IBNU KHALDUN TOKOH SEJARAWAN ULUNG

BIODATA IBNU KHALDUN

1. Nama sebenar beliau Abdul Rahman bin Muhammad bin Muhammad.

2. Beliau dikenal sebagai Ibnu khaldun.

3. Beliau dilahirkan di Tunisia pada tahun 732 Hijrah bersamaan dengan tahun 1332

Masihi.

4. Keluarganya berketurunan Arab dari yaman yang berhijarah ke Andalus.

5. Bapa ibnu khaldun adalah seorang sarjana terkenal.

6. Sejak Tunisia dilanda wabak taun pada tahun 749 Hijrah,ibnu khaldun berpindah

ke beberapa tempat iaitu Algeria,fez,Granada, Bougie, dan mesir.

7. Ibnu Khaldun meninggal dunia di kaherah, Mesir pada tahun 808 Hijrah

bersamaan dengan tahun 1406 Masihi ketika berusia 87 tahun.

1

KEPERIBADIAN IBNU KHALDUN

1. Ibnu Khaldun adalah seorang yang tekun dalam menuntut ilmu.walaupun beliau

sibuk dengan tugas pentadbiran,namun tidak menghalangnya untuk menuntut

ilmu. Beliau bijak membahagikan masa untuk masyarakat menuntut ilmu.

2. Beliau seorang yang berjiwa pemimpin.Beliau pernahmenjawatjawatan penting

seperti Ketua hakim di mesir dan perdana Menteri di Bougie. Semua jawatan ini

diberikan kerana kecekapanya dalam pentadbiran serta keupayaannya

mengemukkan idea-idea untuk kemajuan Negara.

3. Seorang yang kreatif.pemikiran ibnu khaldun dalam kitan Al-muqaddimah adalah

hasil daripada pengalaman dan kreativiti beliau untuk mengetahankan sejarah

sebagai bidang ilmu yang tersendiri.Buku ini dijadikan bahan kajian oleh sarjana-

sarjana Timur dan barat hingga ke hari ini.

2

PENDIDIKAN IBNU KHALDUN

1. Ibnu Khaldun mempelajari asas Agama dan Bahasa Arab daripada Abdul

Rahman bin Muhammad ( bapa beliau),Muhammad bin Al-Muhaimin Al-

hadrami,Muhamaad bin saad

2. Ibnu khaldun mempelajari ilmu-ilmu fardu Kifayah seperti mantik,falsafah,sains

dan matematik daripada Muhammad bin ibrahim Al-Abili.

3. Semasa di Fez,Ibnu Khaldun mendapat Pendidikan tinggi daripada beberapa

orang guru yang terkenal seperti Ahmad bin Alqassar dan lisnuddin bin

Al-khatib iaitu pengarah kitab Tarikh Gharnatah (sejarah Granada)

3

IBNU KHALDUN TOKOH PELBAGAI BIDANG

Ibnu Khaldun sebagai sejarahwan

1. Ibnu khaldun menganalisis sesuatu tamadun dari segi Permulaan,factor

kegemilangan,dan kejatuhan.

2. Beliau Memberi tafsiran sejarah berdasarkan psikologi,ekonomi sosilogi, Alam

sekitar dan geografi.

3. Ideanya yang menarik dalam kitab Al-muqaddimah mendorong para pengkaji dan

pemikir untuk mengiktiraf beliau sebagai tokoh sarjana dan sejarawan terkenal

sebelumnya seperti Al-Tabbari dan Al-mas’udi.

Ibnu Khaldun sebagai negarawan

1. Ibnu khaldun merupakan negarawan yang banyak berjasa untuk Negara. Beliau

pernah menyadang jawatan-jawatan Penting.

2. Jawatan-jawatan penting tersebut telah memberi peluang kepada Ibnu khaldun

untuk berkhidmat kepada Negara dengan berkesan.

4

Ibnu Khaldun Sebagai budayawan

1. Ibnu Khaldun merupakan penggiat budaya dan

kesusasteraan Arab.

2. Pengajian kesusasteraanya dengan syeikh Muhammad Bahrd di Tunisia

dimanfaatkan untuk menajamkan kemahiran dalam syair.

3. Beliau banyak menghasilkan syair semenjak kanak-kanak lagi. Kemahiran beliau

dalam bidang ini jelas kelihatan dalam kitab Al-muqaddimah ketika beliau

membahaskan tentang syair Arab.

5

Sumbangan Ibnu Khaldun Dalam bidang ilmu dan pemikiran Islam.

1. Ibnu Khaldun banyak meninggal sumbangan yang bernilai kepada tamadun

manusia.

2. Ibnu Khaldun Berjaya mengenalisis sejarah dari Aspek kemasyarakatan, ekonomi,

Politik dan pendidikan dalam karyanya.

3. Beliau telah memberi panduan terbaik kepada manusia tentang asas pembinaan

sesebuah tamadun tertegak di atas hasil kombinasi di antara keunggulan rohani

dengan jasmani.

4. Kejayaan Ibnu khaldun itu mendorong para sarjana mengiktarf karya beliau

sebagai bahan kajian dan rujukan dalam bidang-bidang tersebut.

5. Sebuah anugerah ilmiah yang berprestij dinamakan sempena nama beliau iaitu

ibnu Khaldun chair of Islamic studies di unitversiti Amerika.

KARYA AGUNG IBNU KHALDUN

6

1. Penglibatan Ibnu Khaldun selama 20 tahun dalam bidang pentadbiran

mematangkan pemikiran beliau.

2. Muqqaddimah Ibnu Khaldun lebih berkualiti dan berpengaruh kepada pemikiran

manusia.

3. Beliau Berjaya memurnikan ilmu sejarah dengan menjadikan Rasional sebagai

kayu ukur fakta sejarah tanpa fanatic kepada sesuatu laporan yang terbukti

kebenaranya.

4. Beliau menggariskan empat perkara di analisis laporan

sejarah iaitu:

a. Membandingkan antara peristiwa-peristiwa dengan berdasarkan kaedah

sebab dan msabab.

b. Mengkaji peristiwa-peristiwa lalu untuk dijadikan iktibar-iktibar kepada

peristiwa-peristiwa yang sedang berlaku.

c. Mengambil kira pengaruh iklim dan alam sekitar terhadap apa yang

berlaku.

d. Mengambil kira kedudukan ekonomi dan budaya terhadap peristiwa yang

berlaku.

Ibnu Khaldun telah meninggalkan beberapa karya yang lain daripada

sejarah tentang dunia, al-Kitabu l-Ibar. Secara signifikan, tulisan-tulisan

tersebut tidak disinggung dalam otobiografinya, mungkin menunjukkan

bahawa Ibn Khaldun melihat dirinya pertama dan terutama sebagai

seorang sejarawan dan ingin dikenali di atas semua sebagai penulis al-

7

Kitabu-Ibar l. Dari sumber lain kita tahu beberapa karya-karya lain,

terutama terdiri selama waktu ia habiskan di Afrika Utara dan Al-Andalus.

Buku pertamanya, Lubābu l-Muhassal, sebuah komen pada teologi Islam

Fakhr al-Din al-Razi, ditulis pada usia 19 di bawah pengawasan guru al

Ābilī nya-di Tunis. Sebuah karya tentang tasawuf, Sifā'u l-Sā'il, terdiri

sekitar 1373 di Fes, Maghribi. Sementara di istana Muhammad V, Sultan

Granada, Ibnu Khaldun mengarang bekerja pada logik, allaqa li-l-Sultan.

L Kitabu-Ibar (judul lengkap: Kitabu wa l-Ibar wa Diwānu l-Mubtada 'l-

Habar Ayyāmu fi l-arab wa l-Ajam wa l-Barbar wa min lelaki Āsarahum

ĐawIu s-Sultanu l-Akbar "Kitab Bukti, Rakaman Awal dan Kegiatan dari

hari-hari orang Arab, Parsi dan Berber dan sezaman Powerfull mereka "),

pekerjaan utama Ibnu Khaldun, pada awalnya difahami sebagai sejarah

Berber. Kemudian, fokus diperlebar sehingga dalam bentuk akhirnya

(termasuk metodologi sendiri dan antropologi), untuk mewakili sebuah

"sejarah universal" yang disebut. Hal ini dibahagi menjadi tujuh buku,

yang pertama, yang Muqaddimah, boleh dianggap sebagai pekerjaan yang

berasingan. Arahan 2-5 menutupi sejarah umat manusia sampai dengan

saat Ibn Khaldun. Arahan enam dan tujuh menutup sejarah bangsa Barbar

dan Maghreb, yang tetap tak ternilai bagi sejarawan masa kini, kerana

mereka didasarkan pada pengetahuan peribadi Ibnu Khaldun tentang

Berber. [28]

8