UNIVERSITI MALAYSIA SABAH

SEKOLAH PENDIDIKAN DAN PEMBANGUNAN SOSIAL

DTT5224 KAEDAH MENGAJAR

SEMESTER 2 SESI 2012/2013

Tajuk Kerja Kursus:

Pengakuan Pelajar:

Saya mengaku bahawa kerja kursus ini ialah hasil kerja saya sendiri. Saya sedar bahawa tindakan sewajarnya mengikut Peraturan Peperiksaan UMS akan

dikenakan sekiranya saya bersalah mengikut peraturan berkenaan.

NAMA PELAJAR

ROSMAYANTI ANAK BAYANG (PT122314CT)

NAMA PENSYARAHDR. KHALID JOHARI

KEBERKESANAN MODEL KONSTRUKTIVISME LIMA FASA NEEDHAM DALAM PENGAJARAN KOMSAS BAHASA MELAYU

ULASAN JURNAL 2 :

KEBERKESANAN MODEL KONSTRUKTIVISME LIMA FASA NEEDHAM DALAM PENGAJARAN KOMSAS BAHASA MELAYU

(The Impact Of Needham Five Phase Constructivisme Model Towards Teaching Literature Component of Malay Language)

Oleh

Zurainu Mat Jasin & Abdull Sukor Shaari. (2012). Keberkesanan model konstruktivisme lima fasa Needham dalam pengajaran Komsas bahasa melayu . Jurnal Pendidikan Bahasa Melayu. 2 (1): 79-92

1.0 PENGENALAN

Jurnal yang dpilih untuk dikaji dan diulas bagi melihat kepada pengaplikasian

kaedah mengajar ialah “Keberkesanan model konstruktivisme lima fasa

Needham dalam pengajaran Komsas bahasa melayu”. Jurnal ini telah

ditulis oleh Zurainu Mat Jasin bersama Abdull Sukor Shaari yang dibukukan

dalam Jurnal Pendidikan Bahasa Melayu 2(1), pada tahun 2012 dengan jumlah

muka surat sebanyak 14 muka surat. Jurnal ini mengandungi enam bahagian

utama yang memuatkan bahagian Pengenalan, Sorotan Literatur, Metodologi

Kajian, Dapatan, Perbincangan dan Kesimpulan.

2.0 ULASAN JURNAL

Pengkaji dalam jurnal ini menerangkan bahawa kajian dijalankan bertujuan

mengenal pasti sama ada pengajaran komponen sastera (Komsas) Bahasa

Melayu menggunakan Model Lima Fasa Needham (1987) dapat meningkatkan

pencapaian murid bukan Melayu. Kajian kuasi eksperimen telah digunakan oleh

pengkaji dalam kajian ini ke atas 80 orang murid Cina di sebuah sekolah

meengah di negeri Kedah.

Dalam melaksanakan kajian dengan menggunakan Model Lima Fasa

Needham tersebut, pengkaji telah membahagikan 80 orang murid itu kepada

dua kumpulan , iaitu kumpulan eksperimen diajar menggunakan Model

Konstruktivisme, manakala kumpulan kawalan diajar menggunakan pendekatan

konvensional.

Data yang diperolehi oleh pengkaji telah dianalisis dengan menggunakan

Ujian-t. Daripada analisis yang dijalankan oleh pengkaji menunjukkan terdapat

perbezaan yang signifikan antara kumpulan eksperimen dan kumpulan kawalan

dalam ujian Pos. Min skor Komsas bagi murid kumpulan eksperimen

menunjukkan lebih tinggi berbanding min skor kumpulan kawalan dalam ujian

Pasca.

1

Dalam bahagian ini akan membincangkan dan mengulas tentang

permasalahan kaedah mengajar dengan memberi fokus kepada objektif kajian,

kaedah pengajaran yang diterapkan, kandungan subjek dan aras kelas.

2.1 OBJEKTIF KAJIAN/TUJUAN

Kajian ini dijalankan oleh pengkaji bertujuan untuk mengenal pasti kesan

penggunaan Model Konstruktivisme Lima Fasa Needham (Needham,1987) dalam

pengajaran dan pembelajaran Bahasa Melayu.

Selain itu, kajian yang dijalankan oleh pengkaji juga bertujuan mengenal

pasti sama ada minat terhadap mata pelajaran Bahasa Melayu dalam kalangan

murid Cina meningkat secara signifikan atau tidak selepas pengajaran dan

pembelajaran menggunakan model yang sama.

Berdasarkan kepada objektif atau tujuan kajian ini dijalankan, pengkaji

berharap kajian ini dapat memberikan kesan kepada tingkah laku yang positif

dalam kalangan pelajar untuk meningkatkan pencapaian mata pelajaran Bahasa

Melayu.

2.2 KAEDAH PENGAJARAN MODEL KONSTRUKTIVISME LIMA FASA NEEDHAM

Proses pengajaran merupakan proses bekerja bersama pelajar untuk membantu

mereka berkebolehan dan berkemungkinan untuk belajar. Jadi guru mesti

merealisasikan proses kerjasama ini supaya penyampaian ilmiah sampai kepada

murid. Pengkaji telah menggunakan kaedah pembelajaran konstruktivisme yang

fokus kepada model konstruktivisme Lima Fasa Needham (1987) dalam kajian

ini.

Mengikut Konstruktivisme, pengetahuan dibina secara aktif oleh individu

yang berfikir. Individu ini tidak menyerap secara pasif sebarang pengetahuan

yang disampaikan oleh gurunya. Murid akan menyesuaikan sebarang maklumat

baru dengan pengetahuan sedia ada mereka untuk membentuk pengetahuan

baru dalam mindanya dengan bantuan interaksi sosial bersama rakan dan

gurunya.

Seterusnya model konstruktivisme Lima Fasa Needham merupakan

model pengajaran yang telah dicadangkan oleh Richard Needham (1987)

2

dalam kerjanya “Children Learning in Science Project”. Model ini

mengandungi lima fasa iaitu orientasi, mencungkil idea, penstrukturan

semula idea, aplikasi idea dan refleksi. Dalam kajian ini pengkaji model ini

kepada kumpulan sasaran yang merangkumi lima fasa berikut:

Orientasi

Guru menyediakan suasana pembelajaran untuk merangsang dan

menimbulkan minat murid terhadap pelajaran. Pelbagai cara dilakukan untuk

mendapatkan perhatian murid. Antaranya ialah dengan menunjukkan

tayangan video, keratan akhbar, teka-teki, lakonan dan simulasi.

Pencetusan idea

Guru merancang pelbagai bentuk aktiviti seperti perbincangan kumpulan,

menggunakan kaedah peta konsep serta membuat laporan dengan

menghubungkaitkan pengetahuan sedia ada dengan pengetahuan baharu

yang akan mereka pelajari. Murid akan berbincang dalam kumpulan dan

berkongsi pengalaman yang sama serta interaksi yang rapat sesama mereka.

Guru perlu memainkan peranan sebagai fasilitator dengan membekalkan

bahan pembelajaran dan membimbing murid untuk membuat pembelajaran

inkuri atau pembelajaran berasaskan masalah yang diberi.

Penstrukturan semula idea

Guru menyediakan aktiviti atau memberi tugasan berstruktur untuk

membolehkan murid mencabar idea asal mereka atau idea rakan, dan membina

struktur pengetahuan sendiri yang lebih bermakna dan berkesan. Dalam fasa

ini, kemahiran berbahasa akan membantu murid membuat pengubahsuaian

atau penyusunan semula idea mengikut turutan dan setiap satu idea

mempunyai kesinambungan idea yang kelihatan tersusun dan terancang.

Peranan guru pula ialah mengukuhkan konsep atau idea yang tepat kepada

muridnya.

Aplikasi idea

Murid akan mengaplikasikan pengetahuan baru dengan menyelesaikan

masalah dalam situasi baharu. Situasi ini dapat mewujudkan pemahaman yang

baharu dan menggalakkan proses inkuiri di dalam diri murid.

Refleksi

3

Murid membandingkan pengetahuan asal dengan pengetahuan baharu dan

merenung kembali proses pembelajaran yang menyebabkan perubahan

kepada idea mereka. Murid juga boleh membuat refleksi untuk melihat sejauh

manakah idea asal mereka telah berubah. Guru boleh menggunakan

kaedah penulisan kendiri, perbincangan kumpulan dan catatan peribadi murid

untuk meneliti atau memantau tahap pemahaman murid-muridnya.

Menurut Noor Azliza & Lilia (2002) berlaku peningkatan markah selepas

menggunakan prototaip model ini. Malah pelajar lebih memahami tajuk dan

berminat belajar di samping pelajar mendapat pengalaman baru dan lebih

seronok belajar serta aktif melibatkan diri.

2.3 PENDEKATAN KONSTRUKTIVISME

Pendekatan konstruktivis dalam pendidikan merupakan satu inovasi tentang

gaya pengajaran dan pembelajaran pada masa kini. Konstruktivisme

menekankan kepada peranan murid dan guru sebagai pembimbing sahaja.

Kelebihan pendekatan ini ialah murid berpeluang membina pengetahuan

secara aktif melalui proses saling pengaruh antara pembelajaran terdahulu

dengan pembelajaran terbaharu. Pembelajaran terdahulu dikaitkan dengan

pembelajaran terbaharu. Perkaitan ini dibina sendiri oleh murid. Hal ini kerana

menurut teori kontruktivisme ini, konsep-konsep yang dibina pada struktur

kognitif seseorang akan berkembang dan berubah apabila ia mendapat

pengetahuan atau pengalaman baru.

Menurut McBrien & Brandt (1997) konstruktivisme adalah satu

pendekatan pengajaran berdasarkan kepada penyelidikan tentang bagaimana

manusia belajar. Kebanyakan penyelidik berpendapat setiap individu membina

pengetahuan dan bukannya hanya menerima pengetahuan daripada orang lain.

Murid membina pengetahuan mereka dengan menguji idea dan pendekatan

berdasarkan pengetahuan dan pengalaman sedia ada, mengaplikasikannya

kepada situasi baru dan mengintegrasikan pengetahuan baru yang diperoleh

dengan binaan intelektual yang sedia wujud (Briner M., 1999).

Pembelajaran menggunakan pendekatan konstruktivisme mempunyai

beberapa ciri-ciri antaranya, memberi peluang kepada murid untuk membina

4

pengetahuan baru dengan memahaminya melalui penglibatan murid dengan

situasi dunia yang sebenar serta menggalakkan proses inkuiri murid melalui

kajian dan eksperimen. Ciri seterusnya mengambil kira dapatan kajian tentang

bagaimana murid belajar sesuatu idea, mengambil kira kepercayaan dan sikap

yang dibawa oleh murid dan menggalakkan soalan atau idea yang dimulakan

oleh murid dan menggunakannya sebagai panduan merancang pengajaran.

Ciri-ciri lain pembelajaran secara konstruktivisme adalah seperti

menggalakkan murid bertanya dan berdialog dengan murid dan guru,

menganggap pembelajaran sebagai satu proses yang sama penting dengan

hasil pembelajaran, menyokong pembelajaran secara koperatif dan

menggalakkan serta menerima daya usaha dan autonomi murid.

Terdapat beberapa kelebihan dalam pengaplikasian pembelajaran secara

konstruktivisme melalui aspek yang berikut:

Berfikir

Dalam proses membina pengetahuan baru, murid akan berfikir untuk

menyelesaikan masalah, menjana idea, dan membuat keputusan yang bijak

dalam menghadapi pelbagai kemungkinan dan cabaran. Sebagai contoh, ini

boleh dicapai melalui aktiviti penyelidikan dan penyiasatan seperti mengenal

pasti masalah, mengumpul maklumat, memproses data, membuat interpretasi

dan membuat kesimpulan.

Kefahaman

Kefahaman murid tentang sesuatu konsep dan idea lebih jelas apabila mereka

terlibat secara langsung dalam pembinaan pengetahuan baru. Seorang murid

yang memahami apa yang dipelajari akan dapat mengaplikasikan pengetahuan

yang baru dalam kehidupan dan situasi baru.

Mengingat

Setelah memahami sesuatu konsep, murid akan dapat mengingati lebih lama

konsep tersebut kerana mereka terlibat secara aktif dalam mengaitkan

pengetahuan yang diterima dengan pengetahuan sedia ada untuk membina

pengetahuan baru.

Keyakinan

5

Murid yang belajar secara konstruktivisme diberi peluang untuk membina sendiri

kefahaman mereka tentang sesuatu. Ini menjadikan mereka lebih yakin kepada

diri sendiri dan berani menghadapi dan menyelesaikan masalah dalam situasi

baru.

Kemahiran sosial

Murid yang berkemahiran sosial boleh bekerjasama dengan orang lain dalam

menghadapi sebarang cabaran dan masalah. Kemahiran sosial ini diperoleh

apabila murid berinteraksi dengan rakan-rakan dan guru dalam membina

pengetahuan mereka.

Seronok

Dalam pembelajaran secara konstruktivisme, murid membina sendiri

pengetahuan, konsep dan idea secara aktif. Ini menjadikan mereka lebih faham,

lebih yakin dan lebih seronok untuk terus belajar sepanjang hayat walaupun

menghadapi pelbagai kemungkinan dan cabaran.

2.4 KANDUNGAN SUBJEK

Pengkaji telah memilih Komponen Sastera (KOMSAS) dalam mata pelajaran

Bahasa Melayu peringkat Sijil Pelajaran Malaysia (SPM) merangkumi Komsas

Tingkatan 4 dan Tingkatan 5 . Perincian topik tersebut adalah seperti berikut;

Komponen kesusasteraan Melayu dalam mata pelajaran Bahasa Melayu meliputi

karya sastera yang berbentuk cerpen, novel, drama, prosa tradisional, sajak, dan

puisi tradisional iaitu pantun, syair, gurindam, seloka dan bahasa berirama.

Novel dan antologi sastera yang terpilih dan diperakukan oleh Kementerian

Pendidikan turut digunakan.

2.5 SAMPEL : ARAS KELAS

Pengkaji telah menggunakan sampel kajian seramai 80 orang pelajar Cina

Tingkatan 5 di sebuah Sekolah Kluster Kecemerlangan di negeri Kedah iaitu di

Sekolah Menengah Kebangsaan Keat Hwa. Mereka dibahagikan kepada dua

kumpulan, iaitu kumpulan eksperimen diajar menggunakan model

konstruktivisme, manakala kumpulan kawalan diajar menggunakan pendekatan

konvensional. Kedua- dua kelas yang dipilih adalah setara dari segi pencapaian

Komsas Bahasa Melayu mengikut ujian pencapaian pertengahan tahun.

Pengajaran konstruktivisme berdasarkan Model Lima Fasa Needham (1987)

6

dijalankan mengikut langkah berikut: (1) orientasi, (2) Pencetusan idea, (3)

Penstrukturan semula idea, (4) Aplikasi idea dan (5) Refleksi.

3.0 PERBINCANGAN

3.1 METODOLOGI

Pengkaji melaksanakan kajian ini dengan menggunakan kaedah kuasi

eksperimental. Kaedah eksperimental ini dipilih oleh pengkaji kerana kaedah

ini boleh menghasilkan hubungan sebab dan akibat. Menurut Noraini (2010),

daripada semua jenis penyelidikan, penyelidikan eksperimen paling berstruktur

kerana kawalan dan prosedur yang dikawal. Penyelidikan ini dijalankan dalam

satu persekitaran yang terkawal. Manakala semua data yang diperlukan bagi

kajian ini akan diperoleh oleh pengkaji melalui kaedah ujian pra dan ujian pos

serta soalan soal selidik. Reka bentuk kajian pula, pengkaji menggunakan reka

bentuk Nonequivalent control group of pretest / post-test design.

3.2 INSTRUMEN KAJIAN

Pengkaji telah menggunakan kaedah pemerhatian dengan menggunakan Ujian

Komsas Pra dan Ujian Komsas Pasca yang diberikan kepada kumpulan

eksperimen dan kumpulan kawalan.

Ujian Komsas Pra diberikan kepada kumpulan eksperimen dan kumpulan

kawalan sebelum pengajaran menggunakan model konstruktivisme Lima Fasa

Needham digunakan oleh pengkaji. Selepas mengadakan ujian pra, kedua-dua

kumpulan iaitu kumpulan eksperimen dan kumpulan kawalan akan

didedahkan kepada pengajaran selama enam minggu. Kumpulan

eksperimen diajar menggunakan model konstruktivisme manakala

kumpulan kawalan pula diajar menggunakan model konvensional. Kemudian

pengkaji memberikan kepada kedua- dua kumpulan ujian pasca. Ujian kedua

bertujuan untuk mengkaji sejauh mana keberkesanan sesi pembelajaran secara

konstruktivisme mahupun secara konvensional. Ujian ini mengandungi satu

soalan penulisan yang sama seperti praujian. Soalan ujian yang digunakan

ialah soalan standard Sijil Pelajaran Malaysia (SPM) sebenar.

Pengkaji dalam kajian yang dijalankan turut menggunakan analisis

inferensi yang memberikan fokus kepada Ujian-t bagi menjawab persoalan dan

menguji hipotesis yang telah dikemukakan oleh pengkaji. Ujian-t digunakan

7

oleh pengkaji dalam kajian ini bertujuan untuk melihat perbezaan nilai min

yang signifikan antara Ujian Pra dan Ujian Pasca tersebut.

3.3 DAPATAN

Dapatan kajian diperolehi melalui hasil dua ujian iaitu ujian Komsas pra dan ujian

Komsas pasca. Pengkaji telah menggunakan data yang diperolehi daripada hasil

kedua-dua ujian itu dengan menjalankan analisis inferensi. Hasil kajian tersebut

menunjukkan tidak terdapat perbezaan yang signifikan di antara kumpulan

eksperimen dan kumpulan kawalan. Hal ini secara tidak langsung menunjukkan

H01 adalah diterima kerana tidak terdapat perbezaan yang signifikan dalam min

skor ujian Komsas pra.

Manakala dapatan kajian selepas ujian Komsas pasca dijalankan agak

berbeza kerana terdapatnya perbezaan yang signifikan dalam min skor antara

pencapaian kumpulan eksperimen dan kumpulan kawalan setelah model

konstruktivisme Lima Fasa Needham diaplikasikan ke atas kumpulan Eksperimen

dengan erti kata yang lain H02 ditolak.

3.4 PERBINCANGAN

Hasil dapatan kajian terhadap 80 orang murid eksperimen yang terdiri

daripada murid Cina dalam dua buah kelas di sebuah sekolah menengah

jenis kebangsaan telah berjaya mengenal pasti bahawa terdapat perbezaan

yang signifikan antara kumpulan yang didedahkan dengan pengajaran

konstruktivisme Lima Fasa Needham (1987) dengan kumpulan yang didedahkan

dengan pengajaran konvensional dalam Komsas Bahasa Melayu.

Hasil kajian ini bertepatan dengan kajian yang telah dilakukan oleh

Noor Azliza dan Lilia (2002), yang mendapati penggunaan Model Lima Fasa

Needham (1987), telah memberi kesan yang positif dalam hasil pembelajaran

sains. Dalam masa yang sama terdapatnya peningkatan markah yang signifikan

terhadap murid yang dikaji selepas menggunakan prototaip dan murid juga

didapati lebih memahami tajuk. Dapatan kajian ini juga selari dengan kajian

yang telah dijalankan oleh Subadrah Nair dan Malar Muthiah (2005), mendapati

murid lebih mudah memahami mata pelajaran Sejarah dan lebih berminat

belajar subjek ini.

8

Abdul Jalil dan Bahtiar (2005), mendapati pembelajaran secara

konstruktivisme dalam membimbing murid menulis karangan berpandu telah

memberi kesan yang sangat efektif dan signifikan kepada murid-murid kerana

belajar bahasa adalah proses yang berterusan dan memerlukan pemerhatian

guru kerana penguasaan bahasa juga adalah satu proses sosial yang utama.

Situasi ini amat selari dengan kajian yang dijalankan oleh pengkaji kerana

didapati pendekatan konstruktivisme telah memberi peluang kepada murid

untuk belajar secara berkumpulan dalam melakukan setiap aktiviti.

Selain itu, dapatan kajian oleh Fahriye, Zehra dan Aytekin (2008), dalam

kajian mereka yang menggunakan Pendekatan Konstruktivisme mendapati

bahawa murid dapat mempelbagaikan aktiviti seperti portfolio, kerja

kumpulan dan sebagainya. Mereka yang mempunyai masalah bertutur dalam

Bahasa Inggeris telah melibatkan diri secara aktif dalam perbincangan

kumpulan. Kajian ini juga menyokong dapatan kajian Affendi dan Mohamed

Amin (2010), yang menggunakan pendekatan konstruktivisme dalam merangka

kemudahan belajar secara atas talian. Kajian mereka mendapati bahawa

murid lebih mudah memberi maklum balas sekiranya murid didedahkan

dengan pembelajaran konstruktivisme kerana murid dapat membuat pencarian

maklumat sendiri mengikut kehendak dan kesediaan masing-masing.

4.0 KRITIKAN

Dalam Huraian Sukatan Pelajaran Bahasa Melayu Tingkatan 4 dan Tingkatan 5

menggariskan beberapa pendekatan yang perlu diaplikasikan oleh guru dalam

pengajaran dan pembelajaran Bahasa Melayu. Huraian Sukatan Pelajaran Bahasa

Melayu KBSM yang disediakan oleh Pusat Perkembangan Kurikulum (2000) telah

menyarankan beberapa kaedah dan teknik dalam proses pengajaran dan

pembelajaran. Beberapa teknik yang disarankan seperti Pendekatan Berpusatkan

Pelajar, Kepelbagaian Teknik, Kepelbagaian Sumber Bahan, Penggunaan

Tatabahasa yang Tepat, Pengajaran dan Pembelajaran Bertema, Bacaan Luas,

Penggabungjalinan, Penyerapan, Penilaian, Pemulihan dan Pengayaan. Menurut

Abdul Rahim (1998), faktor kegagalan guru dalam penggunaan kaedah

pengajaran dan pembelajaran yang sesuai menyebabkan pelajar berasa bosan,

mengantuk dan berasa jemu.

9

Melalui konstruktivisme, guru akan mengenal pasti tahap pengetahuan

murid dan

dapat merancang kaedah pengajarannya berdasarkan tahap pengetahuan

tersebut. Ilmu pengetahuan yang dimilki murid adalah hasil daripada aktiviti

yang

dilakukan oleh minat tersebut dan bukannya pengajaran yang diterima secara

pasif. Penggunaan teori konstruktivisme sangat penting kerana ia merupakan

satu perubahan paradigma daripada pendekatan behaviourisme kepada

pendekatan yang berasaskan teori Kognitif.

Kaedah pengajaran konstruktivisme adalah cara terbaik dalam proses

pengajaran dan pembelajaran. Murid-murid lebih mudah memahami subjek

pengajaran kerana mempunyai pengalaman sendiri. Manakala bagi mereka

yang tiada pengalaman pula, mereka boleh berkongsi bersama rakan-rakan

sebaya dan menghubung kaitkan dengan pengalaman yang hampir serupa.

Walau bagaimanapun, pembelajaran menggunakan pendekatan

konstruktivisme juga seperti pendekatan pembelajaran yang lain turut

mempunyai kelemahan iaitu;

Pendekatan ini akan menjadi penghalang kepada kefahaman konsep dalam

pembelajaran kerana tidak selaras dengan pandangan saintifik. Oleh yang

demikian pendekatan ini boleh menimbulkan kesusahan kepada murid untuk

mengasimilasikan dan menyusun idea saintifik baru yang diperolehinya.

Ketidaksediaan murid untuk merancang strategi, berfikir, menilai sendiri teori

pengajaran berdasarkan pengalaman sendiri. Tidak semua murid mempunyai

pengalaman yang sama atau menepati apa yang akan diajar oleh guru. Hal ini

secara langsung akan menimbulkan masalah yang menyebabkan sesuatu aktiviti

atau proses pembelajaran dan pengajaran akan menjadi tidak berkesan atau

mencapai objektif seperti yang diharapkan oleh guru.

Setelah meneliti kelemahan pembelajaran pendekatan konstruktivisme,

penambahbaikan perlu diambil seperti meningkatkan lagi peranan guru apabila

aktiviti dalam kelas diadakan. Selain itu teknik pembahagian kumpulan dalam

kalangan murid mestilah berpandukan kepada guru, supaya kumpulan menjadi

lebih teratur dan aktiviti dapat dijalankan dengan cepat. Guru juga mesti memberi

10

pengukuhan dan peneguhan kepada murid-murid semasa proses pembelajaran

dan pengajaran diadakan di samping memberikan penjelasan yang ringkas dan

tepat beserta pujian akan menambahkan minat untuk belajar di kalangan murid.

5.0 KESIMPULAN

Selaras dengan perkembangan pendidikan di abad ke 21 ini, didapati corak

pembelajaran perlu memberi ruang dan peluang kepada murid untuk

mendapatkan sendiri ilmu sementara guru menjadi fasilitator sahaja. Oleh itu,

guru perlu bijak dalam menggunakan pendekatan pembelajaran yang sesuai

dengan gaya pembelajaran murid bagi mencapai anjakan paradigma pedagogi

dunia pendidikan.

Kajian ini telah membuktikan bahawa pembelajaran menggunakan model

konstruktivisme Lima Fasa Needham (1987) mampu memberi kesan yang positif

dan signifikan bagi meningkatkan prestasi pencapaian murid bukan Melayu

dalam Komsas Bahasa Melayu. Jelasnya pendekatan pembelajaran dan

pengajaran secara konstruktivisme lebih efektif berbanding pendekatan

pengajaran tradisional. Kesimpulannya, pendekatan konstruktivisme wajar

dilaksanakan oleh guru dalam proses pembelajaran dan pengajaran yang

melibatkan mata pelajaran yang agak membosankan seperti Bahasa Melayu,

Sejarah dan sebagainya agar dapat menarik minat murid.

RUJUKAN

Abdul Jalil Othman & Bahtiar Omar. (2005). Apilikasi pembelajaran secara

konstruktivisme dalam pengajaran karangan berpandu. Makalah

Pendidikan, 4:6-8.

Abdul Rahim Rashid.(1998). Ilmu Sejarah: Teori dan amalan dalam pengajaran

dan pembelajaran. Universiti Malaya, Kuala Lumpur.

Afendi Hamat & Mohamed Amin Embi. (2010). Constructivism in the design of

online learnings tools. European Journal of Educational Studies, 2:3-13.

Briner,M.(1999).[Online] Dicapai pada 17/12/2012 melalui

http://carbon.cudenver.edu/~mryder/itc_data/constructivism.html

11

Fahriye Altinay Aksal, Zehra Altinay Gazi & Aytekin Isman. (2008). A

comprehensive look into the learners’ transferable skills related to

constructivist approach. World Applied Sciences Journal, 4 (4): 558-567.

Kementerian Pelajaran Malaysia. (2000). Huraian sukatan pelajaran Bahasa

Melayu edisi penyesuaian. Kuala Lumpur: Pusat Perkembangan Kurikulum,

Kementerian Pelajaran Malaysia.

Kementerian Pelajaran Malaysia. (2003). Sukatan Pelajaran Kurikulum Bersepadu

Sekolah Rendah Bahasa Melayu. Kuala Lumpur: Dewan Bahasa dan

Pustaka.

Konstruktivisme sebagai perspektif kontemporari yang dominan dalam

pembelajaran Sains. Dicapai pada 10/12/2012 melalui

http://azman.ipgmksm.edu.my/sce3102/topik9.pdf

Mad Rosli Saraamu (2009).Teori Konstruktivisme Model Needham. Dicapai pada

13/12/2012 melalui: http://mrosli79family.blogspot.com/

Mc Brien, J.L. & Brandt, R.S. (1997). The language of learning: A guide to

education terms. Alexandria VA: Association for Supervision and

Curriculum Development.

Needham, R. (1987). Teaching strategies for developing understanding in

Science. The University Leeds: Centre for Studies in Science and

Mathematics Education.

Noor Azliza Che Mat & Lilia Halim. (2002). Reka bentuk dan keberkesanan

pembelajaran berbantukan multimedia pendekatan konstruktivisme bagi

Sains KBSM. Jurnal Teknologi, 36, 1-38.

Noraini Idris. (2010). Penyelidikan dalam pendidikan. Kuala Lumpur: Mc Graw-Hill

(M) Sdn Bhd.

12

Penggunaan teori konstruktivisme dalam pengajaran dan pembelajaran fizik.

Dicapai pada 10/12/2012 melalui

http://burhan-cikgubob.blogspot.com/2009/02/penggunaan-teori-

konstruktivisme-dalam.html

Pusat Perkembangan Kurikulum. (2001). Pembelajaran secara Konstruktivisme.

Kuala Lumpur: Kementerian Pendidikan Malaysia.

Subadrah Nair & Malar Muthiah. (2005). Penggunaan model konstruktivisme lima

fasa Needham dalam pembelajaran sejarah. Jurnal Pendidik dan

Pendidikan, 20:21-41.

13