KONVENSYEN GENEVAADOLF, EDDIE,ELIANI

Empat perjanjian yang dibuat di Geneva, Switzerland, yang menetapkan piawai bagi undang-undang antarabangsa berkaitan kemanusiaan. Empat perjanjian ini menjadi dasar kepada undang-undang kemanusiaan di seluruh dunia.

Konvensyen Geneva dibuat hasil daripada usaha  Jean Henri Dunant yang mendapat mendapat ilham daripada kekejaman yang disaksikannya dalam Pertempuran Solferino tahun 1859. Pada tahun 1977 dan 2005, terdapat tiga pindaan berasingan dalam Konvensyen Geneva.

Konvensyen ini bertujuan untuk memperbaiki perlindungan kepada mangsa peperangan yang diberi oleh Konvensyan Pertama pada 1864. Selain itu meluaskan kuasa perlindungan itu kepada banyak lagi kategori mangsa konflik bersenjata. Maka lahirlah Konvensyen Kedua pada tahun 1899, diikuti Konvensyen Ketiga pada 1906 dan Konvensyen Keempat pada 1949.

Selepas Peperangan Kedua iaitu pada tahun 1949, Persidangan Diplomatik menerima pakai Konvensyen Geneva Keempat yang melindungi orang awam di dalam tahanan musuh.

Persidangan yang sama juga menyemak semula Konvensyen-konvensyan yang ada. Hasilnya terdapat Empat Konvensyen Geneva bertarikh 12 Ogos 1949.

Keempat-empat Konvensyen geneva ini masih juga tidak lengkap bagi memberi perlindungan sewajarnya.

Justeru, pada 1977 dua Protokol Tambahan kepada Konvensyen Geneva tahun 1949 diterima pakai oleh Persidangan Diplomatik di Geneva.

Protokol ini berkaitan dengan situasi perlindungan mangsa-mangsa konflik bersenjata bukan antarabangsa dan antarabangsa.