MAHKAMAH PERUSAHAAN MALAYSIA

NO. KES: MP.1: 29/4-1822/07

ANTARA

ENCIK RAJA ADNAN BIN RAJA DAUD

DAN

CHANGHUAT PRECISION PLASTIC SDN. BHD.

NO. AWARD: 587 TAHUN 2010

Di hadapan : Y.A. TUAN SAMSUDIN BIN HASSAN- PENGERUSI

Tempat : Mahkamah Perusahaan 29, Johor Bahru.

Tarikh Rujukan : 4hb Julai 2007

Tarikh Sebutan : 27hb November 2007 12hb Mei 200815hb Januari 2008 13hb Januari 200913hb Mac 2008 29hb Julai 2009

Tarikh Perbicaraan: 5hb September 200815hb Disember 200814hb Mei 2009

Perwakilan : Encik Boscko AugustinDaripada Kongres Kesatuan Sekerja Malaysia (MTUC)Mewakili Pihak Menuntut

: Encik Kevin Lim Li dan Encik Andrew Wong Fook HinDaripada Tetuan Andrew Wong & Co.Mewakili Pihak Responden

Rujukan :

Kes ini adalah suatu rujukan di bawah Seksyen 20(3) Akta Perhubungan Perusahaan 1967

mengenai pembuangan kerja Encik Raja Adnan bin Raja Daud (Pihak Menuntut) yang

beralamat di No. 705, Jalan Cengal 14, Bandar Putra, 81000 Kulai, Johor oleh Changhuat

Precision Plastic Sdn. Bhd. (Pihak Responden) yang beralamat di PLO 78 Kawasan

1

Perindustrian Senai, Fasa 3, 81400 Senai, Johor pada 21.4.2006.

AWARD

Pertikaian mengenai pembuangan kerja Pihak Menuntut oleh Pihak Responden ini

telah di rujuk oleh Y.B. Menteri Sumber Manusia pada 4hb Julai 2007. Aduan mengenai

pembuangan kerja ke Jabatan Perhubungan Perusahaan telah di buat oleh Pihak Menuntut.

KES PIHAK RESPONDEN

Pihak Responden memanggil empat (4) orang saksi memberi keterangan semasa

perbicaraan untuk menyokong Pernyataan Saksi mereka dan kes mereka adalah seperti

berikut:

(i) Surat syarikat bertarikh 16.6.2005 menawarkan pekerjaan kepada Yang

Menuntut (CLW1) sebagai “Assistant Moulding Supervisor.”

(ii) CLW1 menerima tawaran pekerjaan dengan syarikat pada 18.7.2005.

(iii) CLW1 masih lagi belum disahkan dalam jawatan kerana tempoh percubaannya

dalam jawatan dilanjutkan selama 3 bulan lagi.

(iv) Pada 7.4.2006 syarikat mengeluarkan surat tunjuk sebab menghendaki CLW1

memberi penjelasan terhadap dakwaan yang beliau salah seorang pekerja

2

didapati terlibat di dalam perbalahan dan pergaduhan di premis syarikat pada

7.4.2006 jam 8.11 pagi.

(v) CLW1 di gantung kerja selama 14 hari mulai 7.4.2006.

(vi) Pada 10.4.2006 syarikat menerima penjelasan bertulis tanpa tarikh daripadanya

CLW1.

(vii) Oleh kerana syarikat tidak berpuas hati dengan penjelasan CLW1 maka

Siasatan Dalaman diadakan pada 19.4.2006 berkait dakwaan terhadap CLW1

itu.

(viii) Susulan daripada Siasatan Dalaman itu syarikat menamatkan pekerjaan CLW1

melalui surat bertarikh 20.4.2006.

(ix) Semasa ditamatkan perkhidmatan CLW1 menerima gaji terakhirnya sebanyak

RM1,500.00.

KES PIHAK MENUNTUT

Cuma CLW1 seorang sahaja yang memberi keterangan secara lisan dalam

perbicaraan yang menyokong Pernyataan Saksinya (CLW-WS1) dan diantara kes mereka

seperti berikut:

3

(i) CLW1 bekerja sebagai Assistan Supervisor dengan gaji pokok sebanyak

RM1,500.00 sebulan mulai 30.7.2005.

(ii) CLW1 menerima surat tunjuk sebab bertarikh 7.4.2006 daripada syarikat

mengandungi dakwaan seperti berikut:

Per: Surat Tunjuk Sebab dan Gantung Perkhidmatan

Pihak kami menerima laporan tentang kejadian pergaduhan pada tarikh

7.4.2006 jam 8.11 pagi di dalam kawasan kilang Changhuat Precision

Plastic Sdn. Bhd. dan anda merupakan salah seorang pekerja yang berada

di situ ketika kejadian berlaku.

Anda diminta memberi penjelasan tentang kejadian itu dalam tempoh 3

hari dari tarikh surat ini dan kenapa tindakan disiplin tidak boleh

dikenakan terhadap anda. Sekiranya anda gagal untuk memberi sebarang

penjelasan yang munasabah dalam tempoh di atas, pihak syarikat

beranggapan tiada penjelasan dari pihak anda dan tindakan disiplin akan

dikenakan.

Sementara menunggu laporan Siasatan Dalaman dilakukan, anda akan

di gantung dari perkhidmatan bermula 7.4.2006 hingga 20.4.2006.”

(iii) CLW1 menjawab surat tunjuk sebab pihak syarikat melalui suratnya yang

4

diterima oleh syarikat.

(iv) Siasatan Dalaman diadakan pada 19.4.2006 dan susulan daripada itu

CLW1 telah di pecat daripada perkhidmatan melalui surat bertarikh

20.4.2006.

ISU

Oleh kerana tidak timbul pertikaian mengenai pembuangan kerja CLW1 oleh syarikat

maka sutu-satunya isu di hadapan Mahkamah ini ialah samaada pembuangan kerja CLW1 itu

di buat dengan atau tanpa sebab dan alasan yang adil (“just cause and excuse”).

KEDUDUKAN UNDANG-UNDANG

Terdapat dua (2) fungsi Mahkamah Perusahaan di dalam kes pembuangan kerja di

bawah Seksyen 20 Akta Perhubungan Perusahaan 1967 iaitu Pertama: Samaada salahlaku

oleh CLW1 telah dibuktikan oleh majikan dan Keduanya: Samaada pembuangan kerja

CLW1 itu di buat dengan sebab dan alasan yang adil (“just cause and excuse”) oleh majikan.

[ Wong Yuen Hock v Hong Leong Assurances Sdn. Bhd. & Anor

[Appeal](1995) 3 CLJ 344.

Milan Auto Sdn. Bhd. v Wong Sen Yen.

[1955] 4 CLJ 449 ].

5

Sekiranya majikan memilih memberi alasan kepada tindakan yang diambilnya itu maka

menjadi kewajipan kepada Mahkamah Perusahaan untuk memantau atau menyiasat

samaada alasan atau sebab itu telah dibuktikan. Sekiranya Mahkamah mendapati sebagai

nyata alasan dan sebab itu tidak dapat dibuktikan maka kesimpulan yang tidak dapat

dielakkan ialah pembuangan atau penamatan kerja itu adalah di buat tanpa sebab dan alasan

yang adil (“without just cause and excuse”). Pertanyaan atau siasatan yang betul oleh

Mahkamah hanyalah ke atas sebab dan alasan yang dikemukakan oleh majikan. Mahkamah

ini atau Mahkamah Tinggi tidak boleh bertanya atau menyiasat ke atas sebab dan alasan

selain daripada yang disandarkan oleh majikan ataupun sewenang-wenangnya mencari

sesuatu yang lain.

[ Goon Kwee Phoy v J & P Coats (M) Sdn. Bhd. ]

[1981] 1 LNS 30.

BEBAN PEMBUKTIAN

Undang-undang berkaitan dengan pembuangan kerja meletakkan beban pembuktian

ke atas syarikat untuk menunjukkan atas imbangan kebarangkalian mereka mempunyai

sebab dan alasan yang adil apabila membuang CLW1 daripada pekerjaannya.

[ Ireka Construction Berhad v Chantiranathan a/l Subramaniam James

[1995] 2 ILR II.

Telekom Malaysia Kawasan Utara v Krishnan Kutty Sangani Niar & Anor

[2002] 3 CLJ 314 ]

6

PENILAIAN BUKTI DAN DAPATAN SAMAADA PEMBUANGAN KERJA DI BUAT

DENGAN SEBAB DAN ALASAN YANG ADIL (“JUST CAUSE AND EXCUSE”)

Dalam menentukan samaada pembuangan kerja di buat dengan sebab dan alasan

yang adil (“just cause and excuse”) maka Mahkamah mesti pertamanya mengenal pasti

sebabnya majikan membuat pembuangan kerja dan setelah ianya ditentukan Mahkamah

seterusnya mesti mempertimbangkan samaada dalam keadaan sedemikian pembuangan

kerja tersebut di buat secara adil ataupun tidak adil.

[ Bata (M) Berhad, Kelang v Ch'ng Soon Poh ]

[1984] 1 ILR 227.

SEBAB PEMBUANGAN KERJA

Sebab CLW1 di buang kerja dinyatakan di dalam Surat Pihak Responden (Surat

Penamatan Perkhidmatan) bertarikh 20.4.2006 sepertimana di perenggan dua di muka surat

12 COB1:

“Dengan dukacitanya kami ingin memaklumkan bahawa anda akan ditamatkan

perkhidmatan di syarikat ini berkuatkuasa pada 21hb April 2006 kerana didapati

melakukan kesalahan dan melanggar peraturan syarikat ( syarat No.19 di

Senarai Pelanggaran dan Tindakan Disiplin) berhubung kejadian tersebut.”

Syarat No.19 di Senarai Pelanggaran dan Tindakan Disiplin merujuk kepada “Item 19

7

Administrative Circular 1/95 List of Offences and Disciplinary Action” yang terpakai kepada

semua pekerja Changhuat Group mulai berkuatkuasa pada 28.6.1995 sepertimana di muka

surat 55-61. Item 19 tersebut memperuntukkan seperti berikut:

“19. Fighting or assaulting another employee within the company's premises

or hotel.”

Kesalahan atau pelanggaran syarat syarikat ini sama juga dengan pertuduhan yang

dikenakan terhadap CLW1 semasa Siasatan Dalaman sepertimana di muka surat 12 COB:

“Pertuduhan Kesalahan: Bergaduh di dalam kawasan kilang.”

Jadi di atas sebab-sebab dan alasan itulah syarikat menamatkan perkhidmatan CLW1

dan seterusnya Mahkamah akan mempertimbangkan samaada sebab-sebab tersebut adil

atau sebaliknya. Dalam kes Federal Hotel International Sdn. Bhd. and Thong Kai Chan &

Mok Ghee Thong (Award No: 113 of 1989) [1989] 2 ILR 107 Chairman Dato' Wong Chin

Wee memutuskan:

“......The Court has often stated that for it to uphold dismissals for being with

just cause and excuse the employer has the obligation first to provide

competent and convincing evidence in court: the employer bears the burden of

proof. In short, the employer must supply convincing evidence that the

workman committed the offence(s) for which he was dismissed. It is up to the

employer to prove the workman “guilty” and not the workman who must prove

8

himself “not guilty.” Were this not so, the protection given to workman against

dismissal without just cause and excuse would be worthless. Secondly, the

employer must show that he acted reasonably in forming his view of the facts.

Thirdly, the evidence must show that he had adopted a reasonable procedure of

inquiry before making a decision to dismiss, and if he did not, good reason for

not doing so. Lastly, he must convince the court that he acted reasonably in

deciding that dismissal was warranted in the circumstances of the case.”

Untuk membuktikan CLW1 melakukan kesalahan bergaduh atau menyerang pekerja

lain dalam bangunan atau asrama syarikat maka Pihak Responden memanggil empat (4)

orang saksi iaitu Dr. Jeffrey Chua An (COW1) berjawatan General Manager, Mr. Sri Shan a/l

Sivaraman (COW2) berjawatan Information Technology Officer dan Mr. Tan Tian Kee

(COW4) berjawatan Senior Supervisor untuk memberi keterangan semasa perbicaraan dan

di sokong oleh Pernyataan Saksi mereka masing-masing.

COW1 di dalam keterangannya semasa perbicaraan menafikan segala pengetahuan

mengenai CLW1 bergaduh atau menyerang pekerja syarikat Mr. Suthagar a/l Subramaniam,

Mr. Bala Murugan a/l Rajantran dan Mr. Chandrasekaran a/l Krishnasamy dalam bangunan

atau asrama syarikat.

COW2 pula yang merupakan salah seorang Ahli Panel Siasatan Dalaman kes ini

memberi keterangan CLW1 langsung tidak diberi peluang untuk menyoal balas Mr. Suthagar

a/l Subramaniam, Mr. Bala Murugan a/l Rajantran dan Mr. Chandrasekaran a/l Krishnasamy.

9

COW3 pula langsung tidak diminta oleh Pihak Responden untuk mengenalpasti

individu-individu yang kelihatan di dalam gambaran CCTV berkaitan pergaduhan diantara

pekerja-pekerja di dalam bangunan syarikat pada 7.4.2006 jam lebih kurang 8.11 pagi.

COW4 merupakan “immediate supervisor” kepada CLW1 di syarikat itu mengesahkan

CLW1 ada memberitahunya pada hari kejadian beliau di pukul oleh Mr. Suthagar, Mr. Bala

Murugan dan Mr. Chandrasekaran. COW4 juga memberitahu semasa meninjau di tempat

kejadian pada 7.4.2006 beliau ada diberitahu oleh saksi kejadian Encik Mohd Firdaus

macamana CLW1 di pukul oleh Mr. Suthagar dan Mr. Chandrasekaran. Malangnya Pihak

Responden tidak langsung memanggil Encik Mohd Firdaus untuk memberi keterangan baik

dalam Siasatan Dalaman ataupun perbicaraan untuk mendapatkan pengesahan kebenaran

keterangan beliau itu ataupun sebaliknya kerana di peringkat ini adalah menjadi beban di

atas bahu Pihak Responden untuk membuktikan di atas imbangan kebarangkalian

penamatan perkhidmatan CLW1 di buat atas asas yang adil seadil-adilnya.

Jadi di peringkat ini Mahkamah mendapati tiada satu keterangan pun yang

dikemukakan oleh Pihak Responden menunjukkan CLW1 bergaduh atau menyerang pekerja-

pekerja lain dan memburukkan lagi kes Pihak Responden ialah saksi Responden sendiri iaitu

COW4 memberi keterangan terdapatnya saksi kejadian Encik Mohd Firdaus yang nampak

CLW1 di pukul oleh pekerja-pekerja lain. Oleh itu Mahkamah berpendapat Pihak Responden

gagal menunjukkan di atas imbangan kebarangkalian sebab atau alasan penamatan

pekerjaan di buat atas asas yang adil.

10

Berdasakran keterangan Pihak Responden ini ianya mengesahkan keterangan CLW1

semasa perbicaraan yang beliau sebenarnya ialah mangsa serangan tiga pekerja lain

syarikat dan bukan sebaliknya. Keterangan CLW1 ini semasa perbicaraan tidak pernah di

gugat oleh Pihak Responden kektika di Soal Balas.

KESIMPULAN

Setelah merujuk dan mengkaji keterangan keseluruhannya yang dikemukakan oleh

kedua-dua pihak dan juga berdasarkan penghujahan bertulis oleh Pihak Menuntut dan juga

Pihak Responden maka Mahkamah membuat kesimpulan Pihak Responden telah gagal

membuktikan atas imbangan kebarangkalian iaitu pemecatan tersebut telah di buat dengan

sebab dan alasan yang adil.

REMEDI

Relif yang diperuntukkan oleh undang-undang di bawah Seksyen 20(3) Akta

Perhubungan Perusahaan 1967 ialah perintah “reinstatement.” Namun begitu Mahkamah

masih mempunyai perintah alternatif iaitu pampasan dalambentuk “backwages” dan “in-lieu of

reinstatement.”

Memandangkan perhubungan Pihak Menuntut dan Pihak Responden tidak begitu

harmoni jika diambil keadaan sekarang ini dan tambahan pula sudah agak lama pembuangan

kerja ini berlaku maka banyak keadaan sudah berubah dan di atas sebab-sebab inilah maka

adil untuk memberi perintah membayar pampasan dalam bentuk “backwages” dan “in-lieu of

11

reinstatement.”

Dengan itu Mahkamah membuat perintah berikut:

(a) Yang Menuntut hendaklah di bayar “backwages” daripada tarikh ditamatkan

perkhidmatan (21.4.2006) sehingga tarikh terakhir perbicaraan (14.5.2009)

tertakluk kepada tempoh maksima 24 bulan.

RM1,500 x 24 = RM36,000.00

Mahkamah mengambil maklum Yang Menuntut selepas ditamatkan

perkhidmatan dengan syarikat pada 21.4.2006 telah bekerja sendiri

mengambil upah membuat rumah dengan pendapatan sebulan purata

RM800.00 ke RM1,000.00 tetapi tidak dikemukakan apa-apa dokumen

sokongan mengenainya. Jadi berdasarkan alasan di atas adalah adil dan

saksama (fair and equitable) pemotongan 10% di buat daripada jumlah

di atas seperti berikut:

RM36,000.00 x 10% = RM3,600.00

Jadi jumlah bersih “backwages”

RM36,000.00 – RM3,600.00 = RM32,400.00

Yang menuntut juga hendaklah dibayar “in-lieu of reinstatement” dengan

satu bulan gaji bagi setiap tahun genap perkhidmatan iaitu daripada tarikh

12

mula berkhidmat (30.7.2005) sehingga tarikh beliau ditamatkan perkhidmatan

(21.4.2006) seperti berikut:

RM1,500.00 x 9 bulan = RM1,125.00

12

(Kerana CLW1 tidak genap setahun bertugas dengan syarikat).

Junmlah kekseluruhan pampasan “backwages” + “in-lieu of reinstatement”

di atas ialah:

RM32,400.00 + RM1,125.00 = RM33,525.00

Dengan ini Mahkamah memerintah jumlah pampasan RM33,525.00 itu di tolak

daripadanya pemotongan statutori sekiranya ada, hendaklah di bayar kepada Yang Menuntut

dalam tempoh 30 hari daripada tarikh Award ini diterima.

DIPERTURUNKAN PADA 4HB MEI 2010

( SAMSUDIN BIN HASSAN )Pengerusi

Mahkamah Perusahaan MalaysiaJohor Bahru

13