

Bahagian 5 – Negeri-negeri

Bahagian 6 – Perhubungan Antara Persekutuan dengan Negeri-negeri

Bab 1 – Pembahagian kuasa-kuasa Perundangan

Bab 2 – Pembahagian kuasa-kuasa pemerintahan

Bab 3 – Pembahagian beban kewanganBab 4 – TanahBab 5 – Pembangunan negaraBab 6 – Tinjauan Persekutuan, nasihat

Persekutuan kepada negeri-negeri dan pemeriksaan Persekutuan mengenai kegiatan-kegiatan negeri.

Bab 7 – Majlis Negara bagi Kerajaan TempatanBab 8 – Pemakaian bagi negeri-negeri Sabah dan

Sarawak

Bahagian 12 – Am dan pelbagai Bahagian 12 A – Perlindungan tambahan bagi

negeri-negeri Sabah dan Sarawak. Bahagian 13 – Peruntukan sementara

peralihan Bahagian 14 – Pengecualian bagi Kedaulatan

Raja-raja dan sebagainya. Bahagian 15 – Tindakan undang-undang

terhadap YDPA dan Raja-Raja

Perkara 8: persamaan & hak sama rata dan pengecualian peruntukan ini dalam soal agama, kedudukan istimewa orang Melayu dan seumpamanya

Perkara 10(4): batasan hak kebebasan bersuara daripada menyentuh kedudukan Raja-raja, Islam, orang Melayu, kewarganegaraan & seumpamanya.

Perkara 38: kuasa Majlis Raja-raja menghalang parlimen membuat undang-undang yang menyentuh kedudukan Raja-raja Melayu, orang Melayu, Islam & bahasa Melayu

Perkara 150 (6a) : kedudukan agama Islam, adat istiadat Melayu dan bumiputera Sabah Sarawak, kewarganegaraan meskipun dalam keadaan darurat.

Perkara 152 : kedudukan bahasa Melayu sebagai bahasa kebangsaan tanpa menafikan hak-hak bangsa lain menggunakan bahasa mereka

Perkara 153: kedudukan istimewa orang- orang Melayu tanpa menafikan kedudukan yang sah kaum lain

Pihak kerajaan (persekutuan atau negeri) mempunyai kebebasan, kuasa dan keistimewaan untuk menubuhkan, menyelenggara, membantu penubuhan institusi Islam & melaksanakan ajaran Islam serta mengeluarkan perbelanjaan yg diperlukan utk tujuan itu.

Suatu fasal imbangan juga telah diperuntukkan iaitu Perkara 11 Perkara 11(1) menyatakan, agama lain boleh diamalkan dengan aman &

damai di mana-mana bahagian persekutuan. Kebebasan beragama dijamin dalam perlembagaan terhadap semua

agama iaitu setiap orang berhak untuk menganut & mengamalkannya tertakluk kepada Perkara 11(4).

Perkara 11(4) menyatakan undang-undang negeri dan wilayah boleh menyekat atau mengawal pengembangan agama-agama lain kepada penganut Islam.

Dalam Perkara 11(3) menyatakan tiap-tipa kumpulan agama berhak: i. Menguruskan hal ehwal agamanya sendiri ii. Menubuh dan menyelenggara institusi bagi maksud agama atau khairat iii. Memperolehi dan memiliki harta benda serta memegang dan mentadbirnya mengikut undang- undang

Walaupun Islam adalah agama persekutuan tetapi kebebasan beragama dijamin dalam perlembagaan.

Islam telah diterima sebagai agama persekutuan sejak zaman Kesultanan Melayu Melaka sehinggalah ke zaman penjajahan Inggeris.

Penggunaan undang-undang Islam telah diiktiraf di negeri-negeri Melayu sebelum penjajahan Inggeris.

Semasa penjajahan Inggeris, kedudukan agama Islam langsung tidak diganggu dan Inggeris menyerahkan urusan agama Islam kepada raja- raja Melayu.

Sesuai dengan takrif Melayu iaitu Perkara 160 mendefinisikan Melayu sebagai seorang yang beragama Islam, lazimnya bertutur dalam bahasa Melayu dan mengamalkan adat istiadat Melayu.

◦ Agama lain boleh dipraktikkn dn dijamin dari segi perlembagaan dengan:

Hak menguruskan hal ehwal agama Menubuh dan menyelenggara bagi khairat Memperoleh dan memiliki harta benda dan

mentdbir mengikut undang-undang

Tiada sesiapa pun dilarang atau ditahan daripada menggunakan (selain dari maksud rasmi) atau mengajar atau belajar apa-apa bahasa lain.

Kerajaan berhak mengekalkan penggunaan dan pembelajaran bahasa lain dalam persekutuan.

Perlunya bahasa kebangsaan bagi menyatupadukan rakyat pelbagai kaum. Bahasa Melayu telah menjadi lingua franca di Nusantara sejak berabad lamanya.

Bahasa Melayu lebih mudah dipelajari dan bersifat lebih tekal dari segi istilah dan sebutan.

Bahasa Melayu telah digunakan secara meluas sebelum Perang Dunia bagi tujuan rasmi.

Menyentuh tentang kedudukan istimewa orang Melayu dan bumiputera Sabah Sarawak yang meliputi:◦ Jawatan dalam perkhidmatan awam◦ Biasiswa◦ Pendidikan◦ Perniagaan◦ Kemudahan khas

Walaubagaimanapun, perkara ini juga melindungi kaum-kaum lain iaitu adalah menjadi tanggungjawab Yang DiPertuan Agong untuk melindungi hak-hak mereka yang sah melalui peruntukan lain.

Perkara 86 & 90◦ Tanah rizab orang melayu dan larangan diselenggara

kepada orang bukan melayu◦ Rejimen askar melayu

Perkara 160 (2)◦ Melayu : Islam, berbahasa Melayu & adat-istiadat

Melayu

Orang Melayu terima prinsip Jus Soli dan bukan Melayu perlu menerima hakikat hak keistimewaan orang Melayu.

Semasa zaman penjajah dan di awal kemerdekaan, terlalu sedikit orang Melayu yang bekerja dengan kerajaan.

Orang Melayu hanya jadi pemerhati kepada kepesatan ekonomi di Tanah Melayu/Malaysia.

Majoriti orang Melayu adalah miskin terutama di luar bandar.

Orang Melayu masih kurang menceburi perniagaan dan perlu dibantu dan dibimbing.

Peratusan pelajar Melayu dalam bidang sains juga rendah.

Perjanjian Malaysia yang dibuat pada tahun 1963, merupakan satu persetujuan yang telah disepakati antara pemimpin Tanah Melayu, Sabah dan Sarawak yang dikenali sebagai Perkara 20 bagi Sabah dan Perkara 18 bagi Sarawak.

Antara tuntutan adalah tentang imigresen, bahasa, kewangan dan hak istimewa bumiputera Sabah dan Sarawak seperti yang terkandung dalam Senarai II dan Senarai III.

Kedudukan Sabah dan Sarawak dalam perlembagaan dilindungi oleh kuasa Yang di-Pertua Negeri berkenaan dan pindaan hanya boleh dibuat sekiranya kedua-duanya memberikan persetujuan.

Parlimen tidak boleh meminda kedudukan istimewa bumiputera Sabah dan Sarawak iaitu menyamai peranan dan kuasa Majlis Raja-Raja berhubung dengan kedudukan orang Melayu di Semenanjung.

Antara perkara tersebut adalah: Agama - Sabah menuntut supaya negeri itu tidak memperakukan suatu agama

sebagai agama rasmi negeri. Bahasa - Sabah bersetuju bahasa Melayu sebagai bahasa rasmi/kebangsaan tetapi

memohon supaya bahasa Inggeris boleh terus digunakan tanpa had masa. Perlembagaan - Perlembagaan Persekutuan Tanah Melayu menjadi asas

Perlembagaan Malaysia, tetapi penggubalannya patut melibatkan semua negeri. Imigresen - Bersetuju bahawa kuasa imigresen ialah kuasa pusat, tetapi soalan

tentang keluar atau masuk ke Sabah harus dikawal oleh Sabah sendiri. Kewangan - Sabah wajar mengawal kewangannya sendiri. Bumiputera Sabah - Mendapat hak istimewa seperti orang Melayu (Persekutuan

Tanah Melayu) tetapi formula berkenaan harus disesuaikan dengan keadaan (sifat demografi) Sabah.

Kita perlu mengambil iktibar dari pengorbanan yang telah ditunjukkan oleh generasi terdahulu dalam menghayati erti sedia berkorban, toleransi dan rela berkongsi kuasa.

Permuafakatan sosial atau social contract ini perlu diterima oleh semua rakyat Malaysia tanpa perlu mempersoalkannya lagi.

Melalui pembudayaan sikap ini, secara langsung ia dapat menghindarkan negara Malaysia daripada berada dalam keadaan tidak stabil yang boleh merosakkan perpaduan yang sudah sedia terjalin