Peraturan Minimum Standard bagi Layanan terhadap Tahanan

Diterima pakai oleh Kongres Pertama Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu

mengenai Pencegahan Jenayah dan Layanan terhadap Pesalah, diadakan di

Geneva pada 1955, dan diluluskan oleh Majlis Ekonomi dan Sosial dengan

resolusi 663 C (XXIV) pada 31 Julai 1957 dan 2076 (LXII) pada 13 Mei 1977.

Pemerhatian Awal

1. Peraturan berikut bukan bertujuan untuk menerangkan sebuah model sistem

institusi hukuman secara terperinci. Peraturan itu hanya bertujuan, berdasarkan

konsensus umum pemikiran kontemporari dan elemen penting dalam sistem paling

lengkap pada masa kini, untuk membentangkan apa yang diterima umum sebagai

prinsip dan amalan yang baik dalam layanan terhadap tahanan dan pengurusan

institusi.

2. Memandangkan keadaan undang-undang, sosial, ekonomi dan geografi di seluruh

dunia sangat berbeza-beza, adalah jelas bahawa bukan semua peraturan itu boleh

dilaksanakan di semua tempat dan pada setiap masa. Walau bagaimanapun

peraturan tersebut seharusnya merangsang usaha berterusan untuk mengatasi

kesulitan praktikal dari segi pelaksanaannya, dengan mengetahui bahawa

peraturan berkenaan secara keseluruhannya menggambarkan keadaan minimum

yang diterima sebagai sesuai oleh Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu.

3. Sebaliknya, peraturan tersebut merangkumi suatu bidang yang pemikiran

tentangnya sentiasa berkembang. Peraturan itu bukan bertujuan untuk

menghalang eksperimen dan amalan, dengan syarat kedua-duanya selaras

dengan prinsip dan cuba mencapai tujuan yang timbul daripada keseluruhan teks

peraturan. Tindakan pentadbiran penjara pusat untuk membenarkan

penyimpangan daripada peraturan mengikut maksud ini akan sentiasa dapat

dipertahankan.

4. (1) Bahagian I peraturan ini merangkumi pengurusan institusi secara umum, dan

boleh dilaksanakan terhadap semua kategori tahanan, jenayah atau sivil,

belum dibicarakan atau sudah disabitkan, termasuk tahanan yang dikenakan

"langkah keselamatan" atau langkah pembetulan yang diarahkan oleh hakim.

(2) Bahagian II mengandungi peraturan yang boleh dilaksanakan hanya terhadap

kategori khas yang digambarkan dalam setiap seksyen. Namun begitu,

peraturan di bawah seksyen A, yang boleh dilaksanakan terhadap tahanan

yang menjalani hukuman, hendaklah juga boleh dilaksanakan terhadap

kategori tahanan yang digambarkan dalam seksyen B, C dan D, dengan

syarat peraturan di bawah seksyen A tidak bercanggah dengan peraturan

yang mengawal kategori tersebut dan adalah untuk manfaat mereka.

5. (1) Peraturan berikut bukan bertujuan untuk mengawal selia pengurusan institusi

yang dikhaskan untuk orang muda seperti institusi Borstal atau sekolah

pemulihan, tetapi pada umumnya Bahagian I juga boleh dilaksanakan di

institusi sedemikian.

(2) Kategori tahanan muda hendaklah merangkumi sekurang-kurangnya semua

orang muda yang termasuk dalam bidang kuasa mahkamah juvenil.

Lazimnya, orang muda sedemikian tidak seharusnya dijatuhi hukuman

penjara.

BAHAGIAN I

PERATURAN PELAKSANAAN UMUM

Prinsip Asas

6. (1) Peraturan berikut hendaklah dilaksanakan secara saksama. Tidak boleh ada

diskriminasi atas dasar kaum, warna kulit, jantina, bahasa, agama,

pandangan politik atau pandangan lain, negara asal atau asal usul dalam

masyarakat, harta, keturunan atau status lain.

(2) Sebaliknya, kepercayaan agama dan ajaran moral yang dianuti oleh

kumpulan yang dianggotai oleh seseorang tahanan, perlu dihormati.

Buku Daftar

7. (1) Di setiap tempat di mana orang dipenjarakan, hendaklah disimpan sebuah

buku pendaftaran berjilid dengan halaman bernombor untuk mencatatkan

maklumat berikut tentang setiap tahanan:

(a) Maklumat tentang identitinya;

(b) Sebab dia dipenjarakan dan pihak berkuasa yang memenjarakannya;

(c) Hari dan jam dia dimasukkan dan dibebaskan.

(2) Tiada seorang pun boleh diterima di sesebuah institusi tanpa perintah

pemenjaraan yang sah yang butir-butirnya telah dicatatkan sebelumnya di

dalam buku daftar.

Pengasingan kategori

8. Kategori tahanan yang berlainan hendaklah ditahan di institusi atau bahagian

institusi yang berasingan dengan mengambil kira jantina, umur dan rekod jenayah

mereka, serta sebab dari segi undang-undang mereka ditahan dan keperluan

rawatan mereka. Dengan demikian,

(a) Lelaki dan wanita hendaklah seberapa yang boleh ditahan di institusi

berlainan; di sebuah institusi yang menerima lelaki dan wanita, seluruh

premis yang diperuntukkan untuk wanita hendaklah diasingkan sepenuhnya;

(b) Tahanan yang belum dibicarakan hendaklah diasingkan daripada tahanan

yang disabitkan;

(c) Orang yang dipenjarakan kerana hutang dan tahanan sivil lain hendaklah

diasingkan daripada orang yang dipenjarakan kerana kesalahan jenayah;

(d) Tahanan muda hendaklah diasingkan daripada tahanan dewasa.

Penginapan

9. (1) Jika tempat tidur ialah sel atau bilik berasingan, maka setiap tahanan

hendaklah menduduki sel atau biliknya sendiri pada waktu malam. Jika atas

sebab tertentu, seperti kesesakan sementara, maka pentadbiran penjara

pusat perlu membuat kekecualian, adalah tidak baik untuk menempatkan dua

tahanan di dalam sebuah sel atau bilik.

(2) Jika bilik asrama digunakan, bilik itu hendaklah didiami oleh tahanan yang

dipilih dengan teliti sebagai sesuai untuk bergaul dengan satu sama lain

dalam keadaan tersebut. Penyeliaan hendaklah selalu dilakukan pada waktu

malam, selaras dengan jenis institusi berkenaan.

10. Semua kemudahan yang disediakan untuk kegunaan tahanan dan terutamanya

semua tempat tidur hendaklah memenuhi segala keperluan kesihatan, perhatian

sewajarnya diberikan kepada keadaan iklim dan terutamanya kandungan udara

bagi setiap ukuran padu, ruang lantai minimum, pencahayaan, pemanasan dan

pengalihudaraan.

11. Di semua tempat di mana tahanan dikehendaki tinggal atau bekerja,

(a) Tingkap hendaklah cukup besar untuk membolehkan tahanan membaca atau

bekerja dengan cahaya luar, dan hendaklah dibina bagi membolehkan udara

segar masuk sama ada sistem pengalihudaraan dipasang atau tidak;

(b) Cahaya lampu hendaklah disediakan dengan secukupnya untuk

membolehkan tahanan membaca atau bekerja tanpa merosakkan

penglihatan.

12. Kemudahan kebersihan hendaklah mencukupi bagi membolehkan setiap tahanan

memenuhi keperluan untuk membuang air dengan cara yang bersih dan sopan.

13. Kemudahan mandi dan pancuran yang mencukupi hendaklah disediakan supaya

setiap tahanan boleh mandi atau menggunakan pancuran, pada suhu yang sesuai

dengan keadaan iklim, seberapa kerap yang perlu bagi menjaga kebersihan diri

mengikut musim dan kawasan geografi, tetapi sekurang-kurangnya sekali

seminggu dalam iklim sederhana.

14. Semua bahagian institusi yang selalu digunakan oleh tahanan hendaklah

diselenggarakan dengan baik dan dipastikan betul-betul bersih pada setiap masa.

Kebersihan diri

15. Tahanan hendaklah menjaga kebersihan diri, dan untuk tujuan ini bekalan air dan

barang keperluan bilik air yang perlu bagi menjaga kesihatan dan kebersihan diri

hendaklah disediakan untuk mereka.

16. Supaya tahanan boleh menjaga rupa dan kehormatan diri mereka, kemudahan

hendaklah disediakan bagi penjagaan rambut dan janggut, dan tahanan lelaki

hendaklah dibenarkan bercukur selalu.

Pakaian dan peralatan tempat tidur

17. (1) Setiap tahanan yang tidak dibenarkan memakai pakaiannya sendiri

hendaklah dibekalkan dengan pakaian yang sesuai dengan iklim dan

memadai untuk memastikan dia berada dalam keadaan sihat. Pakaian

sedemikian tidak boleh sama sekali menjatuhkan maruah atau

memalukannya.

(2) Semua pakaian hendaklah bersih dan dijaga dalam keadaan baik. Pakaian

dalam hendaklah ditukar dan dibasuh seberapa kerap yang perlu bagi

menjaga kebersihan diri.

(3) Dalam situasi luar biasa, setiap kali seorang tahanan dibawa keluar dari

institusi untuk tujuan yang dibenarkan, dia hendaklah dibenarkan memakai

pakaiannya sendiri atau pakaian lain yang tidak menarik perhatian.

18. Jika tahanan dibenarkan memakai pakaiannya sendiri, langkah perlu diatur

semasa kemasukan mereka ke institusi untuk memastikan pakaian itu bersih dan

sesuai dipakai.

19. Setiap tahanan hendaklah, sejajar dengan piawaian tempatan atau kebangsaan,

diberi katil berasingan dan peralatan tempat tidur yang berasingan dan mencukupi

serta bersih semasa dibekalkan, yang dikemaskan dan ditukar dengan seberapa

kerap yang boleh untuk memastikan kebersihannya.

Makanan

20. (1) Makanan berzat yang mencukupi untuk menjaga kesihatan dan kekuatan,

yang berkhasiat serta dimasak dan disajikan dengan baik hendaklah

disediakan untuk setiap tahanan oleh pihak pentadbiran pada waktu biasa.

(2) Air minum hendaklah disediakan untuk setiap tahanan apabila dia

memerlukannya.

Bersenam dan bersukan

21. (1) Setiap tahanan yang tidak dikehendaki bekerja di luar bangunan hendaklah

diberi masa sekurang-kurangnya sejam sehari untuk melakukan senaman

yang sesuai di luar jika cuaca mengizinkan.

(2) Tahanan muda dan tahanan lain pada peringkat umur dan dengan susuk

tubuh yang sesuai, hendaklah diberi latihan fizikal dan rekreasi pada waktu

bersenam. Untuk tujuan ini, ruang, kemudahan dan peralatan hendaklah

disediakan.

Perkhidmatan perubatan

22. (1) Di setiap institusi, khidmat sekurang-kurangnya seorang pegawai perubatan

berkelayakan yang memiliki pengetahuan tentang psikiatri hendaklah

disediakan. Perkhidmatan perubatan ini hendaklah diatur dalam hubungan

rapat dengan pentadbiran kesihatan awam komuniti atau negara. Ia

hendaklah termasuk perkhidmatan psikiatri bagi mendiagnosis dan dalam kes

tertentu, merawat keadaan mental tidak normal.

(2) Tahanan sakit yang memerlukan rawatan pakar hendaklah dipindahkan ke

institusi khusus atau hospital awam. Sekiranya kemudahan hospital

disediakan di sesebuah institusi, peralatan, perabot dan kelengkapan lain

serta bekalan ubat-ubatan hendaklah bersesuaian bagi memberikan

penjagaan dan rawatan perubatan kepada tahanan yang sakit, dan

kakitangan terdiri daripada pegawai terlatih yang sesuai ditempatkan.

(3) Khidmat seorang pegawai pergigian yang berkelayakan hendaklah

disediakan untuk setiap tahanan.

23. (1) Di institusi untuk wanita, kemudahan khas hendaklah disediakan untuk

semua penjagaan dan rawatan pranatal dan pascanatal. Jika boleh

dilaksanakan, persiapan hendaklah diatur supaya anak dilahirkan di sebuah

hospital di luar institusi. Jika anak dilahirkan di dalam penjara, fakta ini tidak

boleh dinyatakan dalam sijil kelahiran.

(2) Jika bayi menyusu dibenarkan untuk terus berada bersama-sama ibu mereka

di institusi, peruntukan hendaklah dibuat untuk menyediakan taska yang

dikendalikan oleh orang berkelayakan. Bayi tersebut hendaklah ditempatkan

di taska ini apabila mereka tidak berada dalam penjagaan ibu mereka.

24. Pegawai perubatan hendaklah menemui dan memeriksa setiap tahanan dengan

secepat mungkin selepas dia dimasukkan dan selepas itu mengikut keperluan,

dengan tujuan utama untuk mengesan penyakit fizikal atau mental dan mengambil

semua langkah yang perlu, pengasingan tahanan yang disyaki menghidap

penyakit mudah berjangkit, mencatatkan kecacatan fizikal atau mental yang boleh

menjejaskan pemulihan, dan menentukan keupayaan fizikal setiap tahanan untuk

bekerja.

25. (1) Pegawai perubatan bertanggungjawab terhadap penjagaan kesihatan fizikal

dan mental tahanan dan hendaklah setiap hari memeriksa semua tahanan

yang sakit, semua tahanan yang mengadu sakit, dan mana-mana tahanan

yang memerlukan perhatian khusus daripada beliau.

(2) Pegawai perubatan hendaklah melapor kepada pengarah apabila beliau

berpendapat kesihatan fizikal atau mental seseorang tahanan telah atau akan

terjejas teruk disebabkan pemenjaraan berterusan atau sebarang keadaan

pemenjaraan.

26. (1) Pegawai perubatan hendaklah dari semasa ke semasa melakukan

pemeriksaan dan menasihatkan pengarah tentang:

(a) Kuantiti, kualiti, persiapan dan penyajian makanan;

(b) Tahap kebersihan institusi dan tahanan;

(c) Kemudahan kebersihan, pemanasan, pencahayaan dan

pengalihudaraan di institusi;

(d) Kesesuaian dan kebersihan pakaian dan peralatan tempat tidur tahanan;

(e) Kepatuhan terhadap peraturan berhubung dengan pendidikan jasmani

dan sukan, sekiranya tidak ada kakitangan teknikal yang

bertanggungjawab mengendalikan aktiviti tersebut.

(2) Pengarah hendaklah menimbangkan laporan dan nasihat yang dikemukakan

oleh pegawai perubatan mengikut peraturan 25 (2) dan 26 dan dalam kes

beliau bersetuju dengan syor yang dibuat, hendaklah mengambil langkah

segera bagi melaksanakan syor tersebut. Jika syor berkenaan di luar bidang

kepakarannya atau jika beliau tidak bersetuju dengannya, beliau hendaklah

dengan segera mengemukakan laporan beliau sendiri berserta nasihat

pegawai perubatan kepada pihak berkuasa lebih tinggi.

Disiplin dan hukuman

27. Disiplin dan ketenteraman hendaklah dijaga dengan ketat, tetapi dengan sekatan

yang sekadar perlu untuk memastikan penahanan yang selamat dan kehidupan

komuniti yang teratur.

28. (1) Tiada seorang pun tahanan boleh diambil berkhidmat untuk institusi bagi

menjalankan sebarang tugas berkaitan dengan penjagaan disiplin.

(2) Peraturan ini walau bagaimanapun tidak boleh menghalang sistem yang

ditadbir sendiri ini berfungsi dengan baik, iaitu di bawah sistem sedemikian,

aktiviti atau tanggungjawab tertentu dalam bidang sosial, pendidikan atau

sukan diamanahkan, dengan penyeliaan, kepada tahanan yang dibahagikan

mengikut kumpulan untuk tujuan layanan.

29. Perkara berikut hendaklah sentiasa ditetapkan oleh undang-undang atau oleh

peraturan pihak berkuasa pentadbiran yang kompeten:

(a) Kelakuan yang merupakan kesalahan disiplin;

(b) Jenis dan tempoh hukuman yang boleh dikenakan;

(c) Pihak berkuasa boleh mengenakan hukuman tersebut.

30. (1) Tiada seorang pun tahanan boleh dihukum kecuali mengikut syarat undang-

undang atau peraturan yang berkenaan, dan tidak boleh dihukum dua kali

bagi kesalahan yang sama.

(2) Tiada seorang pun tahanan boleh dihukum kecuali dia telah diberitahu

tentang kesalahan yang dilakukannya dan diberi kesempatan sewajarnya

untuk mengemukakan pembelaannya. Pihak berkuasa yang kompeten

hendaklah menjalankan pemeriksaan terperinci tentang kes itu.

(3) Sekiranya perlu dan boleh dilaksanakan, tahanan dibenarkan membuat

pembelaan menerusi seorang jurubahasa.

31. Hukuman dera, hukuman dengan ditempatkan di dalam sel gelap, dan semua

hukuman yang kejam, tidak berperikemanusiaan atau menjatuhkan maruah

hendaklah dilarang sama sekali sebagai hukuman bagi kesalahan disiplin.

32. (1) Hukuman dengan ditempatkan di dalam kurungan sempit atau dikurangkan

makanan tidak boleh dikenakan kecuali pegawai perubatan telah memeriksa

tahanan dan mengesahkan secara bertulis bahawa dia cukup sihat untuk

menjalaninya.

(2) Peraturan yang sama dikenakan terhadap sebarang hukuman lain yang boleh

memudaratkan kesihatan fizikal atau mental tahanan. Dalam apa jua kes,

hukuman sedemikian tidak boleh menyalahi atau menyimpang daripada

prinsip yang dinyatakan dalam peraturan 31.

(3) Pegawai perubatan hendaklah setiap hari mengunjungi tahanan yang

menjalani hukuman sedemikian dan hendaklah menasihatkan pengarah jika

beliau berpendapat hukuman itu perlu dihentikan atau dipinda atas sebab

kesihatan fizikal atau mental.

Peralatan penahanan

33. Peralatan penahanan seperti gari, rantai, rantai kaki dan besi pasung, tidak boleh

sama sekali digunakan sebagai hukuman. Tambahan lagi, rantai atau rantai kaki

tidak boleh digunakan sebagai peralatan penahanan. Peralatan penahanan yang

lain tidak boleh digunakan kecuali dalam situasi berikut:

(a) Sebagai langkah berjaga-jaga untuk mencegah tahanan daripada melarikan

diri semasa dipindahkan, dengan syarat peralatan tersebut ditanggalkan

apabila tahanan berkenaan hadir di hadapan pihak berkuasa kehakiman atau

pentadbiran;

(b) Atas sebab perubatan dengan arahan pegawai perubatan;

(c) Dengan arahan pengarah, jika kaedah kawalan yang lain gagal, bagi

mencegah tahanan daripada mencederakan diri sendiri atau orang lain atau

merosakkan harta benda; dalam situasi sedemikian pengarah hendaklah

serta-merta berunding dengan pegawai perubatan dan mengemukakan

laporan kepada pihak berkuasa pentadbiran yang lebih tinggi.

34. Jenis dan cara penggunaan peralatan penahanan hendaklah diputuskan oleh

pentadbiran penjara pusat. Peralatan sedemikian tidak boleh digunakan melebihi

tempoh yang benar-benar perlu.

Maklumat kepada tahanan dan aduan daripada tahanan

35. (1) Setiap tahanan yang dimasukkan hendaklah diberi maklumat bertulis tentang

peraturan yang mengawal layanan terhadap tahanan dalam kategorinya,

keperluan disiplin institusi, kaedah yang dibenarkan bagi mendapatkan

maklumat dan membuat aduan, dan semua perkara lain yang perlu bagi

membolehkan tahanan memahami hak dan kewajipannya dan menyesuaikan

diri dengan kehidupan di institusi.

(2) Jika tahanan itu buta huruf, maklumat yang tersebut di atas hendaklah

disampaikan kepadanya secara lisan.

36. (1) Setiap tahanan hendaklah diberi peluang pada setiap hari bekerja untuk

membuat permintaan atau aduan kepada pengarah institusi atau pegawai

yang diberi kuasa untuk mewakilinya.

(2) Permintaan atau aduan kepada pemeriksa penjara hendaklah dibenarkan

semasa pemeriksaannya. Tahanan hendaklah berpeluang untuk bercakap

dengan pemeriksa atau mana-mana pegawai pemeriksa tanpa kehadiran

pengarah atau kakitangan lain.

(3) Setiap tahanan hendaklah dibenarkan membuat permintaan atau aduan,

tanpa penapisan isi kandungan tetapi dalam bentuk yang sewajarnya, kepada

pentadbiran penjara pusat, pihak berkuasa kehakiman atau pihak berkuasa

berkenaan yang lain menerusi saluran yang dibenarkan.

(4) Kecuali jelas terlalu remeh atau tidak berasas, setiap permintaan atau aduan

hendaklah ditangani dengan segera dan diberi jawapan tanpa lengah.

Hubungan dengan dunia luar

37. Tahanan hendaklah dibenarkan dengan penyeliaan sewajarnya untuk berhubung

dengan ahli keluarga dan rakan yang mempunyai reputasi yang baik, pada waktu

tertentu, menerusi surat-menyurat dan dengan menerima kunjungan mereka.

38. (1) Tahanan rakyat asing hendaklah diberi kemudahan sewajarnya untuk

berhubung dengan wakil diplomatik dan konsulat Negara asal mereka.

(2) Tahanan yang merupakan rakyat dari Negara tanpa perwakilan diplomatik

atau konsulat di negara mereka ditahan dan pelarian atau orang tidak

bernegara hendaklah diberi kemudahan serupa untuk berhubung dengan

wakil diplomatik dari Negara yang bertanggungjawab terhadap kepentingan

mereka atau dengan mana-mana pihak berkuasa negara atau antarabangsa

yang tugasnya untuk melindungi orang sedemikian.

39. Tahanan hendaklah dibenarkan mengikuti perkembangan berita utama dengan

membaca akhbar, terbitan berkala atau terbitan khas institusi, dengan mendengar

siaran tanpa wayar, menerusi ceramah atau mana-mana saluran lain yang

dibenarkan atau dikawal oleh pihak pentadbiran.

Buku

40. Setiap institusi hendaklah mempunyai sebuah perpustakaan untuk kegunaan

semua kategori tahanan, dilengkapi buku rekreasi dan pendidikan yang

secukupnya, dan tahanan hendaklah digalakkan supaya memanfaatkan

kemudahan itu sepenuhnya.

Agama

41. (1) Jika institusi menempatkan cukup ramai tahanan yang menganut agama

yang sama, seorang wakil berkelayakan daripada agama itu hendaklah

dilantik atau diluluskan. Jika bilangan tahanan mewajarkannya dan keadaan

mengizinkan, pelantikan itu hendaklah secara sepenuh masa.

(2) Seorang wakil berkelayakan yang dilantik atau diluluskan di bawah

perenggan (1) hendaklah dibenarkan mengetuai upacara sembahyang

secara tetap dan mengadakan pertemuan tertutup dengan tahanan yang

seagama dengannya pada waktu yang sesuai.

(3) Hak mana-mana tahanan untuk menemui seorang wakil berkelayakan

daripada mana-mana agama tidak boleh disekat. Sebaliknya, jika mana-

mana tahanan membantah kunjungan mana-mana wakil agama,

pendiriannya hendaklah dihormati sepenuhnya.

42. Setakat yang boleh dilaksanakan, setiap tahanan hendaklah dibenarkan

memenuhi keperluan kehidupan beragamanya dengan menghadiri upacara

sembahyang yang diadakan di institusi dan dengan memiliki kitab dan buku

rujukan agama.

Penyimpanan barang tahanan

43. (1) Semua wang, barang berharga, pakaian dan barang lain milik tahanan yang,

mengikut peraturan institusi, tidak boleh disimpannya hendaklah diletakkan

dalam jagaan selamat apabila dia dimasukkan ke institusi. Inventori barang

berkenaan hendaklah ditandatangani oleh tahanan. Langkah perlu diambil

bagi memastikan semua barang tersebut dalam keadaan baik.

(2) Apabila tahanan dibebaskan, semua wang dan barang tersebut hendaklah

dipulangkan kepadanya kecuali wang yang telah dibelanjakannya dengan

kebenaran atau mana-mana barang yang dihantar keluar dari institusi dengan

kebenaran, atau mana-mana pakaian yang perlu dimusnahkan atas sebab

menjaga kebersihan. Tahanan perlu menandatangani akuan penerimaan bagi

barang dan wang yang dipulangkan kepadanya.

(3) Mana-mana wang atau barang yang diterima oleh tahanan dari luar institusi

hendaklah diperlakukan dengan cara yang sama.

(4) Jika seseorang tahanan membawa masuk dadah atau ubat, pegawai

perubatan perlu memutuskan apa yang perlu dilakukan dengan semua bahan

itu.

Pemberitahuan tentang kematian, sakit, pemindahan dsb.

44. (1) Apabila seseorang tahanan meninggal dunia atau sakit teruk atau mengalami

kecederaan serius, atau dipindahkan ke sebuah institusi untuk merawat

penyakit mental, pengarah hendaklah dengan serta-merta memberitahu

suami/isterinya jika tahanan itu berkahwin, atau ahli keluarga terdekat dan

hendaklah dengan apa cara pun memberitahu mana-mana orang lain yang

dinyatakan sebelum ini oleh tahanan.

(2) Seseorang tahanan hendaklah diberitahu serta-merta sekiranya ahli keluarga

terdekatnya meninggal dunia atau sakit teruk. Jika ahli keluarga terdekatnya

sakit tenat, tahanan hendaklah dibenarkan, apabila keadaan mengizinkan,

menziarahi ahli keluarganya itu sama ada dengan pengiring atau

bersendirian.

(3) Setiap tahanan berhak untuk memberitahu keluarganya dengan serta-merta

jika dia dipenjarakan atau dipindahkan ke institusi lain.

Pemindahan tahanan

45. (1) Apabila tahanan dipindahkan ke atau dari sesebuah institusi, mereka

hendaklah seberapa yang boleh tidak didedahkan kepada pandangan umum,

dan langkah perlindungan sewajarnya perlu diambil bagi melindungi mereka

daripada penghinaan, perhatian dan publisiti dalam apa jua bentuk.

(2) Pemindahan tahanan dengan kenderaan tanpa pengalihudaraan atau cahaya

yang mencukupi, atau dengan apa cara yang menyebabkan mereka

mengalami kesusahan fizikal yang tidak sepatutnya, adalah dilarang.

(3) Pemindahan tahanan hendaklah dilakukan dengan perbelanjaan pentadbiran

dan dalam keadaan yang sama bagi kesemua mereka.

Kakitangan institusi

46. (1) Pentadbiran penjara hendaklah mengadakan pemilihan rapi setiap gred

kakitangan kerana pentadbiran institusi yang baik bergantung pada integriti,

perikemanusiaan, keupayaan profesional dan kesesuaian peribadi mereka

untuk tugas berkenaan.

(2) Pentadbiran penjara hendaklah sentiasa berusaha untuk membangkitkan

kesedaran dan mengingatkan kakitangan dan orang ramai bahawa tugas itu

merupakan khidmat masyarakat yang sangat penting, dan untuk tujuan

tersebut segala cara yang sesuai untuk memaklumkan orang ramai

hendaklah digunakan.

(3) Bagi mencapai matlamat yang tersebut di atas, kakitangan hendaklah dilantik

untuk sepenuh masa sebagai pegawai penjara profesional dan mempunyai

status pegawai perkhidmatan awam dengan jaminan perkhidmatan yang

tertakluk hanya kepada kelakuan baik, kecekapan dan kecergasan fizikal.

Gaji hendaklah cukup tinggi untuk menarik dan mengekalkan kakitangan

lelaki dan wanita; manfaat dan syarat perkhidmatan perlu menarik kerana

tuntutan kerja yang mencabar.

47. (1) Kakitangan hendaklah memiliki tahap pendidikan dan kecerdasan yang cukup

tinggi.

(2) Sebelum memulakan tugas, kakitangan hendaklah menjalani kursus latihan

berhubung dengan tugas am dan khusus mereka dan dikehendaki lulus ujian

teori dan amali.

(3) Selepas memulakan tugas dan sepanjang kerjaya mereka, kakitangan

hendaklah mengekalkan dan meningkatkan pengetahuan dan keupayaan

profesional mereka dengan menghadiri kursus latihan dalam perkhidmatan

yang dianjurkan pada waktu yang sesuai.

48. Semua kakitangan hendaklah pada setiap masa berkelakuan baik dan

melaksanakan tugas mereka dengan cekap supaya dapat menjadi teladan kepada

tahanan dan dihormati oleh tahanan.

49. (1) Kakitangan hendaklah seberapa yang boleh turut terdiri daripada pakar

seperti ahli psikiatri, ahli psikologi, pekerja masyarakat, guru dan pengajar

kemahiran dalam bilangan yang mencukupi.

(2) Perkhidmatan pekerja masyarakat, guru dan pengajar kemahiran hendaklah

diadakan secara sepenuh masa, tanpa mengetepikan pekerja sambilan atau

pekerja sukarela.

50. (1) Pengarah institusi hendaklah memiliki kelayakan secukupnya dari segi

perwatakan, kebolehan mentadbir, latihan dan pengalaman yang bersesuaian

untuk menjalankan tugasnya.

(2) Beliau hendaklah menumpukan seluruh masanya terhadap tugas rasminya

dan tidak boleh dilantik secara sambilan.

(3) Beliau hendaklah tinggal di premis institusi atau kawasan berhampiran.

(4) Apabila dua institusi atau lebih terletak di bawah bidang kuasa seorang

pengarah, beliau hendaklah kerap melawat setiap institusi tersebut pada

waktu tertentu. Seorang pegawai residen hendaklah diberi tanggungjawab di

setiap institusi tersebut.

51. (1) Pengarah, timbalannya, dan sebahagian besar kakitangan lain di institusi

hendaklah boleh bertutur dalam bahasa yang digunakan oleh kebanyakan

tahanan, atau bahasa yang difahami oleh kebanyakan daripada mereka.

(2) Apabila perlu, khidmat jurubahasa hendaklah digunakan.

52. (1) Di institusi yang besar yang memerlukan khidmat seorang atau lebih daripada

seorang pegawai perubatan sepenuh masa, sekurang-kurangnya seorang

daripada mereka hendaklah tinggal di premis institusi atau di kawasan

sekitarnya.

(2) Di institusi lain, pegawai perubatan hendaklah melakukan lawatan setiap hari

dan tinggal di kawasan yang cukup dekat untuk membolehkannya merawat

tahanan dengan segera sekiranya berlaku kecemasan.

53. (1) Di institusi yang mempunyai tahanan lelaki dan wanita, bahagian institusi

yang dikhaskan untuk wanita hendaklah diletakkan di bawah bidang kuasa

seorang pegawai wanita yang bertanggungjawab dan memegang kunci ke

semua bahagian yang dikhaskan untuk wanita.

(2) Tiada seorang pun kakitangan lelaki boleh memasuki bahagian institusi yang

dikhaskan untuk wanita melainkan dengan diiringi oleh pegawai wanita.

(3) Tahanan wanita hendaklah diurus dan diselia hanya oleh pegawai wanita.

Walau bagaimanapun peraturan ini tidak menghalang kakitangan lelaki,

terutamanya doktor dan guru lelaki, daripada menjalankan tugas profesional

mereka di institusi atau bahagian institusi yang dikhaskan untuk wanita.

54. (1) Pegawai institusi tidak boleh, dalam hubungan mereka dengan tahanan,

menggunakan kekerasan kecuali untuk mempertahankan diri atau dalam kes

percubaan untuk melarikan diri, atau tentangan aktif atau pasif terhadap

arahan yang dikeluarkan berdasarkan undang-undang atau peraturan.

Pegawai yang boleh menggunakan kekerasan tidak boleh menggunakannya

melebihi apa yang benar-benar perlu dan perlu melaporkan insiden itu

dengan segera kepada pengarah institusi.

(2) Pegawai penjara hendaklah diberi latihan fizikal khas untuk membolehkan

mereka mengawal dan mengekang tahanan yang agresif.

(3) Melainkan dalam keadaan tertentu, kakitangan yang menjalankan tugas yang

memerlukan mereka berhubung secara langsung dengan tahanan tidak boleh

membawa senjata. Tambahan lagi, kakitangan dalam apa jua keadaan tidak

boleh diberi senjata kecuali mereka telah diberi latihan dalam

menggunakannya.

Pemeriksaan

55. Pemeriksaan terhadap institusi dan perkhidmatan penjara hendaklah dilakukan

dari semasa ke semasa oleh pemeriksa berkelayakan dan berpengalaman yang

dilantik oleh pihak berkuasa yang kompeten. Tugas mereka terutamanya adalah

untuk memastikan institusi berkenaan ditadbir mengikut undang-undang dan

peraturan sedia ada dan dengan tujuan untuk mencapai objektif perkhidmatan

penjara dan pemulihan.

BAHAGIAN II

PERATURAN BERKAITAN DENGAN KATEGORI KHAS

A. TAHANAN MENJALANI HUKUMAN

Prinsip panduan

56. Prinsip panduan berikut bertujuan untuk menunjukkan semangat yang seharusnya

mendasari pentadbiran institusi penjara dan tujuan yang sepatutnya menjadi

sasaran institusi berkenaan, selaras dengan perisytiharan yang dibuat di bawah

Pemerhatian Awal I dalam teks ini.

57. Pemenjaraan dan langkah lain yang menyebabkan seseorang pesalah terputus

hubungan dari dunia luar mendatangkan penderitaan kerana hak untuk

menentukan nasib sendiri dilucutkan dengan lucutnya kebebasan diri. Oleh yang

demikian, sistem penjara tidak boleh memburukkan lagi penderitaan yang

memang terdapat dalam situasi sedemikian, kecuali sebagai sesuatu yang ada

kaitan dengan pengasingan yang boleh diwajarkan atau dengan tindakan menjaga

disiplin.

58. Tujuan dan kewajaran sesuatu hukuman penjara atau langkah serupa yang

melucutkan kebebasan diri adalah untuk melindungi masyarakat daripada jenayah.

Matlamat ini hanya boleh dicapai jika tempoh pemenjaraan digunakan untuk

memastikan, seberapa yang boleh, bahawa pesalah bukan sahaja bersedia tetapi

juga mampu menjalankan kehidupan berdikari dan mematuhi undang-undang,

sekembalinya dia ke pangkuan masyarakat.

59. Untuk tujuan tersebut, institusi hendaklah menggunakan program pemulihan,

pendidikan, moral dan kerohanian serta program dan bantuan dalam bentuk lain

yang sesuai dan boleh disediakan, dan hendaklah berusaha untuk

melaksanakannya mengikut keperluan tahanan mengikut individu.

60. (1) Aturan kehidupan di institusi hendaklah bertujuan untuk meminimumkan

sebarang perbezaan antara kehidupan penjara dengan kehidupan bebas,

iaitu perbezaan yang cenderung mengurangkan tanggungjawab tahanan atau

menyebabkan mereka kurang dihormati sebagai manusia bermaruah.

(2) Sebelum tahanan selesai menjalani hukuman, adalah wajar supaya beberapa

langkah perlu diambil untuk memastikan tahanan boleh kembali kepada

kehidupan dalam masyarakat secara beransur-ansur. Bergantung pada kes,

matlamat ini boleh dicapai dengan aturan kehidupan prapembebasan yang

dianjurkan di institusi yang sama atau di institusi lain yang sesuai, atau

dengan pembebasan secara percubaan di bawah penyeliaan tertentu yang

tidak boleh diserahkan kepada polis tetapi hendaklah digabungkan dengan

bantuan sosial yang berkesan.

61. Layanan terhadap tahanan hendaklah menekankan bukan pengasingan mereka

daripada masyarakat tetapi peranan mereka yang berterusan dalam masyarakat.

Oleh sebab itu, khidmat agensi kemasyarakatan hendaklah diambil seberapa yang

boleh untuk membantu kakitangan institusi dalam tugas pemulihan sosial tahanan.

Hubungan perlu wujud antara setiap institusi dengan pekerja kemasyarakatan

yang diberi tugas memelihara dan mengeratkan semua hubungan baik antara

seseorang tahanan dengan keluarganya dan dengan agensi kemasyarakatan yang

memainkan peranan penting. Langkah hendaklah diambil untuk melindungi hak

berkaitan dengan kepentingan sivil, hak keselamatan sosial dan manfaat sosial

tahanan yang lain, ke tahap maksimum selagi selaras dengan undang-undang dan

hukuman.

62. Perkhidmatan perubatan di institusi hendaklah berusaha untuk mengesan dan

merawat sebarang penyakit fizikal atau mental atau kecacatan yang boleh

menggendalakan pemulihan seseorang tahanan. Segala perkhidmatan perubatan,

pembedahan dan psikiatri hendaklah disediakan untuk tujuan itu.

63. (1) Pelaksanaan prinsip tersebut memerlukan layanan mengikut individu dan

bagi tujuan ini, sistem yang fleksibel bagi mengklasifikasikan tahanan

mengikut kumpulan perlu diadakan. Oleh sebab itu, sebaik-baiknya kumpulan

sedemikian diagihkan kepada institusi berlainan yang sesuai agar setiap

kumpulan mendapat layanan yang sewajarnya.

(2) Institusi tersebut tidak perlu menyediakan tahap kawalan keselamatan yang

sama bagi setiap kumpulan. Sebaik-baiknya tahap kawalan keselamatan

yang berbeza-beza disediakan mengikut keperluan kumpulan berlainan.

Institusi terbuka menyediakan keadaan paling baik bagi memulihkan tahanan

yang dipilih dengan teliti, memandangkan institusi sedemikian tidak

mengadakan kawalan keselamatan bagi mencegah tahanan melarikan diri

tetapi bergantung pada disiplin diri tahanan.

(3) Sebaik-baiknya bilangan tahanan di institusi tertutup tidak begitu besar

sehingga menghalang tahanan mendapatkan layanan secara individu. Di

sesetengah negara, bilangan penghuni institusi sedemikian dianggap tidak

harus melebihi 500 orang. Di institusi terbuka, bilangan penghuni hendaklah

seberapa kecil yang boleh.

(4) Sebaliknya pula, adalah tidak wajar untuk mengadakan penjara yang begitu

kecil sehinggakan kemudahan yang sepatutnya tidak dapat disediakan.

64. Kewajipan masyarakat tidak berakhir dengan pembebasan tahanan. Oleh sebab

itu, perlu ada agensi kerajaan atau swasta yang berupaya memberikan

penjagaan susulan yang cekap kepada tahanan selepas pembebasannya

dengan tujuan untuk mengurangkan prejudis terhadap tahanan dan untuk

memulihkan fungsi sosialnya.

Layanan

65. Layanan terhadap orang yang dijatuhi hukuman penjara atau langkah

seumpamanya hendaklah bertujuan, sejauh yang boleh dilakukan dalam tempoh

hukuman, untuk menanamkan keazaman dalam diri mereka untuk menjalani

kehidupan sebagai orang yang berdikari dan mematuhi undang-undang selepas

dibebaskan, dan untuk melengkapkan diri mereka untuk berbuat demikian.

Layanan yang diberikan bertujuan untuk memupuk perasaan mempunyai harga

diri dan sikap bertanggungjawab dalam diri mereka.

66. (1) Bagi tujuan itu, segala kaedah yang sesuai hendaklah digunakan, termasuk

bimbingan agama di negara yang membolehkannya, pendidikan, latihan dan

bimbingan vokasional, kajian kes sosial, kaunseling pekerjaan, pembangunan

fizikal dan pengukuhan peribadi, selaras dengan keperluan individu setiap

tahanan, dengan mengambil kira rekod sosial dan jenayahnya, keupayaan

dan kecenderungan fizikal dan mentalnya, pembawaan peribadinya, tempoh

hukumannya dan prospek tahanan selepas dibebaskan.

(2) Bagi setiap tahanan dengan tempoh hukuman yang bersesuaian, pengarah

hendaklah menerima laporan lengkap tentang segala perkara yang disebut

dalam perenggan di atas, dengan secepat mungkin selepas tahanan

dimasukkan. Laporan tersebut mestilah termasuk laporan yang disediakan

oleh pegawai perubatan, seberapa boleh berkelayakan dalam bidang

psikiatri, tentang keadaan fizikal dan mental tahanan.

(3) Laporan itu dan dokumen lain yang berkaitan hendaklah disimpan dalam

sebuah fail. Fail ini hendaklah sentiasa dikemaskinikan dan diklasifikasikan

supaya boleh dirujuk oleh kakitangan yang bertanggungjawab apabila timbul

keperluan untuk berbuat demikian.

Klasifikasi dan layanan mengikut individu

67. Tujuan klasifikasi adalah:

(a) Untuk mengasingkan tahanan lain daripada tahanan yang disebabkan rekod

jenayah atau perangai jahat mereka berkemungkinan mendatangkan

pengaruh buruk;

(b) Untuk membahagikan tahanan mengikut kelas bagi memudahkan layanan

terhadap mereka supaya mereka dapat menjalani pemulihan sosial.

68. Setakat yang boleh dilaksanakan, institusi atau bahagian berasingan di

sesebuah institusi hendaklah digunakan bagi memberikan layanan mengikut

kelas tahanan yang berlainan.

69. Secepat mungkin selepas tahanan dimasukkan dan selepas kajian dilakukan

tentang personaliti setiap tahanan dengan tempoh hukuman bersesuaian,

program layanan hendaklah disediakan untuk tahanan berdasarkan maklumat

yang diperoleh tentang keperluan individunya, keupayaannya dan

kecenderungannya.

Keistimewaan

70. Sistem keistimewaan yang sesuai bagi kelas tahanan berlainan dan kaedah

layanan berlainan hendaklah diwujudkan di setiap institusi, untuk menggalakkan

tahanan berkelakuan baik, memupuk sikap bertanggungjawab dan menarik

minat dan kerjasama tahanan dalam layanan terhadap mereka.

Kerja

71. (1) Kerja di dalam penjara tidak boleh bersifat menyakitkan.

(2) Semua tahanan yang menjalani hukuman hendaklah diwajibkan bekerja,

tertakluk kepada kecergasan fizikal dan mental seperti yang ditentukan oleh

pegawai perubatan.

(3) Kerja yang secukupnya dan bermanfaat hendaklah diberikan bagi

memastikan tahanan bekerja secara aktif pada hari kerja biasa.

(4) Seberapa yang boleh, kerja yang diberikan hendaklah mengekalkan atau

meningkatkan keupayaan tahanan untuk mencari rezeki secara halal selepas

dibebaskan.

(5) Latihan vokasional dalam bidang yang berfaedah hendak disediakan untuk

tahanan yang boleh memanfaatkannya dan terutamanya untuk tahanan

muda.

(6) Tahanan hendaklah dibenarkan memilih jenis kerja yang ingin dilakukan oleh

mereka, mengikut batas-batas yang sejajar dengan pemilihan pekerjaan yang

sesuai dan dengan keperluan pentadbiran dan disiplin institusi.

72. (1) Penyusunan dan kaedah kerja di dalam institusi hendaklah seberapa yang

boleh menyerupai penyusunan dan kaedah kerja yang sama di luar institusi,

bagi mempersiapkan tahanan untuk menghadapi suasana kehidupan bekerja

yang biasa.

(2) Walau bagaimanapun, kepentingan tahanan dan kepentingan latihan

vokasional mereka tidak boleh diketepikan bagi tujuan meraih keuntungan

kewangan daripada sesuatu perusahaan dalam institusi.

73. (1) Perusahaan dan ladang institusi sebaik-baiknya hendaklah diurus secara

langsung oleh pentadbiran institusi dan bukan oleh kontraktor swasta.

(2) Sekiranya tahanan diambil untuk melakukan kerja yang tidak dikawal oleh

pentadbiran, mereka hendaklah sentiasa berada di bawah penyeliaan

kakitangan institusi. Melainkan kerja itu adalah untuk jabatan lain dalam

kerajaan, upah penuh yang biasa dibayar bagi kerja sedemikian hendaklah

dibayar kepada pentadbiran oleh pihak yang menggunakan tenaga kerja

tahanan, dengan mengambil kira output tahanan.

74. (1) Langkah berjaga-jaga yang ditetapkan bagi melindungi keselamatan dan

kesihatan pekerja bebas hendaklah juga dipatuhi di institusi.

(2) Peruntukan hendaklah dibuat bagi melindungi tahanan daripada kecederaan

perindustrian, termasuk penyakit pekerjaan, mengikut syarat yang setara

dengan syarat yang ditetapkan oleh undang-undang untuk pekerja bebas.

75. (1) Jam bekerja maksimum setiap hari dan setiap minggu bagi tahanan

hendaklah ditetapkan oleh undang-undang atau peraturan pentadbiran,

dengan mengambil kira kebiasaan atau peraturan tempatan berhubung

dengan pengambilan pekerja bebas.

(2) Jam bekerja yang ditetapkan itu hendaklah memperuntukkan satu hari rehat

seminggu dan masa secukupnya untuk pendidikan dan aktiviti lain yang

dikehendaki sebagai sebahagian daripada program layanan dan pemulihan

tahanan.

76. (1) Sistem ganjaran yang saksama hendaklah diadakan untuk kerja yang

dilakukan oleh tahanan.

(2) Di bawah sistem itu, tahanan dibenarkan untuk menghabiskan sekurang-

kurangnya sebahagian daripada pendapatan mereka untuk membeli barang

yang diluluskan untuk kegunaan sendiri dan untuk mengirim sebahagian

daripada pendapatan mereka kepada keluarga.

(3) Sistem tersebut juga hendaklah menetapkan bahawa sebahagian daripada

pendapatan tahanan diasingkan oleh pentadbiran sebagai wang simpanan

yang akan diserahkan kepada tahanan apabila dia dibebaskan.

Pendidikan dan rekreasi

77. (1) Peruntukan hendaklah dibuat bagi pendidikan lanjutan semua tahanan yang

berupaya mendapat manfaat daripadanya, termasuk pendidikan agama di

negara yang membolehkannya. Pendidikan tahanan yang buta huruf dan

tahanan muda hendaklah diwajibkan dengan perhatian khas diberikan

daripada pentadbiran.

(2) Setakat yang boleh dilaksanakan, pendidikan tahanan hendaklah

disepadukan dengan sistem pendidikan negara supaya mereka boleh

meneruskan pendidikan mereka tanpa kesulitan selepas dibebaskan.

78. Aktiviti rekreasi dan kebudayaan hendaklah disediakan di semua institusi untuk

kebaikan kesihatan mental dan fizikal tahanan.

Hubungan sosial dan penjagaan susulan

79. Perhatian khas hendaklah diberikan terhadap usaha memelihara dan mengeratkan

hubungan antara seseorang tahanan dengan keluarganya seperti yang digalakkan

demi kepentingan kedua-dua pihak.

80. Sejak tahanan mula menjalani hukuman, masa depannya selepas dibebaskan

hendaklah diberi pertimbangan dan dia hendaklah digalakkan dan dibantu untuk

memelihara atau menjalinkan hubungan dengan orang atau agensi di luar institusi

sekiranya hubungan itu boleh menjaga kepentingan keluarganya dan

menggalakkan pemulihan sosialnya sendiri.

81. (1) Perkhidmatan dan agensi sama ada kerajaan atau bukan kerajaan yang

membantu tahanan yang dibebaskan untuk kembali ke pangkuan masyarakat

hendaklah memastikan, seberapa yang boleh dan perlu, tahanan yang

dibebaskan diberi dokumen dan kertas pengenalan sewajarnya, mempunyai

rumah dan tempat kerja yang sesuai, berpakaian sesuai dan cukup lengkap

mengikut keadaan iklim dan musim, dan memiliki kemampuan secukupnya

untuk sampai ke destinasi mereka dan untuk menyara diri dalam tempoh

sejurus selepas dibebaskan.

(2) Wakil bertauliah daripada agensi sedemikian hendaklah diberi segala akses

yang perlu ke institusi dan untuk menemui tahanan dan hendaklah terlibat

dalam rundingan tentang masa depan tahanan sejak dia mula menjalani

hukuman.

(3) Adalah wajar aktiviti agensi sedemikian dipusatkan atau diselaraskan

seberapa yang boleh supaya usaha mereka dapat dimanfaatkan dengan

sebaik-baiknya.

B. TAHANAN YANG GILA DAN MENGHIDAPI GANGGUAN MENTAL

82. (1) Orang yang didapati gila tidak boleh ditahan di penjara dan persiapan

hendaklah dibuat untuk memindahkan mereka ke institusi mental dengan

secepat mungkin.

(2) Tahanan yang menghidapi penyakit atau gangguan mental yang lain

hendaklah dipantau dan dirawat di institusi khas di bawah pengurusan

perubatan.

(3) Semasa ditahan di penjara, tahanan sedemikian hendaklah diletakkan dalam

pengawasan khas seorang pegawai perubatan.

(4) Perkhidmatan perubatan atau psikiatri di institusi penjara hendaklah

menyediakan rawatan psikiatri untuk semua tahanan lain yang memerlukan

rawatan sedemikian.

83. Sebaik-baiknya langkah hendaklah diambil, dengan kerjasama agensi berkaitan,

untuk memastikan rawatan psikiatri diteruskan jika perlu selepas tahanan

dibebaskan dan penjagaan susulan sosial-psikiatri disediakan.

C. TAHANAN YANG DITANGKAP ATAU MENUNGGU PERBICARAAN

84. (1) Orang yang ditangkap atau dipenjarakan kerana tuduhan jenayah terhadap

mereka, yang ditahan sama ada dalam tahanan polis atau dalam tahanan di

penjara tetapi belum dibicarakan dan dijatuhi hukuman, akan disebut selepas

ini sebagai ‘tahanan yang belum dibicarakan’ dalam peraturan ini.

(2) Tahanan yang belum disabitkan dianggap tidak bersalah dan hendaklah

dilayan sebagai orang tidak bersalah.

(3) Tanpa menjejaskan peraturan undang-undang bagi melindungi kebebasan

individu atau menetapkan prosedur yang perlu dipatuhi berhubung dengan

tahanan yang belum dibicarakan, tahanan hendaklah mendapat manfaat

daripada aturan kehidupan khas yang diterangkan dalam peraturan berikut

dari segi keperluan asasnya sahaja.

85. (1) Tahanan yang belum dibicarakan hendaklah diasingkan daripada tahanan

yang disabitkan.

(2) Tahanan muda yang belum dibicarakan hendaklah diasingkan daripada

orang dewasa dan pada dasarnya hendaklah ditahan di institusi berasingan.

86. Tahanan yang belum dibicarakan hendaklah tidur berseorangan di dalam bilik

yang berasingan, dengan mengambil kira kebiasaan tempatan yang berbeza

mengikut keadaan.

87. Dalam batas yang sejajar dengan ketertiban institusi, tahanan yang belum

dibicarakan boleh, jika mereka ingin berbuat demikian, memperoleh makanan

yang dibeli atas perbelanjaan mereka sendiri dari luar, sama ada menerusi pihak

pentadbiran atau menerusi ahli keluarga atau rakan. Jika tidak, pentadbiran

hendaklah menyediakan makanan mereka.

88. (1) Seseorang tahanan yang belum dibicarakan hendaklah dibenarkan memakai

pakaiannya sendiri jika pakaian itu bersih dan sesuai.

(2) Jika dia memakai pakaian penjara, pakaian itu hendaklah berlainan dengan

pakaian yang dibekalkan kepada tahanan yang disabitkan.

89. Seseorang tahanan yang belum dibicarakan hendaklah sentiasa diberi peluang

untuk bekerja, tetapi tidak boleh dikehendaki bekerja. Jika dia memilih untuk

bekerja, dia hendaklah diberi bayaran kerana kerjanya itu.

90. Seseorang tahanan yang belum dibicarakan hendaklah dibenarkan untuk

memperoleh, atas perbelanjaannya sendiri atau perbelanjaan pihak ketiga, buku,

surat khabar, bahan penulisan dan cara lain untuk mengisi lapang yang selaras

dengan kepentingan pelaksanaan keadilan serta keselamatan dan ketertiban

institusi.

91. Seseorang tahanan yang belum dibicarakan hendaklah dibenarkan untuk

dikunjungi dan dirawat oleh doktor atau doktor giginya sendiri jika ada sebab yang

munasabah untuk dia membuat permohonan itu dan dia mampu membayar

sebarang perbelanjaan yang ditanggung.

92. Seseorang tahanan yang belum dibicarakan hendaklah dibenarkan memberitahu

keluarganya dengan segera tentang penahanannya dan hendaklah diberi segala

kemudahan yang wajar untuk berkomunikasi dengan keluarga dan rakannya, dan

untuk menerima kunjungan mereka, tertakluk hanya kepada sekatan dan

penyeliaan yang perlu demi kepentingan pelaksanaan keadilan serta keselamatan

dan ketertiban institusi.

93. Bagi tujuan pembelaannya, seseorang tahanan yang belum dibicarakan hendaklah

dibenarkan untuk memohon bantuan guaman percuma sekiranya bantuan

sedemikian boleh didapati, dan menerima kunjungan penasihat undang-

undangnya dengan tujuan untuk membelanya dan menyediakan arahan sulit dan

menyerahkan arahan tersebut kepadanya. Untuk tujuan tersebut, bahan penulisan

hendaklah dibekalkan kepadanya jika dia mengingininya. Temu bual antara

tahanan dengan penasihat undang-undang boleh dilihat tetapi tidak boleh

didengar oleh pegawai polis atau pegawai institusi.

D. TAHANAN SIVIL

94. Di negara yang undang-undangnya membenarkan pemenjaraan kerana

berhutang, atau dengan perintah mahkamah di bawah proses bukan jenayah yang

lain, orang yang dipenjarakan atas sebab tersebut tidak boleh dikenakan sekatan

atau tindakan yang lebih keras daripada perlu untuk memastikan penahanan yang

selamat dan dalam keadaan yang baik. Layanan terhadap mereka hendaklah

setara dengan layanan terhadap tahanan yang belum dibicarakan, namun dengan

pengecualian bahawa mereka mungkin dikehendaki bekerja.

E. ORANG YANG DITANGKAP ATAU DITAHAN TANPA DIDAKWA

95. Tanpa menjejaskan peruntukan perkara 9 Perjanjian Antarabangsa mengenai Hak

Sivil dan Politik, orang yang ditangkap atau dipenjarakan tanpa didakwa hendaklah

diberi perlindungan yang sama seperti yang diberikan di bawah bahagian I dan

bahagian II seksyen C. Peruntukan yang berkaitan dalam bahagian II, seksyen A,

juga boleh diguna pakai jika pemakaiannya membantu membawa manfaat kepada

kumpulan khas tahanan ini, dengan syarat tiada langkah diambil yang

menunjukkan bahawa pendidikan semula atau pemulihan wajar dilaksanakan

terhadap orang yang tidak disabitkan dengan sebarang kesalahan jenayah.