PEMBINAAN PERSEKITARAN

BILIK DARJAH YANG MESRA

BUDAYADisediakan oleh :

Mala a/p P.MuruganMalathi a/p P.MuruganDarshini a/p P.Krishnan

PENGENALAN

Pengurusan kelas yang mesra

Budaya penting supaya

suasana pembelajaran menjadi

kondusif untuk murid.

PENGURUSAN PERSEKITARAN FIZIKAL

Pengurusan bilik darjah bermaksud satu proses

mendapatkan penyertaan dan kerjasama ahli

untuk mencapai objektif organisasi atau

kumpulan dalam sesuatu gerakerja.

Ini termasuklah proses merancang, mengelola,

memimpin, mengarah dan mengawal.

Pengurusan bilik darjah yang dinamik dapat

mencapai objektif ke arah pembinaan Modal

Insan yang menjurus kepada pembinaan

JERIS.

Guru seharusnya memiliki gaya kepimpinan,

kemahiran merancang, kecekapan mengurus,

kepelbagaian dalam pengajaran dan

pembelajaran, kebijaksanaan interpersonal,

kemahiran berkomunikasi, kemahiran

kaunseling dan mampu mengendalikan

Teknologi Maklumat dan Komunikasi (TMK).

Lemlech (1988), menjelaskan pengurusan

bilik darjah sebagai orkestra dalam

kehidupan.

Marzano (2003), menyatakan tindakan

guru dalam bilik darjah mempunyai impak

dua kali ganda dalam pencapaian murid

berbanding dengan polisi sekolah

berkenaan kurikulum, penilaian kerjasama

antara guru dan penglibatan masyarakat.

Oleh itu, menjadi tanggungjawab guru

untuk menyediakan persekitaran fizikal

efektif bagi membantu perkembangan

murid.

Kemudahan asas dalam bilik darjah mestilah

mencukupi serta dihiasi dengan keceriaan dan

kebersihan.

Kejayaan guru mengurus fizikal, sumber dan

suasana bilik darjah yang kondusif bermakna

guru telah berjaya membentuk Budaya

berdisiplin, kerjasama, sayang kepada

keindahan alam sekitar, mematuhi setiap

arahan, kehidupan berkualiti yang

melambangkan sebahagian daripada

keimanan.

Pengurusan fizikal bilik darjah bolehlah

dirumuskan meliputi aspek keselamatan

termasuklah menyediakan peraturan dan

amalan bilik darjah.

Peraturan diwujudkan berpandukan

Pekeliling dan Peraturan Sekolah.

Antaranya mencakupi amalan menepati

masa, amanah, rasa tanggungjawab,

menjaga kebersihan, hormat-menghormati,

bertolak ansur dan bekerjasama.

Ruang dan pergerakan harus diurus

supaya lebih fleksibel.

Penyediaan ruang yang sesuai akan

memberikan keselesaan kepada murid

ketika belajar.

Aspek pencahayaan, pengudaraan dan

kedudukan murid juga akan mendorong

murid untuk memberikan tumpuan

kepada proses P&P.

PENGURUSAN PERSEKITARAN SOSIO-EMOSI

Pengurusan Sosio-Emosi yang berkesan akan

menjadi perangsang dan membangkitkan minat,

sikap dan tingkah laku terhadap pembelajaran

mereka.

Menurut Woolfork (1990), motivasi dan kuasa

dalaman akan mengawal tingkah-laku murid.

Guru boleh memberi pujian, galakan, ganjaran, dll.

Peneguhan Positif penting untuk menambah

kebarangkalian gerak balas daripada murid.

Emosi murid yang stabil membolehkan murid

mengikut aliran semasa tanpa kehilangan identiti.

Murid yang mempunyai emosi yang stabil

mempunyai minat yang mendalam, suka berjenaka,

disenangi kawan, boleh menerima demokrasi secara

terbuka, suka berjenaka serta menanggung konflik

yang berlaku dalam bilik darjah.

Emosi murid perlu diurus dengan penuh

kebijaksanaan supaya mereka tidak sentiasa berada

dalam kebimbangan apabila berada dalam kelas.

Hubungan Positif antara guru dan murid

haruslah dibina terlebih dahulu.

Guru mestilah mengamalkan kepimpinan

Demokrasi serta mengambil berat tentang

fisiologi dan akademik murid.

Murid mestilah diberi peluang untuk bersosial

sesama mereka dalam aktiviti P&P.

Dengan cara ini, mereka akan dapat

memahami emosi rakan sebaya dan mengenali

perasaan orang lain.

Perkembangan kemahiran menyelesaikan

masalah mengembangkan Nilai Kendiri

(Self-Esteem) dan perasaan hormat-

menghormati di kalangan kanak-kanak.

Nilai-nilai murni, keyakinan, inisiatif

pergaulan diri, inisiatif persefahaman

antara mereka perlu diperkembang bila

mereka sendiri digalakkan membuat

keputusan.

Menurut Ralp Linton (1945),Kebudayaan ialah

segala yang dipelajari dan diulangi dalam sesebuah

masyarakat iaitu warisan sosial ahli-ahli masyarakat.

Mesra Budaya ini merupakan Budaya yang

dipersetujui oleh semua ahli dalam satu komuniti dan

mereka mengiktiraf Budaya tersebut sebagai suatu

amalan murni bersama.

Perlembagaan Persekutuan perlu memahami

Perlembagaan Persekutuan yang menjamin hak

setiap rakyat Malaysia.

PERHUBUNGAN ANTARA KELOMPOK ETNIK

‘Etnik’ adalah perkataan Yunani, iaitu

‘ethnos’ yang bermakna orang.

Etnik merujuk kepada kelompok manusia

yang ditentukan menerusi perbezaan ciri

Budaya seperti adat resam, pakaian, bahasa,

kegiatan ekonomi dan sebagainya.

Modul Hubungan Etnik yang diluluskan oleh

kabinet pada 2004 mewajibkan semua pelajar

Tahun Pertama mengikuti kursus Hubungan

Etnik di semua pusat pengajian tinggi.

Kontrak Sosial ialah persetujuan yang

dicapai antara pemimpin kumpulan Etnik

Malaysia ketika Perjanjian Persekutuan

Tanah Melayu 1948 dan ketika merangka

dan merumuskan Perlembagaan

Persekutuan tahun 1957.

Unsur tradisi itu dianggap faktor utama

mewujudkan identiti Malaysia dan

memupuk persefahaman ke arah

perpaduan kerana unsur tradisi ini

sebahagian daripada Kontrak Sosial.

Modul Hubungan Etnik menyatakan 6

perkara utama:

i. Perkara 8: Persamaan dan hak sama

rata dan pengecualian peruntukan itu

dalam soal agama, kedudukan istimewa

orang Melayu.

ii. Perkara 10 (4): Batasan hak kebebasan

bersuara daripada menyentuh kedudukan

Raja-Raja Melayu, bahasa Melayu dan

Islam.

iii.Perkara 38: Kuasa Raja-Raja Melayu

menghalang Parlimen membuat undang-

undang yang menyentuh kedudukan

Raja-Raja Melayu, orang Melayu, bahasa

Melayu dan Islam.

iv. Perkara 150 (6a): Kedudukan agama

Islam, adat istiadat Melayu, Bumiputera

Sabah dan Sarawak, kewargenegaraan

meskipun dalam darurat.

v. Perkara 152: Kedudukan bahasa

Melayu sebagai bahasa kebangsaan tanpa

menafikan hak etnik lain menggunakan

bahasa mereka.

vi.Perkara 153: Kedudukan istimewa

orang Melayu tanpa menafikan kedudukan

etnik lain.

Semua murid perlu memahami kesedaran,

kefahaman, akomodasi, saling

menghormati dan perpaduan.

Usaha untuk mewujudkan kesepaduan

daripada kepelbagaian ini mesti sentiasa

dilakukan dengan teliti dan mengambil kira

sensitiviti etnik lain.

Sifat Akomodasi serta kesanggupan

menerima

etnik lain yang berbeza cara hidup, kebiasaan,

adat-resam dan agama adalah penting sebagai

pembuka jalan kepada kerjasama dan

kesepakatan demi melanjutkan hubungan etnik

harmoni.

Interaksi lebih rapat antara kelompok dan

etnik yang berbeza boleh dijamin keutuhannya

oleh sikap saling menghormati dan

menghindari konflik dalam segala bentuk.

Perpaduan boleh wujud menerusi pendekatan

‘top-down’ atau ‘bottom-up’ membabitkan

kerajaan, orang ramai, sektor swasta, dll.

Guru haruslah memilih tajuk pembelajaran

berkaitan kepelbagaian Budaya masyarakat

di Malaysia.

Orientasi Sosial di dalam bilik darjah

menentukan apa yang patut diamalkan serta

perkara yang tidak sepatutnya dilakukan di

dalam bilik darjah.

Setiap program serta aktiviti yang dilakukan

haruslah tidak menyentuh isu-isu sensitif yang

mampu mengguris perasaan mana-mana

pihak.

Setiap Etnik perlu diberi peluang untuk

mengambil bahagian dalam aktiviti

pembelajaran.

Guru perlu menjadi seorang pengurus bilik darjah

yang berkesan supaya objektf pelajaran tercapai.

Guru berperanan sebagai pendidik, pemudahcara,

pemimpin, pembimbing, penilai, perancang,

perunding dan pendorong ke arah kecemerlangan

murid.

Guru perlu merancang kurikulum, sukatan, huraian

sukatan, buku teks, bahan rujukan tambahan atau

maklumat tambahan daripada pelbagai sumber.

PENGURUSAN PENGAJARAN & PEMBELAJARAN

Prinsip utama pembelajaran adalah

meningkatkan dan mengekalkan rasa

kejayaan, meluaskan tahap keintelektualan,

kerohanian, kekuatan emosi, keteguhan

jasmani, merangsang minat dan

menghasilkan keseronokan.

Guru perlu menggunakan pelbagai kaedah,

model, teknik dengan menggunakan

kemahiran berkomunikasi, interpersonal,

bimbingan dan kaunseling dalam proses P&P.

Guru perlu berperanan sebagai penggerak

kepada pembelajaran berpusatkan murid.

Guru perlu menjadikan pembelajaran semakin

aktif, Interaktif dan Konstruktif.

Pelaksanaan tugasan boleh dijalankan dengan

lebih berkesan berasaskan penggunaan

‘Pendekatan Koperatif dan Kolaboratif’.

Kaedah pengajaran seperti ini memerlukan murid

dari pelbagai kebolehan, latar belakang Budaya,

campuran jantina dan pelbagai Etnik

bekerjasama dalam pasukan kecil untuk

mencapai matlamat yang sama.

Pelaksanaan aktiviti dapat dikawal

mengikut masa yang ditetapkan.

Guru juga boleh memberi murid ruang

untuk merehatkan minda (‘Brain

Breaks’) untuk mengelakkan murid

berasa bosan.

Pengurusan pembelajaran yang

terancang akan menjadikan murid lebih

berani, yakin dan berwibawa.

Jabatan Pendidikan Islam dan Moral adalah

Jabatan yang bertanggungjawab untuk

memperkenalkan dan menyelaraskan

instrumen yang dikehendaki oleh

Pengurusan Sekolah dan Jemaah Nazir.

Beberapa perkara penting yang

dititikberatkan dalam modul berkenaan iaitu

hasil pembelajaran, perkembangan P&P,

penilaian, rumusan, tugasan dan refleksi.

Pembinaan Modal Insan yang

berkualiti menjadi agenda negara

sewajarnya dipupuk dalam proses P&P.

Apabila seluruh potensi insan dimajukan

secara integrasi dan bersepadu, ia

bakal melahirkan insan berketrampilan

yang mampu menyumbang segala

kebolehan untuk kebaikan diri,

masyarakat dan negara.

Pedagogi yang releven menggunakan

pelbagai strategi pengajaran dan

pembelajaran supaya pembelajaran menjadi

lebih bermakna kepada murid-murid.

Menurut ahli Sosiologi, konsep

Kebudayaan dikatakan sebagai cara hidup

yang dipelajari, diubahsuai dan diturunkan

dari satu generasi ke generasi lain.

PEDAGOGI RELEVEN BUDAYA DAN KEPELBAGAIAN KELOMPOK

Menurut pandangan ahli

Fungsionalisme, sekolah dilihat

berfungsi sebagai Proses Sosialisasi

mendidik kanak-kanak mengikut

kehendak masyarakat.

Modal Budaya merujuk kepada

seseorang individu yang mewarisi dan

memperoleh keupayaan Bahasa dan

Budaya dari keluarga dan masyarakat.

Mengikut Kajian Pierce Bourdie (1930), ahli

sosiologi pendidikan dari Perancis,

pencapaian persekoahan seseorang individu

adalah berkait rapat dengan latar belakang

Kebudayaan ibu bapanya iaitu tahap

pendidikan ibu bapa.

Guru seharusnya memilih strategi, kaedah dan

teknik dalam pedagogi pendidikan.

Latihan penggunaan bahasa mampu

meningkatkan penggunaan bahasa Melayu di

kalangan murid bukan Melayu.

i. Kaedah Direktif- Murid belajar melalui

penerangan dan diikuti ujian kefahaman dan

latihan.

ii. Kaedah Mediatif- Guru menggunakan

bahan media dalam pembelajaran.

iii. Kaedah Generatif- Guru boleh menjana

idea murid.

iv. Kaedah Kontekstual- Murid mengaitkan

bahan P&P kepada situasi dunia sebenar.

v. Kaedah Metakognitif- Ia memberi peluang

kepada murid-murid memikirkan proses

pembelajaran, rancangan pembelajaran,

pemantauan dan penilaian kendiri tentang

tugasan yang diberi.

vi. Kaedah Kajian Luar/ Konteks Luar-

Aktiviti P&Pnyang dilakukan oleh guru di luar

bilik darjah.

vii. Kajian Masa Depan- Murid-murid

mengambil bahagian dalam penciptaan masa

depan.

viii. Kaedah Kooperatif- Diaplikasikan

dalam kelas yang mengandungi murid-

murid dari pelbagai Budaya supaya

mereka dapat belajar secara

berkumpulan dalam keadaad harmonis.

ix. Kaedah Kolaboratif- Kerjasama

erat di antara dua pihak atau lebih.

Murid berusaha untuk mencapai

matlamat pembelajaran.

Kelas Bercantum diwujudkan apabila bilangan

murid dalam satu tahun persekolahan adalah

kurang daripada 15 orang.

Biasanya, di kawasan pedalaman dan terpencil,

Kelas Bercantum masih wujud untuk menyediakan

peluang pendidikan ke seluruh negara.

Kelas Bercantum wujud apabila bilangan murid

tidak melebihi 145 orang.

Bilangan guru termasuk guru besar tidak melebihi

5 orang.

PEDAGOGI KELAS BERCANTUM

Seseorang guru akan mengajar lebih daripada

satu tahun persekolahan secara serentak dalam

kelas bercantum.

Guru menjalankan P&P secara berkumpulan.

Murid dari pelbagai kebolehan dikelompokkan

dalam kumpulan yang dibina.

Guru juga boleh menggunakan kaedah

perbincangan.

Kaedah perbincangan kelas serta perbincangan

dalam kumpulan kecil digalakkan.

Guru perlu bijak menggunakan pengajaran kerana

terdapat aras perbezaan yang agak ketara dalam

diri murid.

Sosiolinguistik berasal daripada

gabungan sosio dan linguistik.

Bidang ilmu adalah perpaduan Sosiologi

dengan Linguistik.

Sosiolinguistik adalah ilmu inter-

disiplin yang membincangkan dan

menyusun teori-teori tentang

perhubungan masyarakat dan bahasa

yang dituturkan dalam komunikasi

seharian.

SOSIOLINGUISTIK

Maksud istillah masyarakat dalam ilmu Sosiolinguistik adalah mencakupi kajian mengenai pihak-pihak yang terlibat dalam interaksi kelompok besar mahupun kecil, fungsi kelompok, pertembungan antara kelompok, sektor sosial, perhubungan dan perbezaan dari segi bahasa.

Maksud istillah bahasa pula mencakupi gagasan seperti perbezaan bahasa Melayu, Indonesia, Inggeris, Arab, dll.

Kesemuanya diamati dengan memberi perhatian kepada ciri-ciri pola bunyi dan sebutan, kosa kata, ciri-ciri gramatika, dll.

Sosiologi adalah ilmu kemasyarakatan

yang mutlak dan abstrak.

Bidang ini memberi pengertian umum,

rasional dan empirikel serta bersifat

umum (Soekanto, 1982).

Linguistik memiliki rumus-rumus yang

menjelaskan sistem, rasional, empirikel,

kenyataan struktur, penggolongan dan

rumus bahasa.

Kita menilai orang bukan hanya dengan

apa yang dituturkan oleh seseorang

tetapi juga bagaimana kedengarannya

bahasa yang diucapkan.

Timbulnya kesedaran baru dalam

kalangan ilmuan Amerika akan

hubungan yang tidak boleh

dipisahkan antara Perilaku Bahasa

dan Perilaku Sosial (Loveday, 1982).

Ahli linguistik Antropologi berpendapat

bahawa Bahasa dan Kebudayaan sebagai

keseluruhan yang bersifat Monolitik

(Satu) (Fishman, 1968).

Bahasa itu hanya akan bermakna dan

berfungsi sekiranya digunakan dalam

kehidupan seharian.

Sosiologi bahasa membidangi faktor-faktor

sosial seperti bahasa dialek, bahasa

pembakuan, perancangan bahasa, dll.

Sosiologi Bahasa pula mengkaji kesan

Bahasa terhadap masyarakatnya.

Aspek-aspek ini terdiri daripada norma dan

nilai masyarakat, harapan masyarakat,

suasana yang wujud dalam masyarakat, dll.

Dell Hymes (1962), bahasa yang

digunakan seharian dalam perbicaraan

melalui telefon, bergurau, berbual kosong,

dll dikenali sebagai ‘Etngrafi’ pertuturan

(The Ethnography of Speaking).

Kesemua yang dibincangkan tadi dapat

disimpulkan dalam 4 perkara:-

i. Ahli Sosiolinguistik percaya

kenyataan sosial tidaklah boleh

diselesaikan melalui jadual ataupun

statistik tetapi pada kenyataannya

dibangunkan dalam Proses Interaksi.

Ahli Antropologi menganalisis cerita

dongeng, cerita rakyat, teka-teki dan

upacara keagamaan yang terdapat dalam

sesuatu masyarakat lama.

ii. Kajian juga dijalankan bagaimana norma-

norma dan nilai-nilai sosial mempengaruhi

perilaku linguistik, seperti penyelidikan yang

dilakukan oleh Bernstein mengenai perbezaan

gaya pertuturan Kelas Pertengahan dan

Kelas Atasan masyarakat Inggeris.

iii. Banyak indikator linguistik yang memberikan

maklumat sosial bermula daripada bahasa

loghat, pemilihan kosa kata dan tatabahasa.

Trudgil (1974), menunjukkan perbezaan

sosial orang Inggeris yang berasal dari

Norway.

iv. Pemanfaatan unsur-unsur bahasa

dalam politik juga menjadi sasaran

kajian Sosiolinguistik. Lembaga seperti

‘Academie Francaise’ secara rasmi

menentukan apa yang boleh diterima

atau tidak dalam bahasa Peranchis.

Pemurnian bahasa Jerman sewaktu

pemerintahan Nazi pernah diakukan

sebagai satu eksploitasi bahasa.

Bahasa Maori diajar kepada mereka yang berkulit

putih di New Zealand.

Bahasa Rusia diajar di negara blok Timur Eropah.

Terdapat usaha untuk memasukkan bahasa

pribumi ke dalam kurikulum sekolah di

negara-negara Afrika.

Indonesia memilih bahasa Melayu sebagai

bahasa Nasional Indonesia seperti yang

dinyatakan dalam Sumpah Pemuda (1928). Ini

bertentangan dengan hakikat bahawa bahasa Jawa

atau Sunda mempunyai bilangan penutur yang

jauh lebih ramai daripada bahasa Melayu.

Aspek-Aspek Sosial dalam

Bilingualisme dan Multilingualisme

adalah juga penting dalam kajian

sosiolinguistik.

Kebanyakan kajian memberi tumpuan

kepada kelompok-kelompok minoriti di

pelbagai negara.

Kajian lain juga melihat motivasi sosial

dalam amalan meminjam perkataan

asing.

Konferens pertama Sosiolinguistik

berlangsung di University of California

di Los Angeles pada tahun 1964.

Salah satu hasil daripada konferens

dirumuskan oleh Dittmar (1976).

i. Identiti Sosial Penutur

ii. Identiti Sosial Pendengar dalam

komunikasi

iii.Lingkungan sosial tempat peristiwa

perbicaraan berlaku.

iv. Analisis terhadap dialek-dialek sosial.

v. Penilaian sosial yang berbeza oleh penutur.

vi. Tingkatan ragam linguistik.

vii. Penerapan praktikal daripada penyelidikan

sosiolinguistik.

Dalam Budaya Malaysia, Bahasa Melayu dan

Bahasa Inggeris digunakan dengan meluasnya.

Masyarakat Majmuk di Malaysia menggunakan

kedua-dua bahasa tersebut sebagai alat

komunikasi dan berinteraksi dalam pelbagai

situasi secara rasmi dan tidak rasmi.

SEKIAN, TERIMA KASIH…