terkini legal taip

[LEGAL ASPECTS IN EDUCATION ]SGDU 6043

1.0 Pendahuluan

1.1 Konsep Pendidikan Di Malaysia

Konsep pendidikan di Malaysia dibahagikan kepada beberapa bahagian utama. Sistem

Pendidikan Kebangsaan di peringkat sekolah dibawah Kategori Institusi Pendidikan

Kerajaan terdiri daripada Pendidikan Prasekolah, Pendidikan Rendah, Pendidikan

Menengah seterusnya Pendidikan Lepasan Menengah. Pendidikan Prasekolah merupakan

program pendidikan bagi murid yang berumur dari empat hingga enam tahun.

Bagi Pendidikan Rendah pula, kursus pengajian pada peringkat rendah yang direncanakan

bagi tempoh enam tahun tetapi yang boleh tamat diikuti dalam tempoh antara lima hingga

tujuh tahun. Ia terdiri daripada sekolah kebangsaan atau sekolah jenis kebangsaan. Bagi

Pendidikan Menengah pula, Pendidikan yang terdiri daripada pendidikan menengah

rendah dan menengah atas.

Pendidikan menengah terdiri daripada sekolah akademik, sekolah teknik dan

vokasional dan sekolah kebangsaan agama. Pendidikan Lepas Menengah pula ialah

pendidikan yang disediakan untuk seseorang yang sudah tamat mengikuti pendidikan

menengah rendah dan menengah atas, tetapi tidak termasuk pendidikan tinggi. Konsep

pendidikan di Malaysia berpandukan kepada Falsafah Pendidikan Kebangsaan dimana

matlamatnya adalah untuk melahirkan individu yang harmonis dan seimbang dari segi

intelek, rohani, emosi dan jasmani serta sosial seterusnya mampu untuk

memperkembangkan diri dengan maksimum.

1.2 Undang-Undang dalam Pendidikan

Golongan pendidik tidak dinafikan sebagai golongan berisiko tinggi dalam melanggar

peraturan dan undang-undang pendidikan. Puncanya mereka tidak faham, tidak tahu serta

langsung tidak mahu mengambil tahu tentang peraturan dan undang-undang dalam

pendidikan. Faktor ini telah dikenalpasti sebagai punca utama mengapa guru sering

[1]


didakwa di mahkamah atas sikap mereka yang acuh tidak acuh kepada undang-undang

dalam pendidikan. Profesion perguruan sentiasa menerima tekanan daripada masyarakat

yang mengharapkan yang terbaik daripada pihak sekolah dan apa sahaja yang kurang

menyenangkan berlaku dalam masyarakat, guru merupakan sasaran utama dituding jari.

Dengan adanya undang-undang pendidikan, guru diharapkan lebih sedar betapa besarnya

tanggungjawab yang dipikul mereka sebagai in loco parentis di sekolah.

Guru dikatakan mengambil alih tanggungjawab ibu bapa dan merupakan wakil ibu

bapa atau in loco parentis kepada murid di sekolah (James Ang, 2011). Oleh demikian,

kewujudan undang-undang ini merupakan jalan terbaik supaya kedua-dua pihak samada

guru mahupun pelajar dapat dilindungi daripada dakwaan mahkamah seterusnya sentiasa

mengutamakan aspek keselamatan semasa berada di sekolah.

2.0 Bahagian A : Pengenalan

2.1 Kecuaian

Menurut James Ang (2011), kecuaian adalah kegagalan mengambil tindakan berjaga-

jaga bagi melindungi individu lain seperti mana yang dikehendaki oleh undang-undang.

Kecuaian berlaku samada ketika seseorang melakukan sesuatu perbuatan yang mana ia

tidak seharusnya dilakukan atau sengaja tidak melakukan sesuatu perbuatan apabila ia

sepatutnya dilakukan.

Dalam bidang pendidikan terdapat dua jenis kecuaian iaitu kecuaian guru dan kecuaian

pendidikan. Kecuaian guru berpunca daripada konsep tanggungjawab berjaga-jaga

daripada segi undang-undang yang dipertanggungjawabkan kepada guru. Biasanya

kecuaian guru dikaitkan dengan kemalangan dan kecederaan fizikal yang menimpa

pelajar. Kecuaian pendidikan pula merujuk kepada kegagalan guru mendidik pelajar.

Terdapat beberapa faktor yang menyebabkan kegagalan pelajar menguasai ilmu dalam

[2]


pendidikan. Namun, sehingga ke hari ini kecuaian pendidikan amat sukar untuk

dibuktikan kerana ianya sukar untuk membuktikan dakwaan daripada mana-mana plaintif.

2.1.1 Undang-Undang Tort

Istilah tort merujuk kepada sesuatu kesalahan yang melibatkan aspek kecuaian.

Undang-undang tort berkait rapat dengan keadilan berbentuk pembetulan apabila

konsep ini menegaskan pihak yang bersalah dikehendaki memberikan ganti rugi

kepada mangsa. Menurut James Ang (2011), apabila seseorang pendidik gagal

mematuhi kewajipan berjaga-jaga, maka dia dianggap sudah memungkiri

kewajipannya dan dengan itu boleh didakwa di bawah undang-undang Tort. Seseorang

murid, ibubapa, atau wakilnya akan memperoleh kejayaan dalam tindakan tuntutan

ganti rugi terhadap guru sekiranya salah satu atau beberapa elemen berikut dibuktikan:

a) Kewajipan berjaga-jaga tidak diamalkan

b) Kewajipan telah dimungkiri

c) Kecuaian defendan

d) Plaintif mengalami kecederaan

2.2 Keadilan Asasi

Menurut Lee Mei (2005), beliau menyatakan bahawa keadilan asasi adalah

suatu standard minimum yang mesti dilaksanakan dalam setiap proses pembuatan

keputusan oleh pegawai pentadbiran badan atau institusi perundangan. Ia digunakan

untuk keselamatan pihak yang terlibat daripada keputusan atau tindakan yang dibuat

oleh pegawai pentadbiran atau institusi perundangan. Hak keadilan asasi perlu

mematuhi dua prinsip utama seperti berikut iaitu pertama prinsip audi alteram partem.

Bagi prinsip audi alterem partem, berikut merupakan ciri yang diambilkira:

a) Keperluan notis pemberitahuan tentang kesalahan yang dihadapi oleh pekerja yang

berkenaan;

[3]


b) Keperluan diberi peluang membuat representasi jawapan atau berhujah atas kesnya

dalam masa yang munasabah. Peluang membuat representasi ini sama ada secara

lisan atau tulisan;

c) Hak menyoal saksi dan hak diwakili oleh peguam;

d) Hak diberitahu keputusan dan hak dinyatakan alasan keputusan;

e) Pertimbangan kes terdahulu dan prinsip "pembebasan dahulu" (autrefois

acquit), "sabitan dahulu" (autretois comvict), dan res judicata;

f) Hak merayu dan dengar semula.

Manakala prinsip kedua pula, prinsip nemo judex in causa sua, iaitu tidak berat

sebelah bererti seseorang yang ada kepentingan dalam sesuatu kes yang dikendalikan.

Bagi prinsip nemo judex causa sua, berikut merupakan ciri yang diambilkira:

Berat sebelah dan prasangka terjadi kerana dua sebab iaitu:

a) kerana pihak-pihak ada kepentingan, atau

b) berat sebelah kerana ada perhubungan atau pertalian

3.0 Bahagian B : Ulasan Kes

3.1 Kes Kecuaian Pertama

Kes Headmistress, Methodist Girls School & Ors v. Headmaster, Anglo-Chinese

Primary School & Anor.

3.1.1 Sinopsis Kes

Dalam kes ini, Hew Wan Hoong (plaintif) seorang murid berumur sembilan tahun

dilanggar oleh bas sekolah dan mengalami kecedaran serius di dalam kawasan sekolah

Anglo-Chinese Primary School semasa berjalan pulang ke rumahnya. Oleh sebab dia

mengalami kecederaan yang teruk, plaintif menyaman pemandu bas dan pemiliknya

(perayu) serta menuntut kerugian. Pemilik bas kemudian membawa responden (guru

[4]


besar dan kerajaan) sebagai orang ketiga untuk sama-sama bertanggungjawab

membayar ganti rugi. Hakim perbicaraan mendapati perayu bertanggungjawab penuh

dan membayar plaintif sebanyak RM20,000 sebagai ganti rugi am dan satu lagi

jumlah RM794 sebagai ganti rugi khas dan menolak tuntutan perayu untuk sumbangan

terhadap responden dengan kos.

3.1.2 Alasan Penghakiman

Sebagai pemilik dan penghuni premis iaitu sekolah, adalah pihak sekolah mempunyai

kewajipan untuk mengekalkan premis sekolah selamat. Mereka tahu bahawa jalan itu

sangat sempit dan menjaga kanak-kanak menjadi keutamaan mereka . Pihak sekolah

adalah betul di dalam mencegah kereta ibu bapa daripada masuk ke kawasan sekolah

kerana atas sebab keselamatan tetapi kita tidak faham mengapa pengecualian dibuat

untuk bas sekolah. Sesungguhnya , bas adalah kenderaan yang lebih besar dan akan

mendatangkan potensi bahaya yang lebih besar terutamanya apabila jalan begitu

sempit dan tiada ruang mencukupi bagi orang untuk bergerak. Kami mendapati amat

sukar untuk pihak sekolah bebas daripada apa-apa kesalahan Pada pandangan kami

mereka mesti berkongsi kesalahan dengan perayu-perayu. Tetapi persoalannya ialah

berapakah nisbah nya? Melihat kepada kesalahan pihak sekolah hanya membenarkan

bas untuk masuk ke perkarangan sekolah, keistimewaan bas itu tidak semestinya perlu

digunakan, atau risikonya tidak semestinya perlu diambil, untuk menyalahkan pihak

sekolah dibenarkan tetapi mestilah kurang daripada kesalahan kepada perayu-perayu

itu iaitu pemilik bas dan pemandu.

3.1.3 Keputusan Mahkamah

Mahkamah memutuskan ia adalah adil dan munasabah liabiliti keseluruhan

dibahagikan 30% kepada responden (pihak sekolah) dan 70% terhadap perayu-perayu

(pemilik bas dan pemandu). Oleh demikian, dengan itu membenarkan rayuan dengan

[5]


kos di sini dan di mahkamah di bawah dan perintah itu deposit rayuan itu perlu

dibayar balik.

3.1.4 Ulasan Penulis

Saya dengan ini menyokong penuh keputusan hakim yang bijaksana. Saya bersetuju

dengan keputusan hakim dimana mendapati responden (Guru Besar dan Kerajaan)

bersalah dan perayu (pemandu dan pemilik bas) juga turut bersalah. Bagi

membuktikan samada responden dan perayu bersalah atau tidak, maka saya akan

huraikan dengan berdasarkan kepada empat elemen kecuaian seperti berikut:

3.1.4.1 Kewajipan Berjaga-Jaga (Duty of Care)

Responden didapati telah melanggar kewajipan berjaga-jaga. Ini kerana, responden

telah membenarkan dua buah bas untuk parkir di dalam square dalam kawasan

sekolah dimana ia boleh mendatangkan bahaya yang boleh diramalkan. Sepatutnya,

sebagai kewajipan berjaga-jaga responden tidak boleh membenarkan langsung bas

memasuki kawasan sekolah. Hanya selepas kejadian kemalangan, baru responden

menguatkuasakan larangan bas memasuki kawasan sekolah dan telah meletakkan notis

besar larangan kenderaan dilarang masuk pada pintu masuk sekolah. Elemen kecuaian

pertama jelas dipatuhi.

3.1.4.2 Kewajipan Berjaga-Jaga Dimungkiri (Breach of Duty)

Kegagalan menghalang bas daripada memasuki premis sekolah jelas membuktikan

responden telah memungkiri kewajipan berjaga-jaga yang ada padanya. Kegagalan

meletakkan notis bas dilarang parkir di dalam kawasan sekolah turut

membuktikannya. Responden juga dilihat tidak mengawasi perjalanan pelajar menaiki

bas atau menuruni bas dalam kawasan sekolah. Responden setiap masa boleh

menjangkakan bas akan tiba pada waktu tetap yang tertentu, jadi kegagalan responden

meletakkan petugas guard atau guru bertugas ketika itu untuk mengawasi pelajar

[6]


ketika pergerakan untuk menaiki atau menuruni bas dilihat sebagai memungkiri

kewajipan berjaga-jaga. Sekiranya terdapat guru bertugas atau petugas guard ketika

itu kemalangan ini boleh dielakkan. Elemen kecuaian kedua jelas dipatuhi.

3.1.4.3 Pelajar Mengalami Kecederaan Fizikal (Injury To People)

Hew Wan Hoong telah mengalami keceraan parah akibat daripada dilanggar oleh bas

tersebut. Kecederaan parah ini adalah bukti jelas bahawa pelajar telah mengalami

kecederaan fizikal yang serius. Elemen kecuaian ketiga jelas dipatuhi.

3.1.4.4 Terdapat Perkaitan Diantara Kecederaan Pelajar Dengan Tingkahlaku Guru

(Proximate Cause)

Tingkahlaku responden yang gagal menyediakan kewajipan berjaga-jaga didapati

menjadi punca kecederaan menimpa plaintif. Kecederaan ini boleh dielakkan

sekiranya responden mengambil langkah seperti sentiasa mengawasi pergerakan bas

semasa bas datang mengambil dan menghantar pelajar. Oleh sebab itu, maka jelas di

sini responden adalah mempunyai perkaitan yang sangat rapat dengan kecederaan

yang menimpa Hew Wan Hoong. Elemen kecuaian keempat jelas dipatuhi.

Kesimpulannya, jelas di sini dapat dilihat pihak plaintif telah berjaya mewujudkan

pihak responden dan perayu (pemilik bas dan pemandu bas) terlibat dengan keempat-

empat elemen kecuaian. Kegagalan responden dalam menjalankan kewajipan berjaga-

jaga sehingga mendatangkan kecederaan kepada plaintif menyebabkan responden

dikehendaki membayar gantirugi kepada plaintif iaitu Hew Wan Hoong.

3.2 Kes Kecuaian Kedua

Government Of Malaysia & Ors Lawan Jumat Bin Mahmud & Anor (1997)2 MLJ 103

[7]


3.2.1 Sinopsis Kes

Dalam kes ini seorang pelajar (plaintif) berumur 11 tahun bersekolah di Sekolah Dato’

Kelana Maarof Seremban. Murid ini berada dalam darjah lima tercedera kerana

tercucuk pensil yang dipegang oleh kawannya bernama Azmi. Kelas itu diajar oleh

Puan Kenny. Azmi seorang murid yang nakal dan sering mengganggu rakan-rakan di

kelasnya. Azmi telah mencucuk pin di paha plantif menyebabkannya berpusing ke

belakang lalu mata kanannya bertembung dengan bahagian pensil yang tajam. Mata itu

terpaksa dikeluarkan kerana kecederaan yang serius. Akibatnya, plaintif kehilangan

mata kanannya. Planitif dan bapanya menuntut ganti rugi di bawah tort kecuaian

atas kecederaan parah yang dialami. Di Mahkamah Tinggi, plaintif berjaya dalam

pendakwaannya. Ini diakibatkan oleh kecuaian dari pihak guru yang tidak mengambil

langkah berjaga jaga sehingga mengakibatkan kecederaan tersebut. Tidak berpuas hati,

defendan (Kerajaan Malaysia) telah membuat rayuan di Mahkamah Persekutuan.


Hakim memihak kepada perayu dengan alasan guru tidak mendedahkan plaintif

kepada kecederaan yang boleh dijangkakan. Sebatang pensil bukanlah benda yang

merbahaya dan semua murid menggunakan pensil. Andaian yang menyatakan

kecuaian guru mengawasi kelas menyebabkan kecederaan pelajar tidak boleh

diterima kerana pengawasan guru belum pasti dapat mengelakkan kecederaan.

Keduanya, apabila murid nakal menyebabkan kecederaan, tidak beerti pengawasan

pihak guru adalah telah tidak wujud dan ketiga, aspek hubungan iaitu kurangnya

pengawasan dan kecederaan yang dilakukan ke atas murid bukanlah beerti

kemungkinan tetapi perkara itu adalah andaian semata-mata. Bukti yang didapati

menunjukkan bahawa kecederaan yang menimpa plaintif dapat diramalkan.

[8]



Penghakiman Mahkamah Tinggi telah memihak kepada plaintif berdasarkan hujah

plaintif tidak akan mengalami kecederaan serius jika guru yang berada di kelas pada

masa itu memberi perhatian kepada tingkah laku nakal pelajar terbabit. Guru telah

cuai kerana tidak memberi perhatian kepada murid yang berkeliaran di belakang kelas.

Hakim menjelaskan undang-undang dianggap tidak liabiliti yang tegas ke atas guru

apabila pelajar-pelajarnya cuai dalam undang-undang tort. Undang-undang hanya

memerlukan bukti yang menunjukkan guru gagal mengambil langkah yang

munasabah mengawasi muridnya daripada kecederaan yang sepatutnya dapat

dielakkan. Walau bagaimanapun Kerajaan Malaysia telah membuat rayuan ke

Mahkamah Persekutuan dan Hakim tidak memihak kepada guru .


Saya dengan ini menyokong penuh keputusan hakim yang bijaksana. Saya bersetuju

dengan keputusan hakim dimana mendapati Pn. Kenny adalah bersalah. Bagi

membuktikan samada Pn. Kenny bersalah atau tidak, maka saya akan huraikan

dengan berdasarkan kepada empat elemen kecuaian seperti berikut:

3.2.4.1 Kewajipan Berjaga-Jaga (Duty Of Care)

Pn. Kenny (defendan) sedang melakukan tugasnya di meja guru setelah memberikan

pelajar latihan untuk dibuat dalam kelas. Situasi ini jelas menunjukkan bahawa

defendan telah melanggar kewajipan berjaga-jaga. Sepatutnya defendan perlu

berpesan kepada pelajar atau memberi arahan seperti pelajar buat latihan sila duduk di

tempat masing-masing, jangan bergerak ke meja rakan, jangan mengganggu rakan dan

sebagainya namun ini semua tidak berlaku. Dengan ini, jelas terbukti kewajipan berja-

jaga tidak diamalkan oleh defendan.

[9]


3.2.4.2 Kewajipan Berjaga-Jaga Dimungkiri (Breach Of Duty)

Sepatutnya Pn. Kenny harus bergerak dari meja ke meja untuk menyelia latihan yang

diberikan tadi. Defendan langsung tidak memantau pelajar di dalam kelas selepas

memberikan latihan. Defendan sepatutnya sedar bahawa kelas beliau terdapat pelajar

nakal. Ini kerana kecuaian mengawasi murid yang nakal boleh menyebabkan

kecederaan yang tidak boleh diramal. Ini telah menunjukkan bukti yang kukuh bahawa

defendan telah memungkiri kewajipan berjaga-jaga di dalam kelas nya. Elemen

kecuaian kedua jelas dipatuhi.

3.2.4.3 Pelajar Mengalami Kecederaan Fizikal (Injury To People)

Akibat daripada kegagalan defendan mewujudkan kewajipan berjaga-jaga, Azmi

seorang pelajar nakal telah mengambil kesempatan atas kecuaian defendan dengan

mencocok peha Jumat. Akhirnya, Jumat telah mengalami kecederaan teruk pada mata

kanan akibat tercucuk pensel tajam apabila berpusing selepas terkejut dengan cocokan

pin itu. Lanjutan daripada pembedahan yang telah dijalankan, mata kanan plaintif

yang rosak telah dikeluarkan dan menjadi buta. Elemen kecuaian ketiga jelas dipatuhi.

3.1.4.4 Terdapat Perkaitan Diantara Kecederaan Pelajar Dengan Tingkahlaku Guru

(Proximate Cause)

Dalam kes ini, kegagalan defenden membuat penyeliaan yang munasabah ke atas

pelajar di bawah jagaannya sewaktu kelas berjalan telah menyebabkan kecederaan

kepada Jumat. Ini membuktikan bahawa terdapat perkaitan yang sangat rapat akibat

kegagalan guru mewujudkan kewajipan berjaga-jaga akhirnya kecederaan terjadi.

Oleh yang demikian elemen kecuaian keempat jelas dipatuhi.

Kesimpulannya, jelas di sini dapat dilihat pihak plaintif telah berjaya mewujudkan

pihak defendan dengan keempat-empat elemen kecuaian. Kegagalan responden dalam

[10]


menjalankan kewajipan berjaga-jaga sehingga mendatangkan kecederaan kepada

plaintif menyebabkan responden dikehendaki membayar gantirugi kepada plaintif.

3.3 Kes Keadilan Asasi Pertama

Teh Siew Lui Dan Hock Sang Travel Centre (M) Sdn Bhd

3.3.1 Sinopsis Kes

Pihak Menuntut bekerja dengan syarikat Responden sebagai Marketing & Executive

Secretary mulai 06.05.2002 dengan gaji permulaan sebanyak RM2,800.00 sebulan.

Pada 19.01.2009, Pihak Menuntut menyatakan beliau telah menerima tiga (3) pucuk

surat amaran daripada Amy Tok Tiak Hoong, Chief Executive Officer bertarikh

03.01.2009, 14.01.2009 dan 16.01.2009 dan pada masa itu berlaku pertengkaran antara

Pihak Menuntut dan Responden. Pada 29.01.2009, Pihak Responden telah

menggantung kerja Pihak Menuntut berkuatkuasa 30.01.2009 hingga 04.02.2009

dengan separuh gaji. Pada 04.02.2009, Pihak Responden telah menjalankan siasatan

dalaman terhadap Pihak Menuntut kepada tuduhan dan selepas siasatan dalaman,

Pihak Menuntut telah didapati salah serta telah ditamatkan perkhidmatan oleh Pihak

Responden pada hari yang sama. Pihak Menuntut tidak berpuas hati dengan siasatan

dalaman yang dijalankan dan menyatakan penamatan kerja beliau itu tanpa sebab dan

alasan yang adil. Isu dalam kes ini adalah : adakah salah laku Pihak Menuntut

dibuktikan dan isu kedua ialah adakah salah laku yang dibuktikan adalah adil dan

bersebab untuk pemecatan Pihak Menuntut.


Mahkamah telah meneliti nota prosiding siasatan dalaman dan mendapati: Panel-panel

membuat keputusan sendiri melalui dokumen yang ada di hadapan mereka. Pihak

Menuntut menafikan pertuduhan tersebut melalui jawapan surat tunjuk sebab

menjelaskan keadaan tersebut. Namun demikian, Pihak Panel tanpa memanggil saksi-

[11]


saksi dan hanya berdasarkan dokumen yang berada di hadapan mereka telah

mendapati Pihak Menuntut bersalah. Dalam pertuduhan keterangan COW1

adalah penting untuk Pihak Responden membuktikan pertuduhan. Tanpa keterangan

COW1, Pihak Menuntut tidak berpeluang menyoal balas COW1 atau saksi lain jelas

menunjukkan hak keadilan asasi kepada Pihak Menuntut telah dinafikan sewaktu

siasatan dalaman. Oleh itu, Mahkamah memutuskan siasatan dalaman yang

dikemukakan tidak teratur dan sah. Daripada fakta-kes di atas, Mahkamah

mendapati bahawa Pihak Responden gagal untuk membuktikan pertuduhan terhadap

Pihak Menuntut. Oleh itu, pembuangan kerja Pihak Menuntut adalah tidak sah dan

teratur.


Pihak Menuntut ditamatkan perkhidmatan dan gaji terakhir beliau ialah RM2,800.00

sebulan. Pihak Menuntut mula bekerja di syarikat responden mulai 06.05.2002 dan

telah ditamatkan perkhidmatan pada 04.02.2009. Pihak Menuntut telah berkhidmat

lebih kurang tujuh (7) tahun. Hampir setahun tidak bekerja selepas dibuang kerja.

Remedi yang sesuai untuk Pihak Menuntut ialah:-

a) Bayaran upah ke belakang ialah:

12 x RM2,800.00 = RM 33,600.00

b) Galang ganti pengembalian semula ke jawata asal ialah:

7 x RM2,800.00 = RM 19,600.00

c) Jumlah: RM53,200.00

Bayaran ini hendaklah dibayar kepada Pihak Menuntut dalam tempoh 40 hari

dari tarikh award ini selepas ditolak potongan statutori.

[12]



Bagi melihat samada Pihak Menuntut adalah bersalah atau tidak, saya akan huraikan

dengan teliti samada semasa Siasatan Dalaman adakah Ahli Panel mengikut atau

tidak kedua-dua prinsip keadilan asasi. Siasatan Dalaman yang dijalankan akan

dikenalpasti samada melalui prosedur yang sah atau tidak.

3.3.4.1 Prinsip Hak Untuk Didengar (Audi Alteram Partem)

a) Saya mendapati daripada kes ini bahawa, Teh Siew Lui telah diberitahu kesalahan

oleh pihak syarikat dengan cara mengemukakan surat kepada PM pada 29.1.2009

dengan dakwaan PM memanipulasi kad perakam waktu.

b) PM Teh Siew Lui telah diberikan peluang untuk membuat representasi kesnya di

hadapan Responden dengan berlakunya proses siasatan dalaman bersama-sama

dengan Responden pada 4.2.09 namun PM membantah panel sisatan dalaman

kerana ahli panel lebih junior dari beliau.

c) Responden telah melanggar secara terang-terangan prinsip pertama iaitu pihak

Responden semasa siasatan dalaman tidak memanggil saksi pihak responden iaitu

COW1. Ini menyebabkan PM tiada peluang untuk menyoal balas COW1 (saksi)

dan responden dengan hanya berdasarkan dokumen-dokumen yang berada di

hadapannya telah membuat keputusan bahawa Pihak Menuntut didapati bersalah.

Situasi ini jelas telah menafikan hak keadilan asasi Pn. Teh Siew Lui.

3.3.4.2 Prinsip Tidak Berat Sebelah (Nemo Judex In Causa Sua)

a) Saya mendapati pihak Panel Siasatan Dalaman tidak berat sebelah di atas faktor

kepentingan kewangan.

b) Saya dengan jelas mendapati wujud hubungan persaudaraan atau pertalian Panel

Siasatan Dalaman dengan responden. Ini kerana COW1 adalah Pengarah Syarikat

manakala responden (Hock Sang Travel) merupakan Syarikat di mana saksi

[13]


bekerja. Situasi menjadi bertambah berat sebelah apabila sesi siasatan dalaman

yang dijalankan oleh responden terhadap PM dikendalikan oleh mereka sendiri

tanpa bantuan dari pihak peguam atau wakil pekerja.

Ulasan saya secara keseluruhannya bagi kes pertama keadilan asasi ini, saya

menyokong keputusan hakim yang bijaksana dalam mengadili kes ini. Prinsip-prinsip

hak keadilan asasi telah diambilkira oleh Hakim sebagai elemen pengadilan dan telah

mendapati pihak responden telah melanggar secara terang-terangan prinsip

pertama keadilan asasi dimana PM telah dinafikan hak untuk menyoal balas saksi.

Saya dapati dalam kes ini, dengan jelas kecacatan prosedur telah berlaku semasa

proses Siasatan Dalaman dijalankan.

3.4 Kes Keadilan Asasi Kedua

Noh Abdul Majid Lawan Solid Waste Disposal Sdn Bhd.

3.4.1 Sinopsis Kes

Pihak syarikat menjalankan perniagaan mengangkut sisa pepejal untuk Dewan

Bandaraya Kuala Lumpur dari stesen Jinjang ke tapak pelupusan di Bukit Tagar.

Pihak menuntut dilantik sebagai Pemandu dengan pendapatan bulanan RM1,115.29.

Pihak Menuntut dituduh dengan cuai menyebabkan kemalangan kontena separa

treler kepunyaan pihak syarikat semasa menjalankan tugas di tapak pelupusan Bukit

Tagar pada 17 Februari 2009. Akibat kemalangan tersebut, kenderaan milik pihak

syarikat mengalami kerosakan teruk dan akibat kemalangan tersebut YM telah

ditamatkan perkhidmatan. YM mendakwa bahawa penamatan perkhidmatannya

dilakukan tanpa alasan yang adil dan bersebab.

[14]



Pihak menuntut telah diberi peluang mencukupi untuk membela dirinya semasa

siasatan dalaman dan di mahkamah namun tiada penjelasan yang memuaskan untuk

membebaskan beliau daripada kedua-dua pertuduhan. Saya bersetuju dengan

penghujahan peguam pihak syarikat bahawa penjelasan pihak menuntut semasa

siasatan dalaman dan di mahkamah tidak konsisten. Mahkamah ini mendapati PM

telah melakukan salahlaku seperti yang dinyatakan dalam kedua-dua pertuduhan .

Oleh itu mahkamah ini berpendapat adalah selamat unuk bergantung kepada

keterangan mengikut keadaan bahawa pihak menuntut telah cuai kerana tidak

menarik brek tangan semasa kejadian. Tindakan pihak syarikat juga selaras kerana

telah mematuhi prinsip Keadilan Asasi dengan memberi peluang membela diri dalam

siasatan dalaman kepada PM namun peluang itu tidak digunakan sebaik-baiknya.

Pihak menuntut hanya berdiam diri apabila ditanya bagaimana kejadian berlaku.


Akhir kalam, bertindak mengikut ekuiti, perasaan nurani dan merit teguh kes ini

tanpa menghiraukan perkara teknikal dan bentuk undang- undang [s. 30(5) Industrial

Relations Act 1967 (Act 177)], mahkamah ini berpendapat salahlaku terhadap pihak

menuntut telah berjaya dibuktikan dan pemecatan kerja pihak menuntut berdasarkan

salahlaku tersebut adalah dengan sebab atau alasan adil. Kes pihak menuntut adalah

dengan ini ditolak.


Bagi melihat samada Pihak Menuntut adalah bersalah atau tidak, saya akan huraikan

dengan teliti samada semasa Siasatan Dalaman adakah Ahli Panel mengikut atau

tidak kedua-dua prinsip keadilan asasi. Siasatan Dalaman yang dijalankan akan

dikenalpasti samada melalui prosedur yang sah atau tidak.

[15]


3.4.4.1 Prinsip Hak Untuk Didengar (Audi Alteram Partem)

a) Dalam kes ini, Yang Menuntut Mohd Noh Majid telah diberi hak untuk diberitahu

kesalahan yang dilakukan iaitu pihak syarikat telah mengalami kerugian akibat

kemalangan tersebut.

b) Semasa SD dijalankan, saya berpendapat YM juga telah diberi tempoh yang

secukupnya untuk membela diri. Walau bagaimanapun, YM hanya berdiam diri

apabila ditanya bagaimana kejadian berlaku. Dengan ini, boleh dianggap YM

tidak mahu membela diri dan pihak penyiasat dalaman telah bertindak berdasarkan

maklumat yang ada padanya.

3.4.4.2 Prinsip Tidak Berat Sebelah (Nemo Judex In Causa Sua)

a) Keputusan SD mendapati Ahli Panel yang mengadili kes ini tidak mempunyai

kepentingan kewangan sekaligus menafikan unsur berat sebelah.

b) Saya juga mendapati Ahli Panel tidak mempunyai hubungan persaudaraan atau

pertalian dengan Yang Menuntut mahupun Solid Waste. Walaupon Solid Waste

mengemukakan ramai saksi, namun YM hanya diwakili diri sendiri semasa

siasatan dalaman memungkinkan unsur berat sebelah di situ, namun Hakim yang

bijaksana telah mengambil kesemua keterangan saksi dan mendapati hujahan saksi

adalah mempunyai kesahan amat tinggi dan tiada unsur berat sebelah berlaku.

Ulasan saya secara keseluruhan bagi kes kedua ini, saya menyokong keputusan hakim

yang terpelajar dalam mengadili kes ini. Saya dapati, prinsip-prinsip hak keadilan

asasi telah diambilkira oleh Hakim sebagai elemen pengadilan. Dapat disimpulkan di

sini, SD dijalankan dengan mengikut standard yang betul seterusnya tiada isu

kecacatan prosedur SD. Justeru, YM didapati bersalah di atas kedua-dua pertuduhan.

[16]


4.0 Bahagian C : Kesimpulan

Terma yang mengundang viral seperti guru disaman, guru diheret ke

mahkamah, guru cuai, guru lalai malahan pelbagai lagi tajuk sensasi media

elektronik mahupun media cetak berkenaan tuduhan masyarakat terhadap guru boleh

dielakkan sekiranya guru celik undang-undang seperti Ordinan Pelajaran 1957,

Peraturan Disiplin 1959, Akta pelajaran 1961, Akta Pendidikan 1996, Pekeliling

Iktisas Kementerian Pelajaran dan sebagainya serta berpengetahuan luas dalam bidang

undang-undang pendidikan. Biarlah segunung dakwaan datang, andai para guru

sentiasa istiqamah mengamalkan prinsip mengelak kecuaian serta mengikut ketetapan

piawai standard operasi sesuatu aktiviti mahupun program yang melibatkan pelajar,

nescaya guru akan selamat apabila terlibat dengan dakwaan sivil atau jenayah. Pihak

sekolah seharusnya memastikan standard operasi prosedur yang

telah ditetapkan supaya segala salah laku dan tindakan yang diambil

terhadap pelajar dapat melindungi pihak sekolah daripada didakwa.

Pengetua perlu memastikan pelajar diberi peluang untuk

membela diri dan tindakan disiplin mesti dikenakan tanpa pilih kasih

supaya sejajar dengan prinsip keadilan asasi. Hukuman yang dikenakan

harus adil, setimpal, dan bersifat untuk memberi pengajaran

kepada pelajar. Konklusinya, kepada semua insan yang bergelar guru,

berwaspadalah, berhati-hatilah, walaupun kerjaya guru adalah sangat berisiko tinggi

disaman masyarakat, satu sahaja pesanan untuk semua yang bergelar guru, kerjaya guru

adalah kerjaya paling mulia di sisi Allah s.w.t manakan tidak, antara tiga perkara yang

ditinggalkan oleh manusia sebelum ke alam barzakh ialah sedekah jariah, doa daripada

anak yang soleh serta ilmu yang dimanfaatkan. Akhir kalam, berbanggalah wahai semua

yang bergelar guru.

[17]


Rujukan

James Ang, (2011). Pengurusan Disiplin Murid. Kuala Lumpur: Pts Profeional Publishing.

Jumat Bin Mahmud & Anor Lawan Government Of Malaysia & Ors, 1 LNS 29 (1977)

http://www.cljlaw.com.eserv.uum.edu.my/Members/DisplayCase.aspx?

CaseId=2106327556&SearchId=9psb . Dicapai pada 3 Oktober, 2015.

Lee Mei, (2005). General Priciples of Malaysian Law. Shah Alam: Oxford Fajar.

Headmistress, Methodist Girls Schools & Ors v. The Headmaster, Anglo Chinese Primary

School, Lahat Road, Ipoh & Anor. 1 CLJ (1984).



Noh Abdul Majid Lawan Solid Waste Disposal Sdn Bhd. 1 ILR (2015)



Teh Siew Lui Lawan Hock Sang Travel Centre (M) Sdn Bhd. Award No. 1369 (2013)



[18]

http://www.cljlaw.com.eserv.uum.edu.my/Members/DisplayCase.aspx?CaseId=2966297089&SearchId=2psb









[19]

terkini legal taip

Documents