Pengenalan Cakera Keras

Untuk membolehkan komputer berfungsi, pelbagai perisian dan aturcara diperlukan

untuk membekalkan fungsi bagi keperluan tertentu. Semua aturcara dan perisian yang

diperlukan disimpan dalam cakera keras. Oleh itu, cakera keras amat penting bagi

komputer.

Sejajar dengan perkembangan teknologi, kapasiti cakera keras telah semakin

bertambah bagi menampung keperluan perisian berlainan. Tanpa kapsiti yang

mencukupi, perisian yang diperlukan mungkin akan gagal dipasang. Berbanding dengan

perkembangan CPU, memori, kad paparan dan komponen komputer yang lain.

Bagaimanapun, pengilang-pengilang cakera keras telah berusaha untuk

mempertingkatkan kapasiti cakera keras, dari 10 M sehingga mencapai 100 G, malah

kelajuannya juga bertukar dari mod P101 ke ATA 133.

Perkembagan teknologi yang pesat juga telah membawa satu trend baru dalam cakera

keras. Kini, kebanyakan cakera keras telah mengaplikasikan antara muka USB, di mana

cakera keras IDE telah semakin tidak mendapat sambutan di pasaran. Ini adalah kerana

cakera keras USB lebih berkualiti dari pelbagai aspek penggunaan.

Mengira kapasiti cakera keras

Kapasiti merupakan salah satu aset cakera keras. Pada zaman awal, kapasiti cakera

keras adalah amat sedikit, hanya beberapa M atau beberapa puluh M. Kapasiti maksima

hanya mencapai ratusan M sahaja. Bagaimanapun, kini kapasiti cakera keras yang boleh

didapti dalam pasaran adalah di antara 20 G hingga 180 G.

Unit storan cakera keras yang paling minimum merupakan B (bait, byte). Jadual

pengelasan unit storan cakera keras adalah seperti berikut:

1 G = 1024 MB

1 M = 1024 KB

1 K = 1024 B

Bagi memudahkan pengelasan, biasanya kita akan menganggap 1024 sebagai 1000,

iaitu 1 G = 1000 M.

Antara muka penghantaran cakera keras

Walaupun kapasiti merupakan aspek penting bagi sesebuah cakera keras, tetapi jika

kelajuannya perlahan, maka kecekapan komputer juga gagal dioptimumkan. Antara muka

penghantaran merupakan factor penting bagi menentukan kelajuan pengendalian

maklumat oleh cakera keras. Terdapat tiga jenis antara muka penghantaran yang umum,

iaitu IDE, SCSI dan USB.

Antara muka penghantaran IDE

IDE merupakan singkatan bagi Integrated Drive Electronics. Biasanya, terdapat dua

antara muka IDE pada papan induk. Kelengkapan yang bersambung ke antara muka IDE

digelar sebagai kelengkapa IDE. Cakera keras dan CD-ROM merupakan dua

kelengkapan yang bersambung ke papan induk menerusi antara muka IDE, oleh itu

kedua-dua kelengkapan itu juga digelar sebagai kelengkapan IDE. Mod IDE telah

berkembang dari PIO (Programmed I/O), DMA (Direct Memory Access) hingga ke mod

UDMA (Ultra Direct Memory Access) yang terkini.

Antara muka penghantaran SCSI

SCSI merupakan singkatan bagi (Small Computer System Interface). SCSI telah

berkembang dari SCSI-1, SCSI-2 sehingga ke SCSI-3. Ia amat baik dari segi kelajuan

dan kestabilan. Bagaimanapun, ia jarang digunakan oleh pengguna umum

memandangkan pemasangannya lebih rumit berbanding cakera keras IDE ( pemasangan

cakera keras SCSI memerlukan satu kad SCSI tambahan), malah harganya turut lebih

mahal. Kebanyakan pengguna cenderung menggunakan cakera keras IDE, di mana

cakera keras SCSI biasanya digunakan pada pelayan, ayau komputer yang perlu

mengendalikan maklumat yang berkualiti besar.

Antara muka penghantaran USB

Antara muka penghantaran USB merupakan trend baru dalam bidang komputer. Ia

hanya menggunakan empat wayar untuk proses penghantaran (dua wayar untuk

menerima/menghantar maklumat, manakala dua lagi digunakan untuk membekalkan

kuasa), dan menggunakan mod penghantaran baris gilir titik ke titik. Oleh itu, ia lebih

cekap berbanding dua jenis cakera keras yang lain dan cara pemasangannya lebih mudah.

Tatasusun pengiraan cakera keras

Biasanya, sebuah papan induk boleh di bersambung ke empat cakera keras secara

maksimum. Jika sebuah komputer itu telah dipasang dengan empat cakera keras,

bagaimana pula mekanismenya? Bagaimanakah komputer dapat mengecamnya?. Di

bawah adalah tatasusun empat cakera keras.

Jika diperhatikan permukaan depan atau belakang cakera kerasa, terdapat satu simbol

yang berlabel Jumper dan antara muka penetapan Jumper yang berkenaan. Ia digunakan

oleh komputer untuk mengecam cekera keras berbilang yang wujud dalam satu komputer.

Konsepnya adalah berasaskan di mana cakera keras yang dilabel [Master] merupakan

caker keras utama komputer, manakal [Slave] pula merupakan cakera keras sekunder.

Kuasa penggunaan cakera keras utama adalah lebih tinggi daripada cakera keras

sekunder. Jika cakera keras utama telah dipasang system operasi Windows XP, manakala

cakera keras sekunder pula telah dipasang system operasi Windows 2000, maka ketika

computer but, ia hanya akan memulakan Windows XP, tetapi tidak Windows 2000.

Bagaimanapun, penetapan pada cakera keras adalah tidak cukup. Wayar yang

bersambung dari papan induk ke papan induk juga merupakan satu aspek yang penting.

Kabel IDE juga telah dilabel dengan [Master] dan [Slave]. Kegunaannya adalah untuk

membekalkan satu pengenalpastian dan sambungan bagi cakera keras. Semua sambungan

pada cakera keras harus betul dan tepat., iaitu jika Jumper ditetapkan sebagai cakera

keras utama, ia perlu disambung ke kabel yang dilabel [Master]. Jika tidak, komputer

akan gagal dihidupkan.

IDE kabel

Selain itu, kedudukan IDE papan induk juga merupakan salah satu aspek penting. Kuasa

atau hak IDE1 adalah lebih tinggi daripada IDE2. Ketika kabel bersambung ke IDE2,

komputer masih akan mengesan IDE1 terlebih dahulu. Apabila gagal mengesan fail

permulaan yang diperlukan, barulah ia akan mengesan kelengkapan yang bersambung ke

IDE2. Jika kedua-dua IDE turut disambung dengan kabel, malah mempunyai empat

cakera keras yang masing-masing dipasang dengan sistem operasi, maka cakera keras

yang akan diaktifkan terlebih dahulu merupakan cakera keras utama yang terdapat pada

IDE1.

Slot IDE kabel

Proses pemasangan cakera keras

Penetapan yang berkaitan dengan cakera keras harus dilakukan sebelum pemasangan

dilakukan, ini penting bagi memastikan cakera keras dapat berfungsi dengan normal

selepas dipasang. Berikut merupakan proses pemasangan cakera keras:

Sedikan peralatan pemasangan dan

Komponen yang berkaitan.

Singkirkan penetapan Jumper cakera

Keras yang lama

Tetapkan Jumper cakera keras yang

baru

Pasangkan cakera keras yang baru

Pasangkan cakera keras kedua

(iaitu cakera keras lama)

Pemasangan selesai dilakukan

Proses pemasangan cakera keras

Menyediakan peralatan pemasangan

Berikut merupakan beberapa peralatan penting yang diperlukan dalam penaikan taraf:

IDE kabel

IDE kabel merupakan peralatan penting untuk menyambungkan cakera keras dengan

papan induk. Terdapat dua jenis kabel, iaitu kabel 40 garisan dan kabel 80 garisan. IDE

kabel 40 garisan sesuai dengan CD-ROM yang perlahan dan perkakasan IDE lama. Jika

hendak mencapai kelajuan penghantaran yang lebih cepat, misalnya ATA66, maka kabel

80 garisan diperlukan.

IDE Kabel

Jumper

Kebanyakan kelengkapan yang terdapat pada papan induk perlu dilakukan penetapan

Jumper yang berkaitan sebelum ia dapat berfungsi dengan normal. Terdapat dua antara

muka IDE pada papan induk, di mana sebanyak empat kelengkapan IDE boleh

bersambung dengannya. Untuk memasang beberapa kelengkapan pada antara muka yang

sama, penetapan Jumper diperlukan supaya komputer dapat mengecam kelengkapan yang

dipasang itu. Selain itu, penetapan Jumper pada papan induk juga digunakan untuk

mengubah frekuensi CPU (external clock) bagi mencapai tujuan overclock.

Pemutar skru

Pemutar skru merupakan peralatan asas bagi bagi pemasangan, penyelenggaraan dan

penaikan taraf computer. Biasanya, pemutar skru bermagnet yang berhujung leper dan

berhujung T diperlukan. Ini dapat mengelakkan risiko tangan terluka apabila skru terjatuh

ke dalam casing. Pemutar skru bermagnet boleh digunakan untuk melekat dan

mengeluarkan skru tersebut.

Skru

Skru biasanya disertakan dengan pembelian casing dan digunakan untuk

mengetatkan cekera keras pada casing. Ia juga boleh didapati di kedai aksesoris

perkakasan, tetapi saiznya sama dengan saiz pada cakera keras.

Pemasangan Cakera Keras

Sebelum memasang cakera keras yang kedua ke papan induk, perlu melakukan

penetapan Jumper yang berkaitan dengan cakera keras terlebih dahulu. Pastikan cakera

keras yang manakah merupakn [Master] dan [Slave], kemudian lakukan penetapan

berdasarkan label Jumper yang terdapat pada permukaan cakera keras dan

sambungkannya ke kedudukan kabel yang tepat.

Biasanya, cakera keras yang dinaik taraf akan mempunyai kelajuan pengendalian

yang lebih cepat berbanding dengan cakera keras yang sedia ada. Jika kedu-dua cakera

keras bersambung ke kabel yang sama, sudah tentu keefisienan cakera keras akan terjejas.

Dalam keadaan ini, hanya kapasiti cakera keras telah dipertingkatkan, di mana kelajuan

pengendalian masih berada dalam keadan yang asal, atau berkemungkinan lebih teruk

daripada yang sebelumnya. Jika cakera keras dan CD-ROM bersambung ke kabel yang

sama, memandangkan permintaan CD-ROM kelajuan pengendalian tidak tinggi, maka

cakera keras yang baru akan dapat menikmati saut kabel tanpa berkongsi dengan

kelengkapan yang lain, memastikan kelajuan pengendaliannya turut tamat dioptimumkan.

Lihat proses pamasangan Cakera keras yang sebenarnya.

Langkah 1

Tanggalkan casing, kemudian tanggalkan cakera keras

lama dan CD-ROM.

Langkah 2

Tetapkan Jumper cakera keras lama sebagai [Master],

manakal CD-ROM pula sebagai [Slave].

Langkah 3

Pasangkan cakera keras lama dan CD-ROM ke

kedudukan yang asal, kemudian sambungkan ke

kedudukan yang tepat. Pastikan kabel telah disambung ke

kedudukan yang betul, iaitu kabel yang berlabel [Master]

harus bersambung ke kelengkapan yang ditetapkan

sebagai [Master]. Begitu juga dengan kabel yang dilabel dengan [Slave].

Langkah 4

Pasangakan kabel mengikut arah yang tepat, sambungkan

ke IDE2 yang terdapat pada papan induk dan pasangkan

talian bekalan kuasa yang tepat.

Langkah 5

Selaraskan kedudukan cakera keras lama dan CD-ROM,

dan tetapkan kedudukan menggunakan skru dan pemutar

skru.

Langkah 6

Tetapkan cakera keras yang baru sebagai [Master] dan

pasangkannya ke kedudukan casing yang tepat.

Langkah 7

Pasangkan kabel yang satu lagi ke kedudukan IDE1 yang

terdapat pada papan induk.

Langkah 8

Pasangkan talian bekalan kuasa 4 pin ke antara muka

bekalan kuasa pada cakera keras.

Langkah 9

Selaraskan kedudukan cakera keras yang baru dan

ketatkan kedudukannya menggunakan skru dan pemutar

skru.

Langkah 10

Pasangkan semula casing dan ketatkan menggunakan

skru. Cakera keras yang baru telah pun selesai dipasang.

Operasi penaikan taraf dari segi perkakasan telah pun selesai. Ketika proses

pemasangan sedang berlangsung, terdapat beberapa perkara yang harus diberi perhatian:

1. Ketika penyambungan kabel ke cakera keras, kenal pasti bilangan pin pada kabel.

Terdapat satu barisan kabel yang berwarna merah, ia merupakan pin pertama,

sambungkannya ke antara muka IDE pada cakera keras yang bertanda [1].

2. Ketika penyambungan talian bekalan kuasa, pastikan kutub yang betul telah dipasang

ke kedudukan yang relative.

3. Ketika kabel atau talian bekalan kuasa tidak dapat dipasang dengan lancer, jangan

lakukannya secara paksaan . Selaraskan arahnya dan pasangkannya semula.

Memformat cakera keras

Untuk menggunakan cakera keras, selain daripada melakukan pembahagian ruang,

perlu memformat cakera keras sebelum ia dapat berfungsi. Berikut memperkenalkan cara

memformat sector C:, D:, dan E:, menerusi perintah Format.

Sebelum cakera keras diformat, komputer perlu dihidupkan semula (restat) untuk

mengaktifkan partisi cakera keras. Setelah komputer dihidupkan semula, akan mendapati

kod aturcara telah berubah dari [D:] (telah dikonfigurasi sebagai partisi logic) kepada

[F:], berikut lihat langkah-langkah menformat:

Langkah 1

Masukkan [F:] di belakang [A:\>],

kemudian takan kekunci [Enter]. Kursor

akan bertukar ke direktori [F:].

Langkah 2

Masukkan perintah [for C:/S] dan tekan

kekunci [Enter] untuk memformat partisi

[C:].

Langkah 3

Sistem akan memberi amaran bahawa

operasi memformat akan menjadikan semua

maklumat yang terdapat pada cakera keras

hilang, dan seterusnya terpapar arahan

adakah hendak memformat sektor [C:] atau

tidak. Masukkan [Y] dan tekan kekunci

[Enter] untuk memformat sektor [C:].

Langkah 4

Sistem sedang memformat partisi [C:].

Perkembangan operasi memformat akan

dipaparkan dalam nilai peratus.

Langkah 5

Ketika perkembagan oprasi memformat

mencapai 100%, system akan menanya

adakah hendak menamakan sector [C:]

dengan gelaran yang lain, tekan kekunci

[Enter].

Cara memformat bagi sector [D:] dan [E:] adakah lebih kurang sama dengan sector

[C:], hanya ketika perintah format dilaksanakan, parameter [/s] tidak perlu dimasukkan,

hanya perlu memasukkan perintah [Format D:] dam [Format E:] sahaja.