teori kuasaan dan tambatan
DESCRIPTION
Teori Kuasaan dan TambatanTRANSCRIPT
SINTAKSIS BAHASA MELAYU : PENERAPAN TEORI KUASAAN DAN TAMBATAN
RAMLI MD. SALLEH
UNIVERSITI KEBANGSAAN MALAYSIA 1994
SINTAKSIS BAHASA MELAYU: PENERAPAN TEORI KUASAAN
DAN TAMBATAN
Oleh Ramli Md. Salleh
KANDUNGAN
muka surat
Latarbelakang Penyelidikan
BAB 1: TEORI TRANSFORMASI GENERATIF 1.0 Pengenalan 1 2.0 Transformasi Pasif 2 2.1 Tahap Pertama 2 2.2 Tahap Kedua 5 2.3 Tahap Ketiga 10 2.4 Tahap Keempat 13 3.0 Penutup 15
BAB 2: KOMPONEN TEORI KUASAAN DAN TAMBATAN 1.0 Pengenalan 15 2.1 Komponen Dasar 15
2.1.1 Leksikon 15 2.1.2 Subkategorisasi 16 2.1.3 Rumus X-berpalang 17
2.2 Komponen Transformasi 22 2.2.1 Transformasi 22
3.0 Penutup 23
BAB 3: TEORI KUASAAN DAN TAMBATAN 3.0 Pengenalan 24 3.1 Latar Belakang Model Teori Kuasaan dan Tambatan 24 3.2 Teori Kuasaan dan Tambatan 27
3.2.1 Struktur-D 27 3.2.2 Struktur-L 28 3.2.3 Ubah-oc 28 3.2.4 PerubahanX0 32 3.2.5 PerubahanFX 35 3.2.6 Subjacency 35
3.3 Modul-Modul 36 3.3.1 Teori Kasus 36 3.3.2 Teori Theta 39 3.3.3 Teori Kawalan 40 3.3.4 Teori Tambatan 42
3.4 Penutup 43
muka
BAB 4: URUTAN DASAR BAHASA MELAYU 4.0 Pengenalan 44 4.1 Urutan Perkataan 44 4.2 Kategori-Kategori Frasa FN, FP, FA 46
4.2.1 Penjodoh Bilangan 46 4.2.2 Frasa Nama (FN) 49 4.2.3 SendiNama 51 4.2.4 Frasa Adjektif 55
4.3 Struktur Ayat 56 4.4 Struktur Internal Fleksi 61
4.4.1 Fleksi 62 4.4.2 Fleksi dan AGR 64
4.5 ADA Sebagai Kata Kerja Biasa 67 4.6 Komplemen Finit dan Tak Finit 72
BAB 5: KATA KERJA BANTU 5.0 Pengenalan 78 5.1 Kata Kerja Bantu Dalam Bahasa Melayu 78
5.1.1 Kata Kerja Bantu Aspek dan Modal 79 5.2 Struktur Ayat Dasar Bahasa Melayu 85 5.3 Kategori Frasa 87
5.3.1 Frasa Nama (FN) 88 5.3.2 Frasa Preposisi (FP) 89 5.3.3 Frasa Adjektif (FA) 91 5.3.4 Frasa Kerja (FK) 91
5.4 Kata Kerja Bantu Bahasa-Bahasa Serumpun 92 5.4.1 Bahasa Tagalog 92 5.4.2 Kata Kerja Bantu Bahasa Tagalog 95 5.4.3 Kata Bantu Ragam (Modal) 96 5.4.4 Soalan Ya-Tidak 96
5.5 Penutup 97
BAB 6: KESIMPULAN 98
BIBLIOGRAFI 102
Latarbelakang Penyelidikan
1.0. Pengenalan
Laporan ini ialah laporan cuti sabatikal saya yang berjalan antara 1 Januari - 30
September, 1994. Cuti sabatikal ini dibahagikan kepada dua bahagian, iaitu cuti dalam
negeri dan cuti luar negara. Cuti dalam negeri dihabiskan di kampus induk di Bangi
selama tiga bulan dan cuti luar negara dihabiskan di Department of Indo-Pacific
Languages, University of Hawaii at Manoa, Hawaii selama enam bulan. Selaras
dengan tujuan cuti sabatikal saya, semasa di Hawaii, saya telah mengikuti beberapa
kuliah peringkat sarjana, iaitu Graduate Seminar, Topic in Syntax, dan Seminar on the
Government and Binding Theory untuk mengetahui perkembangan terkini teori
Kuasaan dan Tambatan, iaitu teori yang saya gunakan dalam penulisan buku bertajuk
Sintaksis Bahasa Melayu: Penerapan Teori Kuasaan dan Tambatan. Di samping
itu, saya juga memungut maklumat tentang aspek sintaksis bahasa Tagalog dan
Indonesia, khususnya aspek kata kerja bantu, yang diajarkan di University of Hawaii.
2.0. Manuskrip Buku
Laporan yang dikemukakan ini berupa manuskrip buku bertajuk Sintaksis Bahasa
Melayu: Penerapan Teori Kuasaan dan Tambatan. Manuskrip ini mengandungi
lima bab: i. Tahap-Tahap Perkembangan Teori Transformasi Generatif, (ii)Komponen Teori Kuasaan dan Tambatan, (iii) Teori Kuasaan dan Tambatan, (iv)Binaan Dasar Bahasa Melayu, (iv) Kata Kerja Bantu, dan (v) Penutup. Bab pertama
i
membincangkan perkembangan teori TG, iaitu teori yang mendasari teori Kuasaan
dan Tambatan. Sebenarnya, teori Kuasaan ini merupakan versi terkini teori TG
dengan beberapa pembaharuan dan pembetulan dari teori TG lama. Dalam bab ini
dibicarakan bagaimana teori ini berkembang dari tahap awalnya hinggalah tahap
terkini. Beberapa konsep telah berubah, misalnya konsep transformasi. Dalam versi
awal transformasi merupakan rumus opsional yang terdiri dari berbagai-bagai rumus
berdasarkan struktur ayat yang dilahirkan. Contohnya, jikalau ayat pasif yang
dihasilkan, rumus transformasi dinamakan rumus pasif. Satu lagi pembaharuan yang
dibicarakan ialah tentang makna ayat. Dalam versi awal makna ayat itu diberikan
interpretasi pada struktur dasar ayat, tetapai dalam versi terkini interpretasi makna
dibuat pada peringkat struktur lahir.
Bab dua membicangkan tentang komponen dasar yang terdapat dalam teori Kuasaan
dan Tambatan. Komponen-komponen ini termasuklah Leksikon, iaitu set atau senarai
kata beserta maklumat yang dipunyai oleh penutur asli satu-satu bahasa itu,
Subkategorisasi, iaitu maklumat sintaksis satu-satu kata dalam senarai kata bahasa. Di
samping itu disentuh juga tentang rumus struktur frasa yang berbentuk rumus x-
berpalang, iaitu rumus sintaksis yang digunakan untuk membentuk ayat dalam suatu
bahasa itu.
Bab tiga pula membicarakan khusus tentang teori Kuasaan dan Tambatan. Dalam bab
ini diterangkan bahawa teori ini terdiri dari modul-modul yang atonomi tetapi masih
berkaitan dengan modul-modul lain. Fakta ini menjelaskan sifat teori ini yang
modular. Oleh kerana itu, andainya satu pembaharuan dibuat pada satu modul, ini
akan mengakibatkan modul-modul lain. Jadi setiap implikasi mesti diambil kira. Di
samping itu, diperkenalkan dibincangkan juga tentang konsep-konsep baru dan
subbidang-subbidang teori ini. Antara subbidang yang dibincangkan ialah Ubah-alfa,
Kasus, Kuasaan, Kawalan, dan Tambatan. Perbincangan ini juga cuba menerapkan
data-data dari bahasa Melayu di mana sesuai untuk menerangkan fenomena sintaksis
yang terdapat dalam bahasa Melayu.
Perbincangan dalam bab empat pula menerang dan menghuraikan tentang urutan kata
dan binaan ayat dasar dalam bahasa Melayu. Ayat-ayat terbitan atau ayat struktur lahir
tidak dibincangkan di sini kerana aspek itu memerlukan satu kajian lain. Perbincangan
ini penting untuk pembaca mengetahui urutan kata dasar dan binaan ayat dasar dalam
bahasa Melayu dan jenis-jenis frasa yang terdapat dalam bahasa Melayu. Di samping
itu beberapa saranan dibuat bagaimana untuk menganalisis bahasa Melayu itu dan bab
ini membuat beberapa andaian.
Bab kelima membincangkan kata kerja bantu dalam bahasa Melayu dan bahasa
Tagalog, iaitu satu bahasa serumpun dengan bahasa Melayu yang tergolong ke dalam
rumpun Austronesia. Perbandingan dibuat antara kata kerja bantu kedua-dua bahasa
ini. Kesimpulan yang didapati ialah sistem kala kata kerja bantu bahasa Tagalog itu
lebih rencam daripada sistem kala kata kerja bantu bahasa Melayu. Sehubung dengan
itu didapati juga sistem kala bahasa Tagalog itu bersifat fleksi, walaupun bahasa
tersebut tidak tergolong ke dalam bahasa berfleksi seperti bahasa Perancis atau Arab.
iii
Bahagian seterusnya melihat struktur ayat dasar kedua-dua bahasa ini dan didapati
bahasa Melayu itu mempunyai struktur dasar subjek - predikat, sementara bahasa
Tagalog mempunyai struktur dasar predikat - subjek.
Bab keenam merupakan kesimpulan kajian ini dan dihuraikan segala dapatan dan
andaian yang dibuat tentang bahasa Melayu.
3.0. Penghargaan
Saya mengambil kesempatan ini mengucapkan setinggi terima kasih kepada
Universiti Kebangsaan Malaysia kerana membiayai cuti sabatikal saya ini. Seterusnya
ucapan terima kasih juga untuk Department of Indo-Pacific Languages, University of
Hawaii at Manoa kerana memberi kesempatan kepada saya menghadiri kuliah dan
juga kerana memberikan kemudahan bilik pejabat, perpustakaan, dan Iain-lain semasa
saya di sana.
BAB 1
TEORI TRANSFORMASI GENERATIF (TG)
1.0. Pengenalan
Bab ini bertujuan untuk membincangkan perkembangan teori
Transformasi Generatif (TG) dengan melihat perubahan dalam
transformasi Pasif. Selari dengan itu, diharapkan perbincangan
ini dapat memaparkan gambaran keseluruhan teori Transformasi
Generatif dari penelitian transformasi Pasif. Perbincangan ini
membahagikan sejarah perkembangan teori ini kepada empat tahap,
iaitu semenjak penerbitan Syntactic Structures oleh Chomsky pada
1957 sehigga kini.
Tahap yang pertama merujuk pada tahap primer tatabahasa
tranformasi, dari 1957 ke awal 1960an. Tahap kedua merangkumi
Teori Standard, atau model Aspects dari penerbitan Chomsky 1965,
iaitu Aspects of the Theory of Syntax. Tahap ketiga ialah awal
1970an di mana beberapa perubahan dibuat ke atas teori tersebut.
Tahap ini, yang juga dikenali sebagai Teori Standard Tambahan
(Extended Standard Theory) diwakili oleh artikel Chomsky,
"Remarks on Nominalization" (1970) dan disertasi Ph.D dari MIT,
"The Root and Structure-Preserving Transformations" oleh Joseph
Emonds (1970). Tahap keempat adalah sama dengan teori terkini
iaitu Teori Standard Tambahan Semakan (Revized Extended Standard
Theory), sama dengan Teori Tikas (Trace Theory) atau Teori
1
Kuasaan dan Tambatan (Government and Binding). Tahap ini bermula
dari akhir 70an hingga kini. Walau bagaimanapun, Chomsky (1987)
menyatakan bahawa konsep Kuasaan dan Tambatan hanyalah merupakan
dua di antara konsep penting teori ini. Beliau mencadangkan
istilah Teori Prinsip dan Parameter (TPP) adalah lebih sesuai
untuk menggantikan istilah Kuasaan dan Tambatan.
2.0. Transformasi Pasif
2.1. Tahap Pertama
Transformasi Pasif, seperti yang dihuraikan dalam Syntactic
Structures merupakan satu transformasi opsional yang beroperasi
ke atas satu ayat bertipe FN-|_ + KKB + KK + FN2 (di mana KK adalah
transitif) . Di dalam bahasa Inggeris, transformasi ini
mengandungi tiga operasi yang berjalan serentak; (1) pertukaran
FN-, subjek dengan FN2 objek, (2) penyelitan elemen Kata Auxiliari
be + EN, dan (3) penyelitan elemen by. di sebelah kiri subjek
baru. Jadi, transformasi ini diaplikasikan secara opsional ke
atas satu urutan terminal yang berbentuk (1) untuk menerbitkan
(2) .
(1) Russia-Past-defeat-Persia
(2) Persia-Past-be + EN-defeat-by + Russia
Di dalam bahasa Melayu pula, transformasi ini juga mengandungi
tiga operasi yang berjalan serentak; (1) pertukaran di antara FN-|_
subjek dengan FN2 objek, (2) penyelitan elemen "oleh" di sebelah
2
kiri subjek baru, dan (3) penggantian imbuhan aktif "me" oleh
imbuhan pasif "di" pada kata kerja.
Sila lihat contoh-contoh (3) untuk bahasa Inggeris dan (4)
untuk bahasa Malaysia.
(3)a.
Persia was defeated by Russia
(4)a.
Ahmad membaca buku
1 Dalam bahasa Melayu terdapat satu lagi bentuk pasif seperti dalam (1) di bawah. Walau bagaimanapun, ini tidak termasuk di dalam hujah utama perbincangan. sila lihat Chung (1975), Nik Safiah Karim (1978) untuk perbincangan lanjut.
(l)a. Buku saya baca. (l)b. Buku engkau baca.
3
b. A
X FK
FN-,
I Buku
Masalah mengenai membuat satu rumus transformasi dapat
digambarkan pada setiap tahap sejarah tatabahasa Transformasi
melalui transformasi Pasif. Dalam banyak hal, transformasi pasif
itu sendiri sangat menarik dari segi teorinya. Salah satu
masalah awal yang dialami dalam kerja-kerja mengaplikasikan teori
tatabahasa transformasi kepada data-data linguistik yang tertentu
ialah untuk mendapatkan huraian struktur konstituen pasif yang
betul di dalam bahasa Inggeris. Konsep vrumus transformasi' pada
tahap pertama didefinisikan sebagai
"an optional or obligatory rule which effects a simple or generalised structural change on a structural description, potentially also changing the meaning (Chomsky, 1957:44) .
Secara spesifik, domain satu-satu rumus transformasi ialah
rentetan terminal satu struktur frasa, dan menjalankan beberapa
operasi asas ke atas rentetan tersebut, seperti permutasi,
gantian, cantuman dan pengguguran. Dalam memberi definisi
kepada domain ini, syarat-syarat struktural yang boleh dikenakan
ke atas rententan terminal hanya merupakan syarat-syarat yang
diizinkan oleh satu set Booklean iaitu syarat-syarat mengenai
1 dibaca
KP
oleh
FNn J-
Ahmad
4
kebolehanalisaan. Selanjutnya, struktur konstituen yang lahir,
berbanding dengan struktur ayat kernel (dasar atau mudah)
ditandakan kepada output suatu transformasi oleh "rumus-rumus
khas" yang berkait dengan setiap operasi elementari yang boleh
dilakukan dalam suatu analisis rentetan terminal itu. Jadi,
terdapat satu set rumus untuk operasi permutasi, satu set untuk
operasi gantian, dan satu set lagi untuk operasi pengguguran, dan
sebagainya. Oleh kerana satu transformasi itu beroperasi ke atas
satu rententan terminal dan bukannya ke atas suatu rajah pohon,
transformasi pasif dalam tahap pertama kelihatan seperti
mewujudkan keadaan yang tidak konsisten. Bowers (1981) khasnya
mengatakan bahawa rumus ini akan melahirkan struktur pasif dengan
frasa oleh (by) yang salah, yang sepatutnya merupakan satu Frasa
Preposisi (FP) dalam struktur lahir. Ini terjadi akibat daripada
kenyataan (1) transformasi dalam tahap pertama tidak berdaya atau
tidak boleh menerbitkan nodus baru (dalam kes ini, FP) , dan (2)
elemen oleh (by) merupakan satu item yang diselitkan secara
transformasi. Mengadakan satu "rumus khas" untuk satu struktur
konstituen lahir merupakan suatu yang ad hoc, kerana ia
dimotivasikan semata-mata oleh transformasi pasif. (Chomsky,
1957, hal. 73-74)
2.2. Tahap Kedua
Buku Chomsky Aspects of the Theory of syntax merupakan satu
usaha untuk menyelesaikan masalah ini, berikutan dari satu
cadangan dalam The Integrated Theory of Linguistic Descriptions
(Katz dan Postal, 1964). Transformasi pasif ini diubahsuai
5
dengan cara berikut. Rumus permutasi eka (dengan penyelitan by
dan be+EN) yang dicadangkan terdahulu sekarang digantikan oleh
satu urutan yang terdiri daripada dua operasi. Yang pertama
ialah menggantikan FN subjek untuk elemen kosong "dummy" PASIF,
yang digeneratkan dalam struktur dasar bersama-sama dengan
preposisi by di bawah naungan satu nodus FP yang sebaliknya pula
dinaungi oleh nodus adverba "gaya". Operasi kedua kemudiannya
mencantumkan FN objek ke sebelah kiri elemen kata kerja
auxiliari. Kata kerja, yang disubkategorisasikan sebagai
[FN+Gaya] boleh merupakan sama ada transitif atau tak transitif;
yang terdahulu itu merupakan pasif-pseudo, seperti dalam (5).
(5) Huck was looked up to by Tom (dari Chomsky, 1965,
m.s. 104-105) .
Perhatikan bahawa proses pasif itu hanya terhad pada kata kerja
yang boleh menerima kata adverba gaya. Juga perhatikan bahawa
pasif tidak terbit daripada aktif seperti yang terjadi dalam
tahap pertama, tetapi dari satu struktur dasar yang abstrak, yang
waj ib berlaku berdasarkan kehadiran elemen kosong (dummy)
"PASIF". Satu transformasi dari model Aspects ini merupakan satu
rumus wajib yang mengkibatkan satu perubahan struktur dalam satu
rajah pohon atau struktur frasa, selain daripada pemajmukan dan
penyambungan, tanpa mengubah makna (Chomsky, 1965, m.s. 142-143).
Sekarang, oleh kerana struktur di mana rumus transformasi
diaplikasikan, merupakan satu representasi abstrak, yang tidak
perlu dikaitkan dengan apa cara pun kepada struktur lahir ayat,
6
bolehlah dxsimpulkan bahawa kita boleh dengan sewenang-wenangnya
mengeneratkan elemen-elemen kosong (dummy) seperti "oleh PASIF,
Soalan, IMP, NEG" dan Iain-lain dalam struktur dasar ayat. Dari
satu segi, ini menimbulkan masalah untuk memberi justifikasi bagi
bentuk dasar yang mendasari konstruksi lahir seperti bentuk
pasif, kerana tidak terdapat apa-apa bukti sintaksis atau
semantik tersendiri untuk menyokong bentuk dasar frasa "oleh
PASIF" yang diperlukan untuk melahirkan transformasi tersebut.
Di samping itu, satu masalah lain ialah agak sukar untuk melihat
dalam keadaan mana elemen "oleh PASIF" itu boleh dianggap sebagai
adverba gaya. Sebagai contoh, kata kerja yang tidak boleh
dipasifkan yang disubkategorisasikan dengan fitur [- gaya],
dapat meramalkan dengan betul ketidakgramatisan (3) tetapi tidak
dapat meramalkan ketidakgramatisan (4) .
(3) *John resembles Mary happily.
(4) John resembles Mary uncannily.
Dorongan utama penggunaan struktur dasar yang abstrak ini
terbitnya daripada Hipotesis Katz - Postal yang mengandaikan
bahawa transformasi tidak menukar makna. Mengikut hipotesis ini,
struktur dasar merupakan tahap yang hanya relevan pada
interpretasi semantik. Tahun-tahun 60an merupakaan tumbuhnya
teori Semantik Generatif. Andainya hipotesis ini betul, setiap
ketaksaan struktur mesti diterangkan oleh perbezaan pada struktur
dasar. Oleh itu, setiap elemen mesti berada pada struktur dasar.
Disebaliknya, struktur dasar dan transformasi hanya boleh
diadakan dengan menggunakan pendekatan makna. Dan semua
7
persamaan makna mesti direpresentasikan oleh persamaan pada
struktur dasar. Walau bagaimanapun, seterusnya, konsep "struktur
dasar" telah dimansuhkan memandangkan tidak terdapatnya keperluan
teori untuk membezakannya daripada representasi semantik (Lihat
Newmeyer 19 8 0 untuk keterangan lanjut).
Kesahan hipotesis Katz - Postal ini telah dipersoalkan oleh ahli-
ahli semantik interpretasi (atau "Lexicilists", termasuk
Chomsky), iaitu pihak penentang aliran semantik generatif.
Dokumen terpenting penentangan ini ialah artikel Chomsky (1970)
"Remarks on Nominalization" . Di sini dibahaskan bahawa jikalau
hendak dipertahankan pendapat iaitu transformasi tidak menukar
makna, terpaksalah dibuat andaian bahawa semua makna itu tidak
ditentukan sebelum diaplikasikan rumus transformasi. Ayat-ayat
berikut, (5) dan (6) dengan terang menunjukkan perbezaan makna,
yang menyarankan bahawa pasif merupakan satu transformasi yang
mengubah makna (seperti yang disarankan di dalam Syntactic
Structure).
(5) Many arrows did not hit the target.
(6) The target was not hit by many arrows.
Juga, di dalam (7) dan (8), di mana (7) memberi implikasi bahawa
Einstein masih hidup, tetapi praandaian ini tidak terdapat dalam
(8) .
(7) Einstein has visited Princeton.
(8) Princeton has been visited by Einstein.
Jadi, praandaian tidak boleh terdapat dalam pasif, atau
praandaian itu mesti ditentukan pada tahap struktur lahir.
Selanjutnya, j ika diandaikan bahawa (10) itu satu bentuk pasif
daripada (9) , jadi skop adverba mesti diberi interpretasi pada
tahap struktur lahir.
(9) The doctor cleverly has examined John.
(10) John cleverly has been examined by the doctor.
(semua contoh adalah dari Newmeyer 19 80).
Seterusnya dua lagi analisis telah dikemukakan. Bolinger (1978)
memperkenalkan satu analisis yang dipanggil analisis performatif
dan analisis ke atas struktur ayat deklaratif oleh Ross, tetapi
analisis-analisis ini juga tidak boleh mempertahankan konsep
struktur dasar seperti yang digambarkan dan dibahaskan di dalam
model Semantik Generatif.
Kejatuhan model Semantik Generatif berkaitan dengan dapatan
Peter-Ritchie di mana mereka menunjukkan bahawa transformasi
tidak dikonstrain. Ini menjadikan teori transformasi generatif
seperti yang diformulasikan tidak membuat apa-apa kenyataan
mengenai bahasa manusia. la hanya menyatakan bahawa ayat dalam
suatu bahasa itu boleh diterbitkan oleh beberapa set rumus.
Khususnya, satu rumus transformasi, yang secara tidak langsung
boleh disamakan dengan fungsi mesen "Turing", yang hanya
melukiskan set rajah pohon yang tidak terhad kepada rajah pohon
lain, boleh disalahaplikasikan atau mengelirukan. Ini adalah
kerana ia boleh diaplikasikan bila sahaja deskripsi strukturnya
9
diperolehi. Jadi, transformasi pasif boleh "overgenerate"
seperti yang terlihat dalam (11) dan (12) di bawah.
(11) The man that saw John likes the dog.
(12)a. The man that saw the dog is liked by John.
b. The dog is liked by the man that saw John.
2.3. Tahap Ketiga
Untuk mengawal rumus-rumus transformasi, di samping
mendapatkan motivasi teoretikal yang lebih baik dan mencabar
tentang penggunaan simbol-simbol "dummy" dalam model Asects,
Joseph Edmonds telah memperkenalkan satu hipotesis yang dinamakan
9
hipotesis "Structure-Preserving" . Rumus transformasi pasif
boleh dianggap sebagai "structure-preserving" dalam erti kata
bahawa struktur sintaksis yang diterbitkannya mempunyai ciri-ciri
yang dimotivasikan secara tersendiri oleh rumus-rumus dasar.
(Untuk perbincangan lanjut, sila lihat Emonds (1978).
Rumus transformasi tahap ketiga mengandungi dua operasi; (1)
komponen pertama transformasi pasif ialah "agent postposing";
iaitu proses mengalih ke belakang Frasa Nama pelaku, dan (2)
komponan kedua, "NP preposing",- iaitu proses mengalih ke hadapan
(2) Rumus transformasi "Structure Preserving" mengalih satu konstituen dari nodus A ke satu nodus B yang sama jenis dengan nodus A. Dengan kata lain, transformasi ini menggantikan satu jenis nodus dengan satu nodus lain yang sama jenisnya. (misalnya, ganti FN dengan FN) .
10
Frasa Nama yang kedua. Struktur dasar ini boleh digambarkan
seperti dalam (13), dan rumus "Agent Postposing" sebagai rumus
"structure-preserving diaplikasikan untuk menerbitkan struktur
(14) .
(13:
Russia
(14)
H defeat Persia by Russia
Kemudian, "NP Preposing" diaplikasikan ke atas (14), dan nodus FN
yang kosong dalam posisi subjek akan secara wajib digantikan oleh
FN objek Persia, menerbitkan satu struktur yang betul dan baik
dalam (15) ; (gambaran ini tidak mengambil kira pembentukan
"passive auxiliary" dalam bahasa Inggeris).
11
(15:
Persia
was defeated
Teori "Structure-Preserving" Emonds ini merupakan satu kelebihan
berbanding dengan analisis yang ad hoc tentang rumus pasif yang
dibincangkan dalam Aspects. Walau bagaimanapun, teori ini tidak
berjaya untuk menyelesaikan beberapa masalah yang fundamental.
Pertamanya, dengan ketiadaan kekangan yang kuat tentang adanya
nodus-nodus kosong dalam struktur dasar, adalah tidak jelas dalam
keadaan bagaimana nodus-nodus kosong ini boleh diterbitkan atau
dibenarkan.
Kedua, juga tidak jelas tentang adanya motivasi sintaksis yang
tersendiri untuk mengadakan frasa FP "by + 0" yang membolehkan
rumus pasif beraplikasi. Namun, memang tidak boleh dinafikan
bahawa rumus transformasi tnesti diubah mengikut garis panduan
yang diperkenalkan dalam teori Emonds ini. Teori Emonds ini
masih diterima sekarang memandangkan tidak adanya satu cara yang
tidak ad hoc yang boleh menerbitkan satu struktur konstituen yang
betul untuk ayat pasif.
12
2.4. Tahap Keempat
Sehingga tahap ketiga, memang menjadi andaian umum bahawa
setiap satu konstruksi lahir yang berbeza daripada struktur
dasarnya, terdapat satu rumus transformasi untuk menerbitkan
struktur lahir tersebut. Chomsky di dalam artikelnya "Condition
on rule of Grammar (1976) menimbulkan dan membahaskan konsep
"Construction-Specific Transformation Grammar" ini. Oleh kerana
itulah di dalam perkembangan teori Transformasi Generatif tahap
keempat membicarakan tentang kemungkinanya satu program
penyelidikan untuk menyelidik satu konsep di mana rumus seperti
"Alih FN" dan "Alih WH" boleh menerbitkan beberapa konstruksi
lain. Jadi, dengan ini konstruksi yang mempunyai nama yang
"tertentu" dalam teori tradisional itu hanyalah oleh kerana (1)
rumus yang tertentu untuk interpretasi semantik ke atas output
kepada transformasi, (2) ciri-ciri penyebaran morfem-morfem
tertentu, dan (3) konfigurasi dasar yang berbeza yang terdapat
dalam bahasa yang berbeza, dan bukannya transformasi yang
berbeza.
Rumus Alih X, yang pada anggapan umum merupakan satu
transformasi tunggal sekarang, tidak boleh disamakan dengan
transformasi dalam teori tradisional. Ini adalah kerana rumus
ini tidak melibatkan Deskripsi Struktural atau Perubahan
Struktural. Rumus ini juga tidak boleh diinterpretasikan sebagai
rumus yang mengaitkan satu set rajah pohon yang berkaitan. Pada
prinsipnya, sekarang konstituen X boleh dialih oleh rumus ini
kepada mana-mana kedudukan yang bertipe X yang kosong. Isi
13
kepada nodus yang dialih itu berada pada satu kedudukan yang
baru, dan diikat dengan nodus X pada kedudukan asalnya, yang
sekarang kosong. Di mana X merupakan satu FN, Alih X adalah satu
rumus gantian. Jikalau X merupakan satu WH (iaitu Frasa tanya),
nodus yang beralih yang menaungi satu elemen WH akan dicantumkan
kepada KOMP . Rumus mi adalah satu rumus yang bebas, yang boleh
menerbitkan struktur yang tidak dikehendaki dan tidak gramatis.
Tetapi untuk menghindarkan ini daripada berlaku beberapa prinsip
bebas akan menilai struktur-struktur terbitan ini. Prinsip-
prinsip yang merupakan sub-sistem teori ini termasuklah; (1)
teori Kawalan, (2) teori - Theta, (3) teori Tambatan, (4) teori
Kasus, dan (5) teori Kawalan. (lihat Chomsky 1981) . Dari segi
ini, iaitu pendapat tentang Alih X, transformasi pasif seperti di
dalam (16) boleh disatukan atau dikelompokkan dengan satu lagi
transformasi iaitu "menaikkan subjek ke subjek" (atau Raising
subject to subject) seperti dalam (17).
(16)a. [e] was punched [John] (struktur dasar) NP
b. John> was punched [tj] (struktur lahir) NP
(17)a. [e] seems [ [John] to be happy] (struktur NP S NP dasar)
b. John^ seems [ [t^] to be happy (struktur S NP lahir)
(elemen t adalah satu tikas yang ditinggalkan oleh Alih X).
Emonds (1985) menganggap bahawa satu elemen tanya (WH element) dicantum ala-Chomsky (Chomsky-adjoin) pada A, sementara Chomsky (1986) menyarankan supaya elemen tanya ini dialik ke kedudukan "specifier"; iaitu "specifier" kepada Frasa Komplemen, FK=A).
14
3.0. Penutup
Bab ini telah membincangkan dengan ringkas sejarah teori
'transormasi', khasnya transformasi pasif. rumus transformasi
pasif ini merupakan salah satu daripada rumus-rumus yang mencabar
dan kontroversial. Sehingga sekarang pun masih belum ada satu
analisis tentang sturktur pasif ini yang betul-betul canggih dan
dapat menghuraikannya dengan cara yang natural.
15
BAB 2
KOMPONEN TEORI KUASAAN DAN TAMBATAN
1.0 Pcngenalan
Bab ini membicarakan tentang komponen-komponen yang terdapat dalam teori
Kuasaan dan Tambatan. Pemaparan konsep ini dibuat secara ringkas sahaja kerana
pengaplikasiannya ke atas data bahasa Melayu akan dibuat dalam bab-bab seterusnya.
2.1. Komponen Dasar
2.1.1 Leksikon
Setiap penutur natif suatu bahasa itu memahami bahasanya kerana ia mempunyai
pengetahuan tentang perbendaharaan kata atau senarai kata yang terdapat dalam
bahasanya. Senarai kata ini dipanggil leksikon yang mengandungi satu set kemasukan
kata bagi setiap kata. Kemasukan kata ini mengandungi semua maklumat tentang
suatu kata tersebut. Maklumat pertama ialah maklumat fonologi, iaitu bagaimana
suatu kata itu disebut. Kedua, ialah maklumat morfologi, iaitu maklumat yang
menerangkan sama ada suatu kata itu berbentuk dasar atau terbitan. Maklumat ketiga
merupakan maklumat semantik, iaitu tentang makna suatu kata itu. Akhirnya,
kemasukan kata juga memberikan maklumat tentang golongan kata tersebut, iaitu
15
sama ada kata tersebut tergolong ke dalam kategori Kata Nama, Kata Kerja, Kata
Adjektif, atau Kata Preposisi. Maklumat terakhir ini merupakan maklumat sintaksis.
2.1.2. Subkategorisasi
Chomsky (1965) menyarankan bahawa maklumat sintaksis dalam suatu
kemasukan kata adalah seperti berikut.
(l)kirim: +KK [+ FN FP] < + subjek animat >
< +objek langsung animat>
Maklumat pertama menyatakan bahawa kata tersebut adalah suatu kata kerja.
Semua fakta yang terdapat di dalam braket di atas dipanggil kerangka subkategorisasi.
Tanda garis bawah menunjukkan kedudukan kata kerja kirim berbanding dengan
elemen lain dalam kerangka tersebut. Misalnya, kata kerja kirim menerima satu objek
langsung yang merupakan satu Frasa Nama dan satu Prasa Preposisi. Sementara itu,
maklumat di dalam braket bersiku menunjukkan had pilihan yang boleh di ambil oleh
kata kerja kirim. Maklumat yang terdapat di dalam kerangka subkategorisasi iaitu
maklumat di dalam braket hanyalah maklumat sintaksis. Sementara itu, maklumat di
dalam braket bersiku adalah maklumat semantik yang diperlukan oleh elemen-element
tersebut dalam konteks tertentu. Walau bagaimanapun, dalam perkembangan terakhir
16
teori ini, had pilihan, iaitu maklumat di dalam braket bersiku itu telah dihapuskan. Ini
berkaitan dengan konsep peranan theta yang tidak akan dibincangkan di sini.
2.1.3. Rumus X-berpalang
Terdapat pertindihan maklumat antara kerangka subkategorisasi dengan rumus
struktur frasa, iaitu kedua-duanya memberi maklumat tentang jenis struktur kategori
suatu bahasa itu. MIsalnya, rumus struktur frasa seperti dalam (2) menunjukkan
bahawa Frasa Kerja mengandungi kata kerja, frasa nama dan frasa preposisi.
(2) FK — > KK (FN) (FP)
Seperti tertera di atas maklumat yang sama terdapat dalam (1), iaitu kemasukan kata
suatu kata kerja seperti kirim menyatakan bahawa kirim hadir di dalam satu
konstituen yang mengandudngi kata kerja, frasa nama dan frasa preposisi. Oleh kerana
segala maklumat yang terdapat dalam rumus struktur frasa juga terdapat dalam
kerangka subkategorisasi, ada cadangan untuk menggugurkan salah satu.
Chomsky (1970) mencadangkan satu teori yang lebih umum untuk menangani
pertindihan antara rumus struktur frasa dengan kerangka subkategorisasi ini, yang
dipanggil teori X-berpalang. Teori ini dikembangkan dalam Jakendoff (1977). Dengan
adanya teori ini, rumus struktur frasa tidak diperlukan lagi. Semua kategori leksikal,
17
iaitu Nama, Kerja, Adjektif, dan Preposisi menjadi kepala kepada peluasan frasa.
Secara abstraknya, dari kategori kepala ini boleh dikembangkan secara skema saperti
di bawah.
(3) X" I
X'
X
X boleh diinterpretasikan sebagai N,K,A atau P dan (3) boleh diberikan dalam rumus
di bawah.
(4)a. X" —-> ... X'...
b. X '—>. . .X ' . . .
c. X' —> ... X ...
(4) boleh dimudahkan lagi dengan hanya menggunakan satu skema seperti dalam (5).
(5)Xn—->.. .Xn"! ...
di mana 1 n 3, dan "..." mengandungi sama ada kategori formatif, atau peluasan maksimum
'Untuk perbincangan lanjut tentang aplikasi teori X-berpalang dalam bahasa Melayu, sila lihat Mashudi Kader (1989).
18
Berdasarkan teori X-berpalang ini, semua frasa dikepalai oleh kategori leksikal.
Dengan kata lain, semua frasa adalah endosentrik. Kepala setiap peluasan adalah
peluasan kosong (X). Teori X-berpalang membezakan dua tahap peluasan X" dan X'.
Gabungan kata "specifier" yang semuanya merupakan kategori formatif dengan X'
dalam (4a) membentuk X", iaitu peluasan maksimum. Gabungan adjung dengan X'
dalam (4b) membentuk peluasan pertengahan X', sementara gabungan komplemen
dengan X juga membentuk peluasan X' seperti dalam (4c). (4a) boleh digambarkan
seperti dalam (6a), (4b) seperti dalam (6b) dan (4c) seperti dalam (6c).
(6)a. N"
SP(N) N'
seorang N ramai tiga tiada
A"
SP(A) A'
I I sangat A terlalu kurang tidak
19
K"
SP(K)
I sudah belum akan sedang
1 K
P"
SP(P)
betul
P'
dekat
(6)b. N'
N
I kedatangan
N"
I Ahmad
A'
A I
gembira
P"
I tentang keputusan itu
20
di Kuala Lumpur
K!
K N"
I baca buku
Kesimpulannya, "..." mengandungi hanya Ym a^, atau kategori formatif; iaitu kata
"specifier" bagi kategori formatif dan komplemen dan adjung bagi Ym a^.
Walau pun skema peluasan bertahap dalam (4) diandaikan sebagai sejagat,
tetapi kedudukan konstituen berbanding dengan kepala peluasan tidaklah sejagat.
Andainya peluasan maksimum mengikuti kepala seperti dalam bahasa Melayu (Ramli
Md.Salleh 1987) bahasa Inggeris (Travis 1984) dan Iain-lain, bahasa sedemikian
dinamai bahasa berkepala awal. Sebaliknya, jika peluasan maksimum mendahului
kepala seperti bahasa Cina (Huang 1982) bahasa Vata, Gbadi (Koopman 1984) dan
Iain-lain, bahasa sedemikian dinamai bahasa berkepala akhir.
21
2.2. KOMPONEN TRANSFORMASI
2.2.1. Transformasi
Dalam perbincangan seterusnya andaian yang dibuat ialahayat mempunyai dua
tahap representasi sintaksis, iaitu Struktur Dalam (Struktur-D) dan Struktur Lahir
(Struktur-L). Struktur-D adalah tahap yang peka dengan syarat-syarat teori X-
berpalang, iaitu setiap kategori adalah peluasan daripada kepala yang merapakan
kategori leksikal, dan Xn menaungi terns Xn"l. Struktur-L pula merapakan tahap
yang lebih superfisal yang menggambarkan kedudukan elemen-elemen dalam ayat.
Kedua-dua tahap sintaksis ini berhubungan antara satu sama lain menerusi
transformasi, biasanya transformasi peralihan di mana elemen yang berasal pada suatu
kedudukan pada Struktur-D dialhi ke kedudukan lain pada tahap Struktur-L. Di antara
contoh transformasi peralihan ini ialah transformasi Pasif, Peralihan Kata Kerja,
Peralihan Fleksi, dan Iain-lain. Secara umumnya model teori ini kelihatan seperti di
bawah.
(7) Struktur-D
I Transformasi
I Struktur-L
22
Penjelasan dan perbincangan tentang Struktur-D, Struktur-L, dan
Transformasi akan dibuat dalam bab 3.
3.0 PENUTUP
Bab ini telah menyentuh konsep-konsep Leksikon, Subkategorisari dan rumus
x-berpalang yang terdapat pada bahagian dasar teori. Dalam bahagian transformasi
pula telah dihuraikan konsep-konsep Struktur-D, Struktur-L dan transformasi.
Konsep-konsep ini penting untuk mengikuti perbicangan dalam bab-bab seterusnya.
23
BAB 3
Teori Kuasaan Dan Tambatan
3.0. Pengenalan
Tujuan bab ini adalah untuk menyoroti konsep-konsep dan
prinsip-prinsip asas Teori Kuasaan dan Tambatan (KT) sebagai
panduan untuk memahami teori tersebut. Di mana sesuai contoh-
contoh akan diberikan dalam bahasa Melayu, manakala contoh-contoh
lain adalah dalam bahasa Inggeris memandangkan bahawa bahasa ini
telah lebih banyak diterokai, sekurang-kurangnya oleh teori KT
ini.
3.1. LATAR BELAKANG MODEL TEORI KUASAAN DAN TAMBATAN
Perkembangan Teori Transformasi Generatif (TG) boleh
dibahagikan kepada 4 tahap. la bermula dengan terbitnya buku
Syntactic Structures (Chomsky, 1957). Ini diperkuat lagi dengan
terbitnya buku Aspect of the Theory of Syntax (Chomsky, 1965.) .
Tahap ini sering dikenali dalam penulisan linguistik sebagai
Teori Standard Tambahan (TST) (Extended Standard Theory) diwakili
oleh beberapa penerbitan penting terutamanya makalah yang ditulis
oleh Chomsky (1970) bertajuk "Remarks on Nominalization". Satu
lagi penerbitan penting ialah disertasi Ph.D bertajuk "The Root
and Structure Preserving Constraint" yang ditulis oleh Joseph
Emonds, seorang penuntut Massachusetts Institute of Technology
(MIT). Tahap keempat TG yang juga dikenali dengan Teori Standard
24
bermula pada akhir tahun 70-an hingga sekarang. Tahap ini juga
dikenali dengan Teori Kuasaan dan Tambatan (Government and
Binding - GB) bersempena dengan buku utama yang mewakilinya,
iaitu Lectures on Government and Binding (Chomsky, 1981) .
Dua perubahan dariapda Teori Standard (1) kepada Teori
Standard Tambahan (2) ialah pengenalan teori X berpalang dan
kesedaran bahawa struktur-L memberi sumbangan yang signifikan
kepada interpretasi semantik.
Seterusnya satu lagi pembaharuan diperkenalkan, iaitu dengan
pengenalan tikas (trace). Dengan ini juga interpretasi semantik
dibuat pada struktur-L dan komponen transformasi diperkecil
kepada bentuk yang paling minimum dengan pengenalan ubah-' .
Pembaharuan ini juga dikenali sebagai Teori Standard Tambahan
Semakan (3).
(1) Model Teori Standard
Rumus Struktur Frasa Leksikon
Struktur-D rumus semantik Represe semanti
transformasi
v Struktur-L
rumus fonologi
Representasi fonetik
25
(2) Model Teori Standard Tambahan
Rumus Struktur Frasa Teori X Leksikon
Struktur-D
I Struktur-L
rumus fonologi
Representasi Fonetik
Representasi semantik
(3) Model Teori Standard Tambahan Semakan (Model-T)
Rumus Struktur Frasa Teori X
Leksikon
(a) rumus pengguguran (b) rumus fonologikal (c) tapisan (filters (d) stilistik
Representasi fonetik (bentuk fonetik)
Struktur-D
Struktur-L
Ubah-Alfa
a) rumus quantif b) rumus kawalan
Representasi Seman (bentuk ligikal)
26
3 . 2 . TEORI KUASAAN DAN TAMBATAN
S t r u k t u r a s a s t e o r i K T m e n g a n d u n g i b e b e r a p a t a h a p
r e p r e s e n t a s i s e p e r t i yang t e r g a m b a r dalam (3) d i a t a s . S i f a t dan
h u b u n g a n a n t a r a t a h a p - t a h a p i n i b e r i k u t a n d a r i p a d a i n t e r a k s i
b e b e r a p a subkomponen yang mudah dengan p r i n s i p yang t e r s e n d i r i
t e r l i h a t da lam (4) d i bawah.
(4) ( i ) T e o r i X (X-bar)
(ii) Teori Kuasaan (Government)
(iii) Teori Theta
(iv) Teori Kasus (Case)
(v) Teori Tambatan (Binding)
(vi) Teori Kawalan (Control)
Salah satu ciri penting teori KT ini ialah sifat modularnya. Ini
bermaksud bahawa komponen-komponen teori ini berinteraksi antara
satu sama lain. Output satu-satu komponen itu menjadi input
kepada komponen-komponen lain.
3.2.1 Struktur-D
Struktur Dasar (Struktur-D) yang ditentukan oleh teori X
berpalang dan teori theta menerbitkan Struktur Lahir (Struktur-L)
melalui rumus transformasi Ubah- (lihat 2.2.3. untuk
perbincangan tentang teori theta dan Mashudi Kader dalam keluaran
yang sama untuk teori X ) .
27
3.2.2. Struktur-L
Representasi Struktur-L diubah kepada representasi Bentuk
Fonotik (BF) melalui beberapa rumus yang berbeza, termasuk
beberapa tapisan (filter), rumus perubahan stilistik dan rumus
fonologikal; dan ke dalam representasi Bentuk Logikal (BL) yang
merupakan rumus yang memberi interpretasi kepada kata-kata
bilangan; rumus Wh-Raising (Aoun, Hornstein dan sportiche (1981)
dan Huang (1984) yang merupakan rumus untuk menginterpretasikan
frasa-frasa in situ" (iaitu frasa-frasa soalan Wh yang tidak
malalui rumus sintaksis Perubahan- Wh) . Biasanya perubahan
daripada Struktur-L ke dalam BF dikenali sebagai "bahagian kiri"
tatabahasa dan perubahan Struktur-L ke dalam BL sebagai "bahagian
kanan" tatabasa. (Lihat rajah3).
3.2.3. Ubah-<*
Dalam Teori Standard dan Teori Standard Tambahan terdapat
berbagai-bagai rumus transformasi. (Lihat Chung 1975, 1976), Nik
Safiah Karim (1978) dan Mashudi Kader (1981) untuk bahasa
Malaysia dan Ross (1967) dan Emonds (1976) untuk bahasa Inggeris.
Rumus-rumus ini yang berupa "construction-specific" adalah
seperti pasif, klausa relatif, dan sebagainya.
Walau bagaimanapun, dalam KT, komponen transformasi adalah
lebih mudah dan umum. Operasi Ubah-o(, dengan boleh merupakan
apa-apa kategori sahaja, dikawal atau "constrained" oleh satu
prinsip, iaitu subjacency. Ini bertujuan supaya ayat-ayat yang
28
dibina tidak merupakan ayat-ayat yang tidak gramatis. Kategori-
kategori yang dirangkumi oleh alpha boleh bertaraf maksimal atau
minimal. Contoh kategori maksimal ialah kategori frasa seperti
FN, FK, Fp dan Fs (X dalam teori X berpalang). Kategori minimal
pula ialah kategori leksikal atau kata seperti KK, KN, KP dan KS
(X° dalam X-berpalang). Kategori pertengahan iaitu X (iaitu X-
satu palang) tidak boleh berubah dalam bahasa. Walau
bagaimanapun, Rouveret dan Vergnaud (1980) menunjukkan bahawa X
boleh mengalami perubahan dalam bahasa Perancis.
Representasi struktur ayat dalam bentuk sistem struktur
frasa ditinggalkan dengan digantikan dengan sistem X berpalang
(Chomsky 1970, Jackendoff 1977) . Kepala kepada satu frasa
menggambarkan satu frasa maksimal FX, dengan X merangkumi
kumpulan fitur [+N, ±K], dan [+N, -K] merupakan Kata Nama. [-N,
-K] satu adjektif. Selanjutnya, dalam keadaan "unmarked" (biasa)
semua kategori leksikal mempunyai struktur komplemen yang sama,
dan, dalam satu-satu bahasa itu komplemen biasanya nadir pada
posisi atau kedudukan yang sama berbanding dengan kepala. ini
menerbitkan bahasa-bahasa yang berkepala awal (hed-initial
languages), iaitu bahasa-bahasa yang komplemennya mengikuti
kepala, dan bahasa-bahasa yang berkepala akhir (head-final
languages), iaitu bahasa-bahasa yang komplemennya mendahului
kepada. spesifikasi ini, sama ada kedudukan awal atau akhir
satu-satu kepala itu, biasanya dikenali sebagai parameter kepala
awal/kepala akhir dalam teori X berpalang (head-initial/head-
final parameter). Contoh bahasa-bahasa berkepala awal adalah
29
seperti bahasa Malaysia (Ramli Md. Salleh, 1987), bahasa Inggeris
(Emonds, 1985) dan bahasa-bahasa berkepala akhir adalah seperti
bahasa Cina (Huang 1982), Jepun, Vata dan Gbadi (Koopman 1984) .
Apabila Ubah-Alfa berlaku, iaitu perubahan satu konstituen
daripada satu posisi kepada posisi lain, ini meninggalkan tikas
(t) atau "trace" di tempat asalnya. Tikas diperlukan kerana
dalam Teori Standard Tambahan Semakan, interpretasi semantik
dilakukan pada Sturktur-L. Dengan perkataan lain, tujuannya
untuk mengetahui dari mana satu item itu diubah dalam Struktur-D.
Contohnya, apabila satu FN diubah, ini akan meninggalkan satu
tikas (t) pada posisi asalnya.
(5) a. Ali jumpa ap di dalam bilik itu. (Struktur-D)
b. Apakah Ali jumpa t di dalam bilik itu? (Struktur-L)
Kedudukan di mana satu-satu kategori itu diubah dipanggil
"landing position." Chomsky (1986) mencadangkan satu teori
perubahan seperti yang terlihat dalam (6) di bawah.
(6) Teori Perubahan (Chomsky 1986)
a. Tidak ada perubahan ke posisi komplemen.
b. Hanya X° boleh berubah ke posisi kepala .
c. Hanya projeksi maksimal sahaja boleh berubah ke
posisi specifier
d. Hanya projeksi maksimal dan minimal (X° dan X")
sahaja boleh menjalani rumus Ubah-
30
Penyataan (6) boelh dijelaskan lagi melalui rajah (7) di
bawah yang merupakan pengembangan struktur ayat (A) . Mengikut
(7), setipa ayat mengandungi nodus Komplementizer yang opsional.
Untuk pe yelaras, Chomsky (1986) telah memasukkan ayat ke dalam
teori X berpalang. Jadi sekarang kategori yang secara
konvensional dikenali sebagai A dilabelkan sebagai Frasa Infleksi
(FI) dan A' dilebel sebagai Frasa Komplementizer (FK). FI dan FK
sekarang dianggap sebagai salah satu projeksi maksimal selain FN,
FK dan FA. Sebagai satu projeksi maksimal, FI mempunyai INFL (I)
sebagai kepada dan FK mempunyai Komplementizer (K) sebgai kepala.
C (K) IP (FI = A)
NP (FN) I'
"T^""^ VP(FK)
v (KK) LIP (FN)
Berdasarkan (6a), tidak boleh berubah ke kanan. Dengan
perkataan lain tidak ada transformasi ke kanan dalan bahasa yang
natural. Seterusnya mengikut (6b) satu kategori leksikal hanya
boleh berubah ke posisi kepala sahaja (lihat 3.4 untuk
perbincangan lanjut). Sementara itu syarat (6c) pula menyatakan
bahawa hanya projeksi maksimal seperti FN, FK, FP, dan FA sahaja
boleh berubah ke posisi "specifier". Sebagai contoh, posisi
"specifier" dalam (7) ialah posisi FN (lihat 3.5). akhir sekali,
31
syarat (6d) pula menyatakan bahawa hanya kategori kepala (=X°)
dan kategori maksimal (=X") sahaja berubah dalam bahasa.1
3.2.4 Perubahan X°
Perubahan X° ialah perubahan satu kategori kepala seperti KK
dan INFL Perubahan X° dikawal oleh satu prinsip yang dikenali
dengan Generalized Head Movement Constraint. Sebenarnya prinsip
ini tleah diperkenalkan buat pertama kalinya oleh Travis (1984)
dan telah diubah suai oleh emonds (1985) dan Lobeck (1986).
(8) The Generalized Head Movement Constraint
suatu kepala hanya boleh diubah ke dalam atau
dicantumkan kepada suatu kepala lain yang menguasainya.
Contoh perubahan X° boleh digambarkan seperti dalam (9a-c).
FK
I KK = (X°)
I ti
Walau bagaimanapun Rouvert dan Vergnaud (1980) mengatakan dalam b a h a s a P e r a n c i s , k a t e g o r i p e r t e n g a h a n (=X') b o l e h b e r u b a h . Dengan pe rka t aan l a i n , boleh merupakan X ' .
32
(9) a,
I = (X)
KKJ
(9) b. FI
leksikal
FK
KK = (X°)
(9) c.
K = (X°)
K = (X o,
(9a,b) menunjukkan KK yang merupakan kepala kepada FK telah
berubah ke satu posisi kepala lain, iaitu INFL, kepala kepada FI.
Perbezaan antara (9a) dan (9b) adalah dalam (9a) KK yang berubah
itu masuk ke dalam nodus INFL yang kosong. Perubahan ini
merupakan satu penggantian (subtitution). Sementara itu dalam
(9b) KK dicantumkan dengan cantuman-Chomsky kepada nodus INFL
yang berisi dengan leksikal. Perubahan ini merupakan satu
cantuman (adjunction). (9c) pula menggambarkan perubahan KK ke
INFL dan ke KOMP. sila lihat contoh-contoh (10). Contoh-contoh
dalam (11) menunjukkan perubahan INFL ke KOMP.
33
(10) a.
b.
c.
Ali pergi ke sekolah.
Pergikah Ali ke sekolah?
[ pergikah, [ Ali [ ti [ t>ke sekolah]]]] K' FI I' FK
(11) a.
b.
c.
Ali sudah pergi ke sekolah.
Sudahkan Ali pergi ke sekolah?
[sudahkahi[ Ali[ ti[pergi ke sekolah]]]] K' FI I' FK
Dalam perubahan X°, X° yang berubah itu mestilah berubah ke
satu psosis X° yang terdekat dan tidak boleh terus melompat ke
satu posisi X° yang lebih tinggi seperti yang tergambar dalam
(12) di bawah. Jikalau ini berlaku ia akan melahirkan ayat-ayat
yang tidak gramatis seperti dalam (13). (Lihat Ramli Md. Salleh,
1987 untuk perbincangan yang lebih terperinci).
(12)
K
KK.
leksikal
X
34
(13) a. *Masukkah aminah sudah ke dalam bolik itu?
b. *Berjalankah dia akan boleh selepas kemalangan itu?
3.2.5 Perubahan FX
Contoh-contoh Perubahan FX adalah seperti berikut:
(14) a. Dengan siapakah dia tinggal di rumah?
b. Bilakah awak akan datang?
(15) a. [ Dengan siapakah^ [ dia [ [tinggal di rumah tH]] ] ] CP IP I' FK
b. [ Bilakah^ [ awak [ akan [ datang tj]]]] CP IP I' FK
Struktur-L dalam (15) menunjukkan bahawa dua frasa-wh yang
sebenarnya FN, iaitu dengan siapa dalam (15b) telah berubah
tempat dari tempat asal ke pangkal ayat dengan meninggalkan tikas
masing-masing.
3.2.6 SUBJACENCY
Subjacency merupakan syarat kepada Ubah- yang berupa
syarat universal.
(16) Syarat Subjacency (dari Van Riemsdijk & William, 1986)
Tiada ada rumus yang menghubungkan X, Y dalam
struktur...X... [ ...[ ,..Y...(atau...Y... ]... ]...
X) di mana dan merupakan nodus-nodus yang
mengikat (bounding nodes).
35
Dalam bahasa yang lebih mudah, apa yang dimaksudkan oleh
(16) ialah satu konstituen atau kategori yang menjalani Ubah-
tidak boleh diubah melangkaui lebih daripada satu nodus yang
mengikat (bounding nodes) dalam tiap-tiap satu rumus yang
diaplikasikan.
Teori universal menentukan bahawa nodus yang mengikat ini
ialah FN, A dan A. Walau bagaimanapun ada bahasa-bahasa yang
mempunyai nodus mengikat (bounding nodes) sama ada terdiri
daripada A atau A. contohnya ayat (17) di bawah tidak gramatis
kerana telah melanggar subjacency.
(17) +Which books did you ask John where Bill bought.
(18) *[ [you ask John[ [Bill bought [which book] [Where]]]] Ki IP K2 IP
X
Dengan ringkas subjacency menentukan bahawa setiap satu
perubahan itu mestilah bersifat "successive cyclic movement."
Dengan cara ini ayat tidak "over-generate."
3.3. MODUL-MODUL
3.3.1. Teori Kasus
Kasus mula-mula diperkenalkan oleh Rouveret dan Vergnaud
(1980). Kasus merupakan bentuk namaan suatu FN untuk menyatakan
hubungan FN itu dengan kata-kata lain dalam ayat. Chomsky (1981)
menyatakan bahawa Kasus adalah untuk menentukan sama ada suatu
36
ayat itu gramatis atau tidak. Semua FN yang nyata (overt), iaitu
yang mempunyai pewujudan fonetik mesti mempunyai kasus. syarat
ini nyata dalam Tapisan Kasus.
(19) Tapisan Kasus (Chomsky, 1981) *FN, jika FN tidak mempunyai Kasus.
Sebagai contoh, dalam bahasa Inggeris kata ganti nama
mempunyai kedudukan yang berbeza - lihat paradigma dalam (20).
(20) he - him - his
Ketiga-tiga bentuk ini dikenali sebagai mempunyai kasus yang
berbeza, he mempunyai kasus nominatif, him kasus objektif, dan
his kasus genitif. Bentuk kasus yang berbeza ini digunakan pada
kedudukan yang berbeza dalam ayat.
(21) a. He lives here (= nominatif).
b. I can't stand him ( = objektif).
c. His car has broken down (= genitif).
(22) Kedudukan Kasus Pemberi Kasus
objek KK objektif KK
objek preposisi objektif KP
subjek nominatif INFL
Seperti yang tergambar dlam (22), kasus (sama ada nyata atau
abstrak) diberi kepada FN dalam lingkungan sintaksis yang
tertentu. contohnya, aobjek kepada KK mendapat kasusnya daripada
KK, dan objek kepada KP mendapat kasusnya daripada KP tersebut.
37
Penanda kasus mempunyai sifat yang sama. Pertama, semuanya
adalah daripada kategori leksikal. Keuda, penanda kasus ini sama
ada leksikal (KK dan P) atau INFL yang bukan kategori leksikal,
tetapi bukan frasa. Ketiga, kesemua ialah kepala kepada frasa
yang mengandungi FN yang mendapat kasus. contohnya KK ialah
kepada kepada FK, KP kepala kepada FP dean INFL kepala kepada
ayat (A). Walau bagaimanapun tidak semua kepala frasa merupakan
penanda kasus - contohnya (N dan A).
Penandaan kasus hanya boleh dilakaukan apabila penanda kasus
dan FN yang akan menerima kasus mempunyai hubungan struktur -
dikenali sebagai "kuasaan" atau "government". Secara umumnya,
kuasaan merupakan satu perhubungan antara kepala dengan
komplemennya. Ada dua syarat penting dalam penadaan satu-satu
kasus itu:
(i) satu Fn yang akan ditandakan kasusnya mestilah
dikuasai oleh penanda kasus tersebut.
(ii) Penanda dan penerima kasus mestilah berada dalam
projeksi maksimal yang sama.
Sebagai panduan, lihat paradigma dalam (23) di bawah:
(23) a. [ KK FN] FK
b. i. [KK[ PFN]] FK FP
ii. [ KK [ FN FK]] FK A'
38
ixi. [ KK FN-, [ PFN2] ] FK FP
iv. [ FN [ KK]] A FK
Contohnya, KK menguasai FN dalam (23a) dan seterusnya menandakan
kasusnya, tapi dalam (23-i), (23-ii) dan (23-iv). Dalam (23-iii)
kk menguasai FN-^ tidan FN2 .
3.3.2. Teori Theta
Teori Theta dalam teori KT bertujuan untuk menghuraikan
hubungan antara KK dengan "argument". Contohnya, KK dalam (24)
mempunyai dua "argument", FN Ahmad dan buku.
(24) Ahmad membaca buku.
Seterusnya, Teori Theta menentukan keadaan bila satu FN itu
boleh menjadi "argument" satu KK. Untuk membezakan jenis-jenis
"argument" istilah seperti "agen", "patient" dan "goal"
digunakan.
Peranan theta sebagai agen, "patient", "goal" dan Iain-lain
ditandakan oleh KK. Seperti juga dengan penandaan kasus,
penandaan theta (theta marking dilakukan di bawah "government".
Maksudnya, KK tidak dapat menandakan theta kepada FN yang
kedudukannya dalam klausa yang lebih atas atau lebih bawah pada
struktur-D. Dengan perkataan lain penanda dan penerima theta
mestilah berada dalam projeksi maksimal yang sama.
39
(25) FN...[ ..KK [ FN...]...] IP IP
Contohnya, kedua-dua FN dalam (25) di atas tidak boleh menjadi
argumen kepada KK dan KK tidak boleh menandakan theta kepada
keuda-dua FN tersebut kerana kedua-dua penanda dan penerima theta
tidak berada dalam projeksi maksimal yang sama. Walau
bagaimanapun ada kecualinya; iaitu penandaan theta kepada subjek.
Jika FK merupakan satu projeksi maksimal, jadi subjek adalah di
luar projeksi maksimal tersebut dan KK tidak menguasai subjek.
Tetapi secara amnya, subjek ialah subjek kepada FK, jadi
dikatakan bahawa penadaan theta kepada subjek dibuat oleh FK.
Ini dipanggil "indirect theta marking" dan subjek itu dikenali
sebagai "external argument".
(26) [ Ahmad [ membaca buku]] A FK
Argument yang lain adalah "internal" kerana dikuasai oleh KK.
(27) [ FN [ KK FN FN FP ] ] IP FK
Semua FN internal" dalam (27) dikausai dan ditandai thetanya oleh
KK.
3.3.3. Teori Kawalan
Teori Kawalan ini memperkatakan tentang satu kategori
kosong, iaitu bentuk pronominal (PRO) yang tidak mempunyai
pewujudan fonetik.
40
(28) a. Ahmad duduk berdoa.
b. Ahmad duduk PRO berdoa.
PRO berbeza darikada tikas (trace) walaupun kedua-duanya
merupakan kategori kosong. PRO dianggap seperti FN leksikal dan
PRO terbit pada Strukur-D, sementara tikas wujud daripada
perubahan dan terbit pada Struktur-L. PRO ditandakan
antesedennya, iaitu satu FN yang hadir sebelumnya di tahap Bentuk
Logikal untuk tujuan interpretasi. Dengan kata lain PRO di "co-
indexed" dengan sesuatu FN.
(29) Ahmad-i_ duduk PRO.̂ berdoa.
Dalam Teori Standard dengan interpretasi semantik dibuat pada
tahap Struktur-D, hubungan kawalan ditentukan oleh satu
transformasi pengguguran, "Equi Deletion": iaitu subjek ayat
(kalau dalam bahasa Inggeris - ayat infinitif) digugurkan jika ia
identikal dengan sesuatu FN sebelumnya. Tetapi dalam teori KT,
oleh sebab interpretasi semantik dibuat pada tahap Struktur L,
PRO digunakan. Dalam teori KT didapati bahawa gagasan identiti
tidak mencukupi. Contohnya, Struktur-D ayat (30A) tidak
mempunyai makna yang sama seperti Struktur-L (30b); malah (30b)
bermakna seperti dalam (30c), dan (30a) mempunyai interpretasi
(30d) .
(30) a. Everyone, wants everyone to win.
b. Everyone^ wants PROj_ to win.
c. For all X, X wants X to win.
d. For all X, X wants that for all Y to win.
41
2.3.4 Teori Tambatan
Dalam Teori KT, oleh sebab interpretasi dilakukan
keseluruhannya pada tahap Struktur-L, harus ada hubungan tikasnya
setelah melalui Ubah . Tikas ini mesti ditambatkan (bind)
kepada konstituen yang dipindahkan itu.
(31) Siapakah^ awak suka t^
Juga untuk tujuan interpretasi semantik kata-kata anafora
seperti himself dan Iain-lain, pronominal seperti his, him dan
Iain-lain mestilah dihubungkan dengan antesedennya. Teori
Tambatan mengandungi beberapa syarat atau prinsip (32) dan
contoh-contoh seperti dalam (33) di bawah.
(32) Syarat Tambatan
a. Anafora, resiprokal, tikas mesti diikat pada
tempat-tempat tertentu.
b. Pronomina adalah bebas pada tempat-tempat tertentu.
c. FN biasa adalah bebas.
(33) a. Who^ does he+^/- think e^ left.
b. He*.j/ thinks John^ left.
(34) a. John^ cut himself^
b. They^ shot the arrows.: at each other.:
c. They.: shot the arrows • at each other.:
42
Misalnya dalam (33a) tikas dihubungkan melalui ikatan dengan
antesedennya yang mempunyai indeks yang sama, iaitu who, (33b)
pula menunjukkan bahawa pronomina adalah bebas, iaitu tidak perlu
diikat dengan antesedennya apabila ia berada pada satu posisi
tertentu. Sementara itu John dalam (33b) adalah bebas dan tidak
perlu diikat. (34-c) ialah contoh-contoh kata anfora himself,
iaitu (34a) dan kata resiprokal each other iaitu (34b,c).
Mengikut syarat (32a) anafora dan resiprokal mesti diikat kepada
antesedennya.
3.4. PENUTUP
Bab ini cuba memaparkan dengan secara ringkas konsep-konsep
teori Kuasaan dan Tambatan. Seperti yang dinyatakan pada
bahagian awal, sebahagian besar contoh-contoh adalah daripada
bahasa Inggeris. Ini kerana konsep-konsep yang bersangkutan
masih belum diterokai dalam bahasa-bahasa lain terutamanya bahasa
Melayu dan bahasa serumpun yang lain. Di harapkan lebih ramai
ahli bahasa berminat untuk menerokai konsep-konsep tersebut untuk
melihat kesesuaiannya dalam bahasa Malaysia.
43
BAB 4
Urutan Dasar Bahasa Melayu
4.0 Pengenalan
Bab ini mengandungi satu huraian tentang binaan dasar bahasa
Melayu. Untuk memudahkan pembaca mengikuti perkara-perkara yang
akan dibincangkan di dalam bab-bab berikutnya, bab ini
mengandungi binaan dasar bahasa Melayu. Bahasa Melayu mengandungi
beberapa dialek: dialek daerah, sebagai contoh, dialek daerah
Utara, Selatan, Timur dan Barat. ; dan dialek sosial seperti
dialek bazar, kolokuil dan bahasa Melayu standard. Di dalam bab
ini, perbincangan berdasarkan bahasa Melayu standard (selepas
ini, bahasa Melayu). Ini adalah kelainan yang digunakan di dalam
situasi formal seperti di radio, televisyen, sekolah dan Iain-
lain.
4.1 Urutan Perkataan
Bahasa Melayu adalah satu bahasa "konfigurational" dengan
kedudukan yang tetap bagi subjek FN [FN,A], FLEKSI dan FK. Urutan
perkataan adalah sangat penting dalam bahasa Melayu kerana bahasa
ini tidak menggunakan sistem deklensi atau konjugasi. Tidak
terdapat penandaan kasus yang nyata ke at as FN, dan juga tidak
kedapatan fenomena penyesuaian di antara FN subjek [FN,A] dan
kata kerja. Kata kerjanya tidak ditandai dengan apa-apa fleksi.
44
Kala biasanya ditandai oleh keadaan, adverba masa atau kata kerja
bantu. Persoalan ini akan dibincangkan dalam bahagian 1.5.
Urutan kata dasar dalam satu ayat penyata ialah Subjek-
FLEKSI-Kata Kerja-Objek. Objek langsung biasanya terdapat selepas
kata kerja. Objek tak langsung dan FN oblik biasanya terdapat
bersama preposisi (lihat Chung [1975] dan Mashudi Kader [1981] ,-
konstruksi yang tidak mengikuti pola yang tersebut di atas akan
dibincangkan di dalam bahagian seterusnya.
(1) a. Ali telah membeli buku itu di kedai semalam.
b. Siti membeli sebuah jam untuk Ali.
c. Ayah telah menyembelih lembu dengan pisau.
d. Ali mengambil buku dari para.
e. Ali memberi sepuluh ringgit kepada dana itu.
Di antara kata kerja dan objek langsung atau di antara
preposisi dan FNnya tidak boleh diselitkan dengan apa-apa
kategori. Dengan perkataan lain, objek kepada satu kata kerja
atau preposisi mesti terus mengikuti kepalanya.
(2) a. *Ali telah membeli semalam buku itu di kedai.
b. *Ali telah membeli di kedai buku itu semalam.
c. *Siti membeli sebuah jam untuk semalam Ali.
d. *?Ayah telah menyembelih dengan pisau lembu itu.
e. *?Ali mengambil dari para buku itu.
45
f. *?Ali memberi kepada dana itu sepuluh ringgit.
g. *?Siti membeli untuk Ali sebuah jam.
Perhatikan bahawa di dalam (2a,d) tiap-tiap ayat mengandungi
satu argumen menyelit di antara kata kerja dan objek langsungnya,
sementara di dalam (2b) satu adverba menyelit di antara kata
kerja dan objek langsungnya dan di dalam (2c) satu adverba
menyelit di antara preposisi dan objeknya. Ayat-ayat di dalam
(2d,e,f,g) ditandai dengan " + ?" untuk menunjukkan bahawa ayat-
ayat tersebut diterima secara marginal sebagai konstruksi "Heavy
NP Shift". Ketidakgramatisan ayat-ayat di dalam (2) boleh
diterangkan dengan teori Kasus, khasnya, syarat ke atas
"adjacency" yang berhubung dengan penandaan Kasus (Chomsky
[1981], Stowell [1981]), satu persoalan yang akan dibincangkan di
dalam bab 3.
4.2 Kategori-Kategori Frasa FN,FP,FA
Bahagian berikutnya membincangkan mengenai projeksi kategori
leksikal (N,P,A) dan penyebarannya:kepala-akhir lawan kepala-
awal.Di bawah akan ditunjukkan bahawa kategori leksikal mempunyai
projeksi maksimal, dan semuanya adalah berkepala-awal.
4.2.1 Penjodoh Bilangan
Sebelum perbincangan selanjutnya akan dibincangkan terlebih
dahulu secara ringkas sistem penjodoh bilangan dalam bahasa
Melayu, yang merupakan saatu-satunya elemen yang mendahului kata
46
nama kepala dalam struktur permukaan. Sistem nombor ditandai
dengan wujudnya satu kategori yang dipanggil penjodoh bilangan
namaan.l Penjodoh bilangan merupakan sejenis "grammatical
formatives" yang mengikuti kata nombor dan kata bilangan dan
bertindak sebagai penerang kepada kata nama kepala. Walau
bagaimanapun, perlu disebut bahawa di dalam perkembangan semasa
bahasa Melayu, pemakaian sesetengah daripada penjodoh bilangan
ini adalah wajib sementara sesetengahnya pula adalah opsional.
Sebagai contoh, penjodoh bilangan bagi kata nama animate adalah
wajib, tetapi bagi kata nama tak animate, wajib atau opsionalnya
kehadiran satu-satu penjodoh bilangan itu ditentukan oleh kata
nama yang wujud bersama.
(3) a. Dua orang budak
b. Dua batang kayu
c. Dua (batang) pensel
Penjodoh bilangan boleh dibahagikan kepada dua kategori
sintaksis: (i) yang berfungsi sebagai kata nama dan (ii) yang
berfungsi hanya sebagai penjodoh bilangan. Di bawah diberikan
contoh-contoh daripada kedua-dua kategori:
(4) i. orang; penjodoh bilangan bagi manusia.
ekor,- penjodoh bilangan bagi binatang.
biji; penjodoh bilangan bagi benda bulat dan kecil.
batang; penjodoh bagi benda yang panjang.
kuntum,- penjodoh bilangan bagi bunga.
47
ii. utas; penjodoh bilangan bagi benda seperti benang.
helai; penjodoh bilangan bagi benda yang nipis (seperti
kertas, baju, dll.)
Seterusnya, penjodoh bilangan hanya wujud bersama kata nama
yang boleh dibilang dan ditandai oleh sejenis fitur semantik
(contohnya, ± animate, ± manusia).
Persoalan yang timbul sekarang ialah kedudukan dasar
penjodoh bilang ini. Sperti yang disebutkan awal tadi, penjodoh
bilangan merupakan "grammatical formatives", dan sebagai
"grammatical formatives" seperti kata "determiner", kata kerja
bantu, kata nafi dan sebagainya, kata-kata ini mestilah mempunyai
kedudukan dasar di dalam "Specifier" yang dikenali sebagai FS (X)
di dalam sistem X-berpalang. Oleh kerana itu, kata-kata ini
mempunyai kedudukan dasar di dalam FS(N) bersama-sama dengan kata
nombor dan kata bilangan yang boleh wujud bersama. Bahawa FS (N)
menaungi lebih daripada satu morfem bukanlah merupakan satu
keadaan yang luar biasa kerana terdapat bukti-bukti di mana INFL,
yang dianggap sebagai FS(K) di dalam Emonds (1985), di dalam
bahasa Melayu dan bahasa-bahasa lain boleh menaungi satu kumpulan
morfem seperti morfem kala, nafi dan modal di dalam struktur
dasar. Lihat sebagai contoh bahagian 1.4. untuk bahasa Melayu,
Koopman (1984) untuk bahasa-bahasa Kru, dan Lobeck (1986) untuk
bahasa Inggeris.
48
4.2.2. FRASA NAMA (FN)
Struktur internal FN di dalam bahasa Melayu boleh
dibahagikan ke dalam dua jenis berdasarkan urutan perkataan kata
"specifier" yang menerangkan kata nama kepala. Jenis pertama
boleh ditunjukkan dengan baiu itu dan jenis kedua dengan tiga
helai baju. ramai orang dan sebagainya. Di dalam contoh yang
terdahulu itu, kata penentu itu mengikuti kata nama kepala,
sementara di dalam contoh yang terkemudian, kata nombor dan kata
bilangan bersama dengan kata bilangan mendahului kata nama kepala
dalam satu urutan yang tetap: KATA NOMBOR/KATA BILANGAN-PENJODOH
BILANGAN-KATA NAMA.
Kedudukan kata penentu yang mengikuti kata nama ini
merupakan satu keadaan yang tidak selari kerana lain-lain ahli
FS(N) seperti kata nombor dan kata bilangan biasa mendahului kata
nama kepala. Keadaan sedemikian juga terdapat dengan kata kerja,
kata preposisi, dan kata adjektif. Sebagai contoh, seperti yang
akan ditunjukkan kemudian, kata kerja di dalam bahasa Melayu di
dahului oleh kata kerja bantu dan kata nafi, kata preposisi
didahului oleh kata betul-betul dan kata adjektif didahului oleh
kata sangat. Dengan perkataan lain, semua ahli FS(X) mengikut
prinsip "Head Placement of non-phrasal Modifiers" yang diutarakan
oleh Emonds (1985) kecuali kata penentu. Prinsip ini secara
kasarnya mengatakan bahawa semua kata penerang yang bukan frasa
mendahului kepala di dalam struktur dasar. Untuk mengikut prinsip
ini, dicadangkan bahawa kata penerang yang mengikuti kata nama
49
kepala di dalam struktur lahir timbul daripada posisi pra-kepala
di dalam struktur batin. Jadi, semua kata "specifier" mendahului
kata nama kepala di dalam struktur batin.
Sejauh ini, kita hanya memperkatakan posisi kata "specifier"
berbanding dengan kata leksikal kepala. Telah ditunjukkan bahawa
kata "specifier" namun terdapat di dalam dua posisi di dalam
struktur lahirnya, iaitu mendahului dan mengikuti kata nama
kepala. Sekarang, bagaimana pula dengan posisi komplemen? Di
dalam bahasa Melayu,, semua komplemen kepada kata nama mesti
mengikuti kata nama kepala.
(5)a. Pembangunan ke atas bandar itu telah bermula.
b. Ayam yang dibeli oleh ayah itu telah dimasak.
c. Baju merah itu telah dicuri.
d. Baju Ahmad telah dicuri.
Kesimpulannya, satu FN di dalam bahasa Melayu itu
mengandungi satu kata nama kepala dan satu atau lebih daripada
satu kata penerang. Kata penerang bukan frasa seperti kata
bilangan dan kata bilangan yang opsional sentiasa mendahului
kata nama kepala, sementara kata penentu mengikuti kepala di
dalam struktur lahir. Semua penerang berbentuk frasa seperti FN
genetif, frasa adjektif, dan komplemen-komplemen lain mengikuti
kata nama kepala. Bukti-bukti ini menunjukkan bahawa FN di dalam
bahasa Melayu bersifat seperti FN di dalam bahasa Inggeris,
kecuali FN kepunyaan yang dikedepankan - satu anomali di dalam
bahasa Inggeris - tidak wujud.
50
4.2.3. Sendi Nama
Di dalam bahasa Melayu, terdapat dua kelas kata sendi nama:
(i) kata sendi nama biasa seperti dari, kepada, dengan. untuk.
dll., dan (ii) "kata adverba tempat dan arah" seperti di bawah,
di sana. di luar, ke dalam, dll. Kata preposisi biasa mengandungi
morfem bebas seperti terlihat di dalam (6a) dan (7a-c) dan
partikel yang diimbuhkan kepada objeknya seperti terlihat di
dalam (6b) dan (7d-e).
(6)a. dekat
untuk
dari
selama
dengan
kepada dll.
b. di
ke-
(7)a. Dia belajar selama tiga jam.
b. Ahmad memberi $10.00 kepada budak itu.
c. Ahmad membeli bunga untuk Mary.
d. Saya tinggal di Kuala Lumpur.
e. Dia pergi ke Kuala Lumpur semalam.
"Kata adverba tempat dan arah" mengandungi satu kombinasi
kata partikel arah ke atau kata partikel tempat di dan satu kata
51
adverba. Kata-kata partikel ini adalah sama secara fonologisnya
dengan kata-kata sendi nama biasa yang terdapat di dalam (6b).
(8)a. di bawah
di atas
di sini
ke dalam
ke luar
ke bawah
Kata-kata adverba ini boleh di anggap sebagai kata-kata
sendi nama tak transitif (lihat Klima yang disebut di dalam
Emonds (1973)), iaitu kata-kata sendi nama yang tidak memerlukan
apa-apa objek, yang berlainan daripada kata-kata sendi nama biasa
dalam (6) yang mesti memerlukan objek. Selanjutnya, sesetengah
daripada kata-kata adverba di dalam konstruksi partikel-adverba
mempunyai sifat yang seakan sama dengan partikel di dalam
konstruksi kata kerja-partikel dalam bahasa Inggeris (up, out,
in, dll), yang telah dibincangkan di dalam Emonds (1973, 1976)
sebagai kata-kata preposisi tak transitif. Sebagai kata preposisi
tak transitif, kata-kata ini boleh diaplikasikan rumus Perubahan
Partikel (Particle Movement). Kita akan kembali membincangkan
rumus ini di dalam bab 2.
(9)a. Dia melempar ke luar buku itu.
b. Dia melempar buku itu ke luar.
(10)a. Ahmad membawa ke bawah lampu itu.
b. Ahmad membawa lampu itu ke bawah.
52
(11)a. Dia membayar balik hutangnya.
b. Dia membayar hutangnya balik.
Satu lagi ciri kata preposisi biasa dan kata sendi nama tak
transitif ialah kebolehannya untuk qwujud bersama "specifier"
atau kata penerang betul-betul. Keadaan ini sama dengan kata
sendi nama dalam bahasa Inggeris (lihat Jackendoff (1973) , Emonds
(1973,1976)). Kata "specifier" atau penerang ini biasanya
mendahului kata sendi nama sementara komplemen yang berbentuk
frasa biasanya mengikutinya.
(12)a. John berdiri betul-betul dekat pejabat itu.
b. Dia berjalan betul-betul di bawah jambatan.
c. Aminah jatuh betul-betul di sini.
Sekali lagi, bahasa Melayu menunjukkan sifat yang sangat
sama dengan sifat bahasa Inggeris, iaitu berhubung FP. Seperti
yang telah kita lihat, seperti bahasa Inggeris, bahasa Melayu
mempunyai kedua-dua kata preposisi transitif dan tak transitif.
Sebagai satu kata leksikal kepala, satu kata preposisi boleh
didahului oleh satu kata "specifier" atau penerang. Dalam bab 3,
akan dibahas bahawa kata preposisi tersebut tidak boleh
dipisahkan daripada objeknya. Di sini akan diperkatakan tentang
penandaan Kasus.
Seperti yang telah ditunjukkan di atas, bahasa Melayu
merupakan satu bahasa yang mempunyai kata preposisi, dan kata
53
preposisi bersama dengan komplemennya merupakan satu konstituen
yang boleh melalui rumus Perubahan-Wh, Topikalisasi dan
Pendepanan Fokus di dalam konstruksi soalan ia-tidak. Kesemua
konstruksi ini akan dibincangkan di dalam bahagian lain. Walau
bagimanapun, harus disebutkan di sini bahawa kata preposisi di
dalam bahasa Melayu tidak boleh dipisahkan daripada objeknya
(lihat Chung (1975) dan Mashudi Kader (1981)). Di bawah diberikan
beberapa contoh.
(13)a. Kepada siapakah awah beri buku itu?
b. Dengan apakah Ahmad pukul pencuri itu?
c. Di manakah dia peregi ke sekolah?
d. Di Kuala Lumpurkah awak beli buku itu?
e. Dengan Abukah awak pergi ke Kuala Lumpur?
f. Ke Kuala Lumpur, dia pergi semalam.
(14)a. *Siapakah awak beri buku tiu kepada?
b. *Apakah Ahmad pukul pencuri itu dengan?
c. *Manakah dia pergi ke sekolah di?
d. *Kuala Lumpurkah awak beli buku itu di?
e. *Abukah awak pergi ke Kuala Lumpur dengan?
f. *Kuala Lumpur dia pergi ke semalam.
Kata sendi nama boleh digulungkan bersama dengan kata kerja
yang mempunyai fitur [-N] dan seperti kata kerja, kata-kata ini
dianggap sebagai penanda Kasus. Sebagai satu penanda Kasus, kata
ini tidak boleh dipisahkan daripada penerima Kasus kerana bahasa
Melayu mematuhi syarat "strict adjacency" di dalam proses
54
penandaan Kasus (lihat Chomsky (1981), Stowell (1981)). Kita
akan membahaskan perkara ini dalam bab 3.
Sebagai kesimpulannya, kita telah menunjukkan bahawa
terdapat satu kategori leksikal P yang mengepalakan satu peluasan
maksikum FP. Selanjutnya, P sebagai kepala boleh diterangkan oleh
satu kata "specifier" atau penerang, dan terdapat dua jenis kata
preposisi: transitif dan tak transitif.
4.2.4 Frasa Adjektif
Di dalam bahasa Melayu, kata adjektif wujud selepas kata
nama. Kata ini boleh diterangkan oleh elemen darjat seperti kata
perbandingan dan Iain-lain ekspresi penerang (seperti sangat),
dan kata adjektif boleh menerima komplemen yang berbentuk frasa.
Kata "specifier" atau penerang mesti mendahului kata kepala
sementara komplemen frasa mesti mengikuti kepala.
(15)a. Baju merah.
b. Baju sangat merah.
c. Sangat gembira tentang keputusan itu.
Jadi, seperti kata nama, kata sendi nama, dan kata kerja,
satu kata adjektif juga merupakan satu kategori leksikal major
dalam bahasa Melayu dan boleh diluaskan kepada satu peluasan
maksimal FA. FA akan dibincangkan lagi di dalam 1.6.
55
Sebagai kesimpulan, perbincangan di atas menunjukkan
beberapa persamaan di antara bahasa Melayu dan bahasa Inggeris.
Contohnya, di dalam bahasa Melayu dan bahasa Inggeris, kata nama
kepala didahului dalam struktur dasar oleh kata penegas, nombor
dan kata bilangan. Walau bagaimanapun, Bahasa Melayu berbeza
daripada bahasa Inggeris di mana kata kepunyaan yang
dikedepankan, iaitu satu anomali di dalam bahasa Inggeris, tidak
wujud. Begitu juga, seperti kata kerja dalam bahasa Inggeris,
kata kerja dalam bahasa Melayu didahului oleh kata kerja bantu
dan kata nafi.
Perbincangan ini juga menunjukkan bahawa semua kategori
leksikal mempunyai peluasan maksimal, dan kesemuanya adalah
berkepala-awal. Dalam struktur dasar semua kata penerang yang
bukan frasa mendahului kata leksikal kepala. Seterusnya,
perbincangan ini juga menunjukkan bahawa bahasa Melayu secara
kasarnya mempunyai sifat sama dengan bahasa Inggeris berhubung
dengan parameter kepala-awal/kepala-akhir dalam teori X-
berpalang. Ini bermaksud kedua-dua bahasa Melayu dan bahasa
Inggeris mempunyai struktur komplemen yang sama. Di dalam kedua-
dua bahasa komplemen mengikuti kepala, dan ini menjadikan bahasa-
bahasa ini bahasa-bahasa berkepala-awal.
4.3. Struktur Ayat
Dalam bahagian ini, kita akan melihat konstituen di dalam
ayat. Tipologi Subjek-Kata Kerja-Objek (SKO) menunjukkan bahawa
56
konstituen yang relevan dalam ayat ialah subjek dan predikat
(lihat Travis (1984)). Ini adalah ruraus perluasan ayat Chomsky
yang original:
(17) A > FN FK
Dengan andaian bahawa sesuatu elemen sintaksis iaitu INFL
merupakan elemen yang menyatakan kala dan aspek di samping
menyatakan kewujudan dan kadangkala ketidakwujudan "judgement in
a preposition" (lihat Emonds (1985, bab 3)), berdasarkan pendapat
Emonds dan Travis, kita masukkan INFL ke dalam sistem jenis SKO.
Konstituen yang relevan sekarang ialah S,K,0 dan INFL, dan
konstituen yang relevan bagi ayat ialah (i) FN subjek, (ii) INFL,
dan (iii) FK. Sekarang kita ada rumus (18) untuk perluasan ayat:
(18) A > FN INFL FK
Berbalik kepada bahasa Melayu, berdasarkan INFL berada di
antara FN subjek dan FK di dalam ayat biasa, kita mengenalpasti
kedudukan yang betul konstituen INFL ini. (Kita akan berbalik di
dalam bahagian 1.4. untuk melihat justifikasi nodus sintaksis
ini) . Dengan perkataan lain, kita harus melihat sama ada INFL
dalam bahasa Melayu dikuasai terus oleh ayat atau oleh FK (iaitu
predikat dalam istilah tradisional). Dalam bahagian ini, kita
akan mengatakan bahawa INFL bukannya dikuasai terus oleh ayat,
tetapi dianalisis sebagai dikuasai terus oleh Predikat (= INFL').
Dengan lain perkataan, kita akan menyangkal pendapat bahawa
struktur ayat itu merupakan satu struktur yang "flat" seperti
dalam (18), tetapi seharusnya seperti dalam (19), yang sama
57
dengan pendapat Huang (1982), Pesetsky (1982), dan Chomsky
(1986b).
(19) a. A >FN INFL'
b. INFL' > INFL FK
Di bawah diberi beberapa justifikasi untuk mempertahankan
(19) . Argumen pertama berkait dengan sifat INFL dan FK dalam
bahasa Melayu. Terdapat beberapa bukti seperti yang terdapat di
dalam konstruksi soalan ya-tidak yang menunjukkan INFL dan FK
merupakan satu konstituen (rujuk Freeman, Hetzron & Schwartz
(1970) dan Mashudi Kader (1981)). Di sebelah pihak lain pula,
terdapat juga bukti seperti Pengguguran FK dan Inversi Subjek-
KKB yang menunjukkan bahawa INFL dan FK bukan merupakan satu
konstituen yang sama (rujuk Nik Safiah Karim (1978)) .
Sekarang kita lihat data, yang dimulai dengan konstruksi
soalan ya-tidak. (Kita akan memperkatakan konstruksi ini secara
terperinci dalam bab 3 dan 4 ). Secara kasarnya, rumus soalan ya-
tidak ini dilakukan bila suatu bahagian ayat hendak disoal,
bahagian itu akan dibawa kekedudukan awal ayat. Lazimnya, penanda
soalan KAH diletakan di hadapan konstituen atau bahagian
tersebut. Jadi, dari satu ayat penyata (20a) akan terdapat
(20b,c) .
3 (20) a. Aminah pergi ke sekolah
b. Pergikah Aminah ke sekolah?
c. Ke sekolahkah Aminah pergi?
58
Bila kata kerja didahului oleh sesuatu elemen dalam Fleksi
seperti kata nafi atau KKB (rujuk 1.4.) elemen ini boleh disoal
seperti terlihat dalam contoh di bawah.
(21) a. Aminah sudah pergi ke pasar.
b. Sudahkah Aminah pergi ke pasar?
(22) a. Aminah tidak pergi ke pasar.
b. Tidakkah Aminah pergi ke pasar?
Perhatikan bahawa secara tidak langsung, ayat-ayat di dalam
(b) juga merupakan contoh Inversi Subjek-KKB dalam bahasa Melayu.
Kita akan memperkatakan persoalan ini di bawah dan juga dalam bab
2 dan 3. Elemen Fleksi dan FK boleh juga diubah bersama dan
disoal. Walau bagaimanapun, membawa ke hadapan FK secara
tersendiri dan meninggalkan fleksi di belakang tidak dibenarkan.
(23) a. Sudah pergi ke pasarkah Aminah?
b. *Pergi ke pasarkah Aminah sudah?
c. *Pergikah ke pasar sudah Aminah?
(24) a. Tidak pergi ke pasarkah Aminah?
b. *Pergi kepasarkah Aminah tidak?
c. *Pergi ke pasarkah tidak Aminah?
Ketidakgramatisan (23b,c) dan (24b,c) menunjukkan bahawa
Fleksi menubuhkan satu konstituen dengan FK, dan dengan Konstrain
Pemindahan Unit Schwartz (1972), memanglah Fleksi dan FK terpaksa
diletakkan di bawah satu noda yang sama, iaitu Fleksi'.
59
Terakhir sekali diberikan bukti dari contoh adverba ayat
seperti "mungkin", "sesungguhnya", "sebenarnya", dll. Adverba
jenis ini boleh hadir pada tiga kedudukan iaitu, sebagai anak
kepada Ayat (awal, sebelum Fleksi dan akhir). Biasanya, kedudukan
akhir yang dinaungi oleh A merupakan kedudukan dengan intonasi
koma (rujuk Jackendoff (1972)). Kita akan memperkatakan lagi
tentang adverba ini di bahagian lain. Kedudukan terhad adverba
ayat ini memberi bukti tambahan yang menunjukkan Fleksi dalam
bahasa Melayu dinaungi oleh Fleksi' dan bukannya sebagai anak
kepada A.
(25) a. Mungkin Ali terlalu letih untuk belajar.
b. Ali mungkin telah terlalu letih untuk belajar.
c. Ali telah terlalu letih untuk belajar, mungkin.
d. *Ali telah mungkin terlalu letih untuk belajar.
Pada sebelah pihak lain, seperti diperkatakan terdahulu,
terdapat juga bukti menunjukkan bahawa Fleksi dalam bahasa Melayu
kadang-kadang tidak merupakan unit bersama dengan kata kerja dan
pelengkapnya. Sebahagian dari bukti ini ialah adanya Pengguguran
FK dalam bahasa Melayu (rujuk Nik Safiah Karim (1978)) .
(26) a. Ahmad boleh berenang dan Ali juga boleh.
Bukti selanjutnya ialah Fleksi boleh berpindah melangkahi FN
subjek ke kedudukan awal ayat, meninggalkan FK di belakang dalam
konstruksi Inversi Subjek-KKB.
(27) a. Dapatkah Ahmad pergi ke sekolah?
60
Sebagai kesimpulannya, bukti yang nyata bercanggah tentang
sifat konstituen ini boleh diatasi jika diandaikan bahawa Fleksi
dalam bahasa Melayu bukannya anak (iaitu dinaungi terus ) oleh A,
tetapi anak kepada Fleksi'. Jadi, A dalam bahasa Melayu itu
berstruktur seperti dalam (19).
4.4. STRUKTUR INTERNAL FLEKSI
Struktur internal noda Fleksi dalam bahasa Melayu boleh
digambarkan seperti dalam (28):
(28) FLEKSI
NAFI ASPEK MODAL
Seperti disebutkan di atas, kata kerja dalam bahasa Melayu
tidak difleksikan dari segi kala. Kala ditentukan dengan cara
konteks, adverba masa atau kata kerja bantu, iaitu kata aspek.
secara spesifiknya, kala masa kini dan masa lampau ditentukan
oleh kontek atau adverba masa. Keadaan ini boleh dijelaskan dalam
ayat-ayat di bawah:
(29) a. Petani itu menuai padi.
i. Petani itu menuai padi.
ii. Petani itu sudah menuai padi.
b. Petani itu menuai padi semalam.
c. Petani itu akan menuai padi.
61
Interpretasi yang paling digemari bagi (a) ialah dalam kala
masa kini. Lain-lain interpretasi didapati dari kontek di mana
ayat itu hadir. Sebagai contoh, dalam satu wacana tentang kala
lampau, interpretasi yang diberikan ialah kala lampau.
Interpretasi yang tidak boleh didapati dari (a) ialah kala masa
hadapan, kala masa perfect, dan kala masa lampau perfect. Ini
adalah kerana kala bahasa Inggeris yang sama terpaksa ditentukan
dengan menggunakan kata-kata aspek seperti AKAN seperti dalam
(29c), SUDAH atau PERNAH atau kedua-duanya sekali seperti dalam
contoh (30a), (30b) dan (30c).
(30) a. Ali telah pergi ke Seattle.
b. Ali pernah pergi ke Seattle.
c. Ali sudah pernah pergi ke Seattle.
Kehadiran kata nafi TIDAK terga\mbar dalam (28)4.
(31) a. Dia tidak membaca buku itu.
b. Dia tidak akan pergi ke Kuala Lumpur.
c. Aminah tidak boleh bercakap Ingeris.
4.4.1. Fleksi
Setelah membicarakan struktur internal noda Fleksi,
sekarang dibicarakan properti noda ini dan diberikan justifikasi
untuk menaikkannya ke status sebagai satu konstituen sintaksis.
Satu soalan yang mungkin dikemukakan ialah, mengapa elemen-elemen
di dalam (28) dimasukkan di bawah Fleksi, dan tidak di bawah
62
noda-noda lain seperti A atau FK. Ahli tatabahasa seperti
Winstedt (1939), Asmah Haji Omar (1971), Lutfi Abas (1972), Nik
Safiah Karim (1978) dan Mashudi Kader (1981) mempunyai analisis
yang berbeza di mana elemen-elemen dalam (28) dimasukkan di bawah
noda FK. Dengan kata lain, dalam analisis mereka, mereka tidak
mengiktiraf adanya noda sintaksis Fleksi. Elemen-elemen dalam
(28) dianggap sebagai kata kerja biasa. Walau bagaimanapun, dalam
kajian ini kita mengandaikan satu noda sintaksis Fleksi. Di bawah
diberikan beberapa sebab:
(i) Dalam bahasa Melayu, elemen-elemen (iaitu, Nafi, KKB)
di bawah noda Fleksi lazimnya direalisasikan sebagai
perkataan dan sentiasa hadir di antara FN subjek dan FK
dalam ayat biasa.
(32) a. Ali belum pernah pergi ke Amerika.
b. Dia akan pergi bercuti ke Eropah.
(ii) Elemen dalam (28) boleh diikuti terus oleh FK kosong.
(33) a. Saya tidak pernah menunggang kuda, tetapi John telah
pernah.
(iii) Bukti ketiga untuk menyokong bahawa Fleksi adalah satu
konstituen sintaksis ialah Inversi Subjek-KKB.
(iv) Justifikasi terakhir ialah elemen aspek dalam (28)
dihadkan hanya kepada klausa yang mengandungi
interpretasi kala. Klausa yang tidak mengandungi
63
interpretasi kala tidak boleh mengandungi elemen aspek.
Hal ini akan dibincangkan lagi dalam 1.7.
(34) a. Saya mahu supaya Ahmad pergi.
b.*Saya mahu supaya Ahmad akan pergi.
Sebagai kesimpulannya, kita telah member! beberapa
justifikasi tentang perlunya satu konstituen sintaksis Fleksi
dalam bahasa Melayu dan kedudukannya dalam struktur ayat Melayu
seperti yang digambarkan dalam (19) . Juga, telah dibincangkan
kesamaan dengan bahasa Inggeris seperti Inversi Subjek-KKB dan
Pengguguran FK, dan juga perbezaan seperti Pendepanan dalam
Soalan ya-tidak, Kala, dll.
4.4.2. Fleksi dan AGR
Chomsky (1981) mengandaikan bahawa Fleksi mengandungi satu
kumpulan fitur [+ Kala, (AGR)]. Jika FleksiL [+Kala] , ia akan
mengandungi AGR, iaitu satu noda yang membawa interpretasi
terdapatnya penyesuaian antara subjek-kata kerja dalam bahasa-
bahasa fleksi. Noda ini mengandungi fitur-fitur orang, gender dan
nombor. Dari perbincangan dalam bahagian 1.1. dan 1.4. telah
ditunjukkan bahawa kata kerja dalam bahasa Melayu tidak mempunyai
apa-apa tanda morfologi yang nyata seperti fleksi dan penyesuaian
subjek-kata kerja. Oleh kerana itu memang betullah andaian bahawa
noda Fleksi yang berkala mempunyai AGR, dan noda Fleksi yang
tidak berkala tidak mempunyai AGR.
64
Perbincangan ini sekarang membawa kita untuk membincangkan
tentang persoalan teoretikal iaitu, penandaan Kasus. Sejak
Chomsky (1981), AGR adalah faktor atau elemen yang menentukan
penandaan Kasus Nominatif untuk bahasa-bahasa berkasus seperti
Ingeris. Dalam Stowell (1981), penandaan Kasus ini pula
ditentukan atau ditandai oleh Kala kepada frasa FN subjek.
Persoalan yang timbul sekarang ialah, oleh kerana Fleksi tidak
mempunyai sama ada Kala atau AGR dalam bahasa Melayu,pada
perinsipnya bagaimankah Kasus Nominatif itu ditandakan pada FN
subjek? Untuk sementara waktu diandaikan bahawa dalam bahasa
Melayu, Kasus Nominatif itu ditandakan pada FN subjek secara
struktur. Perbincangan ini akan diteruskan apabila kita
membicarakan tentang teori Kasus dalam bab 3.
Akhirnya, KKB jenis aspek dihadkan hanya untuk klausa
berkala seperti terlihat dalam (34) dan contoh di bawah.
(35) a. Ali berharap supaya John pergi.
b. *Ali berharap supaya John telah pergi.
(3 6) a. Ali berharap bahawa John akan pergi.
b. *Ali berharap bahawa John pergi.
Sebagai kesimpulan, telah ditunjukkan bahawa KKB dalam
bahasa Melayu memperlihatkan ciri-ciri sintaksis seperti
berikut:-
65
(i) KKB aspek dihadkan kepada klausa berkala sahaja.
(ii) KKB menduduki tempat kedua dalam ayat biasa and aspek
dan modal boleh wujud dalam urutan seperti tergambar
dalam (28).
(iii) Tidak ada benda boleh menganggu antara aspek dan modal.
(iv) KKB perlu diikuti oleh FK; dan KKB tidak menandakan
peranan theta kepada FN subjek. Peranan theta untuk FN
subjek ditentukan oleh kata kerja dalam FK (lihat
Chomsky (19 81)) .
KKB dalam bahasa Melayu berkongsi dua ciri umum dengan modal
dalam bahasa Inggeris: (i) secara morfologi, KKB dalam bahasa
Melayu dan modal dalam bahasa Inggeris sentiasa direalisasikan
dalam bentuk kelas kata; (ii) KKB dalam bahasa Melayu berkongsi
properti sintaksis dasar dengan modal dalam bahasa Inggeris, yang
merupakan satu topik yang banyak diperkatakan dalam kesusasteraan
(lihat Chomsky (1957), Emonds (1976, 1985), Jackendoff (1977)).
Salah satu isu penting ialah status modal, iaitu sama ada ia
boleh dianggap sebagai kata kerja biasa atau tidak. Bagi bahasa
Melayu, Freeman, Hetzron & Schwartz (1970), Nik Safiah Karim
(1978) dan Mashudi Kader (1981) menganggap KKB sebagai kata kerja
biasa. Dalam perbincangan ini, walau bagaimanapun, KKB tidak
dianggap sebagai kata kerja biasa tetapi sebagai elemen yang
berbeza di bawah FLEKSI.
66
4.5. ADA sebagai Kata Kerja Biasa
Bahagian ini akan membincangkan idea bahawa kata pemeri ada
ialah kata kerja biasa dalam bahasa Melayu. Idea ini dapat
diperakukan j ika rumus untuk pengembangan ayat seperti dalam
(19), yang diulang sebagai (37) dapat diterima.
(37) a. A > FN FLEKSI'
b. FLEKSI > FLEKSI FK
Di antara kesan yang timbul daripada idea ini ialah
kesimpulan bahawa (37) adalah struktur yang betul bagi ayat dalam
bahasa Melayu, dan bukannya (38) seperti yang dicadangkan oleh
ahli bahasa, bahasa Melayu seperti Nik Safiah Karim (1978) dan
Asmah Hj. Omar (1980).
(38) a. A >FN FN FK
Kesan lain berkaitan dengan penandaan Kasus, satu persoalan
yang akan dibincangkan dalam bab S.
Di bawah akan diberikan beberapa justifikasi untuk memilih
(37) dan bukannya (38). Walau bagaimanapun, sebelum berbuat
demikian, akan dibuat satu review ringkas mengapa penyokong (38)
menganggapnya sebagai rukus yang betul untuk mengembangakan ayat
dalam bahasa Melayu. Perhatikan ayat-ayat berikut.
67
(39) a. Ahmad guru.
b. Ahmad pandai.
c. Ahmad pergi ke sekolah.
Berdasarkan (38), ayat dalam (3 9) akan ditandakan struktur
(40a), (40b) dan (40c).
(40) a. A b. A
FN I
Ahmad
FN I
guru
FN
I Ahmad
FK I A
I pandai
FN | 1
Ahmad KK 1 1
pergi
FK
KP
I
""""FP
FN
1 sekolah
Rumus (38) mengatakan bahawa sesetengah ayat tidak mempunyai
kata kerja tetapi mungkin mempunyai kata nama atau kata adjektif
sebagai predikat seperti yang tergambar dalam (40a) dan (40b).
Adjektif diandaikan sebagai elemen karyaan dan didefinisikan
mengikut ciri sintaksis [+N, +K]. Ini adalah kerana adjektif dan
kata kerja wujud secara menyaling (lihat Mashudi Kader (1981)).
Di bawah ditunjukkan bahawa ini adalah tidak benar. Mula-mula
perbincangan tentang kata pemeri ada dibuat dahulu.
68
Mashudi Kader (1981) menunjukkan bahawa kata ada mempunyai
tiga makna: (i) sebagai kata kerja punya, yang secara dasarnya
sama dengan kata Inggeris has, have; (ii) sebagai kata kopula;
dan 9iii) sebagai satu morfem yang menunjukkan kewujudan.
Semuanya ini terdapat dalam (41), (42) dan (43). Di dalam
perbincangan ini, kata ada di dalam (ii) dan (iii) dianggap
sebagai kopula.
(41) a. Mary ada sebuah rumah besar.
(42) a. Mary adalah seorang murid.
b. Mary adalah pandai.
(43) a. Mary ada di rumah.
b. Mary ada.
Dalam perbincangan ini, pengkhususan kita adalah tentahg
kata ada. Kata kopula ada lazimnya digugurkan pada struktur-L
dalam struktur seperti FN - FN dan struktur FN - FA. Dengan
demikian, kita akan dapat (44a) dan (44b).
(44) a. Mary seorang murid.
b. Mary pandai.
Andaian adanya kata kerja dalam setiap ayat dalam (44) dapat
dirumuskan dari kenyataan bahawa kata kerja itu mesti wujud pada
posisi awal ayat dalam soalan ya-tidak.
(45) a. Adakah Mary seorang murid?
b. *Mary seorang murid?
69
(46) a. Adakah Mary pandai?
b. *Mary pandai?
Kata kopula ada bersifat lebih seperti satu kata kerja
daripada kata kerja bantu dalam erti kata bahawa, seperti satu
kata kerja ia boleh didabului oleh kata kerja bantu.
(47) a. Mary sudah ada di perpustakaan bila saya tiba.
b. Dia akan ada di rumahnya minggu depan.
c. Awak mesti ada di sana pada pukul satu.
d. Ahmad tidak ada di pejabatnya.
Dan juga, ada boleh digugurkan dalam struktur Pengguguran
FK.
(48) a. John sudah ada di rumah, dan Mary juga sudah.
Kesimpulannya, dari bukti yang tergambar di atas, boleh
diandaikan bahawa ada merupakan kata kerja biasa yang serupa
dengan kata kerja Inggeris be.
Selanjutnya, dibincangkan tentang kebaikan-kebaikan untuk
menerima rumus (37) dan menolak rumus (38). Pertama, j ika kita
menerima (38), kata adjektif tidak dapat dimasukkan ke dalam
teori X -berpalang dalam erti kata bahawa kata adjektif tidak
dapat menjadi kepala kepada satu projeksi maksimal FA seperti
yang tergambar dalam (40b). Sebaliknya, jika (37) diterima
sebagai pengembangan A yang betul dalam bahasa Melayu dan ada
70
sebagai kata kerja biasa, kita dapat mengandaikan satu struktur
FA dalam kerangka X-berpalang. Satu projeksi maksimal FA mesti
diandaikan jika kata adjektif boleh menerima satu komplemen
sebagai satu properti leksikal, atau suatu kata penerang boleh
menerangkan satu kata leksikal kepala (contohnya, sangat) .
Sebenarnya, ini merupakan satu andaian yang betul kerana kata
adjektif dalam bahasa Melayu boleh diterangkan oleh suatu kata
penerang dan juga boleh menerima satu komplemen.
49 a. Saya sangat marah dengan kenyataan yang dibuatnya itu.
Satu sebab lain untuk menerima (37) dan tidak (3 8) ialah
sekiranya (38) diterima, kita akan kehilangan satu generalisasi
melintang-kategori, khususnya ayat-ayat di dalam (42) dan (43)
akan mempunyai struktur yang berbeza. Sebaliknya, jika (37)
diterima, ayat-ayat tersebut akan mempunyai struktur yang
sejajar.
(50) a. FN kopula FN
b. FN kopula FA
c. FN kopula FP
Bukti tambahan untuk menyokong (37) berkaitan dengan isu
teori, khususnya penandaan peranan theta. Sebagai contoh, kata
kerja ada diperlukan untuk tujmuan penandaan peranan theta.
71
Sebagai kesimpulan perbincangan mengenai ada, telah
dibincangkan dalan analisis yang diutarakan di sini, yang
disokong secara tersendiri oleh beberapa konstruksi, ada lebih
baik dan wajar dianggap sebagai kata kerja biasa. Selari dengan
analisis ini, ayat dalam (39) sekarang hanya mempunyai satu
struktur dasar. Selanjutnya, jika ayat dalam bahasa Melayu
dikembangkan seperti dalam (37) dan mengandungi satu nodus
sintaksis yang tersendiri, iaitu Felksi, dalam bahagian yang
beruratan akan dibincangkan kesan nodus ini terhadap klausa,
iaitu klausa finit lawan klausa tak finit.
••• 6 Komplemen Finit dan Tak Finit
Bahasa Melayu adalah satu bahasa yang mempunyai (KOMP)LEMEN
di awal ayat. Menurut Emonds (1985) wujudnya KOMP, ini dalam
suatu bahasa itu menandakan terdapatnya transformasi pendepan
frasa soalan. Pemandangan ini benar kerana terdapat transformasi
tersebut dalam bahasa Melayu, yang akan dibincangkan secara
terperinci dalam bab-bab mendatang. rumus dasar bagi KOMP ialah
seperti tergambar dalam (51).
(51) A' > KOMP A
Perhatikan ayat-ayat di bawah:-
(52) a. Orang itu berharap bahawa John akan pergi.
b. Saya percaya bahawa Ahmad telah pergi.
c. Bahawa John telah pergi adalah ketara.
d. Adalah ketara bahawa John telah pergi.
72
(53) a. Orang itu berharap supaya John pergi.
b. Bagi John untuk pergi adalah susah.
c. Saya beli sebuah buku supaya awak baca.
d. Adalah susah bagi John untuk pergi.
Posisi KOMP boleh juga kosong. Ertinya, dalam klausa finit,
kata komplemen bahawa boleh digugurkan. Walau bagaimanapun,
dalam klausa tak finit, kata komplemen supaya atau bagi tidak
boleh digugurkan.
(54) a. Orang itu berharap John akan pergi.
b. Saya percaya Ahmad telah pergi.
(55) a. *Orang itu berharap John pergi
b. *Saya beli sebuah buku awak baca
Biar diandaikan buat seketika bahawa (54) diterbitkan oleh
suatu rumus pengguguran kata komplemen dalam erti kata Chomsky
dan Lasnik (1977) .
Sehingga kini, terdapat tiga kajian tentang komplemen dalam
bahasa Melayu, wong (1970) , dan Nik Safiah Karim (1978)
mengutarakan satu analisis di mana Kata penerang seperti bahawa,
supaya, bagi, dan sama ada adalah diwujudkan secara transformasi.
Mengikut Wong dan Nik Safiah Karim setiap kata kerja dalam bahasa
Melayu yang boleh menerima satu Komplemen telah
disubkategarosasikan dalam leksikan dengan spesifikasi fitur yang
mengatakan jenis kata komplemen yang akan hadir dalam bentuk
lahirnya. Kemudian, satu rumus Penempatan Kataa Komplemen yang
73
sensitif dengan specifikasi fitur kata kerja dalam ayat metrik
akan memasukkan Kata Komplemen yang sesuai. (Untuk perbincangan
lanjut, sila lihat Wong (1970)) .
Pada satu pihak lain, Mashudi Kader (1981) mengemukakan satu
analisis lain yang menyatakan bahawa KOMP (LEMEN) itu
digeneratkan pada base. Kajian ini mengandaikan bersama dengan
Mashudi Kader bahawa KOMP digeneratkan di dalam base melalui
rumus (51).
Klausa sama ada berbentuk penyata atau soalan dan berbentuk
fimit atau tak fimit (lihat Chomsky & Lasmik (1977)) dan Chomsky
(1981). Dalam bahagian ini, perbincangan akan berkisar tentang
Klausa penyata finit dan tak finit. Klausa soalan akan
dibincangkan dalam bab lain. Perhatikan ayat-ayat dalam (52) dan
(53) mengandungi satu klausa tak finit yang diperkenalkan oleh
Kata Komplemen supaya atau bagi. Perhatian perlu diberikan
kepada contoh (53a, c) kerana contoh-contoh ini adalah bave
infinitives. Persoalannya sekarang ialah, bagaimana kita tahu
bahawa komplemen dalam (52) merupakan klausa finit dan komplemen
dalam (53) adalah klausa tak finit? Satu cara untuk menentukan
ini ialah dengan melihat kehadiran kata kerja bantu, khususnya
kata kerja bantu aspek.
(56) a. *Orang itu berharap bahawa John pergi
b. *Saya percaya bahawa Ahmaad pergi
C. *Bahawa John pergi adalah ketara
d. *Adalah ketara bahawa John pergi
74
(57) a. *Orang itu berharap supaya John sudah pergi
b. *Bagi John untuk pergi akan pergi adalah susah
c. *Saya beli sebuah buku syapaya awak akan baca
d. *Adalah susah bagi John untuk akan pergi
Ketidakhadiran kata kerja bantu aspek dalam (56) menjawab
soalan mengapa ayat-ayat tersebut tidak gramatis. Perhatikan
bahawa kesemua klausa komplemen diperkenalkan oleh kata komplemen
bahawa yang dikhaskan hanya untuk klausa finit, dan zaman klausa
finit mesti mempunyai kalata. Sebaliknya, ayat-ayat dalam (57)
tidak gramatis kerana hadirnya kata kerja bantu aspek. Klausa
komplemen diperkenalkan oleh Kata Komplemen supaya dan bagi, yang
dikhaskan hanya untuk klausa tak finit, dan klausa tak finit
tidak semestinya mengandungi kala. Walau bagaimanapun, implikasi
yang penting dari ayat-ayat dalam (56) dan (57) ialah menyokong
andaian bahawa ayat dalam bahasa Melayu memerlukan nodus Fleksi.
Sehingga kini, kenyataan yang dibuat hanyalah merupakan
kenyataan yang tidak rasmi tentang andaian bahawa Kata Komplemen
bahawa dikhususkan hanya untuk klausa finit, sementara supaya dan
bagi dikhaskan untuk Klausa tak finit. Jikalau diteliti dengan
mendalam terdapat satu penyebaran kata komplemen yang berkaitan
dengan fitur [+ Finit] dan [- Finit]. Terdapat penyesuaian
antara kata komplemen dengan fitur yang tergambar dalam (58) di
bawah .-
75
(58) a. bahawa + ASPEK
b. supaya, bagi - ASPEK
c. *bahawa - ASPEK
d. * supaya, bagi + ASPEK
Para digma (58) raenunjukkan bahawa kata komplemen mes'ti
sesuai dengan fitur kata kerja bantu yang menentukan sama ada
satu klausa komplemen itu finit atau tidak. Jadi, kata komplemen
bahawa ditentukan oleh fitur dalaman [+ Finit, + Aspek], dan
secara inherent adalah fimit. Sementara itu kata komplemen
supaya atau bagi ditentukan dengan fitur inherent [- finit,
Aspek], dan secara inherent adalah tak finit. Berdasarkan (58)
perhatikan perbezaan antara (52) dan (53) di mana klausa
komplemen dalam (52) mengandungi elemen aspek, sementara klausa
komplemen dalam (53) tidak mengandungi apa-apa elemen aspek.
Jadi, klausa komplemen dalam (52) mengandungi kala dan sepadan
dengan klausa komplemen dalam (53) tidak mengandungi apa-apa
elemen kala dan sepadan dengan klausa tak finit dalam bahasa
Inggeris (58) juga menunjukkan bahawa jenis klausa komplemen yang
dibenarkan adalah ditentukan oleh kata komplemen dalam KOMP.
Kata komplemen bahawa menerima klausa finit, sementara kata
komplemen supaya atau bagi menerima klausa tak finit. Dengan ini
jelas menunjukkan bahawa syarat dalam (58c,d) meramalkan
ketidakgramatisan (56) dan (57) .
Memandang kepada perbincangan ini, kelikatannya bahawa nodus
KOMP dalam bahasa Melayu tidak banyak berbeza daripada KOMP dalam
76
bahasa Inggeris. Jadi, sebagai tambahan kepada rumus (51) yang
diulang di sini sebagai (59), dan ditambah seperti yang tergarabar
dalam (60).
(59) A' > KOMP A
(60) KOMP > [+ Kala]
[+ Kala] > bahawa
[- Kala] > supaya, bagi.
Sebagai langkah kesimpulan kepada perbincangan tentang
klausa finit dan tak finit, jelas di sini bahawa bahasa Melayu
akibat satu lagi persamaan dengan bahasa Inggeris, khususnya yang
berkaitan dengan nodus. Ini bermakna, jenis klausa komplemen
yang dibenarkan ditentukan oleh kata komplemen dalam KOMP. Kata
komplemen bahawa menerima klausa finit, sementara kata komplemen
supaya atau bagi menerima klausa komplemen tak finit.
77
BAB 5
KATA KERJA BANTU
5.0. Pengenalan
Bab ini akan membincangkan tentang kata kerja bantu (KKB)
dalam bahasa Melayu dan juga bahasa-bahasa Austronesia yang lain
seperti bahasa Tagalog, Indonesia, dan Iain-lain. Perbincangan
akan juga menyentuh proses sintaksis yang dilalui oleh kata kerja
bantu.
5.1. Kata Kerja Bantu Dalam Bahasa Melayu
Kata kerja bantu adalah sekumpulan kata atau leksikal yang
tertutup, iaitu kata yang jumlahnya terhad dan berkemungkinan
tidak produktif. Dalam bahasa Melayu, kata ini berjumlah kira-
kira lima belas kata sahaja. Dari segi struktur, kata kerja bantu
wujud sebelum kata kerja dalam suatu ayat. Dari segi fungsi pula,
kata ini mengembangkan lagi makna suatu kata kerja itu. Struktur
dan fungsi kata kerja bantu akan dibincangkana dengan lebih
Ianjut di bawah. Dalam bahasa Melayu, kata kerja bantu boleh
dibahagikan ke dalam dua kumpulan, iaitu kata kerja bantu aspek
dan kata kerja bantu modal.
78
5.1.1. Kata Kerja Bantu Aspek dan Modal.
Kata kerja bantu aspek adalah seperti berikut:
(1) pernah
sudah
telah
sedang
akan
belum
tidak
Kata kerja aspek yang ditempatkan sebelum kata kerja dalam bahasa
Melayu menentukan sama ada perbuatan itu sudah atau belum berlaku
(sudah, telah, pernah, tidak, belum) atau pun dalam proses
berlakunya (sedang) atau kemungkinan berlakunya perbuatan itu
(akan).
Kata kerja bantu modal adalah seperti berikut:
(2) hendak
mahu
ingin
harus
mesti
boleh
dapat
79
Kata kerja bantu aspek dan modal boleh wujud secara
tersendiri atau wujud bersama dalam satu ayat seperti dalam (3).
(3)a. Dia akan ingin pergi memancing bila cuaca baik.
b. Ali telah boleh balik kerumah setelah berada di rumah
sakit selama tiga hari.
tetapi jikalau urutan ini diterbalikkan, ayat akan menjadi tidak
gramatis.
(4)a. *Dia ingin akan pergi memanccing bila cuaca baik.
b. *Ali boleh telah balik kerumah setelah berada di rumah
sakit selama tiga hari.
Selanjutnya, setiap satu elemen (iaitu aspek dan modal)
boleh wujud berulang. Nik Safiah Karim (1978) menyatakan bahawa
modal kelas "kewajipan" boleh wujud hanya sebagai unsur pertama
dalam urutan modal-modal, dan kelas yang dua lagi, iaitu "tujuan"
dan "kemampuan" boleh wujud secara bebas, iaitu, sebelum atau
selepas masing-masing. Walau bagaimanapun, pengulangan kata kerja
bantu aspek adalah lebih terkawal. Mengikut Soemarmo (1976)
kewujudan pengulangan dalam kata kerja aspek menunjukkan satu
proses "Progressivization". Contoh boleh didapati di bawah.
(5)a. Mereka akan sedang tidur bila kita tiba.
b. Dia akan sudah tidur ketika itu.
Bila aspek dan modal wujud bersama, urutannya ialah aspek
mendahului modal. Urutan ini tidak boleh dxganggu oleh apa-apa
80
konstituen. Keadaan sama seperti kata Adjektif yang tidak boleh
dipisahkan daripada kata Nama yang diterangkannya.
(6)a. *Penduduk kampung sudah semalam boleh menuai padi.
b. Penduduk kampung sudah boleh menuai padi semalam.
(7)a. *Akankah dapat mereka membajak sawah dalam hujan ini?
b. Akan dapatkah mereka membajak sawah dalam hujan ini?
(8)a. *Sudahkahpernah dia membaca buku setebal ini?
b. Sudah pernahkah dia membaca buku setebal ini?
Perhatikan dalam contoh (6a), urutan ini telah dipisahkan
oleh satu kata adverba dan dalam (7a) dan (8a) urutan ini telah
dipisahkan oleh partikel soalah kah. Ini menyebabkan ayat-ayat
di atas tidak gramatis.
Sebagai kesimpulan bahagian ini, urutan kata kerja bantu
dalam bahasa Melayu ialah kata kerja bantu aspek mendahului kata
kerja bantu modal. Urutan ini boleh digambarkan seperti dalam
rajah di bawah.
(9) KKB
Aspek Modal
pernah sudah telah akan sedang tidak belum
hendak mahu ingin harus mesti boleh dapat
81
Secara umumnya, perkataan di bawah dianggap sebagai kata
kerja bantu dalam bahasa Melayu.
(10) a. Aspek
pernah
sudah
telah
sedang
akan
b. Modal
hendak
mahu
ingin
harus
mesti
boleh
dapat
Kata aspek dan modal boleh hadir secara bersendiri atau bersama
dalam satu ayat dalam susunan seperti tergambar dalam (28).5
(11) a. Dia akan ingin pergi memancing bila cuaca baik.
b. Ali telah boleh balik ke rumah setelah berada di
rumah sakit selama tiga hari.
Jika susunan ini diubah, ayat yang terhasil tidak gramatis.
(12) a. *Dia ingin akan pergi memancing bila cuaca baik.
b. *Ali boleh telah balik ke rumah setelah berada di
rumah sakit selama tiga hari.
82
Seterusnya, setiap elemen (iaitu kata aspek dan modal) boleh
hadir secara berulangan. Nik Safiah Karim (1978) megatakan
bahawa kumpulan kata modal yang membawa maksud "obligation" boleh
hadir hanya sebagai elemen pertama dalam urutan modal-modal.
Sementara itu, kumpulan "intention dan ability" boleh hadir
secara bebas, iaitu selepas atau sebelum masing-masing. Walau
bagaimanapun, kata aspek pengulangannya adalah lebih terhad.
Soemarmo (1976) mengakui tentang kehadiran pengulangan kata aspek
dan menamakannya sebagai proses "progressivization". Contoh
terdapat dalam (13) di bawah:
(13) a. Mereka akan sedang tidur bila kita tiba.
b. Dia akan sudah tidur ketika itu.
Susunan elemen di bawah Kata Kerja Bantu atau Fleksi seperti
dalam (28) tidak boleh diganggu oleh apa-apa konstituen seperti
juga kata nama dan kata adjektif yang menerangkannya tidak boleh
diganggu.
(14) a. *Penduduk kampung sudah semalam boleh menuai padi
b. Penduduk kampung sudah boleh menuai padi semalam.
(14) a. *Akankah dapat mereka membajak sawah itu?
b. Akan dapatkah mereka membajak sawah itu?
(15) a. *Sudahkah pernah Ali pergi ke Seattle?
b. Sudah pernahkah ali pergi ke Seattle?
83
Perhatikan bahawa dalam (13a), urutannya telah diganggu oleh
adverba dan di dalam kedua-dua (14a dan 15a) urutannya telah
diganggu oleh kata partikel soalan KAH. Oleh kerana itu ayat-
ayat tersebut tidak gramatis.
Akhirnya, KKB jenis aspek dihadkan hanya untuk klausa
berkala seperti terlihat dalam (34) dan contoh di bawah.
(35) a. Ali berharap supaya John pergi.
b. *Ali berharap supaya John telah pergi
(36) a. Ali berharap bahawa John akan pergi
b. *Ali berharap bahawa John pergi
Sebagai kesimpulan, telah ditunjukkan bahawa KKB dalam
bahasa Melayu memperlihatkan ciri-ciri sintaksis seperti
berikut:-
(i) KKB aspek dihadkan kepada klausa berkala sahaja
(ii) KKB menduduki tempat kedua dalam ayat biasa dan
aspek dan modal boleh wujud dalam urutan seperti
tergambar dalam (28).
(iii) Tidak ada benda boleh mengganggu antara aspek dan
modal
(iv) KKB perlu diikuti oleh FK; dan KKB tidak
menandakan peranan theta kepada FN subjek. Peranan
theta untuk FN subjek ditentukan oleh kata kerja
dalam FK (lihat Chomsky (1981).
84
KKB dalam bahasa Melayu berkongsi dua ciri umum dengan modal
dalam bahasa Inggeris: (i) secara morfologi, KKB dalam bahasa
Melayu dan modal dalam bahasa Inggeris sentiasa direalisasikan
dalam bentuk kelas kata; (ii) KKB dalam bahasa Melayu berkongsi
properti sintaksis dasar dengan modal dalam bahasa Inggeris, yang
merupakan satu topik yang banyak diperkatakan dalam kesusasteraan
(lihat Chomsky (1957), Emonds (1976, 1985), Jackendoff (1977)).
Salah satu isu penting ialah status modal, iaitu sama ada ia
boleh dianggap sebagai kata kerja biasa atau tidak. Bagi bahasa
Melayu, Freeman, Hetzron & Schwartz (1970), Nik Safiah Karim
(1978) dan Mashudi Kader (1981) menganggap KKB sebagai kata kerja
biasa. Dalam perbincangan ini, walau bagaimanapun, KKB tidak
dianggap sebagai kata kerja biasa tetapi sebagai elemen yang
berbeza di bawah FLEKSI.
5.2. Struktur Ayat Dasar Bahasa Melayu
Bahasa Melayu adalah satu bahasa "konfigurational" dengan
kedudukan yang tetap bagi subjek FN, Fleksi dan FK. Urutan
perkataan adalah sangat penting kerana bahasa Melayu tidak
menggunakan sistem deklensi atau konjugasi. Tidak terdapat
penandaan Kasus yang nyata ke atas FN, dan juga tidak terdapaat
fenomena penyesuaian antara subjek FN dengan kata kerja. Kata
kerjanya tidak ditandai oleh apa-apa fleksi. Kala biasanya
ditandai oleh keadaan, adverba masa atau dengan menggunakan kata
kerja bantu aspek.
85
Urutan kata dasar dalam satu ayat penyata ialah Subjek-
Fleksi-Kata Kerja-Objek. Objek langsung biasanya terdapat selepas
kata kerja. Objek tak langsung dan FN oblik biasanya terdapat
bersama kata preposisi (lihat Chung (1976) dan Mashudi Kader
(1981) .
(16)a. Ali telah membeli jam itu di kedai semalam.
b. Saya membeli sebuah jam tangan untuk adik saya.
c. Pak Imam telah menyembelih lembu itu dengan pisau.
d. Pelajar itu mengambil buku dari para.
e. Emak memberi sepuluh ringgit kepada dana itu.
Di antara kata kerja dan objek langsung atau di antara kata
preposisi dan objeknya tidak boleh diselitkan dengan apa-apa
kategori. Dengan perkataan lain, objek kepada satu kata kerja
atau kata preposisi mesti mengikuti terus kepalanya, iaitu kata
kerja atau kata preposisi.
(17)a. *Ali telah membeli semalam jam itu di kedai.
b. *Ali telah membeli di kedai semalam jam itu.
c. *Saya telah membeli sebuah jam tangan untuk semalam
Ali.
d. *?Pak Imama telah menyembelih dengan pisau lembu itu.
e. *?Pelajar itu mengambil dari pada buku itu.
f. *?Emak memberi kepada dana itu sepuluh ringgit.
g. *?Saya membeli untuk Ali semalam sebuah jam tangan.
86
Perhatikan bahawa di dalam (lla,d) tiap-tiap ayat
mengandungi satu argumen menyelit di antara kata kerja dengan
objek langsungnya, sementara di dalam (lib) satu kata adverba
menyelit di antara kata kerja dengan objek langsungnya dan di
dalam (lie) satu kata adverba menyelit di antara kata preposisi
dengan objeknya. Ayat-ayat di dalam (lld,e,f,g) ditandai dengan
"*?" untuk menunjukkan bahawa ayat-ayat tersebut diterima secara
marginal. Ketidakgramatisan ayat-ayat di dalam (11) adalah
disebabkan kata-kata di dalam ayat tersebut tidak mengikut urutan
dasar ayat bahasa Melayu. Struktur ayat dasar bahasa Melayu boleh
digambarkan dengan rajah di bawah.
(18)
5 . 3 . Kategori Frasa
Bahagian be r iku tnya membincangkan t en t ang pe luasan k a t e g o r i
k a t a a t a u l e k s i k a l Nama (N) , Ker ja (K) , A d j e k t i f (A), dan
P r e p o s i s i (P) dan p e n y e b a r a n n y a . S e t i a p k a t e g o r i k a t a a t a u
l e k s i k a l mempunyai pe luasan maksimum.
87
5.3.1. Frasa Nama (FN)
Struktur internal FN dalam bahasa Melayu boleh dibahagikan
ke dalam dua jenis berdasarkan urutan perkataan kata "specifier"
seperti itu, tiga, ramai, beberapa yang menerangkan kata nama.
Jenis pertama boleh ditunjukkan dengan contohbaju itu dan
jenis kedua dengan contoh tiga helai baju, ramai orang. Dalam
contoh pertama, kata penentu itu mengikuti kata nama sementara
dalam contoh kedua, kata nombor dan kata bilangan mendahului kata
nama.
Kedudukan kata penentu yang mengikuti kata nama ini
merupakan satu keadaan yang tidak selari kerana lain-lain ahli
tempat ini seperti kata nombor dan kata bilangan biasanya
mendahului kata nama.. Keadaan sedemikian juga terdapaat pada
kata kerja, kata preposisi, dan kata adjektif. Sebagai contoh,
seperti yang ditunjukkan di atas, kata kerja dalam bahasa Melayu
didahului oleh kata kerja bantu. Sementara itu, kata preposisi
didahului oleh kata betul-betul dan kata adjektif didahului oleh
kata penguat seperti sangat, amat, terlalu. (lihat Ramli
Md.Salleh (1992) untuk perbincangan lanjut dan terperinci tentang
masaalah ini).
Sejauh ini telah diperkatakan tentang kedudukan kumpulan
kata "specifier" berbandding dengan kata leksikal. Telah
ditunjukkan bahawa kata "specifier" namaan terdapat dalam dua
kedudukan dalam struktur lahir FN. Bagaimana pula dengan
88
kedudukan komplemen atau pelengkap? Dalam bahasa Melayu, semua
komplemen kepada kata nama mesti mengikuti kata nama.
(19)a. Pembangunan ke atas bandar itu telah bermula.
b. Ayam yang dibeli oleh ayah itu telah dimasak.
c. Baju merah itu sudah dibasuh.
d. Baju Ahmad belum dibasuh lagi.
Sebagai kesimpulan, satu FN dalam bahasa Melayu mengandungi
satu kata nama yang berfungsi sebagai kepala dan satu atau lebih
kata penerang. Kata penerang bukan frasa seperti kata bilangan
sentiasa mendahului kata nama kepala, sementara kata penerang itu
mengikuti kepada pada tahap struktur lahir. Semua penerang
berbentuk frasa seperti FN genetif, frasa adjektif, dan
komplemen-komplemen lain mengikuti kata nama kepala.
5.3.2. Frasa Preposisi (FP)
Dalam bahasa Melayu, terdapat dua kelas kata preposisi,
iaitu (i) kata preposisi biasa seperti dar, kepada, dengan, untuk
dan (ii) kata adverba tempat dan arah seperti di bawah, di sana,
di luar, ke dalam. Kata preposisi biasa mengandungi morfem bebas
seperti yang tergambar dalam (14a) dan (I5a-c) dan partikel yang
diimbuhkan kepada objeknya seperti dalam cosntoh (14b) dan (15d-
e) .
89
(20)a. dekat
untuk
dari
selama
dengan
kepada dll.
b. di
ke
(21)a. Dia belajar selama tiga jam.
b. Ahmad memberi RM10.00 kepada budak itu.
c. Ahmad membeli buinga untuk Mary.
d. Saya tinggal di Kuala Lumpur.
e. Dia pergi ke Kuala Lumpur semalam.
Kata adverba tempat dan arah mengandungi satu kombinasi kata
partikel arah ke atau kata partikel tempat di dan satu kata
adverba. Kata-kata partikel ini adalah sama secara fonologinya
dengan kata-kata preposisi biasa yang terdapat dalam (14b).
(22)a. di bawah
di atas
di sini
ke dalam
ke luar
ke bawah
90
5.3.3. Frasa Adjektif (FA)
Dalam bahasa Melayu, kata adjektif wujud selepas kata nama.
Kata ini boleh diterangkan oleh elemen darjat saperti kata
perbandingan dan lain-lain ekspresi penerang seperti sangat, dan
kata adjektif boleh menerima komplemen yang berbentuk frasa. Kata
"specifier" atau penerang mesti mendahului kata kepala sementara
frasa komplemen mesti mengikuti kepala.
(23)a. Baju merah
b. Baju sangat merah
c. Sangat gembira tentang keputusan itu
Seperti kata nama, kata preposisi, dan kata kerja, kata
adjektif juga merupakan kategori leksikal yang utama dalam bahasa
Melayu dan boleh diluaskan kepada satu peluasan maksimum Frasa
Adjektif.
5.3.4. Frasa Kerja (FK)
Dalam bahasa Melayu, FK mengandungi kata kerja sebagai
kepala dan diikuti oleh objek langsung dan objek tak langsung
yang berada dalam FP. Kehadiran objek langsung dan objek tak
langsung ini beergantung kepada jenis kata kerja, iaitu sama ada
kata kerja tersebut transitif atau tak transitif. Kata kerja
transitif seperti baca, tebang adalah kata kerja transitif satu
objek, iaitu kata kerja ini hanya menerima satu objek sahaja,
berbanding dengan kata kerja transitif seperti kirim, beri yang
menerima dua objek, iaitu objek langsung dan objek tak langsung.
91
(24)a. Adik perempuan saya sedang membaca buku.
b. Ahmad menebang pokok.
(25)a. Ahmad menulis sepucuk surat kepada gurunya.
b. Emak memberi RM10.00 kepada pelajar itu.
Sementara itu, kata kerja tak transitif pula ialah kataa kerja
yang tidak memerlukan apa-apa objek sebagai penyambutnya. Kata
kerja sedemikian ialah seperti mandi, tidur.
(26)a. Adik sedang tidur.
b. Orang kampung mandi di perigi.
Sebagai kesimpulannya, perbincangan ini menunjukkan bahawa
semua kategori leksikal, iaitu Nama, Karja, Adjektif, dan
Preposisi berfungsi sebagai kepala dan boleh diluaskan kepada
frasa seperti Frasa Nama, Frasa Kerja, Frasa Adjektif dan Frasa
Preposisi. Dalam struktur dasar, semua kata penerang yang bukan
frasa mendahului kata leksikal kepala.
5.4 Kata Kerja Bantu Bahasa-Bahasa Serumpun
5.4.1 Bahasa Tagalog
Bahasa Tagalog ialah bahasa rasmi negara Filipina. Secara
umumnya, terdapat dua jenis ayat dalam bahasa Tagalog, iaitu
ayat Predikat dan ayat Identifikasi. Ayat Predikat berstruktur
komen (predikat) dan diikuti oleh topik (subjek) , semantara ayat
Identifikasi berstruktur topik (subjek) diikuti oleh komen
(predikat).
92
(27)a. Ayat Predikat: Tumakbo ang bata (komen) (topik)
'lari' 'itu budak'
b. Ayat Identifikasi: Ang bata ang tumakbo (topik) (komen)
'Budak itu yang berlari'
Di antara dua jenis ayat ini, ayat jenis (1) adalah lebih biasa
dalam bahasa Tagalog. Dalam bahasa Tagalog, ayat jenis Predikat
ini mengandungi dua konstituen utama, iaitu Topik yang dikenali
sebagai subjek dalam ayat bahasa Melayu, dan Komen yang serupa
dengan predikat dalam ayat bahasa Melayu.
Urutan biasa dua konstituen dasar ini adalah seperti
berikut;
komen + Topik
Dalam bahasa Melayu, urutan biasa konstituen utama ini
adalah sebaliknya.
Subjek + Predikat
Contoh-contoh ayat dasar dalam bahasa Tagalog adalah seperti
berikut:
(28)a. Tumakbo ang bata
'Budak itu berlari'
93
b. Tumakbo siya
'Dia berlari'
c. Nasa bayan si Pedro
'Pedro berada di bandar'
d. Doktor ang lalake
'Orang itu doktor'
e. Payat ang bata
'Budak itu kurus'
Bahasa Tagalog mempunyai Kasus yang nyata berbanding dengan
bahasa Melayu yang tidak menunjukkan penanda Kasus yang nyata.
(29) Penanda Kasus
NOM GEN DAT
nama diri:
nama umum:
sx
ang
ni
ng
kay
sa
(30) Ganti nama:
1.
2
3.
1
1
2.
3
.mufrad
.mufrad
.mufrad
.j amak.eks.
.j amak,i
.j amak
.j amak
.nk.
NOM
ako
ka/ikaw
siya
kami
tayo
kayo
sila
GEN
ko
mo
niya
namin
natin
ninya
nila
DAT
akin
iyo
kaniya
amin
atin
inyo
kanila
94
5.4.2 Kata Kerja Bantu Bahasa Tagalog
Kata kerja dalam bahasa Tagalog mempunyai fleksi untuk
aspek. Aspek menyatakan sama ada suatu aktiviti itu sudah bermula
atau belum, dan jikalau sudah bermula, sama ada sudah siap
berlaku atau masih sedang berlaku. Tiga aspek ini adalah (1)
sudah berlaku, bagi aktiviti yang sudah bermula, (2) akan
berlaku, bagi aktiviti yang belum bermula, dan (3) belum siap
bagi aktiviti yang sudah bermula tetapi belum berakhir.
Imbuhan mag- menunjukkan aspek neutral. Biasanya, m-
digantikan oleh n- untuk menunjukkan aktiviti sudah bermula.
(31)a. Aspek neutral: maglaba basuh (pakaian)
Aspek sudah: naglaba sudah basuh (pakaian)
Aspek berterusan: naglalaba membasuh
Aspek sedang: maglalaba
Seterusnya, imbuhan urn- juga menunjukkan aspek neutral.
(32)a. Aspek neutral: bumasa 'baca'
b. Aspek sudah: bumasa 'sudah baca'
c. Aspek akan: babasa 'akan baca'
d. Aspek sedang: bumabasa 'sedang baca'
Aspek yang menggunakan imbuhan ma- sama dengan imbuhan aspek
mag- .
95
(33)a.
b.
c.
d.
(34)a.
b.
c.
d.
Aspek
Aspek
Aspek
Aspek
Aspek
Aspek
Aspek
Aspek
neutral:
sudah:
akan:
sedang:
neutral:
sudah .-
akan:
sedang:
matulog
natulog
matutulog
natutulog
maupo
naupo
mauupo
nauupo
'tidur'
'sudah tidur'
'akan tidur'
'sedang tidur'
'duduk'
'sudah duduk'
'akan duduk'
'sedang duduk'
3 Kata Banbu Ragam (Modal)
(35)a. gusto
kaya
ugali
hindi
mahu
boleh
biasa
tidak/bukan
(36)b. Gusto-ng pumunta sa-tindahan ang-Nanay hendak pergi DAT-kedai NOM-emak
'emak hendak pergi ke kedai'
Soalan Ya-Tidak
Komen + ba + Topik
Amerikano ba si Jorge
'adakah George seorang Amerika?'
96
5.5 Penutup
Perbincangan dalam bab ini menunjukkan bahawa sistem kata
kerja bantu dalam bahasa Melayu adalah berbeza daripada sistem
kata kerja bantu bahasa Tagalog. Sistem kata kerja bantu bahasa
Melayu, khususnya aspek adalah ringkas dan tidak rencam
berbanding sistem aspek bahasa Tagalog. Sistem aspek bahasa
Melayu hanya menunjukkan tiga waktu, iaitu sudah, akan dan
sedang, sementara sistem aspek bahasa Tagalog, selain yang tiga
tersebut, juga menunjukkan masa berpanjangan dan neutral.
Kenyataan ini menarik kerana kedua-dua bahasa ini, iaitu
bahasa Melayu dan bahasa Tagalog ke dalam bahasa yang serumpun,
iaitu rumpun Austronesia.
97
Bab 6. KESIMPULAN
Ini ialah kesimpulan tentang kajian sintaksis bahasa Melayu dan bahasa Tagalog,
khususnya mengenai kata kerja bantu. Kajian ini telah menunjukkan bahawa kedua-
dua bahasa ini mempunyai urutan dasar yang berbeza. Bahasa Melayu merupakan
bahasa yang berurutan subjek - kata kerja - objek (SKO), sementara bahasa Tagalog
merupakan bahasa yang berurutan kata kerja - objek - subjek (KOS). Dengan lain
kata, dalam bahasa Melayu, subjek diikuti oleh predikat, sementara bahasa Tagalog
adalah sebaliknya, iaitu predikat mendahului subjek. Dalam bahasa Tagalog,
predikat dikenali dengan nama komen, dan subjek dikenali dengan nama topik.
Walaupun, kedua-dua bahasa ini tergolong ke dalam bahasa serumpun, iaitu rumpun
bahasa Austronesia, tetapi struktur dasarnya adalah berbeza. Sehubung dengan itu,
pada struktur lahir kedua-dua bahasa ini, subjek/topik boleh dengan bebas bertukar
tempat, contohnya, kalau dalam bahasa Melayu ialah pada ay at pas if, ay at soalan, dan
sebagainya, sementara dalam bahasa Tagalog ialah dalam ayat topik.
Di samping perbezaan yang disebutkan di atas, kedua-dua bahasa serumpun ini juga
berbeza dari segi kata kerja bantu. Dalam bahasa Melayu, kata kerja bantu hanya
menunjukkan konsep kala/masa yang paling ringkas. Contohnya, kata aspek sudah,
sedang, akan, dan telah menunjukkan masa satu-satu aktiviti atau perkara itu
dilakukan. Aktiviti yang sedang dilakukan, menggunakan kata kerja bantu aspek
sedang, Aktiviti yang sudah dilakukan menggunakan kata kerja bantu sudah atau
98
telah, dan aktiviti yang akan dilakukan, menggunakan kata kerja bantu aspek akan.
Selain itu, bahasa Melayu menggunakan kata adverba seperti semalam, kelmarin,
esok, hah Rabu, dan sebagainya untuk menunjukkan masa. Bagi bahasa Tagalog pula,
konsep kala adalah lebih rencam, contohnya perkara yang neutral, perkara yang sudah
dilakukan, perkara yang sedang dilakukan , dan perkara yang berterusan. Tidak seperti
bahasa Melayu yang kesemua penanda masa ini berupa kata bebas, bahasa Tagalog
pula mempunyai penanda kala/masa ini yang berbentuk imbuhan fleksi. Ini juga
merupakan satu lagi perbezaan antara bahasa Melayu dan bahasa Tagalog, iaitu
imbuhan dalam bahasa Melayu merupakan imbuhan terbitan (derivatives), sementara
imbuhan dalam bahasa Tagalog merupakan imbuhan fleksi (inflection).
Satu lagi kesimpulan yang dapat dibuat dari kajian ini ialah perbezaan tentang konsep
Kasus dari kedua-dua bahasa tersebut. Sekali lagi, kedua-dua bahasa yang serumpun
ini berbeza dari segi kata namanya. Kata nama dalam bahasa Melayu tidak
menunjukkan apa-apa Kasus dalam ayat. Misalnya, kata nama Ahmad dan kata ganti
nama dia, mereka, engkau, dan sebaginya tidak berubah sifat atau ciri apabila
ditempat pada kedudukan yang berlainan dalam ayat. Bentuk Ahmad, dia, mereka,
engkau digunakan walau di manapun kata nama- kata nama ini ditempatkan dalam
ayat, iaitu tempat subjek, tempat objek, atau tempat kepunyaan. Keadaan ini berbeza
dengan bahasa Tagalog yang kata namanya berubah bentuk bila kata nama yang sama
ditempatkan pada tempat atau kedudukan yang berbeza dalam ayat.
99
Seperti yang tertera dalam tajuk manuskrip ini, teori atau kerangka yang digunkan
untuk menganalisis struktur bahasa Melayu ialah teori Kuasaan dan Tambatan, iaitu
satu teori terkini bidang Linguistik yang telah banyak diaplikasikan kepada bahasa-
bahasa Indo-Eropah. Walaupun, setengah-setengah daripada konsep teori ini tidak
terdapat pada bahasa Melayu, konsep ini boleh diterapkan kepada bahasa Melayu
untuk menganalisis sintaksis bahasa tersebut. Contohnya, konsep Kasus boleh
digunakan untuk menerangkan sifat sesetengah kata dalam bahasa Melayu, khususnya
kata kerja bantu. Penggunaan konsep Kasus ini telah dapat membezakan antara kata
kerja tulen seperti tidor, makan, baca, tulis, dan sebaginya dengan kata kerja bantu
seperti sudah, sedang, telah, dan sebagainya.dan sebagainya.
Kajian ini juga telah menggunakan konsep Fleksi yang terdapat dalam bahasa-bahasa
Indo-Eropah kepada bahasa Melayu. Perbincangan di sini menunjukkan bahawa
unsur-unsur dalam nodus Fleksi adalah sama dengan konsep kata kerja bantu dalam
bahasa Melayu. Walaupun seperti yang disebutkan di atas, kata kerja bantu dalam
bahasa Melayu itu tidak serencam sistem fleksi bahasa Tagalog ataupun bahasa
berfleksi, kajian ini mendapati bahawa kata kerja bantu dalam bahasa Melayu itu
boleh menjadi ahli kepada nodus tersendiri yang dipanggil Fleksi ini. Ini berkaitan
dengan sifat kata kerja bantu dalam bahasa Melayu itu sama dengan sifat unsur-unsur
dalam nodus Fleksi. Dengan menerima kesimpulan ini, kata kerja bantu dalam bahasa
Melayu boleh dijanakan di bawah nodus Fleksi, dan bukannya di bawah nodus Frasa
Kerja.
100
Kajian ini juga menunjukkan bahawa teori Kuasaan dan Tambatan yang setakat ini
banyak diterapkan kepada bahasa-bahasa Indo-Eropah, boleh juga diterapkan kepada
bahasa Melayu dan dapat menerangkan dan menghuraikan fenomena bahasa Melayu
itu. Walau bagaimanapun, seperti juga dengan teori-teori lain, tidak kesemua konsep
teori ini boleh diterapkan kepada bahasa Melayu, tetapi hanya sebahagian sahaja.
Sebagai contoh, walaupun bahasa Melayu tidak mempunyai konsep Kasus secara
nyata, tetapi konsep ini dapat menerang beberapa gejala dalam bahasa Melayu. Begitu
juga dengan konsep fleksi yang dipunyai oleh bahasa-bahasa berfleksi dapat
menerangkan sistem kata kerja bantu dalam bahasa Melayu. Kesemua ini adalah
berdasarkan andaian teori Transformasi Generatif, khususnya teori Kuasaan dan
Tambatan bahawa semua bahasa itu sama dari pada struktur dasarnya. Ini semua
terangkum dalam konsep kesejagatan bahasa.
101
BIBLIOGRAFI
Abdullah Hassan 1974. The Morphology of Malay. Kuala Lumpur: Dewan Bahasa dan Pustaka,
Akmajian, A., S. Steele dan T. Wasow 1979. "The category AUX in universal grammar", Linguistic Inquiry 10.1.
Aoun, J & D. Sportiche 1983. "On the formal theory of government". Linguistic Review 2.3.
Asmah Haji Omar 1971. Bahasa Malaysia Kini. Kuala Lumpur: Federal Publication.
Asmah Haji Omar 1973. "Noun phrase in Malay". Language Sciences 8.
Asmah Haji Omar 1975. Essays on Malaysian Linguistics. Kuala Lumpur: Dewan Bahasa dan Pustaka.
Balitn, M. 1982. "A landing site theory of movement rules". Linguistic Inquiry 13.1.
Bergvall, V. 1985. "X' theory and the analysis of topicalization, leftdislocation, and questions". Kertas dibentangkan pada Persidangan LSA, Seattle, Washington.
Bresnan, J. 1972. "Theory of complementation in English syntax". Disertasi Ph.D., MIT.
Chomsky, N. 1957. Syntactic Structures. Tha Hague: Mouton.
Chomsky, N. 1970. "Remarks on nominalization" dim. R. Jacobs & P. Rosenbaum (peny.) Readings in English Transformational Grammar. Massachusetts: Ginn Waltham.
Chomsky, N. 1973. "Conditions on transformations" dim. S. Anderson dan P. Kiparsky (peny.) A Festschrift for Morris Halle. New York: Holt, Rinehart dan Winston.
Chomsky, N. 1977. "On wh-movement" dim. P. Culicover, A. Akmajian, & T. Wasow (peny.) Formal Syntax. New York: Academic Press.
Chomsky, N. 1980. "On binding". Linguistic Inquiry 11.1
Chomsky, N. 1981. Lectures on Government and Binding. Dordercht: Foris Publication.
102
Chomsky, N. 1982. Some Concepts and Consequences of the Theory of Government and Binding. Cambridge, Massachusetts: MIT Press.
Chomsky, N. 1986a. Knowledge of Language. Its Nature, Origin, and Use. New York: Praeger.
Chomsky, N. 1986b. Barriers. Cambridge, Massachusetts: MIT Press.
Chomsky, N. Dan H. Lasnik 1977. "Filters and control". Linguistic Inquiry 8.3.
Emonds, J. 1973. "Evidence that indirect object movement is a sturcture preserving rule" dim. M. Gross, M. Hale dan M.P. Schutzenberger (peny.) The Formal Analysis of Natural Languages. The Hague: Mouton.
Emonds, J. 1976. A Transformational Approach To English Syntax. New York: Academic Press.
Emonds, J. 1978. "The verbal complex VC V in French". Linguistic Inquiry 9.2.
Emonds. J. 1980. "Word order in generative grammar". Journal of Linguistic Research 1.1.
Emonds, J. 1985. A Unified Theory of Syntactic Categories. Dordrecht: Foris Publications.
Emonds, J. 1986. "Generalized NP-oc inversion: hallmark of English". Indiana University Linguistics Club Twentieth Anniversary Volume.
Greenberg, J. 1966. Universals of Languages. Cambridge, Massachusetts: MIT Press.
Huang, C.T.J. 1982. "Logical relations in Chinese and the theory of grammar". Disertasi Ph.D., MIT.
Iwakura, K. 1977. "The auxiliary system in English". Linguistic Analysis 3.2
Iwakura, K. 1980. "On wh-movement and constraints on rules". Linguistic Analysis 6.1
Jackendoff, R. 1972. Semantic Interpretation in Generative Grammar. Cambridge, Massachusetts: MIT Press.
Jackendoff, R. 1973. "The base rules for prepositional phrases" dim. S. Anderson & P. Kiparsky (peny.) A Festschrift for Morris Halle. New York: Holt, Rinehart and Winston.
103
Jackendoff, R. 1977. X-bar Syntax. Cambridge, Massachusetts: MIT Press.
Kluender, R. 1986. "Extended X' theory, structure preserving, and topicalization in German". Kertas dibentangkan di West Coast conference on Formal Linguistics 5, Seattle, Washington.
Koopman, H. 1984. The Syntax of Verbs. Dordrecht: Foris Publications.
Koopman, H. Dan D. Sportiche 1986. "A note on long extraction in Vata and the ECP". Natural Language and Linguistic Theory 4.3.
Lasnik, H. Dan M. Saito. 1984. "On the nature of proper government". Linguistic Inquiry 15.2.
Mashudi Kader 1981. The Syntax of Malay Interrogatives. Kuala Lumpur: Dewan Bahasa dan Pustaka.
Newmeyer, F. 1984. "Minor movement rules" dim. C. Duncan-Rose, J. Fisiak & T. Vennemann (peny.) A Festchriftfor Robert Stockwell. London: Croom-Helm.
Nik Safiah Karim 1978. Bahasa Malaysia Syntax. Kuala Lumpur: Dewan Bahasa dan Pustaka.
Pesetsky, D. 1982. "Paths and categories". Disertasi Ph.D., MIT.
Poser, W. 1982. "Lexical rules may exchange internal arguments". Linguistic Review 2.1
Radford, A, 1981. Transformational Syntax. Cambridge: Cambridge University Press.
Rizzi, L, 1982. Issues in Italian Syntax. Dordrecht: Foris Publications.
Roberts, I. 1985. "Agreement parameters and the development of English modal auxiliaries". Natural Language and Linguistic Theory 3.1.
Ross, J. 1967. "Constraints on variables in syntax". Disertasi Ph.D., MIT.
Ross, J. 1969. "Auxiliaries as main verbs" dim. W. Todd (peny). Studies in Philosophical Linguistics. Evanston, Illinois: Great Expectation Press.
Rouveret, A. & J.R. Vergnaud 1980. "Specifying reference to the subject". Linguistic Inquiry 11.1
104
Safir, K. 1981. "Infleciton govenrment and inversion". Linguistic Review 1.4.
Soemarmo, Marmo 1976. "The Semantics of proximity time relations". Foundation of Language 14.
Sportiche, D. 1981. "Bounding nodes in French". Linguistic Review 1.2.
Stowell, T. 1981. "The origin of phrase structure". Disertasi Ph.D., MIT.
Travis, L. 1984. "Parameters and effects on word order variation". Disertasi Ph.D., MIT.
Winstedt, R. 1939. Malay Grammar. London: Oxford University Press.
Wong, I. 1970. "Object complement in Malay". Disertasi Ph.D., University of Alberta.
Zagona, K. 1982. "Government and proper government of verbal projections". Disertasi Ph.D., University of Washington.
105