TR 1:7:71

UCAPAN PERDANA MENTERI MERANGKAPPENGERUSI MAJLIS PERPADUAN NEGARA,DI MESYUARAT PERTAMA MAJLIS PER-PADUAN NEGARA, DI DEWAN TUNKU ABDUL

RAHMAN PADA 1HB JULAI, 1971

Y.A.B. Tun Timbalan Perdana Menteri, Y.B. Menteri-menteri,Yang Berbahagia Tan Sri-Tan Sri, dan Datuk-datuk, Saudara-saudara sekelian.

Saya syukur dan berasa sukacita dapat mengistiharkan persi-dangan pertama Majlis Perpaduan Negara pada pagi ini.

Seperti yang sama-sama dimaklum, tujuan saya membentukMajlis Perpaduan Negara ini ialah hendak menyambung usaha-usaha baik yang telah kita capai menerusi kedua-dua Majlis Perun-dingan Negara dan Majlis Muhibbah Negara dulu.

Saya sungguh berbangga hasil dari sumbangan kedua Majlisini, keadaan darurat berikutan dari Peristiwa 13 Mei dapatditamatkan dalam tempuh dua puluh satu bulan saja. Kejayaankita mengatasi keadaan genting pada waktu itu dalam tempuhyang begitu singkat amat mengkagumkan terutama setengah-setengah pihak yang meramalkan bahkan ingin melihat runtuhnyafabric masyarakat kita akibat krisis itu.

Saya mengucapkan berbanyak terima kasih kepada saudara-saudara semua yang telah sudi menerima jemputan saya untukmenjadi ahli-ahli Majlis Perpaduan Negara ini. Kesediaan saudara-saudara semua menerima perlantikan ini merupakan satu dorongankepada saya sebagai Perdana Menteri untuk memberikan khidmatbakti negara yang kita kasihi ini. Begitu juga bahawa pemimpin-pemimpin politik dan bijak pandai kita memahami serta mengakuimustahaknya perbincangan-perbincangan mengenai masaalah danperkara-perkara yang berkaitan dengan perpaduan negara dijalan-kan secara tertutup supaya kita dapat menyatakan rasa hati denganikhlas dan berterus terang demi kepentingan negara.

Sebagaimana saya katakan tadi, Majlis Perpaduan Negara iniadalah menyambung peranan yang dahulunya dijalankan olehMajlis Perundingan Negara dan Majlis Muhibbah Negara. Tugas-tugas utama Majlis ini ialah (a) untuk membincangkan apa-apa

234

perkara berkenaan dengan perpaduan negara yang saya fikirkanpatut dirujuk kepada Majlis ini, dan (b) membincangkan denganamnya masaalah-masaalah perpaduan negara dan mengesyorkanlangkah-langkah dan rancangan-rancangan bagi memupuk per-paduan negara. Dengan sebab itu, mengingat pada pengalaman-pengalaman yang telah kita dapati, saya fikirkan baik sebahagianbesar daripada ahli-ahli Majlis ini terdiri daripada bekas ahliMajlis-majlis yang dibubarkan itu.

Saya ingin mengambil kesempatan ini sekali lagi mengucapkanterima kasih kepada saudara-saudara yang telah memberikan jasabakti kepada Mjlis Perundingan Negara dan Majlis MuhibbahNegara dahulu. Sumbangan-sumbangan dan sokongan-sokonganyang telah diberi kepada saya sebagai Pengarah Gerakan Negaraoleh kedua-dua Majlis itu telah membolehkan kita ini menamatkanpemerintahan darurat dan kembali semula kepada KerajaanBerparlimen. Ini adalah satu kejayaan yang tidak dapat dinafikandan adalah suatu yang boleh dibanggakan oleh kita semua.

Saudara-saudara,

Hasil utama yang dicapai daripada persidangan-persidanganMajlis Perundangan Negara dahulu ialah penerimaan suatu konseppanduan bagi masyarakat Malaysia iaitu Rukunegara. Rukunegaraini yang telah diistiharkan oleh DYMM Seri Paduka BagindaYang di-Pertuan Agung pada 31hb Ogos, 1970, sekarang telahditerima dan mula diamalkan oleh rakyat semua. Kerajaan adalahberazam untuk memenuhi segala hasrat yang terjalin di dalamRukunegara dengan berpandukan kepada prinsip-prinsipnya.

Berhubung dengan Majlis Muhibbah Negara pula, Majlis initelah mengatur rancangan-rancangan untuk memulehkan semulakeadaan harmoni dan merapatkan lagi perhubungan antara kaum-kaum di negara kita. Usaha ini mestilah dijalankan terus keranaperasaan muhibbah, persefahaman dan hormat menghormatiantara satu sama lain adalah asas kehidupan dalam mana-manamasyarakat. Perasaan muhibbah dengan sendirinya merupakansatu unsur yang penting bagi perpaduan, lebih-lebih lagi bagimasyarakat yang terdiri dari berbilang kaum seperti di negara kitaini. Oleh kerana itu, saya harap saudara-saudara semua akanmemikirkan serta membincangkan langkah-langkah yang perludiambil oleh Majlis Muhibbah di peringkat negeri, daerah danseterusnya di kampung-kampung dengan tujuan meninggikanperasaan muhibbah di kalangan penduduk setiap lapisan.

235

Dengan hasil-hasil yang dicapai oleh Majlis Perundingan Negaradan Majlis Muhibbah Negara dahulu, saya mempunyai keyakinanpenuh bahawa badan yang menggantikannya, yakni Majlis Per-paduan Negara ini, akan meneruskan kejayaan-kejayaan yangcemerlang itu.

Saudara-saudara,

Seperti yang saya nyatakan tadi, tujuan saya membentuk Majlisini ialah mengadakan foram perbincangan secara tertutup menge-nai masaalah-masaalah negara yang barangkah' berupa sensitif dankerana itu tidak sepatutnya dibincangkan secara terbuka kepadaumum. Akta Asutan tidaklah mungkin dengan sendirinya mele-nyapkan perkara-perkara sensitif. Sesungguhnya, Kerajaan sedarperi mustahaknya mengetahui betul-betul akan rintihan dansungutan-sungutan rakyat, mengkaji dan memeriksanya denganobjektib dan teliti, dan selanjutnya merancang serta mengambiltindakan-tindakan tertentu untuk menyelesaikan masaalah-masa-alah itu. Dengan hakikat inilah saya menjemput saudara-saudara,sebagai pemimpin-pemimpin masyarakat dan bijak pandai meliputiberbagai lapangan pekerjaan, memberikan buah fikiran dan mem-bincangkan masaalah-masaalah itu.

Saudara-saudara,Kejayaan Majlis ini bergantung kepada keikhlasan hati dan

kesediaan saudara-saudara menyatakan pendapat secara jujurdan berterus terang dengan memandang semata-mata untuk kepen-tingan dan faedah Negara keseluruhannya. Hanya dengan kitadapat mengadakan perbincangan dengan jujur dan memberi pan-dangan-pandangan yang objektib kita boleh memberikan maknapenuh kepada Majlis Perpaduan Negara ini.

Berhubung dengan ini, saya ingin menarik perhatian saudara-saudara kepada dua perkara iaitu kebebasan bercakap dan kerah-siaan persidangan Majlis ini. Selama Majlis ini dalam persidangan,saudara-saudara sebagai ahli-ahli Majlis Perpaduan Negara bolehmembincangkan atas perkara-perkara yang dibentangkan kepadaMajlis termasuk perkara-perkara yang melibatkan peruntukan-peruntukan Perlembagaan yang dilindungi oleh Akta Asutan.Patut saya tegaskan juga bahawa perlindungan yang diberi untukmembincangkan perkara-perkara sensitif terbatas hanya semasasaudara-saudara beserta dalam persidangan Majlis ini atau dalammesyuarat-mesyuarat Jawatankuasa yang ditubuhkan, jika perlu,

236

oleh Majlis Perpaduan Negara. Kebebasan itu dengan sendirinyagugur apabila berada di luar persidangan Majlis atau mesyuaratJawatankuasa yang dimaksudkan.

Mengenai kerahsiaan perjalanan Majlis ini pula, saya mintasaudara-saudara mengambil perhatian pada Peraturan 15 dalamJadual Kedua, Peraturan-peraturan (Perlu) Majlis PerpaduanNegara. Segala suratan yang dikelaskan, classified correspondence,segala pandangan yang dinyatakan oleh ahli-ahli dan segala per-jalanan mesyuarat Majlis ini atau pun Jawatankuasa-jawatankuasa-nya adalah rahsia belaka. Saya yakin saudara-saudara akan dapatmemberi kerjasama di atas perkara ini.

Saudara-saudara,

Masaalah "perpaduan" di negara kita sesungguhnya merupakanmasaalah rumit yang barangkali tiada bandingan dengan negara-negara lain. Masaalah ini timbul oleh kerana masyarakat kitaterdiri daripada berbilang kaum yang bukan sahaja berlainanbudaya dan cara hidupnya bahkan juga berbeza-beza dari segitaraf ekonomi dan keadaan tempat tinggal mereka. Masaalah inidirumitkan pula dengan keadaan pengangguran yang semakinmeningkat di kalangan belia-belia kita. Dalam pada itu, kita masihmenempuh proses mencari bentuk keperibadian atau identityMalaysia yang boleh diterima oleh semua keturunan dan golonganrakyat.

Memandang kepada bahaya dan rumitnya masaalah inilah makaKerajaan telah menjadikan "perpaduan negara" sebagai matlamat-nya yang utama dalam Rancangan Malaysia Kedua.

Segala usaha-usaha pembangunan ekonomi, misalnya, adalahdilaksanakan dengan mengambil pertimbangan-pertimbanganperpaduan negara. Dalam konteks negara kita Malaysia, matlamatpembangunan ekonomi dan matlamat perpaduan negara adalahdua matlamat yang tidak dapat dipisahkan kerana kejayaan kitamencapai matlamat pembangunan ekonomi adalah bergantungkepada kejayaan kita dalam usaha-usaha mencapai matlamat per-paduan. Begitu juga keadaannya dengan usaha-usaha mencapaimatlamat perpaduan negara kerana ini tidak akan dapat dicapaisekiranya tidak ada pembangunan ekonomi yang pesat danmenyeluruh di semua peringkat dan lapisan masyarakat.

237

Saudara-saudara,

Masaalah perpaduan negara mestilah juga dihadapi denganrancangan-rancangan jangka panjang, misalnya, menerusi pendi-dikan. Sistem pendidikan perlu ditimbangkan semula samadasempurna atau tidak untuk mencapai matlamat perpaduan.

Sebagaimana saudara-saudara sedia maklum, cara berfikir dancara hidup anak cucu kita dalam jenerasi yang akan datang akanterbentuk mengikut pengalaman mereka serta didikan yang diberidi sekolah-sekolah. Sekiranya mutu serta isi—quality and content—pendidikan kita awasi dengan baik, saya yakin jenerasi yang akandatang akan lebih maju, lebih dinamis dan lebih berpadu lagidaripada yang sudah-sudah.

Saudara-saudara,

Dalam menjalankan usaha-usaha ke arah perpaduan negara,Kerajaan adalah sedar tentang peranan yang boleh dimainkan olehrakyat. Usaha-usaha untuk merapatkan pertalian diantara kaumatau pun usaha-usaha untuk mewujudkan satu bangsa yang ber-satu padu tidak akan berhasil sekiranya sokongan dan penyertaanrakyat tidak diperolehi. Rakyat dari semua lapisan masyarakathendaklah terlebih dahulu mempunyai keazaman serta keikhlasanuntuk menceburkan diri mereka dalam segala usaha ke arah per-paduan negara.

Dalam Iain-lain perkataan, perhubungan di antara kaum tidakdapat dieratkan semata-mata dengan tindakan Kerajaan sahaja.Perpaduan dan harmoni antara kaum tidak akan diperolehi dengantindakan undang-undang, tetapi sebaliknya tumbuh dan berkem-bang dengan spontaneous dari hati sanubari rakyat. Kerajaancuma dapat memberi bimbingan yang positif kepada rakyattentang perkara serta cara-cara yang boleh membawa persefaha-man dan perpaduan kaum. Kerajaan akan terus bertindak untukmemberi bimbingan ini dan merangka dasar-dasar yang berkaitan,tetapi adalah menjadi tanggungjawab dari semua lapisan masyara-kat untuk menentukan samada dasar-dasar ini akan dapat mem-beri hasil yang dikehendaki itu.

Kerjasama rakyat terhadap usaha-usaha perpaduan adalah ker-jasama yang wajib diberikan oleh semua oleh kerana untung nasibnegara kita adalah bergantung kepada perpaduan yang erat diantara rakyat berbilang kaum di negara ini.

238

Saudara-saudara,

Berkaitan dengan peranan yang boleh dimainkan oleh rakyat,saya ingin menghubungkan perkara ini dengan masaalah keselama-tan negara. Malaysia pada masa sekarang ini dan tahun-tahunakan datang, seperti juga negara-negara lain di Asia Tenggara,menempuh satu zaman yang penuh dengan cabaran. Keamananrantau Asia Tenggara adalah bergantung kepada ketentera'mandan keamanan yang terdapat di tiap-tiap negara rantau ini.

Kita di Malaysia masih menghadapi ancaman dari pihak peng-ganas komunis yang menjalankan kegiatan-kegiatan jahat bukansaja di kawasan-kawasan sempadan bahkan menyusup masuk kekawasan-kawasan penempatan masa akhir-akhir ini. Merekamenjalankan kempen-kempen dakyah dan hasutan-hasutan jahatdi kalangan penduduk-penduduk kita yang berbilang kaum,sambil mencari segala peluang untuk menghancurkan perpaduankaum yang ada sekarang ini. Kerana dengan rosaknya pertaliandan perhubungan kaum, mereka dengan lebih mudah akan dapatmenjalankan segala usaha jahat mereka dan mencapai matlamatmerampas kekuasaan di negara ini.

Oleh sebab itu adalah menjadi tanggungjawab rakyat yangterdiri dari berbilang kaum dan dari semua lapisan masyarakatuntuk memelihara semangat perpaduan dan juga untuk meninggi-kan lagi semangat cintakan negara—patriotism—kepada negaraini. Sekiranya tiap-tiap rakyat mempunyai kesetiaan yang tidakberbelah bagi ataupun sense of belonging terhadap negara ini,maka ini akan merupakan satu benteng yang teguh, yang akandapat menahan dan mematahkan sebarang ancaman dari musuh-musuh negara kita.

Saudara-saudara,

Saya telah bayangkan sepintas lalu bahawa masaalah perpaduandi negara kita ini adalah banyak dan kebanyakannya adalah ber-bau perkauman. Oleh itu, saya harap Majlis Perpaduan Negaraakan dapat membincangkan perkara-perkara ini di dalam suasanatenteram dan dengan perasaan ikhlas dan berterus terang. Sayaberseru supaya saudara-saudara menumpukan perhatian padamasaalah-masaalah perhubungan antara kaum dan perpaduannegara dan selanjutnya kemukakanlah rancangan-rancangan prak-tik yang boleh diambil oleh Kerajaan demi kepentingan negara.

239

Saya suka juga menerangkan bahawa Majlis ini adalah berapasebuah Majlis Penasihat yang mempunyai tugas untuk menasihat-kan saya sebagai Perdana Menteri dalam perkara-perkara berkai-tan dengan perpaduan negara. Sebagai Majlis Penasihat, Majlisini tidaklah sama tarafnya dengan badan tertinggi iaitu Parlimen,dan sekali-sekali tidak boleh menggantikannya.

Saudara-saudara,Saya akhiri ucapan ini dengan harapan bahawa kita semua

berazam menjalankan tugas-tugas kita dengan penuh minat dankeyakinan, moga-moga berjayalah kita mencari jalan menuju kearah perpaduan negara. Dengan kerjasama saudara-saudara dandengan hidayat Tuhan Insya Allah akan tercapailah cita-cita sucikita hendak membina satu bangsa yang maju, makmur dan ber-satu padu.

Terima kasih.

240