adat istiadat perkahwinan melayu

8/12/2019 Adat Istiadat Perkahwinan Melayu

1/16

ADAT ISTIADAT PERKAHWINAN MELAYU

TOKOH

o Biodata & Kejayaano Iktibar

RUMUSAN Appendix PENGHARGAAN OBJEKTIF KAJIAN KAEDAH KAJIAN LAPORAN KAJIAN

o Lokasi dan Latarbelakang Tempat Kajiano Tradisi Yang Dikajio Sebab Tradisi Diamalkano Cara Diamalkano Kesan Daripada Tradisi Yang Dikajio Pengajaran

PENGHARGAAN

Saya bersyukur ke hadrat Ilahi kerana dapat menyiapkan Kajian Tradisi Setempat ini dalam

jangkamasa yang telah ditetapkan. Di sini, saya ingin mengucapkan ribuan terima kasih

kepada guru sejarah kelas 3 Harmoni di atas penerangan beliau yang jelas dan terang, yang

sedikit sebanyak telah membantu dalam pembikinan buku skrap ini. Tidak lupa juga kepada

kedua ibubapa saya selaku penyumbang modal bagi projek sejarah ini. Kepada rakan-rakansaya yang terlibat secara langsung mahupun tidak langsung dan sentiasa membantu saya serta

memberi idea-idea bernas kepada saya, terima kasih saya ucapkan. Bagi mengakhiri ucapan

saya ini, terimalah serangkap pantun daripada saya.

Kucing tidur di atas batu

Mengidamkan katil bersama alas

Kepada semua yang membantu
http://coredev.fsktm.um.edu.my/servlet/sreport.sReportShow?report_id=171&xslFile=orange#section5.2http://coredev.fsktm.um.edu.my/servlet/sreport.sReportShow?report_id=171&xslFile=orange#section5.2http://coredev.fsktm.um.edu.my/servlet/sreport.sReportShow?report_id=171&xslFile=orange#section5.2http://coredev.fsktm.um.edu.my/servlet/sreport.sReportShow?report_id=171&xslFile=orange#section5.2http://coredev.fsktm.um.edu.my/servlet/sreport.sReportShow?report_id=171&xslFile=orange#section6http://coredev.fsktm.um.edu.my/servlet/sreport.sReportShow?report_id=171&xslFile=orange#section6http://coredev.fsktm.um.edu.my/servlet/sreport.sReportShow?report_id=171&xslFile=orange#section6http://coredev.fsktm.um.edu.my/servlet/sreport.sReportShow?report_id=171&xslFile=orange#section6http://coredev.fsktm.um.edu.my/servlet/sreport.sReportShow?report_id=171&xslFile=orange#appendixhttp://coredev.fsktm.um.edu.my/servlet/sreport.sReportShow?report_id=171&xslFile=orange#appendixhttp://coredev.fsktm.um.edu.my/servlet/sreport.sReportShow?report_id=171&xslFile=orange#appendixhttp://coredev.fsktm.um.edu.my/servlet/sreport.sReportShow?report_id=171&xslFile=orange#appendixhttp://coredev.fsktm.um.edu.my/servlet/sreport.sReportShow?report_id=171&xslFile=orange#section1http://coredev.fsktm.um.edu.my/servlet/sreport.sReportShow?report_id=171&xslFile=orange#section1http://coredev.fsktm.um.edu.my/servlet/sreport.sReportShow?report_id=171&xslFile=orange#section1http://coredev.fsktm.um.edu.my/servlet/sreport.sReportShow?report_id=171&xslFile=orange#section1http://coredev.fsktm.um.edu.my/servlet/sreport.sReportShow?report_id=171&xslFile=orange#section2http://coredev.fsktm.um.edu.my/servlet/sreport.sReportShow?report_id=171&xslFile=orange#section2http://coredev.fsktm.um.edu.my/servlet/sreport.sReportShow?report_id=171&xslFile=orange#section2http://coredev.fsktm.um.edu.my/servlet/sreport.sReportShow?report_id=171&xslFile=orange#section2http://coredev.fsktm.um.edu.my/servlet/sreport.sReportShow?report_id=171&xslFile=orange#section3http://coredev.fsktm.um.edu.my/servlet/sreport.sReportShow?report_id=171&xslFile=orange#section3http://coredev.fsktm.um.edu.my/servlet/sreport.sReportShow?report_id=171&xslFile=orange#section3http://coredev.fsktm.um.edu.my/servlet/sreport.sReportShow?report_id=171&xslFile=orange#section3http://coredev.fsktm.um.edu.my/servlet/sreport.sReportShow?report_id=171&xslFile=orange#section4http://coredev.fsktm.um.edu.my/servlet/sreport.sReportShow?report_id=171&xslFile=orange#section4http://coredev.fsktm.um.edu.my/servlet/sreport.sReportShow?report_id=171&xslFile=orange#section4http://coredev.fsktm.um.edu.my/servlet/sreport.sReportShow?report_id=171&xslFile=orange#section4http://coredev.fsktm.um.edu.my/servlet/sreport.sReportShow?report_id=171&xslFile=orange#section4.2http://coredev.fsktm.um.edu.my/servlet/sreport.sReportShow?report_id=171&xslFile=orange#section4.2http://coredev.fsktm.um.edu.my/servlet/sreport.sReportShow?report_id=171&xslFile=orange#section4.2http://coredev.fsktm.um.edu.my/servlet/sreport.sReportShow?report_id=171&xslFile=orange#section4.2http://coredev.fsktm.um.edu.my/servlet/sreport.sReportShow?report_id=171&xslFile=orange#section4.3http://coredev.fsktm.um.edu.my/servlet/sreport.sReportShow?report_id=171&xslFile=orange#section4.3http://coredev.fsktm.um.edu.my/servlet/sreport.sReportShow?report_id=171&xslFile=orange#section4.3http://coredev.fsktm.um.edu.my/servlet/sreport.sReportShow?report_id=171&xslFile=orange#section4.3http://coredev.fsktm.um.edu.my/servlet/sreport.sReportShow?report_id=171&xslFile=orange#section4.4http://coredev.fsktm.um.edu.my/servlet/sreport.sReportShow?report_id=171&xslFile=orange#section4.4http://coredev.fsktm.um.edu.my/servlet/sreport.sReportShow?report_id=171&xslFile=orange#section4.4http://coredev.fsktm.um.edu.my/servlet/sreport.sReportShow?report_id=171&xslFile=orange#section4.4http://coredev.fsktm.um.edu.my/servlet/sreport.sReportShow?report_id=171&xslFile=orange#section4.5http://coredev.fsktm.um.edu.my/servlet/sreport.sReportShow?report_id=171&xslFile=orange#section4.5http://coredev.fsktm.um.edu.my/servlet/sreport.sReportShow?report_id=171&xslFile=orange#section4.5http://coredev.fsktm.um.edu.my/servlet/sreport.sReportShow?report_id=171&xslFile=orange#section4.5http://coredev.fsktm.um.edu.my/servlet/sreport.sReportShow?report_id=171&xslFile=orange#section4.6http://coredev.fsktm.um.edu.my/servlet/sreport.sReportShow?report_id=171&xslFile=orange#section4.6http://coredev.fsktm.um.edu.my/servlet/sreport.sReportShow?report_id=171&xslFile=orange#section4.6http://coredev.fsktm.um.edu.my/servlet/sreport.sReportShow?report_id=171&xslFile=orange#section4.6http://coredev.fsktm.um.edu.my/servlet/sreport.sReportShow?report_id=171&xslFile=orange#section4.6http://coredev.fsktm.um.edu.my/servlet/sreport.sReportShow?report_id=171&xslFile=orange#section4.6http://coredev.fsktm.um.edu.my/servlet/sreport.sReportShow?report_id=171&xslFile=orange#section4.5http://coredev.fsktm.um.edu.my/servlet/sreport.sReportShow?report_id=171&xslFile=orange#section4.5http://coredev.fsktm.um.edu.my/servlet/sreport.sReportShow?report_id=171&xslFile=orange#section4.4http://coredev.fsktm.um.edu.my/servlet/sreport.sReportShow?report_id=171&xslFile=orange#section4.4http://coredev.fsktm.um.edu.my/servlet/sreport.sReportShow?report_id=171&xslFile=orange#section4.3http://coredev.fsktm.um.edu.my/servlet/sreport.sReportShow?report_id=171&xslFile=orange#section4.3http://coredev.fsktm.um.edu.my/servlet/sreport.sReportShow?report_id=171&xslFile=orange#section4.2http://coredev.fsktm.um.edu.my/servlet/sreport.sReportShow?report_id=171&xslFile=orange#section4.2http://coredev.fsktm.um.edu.my/servlet/sreport.sReportShow?report_id=171&xslFile=orange#section4http://coredev.fsktm.um.edu.my/servlet/sreport.sReportShow?report_id=171&xslFile=orange#section4http://coredev.fsktm.um.edu.my/servlet/sreport.sReportShow?report_id=171&xslFile=orange#section3http://coredev.fsktm.um.edu.my/servlet/sreport.sReportShow?report_id=171&xslFile=orange#section3http://coredev.fsktm.um.edu.my/servlet/sreport.sReportShow?report_id=171&xslFile=orange#section2http://coredev.fsktm.um.edu.my/servlet/sreport.sReportShow?report_id=171&xslFile=orange#section2http://coredev.fsktm.um.edu.my/servlet/sreport.sReportShow?report_id=171&xslFile=orange#section1http://coredev.fsktm.um.edu.my/servlet/sreport.sReportShow?report_id=171&xslFile=orange#section1http://coredev.fsktm.um.edu.my/servlet/sreport.sReportShow?report_id=171&xslFile=orange#appendixhttp://coredev.fsktm.um.edu.my/servlet/sreport.sReportShow?report_id=171&xslFile=orange#appendixhttp://coredev.fsktm.um.edu.my/servlet/sreport.sReportShow?report_id=171&xslFile=orange#section6http://coredev.fsktm.um.edu.my/servlet/sreport.sReportShow?report_id=171&xslFile=orange#section6http://coredev.fsktm.um.edu.my/servlet/sreport.sReportShow?report_id=171&xslFile=orange#section5.2http://coredev.fsktm.um.edu.my/servlet/sreport.sReportShow?report_id=171&xslFile=orange#section5.2


2/16

Pengorbanan anda tak dapat ku balas

OBJEKTIF KAJIAN

Objektif saya dalam proses penyiapan kerja kursus ini ialah untuk mengetahui adat istiadat

dan tradisi tempatan negara kita dengan lebih mendalam, di samping cuba mengekalkan

tradisi tersebut dari terhapus begitu sahaja, memandangkan zaman ini sedang menuju ke arah

kemodenan. Selain itu, Penilaian Kerja Khusus juga berupaya untuk seseorang pelajar

mengenali tokoh-tokoh yang telah banyak berkorban untuk negara serta menjadikan

pengalaman mereka sebagai iktibar.

KAEDAH KAJIAN

Dalam proses pembikinan Penilaian Kerja Khusus Sejarah ini, saya mengunakan kaedah

rujukan untuk mengkaji tradisi perkahwinan orang Melayu yang diperolehi daripada majalah

RIAS keluaran bulan April dan September 2001. Manakala maklumat mengenai tokoh

sejarah telah saya perolehi dengan mengadakan lawatan ke Muzium Shah Alam pada 6 April

2002 yang lalu.


3/16

LAPORAN KAJIAN

Adat Istiadat Perkahwinan Melayu

Lokasi dan Latarbelakang Tempat Kajian

Saya menjalankan kajian mengenai adat istiadat perkahwinan Melayu di Shah Alam. Antara

wadah-wadah yang telah saya lawati untuk mendapatkan maklumat mengenai adat-adat

perkahwinan ini ialah Perpustakaan Negeri dan Muzium Shah Alam. Hasil daripada statistik

yang telah saya perolehi, penduduk Melayu di sekitar Shah Alam ialah sebanyak 60%. Di

sini, terdapat pelbagai kemudahan asas seperti perpustakaan awam dan muzium.

Perpustakaan memudahkan pelajar untuk mencari maklumat di samping menelaah pelajaran.

Di sini terdapatnya sistem pinjaman buku yang disediakan bagi menjadi rujukan oleh pelajar.

Cyber Cafe juga disediakan untuk mereka mendapatkan maklumat daripada laman web-

laman web yang berkaitan dengan aspek yang dikaji. Pihak perpustakaan awam menyediakanjuga mesin fotostat yang dapat digunakan oleh pelajar jika tidak mempunyai kad pinjaman.


4/16

Tradisi Yang Dikaji

Tradisi yang saya kaji ialah Tradisi Perkahwinan Melayu. Tradisi ini diamalkan hampir

seluruh Malaysia. Masa diamalkan tidak dapat ditentukan kerana ia terpulang kepada

individu yang ingin berkahwin itu sendiri. Dalam tradisi ini, pihak yang terlibat. di antaranya

ialah pihak perempuan, pihak lelaki, mak andam, tok imam dan sebagainya yang terdapat

dalam tajuk 'cara diamalkan'. untuk tradisi ini, tepak sirih, sirih junjung, tepung tawar,

merupakan antara peralatan penting yang diperlukan. Jika tidak, anda dianggap kurang sopan.

Terdapat banyak lagi maklumat yang boleh diketahui di dalam. Teruskan membaca

sehinggalah ke lampiran.


5/16

Sebab Tradisi Diamalkan

Salah satu sebab tradisi ini diamalkan adalah adat. Sejak zaman pemerintahan Parameswara

lagi adat istiadat perkahwinan melayu diamalkan. Jadi, tidak mustahillah jika adat ini

diteruskan lagi oleh generasi kini dan akan datang. Suatu perkahwinan, tidak kira bangsa apa

pun, sememangnya penuh dengan adat istiadatnya yang tersendiri. Begitu jugalah dengan

adat perkahwinan Melayu yang merupakan suatu upacara yang panjang lebar dan

memerlukan belanja yang besar. Namun begitu, banyak istiadat dianggap sangat rumit dan

sukar diikuti. Pandangan ini membuatkan adat yang tidak mustahak ditinggalkan.

Aspek agama juga merupakan di antara sebab tradisi diamalkan. Adat perkahwinan Melayu

amata berkait rapat dengan agama Islam. Ini dapat dibuktikan apabila orang Melayu dilarang

berkahwin dengan orang bukan Islam kecuali jika orang bukan Islam itu memeluk agama

Islam. Selain itu, bakal pengantin juga perlu menjalani kursus perkahwinan yang berdasarkan

Perkara Asas Fardhu Ain (PAFA) bagi menyemai tanggungjawab bakal pengantin sebagai

seorang suami dan isteri yang soleh.

Cara Diamalkan

:: Persediaan Sebelum Diamalkan ::

Adat Merisik

Sebelum pihak lelaki meminang gadis yang dipilihnya, mereka akan merisik terlebih dahulu

untuk mengetahui sama ada gadis tersebut sudah berpunya ataupun belum.Biasanya orang

tengah akan dijadikan medium bagi mewakili pihak lelaki yang selalunya terdiri daripadakaum keluarga terdekat, jiran tetangga dan kadang-kala digunakan juga khidmat mak andam.

Dengan merisik, pihak lelaki akan dapat mengetahui serba sedikit mengenai latar belakang

keluarga, pendidikan, serta pengetahuan gadis tersebut dalam menguruskan rumahtangga.

Hasil daripada perisikan akan disampaikan kepada pihak lelaki.

Adat Meminang


6/16

Jika hati sudah berkenan, kedua-dua pihak juga bersetuju, umpama bulan jatuh ke riba. Pihak

lelaki kemudiannya menghantar rombongan untuk meminang si gadis. Terpulang kepada

mereka sama ada ingin menghantar wakil ataupun ibu pengantin lelaki untuk hadir

meminang. Majlis ini adakalanya dihadiri kaum keluarga terdekat sahaja. Bersama

rombongan, di bawa bersama tepak sirih sebagai pembuka adat dan beberapa hantaran untuk

diberikan kepada pihak perempuan. Ada juga yang memberi cincin belah rotan sebagai tanda

janji.

Adat Bertunang

Selepas perbincangan diadakan majlis pertunangan akan diadakan. Pihak lelaki akan diwakili

oleh ahli keluarga dan saudara mara yang terdekat untuk upacara pertunangan tersebut dirumah pihak perempuan. Hantaran yang terdiri daripada tepak sireh atau sireh junjung

sebagai bingkasan utama, sebentuk cincin beserta hantaran lain seperti bunga rampai, buah-

buahan, kuih muih, pakaian dan lain-lain yang telah digubah akan diberi kepada pengantin

perempuan.

Mengikut adatnya, sekiranya pihak perempuan mempunyai kakak yang masih belum

berkahwin, hantaran untuknya juga akan diberikan. Adat ini dipanggil langkah bendul.

Bilangan hantaran juga agak unik kerana jumlahnya ganjil iaitu sama ada lima, sembilan,

tujuh, sebelas atau tiga belas. Ini kerana jumlah genap dikatakan memberikan implikasi yang

tidak baik.

Jumlah hantaran yang diberikan oleh pihak perempuan pula akan melebihi jumlah hantaran

pihak lelaki. Adat menghantar belanja juga turut diadakan semasa adat pertunangan ini

dijalankan. Namun begitu ada yang menjalankannya secara berasingan daripada adat

pertunangan iaitu mengadakannya beberapa minggu sebelum majlis persandingan diadakan.

Upacara itu akan dimulakan dengan wakil pihak lelaki menyerahkan tepak sireh kepada wakil

pihak perempuan dan menyatakan lamaran mereka secara rasmi. Pantun sering digunakan

dalam upacara ini bertujuan untuk memeriahkan majlis. Setelah pertunangan diterima secara

rasmi, wakil kedua belah pihak akan berbincang tentang belanja perkahwinan, tempoh

pertunangan dan lain-lain hal berkaitan.


7/16

Tempoh bertunang lazimnya dalam masa setahun ataupun mengikut persetujuan kedua belah

pihak. Satu perkara yang turut dititikberatkan ialah berkenaan putus tunang. Sekiranya pihak

lelaki yang memutuskan pertunangan tersebut, semua wang hantaran dan belanja yang diberi

kepada pihak perempuan dikira hangus.

Sekiranya pihak perempuan yang berbuat demikian, semua hantaran harus dikembalikan

sebanyak dua kali ganda. Acara kemuncak majlis pertunangan adalah adat menyarung cincin

di mana wakil pihak lelaki yang terdiri dari ibu atau saudara perempuannya akan

menyarungkan cincin tanda ke jari manis gadis yang dilamar. Setelah itu rasmilah sudah

pertunangan tersebut.

Adat Akad Nikah

Akad nikah merupakan satu acara penting dalam perkahwinan masyarakat Melayu yang rata-

ratanya beragama Islam. Ia bukan satu adat tetapi lebih kepada ajaran agama dan merupakan

kemuncak kesahihan sesuatu perkahwinan. Upacara ini dijalankan selepas segala perjanijian

yang dilakanakan seperti wang belanja, mas perkahwinan dan barangan lain sepertimana

yang dipersetujui oleh kedua belah pihak.

Akad nikah boleh dilakukan di masjid, di pejabat kadi ataupun di rumah pengantin

perempuan akan dijalankan oleh tok kadi atau tok imam. Di dalam upacara akad nikah, bapa

pengantin perempuan perlu menjadi wali untuk menikahkan anaknya. Walau bagaimanapun,

dia juga boleh mewakilkannya kepada tok kadi atau imam,

Kebiasaannya majlis akad nikah akan dijalankan di rumah pengantin perempuan sehari

sebelum majlis perkahwinan diadakan. Pada hari tersebut, pengantin lelaki akan mengenakan

baju melayu berwarna cerah dan majlis diadakan menyerupai majlis pertunangan. Lazimnya

sementara menanti kedatangan rombongan pengantin lelaki, majlis berzanji atau pukulan

kompang diadakan.

Sebelum upacara dijalankan, wang belanja, mas kahwin dan lain-lain hantaran diperiksa oleh

tok kadi dan dua orang saksi bagi pihak perempuan.

Seterusnya pengantin lelaki akan duduk di atas sebidang tikar ataupun di atas sebidang tikar

ataupun di atas bantal di tengah-tengah majlis. Tok imam atau tok kadi akan menemui


8/16

pengantin perempuan di dalam bilik untuk bertanyakan sama ada dia bersetuju atau tidak

dengan pernikahan itu.

Tok kadi juga akan membacakan khutbah nikah dan menerangkan secara umum akan

tanggungjawab suami isteri dan lain-lain hal berkaitan rumah tangga dari sudut agama.

Selepas itu tok Kadi atau imam akan melafazkan lafaz nikah sambil berjabat tangan dengan

pengantin lelaki dan pengantin lelaki dikehendaki mengulangnya sebaik sahaja tok Imam

menggoncangkan tangannya.

Lafaz nikah berbunyi 'Aku nikahkan dikau dengan....(nama pengantin perempuan) dengan

mas kahwin sebanyak.....(mengikut negeri) tunai' dan disambut oleh pengantin lelaki dengan

lafaz berbunyi 'Aku terima nikahnya...(sama seperti yang dilafazkan oleh tok kadi).'

Saksi akan mengesahkan sama ada lafaz tersebut jelas didengar atau tidak. Sekiranya tidak

jelas, pengantin lelaki tersebut akan mengulangnya sehingga saksi tersebut berpuas hati. Doa

selamat akan dibaca sejurus selepas itu sebagai tanda kesyukuran kerana kedua-dua

mempelai telah selamat diijabkabul.

Selepas akad nikah, pengantin lelaki akan melakukan upacara membatalkan air sembahyang.

Si suami akan menarungkan cincin atau memakaikan rantai kepada isterinya yang menanti di

dalam bilik yang dihias indah sambil keduanya bersalaman. Adat ini dilakukan sebagai satu

simbol bahawa pasangan tersebut telah sah diijabkabulkan.

Adat Berinai

Bagi orang selatan terutamanya Melaka dan Johor, sangat kukuh dengan adat berinai.

Walaupun berada di alaf baru, mereka masih berpegang kuat kepada adat berinai terutamanya

masyarakat kampung. Majlis berinai diadakan secara berperingkat-peringkat iaitu berinai

curi, berinai kecil dan berinai besar. Berinai curi diadakan tiga malam sebelum persandingan

dan dihadiri oleh saudara-mara serta rakan terdekat sahaja. Pihak lelaki tidak dijemput. Majlis

berinai kecil pula diadakan keesokan harinya. Ketika ini pihak lelaki juga tidak dijemput.

Adat berinai diteruskan lagi dengan majlis berinai besar, satu malam sebelum hari

persandingan. Pada masa ini para jemputan khas seperti penghulu dan tok imam serta saudara

mara si teruna dan si gadis. Bagi memastikan pihak lelaki mengambil bahagian dalam

upacara ini, sengaja diadakan akad nikah sebelum majlis berinai. Untuk adat berinai besar,


9/16


10/16


11/16

terdekat pihak lelaki. Bacaan doa selamat diadakan untuk memohon agar kedua-dua

mempelai sentiasa selamat daripada malapetaka dan kekal bersama hingga ke anak cucu,

Usik mengusik dan gelak ketawa memeriahkan lagi suasana. Biasanya, waktu makan

beradab, pengantin telah makan. Namun, kedua-dua pengantin akan saling melayan atas

panduan mak andam dan pengiring pengantin lelaki. Jika adapun, ia sekadar membuat syarat.

Menu hidangan untuk makan beradab pengantin ialah berbeza dengan hidangan buat para

jemputan. Ia dimasak khas dan digubah cantik bagi membezakan meja makan beradab

dengan meja para jemputan.

Adat Bersiram

Dalam upacara adat bersiram ini, pengantin akan dimandikan secara langsung. Ia diadakan

selepas upacara persandingan dan makan beradab sebagai upacara penamat. Ketika ini,

pengantin akan disiramkan dengan 4 biji air kelapa muda yang telah dijampi serta satu baldi

air yang sudah dibacakan doa selamat. Adat-adat atau bahan yang diperlukan ialah beluru,

mayang kelapa, daun pudina emas dan perak, serta tepung tawar yang dicampurkan dengan

sedikit minyak. Mereka dimandikan oleh mak andam.Upacara dimulakan dengan menyapu

tepung tawar bercampur minyak ke tubuh kedua-dua pengantin. Diikuti pula dengan curahan

air beluru ke atas tubuh mereka. Daun pudina emas dan perak pula dimasukkan dalam satu

bekas berisi air. Campuran ini dijampi dan kemudiannya barulah ia disiramkan ke atas tubuh

pengantin.Setelah air pudina kehabisan, pengantin disiram dengan air biasa. Acara akhir

dalam istiadat ini ialah pelepas, kononnya dapat melepaskan kedua-dua pengantin dari segala

mara bahaya. Dalam istiadat pelepas, benang kasar atau benang mentah iaitu benang yang

digunakan untuk membuat sumbu pelita diperlukan. Adat ini biasanya dilakukan di atas balai

yang dibuat khas ataupun di depan tangga dan di tempat lapang. Upacara ini diakhiri dengan

bacaan doa. Air lebihan pengantin akan disiram kepada orang ramai yang menyaksikan adat

bersiram ini bagi mendapat berkat atau sekadar suka-suka.

:: Upacara Selepas Diamalkan ::

Adat Bertandang

Dalam istiadat bertandang, pengantin lelaki terpaksa menunggu tiga malam di rumah

pengantin perempuan sebelum upacara menjemput. Tetapi, lantaran tuntutan masa dan


12/16

tanggungjawab, adat ini dicepatkan.Biasanya, selepas sehari persandingan berlangsung, pihak

lelaki akan menjemput pihak perempuan pergi bersama-sama dengan mereka ke rumah

pengantin lelaki. Kenduri ini dipanggil 'mengambil makan'. Ketika ini, kedua mempelai akan

menjalani aturcara majlis sebagai mana majlis dijalankan di rumah pengantin perempuan.

Walaubagaimanapun, sebelum bertolak ke rumah pengantin lelaki, istiadat menyembah akan

diadakan iaitu kedua mempelai akan menyembah ibu bapa dan kaum keluarga. Rombongan

ke rumah pihak lelaki akan disertai oleh beberapa pengiring sebelah pihak perempuan. Di

rumah pengantin lelaki, pihak perempuan akan ditemani dua orang perempuan separuh umur

yang dipanggil peneman agar pengantin perempuan tidak keseorangan bersama orang yang

belum dikenalinya.

Kesan Daripada Tradisi Yang Dikaji

Antara kesan daripada tradisi perkahwinan Melayu ialah ke atas individu dan keluarga.

Setelah adat perkahwinan dijalankan, pengantin diijabkabulkan. Maka terhubunglah dua

keluarga iaitu keluarga pihak lelaki dan perempuan menjadi satu keluarga yang besar. Namun

begitu, selepas perkahwinan, berkemungkinan besar pengantin akan meninggalkan rumah

serta keluarganya dan berpindah ke rumah baru. Ini terpulang kepada pengantin sama ada

mahu menetap di rumah ibu bapa atau berpindah ke rumah baru. Tetapi, biasanya pengantin

akan berpindah ke rumah baru bagi meringankan beban orang tua mereka.

Dalam adat-istiadat perkahwinan Melayu, adat seperti bersanding, bersiram dan lain-

lain semakin dilupakan oleh generasi kini. Ini berlaku kerana zaman ini menuju ke arah

kemodenan. Selain itu, ramai yang berpendapat adat bertandang dan bersiram hanya

membuang masa mereka setelah banyak mengeluarkan wang yang banyak untuk upacara

tersebut.

Pengajaran

Saya bersyukur kerana telah mengetahui pelbagai adatdan istiadat perkahwinan Melayu

dalam usia yang muda. Ini membolehkan saya mengekalkan tradisi tersebut untuk

pengetahuan generasi yang akan datang. Tradisi ini patut dijadikan teladan kepada

masyarakat kerana daripada adat-adat perkahwinan Melayu ini, tersemai sikap bekerjasama

antara satu sama lain tidak kira bangsa dan agama.


13/16

TOKOH


14/16

Rajah: 1 ADIBAH AMIN

Biodata & Kejayaan

Untuk bahagian tokoh ini, saya memilih Adibah Amin atau nama sebenarnya Khalidah

Adibah bt Amin, seorang penulis wanita yang terkenal di Malaysia sebagai tokoh. Beliau

dilahirkan di Johor Bahru pada 19 Februari 1936. Wanita yang berumur 66 tahun ini

mendapat pendidikan dalam aliran Melayu, Inggeris dan Arab. Pada tahun 1957, Adibah

telah mendapat Ijazah Sarjana Muda Sastera di Universiti Malaya, Singapura. Beliau

seterusnya memilih untuk menjadi pensyarah selama beberapa tahun dan menerima Diploma


15/16

Pendidikan di Universiti Malaya, Kuala Lumpur. Setelah menerima diploma tersebut, Adibah

dilantik menjadi pengetua Sekolah Menengah Kebangsaan Perempuan di Jalan Kolam Air.

Adibah Amin telah mula menceburkan diri dalam bidang penulisan novel sejak di bangku

sekolah lagi. Beliau boleh dikatakan seorang yang berbakat besar kerana berupaya

menghasilkan novel 'Puteri Asli' pada umur 13 tahun. Novel ini mendapat sambutan

terutamanya dari kalangan kanak-kanak sekolah. Pada tahun 1949 juga beliau telah

menghasilkan sebuah novel yang berjudul 'Gadis Sipu' diikuti dengan novel 'Bangsawan

Tulen' pada tahun 1950. Kesemua novelnya ini berkisarkan kehidupan gadis kecil yang

menuntut. Setelah menghasilkan ketiga-tiga novel itu, Adibah menghilangkan diri daripada

bidang penulisan novel.

18 tahun kemudian, Adibah muncul semula dengan novel 'Seroja Masih Di Kolam.' Beliau

juga bergiat aktif dalam penghasilan drama radio. Kedua-dua skrip ciptaannya iaitu 'Bukan

Patung Bernyawa' dan 'Padamu Jua' telah mendapat hadiah skrip radio terbaik dalam tahun

1976 dan 1977 berturut-turut.

Adibah banyak menterjemahkan karya kreatif penulis Melayu ke dalam bahasa Inggeris

seperti novel Shahnon Ahmad yang berjudul 'Ranjau Sepanjang Jalan' diterjemahkan olehnya

dengan judul 'No Harvest but A Thorn'. Hasil penterjemahannya disiarkan dalam jurnal

tenggara. Beliau adalah seorang penterjemah yang baik. Kebolehan beliau berbahasa Inggeris

dengan baikdan lancar serta bakat dan pemerhatiannya yang sensitif tentang kehidupan

manusia menjadikan beliau seorang penulis wanita terkenal. Kini, Adibah tidak terlalu aktif

dalam penulisan novel, sebaliknya bergiat aktif dalam penulisan media massa setelah

mendapat pengiktirafan antarabangsa di Bangkok, Thailand pada tahun 1983 dengan

anugerah S.E.A. Write Award.

Iktibar

Kecekalan Adibah Amin dalam menulis novel haruslah diambil iktibar oleh masyarakat jika

meninginkan sesuatu. Pengiktirafan yang diterima beliau merupakan hasil daripada kecekalan

hati beliau setelah berusaha keras. Sikap ini perlu ada pada setiap orang bagi mencapai

matlamat dan cita-cita yang ditentukan oleh setiap individu itu sendiri.


16/16

adat istiadat perkahwinan melayu

Documents