memupuk pelajar aktif dan pengguna cekap · dasar dwibahasa kekal sebagai tunjang dalam sistem...

MEMUPUK PELAJAR AKTIF DAN PENGGUNA CEKAP

Laporan Jawatankuasa Semakan Bahasa Ibunda 2010

13 Januari 2011

Encik Lee Hsien LoongPerdana Menteri

Dasar dwibahasa kekal sebagai tunjang dalam sistem pendidikan kita. Untuk memastikan dasar ini terus berkesan dan relevan memandangkan persekitaran bahasa yang berubah terutama sekali di rumah para pelajar kita, saya telah meminta Pengarah Agung Pendidikan(DGE) mengetuai satu Jawatankuasa untuk menyemak pengajaran dan pengujian Bahasa Ibunda di sekolah-sekolah Singapura.

Dalam menjalankan semakan, Jawatankuasa telah mendapatkan pandangan pihak-pihak berkepentingan secara meluas. Jawatankuasa telah menjalankan tinjauan yang melibatkan 22,000 orang guru, pelajar, ibu bapa dan mengadakan perbincangan dengan mereka termasuk juga dengan para karyawan bahasa, individu, pemimpin masyarakat dan karyawan media. Lawatan-lawatan ke Australia, China, India, Malaysia, dan Amerika Syarikat telah memberikan maklumat tentang perkembangan terkini dalam pengajaran, pembelajaran dan pengujian bahasa.

Jawatankuasa telah menekankan pentingnya menjadikan Bahasa Ibunda kita bahasa yang hidup kepada pelajar kita, digunakan dan dihargai lebih daripada hanya sebagai satu subjek peperiksaan. Mereka telah membuat empat saranan utama untuk memupuk pelajar aktif yang dapat menggunakan Bahasa Ibunda untuk berhubung dengan cekap dalam kehidupan seharian.

Pertama, dengan menyelaraskan pengajaran dan pengujian Bahasa Ibunda untuk mencapai kecekapan bahasa. Kita mesti mengambil kira bahawa murid yang memasuki sekolah rendah datang dari latar belakang bahasa yang berbeza, dan kita perlu memenuhi keperluan titik mula pembelajaran mereka yang berbeza-beza ini. Kita perlu membina deskriptor atau garis pandu kecekapan bahasa yang ingin dicapai dengan lebih jelas di peringkat-peringkat utama pendidikan, sebagai panduan kepada para guru dan pelajar tentang pencapaian yang diinginkan. Pengajaran mestilah lebih interaktif dan melibatkan pelajar agar mereka dapat melihat secara langsung kerelevanan pelajaran yang diikuti. Hal ini akan memerlukan peningkatan kurikulum dan penggunaan lebih banyak alat informasi dan komunikasi.

Aspek yang sama penting, iaitu peperiksaan dan format ujian perlu menyokong perubahan pada pengajaran dan pembelajaran. Ujian pada masa depan akan bersifat lebih interaktif dan memberikan penekanan pada penggunaan bahasa dalam situasi yang realistik. Jawatankuasa telah menyediakan jadual waktu bagi perubahan-perubahan ini agar para pelajar dan ibu bapa diberikan masa yang mencukupi untuk membuat persediaan.

Kedua, membantu semua pelajar mempelajari Bahasa Ibunda ke peringkat yang dapat dicapai oleh mereka. Kita telah menambah satu lagi sekolah Rancangan Bantuan Khas(SAP). Kita akan meningkatkan atau mengenalkan program-program baharu untuk para pelajar yang mempunyai kebolehan Bahasa Ibunda dan akan mengemas kini sukatan pelajaran Bahasa Ibunda ‘B’ untuk membantu mereka berkomunikasi dengan yakin dalam Bahasa Ibunda.

Ketiga, memupuk persekitaran yang lebih kondusif untuk menggalakkan semua pelajar menggunakan Bahasa Ibunda. Inilah cara yang paling berkesan untuk mereka mempelajari bahasa. Oleh itu, MOE akan menyokong sekolah agar berganding bahu dengan masyarakat umum dalam menyediakan peluang kepada para pelajar untuk menggunakan Bahasa Ibunda mereka dan diterapkan dengan budaya dan nilai yang betul. Contohnya, sekolah-sekolah boleh menganjurkan ’Dwiminggu Bahasa Ibunda’ untuk menarik minat pelajar terhadap bahasa dengan cara-cara baru lagi menarik.

Keempat, mengambil dan membangunkan kepakaran lebih ramai guru Bahasa Ibunda. Hal ini kritikal. Kita sudah mempunyai guru-guru Bahasa Ibunda yang berdedikasi di Singapura tetapi kita perlu memperkukuh kedudukan mereka dan menyokong mereka dengan menyediakan lebih banyak sumber. Kita akan mempertingkat usaha pengambilan guru dan membuka lebih banyak lowongan kerjaya kepada guru-guru bahasa dan melatih mereka dalam menjalankan pengajaran dan penilaian yang berorientasikan kecekapan.

Inisiatif-inisiatif ini jika dilaksanakan dengan baik akan membantu kita mengekalkan dasar dwibahasa kita terus dikemas kini dan berkesan. Hal ini akan membantu golongan muda kita berkomunikasi dengan berkesan dalam Bahasa ibunda mereka, menghargai budaya jati diri kita dan berhubung dengan masyarakat lain di Asia dan rantau lain.

Saranan-saranan Jawatankuasa memaparkan satu lagi langkah penting dalam usaha berterusan kita untuk meningkatkan kerelevanan mempelajari Bahasa Ibunda kita. Hanya dengan peningkatan yang berterusan dan inovasi barulah dapat kita memastikan aset bernilai ini kekal untuk generasi warga masa depan Singapura.

Yang benar,

NG ENG HEN

17 Januari 2011

Dr Ng Eng HenMenteri Pendidikan dan Menteri Kedua Pertahanan

Saya gembira Jawatankuasa Semakan Bahasa Ibunda telah menjalankan semakan profesional yang menyeluruh mengenai pengajaran dan pembelajaran Bahasa Ibunda di sekolah-sekolah Singapura. Saya mengucapkan terima kasih kepada anggota Jawatankuasa atas tugas-tugas yang dijalankan dengan baik. Saranan mereka yang bernilai itu akan meningkatkan pendidikan Bahasa Ibunda di Singapura.

Singapura merupakan satu daripada beberapa negara di dunia yang telah melaksanakan sistem pendidikan dwibahasa dengan berjaya. Kadar literasi warga Singapura dalam dua bahasa telah meningkat. Namun, untuk mengekalkan pencapaian ini, pendidikan Bahasa Ibunda harus terus dikemas kini dan diperhalusi agar sentiasa mengikuti perubahan persekitaran di Singapura dan di seluruh dunia.

Semakan ini tepat pada masanya. Sepanjang beberapa dekad ini, persekitaran bahasa di Singapura telah berubah. Bahasa Inggeris semakin kerap digunakan dalam kehidupan kita. Di sekolah bahasa Inggeris ialah bahasa pengantar pelajaran dengan Bahasa Ibunda menjadi sebahagian penting kurikulum. Di rumah, lebih ramai ibu bapa menggunakan bahasa Inggeris dengan anak-anak mereka walaupun ada sejumlah besar yang masih menggunakan bahasa Melayu, Tamil, Mandarin atau dialek. Kesannya, pelajar memasuki sekolah dengan latar belakang bahasa yang berbeza-beza. Sebahagiannya mempunyai kebolehan Bahasa Ibunda yang baik; ada yang kurang terdedah dengan sebutan, pola dan peraturan dan ada pula yang membesar dengan mempelajari dua bahasa. Golongan-golongan berbeza ini mempunyai keperluan pembelajaran Bahasa Ibunda yang berbeza-beza.

MOE harus terus meningkatkan pengajaran Bahasa Ibunda untuk memenuhi keperluan para pelajar yang mempunyai titik mula pembelajaran yang berbeza. Kita perlu membantu setiap pelajar mencapai kecekapan Bahasa Ibunda yang tinggi, sesuai dengan kemampuan dan usaha mereka. Kita memerlukan program-program khas untuk mencabar pelajar yang berbakat dalam bahasa dan memupuk kumpulan dwibahasa yang selesa dan cekap merintis bahasa dan budaya.

Kita juga perlu memberikan sokongan yang lebih baik kepada pelajar yang mempunyai masalah mempelajari Bahasa Ibunda dengan menggalakkan mereka agar terus gigih dan memperoleh asas Bahasa Ibunda. Untuk majoriti pelajar, kita inginkan mereka mempunyai kecekapan untuk berkomunikasi dengan berkesan dalam Bahasa Ibunda, memahami dan menghayati warisan mereka serta menyemai rasa cinta akan Bahasa Ibunda.

Pengajaran Bahasa Ibunda di sekolah secara semula jadi menarik minat dan keprihatinan masyarakat umum penutur Bahasa Ibunda tersebut. Namun cara yang terbaik untuk mengajar dan menilai Bahasa Ibunda ialah isu-isu pendidikan. Oleh itu, kita perlu dipandu oleh nasihat-nasihat profesional dalam menentukan pendekatan yang paling berkesan dari sudut pendidikan. Kita perlu mengenal pasti kebolehan dan hambatan yang dihadapi oleh para pelajar dan mengambil iktibar sepenuhnya pengalaman pengajaran bahasa di Singapura dan di negara lain termasuk peluang yang tersedia hasil daripada teknologi baharu. Pada masa yang sama, masyarakat umum boleh memberikan sokongan yang berharga dengan menyediakan persekitaran yang menggunakan Bahasa Ibunda, menganjurkan program-program pengayaan bahasa dan budaya pengayaan untuk menyokong pengajaran Bahasa Ibunda di sekolah. Saya harap masyarakat penutur dan pengguna Bahasa Ibunda akan memahami dan menyokong tujuan pakej perubahan-perubahan ini dan bekerjasama dengan pemerintah untuk mencapai hasil bahasa yang kita semua ingini.

Dasar dwibahasa Singapura telah membawa manfaat kepada kita. Kebolehan menggunakan Bahasa Ibunda meletakkan kita sebagai masyarakat Asia dan mengekalkan jati diri dan nilai Asia kita serta memberikan kelebihan kepada warga kita dalam ekonomi global. Kita perlu melakukan yang terbaik untuk mengekalkan warisan bahasa dan kelebihan kita.

Kabinet meluluskan rancangan MOE untuk melaksanakan saranan-saranan Jawatankuasa. MOE perlu melakukannya secara progresif dan sistematik untuk mengekalkan Bahasa Ibunda kita terus hidup dan berharga kepada anak-anak kita.

Yang benar,

LEE HSIEN LOONG

KANDUNGAN

Ringkasan Eksekutif 13

Dwibahasa Sebagai Tunjang 14

Dorongan untuk Semakan 14

Pencarian Fakta 15

Tujuan dan Matlamat Pembelajaran Bahasa Ibunda 17

Saranan-saranan Utama – Pelajar Aktif, Pengguna Cekap 18

Penutup 32

BAB 1: Landskap yang Berubah

35

Dwibahasa sebagai Tunjang 36

Jawatankuasa Semakan Bahasa Ibunda 37

Pencarian Fakta 37

BAB 2: Maju ke Hadapan – Pelajar Aktif, Pengguna Cekap

45

Tujuan dan Matlamat Pembelajaran Bahasa Ibunda 46

Mempertingkatkan Pembelajaran Bahasa Ibunda – Hala Tuju dan Saranan-saranan Utama

47

BAB 3: Menyelaraskan Pengajaran dan Pengujian untuk Mencapai Kecekapan (Bahagian 1) – Kurikulum dan Pedagogi

49

Keadaan Semasa 50

Kurikulum Direka Khas bagi Memenuhi Keperluan Latar Belakang di Rumah yang Berbeza

52

Mengenali Titik Mula yang Berbeza 52

Memperkukuh Kemahiran Interaksi 56

Menggunakan Deskriptor Kecekapan untuk Mendorong Kemajuan 58

Penggunaan Teknologi Maklumat dan Komunikasi (ICT) yang Lebih Meluas

58

KANDUNGAN

Sokongan Sumber dan Penyelidikan Masa Hadapan 59

BAB 4: Menyelaraskan Pengajaran dan Pengujian untuk Mencapai Kecekapan (Bahagian 2) - Penilaian

61

Konteks Semasa 62

Memperkukuh Amalan Penilaian di Bilik Darjah 63

Menjadikan Penilaian Autentik 63

BAB 5: Meningkatkan Pelbagai Peruntukan Bagi Pelajar Pelbagai Keupayaan

69

Memupuk Pelajar yang Mempunyai Keupayaan dan Minat dalam Bahasa Ibunda

70

Pengajaran yang Lebih Menarik bagi Pelajar-pelajar Bahasa Ibunda ‘B’ 76

BAB 6: Mewujudkan Persekitaran yang Kondusif bagi Pembelajaran dan Penggunaan Bahasa Ibunda

77

Mewujudkan Persekitaran untuk Pembelajaran Bahasa Ibunda di Sekolah 78

Penglibatan yang Lebih Besar Ibu Bapa dan Anggota Masyarakat 80

BAB 7: Menambah Bilangan dan Membina Keupayaan Guru Bahasa Ibunda

83

Meningkatkan Jumlah Bakal Guru Bahasa Ibunda 84

Meluaskan Lowongan Pengambilan Tenaga Guru 85

Mengukuhkan Latihan Praperkhidmatan dan Dalam Perkhidmatan 85

BAB 8: Penutup

87

KANDUNGAN

LAMPIRAN 89

Lampiran A: Keanggotaan Jawatankuasa Semakan Bahasa Ibunda (MTLRC), Bahasa Cina (CLRC), Bahasa Melayu (MLRC) dan Bahasa Tamil (TLRC) dan Bidang Tugas Jawatankuasa Semakan Bahasa Ibunda

89

Lampiran B: Dapatan-dapatan Utama Tinjauan Semakan Bahasa Ibunda 2010

101

Lampiran C: Urutan Pelajaran (Membaca Diikuti Lisan dan Penulisan)

111

Lampiran D: Draf Deskriptor Kecekapan Bahasa Ibunda untuk Darjah 6 dan Menengah 4

113

Lampiran E: Contoh-contoh Item untuk Menguji Kemahiran Interaksi di Peringkat PSLE

115

Lampiran F: Program-program Utama Jawatankuasa untuk Menggalakkan Pembelajaran Bahasa Cina (CPCLL), Jawatankuasa Pembelajaran dan Penggalakan Penggunaan Bahasa Melayu (MLLPC) dan Jawatankuasa Pembelajaran dan Penggalakan Penggunaan Bahasa Tamil (TLLPC)

123

Lampiran G: Jadual Saranan dan Kerangka Waktu Pelaksanaan

127

RINGKASAN EKSEKUTIF

Kementerian Pendidikan


RINGKASAN EKSEKUTIF

DWIBAHASA SEBAGAI TUNJANG

1. Pendidikan dwibahasa dalam Bahasa Inggeris dan Bahasa Ibunda kekal sebagai tunjang sistem pendidikan Singapura. Bahasa Inggeris sebagai bahasa pengantar membolehkan semua pelajar kita berhubung dengan dunia global. Dari segi ekonomi, sistem ini telah membina persekitaran yang kondusif bagi perniagaan di peringkat antarabangsa di sini. Pembelajaran Bahasa Ibunda bagi semua kumpulan etnik telah menghubungkan kita dengan warisan dan asal usul Asia. Secara kolektif, pembelajaran Bahasa Inggeris dan Bahasa Ibunda oleh pelbagai masyarakat telah membentuk Singapura sebagai sebuah kota kosmopolitan yang menerima kepelbagaian bahasa dan budaya dan menarik minat penduduk dari Timur dan Barat. Tambahan pula, dengan kebangkitan China dan India serta integrasi ASEAN, mempelajari Bahasa Ibunda akan menjadi lebih relevan dan menyediakan para pelajar dan syarikat-syarikat kita dengan kelebihan berdaya saing. Hal ini merupakan kekuatan utama Singapura dan perlu dikekalkan dan dipertingkatkan.

DORONGAN UNTUK SEMAKAN

2. Semakan Bahasa Ibunda didorong oleh dua perkembangan. Pertama, persekitaran bahasa di rumah di Singapura sedang berubah dan akan mengakibatkan perbezaan yang lebih luas dari segi pendedahan dan kebolehan Bahasa Ibunda berbanding dengan kohort pelajar terdahulu yang membesar dalam persekitaran bahasa yang berbeza di rumah. Kedua, kemajuan dalam pemerolehan dan pengajaran bahasa yang berlaku di negara-negara lain menyebabkan lebih ramai orang berminat untuk mempelajari bahasa kedua. Hal ini disemarakkan oleh globalisasi dan juga kebangkitan China dan India. Pada masa yang sama, inovasi dalam teknologi maklumat (IT) dari segi peralatan dan sofwe telah meluaskan pilihan bagi mempertingkatkan pengajaran dan pembelajaran bahasa.

3. Pada Januari 2010, Jawatankuasa Semakan Bahasa Ibunda yang diterajui oleh Pengarah Agung Pendidikan dibentuk untuk menilai perkembangan-perkembangan ini dan kesannya terhadap pengajaran dan pembelajaran Bahasa Ibunda di Singapura. Tujuannya adalah untuk menyarankan strategi yang sesuai bagi pengajaran, pembelajaran dan penilaian Bahasa Ibunda dalam konteks Singapura yang unik untuk mempromosikan penggunaan Bahasa Ibunda sebagai bahasa yang hidup dalam kalangan para pelajar kita.

4. Tiga jawatankuasa kecil telah dibentuk - bagi Bahasa Cina, Bahasa Melayu dan Bahasa Tamil. Senarai dan bidang tugas Jawatankuasa dan jawatankuasa kecil terdapat dalam Lampiran A. Semakan ini juga merupakan lanjutan kepada semakan Bahasa Ibunda yang terdahulu - pada tahun 19911, 1999 dan 2004-52.

1 Semakan pada tahun 1991 untuk Bahasa Cina sahaja2 Saranan semakan bagi tahun 2004-2005 telah dilaksanakan di peringkat sekolah rendah dan pelaksanaan di peringkat sekolah menengah akan dimulakan pada tahun 2011.


Laporan Jawatankuasa Semakan Bahasa Ibunda 2010 15

PENCARIAN FAKTA

Perubahan Persekitaran Bahasa di Singapura

5. Jawatankuasa berusaha untuk menentukan kadar penggunaan Bahasa Inggeris dan Bahasa Ibunda yang berbeza-beza di rumah bagi masyarakat yang mempunyai latar yang berlainan di Singapura dengan lebih tepat. Hal ini akan memberikan kesan terhadap persekitaran pertuturan dan pembelajaran Bahasa Ibunda bagi para pelajar kita. Jawatankuasa ini juga cuba menilai kesan kurikulum baharu dan pendekatan pengajaran yang diperkenalkan selepas semakan Bahasa Ibunda 2004-5. Untuk tujuan semakan, Kementerian Pendidikan (MOE) telah menjalankan satu tinjauan yang melibatkan 3,799 orang guru, 9,543 orang pelajar dan 8,815 orang ibu bapa. Jawatankuasa ini juga mengadakan 19 sesi perbincangan kumpulan fokus dengan 229 orang pendidik (pengetua sekolah, ketua jabatan dan para guru), 85 orang ibu bapa dan 22 orang pemimpin masyarakat.

6. Maklumat yang dikumpulkan daripada rekod pengurusan MOE, tinjauan dan perbincangan kumpulan fokus mengesahkan bahawa terdapat perubahan dan kepelbagaian persekitaran bahasa yang digunakan di rumah di Singapura.

Dapatan-dapatan Utama

7. Trend jangka panjang menunjukkan bahawa Bahasa Inggeris menjadi bahasa dominan yang digunakan di rumah dipaparkan dalam data tahunan kemasukan murid-murid Darjah 1 sepanjang 20 tahun yang lalu. Trend yang meningkat ini berlaku dalam semua masyarakat tetapi pada kadar yang berlainan. Dalam kalangan pelajar Cina, bilangan murid yang menggunakan Bahasa Inggeris sebagai bahasa yang paling kerap digunakan di rumah meningkat daripada 28% pada tahun 1991 kepada 59% pada tahun 2010. Dalam kalangan murid India, nilainya merangkumi 49% pada tahun 1991 dan 58% pada tahun 2010. Bagi murid Melayu, peningkatannya daripada 13% kepada 37% dalam tempoh yang sama.

8. Tinjauan ini juga mendedahkan gambaran yang lebih kompleks tentang persekitaran bahasa di rumah. Sebagai contoh, dalam kalangan murid Darjah 6 yang belajar Bahasa Cina atau Bahasa Tamil, 38% murid dilaporkan menggunakan bahasa Inggeris sebagai bahasa yang dominan di rumah. Secara kasar, satu pertiga menggunakan Bahasa Ibunda di rumah, dan selebihnya antara suku dengan satu pertiga dilaporkan menggunakan kedua-kedua bahasa Inggeris dan Bahasa Ibunda. Bagi murid-murid Melayu, penggunaan bahasa Melayu di rumah masih ketara (50%). Sebanyak satu pertiga murid menggunakan kedua-dua bahasa Inggeris dan bahasa Melayu dan selebihnya sebanyak 17% menggunakan bahasa Inggeris sahaja.

9. Bahasa yang digunakan di rumah didapati berupaya mempengaruhi sikap dan kecekapan pelajar dalam Bahasa Ibunda – pelajar yang datang dari rumah yang menggunakan bahasa Inggeris kurang gemar belajar Bahasa Ibunda. Hal ini menggambarkan bahawa pendekatan pengajaran perlu berbeza untuk para pelajar yang mempunyai latar belakang bahasa di rumah yang berlainan. Walau bagaimanapun, minat untuk mempelajari Bahasa Ibunda pada umumnya tinggi bagi ketiga-tiga Bahasa Ibunda. Bahasa Ibunda juga dianggap penting oleh



kebanyakan ibu bapa dan pelajar bagi semua peringkat. Para pelajar Bahasa Cina mengatakan bahawa bahasa ini berguna dan penting untuk masa depan mereka. Para pelajar Bahasa Melayu dan Bahasa Tamil pula mengatakan bahawa kecekapan dalam kedua-kedua subjek ini dan pelajaran yang menyeronokkan menjadi sebab utama mereka minat belajar Bahasa Ibunda. Bahasa Ibunda juga disifatkan sebagai subjek penting oleh para guru, ibu bapa dan pelajar untuk penerapan budaya dan nilai.

10. Tinjauan menunjukkan bahawa usaha-usaha daripada semakan Bahasa Ibunda yang terdahulu telah memberikan manfaat. Tinjauan ini juga mendapati bahawa terdapat jumlah yang agak besar dalam kalangan murid-murid Darjah 6 yang gemar belajar Bahasa Ibunda pada tahun 2010 berbanding dengan tinjauan yang dijalankan pada tahun 2004 dan 2005. Para guru berasa bahawa inisiatif kurikulum baharu yang dilaksanakan sejak semakan Bahasa Ibunda yang lalu memanfaatkan para pelajar. Semasa perbincangan kumpulan fokus, ibu bapa dan guru-guru juga mengesahkan bahawa perubahan Bahasa Ibunda berdasarkan semakan pada tahun 2004-5 bergerak ke arah yang dituju dan telah membuahkan hasil. Para ibu bapa mengiktiraf usaha gigih para guru Bahasa Ibunda dalam melaksanakan perubahan tersebut.

Kemajuan Global dalam Pengajaran Bahasa

11. Jawatankuasa Semakan Bahasa Ibunda telah meneliti perkembangan yang berlaku dalam pengajaran, pembelajaran dan penilaian bahasa di negara-negara lain. Anggota Jawatankuasa melawat sambil belajar ke Australia, China, India, Malaysia dan Amerika Syarikat, dan berbincang dengan para pendidik, ibu bapa dan pelajar untuk memahami kemajuan mereka dan mengenal pasti pengajaran yang boleh diraih.

12. Melalui lawatan dan perbincangan, Jawatankuasa mendapati bahawa masyarakat penutur jati (Cina di negara China, Hong Kong dan Taiwan, Tamil di Tamil Nadu, Melayu di Brunei, Indonesia dan Malaysia) tidak menghadapi cabaran yang serupa seperti yang kita hadapi di Singapura. Dalam masyarakat itu, para pelajar membesar dan terdedah kepada persekitaran yang menggunakan Bahasa Ibunda secara meluas dalam kehidupan harian, bermula dari rumah kemudian ke sekolah dan akhirnya ke peringkat masyarakat yang lebih luas. Pendedahan mereka kepada bahasa-bahasa lain amat terhad. Walaupun demikian, negara-negara itu melabur untuk menjadikan pembelajaran bahasa relevan dengan mempertingkatkan penggunaan pedagogi dan teknologi baharu di samping memberikan penekanan terhadap kebolehan pelajar untuk berkomunikasi secara efektif dalam bentuk lisan dan tulisan.

Belajar dalam Persekitaran Berbilang Bahasa

13. Berdasarkan perbincangan dengan para pakar dan pendidik yang mempunyai pengalaman luas mengajar dalam persekitaran yang menggunakan bahasa campuran dan pelbagai bahasa, Jawatankuasa mendapati bahawa pembelajaran akan lebih efektif apabila para pelajar diajar menggunakan bahasa secara aktif dan interaktif dalam pelbagai latar kehidupan sebenar termasuklah menggunakan bahasa untuk mempelajari budaya bahasa tersebut. Hal ini berlaku sama ada pelajar tersebut berada dalam persekitaran yang menggunakan Bahasa Ibunda sebagai bahasa dominan atau pelbagai bahasa.



14. Pelbagai sistem telah membentuk kurikulum, pengajaran dan kaedah pengujian mereka berdasarkan prinsip ini. Pengajaran dan pembelajaran bahasa memberikan tumpuan yang besar terhadap pengaplikasian bahasa dalam situasi kehidupan sebenar. Secara umum, para pelajar diberi peluang menggunakan bahasa dalam tiga mod komunikasi: interpretif, interpersonal dan penyampaian. Biasanya sesuatu pelajaran akan dimulakan dengan guru memperkenalkan kosa kata, diikuti dengan pengajaran kemahiran membina ayat dan kemudian aktiviti seperti aktiviti kumpulan untuk memberikan ruang kepada komunikasi interpersonal antara pelajar dengan menggunakan bahasa dan penyampaian secara lisan.

15. Untuk memandu pengajaran dan pengujian, para pakar bersetuju bahawa prinsip pendidikan yang betul adalah menyatakan jangkaan dengan jelas kemahiran yang boleh dikuasai pelajar pada pelbagai peringkat pembelajaran mereka. Deskriptor kecekapan seperti itu dibina bagi enam kemahiran, iaitu mendengar, bertutur, membaca, menulis, berinteraksi dalam bentuk lisan dan berinteraksi dalam bentuk penulisan. Deskriptor kecekapan ini membantu para guru mencapai hasilan yang boleh diukur. Dengan memahami perkara yang perlu dicapai para pelajar akan lebih bermotivasi untuk maju dari satu tahap ke tahap yang lain. Terdapat juga kemajuan yang ketara dalam penggunaan pelbagai kaedah dan alat bantu mengajar khususnya teknologi maklumat dan komunikasi (ICT) yang menyediakan asas bagi pembelajaran bahasa yang lebih efektif.

16. Penggunaan deskriptor kecekapan diluaskan juga kepada aspek pengujian. Sebagai contoh, Peperiksaan Penempatan Lanjutan (Advanced Placement) bagi Bahasa dan Budaya Cina yang dibina oleh College Board di Amerika Syarikat dibentuk seperti ‘penilaian berasaskan persembahan atau penyampaian’ untuk mengukur pencapaian kecekapan bahasa pelajar. Ujian ini juga disampaikan dengan menggunakan ICT sebagai alat untuk menyediakan konteks yang autentik bagi penilaian. Contohnya, para pelajar menggunakan input teks Hanyu Pinyin untuk menulis respons berbentuk e-mel seperti yang berlaku di tempat kerja dan merupakan cara berkomunikasi sosial yang kontemporari.

TUJUAN DAN MATLAMAT PEMBELAJARAN BAHASA IBUNDA

17. Matlamat pendidikan MOE kekal untuk menyokong dan membolehkan setiap pelajar mempelajari Bahasa Ibunda setinggi yang mungkin mengikut kemampuannya. Jawatankuasa akur bahawa sekolah-sekolah mungkin menghadapi persekitaran pengajaran yang mencabar dalam pengajaran Bahasa Ibunda kerana para pelajar kita datang dari keluarga dengan pelbagai bentuk penggunaan bahasa. Selepas meneliti perkembangan dan amalan di negara-negara lain, Jawatankuasa berpendapat bahawa Singapura mestilah mengubah pendekatannya dalam pengajaran Bahasa Ibunda. Pendekatan ini mesti mengambil kira titik mula yang berbeza dalam mempelajari bahasa, mengaplikasikan kaedah-kaedah yang sesuai bagi pelajar yang berbeza tetapi juga membinanya berdasarkan perubahan yang telah dilakukan dan kekuatan sedia ada.



18. Jawatankuasa telah menggariskan tiga objektif umum pengajaran dan pembelajaran Bahasa Ibunda untuk membina pengguna bahasa yang cekap:

a. Komunikasi – Kemahiran ini penting dalam kehidupan dan pekerjaan. Di samping mahir dalam bahasa Inggeris, kecekapan dan kebolehan untuk berkomunikasi dalam Bahasa Ibunda membantu rakyat Singapura berdaya saing.

b. Budaya – Mempelajari Bahasa Ibunda membolehkan para pelajar memahami dan membina identiti unik mereka melalui penghayatan yang mendalam tentang budaya, tradisi, sastera dan sejarah. Hal ini merupakan asas penting untuk mengekalkan penyaluran nilai-nilai budaya dan tradisi yang berkaitan dengan Bahasa Ibunda dalam masyarakat kita.

c. Hubungan – Kecekapan dalam Bahasa Ibunda membolehkan para pelajar berhubung dengan masyarakat-masyarakat Asia dan dunia yang bertutur dalam bahasa atau berkongsi budaya yang sama.

19. Dalam mencapai objektif-objektif ini, adalah penting membantu para pelajar menggemari, mempelajari dan menggunakan Bahasa Ibunda mereka sebagai bahasa yang hidup dan menghasilkan pengguna yang cekap yang boleh berkomunikasi secara efektif dalam pelbagai latar kehidupan sebenar.

SARANAN-SARANAN UTAMA PELAJAR AKTIF, PENGGUNA CEKAP

20. Pembaharuan dalam Bahasa Ibunda berdasarkan semakan 2004-5 berada di landasan yang betul dan membuahkan hasil. Kita mengiktiraf usaha gigih para guru Bahasa Ibunda dalam melaksanakan kurikulum Bahasa Ibunda yang baharu dan kita akan meneruskan usaha ini berdasarkan kekuatan sedia ada.

21. Jawatankuasa menyedari bahawa kaedah pengajaran kita mestilah mengambil kira pelbagai latar belakang bahasa di rumah dan kebolehan mempelajari bahasa para pelajar khususnya pada tahun-tahun awal pembelajaran. Kurikulum Bahasa Ibunda perlulah dirancang dan diajarkan untuk membina pengguna bahasa yang cekap dan boleh berkomunikasi dengan efektif menggunakan bahasa dalam konteks kehidupan sebenar dan mengaplikasikannya dalam komunikasi interpersonal, mendengar dan membaca untuk memahami, dan melakukan penyampaian dalam bentuk lisan dan penulisan.

22. Untuk menyokong usaha ini, MOE akan membina deskriptor kecekapan bahasa bagi memandu pengajaran, pembelajaran dan penilaian. Penilaian akan diselaraskan dengan perubahan dalam pengajaran dan pembelajaran. Terdapat juga penggunaan platform ICT yang lebih luas untuk menyediakan latar yang realistik dan interaktif yang dapat menguji kebolehan para pelajar menggunakan bahasa secara efektif dan bermakna.



23. Pelajar akan terus didedahkan kepada budaya dan nilai melalui bahasa. Terdapat keperluan untuk bekerjasama dengan masyarakat secara luas untuk menyediakan persekitaran yang kondusif di dalam dan di luar sekolah bagi penggunaan dan pembelajaran Bahasa Ibunda. Dengan cara ini, kita boleh menjadikan Bahasa Ibunda tetap relevan kepada pelajar dan menjadi bahasa yang hidup dan bukan sahaja sebagai satu subjek peperiksaan.

24. Sementara saranan-saranan utama adalah untuk membantu semua pelajar, Jawatankuasa juga meneliti cara-cara untuk membantu dua golongan para pelajar Bahasa Ibunda – mereka yang mempunyai kebolehan yang tinggi dalam Bahasa Ibunda dan mereka yang menghadapi banyak kesukaran mempelajarinya.

25. Jawatankuasa telah mengenal pasti empat saranan utama untuk mempertingkatkan pengajaran dan pembelajaran Bahasa Ibunda kita:

A) Menyelaraskan pengajaran dan pengujian untuk mencapai kecekapan;

B) Mempertingkatkan pelbagai peluang bagi pelajar-pelajar yang mempunyai pelbagai keupayaan;

C) Menyediakan persekitaran yang kondusif bagi pembelajaran dan penggunaan Bahasa Ibunda; dan

D) Menambah bilangan dan membina keupayaan guru Bahasa Ibunda.

A) Menyelaraskan Pengajaran dan Pengujian untuk Mencapai Kecekapan

i) Mengenali Titik Mula yang Berbeza

26. MOE akan meluaskan dan terus membina pendekatan pengajaran yang diubah suai hasil semakan Bahasa Ibunda 2004-5. Kurikulum Bahasa Ibunda kita akan terus menggunakan pendekatan yang diubah suai dan berpusatkan pelajar terutama pada tahun-tahun awal di peringkat sekolah rendah. Pada tahun-tahun awal di peringkat sekolah rendah, sekolah-sekolah akan memberikan penekanan dalam mengenal pasti pelbagai kebolehan murid-murid dalam mempelajari bahasa dan menangani keperluan mereka. Kita akan menawarkan lebih banyak bantuan dan sokongan kepada mereka yang mempunyai asas yang kurang atau yang tiada sebarang asas untuk membantu mereka membina keyakinan dalam mempelajari bahasa di samping memberikan lebih banyak peluang kepada pelajar yang lebih berkemampuan atau yang mempunyai asas yang lebih kukuh dalam Bahasa Ibunda.

27. Lisan merupakan asas semula jadi bagi pembelajaran bahasa. Kanak-kanak belajar bahasa



pertamanya dengan mendengar pertuturan pengasuh dan anggota keluarga yang dewasa, diikuti dengan bertutur dan kemudian memulakan pembelajaran formal di sekolah. Oleh yang demikian, bagi murid-murid yang baru mempelajari bahasa dan mereka yang memerlukan lebih banyak sokongan dalam pembelajaran Bahasa Ibunda, pendekatan pengajaran haruslah lebih tertumpu pada pembinaan asas kemahiran lisan terlebih dahulu sebelum mereka belajar membaca dan menulis. Pengajaran yang lebih sistematik akan disediakan bagi pengajaran kosa kata secara lisan dan struktur ayat untuk membina kemahiran asas bahasa murid-murid. Bagi murid-murid yang sudah mempunyai sedikit asas dalam Bahasa Ibunda, pendekatan pengajaran akan berdasarkan kemahiran bertutur mereka yang sedia ada dan seterusnya mereka akan dibantu untuk membaca dan menulis.

28. Membaca dan menulis merupakan bahagian penting dalam kurikulum Bahasa Ibunda. Membina kecekapan awal dalam pembacaan akan membentuk asas yang kukuh dalam literasi. Hal ini akan dapat membantu kanak-kanak menguasai kosa kata untuk bertutur dengan lebih baik. Kemahiran membaca dan menulis akan diajarkan secara lebih sistematik dalam pelajaran Bahasa Ibunda berdasarkan asas-asas lisan kanak-kanak.

29. Para guru akan dilengkapkan dengan strategi pengajaran yang sesuai untuk memenuhi profi l pelajar yang berbeza-beza. Strategi ini termasuklah strategi motivasi bagi membina persekitaran pembelajaran yang menggalakkan pembelajaran dan menggunakan pendekatan dwibahasa dengan menggunakan Bahasa Inggeris pada tahap permulaan. Para guru akan mempertingkatkan penggunaan pelbagai strategi di bilik darjah seperti menggunakan kerja kumpulan untuk menggalakkan interaksi, menggunakan lagu, puisi berima dan drama untuk memperkukuh pertuturan serta menjadikan pembelajaran lebih aktif.

ii) Menggunakan Deskriptor Kecekapan untuk Menggalakkan Kemajuan

30. Pembelajaran Bahasa Ibunda mestilah berupaya mendorong pelajar mengaplikasi dan menggunakan bahasa tersebut dalam kehidupan mereka. Kurikulum Bahasa Ibunda kita bertujuan untuk membina pelajar menjadi pengguna bahasa yang cekap yang boleh berkomunikasi dengan yakin, efektif dan bermakna dalam persekitaran kehidupan sebenar.

31. Untuk memandu amalan pengajaran dan pembelajaran bagi membina pengguna bahasa yang cekap, MOE akan menyediakan deskriptor kecekapan dengan menyatakan secara lebih eksplisit kemahiran-kemahiran bahasa dan tahap pencapaian yang perlu dicapai oleh para pelajar kita pada pelbagai tahap utama pembelajaran (Darjah 2, Darjah 4, Darjah 6, Menengah 2 dan Menengah 4). Draf deskriptor kecekapan di peringkat Darjah 6 dan Menengah 4 terdapat dalam Lampiran D. MOE akan menjalankan kajian untuk memastikan bahawa deskriptor kecekapan disahkan melalui kajian empirik dan data serta diperhalus dari semasa ke semasa.



32. Deskriptor kecekapan ini akan membantu para guru menyesuaikan pengajaran, aktiviti kelas dan penilaian untuk menyediakan lebih banyak peluang bagi para pelajar berlatih dan menggunakan Bahasa Ibunda mereka melalui cara-cara khusus seperti aktiviti unjuk dan ujar, main peranan dan perbincangan kelas. Dengan matlamat yang jelas, para pelajar akan lebih bermotivasi untuk maju dari satu tahap kecekapan ke tahap yang selanjutnya.

33. Tambahan pula, penggunaan situasi dan konteks harian, hal ehwal semasa dan tema yang kontemporari serta bahan-bahan yang autentik (seperti laporan, keratan akhbar) akan menyediakan konteks dunia sebenar bagi pembelajaran di dalam bilik darjah. Hal ini akan memberikan peluang kepada para pelajar mengetahui kerelevanan Bahasa Ibunda kepada kehidupan harian mereka dan membolehkan mereka mencapai kecekapan bahasa yang praktikal. MOE akan membina bahan-bahan pengajaran untuk menyokong guru.

iii) Memperkukuh Kemahiran Interaksi

34. Lebih banyak aktiviti dan tugasan bahasa harus disediakan di dalam kelas bagi pelajar-pelajar mengaplikasikan dan membina kemahiran berkomunikasi mereka. Dalam komunikasi kehidupan sebenar, kebanyakan penggunaan bahasa untuk interaksi, memerlukan kombinasi kemahiran reseptif (mendengar dan membaca) dan kemahiran produktif (bertutur dan menulis). Kebanyakan situasi kehidupan sebenar memerlukan interaksi dua hala secara spontan (seperti mendengar dan memberikan respons secara lisan semasa perbualan atau membaca dan memberikan respons secara bertulis menerusi e-mel.) Oleh itu, kurikulum kita akan menekankan kemahiran interaksi secara lisan dan kemahiran interaksi penulisan di samping empat kemahiran asas bahasa, iaitu mendengar, bertutur, membaca dan menulis.

iv) Penggunaan Teknologi Informasi dan Komunikasi (ICT) yang Lebih Luas

35. Kita haruslah memanfaatkan kebiasaan dan kekerapan penggunaan komputer dalam kalangan pelajar bagi pembelajaran Bahasa Ibunda. Tinjauan 2010 mendapati bahawa dalam kalangan para pelajar bagi ketiga-tiga Bahasa Ibunda, para pelajar bijak komputer dan minat menggunakan ICT untuk mempelajari Bahasa Ibunda. ICT membuka peluang-peluang baharu seperti penggunaan kandungan yang interaktif, tugasan individu dan penyediaan pelbagai bahan dan aktiviti untuk memenuhi pelbagai keperluan pelajar. Tambahan pula, ICT boleh menyediakan lapor balik secara individu dan boleh membantu guru untuk membimbing semua pelajar.



36. Untuk menyokong guru, pakej bahan-bahan baharu yang menggalakkan kemahiran interaksi dan penggunaan ICT yang lebih luas akan dihasilkan. Terdapat juga portal lisan Bahasa Ibunda yang berasaskan web untuk mengukuhkan pembelajaran lisan. MOE akan meneliti semula skop kurikulum untuk memperuntukkan masa bagi penggunaan bahasa yang interaktif di semua peringkat.3 Kita akan menggalakkan penggunaan bahasa dalam pelbagai bentuk: komunikasi interpersonal, mendengar dan membaca untuk memahami, melakukan penyampaian dalam bentuk lisan dan tulisan di samping terus mendedahkan pelajar-pelajar kepada budaya dan nilai melalui bahasa.

37. Memandangkan penulisan berasaskan komputer semakin pantas menjadi norma dalam dunia pekerjaan dan bagi tujuan komunikasi sosial, cara sebegini perlulah diperkenalkan kepada pelajar bersama-sama kemahiran menulis menggunakan pena dan kertas di peringkat yang sesuai. Penulisan aksara Bahasa Ibunda merupakan kemahiran utama yang akan terus diajarkan kerana kemahiran ini menjadi asas bagi pembelajaran bahasa. Penulisan menggunakan kertas dan pena didapati boleh memperkukuh ingatan dan cara mengenali huruf.4 Keseimbangan yang baik antara kedua-dua kaedah perlu dicapai untuk menghasilkan pembelajaran yang berkesan.

v) Penilaian dan Peperiksaan yang Menguji Kecekapan

38. Berikutan semakan Bahasa Ibunda 2004-5, format peperiksaan yang baharu telah dilaksanakan dalam Peperiksaan Tamat Sekolah Rendah (PSLE), GCE peringkat O, peringkat N dan peringkat A untuk mengurangkan penghafalan, memasukkan lebih banyak soalan berbentuk kontekstual dan meningkatkan penekanan pada lisan dan penggunaan bahasa.

39. Dalam perbincangan kumpulan fokus, para guru dan ibu bapa berpendapat bahawa beberapa format peperiksaan kurang sesuai dari segi kerelevanannya, walaupun pedagogi dan kandungan kurikulum Bahasa Ibunda sudah diselaraskan dengan penggalakan kecekapan bahasa. Hal ini menunjukkan perlunya ada keselarasan yang lebih baik antara kurikulum dengan penilaian.

40. Jawatankuasa berpendapat bahawa penilaian berasaskan sekolah dan peperiksaan nasional perlulah diselaraskan dengan matlamat keseluruhan untuk memupuk pelajar aktif dan pengguna cekap Bahasa ibunda. Sebagai contoh, oleh sebab kita mahukan pelajar kita belajar menggunakan Bahasa Ibunda untuk berkomunikasi secara interaktif, pada masa hadapan, kedua-dua peperiksaan berasaskan sekolah dan peperiksaan nasional akan merangkumi item-item yang menguji kemahiran interaksi lisan dan interaksi penulisan.

3Masa kurikulum yang mencukupi akan disediakan dalam pakej yang baharu bagi Darjah 1 dan Darjah 2. Bagi Darjah 3-4, kandungan kurikulum akan dikurangkan sebanyak 10% untuk memberikan ruang kepada pakej baharu. Di peringkat Darjah 5 dan Darjah 6, modul berasaskan sekolah (10-15% masa kurikulum) akan diperuntukkan bagi penggunaan pakej ini. Bagi sekolah menengah dan maktab ren-dah, sukatan pelajaran Bahasa Ibunda yang baharu akan dibina untuk menerapkan kemahiran interaktif ke dalam kurikulum. 4Kajian oleh Longcamp et al. 2008 “Learning through Hand or Typewriting Infl uences Visual Recognition of New Graphic Shapes: Behavioural and Functional Imaging Evidence,” Journal of Cognitive Neuroscience 20:5 hlm. 802-815.



41. Format peperiksaan akan berubah dengan bertambahnya jenis item baharu (contohnya, untuk menguji kemahiran interaksi), pengubahsuaian jenis item (contohnya, penggunaan video sebagai rangsangan dan bukan gambar yang dilukis bagi peperiksaan lisan) dan pengurangan beberapa item yang ada untuk mengekalkan keseluruhan tahap kepayahan yang ada sekarang ini.

a. Oleh sebab penting bagi pelajar Bahasa Ibunda Lanjutan mempunyai kemahiran lisan yang baik, penilaian lisan akan disertakan dalam Peperiksaan Bahasa Ibunda Lanjutan peringkat O dari tahun 2016. Hal ini akan menyelaraskan ujian dan kurikulum dan menggalakkan pelajar membina kecekapan bertutur yang baik.

b. Penggunaan klip video untuk menggantikan gambar yang dilukis akan digunakan sebagai rangsangan peperiksaan lisan. Rangsangan video akan menyediakan konteks yang lebih realistik dan melibatkan pelajar dalam perbualan5 antara mereka dengan pemeriksa.

c. Jenis-jenis item yang baharu berkenaan kemahiran interaksi akan diperkenalkan. MOE akan meluaskan penggunaan kamus dan e-kamus untuk item interaksi penulisan yang baharu diperkenalkan (contohnya respons e-mel berdasarkan rangsangan) dalam peperiksaan selain penulisan esei.6

d. Selaras dengan pengajaran penulisan berasaskan komputer, penulisan berasaskan komputer dalam bahagian-bahagian tertentu peperiksaan nasional bagi pelajar-pelajar sekolah menengah dan maktab rendah (contohnya item interaksi penulisan), bermula dengan kumpulan-kumpulan yang mempunyai calon-calon yang kecil bilangannya. Apabila aspek-aspek teknikal dan pengurusan sudah ditangani, penggunaan penulisan berasaskan komputer ini akan diluaskan kepada kumpulan-kumpulan yang lain. (Penulisan menggunakan pena dan kertas akan kekal menjadi bahagian penting dalam pembelajaran bahasa terutama sekali di peringkat sekolah rendah kerana kemahiran ini mengukuhkan pemerolehan kosa kata dan ejaan. Tambahan lagi, kemahiran menggunakan papan kekunci mungkin belum terbentuk dalam kalangan semua murid sekolah rendah. Oleh itu, Jawatankuasa tidak menyarankan penulisan berasaskan komputer diuji di peringkat PSLE).

5Peperiksaan lisan menguji keupayaan para pelajar bertutur. Oleh itu klip video berfungsi sebagai rangsangan. Pemahaman tentang isi video secara terperinci tidak akan diuji.6Pada masa ini, penggunaan kamus dibenarkan dalam penulisan esei Peperiksaan Bahasa Ibunda di peringkat O/N/A dan PSLE. E-kamus telah dibenarkan sejak tahun 2007.



42. Jadual pelaksanaan bagi perubahan format peperiksaan nasional tertera dalam Jadual 1:

Jadual 1: Tarikh Saranan Perubahan Format Peperiksaan

Perubahan dalam Format Peperiksaan

Bahasa Ibunda B

Bahasa Ibunda/ Bahasa Ibunda H1

Peringkat A

H2 Bahasa Ibunda dan

Sastera

Peringkat O

Bahasa Ibunda

LanjutanA O A

O & N

PSLE

Rangsangan video untuk peperiksaan lisan

2014 2014 2015 2016 2017 N.A.*

2016 (perkenal

peperiksaan lisan)

Item-item baharu untuk menguji kemahiran interaksi (membenarkan kamus dan e-kamus untuk tugasan interaksi penulisan)

2014 2014 2015 2016 2017 2015 2016

Input papan kekunci untuk peperiksaan yang dipilih

2013 2014Akan disah-kan

Akan disah-kan

N.A. 2015Akan

disahkan

* Bahasa dan Kesusasteraan Bahasa Ibunda H2 (MTLL) ialah subjek kandungan. Subjek ini menawarkan komponen sastera. Tidak ada komponen lisan dalam peperiksaan ini.

Akan disahkan berdasarkan kajian lanjutan.

43. MOE dan SEAB akan bekerjasama untuk memastikan pelaksanaan yang lancar dan memberikan masa yang mencukupi kepada para pelajar dan guru untuk membiasakan diri dengan kurikulum baharu, membuat penyesuaian terhadap pengajaran dan pembelajaran serta kaedah penilaian yang baharu.

44. Sekolah-sekolah akan diberikan masa untuk menggunakan kaedah penilaian dan peperiksaan berasaskan sekolah. Penilaian berasaskan sekolah perlu mula menyerapkan lebih banyak elemen yang menguji penggunaan bahasa dalam konteks yang lumrah dan autentik yang menguji kemahiran interaktif. Sekolah perlu menggunakan klip video sebagai rangsangan untuk peperiksaan lisan menggantikan gambar yang dilukis yang digunakan sekarang. Sekolah menengah dan maktab rendah perlu memasukkan aspek penulisan berasaskan komputer dalam penilaian. Sekolah akan memberitahu para ibu bapa tentang perubahan-perubahan ini sebelum dilaksanakan.



B) Mempertingkat Pelbagai Peluang bagi Pelajar-pelajar Pelbagai Keupayaan

45. Terdapat kepentingan strategik bagi kita untuk memupuk lebih ramai warga Singapura yang cekap bertutur dalam dua bahasa, Bahasa Inggeris dan Bahasa Ibunda, secara efektif dan mempunyai pengetahuan yang mendalam tentang budaya bahasa-bahasa tersebut. Individu-individu sebegini menambahkan keteguhan usaha memampan budaya dan meningkatkan semangat serta tenaga Singapura. Mereka mampu untuk mengasah kecekapan bahasa dan kemahiran budaya untuk menjalin hubungan yang erat dengan rantau ini.

46. Bagi para pelajar yang mempunyai kebolehan dan minat untuk mempelajari Bahasa Ibunda Lanjutan, MOE akan membantu mereka membina kecekapan bahasa dan pengetahuan dalam budaya di peringkat yang lebih tinggi. MOE akan meneruskan usaha peningkatan yang dilakukan oleh semakan pada masa lalu yang telah menghasilkan lebih ramai para pelajar peringkat O mengambil Bahasa Ibunda Lanjutan. Walaupun tujuan menyediakan persekitaran yang lebih baik bagi semua pelajar Bahasa Ibunda Lanjutan sama bagi ketiga-tiga kumpulan Bahasa Ibunda, model penyampaian akan berbeza bagi ketiga-tiga Bahasa Ibunda disebabkan oleh perbezaan keadaan dan jumlah pelajar.

47. Pada masa yang sama, kita perlu membantu mereka yang menghadapi kesukaran dalam mempelajari Bahasa Ibunda agar mereka gigih meneruskan usaha mereka. Terdapat peningkatan terhadap pendekatan yang diubah suai di peringkat sekolah rendah dengan mengambil kira titik mula yang berbeza. Di peringkat menengah pula, satu kurikulum yang berbeza akan disediakan bagi mereka yang menghadapi kesukaran yang besar dalam mempelajari Bahasa Ibunda. Penekanan terhadap kemahiran bertutur dalam Kurikulum Bahasa Ibunda B akan membantu para pelajar berkomunikasi dengan yakin dalam Bahasa Ibunda mereka. Hal ini akan mengekalkan minat mereka dalam Bahasa Ibunda dan bukan menghalang mereka. Asas ini juga akan berguna dalam kehidupan mereka kelak apabila mereka perlu mendalami pembelajaran Bahasa Ibunda atas sebab-sebab peribadi atau kerjaya.

Bahasa Cina Lanjutan (HCL)

48. Peluang yang sedia ada bagi pelajar yang berminat untuk mempelajari HCL termasuk menawarkan HCL di semua sekolah, persekitaran HCL seluruh sekolah seperti yang disediakan oleh sekolah-sekolah Rancangan Bantuan Khas (SAP), Program Pengajian Dwibudaya (Cina) [BSP(C)] yang ditawarkan di 4 buah sekolah menengah SAP7 dan Program Elektif Bahasa Cina (CLEP) yang ditawarkan di 5 buah maktab rendah/sekolah8.

7BSP(C) ialah program 4 tahun dari Menengah 3 hingga Tahun 2 di Maktab Rendah untuk membentuk warga Singapura yang cekap berdwibahasa dan berdwibudaya dengan keyakinan dan pemahaman intuitif tentang sejarah, budaya dan perkembangan kontemporari di China. Empat buah sekolah yang menawarkan program tersebut ialah Sekolah Tinggi Dunman, Institusi Hwa Chong, Sekolah Tinggi Perem-puan Nanyang dan Sekolah Tinggi River Valley. 8CLEP ditawarkan di Institusi Hwa Chong, Sekolah Tinggi Dunman, Sekolah Tinggi River Valley, Maktab Rendah Temasek dan maktab Ren-dah Jurong untuk membimbing para pelajar Bahasa Cina yang berkebolehan dalam bidang akademik berdwibahasa dengan efektif dan memupuk bakat kesusasteraan melalui penghayatan Bahasa Ibunda dan kesusasteraan mereka.



49. Peningkatan selanjutnya akan dilakukan bagi pembelajaran HCL:

a. Sekolah Tinggi Nan Chiau akan menjadi sekolah menengah SAP yang ke-11 dari tahun 2012 untuk menyediakan persekitaran pembelajaran HCL yang baik bagi pelajar membina kecekapan Bahasa Cina dan mencapai pemahaman mendalam mengenai sejarah dan budaya Cina.

b. MOE akan meningkatkan CLEP dengan menyediakan dana tambahan untuk penyerapan luar negara dan menganjurkan siri kuliah CLEP;

c. MOE akan membenarkan pendaftaran tambahan di peringkat JC1 untuk sekolah-sekolah BSP(C) bagi menambah kemasukan ke BSP(C); dan

d. MOE akan memperkenalkan subjek baharu di peringkat A, iaitu Linguistik dan Penterjemahan Bahasa Cina di peringkat H2 di maktab-maktab rendah yang terpilih dari tahun 20159. Subjek ini mempunyai nilai praktikal dan akan membantu dalam pembentukan karyawan berdwibahasa yang fasih dalam bahasa Inggeris dan bahasa ibunda pada masa depan. Fokus pada linguistik juga akan menghasilkan pelajar yang dapat menghayati binaan Bahasa Cina. Beberapa orang pelajar ini boleh menjadi guru Bahasa Cina pada masa depan.

Bahasa Melayu Lanjutan (HML)

50. Dalam beberapa tahun kebelakangan ini, MOE telah menambah bilangan pusat HML agar pengajaran HML lebih mudah diikuti. Dua buah sekolah berautonomi10 menawarkan Program Elektif dalam Bahasa Melayu untuk Sekolah Menengah (EMAS). EMAS menyatukan pelajar-pelajar HML agar jumlah yang sesuai dapat dibentuk dan menyediakan persekitaran yang baik bagi mereka membina kefasihan Bahasa Melayu dan pemahaman yang mendalam tentang bahasa dan budaya Melayu. EMAS juga bertujuan untuk menggalakkan mereka menjadi penyebar budaya dalam bidang seperti keguruan, kewartawanan dan kesenian. Di peringkat maktab rendah, dua buah maktab rendah menawarkan Program Elektif Bahasa Melayu (MLEP)11.

9MOE akan meninjau keperluan untuk menawarkan subjek yang setara untuk Bahasa Melayu dan Bahasa Tamil pada masa depan. 10Sekolah Tinggi Pemerintah Bukit Panjang dan Sekolah Menengah Tanjong Katong.11MLEP ditawarkan di Maktab Rendah Innova dan Maktab Rendah Tampines untuk membimbing para pelajar Bahasa Melayu yang ber-kebolehan dalam bidang akademik berdwibahasa dengan efektif dan memupuk bakat kesusasteraan melalui penghayatan bahasa dan kesusasteraan Melayu.



51. Peningkatan selanjutnya bagi pembelajaran HML akan dilakukan:

a. Sekolah Menengah Anderson akan menjadi sekolah ketiga menawarkan program EMAS;

b. MOE akan meningkatkan MLEP dengan menyediakan dana tambahan untuk penyerapan ke luar negara dan menganjurkan siri kuliah MLEP;

c. Maktab Rendah Pioneer akan menjadi pusat MLEP yang ketiga; dan

d. MOE akan menambah jumlah biasiswa MLEP.

Bahasa Tamil Lanjutan (HTL)

52. Sejak 2004, MOE telah menambah bilangan pusat HTL dan mengenal pasti Pusat Bahasa Tamil Umar Pulavar (UPTLC) sebagai Pusat Sumber Bahasa Tamil Nasional. UPTLC menggalakkan pengajaran dan pembelajaran HTL dan menyediakan pelbagai aktiviti pengayaan untuk disertai oleh pelajar yang berminat dalam bahasa dan budaya Tamil. Dengan menyediakan program pengayaan di bawah satu bumbung, pelajar HTL dari sekolah yang berbeza berkumpul di UPTLC untuk membentuk jumlah yang diperlukan bagi pelaksanaan program yang berkualiti.

53. Peningkatan selanjutnya bagi pembelajaran HTL akan dilakukan:

a. UPTLC akan menawarkan satu program baharu, iaitu Program Elektif Tamil Nasional (NETP) untuk pelajar peringkat menengah dan maktab rendah memperkaya pembelajaran Bahasa Tamil, kesusasteraan dan budaya; dan

b. MOE akan memperkenalkan skim biasiswa baharu kepada pelajar NETP yang layak di peringkat Maktab Rendah.

54. Langkah-langkah untuk menyediakan lebih banyak peluang kepada pelajar Bahasa Ibunda Lanjutan untuk mencapai kecekapan bahasa yang lebih tinggi diringkaskan dalam Jadual 2.



Jadual 2: Peningkatan dan Peluasan Program-program Khas Bahasa Ibunda

Bahasa Cina Bahasa Melayu Bahasa Tamil

Men

- Menubuhkan sekolah SAP yang ke-11 di Sekolah Tinggi Nan Chiau dari tahun 20121

- Menubuhkan pusat EMAS yang ke-3 di Sekolah Menengah Anderson dari tahun 2012

- Menubuhkan Program Bahasa Tamil Elektif Nasional (NETP) di UPTLC untuk pelajar Menengah dan Maktab Rendah dari tahun 2012

- Memberikan biasiswa kepada pelajar NETP yang layak di peringkat Maktab Rendah dari tahun 2012

Makt ab Rendah

- Menyediakan pendaftaran tambahan untuk Program Pengajian Dwibudaya (Cina) [BSP(C)] di peringkat JC1 dari tahun 2012

- Memperkenalkan subjek baharu, iaitu Linguistik dan Penterjemahan Bahasa Cina di peringkat H2 di maktab-maktab rendah yang terpilih dari tahun 2015

- Meningkatkan CLEP dengan menyediakan dana tambahan untuk program penyerapan di luar negara dan menganjurkan siri kuliah CLEP dari tahun 2011

- Menubuhkan pusat Program Elektif Bahasa Melayu(MLEP) yang ke-3 di Maktab Rendah Pioneer dari tahun 2012

- Menambah bilangan biasiswa bagi MLEP dari tahun 2012

- Meningkatkan MLEP dengan menyediakan dana tambahan untuk program penyerapan di luar negara dan menganjurkan siri kuliah MLEP dari tahun 2011

Pengajaran yang Lebih Melibatkan Pelajar untuk Bahasa Ibunda B

55. Untuk pelajar yang lemah dalam Bahasa Ibunda, matlamat kami adalah untuk melengkapkan mereka dengan kecekapan fungsional komunikasi lisan. MOE telah memastikan Bahasa Ibunda B dapat diikuti oleh pelajar yang menghadapi kesukaran mempelajari Bahasa Ibunda standard. Usaha ini termasuklah menyediakan lebih banyak pusat Bahasa Ibunda B dan melonggarkan kriteria kelayakan untuk mempelajari Bahasa Ibunda B Peringkat A.



56. Bahasa Ibunda B akan memberikan lebih penekanan pada komunikasi, terutama sekali dalam membina kemahiran mendengar, bertutur dan interaksi pertuturan. Lebih banyak pendekatan berasaskan aktiviti (termasuk penggunaan ICT, main peranan dan perbincangan kumpulan) dan bahan autentik (contohnya artikel akhbar, iklan dan media berasaskan ICT) akan digunakan untuk menjadikan pelajaran lebih melibatkan pelajar dan membantu mereka menghayati Bahasa Ibunda sebagai bahasa-bahasa yang hidup.

C) Menyediakan Persekitaran yang Kondusif untuk Penggunaan dan Pembelajaran Bahasa Ibunda

57. Memandangkan perubahan persekitaran bahasa, Jawatankuasa akur bahawa penggunaan Bahasa Ibunda melangkaui waktu kelas Bahasa Ibunda begitu kritikal dalam menjadikan Bahasa Ibunda sebagai bahasa yang hidup untuk pelajar kita. Pihak sekolah, ibu bapa dan masyarakat boleh memainkan peranan utama bersama-sama dalam menyediakan pelajar dengan peluang untuk didedahkan kepada persekitaran yang kondusif bagi penggunaan dan pembelajaran Bahasa Ibunda.

58. Pihak sekolah akan mempunyai waktu berstruktur dan program-program untuk menyediakan persekitaran yang menggalakkan pelajar menggunakan Bahasa Ibunda dan menghayati budaya yang berkaitan dengan bahasa tersebut. Hal ini akan meningkatkan pengalaman pembelajaran pelajar dan merangsang minat mereka dalam Bahasa Ibunda.

59. Jawatankuasa membuat saranan yang berikut untuk sekolah mencapai matlamat ini:

a. Menganjurkan Dwiminggu Bahasa Ibunda berasaskan sekolah untuk Bahasa Cina, Bahasa Melayu dan Bahasa Tamil setiap tahun dengan kerjasama pertubuhan-pertubuhan masyarakat dan pihak-pihak yang berkepentingan utama termasuklah ibu bapa dan alumni. Ketika Dwiminggu Bahasa Ibunda, pelbagai kegiatan Bahasa Ibunda di luar darjah akan disediakan untuk membolehkan pelajar belajar dan menggunakan Bahasa Ibunda dengan cara-cara yang menarik dan seronok. Dwiminggu Bahasa Ibunda perlulah membawa pembelajaran Bahasa Ibunda ke dalam masyarakat dan masyarakat ke dalam sekolah untuk menarik minat pelajar menggunakan Bahasa Ibunda;

b. Menganjurkan perkhemahan bahasa dan budaya untuk tujuan penyerapan dalam persekitaran yang menggalakkan mereka mempelajari dan menggunakan bahasa tersebut;

c. Menganjurkan program-program membaca berstruktur yang menyediakan bahan bacaan yang sesuai dengan peringkat umur pelajar serta sudut-sudut membaca. Pihak sekolah perlu juga memikirkan cara-cara kreatif untuk menyemai tabiat membaca buku-buku dalam Bahasa Ibunda; dan



d. Melibatkan ibu bapa untuk menyokong pembelajaran Bahasa Ibunda pelajar (contohnya melalui platform perkongsian dan bahan-bahan dalam talian).

60. Dana akan disediakan bagi pihak sekolah untuk melaksanakan Dwiminggu Bahasa Ibunda dan program-program pengayaan.

61. Berbangkit daripada Semakan Bahasa Ibunda 2004-5, Jawatankuasa untuk Menggalakkan Pembelajaran Bahasa Cina (CPCLL), Jawatankuasa Pembelajaran dan Penggalakan Penggunaan Bahasa Melayu (MLLPC) dan Jawatankuasa Pembelajaran dan Penggalakan Penggunaan Bahasa Tamil (TLLPC) telah dibentuk untuk mendapatkan sokongan pertubuhan masyarakat bagi menggalakkan penggunaan Bahasa Ibunda di luar sekolah. Kemajuan yang baik telah dilakukan oleh jawatankuasa-jawatankuasa tersebut dan pihak sekolah telah meraih manfaat daripada pelbagai program dan kepakaran yang disediakan oleh kumpulan-kumpulan masyarakat.

62. Melangkah ke hadapan, MOE dan pihak sekolah akan terus menggunakan sumber yang diberikan oleh masyarakat dalam menyokong Dwiminggu Bahasa Ibunda dan program-program lain.

63. MOE akan menambah dana bagi ketiga-tiga Jawatankuasa Penggalakan Penggunaan Bahasa Ibunda untuk mengukuhkan kerjasama mereka dengan pihak sekolah, masyarakat dan media serta menganjurkan lebih banyak program untuk menyokong pembelajaran dan penggunaan Bahasa Ibunda. Secara khusus, Jawatankuasa-jawatankuasa tersebut akan:

a. Menyokong sekolah menganjurkan aktiviti-aktiviti bagi Dwiminggu Bahasa Cina/Melayu/Tamil (contohnya dengan menyediakan nara sumber dan memudah cara aktiviti-aktiviti pengayaan bahasa dan budaya);

b. Menganjurkan pelbagai aktiviti pengayaan bahasa dan budaya (contohnya bengkel drama, perkhemahan budaya, majlis seni persembahan, program penyerapan) melalui kerjasama dengan sekolah atau sebaliknya;

c. Membina pelbagai bahan bacaan yang sesuai dengan peringkat umur untuk menggalakkan tabiat membaca dan membina bahan-bahan ICT (contohnya podcasts atau vodcasts) untuk menyokong pembelajaran Bahasa Ibunda;

d. Bekerjasama dengan pihak media untuk menyiarkan rancangan kanak-kanak yang menarik dan bermakna di radio dan televisyen; dan

e. Menganjurkan kegiatan Bahasa Ibunda untuk keluarga dan seminar untuk ibu bapa untuk mempelajari strategi yang berkesan bagi menyokong pembelajaran Bahasa Ibunda anak-anak mereka.12

12Tinjauan 2010 mendapati bahawa jumlah majoriti ibu bapa tidak kira latar belakang bahasa di rumah bersetuju bahawa pembelajaran Bahasa Ibunda penting dan menyokong pembelajaran anak-anak mereka. Ketiga-tiga Jawatankuasa perlu mengambil kira sokongan ibu bapa yang baik ini untuk meningkatkan pembelajaran Bahasa Ibunda.



64. Pada keseluruhannya, MOE akan menyediakan jumlah sehingga $45 juta bagi sekolah dan Jawatankuasa Penggalakan Penggunaan Bahasa Ibunda dalam jangka waktu lima tahun yang akan datang untuk menyokong usaha mereka bekerjasama dengan ibu bapa dan masyarakat untuk membuka peluang pembelajaran dan penggunaan Bahasa Ibunda.

65. Tambahan lagi, MOE akan bekerjasama dengan Lembaga Perpustakaan Negara (NLB) untuk menggalakkan bacaan bagi kanak-kanak di serata perpustakaan masyarakat. Kami juga akan menyediakan panduan pengajaran kepada tadika dan tajaka untuk membantu kanak-kanak membina asas lisan yang baik melalui lagu, puisi berima dan permainan.

66. Selain usaha pihak sekolah dan kumpulan masyarakat, ibu bapa juga boleh memainkan peranan utama untuk mengadakan persekitaran yang sesuai untuk anak-anak mereka mempelajari Bahasa Ibunda. Pendedahan awal kepada Bahasa Ibunda pertuturan dan penggunaan Bahasa Ibunda di rumah dengan saudara-mara menyediakan anak-anak dengan asas yang lebih baik untuk pembelajaran secara formal di sekolah. Ibu bapa digalakkan agar menyertai Dwiminggu Bahasa Ibunda sekiranya berkesempatan dan mengambil peluang yang ada dengan menyertai pelbagai program yang dianjurkan oleh perpustakaan awam dan kumpulan masyarakat.

D) Menambah Bilangan dan Membina Keupayaan Guru Bahasa Ibunda

67. Saranan-saranan Jawatankuasa akan memerlukan lebih banyak guru Bahasa Ibunda. Guru yang baik merupakan kunci dalam menyampaikan pengajaran dan pembelajaran yang berkualiti dalam bilik darjah. Sungguhpun kita mempunyai guru-guru Bahasa Ibunda yang berdedikasi, lebih ramai guru masih diperlukan. Kami akan meningkatkan usaha untuk mengambil lebih ramai guru dan membimbing lebih ramai guru Bahasa Ibunda yang berpotensi.

68. Tambahan 500 orang guru Bahasa Ibunda akan ditugaskan di sekolah-sekolah sebelum 2015.13 Guru-guru tambahan ini akan membantu untuk menyokong pelaksanaan saranan Jawatankuasa Semakan Bahasa Ibunda.

69. Kami juga akan mengukuhkan latihan guru dan pembangunan profesional dalam perkhidmatan untuk membolehkan guru-guru Bahasa Ibunda kita memenuhi keperluan pembelajaran pelajar yang terdiri daripada pelbagai kebolehan Bahasa Ibunda dan persekitaran bahasa di rumah.

13Beberapa tambahan akan menjadi sebahagian rancangan keseluruhan MOE untuk menambah 3,000 orang guru ke dalam bidang perguruan sebelum 2015.



Menambah Bilangan Guru-guru Bahasa Ibunda yang Berpotensi

70. Pelbagai inisiatif untuk membina kebolehan dan menarik minat pelajar untuk terus mempelajari Bahasa Ibunda di peringkat yang lebih tinggi akan membantu usaha menambah dan mengukuhkan bilangan pelajar yang boleh menjadi guru-guru Bahasa Ibunda pada masa depan. MOE juga akan menggalakkan lebih ramai pelajar menawarkan Bahasa dan Kesusasteraan Bahasa Ibunda H2 dan H3 di Peringkat A dan meneruskan usaha untuk memberikan lebih banyak Biasiswa dan Anugerah Perguruan.

Meluaskan Lowongan Pengambilan Tenaga Guru

71. Ketika ini, pelajar Peringkat A yang cemerlang dengan gred yang baik bagi H2 dan H3 Bahasa dan Sastera Bahasa Ibunda dan menunjukkan minat untuk menjadi guru Bahasa Ibunda berpeluang untuk ditawarkan Biasiswa Perguruan Luar Negara (Pakar). Untuk meluaskan potensi mendapatkan guru-guru Bahasa Ibunda, MOE juga akan membuka permohonan kepada mereka yang mempunyai kelulusan yang baik bagi Bahasa Ibunda Lanjutan Peringkat O atau Bahasa Ibunda H1 Peringkat A, dan mempunyai kebolehan serta minat untuk menjadi guru-guru Bahasa Ibunda.

Mengukuhkan Latihan Praperkhidmatan dan Dalam Perkhidmatan

72. Latihan guru untuk praperkhidmatan dan dalam perkhidmatan akan ditingkatkan untuk menyokong pelaksanaan saranan Jawatankuasa termasuk pelbagai kaedah pedagogi yang diperlukan untuk menyampaikan pendekatan yang dibentuk khas di peringkat rendah, dan pengajaran serta penilaian yang lebih bersifat pencapaian bagi kesemua Bahasa Ibunda.

73. MOE akan meneruskan kerjasama dengan Institut Pendidikan Nasional (NIE), Pusat Bahasa Cina Singapura (SCCL), Pusat Bahasa Melayu Singapura (MLCS) dan Pusat Bahasa Tamil Umar Pulavar (UPTLC)14 untuk mengukuhkan pembangunan profesional guru-guru Bahasa Ibunda.

74. Ringkasan saranan Jawatankuasa dan jadual pelaksanaan yang dirancang disertakan di Lampiran G.

PENUTUP

75. Jawatankuasa menekankan pentingnya dwibahasa sebagai tunjang dasar pendidikan kita. Untuk mengekalkan dasar dwibahasa dan memberikan respons kepada perubahan persekitaran bahasa di rumah, kita perlu membugar dan mengemas kini pendekatan kita dalam pengajaran dan pembelajaran Bahasa Ibunda.

14Selaras dengan saranan Jawatankuasa tentang kurikulum, pedagogi dan penilaian, lebih banyak latihan berstruktur dan sokongan akan disediakan dalam bidang seperti pengajaran eksplisit kemahiran bahasa, pendekatan pedagogi yang berbeza dan berstruktur, mereka bentuk pelajaran yang menggabungkan ICT dan penilaian autentik.



76. Jawatankuasa berpendapat bahawa objektif pendidikan Bahasa Ibunda anak-anak kita adalah untuk membantu generasi muda memperoleh kemahiran bahasa yang diperlukan bagi menghayati budaya kita dan membina hubungan dengan masyarakat lain di Asia dan rantau-rantau lain. Kita bertujuan untuk membentuk pengguna bahasa yang cekap serta mempunyai keupayaan untuk berkomunikasi secara berkesan dengan menggunakan bahasa dalam konteks kehidupan sebenar dalam pelbagai bentuk – interpersonal, mendengar dan membaca untuk pemahaman, penyampaian dalam bentuk pertuturan dan penulisan. Pelajar akan terus didedahkan pada budaya dan nilai menerusi Bahasa Ibunda.

77. Jawatankuasa akur akan tugas-tugas yang dijalankan dengan baik oleh guru-guru Bahasa Ibunda kita yang berdedikasi. Jawatankuasa juga akur bahawa saranan yang diberikan merupakan lanjutan daripada pelaksanaan semakan yang lalu. Dalam bidang pengajaran dan pembelajaran, Jawatankuasa menyarankan agar peningkatan dilakukan pada pendekatan khusus yang disediakan untuk kumpulan pelajar yang berbeza, dengan mengambil kira titik mula mereka yang berlainan. Deskriptor yang lebih jelas tentang kemahiran yang diingini di peringkat utama akan digunakan untuk memandu pengajaran, pembelajaran dan penilaian. Kurikulum, pedagogi dan penilaian Bahasa Ibunda akan dikemas kini dan dibugar dengan tujuan untuk menjadikan Bahasa Ibunda bahasa yang hidup dan bukan hanya subjek peperiksaan.

78. Jumlah guru Bahasa Ibunda akan ditambah dan latihan untuk membimbing guru melaksanakan inisiatif baharu akan disediakan. Lebih banyak lowongan akan dibuka kepada individu yang baik dalam Bahasa Ibunda mereka dan berminat untuk menjadi guru agar memilih untuk mengajar Bahasa Ibunda sebagai kerjaya.

79. Pihak sekolah, keluarga dan masyarakat perlu bekerjasama untuk menyediakan peluang kepada pelajar kita dengan persekitaran bahasa yang sesuai untuk pembelajaran Bahasa Ibunda. Dalam hal ini, MOE akan meningkatkan sokongan kepada kerjasama kumpulan masyarakat dengan pihak sekolah. Ibu bapa boleh membantu dengan memberikan pendedahan kepada Bahasa Ibunda yang lebih kerap pada usia yang awal.

80. Keterserlahan dan kelebihan daya saing Singapura akan terus dibina atas kefasihan Bahasa Inggeris dan Bahasa Ibunda warga Singapura. Saranan dalam laporan ini melambangkan selangkah lagi inovasi berterusan yang diperlukan untuk mengekalkan pendidikan Bahasa Ibunda agar terus relevan untuk negara dan warga Singapura. Hanya dengan pemikiran yang menginginkan pembaikan berterusan seperti inilah yang dapat memastikan bahawa kekuatan yang bernilai ini menjadi aset generasi masa depan Singapura.



BAB 1

LANDSKAP YANG BERUBAH



BAB 1 LANDSKAP YANG BERUBAH

DWIBAHASA SEBAGAI TUNJANG

1. Pendidikan dwibahasa dalam bahasa Inggeris dan Bahasa Ibunda kekal penting kepada Singapura. Pendidikan ini menjadi tunjang sistem pendidikan Singapura. Bahasa Inggeris yang digunakan sebagai bahasa pengantar membolehkan semua pelajar kita berhubung dengan dunia global. Dari segi ekonomi, bahasa Inggeris telah membina persekitaran yang kondusif bagi perniagaan di peringkat antarabangsa di sini.

2. Pembelajaran Bahasa Ibunda bagi semua kumpulan etnik telah menghubungkan kita dengan warisan dan asal usul Asia kita. Tambahan pula, dengan kebangkitan negara China dan India serta integrasi ASEAN, mempelajari Bahasa Ibunda akan lebih relevan dan memberikan para pelajar dan syarikat-syarikat kita kelebihan berdaya saing. Asia merupakan rantau yang pesat berkembang di dunia. Trend ini dijangka akan berterusan dalam beberapa dekad yang akan datang. Di Asia Tenggara, asas yang kukuh dalam bahasa Melayu akan membolehkan rakyat kita berhubungan dengan rantau ini dengan mudah. Selain itu, dengan kebangkitan China, penguasaan dalam bahasa Cina yang baik akan membuka banyak peluang untuk generasi muda kita. Bahasa Tamil yang merupakan salah satu bahasa tertua yang digunakan di India memberikan lowongan kepada rakyat kita menembusi pasaran yang berkembang di India dan bahagian-bahagian lain di benua Asia Selatan.

3. Secara kolektif, pembelajaran Bahasa Inggeris dan Bahasa Ibunda oleh pelbagai masyarakat telah membentuk Singapura sebagai sebuah bandar kosmopolitan yang menerima kepelbagaian bahasa dan budaya, dan menarik minat penduduk dari Timur dan Barat.

4. Dwibahasa ialah kunci kekuatan Singapura yang perlu kita kekalkan. Oleh itu, kita perlu terus menyemak dan membugar pendekatan kita dalam pengajaran bahasa dengan mengambil kira perubahan yang berlaku di Singapura dan perubahan yang berlaku di dalam dan di luar rantau ini. Sesungguhnya dalam masa dua dekad yang lalu, MOE telah menjalankan tiga semakan besar terhadap Bahasa Ibunda pada tahun 199115, 1999 dan 2004-516.

15Semakan pada tahun 1991 hanya untuk Bahasa Cina.16Saranan pada tahun 2004 oleh Jawatankuasa Semakan Kurikulum dan Pedagogi Bahasa Cina, dan saranan pada tahun 2005 oleh Jawatankuasa Semakan Kurikulum dan Pedagogi Bahasa Melayu dan Bahasa Tamil sedang dilaksanakan di peringkat sekolah rendah. Perubahan dalam kurikulum peringkat sekolah menengah dilaksanakan pada tahun 2011.



JAWATANKUASA SEMAKAN BAHASA IBUNDA

5. Walaupun kita akur akan peranan penting dwibahasa dalam sistem pendidikan kita, MOE sedar akan trend dan perkembangan yang berlaku di dalam dan di luar Singapura. Semakan Bahasa Ibunda 2010 didorong oleh dua trend. Pertama, persekitaran bahasa di rumah di Singapura sedang berubah dan akan mengakibatkan pendedahan dan kebolehan yang lebih luas terhadap Bahasa Ibunda berbanding dengan kohort pelajar terdahulu yang membesar dalam persekitaran bahasa yang berbeza. Kedua, kemajuan dalam memahami amalan pengajaran bahasa yang berlaku di negara-negara lain menyebabkan lebih ramai orang berminat untuk mempelajari bahasa kedua. Hal ini dirangsang oleh proses globalisasi dan kebangkitan China dan India. Pada masa yang sama, inovasi dalam teknologi maklumat (IT) dari segi peralatan dan sofwe telah meluaskan pilihan bagi mempertingkatkan pengajaran dan pembelajaran bahasa.

6. Pada bulan Januari 2010, Jawatankuasa Semakan Bahasa Ibunda yang diterajui oleh Pengarah Agung Pendidikan dibentuk untuk menilai perkembangan ini dan kesannya terhadap pengajaran dan pembelajaran Bahasa Ibunda di Singapura. Jawatankuasa ini diberi tugas untuk meninjau amalan-amalan terbaik pengajaran bahasa yang terdapat di Singapura dan di seluruh dunia, dan menjelaskan kepercayaan dan falsafah yang mendasari pendidikan Bahasa Ibunda dalam konteks Singapura kini serta dunia yang berkait rapat dan penuh saingan. Jawatankuasa ini juga akan menyarankan strategi-strategi yang sesuai bagi pengajaran, pembelajaran dan penilaian Bahasa Ibunda dalam konteks Singapura yang unik.

7. Tiga jawatankuasa kecil telah dibentuk - bagi Bahasa Cina, Bahasa Melayu dan juga Bahasa Tamil. Senarai dan bidang tugas Jawatankuasa Semakan dan jawatankuasa kecil diberikan dalam Lampiran A. Dalam melaksanakan tugasnya, Jawatankuasa sedar bahawa usaha ini merupakan lanjutan kepada semakan Bahasa Ibunda yang terdahulu.

PENCARIAN FAKTA

Perubahan Persekitaran Bahasa di Singapura

8. Secara global, penggunaan bahasa Inggeris semakin meningkat, khususnya sebagai lingua franca di Internet. Jawatankuasa berusaha untuk memberikan penerangan yang lebih baik tentang kadar penggunaan dan pendedahan terhadap bahasa Inggeris dan bahasa Ibunda yang berbeza-beza di rumah bagi masyarakat berlainan latar di Singapura. Hal ini akan memberikan kesan terhadap persekitaran pertuturan dan pembelajaran Bahasa Ibunda bagi para pelajar kita. Jawatankuasa ini juga berusaha untuk menilai kesan kurikulum baharu dan pendekatan pengajaran yang diperkenalkan selepas semakan Bahasa Ibunda 2004-5. Untuk tujuan semakan, Kementerian Pendidikan (MOE) telah menjalankan satu tinjauan yang melibatkan 3,799 orang guru, 9,543 orang pelajar dan 8,815 orang ibu bapa. Jawatankuasa ini juga mengadakan 19 perbincangan kumpulan fokus dengan 229 orang pengetua sekolah, ketua jabatan dan para guru, 85 orang ibu bapa dan 22 orang pemimpin masyarakat.



9. Maklumat yang dikumpulkan daripada rekod pengurusan MOE, tinjauan 2010 dan perbincangan kumpulan fokus mengesahkan bahawa terdapat perubahan dan kepelbagaian persekitaran bahasa yang digunakan di rumah di Singapura. Trend jangka panjang menunjukkan bahawa bahasa Inggeris menjadi bahasa dominan yang digunakan di rumah. Dapatan ini berdasarkan data yang diperoleh daripada para ibu bapa dan murid-murid yang akan memasuki Darjah 1 sepanjang 20 tahun yang lalu (Sila rujuk Carta 1.1). Trend yang meningkat ini berlaku dalam semua kumpulan etnik walaupun tidak sama darjah peningkatannya. Bagi murid dari etnik Cina, kadar murid yang kerap menggunakan bahasa Inggeris di rumah meningkat dari 28% pada tahun 1991 ke 59% pada tahun 2010. Dalam kalangan murid India pula, bilangannya meningkat dari 49% pada tahun 1991 kepada 58% pada tahun 2010. Bagi murid Melayu, peningkatannya dari 13% kepada 37% sepanjang jangka masa yang sama.

Carta 1.1: Kadar Murid-murid Darjah 1 yang Paling Kerap Menggunakan Bahasa Inggeris di Rumah

10. Walaupun terdapat peningkatan dalam penggunaan bahasa Inggeris, terdapat juga kenaikan dalam penggunaan dwibahasa, bahasa Inggeris dan bahasa Ibunda di rumah. Dalam kalangan murid-murid Darjah 6 yang mempelajari Bahasa Cina dan Tamil, 38% dilaporkan menggunakan bahasa Inggeris sebagai bahasa dominan di rumah, satu pertiga menggunakan bahasa ibunda sebagai bahasa dominan di rumah dan satu pertiga selebihnya menggunakan kedua-dua bahasa Inggeris dan bahasa ibunda. Bagi murid-murid Melayu, penggunaan bahasa Melayu di rumah masih ketara (50%). Sebanyak satu pertiga murid menggunakan kedua-dua bahasa Inggeris dan bahasa Melayu dan selebihnya sebanyak 17% menggunakan bahasa Inggeris sebagai bahasa dominan di rumah (Sila rujuk Carta 1.2).

Cina

India

Melayu

Tahun



Carta 1.2: Bahasa yang Digunakan di Rumah oleh Murid-murid Darjah 6

11. Bahasa yang digunakan di rumah didapati berupaya mempengaruhi sikap dan kecekapan pelajar dalam Bahasa Ibunda - lebih ramai pelajar yang menggunakan hanya bahasa Inggeris di rumah kurang gemar mempelajari Bahasa Ibunda berbanding dengan para pelajar daripada keluarga yang menggunakan bahasa ibunda atau keluarga yang menggunakan dwibahasa di rumah. Hal ini bermakna kaedah pengajaran perlulah berbeza bagi para pelajar bagi pelbagai latar belakang bahasa di rumah.

12. Walau bagaimanapun, minat terhadap pembelajaran bagi ketiga-tiga Bahasa Ibunda pada umumnya agak tinggi. Bahasa Ibunda dianggap penting oleh kebanyakan ibu bapa dan pelajar bagi semua peringkat, dengan sebanyak 95% murid-murid Darjah 6 bagi setiap kumpulan Bahasa Ibunda percaya bahawa penting bagi mereka mempelajari Bahasa Ibunda. Para pelajar Bahasa Cina mengatakan bahawa bahasa itu berguna dan penting untuk masa depan mereka. Para pelajar Bahasa Melayu dan Bahasa Tamil pula mengatakan bahawa sebab utama mereka berminat belajar Bahasa Ibunda adalah disebabkan mereka cekap dalam subjek itu dan pelajarannya menyeronokkan. Bahasa Ibunda juga disifatkan penting oleh para guru, ibu bapa dan pelajar untuk penerapan budaya dan nilai.

Cina Melayu Tamil

%M

UR

ID D

AR

JAH 6

YA

NG B

ERT

UT

UR

DEN

GA

N K

ELU

AR

GA D

ALA

M B

AH

ASA

CINA MELAYU TAMIL

38%

25%

37% 50%

33%

17%

38%

33%

30%Bahasa Ibunda sahaja dan kebanyakannya bahasa Ibunda

Bahasa Inggeris dan bahasa Ibunda sama kerap

Bahasa Inggeris sahaja dan kebanyakannya bahasa Inggeris

0%

100%



13. Tinjauan menunjukkan bahawa usaha-usaha daripada semakan Bahasa Ibunda yang terdahulu telah memberikan manfaat. Tinjauan ini juga mendapati bahawa terdapat jumlah yang agak besar dalam kalangan murid-murid Darjah 6 yang gemar belajar Bahasa Ibunda pada tahun 2010 berbanding dengan tinjauan yang dijalankan pada tahun 2004 dan 200517. Untuk Bahasa Cina, terdapat peningkatan daripada 77% kepada 88%; untuk Bahasa Melayu, terdapat peningkatan daripada 94% kepada 98%; bagi Bahasa Tamil, terdapat peningkatan daripada 92% kepada 95%. Secara umum, para guru berasa bahawa inisiatif kurikulum baharu yang dilaksanakan sejak semakan Bahasa Ibunda yang lalu telah memanfaatkan para pelajar. Bagi ketiga-tiga Bahasa Ibunda, sekurang-kurangnya lapan bagi setiap sepuluh guru melaporkan bahawa kurikulum baharu yang dibina untuk Bahasa Ibunda Asas, Bahasa Ibunda dan Bahasa Ibunda Lanjutan sesuai untuk para pelajar.

14. Kadar guru-guru sekolah rendah18 yang mendapati bahawa buku teks Bahasa Ibunda yang dihasilkan oleh MOE menarik lebih tinggi daripada dapatan tinjauan 2004-2005 (daripada 45% kepada 67% bagi Bahasa Cina, daripada 66% kepada 76% bagi Bahasa Melayu dan daripada 90% kepada 98% bagi Bahasa Tamil). Kebanyakan guru Bahasa Cina di sekolah rendah mendapati bahawa pendekatan modular bermanfaat (87%) dan kebanyakan guru Bahasa Melayu di sekolah rendah melaporkan bahawa pelaksanaan ‘Tahap’ (92%) memenuhi keperluan murid-murid pelbagai peringkat kebolehan. Kebanyakan guru Bahasa Tamil pula mendapati bahawa pengajaran huruf-huruf sepanjang dua tahun semasa Darjah 1 dan Darjah 2 (85%) memanfaatkan murid-murid.

15. Semasa perbincangan kumpulan fokus, para ibu bapa dan guru juga mengesahkan bahawa perubahan Bahasa Ibunda berdasarkan semakan pada tahun 2004-5 bergerak ke arah yang dituju dan telah membuahkan hasil. Para ibu bapa mengiktiraf usaha gigih para guru Bahasa Ibunda dalam melaksanakan perubahan tersebut.

16. Oleh itu, MOE akan meningkatkan pendidikan Bahasa Ibunda berdasarkan kekuatan yang sedia ada. Maklumat tambahan daripada data pengurusan MOE dan tinjauan 2010 diberikan dalam Lampiran B.

17Murid-murid Darjah 6 tahun 2010 merupakan kumpulan pertama yang meraih manfaat daripada peningkatan kurikulum yang disaran-kan oleh Jawatankuasa Semakan Bahasa Ibunda 2004-2005.18Kurikulum baharu bagi sekolah menengah dilaksanakan pada tahun 2011.



Kemajuan Global dalam Pengajaran Bahasa

17. Kebolehan mengetahui satu lagi bahasa merupakan kelebihan dalam dunia global yang pesat bersaing dan hal ini mendapat pengiktifaran yang semakin meluas di seluruh dunia. Negara-negara Eropah yang mengamalkan pelbagai bahasa secara rasmi termasuklah Belgium, Finland dan Switzerland. Di samping hal ini disebabkan oleh komposisi penduduknya, negara-negara tersebut menekankan pembelajaran lebih daripada satu bahasa agar rakyatnya selesa berkomunikasi merentasi sempadan negara. Negara-negara lain yang dianggap sebagai negara yang mengamalkan satu bahasa secara tradisi termasuklah Australia dan Amerika Syarikat, juga mengiktiraf pentingnya mempelajari bahasa lain sejak kebelakangan ini. Hal ini dilakukan bukan sekadar untuk mengejar kemajuan intelektual tetapi lebih cenderung ke arah kebaikan ekonomi dan sosial. Berdepan dengan trend global yang semakin meningkat ini, Singapura telah pun lebih dahulu menyediakan pengajaran bersistematik dua bahasa bagi para pelajar semasa zaman persekolahan mereka.

18. Jawatankuasa Semakan Bahasa Ibunda telah meneliti perkembangan yang berlaku dalam pengajaran, pembelajaran dan penilaian bahasa di negara-negara lain. Lawatan sambil belajar ke Australia, China, India, Malaysia dan Amerika Syarikat telah dilakukan. Semasa lawatan-lawatan ini, ahli Jawatankuasa bertemu dan berbincang dengan para pakar, pendidik, ibu bapa dan pelajar untuk memahami kemajuan mereka dan menimba pengetahuan yang berguna.

19. Melalui lawatan dan perbincangan, Jawatankuasa mendapati bahawa penutur jati sdalam masyarakat tertentu yang menggunakan Bahasa Ibunda secara meluas (misalnya bahasa Cina di China, Hong Kong dan Taiwan, bahasa Tamil di Tamil Nadu dan bahasa Melayu di Brunei, Indonesia dan Malaysia) tidak menghadapi cabaran yang serupa seperti yang kita hadapi di Singapura. Di negara-negara tersebut, para pelajar membesar dan sentiasa terdedah kepada persekitaran yang menggunakan bahasa Ibunda secara meluas dalam kehidupan harian, bermula di rumah kemudian ke sekolah dan akhirnya ke peringkat masyarakat yang lebih luas. Pendedahan mereka kepada bahasa-bahasa lain amat terhad. Walaupun demikian, negara-negara itu melabur untuk menjadikan pembelajaran bahasa dominan mereka relevan, mempertingkatkan penggunaan pedagogi dan teknologi baharu dalam pengajaran berkemahiran, di samping memberikan penekanan terhadap kebolehan pelajar berkomunikasi secara efektif dalam kedua-dua bentuk lisan dan tulisan. Jawatankuasa mendapati bahawa usaha-usaha demikian berguna untuk mendorong, melibatkan dan membolehkan para pelajar mempelajari bahasa di negara-negara tersebut.

20. Jawatankuasa memperoleh beberapa lagi pengetahuan berguna mengenai pembelajaran bahasa dalam persekitaran pelbagai bahasa apabila anggotanya berbincang dengan para pakar dan pendidik yang mempunyai pengalaman mengajar yang luas dalam persekitaran yang menggunakan bahasa campuran dan pelbagai bahasa. Sama ada persekitaran itu menggunakan Bahasa Ibunda sebagai bahasa dominan atau pelbagai bahasa, semua pakar yang ditemui Jawatankuasa semasa lawatan sambil belajar bersetuju bahawa pembelajaran paling efektif berlaku apabila para pelajar diajar menggunakan bahasa secara aktif dan interaktif dalam pelbagai latar kehidupan sebenar.



21. Terdapat juga penekanan yang ketara dalam mempelajari budaya yang dikaitkan dengan bahasa agar kita dapat berhubungan dalam lingkungan budaya. Takrif budaya boleh meliputi daripada pemahaman terhadap adat resam harian dan perspektif silang budaya dalam dunia global (misalnya dalam ucap selamat dan sajian makanan) sehingga ke tahap yang lebih tinggi misalnya menghargai bentuk-bentuk seni tradisional dan moden serta genre sastera. Perkongsian budaya sebegini dilakukan dalam banyak cara, termasuk sesi bercerita dan ‘unjuk dan ujar’.

22. Jawatankuasa mendapati bahawa beberapa sistem pendidikan telah membentuk kurikulum, pengajaran dan kaedah pengujian mereka berdasarkan prinsip pembelajaran autentik. Pengajaran dan pembelajaran bahasa memberikan tumpuan yang besar kepada menggunakan bahasa dalam situasi kehidupan sebenar. Para pelajar diberi peluang menggunakan bahasa dalam tiga mod komunikasi: interpretif, interpersonal dan penyampaian. Suatu pelajaran yang lumrah akan dimulakan dengan guru memperkenalkan senarai kosa kata biasa, diikuti dengan pengajaran kemahiran membina ayat dan kemudian aktiviti seperti kerja kumpulan diadakan agar membolehkan pelajar berkomunikasi dalam kalangan mereka dengan menggunakan bahasa dan mengadakan penyampaian lisan.

23. Untuk memandu pengajaran dan pengujian, para pakar bahasa bersetuju dengan prinsip pendidikan yang betul bahawa perkara yang patut digarap atau dicapai oleh setiap pelajar hendaklah dinyatakan dengan jelas pada setiap peringkat pembelajaran. Dalam sistem-sistem yang dikaji, jangkaan-jangkaan tersebut dibentuk menjadi objektif kelakonan yang jelas bagi kemajuan dari satu tahap ke tahap yang lain. Dinamakan deskriptor kecekapan, jangkaan-jangkaan ini diserlahkan melalui enam kemahiran bahasa, iaitu mendengar, bertutur, membaca, menulis, interaksi lisan dan interaksi penulisan. Manfaat langsung deskriptor ini mempunyai dua serampang. Pertama, tahap pencapaian yang baik membolehkan kedua-dua guru dan pelajar mengukur kemajuan pemerolehan bahasa. Hal ini membantu para guru menyasarkan hasil pembelajaran yang dapat dilihat sebagai matlamat dalam pengajaran mereka. Hal ini juga memandu para guru dalam memilih dan mereka bentuk tugasan-tugasan di bilik darjah, latihan dan ujian. Kedua, perincian matlamat pembelajaran kepada kriteria penilaian yang progresif dan jelas, meningkatkan keyakinan para pelajar untuk berusaha ke tahap selanjutnya.

24. Terdapat juga kemajuan yang ketara dalam penggunaan pelbagai kaedah pengajaran dan alat bantu mengajar, khususnya platform teknologi maklumat dan komunikasi untuk pembelajaran bahasa yang lebih efektif.

25. Penggunaan deskriptor kecekapan juga mempunyai implikasi kepada pengujian. Sebagai contoh, peperiksaan Penempatan Lanjutan (AP) bagi Bahasa dan Budaya Cina dirancang untuk mengukur pencapaian kecekapan bahasa pelajar di peringkat yang disasarkan. Ujian tersebut menggunakan ICT sepenuhnya dengan ICT dijadikan alat untuk menyediakan konteks autentik bagi penilaian. Sebagai contoh, para pelajar menggunakan input teks Hanyu Pinyin untuk menulis respons berbentuk e-mel.



26. Di negara-negara yang dilawati, kurikulumnya cuba membina asas lisan dan pendengaran yang kukuh dalam kalangan pelajar. Hal ini membolehkan kejayaan yang lebih baik dalam bacaan dan penulisan. Kaedah begini penting terutamanya bagi para pelajar yang datang dari persekitaran rumah yang tidak menggunakan Bahasa Ibunda. Kemudian, tugasan menulis beransur-ansur diperkenalkan untuk menjadikan pembelajaran Bahasa Ibunda kurang menggerunkan bagi pelajar yang baru mempelajari bahasa tersebut.

27. Beberapa sistem pula mengenal pasti korpus asas kosa kata yang lumrah digunakan, dan kemudian dijadikan asas bagi para pelajar membina kosa kata mereka. Hal ini membolehkan pelajar-pelajar baharu menguasai lebih banyak perkataan dan frasa dalam masa yang singkat. Pemaparan kosa kata biasa yang diulang-ulang dalam konteks yang berlainan membantu mengukuhkan pembelajaran dan membina keyakinan para pelajar dalam pembelajaran.

28. Walaupun pengajaran ditimba daripada sistem-sistem yang mengajar bahasa kedua atau bahasa asing, Jawatankuasa telah menilai dan mendapati sistem ini relevan dan berguna apabila disesuaikan mengikut konteks Singapura. Para pelajar kita mempelajari dua bahasa di sekolah tetapi datang dari rumah yang menggunakan pola-pola bahasa yang berbeza. Hal ini menimbulkan persekitaran pengajaran yang mencabar. Para guru boleh menggunakan pengetahuan sedia ada pelajar yang menggunakan bahasa tersebut di rumah tetapi mereka perlu juga menyesuaikan pengajaran bagi para pelajar yang belajar Bahasa Ibunda sebagai bahasa kedua. Akan ada peluang dan juga cabaran apabila para pelajar mempelajari dan menggunakan pelbagai bahasa. Misalnya, para guru boleh memanfaatkan kebolehan bahasa Inggeris para pelajar untuk mengenalkan kosa kata baharu dalam Bahasa Ibunda (iaitu penggunaan pendekatan dwibahasa dalam pengajaran) tetapi mereka harus juga membantu pelajar untuk memahami perbezaan peraturan tatabahasa dan struktur ayat antara bahasa Inggeris dengan Bahasa Ibunda.

29. Tentunya terdapat perbezaan antara sistem pendidikan Singapura dengan sistem-sistem pendidikan yang dikaji. Di Singapura, pengajaran Bahasa Ibunda diberikan sokongan kuat dan bahan-bahan pembelajaran yang mencukupi disediakan oleh Kementerian Pendidikan. Terdapat kurikulum nasional dan sistem penilaian, guru diambil bekerja oleh MOE dan dihantar ke serata Singapura untuk mengajar, sementara buku teks dan bahan-bahan pengajaran lain dibina untuk sekolah-sekolah. Terdapat juga sokongan padu masyarakat untuk dwibahasa yang merentas generasi, dan kita masih tetap mempunyai persekitaran yang menggunakan bahasa ibunda dalam lapisan masyarakat yang berlainan dan juga media. Hal ini memberi kita kelebihan ke atas negara-negara yang tidak mewajibkan pembelajaran dua bahasa dan pendidikan bahasa terjejas oleh kurangnya sumber.

30. Jawatankuasa ini berpendapat bahawa kita harus mengembangkan pendekatan kita sendiri dalam pendidikan Bahasa Ibunda di Singapura, kepada pendekatan yang dapat mengenal pasti konteks tempatan kita yang unik dan mengambil kira titik mula yang berbeza bagi pelajar-pelajar yang berlainan.

BAB 2

MAJU KE HADAPAN – PELAJAR AKTIF, PENGGUNA CEKAP



BAB 2MAJU KE HADAPAN – PELAJAR AKTIF, PENGGUNA CEKAP

TUJUAN DAN MATLAMAT PEMBELAJARAN BAHASA IBUNDA

1. Dasar dwibahasa kita sejak dahulu menetapkan bahasa ibunda sebagai wadah untuk memampan budaya, dan bahasa Inggeris sebagai penghubung kepada dunia antarabangsa. Walaupun dasar ini masih relevan, pembangunan di Singapura dan seluruh dunia memerlukan kita membugar matlamat-matlamat yang kita mahukan dalam pendidikan dwibahasa.

2. Dari sudut pendidikan, kita harus merangkumkan dasar dwibahasa ke dalam matlamat-matlamat pendidikan yang lebih luas, sebagaimana yang termaktub dalam Hasil Pendidikan yang Diingini (DOE). Selain berperanan penting dalam penerapan budaya, kita harus memberikan penekanan yang sesuai untuk melengkapkan para pelajar dengan kemahiran Bahasa Ibunda dalam latar kehidupan sebenar dan menggunakannya untuk berkomunikasi. Sebagai bahagian penting kurikulum nasional, Bahasa Ibunda harus diselaraskan dengan DOE untuk melahirkan Individu yang Yakin, Pelajar yang Berarah Kendiri, Warga Prihatin dan Penyumbang Aktif.

3. Pandangan ini sejajar dengan perkembangan-perkembangan global. Dalam sistem-sistem pendidikan yang lain, keupayaan menggunakan bahasa kedua dan memiliki literasi rentas budaya semakin dianggap sebagai kecekapan Abad ke-21 yang diperlukan dalam dunia global.

4. Berpandukan pertimbangan-pertimbangan ini, Jawatankuasa menyuarakan tujuan dan arah pengajaran Bahasa Ibunda dengan jelas di sekolah-sekolah kita.

5. Jawatankuasa menyarankan tujuan utama pendidikan Bahasa Ibunda adalah untuk memperkukuh kemahiran berkomunikasi generasi muda kita, memupuk kesedaran dan penghayatan budaya agar mereka lebih memahami dan menghayati warisan budaya dan membolehkan anak-anak muda Singapura berhubungan dengan masyarakat di Asia dan seluruh dunia.

6. Kita mengajarkan Bahasa Ibunda untuk mencapai tiga objektif umum:

a. Komunikasi – Sebagaimana yang dikemukakan dalam DOE, hasil utama yang dikehendaki ialah para pelajar kita boleh berfikir secara kritis dan menyampaikan idea dengan yakin dalam kedua-dua bentuk lisan dan tulisan. Kecekapan dalam kedua-dua bahasa ibunda dan bahasa Inggeris dapat melengkapkan para pelajar kita dengan wahana untuk menyampaikan idea dengan jitu, lantas membina keyakinan diri. Hal ini merupakan kecekapan Abad ke-21 yang penting dan kecekapan ini akan memberi warga kita kelebihan bersaing dalam dunia global.



b. Budaya – Budaya dan bahasa berkait rapat. Kaitan rapat ini menjadikan bahasa sebagai wadah untuk menerapkan nilai dan kepercayaan yang dibentuk oleh budaya masyarakat tersebut. Oleh itu, pendidikan Bahasa Ibunda di peringkat nasional bertujuan meneguhkan ikatan perhubungan dalam setiap kelompok masyarakat dan memperkukuh identiti seseorang individu dengan warisan budayanya. Bagi pelajar-pelajar terbaik kita, sebilangannya bakal menjadi guru dan wartawan, bahasa ibunda merupakan wahana berguna untuk mencapai penghayatan budaya, sejarah dan nilai yang lebih mendalam kerana inti pati kebanyakan warisan budaya (iaitu tradisi, adat resam, falsafah dan sastera) sebaik-baiknya dapat diserap dalam bentuk bahasa asal. Bagi majoriti pelajar, Bahasa Ibunda akan meningkatkan pemahaman yang lebih baik mengenai budaya Cina/Melayu/Tamil dalam konteks Singapura dan Asia.

c. Hubungan – Semakin ramai warga Singapura yang mencari peluang pekerjaan atau belajar di luar negara, kecekapan dalam kedua-dua bahasa ibunda dan bahasa Inggeris serta pengetahuan mengenai budaya yang dikaitkan dengan bahasa tersebut akan memberikan kelebihan nyata dalam memahami kelainan corak pemikiran orang lain. Hal ini mempercepat penyesuaian diri dalam persekitaran baharu dan memudahkan mereka memahami budaya lain apabila dikaitkan dengan budaya kita sendiri.

7. Matlamat pendidikan kita kekal untuk membantu setiap pelajar mempelajari Bahasa Ibunda setinggi yang dimampuinya.

MEMPERTINGKATKAN PEMBELAJARAN BAHASA IBUNDA – HALA TUJU DAN SARANAN-SARANAN UTAMA

8. Untuk mencapai objektif-objektif tersebut, MOE akan mengemas kini pendekatan pengajaran dan pengujian untuk memenuhi keperluan para pelajar yang datang dari persekitaran bahasa di rumah yang berlainan. Terdapat juga keperluan untuk bekerjasama dengan masyarakat secara luas untuk menyediakan persekitaran yang kondusif bagi pembelajaran dan penggunaan Bahasa Ibunda di dalam dan luar sekolah. Dengan cara ini, kita dapat menjadikan Bahasa Ibunda tetap relevan kepada para pelajar – yang hidup dan bukan sekadar satu subjek peperiksaan.

9. Berdasarkan dapatan tinjauan dan maklum balas daripada pihak-pihak yang berkepentingan, reformasi Bahasa Ibunda berdasarkan semakan 2004-5 bergerak di landasan yang betul dan telah membuahkan hasil. Kita mengiktiraf usaha gigih para guru Bahasa Ibunda dalam melaksanakan kurikulum baharu Bahasa Ibunda dan kita akan meneruskan usaha ini berdasarkan kekuatan yang sedia ada.

10. Jawatankuasa maklum bahawa untuk membantu setiap pelajar mempelajari Bahasa Ibunda setinggi yang termampu, kaedah pengajaran kita perlu direka khas dan perlu mengambil kira



persekitaran penggunaan bahasa di rumah yang berbeza dan juga kebolehan mempelajari bahasa dalam kalangan pelajar, terutama pada tahun-tahun awal semasa asas pembelajaran bahasa disemai. Kurikulum Bahasa Ibunda seharusnya direka bentuk dan diajarkan untuk membina pengguna yang cekap yang boleh berkomunikasi dengan efektif menggunakan bahasa dalam konteks kehidupan sebenar, misalnya dalam komunikasi interpersonal. Kemahiran teras seperti mendengar dan membaca bagi pemahaman akan tetap penting, dan pada masa yang sama mendorong para pelajar ke tahap kefasihan bahasa yang lebih tinggi dan menggalakkan mereka agar menyampaikan idea-idea mereka dalam bahasa ibunda dalam kedua-dua bentuk pertuturan dan penulisan. Para pelajar akan terus didedahkan kepada budaya dan nilai-nilai melalui bahasa.

11. Untuk memudahkan pelaksanaan pendekatan berorientasikan kecekapan ini, MOE akan menyediakan deskriptor kecekapan bahasa untuk memandu pengajaran, pembelajaran dan penilaian. Deskriptor-deskriptor kecekapan ini akan membantu para pelajar mengetahui kekuatan mereka dengan lebih baik dalam pembelajaran Bahasa Ibunda, selain memberi para ibu bapa dan guru matlamat pembelajaran yang jelas bagi membantu anak-anak dan pelajar mereka terus berusaha. Penilaian akan diselaraskan dengan perubahan kurikulum untuk meningkatkan kecekapan bahasa. Kita juga akan meningkatkan penggunaan platform ICT yang lebih bermakna dalam pengajaran, pembelajaran dan pengujian.

12. Sementara perubahan-perubahan utama akan membantu semua pelajar, Jawatankuasa akan juga meneliti cara-cara untuk memenuhi keperluan dua golongan khusus pelajar Bahasa Ibunda – mereka yang mempunyai kebolehan yang tinggi dalam Bahasa Ibunda dan mereka yang menghadapi lebih banyak kesukaran mempelajarinya. Peningkatan peluang-peluang bahasa yang dibentuk khas disarankan untuk kedua-dua golongan pelajar.

13. Pada keseluruhannya, Jawatankuasa menyarankan empat saranan utama untuk mempertingkatkan pengajaran dan pembelajaran Bahasa Ibunda, yang akan dihuraikan dalam bab-bab seterusnya:

a. Menyelaraskan pengajaran dan pengujian untuk mencapai kecekapan (Bab 3 dan 4);

b. Memperkukuh pelbagai peluang bagi pelajar-pelajar pelbagai keupayaan (Bab 5);

c. Menyediakan persekitaran yang kondusif bagi pembelajaran dan penggunaan bahasa ibunda (Bab 6); dan

d. Menambah bilangan dan membina keupayaan guru Bahasa Ibunda (Bab 7).



BAB 3

MENYELARASKAN PENGAJARAN DAN PENGUJIAN UNTUK MENCAPAI KECEKAPAN

(BAHAGIAN 1) - KURIKULUM DAN PEDAGOGI



BAB 3 MENYELARASKAN PENGAJARAN DAN PENGUJIAN UNTUK MENCAPAI KECEKAPAN (BAHAGIAN 1) – KURIKULUM DAN PEDAGOGI

KEADAAN SEMASA

1. Kita mempunyai pelajar bahasa yang terdiri daripada pelbagai peringkat kebolehan. Tidak semua pelajar dapat belajar pada kadar yang sama, mempunyai kecenderungan semula jadi terhadap bahasa atau mempunyai persekitaran bahasa yang sama di rumah. Justeru, pendekatan pembezaan bagi pengajaran Bahasa Ibunda telah digunakan bagi memenuhi kepelbagaian keupayaan berbahasa dan latar belakang bahasa yang digunakan pelajar di rumah.

2. Semakan Bahasa Ibunda 2004-2005 mengenal pasti keperluan menyesuaikan pengajaran bermula dari Darjah 1 memandangkan meningkatnya bilangan murid yang menggunakan Bahasa Inggeris di rumah. Bagi Bahasa Cina, MOE telah melaksanakan kurikulum modular bermula di peringkat Darjah 1 dan Darjah 2. Semua murid mengambil modul Teras yang direka bentuk untuk memenuhi 70% - 80% masa kurikulum Bahasa Cina. Modul-modul Titian dan Pengukuhan memenuhi keperluan murid memasuki sekolah dengan pendedahan yang sedikit terhadap Bahasa Cina atau memerlukan sokongan tambahan bagi modul-modul Teras. Murid yang mempunyai minat dan kebolehan boleh mempelajari bahasa tersebut di peringkat yang lebih tinggi melalui modul Pengayaan. Bagi Bahasa Melayu dan Bahasa Tamil, guru menggunakan strategi pengajaran pembezaan untuk memenuhi keperluan pelajar yang berbeza-beza. Selain itu, pencapaian yang berperingkat (Tahap), digunakan untuk memandu pengajaran pembezaan bagi Bahasa Melayu.

3. Kurikulum Bahasa Ibunda baharu yang dibina berdasarkan semakan tahun 2004-2005 telah dilaksanakan dari Darjah 1 pada tahun 2007-2008 dan kesemua peringkat di sekolah rendah dari tahun 2010. Sejak beberapa tahun yang lalu, hasil-hasil yang menggalakkan telah dicapai berikutan pelaksanaan kurikulum Bahasa Ibunda baharu. Hal ini mengesahkan penggunaan pedagogi yang menarik oleh guru, penglibatan dalam pembelajaran yang lebih baik dan kecekapan lisan yang semakin meningkat dalam kalangan pelajar (lihat Kotak 3.1 untuk butiran lanjut).



Kotak 3.1: Kajian Penyelidikan Mengenai Hasilan Kurikulum Bahasa Ibunda Baharu

Bahasa Cina

a. Pada tahun 2006, Pusat Kajian Pedagogi dan Amalan (CRPP), Institut Pendidikan Nasional (NIE), menjalankan kajian pemerhatian dalam bilik darjah bertajuk ‘Eksperimen Pedagogi Bahasa Cina: Kajian Perbandingan Amalan-amalan di Bilik Darjah di Singapura’ untuk meneliti kesan kurikulum modular ke atas amalan pedagogi guru dan pembelajaran murid. Kajian itu membandingkan 291 unit pelajaran daripada 6 buah sekolah rintis kurikulum modular dengan 6 buah sekolah lain (bukan rintis), dan mendapati guru yang menggunakan kurikulum modular menjalankan lebih banyak aktiviti pembelajaran interaktif untuk mengukuhkan pembelajaran. Murid juga menunjukkan peringkat penglibatan yang lebih tinggi dalam pelajaran mereka.

b. Satu lagi kajian oleh Jabatan Cina, Universiti Teknologi Nanyang pada 2008 melibatkan 2,500 murid Darjah 3 daripada 22 buah sekolah mendedahkan bahawa murid di bawah kurikulum modular mengenal huruf dengan lebih baik berbanding rakan sebaya mereka dalam kumpulan kawalan. Mereka yang mengambil modul-modul Titian juga menunjukkan garapan isi kandungan dan struktur ayat yang lebih baik berbanding rakan sebaya mereka dalam kurikulum terdahulu.

c. Pada 2008, kajian yang dijalankan oleh CRPP, NIE, melibatkan 600 orang pelajar Darjah 4 daripada sekolah-sekolah yang tinggi bilangan murid bertutur bahasa Inggeris di rumah (misalnya Sekolah Rendah Anglo Chinese) menyimpulkan bahawa pendekatan modular berkesan dalam memperbaik kecekapan lisan Bahasa Cina dalam kalangan murid tersebut. Kajian susulan berjudul ‘Kecekapan Lisan Bahasa Cina Murid-murid Sekolah Rendah’ pada 2010 selanjutnya menyimpulkan bahawa kurikulum Bahasa Cina baharu lebih efektif dalam memperbaik prestasi lisan dan kecenderungan belajar murid, terutama bagi murid daripada latar belakang bahasa Inggeris. Skor ujian kecekapan lisan lebih tinggi dikaitkan dengan tanggapan terhadap persekitaran kelas Bahasa Cina yang lebih baik dan motivasi murid.

Bahasa Melayu

Pada 2009, kajian oleh Unit Bahasa Melayu, Bahagian Perancangan dan Pembangunan Kurikulum, MOE, mengenai kurikulum Bahasa Melayu sekolah rendah yang baharu mendedahkan bahawa lebih daripada 75% guru melaksanakan strategi pengajaran pembezaan yang sesuai (misalnya penubuhan kumpulan-kumpulan fl eksibel, tugasan dan aktiviti pembelajaran berperingkat serta jenis soalan yang pelbagai) untuk membantu mengukuhkan pembelajaran. Lebih daripada 80% guru memberikan lapor balik bahawa pelaksanaan Tahap berupaya memenuhi keperluan pembelajaran murid yang berbeza.



KURIKULUM DIREKA KHAS BAGI MEMENUHI LATAR BELAKANG DI RUMAH YANG BERBEZA

4. Dengan mengambil kira trend penggunaan bahasa di rumah, Jawatankuasa berpendapat bahawa usaha lanjutan yang harus dilakukan adalah pengajaran Bahasa Ibunda harus direka khas untuk memenuhi keperluan pembelajaran pelbagai profi l pelajar.

5. MOE akan mengembangkan dan membina pendekatan pengajaran yang diusahakan lanjutan daripada semakan Bahasa Ibunda 2004-2005. Kurikulum Bahasa Ibunda kita akan terus menggunakan pendekatan-pendekatan yang sesuai terutamanya bagi tahun-tahun asas di sekolah rendah, dengan mengenal pasti perbezaan persekitaran bahasa di rumah murid. Pada tahun-tahun awal sekolah rendah, pihak sekolah akan menekankan kepentingan mengenal pasti perbezaan titik mula murid dan memenuhi keperluan pembelajaran mereka. Hal ini dilakukan untuk membina keyakinan mereka dalam mempelajari bahasa. Kita akan menawarkan lebih banyak bantuan dan sokongan kepada mereka yang tiada atau kurang asas untuk membina keyakinan dalam mempelajari bahasa sambil meningkatkan pembelajaran murid yang berkebolehan atau mempunyai asas Bahasa Ibunda yang kukuh. Di peringkat atas sekolah rendah, murid akan terus mempunyai pilihan mempelajari Bahasa Ibunda yang ditawarkan, iaitu di peringkat Asas, Standard atau Lanjutan.

MENGENALI TITIK MULA YANG BERBEZA – PENDEKATAN

PENGAJARAN

6. Daripada lawatan sambil belajar dan kajian kepustakaan, Jawatankuasa mendapat petunjuk-petunjuk berguna mengenai pembelajaran bahasa. Pembelajaran bahasa selalunya berlaku melalui kedua-dua pengajaran langsung yang eksplisit tentang peraturan dan kebiasaan penggunaan bahasa (misalnya tatabahasa dan pengucapan), dan juga melalui pendedahan kepada situasi dan sekitaran semula jadi bahasa sasaran yang digunakan. Dalam pengajaran formal, penekanan diberikan kepada pengetahuan pelajar tentang bahasa sasaran dan

Bahasa Tamil

Pada 2009, kajian oleh Unit Bahasa Tamil, Bahagian Perancangan dan Pembangunan Kurikulum, MOE, mengenai Bahasa Tamil baharu mendedahkan bahawa 90% guru Bahasa Tamil memberikan pandangan bahawa melalui kurikulum Bahasa Tamil baharu, pelajar lebih kerap menggunakan Bahasa Tamil Pertuturan. Keputusan juga menunjukkan pendekatan baharu bagi pengajaran huruf (apabila pengajaran huruf dilaksanakan selama lebih 2 tahun berbanding 1 ¼ tahun, dan huruf yang dirangkai semula) yang disepadukan dengan Bahasa Tamil Pertuturan asas, telah membolehkan 92% murid lebih mengenali huruf Tamil dan 87% murid boleh membaca buku cerita dengan lebih sesuai dengan umur mereka tanpa banyak bantuan guru.



keupayaan bertutur mengenai pengetahuan itu. Sebaliknya, pembelajaran bahasa melalui sekitaran semula jadi, lebih memberikan tumpuan kepada aspek komunikatif, terutama bagi kanak-kanak kecil. Untuk mempelajari bahasa di peringkat awal, murid perlu menerima input yang boleh difahami terlebih dahulu (misalnya melalui penggunaan kata dan frasa yang mudah difahami pelajar melalui berdasarkan konteks yang pernah dialami) dan berpeluang menggunakan bahasa yang bermakna dalam interaksi semula jadi. Mengikut kesesuaian, hal ini ditambah dengan memberikan sokongan bahasa secara eksplisit seperti menggunakan gambar dan perkataan-perkataan bantuan.

7. Berdasarkan perbincangan dengan nara sumber dan pengamal bahasa, jelas bahawa kemahiran lisan merupakan asas semula jadi dalam pembelajaran bahasa. Kanak-kanak mempelajari bahasa pertama mereka apabila mereka mendengar percakapan penjaga dan orang dewasa dalam keluarga dan kemudian bertutur sebelum mereka mengikuti pembelajaran formal di sekolah. Justeru bagi pelajar peringkat awal dan mereka yang memerlukan sokongan yang lebih dalam pembelajaran Bahasa Ibunda, pendekatan pengajaran harus membina asas lisan sebelum mereka belajar membaca dan menulis. Seharusnya terdapat pengajaran yang lebih bersistematik mengenai kosa kata dan struktur ayat secara lisan untuk mengembangkan kemahiran asas bahasa pelajar dengan mengambil kira titik mula mereka yang berbeza. Pengajaran eksplisit akan disampaikan secara beransur-ansur, dalam konteks yang bermakna dan dihubungkaitkan dengan aktiviti yang melibatkan pelajar agar tidak menjadi kegiatan latih tubi.

8. Bagi pelajar yang mempunyai sebahagian asas dalam Bahasa Ibunda, pendekatan pengajaran akan mengembangkan kemahiran lisan yang dimiliki oleh mereka dan membantu mereka maju dalam kemahiran membaca dan menulis.

9. Kajian juga menunjukkan bahawa untuk mempelajari sesuatu bahasa ke tahap kecekapan yang memadai, pelajar perlu diberi peluang untuk menggunakan bahasa tersebut bagi tujuan yang autentik19. Sementara pengajaran bahasa dengan menggunakan bahan-bahan pengajaran (misalnya buku teks) penting, penggunaan bahasa secara autentik perlu dalam pembangunan bahasa. Jika pelajar sedar bahawa mereka dikehendaki menggunakan bahasa sasaran yang dipelajarinya dalam bilik darjah untuk melaksanakan tugas yang bakal ditemui dalam kehidupan harian, mereka akan memberikan tumpuan kepada apa yang didengar dan dibaca, dan memproses apa yang diajarkan kepada mereka dengan lebih bermakna. Mereka juga akan memerhatikan ciri-ciri berguna bahasa tersebut yang boleh digunakan dalam beberapa situasi sebenar yang dihadapi. Pengajaran dan pembelajaran bahasa seharusnya memberikan fokus kepada penggunaan bahasa dalam situasi kehidupan sebenar (termasuk situasi seperti perbualan, penyampaian lisan dan membalas e-mel).

10. Persekitaran yang menyokong pembelajaran akan mendorong pelajar terutama yang lemah untuk belajar Bahasa Ibunda dan untuk mencapai kecekapan setinggi yang termampu oleh mereka. Hal ini akan dilakukan dengan penggunaan strategi-strategi motivasi seperti memberi pujian, maklum balas dan strategi-strategi lain di bilik darjah. Bagi pelajar peringkat awal yang mempunyai pendedahan yang sedikit terhadap bahasa ibunda di rumah, Pendekatan Dwibahasa boleh mengurangkan rasa gementar dan memudahkan pelajar mempelajari Bahasa

19Willis, J. (1996). A Framework for Task-based Learning. Longman.



Ibunda. Dalam pendekatan ini, Bahasa Inggeris digunakan dalam situasi yang sesuai untuk menjelaskan istilah yang sukar atau konteks yang jarang dialami oleh pelajar agar membantu mereka memahami pelajaran dengan lebih baik.

11. Dengan mengambil kira pelbagai pertimbangan penting, Jawatankuasa menyarankan agar urutan pelajaran yang sesuai dibina untuk menyokong guru mempertingkatkan pedagogi bagi memenuhi keperluan pembelajaran pelajar yang pelbagai. Bagi pelajar peringkat awal sekolah rendah dan mereka yang mempunyai asas sedikit dalam bahasa ibunda, pembelajaran lisan akan dilakukan sebelum mereka belajar membaca dan menulis, seperti yang ditunjukkan dalam Rajah 3.1 (lihat butiran dalam Kotak 3.2). Bagi pelajar yang lebih kukuh asas bahasa ibundanya (iaitu mereka yang telah mempunyai sedikit pengetahuan kosa kata dan struktur ayat), pembelajaran boleh dimulakan dengan aktiviti membaca yang diikuti dengan aktiviti lisan dan penulisan (urutan pelajaran alternatif terdapat dalam Lampiran C). Pembelajaran lisan boleh memberikan sokongan yang mencukupi kepada pelajar lemah untuk membina kemahiran asas bahasa mereka.

Rajah 3.1: Urutan Pelajaran 1 – Lisan Sebelum Membaca dan Menulis

(Bagi murid peringkat awal sekolah rendah dan mereka yang mempunyai asas bahasa ibunda yang sedikit)

Kotak 3.2: Bahagian ini menggariskan ciri-ciri utama urutan pelajaran yang disarankan apabila pembelajaran lisan didahului di peringkat awal sekolah rendah bagi murid yang mempunyai asas sedikit atau lemah dalam Bahasa Ibunda.

Rangsangan:

Setiap unit pelajaran akan dimulakan dengan aktiviti mudah (misalnya menonton klip video pendek) yang mencedok pengetahuan dan pengalaman sedia ada pelajar dengan itu menyediakan konteks pembelajaran. Murid digalakkan berbual berkenaan kandungan klip video dan menjadikan mereka lebih biasa dengan konteks yang dibincangkan. Aktiviti-aktiviti rangsangan ini akan melibatkan murid dan memudahkan mereka untuk belajar.

Pembelajaran Lisan:

Pembelajaran lisan dimulakan dengan aktiviti mendengar. Murid mendengar rakaman audio (misalnya penyampaian cerita, perbualan, lagu dan bahasa berirama kanak-kanak) atau menonton video. Guru boleh bertanya soalan untuk membantu murid menumpukan perhatian kepada item bahasa khusus yang akan dipelajari. Aktiviti ini akan disusuli dengan pengajaran eksplisit kosa kata dan struktur ayat lisan. Proses ini akan dibantu dengan penggunaan gambar, objek, bahan interaktif yang sesuai, dan Pendekatan Dwibahasa, jika penerangan khusus dalam bahasa Inggeris diperlukan.

Latihan pertuturan berlatarkan konteks autentik dapat membantu murid mengaitkannya dengan dunia sebenar, dan menggalakkan mereka menggunakan bahasa tersebut dalam kehidupan seharian. Murid akan berlatih dalam kedua-dua aspek penyampaian dan komunikasi interaktif menggunakan kosa kata lisan, struktur ayat dan kemahiran bahasa yang telah dipelajari oleh mereka. Aspek-aspek ini melibatkan penggunaan kedua-dua produksi lisan dan kemahiran interaktif yang penting dalam komunikasi seharian.

Latihan penyampaian termasuk ucapan secara berpandu, unjuk dan ujar serta penyampaian lisan. Latihan interaktif lisan termasuk main peranan, perbincangan berpasangan/berkumpulan atau segmen ‘Tanya dan Jawab’ selepas penyampaian dengan memberikan murid peluang terlibat dalam komunikasi interaktif Aktiviti-aktiviti ini akan disokong dengan cara bertanyakan soalan secara mahir, teknik-teknik memberikan maklum balas oleh guru dan juga proses penilaian kendiri dan rakan sebaya.

Membaca dan menulis

Membaca dan menulis merupakan sebahagian penting kurikulum Bahasa Ibunda. Aktiviti membaca dan menulis akan dibina terutamanya daripada aktiviti-aktiviti bertutur/mendengar murid agar mereka boleh mempelajari kemahiran berdasarkan asas kemahiran lisan mereka. Set kosa kata lisan dan struktur ayat yang sama dalam pelajaran lisan akan dikukuhkan dan ini akan membantu lagi pembelajaran mereka.

Persekitaran Pembelajaran Positif Melalui Pujian dan Motivasi

Dimulakan melalui lisan, (contohnya bercerita)

[5]Produksi Penulisan

danInteraksi Penulisan

Penilaian Pascaunit

Penilaian formatif berterusan(contoh: menyoal secara mahir, memberi maklum balas, penilaian kendiri dan rakan

sebaya)

Rangsangan Lisan Membaca &Menulis

[1]Mendengar

[4]Membaca

[3]Produksi Lisan dan Interaksi Lisan

[2]Pengajaran Kemahiran/ Pengetahuan

Bahasa Secara Eksplisit



Ibunda. Dalam pendekatan ini, Bahasa Inggeris digunakan dalam situasi yang sesuai untuk menjelaskan istilah yang sukar atau konteks yang jarang dialami oleh pelajar agar membantu mereka memahami pelajaran dengan lebih baik.

11. Dengan mengambil kira pelbagai pertimbangan penting, Jawatankuasa menyarankan agar urutan pelajaran yang sesuai dibina untuk menyokong guru mempertingkatkan pedagogi bagi memenuhi keperluan pembelajaran pelajar yang pelbagai. Bagi pelajar peringkat awal sekolah rendah dan mereka yang mempunyai asas sedikit dalam bahasa ibunda, pembelajaran lisan akan dilakukan sebelum mereka belajar membaca dan menulis, seperti yang ditunjukkan dalam Rajah 3.1 (lihat butiran dalam Kotak 3.2). Bagi pelajar yang lebih kukuh asas bahasa ibundanya (iaitu mereka yang telah mempunyai sedikit pengetahuan kosa kata dan struktur ayat), pembelajaran boleh dimulakan dengan aktiviti membaca yang diikuti dengan aktiviti lisan dan penulisan (urutan pelajaran alternatif terdapat dalam Lampiran C). Pembelajaran lisan boleh memberikan sokongan yang mencukupi kepada pelajar lemah untuk membina kemahiran asas bahasa mereka.

Rajah 3.1: Urutan Pelajaran 1 – Lisan Sebelum Membaca dan Menulis

(Bagi murid peringkat awal sekolah rendah dan mereka yang mempunyai asas bahasa ibunda yang sedikit)


Rangsangan:


Pembelajaran Lisan:


Latihan pertuturan berlatarkan konteks autentik dapat membantu murid mengaitkannya dengan dunia sebenar, dan menggalakkan mereka menggunakan bahasa tersebut dalam kehidupan seharian. Murid akan berlatih dalam kedua-dua aspek penyampaian dan komunikasi interaktif menggunakan kosa kata lisan, struktur ayat dan kemahiran bahasa yang telah dipelajari oleh mereka. Aspek-aspek ini melibatkan penggunaan kedua-dua produksi lisan dan kemahiran interaktif yang penting dalam komunikasi seharian.


Membaca dan menulis



Rangsangan:


Pembelajaran Lisan:


Latihan pertuturan berlatarkan konteks autentik dapat membantu murid mengaitkannya dengan dunia sebenar, dan menggalakkan mereka menggunakan bahasa tersebut dalam kehidupan seharian. Murid akan berlatih dalam kedua-dua aspek penyampaian dan komunikasi interaktif menggunakan kosa kata lisan, struktur ayat dan kemahiran bahasa yang telah dipelajari oleh mereka. Aspek-aspek ini melibatkan penggunaan kedua-dua produksi lisan dan kemahiran interaksi yang penting dalam komunikasi seharian.


Membaca dan Menulis




MEMPERKUKUH KEMAHIRAN INTERAKSI

12. Kurikulum Bahasa Ibunda kita bertujuan membimbing pelajar menjadi pengguna bahasa yang cekap dan dapat berkomunikasi dengan yakin, efektif dan bermakna dalam situasi kehidupan sebenar. Berdasarkan semakan Bahasa Ibunda terdahulu, kini terdapat sejumlah aktiviti bahasa dan tugasan autentik yang dijalankan semasa pelajaran Bahasa Ibunda. Langkah selanjutnya, kita harus lebih tertumpu kepada aktiviti sebegini agar dapat membina kemahiran komunikasi pelajar. Kita akan menggalakkan penggunaan bahasa dalam pelbagai bentuk: komunikasi interpersonal, kefahaman mendengar dan membaca serta penyampaian dalam bentuk pertuturan dan tulisan, dan terus mendedahkan pelajar kepada budaya dan nilai melalui bahasa tersebut.

13. Semasa berkomunikasi dalam kehidupan sebenar, kedua-dua kemahiran reseptif (mendengar dan membaca) dan kemahiran produktif (bertutur dan menulis) digunakan. Walaupun terdapat situasi yang tidak memerlukan interaksi interpersonal (misalnya menulis laporan atau membaca secara senyap), kebanyakan situasi kehidupan sebenar memerlukan komunikasi dua hala yang spontan (misalnya mendengar dan memberikan respons secara lisan semasa perbualan atau membaca dan memberikan respons secara bertulis menerusi e-mel). Oleh sebab komunikasi interpersonal membentuk sebahagian besar penggunaan bahasa harian, kurikulum Bahasa Ibunda yang baharu akan lebih menekankan kemahiran interaksi selain kemahiran reseptif dan produktif. Contoh-contoh tugasan pembelajaran di dalam bilik darjah bagi membangunkan kemahiran ini terdapat dalam Kotak 3.3.

Kotak 3.2 (sambungan):

Membaca dengan bantuan guru akan dijalankan pada tahun-tahun awal melalui penggunaan buku-buku bacaan menarik untuk menyediakan murid langkah awal dalam pembacaan. Aktiviti membaca akan juga disokong dengan aktiviti lisan, misalnya perbincangan berkumpulan atau penyampaian lisan berkaitan dengan cerita. Demikian juga, aktiviti menulis boleh didahului dengan aktiviti lisan dan berdrama untuk murid menyampaikan idea mereka secara lisan atau menggambarkan urutan peristiwa sebelum dilahirkan dalam penulisan.

Bagi Bahasa Cina, pelbagai strategi mengenali huruf misalnya pendekatan berirama dan logik huruf akan digunakan apabila diperlukan untuk menguatkan pengetahuan mengenal huruf dan diikuti dengan kemahiran membaca. Pendekatan berirama menarik bagi deria pendengaran sementara pendekatan logik huruf membantu pelajar memahami makna huruf melalui pengecaman pola.

Bagi Bahasa Melayu, kita akan meneruskan penggunaan Tahap bagi mengukuhkan kebolehan membaca pelajar. Bagi Bahasa Tamil, pengajaran huruf Tamil akan terus disepadukan dengan lisan terutama lagu dan bahasa berirama. Asas kukuh dalam huruf Tamil akan membantu mengukuhkan bacaan. Bahasa Tamil pertuturan akan menjadi pengantar utama pengajaran dalam semua bilik darjah bagi semua peringkat.



Kotak 3.3: Contoh-contoh Tugasan Pembelajaran

Mendengar Membaca

Kem

ahir

anR

esep

tif

Mendengar cerita:Dengar penyampaian cerita tentang kejayaan ahli sukan acara balapan, Encik C. Kunalan dan fi kirkan sebab-sebab beliau boleh berjaya.

Membaca laporan:Baca rencana akhbar mengenai budak lelaki yang berlari sewaktu hujan untuk menyaksikan penyerahan obor Sukan Olimpik Belia (YOG). Apakah yang memberikannya inspirasi untuk melakukan perkara itu?

Lisan Tulisan

Kem

ahir

anPr

oduk

tif

Penyampaian lisan:Pilih aktiviti yang anda gemar lakukan semasa waktu lapang. Terangkan aktiviti itu secara ringkas dan jelaskan sebab anda menggemarinya.

Menulis esei pendek:Anda terlibat dalam aktiviti YOG baru-baru ini. Tulis sebuah esei pendek mengenai acara itu, terangkan acara tersebut dengan ringkas dan jelaskan sebab-sebab anda gemar atau tidak gemar melakukannya.

Kem

ahir

anIn

tera

ksi

Perbincangan berkumpulan:Bincangkan, dalam kumpulan kecil, aktiviti sukan yang digemari dan mengapa sukan itu digemari pelajar di Singapura. Patutkah kita menggalakkan lebih ramai pelajar menyertai aktiviti-aktiviti seperti itu?

Membalas e-mel:Seorang kawan menulis e-mel kepada anda dan mengundang anda menyertainya dalam aktiviti YOG minggu berikutnya. Tulis e-mel balasan memberikan pandangan anda mengenai Singapura menganjurkan YOG, nyatakan kehadiran anda dan sebab-sebabnya anda boleh atau tidak boleh menyertainya.

14. Di semua peringkat, pembelajaran Bahasa Ibunda mestilah mendorong pelajar mengaplikasikan dan menggunakan bahasa tersebut dalam kehidupan mereka. MOE akan membina bahan-bahan pengajaran untuk membantu guru. Dengan menggunakan aktiviti dan tugasan yang dirancang dengan baik, pelajar disediakan dengan ilmu bahasa secara lebih sistematik (misalnya kosa kata lisan dan struktur ayat) dan kemahiran komunikasi bahasa yang efektif dan bermakna. Penggunaan situasi dan konteks harian, ehwal semasa dan tema kontemporari selain bahan-bahan autentik (misalnya laporan, rencana berita) dapat memberikan konteks dunia sebenar, memastikan kerelevanan, dan membolehkan pelajar mencapai kecekapan bahasa yang praktikal. Dengan menyediakan banyak peluang kepada pelajar berlatih kemahiran bahasa, mereka akan membina keyakinan dan mengecap pencapaian dalam mempelajari Bahasa Ibunda.



MENGGUNAKAN DESKRIPTOR KECEKAPAN UNTUK MENDORONG KEMAJUAN

15. Hasilan pembelajaran yang sedia ada berfokus kepada ‘apa yang harus dipelajari dan diketahui oleh pelajar‘ yang mungkin tidak mengaitkannya secara langsung dengan penggunaan bahasa yang autentik. Dalam kurikulum Bahasa Ibunda yang baharu, kita akan menyediakan kedua-dua hasilan pembelajaran dan deskriptor kecekapan.

16. Deskriptor kecekapan dapat menggambarkan apa yang dapat dilakukan oleh pelajar dengan menggunakan bahasa secara komprehensif dalam konteks dunia sebenar. Untuk memandu amalan pengajaran dan pembelajaran yang boleh mengukuhkan pembentukan pengguna bahasa yang cekap, deskriptor-deskriptor kecekapan bahasa akan menyatakan dengan jelas kemahiran dan tahap pencapaian yang perlu dicapai oleh pelajar kita pada pelbagai peringkat utama pembelajaran (Darjah 2, Darjah 4, Darjah 6, Menengah 2 dan Menengah 4). Versi draf deskriptor kecekapan bagi peringkat Darjah 6 dan Menengah 4 diberikan dalam Lampiran D.

17. Deskriptor kecekapan akan membantu guru menyesuaikan pengajaran dan aktiviti di dalam bilik darjah untuk menyediakan lebih banyak peluang bagi pelajar berlatih dan menggunakan Bahasa Ibunda mereka, contohnya dalam unjuk dan ujar, main peranan dan perbincangan berkumpulan. Pelajar akan lebih terdorong untuk maju dari satu tahap kecekapan ke tahap seterusnya.

18. Pendekatan baharu ini memerlukan kajian dan kerja-kerja pembinaan sumber (misalnya pengesahan deskriptor, membina contohan pelajaran, membina bahan pengajaran dan pembelajaran, dll.). Latihan juga akan dijalankan untuk semua guru agar mereka dapat menggunakan deskriptor secara bermakna. Untuk memudahkan komunikasi dan latihan, contoh-contoh kerja pelajar yang menunjukkan pencapaian deskriptor kecekapan pada pelbagai peringkat utama akan dibangunkan agar mengukuhkan pemahaman yang sama mengenai deskriptor.

PENGGUNAAN TEKNOLOGI MAKLUMAT DAN KOMUNIKASI (ICT) YANG LEBIH MELUAS

19. Tinjauan 2010 mendapati bahawa dalam kalangan para pelajar ketiga-tiga Bahasa Ibunda, pelajar semakin bijak komputer dan cenderung menggunakan ICT untuk mempelajari Bahasa Ibunda. Sejak tahun-tahun kebelakangan ini, MOE membangunkan pelbagai sumber ICT seperti Xue Le, Mekar Dalam Talian and Engum Tamilosai untuk menyokong pembelajaran Bahasa Ibunda. Sekolah juga harus berusaha mempengaruhi peluasan penggunaan ICT dalam pengajaran Bahasa Ibunda. Hal ini termasuklah penggunaan alatan web 2.0 (misalnya wiki dan forum dalam talian), kamus elektronik dan alatan bergerak (misalnya telefon bimbit).



20. Selanjutnya, kita harus mengambil kesempatan dari kebiasaan dan kekerapan penggunaan ICT dalam kalangan pelajar, untuk kepentingan pembelajaran Bahasa Ibunda. Menggunakan kemampuan ICT dan peralatan interaktif dapat menyambung pembelajaran pelajar di luar bilik darjah dan membantu menjelaskan konsep dan penerangan agar mudah difahami. Penggunaan komputer dan sumber Internet dan pengajaran bersemuka juga membolehkan lebih banyak interaksi antara pelajar dengan guru melalui komunikasi yang dilakukan dalam waktu yang sebenar. Selain itu, penggunaan teknologi baharu yang lebih meluas menggalakkan pembelajaran berarah kendiri dan melatih pelajar menjadi lebih berdikari merupakan kemahiran yang diperlukan pada masa hadapan.

21. Oleh sebab tulisan berasaskan komputer semakin pantas menjadi norma dalam dunia pekerjaan dan bagi tujuan komunikasi sosial, kemahiran ini seharusnya diperkenalkan kepada pelajar bersama-sama penulisan huruf di peringkat yang sesuai. Penulisan huruf merupakan kemahiran utama yang akan terus diajarkan kerana kemahiran ini menjadi asas pembelajaran Bahasa Ibunda. Kajian terkini20 menunjukkan bahawa apabila kita mempelajari bahasa, menulis huruf sesuatu bahasa secara fi zikal akan menjadikan bentuk-bentuk perkataan itu mudah diingati berbanding apabila perkataan-perkataannya ditaip. Kesan ingatan ini lebih kuat dalam huruf logo grafi k seperti dalam bahasa Cina. Dalam kurikulum Bahasa Ibunda baharu, akan ada lowongan bagi pelajar Bahasa Ibunda menulis menggunakan penulisan huruf biasa dan yang berasaskan komputer. Kedua-dua kaedah harus diajarkan dengan baik kepada pelajar agar mendatangkan hasilan yang lebih efektif.

22. Pada masa ini, pelajar lebih selesa menaip pandangan mereka dalam Bahasa Ibunda di komputer. Pelajar Bahasa Cina menggunakan sofwe hanyu pinyin untuk menaip. Pelajar Bahasa Melayu menggunakan aplikasi pemprosesan kata yang umum seperti Microsoft Word bagi tugasan menulis kerana Bahasa Melayu menggunakan huruf rumi. Bagi Bahasa Tamil, pelajar menggunakan papan kekunci Tamil standard yang boleh digunakan dengan kebanyakan sofwe standard, termasuk semua program MS Offi ce. Dalam pakej-pakej pembelajaran berasaskan ICT yang akan dibina untuk menyokong pelaksanaan kurikulum Bahasa Ibunda, tugasan penulisan berasaskan komputer juga akan disertakan.

SOKONGAN SUMBER DAN PENYELIDIKAN MASA HADAPAN

23. Untuk menyokong guru, sebuah portal lisan berasaskan web untuk mengukuhkan pembelajaran lisan akan disediakan. Portal lisan itu akan membantu pembelajaran lisan dari hari ke hari di dalam bilik darjah melalui aktiviti berasaskan tugasan (misalnya dialog mengikut situasi atau melakukan wawancara). Hal ini akan membolehkan guru mendengar fail audio atau menilai fail video yang dimuat naik oleh pelajar dan memberikan maklum balas yang membina dan bertepatan untuk membantu pelajar memperbaik kemahiran lisan mereka. Selain itu, maklum balas rakan sebaya (dibantu dengan penggunaan rubrik mudah) akan didapatkan. Penilaian berasaskan komputer akan juga disediakan dalam portal Bahasa Cina21 untuk menilai dan menganalisis sebutan lisan pelajar bagi membantu pembelajaran berarah kendiri.

20Kajian oleh Longcamp et al. 2008. “Learning through Hand or Typewriting Infl uences Visual Recognition of New Graphic Shapes: Behav-ioural and Functional Imaging Evidence,” Journal of Cognitive Neuroscience 20:5 halaman 802-815.21Penilaian bantuan komputer akan ditambah kepada versi Melayu dan Tamil apabila teknologinya sedia ada dan mantap.



24. Pakej bahan-bahan baharu bagi menggalakkan kemahiran interaksi dan penggunaan ICT yang lebih meluas akan dihasilkan. MOE akan meneliti semula skop kurikulum untuk memperuntukkan masa bagi penggunaan bahasa yang interaktif di semua peringkat22. Kita akan menggalakkan penggunaan bahasa dalam pelbagai bentuk: komunikasi interpersonal, mendengar dan membaca bagi kefahaman, dan mengadakan penyampaian dalam bentuk lisan dan tulisan di samping terus mendedahkan pelajar kepada budaya dan nilai melalui bahasa.

25. Selanjutnya, lebih banyak kajian akan dijalankan untuk memaklumi dan mempertingkatkan pengajaran dan pembelajaran Bahasa Ibunda. MOE akan melibatkan konsultan dan nara sumber yang sesuai untuk menasihati dan memandu kerja pembangunan. Sebilangan kajian penyelidikan yang boleh dijalankan termasuklah yang berikut:

a. Pembinaan korpus kosa kata dan struktur ayat harian bagi Bahasa Cina/Bahasa Melayu/Bahasa Tamil;

b. Pembinaan pengesahan deskriptor kecekapan bagi Bahasa Ibunda pada tahap-tahap utama;

c. Penilaian keberkesanan pengajaran pembezaan dalam pengajaran Bahasa Ibunda; dan

d. Penilaian keberkesanan penggunaan ICT bagi mengukuhkan lisan dan penulisan bagi Bahasa Ibunda.

22Bagi Darjah 1 - Darjah 2, terdapat cukup masa pelajaran untuk memasukkan pakej baharu. Bagi Darjah 3 - Darjah 4, pakej baharu akan menggantikan pakej sedia ada yang menggunakan bahan-bahan berasaskan teks. Di peringkat Darjah 5 dan Darjah 6, modul-modul berasaskan sekolah (10-15% masa kurikulum) akan memberikan laluan bagi penggunaan pakej ini. Bagi sekolah menengah dan maktab rendah, sukatan pelajaran Bahasa Ibunda baharu, akan direka bentuk untuk memuatkan kemahiran interaksi di dalam kurikulum.

BAB 4

MENYELARASKAN PENGAJARAN DAN PENGUJIAN UNTUK MENCAPAI KECEKAPAN

(BAHAGIAN 2) - PENILAIAN



BAB 4MENYELARASKAN PENGAJARAN DAN PENGUJIAN UNTUK MENCAPAI KECEKAPAN (BAHAGIAN 2) - PENILAIAN

KONTEKS SEMASA

1. Berbangkit daripada semakan Bahasa Ibunda 2004-2005 yang terdahulu, format peperiksaan yang baharu telah dilaksanakan dalam Peperiksaan Tamat Sekolah Rendah (PSLE), GCE peringkat O, peringkat N dan peringkat A untuk mengurangkan penghafalan, memasukkan lebih banyak soalan berbentuk kontekstual dan meningkatkan penekanan lisan dan penggunaan bahasa23. Perubahan penilaian ini telah membantu mengukuhkan pembelajaran Bahasa Ibunda.

2. Penelitian sistem penilaian bahasa antarabangsa di luar negara dan lawatan kajian oleh Jawatankuasa mendedahkan trend yang menuju ke arah pengujian kemahiran bahasa menggunakan item-item ujian yang autentik. Hal ini termasuklah mereka bentuk tugasan berkomunikasi yang praktikal, iaitu menghendaki pelajar membuat kedua-dua penyampaian lisan dan penulisan serta memberikan respons dalam bentuk interaksi pertuturan dan penulisan dalam konteks komunikasi interpersonal. Dapatan-dapatan ini mengesahkan bahawa pembaharuan kurikulum 2004-2005 menghala ke arah yang betul.

3. Jawatankuasa juga akur akan dorongan kuat bagi menggalakkan ‘penilaian untuk pembelajaran’ dalam pengajaran bahasa. Penilaian tidak hanya digunakan untuk menilai pencapaian pelajar setelah tempoh pembelajaran tertentu dan memberi mereka markah. Penilaian juga ialah cara untuk mengumpulkan maklumat mengenai kemajuan pelajar dalam pembelajaran yang menjelaskan pengajaran dan menyokong pembelajaran24. Kemahiran cara menyoal, maklum balas yang tetap dan bertepatan, penggunaan penilaian diri dan rakan sebaya merupakan beberapa strategi berguna dalam bilik darjah yang patut disepadukan dengan pengajaran dan pembelajaran bagi mengukuhkan pembelajaran bahasa pelajar.

4. Dalam perbincangan kumpulan fokus, para guru dan ibu bapa berpendapat bahawa walaupun pedagogi dan kandungan kurikulum Bahasa Ibunda telah diselaraskan dengan penggalakan kecekapan bahasa, masih terdapat beberapa format penilaian yang kurang relevan dari segi nilai praktikalnya. Oleh itu, perlu diteruskan usaha menyelaraskan penilaian dengan matlamat keseluruhannya, iaitu membina pengguna yang cekap.

5. Sebagai langkah selanjutnya, MOE akan memperkukuh amalan guru apabila menjalankan penilaian di dalam bilik darjah dan menyelaraskan penilaian kita (kedua-dua penilaian berasaskan sekolah dan peperiksaan nasional) dengan deskriptor kecekapan yang menyediakan jangkaan tahap pencapaian pelajar di peringkat-peringkat utama pembelajaran.

23MOE telah meningkatkan timbangan komponen lisan peperiksaan PSLE pada 2006, peperiksaan Bahasa Ibunda MTL/MTL ’B’ peringkat O dan H1 MTL / MTL ‘B’ peringkat A pada 2012. 24Yang terdahulu diistilahkan sebagai ‘penilaian sumatif ’ dan yang terkemudian diistilahkan sebagai ‘penilaian formatif ’.



MEMPERKUKUH AMALAN PENILAIAN DI BILIK DARJAH

6. Penilaian merupakan bahagian penting dalam pengajaran dan pembelajaran. Penilaian mendedahkan sama ada pelajar telah belajar dan sebaik mana pembelajaran mereka. ‘Penilaian’ merangkumi semua aktiviti yang dijalankan oleh guru dan pelajar yang memberikan maklum balas untuk memperbaik pengajaran, pembelajaran dan prestasi pada masa hadapan.

7. Dengan demikian, tujuan utama penilaian adalah untuk memberikan maklum balas berterusan kepada pelajar agar pembelajaran mereka dapat diperbaik. Pendekatan formatif (misalnya teknik menyoal dengan mahir, maklum balas yang tetap dan bertepatan, penilaian kendiri dan rakan sebaya) harus disepadukan ke dalam pengajaran dan pembelajaran seharian untuk mengukuhkan pembelajaran. Selain itu, pelaksanaan portal lisan berasaskan web MOE akan menggembleng keupayaan teknologi untuk meningkatkan peluang memberikan maklum balas.

MENJADIKAN PENILAIAN AUTENTIK

PEPERIKSAAN NASIONAL

8. Dengan menjadikan penilaian lebih autentik, kurikulum dan penilaian akan dapat diselaraskan dengan lebih baik.

9. Pada masa ini, kemahiran lisan pelajar Bahasa Ibunda Lanjutan (HMTL) peringkat O dinilai apabila mereka menduduki peperiksaan peringkat O pada penghujung Menengah 3. Tiada peperiksaan lisan diadakan bagi peperiksaan Bahasa Ibunda Lanjutan (HMTL) peringkat O. Kemahiran komunikasi lisan yang baik penting bagi pelajar Bahasa Ibunda Lanjutan (HMTL) kita. Oleh itu, Jawatankuasa menyarankan agar penilaian lisan disertakan dalam peperiksaan Bahasa Ibunda Lanjutan (HMTL) di peringkat O mulai tahun 2016. Hal ini akan menyelaraskan pengujian dengan kurikulum dan mendorong pelajar Bahasa Ibunda Lanjutan (HMTL) membina kecekapan lisan yang kukuh.25

10. Selain penambahan komponen lisan dalam Bahasa Ibunda Lanjutan (HMTL) peringkat O, struktur peperiksaan yang sedia ada, komponen lisan dan komponen bertulis masih sesuai dan akan dikekalkan.

11. Pada keseluruhan struktur ini masih terdapat ruang untuk mengubah suai item-item penilaian (misalnya jenis-jenis soalan) bagi menyerapkan pengujian kemahiran komunikasi interaktif, meningkatkan konteks bagi kemahiran penggunaan bahasa yang autentik, dan memasukkan penggunaan ICT. Dengan penambahan item-item baharu, sebilangan item yang ada boleh dikurangkan, agar keseluruhan tahap kepayahan yang ada kini akan dikekalkan. Perubahan-perubahan berikut akan dilakukan:

25Perbezaan jangkaan antara pelajar Bahasa Ibunda (MTL) dan Bahasa Ibunda Lanjutan (HMTL) di peringkat O berdasarkan kemahiran lisan akan lebih ketara dengan pembinaan deskriptor kecekapan.



a. Klip video – dan bukan gambar yang dilukis akan digunakan sebagai bahan rangsangan dalam peperiksaan lisan. Penggunaan klip-klip video akan menyediakan konteks yang lebih menarik dan realistik dalam perbualan.

b. Jenis-jenis item baharu untuk menguji kemahiran interaksi akan dibina. Antara jenis item yang difikirkan termasuklah melengkapkan dialog (iaitu memilih respons yang sesuai untuk dimasukkan dalam dialog) dan menulis mesej atau e-mel dalam konteks tertentu. Lihat contoh-contoh dalam Kotak 4.1 - Kotak 4.3.

c. Penggunaan e-kamus dan kamus26 akan diluaskan kepada pengujian tugasan bertulis interaktif yang baharu dalam peperiksaan (misalnya menulis e-mel untuk memberikan respons kepada rangsangan), selain penulisan esei.

d. Selaras dengan pedagogi yang menggunakan ICT, penulisan berasaskan komputer akan diperkenalkan dalam bahagian-bahagian tertentu peperiksaan di peringkat sekolah menengah dan maktab rendah (misalnya item-item interaksi penulisan). Pelaksanaannya akan dimulakan dalam kumpulan-kumpulan yang bilangan calonnya tidak ramai. Apabila aspek-aspek teknikal dan pentadbiran peperiksaan dapat ditangani, pelaksanaannya akan beransur-ansur diluaskan kepada kumpulan-kumpulan lain mengikut masa. (Penulisan dengan menggunakan pena dan kertas akan kekal menjadi bahagian penting dalam pembelajaran bahasa, terutama di peringkat sekolah rendah kerana kemahiran ini membantu murid mengukuhkan pengenalan perkataan dan ejaan. Tambahan pula, kemahiran penggunaan papan kekunci mungkin belum dibentuk sebaiknya dalam kalangan semua murid sekolah rendah. Oleh itu, Jawatankuasa tidak menyarankan penulisan berasaskan komputer diuji di peringkat PSLE.)

26Pada masa ini penggunaan kamus dibenarkan untuk penulisan esei dalam peperiksaan Bahasa Ibunda peringkat O/N/A dan juga PSLE. Penggunaan e-kamus dibenarkan sejak tahun 2007.

Kotak 4.1: Soalan Melengkapkan Dialog MCQ untuk pelajar memilih respons yang paling sesuai bagi melengkapkan dialog.

根据对话的内容，选择适当的回答。

大卫：妈妈，今晚我可以去明华的家吗？妈妈：为什么你要去他家？大卫：今天是他的生日，大家要替他庆祝。妈妈：好的。不过，你别玩得太晚啊！大卫：__________________________

问题大卫接下来会怎样回答？

A. 放心，我会早点儿回家的。 B. 没关系，我知道怎么回家。C. 好的，你现在来接我回家。 D. 别担心，我一定不会迟到。



Kotak 4.2: Membalas Mesej MCQ untuk pelajar memilih respons yang paling sesuai mengikut konteks yang diberikan.

Hari itu, Ali pulang awal dari sekolah. Setelah selesai kerja sekolah, dia pun bermain permainan komputer. Kakak Ali pulang lalu berkata kepada Ali, “Adik, bolehkah Adik berhenti bermain permainan komputer itu? Kakak perlu mencari maklumat di Internet untuk kerja sekolah Kakak.”

Ali tidak mahu berhenti bermain kerana permainan itu sangat menarik. Kakak Ali tidak ada pilihan. Dia pergi ke rumah kawannya untuk menggunakan komputer. Ibu bapa Ali mula bimbang kerana Kakak Ali masih belum pulang. Hari sudah lewat malam. Ali rasa bersalah tetapi malu untuk meminta maaf daripada kakaknya. Oleh itu, Ali menulis nota kepada kakaknya.

Nota manakah paling tepat jika Ali menulis kepada kakaknya?

A) Kakak,

Ali minta maaf. Ali mementingkan diri.Akibatnya, Kakak tidak dapat menggunakan komputer untuk mencari maklumat yang Kakak perlukan. Maafkan Ali, Kakak.

Ali21 Ogos

B) Kakak,

Jika Kakak pergi ke rumah kawan Kakak untuk mendapatkan maklumat di Internet, jangan lupa pulang awal untuk makan malam dengan kami, ya.

Ali21 Ogos

C) Kakak,

Kakak jangan bimbang. Ali janji akan menghabiskan kerja sekolah dahulu sebelum bermain permainan komputer.

Ali21 Ogos

D) Kakak,

Permainan komputer itu sungguh menarik. Lain kali Kakak cubalah dulu sebelum pergi ke rumah kawan Kakak.

Ali21 Ogos



Kotak 4.3: Tugasan Interaksi Penulisan E-mel bagi pelajar memberikan respons bertulis berdasarkan teks rangsangan. Pelajar akan menulis jawapan di dalam templat yang disediakan.



12. Jadual 4.1 memberikan ringkasan tarikh perubahan dalam format peperiksaan.

Jadual 4.1: Tarikh Saranan Perubahan Format Peperiksaan

Perubahan Format Peperiksaan

Bahasa Ibunda BBahasa Ibunda/

Bahasa Ibunda H1Peringkat

A H2 Bahasa

Ibunda & Sastera

Peringkat O Bahasa Ibunda

LanjutanPeringkatA

PeringkatO

PeringkatA

PeringkatO & N

PSLE

Rangsangan video untuk peperiksaan lisan

2014 2014 2015 2016 2017 N.A. *

2016 (Memulakan peperiksaan

lisan)

Item-item baharu untuk menguji kemahiran interaksi (Membe-narkan penggunaan kamus dan e-kamus untuk tugasan penulisan interaktif )

2014 2014 2015 2016 2017 2015 2016

Input papan kekunci untuk peperiksaan bagi bahagian yang dipilih

2013 2014 Akan disahkan

Akan disahkan

N.A. 2015Akan

disahkan

* Bahasa dan Kesusasteraan Bahasa Ibunda H2 (MTLL) ialah subjek kandungan. Subjek ini menawarkan komponen sastera. Tidak ada komponen lisan dalam peperiksaan ini.

Akan disahkan: Akan disahkan berdasarkan kajian lanjutan.

13. Lampiran E menunjukkan format yang disarankan bagi peperiksaan Bahasa Ibunda PSLE pada tahun 2017 dan beberapa contoh jenis-jenis item baharu.



Penilaian Berasaskan Sekolah

14. Guru dan pelajar akan diberi masa untuk memastikan landasan yang memadai bagi pembaikan dalam pengajaran dan pembelajaran di bilik darjah selaras dengan perubahan penilaian berasaskan sekolah dan peperiksaan nasional.

15. Sekolah akan melaksanakan peperiksaan lisan untuk Bahasa Ibunda Lanjutan (HMTL). Kaedah penilaian berasaskan sekolah akan menyerapkan lebih banyak elemen yang menguji penggunaan bahasa dalam konteks yang lumrah dan autentik. Hal ini dapat dicapai melalui penggunaan rangsangan autentik yang sesuai (misalnya melalui dialog, rencana akhbar, e-mel dan klip video) untuk memberikan konteks item-item ujian. Pembinaan item-item ujian seharusnya membenarkan lebih banyak latihan kemahiran bahasa yang praktikal dan penyampaian komunikasi interpersonal.

16. Khususnya, sekolah akan mula menggunakan klip video sebagai rangsangan untuk peperiksaan lisan dan tugasan lisan yang lain di bilik darjah, menggantikan gambar dan ayat-ayat bertopik yang digunakan sekarang. Pelajar akan berbual dengan pemeriksa berdasarkan rangsangan klip video yang baru ditonton. Rangsangan video akan membolehkan konteks perbualan yang lebih menarik dan realistik. MOE akan membantu sekolah menggunakan rangsangan video untuk peperiksaan berasaskan sekolah. Maktab rendah dan sekolah menengah akan juga memuatkan komponen penulisan berasaskan komputer dalam peperiksaan Bahasa Ibunda.

17. MOE dan SEAB akan bekerjasama dengan rapat untuk memastikan pelaksanaan yang lancar dan memberikan masa yang mencukupi kepada pelajar dan guru untuk membiasakan diri dengan kurikulum dan keadah penilaian baharu. Latihan bagi mereka bentuk item-item ujian baharu akan disediakan untuk menyokong guru melaksanakan perubahan-perubahan ini. Latihan relevan untuk guru praperkhidmatan dan dalam perkhidmatan akan diperkukuh untuk meningkatkan keupayaan guru mereka bentuk item-item penilaian baharu. Sekolah akan menghubungi dan memberitahu ibu bapa mengenai perubahan-perubahan ini sebelum dilaksanakan.

BAB 5

MENINGKATKAN PELBAGAI PERUNTUKAN BAGI PELAJAR PELBAGAI KEUPAYAAN



BAB 5 MENINGKATKAN PELBAGAI PERUNTUKAN BAGI PELAJAR PELBAGAI KEUPAYAAN

1. MOE akan terus membantu pelajar untuk mempelajari Bahasa Ibunda setinggi yang dimampui mereka tanpa mengira keupayaan mereka dalam Bahasa Ibunda dan latar bahasa pertuturan di rumah. Kurikulum kita harus terus menanggap bahawa para pelajar mempunyai titik mula yang berbeza-beza dan mengambil pendekatan yang sesuai bagi kumpulan pelajar yang berbeza. Kurikulum tersebut juga perlulah memenuhi matlamat jangka panjang, iaitu melahirkan pengguna bahasa yang cekap yang dapat berkomunikasi dalam bahasa tersebut secara efektif dalam konteks kehidupan sebenar.

2. Bagi pelajar yang menunjukkan keupayaan dan minat untuk mempelajari Bahasa Ibunda Lanjutan, pendekatan yang diambil oleh MOE adalah untuk meningkatkan kecekapan berbahasa ke tahap yang lebih tinggi dan membina pengetahuan budaya mereka. Hasil peningkatan yang telah dijalankan selepas semakan-semakan yang lalu, lebih ramai pelajar peringkat ‘O’ mengambil Bahasa Ibunda Lanjutan. Kadar pelajar yang mengambil Bahasa Ibunda Lanjutan telah meningkat dengan ketara daripada 15% pada tahun 2000 kepada 25% pada tahun 2010. Berdasarkan trend positif ini, MOE akan melanjutkan usaha untuk membina kecekapan para pelajar yang mempunyai keupayaan dan minat untuk mempelajari Bahasa Ibunda.

3. Pada masa yang sama, kita perlu membantu para pelajar yang menghadapi kesukaran mempelajari Bahasa Ibunda. Seperti yang telah diterangkan dalam Bab 3, akan ada peningkatan dalam pendekatan yang dibina khas untuk peringkat sekolah rendah. Pada peringkat sekolah menengah pula, terdapat kurikulum yang berbeza bagi pelajar yang menghadapi lebih banyak kesukaran mempelajari Bahasa Ibunda. Kurikulum Bahasa Ibunda ‘B’ yang lebih memberikan penekanan kepada kemahiran bertutur, membantu pelajar berkomunikasi dengan lebih yakin dalam bahasa ibunda mereka. Langkah ini akan dapat mengekalkan minat mereka dalam bahasa ibunda dan bukan sebaliknya. Asas dalam Bahasa Ibunda juga akan menjadi berguna dalam kehidupan mereka nanti apabila mereka perlu mendalami pembelajaran Bahasa Ibunda mereka atas sebab-sebab peribadi atau kerjaya.

MEMUPUK PELAJAR YANG MEMPUNYAI KEUPAYAAN DAN MINAT DALAM BAHASA IBUNDA

4. MOE menyedari nilai strategik dalam memupuk sebilangan besar warga Singapura yang cekap berdwibahasa dalam bahasa Inggeris dan bahasa ibunda dan mereka yang mempunyai pengetahuan yang mendalam tentang budaya yang berkaitan dengan bahasa-bahasa tersebut. Individu-individu ini akan dapat menyuntik tenaga dan semangat kepada persekitaran budaya di Singapura. Tambahan pula, mereka juga dapat memanfaatkan kemahiran bahasa dan juga pengetahuan budaya mereka yang mendalam untuk menjalin hubungan yang lebih bermakna dengan negara-negara serantau. Ada dalam kalangan mereka yang akan menggunakan bahasa



ibunda pada tahap yang lebih tinggi dalam kehidupan peribadi dan profesional mereka.

5. Walaupun tujuan menyediakan persekitaran yang lebih baik bagi semua pelajar Bahasa Ibunda Lanjutan sama bagi ketiga-tiga kumpulan Bahasa Ibunda, model penyampaian yang khusus akan berbeza bagi ketiga-tiga Bahasa Ibunda disebabkan oleh perbezaan keadaan dan jumlah pelajar.

Bahasa China Lanjutan (HCL)

6. Sekolah-sekolah Rancangan Bantuan Khas (SAP) menyediakan persekitaran pembelajaran yang kaya agar pelajar-pelajar dapat mendalami minat mereka terhadap Bahasa Cina Lanjutan (HCL). Sekolah-sekolah tersebut juga telah melaksanakan program-program peningkatan berikutan semakan SAP pada tahun 2007. Tambahan pula, empat buah sekolah SAP, iaitu Sekolah Tinggi Dunman, Institusi Hwa Chong, Sekolah Tinggi Perempuan Nanyang dan Sekolah Tinggi River Valley menawarkan Program Pengajian Dwibudaya [BCS](C) selama empat tahun (Men 3 hingga JC2) untuk mempersiapkan rakyat Singapura yang berdwibahasa dan berdwibudaya menghubungkan Singapura dengan negara China dan negara-negara Barat. Sekolah SAP yang kesepuluh juga telah dibuka berikutan semakan Bahasa Ibunda pada tahun 1999.

7. Di peringkat prauniversiti, lima buah sekolah/maktab rendah menawarkan Program Elektif Bahasa Cina (CLEP) untuk memupuk bakat berdwibahasa setempat yang menghargai bahasa dan sastera Cina. Sekolah/maktab rendah tersebut ialah Sekolah Tinggi Dunman, Institusi Hwa Chong, Maktab Rendah Jurong, Maktab Rendah Nanyang dan Maktab Rendah Temasek. CLEP yang telah menyambut ulang tahunnya yang ke-20 pada tahun 2010 telah banyak memberikan sumbangan dalam usaha memupuk bakat bahasa untuk sektor awam dan swasta. Terdapat sebilangan graduan CLEP yang telah memberikan sumbangan terutama sekali dalam bidang perguruan dan media.

Menubuhkan sekolah SAP yang ke-11

8. Keberkesanan Program SAP dalam memupuk minat pelajar dalam pengajian yang berkaitan dengan bahasa Cina telah terbukti dengan adanya pelajar-pelajar dari SAP yang mengambil subjek berkaitan dengan bahasa Cina seperti Pengajian China dan Pengajian Am dalam bahasa Cina serta CLEP pada peringkat maktab rendah. Sekolah-sekolah SAP juga telah memupuk banyak penyalur budaya (contoh wartawan Lianhe Zaobao) dan pakar bahasa (seperti guru Bahasa Cina) bagi masyarakat Cina di Singapura. Kebangkitan negara China dan kadar pelajar yang mengambil Bahasa Cina Lanjutan yang terus meningkat menunjukkan bahawa masih ada ruang untuk meluaskan peruntukan bagi pelajar-pelajar yang mempunyai minat dan keupayaan untuk mengambil Bahasa Cina pada tahap yang lebih tinggi bagi meraih manfaat daripada persekitaran pembelajaran yang kaya.



9. Jawatankuasa Semakan Bahasa Ibunda berasa bahawa sudah tiba masanya untuk MOE menubuhkan sekolah SAP yang ke-11. Sekolah SAP tambahan ini akan menyediakan persekitaran pembelajaran yang kaya bagi Bahasa Cina Lanjutan (BCL)1 kepada lebih ramai pelajar.

Meningkatkan Program Elektif Bahasa Cina

10. Untuk menggalakkan para pelajar HCL menengah agar terus menawarkan CL di peringkat yang lebih tinggi, MOE akan mempertingkatkan CLEP dengan memperuntukkan dana tambahan bagi program penyerapan di luar negara dan penganjuran siri ceramah CLEP untuk membantu para pelajar meningkatkan kecekapan bahasa, pemahaman serta penghayatan terhadap budaya yang berkaitan dan sejarah.

Pendaftaran Tambahan bagi Program Pengajian Dwibudaya (Cina) [BSP(C)]

11. Kurikulum dan program penyerapan di luar negara yang dilanjutkan dalam Pengajian Dwibudaya (Cina) [BSP(C)] memberikan peluang yang luas kepada pelajar-pelajar untuk mengalami dan memahami negara China kontemporari. Kini, BSP(C) ditawarkan di empat buah sekolah di peringkat menengah tiga. Bagi meluaskan ruang kepada pelajar-pelajar untuk mengambil bahagian dalam program tersebut, pendaftaran tambahan di peringkat maktab rendah tahun pertama akan diperkenalkan. Biasiswa bagi BSP(C) akan ditawarkan kepada pelajar-pelajar cemerlang, dan penerima biasiswa di peringkat maktab rendah tahun satu akan berpeluang menyertai program penyerapan di negara China atau masyarakat berbahasa Cina yang lain.

Pengenalan Subjek Baharu di Peringkat A - Linguistik dan Penterjemahan Bahasa Cina

12. Jawatankuasa Semakan Bahasa Ibunda menyedari bahawa ekonomi negara China yang terus berkembang telah menyebabkan permintaan yang meningkat bagi khidmat penterjemahan bagi kedua-dua sektor awam dan swasta (contohnya, media, perniagaan dan pelancongan). Fokus kepada aspek linguistik juga dapat memupuk penghargaan pelajar-pelajar terhadap binaan bahasa Cina. Mungkin terdapat pelajar dalam kalangan ini yang bakal menjadi guru Bahasa Cina. Oleh itu, MOE akan memperkenalkan subjek baharu di peringkat A, iaitu Linguistik dan Penterjemahan Bahasa Cina peringkat H2 di beberapa buah sekolah yang terpilih bermula pada tahun 2015. Memandangkan subjek baharu ini mempunyai nilai praktikal, MOE berpendapat bahawa subjek ini akan menarik minat para pelajar yang mempunyai keupayaan yang tinggi dalam bahasa tersebut. MOE akan meneroka kemungkinan untuk menawarkan subjek yang sama bagi Bahasa Melayu dan Bahasa Tamil sekiranya terdapat permintaan untuk subjek sedemikian.

1MOE telah mengumumkan pada November 2010 bahawa Sekolah Tinggi Nan Chiau akan menjadi sekolah SAP dari tahun 2012.



Bahasa Melayu Lanjutan (HML)

13. Sejak beberapa tahun yang lalu, untuk meluaskan lagi peluang pelajar yang berminat mengambil HML, MOE telah menambah bilangan sekolah menengah dan pusat yang menawarkan HML daripada 13 pada 2005 kepada 39 pada 2011.

14. Dua sekolah autonomi, iaitu Sekolah Tinggi Pemerintah Bukit Panjang dan Sekolah Menengah Tanjong Katong menjadi pusat bagi Program Elektif dalam Bahasa Melayu untuk sekolah menengah (EMAS). EMAS menyatukan pelajar BML dan menyediakan persekitaran pembelajaran yang kaya untuk membina kecekapan berbahasa dan mendalami pemahaman mengenai bahasa dan budaya Melayu. Matlamat program ini adalah untuk menggalakkan pelajar-pelajar menjadi penyalur budaya dalam bidang seperti perguruan, kewartawanan dan kesenian.

15. Di peringkat maktab rendah, Maktab Rendah Innova dan Maktab Rendah Tampines menawarkan Program Elektif Bahasa Melayu (MLEP) untuk mempersiapkan para pelajar Bahasa Melayu yang baik dalam bidang akademik mereka menjadi penutur dwibahasa yang efektif dan memupuk bakat sastera melalui penghayatan yang mendalam terhadap bahasa dan sastera Melayu. Pada tahun 2010, MLEP telah menyambut ulang tahunnya yang ke-10. Program ini telah banyak memberikan sumbangan dalam usaha memupuk bakat bahasa untuk sektor awam dan swasta. Sama seperti CLEP, terdapat sebilangan graduan MLEP yang telah menyumbang kepada bidang perguruan dan media.

16. Peningkatan seterusnya untuk pembelajaran HML akan dilakukan.

Meluaskan EMAS ke Sekolah Menengah Ketiga

17. Memandangkan EMAS telah membuahkan hasil yang positif, Jawatankuasa Semakan Bahasa Ibunda mencadangkan agar program itu diluaskan ke sekolah menengah yang ketiga. Sekolah Menengah Anderson akan menjadi sekolah ketiga sebagai pusat EMAS untuk memberikan peluang kepada lebih ramai pelajar HML mendalami minat mereka dalam bahasa dan budaya Melayu.

Menubuhkan Pusat MLEP yang Ketiga

18. MOE akan menubuhkan pusat MLEP yang ketiga di Maktab Rendah Pioneer untuk membuka ruang yang lebih luas kepada pelajar-pelajar yang berminat dan meningkatkan bilangan biasiswa MLEP yang ditawarkan. Hal ini diharap akan dapat memupuk lebih banyak pengguna dwibahasa yang berbakat.

19. Seperti yang disarankan untuk CLEP, MOE akan mempertingkat MLEP dengan menyediakan dana tambahan bagi program penyerapan di luar negara dan menganjurkan siri ceramah MLEP untuk meningkatkan tahap kefasihan berbahasa, pemahaman dan penghargaan pelajar terhadap budaya dan sejarah Melayu. Hal ini dilakukan untuk menggalakkan lebih ramai



pelajar HML di peringkat menengah terus mempelajari Bahasa Melayu di peringkat yang lebih tinggi semasa meneruskan pelajaran di maktab rendah.

Bahasa Tamil Lanjutan (HTL)

20. Pusat Bahasa Tamil Umar Pulavar (UPTLC) telah dinaik taraf pada 2001 untuk menjadikan pusat tersebut sebuah Pusat Sumber Nasional Bahasa Tamil bagi meningkatkan tahap pengajaran dan pembelajaran Bahasa Tamil selain mengadakan lebih banyak aktiviti pengayaan bagi pelajar yang berminat untuk mendalami pengetahuan mereka mengenai bahasa dan budaya Tamil. Peruntukan secara berpusat bagi aktiviti-aktiviti pengayaan menyatukan pelajar dari merata Singapura untuk membentuk jumlah yang diperlukan bagi pengendalian program yang lebih berkualiti. Untuk meluaskan lagi ruang bagi pelajar menawarkan HTL, MOE juga telah menambah bilangan sekolah menengah dan pusat yang menawarkan HTL daripada 9 pada tahun 2005 kepada 29 pada tahun 2011.

Mengadakan Program Elektif Nasional Bahasa Tamil

21. Untuk meningkatkan lagi pembelajaran HTL, Jawatankuasa Semakan Bahasa Ibunda mencadangkan agar Program Elektif Nasional Bahasa Tamil (NETP) bagi pelajar peringkat menengah dan maktab rendah ditawarkan. UPTLC sebagai Pusat Sumber Nasional Bahasa Tamil, merupakan institusi yang sesuai untuk menjadi pusat NETP bagi pelajar-pelajar HTL.

22. Di peringkat menengah, NETP akan dibuka kepada kedua-dua kumpulan pelajar ; mereka yang mengambil HTL di UPTLC atau di sekolah dan pusat. Program tersebut akan mengandungi beberapa modul pengayaan untuk mengasah kemahiran bahasa dan memupuk penghayatan mereka terhadap sastera dan budaya Tamil. Selain itu, perkhemahan budaya, bengkel, ceramah serta program penyerapan juga akan dianjurkan oleh pakar bahasa Tamil.

23. Di peringkat prauniversiti, UPTLC akan menyokong maktab-maktab rendah dengan menyediakan wadah untuk program-program pengayaan. Biasiswa juga akan ditawarkan

kepada pelajar-pelajar NTEP di maktab rendah yang layak menerimanya.

Rumusan bagi Peningkatan

24. Langkah-langkah untuk menyediakan lebih banyak peluang kepada pelajar Bahasa Ibunda Lanjutan agar dapat mencapai tahap yang lebih tinggi dalam kecekapan berbahasa diringkaskan dalam Jadual 5.1.



Jadual 5.1: Peningkatan dan Peluasan Program-program Khas Bahasa Ibunda


Menengah - Menubuhkan Sekolah SAP yang ke-11 di Sekolah Tinggi Nan Chiau dari tahun 2012

- Menubuhkan pusat EMAS yang ke-3 di Sekolah Menengah Anderson dari tahun 2012

- Mengadakan Program Elektif Nasional Bahasa Tamil (NETP) yang baharu di UPTLC untuk pelajar-pelajar sekolah menengah dan maktab rendah bagi memperkaya pembelajaran bahasa, sastera dan budaya Tamil

- Menawarkan biasiswa kepada pelajar-pelajar NETP yang layak menerimanya di peringkat maktab rendah

Maktab Rendah

- Menyediakan pendaftaran tambahan bagi Program Pengajian Dwibudaya (Cina) [BSP(C)] pada tahun pertama peringkat maktab rendah dari tahun 2012

- Memperkenalkan subjek peringkat H2 baharu, iaitu Linguistik dan Terjemahan Bahasa Cina di maktab-maktab rendah yang terpilih dari tahun 2015

- Mempertingkatkan CLEP dengan menyediakan peruntukan dana tambahan bagi program penyerapan di luar negara dan menganjurkan siri ceramah CLEP

- Menubuhkan pusat Program Bahasa Melayu Elektif (MLEP) yang ke-3 di Maktab Rendah Pioneer dari tahun 2012

- Menambah bilangan biasiswa untuk MLEP

- Mempertingkatkan MLEP dengan peruntukan dana tambahan bagi program penyerapan di luar negara dan menganjurkan siri ceramah MLEP



PENGAJARAN LEBIH MENARIK BAGI PELAJAR-PELAJAR BAHASA IBUNDA B

25. Sukatan pelajaran untuk Bahasa Ibunda B telah diperkenalkan buat pertama kalinya kepada pelajar menengah tiga dan maktab rendah tahun pertama pada tahun 2001 berikutan semakan Bahasa Cina pada tahun 1999. Hal ini dilakukan untuk membantu pembelajaran Bahasa Ibunda dalam kalangan pelajar yang menghadapi kesukaran mengikuti sukatan pelajaran standard Bahasa Ibunda. Selanjutnya, kelonggaran kriteria kelayakan yang diumumkan oleh MOE telah membolehkan pelajar menengah satu subjek mengambil Bahasa Ibunda B pada tahun 2004. Sejak tahun 2010, MOE juga telah meluaskan ruang kepada pelajar yang mengalami kesukaran dalam Bahasa Ibunda standard untuk mengambil Bahasa Ibunda B. Langkah-langkah ini termasuklah menubuhkan lebih banyak pusat Bahasa Ibunda B dan melonggarkan kriteria kelayakan untuk Bahasa Ibunda B di peringkat A2.

26. Untuk mengukuhkan kecekapan fungsional pelajar dalam komunikasi lisan, Bahasa Ibunda B akan memberikan lebih penekanan terhadap penggunaan bahan dan konteks yang autentik. Lebih banyak aktiviti (termasuklah penggunaan ICT, main peranan dan perbincangan secara kumpulan) dan bahan-bahan autentik (contohnya berita, rencana, iklan dan media berasaskan ICT) akan digunakan untuk menjadikan pelajaran lebih menarik dan membantu pelajar untuk menghargai dan menggunakan bahasa ibunda sebagai bahasa yang hidup.

27. Untuk memastikan keperluan khusus pembelajaran pelajar Bahasa Ibunda ‘B’ dipenuhi, guru-guru subjek tersebut akan diberi latihan tentang cara yang sesuai dalam menggunakan Pendekatan Dwibahasa. Mereka juga akan dilatih untuk menggunakan pedagogi berasaskan tugasan serta lebih memanfaatkan pembelajaran berasaskan ICT untuk menarik minat para pelajar ini dalam pembelajaran Bahasa Ibunda mereka. Pusat Bahasa Cina Singapura (SCCL), Pusat Bahasa Melayu Singapura (MLCS) dan Pusat Bahasa Tamil Umar Pulavar (UPTLC) akan menganjurkan sesi latihan untuk melengkapkan guru-guru dengan kemahiran pedagogi yang diperlukan.

28. Tambahan lagi, perubahan-perubahan dalam kurikulum, pedagogi dan penilaian yang dapat meningkatkan kerelevanan Bahasa Ibunda dalam penggunaan kehidupan harian akan dilaksanakan lebih awal bagi kumpulan pelajar tersebut, mungkin setahun atau lebih awal daripada kumpulan pelajar yang lain.

2Dari tahun 2010, bilangan pusat Bahasa Cina ‘B’ telah ditambah dengan penubuhan pusat tersebut di Sekolah Menengah St Andrew’s, Sekolah Assumption English dan Sekolah Menengah Fuchun. Pusat Bahasa MOE (Bishan) mula menawarkan Bahasa Melayu ‘B’ dan UPTLC untuk Bahasa Tamil ‘B’ dari 2010. Kelayakan untuk Bahasa Ibunda ‘B’ di peringkat ‘A’ telah dilonggarkan daripada gred E8 untuk Bahasa Ibunda peringkat ‘O’ kepada D7 ke bawah.



BAB 6

MEWUJUDKAN PERSEKITARAN YANG KONDUSIF BAGI PEMBELAJARAN DAN

PENGGUNAAN BAHASA IBUNDA



BAB 6 MEWUJUDKAN PERSEKITARAN YANG KONDUSIF BAGI PEMBELAJARAN DAN PENGGUNAAN BAHASA IBUNDA

1. Kecekapan berbahasa seseorang pelajar banyak dipengaruhi oleh kekerapannya menggunakan bahasa tersebut. Penggunaan yang autentik dan pendedahan kepada bahasa ibunda dalam lingkungan kehidupan pelajar akan memudahkannya untuk memperoleh kemahiran berbahasa. Dengan perubahan persekitaran penggunaan bahasa, pelajar hari ini tidak terdedah kepada persekitaran bahasa yang kaya di rumah untuk menyokong pembelajaran Bahasa Ibunda berbanding generasi yang terdahulu. Jawatankuasa Semakan Bahasa Ibunda menyedari bahawa penggunaan Bahasa Ibunda di luar bilik darjah amat penting untuk menjadikannya sebagai bahasa yang hidup digunakan oleh pelajar kita.

2. Pelbagai usaha telah dijalankan dalam kurikulum formal Bahasa Ibunda untuk mempertingkatkan kecekapan penggunaannya. Sekolah-sekolah diberikan kebebasan bagi mewujudkan pelbagai peluang bagi pelajar menggunakan bahasa tersebut sebagai bahasa yang hidup di luar bilik darjah. Kerjasama dengan media dan pihak yang berkepentingan juga akan dapat mewujudkan wadah dan peluang bagi pendedahan kepada bahasa ibunda. Sekolah, ibu bapa dan masyarakat boleh memainkan peranan yang penting bersama-sama untuk menyediakan peluang bagi pelajar agar mereka dapat diserapkan ke dalam persekitaran kondusif bagi pembelajaran Bahasa Ibunda.

MEWUJUDKAN PERSEKITARAN UNTUK PEMBELAJARAN BAHASA IBUNDA DI SEKOLAH

3. Untuk mewujudkan persekitaran yang kondusif bagi pembelajaran Bahasa Ibunda, sekolah-sekolah perlu merancang masa dan program yang berstruktur untuk menggalakkan para pelajar menggunakan bahasa ibunda serta menghargai budaya Cina, Melayu atau Tamil. Usaha sedemikian akan dapat mempertingkatkan mutu pembelajaran serta membangkitkan minat mereka dalam bahasa ibunda. Pada masa ini, sekolah-sekolah menawarkan banyak program pengayaan kepada pelajar mereka. Sekolah-sekolah tidak seharusnya menjalankan aktiviti ini secara ad hoc. Sekolah-sekolah perlu mengambil pendekatan yang bersepadu dengan memasukkan program tersebut ke dalam perancangan keseluruhan bagi pembelajaran Bahasa Ibunda, agar pelajar dapat diserapkan dalam persekitaran untuk mempelajari dan menggunakan bahasa tersebut.

4. Untuk memenuhi matlamat ini, Jawatankuasa Semakan Bahasa Ibunda mengajukan empat saranan yang berikut bagi sekolah-sekolah.



Menganjurkan Dwiminggu Bahasa Ibunda Berasaskan Sekolah 5. Sekolah-sekolah boleh bergabung tenaga dengan pertubuhan-pertubuhan masyarakat dan

pihak yang berkepentingan, termasuklah ibu bapa dan alumni, untuk menganjurkan Dwiminggu Bahasa Ibunda berasaskan sekolah. Dwiminggu Bahasa Ibunda akan membawa pembelajaran Bahasa Ibunda ke dalam masyarakat dan begitu juga sebaliknya. Aktiviti ini adalah untuk membangkitkan minat pelajar untuk menggunakan Bahasa Ibunda. Pelbagai aktiviti di luar bilik darjah akan diadakan semasa Dwiminggu Bahasa Ibunda untuk membolehkan pelajar mempelajari dan menggunakan bahasa ibunda dengan cara yang baharu dan menarik. Aktiviti yang boleh dijalankan termasuklah acara persembahan seni seperti drama dan cakap silang, bercerita, penyampaian lisan, ceramah oleh anggota masyarakat Cina, Melayu dan Tamil yang unggul, permainan serta aktiviti berasaskan ICT seperti animasi fi lem.

Menganjurkan Perkhemahan Bahasa dan Budaya serta Program Penyerapan 6. Perbincangan kumpulan fokus dengan guru-guru dan ibu bapa menunjukkan bahawa

pengalaman yang diraih daripada program penyerapan meninggalkan kesan positif ke atas pembelajaran dan sikap pelajar terhadap Bahasa Ibunda. Ibu bapa juga mencadangkan agar lebih banyak program sedemikian dianjurkan agar dapat dimanfaatkan oleh lebih ramai pelajar, termasuklah mereka yang lemah dalam Bahasa Ibunda. Aktiviti susulan program penyerapan3 harus diadakan untuk mengukuhkan lagi pembelajaran.

7. Sekolah-sekolah perlu menganjurkan perkhemahan bahasa dan budaya Bahasa Ibunda untuk menyediakan persekitaran yang boleh menyerapkan pelajar dalam pembelajaran dan penggunaan bahasa tersebut. Sekolah-sekolah juga harus terus menjalin hubungan dengan sekolah-sekolah di luar negara untuk pertukaran yang lebih bermakna (sama ada melalui program penyerapan di luar negara, menjadi tuan rumah bagi pelajar asing atau dalam bentuk kolaborasi/interaksi yang lain, contohnya melalui ICT) untuk mewujudkan peluang yang autentik bagi pelajar menggunakan Bahasa Ibunda dengan rakan-rakan asing.

Menganjurkan Program Bacaan yang Berstruktur

8. Bacaan merupakan bahagian yang penting dalam pembelajaran bahasa. Sejak tiga tahun yang lalu, kebanyakan sekolah terutama sekolah-sekolah rendah telah memulakan program bacaan yang berstruktur. Kesan awal menunjukkan bahawa usaha untuk menggalakkan bacaan telah diterima baik. Walau bagaimanapun, lebih banyak usaha boleh dilakukan untuk menyediakan lebih banyak bahan bacaan tambahan serta mencari jalan yang kreatif untuk memupuk amalan membaca buku-buku Bahasa Ibunda dalam kalangan pelajar. Sekolah-sekolah juga boleh melibatkan anggota atau pertubuhan masyarakat seperti ibu bapa, kelab bacaan atau Lembaga Perpustakaan Negara untuk menggalakkan aktiviti membaca. Bagi memastikan sekolah-sekolah mempunyai program bacaan berstruktur yang kukuh, sekolah-sekolah akan membeli lebih banyak bahan bacaan yang menarik dan sesuai dengan peringkat umur pembaca, menyediakan sudut membaca yang menarik serta menganjurkan pelbagai aktiviti yang menggalakkan amalan membaca seperti persembahan skit, ulasan buku dan sesi perkongsian serta festival bercerita.

3Dalam bentuk permainan, kuiz, tugasan projek, menulis renungan, dll.



Melibatkan Ibu Bapa dalam Pembelajaran Bahasa Ibunda

9. Sokongan ibu bapa penting dalam pembelajaran dan perkembangan bahasa. Sekolah-sekolah juga harus melibatkan ibu bapa untuk menyokong anak-anak mereka dalam usaha mereka mempelajari Bahasa Ibunda. Sebagai contoh, sekolah-sekolah boleh menyediakan wadah perkongsian untuk ibu bapa bertukar-tukar pendapat dan berkongsi pengalaman belajar anak-anak mereka dalam bahasa ibunda. Sekolah-sekolah juga boleh menyediakan bahan dalam talian bagi bahasa ibunda yang boleh digunakan oleh ibu bapa sebagai bahan tambahan untuk membantu anak-anak mereka.

10. Dana akan diperuntukkan kepada sekolah-sekolah bagi menyokong pelaksanaan cadangan-cadangan tersebut.

PENGLIBATAN YANG LEBIH BESAR IBU BAPA DAN ANGGOTA MASYARAKAT

11. Berbangkit daripada Semakan Bahasa Ibunda 2004-5, Jawatankuasa Penggalakan Pembelajaran Bahasa Cina (CPCLL), Jawatankuasa Pembelajaran dan Penggalakan Penggunaan Bahasa Melayu (MLLPC) dan Jawatankuasa Pembelajaran dan Penggalakan Penggunaan Bahasa Tamil (TLLPC) telah ditubuhkan untuk menggabungkan sokongan pertubuhan masyarakat bagi menggalakkan penggunaan bahasa ibunda di luar sekolah. Kemajuan yang baik telah dicapai oleh jawatankuasa-jawatankuasa tersebut dan para pelajar telah mendapat manfaat daripada pelbagai program yang dijalankan serta kepakaran yang disumbangkan oleh kumpulan-kumpulan masyarakat ini. Dalam jangka waktu beberapa tahun ini, pertubuhan-pertubuhan masyarakat bagi bahasa ibunda, termasuklah ketiga-tiga jawatankuasa penggalakan ini telah menerbitkan bahan bacaan, menganjurkan seminar bahasa dan menggembleng tenaga dengan pertubuhan-pertubuhan media untuk menghasilkan beberapa program utama bagi menarik pelajar kita dalam pembelajaran Bahasa Ibunda. Program-program utama ini disenaraikan dalam Lampiran F1 hingga F3. Sebagai langkah selanjutnya, MOE dan sekolah-sekolah boleh memanfaatkan sumber masyarakat ini bagi menyokong Dwiminggu Bahasa Ibunda dan program-program yang lain.

12. MOE akan menambah dana bagi ketiga-tiga Jawatankuasa Penggalakan Penggunaan Bahasa Ibunda untuk mengukuhkan kerjasama antara sekolah, masyarakat dan media serta menganjurkan lebih banyak program bagi menyokong pembelajaran dan penggunaan Bahasa Ibunda. Secara khusus, Jawatankuasa Penggalakan patut:

a. Menyokong sekolah-sekolah untuk menganjurkan aktiviti-aktiviti Dwiminggu Bahasa Cina/Melayu/Tamil (contohnya menyediakan nara sumber dan membantu aktiviti bahasa dan budaya);



b. Menganjurkan pelbagai aktiviti pengayaan bahasa dan budaya (contohnya bengkel drama, perkhemahan budaya, acara persembahan kesenian, program penyerapan) dengan kerjasama sekolah-sekolah;

c. Membina pelbagai bahan bacaan yang sesuai dengan peringkat usia pelajar untuk menggalakkan amalan membaca dan membina bahan-bahan berasaskan ICT (contohnya podcasts atau vodcasts) untuk menyokong pembelajaran Bahasa Ibunda;

d. Meneroka peluang dengan media untuk menyiarkan program radio dan televisyen yang menarik bagi kanak-kanak; dan

e. Menganjurkan acara-acara Bahasa Ibunda untuk keluarga dan seminar untuk ibu bapa mempelajari strategi yang berkesan untuk menyokong pembelajaran anak-anak mereka dalam Bahasa Ibunda4.

13. Secara keseluruhan, MOE akan memperuntukkan sejumlah $45 juta kepada sekolah-sekolah dan Jawatankuasa Penggalakan Penggunaan Bahasa Ibunda sepanjang lima tahun bagi menyokong usaha mereka untuk bekerjasama dengan ibu bapa dan masyarakat dalam usaha untuk mewujudkan peluang dalam pembelajaran dan penggunaan Bahasa Ibunda.

14. Selain usaha yang dijalankan di sekolah-sekolah, ibu bapa memainkan peranan yang penting untuk mewujudkan persekitaran pembelajaran Bahasa Ibunda yang kondusif bagi anak-anak mereka. Ibu bapa bukan sahaja mencorak pengalaman pembelajaran anak-anak mereka, malah mereka berpengaruh dalam membentuk sikap anak-anak terhadap pembelajaran Bahasa Ibunda serta sikap mereka terhadap bahasa dan budaya.

15. Tinjauan Bahasa Ibunda 2010 menunjukkan bahawa majoriti ibu bapa, tidak kira latar belakang bahasa pertuturan di rumah, mengakui kepentingan mempelajari Bahasa Ibunda dan memberikan sokongan kepada pembelajaran Bahasa Ibunda anak-anak mereka. Dari itu, Jawatankuasa Semakan Bahasa Ibunda menyarankan agar lebih banyak bantuan diberikan kepada ibu bapa agar mereka lebih berupaya menyokong pembelajaran Bahasa Ibunda anak-anak mereka. Selain menggunakan wadah dan bahan-bahan Bahasa Ibunda dalam talian yang disiapkan oleh sekolah-sekolah, ibu bapa juga digalakkan untuk memanfaatkan pelbagai program yang dianjurkan oleh perpustakaan awam dan kumpulan masyarakat. Dengan sokongan yang lebih baik, pendedahan awal kepada bahasa ibunda pertuturan dan penggunaan bahasa tersebut di rumah serta dengan saudara-mara dapat dilakukan. Oleh itu, kanak-kanak dapat membina asas yang kukuh dan membentuk sikap yang baik bagi pembelajaran formal di sekolah.

4 Tinjauan 2010 mendapati bahawa majoriti ibu bapa, tidak kira latar belakang bahasa pertuturan di rumah, mengakui kepentingan mem-pelajari Bahasa Ibunda dan memberikan sokongan terhadap pembelajaran Bahasa Ibunda anak-anak mereka. Ketiga-tiga Jawatankuasa Semakan Bahasa Ibunda harus memanfaatkan sokongan padu yang diberikan oleh ibu bapa untuk mempertingkatkan lagi pembelajaran Bahasa Ibunda.



16. Kanak-kanak boleh membina asas yang lebih kukuh dalam kemahiran bertutur pada peringkat prasekolah. Untuk menyelaraskan kurikulum prasekolah dengan kurikulum Bahasa Ibunda di sekolah rendah, MOE telah mengedarkan panduan kurikulum bagi pembelajaran Bahasa Ibunda kepada semua prasekolah pada tahun 2005 dan 2006. MOE akan menyemak panduan kurikulum tersebut sebagai usaha penyelarasan dengan saranan-saranan yang dibuat oleh Jawatankuasa Semakan Bahasa Ibunda.

BAB 7

MENAMBAH BILANGAN DAN MEMBINA KEUPAYAAN GURU BAHASA IBUNDA



BAB 7 MENAMBAH BILANGAN DAN MEMBINA KEUPAYAAN GURU BAHASA IBUNDA

1. Guru Bahasa Ibunda yang mahir merupakan kunci penyampaian pengajaran dan pembelajaran yang berkualiti di dalam bilik darjah. Mereka berkeupayaan untuk mentafsirkan kurikulum menjadi pengalaman pembelajaran yang bermakna. Sebagai model pengguna bahasa yang baik, guru Bahasa Ibunda memainkan peranan penting dalam mengukuhkan kemahiran-kemahiran berkomunikasi warga muda Singapura dan menyemai kesedaran dan penghayatan budaya yang membolehkan mereka menjalin hubungan dengan masyarakat di seluruh Asia dan dunia.

2. Sepanjang beberapa tahun ini, kita beruntung kerana mempunyai guru-guru Bahasa Ibunda yang berdedikasi. Kerja keras dan komitmen mereka telah membawa kejayaan kepada perubahan-perubahan kurikulum dan membentuk generasi demi generasi warga muda Singapura. Jawatankuasa akur bahawa kerja keras guru-guru Bahasa Ibunda yang berterusan akan membantu pelajar mencintai bahasa tersebut dan menggunakannya sepanjang hayat.

3. Untuk melaksanakan saranan-saranan Jawatankuasa, lebih ramai guru Bahasa Ibunda akan diperlukan. Pelaburan untuk melahirkan guru-guru Bahasa Ibunda yang bermutu penting. Kami akan menggiatkan usaha untuk mengambil dan mengembangkan potensi guru-guru Bahasa Ibunda tempatan.

4. Seramai 500 orang guru Bahasa Ibunda lagi akan dihantar ke sekolah-sekolah menjelang 2015 untuk menyokong 6,600 orang guru Bahasa Ibunda5yang sedia ada. Guru-guru baharu ini akan membantu dan menyokong pelaksanaan saranan-saranan Jawatankuasa Semakan Bahasa Ibunda.

5. Kami juga akan mengukuhkan latihan dan pembangunan guru untuk membolehkan guru-guru Bahasa Ibunda memenuhi keperluan pengajaran pelajar-pelajar yang mempunyai kebolehan berbahasa ibunda dan bahasa pertuturan di rumah yang berbeza-beza.

MENINGKATKAN POTENSI GURU BAHASA IBUNDA

6. Pelbagai inisiatif untuk membangunkan pelajar yang berkebolehan dan berminat untuk meneruskan pengajian Bahasa Ibunda mereka di peringkat yang lebih tinggi akan membantu menambah bilangan dan mengukuhkan kumpulan pelajar yang bakal menjadi guru Bahasa Ibunda. Perkara ini dibincangkan dalam Bab 5. MOE akan menggalakkan lebih ramai pelajar mengambil Bahasa Ibunda dan Kesusasteraan H2 and H3 di peringkat A dan akan terus menawarkan lebih banyak biasiswa dan anugerah dalam bidang perguruan.

5Tambahan tenaga pengajar ini akan menjadi sebahagian rancangan keseluruhan MOE untuk menambah 3,000 orang guru dalam bidang perguruan menjelang 2015.



MELUASKAN LOWONGAN PENGAMBILAN TENAGA GURU

7. Pada masa ini, pelajar-pelajar peringkat A yang mendapat keputusan cemerlang dalam H2 atau H3 Bahasa Ibunda dan Kesusasteraan, dan menunjukkan minat untuk mengajar Bahasa Ibunda, ditawarkan Biasiswa Pengajaran Luar Negara (Pakar). Untuk melebarkan jaringan pengambilan guru-guru Bahasa Ibunda, MOE akan membuka permohonan kepada calon-calon yang mendapat keputusan baik dalam Bahasa Ibunda Lanjutan peringkat O atau H1 Bahasa Ibunda peringkat A.

MENGUKUHKAN LATIHAN PRAPERKHIDMATAN DAN DALAM PERKHIDMATAN

8. Beberapa tahun lalu, MOE telah menubuhkan Pusat Bahasa Cina Singapura (SCCL) dan Pusat Bahasa Melayu Singapura (MLCS) untuk meningkatkan latihan dan pembangunan guru-guru Bahasa Cina dan Bahasa Melayu. Tambahan pula, MOE telah mengukuhkan program pembangunan profesional untuk guru-guru Bahasa Tamil di Pusat Bahasa Tamil Umar Pulavar (UPTLC). Pusat-pusat bahasa ini memberikan tumpuan kepada latihan guru dalam perkhidmatan manakala Institut Pendidikan Nasional (NIE) menumpukan perhatian kepada latihan guru praperkhidmatan.

9. MOE akan bekerja rapat dengan NIE, SCCL, MLCS dan UPTLC untuk meningkatkan latihan guru praperkhidmatan dan dalam perkhidmatan untuk melaksanakan kurikulum yang baharu. Selaras dengan saranan-saranan Jawatankuasa dalam kurikulum, pedagogi dan penilaian, latihan dan sokongan yang lebih berstruktur akan disediakan untuk bidang-bidang seperti pengajaran kemahiran-kemahiran bahasa secara eksplisit, mengukuhkan pembelajaran pembezaan dan pendekatan-pendekatan pedagogi termasuk penggunaan Pendekatan Dwibahasa dan mereka bentuk pelajaran-pelajaran yang menggunakan ICT serta penilaian-penilaian yang autentik.

10. Selain menghadiri kursus dan seminar, guru-guru juga boleh meningkatkan diri secara kolaborasi profesional. Guru-guru Bahasa Ibunda harus menggunakan platform-platform yang sedia ada seperti Komuniti Pembelajaran Profesional untuk meningkatkan pedagogi dan strategi pengajaran. Tambahan pula, guru-guru Bahasa Ibunda boleh menyertai pelbagai program pembangunan profesional seperti Kajian Tindakan atau Penempatan Kerja untuk Guru demi memperkaya pengetahuan dan pengalaman peribadi dalam pengajaran dan pembelajaran Bahasa Ibunda.

11. Dalam usaha menuju ke arah perkhidmatan perguruan yang terdiri daripada siswazah keseluruhannya, MOE juga membina Pakej Pembangunan Profesional bagi menyokong guru-guru yang ingin meneruskan pengajian di universiti. Guru-guru Bahasa Ibunda boleh memohon pakej yang dapat memenuhi keperluan dan aspirasi mereka. Pakej ini termasuklah pinjaman pelajaran tanpa faedah, bayaran balik yuran kursus, geran belajar dan anugerah pengajian. Bagi mereka yang berminat mendapatkan ijazah di institusi tempatan, UniSim menawarkan program Sarjana Muda Kesusasteraan secara sambilan untuk Bahasa Cina, Bahasa Melayu dan Bahasa Tamil, dan NIE menawarkan program Sarjana Muda Kesusasteraan



sepenuh masa untuk Bahasa Cina dan Bahasa Melayu.

12. Ringkasan tentang saranan-saranan Jawatankuasa dan kerangka jangka masa pelaksanaannya disertakan dalam Lampiran G.

BAB 8

PENUTUP



BAB 8 PENUTUP

1. Jawatankuasa menekankan pentingnya dwibahasa sebagai tunjang dasar pendidikan kita. Untuk mengekalkan dasar dwibahasa dan memberikan respons kepada perubahan persekitaran bahasa di rumah, kita perlu membugar dan mengemas kini pendekatan kita dalam pengajaran dan pembelajaran Bahasa Ibunda dari semasa ke semasa.

2. Jawatankuasa berpendapat bahawa objektif pendidikan Bahasa Ibunda anak-anak kita adalah untuk membantu generasi muda memperoleh kemahiran bahasa yang diperlukan bagi menghayati budaya kita dan membina hubungan dengan masyarakat lain di Asia dan rantau-rantau lain. Kita harus menetapkan matlamat untuk membentuk pengguna bahasa yang cekap serta mempunyai keupayaan untuk berkomunikasi secara berkesan dengan menggunakan bahasa dalam konteks kehidupan sebenar dalam pelbagai bentuk – interpersonal, mendengar dan membaca untuk pemahaman, penyampaian dalam bentuk lisan dan penulisan. Pelajar akan terus didedahkan pada budaya dan nilai menerusi Bahasa Ibunda.

3. Jawatankuasa akur akan tugas-tugas yang dijalankan dengan baik oleh guru-guru Bahasa Ibunda kita yang berdedikasi. Jawatankuasa juga akur bahawa saranan yang diberikan merupakan lanjutan kepada pelaksanaan semakan yang lalu. Dalam bidang pengajaran dan pembelajaran, Jawatankuasa menyarankan agar peningkatan dilakukan pada pendekatan khusus yang disediakan untuk kumpulan pelajar yang berbeza, dengan mengambil kira titik mula mereka yang berbeza. Deskriptor yang jelas tentang kemahiran yang harus dicapai pada peringkat-peringkat utama akan digunakan untuk memandu pengajaran, pembelajaran dan penilaian. Kurikulum, pedagogi dan penilaian Bahasa Ibunda akan dikemas kini dan dibugar dengan tujuan untuk menjadikan Bahasa Ibunda bahasa yang hidup bukan hanya sebagai subjek peperiksaan.

4. Jumlah guru Bahasa Ibunda akan ditambah dan latihan untuk memandu guru melaksanakan inisiatif baharu akan disediakan. Lebih banyak lowongan akan dibuka kepada individu yang baik dalam Bahasa Ibunda mereka dan berminat untuk menjadi guru agar memilih untuk mengajar Bahasa Ibunda sebagai kerjaya.

5. Pihak sekolah, keluarga dan masyarakat perlu bekerjasama untuk menyediakan peluang kepada pelajar kita dengan persekitaran bahasa yang sesuai untuk pembelajaran Bahasa Ibunda. Dalam hal ini, MOE akan meningkatkan sokongan kepada kerjasama antara kumpulan masyarakat dengan pihak sekolah. Ibu bapa boleh membantu dengan memberikan pendedahan kepada Bahasa Ibunda yang lebih kerap pada usia yang awal.

6. Kecekapan warga kita dalam bahasa Inggeris dan Bahasa Ibunda telah menyumbang dengan jelas kepada keunikan dan daya saing Singapura. Saranan-saranan dalam laporan ini melambangkan selangkah lagi inovasi berterusan yang diperlukan untuk mengekalkan pendidikan Bahasa Ibunda agar terus relevan untuk negara dan warga Singapura. Hanya dengan minda yang menghendaki pembaikan dan inovasilah kita dapat memastikan bahawa aset berharga ini dapat dilestarikan bagi generasi masa depan Singapura.

LAMPIRAN A



Lampiran A

KEANGGOTAAN JAWATANKUASA SEMAKAN BAHASA IBUNDA (MTLRC)

Pengerusi:Cik Ho Peng Pengarah Agung Pendidikan

Pengerusi Bersama: Cik Low Khah Gek Pengarah, Bahagian Perancangan dan Pembangunan Kurikulum Para Anggota:Cik Tan Lay Choo Ketua Eksekutif, Lembaga Peperiksaan dan Penilaian Singapura

Cik Evelyn Khoo (hingga September 2010) Pengarah, Bahagian Perancangan

Dr Cheong Wei Yang (dari Oktober 2010) Pengarah, Bahagian Perancangan

Dr Cheah Horn Mun Pengarah, Bahagian Teknologi Pendidikan

Encik Manogaran SuppiahPengarah Eksekutif, Akademi Guru Singapura

Profesor Madya Goh Yeng SengKetua, Bahasa dan Budaya Asia, Institut Pendidikan Nasional

Encik Sng Chern WeiTimbalan Pengarah, Bahagian Sekolah-sekolah

Encik Zainal SapariSuperintendan, Bahagian Sekolah-sekolah

Dr Elizabeth PangPengarah Program, Bahagian Perancangan dan Pembangunan Kurikulum



Sekretariat:Encik Yue Lip Sin (Ketua)Timbalan Pengarah, Bahagian Perancangan dan Pembangunan Kurikulum

Cik Melissa Khoo(Ketua) (hingga September 2010)Timbalan Pengarah, Bahagian Perancangan

Encik Lim Tze Jiat (dari Oktober 2010)Timbalan Pengarah, Bahagian Perancangan

Cik Wang Yujing (Ketua)(dari Oktober 2010)Penolong Pengarah, Bahagian Perancangan

Encik Mohamed Noh DaipiPenolong Pengarah, Bahagian Perancangan dan Pembangunan Kurikulum

Encik Tajudin JaffarKetua, Bahasa Melayu, Bahagian Perancangan dan Pembangunan Kurikulum

Encik Venugobal M Thangaraju Ketua, Bahasa Tamil, Bahagian Perancangan dan Pembangunan Kurikulum

Encik Tan Ken Jin Pegawai Perancangan

Encik Lan MingjunPegawai Perancangan

Encik Eugene LinPegawai Perancangan

Cik Ong Xu Ying AyselPegawai Perancangan Kurikulum (Bahasa Cina)

Encik N Subramaniam Pegawai Perancangan Kurikulum (Bahasa Tamil)

Encik Lim Heng Lee

Pegawai Projek Khas, Bahagian Sekolah-sekolah



Kumpulan Kajian Tinjauan Bahasa Ibunda:

Cik Poon Chew Leng Timbalan Pengarah, Bahagian Perancangan

Cik Susan Wee Penolong Pengarah, Bahagian Perancangan

Cik Ng Huey Bian Pegawai Kajian dan Penilaian

Cik Elaine Chua Pegawai Kajian dan Penilaian

Encik Chee Weihui (hingga Ogos 2010) Pegawai Kajian dan Penilaian



BIDANG TUGAS JAWATANKUASA SEMAKAN BAHASA IBUNDA (MTLRC)

1. Menjelaskan falsafah dan matlamat yang mendasari pengajaran Bahasa Ibunda kepada kumpulan-kumpulan pelajar yang berlainan;

2. Mengenal pasti implikasi-implikasi trend jangka panjang dan perkembangan dalam suasana bahasa di Singapura ke atas pengajaran dan pembelajaran Bahasa Ibunda;

3. Mengkaji kaedah-kaedah terbaik dalam pengajaran, pembelajaran dan penilaian Bahasa Ibunda;

4. Menyarankan pendekatan yang sesuai untuk mengubah suai pembelajaran Bahasa Ibunda bagi para pelajar yang mempunyai keupayaan yang berbeza-beza dalam Bahasa Ibunda;

5. Menyemak penggunaan ICT dalam pengajaran, pembelajaran dan penilaian Bahasa Ibunda;

6. Menyarankan peningkatan-peningkatan yang sesuai kepada pengajaran dan pembelajaran Bahasa Ibunda. Khususnya, Jawatankuasa harus:

a. Menetapkan hasil pembelajaran untuk kumpulan-kumpulan pelajar Bahasa Ibunda yang berbeza;

b. Menyarankan pedagogi-pedagogi yang berkesan untuk menarik minat dan memaksimumkan pembelajaran para pelajar merentasi spektrum kebolehan Bahasa Ibunda;

c. Menyarankan kaedah dan format penilaian yang sesuai untuk pelbagai kumpulan sasaran, termasuklah penilaian dengan bantuan komputer yang lebih luas; dan

d. Menyarankan langkah-langkah untuk menyokong pelajar-pelajar Bahasa Ibunda yang amat berkebolehan mencapai kecekapan yang lebih tinggi.



KEANGGOTAAN JAWATANKUASA SEMAKAN BAHASA CINA (CLRC)

Pengerusi:Cik Ho Peng Pengarah Agung Pendidikan

Pengerusi Bersama: Cik Low Khah Gek Pengarah, Bahagian Perancangan dan Pembangunan Kurikulum

Para Anggota: Cik Tan Lay ChooKetua Eksekutif, Lembaga Peperiksaan dan Penilaian Singapura

Cik Evelyn Khoo (hingga September 2010) Pengarah, Bahagian Perancangan

Dr Cheong Wei Yang (dari Oktober 2010) Pengarah, Bahagian Perancangan

Dr Cheah Horn Mun Pengarah, Bahagian Teknologi Pendidikan

Profesor Madya Goh Yeng Seng Ketua, Bahasa dan Budaya Asia, Institut Pendidikan Nasional

Encik Sng Chern Wei Timbalan Pengarah, Bahagian Sekolah-sekolah

Dr Elizabeth Pang Pengarah Program, Bahagian Perancangan dan Pembangunan Kurikulum

Dr Tan Chee Lay Penolong Pengarah Eksekutif, Pusat Bahasa Cina Singapura

Encik Peter Tan Chong Tze Pengetua, Sekolah Anglo-Chinese (Barker Road)

Dr Foo Suan Fong Pengetua, Sekolah Tinggi Dunman

Cik Lee Hui Feng Pengetua, Sekolah Rendah Nanyang



Cik Antonia Teng Kit Wah Pengetua, Sekolah Rendah St. Gabriel

Encik Tan Yee KanPengetua, Sekolah Menengah Yishun Town

Encik Low Chun Meng Naib Pengetua, Maktab Rendah Kebangsaan

Cik Lim Kwee Hua Guru Pakar (Bahasa Cina)

Sekretariat:Encik Yue Lip Sin (Ketua) Timbalan Pengarah, Bahagian Perancangan dan Pembangunan Kurikulum

Cik Melissa Khoo (Ketua) (hingga September 2010)Timbalan Pengarah, Bahagian Perancangan

Encik Lim Tse Jiat (dari Oktober 2010) Timbalan Pengarah, Bahagian Perancangan

Cik Wang Yujing(Ketua)( dari Oktober 2010) Penolong Pengarah, Bahagian Perancangan

Encik Tan Ken Jin Pegawai Perancangan

Encik Lan Mingjun Pegawai Perancangan

Encik Eugene Lin Pegawai Perancangan

Cik Cai Junjun Pegawai Perancangan Kurikulum (Bahasa Cina)

Cik Ong Xu Ying Aysel Pegawai Perancangan Kurikulum (Bahasa Cina)

Cik Ong Hui Chee Pegawai Perancangan Kurikulum (Bahasa Cina)

Cik Lee Wei Hui Pegawai Perancangan Kurikulum (Bahasa Cina)



Encik Lim Heng Lee Pegawai Projek Khas, Bahagian Sekolah-sekolah

Cik Pang Lai San Ketua, Bahasa Cina, Sekolah Menengah Temasek

Encik Ng Teo HengGuru, Sekolah Menengah East Spring



KEANGGOTAAN JAWATANKUASA SEMAKAN BAHASA MELAYU (MLRC)

Pengerusi: Cik Ho Peng Pengarah Agung Pendidikan

Pengerusi Bersama:Cik Low Khah Gek Pengarah, Bahagian Perancangan dan Pembangunan Kurikulum

Para Anggota:

Dr Mukhlis Abu BakarPenolong Profesor, Bahasa dan Budaya Asia, Institut Pendidikan Nasional

Encik Toh Poh GuanPengarah, Penilaian dan Kajian, Lembaga Peperiksaan dan Penilaian Singapura

Encik Yue Lip SinTimbalan Pengarah, Bahagian Perancangan dan Pembangunan Kurikulum

Encik Zainal SapariSuperintendan, Bahagian Sekolah-sekolah

Cik Marian Chia Siew YongPengetua, Maktab Rendah Innova

Encik Abdul Harris SumardiPengetua, Sekolah Menengah Juying

Cik Azizah Ismaun Pengetua, Sekolah Rendah Jingshan

Cik Aini Maarof Pengetua, Sekolah Menengah Tanglin

Encik Mohamed Noh Daipi Penolong Pengarah, Bahagian Perancangan dan Pembangunan Kurikulum

Puan Fadilah Isnin Guru Pakar (Bahasa Melayu)

Encik Mohd Khir Mohd Sapuan Guru Pakar (Bahasa Melayu)



Encik Sazali SahriKetua Subjek, Sekolah Tinggi Pemerintah Bukit Panjang

Encik Mashor ArshadKetua Kanan, Bahagian Teknologi Pendidikan

Sekretariat:

Encik Tajudin Jaffar (Ketua)Ketua, Bahasa Melayu, Bahagian Perancangan dan Pembangunan Kurikulum

Puan Pairah Satariman (Ketua)Ketua, Bahasa Melayu, Bahagian Perancangan dan Pembangunan Kurikulum

Puan Murni Osman (hingga Disember 2010)Pegawai Perancangan Kurikulum (Bahasa Melayu)

Cik Siti Fazila Ahmad Pegawai Perancangan Kurikulum (Bahasa Melayu)

Puan Maswati Abdul GhaniPegawai Perancangan Kurikulum (Bahasa Melayu)

Cik Dorothy Ong (hingga Disember 2010) Pegawai Perancangan Kurikulum (Bahasa Inggeris)

Encik New Wei Siang (hingga Mei 2010) Pegawai Perancangan

Cik Marlini FonsekaPegawai Perancangan



KEANGGOTAAN JAWATANKUASA SEMAKAN BAHASA TAMIL (TLRC)

PengerusiCik Ho Peng Pengarah Agung Pendidikan

Pengerusi Bersama: Cik Low Khah GekPengarah, Bahagian Perancangan dan Pembangunan Kurikulum

Para Anggota:Encik Manogaran Suppiah Pengarah Eksekutif, Akademi Guru Singapura

Profesor Madya Chitra Sankaran Jabatan Bahasa dan Kesusasteraan Inggeris, Universiti Nasional Singapura

Encik Toh Poh Guan Pengarah, Penilaian dan Kajian, Lembaga Peperiksaan dan Penilaian Singapura

Encik Yue Lip SinTimbalan Pengarah, Bahagian Perancangan dan Pembangunan Kurikulum

Encik Krishnan Aravinthan Pengetua, Sekolah Menengah Bedok South

Cik Geetha DoraisamyPengetua, Sekolah Rendah Blangah Rise

Cik Elsie JeremiahPengetua, Sekolah Menengah Sembawang

Cik Vasundhara ReddyNaib Pengetua, CHIJ Our Lady Queen of Peace

Encik Venugobal M Thangaraju Ketua, Bahasa Tamil, Bahagian Perancangan dan Pembangunan Kurikulum

Encik Jeyarajadas PandianPenyelia, Pusat Bahasa Tamil Umar Pulavar

Cik Subramaniam TamilarasiGuru Pakar (Bahasa Tamil)



Cik Thanaletchmi GanesonKetua Subjek, Sekolah Rendah Concord

Cik Alli Allagoo (hingga Jun 2010) Pegawai Teknologi Pendidikan

Cik Sumanthi Siva Kumar (dari Julai 2010)Pegawai Teknologi Pendidikan

Sekretariat: Cik Suppulachemy Singaram (Ketua) Ketua, Unit Bahasa Tamil, Bahagian Perancangan dan Pembangunan Kurikulum

Encik N Subramaniam (Ketua)Pegawai Perancangan Kurikulum (Bahasa Tamil)

Cik Magespari AmmayappanPegawai Perancangan Kurikulum (Bahasa Tamil)

Cik Murugeswathy RamasamyPegawai Perancangan Kurikulum (Bahasa Tamil)

Cik Kokilavani Vassou Pegawai Perancangan Kurikulum(Bahasa Tamil)

Cik Varalackshmi DuraiPegawai Perancangan Kurikulum (Bahasa Inggeris)

Encik New Wei Siang(hingga Mei 2010)Pegawai Perancangan

Cik Marlini FonsekaPegawai Perancangan

LAMPIRAN B



10

20

30

40

50

60

91 92 93 94 95 96 97 98 99 00 01 02 03 04 05 06 07 08 09 10Tahun

%

Lampiran B

TINJAUAN SEMAKAN BAHASA IBUNDA 2010:DAPATAN-DAPATAN UTAMA

PENGENALAN

1. Lampiran ini mengandungi data yang dikumpulkan melalui rekod pengurusan MOE dan dapatan utama Tinjauan untuk Semakan Bahasa Ibunda (MTL) 2010.

Data Bahasa Pertuturan di Rumah dalam Kalangan Murid-murid Darjah 1

2. MOE mengumpulkan data bahasa pertuturan di rumah daripada ibu bapa murid-murid yang akan memasuki Darjah 1 pada bulan Oktober dan November setiap tahun. Ibu bapa melaporkan bahasa yang kerap dituturkan di rumah. Lebih daripada satu bahasa mungkin disertakan. Carta B1 di bawah ini menunjukkan kadar murid Cina, Melayu dan India yang kerap menggunakan bahasa Inggeris di rumah.

Carta B1: Kadar Murid yang Kerap Menggunakan Bahasa Inggeris di Rumah

3. Terdapat trend jangka panjang yang jelas tentang peningkatan penggunaan bahasa Inggeris sebagai bahasa dominan di rumah bagi semua masyarakat walaupun dalam darjah yang berlainan. Dalam kalangan pelajar Cina, kadar bahasa Inggeris sebagai bahasa yang paling kerap digunakan di rumah meningkat dari 28% pada 1991 kepada 59% pada 2010. Dalam kalangan pelajar India, perangkaan yang sama ialah 49% pada 1991 dan 58% pada 2010. Untuk pelajar Melayu peningkatannya ialah dari 13% kepada 37% dalam masa yang sama. Walaupun data yang dibentangkan meliputi kumpulan-kumpulan etnik, trend Bahasa Ibunda yang dipelajari di sekolah juga sama.

India

Cina

Melayu

Tahun



Tinjauan untuk Semakan Bahasa Ibunda 2010

4. Tinjauan Bahasa Ibunda ini dikendalikan oleh Bahagian Kajian dan Penilaian, Kementerian Pendidikan pada Mac hingga Mei 2010 dengan mengumpulkan respons daripada 9,543 orang pelajar sekolah rendah, menengah dan maktab rendah (warga Singapura dan Penduduk Tetap), 8,815 orang ibu bapa dan 3,799 orang guru MTL daripada 242 buah sekolah.

5. Sampel-sampel utama dari setiap peringkat sasaran (Darjah 2, Darjah 6, Menengah 4 dan Maktab Rendah Tahun 2) mewakili golongan utama pelajar yang mengambil Bahasa Ibunda dari segi ciri-ciri penting seperti kursus (Menengah 4 Ekspres, NA, NT), jenis perumahan, dan taraf pendidikan ibu bapa. Selain sampel-sampel utama, kumpulan-kumpulan yang berkepentingan (seperti pelajar Kursus Asas Bahasa Ibunda) juga dilibatkan untuk mendapatkan pemahaman yang lebih mendalam tentang profi l dan masalah pembelajaran mereka.

DAPATAN UTAMA

Penggunaan Bahasa Ibunda di Rumah

6. Dapatan-dapatan tinjauan (rujuk Jadual B1 dan Carta B2) menunjukkan bahawa terdapat pelbagai bahasa pertuturan di rumah dalam ketiga-tiga kumpulan bahasa ibunda. Pelajar-pelajar boleh dikategorikan kepada tiga kumpulan besar, iaitu mereka yang lebih kerap bertutur dalam bahasa Inggeris di rumah; mereka yang lebih kerap bertutur dalam bahasa ibunda di rumah, dan mereka yang menggunakan kedua-dua bahasa di rumah. Untuk murid-murid Darjah 6 yang mengambil bahasa Cina dan bahasa Tamil, 38% daripada mereka menggunakan bahasa Inggeris dengan lebih kerap, kira-kira satu pertiga bertutur dalam bahasa ibunda dan suku hingga satu pertiga daripada selebihnya bertutur dalam bahasa Inggeris dan bahasa ibunda sama kerap. Bagi murid-murid Melayu, penggunaan bahasa Melayu masih ketara (50%), dengan satu pertiga menggunakan kedua-dua bahasa Inggeris dan bahasa Melayu dan 17% selebihnya kerap menggunakan bahasa Inggeris.



Jadual B16: Bahasa yang Digunakan untuk Berkomunikasi dengan Keluarga

% Murid-murid P6 pada 2010 yang bertutur dengan keluarga dalam bahasa

Bahasa Ibunda

Cina Melayu Tamil

Inggeris sahaja dan selalunya Inggeris 38 17 38

• Inggeris sahaja 8 3 12

• Selalunya Inggeris dan kadang-kadang Bahasa Ibunda 30 14 26

% Murid-murid P6 pada 2010 yang bertutur dengan keluarga dalam bahasa

Bahasa Ibunda

Cina Melayu Tamil

Inggeris dan bahasa ibunda sama kerap 25 33 33

Bahasa ibunda sahaja dan selalunya bahasa ibunda 37 50 30

• Selalunya bahasa ibunda dan kadang-kadang Inggeris 25 37 23

• Bahasa ibunda sahaja 12 13 7

Carta B2: Bahasa Pertuturan Pelajar Darjah 6

6 Perangkaan dalam jadual mungkin tidak berjumlah 100 kerana digenapkan.

0%

100%


0%

100%

37%Bahasa Ibunda sahaja dan kebanyakannya Bahasa Ibunda

25%Bahasa Inggeris dan Bahasa Ibunda sama kerap

38%Bahasa Inggeris sahaja dan kebanyak-annya Bahasa Inggeris

17% Bahasa Inggeris sahaja dan kebanyakannya Bahasa Inggeris

33%Bahasa Inggeris dan Bahasa Ibunda sama kerap



33% Bahasa Inggeris dan Bahasa Ibunda sama kerap

38%Bahasa Inggeris sahaja dan kebanyakannya Bahasa Inggeris

Bahasa MelayuBahasa Cina Bahasa Tamil



SIKAP DAN TANGGAPAN TERHADAP PEMBELAJARAN BAHASA IBUNDA

Minat dalam Pembelajaran Bahasa Ibunda

7. Bahasa Ibunda dilihat sebagai mata pelajaran yang penting bagi kebanyakan pelajar merentasi peringkat. Lebih ramai murid di sekolah rendah menganggap Bahasa Ibunda itu penting dan suka mempelajarinya. 90%-97% murid di P6 suka akan pelajaran Bahasa Ibunda di sekolah manakala terdapat kadar yang lebih rendah di menengah empat (76%-87%). Respons murid-murid P6 dan menengah empat menunjukkan dapatan yang sama bahawa mereka suka mempelajari Bahasa Ibunda (lihat Jadual B2).

Jadual B2: Kepentingan dan Minat Mempelajari Bahasa Ibunda

% pelajar pada tahun 2010 yang Peringkat

P6 S4

Bahasa Cina

percaya bahawa mempelajari Bahasa Cina itu penting 95 87

suka pelajaran Bahasa Cina di sekolah 90 76

suka mempelajari Bahasa Cina 88 69

Bahasa Melayu

percaya bahawa mempelajari Bahasa Melayu itu penting

97 91

suka pelajaran Bahasa Melayu di sekolah 97 87

suka mempelajari Bahasa Melayu 98 85

Bahasa Tamil

percaya bahawa mempelajari Bahasa Tamil itu penting 95 87

suka pelajaran Bahasa Tamil di sekolah 94 87

suka mempelajari Bahasa Tamil 95 87

Tanggapan Ibu Bapa

8. Daripada sepuluh orang ibu bapa, lebih daripada sembilan orang menganggap bahawa Bahasa Ibunda penting. Dapatan ini sama dengan dapatan tinjauan yang dijalankan pada tahun 2004-5. Bagi kesemua bahasa ibunda, ibu bapa yang merasakan bahawa anak-anak mereka berminat untuk mempelajari Bahasa Ibunda membentuk kadar yang tinggi (contohnya, daripada sepuluh orang ibu bapa yang mempunyai anak di P2 dan P6, lebih daripada tujuh orang berpendapat bahawa anak-anak mereka berminat untuk mempelajari Bahasa Ibunda).



9. Kira-kira satu daripada lima orang ibu bapa merasakan bahawa anak-anak mereka meluangkan terlalu banyak masa dalam mempelajari Bahasa Ibunda. Sekurang-kurangnya tiga perempat ibu bapa yang mempunyai anak-anak di sekolah rendah melaporkan bahawa mereka (atau ahli keluarga yang lain) bertutur dalam bahasa ibunda sebagai cara untuk membantu anak-anak mereka mempelajari Bahasa Ibunda. Kurang daripada satu daripada sepuluh orang ibu bapa melaporkan bahawa mereka menggalakkan anak-anak mereka membaca buku-buka dalam bahasa Ibunda.

Pengaruh Bahasa Pertuturan di Rumah ke atas Sikap dan Tanggapan Terhadap Pembelajaran Bahasa Ibunda

10. Penganalisisan yang dijalankan bagi kesemua Bahasa Ibunda menunjukkan bahawa bahasa pertuturan di rumah memainkan peranan yang penting dalam membentuk sikap pelajar terhadap bahasa Ibunda. Pelajar-pelajar yang lebih kerap menggunakan bahasa Inggeris di rumah pula, menunjukkan minat yang kurang terhadap pembelajaran Bahasa Ibunda, (lihat Carta B3-B5).

Carta B3: Kadar Pelajar Bahasa Cina yang Suka Belajar Bahasa Cina Berdasarkan Bahasa yang Digunakan di Rumah

Peringkat

Menengah 4

Darjah 6

Bahasa Inggeris sahaja dan kebanyakannya Bahasa Inggeris

Bahasa Inggeris dan selalunya Bahasa Cina

Bahasa Cina dan kebanyakannya Bahasa Cina

Darjan 6

Peringkat

Menengah 4

78%

90%96%

51%

78% 79%Bahasa Inggeris sahaja dan kebanyakannya Bahasa Inggeris

Bahasa Inggeris dan Bahasa Cina sama kerap

Bahasa Cina dan kebanyakannya Bahasa Cina

0%

100%



Carta B4: Kadar Pelajar Bahasa Melayu yang Suka Belajar Bahasa Melayu Berdasarkan Bahasa yang Digunakan di Rumah

Carta B5: Kadar Pelajar Bahasa Tamil Yang Suka Belajar Bahasa Tamil Berdasarkan Bahasa Yang Digunakan Di Rumah

11. Pelajar-pelajar yang mengambil Bahasa Ibunda ‘B’7 merupakan mereka yang lebih kerap bertutur dalam bahasa Inggeris (Bahasa Cina ‘B’: 78% berbanding dengan 34% pelajar menengah empat yang mengambil Bahasa Cina; Bahasa Melayu ‘B’: 100% berbanding dengan 25% yang mengambil Bahasa Melayu) dan mempunyai sikap yang kurang positif terhadap pembelajaran Bahasa Ibunda. Lebih daripada separuh pelajar-pelajar tersebut tidak berkeyakinan untuk bertutur dalam Bahasa Ibunda.

7 Pelajar TL’B’ tidak dikaji sebagai satu kumpulan kerana bilangan mereka yang kecil.

Darjah 6

Menengah 4Peringkat

Darjah 6

Menengah 4

Peringkat

0%

100%

Darjan 6

Peringkat

Menengah 4

Darjan 6

Peringkat

Menengah 4


Bahasa Inggeris dan Bahasa Melayu sama kerap

Bahasa Melayu dan kebanyakannya Bahasa Melayu


Bahasa Inggeris dan Bahasa Tamil sama kerap

Bahasa Tamil dan kebanyakannya Bahasa Tamil

94%98% 98%

70%

87% 91%

89%98% 98%

74%

95% 97%

0%

100%



12. Murid Bahasa Ibunda Asas Darjah 6 terdiri daripada mereka yang lebih kerap bertutur dalam bahasa Inggeris (Bahasa Cina Asas: 55% berbanding dengan 38% murid P6 yang mengambil Bahasa Cina; Bahasa Melayu Asas: 47% berbanding dengan 17%8 murid yang mengambil Bahasa Melayu).

Kesan Pembaharuan Kurikulum Berbangkit daripada Semakan Bahasa Ibunda 2004-5

Sokongan bagi Pembaharuan

13. Pembaharuan kurikulum yang berbangkit daripada semakan Bahasa Ibunda 2004-5 telah dijalankan di peringkat sekolah rendah dan hanya akan dijalankan di peringkat sekolah menengah dari tahun 2011. Secara umum, guru-guru sekolah rendah memberikan sokongan yang padu terhadap kurikulum Bahasa Ibunda yang telah dijalankan di sekolah rendah dari tahun 2007-89. Sekurang-kurangnya lapan daripada sepuluh orang guru melaporkan bahawa kurikulum baharu yang dibina bagi kesemua Bahasa Ibunda untuk Bahasa Ibunda Asas, Bahasa Ibunda dan Bahasa Ibunda Lanjutan sesuai untuk pelajar-pelajar. Pelajar-pelajar, ibu bapa dan guru-guru menyokong pengajaran pembezaan dan program pembelajaran. Sembilan daripada sepuluh orang pelajar merentas Bahasa Ibunda setuju bahawa pembezaan program pembelajaran merupakan sesuatu perkara yang baik untuk memenuhi keperluan pelajar yang berbeza. Sembilan daripada sepuluh orang ibu bapa menyokong keperluan untuk membezakan program, pendekatan pengajaran dan penilaian untuk memenuhi keperluan pelajar yang berbeza.

14. Guru-guru percaya bahawa inisiatif kurikulum baharu yang telah dijalankan sejak semakan Bahasa Ibunda yang lalu memanfaatkan pelajar-pelajar :

• Kebanyakan guru sekolah rendah bagi Bahasa Cina mendapati bahawa pendekatan modular10 memanfaatkan pelajar-pelajar (87%), dan modul yang berbeza (modul titian, pengukuhan, teras dan pengayaan) sesuai untuk pelajar-pelajar Bahasa Cina yang mempunyai keupayaan yang berbeza (82%–92%).

• Kebanyakan guru sekolah rendah bagi Bahasa Melayu melaporkan bahawa penggunaan Tahap11 (92%) telah memenuhi keperluan pelajar yang berbeza.

• Kebanyakan guru sekolah rendah bagi Bahasa Tamil mendapati bahawa pengajaran

8Begitu juga dengan pelajar yang mengambil Bahasa Asing yang jumlahnya terlalu kecil.9Kurikulum Bahasa Cina yang baharu dilaksanakan di P1 dan P2 bermula 2007 dan kemudiannya di P3 dan P4 dari 2008 sementara kurikulum Bahasa Melayu dan Bahasa Tamil yang baharu dilaksanakan di P1-P4 dari 2008 10Dengan pendekatan modular, semua pelajar sekolah rendah mengambil modul Teras, yang merangkumi 70%-80% masa kurikulum CL. Modul Titian dan Pengukuhan memenuhi keperluan pelajar yang memasuki sekolah dengan pendedahan CL yang terbatas atau memer-lukan sokongan tambahan untuk modul Teras. Pelajar yang berkebolehan dan berminat mempelajari bahasa di peringkat yang lebih tinggi melalui modul Pengayaan.11Tahap’ ialah penanda pencapaian kemahiran kecekapan bahasa untuk peringkat asas, pertengahan dan lanjutan. Hasil pembelajaran yang dinilai untuk peringkat-peringkat utama, seperti pada akhir P4, P6, S4 dan JC2. Guru-guru menggunakan pengajaran pembezaan untuk pelajar-pelajar belajar mengikut tahap kebolehan mereka dan memastikan sasaran yang sesuai bagi setiap peringkat



untuk mengenal abjad yang dijalankan selama dua tahun di P1 dan P212 (85%) dan program membaca yang berstruktur memanfaatkan pelajar-pelajar dalam pembelajaran bahasa Tamil.

15. Pembaharuan kurikulum nampaknya telah memberikan kesan yang positif kepada sikap dan tanggapan pelajar-pelajar terhadap pembelajaran Bahasa Ibunda. Kadar murid P6 yang suka mempelajari Bahasa Ibunda telah meningkat pada tahun 2010 berbanding 2004-5. Sebagai contoh, kadar murid-murid Bahasa Cina yang berminat untuk mempelajari bahasa tersebut dalam tinjauan 2010 ialah 88%, naik sedikit daripada 77% dalam tinjauan 2004-5.

16. Modul Titian telah diperkenalkan sebagai susulan daripada semakan bahasa Ibunda 2004-5 dengan tujuan untuk memberikan sokongan kepada pelajar-pelajar Bahasa Cina yang mempunyai pendedahan yang terbatas kepada bahasa tersebut. Modul tersebut tertumpu pada pembinaan kemahiran mendengar dan bertutur. Kira-kira lapan daripada sepuluh orang ibu bapa yang mempunyai anak-anak di Modul Titian P2 berasa gembira dengan pendekatan pengajaran yang bersesuaian. Murid yang mengambil modul Titian P2 suka akan pelajaran Bahasa Cina mereka (83% berbanding dengan 90% murid P2 secara umum).

Pengajaran Bahasa Ibunda

Pendekatan dalam Pengajaran

17. Pelajar-pelajar mendapati bahawa pelbagai pendekatan yang digunakan berguna (contoh, multimedia, drama/main peranan, permainan). Terdapat beberapa pendekatan yang digemari oleh kedua-dua golongan pelajar yang baik dan yang lemah. Sebagai contoh, kedua-dua pelajar P6 Bahasa Melayu Lanjutan (34%) dan Bahasa Melayu Asas (40%) mendapati bahawa kerja berkumpulan banyak membantu mereka dalam pembelajaran Bahasa Melayu. Penggunaan bahasa Inggeris untuk menerangkan makna kosa kata bahasa Cina digemari oleh pelajar-pelajar Bahasa Cina B yang rata-rata merupakan golongan pelajar yang lebih kerap menggunakan bahasa Inggeris.

Penggunaan Teknologi Maklumat (IT) dan Media

18. Pelajar sekolah rendah dan menengah, bagi kesemua bahasa Ibunda, cekap menggunakan IT dan berminat untuk menggunakan IT dalam mempelajari Bahasa Ibunda. Tahap minat yang lebih tinggi ditunjukkan oleh murid sekolah rendah mungkin disebabkan oleh pendedahan yang lebih kepada penggunaan IT di peringkat itu.

19. Media juga memainkan peranan dalam mengekalkan minat pelajar-pelajar mempelajari Bahasa Ibunda. Bagi semua peringkat, sekurang-kurangnya lapan daripada sepuluh orang pelajar melaporkan bahawa mereka terdorong untuk mempelajari Bahasa Ibunda kerana ingin menikmati rancangan televisyen/fi lem/lagu dalam bahasa tersebut.

12Pengajaran abjad hanya dijalankan di P1 dalam kurikulum yang lama.



Topik Penting dalam Pelajaran Bahasa Ibunda

20. Bahasa Ibunda dilihat sebagai pengantara penting untuk menyemai nilai moral. Daripada sepuluh orang ibu bapa dan guru-guru, lebih daripada lapan orang menyatakan bahawa ‘nilai moral’ merupakan topik penting yang perlu diajar kepada pelajar-pelajar. Hal ini membentuk kadar yang tertinggi. Lebih daripada separuh pelajar juga ingin mempelajari nilai moral menerusi pelajaran Bahasa Ibunda mereka. Antara topik-topik popular yang dipilih oleh pelajar-pelajar termasuklah: pengajaran di sebalik simpulan bahasa/peribahasa; muzik/fi lem popular ; dan perayaan serta tradisi.

Jangkaan Standard

21. Kebanyakan ibu bapa (lebih daripada 70%) dan guru-guru (sekurang-kurangnya 90%) mempunyai jangkaan bahawa pelajar-pelajar harus dapat menguasai kemahiran asas yang membolehkan mereka untuk memahami berita dan bertutur dalam Bahasa Ibunda selepas menjalani pendidikan Bahasa Ibunda selama sepuluh tahun. Bilangan ibu bapa dan guru-guru yang menjangkakan bahawa pelajar-pelajar boleh membaca dan menghayati sastera Bahasa Ibunda agak sedikit.

LAMPIRAN C



Lampiran C

URUTAN PELAJARAN 2 – MEMBACA DIIKUTI OLEH LISAN DAN MENULIS

(UNTUK PELAJAR YANG MEMPUNYAI ASAS BAHASA IBUNDA )

Untuk pelajar yang mempunyai asas Bahasa Ibunda (iaitu mempunyai pengetahuan tatabahasa dan struktur ayat) pembelajaran boleh diteruskan daripada membaca kepada lisan dan aktiviti-aktiviti menulis.

Persekitaran Pembelajaran yang Positif Melalui Pujian & Motivasi

Penilaian PascaunitLisan &MenulisMembacaRangsangan

[3]Produksi Lisan &

Interaksi Lisan[1]

MembacaBermula dengan

lisan contoh: naratif [4]

Produksi Penulisan dan Interaksi Penulisan

[2]Pengajaran secara

eksplisit kemahiran/ pengetahuan bahasa

knowledge

Persekitaran Pembelajaran yang Positif Melalui Pujian dan Motivasi

Bermula dengan lisan

contoh: naratif

[5]Produksi Lisan dan

Interaksi Lisan

Penilaian Pascaunit

Penilaian formatif yang berterusan(contoh: menyoal secara mahir, memberi maklum balas, penilaian kendiri dan rakan

sebaya)

Rangsangan Membaca Lisan &Menulis

[4]Membaca

[3]Produksi Penulisan dan Interaksi

Penulisan

[2]Pengajaran Secara Eksplisit

Kemahiran / Pengetahuan Bahasa

LAMPIRAN D



Lampiran D

DRAF DESKRIPTOR KECEKAPAN BAHASA IBUNDA UNTUK DARJAH 6 DAN MENENGAH 4

PERINGKAT BAHASA IBUNDA DARJAH 6 STANDARD BAHASA IBUNDA MENENGAH 4 PERINGKAT O

Mendengar Boleh memahami isi-isi utama dalam perbualan seharian dan program media tentang topik-topik yang biasa kepada pelajar.

Boleh membuat inferens daripada perbualan seharian, ceramah, laporan, dan program media tentang topik sehari-hari.

Membaca Boleh memahami isi-isi utama daripada teks tentang topik-topik biasa yang kepada pelajar.

Boleh memahami jenis-jenis teks seperti akhbar untuk pelajar, surat peribadi yang mudah, surat buletin yang mudah, risalah yang mudah, notis yang mudah, iklan yang mudah dan pesanan-pesanan e-mel.

Boleh membuat inferens daripada teks tentang topik sehari-hari

Boleh memahami jenis-jenis teks termasuk teks panjang seperti majalah, akhbar dan teks prosa.

Bertutur Boleh memberikan gambaran tentang suatu keadaan atau berkongsi pandangan tentang topik-topik yang biasa kepada pelajar menggunakan kosa kata yang sesuai dan pola ayat yang biasa digunakan.

Sebutan dan intonasi tepat.

Boleh memberikan gambaran yang jelas tentang suatu keadaan, berkongsi pandangan tentang topik sehari-hari dengan fasih menggunakan lingkungan kosa kata yang baik dan jenis-jenis pola ayat yang berbeza. Pandangan disokong dengan contoh-contoh yang sesuai.

Sebutan tepat dan jelas; intonasi ayat natural.

Menulis Boleh menggunakan kosa kata yang sesuai dan pola ayat yang biasa untuk menulis karangan naratif yang mudah yang melibatkan perasaan dan pemikiran.

Boleh menggunakan lingkungan kosa kata yang sesuai dan pola ayat yang berbeza-beza untuk menulis esei yang menggambarkan pengalaman-pengalaman dan perasaan-perasaan atau melahirkan pandangan tentang topik sehari-hari.

Interaksi Lisan

Boleh mengambil bahagian dalam perbualan tentang topik-topik biasa, bertanya untuk penjelasan apabila tidak pasti.

Boleh bertukar-tukar idea yang mudah dalam perbincangan dengan orang lain.

Boleh berinteraksi dengan fasih tentang topik sehari-hari.

Boleh mengambil bahagian dalam perbincangan tentang hal-hal yang menjadi minat peribadi, bertukar-tukar pandangan dengan orang lain.

Interaksi Penulisan

Boleh berkomunikasi melalui e-mel dan surat peribadi yang mudah, menggambarkan peristiwa-peristiwa berkaitan dengan konteks-konteks biasa untuk melahirkan perasaan dan idea.

Boleh berkomunikasi melalui e-mel dan blog, memberikan komen tentang topik sehari-hari, berhubungan dengan menggunakan bahasa dan ekspresi yang sesuai.

LAMPIRAN E



Lampiran E-1

CONTOH ITEM-ITEM PENGUJIAN KEMAHIRAN INTERAKSI PEPERIKSAAN TAMAT SEKOLAH RENDAH (PSLE)

PSLE UNTUK BAHASA IBUNDA (FORMAT SARANAN UNTUK TAHUN 2017)

Kemahiran-kemahiran bahasa

Jenis-jenis Item (2010 PSLE)

Mendengar Ujian Mendengar MCQ (10%)

Bertutur dan Interaksi Lisan

Ujian Lisan: a) Membaca lantangb) Menggambarkan dan memberikan pandangan mudah (20%)

c) Perbualan (5%)

Menulis Esei bertopik ATAU esei bergambar(20%)

Membaca dan Interaksi Penulisan

Aplikasi Bahasa MCQUjian Melengkapkan Teks MCQKefahaman MCQKefahaman Soalan Terbuka(45%)

Nota: 1) Untuk menyelaraskan penilaian dengan matlamat kecekapan yang diingini terdapat 20% pemberatan untuk item-item yang melibatkan kemahiran-kemahiran interaktif.

2) Penggunaan kamus atau e-kamus akan dibenarkan untuk menguji item-tem ‘penulisan’ dan ‘interaksi penulisan.’

Jenis-jenis Item Baharu atau diubah suai untuk memasukkan kemahiran interaksi

(20%)

Melengkapkan dialog MCQ

Melengkapkan Dialog MCQ

Klip Video sebagai rangsanganPelajar akan terlibat dalam perbualan mudah dengan pemeriksa berdasarkan rangsangan video

Membalas Mesej MCQ

Membalas e-mel secara interaktif



Lampiran E-2

(A) Melengkapkan Dialog (MCQ): untuk pelajar memilih respons yang sesuai bagi melengkapkan dialog.

1)

2)

3)

4)

Pilih jawapan yang sesuai berdasarkan dialog yang diberikan.

Fazil : Ibu, boleh Fazil ke rumah Syarul petang ini?Ibu : Untuk apa?Fazil : Hari ini hari lahir Syarul. Fazil dan kawan-kawan ingin memberikan kejutan kepada Syarul. Ibu : Baiklah, tapi jangan pulang lewat, ya.Fazil : ___________________________

Soalan: Apakah jawapan Fazil?(A) Jangan risau, Ibu. Fazil akan pulang awal.(B) Jangan risau, Ibu. Fazil akan pulang selepas itu.(C) Baiklah, Fazil akan pulang dengan kawan-kawan yang lain. (D) Baiklah, Fazil akan pulang selepas memberikan kejutan kepada Syarul.



根据短文的意思，选出适当的答案。

今天，明强回到家里，放下书包后，马上开始做功课。他一做完功课，就去玩电脑游戏。

姐姐回来了，她对明强说：“弟弟，别玩电脑游戏了。你可以让我上网查点资料吗？”电脑游戏太有趣了，明强怎么肯停下来呢。姐姐没办法，只好到同学家去查资料，一直到深夜才回来，害得家人都很担心。这时，明强知道自己错了，又不好意思对姐姐说，所以写了一张字条给姐姐。

问题：以下哪一张字条是明强写给姐姐的？

姐姐：　　请你放心，以后我一定会先把功课做完，才玩电脑游戏。明强

　　　　 8月21日

姐姐：　　你到同学家去找资料，要记得早点儿回家吃晚饭。　明强　　　　　　 8月21日

姐姐：　　我太自私了，害你不能找资料。对不起，请你原谅我。

　　　明强

　　　　　 8月21日

A)姐姐：　　电脑游戏真好玩，下次我一定让你先玩。　

明强　　　　 8月21日

B)

C) D)

(B) Membalas Mesej (MCQ): untuk pelajar memilih jawapan yang sesuai mengikut konteks yang diberikan.



(B) Membalas Mesej (MCQ): untuk pelajar memilih jawapan yang sesuai bagi konteks yang diberikan.

பின்வரும் பகுதியைக் கவனமாகப் படி.

மாறன் பள்ளி முடிந்து வீட்டிற்குத் திரும்பியதும் வீட்டுப்பாடத்தைச் செய்தான். பிறகு, அவன் கணினியில் விளையாடத் தொடங்கினான். அப்போது அவன் அக்கா, “மாறன், நான் வீட்டுப்பாடத்தைச் செய்ய இணையத்தில் சில தகவல்களைத் திரட்ட வேண்டும்,” என்றாள். மாறன் ஆழ்ந்து கணினியில் விளையாடிக்கொண்டிருந்ததால் அவனால் உடனே விளையாட்டை நிறுத்த முடியவில்லை. அக்கா வேறு வழியின்றித் தன் வகுப்புத் தோழியின் வீட்டிற்குச் சென்றாள். அங்கு இணையத்தில் தனக்கு வேண்டிய தகவல்களைப் பெற்றுக்கொண்டு நேரங்கழித்து வீடு திரும்பினாள். இதற்கிடையில், அவள் குடும்பத்தினர் அவளைக் காணாமல் தவித்துப் போயினர். மாறன் தான் செய்தது தவறு என்று அறிந்தும், தன் அக்காவிடம் மன்னிப்புக் கேட்க வெட்கப்பட்டான். எனவே, அவன் அக்காவுக்கு ஒரு குறிப்பு எழுதிக் கொடுத்தான்.

மாறன் எந்தக் குறிப்பை எழுதித் தன் அக்காவிடம் கொடுத்திருப்பான்?

பகுதிக்கு ஏற்ற மிகப் பொருத்தமான விடையைத் தேர்ந்தெடு.

(A) (B)

(C) (D)



仔细阅读下面的通告，然后回答下面的问题。

---------------------------------------------------------------------------------

乐文小学学生团

教师节庆祝会

通告

各位同学：

　　教师节就要来了。为了感谢老师们的教导，我们打算在8月31日举行教师节庆祝会。

今年是我们在小学的最后一年，大家想怎样庆祝这个教师节呢？你有什么好建议，请电

邮给我。我的电邮是[email protected]。

---------------------------------------------------------------------------------

假如你是乐文小学六年级的学生林子聪，请向学长团团长陈光明提出你对庆祝会的建议。

发件人：林子聪<[email protected]>收件人：陈光明<[email protected]>日期：2010年8月5日邮件主题：庆祝教师节

假如你是乐文小学六年级的学生林子聪，请向学长团团长陈光明提出你对庆祝会的建议。假如你是乐文小学六年级的学生林子聪，请向学长团团长陈光明提出你对庆祝会的建议。

(C) Membalas E-mel: untuk pelajar mengarang balasan dalam bentuk tulisan berdasarkan satu teks rangsangan. Pelajar menulis jawapan di dalam templat yang disediakan.

学长团团长陈光明 2010年8月2日

发件人：林子聪<[email protected]>收件人：陈光明<[email protected]>日期：2010年8月5日邮件主题：庆祝教师节

学生在此处作答　　



Baca maklumat yang berikut dan jawab soalan yang mengikutinya.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Kelab Bahasa Melayu Sekolah Rendah Pelangi Sambutan Hari Guru Pemberitahuan

Kawan-kawan sekalian

Hari Guru akan tiba tidak lama lagi. Untuk menghargai guru-guru kita, kami bercadang untuk mengadakan majlis Sambutan Hari Guru pada 31 Ogos.

Tahun ini tahun akhir kita di sekolah rendah. Sekiranya kawan-kawan mempunyai cadangan untuk menyambut Hari Guru, sila e-mel kepada saya cadangan itu. Alamat e-mel saya adalah seperti yang berikut: [email protected].

Mohd Azhar bin Sulaiman Presiden Kelab Bahasa Melayu

2 Ogos 2010-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Sekiranya kamu Nur Atikah Azlan, murid Sekolah Rendah Pelangi, tulis sepucuk e-mel untuk memberikan cadangan kamu.

Daripada : Nur Atikah <[email protected]>Kepada : Mohd Azhar <[email protected]>Tarikh : 5 Ogos 2010Subjek : Sambutan Hari Guru

Murid akan menulis jawapan di dalam ruang yg disediakan.

LAMPIRAN F



Lampiran F-1

PROGRAM-PROGRAM UTAMA CPCLL, MLLPC DAN TLLPC

PROGRAM-PROGRAM UTAMA CPCLL

No Projek Tahun

1 Bengkel dan Seminar untuk guru-guru prasekolah Dianjurkan sejak 2005

2 Membina panduan mengajar tadika Bahasa Cina 2009- 2010

3 Anugerah Guru Cemerlang Prasekolah Bahasa Cina Dianjurkan sejak 2009

4 Aktiviti-aktiviti Mempelajari Bahasa Cina Ibu bapa dan Anak Dianjurkan sejak 2010

5 Menganjurkan Hari Buku Sedunia Acara tahunan sejak 2006

6 Menggalakkan membaca/menubuhkan kelab-kelab membaca/menubuhkan pusat-pusat membaca di CDAC/menyediakan pembaca ke sekolah-sekolah/menganjurkan program membaca dan darmawisata

Dianjurkan sejak 2007

7 Program penulis tamu untuk melatih pelajar yang berbakat Dianjurkan sejak 2007

8 Menganjurkan forum tahunan kesusasteraan yang dihadiri lebih 900 orang pelajar /orang awam


9 Program Pertukaran Pendidikan Luar Negara 2006 – 2008

10 Skim pendedahan persembahan budaya untuk menambah penghayatan budaya dan persembahan seni dalam kalangan pelajar


11 Menganjurkan perkhemahan penyerapan dengan pelajar-pelajar NTU sebagai pemudah cara


12 Program Menulis Lirik di Udara 2010



Lampiran F-2

PROGRAM-PROGRAM UTAMA MLLPC

No Projek Tahun

1 Anugerah Guru Arif Budiman Dianjurkan sejak 2007

3 Bengkel dan Seminar untuk Guru-guru Prasekolah 2007 dan 2010

4 Kuiz Bahasa untuk Sekolah Rendah, Cepat Tepat 2008 dan 2010

5 Peraduan Kuis Bahasa, Kuiz Bidai Dianjurkan sejak 2007

6 Perkhemahan Bahasa Melayu(Sekolah Rendah) Dianjurkan sejak 2007

7 Bengkel Pantun dan Peraduan Pantun untuk sekolah rendah dan Pesta Pantun untuk maktab rendah


8 Bengkel penulisan untuk sekolah menengah dan maktab rendah – lebih 80 orang peserta. Pelajar-pelajar menghasilkan cerpen dan karya-karya yang terpilih diterbitkan.

2007 dan 2009

9 Menganjurkan Peraduan Vodcasts, Lensa Bahasa 2010

10 Kemahiran perdebatan untuk pelajar maktab rendah (perkhemahan, bengkel dan peraduan)


11 Seminar Belia Dianjurkan sejak 2007

12 Bengkel-bengkel Kesusasteraan




Lampiran F-3

PROGRAM-PROGRAM UTAMA TLLCPC

No Projek Tahun

1 Pesta Bahasa Tamil untuk masyarakat – Pelbagai aktiviti dianjurkan untuk menggalakkan penggunaan bahasa Tamil. Pesta ini menerima sambutan baik dengan penyertaan yang menggalakkan.

Acara tahunan sepanjang bulan April

2 Forum bahasa Tamil pertuturan untuk Ibu bapa - 9 forum untuk ibu bapa telah dianjurkan untuk menimbulkan kesedaran tentang kepentingan bahasa Tamil pertuturan. Kira-kira 800 orang ibu bapa Tamil telah mendapat manfaat daripada forum-forum ini.


3 Bengkel-bengkel untuk guru Prasekolah Dianjurkan sejak 2006

4 Program Pengacaraan untuk pelajar-pelajar mengukuhkan kemahiran lisan


5 Bengkel Drama dan penyampaian lisan untuk pelajar Dianjurkan sejak 2006

6 Program Penyerapan untuk pelajar (Chennai, Trichy, Tamil Nadu) Dianjurkan sejak 2007

7 Menyokong penerbitan untuk pembaca bahasa Tamil seperti ‘Symphony of Triumphs’ (kompilasi 20 kisah sebenar rakyat Singapura yang berjaya), terjemahan ‘Vettriyin Natham’ dalam bahasa Tamil dan Buku Besar untuk kanak-kanak bertajuk ‘Engae Vizhunthathu?’


8 Penghasilan Podcast dan Vodcast Dianjurkan sejak 2007

LAMPIRAN G


Laporan Jawatankuasa Semakan Bahasa Ibunda 2010128La

mpi

ran

G

JAD

UA

L S

AR

AN

AN

DA

N K

ER

AN

GK

A W

AK

TU

PE

LA

KS

AN

AA

N

Sara

nan

Uta

ma

Peri

ncia

nPe

ring

kat

Terl

ibat

Ta

hun

Pela

ksan

aan

2011

2012

2013

2014

2015

2016

2017

ME

NY

EL

AR

AS

KA

N P

EN

GA

JAR

AN

DA

N P

EN

ILA

IAN

UN

TU

K M

EN

CA

PAI K

EC

EK

APA

N B

AH

AS

A

Mer

eka

Khas

Kur

ikul

um

untu

k M

emen

uhi L

atar

Be

laka

ng B

ahas

a di

Ru

mah

yan

g Be

rbez

a-be

za

Kajia

n un

tuk

mem

bina

kor

pus

kosa

kat

a ha

rian

dan

stru

ktur

aya

t-

X

Latih

an p

enga

jara

n ya

ng s

istem

atik

bag

i kos

a ka

ta li

san

dan

bent

uk a

yat,

khus

usny

a un

tuk

mur

id-m

urid

sek

olah

ren

dah

yang

mem

erlu

kan

soko

ngan

dal

am m

empe

laja

ri Ba

hasa

Ibun

da

Sem

uaX

Men

ingk

atka

n so

kong

an b

ahan

-bah

an

(con

tohn

ya, p

engg

unaa

n la

gu d

an r

ima,

baha

n-ba

han

mul

timed

ia d

an b

acaa

n ta

mba

han)

unt

uk

mem

enuh

i kep

erlu

an p

rofi l

pel

ajar

yan

g be

rbez

a

Sem

uaX

Men

ggun

akan

Des

krip

tor

Kece

kapa

n un

tuk

Men

ggal

akka

n Ke

maj

uan

Pela

jara

n

Mem

bina

dan

men

gesa

hkan

des

krip

tor

kece

kapa

n di

per

ingk

at-p

erin

gkat

uta

ma

untu

k m

enje

lask

an fo

kus

dan

taha

p pe

ncap

aian

bag

i se

tiap

baha

sa

Sem

ua

Pem

bina

an d

an

Peng

esah

an Peng

halu

san

Mem

bina

bah

an u

ntuk

men

yoko

ng k

eber

kesa

nan

peng

guna

an d

eskr

ipto

r ke

ceka

pan

seba

gai

pand

uan

peng

ajar

an d

an p

embe

laja

ran

Sem

uaX

XX

Men

ggun

akan

Des

krip

tor

Kece

kapa

n un

tuk

Men

ggal

akka

n Ke

maj

uan

Mel

aksa

naka

n ba

han

peng

ajar

an d

an b

ahan

pe

mbe

laja

ran

yang

bah

aru

berd

asar

kan

desk

ripto

r ke

ceka

pan

Sem

ua

Mem

bina

su

kata

n da

n ba

han

peng

ajar

an

Prot

otai

pP1

P2P3



Sara

nan

Uta

ma

Peri

ncia

nPe

ring

kat

Terl

ibat

Tahu

n Pe

rlak

sana

an

2011

2012

2013

2014

2015

2016

2017

ME

NY

EL

AR

AS

KA

N P

EN

GA

JAR

AN

DA

N P

EN

ILA

IAN

UN

TU

K M

EN

CA

PAI K

EC

EK

APA

N B

AH

AS

A

Men

guku

hkan

Kem

ahira

n In

tera

ksi

Latih

an g

uru

untu

k m

engu

kuhk

an

peng

ajar

an k

emah

iran

Inte

raks

iSe

mua

X

Pake

j bah

an-b

ahan

pen

gaja

ran

(ter

mas

uk b

ahan

ICT)

unt

uk m

enyo

kong

pe

mbe

laja

ran

kem

ahira

n In

tera

ksi

Sem

ua

P1-2

S1

-2

JC

P3-4

S3

P5

-6

S4Pe

nggu

naan

Tek

nolo

gi

Mak

lum

at d

an K

omun

ikas

i (IC

T) y

ang

Lebi

h M

elua

s Le

lam

an W

eb p

orta

l lisa

n ba

gi

men

guku

hkan

pem

bela

jara

n lis

anP4

S1

P5

S2-3

P6

S4

Men

yela

rask

an P

enila

ian

dan

Pepe

riksa

an u

ntuk

M

enca

pai K

ecek

apan

Ba

hasa

Men

gena

lkan

item

-item

ujia

n ke

mah

iran

inte

raks

i (ia

itu in

tera

ksi l

isan

dan

penu

lisan

) da

n m

embe

nark

an

peng

guna

an k

amus

dan

e-k

amus

unt

uk

tuga

san

inte

raks

i pen

ulisa

n(co

ntoh

nya,

resp

ons

e-m

el)

Sem

ua

O-

&

A

Leve

l M

TL

B

A-

Leve

l

H1

MTL

O-

&

/N-L

evel

M

TL

PSLE

M

TL

Mem

perk

enal

kan

pepe

riksa

an li

san

bagi

Ba

hasa

Ibun

da L

anju

tan

Perin

gkat

O

O L

evel

H

TML

Men

ggun

akan

klip

-klip

vid

eo s

ebag

ai

rang

sang

an d

alam

pep

erik

saan

lisa

nSe

mua

O-

&

A-

M

TL

‘B’

A-

Le

vel

H1

MTL

N-/

O

Leve

l M

TL a

nd

O le

vel

HM

TL

PSLE

M

TL

Men

ggun

akan

pen

ulisa

n be

rasa

skan

ko

mpu

ter

dala

m b

eber

apa

baha

gian

pe

perik

saan

(be

rmul

a d

enga

n M

TL

B ke

mud

ian

seca

ra p

rogr

esif

untu

k pe

ringk

at la

in)

Men

enga

h da

n M

akta

b Re

ndah

A-

Leve

l M

TL

‘B’

O-

Leve

l M

TL

‘B’

A-

Leve

l H

2 M

TLL



Sara

nan

Uta

ma

Peri

ncia

nPe

ring

kat

Terl

ibat

Tahu

n Pe

laks

anaa

n

2011

2012

2013

2014

2015

2016

2017

SO

KO

NG

AN

TA

MB

AH

AN

UN

TU

K K

UM

PU

LA

N K

HU

SU

S P

EL

AJA

R

Baha

sa C

ina

Lanj

utan

Men

ubuh

kan

seko

lah

Ranc

anga

n Ba

ntua

n Kh

as

(SA

P) y

ang

ke-1

1M

enen

gah

X

Men

guku

hkan

Pro

gram

Bah

asa

Pilih

an (

Cin

a)

deng

an s

iri c

eram

ah d

an m

enam

bah

dana

unt

uk

prog

ram

pen

yera

pan

Mak

tab

Rend

ahX

Men

yedi

akan

pe

ndaf

tara

n ta

mba

han

untu

k Pr

ogra

m P

enga

jian

Dw

ibud

aya(

Cin

a) [

BSP(

C)]

di

perin

gkat

JC1

Mak

tab

Rend

ahX

Mem

ulak

an H

2 Te

rjem

ahan

dan

Lin

guist

ik C

ina

di

seko

lah-

seko

lah

pilih

an

Mak

tab

Rend

ahX

Baha

sa M

elay

u La

njut

an

Men

ubuh

kan

pusa

t Pr

ogra

m B

ahas

a Pi

lihan

dal

am

Baha

sa M

elay

u (E

MA

S) u

ntuk

sek

olah

men

enga

h ya

ng k

e-3

Men

enga

hX

Men

ubuh

kan

pusa

t Pr

ogra

m E

lekt

if Ba

hasa

M

elay

u (M

LEP)

yan

g ke

-3M

akta

b Re

ndah

X

Men

amba

h ju

mla

h bi

asisw

a M

LEP

M

akta

b Re

ndah

X

Men

guku

hkan

pro

gram

MLE

P de

ngan

siri

ce

ram

ah d

an m

enam

bah

dana

unt

uk p

rogr

am

peny

erap

an

Mak

tab

Rend

ahX

Baha

sa T

amil

Lanj

utan

Men

ubuh

kan

Prog

ram

Bah

asa T

amil

Elek

tif

Nas

iona

l (N

ETP)

unt

uk p

erin

gkat

Men

enga

h da

n M

akta

b Re

ndah

di P

usat

Bah

asa T

amil

Um

ar

Pula

var

Men

enga

h/M

akta

b Re

ndah

X

Men

awar

kan

bias

iswa

NET

P ke

pada

pel

ajar

di

perin

gkat

mak

tab

rend

ah y

ang

laya

kM

akta

b Re

ndah

X



Sara

nan

Uta

ma

Peri

ncia

nPe

ring

kat

Terl

ibat

Tahu

n Pe

laks

anaa

n

2011

2012

2013

2014

2015

2016

2017

SO

KO

NG

AN

TA

MB

AH

AN

UN

TU

K K

UM

PU

LA

N K

HU

SU

S P

EL

AJA

R

Baha

sa Ib

unda

B

Men

guku

hkan

Kur

ikul

um B

ahas

a Ib

unda

B

Perin

gkat

OM

enen

gah

X

Men

ingk

atka

n ku

rikul

um B

ahas

a Ib

unda

B

Perin

gkat

A d

enga

n m

odul

-mod

ul t

eras

dan

El

ektif

Mak

tab

Rend

ahX

ME

NY

ED

IAK

AN

PE

RS

EK

ITA

RA

N Y

AN

G K

ON

DU

SIF

UN

TU

K P

EN

GG

UN

AA

N D

AN

PE

MB

EL

AJA

RA

N B

AH

AS

A I

BU

ND

A

Prog

ram

-pro

gram

Pe

ngay

aan

untu

k Pe

laja

r-pe

laja

r Ba

hasa

Ibun

da

Seko

lah-

seko

lah

akan

men

ganj

urka

n pr

ogra

m

dwim

ingg

u Ba

hasa

Ibun

da, p

erkh

emah

an

buda

ya d

an p

rogr

am m

emba

ca b

erst

rukt

ur

untu

k m

enga

yaka

n pe

mbe

laja

ran

Sem

uaX

Jaw

atan

kuas

a-ja

wat

anku

asa

Peng

gala

kan

Baha

sa Ib

unda

Beke

rjasa

ma

deng

an s

ekol

ah-s

ekol

ah u

ntuk

m

enyo

kong

Pro

gram

Dw

imin

ggu

MTL

dan

pr

ogra

m-p

rogr

am p

enga

yaan

Sem

uaX

Men

ganj

urka

n ac

ara-

acar

a Ba

hasa

Ibun

da u

ntuk

m

engg

alak

kan

pem

bela

jara

n da

n pe

nggu

naan

Ba

hasa

Ibun

da d

i lua

r se

kola

h (c

onto

hnya

, ac

ara-

acar

a ke

kelu

arga

an)

-X

Men

inja

u pe

luan

g be

kerja

sam

a de

ngan

indu

stri

med

ia u

ntuk

men

yiar

kan

prog

ram

Bah

asa

Ibun

da k

anak

-kan

ak y

ang

men

arik

-X

Soko

ngan

Dan

a

Men

amba

hkan

sok

onga

n da

na k

epad

a Ja

wat

anku

asa

Peng

gala

kan

Baha

sa u

ntuk

m

enyo

kong

pem

bela

jara

n da

n pe

nggu

naan

Ba

hasa

Ibun

da

Sem

uaX

Pras

ekol

ahM

enye

mak

pan

duan

-pan

duan

kur

ikul

um u

ntuk

m

enye

lara

skan

pem

bela

jara

n Ba

hasa

Ibun

da d

i pr

asek

olah

den

gan

arah

bah

aru

Pras

ekol

ahX



Sara

nan

Uta

ma

Peri

ncia

nPe

ring

kat

Terl

ibat

Tahu

n Pe

rlak

sana

an

2011

2012

2013

2014

2015

2016

2017

ME

NA

MB

AH

BIL

AN

GA

N D

AN

ME

MB

INA K

EU

PAY

AA

N G

UR

U B

AH

AS

A I

BU

ND

A

Men

amba

h Pe

ngam

bila

n G

uru

Sera

mai

500

ora

ng g

uru

Baha

sa Ib

unda

aka

n di

tam

bah

dala

m ja

ngka

mas

a 5

tahu

n-

X

Mem

bina

Sek

umpu

lan

Gur

u Ba

hasa

Ibun

da y

ang

Berp

oten

si

Bias

iswa

Peng

ajar

an L

uar

Neg

ara(

Paka

r)

dibe

rikan

kep

ada

pela

jar

yang

men

dapa

t ke

putu

san

baik

Bah

asa

Ibun

da L

anju

tan

Perin

gkat

O a

tau

Baha

sa Ib

unda

H1

Perin

gkat

A

Mak

tab

Rend

ahX

Men

guku

hkan

Lat

ihan

Pr

aper

khid

mat

an d

an

Dal

am P

erkh

idm

atan

Kerja

sam

a d

enga

n N

IE, P

usat

Bah

asa

Cin

a Si

ngap

ura,

Pusa

t Ba

hasa

Mel

ayu

Sing

apur

a da

n Pu

sat

Baha

sa T

amil

Um

ar P

ulav

ar u

ntuk

m

enin

gkat

kan

pem

bang

unan

pro

fesio

nal g

uru-

guru

Bah

asa

Ibun

da

Sem

uaX

memupuk pelajar aktif dan pengguna cekap · dasar dwibahasa kekal sebagai tunjang dalam sistem...

Documents