rumusan kajian2 lepas

8/3/2019 Rumusan Kajian2 lepas

1/3

Rumusan Kajian Kajian Lepas

Dimitri A. Christakis and Frederick J. Zimmerman ( 2007 ). Satu kajian telah dibuat dengan

melihat kesan rancangan televisyen ganas pada tingkah laku kanak-kanak prasekolah yang

berumur 2 hingga 5 tahun yang boleh dikaitkan dengan tingkahlaku antisosial di peringkat

persekolahan 7 hingga 10 tahun. Dimitri dan Frederick mengaitkan kajian mereka dengan

pemboleh ubah status ekonomi dan latarbelakang sosial sebagai sampel kajian. Daripada

dapatan kajian ini, yang melibatkan seramai 184 kanak-kanak lelaki dan 146 kanak-kanak

perempuan menampakkan keputusan bahawa rancangan television ganas sememangnya

menunjukkan keputusan dimana melihatkan kanak-kanak kecil ini terpengaruh secara

langsung dengan adegan ganas yang dpertontonkan dan mempengaruhi tingkahlaku mereka

menjadi ganas dan tidak terkawal. Ujian dan pemerhatian kajian ini juga melihat hubungkait

yang rapat dengan tingkahlaku murung dan antisosial kanak-kanak ini apabila mereka

menempuh alam persekolahan peringkat rendah. ( 7 hingga 10 tahun ).

Sumber :

Behavior During School Age Violent Television Viewing During Preschool Is Associated

With AntisocialDimitri A. Christakis and Frederick J. Zimmerman Pediatrics 2007;120;993

Perubahan dasar kerajaan yang memberikan lesen untuk mengendalikan perkhidmatan siaran

kepada beberapa stesyen televisyen dan radio swasta bagi merancakkan lagi perkembangan

media massa di Malaysia. Hasilnya, media menjadi penyumbang utama kepada corak

kehidupan belia hari ini (Samsudin A.Rahim, 1998 : 92). Abdullah Sulong & Mawaddah

Abdullah ( 2010 ) membuat kajian bagi mengenal pasti pengaruh media elektronik terhadap

keruntuhan akhlak pelajar Berdasarkan hasil kajian yang telah dijalankan di dapati bahawa

permasalahan akhlak pelajar dapat dilihat dengan kecenderungan pelajar menghabiskan masa

untuk berhibur dan kurang menjalankan kerja-kerja yang berfaedah. Sebagai

contohnya,sebanyak 89.7% pelajar lebih gemar menonton rancangan hiburan realiti seperti

Akademi Fantasia Selain itu, sebanyak 89.6% pelajar lebih suka meluangkan masa

menonton rancangan televisyen serta melayari internet atau berchattingbagi mengurangkan

tekanan kerja yang mereka hadapi. Kesimpulan kajian ini melihat 4 pengaruh utama yang

berkaitan dengan rancangan televisen.


2/3

Pengaruh pertama yang dibincangkan dalam bahagian ini ialah kandungan bahan-bahan yang

ditayangkan sebanyak 87.3% pelajar sangat menyukai drama atau filem yang berunsurkan

cinta dan komedi kerana bagi mereka ia sangat menghiburkan hati. Pengaruh kedua yang

dibincangkan dalam bahagian ini ialah dari segi penayangan waktu siaran analisis bagi

keseluruhan min yang diperolehi berada pada tahap yang sederhana iaitu 3.10. Berdasarkan

analisis ini jelas menunjukkan bahawa penayangan waktu siaran boleh mempengaruhi

keruntuhan akhlak pelajar di mana mempunyai nilai min keseluruhan yang berada pada tahap

yang tinggi. Pengaruh ketiga yang dibincangkan dalam bahagian ini ialah dari segi

pemantauan ibu bapa berdasarkan peratusan ini jelas menunjukkan bahawa majoriti ibu bapa

pelajar sangat prihatin dan mengambil berat akan setiap rancangan yang ditonton oleh anak

mereka agar bersesuaian dengan peringkat umur mereka serta tidak merosakkan akhlak

mereka. Pengaruh keempat yang dibincangkan dalam bahagian ini ialah dari segi penampilan

personaliti televisyen. Hasil kajian mendapati sebanyak 89.6% pelajar berminat dengan cara

berpakaian yang disiarkan di dalam drama atau filem kerana bagi mereka ia mencerminkan

fesyen berpakaian masa kini.

Sumber : Pengaruh Media Elektronik Terhadap Keruntuhan Akhlak Pelajar

Abdullah Sulong & Mawaddah Abdullah 2010

Fakulti Pendidikan, Universiti Teknologi Malaysia

http://eprints.utm.my/10835/1/Pengaruh_Media_Elektronik_Terhadap_Keruntuhan_Akhlak_Pelajar.pdf

Samsudin A.Rahim (1998),Pembangunan,Ketembusan Media dan Identiti Budaya Remaja,Kumpulan Penyelidik IRPA Media dan Identiti Budaya, Universiti Kebangsaan

Malaysia

L. Rowell Huesmann, Jessica Moise-Titus, Cheryl-Lynn Podolski, and Leonard D. Eron

( 2003 ) mengkaji hubungan antara pendedahan kanak kanak kepada keganasan TV dan

perlakuan agresif semasa mereka meningkat kealam usia remaja. Secara keseluruhan, kajian

ini menunjukkan bahawa kedua-duanya kanak-kanak lelaki dan perempuan diletakkan ditahap yang tinggi untuk berisiko melakukan tingkahlaku agresif apabila meningkat ke alam

remaja. Rowell dan rakan-rakannya menyarankan beberapa pandangan dalam kajiannya

supaya menjadi panduan kepada masyarakat. Terdapat 4 rumusan dan cadangan beliau.

Pertama, kita sentiasa peka terhadap rancangan yang ditonton oleh anak-anak. Kawalan

keluarga terhadap apa yang dipertontonkan adalah memberi peratusan yang besar terhadap

tingkahlaku kanak-kanak ini. Kedua, masyarakat juga perlu sedar bahawa keganasan dalam

media boleh menjejaskan psikologi kanak-kanak muda ini. Kebanyakan teori dan pandangan

ahli psikologi dan sosiologi menyokong pandangan ini. Ketiga, para remaja dan golongan
http://eprints.utm.my/10835/1/Pengaruh_Media_Elektronik_Terhadap_Keruntuhan_Akhlak_Pelajar.pdfhttp://eprints.utm.my/10835/1/Pengaruh_Media_Elektronik_Terhadap_Keruntuhan_Akhlak_Pelajar.pdfhttp://eprints.utm.my/10835/1/Pengaruh_Media_Elektronik_Terhadap_Keruntuhan_Akhlak_Pelajar.pdfhttp://eprints.utm.my/10835/1/Pengaruh_Media_Elektronik_Terhadap_Keruntuhan_Akhlak_Pelajar.pdf


3/3

dewasa juga perlu menghadkan untuk menonton rancangan-rancangan yang berunsurkan

jenayah dan ganas. Hal ini boleh mengakibatkan situasi tersebut dijadikan contoh atau model

maya dalam kotak fikran kanak-kanak. Secara tidak langsung, ia akan mengakibatkan kesan

yang tidak baik suatu masa nanti. Akhir sekali, kita perlu sedar bahawa industri filem-filem

jenayah dan ganas ini mempunyai kuasa ekonomi yang sangat besar. Oleh yang demikian,

sebagai masyarakat umum perlu sentiasa peka dan bersungguh-sungguh untuk mengawal

kanak-kanak supaya dapat membezakan rancangan tv yang baik dan berinformasi.

Sumber : Longitudinal Relations Between Childrens Exposure to TV Violence and

Their Aggressive and Violent Behavior in Young Adulthood: 19771992

L. Rowell Huesmann, Jessica Moise-Titus, Cheryl-Lynn Podolski, and Leonard D. Eron

University of Michigan . Developmental Psychology by the American Psychological

Association, Inc.

2003, Vol. 39, No. 2, 201221

rumusan kajian2 lepas

Documents