pengurusan sukan fauzi saif

7/30/2019 Pengurusan Sukan Fauzi Saif

1/71

DEFINISI PENTADBIRAN

Pentadbiran merupakan satu proses atau keadaan yang melibatkan dua atau lebih

individu menggembleng tenaga untuk mencapai matlamat yang ditetapkan. Mengikut

Leight (1990) petikan Wee Eng Hoe (1994), proses ini melibatkan perancangan,

pengelolaan, bimbingan dan kawalan ke atas sumber-sumber yang wujud untuk

menghabiskan kerja yang diharapkan atau untuk mengarahkan program kepada

pencapaian matlamat-matlamat tertentu. Newman (1963) petikan Wee Eng Hoe (1994),

menambahkan unsur kepimpinan untuk melengkapkan proses tersebut.

Mengikut Daughtrey & Woods (1976) petikan Wee Eng Hoe (1994), pula,

pentadbiran merupakan koordinasi aktiviti oleh individu dalam kumpulan yang tersusun.

Pentadbiran melibatkan pengurusan kakitangan, perancangan organisasi, penghasilan dan

perhubungan awam.

PERHUBUNGAN ANTARA PENTADBIRAN DENGAN ORGANISASI

Organisasi dibentuk untuk membekalkan suatu struktur atau sistem yang berkesan bagi

mencapai tujuan satu-satu kumpulan.

Pentadbiran pula ialah sebahagian daripada organisasi. Ia membimbing tingkah laku

individu di dalam organisasi untuk mencapai tujuan yang ditetapkan.

Dengan itu, organisasi membekalkan struktur untuk mencapai sesuatu matlamat

oleh satu-satu kumpulan dan pentadbiran membekalkan unit-unit yang berfungsi untuk

ORGANISASI DAN PENGURUSANPENDIDIKAN SAINS SUKAN


2/71

menjalankan organisasi dengan berkesan. Pentadbiran diperlukan untuk menubuh sesuatu

organisasi. Organisasi memerlukan pentadbiran untuk berfungsi.

Objektif pentadbiran dan organisasi adalah untuk mengawal persekitaran dan

pentadbiran serta memberi arah kepada organisasi.

JENIS-JENIS PENTADBIR

1. Pentadbir Laissez-faire

Pentadbir jenis ini tidak menonjolkan diri malah tidak menunjukkan kepimpinannya. Ia

membiarkan organisasi itu berfungsi dengan sendiri dengan membolehkan individu di

dalam organisasi itu melakukan apa saja yang diingini. Pentadbiran jenis ini bersifat

melepaskan autoriti dan kuasa mengarah. Pentadbir menggunakan sedikit sahaja kuasa

formal dan tiada usaha untuk mendapatkan kuasa tidak formal.

Pentadbiran Laissez-faire membolehkan percubaan idea-idea baru tanpa kawalan

dan ini menyebakan wujudnya program baru. Bagi kakitangan yang muda dan bertenaga,

banyak idea dan program baru boleh dicuba tanpa kawalan. Bagi kakitangan lama tetapi

produktif, program-program baru boleh diwujudkan dan program lama dimansuhkan.

Kelemahan jenis pentadbiran ini adalah:

1. Kekurangan dari segi kepimpinan.

2. Kakitangan adalah lemah.

3. Program dan polisi yang lemah dijalankan berterusan tanpa had

4. Guru dan jurulatih terus berkhidmat tanpa cabaran atau pembetulan.

5. Tidak wujud keinginan untuk mencapai tahap cemerlang

6. Tidak banyak perancangan jangka panjang.



3/71

2. Pentadbir Autokratik atau Autoritatif

Pentadbiran yang menggunakan pemerintahan kuasa mutlak. Kuasa dan autoriti

digunakan untuk berfungsi dan mengawal semua individu di dalam organisasi. Individu-

individu terpilih diberi kuasa tanpa had untuk digunakan mengikut kesesuaian. Pentadbir

bukan ketua tetapi pemimpin. Ini membolehkan masalah kakitangan diatasi dengan

senang.

Keputusan yang dibuat oleh pentadbir autokratik adalah berasaskan pendapat dan

bukan daripada pemikiran yang mendalam. Ketua suka mengarah dan kakitangan tidak

diberi peluang untuk membuat keputusan bersama. Pentadbir tidak bertimbang rasa

malah menggunakan paksaan dalam kes-kes tertentu. Pentadbiran ini juga menghasilkan

insan Pak Turut yang kurang berinisiatif dan berminat.

Jenis pentadbiran ini mungkin berkesan kerana :

1. Tidak banyak mesyuarat

2. Perubahan polisi dan program organisasi boleh dilakukan dengan cepat kerana

kakitangan sedia menerima tanpa persoalan

3. Bagi orang yang tiada pengalaman, mereka boleh berfungsi dengan baik kerana

menerima arahan bagaimana menjalankan tugas.

Kelemahan jenis pentadbiran ini adalah :

1. Keputusan dibuat tanpa mengambil kira semua fakta.

2. Program dan polisi ditentukan oleh ketua.

3. Tidak terdapat kumpulan perbincangan untuk mendapat kata sepakat.



4/71

4. Guru atau jurulatih tidak dapat menimba pengalaman dalam mengarah dan

membangunkan program.

5. Kakitangan menjadi penerima dan sebarang aduan dianggap sebagai cabaran

terhadap organisasi tersebut.

3. Pentadbiran Demokratik

Pentadbir ini menggunakan kuasa formal sepenuhnya disamping tidak juga mengabaikan

kuasa tidak formal. Pentadbiran jenis ini menggunakan pemikiran konstruktif kumpulan

untuk berkongsi idea-idea dan bekerjasama dalam usaha untuk membuat keputusan.

Pentadbiran demokratik memberi peluang kepada individi untuk memberi

sumbangan dalam membuat keputusan dan perlaksanaan keputusan itu. Kakitangan

menyokong pucuk pimpinan dan bekerja bersungguh-sungguh. Program dan polisi yang

lemah tidak mungkin dilaksanakan kerana keputusan kumpulan diberi perhatian dan

bukan keputusan individu.

Kelemahan jenis pentadbiran ini ialah perlaksanaan program dan polisi mungkin

memakan masa yang panjang. Jawatankuasa selalunya diperlukan untuk membincangkan

program dan polisi organisasi. Dalam proses perbincangan, perkara-perkara kecil

mungkin diperbesar-besarkan.

Walau bagaimanapun, pengawasan adalah diperlukan untuk memastikan kerja

yang ditetapkan berjalan lancar.



5/71

4. Pentadbir Diktator Yang Murah Hati.

Pentadbir ini sangat peramah, mudah ditemui, bertimbang rasa, perihatin terhadap

kakitangannya. Beliau sentiasa menunjuk minat terhadap kakitangan jagaannya dan

memberi pujian terhadap kerja yang baik. Ini memupuk semangat bekerja yang kuat dan

produktiviti adalah tinggi.

Kelebihan ;

1. Tugas atau kerja senang dilaksanakan. Arahan dari atas diterima sepenuh hati.

2. Pihak pentadbir memotivasikan kakitangan melalui keperihatinannya dan ini

akan meningkatkan produktiviti.

3. Kakitangan menyokong pentadbir kerana beliau adalah peramah, senang

ditemui dan memahami masalah.

Kelemahan ;

1. Mewujudkan golongan Pak Turut kerana arahan diterima tanpa banyak

persoalan.

2. Hilang daya inisiatif dan kreatif di kalangan kakitangan kerana segala urusan

merupakan arahan dari atas.

3. Pentadbir dianggap sebagai lebih bijak dan berpengetahuan berbanding dengan

kakitangan lain. Dengan itu keputusan dan polisi ditentukan oleh pentadbir

sendiri.



6/71

5.Pentadbir Eklektik

Pentadbir ini menggunakan jenis pentadbiran yang berlainan untuk situasi tertentu.

Horine (1991) petikan Wee Eng Hoe (1994), mencadangkan para pentadbir

menggunakan gaya demokratik sebagai asas pentadbiran tetapi menggabungkan

pendekatan laissez-faire dan autokratik bila keadaan memerlukannya.

Kelebihan ;

1. Fleksibel atau anjal; boleh diubah mengikut keadaan tertentu. Ini menjamin

produktiviti yang tinggi dan berterusan.

2. Memberi kebebasan kepada kakitangan walaupun ada had tertentu. Kakitangan faham

setakat mana mereka boleh bertindak di luar arahan. Kebebasan ini memotivasikan

mereka untuk berusaha lebih lagi bagi menyelesaikan tugas.

Kelemahan.

Gabungan gaya berlainan mengelirukan kakitangan. Kakitangan tidak faham

mengapa sesetengah perkara mempunyai had dan sesetengahnya tidak .

CIRI-CIRI SEORANG PENTADBIR YANG BAIK

Memiliki Kriteria Asas Mengikut Pendapat Wee Eng Hoe ( 1994)

1. Pentadbir yang baik mestilah mempunyai pendidikan formal yang baik. Individu

yang berpelajaran mempunyai nilai dan pengetahuan tentang sesuatu perkara.

2. Pentadbir mesti mempunyai pengalaman yang sesuai. Pengalaman perlu untuk

melakukan pengawasan dan dalam usaha meningkatkan prestasi.



7/71

3. Pentadbir yang cekap adalah fleksibal dan boleh menjalankan tugas dengan berkesan

sama ada di unit sendiri atau unit yang berlainan.

4. Pentadbir saharusnya jelas dengan matlamat yang perlu dicapai oleh organisasi dan

boleh merancang untuk mencapai matlamat dengan cara yang paling baik .

5. Pentadbir mesti mempunyai keadaan mental dan emosi yang stabil dan terkawal.

6. Pentadbir mesti mempunyai sahsiah yang baik. Sahsiah boleh dianggap sebagai cara

seseorang itu bertindak, mengalami sesuatu cabaran dan berfikir.

7. Pentadbir yang baik boleh berkomunikasi secara lisan dan bertulis. Keupayaan

berkomunikasi secara lisan membolehkan penerangan dan arahan diberi dengan jelas.

Keupayaan bertulis pula kerana seorang pentadbir perlu membuat laporan atau

rayuan tentang sesuatu perkara.

8. Pentadbir seharusnya kreatif untuk membentuk program. Pentadbir yang kreatif

akan memikirkan sesuatu dan mencari jalan untuk menyelesaikan masalah, bukan

menyatakan masalah tanpa tindakan.

KEMAHIRAN-KEMAHIRAN YANG PERLU ADA PADA SEORANG

PENTADBIR.

1. Kemahiran Teknikal.

Ialah kecekapan dan kefahaman tentang satu aktiviti khusus terutamanya yang

melibatkan kaedah, proses, prosedur atau teknik. Ia melibatkan pengetahuan khusus,

kebolehan menganalisa dalam menggunakan alat-alat dan teknik untuk bidang-bidang

khusus.



8/71

2. Kemahiran Kemanusiaan.

Ialah keupayaan seseorang bekerja sebagai ahli pasukan dan kebolehan seseorang itu

membina usaha kerjasama di kalangan ahli pasukan yang dipimpinnya. Kemahiran ini

penting un tuk mengekalkan keharmonian, membawa perubahan dan mentadbir situasi

konflik.

3. Kemahiran Konseptual.

Ialah kebolehan seseorang memerhati dan menganalisa suatu usaha secara menyelutuh

termasuk mengenali bagaimana fungsi-fungsi berlainan dalam organisasi bergantung

antara satu sama lain dan bagaimana perubahan pada satu fungsi mempengaruhi yang

lain. Kemahiran Konseptual ini tidak begitu penting dalam organisasi yang kecil tetapi

menjadi utama dalam organisasi yang besar.

Griffiths (1956) dan Newman (1963) petikan Wee Eng Hoe (1994), dalam kajian

mereka berpendapat bahawa tidak banyak perbezaan yang didapati dari segi kemahiran

teknikal. Perbezaan yang wujud lebih kepada kemahiran kemanusiaan dan paling berbeza

pada kemahiran konseptual. Beliau menegaskan bahawa kejayaan dalam pentadbiran

berkait rapat dengan tahap kemahiran kemanusiaan dan kemahiran konseptual yang ada

pada seseorang itu.



9/71

APAKAH YANG DIKATAKAN PENGURUSAN?

Apabila organisasi telah diwujudkan, masalah yang akan timbul ialah bagaimana

organisasi itu harus diuruskan dengan sempurna, berkesan dan mencapai matlamat yang

dirancangkan. Tanpa pengurusan yang betul, pelbagai masalah mungkin akan timbul,

baik, baik dari segi kewangan, pemprosesan dan inventori hinggalah kepada masalah

peribadi di kalangan para pekerja.

Kita pernah mendengar dari media massa tantang beberapa organisasi perniagaan

khususnya, yang telah gagal bukan semata-mata kerana masalah persaingan tetapi juga

disebabkan oleh pergolakan di dalam organisasi itu sendiri seperti tidak ada

persefahaman antara pihak atasan dengan pihak bawahan, perancangan dan ramalan yang

tidak tepat, pembaziran sumber atau penyusunan struktur yang mengelirukan.

Pengurusan pada amnya dapat didifinisikan seperti berikut:-

1. Pengurusan sebagai proses perancangan, penyusunan, pengarahan, dan

pengawalan usaha ahli-ahli organisasi dan menggunakan semua sumber

organisasi untuk mencapai matlamat.

2. Pengurusan sebagai proses pengarahan, penyelarasan dan pengaruh ke atas

operasi organisasi untuk mencapai matlamat yang dikehendaki dan prestasi

sepenuhnya.

Definisi di atas walaupun mempunyai sedikit perbezaan dari segi bilangan dan jenis

fungsi pengurusan, tetapi kedua-dua definisi ini mengandungi perkataan proses dan

matlamat. Ini bermakna, dua aspek penting di dalam pengurusan ialah:



10/71

1. Pengurusan sebagai proses: Menjalankan kerja secara automatik serta

memerlukan hubungan tertentu antara satu aktiviti dengan satu aktiviti yang lain.

2. Mencapai matlamat organisasi: Apabila aktiviti organisasi itu berjalan dengan

teratur dan berhubung atau membantu antara satu dengan lain, maka matlamat

organisasi itu dapat dicapai. Matlamat organisasi dapat berbentuk kualitatif

(subjektif) atau kuantitatif (objektif).

PROSES PENGURUSAN

Proses atau fungsi pengurusan dapat dibahagikan kepada beberapa fungsi bergantung

kepada cara kita mengelaskan fungsi-fungsi perancangan, penyusunan, penyelarasan,

penstafan dan pengawalan. Pada amnya, fungsi pengurusan dibahagikan kepada empat

sahaja iaitu perancangan, penyusunan, pengarahan dan pengawalan.

Perancangan

Sebelum pihak pengurusan memulakan aktiviti organisasi, perancangan hendaklah dibuat

Sebelum pihak pengurusan memulakan aktiviti organisasi, perancangan hendaklah dibuat

dahulu. Pada peringkat perancangan, perkara yang perlu dipersoalkan adalah seperti

berikut:-

a. Tujuan dan objektif: Ini termaksuk mengenal pasti perkara yang ingin dicapai oleh

sesebuah organisasi berdasarkan maklumat penubuhan organisasi tersebut dan

prestasi yang diinginkan seperti kadar pertumbuhan organisasi atau peratusan

keuntungan dan lain-lain.



11/71

b. Strategi organisasi: Apabila matlamat dan tujuan telah ditakrifkan dengan jelas,

organisasi perlu mencari jalan (strategi) untuk mencapai matlamat dan tujuan seperti

yang diharapkan itu. Di dalam strategi, pihak pengurusan akan membincangkan

perkara seperti strategi pemasaran yang meliputi perletakan harga, perluasan pasaran

dan perbezaan barangan agar organisasi itu dapat bersaing dengan pihak luar.

c. Langkah seterusnya, pihak pengurusan harus mengatur program atau projek mengikut

strategi yang berasaskan matlamat organisasi.

1. Penyusunan

Penyusunan melibatkan kerja menstruktur organisasi dan penstafan ( proses pengambilan

kakitangan ). Struktur organisasi menunjukkkan pembahagian kerja mengikut aktiviti

(pemasaran, kewangan, pemprosesan dan lain-lain), tingkat (hieraki) autoriti,

penyelarasan melalui peraturan dan dasar serta prosedur yang dibuat. Penstafan meliputi

perancangan sumber manusia pengambilan dan pemilihan kakitangan , orientasi dan

latihan , penilaian prestasi, sistem pampasan (gaji, upah dan faedah), program

peningkatan produktiviti dan kualiti, program keselamatan dan kesihatan kakitangan dan

program kebajikan dan perkhidmatan kakitangan.

2. Pengarahan

Pengarahan merupakan fungsi penting untuk menjamin aktiviti organisasi berjalan

dengan teratur dan sempurna dalam suasana yang harmoni. Untuk mencapai matlamat ini

faktor-faktor motivasi, kepimpinan dan sistem komunikasi perlu diberi perhatian oleh

pihak pengurusan.



12/71

3. Pengawalan

Pengawalan merupakan fungsi terakhir untuk menentukan bahawa prestasi organisasi

telah dicapai mengikut perancangan masalah dalam penyusunan dikenal pasti dan

langkah tertentu diambil. Faktor-faktor dalam organisasi, keinginan dan sifat kakitangan

yang ada hubungan dengan prestasi dan tingkah laku perlu diberi perhatian dan diawasi.

MENGAPAKAH DIPERLUKAN PENGURUSAN

Pengurusan diperlukan di dalam semua organisasi, tidak kira sama ada organisasi itu

kecil atau besar, swasta atau badan kerajaan. Fungsi pengurusan bukan saja merupakan

tanggungjawab seorang pengurus besar atau pengarah tetapi juga tanggungjawab

penyelia atau ketua bahagian yang berada di dalam organisasi.

Kita pernah mendengar kata-kata seperti ,Masalah yang timbul itu adalah dari

pihak pengurusan . Penyataan ini dimaksudkan kepada mereka yang menduduki

tingkat atas di dalam organisasi, padahal kelemahan dan masalah yang timbul itu

berpunca dari semua pihak pada peringkat pengurusan. Dalam konteks pengurusan,

pengurus dimaksudkan kepada mereka yang bertanggungjawab terhadap pekerjaan orang

lain pada semua peringkat. Setiap pengurus mempunyai tugas dan tanggungjawab yang

tertentu, antaranya:

1. Pengurus ialah penyelaras dan pengarah di dalam organisasi yang mengawasi

aliran kerja serta menyatupadukan semua unsur organisasi. Mereka mempunyai



13/71

kuasa yang diberikan untuk mengarah orang lain yang berada di bawah

tanggungjawabnya.

2. Pengurus bertanggungjawab menggunakan segala sumber dengan efisien untuk

mencapai matlamat yang telah ditetapkan.

3. Pengurus juga tidak boleh lari daripada tanggungjawab keatas kegagalan dan

kejayaan orang dibaewah jagaannya. Kegagalan dan kejayaan itu mencerminkan

prestasi pengurus berkenaan.

4. Pengurus mengimbangkan matlamat dan menetapkan prioriti seperti menjalankan

kerja yang penting dahulu atau dengan serta merta.

5. Pengurus menwujudkan matlamat, perancangan, dasar dan mengimple-

mentasikan strategi.

Aktiviti pengurusan berbeza mengikut tingkatan di dalam organisasi. Misalnya; pengurus

atasan menggunakan banyak masa mereka di dalam perancangan jangka panjang,

perhubunganawam, membuat dasar serta menganalisis perkara-perkara yang berlaku di

persekitaran luaran. Pengurus pertengahan atau penyelia sebaliknya memainkan peranan

yang lebih di dalam penyelarasan dan pengawalan kerja pada peringkat operasi. Satu

kenyataan yang harus kita terima ialah pengurus lebih berhadapan dengan faktor-faktor

yang tidak dapat di dikawal daripada faktor-faktor yang boleh dikawal. Misalnya, sumber

selalunya terhad, kuasa yang diberikan terbatas, pihak atasan mengharapkan sesuatu yang

mesti dicapai dan permintaan orang bawahan memerlukan pertimbangan. Oleh yang

demikian, untuk membolehkan sesuatu perkara itu dilaksanakan, pengurus memerlukan

kepakaran, keyakinan dan mempunyai kesabaran.



14/71

PENGURUS DI DALAM ORGANISASI

Tingkat Pengurusan

Sudah menjadi menjadi kebiasaan untuk membezakan kedudukan pengurus mengikut

hieraki kuasa atau pangkat di dalam organisasi.

Peringkat /Hiraki Pengurusan

Pengurus Atasan

Pengurus Pertengahan

Pengurus Peringkat pertama

Sumber: David A.Holt, Management Principles & Practices 2nd.ed.,New Jersey: Prentice

Hall,1990, m.s .14 -Petikan Jasmine Ahmad (1996)

1. Pengurus Atasan

Pengurus yang menduduki peringkat atasan ini terdiri daripada Ketua Eksekutif,

Presiden atau Pengurus Besar yang menetapkan matlamat dan menentukan ia tercapai

mengikut tujuan organisasi. Pengurus atasan ini juga meneliti perkembangan dan peluang

yang berlaku di persekitaran luaran supaya organisasi itu dapat menyesuaikan diri kepada

perubahan yang berlaku.



15/71

2. Pengurus Pertengahan

Tugas pengurus pada peringkat ini, termaksuklah menyelaras dan menyatupadukan

aktiviti bahagian untuk mencapai matlamat yang telah ditetapkan oleh pihak atasan .

Mereka pada peringkat ini terdiri daripada Pengurus Kawasan, Dekan Pusat Pengajian di

universiti, Pengurus Personel dan lain-lain.

3. Pengurus Bawahan

Penyelia, Formen dan Ketua Kumpulan adalah antara mereka yang dimasukkan ke

dalam kategori pengurus bawahan. Tugas mereka mengawasi pekerjaan harian di

bahagian operasi seperti bahan pengeluaran ini mengikut perancangan yang telah

ditetapkan oleh pihak pengurusan pertengahan dan bawahan.

PERANAN PENGURUS DI DALAM ORGANISASI

Apabila seorang pengurus memasuki organisasi, tidak kira sama ada organisasi swasta

atau kerajaan, ia diberikan autoriti rasmi dan juga pangkat untuk menjalankan tugas dan

tanggungjawab. Apabila pengurus itu mempunyai autoriti dan pangkat di dalam

organisasi, misalnya sebagai seorang ketua jabatan atau ketua bagi keseluruhan

organisasi, maka peranannya selain tugas rasmi, menjadi lebih komplek lagi.

Henry Mintzberg ( The Managers job:folklore and fact ) petikan Jasmine Ahmad

(1996) membahagikan peranan pengurus kepada tiga bahagian;



16/71

1. Peranan sebagai penghubung atau orang perantaraan.

2. Peranan sebagai penyebar atau penyampai maklumat.

3. Peranan sebagai pembuat keputusan.

Peranan Penghubung Individu

Terdapat tiga peranan pengurus sebagai penghubung individu. Peranan-peranan ini

datangnya terus daripada autoriti yang dipunyai oleh beliau.

i. Sebagai orang terpenting. Pertama ialah peranan sebagai orang terpenting. Oleh

kerana pengurus itu mempunyai pangkat sebagai seorang ketua unit organisasi,

maka beliau mestilah menjalankan tanggungjawab yang bersifat sosial. Sebagai

contoh, seorang pengurus itu perlu menghadiri majlis perkahwinan kakitangan

bawahannya atau seorang pengurus pemasaran melayani pelanggannya di majlis

jamuan. Walaupun peranan ini tidak memerlukan keputusan penting diambil dan

kadng-kadang dianggap biasa, tetapi ia penting demi untuk mengeratkan

perhubungan dan rasa tanggungjawab sebagai ketua yang dihormati.

ii. Sebagai pemimpin. Oleh kerana pengurus itu bertanggungjawab kepada unit

organisasi, maka ia bertanggungjawab ke atas kerja-kerja kakitangan unit tersebut.

Setiap pengurus memainkan peranan sebagai pemimpin yang mendorong dan

menggalakkan pekerja untuk bekerja dan menentukan bahawa matlamat mereka itu

sealiran dengan matlamat organisasi.

iii. Sebagai pengawai perhubungan. Sebagai pegawai perhubungan, pengurus harus

mengadakan perhubungan dengan pihak luar untuk mendapatkan maklumat tentang



17/71


18/71

supaya mengubah jadual bekalannya untuk memenuhi jadual pengeluaran

gedungnya.

Peranan sebagai Pembuat Keputusan

Maklumat adalah bahan asasdi dalam membuat keputusan. Pengurus memainkan peranan

yang penting untuk membuat keputusan di unitnya. Dengan autoriti yang ada, pengurus

dapat bertanggungjawab dan melibatkan diri di dalam sesuatu tindakan; dan sebagai nadi

di dalam sebuah organisasi, pengurus harus mempunyai maklumat yang lengkap dan

kemaskini untuk membuat keputusan tentang strategi unitnya.

Empat peranan yang menghuraikan pengurus sebagai pembuat maklumat adalah seperti

berikut:

i. Sebagai usahawan. Sebagai usahawan pengurus cuba membaiki unitnya dan

menyesuaikannya dengan keadaan persekitaran yang berubah-ubah. Sebagai

pengawas, pengurus hendaklah berada dalam keadaan berjaga-jaga untuk

mendapatkan ilham baru. Apabila ilham yang baik didapati, beliau akan memulakan

projek itu secara bersendirian dahulu atau beliau boleh mendelegasikan projek

tersebut kepada kakitangannya. Sesuatu projek itu, melibatkan perkara seperti

barangan baru, kempen perhubungan awam, peraliran dana yang kemaskini,

penyusunan semula bahagian yang lemah, penyelesaian masalah imej di visi luar

negeri, menyatupadukan operasi komputer dan lain-lain.

ii. Sebagai pengawal gangguan. Oleh kerana perubahan yang berlaku itu di luar

kawalanpengurus, maka ia mestilah mengambil tindakan tertentu untuk

mengelakkan keadaan daripada menjadi bertambah teruk dan tidak terkawal. Dalam



19/71

kejadian seperti pelanggan utama telah ditimpa kebankrapan atau pembekal telah

melanggar kontrak atau berlakunya mogok oleh pekerja, maka pengurus hendaklah

menumpukan masanya untuk mengatasi masalah tersebut. Gangguan yang berlaku

itu bukanlah disebabkan engurus lemahdan tidak menghiraukan keadaan, tetapi juga

kerana ia tidak dapatmeneka akibat tindakan yang telah diambil, sekalipun ia

seorang pengurus yang baik.

iii. Sebagai pembahagi sumber. Peranan pembuat keputusan yang ketiga ialah sebagai

pembahagi sumber. Pengurus bertanggungjawab untuk menentukan pihak yang

akan mendapat sesuatu dan banyaknya. Sumber yang penting, pengurus itu harus

memperuntukkan masanya kepada kakitangan supaya mereka dapat berhubung

dengannya yang dianggap sebagai nadi dan pembuat keputusan. Pengurus juga

bertanggungjawab dalam membentuk unit stuktur, penghubungan rasmi dan

menentukan cara sesuatu kerja itu dibahagikan dan diselaraskan. Pengurus juga

meluluskan keputusan penting sebelum mengimplementasikannya. Dengan

menetapkan kuasa ini, pengurus dapat menentukan bahawa keputusan yang dibuat

itu mempunyai hubungan dengan perjalanan aktiviti dan fungsi-fungsi di dalam

organisasi.

iv. Sebagai perunding. Pengurus menghabiskan masa yang sewajarnya di dalam

perundingan. Sebagai contoh, pengurus besar mengadakan perundingan dengan

kesatuan pekerja atau pengurus jualan mengadakan perundingan kontrak dengan

pembeli atau pengurus akan berunding dengan penyelia tentang isu-isu kerja dan

lain-lain. Perundingan diibaratkan sebagai satu tugas penting memandangkan



20/71

pengurus mempunyai autoriti dan maklumat yang cukup untuk mengadakan

perundingan.

Kesepuluh peranan yang dibincangakan di atas amat susah untuk dipisahkan.

KEMAHIRAN PENGURUSAN

Robert L. Katz petikan Jasmine Ahmad (1996) memperkenalkan 3 kemahiran asas yang

perlu bagi seorang pengurus. Sebahagian besar masa seseorang pengurus itu digunakan

untuk berkomunikasi, membuat keputusan dan berinteraksi dengan orang lain. Sekiranya

pengurus itu mencapai prestasi yang tinggi, ini bererti beliau telah berkesan melalui

proses yang tersebut di atas. Dalam hal kebolehan seseorang pengurus itu, mereka yang

tidak faham dengan pengertian kemahiran atau kebolehan menganggap bahawa

kemahiran teknik dan kemahiran pengurusan sama. Padahal kedua dua kemahiran itu

dapat kita dedifinisikan secara berasingan dan berbeza.

KEMAHIRAN TEKNIK

Kemahiran teknik adalah kemahiran atau kebolehan yang khusus dalam sesuatu bidang.

Contohnya kemahiran dalam bidang kejuruteraan, pengeluaran, kewangan dan

pemasaran. Bidang bidangnya memerlukan latihan sebelum dapat menjalankan

pekerjaan.



21/71

KEMAHIRAN PENGURUSAN

Kemahiran pengurusan atau kebolehan mengurus adalah berhubung dengan proses

pengarahan, penyelarasan atau pengawasan pekerjaan orang lain.

Kepentingan kemahiran teknik atau kemahiran pengurusan bergantung kepada

tingkat kedudukan pengurus itu berada dalam organisasi dan keadaan operasi yang

dijalankan. Semakin rendah pangkat seseorang pengurus itu, semakin tinggi ia

memerlukan kemahiran teknik untuk menjalankan tugas pada peringkat operasi.

KEMAHIRAN KONSEP

Kemahiran konsep merupakan kebolehan mental pengurus untuk menyelaras dan

meyatukan semua kepentingan dan aktiviti organisasi. Pengurus memerlukan kemahiran

ini untuk memahami bagaimana perubahan boleh menjejaskan organisasi dan

memikirkan tindakan untuk mengatasinya.

KEMAHIRAN MANUSIA

Kemahiran manusia merupakan kebolehan untuk sama-sama bekerja, memahami dan

mendorong orang-orang lain sama ada sebagai individu atau kumpulan.



22/71

PENGURUSAN DAN PROSES PENGURUSAN

Pihak pengurusan ialah gabungan individu yang mengendalikan sesebuah organisasi.

Secara akademik definisi seperti ini adalah terhad pengertiannya. Oleh kerana

pengurusan itu bukannya individu atau sekumpulan individu, maka untuk tujuan ia boleh

didefinisikan sebagai proses perancangan, penyusunan, pengarahan dan pengawalan

penggunaan sumber untuk mencapai tujuan dan matlamat organisasi.

FUNGSI FUNGSI PENGURUSAN

1) PERANCANGAN

Sebelum organisasi menjalankan kegiatannya, ia mestilah merancang iaitu menentukan

terlebih dahulu perkara yang hendak dicapai olehnya. Ini termasuklah menetapkan tujuan,

objektif, strategi, program, projek dan kerja yang akan dimainkan oleh organisasi.

2) PENYUSUNAN

Di dalam penyusunan, sumber manusia dan bahan disusun dan dibahagikan mengikut

gabungan yang tepat bagi menentukan perancangan berjalan dan mencapai matlamatnya.

Ini termasuklah menyusun tingkat kuasa, mambahagikan unit unit atau bahagian, serta

memilih kakitangan untuk memenuhi jawatan yang diwujudkan.



23/71


24/71

pandangan, pertimbangan dan gerak hati pengurus itu sendiri dengan berpandukan

matlamat yang terhad. Kita mengakui bahawa pengurusan ada mengandungi ciri ciri

saintifik tetapi pada keseluruhannya pengurusan kekal sebagai seni.

PENGURUS SEBAGAI PENGHUBUNG DI DALAM ORGANISASI

Pengurus yang berada di dalam tingkat pengurusan, sama ada pada peringkat penyeliaan

atau sehingga ke peringkat atasan, memainkan peranan sebagai penghubung antara

tingkat pengurusan (Rensis Likert, 1961) petikan Jasmine Ahmad(1996). Menerusi

pengurus bahagian (fungsi) yang mewakili bahagian masing masing, perbincangan,

perundingan dan penyelarasan berhubung dengan tugas dan tanggungjawab masing -

asing dapat diadakan. Sebarang maklumat dari peringkat bawahan dapat disalurkan ke

peringkat atasan menerusi pengurus bahagian. Begitu juga perhubungan dan penyelarasan

antara satu bahagian dengan bahagian yang lain tentang sesuatu perkara dapat dibuat dan

diselaraskan pada peringkat pengurus bahagian.

KECEKAPAN, KEBERKESANAN, PRODUKTIVITI DAN KUALITI

Kejayaan mengurus sesebuah organisasi boleh diukur dari aspek kecekapan,

keberkesanan, produktiviti dan kualiti produk dan perkhidmatan yang ditawarkan oleh

organisasi.

Kecekapan organisasi boleh diukur dari aspek kuantiti input yang digunakan oleh

organisasi untuk menghasilkan satu unit pengeluaran atau perkhidmatan. Contohnya



25/71

apabila organisasi berupaya menambahkan bilangan produk atau perkhidmatan dengan

menggunakan kuantiti input yang sama atau kurang, organisasi tersebut dianggap telah

meningkat kecekapannya. Kecekapan juga bermaksud apabila pengurus membuat

tugasnya dengan betul.

Keberkesanan boleh diukur dari segi sama ada pengurus membuat kerja yang

betul dan matlamat organisasi berjaya dicapai. Contohnya organisasi disifatkan tidak

berkesan apabila ia gagal mencapai matlamatnya disebabkan oleh pelaksanaan

rancangan yang lemah atau kerana kegagalan pihak pengurusan meramal perubahan

persekitaran organisasi dengan lebih cepat.

Produktiviti disifatkan sebagai nisbah output yang dikeluarkan dibandingkan

dengan input (sumber) yang digunakan dalam proses pengeluaran produk atau

perkhidmatan. Input dalam sistem pengeluaran termasuklah tanah, bahan, mesin, wang ,

masa dan tenaga pekerja. Produktiviti pekerja boleh diukur dari segi bilangan produk

yang dikeluarkan atau bilangan pelanggan yang diberi perkhidmatan dalam jangka masa

yang tetentu. Manakala produktiviti pengurus atau penyelia boleh diukur dari segi

kecekapannya menggunakan tenaga pekerja ke tahap paling optimum. Sekiranya pekerja

tidak dapat menjalankan kerja dengan lebih cekap atau pekerja terpaksa menunggu atau

memperlahankan kerja kerana kelemahan sistem penyusunan dan penugasan, pengurus

yang bertanggungjawab disifatkan tidak cekap dan tidan berkesan.

Organnisasi yang produktif berupaya bersaing pada peringkat nasional atau

antarabangsa. Contohnya organisasi yang menggunakan teknologi moden dan terkini

boleh memperbaiki produktiviti kerana ia mampu mengeluarkan produk dan

perkhidmatan baru dengan harga yang lebih konpetitif. Pesaingan sengit, perubahan cita



26/71

rasa pengguna serta peningkatan tahap pendidikan masyarakat, kekurangan tenaga

pekerja dan kekurangan bekalan sumber pengeluaran menyebabkan organisasi memberi

penuh perhatian pada program peningkatan produktiviti dan kualiti. Kualiti produk atau

perkhidmatan boleh diukur dari segi kepuasan pengguna atau pelanggan. Kualiti produk

atau perkhidmatan merangkumi aspek daya tarikan produk, pembungkusan, kesenian dan

kehalusan kerja (pertukangan), layanan, hubuingan inter peribadi dan komunikasi,

perkhidmatan sokongan dan perkhidmatan selepas jualan.

Sama ada sesebuah organisasi ini organisasi sektor awam atau swasta,

perkhidmatan atau keluaran industri, produktiviti dan kualiti adalah faktor penting yang

boleh memimpin daya saing dan daya maju organisasi.

RUMUSAN

Pengurusan adalah satu bidang yang luas, merangkumi bidang bidang sains sosial

seperti sosiologi, antropologi, sains politik, ekonomi dan psikologi. Kemahiran di dalam

pengurusan bukan sahaja diperolehi melalui bacaan dan kefahaman tentang konsep dan

prinsip prinsip yang telah dikemukakan di dalam buku teks. Malahan kemahiran ini

dapat diperolehi melalui pengalaman yang dialami oleh pihak pengurusan semasa

menjalankan tugas.

Peranan pengurus bukan sahaja tertumpu pada aspek pengawasan dan pengawalan

kakitangan sebaliknya ia juga merangkumi tugas yang tidak tercatat dalam gambaran

tugasnya seperti peranan sebagai penyampai maklumat atau sebagai pendorong

kakitangan atau sebagai seorang pemimpin atau tokoh.



27/71

PERBANDINGAN DI ANTARA PENTADBIR DAN PENGURUS

PENTADBIR

1. Lokasi

Biasanya hanya terdapat di dalam sektor awam

2. Asas Kewangan

Hasil kewangan yang diperolehi oleh seorang pentadbir di dalam menjalankan

pentadbirannya adalah melalui cukai yang diperolehi daripada rakyat, yuran yang

diperolehi melalui kutipan pelajar serta peruntukan yang telah diberikan dandikhaskan tahunan kepada pentadbir berkenaan.

3. Sumber Peruntukan

Sumber peruntukan yang diberi biasanya tidak mempunyai persamaan dengan

perbelanjaan yang sebenar yang dilakukanoleh pentadbir di dalam

pentadbirannya.

4. Hubungan Dengan Pengguna / Pelanggan

Hubungan yang dilakukan adalah tidak secara langsung hanya mengikut syarat

dan peraturan yang tertentu. Sementara itu pentadbir akan tetap mementingkan

kepuasan pengguna namun ianya bukan satu keutamaan di dalam tugassehariannya.

5. Pemasaran

Pemasaran bukanlah suatu tugas penting kerana bagi pentadbir pemasaran perlu

dilakukan tetapi tidak harus begitu serius.

6. Perspektif

Perspektif pentadbir hanya di dalam ruang litup organisasinya sahaja dan tidak

mengambil kira organisasi-organisasi lain.



28/71

7. Objektif / Matlamat

Penyelenggaraan yang dilakukan hanyalah untuk mengekalkan status dan

kedudukan asal dan tidak penting untuk ianya berkembang ke tahap yang lebih

tinggi walaupun ianya digemari oleh pentadbir. Segala kerja harus sedayamungkin mengelakkan berlakunya kontroversi dan meminimakan berlakunya

konflik.

Sumber: Concepts from Sport Management: The Nature and Utility of The Concept by

B.J.Mullin, 1980, Arena Review, (4),3,3-4.Adapted by permission. Petikan Richard L.Daft (1997)

Management.

PENGURUS

1. Lokasi

Biasanya di sektor swasta atau persendirian.

2. Asas Kewangan

Pengurus biasanya akan memperolehi kewangannya melalui hasil yang diperolehidari jualan produk dan perkhidmatan syarikat berkenaan.

3. Sumber Peruntukan

Aset yang ada dan yang diperolehi akan dibelanjakan sebaik mungkin dan

memastikan setiap perbelanjaan yang dikeluarkan harus mendapat pulangan yangsebaik mungkin.

4. Hubungan Dengan Pengguna / Pelanggan

Pelanggan dan pengguna merupakan keutamaan pengurus dan perhubungan

dengan mereka harus dijalankan secara terus demi untuk memperkenalkan hasil

produk atau perkhidmatan yang ditawarkan. Kegagalan menawan hati pengguna /pelanggan akan menyebabkan pendapatan / keuntungan akan berkurangan.

5. Pemasaran

Pemasaran harus dilakukan sebaik mungkin kerana ianya amat penting untuk

memastikan pengurus berkenaan suksess dan berjaya di dalam kerjayanya.

6. Perspektif



29/71

Perspektif pengurus di dalam kerjanya bukan setakat di dalam organisasinya

tetapi juga organisasi luar juga. Ianya penting untuk keperluan pengguna dan

kemampuan pengurus mengikut arah trend masyarakat.

7. Objektif / Matlamat

Matlamat utama seorang pengurus adalah untuk memperkembangkan

organisasinya dan memastikan ianya terus tumbuh menembusi pasaran agar dapat

membawa produk atau perkhidmatannya ke tempat sebaik mungkin. Pulangankeuntungan adalah melalui pelaburan yang dilakukan.

FALSAFAH DAN KONSEP-KONSEP ASAS PENGURUSAN

PENGENALAN

Falsafah ialah gabungan pengetahuan, sikap, kepercayaan dan nilai yang membentuk asas

tindakan seseorang dan memberi arah serta tujuan kepada aktiviti seseorang.

KEPENTINGAN FALSAFAH PENDIDIKAN JASMANI DAN SUKAN.

Earl Zeigler (1975) petikan Wee Eng Hoe (1994),menegaskan bahawa tanpa falsafah,

jurulatih dan pengajar pendidikan jasmani merupakan peluru berpandu yang tidak

berpandu. Dengan itu falsafah adalah penting dalam sesuatu organisasi untuk:

1. Memberi kebaikan kepada pelajar atau peserta.

2. Menjadi sebagai panduan asas kepada para pengajar pendidikan jasmani dan

sukan untuk membuat keputusan yang akan mewujudkan dan mempengaruhi

program pendidikan jasmani dan sukan.



30/71

3. Memberi arah dalam pemilihan tujuan atau matlamat sesuatu program, pola

kurikulum dan kerja kursus.

4. Menetapkan apa yang diajar, cara mengajar dan bagaimana suatu kerja dinilai.

PEMBENTUKAN FALSAFAH

Falsafah dihasilkan oleh perubahan pengetahuan dan pengalaman yang berterusan. Ia

adalah dinamik dan tidak statik. Pembangunan sesuatu falsafah melibatkan langkah-

langkah berikut:

1. Terlebih dahulu, falsafah pemimpin-pemimpin lain perlu dikaji.

2. Menganalisa perasaan dan pengalaman sendiri.

3. Mendapat maklum balas dari orang lain.

JENIS-JENIS FALSAFAH

1. EKLEKTISME (ECLECTSME)

Falsafah ini tercipta dari pelbagai sumber dengan memilih dan menerima secara terbuka

dari sumber-sumber yang berlainan. Hampir semua pengajar pendidikan jasmani dan

jurulatih mungkin menjadi elektik kerana mereka tidak dapat mengawal keadaan atau

hanya ingin mengekalkan kedudukannya.

Pentadbir perlu tahu bila untuk bertolak ansur supaya sesuatu program itu berjaya.

Pentadbir mungkin menentang pemimpin yang tidak ingin ubah. Pentadbir mesti

mempunyai falsafah yang dapat diusahakan.



31/71

2. IDEALISME ( IDEALISM)

Satu sistem pemikiran yang berasaskan ide dan membolehkan kita mengetahui perkara-

perkara lain. Falsafah ini membolehkan pentadbir membina program untuk

membangunkan rohani dan akal individu melalui aktiviti jasmani. Semangat kesukanan

disanjung tinggi.

Pentadbir yang mengamalkan falsafah ini menggalakkan penyertaan individu di

dalam program. Sukan dan aktiviti yang memerlukan disiplin mental diberi perhatian.

Penekanan undang-undang dikenakan dengan ketat. Sebagai contoh, peserta

dikehendaki memakai pakaian seragam dan mandi selepas aktiviti. Oleh kerana pentadbir

idealisme mementingkan pembangunan yang susah dinilai secara objektif, maka sesuatu

program ataupun seseorang individu mungkin dinilai secara subjektif.

3. REALISME (REALISM)

Falsafah ini berasaskan sains dan kebenaran yang dialami di dunia nyata dengan

eksperimentasi. Penilaian adalah penting dan bersifat objektif. Pentadbir yang

mengamalkan falsafah ini menyokong aktiviti atau program yang boleh diukur. Beliau

juga akan menggalakkan guru pendidikan jasmani dan pengajar sukan untuk membuat

penilaian ke atas faktor-faktor seperti kedatangan , kemahiran dan prestasi. Disamping

itu, ia juga menitikberatkan pengukuran statistik.

Pentadbir yang memegang falsafah ini juga memberi perhatian kepada bilangan

peserta di dalam program atau aktiviti. Guru atau jurulatih digalakkan menggunakan

kriteria yang objektif untuk menentukan tambahan ahli pasukan sukan.



32/71

4. PRAGMATISME, EKSPERIMEN ( PRAGTISM;EXPERIMENTAL)

Falsafah ini mementingkan praktik dan pengaruhnya ke atas manusia . Pentadbir yang

mengamalkan falsafah ini akan menyokong aktiviti atau program yang menolong

memupuk semangat kesukanan atau kumpulan dan mengintergrasikan kumpulam-

kumpulan manusia yang berlainan bangsa.

Pada amnya, pentadbir ini menyokong sukan secara berpasukan yang mempunyai

penonton dan membolehkan pelajar mengalami main. Main merupakan aktiviti yang

dilakukan secara sukarela dan spontan. Ia dimulakan tanpa sebarang motivasi, sedikit

peraturan saja dan merupakan keperluan asas manusia.

Pentadbir juga menyokong aktiviti tarian dan ritma. Di samping itu, pentadbir

yang mengamalkan falsafah ini juga menyokong aktiviti tanpa sebarang pertandingan

sebagai kumpulan besar. Pentadbir yang mengamalkan falsafah ini mengikut gaya

demokratik dan prinsip what works best.

5. EXTENTIALISME

Pentadbir falsafah ini membuat atau menentukan polisi berdasarkan pengalaman lepas.

Ini mengakibatkan keadaan yang tidak menentu.

Falsafah ini juga menekan bahawa individu mempunyai kebebasan memilih dan

bertanggungjawab ke atas moral sendiri. Pentadbir yang mengamalkan falsafah ini

menyebarkan isu-isu yang tidak popular tetapi mempunyai akhlak sosial seperti

memasukkan pelajar cacat ke dalam kelas pendidikan jasmani biasa atau menggabungkan

kelas lelaki atau perempuan.



33/71

Falsafah ni menegaskan penentuan masa depan sendirian kesedaran diri, maka

pendidikan pergerakan , tarian moden dan aktiviti kumpulan tanpa unsur pertandingan

dititikberatkan.

Pentadbir falsafah ini menyokong kuat sukan yang melahirkan perasaan diri

seperti gimnastik ataupun sukan yang membolehkan seseorang itu mengetahui tentang

watak, sifat kekerasan atau ketabahan hati seseorang individu seperti bola sepak, renang,

gusti dan lari jarak jauh. Secara amnya sukan individu diberi perhatian lebih dari sukan

berpasukan.

Pentadbir yang mengamalkan falsafah ini menilai program berdasarkan penelitian

fikiran dan perasaan diri sendiri. Penilaian dalah subjektif kerana pentadbir falsafah ini

tidak ingin membuat perbandingan dengan norma-norma atau nilai piawai yang

ditentukan.

2.4 KONSEP-KONSEP ASAS PENTADBIRAN/PENGURUSAN

Untuk memahami pentadbiran dengan mendalam kita seharusnya memahai konsep-

konsep seperti kuasa, autoriti, tanggungjawab, kepimpinan polisi, prosedur dan delegasi.

KUASA

Kuasa ialah kebolehan untuk mempengaruhi orang lain mengikut hala tuju yang

diingininya. Ia merupakan keupayaan individu untuk mendapatkan sesuatu mengikut cara

yang ditetapkan oleh individu itu.



34/71

Voltmer, Esslinger, McCue & Tillman (1979) petikan Wee Eng Hoe (1994),

menganggap kuasa sebagai keupayaan menggunakan tekanan untuk menghasilkan

tindakan, membuat keputusan dan menggerakkan tindakan dengan harapan kakitangan

akan mengikut arahan. Kakitangan faham bahawa jika arahan tidak diikuti, tindakan

tertentu seperti dendaan boleh dikenakan. Ia merupakan kuasa dalaman yang menyokong

autoriti pentadbir.

Ressick, Seidel & Mason (1979) petikan Wee Eng Hoe (1994), membahagikan

kuasa kepada dua jenis iaitu kuasa formal dan kuasa informal. Kuasa formal ialah kuasa

yang ada pada individu kerana kedudukannya. Sementara kuasa informal diperoleh

secara tidak langsung melalui pertalian dengan kakitangan; ia berdasarkan persenoliti

dan perangai pentadbir berkenaan. Walau bagaimanapun, kuasa formal adalah perlu

untuk mewujudkan kuasa informal. Pentadbiran yang baik boleh dicapai dengan

penggunaan kuasa formal dan disokong oleh kuasa informal.

SUMBER KUASA

Kuasa berpunca daripada dua sumber iaitu asas sosial dan asas informasi( French &

Reven ,1959,Byrs & Rue, 1979)petikan Wee Eng Hoe (1994),

Kuasa yang sah

Asas Sosial Kuasa Kepakaran

Kuasa Rujukan

KUASA Kuasa Ganjaran

Kuasa Paksaan

Asas Informasi



35/71

Asas Sosial

1. Kuasa yang sah

Orang bawahan terima hakikat bahawa ketua mempunyai hak yang sah untuk mengarah

dan mempengaruhi mereka. Ia wujud bukan sahaja disebabkan oleh kedudukan seseorang

tetapi juga oleh nilai budaya dan struktur sosial. Kuasa ini boleh dibahagikan kepada dua

iaitu kuasa ke atas dan kuasa ke bawah. Seorang pentadbir menetapkan jadual bertugas

yang munasabah adalah menggunakan kuasa ke bawah. Dalam kes kuasa ke atas pula

ialah apabila seorang pengawal keselamatan memastikan orang atasan menunjukkan kad

nama sebelum dibenar masuk.

2. Kuasa Kepakaran

Kuasa ini berasaskan pengetahuan dan kemahiran istemewa individu tertentu. Misalnya,

seorang jurulatih bola tampar di peringkat kebangsaan dan seorang guru pendidikan

jasmani yang mengajar selama 10 tahun di anggap pakar dalam bidang masing-masing.

Pengalaman dan kemahiran mereka menyebabkan mereka mempunyai kuasa ke atas

bidang tersebut kerana mereka boleh mempengaruhi orang lain.

3. Kuasa Rujukan

Kuasa ini berasaskan sifat-sifat tertentu seseolrang individu atau karisma. Individu yang

berkarisma akan disanjung tinggi oleh pengikutnya kerana ciri-ciri kewibawaanya.



36/71

4. Kuasa Ganjaran

Seseorang individu mempunyai keupayaan untuk memotivasikan orang bawahan dengan

ganjaran seperti kenaikan pangkat, kenaikan gaji, lawatan percuma dan lain-lain lagi

kerana melaksanakan arahan atau menjalankan tugas dengan baik. Jika kuasa ini besar,

maka tarikan terhadap penerimaan arahan adalah tinggi.

5. Kuasa Paksaan

Kuasa ini menyebabkan kakitangan bawahan mengikut arahan walaupun tidak bersetuju

dengannya.Pentadbir yang mempunyai kuasa ini boleh mendenda, memaksa malah

mengancam individu lain supaya akur kepada arahannya.

Asas Informasi

Individu yang mempunyai informasi yang banyak boleh mengancam orang lain.

Informasi yang ada pada kakitangan boleh menolong pihak atasan kerana mereka

mungkin lebih tahu berkenaan dengan organisasi dan mempunyai maklumat yang tidak

dimiliki oleh pihak atasan

Sesetengah pentadbir lebih berkuasa daripada pentadbir lain.Ada di kalangan

pentadbir yang mempunyai sedikit kuasa. Kuasa yang besar selalunya dipengaruhi oleh

beberapa faktor., antara lain seperti berikut:

1. Tempoh pemegangan jawatan

2. Reputasi

3. Perasaan kagum

4. Kejayaan dalam usaha profesionalisme



37/71

5. Keyakinan

6. Sokongan daripada pihak atasan.

7. Kepimpnan yang unggul dan teruji.

Faktor-faktor ini sangat perlu kerana tanpanya pentadbir tidak mempunyai kuasa dan

faktor-faktor tersebut jelas menggambarkan betapa pentingnya usaha diri sendiri

untuk berkuasa.

PERTALIAN ANTARA JENIS KUASA DENGAN DARJAH KESEDIAAN

MENERIMA ARAHAN

Jenis kuasa dan darjah arahan

Jenis Kuasa Arahan Darjah Menerima

Kuasa Sah

Kuasa Kepakaran

Kuasa rujukanKuasa Ganjaran

Kuasa Paksaan

Tinggi

Rendah

Mengikut darjah di atas, didapati bahawa apabila kuasa sah dan kuasa kepakaran

digunakan, darjah penerimaan arahan adalah tinggi. Ini bererti bahawa kakitangan

bersedia menerima arahan dan beruasaha ke arah pencapaian objektif organisasi.



38/71

Begitu juga bila kuasa ganjaran dan kuasa rujukan digunakan, darjah penerimaan juga

agak tinggi. Tetapi apabila kuasa paksaan digunakan, terdapat tentangan hebat, Ini

digambarkan oleh darjah penerimaan yang rendah.

Ciri-ciri seorang pentadbir kuasa yang berjaya.

Kotter (1977) petikan Wee Eng Hoe (1994), menyenaraikan enam ciri penting untuk

menjadi seorang pentadbir yang berjaya. Ciri-ciri itu adalah:

1. Pentadbir yang berkesan adalah pentadbir yang mempunyai kuasa kepakaran

dalam sesuatu bidang akan kehilangan kepercayaan awam terhadapnya jika beliau

cuba melibatkan diri dalam bidang yang lain.

2. Seorang pentadbir yang baik harus mengetahui lima asas kuasa sosial iaitu kuasa

sah, kepakaran, rujukan, ganjaran dan paksaan. Kuasa yang berlainan digunakan

dalam situasi yang berbeza dan terhadap individu yang berlainan. Beliau harus

faham tentang kos , risiko, dan kelebihan menggunakan setiap jenis kuasa

tersebut.

3. Pentadbir yang berkesan menyedari bahawa setiap kuasa mempunyai kelebihan

dan kelemahannya. Beliau akan membangunkan kemahiran dan krebiliti sendiri

supaya biliau boleh menggunakan mana-mana kaedah yang diperlukan. Dengan

ini, beliau boleh menjalinkan hubungan yang rapat dengan individu lain dalam

organisasi untuk membangunkan kepakaran dan menunjukkan keyakinan diri

pada setiap masa.

4. Pentadbir yang berjaya mempunyai matlamat pekerjaan yang membolehkan

beliau untuk membangunkan dan menggunakan kuasa.



39/71

5. Pentadbir yang berkesan harus dapat mengawal diri dengan kuasa yang

dimilikinya. Beliau harus cuba mengelakkan diri daripada menonjolkan kuasa

yang ada padanya dan tidak menggunakan taktik yang keras ke atas orang

sekelilingnya.

6. Pentadbir yang berjaya sedar bahawa kuasa adalah perlu untuk melakukan

sesuatu. Beliau seharusnya berkeupayaan mempengaruhi tingkah laku orang lain

untuk mencapai matlamat.

AUTORITI.

Autoriti merupakan kuasa untuk bertindak. Mengikut Simon ( 1950), petikan Wee Eng

Hoe (1994), autoriti ialah kuasa untuk membuat keputusan yang membimbing orang lain

untuk bertindak. Autoriti merupakan hak sebenar individu mengikut undang-undang

untuk mendapatkan kuasa tetapi bukan kuasa itu sendiri. Autoriti merupakan hak untuk

memberi arahan dan menggunakan sumber.

Gross (1964),petikan Wee Eng Hoe (1994), menegaskan autoriti yang ada pada

pentadbir meliputi hak-hak untuk melakukan tindakan yang perlu untuk membimbing

organisasi atau unit. Hak-hak tersebut adalah seperti berikut:

1. Menerima, meminta dan menghantar jenis informasi tertentu.

2. Membuat keputusan tertentu.

3. Menggerakkan tindakan melalui arahan.

4. Memperuntukkan ganjaran (hadiah atau denda) tertentu.



40/71

Autoriti membawa maksud berlainan untuk kakitangan. Mengikut simon (1950)

petikan Wee Eng Hoe (1994), pula, apabila individu mempunyai autoriti, ini bererti

dia menerima keputusan pihak atasan dan tingkah lakunya selaras dengan keputusan

tersebut. Individu itu tidak mementingkan pertimbangan kendiri, malah sedia

dibimbing mengikut kehendak pihak pentadbir sahaja. Sebaliknya jika keputusan

pihak atasan ditolak oleh kakitangan bawahan, maka pihak pentadbir tidak

mempunyai autoriti.

Barnard (1968), petikan Wee Eng Hoe (1994), individu boleh dan akan trima

suatu arahan sebagai autoriti hanya jika empat syarat di bawah diterima oleh individu

berkenaan pada sekaligus:

1. Kakitangan memahami arahan yang diberi

2. Semasa membuat keputusan untuk menerima arahan itu selaras dengan

matlamat organisasi.

3. Pada masa membuat keputusan tersebut, beliau percaya bahawa arahan itu

adalah selaras secara amnya dengan minatnya.

4. Kakitangan berkeupayaan dari segi mental dan fizikal untuk melaksankan

arahan tersebut.

TANGGUNGJAWAB

Gross ( 1964) petikan Wee Eng Hoe (1994), mendefinisikan tanggungjawab sebagai

obligasi untuk bertindak dalam arah tertentu. Tanggungjawab ini boleh dilihat melalui

dua dimensi iaitu tanggungjawab kepada dantanggungjawab untuk.



41/71

Tanggungjawab kepada selalunya memenuhi keperluan seseorang pentadbir lebih

tinggi atau obligasi dalam unitnya. Manakala tanggungjawab untuk adalah obligasi

pentadbir untuk membekalkan perkhidmatan dan kepimpinan bagi mencapai matlamat

organisasi.

KEPIMPINAN

Byars & Rue (1979) petikan Wee Eng Hoe (1994), mendefinisikan kepimpinan sebagai

suatu proses melibatkan seorang individu mempengaruhi tingkah laku ahli-ahli

kumpulan. Definisi ini melibatkan tiga perkara iaitu orang lain, pengagihan kuasa yang

tidak sama antara pemimpin dan ahli kumpulan dan penggunaan pengaruh.

1. Orang Lain

Orang laian adalah orang bawahan atau pengikut. Dengan menerima arahan dari ketua

ahli kumpulan akan menentukan status pemimpin dan membenarkan proses kepimpinan

berjalan.

2. Pengagihan Kuasa Tidak Sama Rata

Pemimpin mempunyai autoriti untuk mengarah pelaksanaan aktiviti ahli kumpulan tidak

dapat berbuat demikian. Walau bagaimanapun, ahli kumpulan malah boleh

mempengaruhi pelaksanaan aktiviti dalam beberapa cara yang dipilih oleh mereka

sendiri.



42/71

3. Menggunakan Pengaruh

Pemimpin bukan sahaja memberi arahan tetapi mampu mempengaruhi cara sesuatu

aktiviti dijalankan.

POLISI

Mengikut Frost dan Marshall (1977)petikan Wee Eng Hoe (1994),, polisi ialah prinsip

yang membimbing sesuatu tindakan tertentu. Polisi seharusnya menolong pihak pentadbir

membuat keputusan tetapi ia tidak sepatutnya kurang anjal sehinggakan seseorang itu

tdak mempunyai kebebasan untuk membuat pendirian masing-masing.

Polisi boleh dibentuk pada aras pentadbiran yang rendah dan ia bersifat khusus.

Sebaliknya polisi yang dibuat pada aras pentadbiran tinggi adalah bersifat am.

Polisi dan membuat keputusan

Walaupun tidak semua keputusan boleh dibuat berdasarkan polisi, tetapi dalam situasi

tertentu keputusan mesti dibuat bersesuaian dengan situasi itu. Walau bagaimanapun,

sebarang keputusan yang dibuat mestilah selaras dengan polisi dan tidak bercanggah

dengannya.

Polisi dan perancangan

Polisi dan perancangan saling berkait dan tidak dapat dipisahkan. Apabila matlamat

sesuatu organisasi ditetapkan, ia akan menjadi polisi utama organisasi itu. Keputusan



43/71

tentang penggunaan kemudahan, langkah-langkah mengatasi masalah disiplin, panduan

menetapkan gred juga merupakan unsur-unsur polisi.

Kesemua keputusan ini telah dirancang dengan lebih awal dan bertujuan untuk

membimbing perjalanan organisasi pada masa akan datang. Dengan ini tanpa

perancangan polisi tidak wujud dan disebaliknya.

Polisi dan pengelolaan

Pengelolaan mungkin membawa kepada pembaziran sumber jika polisi tidak dibentuk

untuk memberi panduan kepada pihak-pihak berkenaan. Ia akan menimbulkan suatu

keadaan melakukan kerja yang sama oleh beberapa kumpulan yang berlainan. Justeru itu,

pembentukan polisi penting demi melicinkan fungsi dan proses pengelolaan.

Polisi dan mengenal atau koordinasi

Polisi yang dibentuk dengan teliti dengan sendirinya mempunyai ciri-ciri mengarah.

Polisi digunakan sebagai alat koordinasi. Ia mempercepatkan komunikasi dengan

menyediakan beberapa saluran arahan yang membolehkan mesej-mesej tertentu

disalurkan ke unit-unit kecil di dalam organisasi.

PROSEDUR

Selepas polisi diumumkan secara rasmi dan autoriti dideligasikan, polisi telah sampai ke

tahap operasional. Pada tahap ini, arahan dan panduan menjadi lebih khusus dan dikenali

sebagai prosedur atau perlakuan lazim.



44/71

Perlakuan lazim atau prosedur adalah arahan khusus bagaimana menjalankan

tugas tertentu. Sebagai contoh, apabila seorang guru ingin membawa pelajar sekolah

melawat ke suatu tempat , guru itu seharunya mematuhi prosedur-prosedur yang telah

ditetapkan.

DELEGASI

Delegasi merupakan suatu aspek penting dalam pentadbiran. Salah satu kelemahan di

kalangan pentadbir ialah kegagalan untuk mendelegasikan tugas. Kelemahan ini menjadi

masalah apabila organisasi berkembang dari segi saiz dan tugas bertambah dengan

banyaknya. Ini menyebabkan pentadbir tidak dapat menjalankan tanggungjawab dengan

baik.

Delegasi kepada orang yang diberi tanggungjawab meliputi perkara-perkara

berikut:

1. Pengagihan tugas.

2. Memberi autoriti untuk membuat keputusan.

3. Penerimaan tanggungjawab.

Delegasi bukan satu perkara yang senang. Ia memerlukan keberanian, kesabaran

dan kemahiran. Ini merupakan salah satu tugas pentadbir yang utama. Seorang

pentadbir mempunyai kebebasan untuk memilih kepada siapa tugas perlu

didelegasikan dan bila untuk berbuat demikian.



45/71

Delegasi yang berjaya mesti mengambil kira padanan tanggungjawab dan

autoriti. Pemberian tanggungjawab tanpa autoriti tidak memberi makna kepada

orang yang menjalankan tugas kerana tanpa autoriti, tugas sukar dijalankan.

Untuk mendelegasikan suatutugas, perkara-perkara berikut mesti diberi perhatian:

1. Mengenal pasti tugas yang boleh didelegasikan.

2. Menentukan elemen-elemen utama.

3. Menentukan latihan atau sokongan yang diperlukan untukorang yang

dipilih menjalankan tugas yang diberi.

4. Menentukan cara pengawalan dan pengesahan keberkesanan delegasi.

Walaupun delegasi melibatkan risiko tinggi tetapi kelebihannya mengatasi

kekurangannya, justeru itu ia menjadi satu tindakan yang perlu diambil.



46/71



47/71



48/71



49/71



50/71



51/71



52/71



53/71



54/71



55/71



56/71



57/71



58/71



59/71



60/71



61/71



62/71



63/71



64/71



65/71



66/71



67/71



68/71



69/71

ISI KANDUNGAN MUKA SURAT

DEFINISI PENTADBIRAN 1

HUBUNGAN ANTARA PENTADBIRAN DENGAN ORGANISASI 1

JENIS-JENIS PENTADBIR 2

CIRI-CIRI SEORANG PENTADBIR YANG BAIK 6

KEMAHIRAN YANG PERLU ADA PADA SESEORANG PENTADBIR 7

APAKAH YANG DIKATAKAN PENGURUSAN 9

PROSES PENGURUSAN 10

MENGAPAKAH DIPERLUKAN PENGURUSAN 12

PENGURUS DI DALAM ORGANISASI 14

PERANAN PENGURUS DI DALAM ORGANISASI 15

KEMAHIRAN PENGURUSAN DAN KEMAHIRAN TEKNIK 20

KEMAHIRAN PENGURUSAN , KONSEP DAN MANUSIA 21

PENGURUSAN DAN PROSES PENGURUSAN SERTA FUNGSI

FUNGSI PENGURUSAN 22

PENGURUSAN SEBAGAI BIDANG SAINS ATAU SENI 23

PENGURUS SEBAGAI PENGHUBUNG DI DALAM ORGANISASI 24

KECEKAPAN, KEBERKESANAN, PRODUKTIVITI DAN KUALITI 24

RUMUSAN 26

PERBANDINGAN ANTARA PENTADBIR DAN PENGURUS 27

FALSAFAH DAN KONSEP-KONSEP PENGURUSAN 29



70/71

JENIS-JENIS FALSAFAH 30

KONSEP-KONSEP ASAS PENTADBIRAN / PENGURUSAN 33

SUMBER KUASA 34

PERTALIAN ANTARA JENIS KUASA DENGAN

DARJAH KESEDIAN MENERIMA ARAHAN 37

AUTORITI 39

TANGGUNGJAWAB 40

KEPIMPINAN 41

POLISI 42

PROSEDUR 43

DELEGASI 44

SEJARAH PERKEMBANGAN PENGURUSAN 46

SEJARAH PENGURUSAN SEBELUM REVOLUSI INDUSTRI 46

SEJARAH PENGURUSAN ZAMAN REVOLUSI INDUSTRI 47

SEJARAH PENDEKATAN PENGURUSAN 48

PENDEKATAN TINGKAH LAKU 52

PENDEKATAN SAINS PENGURUSAN 53

PENDEKATAN PENGURUSAN KONTINGENSI 54

PENDEKATAN SISTEM PENGURUSAN 54

PENGARUH KONTEMPORARI KE ATAS PERKEMBANGAN

PENGURUSAN 55

BAHAN RUJUKAN

LAMPIRAN.



71/71


pengurusan sukan fauzi saif

Documents