ASPEK KEMAHIRAN BERTUTUR

TERBAHAGI KEPADA DUA:ASPEK LINGUISTIK

&ASPEK BUKAN LINGUISTIK

ASPEK LINGUISTIK

SebutanTekananMoraJedaIntonasiLaras Bahasa

Sebutan

• Memerlukan alat-alat artikulasi untuk membunyikannya.

• Bermula dengan mengajar murid-murid untuk mengenal huruf-huruf dan membunyikan huruf, suku kata, rangkai kata dan ayat-ayat.

• TUJUAN:Melatih membunyikan huruf-huruf dengan tepat

dan jelas.Memperbetulkan dan menghafal huruf dengan

cepat

Tekanan

• Untuk mengajar murid-murid untuk memberikan tekanan apabila menyebut ayat atau perkataan pada bahagian-bahagian tertentu.

• Kebiasaannya tekanan akan dikenakan pada suku kata.

• TUJUAN:Untuk menandakan keras atau lembut sesuatu

perkataan.

Mora (Panjang-pendek)

• Mora dalam bahasa Melayu tidak terlalu ketara dalam penggunaannya kerana ia tidak akan mengubah maksud sesuatu perkataan itu.

• Berbeza dengan bahasa Arab, mora atau lebih dikenali sebagai harakat adalah penting kerana ia akan menentukan maksudnya jika dibaca panjang atau pendek.

• TUJUAN:Menentukan kadar sesuatu bunyi itu sama ada

disebut secara panjang atau pendek.

Jeda

• Membawa makna yang berbeza apabila ia digunakan.

• Merupakan hentian sementara. • TUJUAN:Memisahkan unsur-unsur linguistik seperti

rangkai kata, perkataan dan ayat.

Intonasi

• berpandukan kepada jenis-jenis ayat yang ingin digunakan.

• merupakan keadaan bunyi yang menaik atau menurun sewaktu ia dilafazkan.

• boleh dibunyikan dalam keadaan mendatar. • TUJUAN:digunakan secara berbeza-beza sebagai contoh

dalam ayat tanya selalunya mempunyai intonasi yang menarik di akhir ayat manakala ayat seru pula mempunyai intonasi yang menaik pada akhir ayat.

Laras Bahasa

• digunakan dalam konteks, suasana, dan situasi yang berlainan.

• TUJUAN:memupuk cara murid-murid menggunakan

bahasa dalam berkomunikasi secara berkesan.

ASPEK BUKAN LINGUISTIK

Kelancaran(bertutur tanpa sebarang gangguan)

Kefasihan(bertutur dengan petah seperti penutur jati)

Pergerakan Tubuh(bahasa tubuh) Bahasa Isyarat(pola pergerakan jari/tangan

dan ekspresi muka)

FAKTOR-FAKTOR YANG MEMPENGARUHI KEMAHIRAN BERTUTUR

DwibahasaJantinaKesihatanKecerdasanAlam Sekeliling

Dwibahasa

• Gangguan bahasa ibunda akan menggangu pertuturan kita dalam bahasa rasmi.

• Kanak-kanak yang ekabahasa selalunya dapat bertutur lebih baik daripada kanak-kanak yang dwibahasa.

• Ini adalah kerana faktor gangguan bahasa pertama iaitu bahasa ibunda.

Jantina

• Kajian sains telah pun membuktikan bahawa kanak-kanak perempuan lebih cepat pandai bertutur berbanding dengan kanak-kanak lelaki.

• Ini disebabkan oleh perkembangan jasmani kanak-kanak perempuan yang berkaitan dengan urat saraf pertuturan mereka lebih cepat daripada kanak-kanak lelaki.

Kesihatan

• Kanak-kanak yang mempunyai penyakit ataupun sakit yang berlanjutan akan menjejaskan perkembangan pertuturan mereka.

• Ia sekaligus menjejaskan penguasaan bahasa mereka kerana kebiasaannya kanak-kanak yang berpenyakit akan lemah daya fikiran mereka.

Kecerdasan

• Faktor kecerdasan merujuk kepada potensi otak kanak-kanak itu sendiri.

• Kecerdasan otak yang maksima akan dapat membantu mereka untuk menghasilkan bahasa atau mengingat sesuatu perkataan.

Alam Sekeliling

• Ia merujuk kepada pergaulan kanak-kanak tersebut dan juga taraf sosioekonomi keluarganya.

• Ini merupakan faktor yang amat mempengaruhi kerana kita dapat melihat perbezaan yang amat ketara di kalangan kanak-kanak yang berlatar belakangkan sosioekonomi keluarga mereka yang berada berbanding kanak-kanak yang berlatar belakangkan keluarga yang susah.