program pendidikan pemulihan di luar negara

8/2/2019 Program Pendidikan Pemulihan Di Luar Negara

1/4

PROGRAM PENDIDIKAN PEMULIHAN DI LUAR NEGARA

Program pendidikan pemulihan bermula di Amerika Syarikat setelah

termaktubnya PL 94-142 apabila seorang kanak-kanak autistik telah berjaya mendapatanugerah pelajar terbaik semasa di sekolah rendah dan sekolah menengah. Kanak-

kanak tersebut telah memasuki universiti dan memperolehi ijazah sarjana muda dan

kini bekerja walaupun dianggap seorang yang berkelainan upaya. Kejayaan pelajar ini

adalah hasil daripada kelulusan undang-undang pada tahun 70-an.

Pada 29 Novermber 1975 Kongres AmerikaSyarikat telah meluluskanPublic Law

94-142. Undang-undang ini menjamin bahawa setiap individu di antara umur 3 hingga

21 tahun akan menerima pendidikan percuma dalam persekitaran yang tidak

menghalang perkembangan intelek mereka. Undang-Undang ini memberi kuasa

kepada 50 buah negeri di Amerika Syarikat dan pihak berkuasa tempatan melindungi

hak serta memenuhi keperluan bayi, kanak-kanak dan belia berkeperluan khas serta

keluarga mereka. Melalui undang-undang ini, kanak-kanak kelainan upaya atau

berkeperluan khas dibenarkan belajar bersama dengan kanak-kanak normal atau

biasa.

Sekiranya kelainan upaya kanak-kanak itu menyebabkan dia tidak menunjukkan

kemajuan dalam kelas biasa maka dia ditempatkan dalam kelas khas. Pada tahun

1990, Public Law 94 -142 diperluaskan dibawah akta dinamakan Individuals with

Disabilities Education Act (IDEA). Undang-undang ini menunjukkan betapa penting hak

orang kelainan upaya dilindungi. Antara yang ditekankan dalam undang-undang ini

ialah:

Penyediaan pendidikan percuma dan pendidikan bercorak awam yang

sesuai kepada kanakkanak berkeperluan khas. Ini bermakna pendidikan

kanak-kanak khas ini adalah percuma.

Semuanya dibiayai oleh kerajaan yang mendapat hasil daripada sistem

percukaian negara.


2/4

Pendidikan bagi kanak-kanak berkeperluan khas dilaksanakan dalam

persekitaran yang tidak menghalangkan mereka untuk berkembang. Ini bermaksud

tidak ada pengasingan sama ada dalam bentuk sekolah atau kelas dalam pelaksanaan

pendidikan khas. Kanak-kanak berkeperluan khas boleh belajar di dalam sekolah awam

biasa dan di dalam kelas kanak-kanak biasa. Pendidikan sebegini dikenali sebagai

pendidikan inklusif. Kanak-kanak berkeperluan khas dilindungi daripada sebarang

elemen bercorak diskriminasi dalam penilaian pendidikan. Penilaian pendidikan

dilaksanakan dalam pelbagai cara.

Namun dengan terlaksananya undang-undang ini, penilaian ke atas kanak-kanak

berkeperluan khas hendaklah mengambil kira ciri-ciri yang ada pada kanak-kanak

berkeperluan khas dan hendaklah disesuaikan dengan kecacatan ,kekurangan atau

kelainan upaya mereka. Penglibatan ibu bapa amat penting dalam merancang dan

menentukan perkembangan pendidikan setiap murid. Ini memberi ruang kepada ibu

bapa yang mempunyai kanak-kanak berkeperluan khas untuk melibatkan diri dalam

merancang dan menentukan perkembangan pendidikan untuk anak-anak mereka. Guru

pendidikan khas dikehendaki menyediakan rancangan pendidikan individu bagi setiap

murid berkepeluan khas dengan mengikut prosedur yang ditetapkan. Ini membolehkan

guru merancang objektif yang hendak dicapai oleh murid berkeperluan khas dalam satujangka masa tertentu semasa kanak-kanak ini bersekolah dengan mengambil kira

potensi dan kelainan upaya seseorang kanak-kanak berkeperluan khas.

Konsep kolaborasi dalam pendidikan diamalkan iaitu satu konsep yang

melibatkan pelbagai pihak atau pelbagai disiplin seperti ibu bapa, kaunselor, guru khas,

pegawai kesihatan dan guru mata pelajaran terlibat sama dalam merancang pendidikan

murid-murid berkeperluan khas. Sebelum IDEA, ramai kanak-kanak tidak diberi peluang

pendidikan. Pada tahun 1970, hanya seorang daripada lima kanak

kanak kurang

upaya berpeluang pergi ke sekolah. Kebanyakkan negeri-negeri di Amerika Syarikat

mempunyai undang-undang yang tidak membenarkan kanakkanak pekak, buta,

kecelaruan emosi atau kerencat mental menghadiri sekolah biasa.


3/4

Oleh kerana IDEA kini program intervensi awal disediakan untuk lebih 200,000

bayi dan kanak - kanak kurang upaya. Pada tahun 2000 di Amerika Syarikat kira-kira

6.5 juta kanak-kanak dan belia menerima pendidikan khas dan perkhidmatan lain bagi

memenuhi keperluan mereka. Lebih ramai pelajar kelainan upaya menghadiri sekolah

di kawasan perumahan masing-masing yang dahulunya tidak terbuka untuk mereka.

Pelajar kelainan upaya yang belajar dalam kelas atau bangunan terasing telah

berkurangan dan kini belajar bersama dengan pelajar lain.

IDEA dilihat sebagai satu pembaharuan yang mana pendidikan untuk kanak-

kanak berkeperluan khas diberi perhatian yang lebih khusus. Melalui akta ini juga

konsep pendidikan untuk semua dan pendemokrasian pendidikan diperkemaskan. Ibu

bapa yang mempunyai anak berkeperluan khas. dilibatkan dalam perancangan

pendidikan anak-anak mereka. Di samping itu konsep kolaborasi dalam pendidikan

yang membabitkan pihak dalam pelbagai kepakaran disepadukan untuk kepentingan

masa depan kanak-kanak berkeperluan khas. Akta ini juga dijadikan asas panduan

dalam pelaksanaan pendidikan khas di negara-negara lain termasuk Malaysia.

Seterusnya merupakan Laporan Warnock yang dikeluarkan pada tahun 1974

mencetuskan permulaan pendidikan pemulihan di England. Jawatankuasa InkuiriPendidikan Kanak-kanak Cacat Warnock ditubuhkan dengan tujuan mengkaji semula

pendidikan khas di Britain. Laporan Warnock yang diumumkan pada 1978

mempengaruhi perkembangan dan pembangunan pendidikan khas di Britain. Walaupun

cadangan-cadangan yang dikemukakan dalam laporan itu tidak dilaksanakan serta

merta tetapi Laporan Warnock dijadikan asas dalam pelaksanaan pendidikan khas dan

cadangan -cadangan yang dikemukan dimasukkan dalam akta pendidikan pada tahun-

tahun berikutnya seperti konsep pendidikan inklusif yang secara langsung

memansuhkan konsep pengasingan yang diamalkan sebelumnya.

Laporan ini menekankan kepada konsep percampuran antara kanak-kanak

berkeperluan khas dengan kanak-kanak biasa yang dikenali sebagai integrasi atau

inklusif. Konsep integrasi atau inklusif menekankan bahawa kanak-kanak berkeperluan


4/4

khas perlu belajar di sekolah harian biasa dan berpeluang bergaul dengan kanak-kanak

biasa. Dasar ini dilaksanakan dan diamalkan sehingga ke hari ini termasuk di Malaysia.

Akta Pendidikan 1981 pula meletakkan kepentingan peranan ibu bapa dalam

pelaksanaan pendidikan khas.

Manakala Akta Kanak kanak 1989 (Childrens Act, 1989) menyarankan dua

perubahan untuk memperkukuhkan pelaksanaan pendidikan khas . Pertama, amalan

membuat diagnosis ke atas kanak-kanak berkeperluan khas yang sebelum ini dilakukan

oleh ahli perubatan sahaja dipindah kepada konsep koloboratif iaitu, diagnosis

dilakukan oleh pelbagai pihak yang terlibat dalam pendidikan khas mengikut kepakaran

dan keperluan. Umpamanya, ahli psikologi pendidikan membuat diagnosis ke atas

keperluan mengikuti pendidikan dan ahli patologi bahasa membuat penilaian terhadap

keupayaan berbahasa ke atas kanak-kanak berkeperluan khas. Jelas sekali akta ini

memberi ruang kepada pelbagai pihak dengan pelbagai kepakaran melibatkan diri

dalam menentukan pendidikan kanak-kanak berkeperluan khas.

Keduanya, konsep pengasingan tempat belajar kanak-kanak berkeperluan khas

diganti dengan konsep integrasi atau inklusif iaitu kanak-kanak berkeperluan khas

belajar bersama dengan kanak-kanak biasa dalam sekolah dan kelas yang sama.Kedua-dua akta (Akta Pendidikan 1981 dan Akta Kanak-kanak 1989) tersebut telah

mengambil kira cadangan-cadangan dalam Laporan Warnock. Hal ini selari dengan apa

yang berlaku di Amerika. Perubahan yang berlaku berkait rapat dengan kesedaran

masyarakat dan dasar yang dilaksanakan oleh kerajaan terhadap pendidikan kanak-

kanak berkeperluan khas di Britain.

program pendidikan pemulihan di luar negara

Documents