Di Malaysia, terdapat beberapa masyarakat yang terdiri daripada penduduk yang b e r b i l a n g k a u m d a n m e r e k a m e n g a m a l k a n

b u d a y a m e r e k a y a n g t e r s e n d i r i . Kepelbagaian penduduk yang berbilang kaum ini menyebabkan Malaysia turut dikenali sebagai sebuah

negara yang mempunyai masyarakat majmuk. Masyarakat majmuk yang muncul akibat dasar-dasar penjajah mengikut keperluan ekonomi ini menggalakkan penghijrahan penduduk yang berbilang kaum di

Malaysia dan membentuk satu unit politik. Disebabkan penjajahan asing inilah yang menjadikan masyarakat Malaysia terbahagi kepada 2 kategori selepas mencapai kemerdekaan iaitu Bumiputera dan Bukan Bumiputera.

Bumiputera ialah penduduk asal sesuatu tempat, contohnya seperti

di Tanah Melayu, golongan yang dikira sebagai bumiputera menurut undang-undang adalah:

i. Semua suku kaum Orang Asli iaitu Negrito@Semang (Utara Semenanjung: Kensiu, Kintak, Lanoh), Senoi (Tengah

Semenanjung: Temiah, Mahmeri) dan Melayu-Proto (Selatan Semenanjung: Jakun, Semelai, Temuan)

ii. Orang Melayu Semenanjung

iii. Pribumi Sabah seperti Orang Melayu, Kadazan, Dusun, Bajau dan penduduk-penduduk natif lain di sana

iv. Pribumi Sarawak seperti Orang Melayu, Iban, Bidayuh, Kayan,

Kenyah, Kelabit, Melanau, Murut serta penduduk-penduduk natif lain di sana

(Pen: Perlembagaan Sabah dan Sarawak tidak mempunyai definisi undang-undang pada istilah ‘Melayu’, hanya dikenali sebagai

pribumi)

Malaysia terdiri daripada pelbagai bangsa dan agama, dengan kaum

Melayu merupakan etnik terbesar di Malaysia. Dari segi perlembagaan, orang Melayu ialah orang yang berbudaya Melayu, bertutur dalam Bahasa Melayu dan

beragama Islam. Berdasarkan kepada Buletin Perangkaan Malaysia (terbitan Jun

2006), jumlah penduduk di Malaysia ialah seramai 26.64 juta orang. 24.8 juta orang merupakan w a r g a n e g a r a M a l a y s i a m a n a k a l a

b a k i n y a 1 . 8 4 j u t a o r a n g m e r u p a k a n b u k a n warganegara Malaysia.

Kaum Melayu mewakili 54% dari populasi penduduk iaitu seramai 13.48 juta orang. Kaum bumiputera (selain daripada Melayu) seramai 2.93 juta orang mewakili 11.8%. Justeru itu kaum

Bumiputera mewakili 65.8 % dari jumlahkeseluruhan warganegara. Selain itu, Malaysia juga mempunyai penduduk yang berasal dar ipada Eropah yang

d ikenal i sebagai Serani , se la in penduduk yang berasa l dar i T imur Tengah.

Perbezaan Pribumi (aboriginal ) & Bumiputera

Kamus Dewan memberi takri f pr ibumi sebagai ‘ penduduk asl i ’ dan juga bumiputera. Definisi yang hampir sama

diberikan kamus Longman (edisi kedua, 1997) yang mentaktifkan pribumi sebagai aboriginal iaitu para penduduk asal yang telah wujud di sesuatu negeri sejak awal lagi.

Dalam konteks ini, dapat difahami bahawa pribumi merupakan istilah umum

yang digunakan bagi merujuk kepada semua kelompok manusia yang d ianggap sebagai penghuni asa l a tau terawal d i Malaysia.

Umumnya istilah pribumi digunakan bagi merujuk kepada kumpulan-kumpulan etnik natif kepada sesuatu wilayah yang dituntut dan dipertahankan sepenuhnya oleh sesebuah negara di mana mereka

ini telah dating di wilayah tersebut lama sebelum wilayah itu wujud sebagai sebuah negara yang berdaulat. Pernyataan ini walau

bagaimanapun dilihat masih umum serta kabur untuk digunakan memandangkan semakan lanjut mendapati terdapat beberapa istilah lain yang sering digunakan bagi merujuk kepada masyarakat

pribumi iaitu istilah pribumi,bumiputera dan Orang Asli.

Manakala, di bawah istilah pribumi ini barulah muncul dua istilah yang lebih spesifik digunakan bagi membezakan status kumpulan-kumpulan ‘para penduduk asal’ ini iaitu bumiputera dan Orang Asli. Hasan Mat Nor (1998)

te lah mengemukakan takr i fan masyarakat pr ibumi menurut klasifikasi perundangan di mana terdapat dua kelompok warga pribumi di Malays ia ia i tu bumiputera dan Orang As l i .

Menurut bel iau, kumpulan kaum yang diklasifikasikan

sebagai Bumiputera adalah meliputi Orang Melayu di Semenanjung, Orang Melayu, Iban, Bidayuh, Kayan, Kenyah, Kelabit, Melanau, Murut serta penduduk-penduduk natif lain di Sarawak, Kadazan,

Dusun, Bajau dan penduduk-penduduk natif lain di Sabah. Manakala Orang Asli pula meliputi tiga kelompok etnik utama

dikenal sebagai Negrito, Senoi dan Melayu-Proto. Pengkaji terkemudian seperti Nicholas (2000) mentakrifkan panggilan ‘Orang

Asli’ bermaksud ‘tulen’ atau ‘masyarakat pertama’ yang mendiami Semenanjung Malaysia.

Perbezaan maksud istilah bumiputera dan Orang Asli dapat dilihat denganmerujuk kepada definisi di dalam perlembagaan negara dan

juga Akta Orang Asli 1954 (Malaysia, 1974). Menurut (fasal) perlembagaan, istilah bumiputera membawa maksud yang lebih luas dan merangkumi keseluruhan Malaysia. Manakala, Akta 134 iaitu akta khusus bagi Orang

Asli hanya boleh dikuatkuasakan bagi Semenanjung Malaysia, menetapkan 4 syarat utama bagi mendefinisikan Orang Asli iaitu:

i. M a n a - m a n a o r a n g y a n g b a p a n y a a d a l a h d a r i r u m p u n b a n g s a O r a n g A s l i yang bercakap dalam

bahasa Orang Asli yang lazimnya mengikut carahidup Orang Asli dan adat serta kepercayaan. Ini termasuklah

keturunanOrang As l i i tu; mana-mana orang dari apa -apa kaum yang d iambi l sebagai anak angkat semasa masih kanak-kanak oleh Orang Asli danadalah seseorang dari

sesuatu masyarakat Orang Asli. ii. A n a k d a r i p e r s a t u a n s e s e o r a n g p e r e m p u a n

O r a n g A s l i dengan seseorang lelaki dari kaum lain dengan syarat bahawa anak itu lazim bercakap dalam bahasa

Orang Asli yang adat dan kepercayaan Orang Asli yang masih lagi menjadi seseorang dari sesuatu masyarakat Orang Asli.

iii. M a n a - m a n a O r a n g A s l i y a n g t i d a k l a g i

b e r p e g a n g k e p a d a k e p e r c a y a a n Orang Asli kerana ia telah masuk sesuatu agama atau oleh kerana apa-apa sebab lain, ia masih mengikut cara hidup Orang Asli serta bercakap

dalam bahasa Orang Asli tidak boleh disifatkan sebagai tidak lagi menjadi seseorang Orang Asli semata-mata oleh sebab ia mungkin