BAB 6

KELEMAHAN STRATEGI JPNIN

Bab ini akan membincangkan tentang kelemahan JPNIN dalam menginter-

grasi kaum di Malaysia. Seperti mana yang diketahui JPNIN telah menetap-

kan beberapa strategi untuk meningkatkan intergrasi kaum di Malaysia.

Pelan intergrasi tersebut dinamakan sebagai pelan Tindakan Perpaduan dan

Intergrasi Nasional 2005- 2010 seperti yang telah dibincangkan dalam bab 3

Strategi JPNIN. Kelemahan JPNIN yang di trajui oleh kerjaan ini dilihat

bukan sahaja dari segi kelemahan jabatan itu sahaja ,tetapi ia merangkumi

kelemahan kaum, agenda politik dan agenda persatuan yang menjerumus

kelemahan pelan JPNIN secara tidak langsung .

Selepas pilihan raya umum ke-13 Malaysia pada 5 Mei 2013, pelbagai isu

timbul akibat daripada kegagalan strategi Pelan tindakan yang telah di-

jalankan oleh JPNIN dalam tempoh 5 tahun. Dimana pelan tindakan itu tam-

pak layu dan menjerumus Malaysia ke kancah polarisasi kaum. Dalam bab

ini terdapat beberapa strategi yang dilihat tidak berjaya sepenuhnya dan

perlu dikupas agar dapat diperbaiki pada masa yang datang. Strategi yang

tersenarai merupakan strategi persefahaman politik, strategi keseimbangan

ekonomi,strategi sistem pendidikan dan strategi media massa.

6.1 Kelemahan strategi sistem pendidikan negara.

Sejarah Malaysia telah menyaksikan semasa penjajahan british di Malaysia,

pentadbiran british telah meninggalkan satu sistem pendidikan yang be-

rasaskan segregasi. Dimana pelajar telah diasingkan mengikut bangsa,

perkara ini membibitkan semangat perkauman. Pada ketika itu sekolah cina

dan india mengunakan sukatan pelajaran yang beroreintasikan negara mas-

ing-masing. Dan terdapat juga sekolah vernakular ini yang mengambil guru-

guru dari negara masing-masing dalam mendidik pelajar mengikut aliran

bangsa mereka. Hasil daripada dasar british ini mencetuskan konflik

berdarah 13 Mei 1969.

Menelusuri agenda pendidikan Negara dari sebelum merdeka sehingga

kini, terdapat pelbagai dasar bermula dari penyata razak 1956 sehingga kini,

Terdapat pelbagai cadangan dalam meningkatkan tahap pendidikan negara

seterusnya meningkat intergrasi kaum di Malaysia. Antara dasar yang dilihat

popular seperti dasar sekolah wawasan yang dicernakan oleh Tun Dr Ma-

hathir Mohammad dan diluluskan kabinet pada 1997. Sekolah wawasan

merupakan sistem persekolahan yang mengabungkan ketiga-tiga sekolah

rendah kebangsaan dalam satu kawasan, dimana sekolah terbabit akan

berkongsi infrastruktur kemudahan yang sama dan diharap dapat murid dapat

pelbagai bangsa dapat bergaul antara satu sama lain dan seterusnya

mumupuk intergrasi. Selain sekolah wawasan terdapat juga cadangan mem-

perkasakan sekolah kebangasaan agar dapat menarik minat ibu-bapa pelba-

gai bangsa untuk menghantar anak mereka kesana. Tetapi malangnya seko-

lah wawasan dan program memperkasakan sekolah kebangsaan tampak layu

dan tidak berjaya mendapat sambutan ibu-bapa bangsa cina dan india. Di sini

manakah silapnya? Tanggal 6 mei 2013, negara digemparkan penulisan

akhbar yang menyatakan terdapat polarisasi perkauman dalam bentuk undian

ketika pilihanraya umum ke 13. Isu ini menunjukkan terdapat masalah yang

kian jelas tentang intergrasi kaum di malaysia.

6.1.1 Sekolah Wawasan gagal mengintegrasikan kaum.

Sekolah wawasan merupakan satu kaedah yang baik bagi mengintegrasikan

kaum di malaysia. Malangnya sekolah wawasan menerima reaksi yang

negatif daripada NGO kaum cina dan parti politik. Reaksi negatif ini terhasil

daripada kebimbangan yang kuat dikalangan kaum cina. Dimana mereka

kuathir sekolah wawasan akan menghakis kebudayaan dan identiti bangsa

mereka yang selama didukung oleh sekolah jenis kebangsaan cina. Selain itu

mereka merasakan kewujudan sekolah wawasan akan menjejaskan pengu-

naan bahasa mereka. Antara NGO yang kuat menentang penubuhan sekolah

wawasan adalah Dong Jiao Zhong sebuah persatuan cina yang aktif di

malaysia. Di dalam bab seterusnya kita membincangkan alasan-alasan yang

menyebabkan sekolah wawasan gagal akibat penolakan yang jitu daripada

NGO Dong Jiao Zhong.

6.1.2 Alasan yang dibawa oleh Dong Jiao Zhong dalam menolak

Sekolah Wawasan .

Dong jiao Zhong merupakan gabungan Persekutuan Persatuan-persatuan

Lembaga Pengurus Sekolah Cina yang menguruskan hampir 60 sekolah

persendirian dan membiaya hampir 1284 sekolah rendah jenis kebangsaan

cina. Persatuan ini telah ditubuhkan pada awal 1950. Semasa penubuhan

sekolah wawasan persatuan ini telah menolak seratus peratus penubuhan

sekolah tersebut. Dengan alasan sekolah wawasan menyebabkan identiti

masyarakat cina hilang. Persatuan ini beranggapan bahawa intergrasi boleh

dicapai walaupun dengan adanya sekolah vernakular. Mereka berpendapat

bahawa apabila murid sekolah vernakular ini membesar mereka akan menun-

tut disekolah menengah dimana mereka akan bercampur gaul dengan pelajar

lain.

Selain daripada itu persatuan ini juga memberi alasan bahawa mereka ku-

atir apabila anak-anak bangsa cina ini bergaul dengan bangsa lain, bahasa

ibunda mereka akan terhakis kerana lebih cenderung berbahasa melayu . Di

samping itu sifat tidak mahu berkongsi atau perkongsian pelbagai peralatan

seperti dewan, padang sekolah dan gelanggang permainan akan menim-

bulkan masalah sekiranya berlakunya pertembungan bagi menganjurkan se-

barang aktiviti yang menggunakan kemudahan yang dikongsi bersama.

Adalah sukar untuk membuat jadual aktiviti kerana jadual sekolah adalah

terlalu ketat dan bukan senang untuk ketiga-tiga guru besar sekolah mem-

punyai sikap bertolak ansur kerana masing-masing mempunyai pendapat

yang berbeza-beza. Disebabkan alasan yang dibuat oleh persatuan ini seko-

lah wawasan dilihat tidak releven dan semakin dilupai oleh masyarakat cina.

Secara tidak langsung program yang dicadangkan oleh jabatan perpaduan

dan kementerian pelajaran dilihat gagal dalam mengintergrasikan kaum

mengikut medium pendidikan.

6.1.3 Kewujudan sekolah vernakular mengagalkan perpaduan

Sekolah vernakular merujuk kepada sekolah yang menggunakan bahasa

ibunda dalam sistem pelajaran dan pengajaran sekolah. Sekolah vernakular

ini terbahagi kepada 3 iaitu sekolah melayu, sekolah cina dan sekolah tamil.

Sejarah membuktikan sekolah ini wujud sebelum kemerdekaan negara. Se-

lama lebih 57 tahun kemerdekaan negara, sekolah vernakular ini dilihat

seperti tanah jerlus yang meruntuhkan apa sahaja yang dibina diatasnya. Ker-

ana apa yang dikatakan sekolah ini umpama tanah jerlus mengagalkan per-

paduan ? Selagi wujud sistem pendidikan vernakular pelajar hanya terdedah

dengan satu bangsa dan bahasa sahaja. Memang dikatakan bahawa mereka

juga belajar kurikulum pendidikan kebangsaan tetapi bahasa pengantaraan

yang digunakan dalam banyak subjek yang dipelajari adalah dalam bahasa

ibunda mereka . Selain itu suasana di dalam sekolah mereka juga terbatas

dengan bangsa mereka sendiri. Perkara ini menyebabkan mereka kurang

bergaul dengan bangsa lain sehingga menyebabkan masalah kurang pema-

haman dan perpaduan sebenar sehingga mampu mencetus masalah sensitivi

kaum. Menurut seorang tokoh akademik dan sejarah Professor Emeritus Tan

Sri Khoo kay Kim, beliau berpendapat bahawa sekolah vernakular ini patut

dihapuskan dan digantikan dengan sekolah satu aliran. Menurut beliau ada

pihak yang akan membantah cadangan itu tetapi mereka yang berbuat

demikian perlu menilai semula sejauh mana sistem pendidikan ketika ini

boleh membantu mengukuhkan pembentukan sebuah negara bangsa yang

berintegrasi.

6.2 Strategi keseimbangan ekonomi gagal seimbangkan ekonomi kaum

Didalam bahagian kedua ini kami akan mengupas kegagalan Jabatan per-

paduan dan bahagian perancang ekonomi negara dalam strategi keseimban-

gan ekonomi yang telah diutarakan dalam pelan perpaduan. Sejarah ekonomi

moden Malaysia bermula semasa penjajahan british di tanah melayu. Semasa

pentadbiran british imigran cina dan india telah dibawa masuk ke tanah

melayu bagi memantap ekonomi british ketika itu. Dasar pecah dan perintah

british telah menetapkan kegiatan ekonomi berasaskan komposisi kaum. Di-

mana orang melayu berkerja sebagai petani, cina berniaga dan perlombongan

dan manakala india berkerja estet dan ladang milik british. Dasar ini telah

mencetus kepada segregasi kaum diMalaysia. Selepas kemerdekaan negara

kerajaan telah merangka satu dasar yang dikenali sebagai Dasar Ekonomi

Baru (DEB) 1971 , Dasar Pembangunan Nasional (DPN) 1991 dan yang ter-

baru ialah Model Ekonomi Baru (MEB) 2010. Namun dasar seperti DEB dan

DPN ini dilhat tidak berjaya secara menyeluruh. Apakah Punca dasar-dasar

ini tidak berjaya sepenuhnya dalam membentuk integrasi sehingga mem-

bawa kepada pengenalan dasar MEB.(Dasar MEB masih berjalan sehingga

2020)

6.2.1 DEB dan DPN tidak membawa kepada perpaduan kaum secara

menyeluruh.

Isu ini agak sensitif untuk diutarakan bagai ditelan mati bapak diluah mati

emak, tetapi ia perlu dikupas agar kita melihat antara punca penyebab kega-

galan perpaduan kaum. Kegagalan DEB dan DPN bukan disebabkan oleh

kerajaan seratus peratus tetapi ia berpunca dari kaum melayu sendiri. Seperti

yang di ketahui Dasar DEB dan DPN pada asas memajukan ekonomi negara

dalam masa yang sama perbaiki sosioekonomi kaum. Pelaksanaan Dasar-

Dasar ini menetapkan bahawa kontrak, tender dan ekuiti saham perlu 30 per-

atus adalah bumiputra. Tetapi kita melihat bahawa dasar ini tidak berjaya di-

mana statistik 2011 milikan ekuiti saham hanya pada 23.5 peratus manakala

selebih adalah milikan cina dan lain.Manakala pemilikan tanah bumiputra

hanya pada 24 peratus.

Seperti yang dikatakan sebelum ini punca kegagalan dasar ini disebabkan

bumiputra khusus nya melayu sendiri,ia sebenarnya berkaitan Isu “Alibaba”.

“Alibaba” merupakan isu yang berkaitan dengan orang melayu yang menjual

ekuiti atau tender kepada kaum cina sebagai cara mendapat wang segera.

Akibat daripada masalah ini orang melayu sering dilihat ketinggalan

berbanding cina seterus menyebabkan ketidak puasan hati antara kaum tim-

bul kononnya pembahagian kekayaan tidak diselenggara dengan baik dan

hanya kaum tertentu mendapat kekayaan tersebut.

Selain isu alibaba terdapat isu yang lain yang merosakan intergrasi

ekonomi kaum dimalaysia . Isu tersebut ialah masalah kronisme. Kenapa

kronisme punca DEB dan DPN gagal seterusnya mengagalkan perpaduan?.

Masalah kronisme berpunca daripada ketidak telusan pihak berkuasa dalam

pemberian tender kerajaan kepada rakyat. Dalam isu ini kerajaan seharusnya

mengunakan strategi keseimbangan ekonomi secara lebih adil bukan sahaja

kepada cina dan india tetapi kepada kelompok melayu sendiri. Semasa per-

jalanan DEB dan DPN dilihat kerajaan memberi kelebihan tender kepada

satu kelompok kecil melayu sahaja. Tetapi sepatutnya untuk mencapai 30

peratus ekuiti kekayaan negara untuk kaum melayu sepatut kerajaan mem-

berikan pegangan 30 peratus ekuiti secara saksama kepada keseluruhan

melayu bukannya sekelompok. Maksudnya disini ia sepatutnya tidak ter-

tumpu kepada seseorang tetapi kepada lebih ramai orang melayu. Hasilnya ia

bakal merancakkan ekonomi kaum melayu seterusnya mencapaikan sasaran

tersebut. Apabila sasaran tersebut berjaya sikap prejudis dan ketidakpuasan

kaum melayu akan lenyap kerana mereka berjaya mendapat hak mereka

dalam ekonomi. Hasilnya perpaduan dan intergrasi berjaya melalui strategi

ekonomi yang seimbang bebas dari penyelewangan.

6.3 Kelemahan Strategi Persefahaman Politik

JPNIN telah pun menyatakan bahawa melalui politik usaha mempuk perpaduan adalah

berlandaskan peruntukan perlembagaan. Semua perkara-perkara dalam peruntukan per-

lembagaan mampu mewujudkan identiti nasional, perpaduan antara kaum dan integrasi

antara wilayah. Namun begitu, kekuatan yang cuba diwujudkan oleh JPNIN nampaknya

seperti gagal kerana kekangan sistem parti politik berteraskan kaum dan sikap-sikap

yang ditunjukkan oleh parti-parti politik berteraskan kaum.

6.3.1 Parti politik berteraskan kaum tidak lagi relevan menurut se-bahagian masyarakat.

Sebahagian masyarakat berpendapat bahawa parti politik berteraskan kaum tidak lagi

relevan. Generasi baru sudah basi dengan isu-isu perkauman yang telah dimainkan. Se-

bahagian masyarakat lebih cenderung melihat tawaran kebajikan serta inginkan negara

yang lebih maju dan makmur. Sebuah artikel yang ditulis di dalam akhbar alternatif ada

menyebutkan “Tidak syak lagi bahawa generasi baru, malah sesetengah generasi lama

juga, telah dengan jelas menolak politik perkauman. Dengan itu parti politik yang be-

rasaskan kaum,atau tebal dengan perkauman sedang menghadapi zaman gelapnya.”

6.4 Kelemahan Strategi Media Massa

JPNIN menyatakan bahawa media massa mesti digunakan untuk memupuk perpaduan.

Maklumat-maklumat yang disebarkan mestilah meniupkan bayu perpaduan yang nya-

man dalam kalangan masyarakat Malaysia. Sebarang laporan dan maklumat daripada

media massa mestilah mematuhi akta hasutan 1948 dan akta penerbitan dan mesin cetak

1984 agar menjadi limitasi kepada pengamal media massa dalam menyampaikan mak-

lumat. Namun begitu, masih terdapat kegagalan dalam strategi media massa yang telah

dirangka atas beberapa punca yang akan diterangkan di dalam bab ini.

6.4.1 Realiti Akta Hasutan 1948 dan Akta Mesin Cetak dan Pener-bitan 1984 dalam menangani isu-isu berkaitan.

Makna menghasut seperti yang dinyatakan oleh Akta hasutan 1948 ialah:

“menghasut” apabila dipakai bagi atau digunakan berkenaan dengan apa-apa perbuatan,

ucapan, perkataan, penerbitan atau apa-apa benda lain menjadikan perbuatan, ucapan,

perkataan, penerbitan atau benda lain itu sebagai yang mempunyai kecenderungan

menghasut;”

Pada bab 5 telah dinyatakan mengenai empat isu berkaitan penghinaan terhadap kaum

melaui media massa. Empat isu tersebut adalah artikel oleh Utusan dan Kosmo,

Karikatur yang diterbitkan oleh Sin Chew Daily serta Ucapan video Shahul Hamid di

laman sesawang Youtube.

Ustaz Shahul Hamid diketahui umum telah di tahan di bawah seksyen 4(1)(c) Akta Ha-

sutan seperti yang dilaporkan oleh akhbar Sinar Harian bertarikh 31 Julai 2014. Namun

begitu, Shahul Hamid telah memohon maaf secara terbuka kepada masyarakat Hindu

dan memohon agar laporan terhadapnya di tarik balik. Beliau telah dikeluarkan dengan

jaminan polis.

Melalui isu ini tampak jelas Akta Hasutan 1948 telah berfungsi dengan baik dalam men-

gawal ucapan-ucapan yang mempunyai kecenderungan menghasut. Sifat yang ditun-

jukkan Shahul Hamid dengan meminta maaf secara terbuka dan mengakui kesilapan ter-

hadap masyarakat agama lain telah membuka pintu perpaduan yang baru antara Islam

dan Hindu. Permintaan maaf Shahul Hamid bukanlah kerana ingin menjual aqidahnya

tetapi kerana kekuatan aqidah sebenar terhadap ayat Quran,

“Dan janganlah kamu memaki sembahan yang mereka sembah selain Allah,.kerana

mereka nanti akan memaki Allah dengan melampaui batas tanpa dasar pengetahuan."

Surah Al-an'am ayat 108.

Namun begitu, bagaimana pula Akta Hasutan 1948 berfungsi terhadap isu artikel-artikel

dan karikatur yang diterbitkan akhbar tempatan?

Seusai Pilihan Raya Umum ke-13 pada 5 Mei 2013, akhbar-akhbar tempatan sama ada

melalui akhbar dan media elektronik telah pun mengeluarkan artikel masing-masing

yang berkaitan pilihan raya. Selaku negara yang mengamalkan demokrasi, rakyat

berhak memilih pemimpin yang difikirkan sesuai menerajui negara semasa mengundi.

Pilihan Raya Umum ke-13 telah pun dimenangi Barisan Nasional dengan kemenangan

majoriti mudah. Seluruh rakyat terpaksa memerima hakikat ini sama ada setuju atau pun

tidak setuju. Apa yang kurang menyenangkan adalah sikap yang telah ditunjukkan oleh

penerbit akhbar dan pengamal media yang tidak menunjukkan etika kewartawanan

mereka. Artikel-artikel yang menimbulkan kemarahan kaum lain telah diterbitkan dan

melanggar segala akta yang termaktub dalam Akta Hasutan 1948.

Hakikatnya, semasa pasca pilihan raya telah pun ada pihak akhbar yang mula memetik

api perkauman seperti karikatur yang diterbitkan Sin Chew Daily. Setelah desakan oleh

rakyat melalui media alternatif maka pihak Sin Chew Daily telah membuang karikatur

tersebut dan meninggalkan notis memohon maaf. Namun, tiada pihak menyiasat perkara

tersebut atas Akta Hasutan 1948.

Artikel-artikel yang menimbulkan prasangka terhadap kaum Cina oleh Utusan dan

Kosmo juga dibiarkan begitu sahaja. Akta Hasutan 1948 tidak lagi berfungsi seperti

yang terjadi kepada Shahul Hamid. Syarikat akhbar berkaitan tidak memohon maaf se-

cara terbuka dan tidak mengaku kesilapan mereka. Hasilnya, syarikat-syarikat akhbar

saling bercakaran atas dasar perkauman seperti yang berlaku di antara Utusan dan Sin

Chew Daily.

Di dalam artikel “Apa lagi Orang Cina Mahu” secara terang tertulis perkara-perkara

yang cuba menimbulkan pengapian terhadap orang lain. Begitu juga artikel bertajuk

“Penyokong Cina Pura-Pura Sokong” oleh Kosmo yang menimbulkan prasangka ba-

hawa orang Cina bersifat talam dua muka. Selain itu, karikatur yang diterbitkan oleh Sin

Chew Daily telah menyinggung hati kaum lain termasuk Melayu dan India. Seolah-olah

bangsa lain perlu tunduk kepada kaum Cina sahaja dalam politik.

Ketiga-tiga isu ini telah pun termasuk dalam bahagian ‘Mesin cetak yang digunakan

bagi maksud yang menyalahi undang-undang’. Seperti yang termaktub,

“ (b) yang mengandungi perkara pengapian terhadap orang atau harta, menggalakkan

pencabulan undang-undang atau terhadap apa-apa perintah yang sah di sisi undang-un-

dang atau yang melakukan pecah keamanan atau yang mungkin membawa kepada

pecah keamanan atau menggalakkan perasaan niat jahat, perseteruan, permusuhan,

kebencian, ketidakharmonian atau pecah belah,”

Jika Akta Mesin Cetak dan Penerbitan 1984 berfungsi tanpa memilih bulu, isu-isu ke-

celuparan penulisan artikel ini dapat dihentikan. Hukuman-hukuman yang termaktub di

dalam akta tersebut juga akan menyebabkan syarikat-syarikat penerbitan lebih berhati-

hati dan tidak melakukan sesuatu yang merosakkan perpaduan dan integrasi kaum.