PENGADILAN MORAL

KERUMITAN DALAM

PENGADILAN MORAL

kriteria mengadili sesuatu tindakan sejarah ialah niat yang mencetuskannya.

tetapi, juga mempunyai keadaan yang niat yang sucimurni tidak disusuli oleh tindakan yang dari segilahiriah boleh disifatkan sebagai baik.

Contoh

Pada tahun 1875, J.W.W. Birch memberi perlindungan

kepada tiga orang hamba yang melarikan diri ke

rumahnya. Beliau membantu hamba-hamba itu untuk

berpindah ke Pangkor, sebuah tanah jajahan British.

Sebelum itu, Birch berjanji kepada Sultan Abdullah untuk

menyerahkan semua hamba yang melarikan diri sehingga

selesainya satu penyiasatan rapi terhadap institut

perhambaan di Perak. Beliau sedar bahawa pengembalian

hamba-hamba itu akan mendedahkan mereka kepada

hukuman berat dan di atas pertimbangan ini, beliau

sanggup memungkiri janjinya.

Tindakan Birch ini adalah berniat baik , kerana menunjukkan belas kasihan kepada 3 orang hamba yang jika kembali kepada Sultan dan Syahbandar akan dihukum berat.

Selain itu, beliau juga mensifatkan kejadian ini sebagai “malang” kerana Birch telah memungkiri jinjinya dan membawa kepada pembunuhannya.

Walaupun jelas bahawa niat Birch itu memang baik, namun ahli sejarah tetap boleh melihat tindakan lahiriahnya sebagai tidak baik.

ini bukan sahaja Birch memungkiri janjinya bahkan pula beliau telah berbohong kepada wakil-wakil Sultan Abdullah dan Syahbandar yang datang ke rumahnya untuk mencari hamba-hamba yang melarikan diri itu.

Kerumitan bagi ahli sejarah juga berpunca dalam usahanya mengadili tindakan-tindakan tertentu yang dilakukan dalam keadaan paksaan. Walaupun pada lazimnya si pelaku dalam sejarah mempunyai kebebasan untuk mengambil sesuatu tindakan, yang mana pemilihan akan dibuat dari beberapa alternatif yang wujud, namun terdapat keadaan-keadaan tertentu yang mana kebebasan ini disekat.

Contoh

Peristiwa ini berlaku semasa Perang Dunia Kedua yang berkaitan dengan nasib kaum Yuhudi di bawah kekejaman pemerintahan Nazi. Para pengkaji yang meninjau peristiwa sedih ini telah mencetuskan satu perbahasan hangat berkenaan peranan para pemimpin Yuhudi yang dikatakan telah berkerjasama dengan Nazi.

Beliau menyatakan gagasan “kerjasama” tidak boleh digunakan untuk memaparkan tindakan para pemimpin Yuhudi kerana ia bukanlah sesuatu yang dilakukan secara rela tetapi melalui paksaan dan takutan.

Walaupun mereka cuba menentang secara passif iaitu melarikan diri dalam hutan ataupun membunuh diri, namun mereka tidak mempunyai kemampuan rohani untuk melakukan sesuatu yang boleh menyelamatkan nyawa kaun mereka.

Beliau berpendapat bahawa orang Yuhudi telah berusaha setakat yang mampu untuk menggurangkan kesusahan mereka

Beliau menyatakan bahawa para pemimpin Yuhudi telah berkerjasama dengan Nazi untuk keselamatan diri mereka.

Unit-2 khas yang dipanggil Sonderkommandos dan dianggotai oleh pemimpin Yuhudi telah dituduh oleh Arendt sebagai ditugaskan oleh Nazi untuk melibatkan secara langsung dalam pembunuhan orang-2 Yuhudi.

Oleh kerana para pemimpin Yuhudi tanpa pengecualian telah bekerjasama dengan Nazi, maka nasib orang Yuhudi telah menjadi lebih teruk sehingga 6 juta orang telah dibunuh.

Sungguhpun beliau mengakui bahawa keupayaan orang Yuhudi adalah rendah kerana kaum itu tidak memiliki tentera dan senjata yang dihendaki, namun beliau menyatakan bahawa pertubuhan-2 Yuhudi tetap wujud, baik di negeri Jerman mahu di negara-2 lain, yang barangkali boleh digerakkan untuk menentang kekejaman Nazi itu.

Setiap ahli sejarah mempunyai pandangan yang berlainan

mereka memandangkan peristiwa itu daripada beberapa aspek yang berlain

Inilah menjadi kerumitan dalam pengadilan moral