Pendahuluan.

Amerika Syarikat terbentuk dari 13 bekas koloni British selepas Revolusi Amerika dan

deklarasi kemerdekaan pada tanggal 4 Julai 1776. Pada asalnya, struktur politiknya ialah

sebagai sebuah gabungan. Tetapi selepas debat yang lama dan terbentuknya

Perlembagaan Amerika, koloni ini bersetuju untuk membentuk kerajaan persekutuan.

Abad ke-19 menyaksikan perkembangan AS dimerata benua Amerika Utara.

Melalui paksaan, kekuatan ketenteraan dan diplomasi, AS memperolehi banyak negeri-

negeri lain di dalam dan di luar negara seperti Cuba dan Filipina. Walaupun begitu,

dalam masa yang sama negara ini telah mengalami masalah sosial dalaman yang teruk.

Dalam usaha untuk mengembangkan penempatan kaum kulit putih, kaum pribumi Indian

telah dijadikan mangsa. Melalui kempen ketenteraan, pemusnahan, penyingkiran serta

penempatan semula kaum pribumi Indian telah dipinggirkan. Di sebelah selatan pula,

sistem hamba abdi masih dikekalkan dan kaum kulit hitam telah didera dan diberi status

kelas kedua. Diskriminasi kaum merupakan salah satu sebab berlakunya Perang Saudara

antara negeri-negeri Utara dan Selatan. Walaupun sistem hamba abdi telah dimansuhkan

selepas kekalahan negeri-negeri Selatan, diskriminasi kaum terus berleluasa sehingga ke

pertengahan abad ke-20.

Sewaktu era tersebut, negara ini terus maju menjadi sebuah kuasa perindustrian

dan ia berterusan sehingga ke abad-20 yang dikenali sebagai Abad Kegemilangan

Amerika. Dalam abad ini pengaruh Amerika semakin meluas di arena antarabangsa dan

menjadi pusat inovasi serta teknologi terunggul didunia ketika itu. Antara sumbangan

teknologinya termasuklah telefon, televisyen, komputer, internet, senjata nuklear dan

kapal terbang dan penerokaan angkasa lepas

1

Sistem Pentadbiran

Amerika Syarikat merupakan negara demokrasi berperlembagaan dengan sistem

pentadbiran tiga lapisan dan institusi kehakiman yang bebas. Terdapat tiga peringkat iaitu

persekutuan, negeri dan kerajaan tempatan yang mempunyai badan legislatif serta

eksekutif dengan bidangkuasa yang terhad. Negara ini mengamalkan sistem persekutuan

atau federalisme dimana kerajaan pusat dan negeri berkongsi kuasa. Kerajaan pusat

berkuasa terhadap beberapa perkara seperti pencetakan matawang Amerika serta polisi

pertahanan. Namun, kerajaan negeri berkuasa menentukan hak dan undang-undang

masing-masing seperti hak asasi dan hukuman maksimum dalam hal undang-undang. Ini

menunjukan kuasa negeri mempunyai kelebihan berbanding kerajaan pusat.

Terdapat elemen penting bagi kerajaan Amerika iaitu doktrin pembahagian kuasa.

Artikel 1 hingga 3 Perlembagaan Amerika, telah menggariskan secara terperinci

mengenai kuasa-kuasa kerajaan yang utama iaitu eksekutif, legislatif dan kehakiman.

"Checks and Balances" atau semak dan seimbang merupakan satu ciri yang utama dalam

kerajaan Amerika dan ia begitu komprehensif sehinggakan tiada satu cabang kerajaan

yang mempunyai kuasa mutlak untuk mengawal cabang yang lain

Di negara ini semua rakyat yang berusia 18 tahun ke atas berhak mengundi.

Pilihan raya diadakan setiap empat tahun dan merupakan penentu kepada polisi serta arah

tuju negara Amerika kerana pilihanraya yang diadakan merupakan pemilihan Presiden.

Ini merupakan system demokrasi yang diamalkan di Amerika merupakan demokrasi tulen

seperti yang digembar-gemburkan.

Demokrasi

Dari segi etimologi, demokrasi berakar kata dari perkataan Yunani iaitu “Demo” dan

“Kratia” yang membawa maksud pemerintahan oleh rakyat. Menurut Syed

Ahmad(1994:96-98), demokrasi bukan sahaja mementingkan aspek keadilan dan

kesaksamaan di dalam perlaksanaan nya, tetapi juga menitikberatkan penyertaan rakyat

di dalam proses pemilihan kerajaan.

2

Pada umumnya demokrasi merupakan ideal pemerintahan terunggul yang dikejar

oleh kebanyakan masyarakat dunia, baik masyarakat politik ataupun sivil. Secara

praktisnya demokrasi bukan sahaja telah diperkenalkan oleh negara yang berpaksikan

kepada sistem liberalisme seperti Amerika Syarikat dan Britain, tetapi juga oleh negara-

negara yang dikategorikan sebagai autolitarian yang mengamalkan sistem monarki,

komunisme dan sosialisme seperti Rusia dan China. Disebabkan ini, menurut Crick

(1964) “ Demokrasi telah menjadi perkataan yang paling kacau dalam arena hal ehwal

awam. Ia telah menjadi gundik kepada semua orang”(Crick 1964: 56).

Tahap demokrasi sesebuah negara seringkali di ukur melalui pilihanraya yang

bersih, kebebasan-kebebasan awam, kehakiman yang telus, bebas berorganisasi,

masyarakat sivil dan pemerintahan yang berasaskan majoriti (Zaini 2006:29). Ini

membawa maksud, walaupun sesebuah kerajaan itu berjaya membawa kemakmuran

ekonomi kepada rakyat dan negara tetapi jika ia mengenepikan tonggak-tonggak di atas,

maka secara tidak langsung ia membawa konotasi bahawa kerajaan tersebut bersifat

autokratik.

Demokrasi juga dirujuk sebagai sebuah sistem berkerajaan yang berlandaskan

kehendak kepada masyarakat, dalam erti kata lain masyarakat dalam sistem demokrasi

bertindak sebagai pemerintah atau raja, selaras dengan maksud literal demokrasi itu

sendiri iaitu pemerintahan masyarakat (demokratos). Dalam usaha untuk mencapai,

mengekalkan atau menambahbaik sistem demokrasi ini, maka wujud beberapa ciri atau

elemen penting yang menjadi angkubah kepada darjah praktis demokrasi antaranya

pilihanraya, masyarakat sivil, pembahagian kuasa, keadilan sosial, parti politik,

kebebasan kehakiman, kedaulatan undang-undang dan hak serta kebebasan asasi. Ciri-ciri

ini dilihat oleh kebanyakan sarjana sebagai penting dalam menjamin kelangsungan

masyarakat dalam sistem itu sendiri.

Ini kerana dengan ciri-ciri ini, sebuah masyarakat yang demokratik boleh

dibentuk sekaligus berupaya untuk bersifat kritikal kepada pemerintah dan mungkin juga

boleh menawarkan alternatif, pilihan atau antidote yang sesuai untuk mengatasi atau

3

mengubati masalah atau penyakit yang dihadapi dalam pemerintahan baik dari segi

politik, ekonomi mahupun sosial (Shively 1997 : 114).

Tanpa ciri-ciri masyarakat demokratik ini, maka segala perjalanan pemerintahan

Negara akan disandarkan kepada individu-individu tertentu yang terhad dari sudut

bilngan dan pemikiran sekalugus memungkinkan mereka melaksanakan dasar/polisi dan

membuat keputusan melalui pertimbangan yang sempit, kurang kritikal dan tidak

mengambilkira kedudukan masyarakat terbanyak. Lebih teruk lagi keadaan ini cenderung

untuk memebuat segelintir penguasa bukan sahaja boleh terus berkuasa, malah

menguatkan lagi cengkaman mereka dalam pemerintahan sekaligus menuju atau

membentuk pemerintahan yang autokratik.

Walaubagaimanapun, kesemua sarjana tersebut sependapat bahawa proses

pendemokrasian itu perlu sebagai syarat kepada pemerintahan negara yang lebih adil dan

saksama. Melihat kepada negara Amerika Syarikat, mereka sering berusaha ke arah

memantapkan sistem demokrasi yang sedia ada dengan memperbaikinya dari masa ke

semasa dengan memenuhi segala ciri-ciri dan sifat demokrasi yang telah ditetapkan oleh

masyarakat dunia.

Ciri-ciri Demokrasi

Terdapat banyak elemen yang menunjukan ciri-ciri demokrasi ini kerana demokrasi itu

sendiri terlalu luas untuk diperbincangkan. Hakikatnya satu ciri terpenting demokratik

adalah terdapat “semangat undang-undang” (spirit of the low) iaitu pengubalan undang-

undang itu sendiri yang mengikat kehidupan individu dalam masyarakat dan bukan dari

institusi yang diwujudkan. Ini bermakna semua orang dalam masyarakat menikmati hak

yang sama dari segi aturan undang-undang.

Dalam pada itu, penekanan demokrasi yang meningkatkan kedaulatan rakyat ialah

mesti wujud pergerakan atau partisipasi dalam aktiviti sosial dan politik. Ini dilihat

dengan rakyat melibatkan diri dalam badan-badan bukan kerajaan (NGO) yang

4

memainkan peranan dalam menjaga kepentingan masyarakat. Perspektif partisipasi ini

perlu dipraktikkan semaksima mungkin oleh masyarakat kerana ianya dapat

mengimbangi kelemahan kerajaan, kerana ia akan menjadi mata ketiga dalam melihat

perjalanan pentadbiran oleh kerajaan yang dipilih.

Selain itu, masyarakat homogen juga ciri yang terdapat dalam demokrasi yang

subur. Dalam erti kata lain masyarakat homogen adalah masyarakat yang lebih mudah

dan bersedia untuk persetujuan politik (political consensus) dan ini dapat menentukan

persoalan keabsahan politik (political legitimacy). Institusi kerajaan yang disokong oleh

rakyat seharus mempunyai institusi demokratik dan perlembagaan di mana perkara-

perkara yang berkaitan dengan hal mengundi untuk semua, penubuhan dewan-dewan

perundangan melalui proses pilihanraya, pelantikan ketua eksekutif oleh rakyat dan

mendapat kepercayaan ahli-ahli dewan. Perlembagaan perlu juga memperuntukan

kewujudan satu badan kehakiman yang benar-benar bebas bagi mempertahankan hak-hak

asasi warganegara agar tidak dicabuli.

Demokrasi juga berpegang kepada prinsip-prinsip persaingan, pilihan dan

campurtangan kerajaan yang minima walaupun ia mendorong kepada demokrasi liberal.

Sistem demokrasi juga lebih berjaya apabila pengagihan kekayaan negara yang adil

dalam masyarakat. Dengan memiliki status ekonomi lebih baik juga merupakan ciri

demokrasi dimana orang ramai lebih bersedia untuk mempertingkatkan ilmu

pengatahuan. Tahap literasi yang tinggi menyebabkan warganegara lebih bersedia untuk

mendokong demokrasi. Rakyat yang berpendidikan dan berpengatahuan akan

mengetahui hak-hak mereka dan tanggungjawab sivik.

Demokrasi dan Pilihanraya di Amerika Syarikat

Amerika Syarikat merupakan negara yang pertama menjadikan demokrasi sebagai

asas perlembagaaan dan pemerintahannya. Antara aktor asas demokrasi di Amerika yang

berpaksikan demokrasi liberal ialah individu-individu, parti-parti politik, dewan-dewan

undangan dan kerajaan yang memerintah. Hak-hak wargenegara sama ada yang mewakili

5

pandangan majoriti ataupun minoriti adalah terjamin di bawah sistem demokrasi liberal

melalui pengamalan proses rule of law di Amerika Syarikat. Proses rule of law ini

mempastikan wujudnya mekanisme yang berfungsi sebagai penghalang kepada tindakan

individu yang negatif yang boleh merosakan kesenangan orang lain.

Di samping itu, mempertahankan hak golongan minoriti untuk tidak menyokong

sama pentingnya dengan mempertahankan hak dan melaksanakan keputusan majoriti.

Hak-hak ini terkandung seperti dalam sepuluh pindaan pertama dalam Perlembagaan

Amerika. Hak-hak individu dijamin melalui hak-hak politik, hak-hak awam (civil rights)

dan kebebasan awam(civil liberties). Hak-hak politik melibatkan perkara-perkara seperti

hak untuk mengundi dalam sistem pilihanraya yang bebas dan adil, hak untuk membuat

rayuan kepada kerajaan dan hak untuk menjawat jawatan dalam pentadbiran. Melihat

dengan situasi pada peringkat awal hak mengundi hanya dibenarkan kepada kaum lelaki

yang memegang harta (membayar cukai).

Namun tahun 1778, hak mengundi telah dilonggarkan dan menjelang tahun 1856

hak mengundi telah diberikan kepada semua orang dewasa. Terdapat juga sekatan pada

ketika itu dimana golongan buta huruf tidak boleh mengundi, ini tertumpu pada golongan

kulit hitam kerana kebanyakan mereka tidak mempunyai pelajaran yang tinggi. Namun

begitu, The civil Right Act of 1957, 1960, 1964 dan 1965 merupakan bukti perjuangan

berterusan yang menghapuskan dikriminasi mengundi. The Voting Right Act 1965 telah

dipinda 1982 untuk menghapuskan section permanent ujian celik huruf dan kemahiran

berbahasa kaum minoriti dalam halangan mengundi.

Kebebasan awam adalah perlu bagi menjamin proses pengundian dan perjalanan

pilihanraya yang adil. Perkara ini merujuk kepada beberapa prinsip-prinsip asas yang

perlu dilaksanakan bagi memberi peluang kepada warganegara menjadi pemerintah.

Antara kebebasan yang mencerminkan demokrasi di Amerika seperti kebebasan bersuara,

kebebasan beragama, kebebasan pergerakan dan kebebasan menubuhkan persatuan. Bukti

kebebasan di Amerika dalam menubuhkan persatuan adalah seperti banyaknya persatuan

bukan kerajaan. Sebagai contoh, US Chamber of Commerce, National association of

6

Manufacturers dan American Federation of Labor. Di samping itu, pergerakan interest

group (kumpulan berkepentingan) yang menjadi pemerhati pegerakan kerajaan dan

wujudnya public opinion (pandangan umum) menunjukkan partisipasi yang tinggi oleh

rakyat Amerika. Media di Amerika juga sangat bebas dimana tiadanya kawalan yang

ketat oleh kerajaan ke atas badan tersebut sekaligus menjadikan ciri-ciri demokrasi yang

ada dalam demokrasi negara tersebut.

Terdapat banyak intipati yang ada dalam demokrasi menjadi elemen penting

dalam demokrasi Amerika. Amerika Syarikat ialah di dalam bentuk kerajaan

persekutuan. Perlembagaan Amerika Syarikat menghadkan kuasa kerajaan persekutuan

kepada pertahanan, polisi luar negara, pencetakan mata wang, mengawal perdagangan,

perhubungan antara negeri-negeri serta melindungi hak asasi manusia. Kerajaan

persekutuan terdiri dari Kongres (legislatif), Presiden (eksekutif), dan Mahkamah Agung

(kehakiman). Ketiga-tiga cabang ini saling memeriksa dan mengimbang antara satu sama

lain.

Oleh sebab itu, Amerika dijolok sebagai negara demokrasi tulen. Selain yang

telah diperbincangkan, kerajaan Amerika mengamalkan juga doktrin pembahagian kuasa,

artikel 1 hingga 3 Perlembagaan Amerika, telah menggariskan terperinci mengenai

kuasa-kuasa kerajaan yang utama iaitu eksekutif, legislatif dan kehakiman. "Checks and

Balances" atau semak dan seimbang merupakan satu ciri yang utama yang menjadi

ikutan kebanyakan negara demokrasi yang lain. Perkara seperti amat penting untuk

menjaga bidang kuasa di samping mengawal setiap badan kuasa tersebut.

Melihat pula pada pilihanraya di Amerika, terdapat tiga cara utama untuk

Amerika menguruskan pilihan raya mereka iaitu A single – member district, A simple

majoriti dan A single ballot system. A single- member district adalah pilihanraya yang

dijalankan bagi merebut jawatan di kongres, Dewan Perwakilan Rakyat dan Senat. Setiap

daerah memilih seorang wakil bagi mewakili daerah. A simple majority ialah calon yang

mendapat undi terbanyak menang akan mewakili daerah dan mendapat kerusi di Dewan

Perwakilan Rakyat. Absolute majority memerlukan calon menang undi paling banyak

7

tetapi juga menang dengan 50% undi dari jumlah undi yang sebenat. Manakala A single

ballot system ialah satu undi untuk satu orang.

Pilihanraya utama ialah pemilihan calon dalam parti sendiri dimana pengundi

adalah terdiri daripada penyokong parti dan kerajaan negeri akan memantau. Disebabkan

Amerika adalah sistem dua parti maka persaingan dimula dalam parti masing-masing

untuk memilih calon yang paling berkaliber untuk bertanding Presiden di peringkat

persekutuan. Tempoh masa berkempen bagi calon presiden ialah 27 hingga 30 bulan

sebelum tarikh pilahanraya diadakan.

Sistem Parti

Pada pandangan sarjana seperti Carl J. Friedrich, parti politik adalah sekelompok

manusia berorganisasi secara stabil dengan tujuan merenut atau mempertahankan

penguasaan terhadap pemerintahan bagi pimpinannya partinya dan berdasarkan

penguasaan ini memberi manfaat kepada anggota partinya yang bersifat adil atau

material.

Dalam sistem demokrasi, parti adalah elemen utama untuk menjalankan proses

pilihanraya. Sistem parti boleh dibahagikan kepada empat kategori, iaitu sistem satu parti,

sistem parti dominan, sistem dua parti dan sistem banyak parti. Sistem satu parti

kebanyakan terdapat di negara yang mengamalkan pemerintahan totalitarian. Dalam

negara totalitarian kiri iaitu komunis cuma satu parti sahaja wujud dan dibenarkan di

negara tersebut. Sebagai contoh, di Republik China, Korea Utara dan Cuba.

Selain itu, sistem parti dominan merupakan situasi terdapat sistem banyak parti

tetapi Cuma satu parti sahaja yang menang atau sentiasa memenangi pilihanraya dan

memerintah negara. Di antara negara-negara yang terdapat satu parti dominan ialah

Malaysia, India (parti dominannya ialah Parti Kongres), Mexico (Institutional

Revolutionary Party) dan lain-lain lagi.

8

Sistem banyak parti merupakan situasi dimana terdapat banyak parti yang berjaya

menghantar wakilnya sehingga memenangi pilihanraya dan tidak terdapat parti yang

memenangi majoriti serta berjaya membentuk kerajaan. Atas faktor ini, sering

diwujudkan kerajaan campuran bagi negara seperti ini. Sebagai contoh, negara yang

mengamalkan sistem ini seperti Denmark, Holland, Itali, Brazil dan Belgium.

Sistem dua parti merupakan kerelevanan kewujudan parti tersebut disamping

adanya parti-parti lain. Ini bermakna hanya dua parti sahaja yang memenangi pilihanraya

dan berjaya membentuk kerajaan. Di antara negara yang terdapat sistem dua parti ialah

Amerika Syarikat, Britain dan New Zealand. Di britain, dua parti yang sering bertukar

ganti memerintah negara tersebut ialah Parti Buruh dan Parti Konservatif. Di Amerika

Syarikat pula, dua parti utama ialah Parti Republikan dan Parti Demokrat yang menjadi

parti yang mendominasi setiap kali pilihanraya diadakan yang akan menjadi fokus esei

ini.

Sistem Parti Amerika Syarikat

Sistem kepartian yang bersifat decentralized, dimana calon-calon mengumpul dana

sendiri. Serta calon berkempen juga untuk diri sendiri. Calon perlu berusaha untuk

mendekati pengundi secara sendiri atau melalui media massa dan elektronik dari bandar

ke bandar. Parti bersifat tidak aktif dan adakalanya tidak berperanan kerana calon harus

berusaha sendiri mendekati pengundi untuk memenangi pilihanraya. Oleh sebab

kurangnya pengaruh parti

Sistem Dua Parti

Sistem ini diamalkan di Amerika Syarikat, namun bukanlah bermakna tiada wujudnya

parti lain namun ia lebih menjurus kepada pengaruh dan kerelevenan parti tersebut di

dalam corak demokrasi Amerika. Dua parti tersebut ialah Parti Republikan(1854) dan

Parti demokrat(192). Namun parti-parti lain yang ada di Amerika ialah seperti Parti

9

Libertarian (1971), Cinstitution Party(1992) dan Green Party (1996). Akan tetapi parti-

parti ini tidak pernah memenangi kerusi dalam pilihanraya.

Terdapat perbezaan yang ketara antara antara Parti Demokrat dengan Parti

Republikan. Antara ciri-ciri parti Republikan ialah terdiri dari kelas pertengahan yang

kebanyakannya mempunyai harta yang banyak dan kaya. Parti ini juga mendapat

sokongan dari golongan orang kulit putih, orang yang tinggal di luar bandar, orang kaya,

kebanyakannya yang berusia, orang berpendidikan dan golongan professional serta hali

perniagaaan. Parti Republikan lebih bercirikan konservatif.

Manakala bagi Parti Demokrat kebanyakan mereka terdiri dari kelas pekerja.

Mendapat sokongan dari golongan pekerja, orang Yahudi dan spanish, orang muda,

pekerja yang berpendapatan rendah dan orang yang tinggal di bandar. Parti ini lebih

bersifat liberal.

Kelebihan Pilihanraya Amerika Syarikat yang Bercirikan Demokrasi

Terlalu banyak elemen demokrasi yang saling berkaitan merangkumi antara satu sama

lain dalam memperjelaskan kelebihan pilhanraya di Amerika Syarikat yang di lihat

demokrasinya begitu subur. Sebagai sebuah negara yang kaya, sememangnya tidak

menjadi masalah yang besar untuk Amerika menjalankan sistem demokrasi. Ini kerana

mengikut kebanyakan pandangan sarjana demokrasi dapat berjalan dengan baik apabila

ekonomi negara tersebut baik

Amerika juga merupakan negara maju, perkembangan ilmu pengetahuan sangat

berkembang di buktikan dengan tertubuh banyaknya institusi pendidikan yang masyur

seantero dunia. Apabila pendidikan dapat disampaikan masyarakat akan mempunyai

ilmu pengetahuan dan ini akan menjadikan masyarakat atau rakyat Amerika itu

mempunyai kesedaran dan merasa tanggungjawab dalam menjaga hak dan keperluan

mereka. Berpaksikan kepada kesedaran sivik inilah yang menyebabkan mereka

cenderung melibatkan diri dalam hal-hal negara, ekonomi, budaya, politik dan lain-lain

10

dengan kata lain berpartisipasi. Terdapat banyak kumpulan-kumpulan yang sangat aktif

dalam memperjuangkan hak-hak mereka seperti kumpulan berkepentingan (interest

group), kumpulan pendesak, dan pandangan umum (public opinion)

Dalam sebuah negara demokrasi masyarakat sivilnya mestilah berperanan dalam

menyuburkan amalan demokratik. Dalam First Amendment telah memberi jaminan akan

kebebasan hak beragama, bersuara, berkumpul dan menjalankan petition. Ini merupakan

kelebihan yang ada dalam pilihanraya di Amerika dimana interest group bukan sahaja

menjaga kepentingan mereka tetapi dalam masa yang sama menyertai secara tidak

langsung dalam pilihanraya dengan membantu calon yang mereka sukai untuk

memenangi pilhanraya. Bantuan tersebut termasuklah dengan menyalurkan kewangan,

tenaga sokongan dan berkempen atau melobi untuk calon tertentu. Antara contoh interest

group ialah economic policy, National Peanut Council (1941) dan equality Policy

(national Organization for Women(1966).

Melihat pula kepada public opinion, mereka juga bukanlah terlibat secara

langsung dalam pilihanraya namun mereka ini dapat mempengaruhi pengundi dalam

pilihanraya. Public opinion terhasil dengan luahan pandangan dari individu secara

terbuka yang melibatkan isu politik, parti mahupun calon dalam pilihanraya yang

mempengaruhi masyarakat umum. Dalam pada itu, political poll dapat menjelaskan lagi

peranan public opinion , iaitu dengan kaedah soal selidik untuk mengukur sentimen

pengundi. Sebagai contoh ketika Reagan melawan Walter Mondale dalam pilihanraya

presiden, dalam kajian tersebut dinyatakan pengundi berminat Reagan dengan 59% dan

Walter Mondale 44% dan ternyata Reagan memenangi pilihanraya tersebut. ia dijalankan

dengan mengeluarkan sample dari populasi 15000 responden yang belainan dan meluas.

Berpaksikan pada kelebihan yang nyata dalam pilihanraya Amerika, pada

kebiasaannya hasil polls akan disiarkan oleh pihak media yang sentiasa memberi

kerjasama kerana media adalah public property atau berkhidmat untuk kepentingan dan

keperluan orang awam. Oleh itu maklumat sentiasa akan sampai dengan masyarakat

umum dengan jelas. Media juga memberi peluang untuk calon pilihanraya berkempen

11

secara adil dan samarata. Dimana calon memperjelaskan agenda, sumbang bakti dan

kelebihan bagi kewajaran rakyat mengundi beliau, calon juga dibenarkan berdiskusi

antara pihak lawan seperti diskusi yang diadakan antara calon demokrat Barrack Obama

dengan calon republikan John Mc Cain. Media di Amerika sangat adil dan ini merupakan

kelebihan yang jarang ada dalam negara pengamal demokrasi yang lain.

Disamping itu, Political Action Committies(PAC) juga berperanan dalam

pilihanraya di Amerika yang ditubuhkan 1974. Walaupun bukan sebuah organisasi

kerajaan, PAC adalah penyumbang terbesar dana kempen pilihanraya. Galuran dana dan

sumbangan serta perbelanjaan diberi PAC secara berskala pada parti dan calon. Soft

money adalah dana yang diberi pada interest group yang berkempen untuk calon. Dana

kebiasaannya digunakan untuk menjatuhkan pihak lawan. Dalam keadaan tersebut tidak

perlu isytiharkan parti atau calon yang disokong pada iklan.

Kelebihan Sistem Dua Parti.

Berpaksikan partisipasi, masyarakat sentiasa merasa tanggungjawab mereka untuk

terus terlibat dalam pilihanraya. Ini kerana supaya wakil rakyat yang dipilih dapat

menjaga kebajikan dan hak-hak rakyat. Di samping memastikan calon-calon yang

disokong memenangi pilihanraya dan menunaikan agenda pilihanraya yang

menguntungkan pengundi. Kelebihan sistem dua parti secara jelas menunjukkan yang

terdapatnya pilihan bagi pengundi dalam memilih calon yang benar-benar berkelayakan.

Pilihan atau alternatif ini penting dalam syarat negara demokrasi.

Kelebihan juga dilihat dengan pertandingan pilhanraya presiden adalah mereka

yang benar berkaliber, berkelayakan, berpengaruh dan mempunyai idealisme dalam

memajukan Amerika. Ini kerana proses pemilihan calon berlaku adalah lama, ia bermula

dengan pertandiangan calon dalam parti iaitu sesama sendiri dalam mencari persetujuan

ahli parti memilih siapa calon yang akan mewakili parti dalam pilihanraya presiden.

Persaingan yang wujud adalah pra-syarat demokrasi yang telah dipenuhi oleh sistem ini.

12

Sistem dua parti juga telah menyaksikan tatacara demokrasi dengan bukti fakta

dengan kemenangan yang diperolehi oleh Parti Republikan di kerusi presiden berbanding

Parti Demokrat. Dalam pada itu, sistem ini membolehkan pengundi memilih mana-mana

parti walaupun bukan daripada ahli parti tersebut. Ini kerana apabila mereka berkerja

dalam sektor swasta mahupun kerajaan, tiada berlakunya perbezaan kerana ia bersifat

terbuka.

Sebagai dua parti yang relevan, mereka saling lengkap melengkapi dan bertindak

apabila berlakunya sesuatu yang dilakukan oleh pihak lawan yang akan merbahayakan

negara. Dalam erti kata lain, sistem dua parti telah memenuhi syarat yang wujudnya

“check and balance” kawal seimbang yang dilakukan oleh pembangkang di negara

pengamal demokrasi yang lain. Selain itu sistem ini juga dapat menggalakkan

pembentukan majoriti dan mengurangkan fahaman yang berkepentingan sendiri serta

menggalakkan lagi perpaduan sosial di kalangan rakyat.

Kekurangan Pilihanraya Amerika Syarikat yang Bercirikan Demokrasi

Amerika merupakan negara yang maju, perkembangan ilmu pengetahuan sangat

berkembang di buktikan dengan tertubuhnya banyaknya institusi pendidikan yang

terkenal seantero dunia. Apabila pendidikan dapat disampaikan masyarakat akan

mempunyai ilmu pengetahuan dan ini akan menjadikan masyarakat atau rakyat Amerika

itu mempunyai kesedaran dan merasa tanggungjawab dalam menjaga hak dan keperluan

mereka.

Walaupun begitu, pilihanraya Amerika Syarikat yang bercirikan demokrasi

terdapat beberapa kekurangan atau kekangan yang wujud antaranya masyarakat Amerika

terdiri daripada pelbagai kumpulan masyarakat. Di sebabkan objektif utama kedua-dua

parti adalah untuk berdiri sebagai satu kumpulan, pengaruh kumpulan ketiga ini juga

boleh mempengaruhi politik di peringkat negeri dan kadang kala kumpulan ini

menghantar wakil dan senator ke Washington.

13

Kumpulahn kumpulan yang dimaksudkan adalah kumpulan seperti Non-Partisan

League di Dakota serta kumpulan Liberal dan Konservatif di New York. Pada amnya,

suara kumpulan ini akan lebih menyuarakan isu-isu yang lebih membina berbanding isu-

isu yang diperjuangkan sesebuah parti yang di wakilinya.

Kesimpulan

Sistem dua parti bagus bagi Amerika Syarikat kerana ia dapat memberikan

alternatif kepada rakyat untuk memilih parti atau calon yang disukai. Di samping itu,

mewujudkan kawalan dalam kerajaan dimana perwakilan yang ada bukanlah untuk

mengubah polisi kerajaan tetapi untuk mengawal pergerakan kerajaan. Perbazaan kedua-

dua parti adalah sedikait sahaja dan secara umumnya adalah sama

Selain itu, partisipasi masyarakat sentiasa merasa tanggungjawab mereka untuk

terus terlibat dalam pilihanraya. Ini keran wakil rakyat yang dipilih dapat menjaga

kebajikan dan hak-hak rakyat. Di samping memastikan calon-calon yang disokong

memenangi pilihanraya dan menunaikan agenda pilihanraya yang menguntungkan

pengundi. Kelebihan sistem dua parti secara jelas menunjukkan yang terdapatnya pilihan

bagi pengundi dalam memilih calon yang benar-benar berkelayakan. Pilihan atau

alternatif ini penting dalam syarat negara demokrasi dan ia dapat menunjukkan sistem

pilihanraya Amerika Syarikat memenuhi syarat demokrasi.

14

Rujukan

Mayo, Henry B. 1960. An Introduction to Democratic Theory, New York : Oxford

University Press.

Ball, A.R. 1993. Politik dan kerajaan moden. Kuala Lumpur: Dewan Bahasa dan Pustaka

K.Ramanathan.1988. Konsep asas politik. Kuala Lumpur: Dewan Bahasa dan Pustaka.

Lively Jack. 1975. Democracy.New York.St Martin Press.

Yates. W. Ross.1967.Democracy in United State.Chicago. Randy Mcnally.

Susser, B. 1995.Political Ideology in The Modern World. Massachusetts:Allyn & Bacon.

15