sumber : internet -...

SUMBER : INTERNET

w w w . 1 m a l a y s i a . c o m . m y

“1Malaysia adalah satu gagasan bagi memupuk perpaduan di

kalangan rakyat Malaysia yang berbilang kaum, berteraskan beberapa nilai-nilai penting

yang seharusnya menjadi amalan setiap rakyat Malaysia.”

- Dato’ Sri Mohd Najib Bin Tun Hj Abd Razak -Perdana Menteri Malaysia


1Malaysia adalah satu gagasan bagi memupuk perpaduan di kalangan rakyat Malaysia yang berbilang kaum, berteraskan beberapa nilai-nilai penting yang seharusnya menjadi amalan setiap rakyat Malaysia. Ia bukan satu dasar baru yang terpisah dari dasar-dasar kerajaan Barisan Nasional sebelum ini, sebaliknya ia merupakan pelengkap kepada pendekatan-pendekatan yang sedia ada untuk mengukuhkan lagi perpaduan bagi menjamin kestabilan, ke arah mencapai kemajuan dan pembangunan yang lebih tinggi bagi rakyat dan negara Malaysia.

Dalam erti kata lain 1Malaysia digagaskan sebagai satu formula yang akan membantu memastikan aspirasi negara, iaitu Wawasan 2020 tercapai jika ia diterapkan ke dalam sanubari rakyat dan diamalkan oleh setiap lapisan masyarakat.

KONSEP 1MALAYSIA


Pengertian ini adalah berdasarkan hujah bahawa untuk mencapai status negara maju sepertimana yang diilhamkan melalui Wawasan 2020, syarat yang paling utama ialah sebuah negara yang kukuh dan stabil dan ini akan hanya dapat dicapai apabila rakyat nya bersatu padu.

Perpaduan yang digambarkan oleh gagasan 1Malaysia amat berbeza dari konsep asimilasi yang diamalkan di negara-negara lain di mana identiti kaum-kaum etnik dilenyapkan dan diganti dengan satu identiti nasional yang sama.

Sebaliknya 1Malaysia menghargai dan menghormati prinsip-prinsip Perlembagaan Persekutuan serta identiti-identiti etnik setiap kaum di Malaysia , dan menganggapnya sebagai satu aset atau kelebihan yang patut dibanggakan.

1Malaysia menekankan sikap penerimaan di kalangan rakyat berbilang kaum, di mana sesuatu kaum menerima keunikan kaum yang lain seadanya agar dapat kita hidup bersama dalam keadaan saling hormat menghormati sebagai rakyat dalam satu negara.

KONSEP 1MALAYSIA


Menjadi asas kepada semua ini adalah prinsip keadilan untuk semua kaum, yang membawa maksud bahawa nasib semua kaum akan terbela dan tiada mana-mana pihak akan dipinggirkan. Keadilan ini mestilah mengambil kira taraf kemajuan kaum-kaum yang berada pada tahap yang berbeza. Oleh itu, dasar-dasar kerajaan dan peruntukan-peruntukan Perlembagaan yang memberikan pembelaan kepada golongan yang memerlukannya, akan tetap dilaksanakan.

1Malaysia adalah penerusan agenda membina negara. Untuk mencapai kemajuan bagi negara, rakyat perlu dimajukan terlebih dahulu, dan ini dimulakan dengan membentuk sikap penerimaan antara kaum, yang membawa kepada perpaduan yang utuh. Apabila perpaduan dicapai, maka urusan pembangunan negara akan berjalan dengan lebih lancar.

KONSEP 1MALAYSIA


• Perpaduan adalah pra-syarat dalam usaha merealisasikan aspirasi negara iaitu mencapai status Negara Maju menjelang tahun 2020.

• 1Malaysia adalah penerusan agenda membina negara

• Perpaduansememangnyatelahmembentukterasutamadalam hala tuju negara menuju kecemerlangan bermula sejak kemerdekaan dicapai. 1Malaysia bertujuan menyemarakkan semula semangat perpaduan dan persaudaraan di kalangan rakyat Malaysia.

• Untukmencapaikemajuanbaginegara, rakyatperludimajukan terlebih dahulu, dan ini dimulakan dengan membentuk sikap penerimaan antara kaum, yang membawa kepada perpaduan yang utuh. Apabila perpaduan dicapai, maka urusan pembangunan negara akan berjalan dengan lebih lancar.

ASAS-ASAS 1MALAYSIA


PEN

DEK

ATA

N

PE

RP

AD

UA

NS

TA

TU

SN

EG

AR

A M

AJ

U

NIL

AI -

NIL

AI

ASP

IRA

SI

ASP

EK 2

TER

AS

- TE

RA

SP

ERPA

DU

AN

ASP

EK 1


ASPEK-ASPEK UTAMA


Konsep 1Malaysia digagaskan akan terlaksana dalam dua aspek utama seperti berikut:

• Aspek Pertama – Penerapan Teras-Teras Perpaduan

Menerapkan teras-teras perpaduan sebagai budaya dan amalan semua rakyat Malaysia. Teras perpaduan ini adalah komponen-komponen asas yang menguatkan semangat bersatu padu di kalangan rakyat berbilang kaum. Teras Perpaduan ini didokongi oleh nilai-nilai murni yang seharusnya mendasari cara hidup rakyat Malaysia.

• Aspek Kedua – Penerapan Nilai-Nilai Aspirasi

Nilai-nilai Aspirasi yang digagaskan dalam konsep 1Malaysia ialah nilai-nilai yang perlu ada pada masyarakat progresif dan dinamik yang akan memacu negara ke arah mencapai status negara maju. Nilai-nilai aspirasi akan membantu dalam mewujudkan tenaga kerja yang berdaya maju dan mampu bersaing dalam persekitaran global dan ini seterusnya membantu melonjakkan kedudukan ekonomi negara ke tahap yang lebih kukuh dan mantap.

ASPEK - ASPEK UTAMA 1MALAYSIA


ASPEK PERTAMA TERAS-TERAS PERPADUAN

Penerimaan Prinsip-prinsip Kenegaraan

Keadilan Sosial

Hormat-menghormati

Rendah hati (Tawadhuk) Kesederhanaan Berbudi-bahasa

TERAS-TERAS PERPADUAN

NILAI-NILAIMURNI


TERAS-TERAS PERPADUAN

1. Penerimaan

1Malaysia menekankan sikap Penerimaan di kalangan rakyat berbilang kaum, di mana sesuatu kaum menerima keunikan kaum yang lain seadanya agar dapat kita hidup bersama dalam keadaan saling hormat menghormati sebagai rakyat dalam satu negara.Ia adalah peningkatan ketara dari sikap toleransi semata-mata.

2. Prinsip-prinsip Kenegaraan yang berasaskan:

a. Perlembagaan Persekutuan b. Rukun Negara

3. Keadilan Sosial

Semua rakyat Malaysia akan terbela dan tiada mana-mana pihak akan dipinggirkan. Keadilan ini mestilah mengambil kira taraf kemajuan kaum-kaum yang berada pada tahap yang berbeza. Oleh itu, dasar-dasar kerajaan dan peruntukan-peruntukan Perlembagaan yang memberikan pembelaan kepada golongan yang memerlukannya, akan tetap dilaksanakan.


Ketiga-tiga Teras Perpaduan ini pula didokongi oleh nilai- nilai murni termasuk nilai-nilai berikut:

• Hormat-menghormati : Hormat menghormati antara semua kaum termasuk menghormati adat resam serta budaya kaum lain. Rasa hormat ini juga menuntut kita tidak mengeluarkan kata-kata kesat tentang kaum lain dan juga tidak mempersoalkan peruntukan-peruntukan undang-undang yang menyentuh sensitiviti kaum.

• Rendah hati (Tawadhuk): Rasa rendah hati atau Tawadhuk adalah perasaan insaf bahawa kita semua adalah rakyat dalam satu negara yang sama dan kita perlu hidup bersama secara harmoni. Ia juga merangkumi pengertian bahawa setiap kaum, malah setiap individu ada kelemahan dan kelebihannya yang sendiri, dan seharusnya kita memanfaatkan kelebihan masing- masing demi untuk memperkukuhkan masyarakat dan negara.

• Kesederhanaan: Ialah pendekatan sederhana dalam apa jua isu yang berbangkit. Dalam negara bermasyarakat majmuk seperti Malaysia, tindakan atau tutur kata bersifat ekstrem tidak langsung boleh diterima kerana ia boleh membawa kepada masalah ketidakstabilan sosial yang lebih parah.

• Berbudi-bahasa: Budi-bahasa ialah tuturkata dan tingkah laku yang tertib dan berpaksikan kesantunan dalam segala interaksi dan perhubungan dengan pihak lain bagi menjana kerjasama dan permuafakatan yang lebih erat.

PENERAPAN NILAI-NILAI MURNI


ASPEK KEDUA NILAI-NILAI ASPIRASI

BudayaInovasi

Kesetiaan Integriti

BudayaIlmu

Kebijaksanaan

Ketabahan

Budaya Berprestasi

TinggiBudaya

Ketepatan


Penerapan Nilai-Nilai Aspirasi Rakyat Didahulukan,

Pencapaian DiutamakanDalam melaksanakan aspek kedua gagasan 1Malaysia, nilai-nilai berikut perlu diberi penekanan :

• Budaya Berprestasi Tinggi : Sifat memastikan setiap perkara dan setiap tugas yang dilakukan mencapai tahap yang terbaik. Sikap sambil lewa dan “acuh tak acuh”tidak boleh wujud dalam masyarakat yang berdaya maju.

• Budaya Ketepatan : Sebagai rakyat sebuah negara yang berhasrat mencapai status negara maju, rakyat Malaysia perlu dikenali dengan budaya ketepatan, termasuklah menepati waktu dan mengutamakan kecekapan dalam melaksanakan semua tugas dan kewajipan.

• Budaya Ilmu: Sesebuah negara hanya akan benar-benar maju dan berjaya apabila rakyatnya memiliki ilmu pengetahuan yang tinggi. Budaya ilmu ialah kecenderungan untuk sentiasa memburu pengetahuan yang terkini dan kesediaan untuk menimba ilmu sepanjang hayat.

• Integriti : Rakyat Malaysia perlu memiliki integriti yang tinggi dalam melaksanakan sebarang tugas dan tanggungjawab agar bangsa dan negara sentiasa disegani dan dihormati oleh semua pihak. Integriti merangkumi sifat-sifat amanah, bersih dan cekap dalam melakukan sebarang tugas dan melaksanakan tanggungjawab.


• Ketabahan: Ketabahan dalam mengharungi masalah dan cabaran yang mendatang. Rakyat Malaysia seharusnya bersifat tidak mudah mengaku kalah, sebaliknya perlu memiliki keyakinan diri yang tinggi serta semangat juang yang kental dalam apa jua bidang yang diceburi.

• Kesetiaan: Kesetiaan sepenuhnya kepada negara Malaysia dan kesediaan untuk berbakti dan berkorban demi negara yang tercinta.

• Kebijaksanaan: Ialah cara berhadapan dengan sebarang masalah dengan penuh berhemah dan teliti agar tidak berlaku perkara-perkara yang menyinggung hati dan perasaan mana- mana pihak yang lain.

• Budaya Inovasi : Adalah kesediaan kita sebagai rakyat Malaysia untuk mencuba perkara baru dan berinovasi dalam apa jua lapangan yang kita ceburi. Rakyat Malaysia perlu dikenali sebagai individu-individu yang mampu menjadi pemimpin dalam bidang masing-masing. Kita mesti berani berubah untuk kebaikan, berani mencari penyelesaian baru dalam menangani masalah dan sentiasa bersedia untuk menjadi perintis dalam setiap bidang yang diterokai.

Penerapan Nilai-Nilai Aspirasi Rakyat Didahulukan,

Pencapaian Diutamakan

Rakyat Didahulukan, Pencapaian Diutamakan diyakini akan menjana satu transformasi ketara, ke arah sebuah negara Malaysia yang maju, didokongi

oleh rakyat yang utuh perpaduannya dan tinggi mertabatnya pada pandangan dunia.

Terbitan Pejabat Perdana Menteri

Untuk maklumat lanjut, sila layari :w w w . 1 m a l a y s i a . c o m . m y

1 http://pmr.penerangan.gov.my (3 Julai 2014)

TERAS PERPADUAN 1MALAYSIA

Penerapan Teras-Teras Perpaduan

Menerapkan teras-teras perpaduan sebagai budaya dan amalan semua rakyat Malaysia. Teras perpaduan ini adalah komponen-komponen asas yang menguatkan semangat bersatu padu dalam kalangan rakyat berbilang kaum. Teras Perpaduan ini disandarkan kepada tiga prinsip dalam memperkukuhkan perpaduan nasional iaitu:

PRINSIP PENERIMAAN PRINSIP KENEGARAAN PRINSIP KEADILAN SOSIAL

1 PRINSIP PENERIMAAN 1Malaysia menekankan sikap penerimaan dalam kalangan rakyat berbilang kaum, di mana sesuatu kaum menerima keunikan kaum yang lain seadanya agar dapat kita hidup bersama dalam keadaan saling menghormati sebagai rakyat dalam satu negara.

Konsep penerimaan dan toleransi adalah dua perkara yang berbeza sama ada daripada ungkapan mahupun pelaksanaandi mana penerimaan akan memperlihatkan perlakuan yang positif menerima sepenuhnya sesuatu perkara dengan ikhlas tanpa ada unsur paksaan.

Manakala toleransi pula berlaku kerana tiada pilihan lain atau secara terpaksa di mana ia berlaku apabila sesuatu pihak tiada pilihan lain dan ianya diterima dengan ketidakjujuran.

http://pmr.penerangan.gov.my/�


2 PRINSIP KENEGARAAN

Konsep perpaduan, semangat nasionalisme dan cintakan negara telah diterapkan dahulu lagi oleh pemimpin-pemimpin terdahulu. Tunku Abdul Rahman melalui Parti Perikatan yang dipimpinnya dengan dibantu oleh Tun Tan Cheng Lock dan Tun V.T. Sambathan berjuang bagi mendapatkan kemerdekaan dan kebebasan daripada penjajah British untuk Tanah Melayu.

Tun Abdul Razak pula mengilhamkan Rukun Negara dan Dasar Ekonomi Baru (DEB) yang tujuannya adalah untuk menyatupadukan rakyat berbilang kaum di negara ini

Tun Hussien Onn yang sememangnya terkenal dengan usaha-usaha yang dilakukan untuk memupuk perpaduan di kalangan rakyat sehingga diberi gelaran ‘Bapa Perpaduan’.

Tun Dr. Mahathir Mohamad dan Tun Abdullah Hj. Ahmad Badawi pula membawakan Wawasan 2020 dan konsep Cemerlang, Gemilang dan Terbilang sebagai gagasan untuk memupuk perpaduan dalam kalangan rakyat berbilang kaum di negara ini.

Prinsip-prinsip Kenegaraan berasaskan kepada dua perkara iaitu Perlembagaan Persekutuan dan Rukun Negara. Perlembagaan Persekutuan Seperti yang dijelaskan sebelum ini, Gagasan 1Malaysia sesungguhnya sangat berbeza dengan konsep Malaysian Malaysia. Ini kerana konsep 1Malaysia tidak sekali-kali akan menyimpang daripadakamus Perlembagaan Persekutuan sebagai undang-undang negara sama ada secara tersurat mahupun secara tersirat.

Malahan Gagasan 1Malaysia akan terus kekal menjunjung kesemua peruntukan teras, seperti yang telah disebutkan di dalam Perkara 3, Perkara 4, Perkara 152, Perkara 153, Bahagian 2 dan Bahagian 3.

Antara perkara teras yang tercatat dalam Perlembagaan Persekutuan ialah Perkara 3, (1) yang menyebutkan bahawa Agama Islam sebagai agama Persekutuan, tetapi agama-agama lain boleh diamalkan dengan aman dan damai di mana-mana bahagian Persekutuan.

Bagi Perkara 4, Perlembagaan memberi penegasan mengenai perkara Undang-undang Persekutuan di mana perkara (1) menjelaskan bahawa Perlembagaan ini merupakan undang-undang utama Persekutuan dan apa-apa undang-undang yang diluluskan selepas Hari Merdeka dan berlawanan dengan Perlembagaan ini, maka ia



terbatal dengan sendirinya. Perkara 152 (1) merujuk kepada Bahasa Kebangsaan Persekutuan ialah Bahasa Malaysia dan hendaklah ditulis dalam apa-apa tulisan sebagaimana yang diperuntukkan dengan undang-undang oleh Parlimen.

Seperti yang telah disebutkan dalam Perlembagaan Persekutuan melalui Perkara 153 Fasal 1 “Adalah menjadi tanggungjawab Yang di-Pertuan Agong memelihara kedudukan istimewa orang Melayu dan Bumiputera mana-mana Negeri Borneo dan kepentingan sah kaum-kaum lain mengikut peruntukan Perkara ini”.

Malah, jika kaum-kaum lain menghayati dengan mendalam mengenai keistimewaan hak orang Melayu seperti yang telah didokumenkan sejak dahulu lagi, maka tidak akan wujud perasaan negatif di dalam diri.

Oleh yang demikian, usahlah mana- mana pihak berasa khuatir atau bimbang kerana Gagasan 1Malaysia ini tidak akan sekali-kali terpesong dari apa yang telah dipersetujui dan dimuafakatkan oleh kepimpinan negara pada suatu ketika dahulu.

Sebagai makluman, Perlembagaan Persekutuan yang berkuatkuasa sejurus selepas kemerdekaan pada 31 Ogos 1957 merupakan undang-undang yang tertinggi di Malaysia dan mengandungi sebanyak 15 Bahagian dan 183 Perkara. Ia merupakan satu dokumen undang-undang bertulis yangtelah dibentuk berasaskan kepada dua dokumen terdahulu iaitu Perjanjian Persekutuan Tanah Melayu 1948 dan Perlembagaan Malaysia tahun 1957.

Rukun Negara Ia merupakan ideologi kebangsaan Malaysia yang dibentuk pada 31 Ogos 1970 oleh Majlis Gerakan Negara (MAGERAN) iaitu setahun selepas berlakunya tragedi 13 Mei 1969 yang menghancurkan perpaduan dan ketenteraman negara. Ia juga satu susunan cara ataupun prinsip hidup bermasyarakat yang mengandungi nilai-nilai kenegaraan dan norma-norma sosial yang meliputi semua aspek kehidupan bernegara untuk mencapai perpaduan kaum demi keharmonian dan kemakmuran negara Malaysia.

Ideologi negara ini menggariskan lima prinsip yang lahir daripada aspirasi masyarakat dan negara Malaysia, dibentuk mengikut acuan Malaysia dan dimiliki bersama oleh rakyat Malaysia yang berbilang kaum dan agama untuk dijadikan sebagai pedoman yang merupakan kunci kepada pembentukan masyarakat pelbagai kaum di Negara yang berintegriti.

3 PRINSIP KEADILAN SOSIAL Semua rakyat Malaysia akan terbela dan tiada mana-mana pihak akan dipinggirkan.



Keadilan ini mestilah mengambil kira taraf kemajuan kaum-kaum yang berada pada tahap yang berbeza. Oleh itu, dasar-dasar kerajaan dan peruntukan-peruntukan Perlembagaan yang memberikan pembelaan kepada golongan yang memerlukannya, akan tetap dilaksanakan.

Melalui Gagasan 1Malaysia, setiap wakil rakyat bertindak melepasi sempadan kaum masing-masing dan melebarkan khidmat mereka kepada kaum-kaum lain.

Namun begitu, Gagasan 1Malaysia yang mempunyai prinsip keadilan sosial bukanlah landasan bagi mana-mana pihak untuk membuat tuntutan yang keterlaluan.

Sumber: Jabatan Penerangan Malaysia dan Biro Tatanegara

DASAR-DASAR KERAJAAN DALAM MEMBENTUK PERPADUAN PENGENALAN

Perpaduan ialah satu proses yang menyatupadukan anggota masyarakat dan negara keseluruhannya melalui ideologi negara supaya tiap-tiap anggota masyarakat dapat membentuk satu identiti dan nilai bersama serta satu perasaan kebangsaan bersama di kalangan mereka.

Perpaduan memainkan peranan penting dalam memacu kestabilan & kemajuan negara. Sejak merdeka lagi, kerajaan telah memupuk semangat perpaduan dalam memakmurkan negara kita. Pelbagai dasar telah dijalankan untuk mencapai proses perpaduan ini. Tanpa perpaduan, kemajuan negara yang ingin dicapai untuk Wawasan 2020 tidak mungkin akan menjadi kenyataan kerana kerjasama diperlukan untuk menjana kemajuan.

DASAR PERPADUAN

Dalam membentuk perpaduan kaum, kerajaan perlu menjalankan dasar perpaduan supaya rakyat Malaysia menjadikan dasar ini sebagai pegangan mereka dalam mencapai perpaduan kaum yang harmoni. Dasar perpaduan boleh dicapai melalui dua cara iaitu:

1) Integrasi Integrasi merupakan satu proses bagi mewujudkan satu identiti nasional di kalangan kumpulan-kumpulan yang terpisah dari segi kebudayaan, sosial dan lokasi dalam sesebuah unit politik. 2) Asimilasi.



Manakala asimilasi pula ialah satu proses bagaimana kumpulan-kumpulan minoriti diasimilasikan melalui perkahwinan campur dan sebagainya ke dalam kumpulan etnik yang lebih besar.

DASAR-DASAR KERAJAAN DALAM MEMBENTUK PERPADUAN

1) DASAR PENDIDIKAN – FALSAFAH PENDIDIKAN KEBANGSAAN 2) AKTA BAHASA KEBANGSAAN- Perkara 152 Perlembagaan Persekutuan Tanah Melayu. 3) DASAR KEBUDAYAAN KEBANGSAAN 4) SUKAN ALAT PERPADUAN DASAR PENDIDIKAN: Sistem pendidikan yang berbeza. -Punca masalah perpaduan-

1) Jika kita lihat pada zaman British dahulu, sistem pendidikan kita berpandukan dasar pendidikan British pada abad ke-19. Sistem ini hanya dijalankan di Negeri-negeri Selat (Melaka, Pulau Pinang & Singapura). Negara kita dahulu terikat dengan pendidikan yang dijalankan oleh penjajah iaitu British yang mementingkan pendidikan untuk kepentingan mereka sendiri.

2) Pada zaman itu, pihak British memberi keutamaan kepada pelajaran Melayu dan Inggeris. Pendidikan untuk orang Melayu diberikan untuk diberi jawatan rendah kerajaan sama ada sebagai kerani atau guru. Pendidikan Cina dan Tamil dibiarkan berkembang secara sendirian. Pendidikan ini dikenali sebagai pendidikan vernakular.

3) Pendidikan kaum Cina menggunakan bahasa Mandarin sebagai bahasa pengantar, gurunya & buku teks didatangkan dari China. Mereka mempunyai sistem pendidikan yang tersendiri.

4) Pendidikan kaum India menggunakan bahasa Tamil sebagai bahasa pengantar di sekolah. Kebanyakan sekolah Tamil ini terletak di kawasan ladang getah atau kopi.

5) Sekolah Inggeris pula dianggap sistem persekolahan yang unggul pada zaman penjajahan British. Sekolah ini terdedah dengan budaya pemikiran Barat. Tambahan pula, sukatan pembelajaran pelajaran juga tidak sama dengan sistem pendidikan sekolah lain menyebabkan perpecahan perpaduan kaum berlaku.

Jelas sekali bahawa British sengaja mengasingkan sistem pendidikan antara semua kaum supaya perpaduan kaum tidak berlaku. Jika perpaduan kaum berlaku, akan wujud kesedaran berpolitik antara kaum dan sekali gus menggugat penjajahan British di Tanah Melayu. Pihak Inggeris tidak memberatkan objektif perpaduan dalam sistem pelajarannya. Tidak ada satu dasar pendidikan kebangsaan



sepertimana yang kita lihat hari ini. Yang penting bagi mereka ialah memberi pelajaran kepada segolongan rakyat untuk membolehkan sebahagian mereka memenuhi keperluan tenaga dan ekonomi. Kesimpulannya, perbezaan sistem pendidikan menyebabkan perpaduan kaum sukar wujud suatu ketika dahulu.

DASAR PENDIDIKAN: PENENTU PERPADUAN KAUM.

Dasar pendidikan kerajaan yang mentadbir penting dalam membentuk perpaduan kaum di negara kita. Bermula dengan Laporan Barnes ketika zaman penjajahan British dahulu sehinggalah ke Falsafah Pendidikan Kebangsaan yang dijalankan kini. Berikut telah saya sediakan kronologi dasar-dasar pendidikan kerajaan sejak dahulu:

1) Pada peringkat permulaan, kerajaan British telah memperkenalkan Laporan Barnes pada 1950 sebelum negara ini ingin mencapai kemerdekaan. Tujuannya ialah supaya Tanah Melayu boleh berkerajaan sendiri dengan perpaduan kaum yang berlaku. Tambahan pula, tentangan kuat komunis pada masa itu menyebabkan British khuatir kaum-kaum di negara ini akan terpengaruh dengan komunis sekali gus menyebabkan huru-hara. Laporan Barnes mencadangkan bahasa Melayu digunakan sebagai bahasa pengantar pada peringkat sekolah rendah serta bahasa Inggeris pada peringkat sekolah menengah & peringkat yang lebih tinggi. Cadangan ini diharapkan dapat merapatkan jurang komunikasi antara kaum serta merapatkan hubungan mereka.

2) Masyarakat Cina menentang cadangan ini kerana dikatakan menggugat bahasa ibunda mereka. Masyarakat Cina mencadangkan Laporan Fenn-Wu supaya sekolah vernakular Cina dikekalkan walaupun mereka bersetuju dengan sistem pendidikan kebangsaan.

3) Ordinan Pelajaran 1952 kemudiannya diperkenalkan dengan mengambil kira kedua-dua laporan di atas. Walau bagaimanapun, ordinan ini tak dapat dijalankan kerana tentangan masyarakat Cina & India, kekurangan kewangan & ancaman komunis.

4) Selepas itu, kerajaan yang dipelopori penduduk Tanah Melayu, Parti Perikatan telah memperkenalkan Penyata Razak 1956 dengan mengemukakan sistem persekolahan yang sama & penyeragaman kurikulum yang bercorak kebangsaan. Penyata ini bertujuan menyuburkan semangat perpaduan kaum.

5) Kemudian, Laporan Rahman Talib diperkenalkan yang menekankan penggunaan bahasa Melayu sebagai bahasa kebangsaan & ia menjadi Akta Pelajaran 1961. Jawatankuasa Kabinet telah mengkaji keberkesanan sistem pendidikan serta mempertingkatkan kualitinya dengan pelaksanaan Kurikulum Baru Sekolah Rendah (KBSR) & Kurikulum Bersepadu Sekolah Menengah (KBSM).



6) Jika kita lihat pada sistem pendidikan kini, kerajaan telah melaksanakan Falsafah Pendidikan Kebangsaan yang menjadi pelengkap kepada Dasar Pendidikan Kebangsaan. Dasar ini penting dalam memupuk perpaduan kaum & integrasi nasional.

Sebagai intiha, dasar pendidikan yang kerajaan jalankan menitikberatkan dasar dalam membentuk perpaduan. Sebagaimana yang dinyatakan sebelum ini & kajian sejarah yang diperoleh, DASAR PENDIDIKAN MEMBENTUK PERPADUAN KAUM.

BAGAIMANA PENDIDIKAN BOLEH MEMBENTUK PERPADUAN

Persoalan besar yang dihadapi para pemimpin dan pendidik selepas Perang dunia Kedua ialah mencari formula untuk melahirkan satu masyarakat Malaysia yang bersatu padu, yakni masyarakat majmuk yang mempunyai keazaman, kesanggupan dan kesediaan untuk hidup bersama dengan rukun dan damai serta mempunyai kesedaran, keperibadian dan nilai-nilai sebagai rakyat Malaysia.

Satu cara yang penting untuk mewujudkan perpaduan di dalam sesebuah negara ialah menerusi pendidikan. Dalam konteks Malaysia, hakikat bahawa pendidikan merupakan faktor unggul dalam membina kerakyatan yang tunggal telah lama disedari. Berikut merupakan cara bagaimana sistem pendidikan boleh membentuk perpaduan:

1) Sistem persekolahan yang sama bagi semua

Pada asasnya Laporan Razak mencadangkan penubuhan sekolah-sekolah umum yang menggunakan bahasa Melayu sebagai bahasa penghantarnya dan sekolah-sekolah jenis umum menggunakan bahasa pengantar Cina, Tamil dan Inggeris. Kepentingan bahasa Melayu sebagai bahasa untuk perpaduan jelas dinyatakan. Laporan ini telah menjadi rujukan sebagai dasar pendidikan kerajaan sehingga kini & bahasa Melayu telah menjadi bahasa pengantar di semua peringkat sekolah.

2) Bahasa Kebangsaan sebagai bahasa pengantar utama.

Cara paling penting untuk menyatupadukan masyarakat berbilang kaum di Malaysia ialah melalui penggunaan bahasa kebangsaan. Penggunaan satu bahasa perhubungan dan persefahaman di antara satu kaum dengan yang lain dapat diwujudkan tanpa menimbulkan rasa curiga. Langkah ini mempercepatkan lagi perpaduan dan rasa harmoni antara kaum di negara ini.

3) Kurikulum yang sama

Kurikulum ialah satu rancangan pendidikan yang terkandung di dalamnya segala ilmu pengetahuan serta kemahiran, nilai-nilai dan norma, unsur-unsur kebudayaan dan kepercayaan yang telah menjadi pilihan masyarakat untuk diperturunkan



kepada ahli-ahlinya. Peranan kurikulum dalam pendidikan adalah untuk membina perkembangan pelajar yang lengkap dari segi jasmani, rohani, akal dan emosi. Dalam konteks negara Malaysia, kurikulum juga berperanan untuk melahirkan rakyat yang mendukung cita-cita negara dalam mewujudkan perpaduan yang berpandukan Rukun Negara di samping menghasilkan tenaga rakyat yang terlatih untuk keperluan negara (modal insan).

4) Sukatan pelajaran yang seragam

Sukatan pelajaran yang sama isi kandungannya yang disyorkan oleh Penyata Razak adalah dianggap sebagai salah satu asas sistem pelajaran kebangsaan bagi mewujudkan perpaduan negara.

Mata pelajaran Sejarah memainkan peranan penting ke arah matlamat pembangunan. Melalui pelajaran Sejarah diharapkan dapat membina semangat perpaduan dan perasaan hormat menghormati terutama dalam masyarakat yang berbilang kaum, agama dan adat resam. Sukatan pelajaran yang seragam membolehkan pandangan dunia (world view) setiap kaum di Malaysia hampir sama & tidak mewujudkan perselisihan dalam persefahaman.

5) Peperiksaan yang seragam

Rancangan kerajaan untuk menyeragamkan kurikulum di sekolah-sekolah telah diperkukuhkan lagi dengan mewujudkan satu sistem peperiksaan yang seragam. Dengan adanya sukatan pelajaran dan peperiksaan yang seragam, pelajaran para pelajar tidaklah terganggu apabila terpaksa berpindah sekolah. Langkah ini boleh menolong proses menyatupadukan pelajar berbilang kaum di samping mewujudkan keperibadian yang sama.

Jika kita lihat sekarang, dasar pendidikan yang dijalankan kerajaan kini menampakkan hasilnya. Oleh itu, ditekankan bahawa pendidikan menjadi alat membentuk perpaduan kaum. Belajar & kajilah sejarah untuk mendapatkan manfaat berguna & meningkatkan kualiti hidup kita. Kita sepatutnya mencontohi Dr. Mahathir Mohamad yang rajin membaca & mengkaji bahan sejarah serta berjaya menaikkan nama Malaysia di persada dunia dengan kekuatan pembacaannya.

AKTA BAHASA KEBANGSAAN- Perkara 152 Perlembagaan Persekutuan Tanah Melayu.

Akta ini diluluskan pada tahun 1967. Akta ini memartabatkan bahasa Melayu sebagai bahasa kebangsaan seperti yang termaktub dalam perlembagaan & menjadi jaminan kepada perpaduan rakyat Malaysia. Pada tahun 1982, bahasa Melayu menjadi bahasa pengantar di sekolah dan menjadi bahasa yang digunakan di mahkamah pada 1990.



Akta ini mewujudkan penggunaan satu bahasa perhubungan dan persefahaman di antara satu kaum dengan yang lain tanpa menimbulkan rasa curiga.

DASAR KEBUDAYAAN KEBANGSAAN

Dasar ini menjadi panduan pembentukan & pengekalan identiti rakyat Malaysia.

Objektif dasar ini dijalankan adalah untuk mengukuhkan perpaduan melalui kebudayaan. Sebagai contoh, kerajaan telah menjalankan perarakan Citrawarna Malaysia pada tahun 2001 yang menyaksikan persembahan pelbagai budaya kaum masing-masing. Selain itu, tujuannya juga ialah memelihara keperibadian kebangsaan & meningkatkan kualiti kehidupan rakyat Malaysia.

SUKAN ALAT PERPADUAN

Dasar ini bertujuan untuk menyemarakkan semangat patriotik rakyat. Majlis Sukan-Sukan Malaysia (MSSM) yang ditubuhkan pada peringkat sekolah & Temasya Sukan Malaysia (SUKMA) adalah contoh dasar ini. Ia mengeratkan perpaduan kaum & hubungan antara negeri.

Jika kita lihat sekarang ini, Sukan Olimpik Beijing yang berlangsung telah menyemarakkan semangat patriotik rakyat negara kita. Pelbagai kaum bersatu padu memberi sokongan & dorongan untuk membolehkan Malaysia mendapat pingat.

Terbaru ini, Lee Chong Wei telah mara ke suku akhir & menjadi harapan rakyat untuk mendapatkan pingat emas pertama Malaysia.

TARGET NEGARA MAJU 2020

Idea wawasan ini digagaskan oleh Perdana Menteri kita yang ke-4, Datuk Seri Mahathir Mohamad pada 28 Februari 1991. Idea ini dicelup daripada sejarah kemajuan Jepun iaitu ketika zaman pemerintahan Mikado Meiji, beliau telah menetapkan dalam masa 30 tahun pemerintahannya, Jepun menjadi negara maju setanding dengan negara maju lain.

Kita lihat bagaimana seorang pemimpin kita seperti Tun Dr. Mahathir Mohamad yang kuat membaca & mengkaji sejarah telah mengaplikasikannya dalam memajukan negara kita. Beliau mempunyai pandangan yang jauh & bijak mentadbir negara. Beliau menetapkan tahun 2020 negara Malaysia akan menjadi negara industri yang maju di dunia.

Target:

Menjadikan Malaysia sebagai negara industri maju dengan menggunakan acuan tersendiri setanding negara-negara maju dunia. Kemajuan yang diharapkan bukan



seperti di negara-negara maju di Barat yang menitikberatkan kemajuan fizikal tetapi menekankan kemajuan bersepadu.

Kemajuan bersepadu yang dimaksudkan ialah perpaduan rakyat, kestabilan politik, ketinggian taraf hidup, kekukuhan nilai moral & etika, kekukuhan sistem kerajaan, ketinggian maruah bangsa serta semangat keyakinan bangsa.

Sebagai rakyat jelata, kita perlulah mencapai target Wawasan 2020 ini dalam menjadikan Malaysia sebagai negara industri maju setanding dengan negara-negara maju lain di dunia.

Oleh itu, Tun Dr. Mahathir Mohamad pada zaman pemerintahannya telah menetapkan 9 cabaran yang perlu ditempuhi negara dalam mencapai status negara maju.

Dengan mengetahui kelemahan-kelemahan yang perlu kita atasi, mudahlah bagi kita membuat ‘checklist’ bagi cabaran yang diatasi untuk merealisasikan Wawasan 2020.

1. Membina bangsa Malaysia yang bersatu padu 2. Membina bangsa yang berjiwa bebas, tenteram & berkeyakinan. 3. Memupuk & membina masyarakat demokratik yang matang. 4. Mewujudkan masyarakat yang bermoral & beretika. 5. Mewujudkan masyarakat yang matang, liberal & bertoleransi. 6. Membina masyarakat yang maju & saintifik. 7. Masyarakat yang berbudaya penyayang. 8. Menjamin masyarakat yang adil & saksama ekonominya. 9. Memupuk & membina masyarakat makmur.

Bagi mencapai status negara maju, perpaduan menjadi tunjangya & dingatkan bahawa PERPADUAN TERAS KEJAYAAN negara.

KEJAYAAN MALAYSIA DALAM MEMBENTUK PERPADUAN PADA MATA DUNIA

Datuk Seri Abdullah Badawi berkata, Malaysia kini dijadikan contoh kajian oleh Universiti Cambridge atas kejayaannya mewujudkan perpaduan pelbagai kaum.

Menurut Abdullah, mereka mengambil Malaysia sebagai satu-satunya contoh bagi mengkaji tentang hubungan baik di antara pelbagai kaum dan yang menganut agama yang berbeza.

``Kajian itu adalah tentang apa yang berlaku di Malaysia dan boleh dipelajari,'' katanya kepada pemberita pada 15 Disember 2007.

Sumber: perpaduan.blogspot.com


15MEMUPUK

PEMBANGUNAN

KELUARGA DAN

MASYARAKAT

MUKASURAT

325

BA

B 1

5R

AN

CA

NG

AN

MA

LA

YS

IA K

ES

EM

BIL

AN

20

06

-20

10

I. PENDAHULUAN

15.01 Dalam tempoh Rancangan Malaysia Kelapan (RMKe-8), program

pembangunan keluarga dan masyarakat dilaksanakan selaras dengan objektif

mewujudkan masyarakat penyayang yang menyokong pembangunan sektor lain

dalam ekonomi. Pelaksanaan program tersebut menyumbang ke arah meningkatkan

kebajikan rakyat dan kualiti hidup yang lebih baik.

15.02 Dalam tempoh Rancangan Malaysia Kesembilan (RMKe-9), pelaksanaan

program pembangunan keluarga dan masyarakat akan memberi penekanan yang

lebih kepada membina keluarga yang berdaya tahan bagi mencapai keseimbangan

yang optimum antara pertumbuhan kebendaan dan pembangunan masyarakat.

Sehubungan ini, usaha ke arah memperkukuh unit kekeluargaan, meningkatkan

penyertaan masyarakat dan peranan masyarakat umum serta badan bukan kerajaan

(NGO) ke arah memupuk masyarakat yang lebih bertolak ansur dan penyayang

akan dilaksanakan. Usaha bersepadu akan diambil untuk memupuk perpaduan

dan integrasi yang lebih kukuh di kalangan rakyat Malaysia bagi memastikan

kestabilan sosial.

II. KEMAJUAN, 2001-2005

15.03 Dalam tempoh RMKe-8, Kerajaan terus melaksanakan program

pembangunan masyarakat bertujuan memperkukuh unit kekeluargaan serta

meningkatkan kualiti hidup rakyat termasuk kanak-kanak, orang kurang upaya

dan warga tua. Program pembangunan keluarga memberi tumpuan ke arah

membina hubungan kekeluargaan yang baik dan mewujudkan kesedaran serta

mengiktiraf keluarga sebagai satu unit penting dalam institusi sosial. Kebajikan

dan perlindungan kanak-kanak terus diberi penekanan manakala kemudahan

untuk orang kurang upaya dan warga tua dipertingkat dan diperluas bagi

memastikan penjagaan yang berkualiti. Program pembangunan masyarakat

dilaksanakan dengan penyertaan NGO dan sektor swasta.

326

MUKASURAT

Pembangunan Keluarga

15.04 Usaha telah diambil bagi memperkukuh unit kekeluargaan sebagai asas

untuk mewujudkan masyarakat aman, makmur dan stabil. Penubuhan majlis

pembangunan wanita, keluarga dan masyarakat di setiap negeri membolehkan

program pembangunan keluarga dilaksanakan secara bersepadu di peringkat

akar umbi. Sehubungan ini, pelbagai program dan aktiviti pencegahan dan sokongan

dilaksanakan dengan kerjasama NGO, sektor swasta serta institusi pendidikan

dan latihan. Aktiviti tersebut bertujuan mewujudkan kesedaran terhadap kepentingan

dan manfaat keluarga bahagia dan harmoni serta membantu keluarga menghadapi

perubahan persekitaran kehidupan.

15.05 Kempen Utamakan Keluarga dilancarkan di peringkat kebangsaan dan

negeri pada tahun 2003 bertujuan mewujudkan kesedaran dan mengiktiraf keluarga

sebagai keutamaan sosial dan unit asas masyarakat yang perlu dilindungi dan

disokong oleh komuniti dan negara. Kerajaan melaksanakan pelbagai dasar mesra

keluarga bagi anggota perkhidmatan awam. Dasar tersebut termasuk pelaksanaan

bekerja lima hari seminggu bagi membolehkan ibu bapa meluangkan masa yang

berkualiti bersama keluarga, melanjutkan cuti menjaga isteri bersalin daripada

tiga kepada tujuh hari dan menyediakan cuti ehsan selama tiga hari apabila berlaku

kematian ahli keluarga terdekat.

15.06 Dalam tempoh Rancangan, pakej SMARTSTART yang menyediakan

maklumat dan pengetahuan kepada pengantin baru mengenai peranan dan

tanggungjawab masing-masing serta kepentingan memupuk hubungan perkahwinan

telah diwujudkan. Pakej tersebut menyediakan maklumat dan nasihat mengenai

tujuh bidang utama, iaitu persediaan perkahwinan, alam perkahwinan, kesihatan

keluarga, kehamilan dan kelahiran, keibubapaan, mengurus pendapatan keluarga

serta mengurus tekanan dan konflik. Di samping itu, modul latihan praperkahwinan

yang seragam bertujuan mendidik mereka yang merancang untuk berkahwin

mengenai peranan dan tanggungjawab dalam perkahwinan telah dibangunkan

setelah mengambil kira pandangan pelbagai pertubuhan agama dan NGO.

15.07 Kerajaan juga telah meluluskan penubuhan pusat latihan dan perkhidmatan

keluarga setempat atau Kompleks KASIH Keluarga bagi menyediakan program

dan perkhidmatan bertujuan mengukuhkan unit kekeluargaan termasuk kaunseling,

kemahiran keibubapaan dan perkhidmatan kesihatan reproduktif. Sehubungan

ini, sebuah kompleks siap dibina di Shah Alam, Selangor. Di samping itu, dua

projek perintis pusat remaja dan belia dikenali sebagai kafe@TEEN ditubuhkan

di Wilayah Persekutuan Kuala Lumpur dan Butterworth, Pulau Pinang. Kafe@TEEN

menyediakan maklumat dan pengetahuan mengenai seksualiti dan kesihatan

reproduktif serta bimbingan dan perkhidmatan yang bersesuaian dengan keperluan

remaja.

MUKASURAT

327

BA

B 1

5R

AN

CA

NG

AN

MA

LA

YS

IA K

ES

EM

BIL

AN

20

06

-20

10

Kanak-Kanak

15.08 Usaha untuk memastikan perlindungan, pemulihan dan pembangunan

kanak-kanak diteruskan bagi menjaga kebajikan dan kepentingan mereka.

Sehubungan ini, Akta Kanak-Kanak 2001 digubal dengan menggabungkan Akta

Mahkamah Juvana 1947, Akta Perlindungan Wanita dan Gadis 1973 dan Akta

Perlindungan Kanak-Kanak 1991. Penggubalan Akta ini mengambil kira prinsip

Konvensyen Mengenai Hak Kanak-Kanak. Akta tersebut mewajibkan pengamal

perubatan, ahli keluarga dan penyedia perkhidmatan penjagaan kanak-kanak

melaporkan kes penderaan kanak-kanak. Sehubungan ini, kes penderaan kanak-

kanak yang dilaporkan meningkat daripada 1,036 pada tahun 2001 kepada 1,656

pada tahun 2005. Akta tersebut juga memberi penekanan kepada tanggungjawab

dan penglibatan ibu bapa dalam pemulihan kanak-kanak dan menangani

ketidakharmonian dalam keluarga melalui penyediaan bengkel interaktif. Mahkamah

khas dikenali sebagai Mahkamah Kanak-Kanak yang diketuai oleh seorang majistret

dengan dua penasihat daripada kalangan orang awam ditubuhkan pada tahun

2002 untuk mendengar kes berkaitan kanak-kanak.

15.09 Pelbagai usaha diambil untuk menangani isu keganasan terhadap kanak-

kanak termasuk meningkatkan penyertaan masyarakat dalam melaksanakan

program pencegahan dan pemulihan. Pasukan Perlindungan Kanak-Kanak dan

Pusat Aktiviti Kanak-Kanak ditubuhkan di peringkat negeri dan daerah untuk

memberi perkhidmatan terutamanya kepada keluarga dan kanak-kanak yang

terdedah kepada keganasan di kawasan berkenaan. Perkhidmatan tersebut

termasuk aktiviti berkaitan kanak-kanak, kaunseling untuk kanak-kanak dan ibu

bapa, kursus keibubapaan serta penjagaan kanak-kanak bertujuan memberi

sokongan psikologi dan motivasi. Dalam tempoh Rancangan, sejumlah 131 pasukan

Perlindungan Kanak-Kanak dengan keahlian aktif seramai 1,572 orang serta 135

Pusat Aktiviti Kanak-Kanak ditubuhkan. Di samping itu, pasukan untuk Mengesan

Penderaan Kanak-Kanak dan Kanak-Kanak Terabai (SCAN) ditubuhkan di hospital

daerah dan negeri untuk menyelia dan memantau kes penderaan kanak-kanak

yang dirujuk kepada hospital. Sejumlah 14 pasukan SCAN ditubuhkan di hospital

negeri dan 690 kes penderaan kanak-kanak dilaporkan.

15.10 Akta Pusat Jagaan Kanak-Kanak 1984 yang bertujuan memastikan

standard minimum penjagaan kanak-kanak di pusat penjagaan dikaji semula pada

tahun 2005 bagi menetapkan langkah penguatkuasaan yang lebih ketat dan

meningkatkan kualiti penjagaan kanak-kanak. Di samping itu, sektor awam dan

swasta digalak untuk menubuhkan kemudahan penjagaan kanak-kanak di tempat

kerja melalui penyediaan pelbagai insentif seperti pemberian bantuan secara

langsung dan rebat cukai. Dalam tempoh Rancangan, sebanyak 86 pusat penjagaan

kanak-kanak berdaftar telah ditubuhkan di tempat kerja manakala seramai 3,197

penyedia khidmat penjagaan kanak-kanak diberi latihan untuk meningkatkan

keupayaan mereka dalam mengendalikan pusat penjagaan kanak-kanak.

328

MUKASURAT

15.11 Kerajaan terus menyediakan institusi penjagaan untuk anak yatim serta

anak yang ditinggalkan, didera dan diabaikan. Dalam tempoh Rancangan, tiga

Rumah Kanak-Kanak yang baru dibina untuk memberi penjagaan dan perlindungan

kepada 320 kanak-kanak. Di samping itu, tujuh Rumah Tunas Harapan ditubuhkan

bagi membolehkan kanak-kanak yang memerlukan penjagaan dan perlindungan

tinggal dalam suasana kekeluargaan. Rumah tersebut disediakan melalui

perkongsian dan kerjasama dengan badan korporat, kerajaan negeri serta agensi

lain yang berkaitan seperti Yayasan Kebajikan Kebangsaan, NGO dan organisasi

berasaskan masyarakat yang memberi manfaat kepada 240 kanak-kanak.

15.12 Selaras dengan Konvensyen Mengenai Hak Kanak-Kanak, usaha diambil

untuk menggalakkan penyertaan lebih ramai kanak-kanak dalam penggubalan

dan proses membuat keputusan. Usaha bina upaya dan memperkasa kanak-

kanak mengenai isu dan hak mereka telah diambil melalui program kesedaran

dengan penyertaan seramai 163 kanak-kanak dalam tempoh Rancangan. Bagi

memastikan suara mereka terus didengar, kanak-kanak juga turut dilibatkan dalam

penilaian Pelan Tindakan Negara (NPA) pertama dan merangka NPA kedua bagi

tempoh 2006–2020. NPA kedua mengambil kira elemen yang terkandung dalam

Konvensyen Mengenai Hak Kanak-Kanak, iaitu keperluan hidup, perlindungan,

pembangunan dan penyertaan kanak-kanak.

Orang Kurang Upaya

15.13 Kerajaan terus menyediakan pelbagai program untuk menjaga dan

membantu orang kurang upaya termasuk penyediaan kemudahan untuk

membolehkan mereka menjalani kehidupan yang normal. Bagi memastikan orang

kurang upaya mendapat akses kepada program tersebut, kempen untuk mendidik

dan meningkatkan kesedaran mengenai keperluan mendaftar orang kurang upaya

telah dimulakan pada tahun 2001. Pada akhir tahun 2005, seramai 150,600 orang

kurang upaya berdaftar dengan Jabatan Kebajikan Masyarakat. Kerajaan juga

menyediakan faedah seperti pemeriksaan kesihatan, pemberian ubat dan

kemudahan wad di hospital kerajaan secara percuma, potongan tambang

perjalanan, pengecualian cukai jalan, dokumen perjalanan percuma, tambahan

pelepasan cukai pendapatan, potongan duti eksais bagi pembelian kenderaan

nasional dan potongan harga bagi pembelian rumah kos rendah.

15.14 Usaha untuk membolehkan orang kurang upaya menyertai kegiatan

masyarakat sekeliling dipergiatkan melalui program pemulihan berasaskan

masyarakat melibatkan keluarga mereka dan masyarakat serta disokong oleh

agensi berkaitan seperti Jabatan Kesihatan, Jabatan Pelajaran dan Jabatan

Kebajikan Masyarakat. Dalam tempoh Rancangan, 313 pusat pemulihan

berasaskan masyarakat ditubuhkan dan memberi manfaat kepada 8,453 orang

kurang upaya.

MUKASURAT

329

BA

B 1

5R

AN

CA

NG

AN

MA

LA

YS

IA K

ES

EM

BIL

AN

20

06

-20

10

15.15 Kerajaan terus menyediakan peluang latihan dan pekerjaan untuk

membantu orang kurang upaya berdikari. Pusat Pemulihan dan Latihan Industri

di Bangi menyediakan latihan kepada 703 orang kurang upaya dalam bidang

komputer, mereka bentuk dan membuat pakaian, membuat peralatan prostetik

dan orthotic serta kerusi roda. Sebanyak 30 peratus daripada pelatih menyertai

pasaran pekerjaan manakala sebahagian lagi mendapat pekerjaan di bengkel

terlindung yang diuruskan oleh Kerajaan dan NGO. Bagi menggalakkan orang

kurang upaya terus bekerja untuk menyara hidup mereka dan keluarga, Elaun

Pekerja Kurang Upaya bernilai RM200 sebulan disediakan mulai tahun 2004 kepada

yang berpendapatan kurang daripada RM750 sebulan. Geran pelancaran dengan

nilai maksimum RM2,700 seorang juga disediakan untuk membantu dan

menggalakkan orang kurang upaya menceburi perniagaan kecil dengan geran

tambahan disediakan untuk membesarkan perniagaan mereka.

15.16 Usaha telah diambil untuk menyediakan lebih banyak kemudahan mesra

orang kurang upaya seperti kemudahan teknologi maklumat dan komunikasi (ICT)

dan kemudahan bebas dari halangan. Di bawah Program Perumahan Rakyat

Bersepadu, pemaju perumahan dikehendaki memperuntukkan 10 peratus daripada

rumah pangsa yang dibina dengan kelengkapan dan kemudahan yang sesuai

untuk orang kurang upaya. Di samping itu, pengangkutan awam seperti rel transit

ringan dan bas juga menyediakan kemudahan yang membolehkan orang kurang

upaya bergerak dan menggunakannya tanpa halangan. Taman Sinar Harapan

siap dibina di Jitra, Kedah menjadikan jumlah keseluruhannya sebanyak tujuh

rumah menempatkan seramai 1,080 orang kurang upaya. Rumah tersebut

dilengkapi dengan pelbagai kemudahan termasuk perubatan pulih anggota, terapi

pekerjaan, terapi muzik, pemulihan kesihatan serta kaunseling untuk membantu

penghuni menjalani kehidupan yang lebih bermakna.

Warga Tua

15.17 Menyedari implikasi sosioekonomi daripada pertambahan peratusan warga

tua, program untuk warga tua diubah daripada pendekatan kebajikan kepada

pendekatan pembangunan bagi memastikan warga tua terus aktif dan produktif.

Program yang diperkenalkan memberi penekanan kepada penyertaan masyarakat

termasuk menggalakkan gaya hidup sihat, aktiviti sosial dan rekreasi. Program

tersebut juga menggalakkan sukarelawan di kalangan warga tua serta aktiviti

antara generasi, program pembelajaran sepanjang hayat dan kemahiran hidup

seperti ICT untuk membolehkan mereka terus memberi sumbangan kepada

keluarga, masyarakat dan negara. Usaha ini selaras dengan Pelan Tindakan

Negara Untuk Orang Tua yang digubal pada tahun 1989 yang bertujuan

menyediakan masyarakat warga tua yang berdikari, mempunyai harga diri dan

maruah yang tinggi.

330

MUKASURAT

15.18 Kerajaan terus mengambil langkah untuk menggalakkan ahli keluarga

menjaga warga tua. Bagi membantu warga tua yang sihat dan aktif menikmati

hidup yang lebih produktif semasa ahli keluarga bekerja, pusat penjagaan harian

telah dibina. Dalam tempoh Rancangan, 15 pusat penjagaan telah dibina dan

diurus oleh NGO yang memberi manfaat kepada 600 warga tua.

15.19 Pelbagai kemudahan dan keistimewaan untuk warga tua diperkenalkan

dalam tempoh Rancangan termasuk penyediaan kaunter dan tempat duduk khas

oleh agensi Kerajaan yang menawarkan khidmat kaunter manakala rebat sebanyak

50 peratus diberikan ke atas tambang perjalanan udara dan kereta api dalam

negeri. Peluang pekerjaan untuk warga tua disediakan oleh Kementerian Sumber

Manusia yang membenarkan majikan menuntut 100 peratus rebat cukai ke atas

kos latihan semula warga tua yang diambil bekerja.

15.20 Penyediaan perkhidmatan institusi untuk menjaga dan melindungi warga

tua diteruskan dengan penubuhan sembilan rumah penjagaan dan dua rumah

warga tua untuk mereka yang berpenyakit kronik. Di samping itu, dua Rumah

Tunas Budi dibina dengan kerjasama sektor swasta yang menyediakan penjagaan

untuk 40 warga tua. NGO telah melengkapkan usaha Kerajaan dalam menyediakan

penjagaan institusi melalui penyediaan asrama dan pondok untuk warga tua bagi

membolehkan mereka terus tinggal dalam komuniti mereka.

Badan Bukan Kerajaan

15.21 Menyedari pentingnya peranan NGO dalam menyumbang kepada

pembangunan sosial negara dan memperkukuh pembentukan masyarakat

penyayang, Kerajaan terus menyediakan geran untuk membantu mereka

melaksanakan pelbagai program dan aktiviti kemasyarakatan terutamanya kepada

golongan masyarakat yang mudah terjejas kepada gejala sosial. Dalam tempoh

Rancangan, geran kepada 210 NGO meningkat daripada RM14.9 juta pada tahun

2001 kepada RM34 juta pada tahun 2005 bagi melaksanakan kegiatan serta

menjalankan program bina upaya kepada sukarelawan dan petugas dalam bidang

penjagaan. Sejumlah 855 petugas telah dilatih untuk membolehkan mereka

melaksanakan peranan dan tanggungjawab dengan lebih berkesan.

Pembangunan Masyarakat

15.22 Dalam tempoh Rancangan, program pembangunan masyarakat terus

dilaksanakan di kawasan luar bandar dan bandar bertujuan memupuk kehidupan

yang harmoni serta menyemai sikap penyayang dan nilai positif di kalangan pelbagai

masyarakat. Di kawasan luar bandar, program pembangunan masyarakat

dilaksanakan oleh Jabatan Kemajuan Masyarakat (KEMAS) bagi menyediakan

peluang kepada penduduk terutamanya golongan termiskin untuk meningkatkan

MUKASURAT

331

BA

B 1

5R

AN

CA

NG

AN

MA

LA

YS

IA K

ES

EM

BIL

AN

20

06

-20

10

status sosioekonomi mereka. Sejumlah 1,310 kelas prasekolah ditubuhkan bagi

kanak-kanak luar bandar mendapat pendidikan formal memanfaatkan seramai

36,570 kanak-kanak.

15.23 Di kawasan bandar, program pembangunan masyarakat dilaksana untuk

memupuk semangat kejiranan dan perpaduan negara. Program tersebut

dilaksanakan melalui Jawatankuasa Rukun Tetangga yang ditubuhkan dalam

kawasan perumahan di seluruh negara. Dalam tempoh Rancangan, sejumlah

780 Jawatankuasa Rukun Tetangga ditubuhkan di kawasan bandar menjadikan

jumlah keseluruhannya 3,065 jawatankuasa dengan keahlian lapan juta orang.

Skop program Rukun Tetangga telah diperluas meliputi aktiviti jangkauan sosial

yang memberi tumpuan kepada kumpulan sasaran tertentu seperti kumpulan

yang terpinggir dan mereka yang memerlukan bantuan termasuk orang kurang

upaya, ibu tunggal, anak yatim serta bekas penagih dadah yang memerlukan

perhatian dan penjagaan daripada masyarakat.

15.24 Bagi meningkatkan keberkesanan Jawatankuasa Rukun Tetangga, program

latihan mengenai kepimpinan, pengurusan konflik, kemahiran asas mengenai

rondaan secara sukarela dan kaunseling telah dianjurkan. Bagi membina budaya

pembelajaran sepanjang hayat di kalangan masyarakat dan membentuk masyarakat

berpengetahuan, ahli jawatankuasa juga digalakkan untuk menyertai program

pembelajaran sepanjang hayat yang dikendalikan di Pusat Rukun Tetangga dan

Pusat Aktiviti Perpaduan. Dalam tempoh Rancangan, sebanyak 42 Pusat Rukun

Tetangga baru dan tiga Pusat Aktiviti Perpaduan dibina di seluruh negara. Bagi

memupuk perpaduan negara dan integrasi di kalangan pelbagai kaum sejak kecil,

kelas prasekolah perpaduan terus diwujudkan. Dalam tempoh Rancangan, 250

kelas prasekolah ditubuhkan menjadikan jumlah keseluruhan 1,396 memberi faedah

kepada 38,040 kanak-kanak.

15.25 Dasar Sosial Negara (DSN) yang dilancarkan pada tahun 2003

menyediakan rangka kerja bagi kemajuan sosial dan pembangunan seimbang

melalui usaha senergi Kerajaan, sektor swasta, persatuan dan komuniti. Bagi

memastikan keberkesanan pelaksanaan dasar tersebut, sebuah majlis antara

kementerian telah ditubuh untuk memantau serta menilai pencapaian projek

pembangunan sosial yang dilaksanakan oleh pelbagai kementerian dan agensi

dalam memenuhi rangka kerja DSN. Pelaksanaan DSN diperkukuhkan dengan

penubuhan Pusat Rujukan Sosial yang menyediakan khidmat kaunseling dan

maklumat mengenai program pembangunan sosial bagi memenuhi keperluan

rakyat. Di samping itu, pusat tersebut menjadi tempat mesyuarat di peringkat

komuniti. Dalam tempoh Rancangan, sejumlah 47 Pusat Rujukan Sosial ditubuhkan

di seluruh negara yang menyediakan perkhidmatan kepada 38,820 penduduk

terutamanya di kawasan luar bandar.

332

MUKASURAT

III. PROSPEK, 2006-2010

15.26 Dalam tempoh RMKe-9, penekanan akan terus diberi ke arah membina

keluarga yang berdaya tahan dan membentuk masyarakat Malaysia yang lebih

penyayang. Bagi tujuan ini, program pembangunan keluarga akan dilaksana

terutamanya bagi meningkatkan lagi penyertaan masyarakat dalam memberi

perhatian kepada kumpulan masyarakat yang mudah terjejas kepada gejala sosial.

Sehubungan ini, usaha sektor awam akan dilengkapkan oleh sektor swasta dan

NGO menerusi program perkongsian dan program bersama. Penekanan akan

terus diberi kepada usaha memupuk perpaduan negara dan meningkatkan integrasi

di kalangan rakyat Malaysia melalui program yang diperkukuh dan diselaraskan.

Teras strategik dalam tempoh RMKe-9 adalah seperti berikut:

❑ memperkukuhkan institusi kekeluargaan ke arah membentuk masyarakat

yang lebih penyayang dan berdaya tahan;

❑ memperkukuhkan sistem penyampaian sokongan sosial;

❑ menggalakkan penglibatan yang lebih besar masyarakat tempatan dan

NGO dalam usaha pembangunan sosial; dan

❑ meningkatkan pembangunan masyarakat dan perpaduan negara.

Pengukuhan Institusi Kekeluargaan

Pembangunan Keluarga

15.27 Menyedari bahawa keluarga merupakan penentu utama bagi negara yang

sihat, dinamik, produktif dan berdaya saing, program yang menyumbang ke arah

pengukuhan unit kekeluargaan akan terus diberi penekanan. Memandangkan

berlakunya perubahan terhadap struktur dan perhubungan kekeluargaan

sebagaimana ditunjukkan oleh pertambahan peratusan keluarga nuklear dan yang

mempunyai dwi-pendapatan, usaha yang lebih gigih akan diambil untuk memastikan

peranan keluarga dikekalkan sebagai asas perhubungan sosial dan penstabil

serta agen penjagaan kepada golongan muda dan tua. Bagi tujuan tersebut,

Dasar Keluarga Negara akan digubal dengan matlamat untuk membangun dan

memperkukuhkan institusi kekeluargaan serta mempromosi konsep mengutamakan

keluarga. Dasar tersebut akan memastikan inisiatif kesejahteraan keluarga diambil

kira dalam penyediaan semua dasar, undang-undang, program, perkhidmatan

dan kemudahan.

15.28 Program pembangunan keluarga akan dikaji semula bagi membentuk

pendekatan bersepadu yang mensasarkan peringkat pusingan hidup keluarga

yang berbeza dan memenuhi keperluan setiap ahli serta memperkasakan mereka

dengan pengetahuan dan kemahiran bagi menghadapi cabaran kehidupan moden.

MUKASURAT

333

BA

B 1

5R

AN

CA

NG

AN

MA

LA

YS

IA K

ES

EM

BIL

AN

20

06

-20

10

Sehubungan ini, usaha akan terus diambil bagi memperkukuhkan institusi

kekeluargaan melalui pembangunan, pelaksanaan dan perluasan program

pencegahan, sokongan dan pemulihan. Program tersebut akan memberi penekanan

terhadap budaya saling menghormati, menjaga dan berkongsi sumber dan

tanggungjawab di kalangan ahli keluarga. Bagi tujuan ini, modul berkaitan peranan

datuk dan nenek akan dibangunkan. Modul ini akan memberi lebih penekanan

kepada perhubungan antara generasi dan mengiktiraf peranan mereka dalam

memperkukuhkan institusi kekeluargaan termasuk pemupukan dan pemeliharaan

nilai tradisi, kebudayaan dan keagamaan. Di samping itu, usaha juga akan diambil

untuk melaksanakan program latihan semula kaunselor supaya mereka dapat

memperbaiki dan meningkatkan kemahiran dan pengetahuan secara berterusan.

15.29 Menyedari pertambahan penyertaan wanita dalam tenaga buruh, langkah

akan diambil bagi mewujudkan kesedaran dan memberi pengetahuan kepada

ibu bapa mengenai kepentingan dan perlunya keseimbangan antara tanggungjawab

kerja dengan keluarga. Sehubungan ini, program Parenting@Work akan dibangun

berdasarkan modul pembangunan keluarga sedia ada bagi menyediakan bimbingan

mengenai kemahiran keibubapaan, memastikan kestabilan dan keutuhan unit

keluarga serta melengkapkan keluarga dalam menghadapi cabaran hidup moden.

Pada peringkat awal, program ini akan dilaksana di semua agensi kerajaan di

peringkat persekutuan dan negeri.

15.30 Usaha akan terus diambil bagi melaksanakan program yang memupuk

keperibadian dan nilai kekeluargaan yang menyumbang ke arah keutuhan, integriti,

kemantapan dan kesepaduan keluarga. Sehubungan ini, perkhidmatan dan program

mesra keluarga yang menyumbang ke arah pengukuhan perkahwinan, pemupukan

nilai kekeluargaan dan perkongsian sumber, tanggungjawab dan tugas yang

saksama akan dilaksana. Kursus praperkahwinan akan dijalankan secara lebih

meluas kepada pasangan yang akan berkahwin untuk mendidik mereka mengenai

peranan dan tanggungjawab serta memastikan mereka bersedia untuk berkahwin.

Keluarga yang rapuh dan terpinggir akan terus diberi keutamaan supaya mereka

dapat memikul tanggungjawab keluarga dan masyarakat sepenuhnya. Di samping

itu, media massa perlu memberi lebih penekanan dalam mempromosi dan menyebar

nilai positif dan maklumat yang selaras dengan sosiobudaya negara dan kepekaan

keluarga seterusnya menyumbang ke arah pembangunan individu dan keluarga.

15.31 Dalam tempoh Rancangan, lebih banyak penyelidikan akan dijalankan

mengenai isu semasa dan baru berkaitan kependudukan dan kekeluargaan

termasuk keperluan golongan istimewa seperti orang tua, ibu atau bapa tunggal

dan remaja. Hasil daripada aktiviti penyelidikan ini akan membantu penggubalan

dasar sosial dan program pencelahan ke arah pengukuhan unit kekeluargaan.

Sehubungan ini, penunjuk pembangunan keluarga juga akan dirangka untuk menilai

impak program tersebut ke atas kesejahteraan keluarga.

334

MUKASURAT

Pengukuhan Sistem Penyampaian Sokongan Sosial

Kanak-Kanak

15.32 Memandangkan keluarga merupakan unit asas kepada masyarakat dan

pewujudan persekitaran kepada tumbesaran dan kesejahteraan ahli keluarga

terutamanya kanak-kanak, usaha bersepadu ke arah memperkukuhkan institusi

dan mekanisme sokongan kekeluargaan akan diteruskan dalam tempoh

RMKe-9. Usaha tersebut membantu menjaga kebajikan, memberi perlindungan,

pembangunan dan penyertaan kanak-kanak. Usaha tersebut juga meliputi

penyatuan program sedia ada, peningkatan jaminan kualiti dan pengukuhan

program sokongan lain termasuk bina upaya kakitangan dan menaik taraf

kemudahan sedia ada.

15.33 Susulan kepada NPA pertama 1990-an, NPA kedua (2006-2020) akan

dilaksana untuk meningkatkan kualiti hidup kanak-kanak dengan memberi

penekanan kepada perlindungan, pembangunan dan penyertaan mereka selaras

dengan Konvensyen Mengenai Hak Kanak-Kanak dan Wawasan 2020. Dasar

Pembangunan dan Penjagaan Awal Kanak-Kanak akan digubal bagi menyediakan

rangka kerja dasar untuk pembangunan strategi dan program masa hadapan

yang akan memastikan pembangunan kanak-kanak secara keseluruhannya adalah

menepati keperluan dan hak mereka. Dasar ini akan merangkumi isu berkaitan

dengan mereka yang berada dalam kumpulan umur dari semenjak kelahiran

sehingga berumur enam tahun.

15.34 Penyertaan masyarakat akan terus menjadi strategi utama dalam program

pencegahan dan pemulihan untuk kanak-kanak dalam tempoh Rancangan. Peranan

pasukan perlindungan kanak-kanak, Jawatankuasa Kebajikan Kanak-Kanak dan

penasihat mahkamah untuk Mahkamah Kanak-Kanak akan dipertingkatkan melalui

usaha bina upaya yang akan memudahkannya berfungsi dengan berkesan dalam

membantu memberi perlindungan yang terbaik kepada kanak-kanak dan

menjalankan program pencegahan dan pemulihan bagi membendung pelbagai

masalah sosial di kalangan kanak-kanak. Usaha untuk meningkatkan kesedaran

dan program latihan khusus akan dilaksanakan untuk memberi pengetahuan dan

kemahiran kepada semua ahli berkaitan dengan kanak-kanak, pengetahuan

prosedur mahkamah, penyediaan akta yang berkaitan dan kesedaran mengenai

hak kanak-kanak.

15.35 Akta Pusat Penjagaan Kanak-Kanak 1984 akan dikaji semula bagi

menambahbaik lagi penyediaan perkhidmatan yang berkualiti selaras dengan

prinsip pembangunan dan penjagaan awal kanak-kanak. Penubuhan pusat

penjagaan kanak-kanak berasaskan komuniti akan menyediakan kemudahan

penjagaan kanak-kanak yang berkualiti, mampu dibayar dan mudah diperoleh

terutamanya bagi golongan berpendapatan rendah di kawasan bandar yang tidak

mampu menghantar anak mereka ke pusat penjagaan kanak-kanak yang diuruskan

oleh sektor swasta.

MUKASURAT

335

BA

B 1

5R

AN

CA

NG

AN

MA

LA

YS

IA K

ES

EM

BIL

AN

20

06

-20

10

Orang Kurang Upaya

15.36 Program mengintegrasikan orang kurang upaya ke dalam masyarakat

bagi membolehkan mereka menjalani kehidupan yang normal akan terus dipergiat.

Bagi memastikan orang kurang upaya tidak terpinggir, proses pendaftaran orang

kurang upaya akan diperkemas untuk perancangan program dan kemudahan

yang teratur. Sistem pendaftaran secara dalam talian akan dilaksana bagi

membolehkan Kerajaan mengetahui tahap ketidakupayaan mereka sebelum

menggubal program yang bersesuaian untuk pembangunan orang kurang upaya.

15.37 Akta Orang Kurang Upaya akan digubal untuk meningkatkan dan

melindungi hak orang kurang upaya supaya hidup bermaruah dan mempunyai

harga diri. Akta ini akan memberi hak kepada mereka untuk diterima oleh

masyarakat, meningkatkan akses kepada pendidikan dan latihan vokasional,

pekerjaan, persekitaran bebas dari halangan serta akses kepada ICT.

15.38 Program pemulihan berasaskan komuniti terbukti berkesan dari segi kos

dan merupakan pilihan yang berkesan kepada institusi pemulihan bagi orang

kurang upaya. Sehubungan ini, lebih banyak pusat pemulihan berasaskan komuniti

akan ditubuh dalam RMKe-9. Pusat pemulihan ini akan dibangunkan sebagai

pusat khidmat setempat bagi menyediakan perkhidmatan yang lebih komprehensif

kepada orang kurang upaya. Antara perkhidmatan yang akan disediakan ialah

pemeriksaan dan pengesanan ketidakupayaan, khidmat rujukan, penyebaran

maklumat mengenai orang kurang upaya, latihan vokasional dan penempatan

pekerjaan, pendaftaran orang kurang upaya dan perkhidmatan sokongan.

Warga Tua

15.39 Langkah akan diambil bagi menyediakan persekitaran supaya warga tua

sentiasa sihat, aktif dan selamat dalam meneruskan kehidupan mereka dengan

bermaruah dan dihormati serta dapat berdikari dan hidup bersama anggota

keluarga, masyarakat dan negara dengan lebih bermakna. Program akan

dilaksanakan untuk mewujudkan kesedaran yang tinggi di kalangan anggota

keluarga dan masyarakat supaya menjaga warga tua. Sehubungan ini, nilai seperti

tanggungjawab kekeluargaan, kasih sayang dan persefahaman dalam menjaga

warga tua akan diberi penekanan. Penyertaan di peringkat masyarakat akan

dipertingkat melalui jaringan perkhidmatan masyarakat yang kukuh dan penyediaan

peluang untuk melibatkan diri dalam aktiviti sosial dan ekonomi. Usaha yang

lebih teratur dan tersusun dalam pelaksanaan program pembangunan untuk warga

tua akan dilaksanakan bagi memastikan penyertaan yang berkesan kumpulan

sasar dalam usaha pembangunan negara. Di samping itu, kemahiran, pengalaman

dan sumbangan warga tua terhadap pembangunan negara akan ditingkatkan

melalui kerjasama di antara Kerajaan, masyarakat awam, NGO dan sektor swasta.

336

MUKASURAT

15.40 Bagi membantu keluarga memainkan peranan yang lebih berkesan dan

bermakna dalam menjaga ibu bapa yang tua, pelbagai perkhidmatan sokongan

masyarakat termasuk bantuan dan perkhidmatan sokongan di rumah dan penilaian

terapi pekerjaan akan disediakan pada kadar mampu dibayar. Di samping itu,

perkhidmatan kaunseling di kalangan masyarakat akan digalak bagi memberi

pengetahuan kepada warga tua mengenai psikologi dan kemahiran diri. Usaha

tersebut akan membantu mereka menjadi lebih cekap dalam menangani perubahan

sosial, ekonomi dan psikologi yang berkaitan dengan penuaan.

15.41 Bagi memastikan kesejahteraan masyarakat keseluruhannya,

penambahbaikan yang berterusan untuk meningkatkan mekanisme penyampaian

akan diambil selaras dengan harapan masyarakat untuk mendapat perkhidmatan

yang cepat dan berkesan. Program jangkauan masyarakat akan diambil sebagai

langkah proaktif untuk memastikan warga tua yang memerlukan tidak ketinggalan

dalam arus perdana pembangunan. Unit kebajikan bergerak, iaitu Unit Mayang

akan ditubuh dengan objektif menyediakan perkhidmatan kebajikan kepada

masyarakat secara langsung. Unit ini akan menyediakan perkhidmatan profesional

seperti kaunseling di samping memproses permohonan untuk mendapatkan bantuan

kewangan serta pembayaran, pendaftaran orang kurang upaya, khidmat sokongan

serta operasi bantuan bencana alam.

Bantuan Kewangan

15.42 Program pembangunan untuk kanak-kanak, orang kurang upaya dan warga

tua dalam tempoh Rancangan akan dipertingkatkan dengan penyediaan bantuan

kewangan seperti Bantuan Kanak-Kanak, Bantuan Orang Tua, Bantuan Geran

Pelancaran dan Bantuan Alat Tiruan. Bantuan yang akan disediakan dijangka

memberi faedah kepada 150,000 penerima.

Peningkatan Penglibatan Badan Bukan Kerajaan

15.43 Menyedari peranan NGO, Kerajaan akan terus memberi sokongan yang

perlu untuk membolehkan NGO bergiat dan membangunkan program dan

menyediakan kemudahan berterusan untuk kumpulan terpinggir dan yang mudah

terjejas kepada gejala sosial. Sehubungan ini, usaha untuk meningkatkan bina

upaya NGO akan diteruskan melalui program pembangunan sumber manusia.

Bagi memastikan penjagaan berkualiti disediakan kepada kumpulan sasar, pindaan

kepada Akta Pusat Jagaan 1993 akan memudahkan pendaftaran semua institusi

yang diuruskan oleh NGO dan memperkukuhkan penguatkuasaan akta berkenaan.

Di samping itu, garis panduan untuk pengurusan rumah kanak-kanak akan

disediakan sebagai mekanisme jaminan kualiti untuk menentu dan memastikan

kualiti dan standard rumah kanak-kanak yang diuruskan oleh NGO.

MUKASURAT

337

BA

B 1

5R

AN

CA

NG

AN

MA

LA

YS

IA K

ES

EM

BIL

AN

20

06

-20

10

Peningkatan Pembangunan Masyarakat dan Perpaduan Negara

Pembangunan Masyarakat

15.44 Program pembangunan masyarakat dengan objektif untuk memupuk nilai

positif, menyemai hidup berjiran dan mengekalkan keharmonian di kalangan

masyarakat berbilang etnik serta menanam semangat berdikari akan terus

dilaksanakan di kawasan luar bandar dan bandar. Di kawasan luar bandar,

pendidikan tidak formal termasuk pendidikan pembangunan keluarga melalui

pelaksanaan kelas mengenai makanan dan pemakanan, kesihatan keluarga dan

kebersihan serta ekonomi rumah tangga akan diteruskan untuk meningkatkan

lagi kualiti hidup masyarakat di luar bandar. Pembinaan pusat sumber baru dan

pusat khidmat masyarakat akan menyediakan lebih banyak peluang kepada

keluarga di luar bandar terlibat dalam program pembangunan masyarakat.

Jawatankuasa Keselamatan dan Kemajuan Kampung akan digalak untuk

bekerjasama dengan sektor swasta bagi melaksanakan projek pembangunan

masyarakat.

15.45 Di kawasan bandar, lebih banyak Jawatankuasa Rukun Tetangga akan

ditubuhkan dan skop aktivitinya akan diperluaskan lagi meliputi golongan muda

melalui program Rakan Muda. Usaha yang lebih giat akan dilaksana oleh

jawatankuasa tersebut untuk menggalakkan penyertaan masyarakat dan memupuk

hidup berjiran serta membantu mengurangkan jenayah di kawasan perumahan.

Persatuan penduduk serta kelab sosial dan rekreasi akan terus digalak untuk

memperluaskan program jangkauan sosial untuk menyemai sikap saling

menghormati dan bertolak ansur di kalangan pelbagai masyarakat.

15.46 Bagi menggalak dan memperkukuhkan lagi kerjasama antara etnik dan

meningkatkan persefahaman di kalangan masyarakat, profil penduduk dalam

sesuatu kawasan perumahan akan dibangunkan untuk memastikan pendekatan

yang lebih sistematik ke arah merancang kegiatan dan melaksanakan inisiatif

untuk membangunkan masyarakat. Latihan dalam pelbagai bidang seperti

pengurusan konflik dan kaunseling akan dijalankan untuk membolehkan ahli

masyarakat menangani cabaran yang dihadapi dalam kehidupan bermasyarakat.

Semangat gotong-royong dan komitmen yang tinggi untuk mencapai perpaduan

dalam masyarakat yang berbilang etnik dan budaya akan dipupuk melalui pelbagai

program. Aktiviti yang menjana pendapatan akan digalak di kalangan para ahli

bertujuan meningkatkan taraf ekonomi mereka. Lebih banyak kelas perpaduan

prasekolah akan ditubuhkan dalam tempoh Rancangan untuk memupuk sikap

saling menghormati, meningkatkan persefahaman dan cintakan negara di kalangan

generasi muda.

15.47 Pelbagai program perpaduan yang menggalakkan penglibatan rakyat

daripada berbilang etnik diteruskan untuk membolehkan semua peringkat

338

MUKASURAT

masyarakat berinteraksi dan lebih memahami antara satu sama lain. Program

tersebut termasuk aktiviti kebudayaan di peringkat persekutuan dan negeri serta

sambutan perayaan pelbagai etnik di negara ini. Usaha akan terus diambil untuk

mendidik dan mewujudkan kesedaran di kalangan masyarakat pelbagai etnik

terhadap kepentingan perpaduan sebagai agenda utama dalam semua aspek

kehidupan dan ianya perlu diamalkan, diterap dan diperkukuhkan dari masa ke

semasa. Sehubungan ini, media perlu memainkan peranan yang lebih penting.

15.48 Bagi memastikan kejayaan pelaksanaan DSN, Kerajaan komited untuk

mengubah sikap dan minda serta meningkatkan lagi kesedaran di semua peringkat

jentera kerajaan dan NGO dalam menangani isu sosial. Sehubungan ini, usaha

bersepadu melibatkan sektor awam dan swasta serta NGO akan dilaksana untuk

mengenal pasti langkah dan pendekatan yang lebih berkesan terutamanya dalam

menangani gejala sosial dalam masyarakat. Jentera dan sumber sedia ada dalam

komuniti akan digunakan ke tahap maksimum bagi melengkapkan usaha Kerajaan

dalam menyediakan penjagaan dan perkhidmatan kepada kumpulan sasar.

15.49 Dalam tempoh Rancangan, Institut Sosial Malaysia (ISM) akan terus melatih

pekerja sosial dan petugas dalam bidang penjagaan yang profesional dengan

memberi penekanan kepada penjagaan yang berkualiti. Standard Kebangsaan

Untuk Kecekapan Kerja Sosial akan dilaksana untuk menyediakan pengamal

sosial dalam menghadapi cabaran global seperti bencana alam, keselamatan

sosial, penuaan penduduk dan pembasmian kemiskinan. ISM akan menjadi sebuah

hab untuk melatih pengamal sosial di rantau ini.

IV. INSTITUSI PELAKSANA DAN PERUNTUKAN

15.50 Kementerian Pembangunan Wanita, Keluarga dan Masyarakat akan terus

menjadi agensi peneraju dalam pelaksanaan program pembangunan keluarga

dan masyarakat. Di samping itu, program untuk melengkapkan usaha tersebut

akan dilaksana oleh Jabatan Perpaduan Negara dan Integrasi Nasional serta

KEMAS.

15.51 Dalam tempoh RMKe-9, peruntukan sebanyak RM842.5 juta akan

disediakan bagi program pembangunan keluarga dan masyarakat, seperti

ditunjukkan dalam Jadual 15-1. Daripada jumlah tersebut, 55 peratus akan

diperuntukkan kepada program perkhidmatan kebajikan termasuk penjagaan,

perlindungan dan pemulihan kanak-kanak, orang kurang upaya dan warga tua

manakala 45 peratus akan diperuntukkan kepada program pembangunan keluarga

dan masyarakat.

MUKASURAT

339

BA

B 1

5R

AN

CA

NG

AN

MA

LA

YS

IA K

ES

EM

BIL

AN

20

06

-20

10

V. PENUTUP

15.52 Program pembangunan keluarga dan masyarakat dalam tempoh RMKe-

8 telah dilaksanakan dengan tujuan meningkatkan akses dan liputan kepada

sebahagian besar penduduk Malaysia untuk mencapai kualiti hidup yang lebih

baik. Sumbangannya kepada seluruh pembangunan ekonomi dan kesejahteraan

masyarakat umum akan terus diberi penekanan dalam tempoh RMKe-9 melalui

penambahbaikan dalam sistem penyampaian dan peningkatan program bina upaya.

Usaha yang giat akan diambil untuk memupuk dan memperkukuhkan perpaduan

negara serta integrasi sosial khususnya di kalangan generasi muda.

JADUAL 15-1

PERBELANJAAN DAN PERUNTUKAN PEMBANGUNAN BAGI PROGRAMPEMBANGUNAN KELUARGA DAN MASYARAKAT, 2001-2010

(RM juta)

RMKe-8 RMKe-9

Perbelanjaan Peruntukan

Pembangunan Keluarga 19.1 30.1

Perkhidmatan Kebajikan 220.1 463.4

Pembangunan Masyarakat 429.6 264.0

Perpaduan dan Integrasi 70.0 85.0

Jumlah 738.8 842.5

Sumber: Unit Perancang Ekonomi

Program

1

KURIKULUM SEJARAH KE ARAH PEMBENTUKAN PERPADUAN KAUM DI MALAYSIA

Ahamad bin Rahim

IPG Kuala Terengganu

Azwani bin Ismail Bahagian Sumber Manusia MARA

Dr Abdul Razaq bin Ahmad

Universiti Kebangsaan Malaysia

Prof Madya Dr Datin Zahara binti Aziz Universiti Kebangsaan Malaysia

Dr Sharifah Nur Puteh

Universiti Kebangsaan Malaysia

Abstrak

Masyarakat Malaysia merupakan masyarakat yang berbilang kaum yang majoritinya terdiri daripada kaum Melayu, Cina dan India. Pelbagai usaha telah dilakukan bagi mengeratkan perpaduan kaum di Malaysia sama ada oleh pihak kerajaan ataupun badan-badan bukan kerajaan. Oleh itu, kertas kerja ini akan membincangkan peranan pendidikan Sejarah di sekolah menengah bagi membantu meningkatkan usaha yang ada ke arah mempertingkatkan tahap integrasi kaum di Malaysia. Pendidikan Sejarah merupakan satu mata pelajaran yang dianggap relevan dalam menerapkan nilai-nilai perpaduan kaum dalam masyarakat multietnik di negara ini. Kertas kerja ini meninjau dari aspek permasalahan dalam pendidikan Sejarah dan mencadangkan beberapa langkah yang sesuai bagi menjadikan mata pelajaran Sejarah mampu menerapkan nilai-nilai yang berkaitan dengan hubungan kaum dari aspek kandungan, penerapan nilai dan aktiviti pengajaran dan pembelajaran. Seterusnya kertas kerja ini juga mencadangkan langkah-langkah yang perlu dilakukan di sekolah dan pihak Kementerian Pelajaran Malaysia (KPM) bagi memantapkan aplikasi pendidikan Sejarah ke arah mencapai matlamat pendidikan Sejarah dalam membentuk sikap toleransi, patriotisme, kewarganegaraan dan nilai-nilai murni ke arah melahirkan masyarakat yang bersatu padu selari dengan konsep 1 Malaysia. Kata Kunci : Kurikulum, Pendidikan Sejarah, Integrasi Kaum

2

PENGENALAN Konteks Masyarakat Majmuk di Malaysia Furnivall (1965) mengatakan masyarakat majmuk merujuk kepada penduduk pelbagai kaum yang tinggal di suatu kawasan tetapi mengamalkan kebudayaan, agama, bahasa dan adat resam yang tersendiri. Beliau menjelaskan masyarakat Malaysia sering ditakrifkan sebagai masyarakat majmuk dengan komuniti Melayu, Cina dan India yang hidup sebelah-menyebelah tetapi berbeza dari segi kepercayaan, budaya dan bahasa. Walaupun mereka hidup sebelah-menyebelah tetapi mereka terpisah dari segi perbezaan bahasa, budaya dan kepercayaan. Malaysia adalah sebuah negara yang terdiri daripada pelbagai bangsa, keturunan dan agama. Mengikut Jabatan Perangkaan Negara (2006), komposisi jumlah penduduk di Malaysia adalah seramai 26.64 juta orang. Daripada jumlah tersebut, 24.8 juta orang merupakan warganegara Malaysia manakala bakinya 1.84 juta orang merupakan bukan warganegara Malaysia. Kaum Melayu mewakili 54% daripada populasi penduduk iaitu seramai 13.48 juta orang. Kaum bumiputera selain daripada Melayu seramai 2.93 juta orang yang mewakili 11.8%. Oleh itu, kaum Bumiputera mewakili 65.8% daripada jumlah keseluruhan warganegara Malaysia. Kira-kira 25% daripada penduduk Malaysia ialah kaum Cina iaitu seramai 6.22 juta orang, 7.5% terdiri daripada kaum India seramai 1.86 juta orang, manakala kaum lain pula mewakili 1.7% iaitu seramai 318.9 ribu orang. Masyarakat yang pelbagai etnik ini hidup dengan aman dan mengamalkan kepercayaan dan budaya masing-masing secara bebas dan saling menghormati antara satu sama lain. Menurut Faridah et al. (2008) hubungan etnik yang merujuk kepada interaksi antara etnik yang berbeza (interetnik) atau interaksi dalam kumpulan etnik yang sama (intraetnik), kepelbagaian kelompok etnik di Malaysia telah diterima oeh semua rakyat dan ini merupakan sumber kekuatan perpaduan di Malaysia. Dari segi sejarah, kerjasama dan ikatan perpaduan pelbagai bangsa dan kaum di Malaysia bermula dengan apa yang dinamakan sebagai kontrak sosial antara etnik terbesar di Malaysia. Kontrak sosial adalah satu persetujuan dalam kalangan masyarakat berbilang kaum melalui proses muafakat dan musyawarah ke arah peralihan kuasa

3

pemerintahan sendiri daripada pihak Inggeris dan dimanifestasikan melalui kemenangan Perikatan dalam pilihan raya 1955. Semangat kontrak sosial ini berasaskan semangat kerjasama dan setia kawan serta perkongsian kuasa yang kemudiannya terjelma dalam perjuangan menuntut kemerdekaan dan penggubalan Perlembagaan Persekutuan. (Anuar dan Nur Atiqah, 2008). Jika dilihat dari data yang dinyatakan oleh Jabatan Perangkaan Negara (2006), maka tidak hairanlah isu perpaduan kaum menjadi suatu agenda yang diberi perhatian serius oleh kerajaan. Kepelbagaian ini seharusnya diurus dengan baik kerana kita tidak mahu peristiwa 13 Mei 1969 berulang kembali, ekoran sifat masyarakat yang heterogen. (Azwani & Zahara, 2009). Oleh yang demikian, perpaduan menjadi perkara utama bagi sesuatu dasar, pelan dan perancangan yang dibentuk oleh kerajaan. LATAR BELAKANG KURIKULUM SEJARAH DI MALAYSIA Pendidikan zaman penjajahan British mencerminkan kepentingan penjajah. Ini jelas digambarkan melalui mata pelajaran Sejarah yang dijadikan saluran propaganda British yang amat berkesan. British memperkenalkan kurikulum Sejarah yang berbeza-beza antara sekolah aliran British dan sekolah aliran Melayu. Sekolah-sekolah Cina dan Tamil pula menggunakan kurikulum Sejarah dari negara China dan India. Sejarah British diberi tempat yang penting dalam kurikulum Sejarah (Khoo Kay Kim, 1992). Ini diakui oleh Abdul Razaq (2007) yang menjelaskan kurikulum Sejarah lebih menceritakan latar belakang masyarakat Eropah ataupun sejarah England itu sendiri. Bagi Jamaliah (2005), sebenarnya inilah yang menyebabkan wujudnya jurang dalam pendidikan sejarah antara murid sekolah aliran Inggeris, Cina dan Tamil. Hal ini mengakibatkan identiti dan nilai kerjasama tidak wujud dalam kalangan masyarakat ketika itu. Pada peringkat awal pendidikan Sejarah yang diperkenalkan di sekolah-sekolah aliran Melayu lebih berbentuk kepada Kesusasteraan Melayu Klasik. British tidak menekankan pendidikan Sejarah tempatan dalam kalangan masyarakat di Tanah Melayu kerana dikhuatiri boleh menggugat kepentingan politik dan ekonominya. Hanya selepas negara mencapai kemerdekaan, pengaruh kurikulum British dilihat semakin

4

berkurangan (Maharom Mahmood, 2001). Sementara pengaruh kurikulum Sejarah negara India dan Cina tamat apabila Laporan Razak 1956 dikemukakan untuk memastikan satu sukatan pengajaran dan peperiksaan yang sama dilaksanakan demi perpaduan kaum di negara ini. Selepas Perang Dunia ke-2 kurikulum Sejarah mula memberi penekanan ke arah perpaduan dan integrasi kaum. Pada tahun 1973, terdapat perbincangan untuk mengkaji semula kurikulum Sejarah. Kurikulum yang sedia ada dilihat terlalu luas dan tidak bersifat tempatan (Siti Zainun Mat, 1998; 1990). Beberapa forum seperti Kongres Kebudayaan Malaysia 1971, Seminar Sejarah Malaysia 1 dan 11 yang diadakan dalam tahun 1973 dan 1974 (Siti Zainun Mat, 1988 dan 1990) telah diadakan untuk membincangkannya. Dapatan seminar telah menggesa pihak Kementerian Pelajaran Malaysia menggunakan pendekatan ‘berpusatkan ke-Malaysiaan’ dalam menggubal sukatan pelajaran dan penulisan buku teks Sejarah (Siti Zainun Mat 1988, 1990). Hanya pada tahun 1989, Kementerian Pelajaran Malaysia telah menjadikan mata pelajaran Sejarah sebagai subjek teras yang wajib diambil oleh semua pelajar. Bagi Aini Hassan (2008) perubahan ini merupakan satu anjakan besar dalam falsafah dan konsepsi pengajaran dan pembelajaran Sejarah di sekolah. Falsafah, matlamat dan objektif pengajaran dan pembelajaran telah dinyatakan dengan jelas. Fokus terhadap sejarah tempatan telah diterapkan dalam kurikulum. Pembahagian tajuk pula dilakukan mengikut tema-tema (PPK, 2002). Perkembangan kurikulum Sejarah pra dan pascamerdeka telah mengalami perubahan pesat, selari dengan tuntutan semasa.

KEDUDUKAN MATA PELAJARAN SEJARAH Matlamat pendidikan Sejarah bagi peringkat menengah rendah dan menengah atas ialah memupuk semangat taat setia kepada bangsa dan negara serta berbangga menjadi warganegara Malaysia. Kandungan kurikulum yang disediakan, memberikan fokus kepada pemahaman yang menyeluruh tentang sejarah negara yang merangkumi jangka masa lima ratus tahun dan dibuat secara kronologis iaitu mengikut susunan tahun. Pengajaran dan pembelajaran Sejarah seharusnya memberi tumpuan kepada pemerolehan pengetahuan, perkembangan kemahiran dan

5

pemupukan nilai-nilai. Kedudukan mata pelajaran Sejarah dijelaskan seperti yang berikut:

“ mata pelajaran Sejarah dalam KBSM, merupakan mata pelajaran teras yang wajib dipelajari oleh semua pelajar sekolah menengah.”

(Kementerian Pelajaran Malaysia, 2002)

Langkah Kementerian Pelajaran menjadikan subjek Sejarah sebagai subjek wajib lulus pada tahun 2012 di peringkat SPM dilihat sangat signifikan dalam konteks semasa. Seterusnya menjadikannya sebagai subjek teras untuk sekolah rendah mulai 2014. Ini selaras dengan transformasi dalam sistem pendidikan negara dengan perubahan KBSR kepada KSSR mulai tahun 2011. Ini secara tidak langsung akan memartabatkan lagi kedudukan mata pelajaran ini di kaca mata masyarakat. Shakila Yacob (2010) melihat langkah mewajibkan subjek Sejarah ini bertujuan untuk memartabatkan ilmu sejarah di Malaysia, menonjolkan kepentingan dan kerelevanan ilmu sejarah dalam setiap aspek kehidupan rakyat Malaysia dan memperkasakan legasi sejarah Malaysia yang mencerminkan kepelbagaian masyarakat selari dengan perjuangan 1 Malaysia.

Berdasarkan kenyataan di atas, dapatlah disimpulkan bahawa pembuat dasar negara sangat peka terhadap kepentingan mata pelajaran ini sebagai wawasan masa hadapan dalam membina perpaduan bangsa dan negara. Dasar mewajibkan pelajar sekolah menengah mempelajari sejarah adalah menepati kehendak Falsafah Pendidikan Kebangsaan (FPK) yang inginkan perkembangan jasmani, emosi, rohani dan intelek pelajar secara serentak dan bersepadu. Sebelum ini mata pelajaran Sejarah dianggap sebagai mata pelajaran kelas kedua dan dikaitkan dengan pelajar-pelajar aliran sastera (Omar 1992 dan Abdul Ghani 2008).

MATLAMAT PENDIDIKAN SEJARAH Pendidikan Sejarah bertujuan memupuk semangat setia negara dan perasaan bangga sebagai rakyat Malaysia melalui pengetahuan dan penghayatan sejarah tanah air. Di peringkat menengah rendah, kurikulumnya meliputi jangka masa selama lima ratus tahun dan disusun

6

secara kronologi. Kurikulum ini bertujuan untuk memberi pemahaman menyeluruh dan satu gambaran yang lengkap tentang sejarah negara. Dalam rentetan peristiwa ini dimasukkan pula sejarah negara luar yang mempunyai kaitan dengan sejarah negara. Sejarah negara luar ini merupakan asas bagi pelajar untuk mengetahui dan memahami hubungan dan kaitannya dengan Sejarah Malaysia (PPK 2002). Pendidikan Sejarah dilihat dapat mewujudkan ingatan bersama terhadap sejarah sebagai rangka rujukan kesedaran kebangsaan dan persefahaman antara bangsa (PPK 2002) kerana tujuan pendidikan Sejarah itu adalah untuk memupuk semangat setia negara dan perasaan bangga sebagai rakyat Malaysia melalui pengetahuan dan perasaan bangga sebagai rakyat Malaysia.

ISU-ISU DALAM PENDIDIKAN SEJARAH Sering kedengaran pembelajaran Sejarah yang berpusatkan guru kurang memberi kesan sebagaimana yang diharapkan. Pengajaran guru yang bersifat indoktrinasi dan tidak kreatif, bercorak sehala, tidak mewujudkan peluang interaksi antara guru dan pelajar. Hal ini menyebabkan proses pengajaran dan pembelajaran (P & P) Sejarah menjadi begitu kaku dan membosankan pelajar. Guru masih mengekalkan kaedah tradisi di bilik darjah. Guru kurang mempunyai kepakaran dalam menyampaikan pedagogi terkini. Kaedah “chalk and talk” yang menekankan interaksi sehala serta teknik hafalan terhadap sesuatu fakta telah menyebabkan Sejarah dilihat sebagai “the dead man of curriculum” (Abdul Razaq, 2009). Sikap negatif guru menyebabkan mereka gagal mencerna minda pelajar supaya lebih bersifat intelektual dan ini menyebabkan pelajar kurang memberi tumpuan semasa P & P dijalankan. Kandungan kurikulum Sejarah amat padat dengan fakta-fakta dan tahun-tahun yang perlu diingati oleh pelajar. Mempelajari subjek Sejarah bermakna terpaksa menghafal fakta-fakta dan tahun-tahun yang begitu membebankan. Perkara ini menjadikan subjek Sejarah kurang menarik minat pelajar. Bagi pelajar, subjek ini lebih banyak bercerita tentang peristiwa yang sudah lapuk dan mereka tidak nampak apa yang harus dinilai dalam mempelajari Sejarah (Hartini Husain, 2006). Tambahan pula, terdapat ibu bapa yang melihat mata pelajaran ini tidak penting dan merupakan subjek kegemaran pelajar aliran sastera (Robiah Sidin, 1994). Kurikulum Sejarah lebih menjurus kepada penghafalan fakta dan

7

berbentuk stereotaip. Menurut Tan Sri Alimuddin Mohd Dom, mantan Ketua Pengarah Pelajaran Malaysia, pendekatan menghafal sejarah perlu diubah kepada cara yang lebih menarik dan boleh menyebabkan pelajar berfikir secara kritikal terhadap sesuatu peristiwa.

Di samping itu, kandungan kurikulum Sejarah juga perlu dinilai kembali. Janganlah terlalu bersifat “melayu centric”. Peranan semua kaum dalam menuntut kemerdekaan dan memakmurkan negara perlu diberi penekanan. Sejarah yang diajar seolah-olah sejarah orang Melayu dan bukan sejarah Malaysia. Sumbangan dan pengorbanan kaum lain juga perlu dilihat dan dimasukkan dalam kurikulum Sejarah agar mata pelajaran lebih menarik, bersifat universal dan mempunyai nilai tambah. Setiap kaum mempunyai tokoh-tokoh yang telah berjuang untuk kemerdekaan dan kemajuan negara. Sumbangan kaum, masyarakat dan tokoh yang terlibat dalam perkembangan sejarah negara harus dicakupi secara menyeluruh dan bukannya dipilih (selected). Peranan ikon pascamerdeka seperti Tunku Abdul Rahman, Tun Dr. Ismail, Tun Tan Siew Sin, Tun Tan Cheng Lock dan Tun Sambanthan perlulah dilihat dari sudut perbincangan 1 Malaysia. Sering kedengaran subjek Sejarah boleh diajar oleh sesiapa sahaja walaupun mereka bukan opsyen Sejarah. Masih terdapat jumlah peratusan yang besar dalam kalangan guru Sejarah di sekolah tidak mempunyai latihan ikhtisas dalam bidang berkenaan (Rahim Rashid, 1999). Ini menyebabkan guru yang mengajar subjek Sejarah kurang mempunyai pengetahuan daripada aspek pedagogi. Mereka tidak mendapat pendedahan dan latihan yang mencukupi. Guru Sejarah juga jarang dipanggil berkursus untuk meningkatkan tahap profesionalisme mereka dalam pengajaran Sejarah. Mereka kurang didedahkan dengan amalan pedagogi terkini di bilk darjah. Ketika ini ramai guru yang mengajar Sejarah terdiri daripada guru-guru sandaran yang tidak memahami matlamat pendidikan Sejarah. Malah ada antara mereka yang tidak menguasai isi kandungan yang disampaikan yang mengakibatkan penyampaian maklumat kepada pelajar kurang tepat. Kesemua ini akan membantutkan lagi usaha untuk mewujudkan perpaduan kaum melalui mata pelajaran Sejarah.

Penggunaan buku teks dalam pengajaran dan pembelajaran tidak menimbulkan suasana pembelajaran yang menarik. Penggunaan buku teks yang berlebihan menjadikan pengajaran bersifat stereotaip, kurang

8

daya kreatif dan imaginatif. Guru yang terlalu bergantung kepada penggunaan buku teks akan menyebabkan pelajar kurang berminat terhadap pengajarannya kerana sifat buku teks yang statik dan tidak bersifat interaktif. Terdapat guru yang amat bergantung kepada buku teks. Nota-nota dipetik terus daripada buku teks. Pelajar diminta menggariskan bahagian yang penting dalam buku teks. Fenomena ini menimbulkan kebosanan kepada pelajar mengikuti mata pelajaran ini. Kajian Noraizan Hamzah (2008) menunjukkan pelajar akan berasa bosan semasa membaca buku teks kerana isi kandungannya terlalu banyak fakta yang perlu dihafal.

Masyarakat lebih suka melihat kejayaan dalam sesuatu peperiksaan sebagai kayu ukur dalam menentukan keberhasilan dan kecemerlangan masa hadapan seseorang pelajar. Lantaran itu, sudah menjadi rutin guru mengajar untuk memastikan pelajarnya cemerlang dalam peperiksaan yang didudukinya tanpa menghiraukan matlamat dan objektif kurikulum itu sendiri. Pengajaran dan pembelajaran Sejarah dilihat lebih bersifat ‘reproduction’ iaitu mengeluarkan segala fakta yang dipelajari dalam peperiksaan. Kandungan kurikulum yang terlalu bersifat peperiksaan ini menyebabkan matlamat pendidikan Sejarah untuk perpaduan kaum tidak dapat dicapai sepenuhnya. KURIKULUM SEJARAH KE ARAH INTEGRASI KAUM

Peranan kurikulum Sejarah dalam mengeratkan integrasi kaum dalam

masyarakat pelbagai etnik di negara ini masih tetap relevan. Walaupun

terdapat beberapa kelemahan dan masalah, namun masih terdapat

ruang yang luas untuk memperbaiknya lagi. Berdasarkan masalah-

masalah yang telah dibincangkan di atas, berikut dikemukakan beberapa

saranan untuk mengatasinya. Antaranya ialah :

a. Isi Kandungan Kurikulum Sejarah

Kurikulum yang ditampilkan perlulah bersifat futuristik dan berdaya saing. Keseimbangan dari aspek teori dan amali perlu diberi perhatian. Penekanan kepada fakta dan tahun perlulah diminimumkan. Ilustrasi yang menarik dalam kandungan kurikulum

9

akan dapat menarik perhatian pelajar mengikutinya. Kurikulum Sejarah pada abad ini perlulah seimbang, progresif dan dinamik. Dalam konteks ini kurikulum yang dihasilkan perlu berpusatkan pelajar, realistik serta praktikal dan boleh diaplikasikan dalam konteks kehidupan seharian.

Isi kandungan kurikulum Sejarah juga perlu dilihat kembali agar sumbangan semua kaum di negara ini dapat dilihat dan dihargai. Sumbangan kaum Melayu, Cina dan India terhadap proses kemerdekaan dan pengisian kemerdekaan perlu dimasukkan dalam kurikulum. Hal ini akan dapat mengelakkan tafsiran sejarah yang dipelajari lebih menjurus kepada sejarah orang Melayu atau ‘Melayu centric’. Seharusnya kurikulum Sejarah itu dapat merangsang pelajar-pelajar agar dapat menghayati sejarah yang dipelajari itu adalah milik mereka bersama. Perkara ini penting agar setiap kaum akan dapat memahami sejarah bagi setiap kaum yang lain. Kurikulum sedemikian akan dapat menarik minat pelajar daripada semua kaum dalam menilai sumbangan kaum mereka terhadap sejarah pembangunan negara. Secara tidak langsung akan meningkatkan perpaduan dalam kalangan mereka.

Tema-tema yang dipilih dalam kurikulum Sejarah juga perlulah menjurus kepada tema yang dapat meningkatkan tahap integrasi kaum di negara ini. Tema yang berkaitan dengan peranan dan sumbangan setiap kaum itu dari aspek politik, ekonomi dan sosial perlulah diberi fokus dalam menyusun kurikulum. Contohnya, dalam menuntut kemerdekaan Negara, peranan Tunku Abdul Rahman, Tun Tan Cheng Lock dan Tun Sambanthan perlulah dikupas dan diperhalus daripada perspektif perpaduan dan integrasi kaum di negara ini. Perkara ini dapat dijadikan model integrasi terbaik generasi terdahulu dalam membentuk konsep integrasi kaum sebenar. Pelajar akan dapat menghayati dan mendalami peristiwa sejarah yang berlaku di negara ini dan seterusnya akan memberi kesedaran kepada mereka tentang proses integrasi yang telah wujud sejak prakemerdekaan.

Di samping itu, dalam pelaksanaan kurikulum di bilik darjah, penggunaan bahan bantu mengajar (BBM) yang bersifat interaktif perlulah diberi perhatian kerana ini akan dapat menarik perhatian

10

pelajar mengikuti proses pengajaran dan pembelajaran. Penggunaan multimedia yang bersifat interaktif akan merangsang minat pelajar mengikuti P&P sepenuhnya. Terdapat banyak kajian yang menunjukkan kepentingan penggunaan BBM bersifat interaktif ini, khususnya dalam subjek Sejarah. Kajian Hazman Che Sidik (2000), Rohidah Alias (2003) dan Zaliza Zali (2004) menunjukkan penggunaan BBM bersifat interaktif ini dapat menjadikan pengajaran lebih berkesan dan menarik minat pelajar untuk belajar bukan sahaja daripada kalangan pelajar Melayu malah pelajar Cina dan India juga akan tertarik untuk mengikutinya. Oleh itu, guru bagi subjek Sejarah juga perlulah lebih kreatif dalam memilih BBM yang bersifat interaktif dengan pengajarannya. Tema yang terdapat dalam kurikulum boleh diaplikasikan dalam bentuk cakera padat seperti mana yang dilihat dalam History Channel dan Discovery Channel (Chan Nelee, 2010). Pihak Bahagian Teknologi Pendidikan di KPM perlu mengambil tindakan dalam menyebarluaskannya kepada guru-guru subjek Sejarah di seluruh negara. Aplikasi ini akan dapat membantu mewujudkan suasana yang menyeronokkan dalam pengajaran. Pelajar akan lebih teruja serta ingin mendalami apa yang dipelajarinya. Pada akhirnya pelajar akan mendapat iktibar daripada peristiwa sejarah yang dipelajarinya. Secara tidak langsung, ini akan dapat menarik minat pelajar daripada pelbagai kaum untuk mengikuti pengajaran dan pembelajaran Sejarah di bilik darjah.

b. Latihan Guru Sejarah

Kementerian Pelajaran Malaysia (KPM) perlu melatih lebih ramai guru Sejarah yang berminat untuk mengajar Sejarah (Anuar et.al. 2009). Pemilihan calon-calon guru Sejarah perlulah berlatarbelakangkan kepada minat yang mendalam terhadap mata pelajaran ini. Hal ini penting agar mereka yang terpilih dan dilatih kelak akan dapat melahirkan murid yang berilmu pengetahuan Sejarah yang tinggi. Pihak KPM dan Bahagian Pendidikan Guru (BPG) juga perlulah merangka dan menyediakan lebih banyak kursus dalam perkhidmatan kepada guru Sejarah berhubung dengan kepentingan mata pelajaran Sejarah dalam memupuk integrasi kaum di negara ini. KPM juga perlulah memberi penekanan kepada aspek psikologi dan motivasi dalam kalangan

11

guru Sejarah agar mereka dapat bersaing dengan rakan-rakan daripada mata pelajaran yang lain. Nilai dan kepentingan mata pelajaran ini perlulah dipertahankan. Mereka yang terpilih untuk mengajar kurikulum Sejarah ini perlulah memahaminya secara holistik dan komprehensif, dan bukannya secara ‘selected’. Mereka perlu didedahkan dengan latihan yang bersifat mikro dan amali secara konsisten bagi menguasai bidang dan memiliki keterampilan yang tinggi. Latihan guru Sejarah juga perlu disesuaikan dengan matlamat dan objektif kurikulum Sejarah itu sendiri, yang meletakkan integrasi dan asas perpaduan sebagai matlamat yang hendak dicapai kerana guru merupakan pelaksana. Selain itu, isi kandungan bagi latihan guru praperkhidmatan juga perlu dilihat semula. Isu-isu integrasi perlu dimasukkan dalam kurikulum dan diserapkan secara profesional. Melalui cara ini, guru dapat memahami dan menyelami hasrat dan aspirasi yang ingin dicapai oleh kerajaan. Kurikulum Sejarah juga perlu ke arah memperkenalkan jati diri dalam kalangan pelajar, semangat patriotik, membina Negara bangsa serta meningkatkan lagi unsur perpaduan kaum yang sedia terjalin. Melalui kefahaman dan usaha memperkasakan elemen ini akan dapat membantu hasrat kerajaan merealisasikan hasrat 1 Malaysia.

c. Anjakan Paradigma Pedagogi Sejarah Perubahan masa menuntut guru Sejarah lebih berinovasi dan kreatif dalam mencorakkan pengajaran dan pembelajaran dalam bilik darjah. Sejarah perlulah diajar dalam konteks yang menyeronokkan. Kreativiti dan elemen kreatif perlulah dimasukkan dalam konteks pengajaran dan pembelajaran guru. Guru boleh mengambil beberapa pendekatan seperti mengadakan aktiviti drama, perbincangan, lawatan tempat bersejarah dan mengadakan temu bual. dalam usaha menarik minat pelajar kepada subjek Sejarah. Pedagogi berkaitan integrasi kaum juga perlu dilihat dalam konteks yang lebih menyeluruh agar dapat diserapkan dalam kursus-kursus untuk guru praperkhidmatan ini dengan lebih berkesan. Pemahaman yang jelas perlu agar mereka akan turut berperanan dalam mencapai matlamat integrasi ini.

12

d. Konsep Pembelajaran Aktif

Penulis berpendapat konsep pembelajaran aktif dalam pengajaran Sejarah perlulah diperkasakan. P & P bercorak ‘student centered’ perlu diterapkan dalam kelas dan diberi nafas baru. Kirschner et.al. (2006) dan Mayer (2004) menjelaskan pelajar yang terlibat dengan pembelajaran aktif lebih banyak mengingati maklumat yang diperoleh. Contohnya guru boleh menggunakan pembelajaran koperatif seperti yang disarankan oleh Slavin (2006). Setiap kumpulan pelajar ini mesti disertai oleh pelbagai kaum, secara tidak langsung interaksi positif akan berlaku antara para pelajar pelbagai kaum. Melalui konsep pembelajaran ini, pelajar akan terlibat secara langsung dan lebih aktif dalam proses pembelajaran yang berbentuk hands-on dan minds-on (Arthur & Wright, 2001; Laughlin & Hartoonian, 1995; Orlich, Harder, Callahan, & Gibson, 2001). Konsep ini dilihat mampu membawa sinar dalam proses pengajaran dan pembelajaran Sejarah dalam bilik darjah.

e. Konteks Penerapan Nilai dalam Sejarah Mata pelajaran Sejarah di sekolah dilihat sangat relevan dalam memupuk nilai-nilai kemasyarakatan, intelektual dan sosial untuk mencorakkan perkembangan personaliti yang lebih seimbang. Lewenstein (1963) dalam membincangkan sumbangan pendidikan sejarah, menekankan betapa pentingnya pendidikan ini dalam mengembangkan nilai dalam kalangan pelajar. Menurut Rahim Rashid (2000), penerapan nilai dalam pendidikan Sejarah terbahagi kepada 4 iaitu (i) nilai individu, (ii) nilai politik, (iii) nilai sosial dan kemasyarakatan dan (iv) nilai intelek. Pemahaman dan pengetahuan tentang unsur nilai ini mempunyai signifikannya dalam memupuk perpaduan dan integrasi dalam kalangan pelajar pelbagai kaum. Hal ini akan dapat membantu mereka memahami pentingnya mengamalkan nilai-nilai sosial dan kemasyarakatan yang positif dalam kehidupan mereka seperti keadilan, kekitaan, kemanusiaan dan semangat bermasyarakat.

13

Dalam konteks politik, nilai politik (Rahim Rashid, 2000) seperti setia, patriotisme, demokrasi dan kepemimpinan perlu diamalkan dalam konteks kehidupan masyarakat majmuk ini. Oleh itu, kurikulum Sejarah yang dibentuk perlu memberi penekanan kepada unsur nilai ini selari dengan hasrat untuk melahirkan generasi pelajar yang dapat memahami dan berinteraksi dengan lebih harmoni, khususnya dalam konteks masyarakat pelbagai etnik di negara ini. Dalam konteks pendidikan Sejarah, penerapan nilai ini ialah proses menanam, memupuk dan mengembangkan nilai-nilai ini dalam kehidupan seharian mereka. Oleh itu, penekanan kepada unsur nilai kemasyarakatan dan nilai politik ini akan dapat membantu meningkatkan integrasi kaum dalam kalangan pelajar di negara ini sejak peringkat awal lagi. Ringkasnya penerapan nilai dalam kurikulum Sejarah sama ada daripada aspek kemasyarakatan mahupun politik dilihat sebagai landasan terbaik dalam melahirkan pelajar yang memahami pentingnya integrasi dalam masyarakat berbilang kaum ini.

KESIMPULAN

Usaha untuk memperkasa perpaduan dan integrasi kaum melalui kurikulum Sejarah tiada jalan noktahnya. Kurikulum Sejarah dilihat sebagai wadah terbaik untuk merealisasikan hasrat ini. Walaupun pelbagai usaha dan langkah telah diambil oleh pihak kerajaan mahupun badan-badan bukan kerajaan. Dalam konteks Malaysia yang mempunyai masyarakat pelbagai etnik ini, usaha yang berterusan perlulah dilakukan untuk memelihara dan memperkukuh perpaduan dan integrasi masyarakat pelbagai kaum ini. Langkah kabinet untuk membentuk sebuah panel pembelajaran Sejarah bagi memantau pelaksanaan kurikulum Sejarah dianggap satu langkah tepat dan bersesuaian dengan konteks semasa. Sebagai rakyat Malaysia, semuanya amat berharap pada suatu hari nanti isu ini akan menemui titik noktahnya. Untuk itu, semua kaum perlulah menanam sikap kekitaan, toleransi dan saling mempercayai antara satu sama lain selain meletakkan kepentingan nasional dan kesejahteraan negara melebihi kepentingan etnik masing-masing. Kita tidak mahu isu dan dilema perpaduan ini akan terus menjadi duri dalam daging untuk tempoh 50 tahun yang akan datang. Gagasan 1 Malaysia yang diperkenalkan oleh YAB Perdana Menteri, Dato’ Sri

14

Mohd Najib Tun Razak telah membuka lembaran baru ke arah memperkasa perpaduan kaum dalam masyarakat pelbagai etnik di negara ini. Oleh itu, kurikulum Sejarah dilihat sebagai medium yang sangat signifikan dalam merealisasikan hasrat ini. Rujukan

Abdul Rahim Abd. Rashid. (2000). Model dan Pendekatan Pengajaran

Sejarah KBSM. Selangor. Dewan Bahasa dan Pustaka. Abd. Rahim Abd. Rashid. (1999). Pendidikan Sejarah, Falsafah Teori dan

Amalan. Kuala Lumpur. Percetakan Cergas Publication Sdn. Bhd. Abdul Razaq Ahmad dan Andi Suwirta. (2007). Sejarah dan Pendidikan

Sejarah: Perspektif Malaysia Dan Indonesia. Bandung: Historia Utama Press.

Abdul Ghani Abu. (2008). Sejarah Masih Relevan, Utusan Malaysia: 14

Jan 2008. Aini Hassan & Siti Hawa Abdullah. (2008). Sejarah Perkembangan

Kurikulum Sejarah di Malaysia dalam Perjuangan Memperkasakan Pendidikan di Malaysia; Pengalaman 50 Tahun Merdeka. Oleh Nik Azis Nik Pa dan Noraini Idris. 2008. Utusan Publications and Distributors Sdn Bhd.

Anuar Ahmad, Siti Haishah Abd. Rahman & Nur Atiqah T. Abdullah.

(2009). Tahap Keupayaan Pengajaran Guru Sejarah dan Hubungannya dengan Pencapaian Murid di Sekolah Berprestasi Rendah. Jurnal Pendidikan Malaysia. 34(1) (2009): 53 – 66, Fakulti Pendidikan, UKM.

Anuar Ahmad dan Nur Atiqah T.Abdullah. (2008). Demografi Pendidikan di Malaysia. Kertas Kerja Kolokium Identiti, Etnisiti dan Pendidikan. Anjuran Bersama Kumpulan Penyelidik Hubungan Etnik dan Pendidikan, Fakulti Pendidikan dan Institut Kajian Etnik (KITA) Universiti Kebangsaan Malaysia, Bangi Selangor. 27 Mac.

Arthur, J., & Wright, D. (2001). Teaching Citizenship in the Secondary

School. London: Fulton.

15

Azwani Ismail & Zahara Aziz. (2009). Pendidikan Pelbagai Budaya dalam Sistem Pendidikan di Malaysia. Diges Pendidik. Jilid 9 Bil. 2, Universiti Sains Malaysia.

Chan Nelee. (2010). Pembinaan Kurikulum Sejarah ke Arah Pembentukan Perpaduan Kaum di Malaysia dalam Proceedings International Seminar Comparative Studies in Educational System Between Indonesia And Malaysia. Organised by UPI, UKM and UM.

Faridah Karim et al.(2008). Hubungan Etnik di Institusi Pengajian Tinggi dari Perspektif Etnografi Habitus dan Modal Budaya. Kertas Kerja Kolokium Identiti, Etnisiti dan Pendidikan. Anjuran bersama kumpulan penyelidik Hubungan Etnik dan Pendidikan, Fakulti Pendidikan dan Institut Kajian Etnik (KITA). Bangi: Universiti Kebangsaan Malaysia. 27 Mac.

Furnivall, John S. (1965). Colonial Policy and Practice: A Comparative Study of Burma and Netherlands India, New York University Press.

Hartini Husain. (2006). Pencapaian dan Sikap Pelajar dalam Mata Pelajaran Sejarah Menerusi Pengajaran Berbantukan Komputer. Thesis Sarjana. Fakulti Pendidikan. UKM.

Hazman Che Sidik. (2000). PPBK Mata Pelajaran Sejarah Bertajuk Sistem Pengangkutan di Tanah Melayu Dalam Abad Ke-19. Projek Sarjana. UKM.

Jamaliah Shaik Abdullah. 2005. Perubahan Kurikulum Pendidikan Sejarah di Malaysia dari Tahun 1978-2000. Projek Sarjana. Universiti Sains Malaysia.

Khoo Kay Kim. (1980). ’Perkembangan Pelajaran Agama Islam’ dalam Awang Had Salleh (1980). Pendidikan ke Arah Perpaduan: Sebuah Perspektif Sejarah. Kuala Lumpur.

Laughlin, M. A., & Hartoonian, H. M. (1995). Challenges of Social Studies Instruction In Middle And High Schools. Fort Worth, TX: Harcourt.

16

Maharom Mahmood. (2001). Kurikulum Sejarah ke Arah Memperkukuhkan Usaha Pemupukan Semangat Patriotik dalam Kalangan Murid. Persidangan Kebangsaan Pendidikan Sejarah ke arah pembentukan warganegara patriotik. 8-12 Oktober. Kuala Lumpur.

Marimuthu,T. (1984). ‘Policies For Multicultural Education In Malaysia’.

Paper Presented at the 4th National Convention on Education. Malaysian Association for Education. Kuala Lumpur. 6-8th August 1984.

Mayer, R. 2004. Should There Be a Three Rule Against Pure Discovery

Learning. The Case for Guided Methods of Instruction. American Psychologist 59(1), 14-19.

Noraizan binti Hamzah @ Daud. 2008. Persepsi Pelajar dan Guru Terhadap Penggunaan Buku Teks Sejarah. Kertas Projek Sarjana. UKM. Bangi.

Norrizan Seman. 2003. Perkembangan Pendidikan Sejarah Semenanjung 1874-2002. Projek Sarjana Pendidikan. UKM.

Omar Hashim. 1992. Falsafah Pendidikan Sejarah: Sejarah dalam Pendidikan. Persatuan Sejarah Malaysia. Kuala Lumpur: Dewan Bahasa dan Pustaka..

Orlich, D. C., Harder, R. J., Callahan, R. C., & Gibson, H. W. (2001). Teaching Strategies: A Guide to Better Instruction (6th ed.). Boston, MA: Houghton.

Rohidah bte Alias. 2003. Penghasilan Bahan Pengajaran dan

Pembelajaran Berbantukan Komputer Bertajuk Sejarah dan Kita, Petempatan Awal di Negara Kita, Parameswara dan Pengasasan Melaka. Projek Sarjana Pendidikan. UKM.

Slavin, R. E. 2006. Educational Psychology : Theory and Practice”. 8th.ed. United States of America : Pearson Education, Inc.

Shakila Yacob. 2010. Ilmu Sejarah Membina Negara. Utusan Malaysia. 19.10. 2010.

17

Sufian Hashim (1976), An Introduction to the Constituitution of Malaysia, KL. Government Printers.

Syed Husin Ali. (1984). Ethnicity, Class and Development: Malaysia, Kuala Lumpur: Persatuan Sains Sosial Malaysia.

Siti Zainun Mat. (1988). Pelajaran Sejarah di Sekolah-sekolah di Semenanjung Malaysia 1948-1970an: Satu tinjauan. Tesis Ijazah Sarjana Muda. Universiti Kebangsaan Malaysia, Bangi.

Zaliza Zali. (2004). Pembinaan dan Penilaian Berbantukan Komputer Bagi Mata Pelajaran Sejarah Tingkatan Satu. Projek Sarjana. UKM.

sumber : internet -...

Documents