modul kbs 3093 - unit 1 (1)

1

Pengurusan dan Pentadbiran Pendidikan khas

UNIT 1

AKTA PENDIDIKAN 1996

HASIL PEMBELAJARAN:

Di akhir unit ini, anda diharap dapat:

Konsep pemulihan khas kebangsaan berasaskan kepada Akta Pendidikan 1996.

Definisi pemulihan khas tempatan dan sejarah perkembangannya juga akan

disentuh.

Rasional dan objektif Pendidikan Khas Pemulihan

PENGENALAN

Pendidikan merupakan agenda utama pembangunan sesebuah Negara dan sistem

pendidikan yang baik mampu memberikan pendidikan kepada semua. Oleh itu,

pendidikan yang khusus dan bersesuaian dengan keperluan dan kebolehan kanak-

kanak yang pelbagai juga perlu disediakan. Pendidikan khas adalah pendidikan

yang direka cipta dan dirancang untuk kanakkanak istemewa. Di Malaysia,

pendidikan pemulihan khas telah disediakan untuk membantu murid

mengatasi masalah kelemahan menguasai kemahiran asas membaca, menulis dan

mengira

Menjelaskan tentang isi kandungan Akta Pendidikan 1996

mengaitkan kesan akta kepada perkembangan program pemulihan khas

menjelaskan konsep pemulihan khas

Menghuraikan sejarah perkembangan pendidikan pemulihan khas di

Malaysia

Menjelaskan rasional dan objektif pendidikan khas pemulihan

Menjelaskan Akta Pendidikan 1996.

2


(3m). Tanpa bantuan, mereka akan gagal membina keyakinan diri untuk belajar dan

mencari pengalaman dalam memasuki alam pekerjaan.

Bagi mengelakkan pembaziran dalam pendidikan, penerokaan lebih awal terhadap

bentuk pendidikan pemulihan yang lebih berkesan amat diperlukan untuk membantu

murid yang lemah meningkatkan potensi diri mereka supaya mampu menjadi

warganegara yang berguna pada masa hadapan. Agensi yang terlibat dalam

pembangunan warga istemewa di Malaysia ialah Kementerian Kesihatan,

Kementerian Pembangunan Wanita, Keluarga dan Masyarakat, Kementerian

Pengajian Tinggi dan Kementerian Sumber Manusia.(Jamila K.A Mohemed, 2005)

Murid khas ataupun kanak-kanak yang istimewa merupakan sekumpulan murid yang

kurang upaya dan mengalami masalah pembelajaran. Mereka memerlukan

pendidikan dan perkhidmatan khusus bagi memperkembangkan potensi dan

kemajuan kendiri.Pendidikan khas merujuk kepada pengajaran yang direka khas

bagi melengkapkan keperluan seseorang kanak-kanak yang luar biasa dan

memerlukan bahan-bahan pengajaran khas, teknik pengajaran yang luar biasa serta

kemudahan-kemudahan yang tertentu (Hallahan & Kauffman, 1986).

Pendidikan khas juga merupakan pendidikan yang menyediakan keperluan

pendidikan khas murid (Akta Pendidikan, 1996). Sekolah khas pula ialah sekolah

yang menyediakan pendidikan khas yang ditetapkan melalui peraturan-peraturan di

bawah Seksyen 41.

APAKAH AKTA PENDIDIKAN 1996

Akta Pendidikan Pendidikan 1996 merupakan lanjutan dan pembaharuan dari Akta

Pelajaran 1961 bertujuan memantapkan sistem pendidikan kebangsaan sejajar

dengan kehendak dan cita-cita Malaysia untuk menjadi pusat kecemerlangan

pendidikan yang bermutu tinggi dan bertaraf dunia. Akta Pendidikan 1996

menampilkan kesinambungan kepada hasrat dan dasar pendidikan yang sedia ada.

Akta ini berpaksi kepada perakuan-perakuan utama Penyata Razak 1956 yang

menjadi asas dasar pendidikan kebangsaan. Akta baru ini juga banyak mengekalkan

peruntukan yang masih relevan daripada Akta Pelajaran 1961. Tujuan

http://ms.wikipedia.org/w/index.php?title=Akta_Pelajaran_1961&action=edit&redlink=1



http://ms.wikipedia.org/wiki/Malaysia

http://ms.wikipedia.org/wiki/Penyata_Razak_1956

3


menggubalkan Akta Pendidikan 1996 untuk memperluaskan skop dan

memperkenalkan perundangan mengenai pendidikan.

AKTA PENDIDIKAN 1996

Akta Pendidikan 1996 atau juga dikenali sebagai Akta 550 merupakan suatu akta

untuk mengadakan peruntukan undang-undang bagi pendidikan dan perkara-

perkara yang berkaitan dengannya.

Akta ini diwujudkan khusus bagi menggantikan Akta Pelajaran 1961 yang bertujuan

untuk memantapkan sistem pendidikan untuk generasi akan datang sejajar dengan

hasrat untuk menjadikan Malaysia sebagai pusat kecemerlangan pendidikan yang

berkualiti serta bertaraf dunia. Walaupun Akta Pendidikan 1996 adalah satu akta

baru, tetapi masih merupakan kesinambungan kepada dasar pendidikan yang sedia

ada.

Akta ini masih berpaksikan kepada perakuan-perakuan utama Penyata Razak 1956

yang menjadi asas kepada Dasar Pendidikan Kebangsaan selama ini. Justeru itu,

Akta Pendidikan 1996 telah mengekalkan banyak peruntukan Akta Pelajaran 1961

yang didapati masih relevan. Sebaliknya yang didapati tidak lagi relevan telah

digugurkan.

Tujuan Akta Pendidikan 1996 adalah untuk memperluaskan skop serta

memperkemaskinikan perundangan pendidikan yang sedia ada. Akta ini telah

mengambilkira aspirasi, kehendak dan kepentingan semua kaum masyarakat

majmuk di Malaysia. Akta ini telah memperkenalkan banyak peruntukan

perundangan (legislative provision) untuk memenuhi hasrat Wawasan 2020 serta

menangani cabaran pada abad ke-21.

Falsafah Pendidikan Kebangsaan telah dijadikan landasan dalam pembentukan Akta

Pendidikan 1996 setelah mengambilkira saprasi dan pandangan semua pihak.

Konsep sistem pendidikan kebangsan telah dimantapkan melalui akta ini iaitu

meliputi semua peringkat persekolahan dan semua kategori sekolah di Malaysia.

4


Secara amnya, Akta Pendidikan 1996 mengandungi 156 seksyen yang dibahagikan

kepada 16 Bahagian seperti berikut:

(1) Bahagian 1 Permulaan;

(2) Bahagian 2 Pentadbiran;

(3) Bahagian III Majlis Penasihat Pendidikan Kebangsaan;

(4) Bahagian IV Sistem Pendidkan Kebangsaan;

(5) Bahagian V Penilaian dan Peperiksaan;

(6) Bahagian VI Pendidikan Tinggi;

(7) Bahagian VII Institusi Pendidikan Swasta;

(8) Bahagian VIII Pendaftaran Institusi Pendidikan;

(9) Bahagian IX Pendaftaran Guru;

(10) Bahagian X Jemaah Nazir Sekolah;

(11) Bahagian XI Kewangan;

(12) Bahagian XII Rayuan;

(13) Bahagian XIII Peraturan-Peraturan;

(14) Bahagian XIV Kesalahan dan Penalti;

(15) Bahagian XV Pelbagai;

(16) Bahagian XVI Peralihan dan Pemansuhan.

Secara umumnya Falsafah Pendidikan Kebangsaan telah dijadikan landasan dalam

pembentukan Akta Pendidikan 1996 setelah mengambilkira saprasi dan pandangan

semua pihak. Konsep sistem pendidikan kebangsan telah dimantapkan melalui akta

ini iaitu meliputi semua peringkat persekolahan dan semua kategori sekolah di

Malaysia.

Dalam Akta Pendidikan ini, konsep sistem pendidikan kebangsaan dimantapkan

dengan meliputi semua peringkat persekolahan dari peringkat pra sekolah hingga ke

peringkat pendidikan tinggi, dan meliputi semua kategori sekolah, iaitu sekolah

kerajaan , sekolah bantuan kerajaan dan sekolah swasta.

Kedudukan Bahasa kebangsaan diperkukuhkan dengan memperuntukkannya

sebagai bahasa pengantar utama dalam sistem pendidikan kebangsaan. Ini

5


diperkuatkan lagi dengan menjadikan bahasa tersebut sebagai mata pelajaran yang

wajib diajar di semua sekolah dan institusi pendidikan. Kurikulum semua jenis dan

kategori sekolah akan selaras dengan kehendak negara apabila Kurikulum

Kebangsaan, yang diperuntukkan dalam Akta Pendididkan 1996 wajib diguna oleh

semua pihak.

Murid-murid dari semua jenis dan kategori sekolah akan disediakan untuk

mengambil peperiksaan yang ditetapkan oleh kerajaan dan oleh itu akan

memudahkan kita menggunakan penilaian atau pengukuran yang sama tentang

pencapaian murid-murid dari sekolah-sekolah di negara kita.Pendidikan Islam akan

diperluaskan utnuk meliputi murid-murid Islam di semua kategori sekolah termasuk

sekolah swasta dan diperkukuhkan dengan menjadi pelajaran tersebut sebagai

salah satu daripada pelajaran teras di sekolah-sekolah. Dengan adanya peruntukan

yang membolehkan Menteri Pendidikan menubuhkan dan menyenggara tadika,

maka dari keluarga yang kurang berada di bandar-bandar, akan berpeluang

mendapat pendidikan prasekolah yang menjadi asas yang baik bagi memulakan

pendidikan rendah. Mutu Program pendidikan di semua tadika juga akan dapat

dipertingkatkan kerana tadika-tadika ini akan diwajibkan menggunakan Garis

Panduan Kurikulum Prasekolah yang dikeluarkan oleh Kementerian Pendidikan.

Sejajar dengan penumpuan terhadap usaha membudayakan pendidikan

sains dan teknologi, pendidikan teknik akan dipertingkatkan di sekolah menengah

teknik dan politeknik. Akta Pendidikan 1996 memudahkan sekolah vokasional

ditukartarafkan ke sekolah teknik, manakala politeknik boleh mengadakan program

kerjasama dengan mana-mana institusi, perbadanan atau organisasi perindustrian

untuk mengendalikan kursus teknik atau vokasional atau program latihan, termasuk

program pertukaran. Politeknik juga boleh mengadakan program bekembar bagi

kursus peringkat diploma dan ijazah dengan institusi-institusi pendidikan tinggi,

sama ada dalam negeri atau luar negeri.

Pendidikan guru akan dapat diperrkukuhkan dengan adanya peruntukan yang

membolehkan Kementerian Pendidikan mengadakan progam pendidikan guru bukan

sahaja di peringkat sijil, tetapi juga di peringkat diploma dan ijazah, iaitu secara

berkembar.

6


Pendidikan swasta akan dapat berkembang secara lebih sistematik dengan adanya

peruntukan yang spesifik bagi mengawal taraf pendidikan dan perjalanan institusi-

institusi tersebut. Dalam pada itu, institusi pendidikan swasta juga boleh dikehendaki

mengadakan pengajaran Bahasa Kebangsaan, Pengajian Malaysia dan Pendidikan

Islam atau Moral untuk memupuk semangat cintakan negara dan nilai-nilai murni.

Pendidikan khas akan diberi perhatian yang lebih dengan adanya peruntukan

yang cukup bagi pendidikan tersebut. Menyedari bahawa Malaysia adalah sebuah

negara berbilang kaum, dan berdasarkan pemuafakatan politik yang telah dibuat

oleh pemimpin-pemimpin negara yang dahulu, Akta Pendidikan 1996 mengambilkira

kepentingan semua kaum dengan cara mengekalkan status quo sekolah

rendah jenis kebangsaan dan juga 60 buah sekolah Cina swasta. Di samping

itu Unified Examination yang diambil oleh sekolah-sekolah ini serta lembaga

pengelola sekolah conforming dan sekolah mission dikekalkan.

Akta Pendidikan 1996 juga turut memperuntukkan pengajaran bahasa suku kaum di

negara ini sekiranya didapati munasabah dan praktik diadakan. Kelas-kelas agama

seperti bible classes tidak diperlukan mendaftar di bawah Akta Pendidikan 1996.

HUBUNGAN AKTA PENDIDIKAN 1996 DENGAN PEKEMBANGAN

SEJARAH NEGARA

Akta pendidikan 1996 merupakan satu kesinambungan dengan Akta Pendidikan

1961, sebagai sebuah Akta untuk melihatkan negara yang memunyai masyarakat

majmuk hidup bersatu padu di bawah satu bumbung demokrasi melalui

perlembagaan yang telah dibuat sebegitu rupa. Dalam suasana masyarakat majmuk

yang mempunyai"ethno-centristic" yang masyarakatnya mempunyai pelbagai

agama, budaya dan fahaman "Cultural pluralism" tentunya perkara yang berkaitan

dengan perpaduan nasional perlu diambil perhatian dari semasa ke semasa. Unutk

mewujudkan proses pemasyarakatan ini, Pendidikan adalah merupakan satu

kaedah terpenting. Mendaulatkan satu bahasa sebagai bahasa kebangsaan untuk

semua kaum adalah termasuk dalam ciri ini.

7


Sebagai sebuah negara yang mempunyai pelbagai bahasa dan kaum, adalah amat

wajar bahasa Melayu telah dipilih untuk menjadikan bahasa kebangsaan atau

bahasa rasmi negara. Dalam soal ini sepanjang tempoh negara kita merdeka

sampai ke hari perkara ini amat diambil perhatian. Melalui Akta Pendidikan 1996

dengan jelas telah menyentuh tentang perkara ini.

Kesan dari tinggalan penjajahan British dahulu merupakan amat payah untuk

kita selesaikan, kerana masyarakat Tanah Melayu pada waktu itu dibentuk dengan

sengaja oleh British untuk kepentingan politik mereka. Dasar pecah dan perintah

yang dijalankan itu, menyebabkan pemimpin-pemimpin negara sampai sekarang

terpaksa memikirkan jalan tebaik untuk mencapai perpaduan. Dalam aspek ini,

adalah diharapkan semoga melalui Akta Pendidikan 1996 dapat membaiki dan

memantapkan perpaduan semua kaum di negara kita.

Hasrat, perancangan dan strategi reformasi pendidikan yang terjelma melalui

Penyata Razak dan Rahman Talib dulu telah menampakkan kejayaan . Walaupun

tidak sepenuhnya. Dengan cara menjadikan bahasa Melayu sebagai bahasa

perantaraan di sekolah-sekolah dengan jelas kepada kita hasrat kerajaan untuk

menyetukan kaum dengan menggunakan bahasa Melayu dan satu bentuk kurikulum

yang sama.

Ekoran dari Akta Pendidikan 1961 telah lahirnya Universiti Kebangsaan

Malaysia(1971) yang menjadi bahasa Melayu sebagai bahasa pengantar. Hal ini

telah menampakkan bahasa Melayu bukan sahaja untuk dijadikan bahasa untuk

pembinaan pemuafakatan tetapi juga sebagai bahasa ilmu. Menjelang tahun 1983,

semua kursus di institusi pengajian tinggi (sastera, Sains, Kejuruteraan, Perubatan ,

Undang-undang dan sebagainya) dikehendaki diajar dalam bahasa Melayu kecuali

beberapa kursus yang dilonggarkan penggunaan bahasa pengantar itu. Hal ini

kerana semua pelajar yang memasuki universiti-universiti selepas itu adalah

daripada aliran Melayu. Ini semua adalah wujud hasil dari kesinambungan dari Akta

Pendidikan 1961 dan berdasarkan Laporan Tun Hussein Onn (1971).

8


Berikut adalah kronologi kedudukan bahasa Melayu sebagai bahasa di sekolah-

sekolah:

1. Merupakan mata pelajaran wajib di sekolah rendah dan menengah.bahasa

pengantar darjah Satu

2. Semua sekolah Inggeris ditukar menjadi sekolah Rendah Kebangsaan

3. Bahasa pengantar tingkat 1

4. Bahasa pengantar tingkatan VI aliran sastera

5. Bahasa pengantar jurusan sastera tahun satu di universiti

6. Bahasa pengantar tingkatan VI aliran sains

7. Bahasa pengantar semua peringkat persekolahan

8. Bahasa pengantar semua kursus di universiti.

Perkembangan pendidikan hendaklah sejajar dengan perkembangan negara.

Lantaran itu masyarakat kian maju sesuai dengan penggunaan sains dan teknologi.

Malaysia sebagai sebuah negara baru tidak kecuali untuk merebut peluang dan

berjalan seiring dengan negara-negara lain. Maka satu pendekatan dalam

pendidikan harus diambil, dikaji dan dibina semula. Sejaran negara telah

berkembang ke era Sains dan tekonolgi. Oleh itu pelajaran dan kurikulum

pendidikan haruslah berkembang selari untuk memenuhi guna tenaga dan dan

melahirkan masyarakt yang berilmu pengatahuan. Beberapa buah sekolah yang

bercorak teknik dan vokasional telah ditubuhkan.

Kini negara telah mula melangkah ke tahap yang ketiga, dari dunia pertanian,

dunia teknologi, kini zaman dunia teknologi maklumat ( zaman global) yang memerlu

kepakaran dan kecanggihan yang tersendiri. Oleh itu amat sesuai dengan adanya

peruntukan-peruntukan tertentu yang menyentuh berkenaan dengan insititusi yang

berbentuk teknik dan vokasional, kedudukan maktab perguruan, universiti dan

sebagainya. Kesemuanya di berikan peranan dan kuasa-kuasa tertentu untuk

meningkatkan mutu pendidikan negara sesuai dengan hasrat dan falasafah

pendidikan negara kita.

9


Kini, Melalui Akta Pendidikan 1996, bukan lagi hanya mahu melihat dalam aspek

perpaduan semata-mata tetapi merupakan satu akta yang berupa agenda negara

yang perlu ditunaikan kerana bukan sahaja ke arah memupuk masyarakat bersatu

padu, tetapi turut menjadikan masyarakat Malaysia sebagai masyarakat penyayang

dan berkahlak mulia. Lantaran itu wjudnya sekolah-sekolah khas seperti yang telah

dinyatakan dalam akta tersebut. Dengan memberi peruntukan-peruntukan tertentu

terhadap institusi pendidikan kita, maka akan lahirlah masyarkat yang serba maju

dan serba boleh . Untuk pengisian agenda negara bukanlah mudah seperti yang

termaktub dalam Akta Pendidikan ini tetapi memerlukajian dari semasa ke semasa

agar ia tetapi sesuai dan mana-mana yang tidak sesuai dalam akta ini perlu

diperbetulkan mengikut kesesuaian.

Perbezaan Dan Persamaan Antara Akta Pendidikan 1996 Dengan Akta

Pelajaran 1961

1. Landasan dan wawasan

Di dalam Akta Pendidikan 1996 dengan jelas memberitahu kepada kita bahawa

dasar pendidikan adalah berlandaskan kepada hasrat wawasan 2020 dan

Falsafah Pendidikan Negara. Ini dijelaskan seperti berikut:

DAN BAHAWASANYA tujuan pendidikan adalah untuk membolehkan

masyarakat Malaysia menguasai ilmu, kemahiran dan nilai murni yang

diperlukan dalam dunia yang berdaya saing tinggi serta bersifat global, kesan

daripada perkembangan pesat sains, teknologi dan maklumat.

DAN BAHAWASANYA pendidikan mempuunyai peranan penting dalam

menjayakan wawasan negara demi utnuk mencapai taraf negara maju

sepenuhnya dari segi kemajuan ekonomi, keadilan sosial, dan kekuatan rohani,

moral dan etika, ke arah mewujudkan suatu masyarakat yang bersatupadu,

demokratik, liberal dan dinamik.

DAN BAHAWASANYA Dasar Pendidikan Kebangsaan adalah berlandaskan

Falsafah Pendidikan Kebangsaan yang dizahirkan seperti berikut:

10


"Pendidikan di Malaysia adalah suatu usaha berterusan ke arah lebih

memperkembangkan potensi individu secara menyeluruh dan bersepadu untuk

melahirkan insan yang seimbang dan harmonis dari segi intelek, rohani, emosi

dan jasmani berdasarkan kepercayaan kepada Tuhan. Usaha ini adalah untuk

menzahirkan warganegara Malaysia yang berilmu pengetahuan,

berketerampilan, berkhlak mulia, bertanggungjawab dan berkeupayaan

mencapai kesejahteraan diri serta memberikan sumbangan terhadap

keharmonian dan kemakmuran keluarga, masyarakat dan negara." (Akta

Pendidikan 1996)

Di dalam Akta Pelajaran 1961 kita dapati falsafahnya tidak tertulis dan tidak jelas.

Yang kita dapati hanyalah untuk menyatukan kaum di Malaysia selari dengan

masyarkat yang berbilang kaum. Ini dapat dilihat dalam Dasar Pelajaran

Kebangsaan mengikut Laporan Razak yang menjadi asas kepada Akta Pelajaran

1961:

"Tujuan Dasar Pelajaran di dalam negeri ini ialahh bermaksud hendak

menyatuukan budak-budak daripada semua bangsa di dalam negeri ini

dengan menggunakan bahasa kebangsaan sebagai bahasa pengantar yang

besar, walapun perkara ini tiada dapat dilaksanakan dengan serta-merta

melainkan hendaklah diperbuat dengan beransur-ansur."

(Penyata Razak, Perenggan 12)

2. Sistem Pendidikan Kebangsaan di semua peringkat

Seksyen 15 dan 16 dalam Akta Pendidikan 1996 telah memperjelaskan tentang

Sistem Pendidikan Kebangsaan. yang meliputi semua peringkat dan jenis

sekolah atau institusi pendidikan kecuali sekolah ekspatriat.

"The National Education System shall comprise –

pre-School education;primary education;secondary education;post-secondary

education; and higher education,but shall not include education in expatriate

schools.

( Education Act 1996, sec.15)

11


"There shall be three categories of educational institutions in the National

Education System , namely – government educational institutions;government-

aided educational isntitutions; and private educational institutions.

(Educational Act 1996, sec. 16)

Manakala dalam Akta Pelajaran 1961 menyebut bahawa Sistem Pendidikan

Kebangsaan hanyalah meliputi sekolah atau institusi pendidikan kerajaan atau

bantuan sahaja.

"For the purpose of this act, the stages of statutory education system shall be

as follws:

primary education;lower secondary education;upper secondary education;

education in the educational institutions referred to in paragraph (a) to (d) of

section 25.

(Education Act 1961, Sec.19)

3. Kedudukan Bahasa Kebangsaan

Dalam hal ini kedua-dua akta telah dinyatakan. Dalam Akta Pandidikan 1996

dijelaskan dalam seksyen 17 tentang kedudukan Bahasa Kebangsaan

sebagai bahasa pengantar utama di semua sekolah atau institusi kecuali di

Sekolah Jenis Kebangsaan atau lain-lain sekolah yang diberi pengecualian.

Di sini soal bahasa telah diperkukuhkan.

" (1) The National language shall be the main medium of instruction in all

educational institutions in the National Education System except an national-

type school established under section 28 or any other educational intitution

exempted by Minister from this section.

(Education Act 1996, Sec. 17)

Manakala dalam Akta Pelajaran 1961 Bahasa Kebangsaan adalah bahasa

pengantar sekolah kebangsaan dan sekolah menengah kebangsaan sahaja.

12


4. Kurikulum Kebangsaan

Dalam Akta Pendidikan 1996, seksyen 18 memperuntukkan semua sekolah

perlu mengikut kurikulum kebangsaan melainkan yang dikecualikan.

Sedangkan dalam Akta Pelajaran 1961, tiada langsung peruntukan.

" (1) The Minister shall prescribe a curriculum to be known as the National

Curriculum which, subject to subsection (3), shall be used by all schools in the

National Education System."

(Education Ac 1996, Sec.18)

5. Peperiksaan Awam

Dalam seksyen 19 Akta Pendidikan 1996 telah memperuntukkan semua

sekolah menyediakan murid untuk peperiksaan awam, melainkan yang

dikecualikan. Manakala dalam Akta Pelajaran 1961 pula tiada peruntukan

diberi.

"Every School shall prepare its pupils for examinations prescribed by or unfer

this Act or any regulations made under this Act unless otherwise exempted by

or under this Act.


6. Bahasa Kebangsaan Sebagai Mata Pelajaran Wajib

Seksyen 17(2), Akta Pendidikan 1996 memperuntukkan Bahasa Kebangsaan

sebagai mata pelajaran wajib di semua sekolah.

(2) Where the main medium of instruction in an educational institution is other

than the national language , the national language shall be taught as a

compulsory subject in the educational institution.


Manakala dalam Akta Pelajaran 1961, Bahasa kebangsaan adalah wajib bagi

sekolah-sekolah yang dibiayai oleh kerajaan dan bantuan kerajaan sahaja.

13


7. Pengajaran Bahasa Cina dan Bahasa Tamil

Dalam seksyen 2 Akta Pendidikan 1996 telah memperuntukkan pengajaran

bahasa Cina dan Bahasa Tamil di Sekolah Kebangsaan dan Sekolah

Menengah Kebangsaan boleh diadakan dengam satu syarat : jika ada

permintaan 15 orang ibu bapa atau lebih. Dengan ini lebih mudah

mengadakan kemudahan bagi pengajaran bahasa Cina dan Bahasa Tamil.

Manakala Dalam Akta Pendidikan 1961, Bahasa Cina dan Bahasa Tamil

boleh diajar dengan dua syarat:

a) ada permintaan dari 15 orang ibu bapa

b) jika didapati munasabah dan praktik.

Di sini menampakkan kepada kita bahawa Akta Pendidikan 1996 lebih mudah

mengadakan kemudahan bagi pengajaran Bahasa Cina dan Bahasa Tamil.

8. Bahasa Kaum Asli

Akta Pendidikan 1996 telah memperuntukkan pengajaran bahasa kaum asli

dengan dua syarat:

a) jika ada permintaan dari 15 ibu bapa

b) jika didapati munasabah dan praktik

Melalui peruntukan ini , telah memberi pengiktirafan kepada bahasa kaum

Bumiputera untuk diperkembangakan.

Manakala dalam Akta Pelajaran 1961 tiada diperuntukkan.

(ii) the indigenous languages shall be made avaiable if it reasonale and

practicable so to do and if the parents of at least fifteen pupils in the school so

request;


14


9. Kategori Sekolah

Seksyen 16 Akta Pendidikan 1996 memperuntukkan sekolah atau institusi

pendidikan dibahagi kepada tiga kategori : kerajaan, Bantuan kerajaan dan

swasta. Manakala dalam Akta Pelajaran 1961 institusi pendidikan atau

sekolah dibahagikan secara tidak langsung kepada dua kategori iaitu bantuan

penuh (termasuk kerajaan dan bukan milik kerajaan) dan swasta.

Klasifikasi institusi pendidikan di bawah Akta Pendidikan 1996 lebih

memudahkan pentadbiran khususnya berkaitan dengan sekolah kerajaan dan

bantuan kerajaan.

10. Menubuh dan meyenggara tadika

Dalam seksyen 21 Akta Pendidikan 1996, memberi kuasa kepada Menteri

untuk menubuh dan menyenggara tadika, sedangkan dalam Akta Pelajaran

1961 perkara ini tidak begitu jelas. Seksyen ini perlu untuk membolehkan

kementerian mengadakan kemudahan prasekolah kepada kanak-kanak

khususnya masyarakat luar bandar dan berpendapatan rendah.

"The Minister may subject to the provisions of this Act establish and

maintain kindergartens"

(Education Act 1996, Sec. 21)

11. Kurikulum untuk Tadika

Dalam seksyen 22 Akta Pendidikan 1996 memperuntukkan garis panduan

kurikulum untuk tadika bagi menyelaraskan pendidikan di peringkat tersebut

dan wajib digunakan oleh semuua tadika. Manakala dalam Akta Pelajaran

1961, garis panduan ini tidak wajib digunakan bagi semua tadika

12. Tempoh Pendidikan Rendah

Akta Pendidikan 1996 menyebut dengan jelas bahawa pendidikan rendah

adalah antara 5 hingga 7 tahun (lihat Seksyen 29). Dengan adanya

15


peruntukan ini, dapat menampung keperluan murid cerdas, sederhana dan

lembab.

Dalam Akta Pelajaran 1961 tempoh pendidikan rendah adalah 6 tahun.

Dalam akta ini tempohnya agak ketat.

"A national or national-type school established under this Act shall provide

a course of primary education designed for duration of six years but which

may be completed within to seven years"


"national primary school", or Sekolah kebangsaan, means a fully-assited

primary school –providing a six-year course of primary edducation

appropriate for children between the ages of six and eleven years;"


13. Pendidikan Lepas Menengah

Seksyen 33, Akta Pendidikan 1996, memperuntukkan pendidikan lepas

menengah di Sekolah Menengah Kebangsaan , kolej atau mana-mana

institusi pendidikan lain. Melalui Seksyen ini boleh manampung dengan jelas

kelas tingkatan 6, kelas matrikulasi dan sebagainya. Dalam Akta Pelajaran

1961, tiada peruntukan yang jelas tentang pendidikan lepas menengah.

14. Politeknik Boleh Mengadakan Kerjasama

Akta Pendidikan 1996 seksyen 37, membolehkan politeknik mengadakan

program kerjasama dengan mana-mana institusi, perbadanan atau organisasi

perindustrian.Manakala seksyen 38 membolehkan politeknik mengadakan

kursus pengajian atau program latihan bersama peringkat sijil atau lain-lain

kelayakan dengan mana-mana universiti atau institusi pendidikan lain.

Seksyen 37 dan 38 ini amat diperlukan untuk memenuhi keperluan

pembangunan tenaga manusia, berteraskan matematik, sains dan teknologi

serta informasi. Dengan ini wawasan 2020 akan menjadi kenyataan dan

16


selaras denga itu juga akan lahirnya sebagai sebuah negara maju setanding

dengan negara-negara maju yang lain.

Tiada Peruntukan berkenaan dengan perkara ini dalam Akta Pelajaran 1961.

15. Pendidikan Khas

Selaras dengan sebuah negara yang mahu mewujudkan masyarakat

penyayang, maka dalam Akta Pendidikan 1996 telah diperuntukkan dalam

seksyen 40, yang membolehkan Menteri mengadakan pendidikan khas di

sekolah khas atau di mana-mana sekolah rendah atau menengah.

Sedangkan dalam Akta Pelajaran 1961, perkara ini tidak jelas.

16. Maktab Perguruan

Melalui seksyen 47 (1) , membolehkan maktab perguruan (maktab

pendidikan) mengadakan kursus peringkat ijazah, diploma atau sijil dan

mengadakan program kerjasama dengan universiti atau institusi pendidikan

tinggi lain. Melalui seksyen ini, selaras dengan hasrat untuk

mempertingkatkan kualiti tenaga pengajar, di sekolah-sekolah. Khususnya

hendak memupuk kepada pengeluaran guru-guru sains, matematik dan IT

yang lebihh banyak selaras dengan kehendak dan perkembangan negara

dengan menubuhkan sekolah bestari dan perkembangan teknologi maklumat

yang menjadi sebahagian dari unsur kemajuan dan ketamadunan sesebuah

negara khususnya Malaysia.

Dalam Akta Pelajaran 1961, peruntukan mengenai pendidikan guru adalah

terlalu umum.

17. Pengajaran Agama Islam

Dalam Seksyen 50, Akta Pendidikan 1996 , memperuntukkan supaya

Pendidikan Islam wajib diajar di semua sekolah termasuk sekolah swasta bila

17


terdapat 5 atau lebih murid Islam. Ini amat penting untuk syiar dan nilai-nilai

murni yang sejagat.

Dalam Akta Pelajaran pula menyebut bahawa Pendidikan Islam diwajibkan

apabila terdapat 15 orang atau lebih murid di sekolah kerajaan dan bantuan

kerajaan sahaja.

18. Larangan tentang Pengendalian Peperiksaan

Seksyen 69, Akta Pendidikan 1996 mengkehendaki semua pihak yang

menganjurkan peperiksaan awam mendapatkan kebenaran dari Pengarah

Peperiksaan. Tujuan seksyen ini ialah untuk mengesan peperiksaan yang

dijalankan oleh pihak luar dan melindungi calon-calon dari tertipu dan

mendapat sijil-sijil atau apa-apa anugerah yang tidak diiktiraf oleh kerajaan.

Perkara yang berkaitan dengan sekyen ini tiada diperuntukkan dalam Akta

Pelajaran 1961.

19. Lembaga Pengelola

Peruntukan dalam seksyen 62, Akta Pendidikan 1996 , membolehkan

Lembaga pengelola sekolah kerajaan yang tidak berfungsi lagi dimansuhkan

kecuali bagi sekolah Jenis Kebangsaan dan sekolah-sekolah tertentu.

Lembaga Pengelola Sekolah Jenis Kebangsaan Cina Kerajaan dikekalkan

atas permintaan mereka . Lembaga Pengelola Sekolah Bantuan Kerajaan

dan Sekolah Swasta memang dikekalkan kerana masih diperlukan.

Dalam Akta Pelajaran 1961, semua kategori sekolah termasuk sekolah

kerajaan perlu menubuhkan lembaga pengelola.

18


20. Program "Twinning" dan "Lingkage"

Dalam seksyen 77 Akta Pendidikan 1996 telah memperuntukkan bahawa

isntitusi pendidikan swasta yang menjalankan program "twinning" dan

"lingkage" hendaklah mendapat kebenaran bertulis dari Menteri terlebih

dahulu. Tujuan seksyen ini ialah untuk mengawal institusi-institusi pendidikan

tinggi swasta yang sedang pesat menjalankan program "twinning" dan

lingkage", selain dari pada memudahkan ke arah Malaysia sebagai "Centre of

Education Excellence".

Dalam Akta Pelajaran 1961, tiada peruntukan tentang perkara ini.

21. Kuasa Untuk menyiasat

Seksyen 136 Akta Pendidikan 1996 memberi kuasa kepada Pendaftar untuk

menyiasat, seksyen 137 kuasa untuk masuk tanpa waran, seksyen 138

memulakan dan mejalankan pendakwaan serta kuasa untuk mengkompaun

kesalahan. Dalam ketiga-tiga seksyen ini, Ketua Pendaftar atau seorang

pegawai awam yang diberikuasa bagi maksud itu secara bertulis oleh Ketua

Pendaftar atau seorang pegawai polis yang berpangkat tidak rendah dari

Inspektor mempunyai kuasa dalam ketiga-tiga perkara dalam ketiga-tiga

sekyen tadi.

Seksyen-syeksen ini akan membolehkan Pendaftar Besar bertindak dengan

lebih cepat dan berkesan terhadap pihak-pihak yang melakukan kesalahan

bagi mengawal kepentingan masyarakat pengguna.

Dalam Akta Pelajaran 1996, tiada peruntukan-peruntukan seperti ini. Ini

adalah merupakan satu pembaharuan untuk memudahkan penyiasatan dan

tindakan diambil kepada mereka yang melanggari akta ini

19


PROGRAM PEMULIHAN KHAS

Program Pemulihan Khas telah dilaksanakan oleh Kementerian Pelajaran Malaysia

(KPM) semenjak tahun 1960an bagi membantu murid-murid di sekolah rendah yang

menghadapi masalah khusus dalam pembelajaran iaitu menguasai kemahiran asas

membaca, menulis dan mengira ( 3M ). Pada tahun 1983, sistem pendidikan

Malaysia telah memperkenalkan Kurikulum Baru Sekolah Rendah (KBSR).

Kurikulum baru ini merupakan satu usaha untuk kembali semula kepada asas

pendidikan dengan memberi fokus kepada 3M dan murid-murid yang tidak

menguasainya dibantu melalui Program Pemulihan Khas. Pengajaran dan

pembelajaran pada Tahap 1 (Tahun 1-3) akan membolehkan guru-guru

mengenalpasti murid-murid yang mempunyai masalah penguasaan asas 3M.

Seterusnya pihak sekolah berusaha menyediakan Program Pemulihan Khas bagi

mengatasi masalah penguasaan asas 3M.

Fokus ke arah membasmi masalah 3M ini turut termaktub di dalam teras ketiga :

Memperkasakan Sekolah Kebangsaan dan teras keempat :

Merapatkan Jurang Pendidikan dalam Pelan Induk Pembangunan Pendidikan

(PIPP) 2006–2010 . Melalui kedua-dua teras ini, beberapa pelan tindakan dirancang

untuk memastikan murid-murid menguasai kemahiran asas 3M pada tahap 1. KPM

akan memperkasakan Program Pemulihan Khas dengan menaik taraf kelas

pemulihan dan menyediakan guru pemulihan khas terlatih yang mencukupi termasuk

di Sekolah Kurang Murid (SKM).

DEFINISI DAN KONSEP PENDIDIKAN PEMULIHAN

Berbagai-bagai pendapat telah diberikan oleh ahli-ahli pendidik Barat dan tempatan

mengenai takrifan pendidikan pemulihan. Antara definisi awal ialah definisi yang

dikemukakan oleh Blair (1956). Menurut beliau pengajaran pemulihan ialah satu

bentuk pengajaran yang bertujuan untuk membaharui teknik pengajaran dan

20


pemelajaran untuk mengikis segala kebiasaan dan amalan yang tidak sesuai bagi

murid-munid lambat. Selain

definisi pendidik dan Barat, terdapat juga definisi yang telah diubahsuaikan oleh ahli

pendidik tempatan mengikut keperluan tempatan.

Bagi Evans (1955) pula, pengajaran pemulihan dianggap sebagai ‘the ambulance of

educational system’. Oleh itu pengajaran ini tidak boleh diambil kira sebagai satu

pekerjaan atau pengajaran yang dilakukan secara mengejut, mendadak atau

digunakan pada waktu kecemasan sahaja. Pengajarannya perlu dirancang dan

disusun dengan rapi berdasarkan aspek-aspek kelemahan munid.

Berdasarkan Collins (1961), pengajaran pemulihan ialah satu bentuk pengajaran

yang mengutamakan mata pelajaran asas. Malah beliau menegaskan pengajaran ini

ialah satu kaedah pengajaran yang istimewa bagi murid-murid yang gagal dalam

mata pelajaran asas di sekolah seperti membaca, menulis dan mengira. Collins telah

menyimpulkan pendidikan pemulihan sebagai;

‘special education treatment of children found to befailing in the basic school

subjects of reading, spelling and number’..

Pringle (1966), berpendapat pengajaran pemulihan mempunyai pendekatan khas

yang diperlukan oleh semua murid yang mundur dalam satu-satu mata pelajaran

serta berkemahuan dan berkebolehan belajar, melalui latihan yang sistematis dan

dapat memenuhi keperluan-keperluan mereka.

Definisi di atas disokong pula Brennan (1974), yang mengatakan bahawa

pengajaran pemulihan ialah pengajaran untuk penyesuaian dan pembetulan bagi

murid-murid yang didapati menghadapi masalah dalam pembelajaran. Menurut

beliau;

‘Remedial education is regarded as the kind of education required to meet

needs

which are the result of learning disabilities, that is learning failure which cannot

be

21


explained by any reference to inadequacies in the pupils enviromental situation

or life experience’.

Menurut Tansley (1967) pengajaran pemulihan ialah satu bentuk pengajaran

yang mengutamakan langkah-langkah yang benar-benar teliti dan sistematis bagi

membolehkan pengajaran pemulihan dijalankan dengan tersusun. Bagi Albewhite

(1977), yang mengatakan pengajaran pemulihan ialah suatu bentuk pengajaran

yang diperlukan oleh kanak-kanak yang bersifat ketidakupayaan yang disertai oleh

gangguan - gangguan emosi.

Sharifah Alwiah Alsagoff ( 1983 ), berpendapat pemulihan ialah satu tindakan

khusus yang diambil untuk mengatasi keperluan pendidikan murid yang mengalami

kesusahan dari segi pembelajaran dalam darjah khas di sekolah biasa, di pusat

khusus yang dihadiri oleh murid secara sambilan, dalam kumpulan yang diasingkan

daripada sekolah biasa, dan dalam darjah untuk pengajaran khusus oleh guru

pemulihan. Menurut Ishak Harun & Koh Boh Boon (1983), Pemulihan ialah

Perkhidmatan khas untuk memenuhi keperluan-keperluan kanak-kanak yang

menghadapi masalah-masalah pembelajaran di sekolah-sekolah biasa.

Menurut laporan Asia and Pacific Programme of Educational Innovation for

Development (1987) yang disediakan oleh Kementenian Pendidikan Malaysia,

pengajaran pemulihan ialah: a process in which children with learning problems are

given practical alternatives and effective approaches (programme) in education.

Manakala Bahagian Sekolah-sekolah, Kementenian Pendidikan dalam pekeliling

KP (BS) 8502I5IPKIJ1d. V (26) bertanikh 8 Januani 1986 telah mendefinisikan

pengajaran pemulihan sebagai satu usaha dalam pendidikan untuk mengatasi

masalah pembelajaran murid-murid lemah di sekolah-sekolah rendah, khususnya

ditumpukan kepada kemahiran asas membaca, menulis dan mengira, di bawah

kelolaan guru-gunu pemulihan yang telah menerima latihan khas dalam bidang ini.

Ini bermakna pengajaran pemulihan adalah satu proses pengajaran dengan

pendekatan yang lebih berkesan, praktikal bagi munid-munid yang menghadapi

masalah pemelajaran. Pusat Perkembangan Kunikulum Kementerian Pendidikan

Malaysia (1984), dalam konteks KBSR Program Pemulihan merupakan langkah-

22


langkah khusus yang dijalankan untuk membantu murid yang menghadapi masalah

pemelajaran tertentu dalam kemahiran asas membaca, menulis dan mengira.

Mereka ini hendaklah dipulihkan sebaik sahaja masalah tersebut dapat dikesan dan

ditentukan.

KONSEP PENDIDIKAN PEMULIHAN

Program Pendidikan Pemulihan Khas ialah satu usaha mengatasi masalah murid

yang menghadapi kesulitan pembelajaran khususnya dalam menguasai kemahiran

asas membaca, menulis dan mengira sebagai kemahiran asas yang menjadi focus

KBSR. Ia memerlukan tindakan-tindakan pendidikan khas yang digunakan untuk

memenuhi keperluan-keperluan kanak-kanak murid-murid yang menghadapi

kesulitan terhadap kemahiran-kemahiran 3M. Murid-murid pemulihan menghadiri

kelas khas dalam sekolah biasa, atau kelas pemulihan khas secara sambilan, atau

menyertai kumpulan yang diundurkan dari kelas biasa untuk diajar oleh seorang

guru pemulihan.(National Association for Remedial Education ‘NARE’ Great Britain -

1977)

Menurut Mat Nor Husin dan Jais Sahok 1990, konsep pendidikan pemulihan

khas ialah pendidikan yang diberikan kepada murid-murid yang gagal di peringkat

bilik darjah kerana tidak menerima isi pelajaran seperti pencapaian rakan sebaya

mereka yang tidak bermasalah. Bersandarkan kepada pendapat tersebut pendidikan

pemulihan khas dapat dirumuskan sebagai satu perkhidmatan yang diadakan

khusus untuk murid–murid yang menghadapi kesulitan pembelajaran khususnya

dalam menguasai satu-satu kemahiran asas seperti membaca, menulis dan mengira

yang merupakan fokus utamadalam Kurikulum Baru Sekolah Rendah” .

Bagi Koh Boh Boon 1982, konsep pendidikan pemulihan adalah lebih terbatas

yang lebih khusus sifatnya kerana ia bertujuan membaiki kelemahan

pembelajaran.Ia melibatkan murid-murid lambat, iaitu mereka yang lembab dan

gagal menguasai kemahiran-kemahiran yang diajar oleh guru dalam kelas biasa

berbanding dengan murid-murid lain.

23


Pendidikan pemulihan merupakan lanjutan daripada sebahagian pendidikan

imbuhan. Ia dikenali juga sebagai ‘remedial education’ di dalam bahasa Inggeris iaitu

suatu bentuk pendidikan khas kepada kanak-kanak atau pelajar yang menghadapi

masalah atau kesulitan pembelajaran dalam mata-mata pelajaran tertentu sahaja.

Pendidikan pemulihan adalah satu bentuk pendidikan untuk membetulkan sesuatu

yang kekurangan atau membetulkan sesuatu yang tidak betul atau sesuatu

yangcacat.Pendidikan Pemulihan dalam KBSR ialah proses pengajaran dan

pembelajaran yang khusus untuk murid-murid yang menghadapi masalah atau

kesukaran belajardalam menguasai satu-satu kemahiran membaca, menulis dan

mengira. Konsep Pemulihan KBSR ialah ia dilaksanakan dalam kelas biasa

mengikut mata pelajaran yang tertentu. Kumpulan-kumpulan akan dibentuk dan

murid yang menghadapi masalah dalam kemahiran 3 M akan dibimbing dan

dipulihkan bagi menguasai kemahiran tersebut. Murid-murid ini dibimbing dan

dipulihkan oleh guru mata pelajaran tersebut dengan mendapat khidmat nasihat

daripada Guru Pendidikan Pemulihan Khas. (BukuPanduan Am KBSR - 1982)

Pendidikan Pemulihan Khas berbeza daripada pendidikan atau pengajaran

biasa. Guru yang mengajar kelas pemulihan khas merupakan guru yang terlatih di

institusi yang menyediakan kursus-kursus pendidikan pemulihan seperti di universiti,

maktab perguruan mahu pun institut pendidikan guru sama ada dalam negara atau

luar negara. Hasilnya guru pemulihan khas mempunyai kepakaran yang khusus bagi

mengatasi masalah yang dihadapi oleh murid-murid yang lemah. Kelas pemulihan

selalunya lebih kecil daripada kelas biasa. Aktiviti yang dijalankan juga menjurus

kepada kelemahan murid. Keluasan kelas pemulihan khas adalah bergantung

kepada kekosongan bilik darjah. Peringkat awal pelaksanaan ada kelas pemulihan

khas hanya terdiri daripada satu ‘bay’ atau berada di lorong laluan. Tetapi kini kelas

pemulihan khas telah mengalami transformasi dan mempunyai kelengkapan yang

terbaik bagi menghasilkan kelas yang kondusif yang mampu menjana perubahan

kepada murid-murid pemulihan bagi mengatasi kelemahan mereka.

Konsep pendidikan pemulihan khas seterusnya ialah pengajaran pemulihan

adalah berdasarkan kepada diagnosis kelemahan dan kesulitan yang dihadapi oleh

murid-murid tersebut. Sebelum mereka di tempatkan di kelas pendidikan pemulihan

24


khas mereka akan mengikuti prosedur-prosedur seperti yang terdapat dalam carta

alir pelaksanaan program pendidikan pemulihan khas seperti mengenal pasti murid

yang menghadapi masalah pembelajaran dan membuat penilaian awal atas mereka.

Pendekatan secara individu, misalnya mengadakan kelas khas yang kecil dan

kurikulum yang anjal yang boleh diubahsuai bagi membolehkan murid-murid ini

menguasai kemahiran membaca, menulis.dan mengira. Dalam mengajar sesuatu

kemahiran , guru pendidikan pemulihan khas hendaklah mempermudahkan gerak

kerja dalam proses pengajaran dan pembelajarannya supaya murid boleh

melaksanakannya, mendapat kepuasan dan menguasai kemahiran yang diajar.

SEJARAH PERKEMBANGAN PENDIDIKAN PEMULIHAN KHAS DI

MALAYSIA

Sejarah Pendidikan Pemulihan Dalam Negara telah bermula pada tahun 1965

apabila 3 orang guru telah dihantar untuk mendapatkan latihan di England dalam

bidang pendidikan pemulihan. Sehingga 1968, seramai 9 orang guru telah mendapat

latihan di luar negara. Sebelum program pendidikan pemulihan di Malaysia bermula,

satu kajian rintis telah dilakukan di sembilan buah sekolah rendah di seluruh

Malaysia. Projek ini telah bermula di awal tahun 1967 dan berakhir pada tahun 1970.

Hasil kajian yang dijalankan terhadap sekolah-sekolah tersebut didapati Program

Pendidikan Pemulihan sangatlah diperlukan bagi membantu kanak-kanak yang

menghadapi masalah pembelajaran.

Bertentangan dengan keperluan semasa, kerajaan telah membekukan

pengambilan guru mengikuti kursus bidang pendidikan pemulihan pada tahun 1968

hingga 1974. Walaubagaimana pun ia telah diaktifkan kembali setelah Laporan

Murad 1971, mendapati 25% murid-murid sekolah rendah telah tercicir. Peratusan

yang agak tinggi ini telah menyedarkan kerajaan tentang kepentingan murid-murid di

sekolah-sekolah rendah menguasai kemahiran-kemahiran 3M iaitu membaca,

menulis dan mengira yang terdapat di Program Pendidikan Pemulihan. Pada tahun

1975 seminar yang pertama mengenai pendidikan pemulihan telah diadakan di

Universiti Malaya. Pada tahun yang sama Pusat Perkembangan Kurikulum (PPK),

25


Kementerian Pendidikan Malaysia telah menjalankan projek percubaan dalam

Pendidikan Imbuhan untuk sekolah rendah di dua belas buah sekolah dengan

menggunakan strategi pendidikan pemulihan yang dikendalikan oleh guru kelas

biasa.

Murid-murid yang terlibat dalam projek adalah yang menghadapi masalah

pembelajaran ringan dalam Bahasa Melayu, Matematik dan Bahasa Inggeris. Murid-

murid yang menghadapi masalah pembelajaran yang kompleks diserahkan kepada

guru pemulihan khas. Projek Pendidikan Imbuhan ini lebih menekankan kepada

kanak-kanak yang kurang bernasib baik dan daripada status ekonomi sosial yang

rendah. Mereka diberi bantuan dari segi makanan tambahan, pinjaman buku teks

dan program pembangunan masyarakat. Walau bagaimanapun projek ini tidak

berjaya kerana kanak-kanak lain yang mendapat faedah dan menyebabkan masih

ada lagi kanak- kanak yang tercicir. Projek ini dihentikan dan digantikan dengan

Pendidikan Pemulihan Khas.

Bagi keperluan tenaga pengajar di dalam program ini, pada tahun yang sama

Kementerian Pendidikan Malaysia mengadakan Kursus Dalam Cuti (KDC). Peserta-

peserta kursus adalah terdiri dari guru-guru terlatih dari sekolah-sekolah rendah.

Rancangan kursus adalah seperti berikut :-

i. 2 minggu dalam cuti penggal pertama

ii. 2 minggu dalam cuti penggal kedu

iii. 4 minggu dalam cuti penggal ketiga

Matlamat utama kerajaan melalui Kementerian Pendidikan Malaysia (KPM) adalah

untuk menyediakan setiap sekolah rendah dengan guru pemulihan yang terlatih.

Ekoran dari itu beberapa Maktab Perguruan di seluruh negara telah menyediakan

kursus tersebut.

Kursus pertama dimulakan di Maktab Perguruan Ilmu Khas, Kuala Lumpur pada

tahun 1977. Kursus ini adalah kursus satu tahun. Seterusnya pada tahun 1981 KPM

telah mengadakan kursus dalam cuti penggal persekolahan. Kursus-kursus jangka

pendek juga diperkenalkan untuk menampung kekurangan guru-guru pemulihan.

26


Usaha yang telah dilakukan bagi membantu murid-murid ini ternyata belum

mencukupi. Laporan akhbar Berita Harian keluaran 27 November 2007 menyatakan

kira-kira 100,000 murid Tahun Satu tidak dapat menguasai 3M iaitu membaca,

menulis dan mengira sudah tentu mengejutkan.

Laporan ini sangat membimbangkan KPM kerana jika tidak ditangani ia akan

menjejaskan pencapaian keputusan peperiksaan Ujian Penilaian Sekolah Rendah

(UPSR), Penilaian Menengah Rendah (PMR) dan Sijil Persekolahan Malaysia (SPM)

kelak. Berdasarkan keadaan ini, Kementerian Pelajaran Malaysia telah mengambil

inisiatif menganjurkan Kursus Perguruan Lepas Ijazah (KPLI) secara sepenuh masa,

Latihan Perguruan Berasaskan Sekolah (LPBS) secara kursus dalam cuti dan diikuti

Program Ijazah Sarjana Muda Perguruan bermula pada bulan Januari tahun 2009.

RASIONAL DAN OBJEKTIF PENDIDIKAN PEMULIHAN.

Pengajaran pendidikan pemulihan khas adalah untuk memastikan semua murid

Tahap 1 menguasai kemahiran asas 3M seperti yang terdapat dalam buku Garis

Panduan Pelaksanaan Program Pendidikan Pemulihan Khas, Kementerian

Pelajaran Malaysia. Berdasarkan kepada buku garis panduan tersebut, ia lebih

menjurus kepada memenuhi keperluan murid-murid yang gagal mengikuti proses

pengajaran dan pembelajaran dalam kelas biasa. Dalam erti kata lain semua murid

Tahap 1 harus dan mampu menguasai kemahiran asas iaitu membaca, menulis dan

mengira. Ini bermakna murid-murid Tahap 1 mesti mencapai kompetensi yang

disasarkan oleh Kementerian Pelajaran Malaysia.

Penguasaan kemahiran asas 3 M perlu bagi murid -murid yang lemah ini dapat

meneruskan pembelajaran mereka di kelas biasa. Sekiranya mereka belum lagi

menguasai kemahiran ini, pasti akan menjejaskan mereka untuk bersaing dengan

rakan sekelas mereka bagi mencapai tahap kompetensi yang terbaik. Di dalam kelas

pemulihan di kelas biasa (KBSR/KSSR) mereka dikendalikan oleh guru-guru mata

pelajaran dan rakan sebaya mereka selain dari bantuan dari Guru Khas Pemulihan.

27


Program pendidikan pemulihan khas juga bertujuan untuk membina keyakinan diri

yang positif terhadap pembelajaran. Di dalam program pemulihan yang dijalankan

peluang yang luas dibuka ke arah memotivasikan diri bagi meningkatkan keyakinan

diri terhadap kebolehan dan bakat yang mereka miliki. Dengan terbinanya jati diri

secara tidak langsung murid-murid pemulihan ini akan dapat mengatasi masalah

penguasaan kemahiran asas seperti yang disasarkan oleh Kementerian Pelajaran

Malaysia. Ia juga boleh menggalakkan perkembangan potensi dan minat mereka

dalam pelajaran ke tahap yang lebih maju.

Program pendidikan pemulihan khas juga dapat mengurangkan bebanan

masalah yang dihadapi oleh murid-murid lemah melalui bantuan guru dan pihak-

pihak yang berkaitan seperti guru kelas, guru mata pelajaran, guru pemulhan khas,

ibu bapa, dan komuniti setempat. Bebanan masalah yang dihadapi oleh murid

pemulihan ini akan dapat diatasi seandainya setiap pihak mempunyai jaringan

kerjasama yang jitu antara satu sama lain dan memberi komitmen yang tinggi bagi

mencapai hasrat semua pihak. Melalui program pendidikan pemulihan khas murid-

murid yang lemah juga berpeluang untuk mendapat hak yang sama seperti yang

dinikmati oleh rakan-rakan sebaya dengan melibatkan diri dalam aktiviti-aktiviti sosial

sama ada di dalam dan di luar bilik darjah. Kegagalan murid untuk turut serta dalam

aktiviti sosial di sekolah dapat diatasi setelah mereka melalui program pendidikan

pemulihan khas di sekolah. Justeru itu murid-murid pemulihan ini akan mendapat

layanan dan kemudahan yang sesuai dengan tahap kebolehan mental mereka tanpa

wujudnya kecurigaan dan kebimbangan oleh pihak-pihak tertentu. Tindakan ini

bukan sahaja dapat membantu merealisasikan hasrat pihak Kementerian Pelajaran

Malaysia meningkatkan mutu pendidikan malahan juga secara tidak langsusng

dapat membantu mengatasi masalah disiplin yang ditimbulkan oleh murid-murid

yang tercicir ini.

RUMUSAN

Program pendidikan pemulihan khas juga dapat mengurangkan bebanan

masalah yang dihadapi oleh murid-murid lemah melalui bantuan guru dan

28


pihak- pihak yang berkaitan seperti guru kelas, guru mata pelajaran, guru

pemulhan khas, ibu bapa, dan komuniti setempat.

Bebanan masalah yang dihadapi oleh murid pemulihan ini akan dapat diatasi

seandainya setiap pihak mempunyai jaringan kerjasama yang jitu antara satu

sama lain dan memberi komitmen yang tinggi bagi mencapai hasrat semua

pihak

Akta pendidikan 1996 memantapkan lagi pelaksanaan pemulihan khas di

Malaysia dan disokong lagi akta OKU 2007.

Sejarah perkembangan memperlihatkan keupayaan pemulihan dilaksanakan

secara lebih berkesan.

RUJUKAN

Dean, J. (1996) Managing Special Needs in the Primary School. London: Routledge

Hallahan, D.P & Kaufman, J.M (1997). Exceptional Children: Introduction to Special

Education (7th ed.) Needham Heights M.A: Allyn & Bacon

Henley, M,, Ramsey, R. & Algozzine, R. (1999). Teaching Students with Mild Disabilities.

USA: Allyn & Bacon

Lewis, R.B & Doorlag, D.H (2003). Teaching Special Student: In general education

classroom (6th. Ed.) Ohio: Prentice Hall

Polloway, E. & Patton, J. (1997). Strategies for Teaching Learners with Special Needs. Ohio:

Merrill

modul kbs 3093 - unit 1 (1)

Documents