Auditori Verbal

Pendekatan ini merupakan satu kaedah di mana kanak-kanak bermasalah

pendengaran diajar menggunakan pendengaran mereka untuk mempelajari bahasa

pertuturan melalui alat pendengaran atau implan koklea.

Ia bertujuan membolehkan kanak-kanak bermasalah pendengaran menikmati

persekitaran dan kehidupan yang biasa. Menurut Goldberg dan Flexer (1993),

pendekatan ini membolehkan kanak-kanak memperolehi pertuturan dan bahasa

secara semula jadi yakni melalui deria dengar.

Ciri-ciri

Merupakan pendekatan lisan

Menggunakan pendengaran untuk belajar bahasa pertuturan

Dibantu dengan alat bantu dengar/koklea implan sepenuhnya

Guna sepenuhnya sisa pendengaran

Merupakan kemahiran mendengar pertuturan tanpa membaca pergerakan bibir

individu yang bertutur.

Libatkan latihan auditori ; ajar diskriminasi bunyi

Prinsip amalan

Pengajaran dalam bilik tiada bunyi/ senyap

Perlu diajar seawal mungkin

Lebih efektif dengan penglibatan ibu bapa

Deria pendengaran semata.

Deria lihat tidak boleh.

Guru tutup mulut masa bertutur.

Guru sebut perkataan dalam situasi murid tidak boleh lihat

Kelebihan dan Kekurangan Auditori Verbal

Kelebihan :

Latih orang pekak guna bahasa manusia normal

Aktifkan kebolehan mendengar dan bertutur

Gerakkan bahagian kiri otak untuk kefahaman berbahasa

Boleh faham pertuturan

Boleh berkomunikasi

Kekurangan :

Sukar dilatih kerana kecacatan

Latihan ambil masa lama

Perlukan kamahiran dan alat bantuan

Tidak sesuai untuk individu yang tiada sisa pendengaran

Perlukan pendekatan yang sesuai

Berperingkat-peringkat fonetik, morfologi, sintaksis

Perlukan bunyi bahasa

Tidak boleh untuk pekak lebih 60dB

Memerlukan ABD

Ibu bapa perlu selalu berkomunikasi dengan anak

Auditori verbal merupakan proses untuk mengajar kanak-kanakmendengar dan bercakap tanpa bergantung kepada bacaan bibir atau bahasa isyarat.