SISTEM PENDIDIKAN MALAYSIA DAN PERPADUAN KAUM

1.0  KONSEP MASYARAKAT DI MALAYSIA

Menurut Kamus Dewan, masyarakat merupakan kumpulan manusia yang hidup

bersama di sesuatu tempat dengan aturan dan cara tertentu. Kebudayaan tidak

wujud tanpa adanya masyarakat.Manusia merupakan anggota masyarakat yang

bertanggungjawab mencipta, mengubah, menokok dan melestarikan budaya,

menurunkannya dari generasi ke generasi untuk jutaan tahun dalam peradaban

manusia sedunia. Proses mewariskan budaya generasi yang menurunkan budaya

dan generasi yang menerima budaya. Kita perlu memahami konsep masyarakat

kerana untuk kelangsungan hidup, tiada pilihan lain melainkan hidup secara

bermasyarakat. Memahami cara hidup bermasyarakat dengan memahami budaya

masyarakat sendiri dan kaum lain dan memupuk kerjasama dalam masyarakat

sendiri dan lain.

Sebab perlu memahami konsep masyarakat dengan lebih jelas dan faham bahawa

manusia demi kelangsungan hidup tiada pilihan lain selain hidup bermasyarakat.

Manusia mesti faham sebaik  mungkin  cara hidup bermasyarakat. Memahami

budaya masyarakat sendiri dan  masyarakat lain terus memupuk kerjasama dalam

masyarakat sendiri dan dengan masyarakat  lain.   Mengetahui ciri dan sifat

masyarakat kerana masyarakat adalah sesuatu yang dinamik.

Bangsa idaman berteraskan hubungan etnik yang harmonis dapat diukur

berpandukan  3 perspektif utama iaitu kenegaraan, kewarganegaraan dan

kebangsaan. Semangat ini perlu ditanam dan dipupuk dalam diri rakyat demi

memastikan keutuhan negara sebagai sebuah kumpulan social dapat ditanam

melalui simbol-simbol keutuhan negara seperti bendera Malaysia,  lagu kebangsaan

dan Rukun Negara Malaysia.

Kewarganegaraan bangsa Melayu, Cina, India dan lain-lain dapat disatukan melalui

kewarganegaraan yang sama iaitu warganegara Malaysia. Kebangsaan dapat

ditonjolkan melalui kebudayaan kebangsaan yang merupakan penggerak dalam

menyemarak dan menguatkan semangat kebangsaan. Ini merupakan batu asas

dalam pembentukan sebuah bangsa Malaysia.

Hubungan antara ketiga-tiga aspek ini adalah bertimbal balik kerana masing-masing

saling menyokong dan menguatkan antara satu sama lain. Kebudayaan merupakan

keseluruhan cara hidup manusia. Penting dalam proses pembangunan negara di

Malaysia di mana keperibadian Malaysia harus dipupuk dalam usaha-usaha yang

dijalankan ke arah meningkatkan pembangunan sosioekonomi dan politik.

Memerlukan penggemblengan dan penglibatan semua lapisan masyarakat dalam

satu proses yang berterusan.

Kebudayaan Kebangsaan adalah penting bagi sesebuah negara membangun dan

yang mempunyai penduduk berbilang kaum seperti Malaysia. Dasar ini nanti akan

dapat menjadi garis panduan dalam membentuk, mewujud dan mengekalkan identiti

negara di kalangan dunia antarabangsa. Peranannya melahirkan proses interaksi,

pengenalan, penyerapan dan penerimaan pelbagai unsur-unsur yang sesuai kepada

kebudayaan asas rantau ini dari pelbagai unsur-unsur kebudayaan dunia. 

Sistem Ekonomi Duaan /Dualisme ekonomi. Perkembangan sistem ekonomi moden

dan ekonomi tradisional tidak seimbang. Sistem pendidikan Sekolah Inggeris,

sekolah Melayu, sekolah Cina dan sekolah Tamil. Hubungan kaum baik dalam

konteks “bercampur tetapi tidak bersatu”.Sistem pendidikan kebangsaan dibentuk

berasaskan keseragaman kurikulum, sukatan mata pelajaran dan orientasi

berteraskan kepada laporan Razak 1956 dan Laporan Rahman Talib.

Matlamat utama untuk menyatukan kanak-kanak daripada pelbagai etnik di bawah

satu sistem pendidikan kebangsaan dengan menggunakan satu bahasa tunggal

(Wan Hashim,1983). Akta Pendidikan 1957 bersetuju di atas prinsip sekolah

pelbagai aliran dan pengajaran dalam bahasa ibunda masing-masing dibenarkan.

Bahasa Melayu telah diiktiraf sebagai bahasa kebangsaan, maka sekolah Cina dan

Tamil wajib mengajar Bahasa Melayu sebagai satu daripada matapelajaran 

pendekatan dalam matapelajaran sejarah, geografi dan buku teks lain mestilah

berteras Malaysia dan bukannya berteraskan negara China dan India (John

Lowe,1960).

2

2.0  PENDIDIKAN ASAS PERPADUAN DI MALAYSIA

Malaysia sememangnya terkenal dengan keharmonian penduduk berbilang

kaumnya yang hidup aman dan damai. Kaum yang terdapat di Malaysia ialah

Melayu, Cina, India dan 27 etnik lain Di kawasan Sabah dan Sarawak. Kepelbagaian

kaum di Malaysia ini amat unit di bawah satu kerajaan dan pentadbiran serta dasar

yang menyatupadukan semua rakyat di negara ini untuk kestabilan yang berterusan.

Oleh itu, pelbagai dasar kerajaan telah dan akan dijalankan dalam menjayakan misi

negara ini.

Perpaduan merupakan satu proses yang menyatupadukan anggota masyarakat dan

negara keseluruhannya melalui ideologi negara di mana setiap anggota masyarakat

dapat membentuk satu identiti dan nilai bersama serta satu perasaan kebangsaan

bersama dalam kalangan mereka. Perpaduan memainkan peranan penting dalam

memacu kestabilan dan kemajuan negara. Sejak, sebelum dan selepas merdeka

lagi, kerajaan telah memupuk semangat perpaduan dalam memakmurkan negara

kita. Pelbagai dasar telah dijalankan untuk mencapai proses perpaduan ini. Tanpa

perpaduan, kemajuan negara yang ingin dicapai untuk Wawasan 2020 tidak

mungkin akan menjadi kenyataan kerana kerjasama diperlukan untuk menjana

kemajuan dan mengekalkan perpaduan sedia.

3.0       DASAR PERPADUAN DAN EVOLUSI PENDIDIKAN DI MALAYSIA

Dalam membentuk perpaduan kaum, kerajaan telah menjalankan dasar perpaduan

supaya rakyat Malaysia menjadikan dasar ini sebagai pegangan mereka dalam

mencapai perpaduan kaum yang harmoni. Dasar perpaduan boleh dicapai melalui

dua cara iaitu:

            1. Dasar Pendidikan : Falsafah Pendidikan Kebangsaan

 2. Akta Bahasa Kebangsaan: Perkara 152 Perlembagaan Persekutuan

Tanah Melayu

            3. Dasar Kebudayaan Kebangsaan

            4. Sukan Sebagai Alat Perpaduan

Pada zaman British dahulu, sistem pendidikan kita berpandukan dasar pendidikan

British pada abad ke-19. Sistem ini hanya dijalankan di Negeri-negeri Selat (Melaka,

Pulau Pinang dan Singapura).  Negara kita dahulu terikat dengan pendidikan yang

dijalankan oleh penjajah iaitu British yang mementingkan pendidikan untuk

kepentingan mereka sendiri. Pada zaman itu, pihak British memberi keutamaan

kepada pelajaran Melayu dan Inggeris. Pendidikan untuk orang Melayu diberikan

untuk diberi jawatan rendah kerajaan sama ada sebagai kerani atau guru.

Pendidikan Cina dan Tamil dibiarkan berkembang secara sendirian. Pendidikan ini

dikenali sebagai pendidikan vernakular.

 

Dasar pendidikan kerajaan yang mentadbir penting dalam membentuk perpaduan

kaum di negara kita. Bermula dengan Laporan Barnes ketika zaman penjajahan

British dahulu sehinggalah ke Falsafah Pendidikan Kebangsaan yang dijalankan kini.

Berikut merupakan kronologi dasar-dasar pendidikan kerajaan sejak dahulu, iaitu

Pada peringkat permulaan, kerajaan British telah memperkenalkan Laporan Barnes

pada 1950 sebelum negara ini ingin mencapai kemerdekaan. Tujuannya ialah

supaya Tanah Melayu boleh berkerajaan sendiri dengan perpaduan kaum yang

berlaku. Tambahan pula, tentangan kuat komunis pada masa itu menyebabkan

British khuatir kaum-kaum di negara ini akan terpengaruh dengan komunis sekaligus

menyebabkan huru-hara. Persoalan besar yang dihadapi para pemimpin dan

pendidik selepas Perang dunia Kedua ialah mencari formula untuk melahirkan satu

masyarakat Malaysia yang bersatupadu, yakni masyarakat majmuk yang

mempunyai keazaman, kesanggupan dan kesediaan untuk hidup bersama dengan

rukun dan damai serta mempunyai kesedaran, keperibadian dan nilai-nilai sebagai

rakyat Malaysia. Satu cara yang penting untuk mewujudkan perpaduan di dalam

sesebuah negara ialah menerusi pendidikan.

Sistem Pendidikan Negara telah mengalami evolusi penting sejajar dengan

pembangunan dan kemampuan negara. Evolusi pendidikan ini telah melalui lima

fasa berikut, iaitu Zaman Pramerdeka (sebelum 1957), Zaman Pasca Merdeka

(1957-1970), Zaman Dasar Ekonomi Baru (1971-1990), Zaman Dasar

Pembangunan Negara (1991-2000) dan Zaman Dasar Wawasan Negara (2001-

hingga sekarang).

    

Zaman Pra Merdeka (sebelum 1957), semasa pentadbiran British, sekolah-sekolah

di Tanah Melayu dipecahkan kepada empat aliran iaitu Sekolah Inggeris, Sekolah

Melayu, Sekolah Cina dan sekolah Tamil. Setiap sekolah mempunyai bahasa

penghantarnya sendiri dan kurikulum yang berbeza di antara satu sama lain. Namun

menjelang kemerdekaan timbul kesedaran untuk mewujudkan satu sistem

persekolahan. Beberapa jawatankuasa telah ditubuhkan untuk mengkaji sistem

persekolahan pada masa itu dan menghasilkan Laporan Razak (1956) yang

meletakkan asas bagi perkembangan sistem pendidikan untuk memupuk perpaduan

melalui Sistem Pelajaran Kebangsaan untuk semua. Bahasa Melayu sebagai

bahasa pengantar utama serta kurikulum kebangsaan, sukatan pelajaran dan sistem

peperiksaan yang sama bagi semua sekolah.

Pada tahun 1979, semakan semula pelaksanaan dasar pendidikan oleh

Jawatankuasa Kabinet Mengkaji Pelaksanaan Dasar Pelajaran (1979) yang

menggariskan cadangan pendekatan dan strategi baru untuk memantapkan sistem

pendidikan. Pada tahun 1980-an, peluang pendidikan untuk warganegara turut

ditingkatkan dengan menambahkan kemudahan fizikal dan infrastruktur terutama di

luar bandar. Seterusnya Falsafah Pendidikan Kebangsaan telah digubal pada tahun

1988 bagi memperteguh hala tuju dan matlamat pendidikan negara. Falsafah ini

menekankan pendidikan yang menyeluruh dan bersepadu bagi membentuk pelajar

yang seimbang daripada segi jasmani, emosi, rohani dan intelek.

4.0  HUBUNGAN ETNIK DI MALAYSIA

Malaysia telah berjaya keluar daripada kumpulan negara mundur kepada negara

sedang membangun dan kini menuju ke arah status negara maju. (cita-cita dalam

wawasan 2020). Malaysia pernah melalui pelbagai peristiwa pahit yang menjejaskan

hubungan etnik sejak zaman penjajahan sehingga selepas merdeka.  Peristiwa 13

Mei 1969 Daripada pengalaman pahit tersebut, pengajaran penting yang diperolehi

ialah, Kemajuan ekonomi sahaja tidak lengkap sekiranya tidak disertai kestabilan

politik. Kestabilan politik sahaja tidak memadai tanpa pembangunan ekonomi yang

seimbang. Pembangunan ekonomi dan kestabilan politik perlu berjalan dengan

lancar dan seimbang agar tidak wujud kepincangan sehingga menimbulkan konflik.

Keseimbangan kaum  melibatkan agihan habuan ekonomi yang saksama serta

perkongsian kuasa pemerintahan yang matang. Persoalannya apakah faktor yang

boleh membawa keseimbangan dan apakah perkara yang perlu dipertahankan atau

dipelihara untuk menjamin keseimbangan secara berterusan. Jawapannya ialah

usaha berterusan untuk memupuk dan mengekalkan hubungan etnik yang harmonis.

Peristiwa 13 Mei 1969 yang menyebabkan berlakunya peristiwa berdarah rusuhan

kaum Cina dan Melayu di Kuala Lumpur. Bermula sebelum tahun 1969 lagi semasa

Lee Kuan Yew memperkenalkan slogan ‘ Malayan Malaya’ sebelum keluar dari

Persekutuan Malaysia pada 1965. Parti Gerakan dan DAP memainkan isu

perkauman semasa pra-pilihanraya.

Pengajaran Peristiwa Berdarah 13 Mei 1969. Hal perkauman adalah perkara yang

sangat sensitif dan amat mudah jadi bahan pertikaian. Semua kaum hendaklah

dijaga dan ditadbir secara saksama. Kerajaan lebih menitikberatkan perpaduan

dalam kalangan rakyat. Kepentingan Memahami Hubungan Etnik menjadikan 

Malaysia merupakan sebuah negara yang berbilang kaum yang pernah mengalami

konflik etnik. Hubungan etnik berkait rapat dengan seluruh struktur sosial

masyarakat dan memberi pemahaman tentang darjah pluralisme sosial dan

kebudayaan, punca konflik serta sejauhmana struktur masyarakat bersifat kolonial.

Hubungan etnik mencerminkan perkembangan sejarah dan kemampuan

sosioekonomi  sesebuah negara. Hubungan etnik mencerminkan darjah dan sumber

ketegangan sosial dalam sesebuah masyarakat. Melalui hubungan etnik juga dapat

difahami mengenai prasangka dan diskriminasi di sesebuah negara serta gambaran

peranan faktor personaliti dalam menentukan tingkah laku antara masyarakat.

Hubungan etnik penting dalam memahami mengenai kesan pengindustrian

disesebuah negara. Hubungan etnik mempengaruhi dasar sosial dan perancangan

sosial sesebuah negara.

Usaha-usaha ke arah memupuk perpaduan nasional ialah dengan penubuhan

Jabatan Perpaduan Negara yang kini dikenali dengan nama Jabatan Perpaduan

Negara dan Integrasi Nasional / JPNIN), Pengenalan Rukun Negara dengan

menyemai ideologi Kebangsaan, DEB, Dasar Pendidikan  Kebangsaan, Dasar

Kebudayaan  Kebangsaan. Usaha Kerajaan ( top down ) sahaja tidak memadai

tetapi mesti digenapkan dengan usaha yang berbentuk ( bottom-up ) menerusi

kerjasama dan sumbangan daripada sektor swasta, sektor komuniti dan semua parti

politik. Keharmonian Hubungan etnik di Malaysia tidak bergantung semata-mata

kepada keadaan berbaik-baik antara kumpulan kelas sosial yang berbeza

(pekerja/kelas menengah/golongan yang kaya daripada pelbagai kumpulan).

Hubungan Etnik merupakan satu ciri penting yang mencorak sistem sosial Malaysia

walaupun tahap perpaduan nasional di negara kita sukar diukur, namun negara luar

melihat Malaysia sebagai negara yang berjaya mewujudkan Hubungan Etnik yang

harmonis ditambah pula dengan adanya sistem pendidikan dan persekolahan yang

berkonsepkan teknologi maklumat atau ICT akan merancakkan lagi dunia

pembelajaran dan perpaduan kaum di Malaysia kerana semua maklumat senang

dan cepat diperolehi.

5.0       KEBAIKAN SISTEM PENDIDIKAN NEGARA DALAM MEMUPUK

            KESEPADUAN KAUM DAN ETNIK DI MALAYSIA

Umum mengetahui bahawa terdapat dua kesan dalam pelaksanaan sistem ini

terhadap pembelajaran dan pengajaran di dalam kelas. Kebaikan pertama ia akan

menarik minat pelajar untuk meneroka lebih lanjut pengetahuan sedia ada. Hal ini

berbeza dengan sistem lama yang lebih berjurus kepada buku teks semata- mata.

Dengan sistem ini pelajar dapat mencari sendiri maklumat- maklumat yang dapat

menajamkan pemikiran mereka, menambah ilmu pengetahuan dan mengekalkan

asas perpaduan sedia ada antara pelbagai etnik di Malaysia melalui sistem

pendidikan yang sama.

Sebagai bukti sekolah bestari menggalakkan pengunaan ICT dalam pengajaran.

Oleh hal demikian pelajar dapat meneroka lebih banyak maklumat menggunakan

internet dan bahan- bahan bercetak yang lain. Dalam menjelaskan perkara ini,

Kementerian Pelajaran telah menyediakan prasarana dan kemudahan yang lengkap

bagi memastikan proses pengajaran dan pembelajaran berjalan dengan lancar.

Kemajuan internet dihujung jari ini menjadikan murid pelbagai kaum senang

memperolehi pelbagai maklumat terutamanya yang melibatkan kaum di Malaysia

seperti latar belakang, kebudayaan, adat resam dan keagamaan dengan hanya

melayari internet dan suasana pembelajaran yang sama di Malaysia.

Sebagai contoh sekolah Seri Bintang Utara di Cheras telah dilengkapkan dengan

470 buah komputer yang boleh digunakan oleh warga sekolah bagi sesuatu masa.

Hal ini memudahkan urusan pelajar untuk mencari maklumat tanpa perlu beratur

panjang atau menunggu giliran untuk mencari maklumat terutama pada mereka

yang sering menggunakan waktu rehat persekolahan untuk pergi ke pusat sumber

atau meluaskan masa untuk berehat sambil mencari maklumat. Semua pelajar tanpa

mengira kaum dapat berkongsi maklumat dan kemahiran menerusi ICT dalam

sisitem pendidikan  sekolah yang sama. Keadaan ini dapat memupuk semangat

perpaduan antara kaum sejak awal kanak-kanak lagi.

Proses pembelajaran dan pengajaran akan menjadi lebih menarik kerana pelajar

hari ini sudah bersiap sedia dan mempunyai pengetahuan sedia ada yang baik. Hal

ini memudahkan tugas guru dalam menyampaikan maklumat kepada proses

pembelajaran dan pengajaran disekolah. Pembelajaran akan lebih berpusatkan

kepada pelajar dan guru berfungsi sebagai fasilitator semata-mata. Sistem

pembelajaran yang berorientasikan teknologi maklumat menarik minat pelajar untuk

meneroka pelbagai maklumat baru. Kesan kebaikan lain dalam proses pengajaran

dan pembelajaran dalam kelas ialah had tugasan yang terusun dan sistematik

kepada tenaga pengajar dalam mencari pelbagai bahan dan untuk memulakan

pengajaran dan pembelajaran. Semua maklumat tentang kaum, etnik dan akademik

senang diperolehi pada bila-bila masa sahaja. Dengan ini masyarakat berbilang

kaum akan lebih memahami budaya kaum lain untuk saling menghormati.

Kesediaan pelajar untuk memulakan pelajaran pada tahap yang baik akan

meningkatkan motivasi guru untuk menjadikan pengajaran dan pembelajaran

berjalan dengan lancar. Berbanding dengan sekolah harian biasa yang rata- rata

pelajarnya belum bersedia untuk memulakan pelajaran dan agak liat untuk berusaha

dalam mencari maklumat yang perlu diketahui sebelum memulakan pengajaran.

Dengan ini guru perlu menjalankan teknik koperatif bagi memudahkan pelajar

berbincang sesama mereka mengenai topik tersebut. Proses pengajaran dan

pembelajaran akan menjadi lebih tersusun dan menarik. Semua pelajar akan belajar

dan menguasai proses pembelajaran

yang sama tanpa mengira kaum. Hal ini menggalakkan perpaduan kaum terus

diamalkan di Malaysia dari semasa ke semasa.

Dalam sistem pendidikan juga para pelajar sentiasa terdedah dengan pelbagai

tugasan. Tugasan yang tersusun yang diberikan oleh guru akan menjadikan murid

mudah memberi fokus dalam proses pengajaran dan pembelajaran. Hal ini akan

menjadikan menjadikan pelajar-pelajar lebih berdikari dan menyiapkan pelbagai

tugasan secara bersama tanpa mengira kaum. Mereka menguasai kemahiran,

memperolehi ilmu dan pengetahuan secara bersama semasa menyiapkan sesuatu

tugasan tersebut. Hal ini baik untuk perpaduan kaum diperingkat awak remaja

semasa menjalani proses pendidikan di sekolah.

Pengurusan yang tersusun amat dititikberatkan dalam menjamin kecukupan sumber

tenaga pengajar bagi meringankan dan memudahkan tugas guru dalam proses

pengajaran dan pembelajaran. Dengan ini pelajar juga akan mudah menerima input-

input daripada guru dengan berkesan. Guru  juga akan sentiasa memberikan input

yang terbaik semasa proses pengajaran dan pembelajaran ini. Hal ini dapat

menjadikan proses tersebut berjalan dengan baik. Kelebihan yang seterusnya

kepada sistem pembelajaran hari ini ialah semua murid tanpa mengira kaum

berupaya belajar mengikut keperluan, kebolehan dan gaya pembelajaran masing-

masing mengikut tahap kecedasan yang berbeza seperti yang dibuktikan oleh

Howard Gardner iaitu ialah kecerdasan logik- matematik, vebal- lingusistik,

kinestatik, ruang visual, interpersonal, intrapersonal, naturalis dan eksistensialis.

Sistem pendidikan guru yang sistematik dan teratur akan mengurangkan beban guru

untuk merancang program kecemerlangan kepada pelajar-pelajar mereka selain

daripada menjadikan guru- guru ini lebih bertanggungjawab dalam melaksanakan

tugasan dengan lebih baik. Ibu bapa akan terlibat sama dalam menentukan program

pembelajaran anak-anak mereka di sekolah atau institusi pengajian tinggi. Mereka

juga akan membantu guru-guru yang memerlukan bantuan dalam menjalankan

aktiviti-aktiviti dalam dan luar bilik darjah serta lawatan sambil belajar. Sistem

pendidikan sedemikian akan menggalakkan pembelajar yang lebih efisien di

Malaysia.

Guru sentiasa mengadaptasi kurikulum kebangsaan yang luas dengan melihat

keperluan dan kebolehan murid supaya selaras dengan pengalaman dan

pengetahuan sedia ada murid. Kaedah pengajaran guru disekolah biasanya lebih

berpusatkan kepada guru dan murid. Perkara ini menggalakkan kebebasan pelajar

untuk memberikan idea atau pendapat masing- masing. Pelajar mempunyai

pandangan serta pengalaman tersendiri yang mereka lalui sebelum ini.

Hal ini akan merancakkan lagi sistem pengajaran dan pembelajaran di sekolah untuk

semua kaum kerana idea dan kebolehan semua pelajar dapat dikembangkan di

sekolah secara bersama. Sebagai contoh pelajar sudah mengetahui bagaimana

hendak mengendalikan sesuatu bahan atau alatan seperti komputer riba. Ramai

pelajar sudah tahu dan mendapat pendedahan menggunakan komputer. Keadaan

ini akan menyenangkan guru untuk mengajar mereka kemahiran menggunakan

komputer.

6.0       KELEMAHAN SISTEM PENDIDIKAN NEGARA DALAM MEMUPUK

            KESEPADUAN KAUM DAN ETNIK DI MALAYSIA

Apa pun, kita menyedari kesan nyata daripada kepincangan sistem pendidikan

negara sudah jelas iaitu wujudnya fenomena pengangguran dalam kalangan

siswazah akibat tidak tahu memanfaatkan ilmu yang diperoleh. Masalah itu berlaku

kerana sistem pendidikan dikekang birokrasi sehingga sukar berubah. Jelaslah

sistem pendidikan yang ada sekarang, melahirkan pelajar yang hanya tahu

menjawab soalan tetapi tidak boleh berfikir. Kesannya, pelajar berlumba-lumba ke

kelas tuisyen dan meninggalkan aktiviti kekeluargaan dan kemasyarakatan. Ini juga

akan membantutkan usaha untuk mengekalkan perpaduan di negara kita.

Sistem pendidikan sedia ada telah membazirkan banyak sumber pendidikan, justeru

tidak efektif dalam pembentukan bakat profesional yang sanggup dan mampu

menghadapi masalah globalisasi pada abad ke 21 ini. Sistem pendidikan negara kita

juga memusatkan (centralized) juga menyebabkan kandungan pendidikan diputar

belitkan dibawak faktor politik. Banyak dasar-dasar pendidikan diputuskan bukan

atas dasar pendidikan. Ini akan melahirkan masyarakat yang tidak adil seperti

kekurangan guru sekolah aliran Cina dan Tamil. Keadaan ini juga akan

merenggangkan hubungan antara kaum sedikit demi sedikit yang akan merencatkan

perpaduan kaum di Malaysia dalam jangka masa panjang dan boleh mengikis adat

dan kebudayaan asal sesuatu etnik di Malaysia secara sedikit demi sedikit.

           

Ada juga masyarakat dan pihak pentadbiran pendidikan birokrasi yang menganggap

peperiksaan sebagai piawaian utama pengajaran guru dan pentadbiran pengetua

atau guru besar disesebuah sekolah. Fungsi peperiksaan telah disalah ertikan dan

guru-guru serta pihak sekolah dipersalahkan jika anak-anak mereka tidak cemerlang

dalam peperiksaan. Masalah ini menghantui hampir semua kaum dan etnik dinegara

kita sama ada di Sekolah Kebangsaan, sekolah Cina mahupun sekolah Tamil.

Kementerian Pelajaran Malaysia sehingga kini masih enggan mengemukakan

rancangan penilaian alternatif ekoran pemansuhan peperiksaan dan lebih banyak

butir-butir berkenaan pelaksanaan membangkitkan kekhuatiran bahawa cara

penilaian baru mungkin akan memberikan kesan kepada corak kebudayaan dan

bahasa pengantar serta bahasa pentadbiran di Sekolah Jenis Kebangsaan Cina dan

Tamil.

7.0       CADANGAN MEMUPUK KESEPADUAN KAUM DAN ETNIK DI

MALAYSIA

Kementerian Pendidikan Malaysia juga harus mengumpul maklumat dan pendapat

rakyat dan masyarakat dan mengumumkan rancangan alternatif mereka selepas itu

dengan butir-butir pelaksanaanya dan memberikan masa yang seseuai untuk

membolehkan pelbagai lapisan rakyat membicangkannya.  Dengan ini rakyat akan

memahami pelaksaan rancangan alternatif dengan lebih jelas dan tidak akan

terkeliru. Pendidikan masih lagi menjadi objektif utama manakala sistem pentaksiran

menjadi sampingannya.

Kementerian Pendidikan Malaysia juga perlu mengadakan satu jadual masa bagi

melaksanakan rancangan alternatif yang membolehkan masyarakat membuat

persediaan yang cukup ketika melaksanakan rancangan baru, khususnya latihan

guru dan  peruntukan  kursus   ke seluruh negara. Reformasi ini harus dilaksanakan

secara beransur-ansur  dengan Guru Besar diberikan kuasa autonomi untuk

melaksanakan disekolah masing-masing.       

Guru juga harus lebih profesional dan bijak untuk melaksanakan apa yang diarahkan

oleh Kementerian Pendidikan Malaysia. Program dan kursus tertentu seperti Kursus

Perguruan Lepas Ijazah (KPLI) di Institut Pendidikan Guru Malaysia (IPGM) perlu

dikaji semula untuk mengelakkan pelatih memilih kerjaya ini kerana terpaksa sebab

sukar mendapat pekerjaan lain di luar sana.Sikap tidak minat menjadi guru ini

memaksa mereka menjadi guru yang hipokrit dan ini semestinya akan

menggagalkan visi dan misi kerajaan dan lebih buruk lagi akan memberi kesan

negatif kepada pelajar dan kualiti pendidikan untuk jangka masa yang panjang.

Guru-guru yang kurang meminati kerjaya ini juga mungkin mempunyai prejudis

perkauman yang kuat. Pihak Kementerian Pendidikan dan kerjaan juga harus

mengadakan satu mekanisme penyingkiran sejak awal dengan memindahkan

mereka ke badan-badan kerajaan yang lain untuk memelihara dan meningkatkan

profesionalisme peguruan daripada dirosakkan oleh individu bernama guru yang

sememangnya tidak berminat dan tidak layak menjadi guru walaupun mereka

memiliki pencapaian yang baik dalam penilaian dan peperiksaan.

Berdasarkan prinsip keadilan sosial, maklumat sistem pendidikan nasional ialah

untuk mencapai satu masyarakat yang lebih adil, bukan memburukkan

ketidaksamaan antara masyarakat. Pengagihan sumber pendidikan harus lebih teliti

peluang pendidian kanak-kanak menengah dan rendah termasuklah pengagihan

sumber dalaman sekolah seperti cara penyusunan bilik darjah dan pengagihan guru-

guru. Keadaan ini memungkinkan wujudnya semangat belajar tanpa mengira kaum

dan kebolehan pelajar.

Sistem Pendidikan Nasional harus di desertasikan. Kerajaan perlu meletakkan

kuasa pendidikan, menyelaras sistem birokrasi yang rigid di samping mengurangkan

simpton ketidak adilan dalam pendidikan. Kementerian Pelajaran tidak harus

mempolitikkan dasar tersebut dan menghormati pendapat profesional pendidikan.

              

Bagi SJK Cina dan Tamil, merujuk kepada prinsip hak asasi pendidikan,

Kementerian Pelajaran perlu menghormati niat ibu bapa komuniti tersebut menjamin

bahawa segala perubahan dasar tidak akan mengubah ciri-ciri kebudayaan, bahasa

pengantar dan bahasa pentadbiran di SJK Cina dan Tamil.

Pendidikan dan peperiksaan bukan sahaja masalah antara pelajar dan guru ataupun

prestasi guru besar dan sekolah, tetapi juga masalah budaya sesuatu masyarakat.

Satu pakatan reformasi pendidikan terdiri daripada ahli pakar akademik, pendidik,

ibu bapa dan ahli masyarakat duduk semeja membincangkan masalah pendidikan

negara dan memantau rancangan pelaksanaan atau pemansuhan sesuatu

peperiksaan dalam sistem pendidikan negara hari ini dengan mengkaji dan

mengambil kira sistem pendidikan negara sebelum ini. Kementerian Pelajaran dan

pelbagai lapisan masyarakat khususnya pertubuhan pendidikan harus mengusulkan

konsep pendidikan yang betul. Ini adalah kerana ibu bapa ialah golongan yang

paling berpengaruh dalam menjayakan atau mengagalkan sesuatu reformasi

pendidikan yang dilaksanakan.

              

8.0        KESIMPULAN

Pendidikan memberi kesan secara mendalam kepada aktiviti manusia dalam semua

bidang kerana ia satu proses berterusan dan inovatif yang membantu

membangunkan potensi individu untuk kebaikan dan kemajuan sesebuah negara.

Oleh sebab itu misi pendidikan negara seharusnya meningkatkan potensi seseorang

individu, mengembangkan kebolehan, menganalisis dan memotivasikan keyakinan

dan kebolehan jasmani, rohani dan mental individu yang dunamik,berinisiatif serta

memberikan kebaikan kepada individu dan masyarakat.

Dari segi keadilan sosial, semua individu dari pelbagai kaum dan bangsa harus

diberi peluang pendidikan yang saksama untuk semua rakyat dan bukan untuk

sesuatu golongan yang dianggap elit sahaja. Pendidikan sekarang yang

berorientasikan peperiksaan semata-mata banyak mengorbankan masa hadapan

kebanyakan kanak-kanak di Malaysia tanpa mengira kaum.