empat perdana menteri di malaysia

SEJARAH POLITIK MALAYSIA: NEGARA MALAYSIA DI BAWAH PIMPINAN EMPAT PERDANA MENTERI

PENGENALAN

Kemajuan dan pemodenan sebuah negara bergantung kepada individu-individu

yang bergelar pemimpin. Pemimpin merupakan ketua dalam sesebuah institusi

sama ada besar atau kecil. Negara Malaysia juga turut diterajui oleh empat

pemimpin yang berwibawa dan mempunyai sifat-sifat kepimpinan yang membantu

Malaysia untuk berada seiring dengan negara-negara lain.

Pada 31 Ogos 1957, Malaysia telah mendapat kemerdekaan selepas usaha-

usaha tanpa henti oleh para pemimpin termasuklah Tunku Abdul Rahman Putra Al-

Haj yang merupakan “Bapa kemerdekaan” negara Malaysia. Penyertaan Sabah dan

Sarawak ke dalam gagasan Malaysia pada 16 September 1963 mengukuhkan lagi

pembinaan negara Malaysia sehingga kini. Walaupun penubuhan gagasan Malaysia

mendapat tentangan hebat dari negara –negara jiran seperti Filipina, Indonesia, dan

Brunei. Selepas kemerdekaan yang dikecapi Malaysia, Perdana Menteri yang

pertama menerajui Malaysia ialah Tunku Abdul Rahman, diikuti Perdana Menteri

kedua iaitu Tun Abdul Razak, Tun Hussein Onn sebagai Perdana Menteri Ketiga dan

Perdana Menteri Keempat iaitu Tun Dr Mahathir Mohammad. Setiap daripada

keempat-empat Perdana Menteri Malaysia ini mempunyai keistimewaan dan

kelebihan yang tersendiri dalam membangunkan Negara Malaysia agar berdaya

saing dan maju seperti Negara membangun yang lain. Namun, rentak politik yang

serius bermula pada era Perdana Menteri Keempat dan oleh sebab itu beliau

seorang dikenali sebagai “Bapa Pemodenan” yang membawa Malaysia di pentas

dunia.

1


1.0 LATAR BELAKANG TUNKU ABDUL RAHMAN

Tunku Abdul Rahman Putra Al-Haj dikenali sebagai “Bapa Kemerdekaan” kerana

perjuangan beliau dalam mendapatkan kemerdekaan negara daripada tangan

penjajah. (Hng Hung Yong, 2004) Tunku Abdul Rahman Putra Al-Haj dilahirkan

sebagai seorang putera raja bagi negeri Kedah namun begitu watak dan

keperibadiannya lebih berkembang sebagai pemimpin rakyat berbanding

perwatakannya sebagai seorang putera raja.

Tunku mulai bersekolah ketika berusia empat tahun dan bersekolah di

Sekolah Melayu di Alor Setar dan kemudian bersekolah di sekolah Inggeris yang

bernama Government Modern School. Pada tahun 1915 semasa Tunku belajar di

Siam, Tunku Yusuf telah kembali ke rahmatullah dan Tunku pulang ke Kedah dan

selama setahun beliau belajar di sekolah Melayu sebelum masuk ke Penang Free

School pada tahun yang berikutnya. (Yu Chuan Choon, 2009)

Pelajaran Tunku yang tergendala sebelum ini disambung kembali

pengajiannya pada tahun 1947 di Inns Of Court . Tidak lama selepas Tunku pulang

ke Kedah, beliau telah dilantik menjadi Pengerusi Pertubuhan Kebangsaan Melayu

Bersatu (UMNO) di Kedah. (Yu Chuan Choon, 2009)

1.1 DASAR-DASAR YANG DILAKSANAKAN OLEH TUNKU ABDUL RAHMAN

SEPANJANG PEMERINTAHAN

Di bawah pemerintahan Tunku Abdul Rahman Putra Al-Haj, keadaan ekonomi

Malaysia masih lagi dalam keadaan yang rendah dan tidak begitu banyak program

pembangunan rakyat Malaysia dijalankan. (Shukor Omar, 2006)

Sebaliknya, Tunku Abdul Rahman Putra Al-Haj lebih mementingkan keadaan

politik negara sehingga melahirkan negara Malaysia yang berdaulat dan merdeka

serta berdikari. Malahan, Tunku mengamalkan sikap pro-Barat. (Abdullah Dahana,

2002)

Tunku Abdul Rahman Putra Al-Haj mengamalkan Dasar Kemajmukan iaitu

melambangkan taat setia yang tidak berbelah bagi kepada Yang Dipertuan Agong

iaitu sebagai Raja pelbagai kaum di Malaysia, Bahasa Melayu sebagai bahasa

kebangsaan, toleransi di dalam agama dan penggunaan Bahasa Mandarin dan

2


Tamil di peringkat sekolah rendah. Agenda beliau dalam meningkatkan semangat

nasionalisme di dalam kalangan rakyat ialah setiap kaum di Malaysia haruslah

bergaul di antara satu sama lain iaitu bukan hanya di dalam suasana bekerja

bersama-sama namun dalam aktiviti seharian seperti bersukan dan juga amalan

kunjung-mengunjungi semasa perayaan seperti Hari Raya, Tahun Baru China,

Thaipusam dan juga Hari Krismas yang diistiyarkan sebagai cuti umum di Malaysia.

(Cheah Boon Keng, 2002)

Selain daripada berperanan sebagai Perdana Menteri Malaysia, Tunku Abdul

Rahman Putra Al-Haj juga berperanan sebagai Menteri Luar Negara di dalam negara

kita iaitu Malaysia. Beliau menjadi Menteri Hal Ehwal Luar Negeri sepanjang

perkhidmatan beliau semenjak Tanah Melayu merdeka sehinggalah September

1970. Dasar luar negara yang ditetapkan oleh beliau ialah mengenai isu-isu penting

dalam arena politik antarabangsa termasuk isu-isu Perang Dingin, hubungan

keserantauan, dasar Apartheid dan hubungan antara Malaya dengan Republik

Rakyat China (RRC) dan juga Konfrontasi Indonesia. (Nor Azizan Idris, 1990)

Tunku telah mengilhamkan penubuhan Association of South-east Asia

(ASEAN) melalui pemeteraian perjanjian penubuhannya dengan Thailand dan

Filipina pada 1961. Penubuhan ini kemudiannya digantikan dengan perhimpunan

yang lebih besar pada 8 Ogos 1967 di Bangkok dengan membabitkan lebih banyak

negara dan ia dikenali sebagai Persatuan Negara-negara Asia Tenggara (ASEAN)

iaitu negara Indonesia dan Singapura. (A.M Healy,1982)

Dalam menetapkan Dasar Luar Negara Malaysia, Tunku yang juga

berperanan sebagai Perdana Menteri telah melibatkan diri dalam proses

pembentukan dasar luar negara yang melibatkan kepentingan negara terutamanya

dalam menjaga hubungan serantau dengan negara-negara luar yang lain. (Nor

Azizan Idris, 1990) Malahan, Tunku juga membentuk Dasar Pelajaran Kebangsaan

pada tahun 1956 yang digunakan oleh sistem pendidikan negara kita sehingga ke

hari ini. (Cheah Boon Keng, 2002)

1.2 PERKEMBANGAN POLITIK DI BAWAH PIMPINAN TUNKU ABDUL

RAHMAN

3


1.2.1 UNITED MALAYAN NATIONAL ORGANISATION (UMNO)

Nama Tunku Abdul Rahman Putra AL-Haj bukanlah nama asing kepada

masyarakat kita, lebih-lebih lagi dalam sejarah politik tanah air. Kepimpinan beliau

amat terserlah terutama dalam bidang politik iaitu apabila beliau dilantik sebagai

Yang Dipertua Agong United Malayan National Organisation (UMNO). Setelah

perletakan jawatan oleh Dato’ Onn bin Jaafar sebagai Yang Dipertuan UMNO, pada

tahun 1951, Tunku Abdul Rahman telah dipilih berdasarkan kepada pengalaman

yang dimiliki, keikhlasan dan keperibadian yang tinggi untuk mengambil alih pucuk

pimpinan UMNO. Beliau telah menerima tugas menyediakan UMNO bagi

mengadakan pilihan raya pada tahun 1952. Oleh yang demikian, Parti Perikatan

telah dibentuk pada tahun 1951 sebaik sahaja pilihan raya Majlis Perbandaran Pulau

Pinang diadakan. Dalam pilihan raya ini, telah memperlihatkan persaingan di antara

beberapa parti politik di Tanah Melayu khususnya Parti Buruh dan Parti Radikal.

(N.a, 1987)

Justeru itu, Tunku Abdul Rahman telah menyusun strategi bagi meraih

kemenangan dalam pilihan raya yang akan datang, oleh yang demikian Tunku

Abdul Rahman telah mewakili UMNO dan mengadakan pakatan dengan MCA

Selangor yang diketuai H.S.Lee, dan hasilnya perikatan UMNO-MCA telah berjaya

mengalahkan Parti Independence of Malaya Party (IMP) yang telah ditubuhkan oleh

bekas pemimpin UMNO iaitu Dato’ Onn Jaafar pada 16 September 1951 dengan

teruk dalam pilihan raya Majlis Pebandaran Kuala Lumpur pada tahun 1952. Dalam

pilihan raya tersebut, perikatan UMNO-MCA telah memenangi sembilan daripada 12

kerusi yang ditandinginya manakala 3 kerusi lagi dimenangi oleh IMP. (Zainal Abidin

Abdul Wahid, 1992)

Pada tahun 1955, pilihan raya umum yang pertama telah diadakan di seluruh

Tanah Melayu, walaupun pilihan raya itu bukannya untuk semua anggota Majlis

Perundangan Persekutuan, tetapi pada tahun itu juga tiga buah parti politik yang

mewakili bangsa Melayu dan dua kaum lain di Tanah Melayu telah bersetuju

menubuhkan satu perikatan dan menghadapi pilihan raya atas rancangan politik

yang sama. Pada tahun itu jugalah Persekutuan Tanah Melayu mulai menjadi

Negara yang mempunyai pemerintahan sendiri. (N.a, 1987)

4


Perikatan UMNO dan MCA telah mencapai kejayaan yang cemerlang dalam

pilihan raya yang telah diadakan di peringkat tempatan ataupun dalam negeri. Parti

Perikatan telah meminta kerajaan British mengadakan pilihan raya di peringkat

kebangsaan dan perikatan juga menuntut agar 60 peratus ahli Majlis Perundangan

Persekutuan dipillih oleh rakyat dan 40 peratus dilantik oleh kerajaan British.

Kerajaan British tidak bersetuju dengan cadangan Perikatan yang bukan sahaja

meminta supaya ahli-ahli yang dipilih hendaklah lebih ramai daripada ahli yang

dilantik dan perikatan tetap juga menuntut supaya pilihan raya diadakan pada

tahun 1954. (Zainal Abidin Abdul Wahid, 1992)

Keengganan kerajaan Brisih menerima cadangan Perikatan itu selepas

berunding beberapa kali di Tanah Melayu dan di London telah menyebabkan

Perikatan mengambil keputusan memulaukan semua Majlis Mesyuarat Kerajaan di

peringkat tempatan, negeri mahupun Persekutuan. Kongres India Tanah Melayu

(MIC), pada masa yang sama telah menyatakan simpati kepada UMNO dan MCA

tetapi tidak menyertai pemulauan itu. Pada Julai 1955, MIC kemudiannya menyertai

Perikatan dan dalam pilihan raya yang diadakan pada 27 Julai 1955, parti Perikatan

(UMNO-MCA-MIC) telah membentangkan satu manifesto yang agak komprehensif

iaitu parti Perikatan berjanji akan mencapai kemerdekaan dalam tempoh empat

tahun dan merancang menjadikan sebahagian besar perkhidmatan awam bercorak

Tanah Melayu yang akan dilaksanakan dalam tempoh penggal pertama

pemerintahannya. (Zainal Abidin Abdul Wahid, 1992)

Tambahan lagi, sebagai pemimpin Perikatan pada masa itu, Tunku Abdul

Rahman dalam satu ucapan dalam Perhimpunan Khas UMNO pada 4 Jun 1955 telah

mengatakan bahawa Perikatan telah mebuat keputusan untuk menjadikan bahasa

Melayu sebagai bahasa kebangsaan dan bahasa rasmi Negara, dan ini akan

dilaksanakan dalam tempoh sepuluh tahun dan beliau juga yakin bahawa dalam

tempoh tersebut bahasa Melayu akan digunakan dalam segala aspek pentadbiran,

termasuk penggunaannya dalam mahkamah.

1.3 SUMBANGAN TUNKU ABDUL RAHMAN TERHADAP MALAYSIA

1.3.1 MENUNTUT KEMERDEKAAN

5


Kejayaan cemerlang dalam pilihan raya Persekutuan pada tahun 1955 telah

menjulang tinggi nama Tunku Abdul Rahman sebagai pemimpin penting dalam

politik Persekutuan Tanah Melayu. Pertemuan Tunku dengan Donald Mac Gillivary

pada hari Ahad 31 Julai 1955 merupakan langkah pertamanya dalam proses

menuntut kemerdekaan. (N.a, 1978)

Pada bulan September 1955, Raja-raja Melayu telah megeluarkan

persetujuan mereka untuk mengizinkan kehendak Perikatan bagi meminda

Perjanjian Persekutuan 1948, bagaimanapun mereka tidak bersetuju dan hanya

perikatan yang akan berunding dengan kerajaan British.

1.3.2 ROMBONGAN RUNDINGAN KEMERDEKAAN DI LONDON

Pada 1 Januari 1956, rombongan Perikatan yang terdiri daripada Tunku Abdul

Rahman, Dato’ Abdul Razak Hussein, Dr. Ismail, H.S Lee, T.H Tan dan Abdul Kadir

Shamsudin telah menaiki kapal M.V. Asia di pelabuhan Tanjung Pagar, Singapura

dan bersama-sama dengan Tunku ialah dua orang wakil Raja-raja Melayu iaitu Dato’

Nik Ahmad Kamil dan Abdul Aziz bin Haji Abdul Majid, Menteri Besar Selangor, dan

Dato’ Haji Wahab, ketua rombongan raja-raja Melayu menaiki kapal terbang

bersama-sama dengan Dato’ Mohd Seth dua hari selepas itu. (N.a, 1978)

Rundingan kemerdekaan berlangsung selama tiga minggu iaitu dari 18

Januari hingga 8 Februari 1956. Tunku bersetuju dengan cadangan pihak British

supaya dibentuk jawatankuasa-jawatankuasa bagi memperincikan perlembagaan,

sementara itu, Tunku mengadakan mesyuarat sehari dengan Setiausaha Pejabat

Tanah Jajahan di Church House berkenaan dengan hal-hal pentadbiran.

Rombongan Tunku Abdul Rahman menjadi kebanggaan bagi ahli-ahli UMNO

Singapura sebelum bertolak ke Melaka untuk sambutan besar-besaran yang

diadakan di padang Bandar Hilir, Melaka pada 20 Februari 1955. Dengan itu, UMNO

telah memberi kepercayaan sepenuhnya kepada Tunku dan cadangan

perlembagaan yang telah diteliti oleh Jawatankuasa Kerja itu kemudian

dibincangkan oleh Raja-raja Melayu dan diterima pada 27 Jun 1957 dan diluluskan

oleh Majlis Perundangan Persekutuan pada 15 Ogos 1957. Kelulusan itu dengan

mudah diperolehi dan hanya kerana terdapat seorang pembangkang iaitu wakil

PAS, Haji Ahmad Husien, beliau tetap menegakkan kepentingan orang Melayu yang

6


terhapus bagi bumiputera kerana kemerdekaan yang akan dicapai pada 31 Ogos

1957, namun bangkangan beliau tidak diendahkan.

1.3.3 UPACARA KEMERDEKAAN

Pada 31 Ogos 1957, pada waktu pagi telah diadakan persidangan Raja-raja Melayu

untuk memilih Yang Dipertuan Agong bagi menggantikan Pesuruhjaya Tinggi

British. Kesemua kerangka Perjanjian Persekutuan 1948 dikekalkan, kecuali

Yang Di-Pertuan Agong menjadi Ketua Negara menggantikan Pesuruhjaya Tinggi

Brisih kerana kedudukan Persekutuan Tanah Melayu sebagai sebuah negeri yang

telah merdeka, bagi Pulau Pinang dan Melaka satu perjanjian lain akan dibuat

dengan kuasa Queen untuk melantik Gabenor dan hal-hal tertentu diteruskan

sebagai satu peralihan. Dengan termaktubnya perjanjian tersebut, maka lahirlah

sebuah perlembagaan yang merdeka bagi Persekutuan Tanah Melayu pada 31 Ogos

1957, satu jawatankuasa sambutan besar-besaran diatur. Bendera Persekutuan

Tanah Melayu mendaki gagah menuju kemuncak tiang bendera. Laungan Merdeka

sebanyak tujuh kali oleh Tunku Abdul Rahman telah menandakan berakhirnya

penjajahan British secara fizikal dan politik di Persekutuan Tanah Melayu. Pada

pukul 11.00 pagi, upacara angkat sumpah Yang Di-Pertuan Agong yang pertama

dijalankan di Federal House, Kuala Lumpur, yang merupakan tempat parlimen

pertama kerajaan merdeka Persekutuan Tanah Melayu. Selepas upacara itu, Yang

Di-Pertuan Agong memperkenankan untuk diadakan majlis melantik dan angkat

sumpah Perdana Menteri dan Menteri-menteri kabinet Perikatan yang lain. Upacara

itu juga tidak kurang gemilangnya kerana ini kali pertama sebuah kerajaan yang

berdaulat dilantik dan disahkan dalam sebuah yang telah mencapai kemerdekaan.

1.4 SUMBANGAN TUNKU ABDUL RAHMAN

1.4.1 SUMBANGAN DI PERINGKAT ANTARABANGSA

Pada 31 Julai 1961, Tunku telah mengasaskan ASA (Assosiation of South

EastAsian States) yang terdiri daripada Tanah Melayu, Filipina dan Thailand. Pada

11 Julai 1962, MAPHILINDO yang dianggotai oleh Indonesia, Malaysia dan Filipina

telah dibentuk, akan tetapi persatuan ini tergugat apabila Malaysia menghadapi

7


konfrontasi dengan Indonesia dan Filipina sebaik sahaja Malaysia diisytiharkan.

Ketika berusaha menyelesaikan masalah tersebut, Tunku dihampakan apabila

Singapura memutuskan untuk keluar dari Persekutuan Tanah Melayu pada 9 Ogos

1956. Tunku berjaya mengatasi konfrontasi tersebut melalui perjanjian dengan

Indonesia pada 2 Jun 1966 dan dengan Filipina pada 3 Jun 1966, beliau juga dilantik

menjadi Setiausaha Agung Pertama pertubuhan Negara-negara Islam (OIC) oleh

Raja Faizal dari Jeddah. (N.a, 1978)

1.4.2 PERKEMBANGAN ISLAM

Tunku telah banyak memberi sumbangan terhadap perkembangan Islam di Negara

kita malah mengharumkan nama negara di persada dunia, beliau banyak

melibatkan diri dalam penganjuran Pertandingan Membaca Al-Quran serta menjadi

Presiden Pertubuhan Kebajikan Malaysia (PERKIM) pada Ogos 1960, atas kebolehan

dan daya usaha gigihnya beliau berjaya meletakkan PERKIM sebagai sebuah

pertubuhan yang terkemuka dan dihormati oleh semua umat Islam. Sebagai

pemimpin PERKIM, beliau berusaha memberi bantuan kepada pelarian Kemboja

yang memasuki Malaysia melalui Kelantan pada tahun 1957 dengan bantuan

Persatuan Bangsa-bangsa Bersatu beliau telah berjaya menempatkan seramai 4500

pelarian di Pengkalan Chepa dan Cheranting. Pada 18 Januari 1980, beliau telah

dilantik menjadi Presiden Regional Islamic Coucil for South East Asia and The Pacific

(RISEAP) yang pertama oleh perwakilan di persidangan Negara-negara Islam.

Segala jasa dan sumbangan yang dicurahkan, Tunku mendapat penghargaan dari

Pakistan dengan Anugerah Hadiah Hijrah pada Mac 1983 dan Anugerah Al-Malik

Faizal dari Arab Saudi pada tahun yang sama.

2.0 LATAR BELAKANG TUN RAZAK BIN DATO’HUSSEION AL-HAJ

Tun Haji Abdul Razak Bin Dato’ Husseion Al-Haj telah dilahirkan pada 1 Mac 1922 di

Pekan, Pahang Kampung Langgar (Shariff Ahmad, 1999). Beliau dilahirkan daripada

golongan keluarga yang elit bapanya, Dato’ Hussein Mohd. Taib merupakan Orang

Besar Diraja Pahang. (Paridah Abd. Samad, 2008). Kolej Melayu Kuala Kangsar di

Perak pula merupakan sekolah menengah yang dihadiri oleh Tun Razak. Beliau

telah melanjutkan pelajarannya di sebuah kolej Singapura iaitu Raffles College pada

tahun 1940. Pengajiannya diteruskan sehingga kepada peringkat Universiti iaitu,

8


pada tahun 1947 beliau telah menuntut di sebuah Universiti Kingdom dalam jurusan

Undang-Undang. Pada tahun 1950 beliau telah dilantik menjadi Setiausaha Kerajaan

Negeri dan menjawat jawatan sebagai MAS atau Malay Administrative Service.

Beliau telah melibatkan diri dan bersama-sama menerajui kecemerlangan UMNO

semasa UMNO di bawah pimpinan Datuk Onn Jaafar. Pengalaman beliau yang dari

usia muda sudah menerajui bidang politik telah membantu menjadikan beliau

seorang yang sangat berpengalaman. Pada usia yang sangat muda 28 tahun beliau

telah menjadi Ketua Pemuda UMNO, pada usia 29 tahun pula beliau telah menjadi

Timbalan Presiden UMNO. Semasa usia 30 tahun jawatan sebagai Setiausaha

Kerajaan Negeri Pahang turut disandang oleh Tun Razak. Selepas tiga tahun berlalu,

di usia 33 tahun beliau telah menjadi Menteri Besar Pahang. Manakala, selang

setahun kemudian beliau telah menjadi Menteri Pelajaran Persekutuan. Pada usia

yang sangat muda juga iaitu di usia 35 tahun beliau telah menjadi Timbalan

Perdana Menteri dan akhirnya menduduki jawatan sebagai Perdana Menteri di

Tanah Melayu ketika berusia 48 tahun..

Pada 22 September 1970, beliau telah memegang jawatan sebagai Perdana

Menteri dengan sah dan membawa perubahan yang ketara kepada politik, ekonomi

dan juga dalam luar Negara kita. Pengalaman yang diperolehinya dengan

menyandang pelbagai jawatan sejak beberapa tahun dahulu menjadikan beliau

seorang Perdana Menteri yang sangat bijaksana dalam pengendalian urusan

negara. Oleh hal yang demikian, beliau amat disanjung tinggi oleh masyarakat

daripada pelbagai kaum dan juga daripada tumpuan pemimpin-pemimpin seantero

dunia pada waktu tersebut.

2.1 DASAR DAN PERKEMBANGAN YANG TELAH DILAKSANAKAN

SEPANJANG PEMERINTAHAN.

2.1.1 DASAR PELAJARAN KEBANGSAAN

Semasa di bawah pimpinan Tunku Abdul Rahman sebagai Perdana Menteri

Malaysia, beliau telah melantik Tun Razak sebagai kabinet pertama yang

menyandang jawatan sebagai Menteri Pelajaran. Perlantikan beliau ini sebagai

Menteri Pelajaran pada ketika itu menyebabkan beliau perlu memikul tugasan

dalam membentuk sebuah jawatankuasa untuk menggubal satu dasar pelajaran

kebangsaan. Penggubalan Dasar Pelajaran Kebangsaan ini adalah bertujuan untuk

9


membentuk generasi muda dengan satu hala pendidikan dan menanamkan dalam

jiwa pemuda dan pemudi dengan satu bahawa untuk pelbagai bangsa dan

keturunan yang terdapat di Tanah Melayu pada ketika itu. Pada ketika itu, sekolah

telah dibahagikan kepada empat aliran, maka Tun Razak hendak menjadikan ia

sebagai sebuah sekolah dengan sebuah aliran sahaja. Beliau telah menyeru kepada

seluruh bangsa akan usaha dan persetujuan pihak untuk melaksanakan dasar

tersebut. Beliau yang mengetuai Jawatankuasa Pendidikan tersebut telah

menyediakan sebuah penyata yang dikenali sebagai Penyata Razak dan telah mula

dilancarkan pada tahun 1956. Perlaksanaan Dasar Pelajaran Kebangsaan ini telah

diumumkan oleh Kerajaan Persekutuan Tanah Melayu.

Pada ketika itu juga, Encik Abdul Rahman Talib telah menjadi pengerusi

dalam Menteri Pelajaran Malaysia dan beliau telah mengemaskinikan Dasar

tersebut kedalam Penyata Razak. Perlaksanaan Dasar Pelajaran Kebangsaan ini

mengutamakan murid-murid agar menjadikan bahasa kebangsaan sebagai sebuah

bahasa yang perlu dikuasai terutama dari keempat-empat jenis sekolah di Malaysia

iaitu Sekolah Kebangsaan, Sekolah Kebangsaan (Tamil) dan Sekolah Jenis

Kebangsaan (Inggeris). Dasar ini menjamin di peringkat rendah sekolah-sekolah

pilihan ibu-bapa manakala di peringkat menengah diintergrasikan kepada dua jenis

sekolah iaitu Sekolah Menengah Kebangsaan dan Sekolah Menengah Kebangsaan

Aliran Inggeris.

Perlaksanaan Dasar Pelajaran Kebangsaan semenjak tahun 1957 ini telah

memberi kesan kepada rakyat Malaysia terutamanya, ramai rakyat Malaysia yang

fasih bertutur, menulis serta membaca dalam bahasa Malaysia. Di samping itu,

perlaksanaan Dasar Pelajaran Kebangsaan ini juga digunakan sebagai cara yang

dicadangkan oleh Penyata Razak untuk menyatukan kaum-kaum di negara ini ialah

menerusi satu sistem pelajaran bercorak Tanah Melayu. Penyata Razak dengan

jelasnya mengutamakan perpaduan negara sebagai satu matlamat yang perlu

dicapai. Ini bermakna bahawa unsur-unsur dan nilai-nilai perpaduan dijadikan teras

dasar pendidikan kebangsaan untuk menjamin kesejahteraan dan kepentingan

masyarakat Malaysia yang terdiri dari berbillang kaum. Oleh kerana masyarakat di

Malaysia berupaya masyarakat majmuk, maka konsep perpaduan dalam konteks

negara ini perlu difahamkan sebagai satu proses yang mengutamakan perpaduan

rakyat berbilang kaum selaras dengan prinsip-prinsip Rukunegara.

10


Pencapaian matlamat perpaduan ini boleh dilaksanakan melalui sistem

pendidikan, Penyata Razak telah menggariskan dua asas utama, iaitu sistem

persekolahan yang sama bagi semua dan kurikulum sekolah yang sama

kandungannya dan bercorak kebangsaan aspek-aspek yang disentuh adalah seperti

berikut (Kementerian Pelajaran Malaysia, 1980):

a. Sistem Persekolahan:

i. Struktur masa persekolahan, dan penjurusan.

ii. Rancangan alih bahasa.

iii. Peperiksaana yang sama.

iv. Pengurusan dan pentadbiran secara pusat.

v. Pengelolaan sekolah-sekolah swasta.

vi. Peluasan dan penyamarataan peluang dan kemudahan pelajaran.

b. Kurikulum:

i. Sukatan pelajaran yang sama kandungannya dan peperiksaan yang

sama.

ii. Bahasa Malaysia sebagai bahasa perpaduan

iii. Buku-buku Teks.

iv. Pendidikan Sivik.

v. Pendidikan agama, moral dan etika.

vi. Pembentukan disiplin.

vii. Kegiatan ko-kurikulum.

Kejayaan Dasar Pelajaran Kebangsaan menjadikan Bahasa Malaysia sebagai

lingua franca dalam kalangan rakyat yang berbilang keturunan di Malaysia.

Semenjak tahun 1957, berjuta-juta pelajar telah menempuh proses pendidikan

mengikut Dasar Pelajaran Kebangsaan. Oleh hal yang demikian, tidak hairanlah

sekiranya kita melihat bahawa pada hari ini sudah ramai yang fasih sama ada

bertutur, menulis dan membaca dalam Bahasa Malaysia. Keadaan ini dapat

menyatakan bahawa mereka ini adalah anak-anak Malayisa. Iniliah sumbangan Tun

Razak sepanjang pemerintahannya.

2.1.2 DASAR EKONOMI BARU

Pelbagai masalah kemiskinan dan ketaksamaan masih wujud dengan kadar

yang tinggi pada ketika itu. Oleh hal yang demikian, bagi mengatasi masalah ini

11


maka Dasar Ekonomi Baru (DEB) telah diperkenalkan pada tahun 1971 yang

bertujuan untuk menggalakkan pertumbuhan dengan pengagihan yang saksama

kearah mencapai matlamat perpaduan dalam kalangan kaum di negara ini. Namun

dalam karya Mohd. Foad Soakan, menyatakan bahawa DEB ini telah dilancarkan

oleh kerajaan pada tahun 1970 melalui Rancangan Malaysia Kedua (RMK) (1971-

1975) (Mohd. Foad Sakdan, 1999). DEB yang diperkenalkan ini menekankan

serampang dua mata untuk membasmi kemiskinan tanpa mengira kaum dan

menyusun semula masyarakat. (Chamhuri Siwar & Mohd. Haflah Piei, 1988)

Kenyataan ini turut dinyatakan dalam Rangka Rancangan Jangka Panjang

Kedua 1991-2000, 1980 iaitu tujuan utama perlaksanaan DEB ini adalah bertujuan

untuk mencapai perpaduan negara dan intergrasi nasional dan ianya telah digubal

dalam konteks strategi serampang dua mata untuk:

(a) mengurangkan dan akhirnya membasmi kemiskinan dengan meningkatkan

pendapatan dan menambah peluang-peluang pekerjaan untuk semua rakyat

Malaysia tanpa mengira kaum; dan

(b) mempercepatkan proses penyusunan semula masyarakat Malaysia untuk

memperbetulkan ketidakseimbangan ekonomi supaya dapat mengurangkan

dan seterusnya menghapuskan pengenalan kaum mengikut fungsi ekonomi.

2.1.3 PEMBASMIAN KEMISKINAN

Pada ketika itu, jurang ekonomi penduduk adalah sangat berbeza. Bilangan isi

rumah miskin yang terbesar adalah di luar Bandar dengan kadar kemiskinan

sebanyak 58.7 peratus berbanding kemiskinan di bandar. Hal ini berlaku

disebabkan oleh kadar penurunan harga getah di kawasan luar bandar.

Usaha yang dijalankan terus dipertingkatkan sehingga kepada penglibatan

daripada golongan ralyat yang kurang bernasib baik dalam proses pembangunan

terutama melalui program seperti berikut:

a) Pembukaan tanah secara besar-besaran;

Pada tahun 1956 FELDA telah ditubuhkan untuk membuka tanah baru untuk

tanaman getah dan kelapa sawit serta menempatkan isirumah yang tidak

mempunyai rancangan tanah. FELDA yang telah ditubuhkan sebelum

12


merdeka ini telah membuka 839 405 hektar tanah baru untuk tanaman baru.

(Chamhuri Siwar & Mohd.Haflah Piei, 1988)

b) Pembangunan in-situ melalui Projek Pembangunan Bersepadu (IADP)

serta Program Input dan Pelbagai Pertanian;

Pembangunan in-situ yang menekankan pembinaan infrastruktur dan

penyebaran teknologi pada umumnya member faedah kepada para petani.

Pemberian subsidi input, kredit pengeluaran dan subsidi keluaran oleh

kerajaan berasaskan jumlah tanah yang dikerjakan atau jumlah jualan

tanaman yang secara langsung member faedah kepada golongan petani

(Chamhuri Siwar & Mohd.Haflah Piei, 1988).

c) Pengenalan konsep Halacara Baru (1984) melalui program

bersepadu iaitu;

i. pengelompokan kampung-kampung terpencil.

ii. penggalakan pertumbuhan industri barangan perusahaan kampung.

iii. menjalankan aktiviti pertanian secara komersial.

Misalnya, penanaman padi dan penoreh getah. Pemilikan tanah yang ada

untuk digunakan oleh penanaman padi dan hasil yang boleh didapati daripadanya

adalah sangat rendah. Oleh hal yang demikian, untuk memberi mereka pendapatan

yang mencukupi, hasil penanaman perlu dinaikkan. Telah dibuktikan bahawa

penoreh getah boleh dibantu dengan penanaman semula pokok getah dengan

sepsis yang berpengeluaran yang tinggi.

2.1.4 PENYUSUNAN SEMULA MASYARAKAT

Antara usaha-usaha yang dijalankan ini termasuklah:

a) memodenkan kawasan Bandar untuk meninggikan taraf hidup dan daya

pengeluaran;

b) menstabilkan keadaan yang tidak seimbang dalam struktur guna tenaga

melalui pertumbuhan ekonomi;

c) menambah dengan lebih cepat hak rakyat dalam pemilikan modal dalam stok

masyarakat;

Matlamat ini penting kerana, ketika DEB dilancarkan, unsur yang sangat

penting adalah dalam strategi penyusunan semula masyarakat melalui

13


pembentukan MPPB dalam memastikan penglibatan yang berkesan individu-

individu Bumiputera dalam sektor-sektor moden. Tujuannya adalah untuk

memastikan bahawa generasi Bumiputera boleh memiliki dan mengurus

sekurang-kurangnya 30 peratus daripada semua kegiatan perdagangan dan

perindustiran dalam ekonomi negara (Ghazali Bin Jaini, 1991).

Sesungguhnya, Dasar Ekonomi Baru adalah merupakan sebuah program

Social Economic Engineering yang unik dan yang pernah dilakukan. Dasar

seperti ini haruslah dilaksana dan diperkenalkan terutama bagi negara seperti

negara Malaysia kerana sebarang perpaduan negara, kestabilan politik dan

ekonomi tidak mungkin tercapai sekiranya ketidakseimbangan ekonomi di

antara kaum dan wilayah tidak diatasi melalui satu proses diskriminasi positif ke

arah pembasmian kemiskinan dan penyusunan semula masyarakat.

Hakikatnya, DEB itu sendiri dari awal dahulu sehingga kepada masa sekarang

perlu dilihat sebagai satu dasar dimensi ekonomi dalam penujuan ke arah

masyarakat yang berjaya dan makmur.

2.1.5 RUKUNEGARA

Rukunegara ini tidak bersifat undang-undang dan ia adalah sama ertinya dengan

Rukun Hidup yang perlu diamalkan oleh masyarakat Malaysia. Rukunegara telah

diisytiharkan oleh Yang di-Pertuan Agong pada 31 Ogos 1970 dan diterima oleh

semua lapisan masyarakat tanpa mengira latar belakang pemerintahan mahupun

pihak pembangkang.

Rukunegara terdiri daripada lima prinsip yang perlu diamalkan iaitu; (Shariff

Ahmad, 1999)

Kepercayaan kepada Tuhan

Kesetiaan kepada Raja dan Negara

Keluhuran Perlembagaan

Kedaulatan Undang-undang

14


Kesopanan dan kesusilaan

Rukunegara ini merupakan landasan kepada rakyat Malaysia agar mereka dapat

menetukan masa depan mereka. Rukunegara ini bagaikan daging dalam diri

mereka yang sebati dan perlu diamalkan bagi menaikkan semangat dan sifat yang

perlu ada dalam diri masyarakat Malaysia.

3.0 LATAR BELAKANG TUN HUSSEIN BIN DATO’ ONN (1976-1981)

Tun Hussien Onn, Perdana Menteri Malaysia kedua, digelar sebagai ‘Bapa

Perpaduan’ kerana jasa-jasa beliau dalam melihat pentingnya semangat perpaduan

dalam kalangan rakyat Malaysia. Beliau merupakan anak kelahiran Johor Bharu

yang dilahirkan pada 12 Februari 1922. Beliau mendapat pendidikan awal di Telok

Kurau School Singapura dan meneruskan pengajiannya ke English College Johor

Bharu sehingga lulus Senior Cambridge pada tahun 1940.

Sifat kepimpinan yang diwarisinya dari kedua-dua ketua keluarganya iaitu

ayah dan datuknya. Ayah dan datuknya pernah menjadi Menteri Besar Johor.

Ayahnya, Dato’ Onn Bin Jaafar yang merupakan pemimpin penubuhan UMNO. Beliau

juga merupakan salah seorang pengasas UMNO. Beliau telah mengangkat sumpah

menjadi Perdana Menteri yang ketiga pada 15 Januari 1976 (Samani Mohd. Amin,

1953). Beliau telah meletakkan jawatan atas sebab-sebab kesihatan. Pada 29 Mei

1990, beliau telah menghembuskan nafas yang terakhir dan beliau disemadikan di

Makam Pahlawan, Masjid Negara, Kuala Lumpur.

3.1 DASAR DAN PERKEMBANGAN YANG TELAH DILAKSANAKAN

SEPANJANG PEMERINTAHAN.

Tun Hussein Onn menjalankan dasar luar yang mempunyai matlamat berkecuali

dan berpendirian sama jarak. Antara dasar yang dilaksanakan adalah termasuk

kerjasama dengan negara tanpa mengira ideologi atau sistem sosial yang

diamalkan oleh negara tersebut. Dasar yang telah dibentuk oleh Tun Hussein Onn

adalah berasaskan persahabatan dan saling hormat-menghormati, tidak campur

tangan dan mengekalkan prinsip kewilayahan serantau. Malaysia telah menjalinkan

hubungan dengan negara Asia Tenggara dan negara-negara IndoChina seperti

Republik Demokratik Vietnam. Hubungan diplomatik negara Malaysia dengan

15


Vietnam adalah sebagai sumbangan terhadap perkembangan dan kekuatan

kerjasama antara negara-negara serantau.

Malaysia turut menaja konsep Zone of Peace, Freedom and Neutrality

(ZOPFAN) malah mempertahankan Deklarasi Berkecuali 1971 Association of

Southeast Asian Nations (ASEAN). Dasar luar Malaysia telah ditumpukan dengan

negara Vietnam. Pada tahun 1976, Malaysia telah menjalinkan hubungan rasmi

dengan Republik Sosialis Vietnam (penyatuan negara Vietnam Selatan dan Vietnam

Utara). Hubungan diplomatik Malaysia dengan Vietnam merupakan sebahagian dari

matlamat tempoh jangka panjang dasar luar Malaysia dalam mengekalkan konsep

zon berkecuali

Pada tahun 1978, hubungan Kuala Lumpur-Hanoi termeterai secara

rasminya. Pham Van Dong, Perdana Menteri Vietnam telah melawat ke Malaysia

dan dua buah negara ASEAN merupakan isyarat Vietnam berazam untuk

mengekalkan hubungan diplomatik dengan Malaysia. Hubungan Hanoi dengan

China dan Kampuchea semakin merosot. Perdana Menteri Vietnam membuat

pengumuman rasmi tidak akan membantu pergerakan komunis di negara Thailand

dan Malaysia. Persengketaan China-Vietnam dan Vietnam-Kampuchea semakin

membimbangkan disebabkan pertikaian China-Rusia. Pada tahun 1974, Tun Abdul

Razak mengadakan lawatan ke Beijing adalah bertujuan untuk mengenetepikan

pengaruh Vietnam dan Rusia di serantau. Selain itu adalah sebagai jaminan bahawa

China tidak menyokong PKM. Perdana Menteri China menegaskan bahawa

penduduk yang berbangsa Cina tidak diiktiraf kewarganeraan kembar walaupun

bermastautin di Malaysia. Malaysia juga tidak menyenangi pendirian Deng Xiaopeng

mengenai hubungan dia antara Parti Komunis China dan Parti Komunis Malaya

(PKM). Semasa Malaysia di bawah pentadbiran Tun Hussein Onn lebih menumpukan

kepada keselamatan negara dan kerjasama serantau khususnya dalam kalangan

negara-negara ASEAN.

3.2 SUMBANGAN TUN HUSSEIN ONN

Di bawah pentadbiran Tun Hussein Onn, beliau banyak memperkenalkan dasar

yang tidak lari dari Dasar Ekonomi Baru. Dasar Ekonomi Baru yang dirancang untuk

tempoh 20 tahun yang bermula pada tahun 1971 sehingga 1990. Beliau

memperkenalkan Amanah Saham Nasional (ASN) yang merupakan satu dana

16


amanah bumiputera bertujuan meningkatkan ekuiti bumiputera. Selain itu, semasa

rantau Asia Tenggara cemas ekoran Vietnam Selatan yang jatuh ke tangan pihak

komunis, angkatan bersenjata Malaysia telah diperbesarkan dan dimodenisasi.

Beliau berusaha untuk membasmi komunis di hutan dan bandar bagi memastikan

rakyat Malaysia selamat dari ancaman komunis. Keupayaan beliau yang pakar

dalam ilmu ketenteraan dipratikkan dalam pentadbirannya dalam mengatasi

masalah ancaman komunis. Satu daripada perkara-perkara yang pertama dilakukan

oleh Tun Hussein Onn sebaik sahaja beliau mengambil alih teraju jabatan Perdana

Menteri ialah untuk memesatkan dan memperbaiki pusat-nadi kerajaan yang telah

sedia ada di Bilik Gerakan Negara. (Samani Mohd. Amin:1953)

Bilik Gerakan Negara bertujuan untuk membaiki dan memesatkan pusat nadi

Kerajaan yang telah sedia ada. Bilik tersebut ditempatkan di Bangunan Pusat

Komputer di Jabatan Perdana Menteri yang dilengkapi dengan suatu sistem

komputer yang tersergam. Beliau mengarahkan untuk membaiki sistem

pengesanan dan taksiran Kerajaan kepada sistem yang mempunyai keupayaan

untuk menganalisa, menghalang, dan menentukan perancangan-perancangan

program dan projek bagi mencapai matlamat yang dikehendaki. Beliau juga

membuat keputusan untuk memperbaiki kemudahan-kemudahan dalam Bilik

Gerakan Negara supaya dapat mewujudkan suatu sistem perkhidmatan bercorak

pembangunan.

Sistem yang baru telah dijalankan secara manual telah membantu kerajaan

mengenai proses pembangunan yang memberi kesan terhadap golongan

berpendapatan miskin. Pembangunan luar bandar telah dimasukkan dalam

Rancangan Malaysia Pertama dan Kedua. Sistem ini dalam bentuk sistem komputer

dan tayangan filem video. Hal ini dapat memudahkan menunjukkan kemajuan

semasa dan dapat diperiksa secara tepat. Keputusan baru dapat dibuat secara

tepat berdasarkan rujukan daripada Bilik Gerakan Negara kerana sistem-sistem

telah dicipta khas untuk mencipta keputusan yang memberikan faedah yang baik

kepada rakyat. Kerajaan menggunakan sistem pengesanan dan pentaksiran yang

mempunyai kelebihan untuk merancang, melaksanakan dan menguruskan proses

pembangunan negara dengan berkesan. Kebaikan sistem ini dapat menambah data

baru untuk mendapatkan keputusan-keputusan yang lebih baik.

17


Pada 17 Ogos 1978, Tun Hussein Onn telah membuka Bangunan Pusat

Komputer. Pusat ini berperanan untuk memerhati kemajuan rancangan-rancangan

pada masa ini dan akan datang. Tun Hussein Onn memperkenalkan inovasi baru

dalam pentadbirannya. Beliau mendesak Menteri- Menteri Kabinet, Ahli-ahli

Parlimen dan Dewan Negeri untuk mengadakan sesi bertemu dengan rakyat bagi

mengetahui hasrat-hasrat serta keperluan rakyat. Pemerintahan Tun Hussein Onn

merupakan kerajaan rakyat kerana beliau mengutamakan perpaduan rakyat

dengan bertemu rakyat secara bersemuka bagi mendengar luahan daripada rakyat.

Dalam mengatasi masalah korupsi, beliau memandang perkara tersebut

secara serius kerana isu- isu korupsi bukan sahaja berlaku dalam kalangan

masyarakat sahaja malah berlaku dalam kalangan pemimpin parti politik. Kerajaan

telah menubuhkan satu jemaah penyiasat awal tahun 1975 untuk menyiasat

tuduhan-tuduhan korupsi. Isu rungutan pekebun-pekebun kecil tentang baja-baja

yang dibekalkan melalui Lembaga Kemajuan Perusahaan Pekebun-pekebun Kecil

Getah (RISDA) menjadi keras dan tidak boleh digunakan. Tan Sri Kadir

mengarahkan pegawai-pegawai RISDA menerangkan rungutan-rungutan pekebun

kecil tersebut dan menyuruh Biro Siasatan Negara menyiasat pembelian $2 juta

pembelian baja dengan Syarikat Korea Selatan.

Pada tahun 1974, Tun Abdul Razak telah menubuhkan Barisan Nasional yang

disertai oleh UMNO, MIC, MCA, PAS, Parti Gerakan, Parti Progresif Rakyat, Parti

Bersatu Rakyat Sarawak, Parti Pesaka Bumiputera Bersatu dan Perikatan Sabah.

Pada awalnya pembentukan Barisan Nasional tidak mendatang masalah namun

pada tahun 1977, cetusan politik telah berlaku di Kelantan. Proses pembentukan

Kerajaan campur antara Perikatan dan Parti Islam Se Malaya (PAS) yang

kemudiannya barulah menjadi Barisan Nasional. Perselisihan pendapat di kalangan

pemimpin-pemimpin PAS menyebabkan berlakunya perpecahan dengan penubuhan

satu parti baru yang dikenali sebagai Barisan Jemaah Islamiah Se-Malaysia atau

lebih dikenali sebagai Berjasa. (Zainal Abidin Abdul Wahid et al., 1996) Hal ini

menyebabkan PAS keluar daripada Barisan Nasional. Pergolakan politik tersebut

menyebabkan PAS dipinggirkan kerana pergolakan tersebut berpunca dari

perselisihan antara pemimpin-pemimpin dalam parti tersebut.

18


Selain itu, golongan bukan bumiputera merasakan Dasar Ekonomi Baru (DEB)

tidak mendatangkan keuntungan terhadap mereka. Mereka mengemukakan

cadangan untuk menubuhkan Universiti Merdeka yang menggunakan bahasa Cina

sebagai bahasa pengantar. Cadangan yang dikemukakan mendapat sambutan yang

baik dari Barisan Nasional. Dapat disimpulkan, kepimpinan Tun Hussein Onn

membuktikan perpaduan rakyat merupakan keutamaan kerana beliau sangat

mementingkan keamanan dalam kalangan rakyat Malaysia.

4.0 LATAR BELAKANG TUN DR. MAHATHIR

Tun Dr. Mahathir Mohamad merupakan Perdana Menteri Malaysia yang keempat

dan mendapat gelaran sebagai Bapa Pemodenan Malasyia. Beliau merupakan anak

ke sembilan kepada pasangan Mohamad bin Iskandar seorang guru besar Sekolah

Inggeris dan Wan Tempawan binti Wan Hanafi dan dilahirkan di Lorong Kilang Ais,

Seberang Perak, Alor Setar. Beliau berpendidikan awal di Sekolah Melayu Seberang

Perak pada 1930. Kemudian beliau melanjutkan pengajian menengah di

Government English School, Alor Setar yang kini dikenali sebagai Kolej Sultan Abdul

Hamid.

Dasar kerajaan Kedah yang memulakan pendidikan Inggeris pada awal kurun ke-

20 telah berjaya melayakkan ramai anak-anak negeri Kedah menggantikan

pegawai-pegawai British yang berhenti. Tun Dr. Mahathir merupakan antara anak

jati Kedah yang menerima manfaat dasar kerajaan Kedah tersebut. Beliau juga

seorang yang minat berniaga sehingga beliau pernah berniaga kecil-kecilan di

Pekan Rabu semasa pendudukan Jepun di Tanah Melayu. Pada ketika itu, beliau

sedang menangguhkan pengajian di King Edward VII College OF Medicine,

Singapura yang tergendala akibat daripada pendudukan Jepun. Pada tahun 1953,

beliau telah dianugerahkan Ijazah Doktor Perubatan (M.B.B.S) dari University of

Malaya, Singapura.

Tun Dr. Mahathir menjinak-jinakkan diri dengan arena politik bermula pada

tahun 1945 dengan menyertai SABERKAS, Kesatuan Melayu Kedah, Kesatuan

Pemuda Melayu Kedah dan seterusnya UMNO (Dr. Zahidi, 2003). Beliau juga aktif

dalam penentangan Malayan Union dan beliau sendirilah menampal poster-poster di

jalanan bagi menaikkan semangat orang Melayu agar tidak menyokong Malayan

Union. Semasa berada di dalam UMNO, beliau pernah dilantik sebagai Ahli Majlis

19


Tertinggi UMNO (1972), Menteri Pelajaran (1974-1977), Menteri Perdagangan dan

Perindustrian (1978-, Timbalan Perdana Menteri dan akhir sekali Perdana Menteri

(1981-2003).

Di sini, kita akan membincangkan apa dasar-dasar yang beliau pernah

cadangkan dan laksanakan untuk Malaysia sepanjang kepimpinan beliau,

sumbangan yang telah beliau berikan kepada Malaysia, cabaran-cabaran yang

beliau hadapi dan bagaimana tampuk kepimpinan Perdana Menteri beliau bertukar

tangan.

4.1 KERJAYA AWAL

Pada tahun 1957, Dr. Mahathir dan isterinya telah membuka klinik persendirian

Melayu pertama di negeri Kedah iaitu Klinik MAHA, di Jalan Tunku Ibrahim, Alor

Setar. Selain memberi perkhidmatan dalam bidang perubatan, beliau juga turut

berminat dengan bidang penulisan. Minat beliau tidak dipersiakan begitu sahaja

malah beliau juga turut menyumbang keringat sebagai penyunting sebuah majalah

perubatan The Couldron terbitan kolej pengajian beliau dahulu. Alang-alang

menyeluk pekasam, biar sampai ke pangkal lengan, sejak itulah keprihatinan beliau

terhadap masalah ekonomi dan politik Melayu telah diluahkan dalam titipan

rencana-rencana yang diterbitkan oleh Sunday Times di bawah nama pena yang

sebati dengan dirinya sejak kecil lagi iaitu ‘C.H.E Det’ antara tahun 1946-1950.

4.2 AHLI MAJLIS TERTINGGI UMNO DAN MENTERI PELAJARAN

Kehadiran Dr.Mahathir dalam masa pemerintahan Tun Razak merupakan suatu

peristiwa besar dalam sejarah UMNO. Kembalinya Dr. Mahathir dalam arena politik

telah menggemparkan seluruh masyarakat UMNO pada waktu itu. Setelah diterima

kembali menjadi anggota UMNO, beliau telah dilantik menjadi ahli majlis tertinggi

UMNO. Atas kemampuan beliau dan keyakinan Tun Razak terhadap kebolehan Dr.

Mahathir maka mulalah beliau merasakan nikmat dari perjuangan politiknya apabila

beliau dilantik sebagai Menteri Pelajaran di bawah pentadbiran Allahyarham Tun

Abdul Razak. Dr. Mahathir merupakan orang yang pertama menjadi Menteri

Pelajaran dalam kabinet Barisan Nasional. Salah satu usaha beliau adalah

membawa perubahan kampus Universiti Kebangsaan. Ucapan semasa beliau

dilantik Pengerusi Ahli Majlis Universiti Kebangsaan antara lain menyentuh tentang

20


pembiayaan universiti tersebut menelan belanja hampir $95 juta menjelang tahun

1980.

Selain itu, usaha lain sebagai permulaan semasa Dr. Mahathir bertugas dengan

Tun Razak, perhatiannya ditumpukan pada masalah yang terdapat di sekolah-

sekolah rendah luar bandar. Antara perkara yang diberi perhatian adalah

berhubung dengan penyusunan semula pentadbiran di sekolah-sekolah. Begitu juga

dengan masalah keciciran pelajar, tentang ini Dr. Mahathir mengarahkan agar

kajian dilaksanakan supaya masalah itu dapat diatasi. Masalah kekurangan guru-

guru juga mendapat perhatian yang serius dari Dr. Mahathir. Hal ini demikian

kerana masalah kekurangan guru sangat mudah diatasi oleh beliau dengan

mengimport guru-guru dari Indonesia dan peningkatan mutu guru-guru sementara

telah dapat mengurangkan beban masalah tersebut. Masalah buku-buku teks

sekolah telah mendapat perhatian utama dari Dr. Mahathir. Beliau telah

melancarkan skim pinjaman buku-buku teks bagi membantu golongan masyarakat

yang tidak mampu membiayai persekolahan anak-anak mereka.

Antara sumbangan lain, beliau menyeru pada ahli-ahli sejarah menulis buku-

buku sejarah tentang pejuang-pejuang bangsa tanah air. Menerusi penulisan

tersebut haruslah dari sudut atau mengikut ‘Malaysian Centric’. Selain itu, beliau

telah mengemukakan suatu sistem pangambilan pelajar tingkatan enam menurut

satu ketetapan dasar, di mana pengambilan tersebut dari golongan bumiputera dan

bukan bumiputera menurut standard yang telah ditentukan. Standard tersebut ialah

pelajar yang bukan bumiputera memperolehi kelulusan yang tinggi untuk memasuki

tingkatan enam. Menurut beliau perbezaan ini dibuat kerana berdasarkan kepada

fasiliti pelajaran yang terdapat pada murid-murid bukan bumiputera adalah lebih

baik dari murid-murid bumiputera yang kekurangan fasiliti dalam pelajaran. Hal ini

demikian kerana kebanyakkan murid bukan bumiputera berasal daripada bandar,

sedangkan murid-murid bumiputera kebanyakkan datang dari desa. Oleh sebab

itulah pencapaian kelulusan mereka tidak sebaik murid-murid bukan bumiputera.

Lebih ramai murid bumiputera diambil adalah merupakan sebahagian daripada

usaha kerajaan untuk menyusun semula masyarakat dan membasmi kemiskinan.

Seterusnya, Dr. Mahathir turut berusaha untuk mengimbangkan bilangan

bumiputera dan bukan bumiputera dalam bidang pelajaran dengan memperlihatkan

21


sikap yang tegas dalam masalah Institut Teknologi Mara (ITM). ITM ditubuhkan

untuk mengisi kekurangan bumiputera dalam bidang pelajaran profesional dan

salah satu daripada asas perpaduan ialah pembahagian kekayaan negara secara

adil. Pembahagian kekayaan negara adalah melalui bidang profesional. Kalau

bidang pelajaran profesional tidak ditanamkan pada anggota masyarakat

bumiputera maka sudah tentu kehidupan ekonomi negara akan terancam.

Seterusnya, sumbangan Dr.Mahathir sebagai Menteri Pelajaran ialah

melaksanakan Akta Universiti dan Kolej Universiti 1975 (AUKU). Akta tersebut lahir

akibat demonstrasi besar-besaran pelajar pada 3 Disember 1974. Akta tersebut

sebagai langkah untuk melemahkan kegiatan pelajar. Antara tujuan lain akta

tersebut adalah untuk mengharamkan para penuntut dari memegang sebarang

jawatan dalam kesatuan-kesatuan sekerja, parti-parti politik dan persatuan-

persatuan penuntut bersekutu. Walaupun akta tersebut mendapat tentangan

daripada pertubuhan pelajar, parti-parti politik dan orang perseorangan, namun

akhirnya dinyatakan sebagai mendapat sokongan dari rakyat. Selain itu, beliau juga

turut mengubah kuota kemasukan, dan beberapa kriteria kemasukan ke pusat-

pusat tersebut, mengadakan biasiswa dan menubuhkan Maktab Rendah Sains Mara

(MRSM).

4.4 TIMBALAN PERDANA MENTERI DAN MENTERI PERDAGANGAN DAN

PERINDUSTRIAN

Di arena politik pula, kemenangan beliau dalam pemilihan salah satu daripada

kerusi Naib Presiden dalam Perhimpunan Agong UMNO (Pertubuhan Kebangsaan

Melayu Bersatu) pada tahun 1975 telah menjadi batu loncatan kepada asas

kejayaan politik beliau sehingga kini. Ketika Allahyarham Tun Hussein Onn

menjawat Perdana Menteri Malaysia ke-3 dan Presiden UMNO, Dr. Mahathir telah

dilantik menjadi Timbalan Perdana Menteri sekaligus menjawat jawatan Timbalan

Presiden Parti. Kemenangan Dr. Mahathir buat kesekian kalinya dalam pilihan raya

umum pada tahun 1978 telah melayakkan beliau mengekalkan jawatannya di

dalam kabinet kerajaan dan parti.

Pada dasarnya, perlantikan Dr. Mahathir sebagai Timbalan Perdana Menteri

telah mendapat sokongan sepenuhnya dari ahli-ahli UMNO, malah seluruh lapisan

rakyat Malaysia telah menyokongnya atas sikap percaya kepada pemilihan yang

22


telah dibuat oleh pucuk pimpinan. Daripada jawatan Menteri Pendidikan, Dr.

Mahathir berpindah ke Kementerian Perdagangan dan Industri dalam tahun 1978.

Beliau juga adalah Pengerusi Jawatankuasa Pelaburan Kabinet dimana beliau tidak

putus-putus menggalakkan perdagangan dan pelaburan asing.

4.5 PERDANA MENTERI

Kemenangan Dr. Mahathir dalam pilihan raya umum tahun 1978 telah

membolehkan beliau mengekalkan jawatannya di dalam kabinet dan parti.

Akhirnya, pada 16 Julai 1981 berikutan perletakan jawatan Perdana Menteri oleh

Tun Hussien Onn atas sebab kesihatan, Dr. Mahathir telah dipilih menjadi Presiden

UMNO dan Perdana Menteri yang ke- 4 pada usia 55 tahun.

Pada tahun 1997, majalah Asiaweek telah menamakan Dr. Mahathir sebagai

antara 50 individu yang paling berkuasa di Asia, dimana beliau menduduki tempat

kedua dalam senarai yang dikeluarkan oleh majalah tersebut. Penamaan beliau

memang tepat kerana ekonomi dunia ketika itu berada dalam kegawatan manakala

krisis mata wang melanda kebanyakan negara di dunia terutamanya negara-negara

di Asia seperti Indonesia, Thailand dan Filipina. Dr. Mahathir berjaya mengawal

kegawatan ekonomi dengan menambat ringgit kepada dollar Amerika, satu

pendekatan yang mendapat kritikan hebat pada mulanya oleh badan kewangan

dunia seperti Bank Dunia dan International Monetary Fund (IMF). Terbukti kesannya,

Malaysia adalah satu-satunya negara yang berjaya melepaskan diri daripada

belenggu kegawatan tersebut tanpa perlu ‘mengikat diri’ kepada syarat-syarat yang

ditetapkan oleh IMF seperti yang berlaku kepada negara-negara lain di Asia. Malah,

Pengurus Besar IMF, Horst Kohler, pernah memuji tindakan yang diambil Dr.

Mahathir dalam mengawal matawang negara. Kedudukan beliau sebagai Chief

Executive Officer (CEO) Malaysia adalah sesuai dan tepat dengan visi yang beliau

rancang dan sasarkan. Dr. Mahathir telah mengubah sektor ekonomi asas negara

daripada sebuah negara yang berasaskan pertanian kepada sebuah negara

berasaskan perindustrian. Detik-detik awal beliau diamanahkan menjadi Perdana

Menteri Malaysia, sektor ekonomi negara pada ketika itu banyak bergantung

kepada bahan komoditi utama seperti getah, kelapa sawit, timah dan industri

petroleum yang masih lagi diusahakan secara kecil-kecilan.

23


Dr. Mahathir telah membuat keputusan untuk mempelbagaikan kegiatan

ekonomi negara dan sekaligus mengurangkan pergantungan terhadap bahan

komoditi. Keputusan yang beliau ambil adalah tepat kerana pada pertengahan

tahun 1980-an, harga bahan-bahan komoditi jatuh dengan teruk. Hal ini ditambah

pula dengan peningkatan harga mata wang Yen yang menyebabkan berlaku

kegawatan ekonomi selama beberapa tahun. Kini, kebergantungan ekonomi negara

terhadap bidang perindustrian begitu ketara apabila sektor perkilangan membentuk

30% daripada asas ekonomi negara manakala sektor pertanian menurun kepada

8% sahaja berbanding 23% kira-kira 22 tahun lalu. Dr. Mahathir telah

memperkenalkan dasar Persyarikatan Malaysia iaitu suatu dasar dimana Malaysia

diandaikan sebagai sebuah syarikat dan rakyatnya sebagai pekerja dan pemegang

saham. Beberapa agensi kerajaan telah diswastakan untuk meringankan

bebebanan kewangan dan kerajaan. Semasa pentadbirannya banyak syarikat utiliti

seperti Lembaga elektrik negara, Jabatan Telekom dan sebagainya, telah

disenaraikan sebagai korporat awam. Persyarikatan Malaysia telah berjaya

meningkatkan prestasi, daya pengeluaran serta imej negara.

Dr. Mahathir juga meningkatkan penyertaan bumiputera dalam pemilikan

saham sektor perusahaan dan perdagangan dengan penubuhan Permodalan

Nasional Berhad (PNB) dan Amanah Saham Nasional serta Amanah Saham

Bumiputera dan beberapa saham amanah dalam porfolio PNB. Dalam usaha

melakar nama negara di arena antarabangsa, pelbagai projek gergasi telah

diilhamkan oleh Dr. Mahathir. Antara yang terawal ketika beliau baru memegang

jawatan sebagai Perdana Menteri ialah projek pengeluaran kereta proton melalui

HICOM (Heavy Industries Corporation of Malaysia). Walaupun projek beliau ini

dianggap agak keterlaluan memandangkan negara ketika itu masih muda dalam

projek pembuatan kereta nasional namun negara kita boleh berbangga kerana

projek ini begitu berjaya sehingga mampu bersaing dengan pengeluar kereta lain di

seluruh dunia. Sebagai orang yang memegang tampuk tertinggi pengurusan

negara, masalah kewangan sering menjadi perhatian beliau dan antara tugas

penting beliau adalah memastikan perbelanjaan kewangan negara berada dalam

keadaan terkawal.

Selain projek kereta nasional, satu lagi projek besar (mega project) yang

beliau cetus ialah Koridor Raya Multimedia atau Multimedia Super Corridor (MSC).

24


Projek ini ilhamkan dan direalisasikan memandangkan Dr. Mahathir telah sedar

akan peri pentingnya teknologi maklumat dan komunikasi (ICT) dalam dunia

perdagangan masa kini dan masa depan. Projek-projek besar yang dibangunkan

dan direalisasikan semasa beliau menjadi ‘CEO’ Malaysia antaranya ialah Lapangan

Terbang Antarabangsa Kuala Lumpur (KLIA), Stadium Nasional Jalil, Litar

Antarabangsa Sepang, tempat perlumbaan sukan permotoran berprestij, Formula

One dan Menara Berkembar Petronas. Projek-projek ini secara tidak langsung

berjaya meletakkan Malaysia sebagai sebuah negara sedang membangun yang

dikenali dunia. Malah corak pentadbiran dan ketegasan yang ditunjukkan oleh Dr.

Mahathir semasa menjadi Perdana Menteri menyebabkan negara ini disegani dunia.

Sepanjang tempoh 22 tahun sebagai Perdana Menteri, Dr. Mahathir telah membawa

Malaysia ke persada kecemerlangan. Malaysia telah melalui pelbagai pembaharuan

fizikal, mental dan sosial. Malaysia telah menjadi negara yang disegani dan

dihormati di pentas dunia. Malaysia mampu berdiri sama tinggi dan duduk sama

rendah dikalangan negara-negara maju dunia. Kejayaan Malaysia sebagai negara

membangun dan sebuah negara Islam yang unggul di rantau ini telah diiktiraf

dunia. Warisan pusaka yang ditinggalkan oleh Dr. Mahathir dapat kita lihat berada

di mana sahaja.

4.6 DASAR-DASAR YANG DIRANCANG DAN DILAKSANAKAN

4.6.1 DASAR EKONOMI BARU

Dasar Ekonomi Baru (DEB) telah dilancarkan dengan rasminya pada tahun 1971

oleh Tun Abdul Razak. Usaha mantan Perdana Menteri Malaysia ini diteruskan oleh

Tun Dr. Mahathir semasa kepimpinan beliau. Tun membentuk perancangan dalam

bentuk Pelan Rangka Perspektif yang merangkumi satu siri rancangan lima tahun.

Pelan Rangka Perspektif Pertama (RPR1) pada tahun 1971 hingga tahun 1990

mengemukakan rangka sosioekonomi yang luas bagi memastikan objektif DEB

dapat dicapai. Tun menekankan penyerapan sains dan teknologi dalam mendorong

pertumbuhan ekonomi yang pesat dan daya pengeluran yang menyeluruh. Tun

memastikan DEB dicapai dengan melaksanakan beberapa penyelidikan dan

pembangunan (R&D) bagi meningkatkan daya saing eksport Malaysia. Penggunaan

teknologi tinggi digalakkan bagi meningkatkan keupayaan perindustrian dan

teknologi negara (Abdul Aziz Abdul Rahman dan Sumangala Pillai, 1997). Dr.

25


Mahathir pernah menjelaskan semasa beliau menjadi Menteri Pelajaran bahawa

60% ekonomi negara adalah di tangan pemodal asing, 35% pula di tangan bukan

bumiputera, sementara hanya kira-kira 5% sahaja di tangan bumiputera. “Dalam

hal ini, bumiputera terpaksa berusaha mencari 25% lagi untuk mencapai matlamat

Dasar Ekonomi Baru, sementara bukan bumiputera hanya 5% sahaja” (Drs.

Rahmanmat, 1982).

4.6.2 DASAR LUAR

Beliau terlibat aktif dalam mana-mana persidangan, pertubuhan, pertemuan,

konferens dan mesyuarat lain di peringkat antarabangsa seperti Persidangan

Negara-negara Komanwel, Persatuan Bangsa-bangsa Bersatu (PBB), Pertubuhan

Negara-Neara Berkecuali (NAM), Pertubuhan Persidangan Islam (OIC, selaku

pengerusi), Asia-Pacific Economic Coorporation (APEC), East Asia Economic Caucus

(AEAC), World Trade Organization (WTO), Mesyuarat Asia-Eropah, Organisasi

Perdagangan Antarabangsa dan Dasar Luar Islam: Bosnia. Menurut Milne dan

Mauzy, semasa sesi perhimpunan agung PBB yang ke-50, Tun menyifatkan bahawa

hanya pada perhimpunan tersebut sahaja suara-suara kecil dunia dapat didengari

(Milne dan Mauzy, 1999). Dasar luar inilah yang menyebabkan beliau dan Malaysia

begitu dikenali di mata dunia sehingga beliau dijemput untuk menghadiri beberapa

pertemuan dengan individu-individu dan pemimpin-pemimpin berpengaruh seperti

George W. Bush, Kolonel Muammar Gadaffi, dan Ketua Gereja Katolik, Pope John

Paul II (Dr. Zahidi Dato’ Zainol Rashid, 2003).

4.6.3 DASAR PANDANG KE TIMUR

Dasar Pandang ke Timur pernah menjadi kontroversi kerana Tun memilih Jepun dan

Korea Selatan sebagai role-model kepada pemodenan Malaysia (Milne dan Mauzy,

1999). Pada zaman kepimpinan beliau, rakyat masih bersikap prejudis terhadap

Jepun dan tidak pernah terfikir akan mencontohi bangsa yang pernah mengkhianati

mereka. Apabila beliau mengumumkan mengenai Dasar Pandang ke Timur, beliau

mengemukakan kenyataan Buy British Last. Kenyataan ini menyebabkan ramai

26


pihak yang kurang senang hati. Perkara ini boleh menyebabkan hubungan baik

antara Malaysia dan Britain terjejas. Malaysia mempunyai kepentingan ke atas

Britain di mana 70 peratus daripada pelajar asing yang menuntut di sana ialah

rakyat Malaysia. Tun menganggap bahawa ini adalah risiko yang harus diterima

bagi menyemai semangat keTimuran akyat Malaysia (Aziz Zariza Ahmad, 1990).

Malaysia dan Jepun bermula melalui pelaburan bidang elektronik dan barangan

elektrik. Jepun dan Malaysia juga berkongsi projek mega kilang keluli, Malayawata

yang merupakan projek indutri berat di Malaysia. Kerjasama ini merupakan kali

pertama Jepun mengeksport tenaga mahir kepada Negara Dunia Ketiga (M.

Rajendran, 1993). Kerjasama ini sebenarnya berlaku sebelum dasar ini

dilaksanakan. Hubungan yang baik inilah yang mengukuhkan Dasar Pandang ke

Timur. Kerjasama dan dasar yang berorientasikan Jepun ini telah melahirkan

industri otomobil Malaysia yang pertama. Beliau melawat ke ibu pejabat Mitsubishi

di Jepun dan meminta kerjasama syarikat ini untuk memulakan perindustrian kereta

buatan Malaysia. Usaha ini telah membuahkan hasil dengan tertubuhnya

Perusahaan Otomobil Nasional Sendirian Berhad (PROTON) dan Heavy Industries

Corporation Malaysia (HICOM). Pada tahun 1985, Malaysia mengeluarkan kereta

nasioanalnya yang pertama, Proton Saga (M. Rajendran, 1993). Dr. Mahathir bukan

sekadar mencedok kemahiran dari Jepun, malah beliau ingin seluruh rakyat

Malaysia mnegamalkan budaya bekerja sogo sosha orang Jepun.

4.6.4 WAWASAN 2020

Di dalam penulisan beliau, The Way Forward, Tun Dr. Mahathir menekankan

bahawa masa hadapan Malaysia terletak pada matlamat kebangsaan iaitu

mencapai status sebagai negara maju pada tahun 2020. Pada pendapat John Hilley,

matlamat yang ditentukan oleh Tun ini merupakan fahaman pemodenisasi, mobiliti

sosial, dan kekayaan tanpa mengira bangsa dan seterusnya membantu rejim

politik negara membina pembangunan ekonomi yang kuat (Khoo Boo Teik, 2003).

Antara maklumat asas mengenai Wawasan 2020 adalah bersifat suatu

cetusan fikiran bukan satu dasar khas yang merupakan mukadimah kepada

pembentukan beberapa dasar baru atau teras kepada Dasar Pembangunan

Nasional yang menggantikan Dasar Ekonomi Baharu (Ahmad Sarji, 2003). Matlamat

Wawasan 2020 adalah untuk menjadikan Malaysia sebuah negara perindustrian

27


yang maju sepenuhnya menjelang tahun 2020 iaitu dalam masa tiga dekad.

Menerusi Wawasan 2020 terdapat sembilan cabaran strategik untuk membentuk

sebuah negara maju mengikut cita rasa tempatan iaitu:

Negara Malaysia yang bersatu.

Masyarakat yang berjiwa bebas, tenteram, yakin diri,

gagah, dan dihormati.

Masyarakat demokratik yang matang dan wajar

dicontohi.

Masyarakat yang bermoral, beretika dan beragama.

Masyarakat yang liberal dan bertolak ansur.

Masyarakat yang saintifik, inovatif, progresif dan

berpandangan jauh

Masyarakat yang penyayang dan mempunyai sistem

keluarga yang kukuh.

Masyarakat yang adil dalam bidang ekonomi.

Masyarakat yang makmur dan mempunyai ekonomi

yang kukuh dan dinamik.

4.6.6 DASAR PENSWASTAAN

Pada tahun 1983, Tun mengumumkan mengenai perlaksanaan dasar penswastaan

yang bakal dijalankan. Beliau melihat bahawa dasar ini akan membantu

meningkatkan mutu perkhidmatan, keberkesanan dan memberi peluang kepada

syarikat tempatan berdikari selain daripada membantu melonjakkan ekonomi

negara. Golongan bumiputera dilatih untuk melibatkan diri dalam bidang

perniagaan. Kaum bumiputera diberi latihan dan pinjaman bagi membangunkan

perniagaan kecil-kecilan daripada MARA. Dasar ini juga dilihat membantu

memenuhi DEB. Pada akhir 1990-an, beberapa penswastaan dibuat seperti Sabah

Electricity Board, pembinaan empangan hidro-elektrik Bakun di Sarawak, dan

pengkoperasian Universiti Malaya dan Bernama. Dasar yang diperkenalkan di

penghujung tahun 1980-an ini bertujuan mengurangkan perbelanjaan oleh pihak

kerajaan di samping memberi perkhidmatan yang lebih baik.

4.6.7 MULTIMEDIA SUPER CORRIDOR

28


MSC merupakan projek mega yang dilaksanakan pada tahun 1994 sebagai fasa

terakhir program pengindustrian negara. Skala pembangunannya adalah sangat

besar dan mungkin memberi kesan kepada negara-negara ASEAN yang lain selain

daripada Malaysia. MSC dipercayai mampun menjadi periuk nasi kepada Malaysia.

Zon MSC merangkumi bahagian selatan Kuala Lumpur berukuran 15 Kilometer x 50

Kilometer persegi. Zon ini akan menyediakan persekitaran beberapa syarikat

baharu berkembang dan membangun. Tujuh ribu hektar digunakan untuk

membangunkan beberapa struktur mega seperti Lapangan Terbang Antarabangsa

Kuala Lumpur (KLIA) Sepang, Litar Lumba Sepang, bandar berteknologi tinggi

Cyberjaya dan pusat pentadbiran, Putrajaya.

4.6.8 BERSIH, CEKAP DAN AMANAH

Slogan yang dilaungkan bermula pada tahun 1982 ini merupakan antisipasi untuk

menggalakkan pekerja-pekerja agar tidak mengamalkan amalan rasuah. Beliau

risau dengan wabak rasuah yang kian menular lebih lagi dalam kalangan penjawat

awam. Skandal terbesar yang pertama melibatkan Bumiputera Malaysia Finance

(BMF) dan melibatkan kerugian hampir RM2.5 billion kepada kerajaan. Rasuah

dalam kalangan pegawai bank diketahui oleh masyarakat melalui laporan-laporan

yang disediakan oleh Tan Sri Ahmad Nordin. Rasuah dilihat seperti memeras

golongan yang miskin demi kepentingan sendiri. Tun tidak mahu gejala tidak sihat

ini menular dalam kalangan masyarakat. Oleh hal yang demikian, Bersih, Cekap dan

Amanah merupakan slogan yang harus dipatuhi oleh semua penjawat awam demi

menjaga ketelusan perkhidmatan awam.

5.0 PERALIHAN KUASA TUN DR MAHATHIR BIN MOHAMAD KEPADA TUN

AHMAD BADAWI BIN ABDULLAH

5.1 PERLETAKAN JAWATAN TUN DR MAHATHIR DAN PENANGGUHAN

Kenyataan perletakan jawatan Tun Mahathir sungguh mengejutkan semua pihak

yang berada di dalam dan di luar dewan sewaktu perhimpunan UMNO sehinggakan

suasana menjadi kelam kabut, Oleh disebabkan permintaan UMNO dan perkara-

perkara lain menyebabkan beliau terpaksa meneruskan jawatannya untuk 16 bulan

lagi dan perletakan jawatan secara sah pada 31 Oktober 2003. Namun, secara

umumnya pada tahun 1998, beliau pernah menyatakan hasrat hendak meletakkan

29


jawatan tetapi memandangkan berlaku krisis ekonomi pada masa tersebut dan juga

skandal politik beliau pada ketika itu membuatkan beliau membatalkan hasrat

beliau itu.

Dikatakan Pertubuhan Persidangan Islam atau dalam bahasa Inggerisnya

Organization of Islamic Conference (OIC) dan Persidangan Pergerakan Negara-

Negara Berkecuali (NAM) merupakan salah satu sebab penangguhan kepada

perletakan jawatan sebagai Perdana Menteri ke-4 yang ditangguhkan selama 16

bulan selepas tarikh beliau mengeluarkan kenyataan perletakan jawatan tersebut.

Beliau telah mempengerusikan kedua-dua persidangan semasa Negara Malaysia

menjadi ketua rumah bagi persidangan tersebut di mana Tun Dr Mahathir

mempengerusikan Sidang Kemuncak Ke-13 NAM di Kuala Lumpur pada Februari

2003. Selain mempengerusikan NAM, beliau juga telah mempengerusikan Sidang

Kemuncak Ke-10 bagi Pertubuhan Persidangan Islam di Putrajaya pada Oktober

2003. Kedua-dua persidangan ini menyaksikan Tun Dr Mahathir sentiasa

memberikan komitmen yang sangat tinggi walaupun beliau tahu, beliau akan

meletakkan jawatan dan beliau bukanlah seorang yang bersifat “melepaskan batuk

di tangga”. Ini menunjukkan bahawa kewibawaan dan sifat kepimpinan Tun Dr

Mahathir sangat dikagumi oleh pemimpin negara-negara yang lain. Oleh itu, tidak

hairanlah beliau diberi gelaran “Bapa Pemodenan Negara Malaysia” yang banyak

menyumbangkan kepada pembangunan dan seterusnya memodenkan Negara

Malaysia sehinggakan nama Malaysia gah di mata dunia dengan dasar-dasar yang

diperkenalkan oleh beliau baik dari aspek ekonomi, malah dari aspek ekonomi dan

sosial.

KESIMPULAN

Dapat disimpulkan di sini bahawa negara Malaysia di bawah kepimpinan empat

Perdana Menteri telah mencapai pelbagai kemajuan tidak kira dari segi politik,

ekonomi dan sosial. Para pemimpin Malaysia berusaha dengan sedaya upaya

mereka dalam mengangkat nama Malaysia di mata dunia setanding dengan negara-

negara membangun yang lain dan menjadi negara maju sejajar dengan wawasan

2020 yang diilhamkan oleh Perdana Menteri keempat iaitu Tun Dr. Mahathir

Mohamad. Malahan, dengan pengorbanan dan harapan yang tidak pernah putus,

30


akhirnya kemerdekaan dapat diperolehi oleh Perdana Menteri pertama Malaysia

iaitu Tunku Abdul Rahman dari tangan penjajah dengan kerjasama di antara

pemimpin-pemimpin yang berbilang kaum dan sokongan padu rakyat Malaysia

dalam menubuhkan gagasan Malaysia walaupun menghadapi pelbagai onak dan

cabaran. Ini menjadikan politik negara kita stabil dan melalui pimpinan Tun Razak

dalam mewujudkan Dasar Ekonomi Baru yang berhasil mengukuhkan ekonomi

negara kita serta membantu rakyat tempatan dari segi ekonomi dan sosial agar

terus maju ke hadapan bersaing dengan negara-negara yang lain. Manakala, Tunku

Hussien Onn yang mementingkan dan mengamalkan sifat prihatin dan

kemanusiaan serta mengambil rakyat akan rakyat jelata dalam membasmi

kemiskinan dan memastikan keamanan Malaysia dengan menjaga hubungan

diplomatik Malaysia dengan negara luar menjadikan Malaysia sebuah negara yang

mempunyai kestabilan politik, ekonomi dan sosial. Tambahan pula, perpaduan

kaum yang kuat dan sikap bersepadu rakyat yang terdiri daripada berbilang kaum

menyumbang kepada kemajuan negara Malaysia dari tahun ke tahun. Manakala,

melalui pimpinan Perdana Menteri yang keempat iaitu Tun Dr. Mahathir telah

membawa Malaysia ke persada kecemerlangan dan Malaysia di bawah

pemerintahan beliau telah berjaya memperolehi pembangunan yang jauh ke

hadapan dan dikenali di mata dunia. Ini adalah melalui pelbagai pembaharuan

fizikal, mental dan sosial serta telah menjadi negara yang disegani dan dihormati di

pentas dunia. Kini, Malaysia mampu berdiri sama tinggi dan duduk sama rendah

dikalangan negara-negara maju dunia. Kejayaan Malaysia sebagai negara

membangun dan sebuah negara Islam yang unggul di rantau ini telah diiktiraf dunia

dan disanjung tinggi kerana keamanan negara yang kukuh hasil kerjasama

pemimpin dan rakyat yang bersatu padu menjaga keamanan negara. Malahan,

warisan pusaka yang ditinggalkan oleh Dr. Mahathir dapat kita lihat berada di mana

sahaja dan warisan tersebut lah yang harus kita pelihara sampai bila-bila.

31

empat perdana menteri di malaysia

Documents