1

DALAM MAHKAMAH RAYUAN SYARIAH DI MALAYSIA DI SELANGOR DARUL EHSAN

KES JENAYAH ( RAYUAN ) NO: 10000-103-0002- 2011

ANTARA

MOHD ASRI BIN ZAINAL ABIDIN ...PEMOHON

DAN

KETUA PENDAKWA SYARIE SELANGOR ...RESPONDEN

Di hadapan:-

Y.A.A Tan Sri Ibrahim Lembut-Pengerusi

Y.A Datuk Aidi bin Moktar-panel

Y.A Dato’ Md Yusop bin Che Teh-panel

Pada : 03/07/2012 bersamaan 3 Sa’aban 1433 H

PGP : Puan Kamar Ainiah binti Kamaruzaman dari Tetuan Kamar

Ainiah, Raziff & Zashidi

Responden : Tuan Mohd Shukor bin Hamid, Ketua Pendakwa Syarie

2

ALASAN PENGHAKIMAN

[1] Perayu ( Mohd Asri ) dalam kes ini telah merayu terhadap

keputusan Hakim Mahkamah Tinggi Syariah ( Rayuan ) Selangor

dalam Kes Jenayah ( Semakan ) No: 10400-103-0009-2009. Dalam kes

Semakan ini, Mahkamah Tinggi Syariah pada 28/04/2010 telah

membuat keputusan seperti berikut:-

i] Setelah meneliti Permohonan yang difailkan oleh Pemohon (

Ketua Pendakwa Syarie ) dan menimbangkan hujah penghujahan

kedua-dua pihak, saya berpuashati bahawa Permohonan Pemohon

berasas dan saya memutuskan Permohonan Pindahan kes dari

Mahkamah Rendah Syariah ke Mahkamah Tinggi Syariah yang

dipohon oleh Ketua Pendakwa Syarie dibenarkan.

ii] Dengan itu, keputusan Hakim Mahkamah Rendah Syariah

Gombak Timur pada 18/11/2009 dibatalkan.

Fakta kes

[2] Perayu dalam kes ini telah dipertuduhkan oleh pihak Pendakwa

Syarie JAIS atas kesalahan mengajar agama Islam tanpa tauliah di

bawah seksyen seksyen 119 (1) Enakmen Pentadbiran Agama Islam (

3

Negeri Selangor) 2003 ( EPAIS ). Pertuduhan tersebut telah difailkan di

Mahkamah Rendah Syariah Gombak Timur.

[2] Pada 12/11/2009, Ketua Pendakwa Syarie telah memfailkan satu

satu Permohonan di hadapan Hakim Bicara Mahkamah Rendah Syariah

Gombak Timur untuk memindahkan kes ini ke Mahkamah Tinggi

Syariah di Shah Alam berdasarkan seksyen 101 Enakmen Tatacara

Jenayah Negeri Selangor ( ETJS ). Permohonan tersebut dibuat atas

alasan kes jenayah ke atas Perayu melibatkan pemakaian undang-undang

dan prosedur yang memerlukan kepada pandangan dan tafsiran dari

Hakim yang lebih berpengalaman serta kes tersebut mendapat liputan

meluas media masa kerana melibatkan Perayu yang mempunyai

pengaruh. Permohonan tersebut telah dibantah oleh pihak Perayu.

Hakim Mahkamah Rendah Syariah setelah mendengar hujah dari kedua-

dua belah pihak telah membuat keputusan pada 18/11/2009 dengan

menolak permohonan pemindahan tersebut atas alasan permohonan

tersebut tidak munasabah dan tidak melibatkan isu kepentingan awam.

[3] Pihak Responden ( Ketua Pendakwa Syarie ) telah tidak

berpuashati dengan keputusan Tuan Hakim tersebut dan telah

memfailkan Semakan ke Mahkamah Tinggi Syariah. Alasan

permohonan semakan tersebut adalah bahawa pada pendapat Ketua

4

Pendakwa Syarie mengikut seksyen 101 Enekmen Tatacara Jenayah

Syariah, Ketua Pendakwa Syarie boleh memohon pemindahan kes tanpa

perlu memberikan apa-apa sebab dan alasan dan Tuan Hakim tidak

mempunyai kuasa budibicara dalam hal ini.

[4] Walaupun kes tersebut disemak tetapi Y.A Hakim Bicara telah

membuat keputusan setelah mendengar hujah-hujah dari kedua-dua

belah pihak.

[5] Pada 28/04/2010, Y.A Hakim Mahkamah Tinggi Syariah telah

membuat keputusan mengenepikan keputusan Mahkamah Rendah

Syariah dan membenarkan kes jenayah tersebut di pindah ke Mahkamah

Tinggi Syariah.

[6] Perayu telah tidak berpuashati dengan keputusan Mahkamah

Tinggi Syariah dan telah memohon kebenaran dari Mahkamah Rayuan

Syariah untuk merayu terhadapa keputusan Y.A Hakim Mahkamah

Tinggi Syariah tersebut. Kebenaran untuk merayu telah diberikan oleh

Mahkamah Rayuan Syariah pada 28/12/2010.

5

[7] Berdasarkan kebenaran tersebut, Perayu pada 07/01/2012 telah

memfailkan Notis Rayuan untuk merayu keseluruhan keputusan Y.A

Hakim Mahkamah Tinggi Syariah yang dibuat pada 28/04/2011.

Penghakiman Mahkamah Rayuan Syariah:-

[8] Dalam rayuan di hadapan kami ini, Perayu telah mengemukakan 8

alasan rayuan, iaitu:-

i] Y.A Hakim telah terkhilaf apabila memutuskan bahawa

Ketuan Pendakwa Syarie ( selepas ini dirujuk KPS ) mempunyai

kuasa mutlak dalam menentukan tempat perbicaraan kesemua kes

jenayah.

ii] Y.A Hakim telah terkhilaf apabila membuat keputusan

berlawanan dengan seksyen 7 (a) ETJS yang memperuntukkan

bidang kuasa Hakim jenayah untuk mendengar, membicarakan,

memutuskan dan membereskan pendakwaan kesalahan dalam

bidangkuasa tempatannya.

iii] Y.A Hakim telaf terkhilaf dalam mentafsirkan seksyen 101

ETJS sebagai mandatori bagi Hakim Mahkamah Rendah Syariah

6

menerima apa jua permohonan KPS memindahkan kes daripada

Mahkamah Rendah Syariah ke Mahkamah Tinggi Syariah.

iv] YA Hakim Bicara telah terkhilaf apabila memutuskan

bahawa KPS tidak perlu memberikan sebarang alasan untuk

memindahkan kes Jenayah ke Mahkamah Tinggi Syariah.

v] YA Hakim telah terkhilaf apabila meletakkan kuasa yang

tidak terbatas ditangan KPS untuk memindahkan kes Jenayah ke

Mahkamah Tinggi Syariah.

vi] YA Hakim telah gagal menimbangkan bahawa dengan

memindahkan perbicaran hak Perayu untuk merayu telah

dikurangkan satu tahap dan ketidak adilan telah berlaku kepada

Perayu.

vii] YA Hakim telah terkhilaf apabila gagal mengambil kira

bahawa permohonan pemindahan kes Perayu oleh KPS daripada

Mahkamah Rendah ke Mahkamah Tinggi Syariah adalah atas

sebab individu dan bukannya untuk kepentingan awam.

7

viii] Keputusan YA Hakim Mahkamah Tinggi Syariah adalah

berlawanan dengan Perkara 8 Perlembagaan Persekutuan yang

melindungi hak Perayu untuk dilayan secara sama rata serta hak

Perayu untuk tidak didiskriminasikan.

[9] Kami berpendapat Alasan Rayuan 1 hingga 5 dan 7 menjurus

kepada 2 isu sahaja, iaitu:-

i] Sama ada satu menjadi keperluan ke atas Ketua Pendakwa

Syarie untuk mengemukakan sebab/alasan pemindahan kes

apabila memohon kes dipindahkan ke Mahkamah Tinggi Syariah.

Ii] Jika ia menjadi satu keperluan, adakah Responden telah

memberikan sebab/alasan yang kukuh dalam permohonannya

untuk memindahkan kes ke Mahkamah Tinggi Syariah

[10] Manakala Alasan Rayuan ke 6 dan 8 pada pendapat kami tidak

memerlukan kami membuat keputusan kerana kerana apa-apa keputusan

kami terhadap isu utama tersebut secara otomatik menjawab alasan ke 6

dan 8 Perayu.

8

ISU PERTAMA: Sama ada menajdi satu keperluan ke atas Ketua

Pendakwa Syarie untuk mengemukakan sebab/alasan pemindahan

kes apabila memohon kes dipindahkan ke Mahkamah Tinggi

Syariah.

[11] Isu ini adalah berkaitan dengan tafsiran peruntukkan seksyen 101

Enekmen Tatacara Jenayah Syariah yang menetapkan seperti berikut:-

“Dalam mana-mana perbicaraan di hadapan seorang Hakim

Mahkamah Rendah Syariah yang dalamnya ternyata pada mana-

mana peringkat prosiding itu bahawa kerana apa-apa sebab maka

kes itu ialah suatu kes yang, pada pendapat Hakim itu, patut

dibicarakan oleh Mahkamah Tinggi Syariah, atau jika sebelum

atau semasa perbicaraan itu permohonan dibuat oleh Ketua

Pendakwa Syarie, maka Hakim itu hendaklah menggantung

prosiding itu dan memindahkan kes itu ke Mahkamah Tinggi

Syariah dan hendaklah merekodkan perintah itu pada rekod

prosiding itu.

[12] Dalam kes Semakan di Mahkamah Tinggi Syariah isu pentafsiran

ini telah ditimbulkan. Y.A Hakim Mahkamah Tinggi Syariah telah

memutuskan isu tersebut sebagaimana berikut ( Rekod Rayuan m.s 197

):-

9

“ Saya berpendapat perkataan “ hendaklah” perlu ditafsirkan

dengan makna mandatori dan tidak memerlukan apa-apa alasan

bagi permohonan permindahan kes yang dibuat oleh Ketua

Pendakwa Syarie. Iaitu Hakim hendaklah mengantung dan

memindahkan kes itu. Saya berpendapat perlunya apa-apa sebab

untuk memindahkan kes adalah diperlukan apabila pindahan

dibuat dalam keadaan yang pertama iatu atas kehendak Hakim

Mahkamah Rendah Syariah.”

[13] Secara ringkasnya Perayu berhujah bahawa Y.A Hakim

Mahkamah Tinggi Syariah terkhilaf dalam pentafsiran tersebut kerana

dengan pentafsiran tersebut telah membataskan kuasa Hakim yang

diperuntukkan di bawah seksyen 62 ( 2 ) Enekmen Pentadbiran Agama

Islam dan seksyen 7 ( a ) Enekmen Tatacara Jenayah Syariah yang juga

boleh ditafsirkan sebagai peruntukkan mandatori sebagaiamana berikut:-

Seksyen 62 ( 2 ) EPAIS: Mahkamah Rendah Syariah hendaklah

–

( a ) dalam bidangkuasa jenayahnya, membicarakan apa-apa

kesalahan yang dilakukan oleh seseorang Islam.

Seksyen 7 ETJS : Tertakluk kepada Enekmen ini, tiap-tiap Hakim

hendaklah mengambil perhatian dan mempunyai kuasa untuk :

10

(a) Mendengar, membicarakan, memutuskan dan

membereskan pendakwaan bagi kesalahan yang dilakukan

keseluruhannya atau sebahagiannya di dalam bidang kuasa

tempatan hakim itu dan yang boleh diambil perhatian oleh

Hakim itu.

[14] Perayu selanjutnya berhujah bahawa berdasarkan kedua-dua

peruntukkan tersebut yang menggunakan ayat hendaklah, maka ia

bererti mandatori bagi Hakim Mahkamah Rendah Syariah untuk

membicarakan mana-mana kesalahan di bawah bidangkuasa

tempatannya. Seksyen 101 Enekmen Tatacara Jenayah merupakan

pengecualian yang mana Perayu berhujah alasan pemindahan perlu

diberikan oleh Ketua Pendakwa Syarie. Jika tidak, maka ia berlawanan

dengan peruntukkan seksyen 62 ( 2 ) EPAIS dan seksyen 7 ( a ) ETJS

tersebut dan menjadikan Mahkamah Rendah Syariah sebagai rubber

stamp kepada keputusan pendakwa syarie untuk memindahkan kes.

[15] Manakala pihak Responden pula berhujah sama seperti alasan

penghakiman Y.A Hakim Mahkamah Tinggi Syariah berhubung isu

pentafsiran seksyen 101, iaitu pihak Ketua Pendakwa Syarie tidak perlu

memberikan alasan dalam permohonan pemindahan kes ke Mahkamah

Tinggi Syariah. Mandatori bagi Mahkamah Rendah Syariah

11

memindahkan kes ke Mahkamah Tinggi Syariah apabila ia dimohon

oleh Ketua Pendakwa Syarie.

[16] Dalam memutuskan isu ini, kami berpendapat semua peruntukkan

harus diambil kira dan diberi penilaian dan pentafsiran yang sewajarnya.

Tidak tepat untuk mentafsirkan sama ada perlu atau tidak Ketua

Pendakwa Syarie memberikan sebab kepada permohonan pemindahan

kes ke Mahkamah Tinggi Syariah hanya semata-mata merujuk seksyen

101 ETJS sahaja tanpa mengambil kira peruntukkan lain. Dengan kata

lain peruntukkan seksyen 101 ETJS tidak boleh dibaca secara sendirian

dan ia perlu dibuat rujukan silang ( cross reference ) untuk memahami

maksud seksyen 101 tersebut.

[17] Kami berpendapat prinsip umumnya setiap kes jenayah hendaklah

dibicarakan di dalam bidangkuasa tempatan hakim di mana sesuatu

kesalahan dikatakan telah dilakukan. Kuasa kehakiman untuk

Mahkamah Rendah Syariah membicarakan kes jenayah yang berlaku di

dalam bidangkuasa tempatan diberikan oleh seksyen 7 ( a ) ETJS.

Seksyen tersebut memperuntukkan seperti berikut:-

s. 7- Tertakluk kepada Enekmen ini, tiap-tiap Hakim hendaklah

mengambil perhatian dan mempunyai kuasa untuk :

12

(a) Mendengar, membicarakan, memutuskan dan

membereskan pendakwaan bagi kesalahan yang

dilakukan keseluruhannya atau sebahagiannya di

dalam bidang kuasa tempatan hakim itu dan yang

boleh diambil perhatian oleh Hakim itu.

[18] Sama juga dengan peruntukkan seksyen 67 Enekmen Tatacara

Jenayah Syariah yang menetapkan seperti yang berikut:-

67. Tiap-tiap kesalahan hendaklah pada lazimnya dibicarakan

oleh Mahkamah yang di dalam had bidang kuasa tempatannya

kesalahan itu telah dilakukan.

[19] Berdasarkan kedua-dua peruntukkan ini dan secara khususnya

seksyen 67 ETJS ini, ia bukan sahaja menentukan bidangkuasa hakim

untuk membicarakan kes jenayah yang berlaku di dalam wilayahnya,

bahkan memberi hak kepada tertuduh untuk dibicarakan di tempat

kesalahan yang dilakukan.

[20] Ini adalah prinsip asas dalam penentuan bidangkuasa tempat

perbicaraan dan ia menepati prinsip penentuan bidangkuasa tempatan

seseorang Hakim yang dibincangkan oleh fuqaha. Umpamanya Imam al-

13

Mawardi dalam Al-Ahkam al-Sulthaniyyah m.s 72-73 menyatakan

seperti berikut:-

و أ یھ ب ان ج د ح ي أ ف م ك ح ی ل د ل ب ال یع م د ج ل ق و ل و م ك ح ال ھ ل از ج ه دور ن م ي دار ف و ھ أ ن م ة ل ح ي م ف

، ھ ت ی ال و وم م ع ع م ھ وس ل ج ع اض و ي م ف یھ ل ع ر ج ح ال ن ك یم ھ ال ن ھ أل ن م ع ض و م ي كل ف

Terjemahan: “ Dan sekiranya seseorang qadhi dilantik bagi

seluruh negeri ( tetapi ) dibataskan memutuskan pertikaian dalam

salah satu daerah atau dalam suatu tempat di negeri berkenaan

atau di salah satu rumah dari rumah-rumah negeri berkenaan,

maka harus baginya memutuskan pertikaian bagi setiap tempat

dalam negeri berkenaan kerana tidak mungkin dibataskan

kuasanya pada sesuatu tempat sedangkan perlantikannya umum

bagi seluruh negeri.”

[21] Oleh yang demikian, kedua-dua seksyen ini hendaklah diambil

kira dan diberi perhatian dalam membuat pentafsiran sama ada Ketua

Pendakwa Syarie perlu memberikan sebab kepada permohonannya

untuk memindahkan kes ke Mahkamah Tinggi Syariah. Seksyen 101 ini

tidak boleh dibaca secara bersendirian. Ia perlu dibaca bersama dengan

seksyen 7 ( a ) ETJS dan seksyen 67 ETJS tersebut supaya apa-apa

tafsiran yang dibuat menepati roh dan semangat undang-undang dan

14

prinsip yang terdapat di dalam Hukum Syara’.

[22] Kami berpendapat apabila tempat perbicaraan telah ditetapkan oleh

Enekmen Pentadbiran Agama Islam, iaitu di Mahkamah yang

berbidangkuasa yang dalamnya kesalahan telah dilakukan, maka Ketua

Pendakwa Syarie tidak mempunyai hak untuk membicarakannya di

Mahkamah lain. Seksyen 101 ETJS itu hanya merupakan suatu

peruntukkan pengecualian kepada prinsip umum ini. Apabila ia

merupakan kes pengecualian, maka ia hanya boleh dibenarkan

dibicarakan di tempat lain dengan bersebab. Tidak ada kaedah yang

membolehkan prinsip umum tidak dipakai melainkan ada sebab dan

alasan. Jika ditafsirkan seksyen 101 bahawa Ketua Pendakwa Syarie

tidak perlu memberikan sebab untuk pemindahan, maka ia bermaksud

Ketua Pendakwa Syarie mempunyai kuasa untuk menentukan tempat

perbicaraan sesuatu kesalahan. Tafsiran ini ternyata menyalahi

peruntukkan seksyen 7 ( a ) ETJS dan seksyen 67 ETJS yang

menetapkan tempat perbicaraan adalah mengikut bidangkuasa tempatan

Mahkamah dan berlawanan juga dengan kaedah pengecualian

pemakaian kepada sesuatu prinsip umum yang mesti beralasan.

[23] Jika diperhalusi peruntukkan seksyen 101 ETJS yang menetapkan

mahkamah rendah hendaklah memindahkan sesuatu kes jenayah ke

Mahkamah Tinggi Syariah apabila di pohon oleh Ketua Pendakwa

15

Syarie, maka dapat disimpulkan bahawa Ketua Pendakwa Syarie tidak

ada kuasa untuk menentukan tempat perbicaraan. Sebaliknya Ketua

Pendakwa Syarie perlu membuat permohonan pemindahan kepada

Hakim Mahkamah Rendah yang berbidangkuasa jika beliau berhasrat

untuk memindahkan kes. Adakah munasabah hakim berkenaan bersetuju

untuk mengenepikan kuasanya hanya semata-mata atas permohonan

tersebut tanpa apa-apa sebab diberikan oleh Ketua Pendakwa Syarie.

Jawapannya adalah ia tidak munasabah dan tidak menepati roh dan

semangat undang-undang.

[24] Pihak Responden berhujah bahawa peruntukkan seksyen 101 ETJS

sama seperti peruntukkan seksyen 177 Kanun Acara Jenayah Mahkamah

Sivil di mana beliau merujuk kepada suatu keputusan Mahkamah Sivil

dalam kes Raja Petra lwn. Pendakwaraya ( kes tidak dilaporkan ) yang

mana Pesuruhjaya Kehakiman Hj. Zainal Azman b. Ab. Aziz

memberikan pendapatnya mengenai peruntukkan seksyen 177

sebagaimana berikut:-

“Walaupun peruntukkan tidak menggariskan keadaan/prasyarat

yang membolehkan pihak pendakwa memohon sesuatu kes itu

dipindahkan ke “higher court” tetapi struktur ayatnya jelas

bahawa bilamana permintaan dibuat oleh Pendakwa Raya, maka

16

Majistret itu hendaklah memberhentikan perbicaraan itu dan

menukarkan kes itu ke Mahkamah yang lebih tinggi.”

[25] Kes Raja Petra ini juga dirujuk dan disandarkan oleh Y.A Hakim

Mahkamah Tinggi Syariagh dalam mentafsirkan seksyen 101 ETJS

sebagaimana yang telah kami sebutkan tafsirannya terdahulu dari ini (

Rekod Rayuan m.s 196 ).

[26] Kami berpendapat tafsiran secara harfiah yang dibuat di dalam Kes

Raja Petra tersebut tidak sesuai dengan prinsip dan roh semangat

Enekmen Syariah kerana seksyen 101 sebagaimana yang kami ulas perlu

dibaca bersama seksyen 7 ( a ) ETJS dan seksyen 67 ETJS.

[27] Oleh yang demikian, kami seterusnya berpendapat Ketua

Pendakwa Syarie perlu memberikan sebab dalam permohonannya

kepada Hakim Mahkamah Rendah Syariah Gombak Timur untuk

memindahkan kes jenayah No. 10007-137-0108-2009 ke Mahkamah

Tinggi Syariah.

ISU KEDUA: Adakah Ketua Pendakwa Syarie telah memberikan

sebab/alasan yang kukuh untuk kes dipindahkan ke Mahkamah

Tinggi Syariah.

17

[27] Isu ini berkaitan dengan Alasan Rayuan ke 7 Perayu.

[28] Dalam permohonan pemindahan kes jenayah ini ke Mahkamah

Tinggi Syariah, Responden telah memberikan 2 sebab kepada Y.A

Hakim Mahkamah Rendah Syariah Gombak Timur, iaitu:-

i] Bahawa kes ini melibatkan pemakaian undang-undang dan

prosedur yang memerlukan kepada pandangan dan tafsiran

yang tepat dari YA Hakim yang lebih berpengalaman.

ii] Bahawa kes ini mendapat liputan meluas media massa

seluruh Negara melibatkan tertuduh yang mempunyai

pengaruh.

[29] Secara ringkasnya, Hakim MRSGT telah menolak alasan yang

dikemukakan ini, kerana ia tidak mempunyai asas yang kukuh untuk

dipindahkan. Berhubung alasan yang pertama Tuan Hakim berpendapat

kes mengajar agama tanpa tauliah adalah kes biasa dan telahpun banyak

kes-kes sebegini didakwa di Mahkamah Rendah Syariah. Manakala bagi

alasan yang kedua beliau mengulas bahawa dalam semua kes jenayah

pendakwaan hendaklah konsisten terhadap kes dan bukannya merujuk

kepada individu.. ( Rekod Rayuan m.s 33 dan 35 )

18

[30] Manakala Y.A Hakim Mahkamah Tinggi Syariah memutuskan

alasan permohonan pemindahan oleh Ketua Pendakwa Syarie adalah

berasas. ( Rekod Rayuan m.s 203)

[31] Perayu berhujah bahawa Y.A Hakim Mahkamah Tinggi Syariah

terkhilaf apabila gagal mengambil kira bahawa permohonan pemindahan

kes Perayu oleh Ketua Pendakwa Syari dari Mahkamah Rendah Syariah

ke Mahkamah Tinggi Syariah atas sebab individu dan bukannya untuk

kepentingan awam. Ketua Pendakwa Syarie telah mempersoalkan

kemampuan dan kebijaksanaan dan kredibiliti Tuan Hakim Mahkamah

Rendah Syariah dengan permohonan pemindahan tersebut.

[32] Manakala Responden pula berhujah bahawa Perayu gagal

membuktikan Y.A Hakim Mahkamah Tinggi Syariah terkhilaf dalam hal

membenarkan permohonan pemindahan kes ini atas sebab individu di

mana perkara ini tidak wujud.

[33] Setelah kami menyemak alasan penghakiman Y.A Hakim

Mahkamah Tinggi Syariah, kami dapati Y.A Hakim tidak ada

memberikan ulasan dan komentar terhadap pendapat Tuan Hakim

Mahkamah Rendah Syariah bahawa kes mengajar agama tanpa tauliah

adalah kes biasa yang telah banyak dibicarakan di Mahkamah Syariah

dan bahawa Perayu perlu dilayan secara adil berdasarkan kes yang

19

dihadapinya dan berdasarkan kedudukan individu dalam masyarakat.

Kegagalan Y.A Hakim membuat komentar menyebabkan pada pendapat

kami, Y.A Hakim Mahkamah Tinggi Syariah telah gagal mematahkan

hujah/alasan penolakan oleh Tuan Hakim Mahkamah Rendah Syariah

yang pada pendapat kami merupakan alasan yang kuat.

[34] Akhir sekali kami simpulkan bahawa Responden gagal untuk

mengemukakan alasan yang kukuh dalam permohonannya di Mahkamah

Rendah Syariah Gombak Timur untuk memindahkan Kes Jenayah No.

10007-137-0108-2009 ke Mahkamah Tinggi Syariah. Mahkamah Tinggi

Syariah terkhilaf apabila memutuskan permohonan pemindahan tersebut

berasas.

KEPUTUSAN

SETELAH Kami meneliti Alasan Rayuan, Rekod-Rekod Rayuan dan

setelah mendengar dan meneliti hujah-hujah kedua-dua belah pihak,

MAKA kami sebulat suara memutuskan bahawa :-

1. Rayuan Perayu diterima;

2. Keputusan Mahkamah Tinggi Syariah pada 28/04/2010 yang

membenarkan pemindahan Kes Jenayah No. 10007-138-0108-2009

ke Mahkamah Tinggi Syariah, DIKETEPIKAN;

20

3. Keputusan Mahkamah Rendah Syariah Daerah Gombak Timur pada

18/11/2009 yang menolak permohonan pemindahan kes oleh Ketua

Pendakwa Syarie ( Responden ) DIKEKAL DAN

DIPERKUKUHKAN.

Penghakiman ini diberikan oleh :-

………………………………………………………..

1. YAA. TAN SRI HAJI IBRAHIM BIN LEMBUT

Pengerusi

Panel Hakim Mahkamah Rayuan Syariah

Negeri Selangor

Dipersetujui oleh :-

…………………………………………………………

2. Y.A DATO’ MD. YUSUP BIN CHE TEH

Panel Hakim Mahkamah Rayuan Syariah

Negeri Selangor

Dipersetujui oleh :-

21

…………………………………………………………

3. Y.A DATUK AIDI BIN MOKTAR

Panel Hakim Mahkamah Rayuan Syariah

Negeri Selangor