PENSYARAH

ENCIK MOHD ZAINAL BIN ABDULLAH

SUBJEK

JENAYAH DAN KEADILAN JENAYAH-APEA2319

TUGASAN

TEORI-TEORI PERLAKUAN JENAYAH

NAMA PELAJAR

MUHAMAT HAMZAH BIN EKSAN-AEP120007

SESI AKADEMIK

2013/2014-SEMESTER DUA

2

Soalan:

Berdasarkan teori-teori jenayah yang anda pelajari, bincangkan fenomena jenayah yang

berlaku di Malaysia pada hari ini. Adakah sistem keadilan jenayah di Malaysia mampu

membendung perlakuan jenayah secara keseluruhannya?

1.0 PENDAHULUAN

Sebagai salah sebuah negara yang sedang membangun ke arah negara maju, Malaysia

sememangnya terdedah kepada pelbagai cabaran dan antara yang paling membimbangkan

masyarakat ialah kejadian jenayah.Perkembangan sector ekonomi yang semakin pesat,

kejadian jenayah pada hari ini semakin kompleks dan ianya ditambah lagi dengan

kelicikan serta modus operandi penjenayah yang pelbagai menyebabkan tugas pihak

penguatkuasa semakin mencabar.Secara umumnya, jenayah ditakrifkan sebagai kesalahan

yang dilakukan oleh individu dengan niat untuk melakukan kesalahan itu dan atas sebab

kesalahan itu, individu yang bertanggungjawab boleh dihukum dengan balasan yang

setimpal atas sebab melakukan kesalahan di sisi undang-undang. (Gan kong Meng,2007).

Dalam proses membincangkan isu jenayah yang berlaku ini, para ahli kriminalogi ada

mengutarakan beberapa teori yang berhubung dengan punca berlakunya sesuatu jenayah

dalam kalangan masyarakat. Selain itu, ahli kriminalogi juga ada mengutarakan beberapa

teori yang berkait dengan keadaan mangsa jenayah itu sendiri. Kesemua teori ini secara

umumnya mempunyai kaitan yang kukuh dengan perilaku jenayah yang berlaku dalam

kalangan masyarakat. Jadi,penulisan ini bertujuan untuk meilhat jenayah dari beberapa

perspektif teori yang dikemukakan oleh ahli kriminalogi. Selain itu, penulisan ini juga akan

melihat sejauh mana sistem keadilan jenayah di Malaysia mampu membendung masalah

jenayah dalam kalangan masyarakat.

3

2.0 TEORI-TEORI JENAYAH DARI PERSPEKTIF AHLI KRIMINOLOGI

2.1 RATIONAL CHOICE THEORY: CESARE BECCARIA

Teori Rational Choice ini diperkenalkan oleh Cesare Beccaria. Premis utama teori ini

dalam teori ini percaya bahawa manusia sememangnya secara semula jadinya mempunyai

sifat egoistic dan mementingkan diri sendiri dan oleh hal demikian, individu itu perlulah

ditakutkan dengan hukuman yang membolehkan individu itu patuh kepada undang-

undang(Francis Edward,1982). Selain itu, teori juga berpendapat bahawa untuk menghalang

individu terlibat dengan jenayah,hukuman yang diperuntukkan mestilah berkadaran dengan

kesalahan yang dilakukan(Siegel,2006). Sebagai contoh, jika jenayah membunuh,merompak

dan merogol dikenakan hukuman yang sama iaitu hukuman mati, maka penjenayah akan

berfikir dua kali untuk melakukan jenayah tersebut terhadap mereka.

Mengikut pendekatan teori ini, perlanggaran undang-undang berlaku apabila pelaku

jenayah(offender) membuat keputusan untuk mengambil risiko setelah mengambil kira

faktor peribadi(keperluan wang,dendam,ancaman dan juga kepuasan) dan faktor

situasi(sejauh mana sasaran itu dilindungi dan keberkesanan kawalan pihak berkuasa).

Selain itu, penjenayah juga akan mengambil kira pelbagai faktor sebelum melakukan

jenayah(Renggert dan Wasilchick,1985). Misalnya, penjenayah akan menimbang hukuman

yang bakal diterima sekiranya perbuatan itu dihidu oleh penguatkuasa,manfaat ataupun

nilai hasil jenayah yang dilakukan dan keperluan untuk melakukan jenayah itu pada pada

akan datang.

Bagi pendekatan rational choice ini, ahli kriminologi bukan sahaja menghuraikan kejadian

jenayah dari perspektif penjenayah(offender) namun turut menganalisis dari perspektif

4

kesalahan(offense) yang dilakukan dan kedua-dua konsep ini dinamakan sebagai offense-

specific crime dan offenders-specific crime. Bagi offense-specific crime, penjenayah akan

memilih bentuk kesalahan berdasarkan kepada ciri-ciri yang telah diterangkan di atas iaitu

sekiranya penjenayah memilih untuk melakukan jenayah, maka penjeyanah itu akan

menilai tahap kawalan keselamatan, ruang dan peluang yang wujud , nilai barangan sasaran

serta risiko hukuman yang bakal diterima sekiranya mereka ditangkap polis(Phillips dan

Votey,1987). Dalam konteks offenders-specific crime, seseorang itu tidak terdorong untuk

melakukan jenayah secara sendirinya tanpa ada apa-apa sebab. Sebelum penjenayah

memilih untuk melakukan jenayah, mereka juga akan memikirkan sama ada mereka

benar-benar yakin dengan tahap kebolehan mereka melakukan jenayah, tujuan untuk

melakukan, keperluan dan tahap keselamatan dirinya.Dalam hal ini, undang jenayah

pastinya mampu menyebabkan perasaan gentar kepada para penjenayah dan secara tidak

langsung penjenayah akan membatalkan niat mereka.

Dalam konteks teori rational choice ini, ahli kriminologi mendapati bahawa terdapat

beberapa aspek yang menyebabkan berlakunya jenayah. Antara aspek yang dibincangkan

ialah peluang dari aspek ekonomi, pengalaman lampau dan pengetahuan berkenaan teknik

melakukan jenayah(Siegel,2006)

Dari segi ekonomi, jenayah dilihat dari sudut pulangan yang diperolehi daripada perbuatan

melakukan jenayah itu sendiri. Siegel(2006) menyatakan bahawa suatu bentuk perbuatan

jenayah akan bertambah “menarik” sekiranya ia membolehkan penjenayah memerolehi

keuntungan yang berlibat kali ganda dalam sekelip mata.Walau bagaimanapun, penjenayah

akan mula untuk tidak melakukan jenayah yang sama pada masa hadapan sekiranya

mereka mendapati bahawa keuntungan yang diperolehi daripada jenayah itu semakin

5

menurun(Pezzin,1995). Jadi secara ringkasnya teori rational choice melihat bahawa

peluang dari sudt ekonomi ini juga merupakan antara penyumbang kepada berlakunya

masalah jenayah.Sebagai contohnya, di Malaysia sahaja jumlah kerugian akibat perlakuan

jenayah komersial setakat tahun 2012 untuk tujuh bulan pertama sahaja sudah mencecah

RM1.047 bilion(Utusan Malaysia,2013). Hal ini menunjukkan bahawa pengaruh keuntungan

menyebabkan penjenayah mudah untuk melakukan jenayah.

Selain itu, pendekatan rational choice juga menyatakan bahawa faktor kemahiran dan

pengetahuan tentang jenayah juga memainkan peranan penting dalam proses mempengaruhi

seseorang itu melakukan jenayah. Siegel(2006) menyatakan bahawa kemahiran dan

pengetahuan ini penting untuk memastikan bahawa perbuatan mereka tidak dapat dihidu

oleh pihak berkuasa. Faktor ini berkaitan dengan perancangan dan strategi penjenayah

untuk melakukan jenayah.Misalnya, dalam kes pecah rumah,penjenayah biasanya akan

mempunyai kemahiran yang tinggi dalam hal-hal membuka kunci dan menyelinap melalui

ruangan yang terhad ataupun sempit. Selain itu, penjenayah pecah rumah juga akan ada

kemahiran untuk memilih mangsa yang bakal dijadikan sasaran. Semua kemahiran ini

datangnya daripada pengalaman lampau para penjenayah dan juga pembelajaran melalui

orang-orang sekeliling mereka. Dalam kes pecah rumah ini, penjenayah biasanya akan

mengambil kira kedudukan rumah mangsa,tahap sekuriti, laluan untuk melarikan diri dan

tahap aksesibliti orang berhampiran terhadap rumah mangsa(White,1990).Kesemua perkara

ini merupakan kemahiran yang ada pada seorang penjenayah pecah rumah.

Dalam perbincangan mengenai teori rational choice ini, ahli kriminologi menyatakan

bahawa penjenayah bukan sahaja menimbang hal berkaitan keuntungan, kemahiran tetapi

6

mereka juga mengambil kira faktor siapa mangsa mereka, dimana dan bila jenayah boleh

dilakukan serta siapa sasaran mereka.

Setiap penjenayah pastinya akan menumpukan golongan tertentu untuk dijadikan sasaran

untuk melakukan jenayah. Misalnya, golongan wanita dan warga emas pada kebiasaanya

akan dijadikan mangsa jenayah kerana kemampuan melawan mereka amat terhad di

samping golongan ini juga merupakan golongan dilabel sebagi lemah.Selain itu, terdapat

juga pendapat yang mengatakan bahawa penjenayah lebih gemar menjadikan individu

yang kurang bersosial ataupun anti-sosial sebagai mangsa jenayah. Hal ini kerana para

penjenayah merasakan bahawa golongan individu yang anti-sosial ini akan mendiamkan

diri dan tidak melaporkan kejadian jenayah kepada pihak polis.(Sampson dan Cohen,1988)

Penjenayah juga akan memastikan tempat dan masa yang sesuai bagi memastikan jenayah

mereka tidak dapat dikesan oleh pihak polis dan mangsa mereka.Pada kebiasaanya untuk

jenayah ragut ataupun peras ugut, kawasan yang gelap dan sunyi pastinya menjadi lokasi

kegemaran bagi penjenayah untuk melakukan perbuatannya. Hal ini kerana kawasan seperti

ini memudahkan mereka melarikan diri seterusnya mengurangkan risiko mereka daripada

ditangkap oleh pihak polis. Selain itu, kebanyakkan penjenayah juga hanya akan beroperasi

di kawasan yang telah biasa dengan persekitarannya dan mereka hanya akan beralih ke

lokasi lain apabila aktiviti jenayah mereka telah dihidu atau dapat dibaca oleh penduduk

setempat dan pihak polis.(Deutsch dan Esptein,1998)

Secara ringkasnya, teori rational choice ini mengutarakan mengenai faktor-faktor yang

menyebabkan penjenayah mengambil keputusan untuk melakukan jenayah. Pelbagai faktor

akan diambil kira oleh penjenayah sebelum mereka melaksanakan aktiviti jenayah. Jika

7

penjenayah telah memikirkan keseronokan,kenikmatan dan kepuasan maka mereka telah

mengenepikan risiko hukuman yang bakal dihadapi sekiranya perbuatan mereka dihidu

oleh pihak berkuasa.

2.2 TEORI TRAIT

Selain dari teori rational choice, terdapat teori yang dinamakan sebagai trait theory yang

dikemukakan oleh Cessare Lambroso yang melihat ciri-ciri fizikal penjenayah sebagai

salah satu faktor yang menyebabkan berlakunya jenayah.Teori yang diperkenalkan pada

tahun 1876 ini terbit melalui pemerhatian Lambrosso terhadap ciri-ciri fizikal banduan-

banduan dan membandingkannya dengan ciri fizikal tentera-tentera Itali pada masa

itu.Pada akhir pemerhatiannya, Lambroso mendapati bahawa terdapat beberapa ciri fizikal

yang berbeza yang dapat diperhatikan antara banduan dan juga tentera dan hal ini

menyebabkan Lambroso menyimpulkan bahawa faktor biologi sebagai punca perlakuan

jenayah.

Dalam teori ini, Lambrosso percaya bahawa melalui pengecaman dan ciri-ciri fizikal yang

terdapat pada banduan itu membuktikan bahawa wujudnya individu yang dilahirkan

sebagai penjenayah atau “born criminal”. Penjenayah secara semula jadi ini dikatakan

lahir sememangnya dengan naluri penjenayah dan apabila ia masuk ke dalam masyarakat

maka mereka akan melakukan perkara yang melanggar undang-undang. Bagi Lambrosso,

penjenayah semulajadi ialah “atavism” iaitu keberangkalian mewarisi sesuatu dari melalui

keturunan dan oleh sebab itu, pada awal perkembangan manusia, individu yang digelar

sebagai “born criminal” ini mempunyai ciri fizikal, kebolehan mental dan naluri yang

agak primitif. Berdasarkan pandangan itu, Lambrosso menegaskan bahawa individu yang

8

dikenal pasti sebagai “born criminal” tidak sesuai tinggal dalam masyarakat dalam

masyarakat yang bertamadun melainkan jika mereka diletakkan dalam kawalan-kawalan

tertentu. Daripada konsep tersebut, Labrosso mengutarakan beberapa ciri fizikal tubuh

badan yang boleh mengklasifikasikan seseorang itu sebagai seorang penjenayah. Antaranya

ialah bentuk muka atau kepala yang luar biasa, telinga yang lebar,bibir yang agak

tebal,dagu yang lebar,lengan yang panjang,kulit yang berkedut dan jari-jemari yang

panjangnya luar biasa. Jika individu lelaki mempunyai lebih lima ciri-ciri yang

disenaraikan seperti di atas maka ia akan dilabel sebagai penjenayah manakala bagi

wanita pula hanya dengan mempunyai tiga ciri-ciri fizikal yang di atas maka ia akan

dilabel sebagai penjenayah.

Dalam perspektif yang lain, Lambroso membahagikan “criminal bond” ini kepada dua

jenis, yang pertama ia dikenali sebagai “insane criminal” dan yang kedua ialah

“criminaloid”. Insane Criminal ini dikaitkan dengan individu yang mempunyai masalah

jiwa seperti epileptic,psikotik dan beberapa masalah mental yang lain. Bagi Criminaloid

pula, ia biasanya terdiri daripada individu yang didorong oleh keinginan-keinginan dan

naluri tertentu yang akhirnya menyebabkan mereka terdorong melakukan jenayah. Dalam

penelitian yang lebih lanjut, Labrosso akhirnya menambah beberapa ciri yang lain yang

berhubung kait dengan pembentukkan identity penjenayah bagi mengukuhkan lagi teori

fizikal yang diperkenalkan,antaranya ialah pengaruh sosial,ekonomi dan keadaan politik.

Selain itu, terdapat juga beberapa pengkaji yang mempunyai pandangan yang sama seperti

Labrosso berkenaan dengan ciri-ciri fizikal penjenayah.Antaranya ialah Willian Sheldon

yang membahagikan ciri-ciri penjenayah kepada beberapa bahagian: mesomorph merupakan

ciri-ciri fizikal yang tegap dan berotot seperti seorang atlet. Individu ini dikaitkan dengan

9

ciri-ciri yang aggresif, perilaku ganas dan berkecenderungan untuk melakukan

jenayah.Seterusnya, ciri badan endomorph pula merupakan tubuh badan yang gempal dan

berisi. Kebiasaanya, penjenayah yang mempunyai tubuh badan seperti ini tidak melakukan

jenayah yang berbentuk ganas ataupunn jenayah yang memerlukan pergerakan yang pantas.

Dengan keadaan yang berisi, penjenayah seperti ini lebih gemar jenayah seperti menyeluk

saku dan mencuri barangan secara sembunyi. Bagi ciri ectomorph pula, ia merupakan

individu yang berbadan kecil dan kurus yang kurang bersosial namun mempunyai

“intelektual” yang lebih tinggi berbanding dua ciri yang lain.

Walau bagaimanapun, kesemua ciri yang diterangkan oleh kedua tokoh ini merupakan

pemerhatian secara fizikal sahaja tanpa adanya penggunaan kaedah saintifik dan

pemerhatian yang dijalankan oleh mereka hanya merangkumi banduan yang berada dalam

penjara sahaja. Oleh hal demikian, ia tidak boleh digeneralisasikan secara umum tanpa

adanya kajian yang mendalam. Siegel(2006) menyatakan bahawa ciri tersebut perlulah

diteliti dan dipadankan dengan beberapa faktor sampingan yang lain agar klasifikasi

penjenayah itu lebih kukuh.

2.3 TEORI LABELING

Teori Labeling ialah satu bentuk penjelasan fenomena jenayah dan kelakuan devian yang

berkembangan daripada teori simbolik interaksi dalam bidang sosiologi. Perlakuan Deviance

(Jerry Jacobs, 1983) boleh difahami sebagai satu perlakuan yang melanggar norma-norma

masyarakat yang telah ditetapkan oleh masyarakat sekitarnya.Perlakuan Deviance oleh Jerry

Jacobs dimulai dengan andaian bahawa seseorang individu atau anggota masyarakat mempunyai

pilihan sama ada berbuat baik atau jahat. Pada masa yang sama telah wujud satu set undang-

10

undang yang diwujudkan untuk diikuti oleh masyarakat.Selama mana seseorang individu itu

dapat mengikuti undang-undang norma yang diwujudkan oleh masyarakat sekitarnya maka ia

akan dapat mengelakkan cemuhan atau kemarahan dan pemulauan masyarakat sekitarnya serta

hukuman yang dikenakan terhadap dirinya.

Walaubagaimanpun, jika seseorang anggota masyarakat itu melanggar undang-undang tersebut

maka pihak yang mempunyai autoriti (Institusi Kawalan Sosial) akan mengambil tindakan dan

jika didapati bersalah maka dia akan dihukum. Hukuman yang dikenakan walaupun untuk

tempoh yang singkat akan terus mempengaruhi pesalah devian itu tadi seumur hidupnya. Mereka

yang dihukum biarpun selepas berakhirnya tempoh hukuman dan pemulihan sosial akan terus

disisihkan oleh masyarakat. Ini kerana masyarakat berpandangan bahawa individu tersebut masih

lagi “tercemar”. Dalam hal ini,mereka yang terlibat dengan perilaku devian ini dianggap masih

“Berhutang Dengan Masyarakat” biarpun mereka telah selesai menjalani tempoh hukuman dan

kawalan sosial kesan daripada perlakuan devian yang mereka lakukan.

Di bawah teori Labelling juga terdapat beberapa pecahan atau sub-elemen yang terangkum di

dalam teori Labelling ini iaitu stigmatisasi dan stereotaip. Frank Tannenbaum (1971) telah

membincangkan peranan yang dimainkan pada peringkat awal proses stigmatisasi mengambil

tempat yang akhirnya membawa kepada perlakuan jenayah atau devian seseorang

individu.Beliau menegaskan proses menjadikan seseorang itu penjenayah atau devian bermula

dengan proses melabel, menstigma, mensegregasi (pengasingan) dan mengenal pasti sesuatu

perlakuan yang dianggap negatif oleh masyarakat kepada individu tersebut.Ia akhirnya menjadi

salah satu cara yang menstimulasikan/membangkitkan ciri devian ataupun jenayah dalam diri

seseorang individu yang disasarkan. Individu tersebut akhirnya menjadi seperti yang telah dilabel

11

atau distigmakan oleh masyarakat sekitar kepadanya. Stereotaip pula merupakan antara konsep

sejak sekian lama menjadi elemen penting dalam elemen Psikologi Sosial.

Namun begitu, konsep Stereotaip agak jarang-jarang dibincangkan dalam isu perlakuan devian

sebaliknya ia selalu digunakan dalam membincangkan sesuatu isu seperti isu perkauman,etnik

dan gender. Namun begitu, stereotaip merupakan salah satu komponen utama dalam mencipta

perilaku devian serta secara tidak langsung membawa kepada “pengelasan sosial” atau “Social

Categorization”. J.L. Simmons (1969) menyatakan stereotaip sama ada positif atau negatif

adalah berbeza dan tidak sama bagi semua ahli masyarakat. Ia sebenarnya bergantung kepada

mentaliti dan sejauh mana masyarakat boleh menerima sesuatu perlakuan itu. Stereotaip yang

diberikan sama ada positif atau negatif menggambarkan kedua-dua ciri tersebut. Kebanyakkan

stereotaip yang dikenakan terhadap bekas banduan ialah stereotaip yang negative yang

menyebabkan tekanan emosi dalam diri mereka. Stereotaip ini menyebabkan bekas

banduan itu tadi mula merasakan bahawa masyarakat menolak kehadiran mereka dan hal

ini mengakibatkan bekas banduan tadi mula terjerumus ke dalam kancah jenayah semula.

Diana (2013) dalam kajiannya terhadap teori Labeling menyatakan bahawa perlakuan devian

itu dimulakan dengan pelabelan oleh agen kawalan sosial terhadap sebilangan kecil individu

yang terlibat dengan perbuatan deivian. Proses melabel ini menyebabkan individu tersebut lama-

kelamaan menerima pelabelan tersebut dan individu itu mula melakukan devian. Fakta ini

disokong oleh Becker(1993) dan Lerman (1996) yang menyatakan bahawa agensi rasmi kawalan

sosial seperti mahkamah, polis, pusat rawatan mental, dan penjara merupakan menyebabkan

terma-terma Labeling seperti “orang gila, “orang jahat” , dan “banduan” wujud dalam kalangan

masyarakat.Terma dan label ini menyebabkan individu yang dikenakan dengan panggilan

tersebut mempunyai rekod buruk di mata masyarakat, rekod ini mengakibatkan golongan

12

yang dikatakan jahat dan kotor ini terasing dari masyarakat, pengasingan ini

mengakibatkan mereka terdorong untuk kembali semula ke dunia jenayah mereka.

Chambliss (1973) pula mendapati pelaku devian yang berasal daripada keluarga yang kaya

ataupun status sosial yang tinggi jarang akan dilabel negatif oleh masyarakat. Proses melabel

hanya akan berlaku dengan ekstrem jika pelaku devian itu berasal daripada keluarga yang

bertaraf rendah sahaja. Penyataan ini selaras dengan kajian oleh Becker (1973) yang

menyatakan bahawa sekatan sosial dan hukuman berdasarkan perundangan dikenakan berbeza

mengikut kelas sosial individu yang terlibat. Sebagai contoh, jika seorang individu terlibat

dengan penagihan dadah dan dia berasal daripada kelas sosial yang rendah, masyarakat akan

melabelkan individu itu sebagai penagih dadah dan pesalah tersebut akan dimasukkan ke dalam

penjara untuk satu tempoh tertentu. Walaubagaimanapun, jika pesalah dadah itu berasal daripada

golongan kelas atasan, pesalah tersebut akan diklasifikasikan sebagai orang sakit dan mereka

memerlukan rawatan serta mereka akan dihantar ke pusat pemulihan dadah sahaja. Hal ini

menjelaskan pendapat tokoh yang mengkaji teori labeling ini mengenai proses melabel pelaku

devian.

Secara ringkasnya, teori labeling ini menjelaskan bagaimana reaksi masyarakat terhadap

satu-satu bekas penjenayah itu mampu membuatkan bekas penjenayah itu kembali semula

ke dunia hitamnya. Andainya labeling ini tidak mampu dibendung, maka semakin ramai

bekas banduan yang dibebaskan dari penjara akan kembali melakukan jenayah mereka

akibat tekanan daripada masyarakat.

2.4 TEORI PSIKODINAMIK: SIGMUND FREUD

13

Teori ini telah diperkenalkan oleh Sigmund Freud yang merupakan ahli psikologi yang

berasal dari Austria. Selain dari psikodinamik, teori ini juga dikenali sebagai teori

psikoanalisis. Teori ini pada dasarnya menganalisis struktur minda manusia menerusi

beberapa aspek yang salah satunya melibatkan tahap kesedaran minda manusia dan juga

pembahagian struktur minda manusia. Daripada hasil analisis yang dijalankan, tingkah laku

manusia secara umumnya dapat dirungkai dan dijelaskan.

Dalam teori ini, Freud menyatakan bahawa wujudnya satu daya semula jadi (innate force)

yang membekalkan tenaga kepada sistem psikik. Freud menyatakan bahawa daya tersebut

ialah naluri(instinct) dan beliau telah membahagikan naluri tadi kepada dua bentuk iaitu

naluri hidup(life instinct) dan juga naluri kematian(death instinct). Nye(1992) menyatakan

bahawa naluri kehidupan meliputi rasa lapar,dahaga dan dorongan seks dan ia berhubung

kait dengan tujuan untuk meneruskan dan memastikan kelangsungan hidup

manusia.Tenaga yang dikaitkan dengan naluri kehidupan dinamakan sebagai libido. Bagi

naluri kematian pula, ia dikaitkan dengan kecenderungan untuk

menghancurkan,membinasakan dan memusnahkan kehidupan sendiri atau orang lain. Tenaga

yang dikaitkan dengan naluri kematian ini ialah tenaga thanatos.

Freud membayangkan minda manusia ini sebagai sebuah bongkah ais yang sedang

terapung di tengah lautan dan membahagikannya kepada tiga bahagian iaitu sedar

(conscious), prasedar(preconscious) dan tidak sedar (unconscious). Dalam gambaran minda

oleh Freud, beliau menyatakan bahawa minda sedar manusia hanya sebahagian kecil

sahaja daripada keseluruhan minda manusia dan secara analoginya bahagian bongkah ais

yang timbul dipermukaan air melambangkan minda sedar manakala selebihnya yang

tenggelam itu ialah minda prasedar dan tidak sedar.

14

Minda sedar manusia ini terdiri daripada semua perkara yang berada dalam alam nyata

dan mampu dirasai oleh kesemua pancaindera kita. Minda sedar ini meliputi persepsi dan

perasaan yang kita rasai dalam kehidupan seharian serta ia juga melibatkan apa yang kita

terima dan apa yang kita fikirkan.Minda ini juga yang sentiasa berinteraksi dengan dunia

sekeliling manusia dan ia mampu memberi tindak balas dan serta reaksi secara spontan

kepada apa yang berlaku disekeliling kita.

Minda separa sedar manusia pula merujuk kepada sesuatu yang tidak berada dalam

keadaan sedar namun mampu diperolehi dengan mudah. Bahagian ini mengandungi

memori namun ia wujud dalam keadaan tidak sedar dan ia mudah untuk dialihkan ke

alam sedar. Dalam erti kata yang lain, minda separa sedar ini dikenali sebagai tempat

simpanan memori yang mudah diakses. Sebagai contoh,kita tidak perlu menghafal nama

diri sendiri, tidak perlu mengingati menu makanan tengah hari namun apabila kita ditanya

berkenaan dengan perkara tersebut, kita akan membawa ingatan berkenaan perkara itu

dengan mudah ke alam sedar dengan pantas. Hal ini yang dinamakan sebagai alam yang

prasedar.

Bahagian yang terakhir dalam minda manusia ialah minda tidak sedar yang juga

merangkumi sebahagian besar daripada minda manusia. Bahagian ini mengandungi segala

aspek yang melibatkan personality yang tidak kita sedari dan ia sangat luas serta sangat

tersembunyi kedudukannya. Minda tidak sedar secara umumnya mengandungi memori

lampau, pengetahuan, kepercayaan, perasaan ataupun naluri yang tidak disedari oleh

manusia. Akhir sekali, pada kebiasaannya minda tidak sedar ini menjadi tempat menyimpan

memori yang tidak menyenangkan,menakutkan atau menyedihkan dan minda tidak sedar

juga merupakan pendorong kepada tingkah laku manusia.

15

Kesimpulannya, setiap bahagian minda manusia ini mempunyai peranan yang tersendiri

dan setiap manusia perlu bijak untuk mengawal setiap bahagian mindanya. Hal ini kerana

kegagalan mengawal minda akan mengakibatkan tingkah laku yang tidak rasional.Sebagai

contoh, minda tidak sedar manusia sememangnya wujud dengan naluri negative seperti

ganas dan kejam dan sekiranya ianya tidak dikawal dan dibiarkan menguasai minda sedar

manusia, ia akan menyebabkan manusia mula bertindak melulu dan kejam seperti

membunuh, memukul dan sebagainya. Hal ini kerana segala bentuk tindakan seperti itu

berpusat di dalam minda tidak sedar.

Melalui buku yang diterbitkan oleh Freud pada tahun 1923 yang bertajuk The Ego and

The Id, beliau telah membentuk satu lagi penerangan berkaitan dengan personality

manusia yang diambil daripada model structural dan ia mengandungi tiga bahagian iaitu

Id,Ego dan Superego.

Id merupakan bahagian personality manusia yang paling awal ataupun primitive dan ia

wujud sewaktu peringkat bayi yang baru dilahirkan. Id langsung tidak mengetahui atau

mampu membezakan perkara yang baik ataupun salah dan ia juga tidak mempunyai

langsung prinsip kawalan diri serta tidak mempunyai prinsip mustahil dalam proses

memenuhi kemahuannya. Selain itu, Id ini beroperasi atas prinsip kelazatan ataupun

keseronokoan(pleasure principle) yang bermaksud keinginannnya perlu dipenuhi dengan

kadar segera dan tidak boleh ditunda demi kepuasan naluri atau nafsunya.Oleh kerana id

beroperasi atas prinsip kelazatan atau keseronokan, ia tidak tahu untuk menuruti prinsip

moral, tidak mahukan alasan dan tidak akur kepada pemikiran logik serta mempunyai

tahap kesabaran yang sangat minimum. Sebagai contoh, bayi yang baru dilahirkan sangat

didominasi oleh id dan hal ini menyebabkan kemahuan bayi perlu segera dipenuhi.

16

Sekiranya kemahuannya seperti inginkan makanan ataupun minuman tidak dipenuhi, maka

bayi tersebut akan terus menangis tanpa henti dan cuba memberontak kepada penjaganya.

Selain itu, id juga merupakan proses pemikiran premier ataupun yang paling awal. Prinsip

ini menjadikan corak pemikiran manusia luar dari jangkauan realiti. Antara contoh yang

sesuai untuk proses pemikiran premier ini ialah fantasi dan juga mimpi. Id ialah elemen

berasaskan nafsu dan naluri semata-mata. Oleh hal demikian, sekiranya keinginan yang

diingini berbentuk objek atau manusia tidak dapat dipenuhi, id akan membentuk imej

mental atau fantasi untuk memuaskan kehendak.Proses ini dikenali sebagai pemenuhan

hasrat (wish fulfillment) yang merujuk kepada pemuasan nafsu sementara dengan

menggunakan imej mental.Sebagai contoh, sekiranya seseorang sedang mengalami perasaan

marah terhadap orang lain namun orang tersebut lebih berkuasa dari dirinya, individu itu

akan membayangkan seolah-olah dia sedang membalas dendam atas perbuatan yang telah

dilakukan untuk beri kepuasan sementara kepada dirinya.

Ego diumpamanakan sebagai eksekutif kepada personality dan bertindak sebagai pusat

kawalan bagi personality manusia. Hal ini kerana ego merupakan sebahagian minda yang

membawa id kepada realiti dengan erti kata lain, ego ini mengurangkan ketegangan yang

dihadapi oleh id.Ego pada dasarnya berkembang sebaik sahaja selepas kelahiran iaitu

sewaktu bayi mula berinteraksi dengan alam sekitarnya dan ia beroperasi berasaskan

prinsip realiti(reality principle). Ego memahami bahawa nafsu ataupun naluri ego kerap

mengalami konflik sosial dan realiti. Hal ini kerana kemahuan id yang perlu segera

dipenuhi tanpa ambik kira soal persekitaran dan keselamatan bakal membawa banyak

masalah. Oleh itu, ego bertindak melengah-lengahkan, menghalang atau menunda proses

pemenuhan kehendak id sehingga satu masa yang sesuai. Sebagai contoh,seorang kanak-

17

kanak tidak boleh sewenang-wenangnya merampas makanan yang diingini daripada orang

lain kerana ia akan membawa mudarat. Pada peringkat inilah, ego bertindak untuk

melengah-lengahkan id untuk memenuhi kemahuannya. Ego juga merupakan proses

pemikiran sekunder ataupun peringkat yang kedua.Pada peringkat ini,ego membangunkan

strategi untuk menyelesaikan masalah dan mencapai kepuasan yang diingini. Hal ini

melibatkan penggunaan prinsip realiti dalam proses untuk memenuhi kehendak. Sebagai

contoh, kanak-kanak yang inginkan makanan tadi melakukan usikan terhadap makanan

yang dimiliki oleh orang lain dan hal ini lebih minimum kesannya berbanding dengan

merampas atau mencuri makanan tersebut.Oleh hal demikian, dapatlah dikatakan bahawa

ego ini pada sebenarnya masih lagi mengetepikan pegangan moral dalam proses

memenuhi kehendakknya.

Bahagian terakhir dalam struktur personality manusia ialah superego yang lebih

menggambarkan aspek moral dan kemanusiaan. Hal ini berlaku dengan adanya proses

pembelajaran yang diterapkan oleh ibu bapa atau orang sekeliling kepada kanak-kanak

tersebut.Komponen superego ini mempunyai dua bahagian. Pertama ialah hati

nurani(conscience) dan yang kedua ialah keunggulan ego(ego ideal). Menurut Freud,

superego melambangkan nilai-nilai dan standard-standard ibu bapa yang digabungkan ke

dalam personality individu. Oleh kerana superego ini berhubung kait dengan nilai, ia akan

menyebabkan diri manusia mempunyai rasa bersalah,malu apabila melakukan kesalahan

dan merasa bangga apabila berjaya melakukan suatu yang betul.Dengan adannya superego

ini, manusia dapat membezakan antara mana yang baik dan mana yang buruk.

Pengukuhkan perbezaan antara baik dan buruk ini akan membawa kepada sistem

pengadilan dalaman yang dikenali sebagai hati nurani yang merupakan hakim dalaman

18

yang tegas dan tidak boleh berkompromi dengan fikiran,niat dan juga aksi kita. Tahap

penerapan nilai dan moral amat memberi impak kepada individu hal ini kerana sekiranya

individu itu dibesarkan dengan standard moral yang rendah, apabila ia dewasa kelak, ia

tidak akan mudah berasa bersalah sekiranya menyakiti orang lain. Berbeza dengan

individu yang dibesarkan dengan standard moral yang tinggi, mereka akan sentiasa

dibayangi rasa bersalah jika melakuka kesalahan dalam hidup dan mereka sebolehnya

cuba untuk memenimakan risiko untuk berasa malu akibat kesalahan yang dilakukan.

Kesemua bahagian minda manusia( id, ego, superego) sentiada berinteraksi antara satu

sama lain. Setiap daripada komponen minda ini mempunyai matlamat yang tersendiri.

Setiap daripada bahagian mahukan perkara yang berbeza dan ia saling berlawanan antara

satu sama lain.Kerasionalan tindakan seseorang dalam satu-satu situasi akan bergantung

kepada pengaruh ketiga-tiga elemen minda ini.Sebagai contoh,sebelum penjenayah

bertindak merogol mangsa yang berada di hadapannya,pastinya secara spontan, akan berlaku

konflik antara id, ego dan superego. Id akan mengarahkan penjenayah untuk merogol

mangsa kerana ia dapat memuaskan nafsu dan naluri dirinya manakala jika menurut

ego,ia akan melihat keadaan keselamatan sekeliling sama ada benar-benar selamat atau

sebaliknya dan cuba mengalihkan dan meredakan sedikit kemahuan id. Dalam situasi ini,

superego akan menyatakan bahawa perbuatan merogol ialah satu kesalahan dan akan

mendatangkan kesan yang buruk kepada diri penjenayah. Sekiranya, pengaruh nilai dan

moral dalam superego sangat tinggi maka kita akan bertindak secara rasional sewaktu

menghadapi situasi yang demikian dan menghalang individu dari melakukan suatu yang

diluar kewarasan akal.

19

3.0 FENOMENA JENAYAH DI MALAYSIA

Secara umumnya, jenayah yang berlaku di Malaysia boleh dibahagikan kepada dua jenis

iaitu jenayah kekerasan dan juga jenayah harta benda . Bagi jenayah kekerasan, ia meliputi

perbuatan membunuh,rogol samun dengan senjata api ataupun tanpa sejata api dan

mencerakan manusia manakala jenayah harta benda pula meliputi kes pecah rumah dan

curi,kecurian kenderaan,ragut dan lain-lain hal kecurian. Berdasarkan perangkaan terkini,

statistic bagi kes jenayah kekerasan yang dilaporkan kepada polis pada tahun 2012

berjumlah 29 950 kes yang melibatkan 602 kes bunuh, 2964 kes rogol, 127 kes samun

bersenjata api, 20 013 kes samun tanpa senjata api dan 6244 kes mencederakan

manusia.Bagi kes jenayah harta benda pula, jumlah kes yang dilaporkan ialah 123 719 kes

yang sebahagian besarnya melibatkan kes kecurian kenderaan manakala bagi kes lain 24

939 kes pecah rumah dan curi, 2500 kes ragut dan 24 299 kes lain-lain kecurian. Daripada

statistic berkenaan, trend jenayah di Malaysia memperlihatkan cenderung kepada jenayah

harta benda kerana jumlah kes yang dilaporkan lebih tinggi berbanding dengan kes

jenayah kekerasan. Walau bagaimanapun, kesemua kes yang dipaparkan hanya melibatkan

kes yang dilaporkan kepada pihak polis sahaja dan tidak mengambil kira perangkaan

gelap kes jenayah yang berada di Malaysia. Bagi jumlah banduan yang berada dalam

tahanan pula,perangkaan tahun 2012 menunjukkan bahawa jumlah banduan yang ditahan

atas pelbagai kesalahan di kesemua penjara di Malaysia ialah 68 443 kes dan daripada

jumlah tersebut, 61 451 orang ialah banduan lelaki manakala 6992 orang ialah banduan

wanita. Dari jumlah yang dinyatakan, 37 762 orang ialah banduan bewarganegara Malaysia

manakala banduan bukan warganegara Malaysia pula berjumlah 30 681 orang. Jumlah

pesalah juvana yang direkodkan oleh Jabatan Penjara Malaysia ialah 5316 orang dimana

20

4939 orang daripadanya ditahan atas kesalahan pertama manakala selebihnya ialah

kesalahan berulang.

4.0 SISTEM PENGADILAN JENAYAH DI MALAYSIA:SATU PEMERHATIAN

Sistem pengadilan jenayah merupakan agensi-agensi kerajaan yang berhak ke atas

pelaksanaan undang-undang,penghakiman ke atas penjenayah dan proses pemulihan ke atas

pesalah-peasalah jenayah(Siegel,2006). Sistem pengadilan jenayah ini juga merupakan salah

satu komponen kepada sistem kawalan sosial yang mana menjaga dan mengawal tingkah

laku atau perbuatan-perbuatan yang mendatangkan bahaya dan kemusnahan kepada

persekitaran masyarakat.

Secara umumnya, sistem pengadilan jenayah ini mempunyai tiga komponen yang

mempunyai peranan yang tersendiri iaitu pihak polis, pihak mahkamah dan institusi

koreksional. Pihak polis merupakan agensi penguatkuasa yang ditugaskan untuk mengawal

keadaan agar sentiasa terkawal dan membantu pihak mahkamah dalam proses pendakwaan

terhadap kes-kes jenayah. Bagi pihak mahkamah pula,ia lebih kepada proses perbicaraan

kes-kes jenayah dan mahkamah juga dikenali sebagai badan yang melaksanakan keadilan

bagi pihak mangsa jenayah dan juga tertuduh.Bagi institusi koreksional pula ia terdiri

daripada institusi penjara,pusat pemulihan,sekolah akhlak yang menjalankan pemulihan

kepada pesalah-pesalah yang disabitkan dengan kesalahan jenayah.

Persoalan yang timbul dalam membincangkan isu sistem keadilan jenayah ini ialah

keberkesannya dalam membanterasa jenayah. Berdasarkan pemerhatian dan analisis yang

dilakukan sistem keadilan jenayah yang dilaksanakan di Malaysia sememangnya mampu

membanterasa jenayah walaupun terdapat beberapa kelemahan yang agak ketara. Hujah

21

yang mengatakan bahawa sistem keadilan jenayah di Malaysia mampu membanterasa

jenayah jenayah di sandarkan pada penggubalan undang-undang jenayah yang

menyeluruh.Kanun keseksaan merupakan undang-udang jenayah yang digunakan untuk

menyabitkan kesalahan kepada penjenayah yang melakukan kesalahan dan ianya

mengandungi himpunan pelbagai kesalahan beserta hukuman yang setimpal dengan

kesalahan yang dilakukan oleh penjenayah. Undang-undang jenayah yang dilaksanakan di

Malaysia pada waktu ini mampu mendatangkan gerun kepada masyarakat umum khasnya

undang-undang berkaitan dengan kes rogol ataupun liwat,kes bunuh dan juga kes-kes

yang melibatkan pengedaran dadah di mana hukuman kepada pesalah kes ini melibatkan

penjara, sebatan dan juga hukuman gantung sampai mati.Situasi ini jika diamati akan

menyebabkan masyarakat merasa takut untuk melakukan jenayah berat dan secara tidak

langsung akan menyebabkan kadar jenayah berat di Malaysia semakin menurun.Jadi,

secara ringkasnya, kewujudan undang-undang jenayah seperti kanun keseksaan ini secara

tidak langsung mampu memberikan impak yang besar terhadap proses memerangi jenayah

di Malaysia.

Dalam perspektif yang berbeza, sistem keadilan jenayah di Malaysia secara umumnya

memperlihatkan beberapa kelemahan yang agak ketara sehingga menjejaskan proses

memerangi jenayah di Malaysia. Pertama sekali berkaitan dengan kuasa budi bicara

pendakwa raya dan juga budi bicara pihak polis dalam menjalankan siasatan terhadap kes

jenayah yang dilaporkan.Aziz Bari(2004) menyatakan bahawa budi bicara bermaksud kuasa

untuk bertindak atau membuat keputusan yang mengizinkan pemegangnya sejumlah ruang yang

tertentu, yang dengan sendirinya bermakna bahawa ia bebas mengambil tindakan tersebut.Jelas

beliau lagi, kuasa budi bicara turut mengizinkan pemegangnya membuat pilihan antara

22

beberapa alternatif yang ada di hadapannya. Budi bicara berbeza dengan apa yang dipanggil

tugas atau kewajipan di sisi undangundang kerana ini tidak memberikan pilihan tentang apa

yang hendak dilakukannya, walaupun mungkin cara atau prosedur pelaksanaan tugas itu

mungkin tidak ditetapkan. Perlembagaan melalui perkara 145 memberikan kuasa budi bicara

kepada Peguam Negara dalam soal memula dan memberhentikan pendakwaan di mahkamah-

mahkamah sivil. Ia memperuntukkan bahawa "Peguam Negara adalah mempunyai kuasa, dan

kuasa itu hendaklah dijalankan menurut budi bicaranya, bagi membawa, menjalankan atau

memberhentikan apa-apa perbicaraan mengenai sesuatu kesalahan.Selain itu, polis juga

merupakan pihak yang mempunyai budi bicara dalam menjalankan tugas sepertimana yang

telah diperuntukkan dalam akta polis. Walau bagaimanapun, budi bicara ini perlulah

dipantau sebaik mungkin bagi mengelakkan penyalahgunaan oleh pihak tertentu atas

kepentingan peribadi dan niat yang tertentu.Penggunaan budibicara yang sememangnya

suatu yang baik dari satu sudut kerana ia mampu memberi keutamaan kepada kes-kes

yang penting dan berisiko terlebih dahulu namun jika terlalu banyak menggunakan

budibicara ia akan menyebabkan pengadu berkemungkinan hilang kepecayaan kepada

pelaksana sistem keadilan jenayah.

Dari sudut yang lain, sistem keadilan jenayah di Malaysia khususnya dalam konteks

mahkamah sedang mengalami masalah lambakan kes yang sedang dibicarakan. Kajian

Salim(2013) mendapati bahawa terdapat sekurang-kurangnya 11 000 kes yang masih

tertangguh dan kira-kira 6000 kes lagi yang masih menunggu rayuan. Lambakan ini

disebabkan oleh beberapa perkara yang antaranya ialah masalah oleh pihak peguam dan

anak guamnya yang kerapkali menagguhkan kes atas pelbagai alasan. Selain itu,sistem

pengurusan kes oleh pihak mahkamah yang kurang sistematik juga dikatakan sebagai

23

punca berlakunya lambakan kes di mahkamah. Lambakan kes ini akan menyebabkan pihak

yang menjadi mangsa jenayah tertunggu-tunggu keputusan mahkamah dan hal ini sedikit

sebanyak akan menyebabkan orang ramai mula hilang keperayaan kepada sistem

pengadilan jenayah di Malaysia.

Secara ringkasnya, dtegaskan sekali lagi bahawa sistem pengadilan di Malaysia

sememangnya mampu membendung masalah jenayah namun ianya tidaklah sempurna

kerana masih terdapat beberapa kelemahan yang boleh diperbaiki

5.0 KESIMPULAN

Jenayah merupakan suatu perkara yang tidak dikehendaki oleh sesiapa pun dan ianya

haruslah dicegah dan banteras habis-habisan. Teori-teori yang dikemukana oleh ahli

kriminologi perlulah diberi perhatian sebaiknya agar langkah pencegahan dapat

dilaksanakan mengikut kaedah yang betul dan sempurna.Andainya masalah jenayah dapat

di atasi, pastinya masyarakat umum akan mula merasa tenang dan tenteram seterusnya

dapat ia juga dapat meningkatkan kesejahteraan sosial masyarakat di Malaysia.

6.0 RUJUKAN

Abdul Aziz Bari. (2004). Kuasa-Kuasa Budi Bicara Teori dan Pemakaiannya dalam Undang-

Undang Perlembagaan da Undang-Undang Pentadbiran. Jurnal Undang-udang dan

Masyarakat, 8, 39-57.

D.Nye, Robert. (1992). Tiga Pemikiran Psikologi: Perspektif dari Freud, Skinner dan Rogers

(Mahmood Nazar Mohamed, Trans.). Kuala Lumpur: Dewan Bahasa dan Pustaka.

Elizabeth Ehrhardt Mustaine.Richard Tewksbury. (1998). Predicting Risks of Larceny Theft

Victimization:A Routine Activity Analysis Using Refined Lifestyle Measures.

Criminalogy, 36(829-858).

F.E Devine. (1982). Cesare Beccaria and the Theoritical Foundation of Modern Penal

Jurisprudence. New England Journal on Prison Law, 7, 8-12.

24

Geogre Rengert , Wasilchick. (1985). Suburban Burglary. In C. C.Thomas (Ed.), A Time and

Place for Everything. IL: Springfield.

J.Macionis, John. (2010). Social Problem(4th Ed). United States of America: Pearson Education.

Jacobs, Jerry. (1983). Social Problem Through Social Theory. Houston: Cap and Gown Press.

John Hagan. (1973). Labelling and Deviance: A Case Study in the "Sociology of the Interesting".

Social Problem, 20(4), 447-458.

Joseph Deutsch, Gil Epstein. (1998). Changing a Decision Taken Under Uncertainty.The Case of

Criminals Choice. Urban Studies, 35(1335-1344).

Kendall, Diana. (2013). Sociology in Our Time. Wadworth: Cengage Learning.

Liliana Pezzin. (1995). Earning Prospects,Matching Effect,and the Decision to Terminate a

Criminal Career. Journal of Quantative Criminology, 11, 29-50.

Lloyd Phillips, Harold Votey. (1987). The Influence of Police Intervention and Altenatif Income

Source on the Dynamic Process of Choosing Crime as a Career. Journal of Quantative

Criminology, 3, 251-274.

Meng, Gan Kong. (2007). Kajian Kes Rogol di Penjara Negeri Kedah dan Perak. Universiti

Sains Malaysia, Pulau Pinang.

Plotnik, Rod. (2005). Introduction to Psychology (7th ed.). San Diego: Wadsworth Thomson

Learning.

Farrar, Salim Ali. (2013). Crime and Criminal Justice in Malaysia. In J. Liu et al (Ed.),

Handbook of Asian Criminology. New York: Springer Science+Business Media.

S.Feldman, Robert. (2011). Understanding Psychology. New York: McGraw-Hill.

Schur, Edwin M. . Labeling deviant behavior; its sociological implications. United States of

America: Harper & Row.

Siegel L.J. (2006). Criminology (9 ed.). Belmont: Thomsom Wadsworth.