PEMBANGUNAN POLITIK DALAM KONTEKS HUBUNGAN ETNIK

PENGENALAN

Malaysia mempunyai penduduk berbilang kaum dengan latar belakang sejarah,

keturunan, budaya, agama dan kepercayaan serta cara hidup dan nilai hidup yang

berbeza. Dasar penjajah British telah menggalakkan kemasukan imigran asing (dari

China dan India) ke Malaysia pada abad ke-19 dan awal abad ke-20 untuk

mengembangkan sistem ekonomi penjajah. Orang Cina digalakkan datang kerana

keperluan sebagai tenaga buruh di sektor perlombongan bijih timah. Orang India pula

sebagai sumber tenaga buruh dalam sektor perladangan.Kedua-dua sektor ekonomi

(perlombongan & perladangan) adalah tulang belakang ekonomi British di negara ini.

Kehadiran imigran asing telah melahirkan masyarakat berbilang kaum di Malaysia;

setiap kaum dipisahkan dengan kegiatan ekonomi, tempat tinggal dan sistem

persekolahan yang berbeza. Kepelbagaian etnik di Malaysia telah mempengaruhi dan

mencorakkan pembangunan politik di Negara ini.

Perkembangan Politik Kepartian Melayu, Cina & India

Sebelum penubuhan parti-parti politik, kesedaran politik di kalangan penduduk

berbilang kaum telah lahir. Di kalangan orang Melayu, telah bermula kesedaran

berteraskan keagamaan, kemudian berkembang kepada pembentukan persatuan

kenegerian dan seterusnya pertubuhan bercorak politik sebelum penubuhan parti

politik. Kesedaran politik orang Cina dan orang India berteraskan kepada pergolakan

politik di negara China & India sebelum lahirnya parti politik kaum itu sendiri di Tanah

Melayu.

Kesedaran Kebangsaan & Politik Orang Melayu

Kesedaran kebangsaan di kalangan orang Melayu dapat dikesan sejak zaman

Kesultanan Melaka, apabila bermulanya penjajahan Portugis ke atas Melaka pada

tahun 1511. Telah berlaku penentangan penduduk & pemimpin tempatan terhadap

penjajahan & perjuangan untuk mempertahankan bangsa & kerajaan. Perjuangan

penduduk & pemimpin tempatan diteruskan untuk menentang penjajah British pada

Pada awal abad ke-20, telah lahir kesedaran berteraskan agama di kalangan orang

Melayu. Kesedaran itu wujud hasil daripada pengaruh gerakan islah di Asia Barat

terhadap sekumpulan ulama dari Tanah Melayu. Mereka ini dikenali sebagai Kaum

Muda dalam masyarakat Melayu. Golongan ini bukan sahaja mengajar di rumah, surau

& masjid, tetapi juga mendirikan sekolah agama yang dikenali sebagai madrasah.

Antaranya:

Madrasah al-Iqbal al-Islamiyah di Singapura pada tahun 1908

Madrasah al-Hadi di Melaka pada tahun 1917

Madrasah al-Masyur di Pulau Pinang. (Madrasah ini telah berjaya melahirkan tokoh

politik Melayu yang penting seperti Dr. Burhanuddin al-Helmi. )

Sehingga tahun 1930 belum wujud sebuah pertubuhan yang dapat memperjuangkan

kepentingan politik orang Melayu. Yang wujud hanya pertubuhan dan persatuan yang

bertujuan melahirkan kesedaran orang Melayu supaya memajukan diri mereka dalam

aspek sosioekonomi. Antaranya Kesatuan Melayu Singapura (KMS) ditubuhkan pada 14

Mei 1926 oleh sebilangan orang Melayu Singapura yang berpelajaran Inggeris.

Perjuangan utama KMS adalah untuk memperbaiki kedudukan sosioekonomi orang

Melayu & memupuk kecenderungan mereka dalam bidang politik. Perjuangan politik

yang jelas di kalangan orang Melayu berlaku pada akhir tahun 1930-an. Pada Mei 1937,

golongan nasionalis yang berpendidikan Melayu & dipengaruhi oleh gerakan nasionalis

Indonesia telah menubuhkan parti politik iaitu Kesatuan Melayu Muda (KMM) di Kuala

Lumpur yang dipimpin oleh Ibrahim bin Haji Yaakob. Pertubuhan ini didaftarkan

sebagai satu pertubuhan yang sah pada Ogos 1938. KMM adalah pertubuhan politik

Melayu yang pertama di Tanah Melayu. Penubuhannya adalah hasil kesedaran

sekumpulan nasionalis Melayu tentang perlunya penyatuan di kalangan orang Melayu.

Warta Malaya telah menjadi lidah perjuangan KMM.

Kesedaran Dan Kegiatan Politik Orang Cina

Berbeza dengan orang Melayu, kegiatan politik orang Cina dan India di Tanah Melayu

berdasarkan kepada peristiwa politik di negara asal mereka, China dan India. Ini

kerana kedatangan mereka ke Tanah Melayu pada awalnya hanyalah untuk mencari

kekayaan sebelum kembali ke negara asal mereka. Budaya berpersatuan telah

diamalkan oleh orang Cina sejak di China.

Penubuhan Parti Politik Melayu, Cina Dan India

United Malays National Organisation (UMNO) ditubuhkan oleh orang Melayu kesan

daripada bantahan terhadap rancangan Malayan Union yang diperkenalkan oleh British

pada tahun 1946. Antara 1 - 4 Mac 1946, 41 pertubuhan Melayu dari pelbagai bahagian

Tanah Melayu dan Singapura berhimpun di Kelab Selangor, Kuala Lumpur, untuk

membantah perlembagaan Malayan Union. Pada 11 Mei 1946, persetujuan dicapai

untuk membentuk UMNO atau Pertubuhan Kebangsaan Melayu Bersatu (PEKEMBAR).

Kelahiran UMNO adalah hasil cetusan semangat kebangsaan orang Melayu dalam

memperjuangkan kepentingan dan hak-hak mereka di bawah Rancangan Malayan

Union. Melihat kepada perkembangan politik di Tanah Melayu, orang Cina

menubuhkan parti mereka. Penubuhan Malayan Chinese Association (MCA) dimulakan

pada satu majlis makan malam di rumah Yong Shook Lin pada 15 Disember 1948. Pada

peringkat awal, MCA lebih menumpukan perhatian kepada kerja-kerja sosial dalam

membantu orang Cina menghadapi zaman Darurat di Tanah Melayu. Orang India

menubuhkan Malayan Indian Congress (MIC) pada Ogos 1946. MIC diketuai oleh John A.

Thivy (1946-1947). Penubuhannya bertujuan untuk membantu dan memperjuangkan

kepentingan politik, ekonomi dan sosial orang India di Tanah Melayu. UMNO berjaya

mencapai kesepakatan dengan Malayan Chinese Association (MCA) dalam membentuk

Perikatan UMNO-MCA dalam menghadapi persaingan politik di Tanah Melayu.

Kerjasama itu kemudian diperkukuhkan dengan penyertaan Malayan Indian Congress

(MIC) pada tahun 1954 dan membentuk Perikatan UMNO-MCA-MIC. Perikatan telah

berjaya dalam pilihanraya & dapat mengukuhkan kedudukannya ke arah

memperjuangkan berkerajaan sendiri dan kemerdekaan bagi Tanah Melayu.

!