karangan pa stpm

7/29/2019 Karangan pA Stpm

1/12

http://goaypastpm.wordpress.com/2010/07/15/karangan-isu-orang-pelarian/

eeeeee

Karangan: Isu Orang Pelarian

Posted on July 15, 2010 | 1 Comment

Contoh tajuk karangan:

Bincangkan punca tercetusnya masalah orang pelarian di sesebuah negara dan sarankan langkah-

langkah mengatasi masalah ini.

Orang Pelarian: Kehidupan Penuh Ketidaktentuan

Baru-baru ini wakil Bernama Melati Mohd Ariff menemu bual Alan Vernon, Pesuruhjaya TinggiBangsa-Bangsa Bersatu untuk Pelarian (UNHCR) di Malaysia di mana beliau menyentuh beberapa isu

berhubung pelarian dan mereka yang ingin mendapatkan suaka politik

Berikut ialah rencananya:

Malaysia sebenarnya mempunyai sejarah yang panjang dalam soal pelarian.

Siapa yang dapat melupakan isu pelarian Vietnam orang bot yang mendarat dengan begitu

ramainya di negara ini, mencari perlindungan daripada pemerintahan Komunis sebaik berakhirnya

Perang Vietnam pada April 1975.

Kira-kira 250,000 pelarian Vietnam diproses di khemah pelarian di Pulau Bidong (sebuah pulau kecil

di Terengganu) sebelum kebanyakan mereka diterima negara ketiga termasuk Amerika Syarikat,

Kanada, Australia, Perancis, New Zealand, Sweden, Finland, Denmark dan Norway.

Kira-kira 9,000 pelarian Vietnam kembali ke Vietnam dengan bantuan UNHCR.

Malahan selepas khemah Pulau Bidong ditutup pada Oktober 1991, Malaysia masih menjadi

tumpuan serta tempat perlindungan untuk pelarian daripada beberapa negara lain sehingga ke hari

ini.
http://goaypastpm.wordpress.com/2010/07/15/karangan-isu-orang-pelarian/http://goaypastpm.wordpress.com/2010/07/15/karangan-isu-orang-pelarian/http://goaypastpm.wordpress.com/2010/07/15/karangan-isu-orang-pelarian/


2/12

Pelarian ialah masalah sejagat. Berdasarkan statistik, hampir setiap negara terjejas dengan pelarian

dan Malaysia tidak terkecuali.

Ia akan berterusan sebagai satu masalah tetapi lebih mudah menanganinya jika semua negarabekerjasama.

Negara terbesar yang menghasilkan pelarian yang memberi kesan kepada Malaysia pada masa ini

ialah Myanmar dan fenomena ini berlarutan lebih 10 hingga 15 tahun, Alan Vernon, 56,

Pesuruhjaya Tinggi Bangsa-Bangsa Bersatu untuk Pelarian (UNHCR) di Malaysia memberitahu

Bernama dalam wawancara di pejabatnya di Bukit Petaling di sini baru-baru ini.

UNHCR memulakan operasi di Malaysia pada 1975 di mana pada peringkat awalnya untuk

menangani masalah pelarian Vietnam. Ia juga membantu kerajaan Malaysia dalam menerima dan

menempatkan semula lebih 50,000 orang Islam Filipina yang lari dari Mindanao ke Sabah pada 1970-

an dan 1980-an.

UNHCR juga membantu kerajaan dalam menempatkan semula beberapa ribu orang Islam Cham dari

Kampuchea pada tahun 1980-an dan beberapa ratus pelarian Bosnia pada 1990-an.

STATISTIK PELARIAN

Menurut Vernon, terdapat kira-kira 50 juta pelarian di seluruh dunia.

Di Malaysia, terdapat sekitar 88,100 pelarian dan mereka yang ingin mendapatkan suaka politik

berdaftar dengan pejabat UNHCR sehingga penghujung Mei 2010. Mereka ini diberi kad UNHCRsebagai tanda pengenalan diri.

Daripada jumlah itu, 81,600 ialah dari Myanmar terdiri daripada kira-kira 38,900 suku kaum Chin,

18,900 Rohingya, 6,400 orang Muslim Myanmar, 3,800 Mon, 3,600 Kachin dan selebihnya minoriti

etnik lain dari Myanmar.

Lebih ramai lagi pergi ke Thailand dan negara itu berkemungkinan mempunyai empat hingga lima

juta pelarian dari Myanmar memandangkan kedua-dua negara berkongsi sempadan.


3/12

Untuk datang ke Malaysia, mereka perlu mengharungi pelbagai pahit getir. Mereka juga datang ke

negara ini kerana mereka tahu mereka boleh hidup di sini, jika tidak, sudah tentu mereka tidak akan

berbuat demikian.

Jadi saya fikir Malaysia adalah mangsa kepada kejayaannya. Jika ekonomi negara ini teruk, mungkin

rakyat negara ini juga akan menjadi pelarian, kata Vernon.

Seramai 6,600 pelarian dan mereka yang mencari suaka politik lain ialah dari negara seperti Sri Lanka

(3,500 pelarian), Somali (930), Iraq (580) Afghanistan (530) dan Palestin (200).

Dari segi jantina, 70 peratus pelarian dan mereka yang mencari suaka politik ialah lelaki sementara

30 peratus perempuan.

Terdapat juga pelarian dan pencari suaka politik yang tidak berdaftar dan jumlah mereka

dianggarkan sekitar 10,000 orang.

Untuk rekod, pelarian ialah mereka yang diiktiraf sebagai pelarian sementara pencari suaka politik

ialah mereka yang datang ke pejabat UNHCR untuk menuntut taraf pelarian.

Pencari suaka politik akan ditemu bual dan kes mereka dikaji berdasarkan maklumat UNHCR

mengenai negara mereka sebelum sebarang keputusan dibuat sama ada mereka boleh diiktiraf

sebagai pelarian.

TIDAK DI KHEMAH

Satu perkara yang elok tentang pelarian di Malaysia, seperti yang disuarakan Vernon ialah mereka

tidak tinggal di dalam khemah.

Komuniti pelarian tinggal di kawasan perumahan kos rendah di seluruh negara, dan sering kali

bilangan yang besar terpaksa berkongsi tinggal di dalam ruang yang sempit.


4/12

Kadang kala orang berfikir khemah adalah penyelesaian yang baik untuk pelarian tetapi pada

dasarnya tinggal di khemah pelarian akan menambahkan lebih banyak penderitaan.

Lagi pun banyak isu jika diletakkan mereka di khemah, ramai nanti bergantung kepada bantuan,kebajikan dan penjagaan.

Sering kali juga apabila khemah pelarian diwujudkan, ia akan berpanjangan berbanding situasi lain

kerana khemah mempunyai kehidupan yang tersendiri, jelas Vernon yang menyandang jawatan

wakil UNHCR di Malaysia sejak November 2008.

Pembabitan Vernon dalam isu pelarian sebenarnya bermula sejak 1978 lagi ketika beliau mengajar diAmerika Syarikat.

Beliau menyertai UNHCR pada 1987 dan menyandang jawatan Pegawai Penempatan Semula

Bersekutu di pejabat lapangan UNHCR, Kuala Terengganu (1987-1991). Sepanjang kariernya dengan

UNHCR, beliau juga pernah ditempatkan di Sri Lanka dan Geneva.

Menurut Vernon, kerajaan Malaysia mengambil langkah positif dengan tidak menyekat pergerakanpelarian yang bererti mereka boleh berusaha untuk mencari nafkah bagi menyara keperluan

kehidupan mereka.

PELARIAN DAN PENDATANG

Bagaimanapun, Vernon mahu rakyat Malaysia memahami bahawa pelarian bukan pendatang dan

terdapat perbezaan yang amat ketara antara keduanya.

Pelarian, jelas beliau tidak memilih untuk meninggalkan tanah air mereka tetapi sebaliknya dipaksa

berbuat demikian.

Menurut definisi UNHCR, pelarian ialah orang yang mempunyai ketakutan yang berasas akan

ditindas atas sebab pendapat politik, etnik, agama atau keahlian dalam sesebuah kumpulan tertentu.


5/12

Malaysia amat bertuah kerana tidak mempunyai situasi yang sedemikian. Malaysia belum

menghasilkan pelarian. Pihak kami amat gembira dengan keadaan itu tetapi berharap rakyat negara

ini mempunyai toleransi terhadap hakikat bahawa pelarian tidak membuat pilihan untuk datang ke

negara ini.

Mereka dipaksa meninggalkan kampung halaman mereka dan tidak boleh kembali sehingga

keadaan di negara mereka pulih dan mereka tidak lagi berdepan dengan risiko dipenjara dan

kemungkinan dibunuh.

Ini berbanding pendatang yang membuat pilihan untuk meninggalkan negara mereka untuk

peluang ekonomi atau pendidikan yang lebih baik, tegas Vernon.

Sesetengah pihak menganggarkan terdapat tiga hingga empat juta pendatang di Malaysia dengan 50

peratusnya berada di negara ini secara sah.

CABARAN UMUM

Memandangkan masalah pelarian mungkin tidak selesai dalam masa terdekat, cabaran umum ialahuntuk mencari jalan bagi memenuhi keperluan pelarian dan dalam masa yang sama melindungi

kepentingan tuan rumah secara keseluruhan.

Sebagai rekod, Malaysia tidak memeterai Konvensyen 1951 berhubung kedudukan pelarian.

Memang penting untuk menandatangani Konvensyen Pelarian tetapi jika sesebuah kerajaan itu

tidak bersedia untuk berbuat demikian kita masih boleh mengadakan dasar serta prosedur dalammenangani isu pelarian.

Perkara ini belum ada lagi buat masa ini, dan ia adalah kesulitan besar bagi kami kerana tanpa dasar

dan prosedur, semua perlu dibuat berdasarkan budi bicara. Ia juga tidak memberi panduan kepada

semua peringkat kerajaan.

Untuk itu perlu ada rangka kerja perundangan. Ini amat penting untuk memastikan pelarian

dilindungi dan selamat sehingga sampai masanya mereka boleh pulang ke negara mereka.


6/12

Sesetengah daripada mereka boleh ditempatkan semula di negara lain tetapi ia bukan penyelesaian

untuk setiap pelarian, tambahnya.

Vernon memberitahu Bernama bahawa jumlah tempat penempatan semula adalah kurang daripadabilangan pelarian yang ada di Malaysia.

Menurut beliau, pihaknya mengemukakan lebih daripada 10,000 pelarian untuk penempatan semula

tahun lalu, tetapi mengulangi bahawa ia bukan penyelesaian untuk semua orang. Penyelesaian

terbaik untuk pelarian ialah pulang ke negara asal.

MENGURUS ISU

Bercakap seterusnya mengenai pelarian, Vernon melahirkan rasa optimisnya bahawa kejayaan yang

dicapai dengan orang bot Vietnam serta pelarian Acheh akan dapat diraih juga akhirnya.

Ketika bot-bot Vietnam mula mendarat di Malaysia pada 1975 dan meningkat pada 1979, rasanya

macam isu pelarian ini akan berterusan selama-lamanya. Namun pada 1991 ia selesai. Satu lagi

contoh ialah pelarian Acheh dan selepas tsunami mereka semua pulang ke negara mereka, katanya.

Menurut beliau, Myanmar ialah sebuah negara yang berkemungkinan mengeluarkan pelarian untuk

beberapa ketika mendatang.

Tahun ini ada proses pilihan raya dan masih banyak masalah di negara itu tetapi kami amat

berharap secara berperingkat keadaan akan menjadi lebih baik, tambahnya.

Secara realitinya, kata beliau, Malaysia perlu berfikir cara untuk menangani keadaan di Myanmar

kerana Malaysia ialah sebahagian daripada Asean dan perlu mengambil kira perkara itu dalam dasar

luarnya.

Satu daripada cabaran untuk Malaysia dalam aspirasinya untuk menjadi sebuah negara maju

sepenuhnya menjelang 2020 ialah ia perlu mendukung tanggungjawab global dan satu daripadanya

ialah membantu keadaan pelarian.


7/12

Cara untuk melakukannya ialah secara rakan kongsi. UNHCR ada di sini. NGO dan komuniti

antarabangsa yang lain boleh juga membantu dan saya rasa banyak ruang untuk menguruskan isu ini

dengan cara yang lebih baik.

Berdasarkan pengalaman saya, sekiranya kita menangani sesuatu masalah itu dan menguruskannya

dengan cara yang bijak, kita tidak akan tertekan dengan angka, kata Vernon.

Pelarian: Isu Sejagat Dan Kemanusiaan

Berada jauh di negara asing dan berdepan dengan masa depan yang tidak menentu, pelarian di

Malaysia terpaksa bergelut dengan pelbagai cabaran untuk kelangsungan hidup.

Mereka amat rajin, buat pelbagai jenis kerja dan mengambil apa sahaja peluang kerja yang datang

kepada mereka. Ini menjadikan mereka calon terbaik untuk program penempatan semula, Alan

Vernon, Pesuruhjaya Tinggi Bangsa-Bangsa Bersatu untuk Pelarian (UNHCR) memberitahu Bernama

dalam wawancara di pejabatnya di Bukit Petaling, di sini baru-baru ini.

Idea yang baik untuk membenarkan mereka bekerja secara sah. Ini menjimatkan wang

memandangkan mereka sudah ada di negara ini. Pelarian mahu memberi sumbangan kepada negara

ini dan membantu masyarakat di sini kerana mereka mempunyai tempat untuk tinggal.

Bagaimanapun, mereka tidak mendapat peluang itu kerana mereka tidak boleh bekerja secara sah

dan buat masa ini mereka tidak boleh mendapat permit kerja, katanya mengulas sesetengah

cadangan supaya membenarkan pelarian di Malaysia bekerja.

PELUANG EKONOMI

Dasar yang lebih baik, jelas Vernon, ialah dengan memindahkan pelarian di negara ini ke tempat lain

supaya tidak bertumpu di satu-satu tempat sahaja.

Sebahagian besar pelarian berada di Kuala Lumpur. Kami mahu sekali memindahkan mereka dan

cara terbaik ialah peluang bekerja secara sah. Mereka boleh bekerja di sektor perladangan,

pengilangan dan pembinaan.


8/12

Menurut beliau, sesetengah pelarian mempunyai kemahiran yang amat baik serta jitu, dan begitu

berguna sekali untuk majikan Malaysia.

Kawalan serta peraturan yang lebih baik terhadap keadaan pelarian, katanya terutama sekali dalamisu penggajian, akan mengelakkan berlakunya eksploitasi.

Kita perlu bermula hari ini. Kita lihat sama ada kita boleh mencari jalan untuk menjadikan pelarian

lebih berdikari dari segi pekerjaan supaya mereka tidak menjadi beban di mana ini akan hanya

mencetuskan masalah sosial.

Sekiranya ada pekerjaan mereka tidak akan terlibat dalam kegiatan haram. Pelarian telahmenjejaskan Malaysia di masa lampau dan ia masih berlaku sehingga ke hari ini. Jumlah pelarian

mungkin bertambah dan berkurangan tetapi lebih elok jika ada dasar dan sistem untuk menangani

isu ini secara yang boleh dijangkakan dan menguruskannya dengan lebih teratur, kata Vernon.

ANAK-ANAK DIUTAMAKAN

Terdapat kira-kira 19,000-pelarian kanak-kanak di bawah umur 18 tahun yang berdaftar denganUNHCR.

Seramai 10,600 daripada kanak-kanak itu dalam usia bersekolah. Bagaimanapun dianggarkan kurang

daripada separuh kanak-kanak pelarian yang sepatutnya menghadiri sekolah tidak mempunyai

peluang untuk mendapatkan sebarang bentuk pendidikan.

Kanak-kanak perlu diberi pendidikan. Sekiranya mereka tidak mendapat pendidikan, ini akanmerosakkan masa depan mereka dan boleh mencetuskan masalah sosial di kemudian hari.

Kerajaan Malaysia telah menyatakan pertubuhan bukan kerajaan (NGO) boleh membantu untuk

menyediakan pendidikan bagi anak-anak pelarian . Ini satu perkara yang baik, kata Vernon.

Bagaimanapun, beliau memberitahu Bernama pihak NGO berkenaan menghadapi kesulitan

kewangan serta sumber lain dalam menyediakan pendidikan yang diperlukan bagi anak-anak

pelarian.


9/12

Oleh yang demikian, katanya komuniti pelarian sendiri mengambil daya usaha untuk mengatur

program pendidikan untuk anak-anak mereka.

Usaha kami lebih terarah untuk anak-anak berusia bagi sekolah rendah.

Anak-anak yang tidak mendapat peluang pendidikan nescaya akan bergelut dengan masa depan

yang lebih sukar dan akan menjadi masalah sosial.

Jadi kami lebih suka mereka dididik supaya boleh menyumbang kepada komuniti mereka dan

apabila mereka pulang ke negara mereka, bolehlah mereka menyumbang kepada masyarakat

mereka. Ini juga sumbangan positif Malaysia kepada Myanmar, sebagai contoh, jelas Vernon.

BUAT BANYAK LAGI

UNHCR berharap dapat bekerja lebih rapat lagi dengan kerajaan, NGO serta orang awam untuk

memperbaiki kualiti dan peluang pendidikan bagi komuniti pelarian di negara ini.

Memang ramai yang melakukan banyak perkara dan saya berpendapat dalam keadaan sekarang

saya rasa setiap orang akan bersetuju bahawa dalam apa juga keadaan, kanak-kanak tidak harus

menjadi mangsa.

Mereka tidak memilih untuk datang ke Malaysia. Memang benar ibu bapa mereka yang membuat

pilihan itu bukan anak-anak mereka, jadi saya kira kita perlu bekerjasama untuk memperbaiki

keadaan untuk mereka.

Dalam hal ini, semua ada peranan, baik kerajaan, NGO, sukarelawan dan juga Bangsa-Bangsa

Bersatu, kata Vernon dengan menambah, pelarian juga mempunyai peranan yang tidak kurang

pentingnya.

INISIATIF UNHCR


10/12

Dari segi pendidikan untuk anak-anak, UNHCR telah membuat kemajuan dengan menarik lebih ramai

kanak-kanak menghadiri sekolah. Daripada kira-kira 2,500 orang pada 2008, angka itu kini meningkat

kepada sekitar 4,700.

UNHCR juga bekerja dengan rakan kongsi NGOnya untuk melatih tenaga pendidik dan sehingga kini

berjaya melatih lebih 120 orang guru.

Agensi PBB ini juga menyediakan buku dan alat tulis serta bekalan sekolah yang lain di samping

mendapatkan sokongan sukarelawan untuk sekolah.

Semua ini adalah usaha untuk mewujudkan satu bentuk sistem sekolah bagi komuniti pelarian.

Mereka tidak boleh pergi ke sekolah kerajaan dan kalau pun dibenarkan di mana saya fikir

sesetengahnya mungkin mahu pergi, ramai yang lain mungkin tidak kerana masalah bahasa serta isu

anak-anak yang sudah tercicir sekian lama, jelas Vernon seraya berkata cabaran yang masih perlu

diatasi ialah mencari satu program pendidikan yang sesuai untuk komuniti pelarian yang pelbagai

etnik.

SEKOLAH KECIL

Terdapat kira-kira 60 buah sekolah komuniti pelarian yang diusahakan beberapa kumpulan pelarian

di samping yang diuruskan UNHCR dan NGO.

Majoriti sekolah ini terletak bertaburan di sekitar Kuala Lumpur di mana terdapat komuniti pelarian.

Pelarian ini, menurut Vernon, enggan berpindah ke tempat lain kerana pelbagai halangan termasuk

masalah kewangan dan pengangkutan.

Sekolah pun bukanlah sekolah dalam erti yang sebenarnya. Sering kali ia hanyalah ruang

pangsapuri, tetapi sekurang-kurangnya ada aktiviti pembelajaran.


11/12

Mengenai sukatan pelajaran, kita cuba menggunakan sukatan pelajaran Malaysia tetapi mereka

juga diajar pengajian kebudayaan dalam jangkaan mereka akan pulang ke negara asal.

Pelajar juga belajar bahasa iaitu Bahasa Inggeris dan Bahasa Melayu. Subjek lain yang diajar ialahmatematik, sains, sejarah dan pengajian sosial, katanya.

BANTU UNTUK MENOLONG DIRI SENDIRI

UNHCR mempunyai pasukan untuk memperkasa komuniti pelarian supaya mereka mempunyai

jawatankuasa kepimpinan yang boleh menjaga kebaikan komuniti masing-masing.

Kita cuba bekerja dengan semua dan cuba menggalakkan mereka sebanyak mungkin tetapi saya

perlu realistik dalam hal ini. Ada kumpulan yang lebih baik dari kumpulan yang lain.

Ada kumpulan yang mudah membentuk kumpulan dan menjaga kepentingan mereka sementara

yang lainnya terpaksa berhempas-pulas untuk berbuat demikian. Ada kumpulan yang memberi

ruang untuk kaum wanita menyertai kepimpinan, ada yang tidak berapa bersetuju, kata Vernon.

Beliau turut mengulas publisiti negatif mengenai pelarian yang disifatkan jumlahnya sebagai kecil.

Kumpulan pelarian ini tidak mahu mencari susah kerana mereka tahu keadaan mereka yang serba-

serbi payah dan mereka tidak boleh mendapat bantuan kerajaan mereka.

Mereka juga tahu mereka hanya boleh mengadu kepada UNHCR dan pihak berkuasa Malaysia.Hidup mereka sudahlah susah dan mereka tahu risiko jika terlibat dalam kegiatan yang bukan-bukan.

Jadi memang tidak ramai pelarian yang membuat kesalahan dan di negara ini ramai kaum

pendatang dan ini sudah pasti mengundang banyak masalah sosial, katanya.

TIDAK KEBAL UNDANG-UNDANG


12/12

Menurut Vernon UNHCR sentiasa berusaha untuk memastikan pelarian tidak terlibat dalam apa juga

kesalahan.

Pekerja pembangunan komuniti UNHCR serta yang lain sering kali keluar untuk bercakap denganpelarian dan menggalakkan mereka supaya mematuhi undang-undang.

Pelarian tidak kebal undang-undang. Jika mereka melanggar undang-undang mereka boleh

ditangkap dan dibicarakan seperti orang lain.

Mempunyai kad UNHCR bukan boleh melindungi mereka. Pelarian mesti patuh kepada undang-

undang dan perlu sedar kehadiran mereka di negara ini tidak boleh diambil ringan.

Mereka seakan tetamu di negara ini dan perlu berkelakuan sebagai tetamu. Jangan bertindak yang

boleh menyebabkan rakyat Malaysia merasa terancam dan tidak gembira dengan kehadiran

mereka, kata Vernon.

karangan pa stpm

Documents