zol ghani master's thesis.pdf

KEBOLEHPERCAYAAN DAN KESAHAN UJIAN LARI/BERJALAN SEBATU DAN UJIAN PACER

ZOLKIFLI BIN ABD. GHANI

UNIVERSITI PENDIDIKAN SULTAN IDRIS

2006



DISERTASI YANG DIKEMUKAKAN INI UNTUK MEMENUHI SEBAHAGIAN DARIPADA SYARAT MEMPEROLEH

IJAZAH SARJANA PENDIDIKAN (SAINS SUKAN)

FAKULTI SAINS SUKAN UNIVERSITI PENDIDIKAN SULTAN IDRIS

2006

ii

PENGAKUAN

Saya dengan ini mengaku karya ini adalah hasil kerja saya sendiri kecuali nukilan dan ringkasan yang setiap satunya telah saya jelaskan sumbernya. 27 April 2005

ZOLKIFLI BIN ABD GHANI 200000083

iii

PENGHARGAAN

Syukur ke hadrat Allah kerana dengan izinNya dapat saya menyiapkan disertasi ini sebagai syarat bagi memperoleh Ijazah Sarjana Pendidikan (Sains Sukan).

Saya ingin mengambil kesempatan mengucapkan jutaan terima kasih kepada

penyelia saya, Dr. Ahmad bin Hashim yang terlalu banyak membantu dalam memberi idea dan sokongan. Komen-komen yang membangun, meluaskan pengetahuan saya dalam bidang ini. Tunjuk ajar yang diberikan itu amat saya sanjungi.

Tidak lupa juga kepada semua pensyarah di Fakulti Sains Sukan Universiti

Pendidikan Sultan Idris serta rakan-rakan seperjuangan yang sentiasa memberi motivasi. Akhir sekali, terima kasih yang tidak terhingga buat keluarga tersayang, isteri dan anak-anak, yang sentiasa menjadi pembakar semangat, dengan iringan doa semoga kejayaan ini menjadi perangsang untuk meneruskan liku-liku hidup. Hanya Allah sahaja yang dapat membalas jasa kalian.

Sekian, Wassalam.

iv

ABSTRAK


Oleh


Kajian ini bertujuan untuk menentukan kebolehpercayaan dan kesahan Ujian Lari/berjalan Sebatu dan Ujian PACER di kalangan pelajar yang berumur 13 tahun di daerah Hulu Selangor. Seramai 90 orang subjek terlibat bagi ujian di padang, iaitu Ujian Lari/berjalan Sebatu dan Ujian PACER manakala 30 orang subjek dipilih secara rawak mudah daripada kumpulan 90 orang tersebut diuji di makmal menggunakan Protokol Ujian Treadmill-Bruce sebagai ujian rujukan kriteria. Kaedah Uji dan ulang uji digunakan bagi mendapatkan nilai kebolehpercayaan dan kesahan kedua-dua ujian. Kajian menunjukkan terdapat hubungan yang signifikan antara Ujian Lari/berjalan Sebatu pertama dan kedua (r = .98) manakala hubungan yang signifikan juga diperoleh antara Ujian PACER pertama dan kedua ( r = .99). Nilai kesahan yang diperoleh bagi Ujian Lari/berjalan Sebatu ialah 0.64 dan Ujian PACER pula ialah 0.69. Keputusan kajian juga menunjukkan terdapat perbezaan yang signifikan antara nilai ramalan VO2 max Ujian Lari/berjalan Sebatu dan Ujian PACER yang diperoleh melalui persamaan matematik dengan nilai VO2 max yang diukur di makmal. Berdasarkan hasil kajian ini, Ujian Lari/berjalan Sebatu dan Ujian PACER sesuai dan boleh digunakan bagi menguji tahap kecergasan kardiorespiratori pelajar yang berumur 13 tahun. Bagi menentukan nilai ramalan VO2 max yang bersesuaian dengan pelajar di negara ini, pengkaji mencadangkan kajian lain perlu dilakukan untuk mendapatkan persamaan matematik yang lebih tepat.

v

ABSRACT

The purpose of this study was to determine the reliability and validity of the Mile run/walk and PACER test among students aged 13 years old in Hulu Selangor district. 90 subjects were selected for the field test (Mile run/walk and PACER) and 30 subjects were chosen randomly from the 90 subjects for the lab test by using the Treadmill-Bruce Protocol as the criterion-referenced test. Test-retest method was applied to get the reliability of both test. The findings showed that there was a significant relationship between the first and the second Mile run/walk test (r = .98) and there was also a significant relationship between the first and second PACER test ( r = .99). The value for the Mile run/walk test validity were 0.64 and 0.69 for the PACER. The result of the study also showed a significant difference between the predicted VO2 max of Mile run/walk and predicted VO2 max of PACER from equation compared with the value of VO2 max measured in the lab. Based on the findings, the Mile run/walk and PACER test were considered effective and can be used to determine the level of cardiorespiratory fitness among subjects aged 13. In order to determine the predicted value of VO2 max that is relevant with the students in this country, the researcher would like to suggest further research to get the accurate equation.

vi

ISI KANDUNGAN

Mukasurat

PENGAKUAN................................................................................................................ ii

PENGHARGAAN .......................................................................................................... iii

ABSTRAK .................................................................................................................... iv

ABSTRACT .................................................................................................................... v

SENARAI JADUAL....................................................................................................... ix

SENARAI RAJAH ......................................................................................................... xi

BAB 1 PENDAHULUAN

1.1 Pengenalan .......................................................................................................... 1

1.2 Pernyataan masalah............................................................................................. 7

1.3 Kepentingan kajian ............................................................................................. 8

1.4 Objektif kajian .................................................................................................... 10

1.5 Hipotesis kajian................................................................................................... 11

1.6 Batasan kajian ..................................................................................................... 13

1.7 Definisi operasional ............................................................................................ 14 1.7.1 Kesahan ujian....................................................................................... 14 1.7.2 Kebolehpercayaan ujian....................................................................... 15 1.7.3 Ujian Lari/berjalan Sebatu ................................................................... 15 1.7.4 Ujian PACER....................................................................................... 15 1.7.5 Kecergasan kardiorespiratori ............................................................... 15 1.7.6 Ujian Senaman Berperingkat (Graded Exercise Test – GXT)............. 16 1.7.7 Ujian Senaman Berperingkat Maksimal .............................................. 16 1.7.8 Treadmill.............................................................................................. 16 1.7.9 Protokol Ujian Treadmill ..................................................................... 17 1.7.10 Darjah kecerunan ................................................................................. 17 1.7.11 SensorMedics Vmax29 ......................................................................... 18 1.7.12 Pengambilan isipadu oksigen (VO2).................................................... 19 1.7.13 Pengambilan isipadu maksimum oksigen (VO2 max) ......................... 19

vii

1.7.14 VO2 max yang diukur........................................................................... 20 1.7.15 Tahap kelesuan..................................................................................... 20 1.7.16 Ramalan VO2 max................................................................................ 21 1.7.17 Indeks Jisim Badan (BMI) ................................................................... 22

BAB 2 KAJIAN LITERATUR............................................................................ 23

2.1 Pengenalan .......................................................................................................... 23

2.2 Kajian mengenai kebolehpercayaan dan kesahan ujian...................................... 24

2.3 Kajian mengenai pengukuran-kriteria dan Protokol Ujian Treadmill ................ 29

2.4 Kajian mengenai faktor yang mempengaruhi pengambilan VO2 max ............... 35

2.5 Konseptual teoritis .............................................................................................. 36

2.6 Kesimpulan ......................................................................................................... 40

BAB 3 METODOLOGI KAJIAN....................................................................... 41

3.1 Pengenalan .......................................................................................................... 41

3.2 Rekabentuk kajian............................................................................................... 42

3.3 Kerangka konseptual........................................................................................... 43

3.4 Pembolehubah kajian .......................................................................................... 44 3.4.1 Pembolehubah bersandar ..................................................................... 44 3.4.2 Pembolehubah tak bersandar ............................................................... 45

3.5 Instrumen kajian ............................................................................................ 45 3.5.1 Prosedur am ujian di padang................................................................ 45 3.5.1.1 Pentadbiran Ujian Lari/berjalan Sebatu ............................. 46 3.5.1.2 Pentadbiran Ujian PACER................................................. 48 3.5.2 Prosedur am Ujian di Makmal ............................................................. 49 3.5.2.1 Pentadbiran Ujian Treadmill-Bruce ................................... 50

3.6 Populasi dan sampel kajian................................................................................. 52 3.6.1 Populasi kajian ..................................................................................... 52 3.6.2 Strategi persampelan............................................................................ 53 3.6.3 Sampel kajian....................................................................................... 54

3.7 Prosedur pengumpulan data ................................................................................ 55

3.8 Penganalisisan data ............................................................................................. 56

viii

3.9 Analisis deskriptif ............................................................................................... 56 3.10 Analisis inferensi ................................................................................................ 57

BAB 4 ANALISIS DATA .................................................................................... 62

BAB 5 PERBINCANGAN DAN PENUTUP...................................................... 77

5.1 Pengenalan ......................................................................................................... 77

5.2 Analisis deskriptif ............................................................................................... 77

5.3 Analisis inferensi ................................................................................................ 78

5.4 Kesimpulan ......................................................................................................... 83

5.5 Cadangan............................................................................................................. 84

RUJUKAN .................................................................................................................. 87

LAMPIRAN

A. Ujian Lari/berjalan Sebatu .................................................................................. 92

B. Borang Skor Ujian Lari/berjalan Sebatu............................................................. 94

C. Ujian PACER...................................................................................................... 96

D. Borang Skor Ujian PACER ................................................................................ 98

E. Ujian Treadmill-Bruce ........................................................................................ 100

F. Borang Skor Ujian Treadmill-Bruce................................................................... 103

G. Surat Kebenaran Menjalankan Kajian Daripada Kementerian Pelajaran........... 105

H. Surat Kebenaran Menjalankan Kajian Daripada Jabatan Pelajaran

Negeri Selangor .................................................................................................. 108

I. Surat Kebenaran Ibu/bapa/penjaga ..................................................................... 110

ix

SENARAI JADUAL

JADUAL Mukasurat

1.1 Program Kecergasan di luar negara yang menggunakan Ujian Larian dan Ujian PACER untuk menilai Kecergasan Kardiorespiratori..................... 5

3.1 Pembahagian subjek mengikut masa dan hari pengujian di makmal............... 50

3.2 Bilangan saiz sampel ujian di padang berdasarkan sekolah dan jantina.......... 54

3.3 Bilangan saiz sampel ujian di makmal berdasarkan sekolah dan jantina ........ 54

3.4 Prosedur pengumpulan data ............................................................................. 55

3.5 Penganalisisan data .......................................................................................... 59

4.1 Bilangan responden berdasarkan sekolah ........................................................ 63

4.2 Bilangan responden berdasarkan jantina ......................................................... 63

4.3 Bilangan responden berdasarkan bangsa ......................................................... 64

4.4 Maklumat deskriptif mengenai tinggi, berat, dan BMI.................................... 64

4.5 Maklumat deskriptif pencapaian Ujian Lari/berjalan Sebatu, Ujian PACER, dan Ujian Treadmill-Bruce ..................................................... 65

4.6 Maklumat deskriptif mengenai peratusan pencapaian berdasarkan Ujian Lari/berjalan Sebatu dan Ujian PACER................................................. 67

4.7 Korelasi antara ujian pertama dengan ujian kedua Lari/berjalan Sebatu......... 68

4.8 Korelasi antara ujian pertama dengan ujian kedua PACER ............................ 69

4.9 Korelasi antara ujian Lari/berjalan Sebatu dengan ujian Treadmill-Bruce ..... 70

4.10 Korelasi antara ujian PACER dengan ujian Treadmill-Bruce ......................... 71

4.11 Korelasi antara ramalan VO2 max Lari/berjalan Sebatu dengan VO2 max yang diukur ...................................................................................... 72

4.12 Korelasi antara ramalan VO2 max PACER dengan VO2 max yang diukur ...................................................................................... 73

x

4.13 Ujian-t menunjukkan perbandingan ramalan VO2 max Ujian Lari/berjalan Sebatu dengan ramalan VO2 max Ujian PACER............................................. 74

4.14 Ujian–t menunjukkan perbandingan ramalan VO2 max Ujian Lari/berjalan Sebatu dengan VO2 max yang diukur .............................................................. 75

4.15 Ujian-t menunjukkan perbandingan ramalan VO2 max PACER dengan yang VO2 max diukur ...................................................................................... 76

xi

SENARAI RAJAH

RAJAH Mukasurat

1.1 Alat Treadmill Track Master Model TMX425CP/USA ................................... 17

1.2 Subjek sedang menjalani Ujian Treadmill ....................................................... 18

1.3 Alat SensorMedics Vmax29 dan komputer yang digunakan dalam kajian ini................................................................................................ 19

1.4 Keseluruhan peralatan yang digunakan untuk Ujian Treadmill-Bruce di dalam kajian ini ...................................................... 20

2.1 Perhubungan relevan dan kebolehpercayaan terhadap kesahan ujian ............. 38

2.2 Klasifikasi bukti kesahan ujian ........................................................................ 39

3.1 Rekabentuk One-off case study........................................................................ 42

3.2 Kerangka konseptual........................................................................................ 44

BAB 1

PENDAHULUAN

1.1 Pengenalan

Kesihatan merupakan perkara yang amat penting dalam kehidupan seharian. Ia

definisikan sebagai kualiti hidup yang merangkumi kecergasan fizikal, emosi, sosial,

mental, dan kerohanian individu hasil daripada adaptasi dengan persekitaran (Donattelle

dan Davis, 1996). Aspek yang selalu dikaitkan dengan kesihatan ialah kecergasan fizikal

(Sallis dan Patrick, 1994). Nieman (1998) mentakrifkan kecergasan fizikal sebagai

keadaan di mana seseorang itu mempunyai tenaga dan kekuatan yang cukup untuk

melakukan tugas harian dan aktif tanpa merasa lesu.

Kecergasan fizikal dibahagikan kepada dua iaitu kecergasan fizikal berasaskan

kesihatan dan kecergasan fizikal berasaskan kemahiran. Terdapat lima komponen dalam

kecergasan fizikal berasaskan kesihatan, iaitu kecergasan kardiorespiratori, kekuatan otot,

daya tahan otot, kelembutan dan komposisi badan. Manakala Kecergasan fizikal

2

berasaskan kemahiran terdiri daripada ketangkasan, kepantasan, kuasa, imbangan,

koordinasi, dan masa reaksi (Nieman, 2003).

Antara komponen terpenting dalam kecergasan fizikal berasaskan kesihatan yang

kerap dikaitkan dengan penyakit ialah kecergasan kardiorespiratori (ACSM, 1998). Tahap

keupayaan kecergasan kardiorespiratori yang rendah dikaitkan dengan penyakit seperti

serangan sakit jantung, obesiti, diabetes dan hipertensi (Mahar, Rowe, Parker, Mahar,

Dawson, & Holt, 1997). Justeru itu amat penting penekanan diberikan kepada

pengetahuan, penilaian dan pencapaian kecergasan kardiorespiratori dalam sesuatu

program kecergasan.

Carroll (1994) menyatakan bahawa kecergasan kardiorespiratori merupakan

keupayaan seseorang untuk melakukan tugas berat secara berterusan bagi satu

jangkamasa yang panjang. Ia juga dikenali sebagai kecergasan aerobik, iaitu keupayaan

sistem peredaran dan respiratori untuk penyesuaian dan pemulihan kesan daripada aktiviti

fizikal seperti berlari, berjalan laju, berbasikal, berenang dan sebagainya (Nieman, 2003).

Melalui aktiviti fizikal seseorang itu boleh meningkatkan tahap kecergasan

kardiorespiratori dan juga dapat mengurangkan risiko penyakit berkaitan jantung,

diabetes, darah tinggi dan jenis-jenis kanser tertentu (Larsen, George, Alaxender, dan

Fellingham, 2002).

Pate (1991) melaporkan bahawa terdapat hubungan yang konsisten antara

pengukuran dalam aktiviti fizikal, kecergasan fizikal dan penyakit yang berkaitan dengan

kardiovaskular. Melalui ujian dan pengukuran, kita boleh mengenalpasti tahap kecergasan

kardiorespiratori seseorang dan mencadangkan latihan yang sesuai bagi mereka. Ia boleh

3

dijadikan motivasi untuk peningkatan prestasi, atau meneruskan gaya hidup sihat, dan

juga sebagai langkah awal untuk pengesanan penyakit (Miller, 1994).

Menurut Franks dan Howley (1998) kecergasan kardiorespiratori dikaitkan dengan

keupayaan pengambilan isipadu maksimum oksigen (VO2 max). VO2 max ialah jumlah

isipadu maksimum gas oksigen yang digunakan oleh seseorang sewaktu melakukan

aktiviti yang meletihkan (Baumgartner dan Jackson, 1999). Ia merupakan penunjuk yang

paling baik untuk menentukan tahap kecergasan kardiorespiratori (ACSM, 1991).

Semakin tinggi nilai VO2 max, semakin tinggilah tahap kecergasan kardiorespiratori

seseorang itu (Siedentop, 2004).

Pengukuran VO2 max boleh diukur melalui dua cara; sama ada ujian secara terus

melalui Ujian Senaman Berperingkat (Graded Exercise Test - GXT) ataupun secara

anggaran melalui persamaan matematik. Data yang diperoleh melalui ujian di padang

diproses menggunakan persamaan matematik untuk mendapatkan nilai anggaran VO2

max. Bagi ahli fisiologi senam, pengukuran secara terus terhadap pengambilan

maksimum isipadu oksigen (VO2 max) merupakan pengukuran yang mempunyai kesahan

yang paling tinggi dalam mengukur keupayaan sistem kardiorespiratori (Heyward, 1998).

Nieman (2003) menyatakan pengukuran VO2 max secara terus di dalam makmal

dengan menggunakan komputer adalah kaedah yang paling tepat, namun begitu,

kebanyakan guru atau jurulatih lebih memilih kaedah pengukuran di padang berbanding

ujian di makmal. Ini adalah kerana peralatan makmal terlalu mahal (harga sebuah alat

tersebut melebihi RM200,000-00), memerlukan kakitangan yang terlatih, masa pengujian

yang panjang serta yang paling penting ia memerlukan pemantauan ahli perubatan

(ACSM, 1998). Oleh kerana itu, sebagai alternatif ujian di makmal, guru boleh

4

menggunakan ujian di padang serta mendapatkan anggaran nilai VO2 max melalui

persamaan matematik. Persoalannya, sejauh manakah ketepatan nilai anggaran tahap VO2

max yang diperoleh melalui persamaan matematik itu boleh digunakan terhadap pelajar-

pelajar di negara kita. Bagaimana pula kebenaran pernyataan Baumgartner dan Jackson

(1999) yang menyatakan nilai ramalan VO2 max Ujian Lari/berjalan Sebatu daripada

persamaan yang dibina oleh Cureton, Sloniger, O’Bannon, Black, & McCormack, (1995)

kurang tepat sekiranya skor yang diperoleh melebihi 12 minit.

Banyak program kecergasan di luar negara yang menggunakan ujian berbentuk

larian untuk mengukur keupayaan aerobik. Ini dapat dilihat dengan jelas melalui Jadual

1.1 di muka surat 5. Antara program tersebut ialah ‘AAHPERD Youth Fitness Test’,

‘South Carolina Physical Fitness Test’, ‘Fit Youth Today’, ‘AAHPERD Physical Best’

dan lain-lain lagi. Kebanyakan program ini menggunakan ujian-ujian seperti Ujian

Lari/berjalan Sebatu, Larian 1600 meter, Lari/berjalan ¼ batu, Lari/berjalan ½ batu,

Lari/berjalan ¾ batu, Lari/berjalan 1.5 batu, dan Ujian Larian 9 atau 12 minit. Hanya ‘The

Prudential FITNESSGRAM’ menyediakan dua pilihan ujian bagi menilai kecergasan

kardiorespiratori iaitu Ujian PACER dan Ujian Lari/berjalan Sebatu.

Ujian Lari/berjalan Sebatu telah digunakan sejak sekian lama sebagai ujian untuk

menguji kecergasan dan telah diterima pakai sebagai instrumen bagi mengukur

keupayaan aerobik (Vincent, Barker, Clarke, & Harrison, 1999). Berbanding Ujian

Lari/berjalan Sebatu, Ujian PACER yang diperkenalkan pada tahun 1988 masih dianggap

kurang penggunaannya walaupun kesahan yang dilaporkan oleh Leger dan Lambert

adalah tinggi, iaitu .71 (Liu, Plowman, dan Looney, 1992).

5

Jadual 1.1 Program Kecergasan di luar negara yang menggunakan Ujian Larian dan

Ujian PACER untuk menilai kecergasan kardiorespiratori

Bil Program Institusi/Individu yang Membina

Ujian Kecergasan Kardiorespiratori

Sasaran Umur

1 AAHPERD Youth Fitness Test

AAHPERD, 1976 Ujian berlari 600 ela; atau Ujian Lari/berjalan Sebatu atau 9 minit (10 - 12 tahun); atau Ujian Lari/berjalan 1.5 batu atau 12 minit (13 ke atas)

9 hingga 17 tahun

2 South Carolina Physical Fitness Test

Pate, 1983 Ujian Lari/berjalan Sebatu

9 hingga dewasa

3 Fit Youth Today American Health and Fitness Foundation, 1986

Steady state jog (Ujian Lari berterusan pada kadar yang sama selama 12 min.

Tadika hingga 12 tahun

4 AAHPERD Physical Best

Mc Swegin, Pemberton, Petray dan Going, 1988

Ujian Lari/berjalan Sebatu

5 hingga 18 tahun

5 Manitoba Schools Fitness Test

Manitoba Education and Training, 1989

Ujian Larian 1600 meter 9 hingga 18 tahun

6 The Chrysler Fund-AAU Physical Fitness Program

The Chrysler Fund-AAU, 1991

Ujian ¼ batu (6 - 7 tahun), ½ batu (8 - 9 tahun), ¾ batu (10 - 11 tahun); atau Ujian Lari/berjalan Sebatu (12 - 17 tahun).

6 hingga 17 tahun

7 The Prudential FITNESSGRAM

Cooper Institute for Aerobics Research, 1992

Ujian Lari/berjalan Sebatu; atau

Ujian PACER

5 tahun hingga Sekolah Menengah

8 The President’s Challenge

President’s Council on Physical Fitness and Sports, 1993


6 hingga 17 tahun

6

Lain pula keadaannya di Malaysia, Bahagian Pendidikan Jasmani dan Kesihatan,

Kementerian Pelajaran Malaysia misalnya, menggunakan Ujian 1500 meter di dalam

Ujian Daya Tenaga Asas (UDTA) sebagai instrumen untuk mengukur tahap kecergasan

pelajar sekolah rendah (Tahun Lima dan Enam) dan sekolah menengah (Tingkatan Satu

hingga Lima). Ujian Larian 1500 meter dalam bateri ini digunakan bagi mengukur

komponen kecergasan kardiorespiratori.

Sehingga kini tidak terdapat satu pun laporan kajian dari negara-negara luar,

mahupun program-program kecergasan yang menggunakan Ujian 1500 meter di dalam

bateri ujian mereka. Tidak pula diperjelaskan oleh Bahagian Pendidikan Jasmani nilai

kebolehpercayaan dan kesahan ujian ini, bagaimana norma ujian dibina, serta bilangan

subjek yang digunakan dalam kajian tersebut. Justeru itu terdapat kesangsian tentang

kebolehpercayaan dan kesahan ujian ini. Ramai di kalangan guru Pendidikan Jasmani

khususnya juga keliru tentang prosedur ujian UDTA kerana mereka tidak diberi

pendedahan yang secukupnya tentang perkara ini.

Pengesanan bakat serta penentuan tahap kecergasan harus bermula di peringkat

awal lagi. Bagi pelajar sekolah menengah, pelajar tingkatan satu merupakan peringkat

yang paling sesuai untuk dimulakan. Oleh itu, untuk melaksanakan program ini dengan

berkesan, satu ujian yang tekal di samping pengetahuan guru yang tinggi dalam bidang

pengukuran amat diperlukan. Hasil daripada ini, guru-guru bukan sahaja dapat

mengenalpasti pelajar yang berbakat malah dapat juga menentukan tahap kecergasan

pelajar berasaskan kesihatan dengan tepat. Selain itu, apa yang penting ialah maklumat

tentang pengujian ini dapat disampaikan dengan betul kepada pelajar dan ibu bapa

mereka.

7

1.2 Pernyataan masalah

Sebagaimana yang dibincangkan sebelum ini, penilaian dan pengukuran penting untuk

mengukur dan menilai tahap kecergasan seseorang. Sehingga kini belum ada satu ujian

yang tekal yang boleh digunakan di peringkat sekolah bagi menguji tahap kecergasan

kardiorespiratori pelajar. Kesulitan menentukan ujian yang sesuai menjadi masalah

kepada guru-guru Pendidikan Jasmani untuk menilai tahap pencapaian pelajar mereka

yang sebenar.

Kekurangan pengetahuan mengenai pengukuran dan penilaian dalam Pendidikan

Jasmani bukan saja membataskan keupayaan guru mengesan tahap kemampuan aerobik

pelajar, malahan juga sukar bagi mereka untuk mengenalpasti keberkesanan proses

pengajaran dan pembelajaran yang telah dilaksanakan. Selain itu, guru-guru juga akan

menghadapi kesukaran mengesan bakat pelajar khususnya dalam bidang sukan dan

permainan tertentu.

Norma merupakan piawai prestasi seseorang berdasarkan analisis data, bukan

pemarkahan secara subjektif oleh guru (Baumgartner dan Jackson, 1999). Norma sering

digunakan oleh guru atau jurulatih untuk menginterpretasi keupayaan dan prestasi

individu dalam kecergasan dan program pemulihan. Nilai VO2 max secara ramalan yang

diperoleh melalui persamaan matematik dijadikan sebagai rujukan untuk menentukan

tahap keupayaan aerobik seseorang. Namun begitu, sehingga kini belum ada kajian di

negara ini yang menentukan sama ada nilai ramalan VO2 max kedua-dua ujian tersebut

sesuai digunakan terhadap pelajar di negara ini.

Kebanyakan pentadbiran ujian bagi mengukur komponen kecergasan

kardiorespiratori melibatkan larian memerlukan kawasan yang luas kecuali bagi Ujian

8

PACER. Kemudahan padang yang luas menjadi masalah kepada kebanyakan sekolah

pada masa kini kerana terdapatnya penambahan bangunan-bangunan baru ekoran

daripada bilangan pelajar yang semakin meningkat. Sekiranya melalui kajian ini terbukti

bahawa ujian PACER mempunyai korelasi yang tinggi dengan Ujian Senaman

Berperingkat (GXT) berbanding Ujian Lari/berjalan Sebatu, maka adalah lebih praktikal

sekiranya Ujian PACER ini digunakan bagi mengukur kecergasan kardiorespiratori

pelajar-pelajar di negara ini.

1.3 Kepentingan kajian

Kajian ini perlu bagi menentukan nilai kebolehpercayaan dan kesahan Ujian Lari/berjalan

Sebatu dan Ujian PACER. Hasil kajian ini juga boleh menentukan ujian yang paling

sesuai dan boleh digunapakai untuk pelajar di negara ini. Selain itu, kajian ini boleh

memastikan sama ada ramalan VO2 max melalui persamaan matematik bagi kedua-dua

ujian bertepatan dengan pelajar-pelajar tingkatan satu negara ini.

Kajian ini boleh menentukan sejauh mana tahap kecergasan kardiorespiratori

pelajar. Pelajar-pelajar juga boleh mengetahui kedudukan dan pencapaian masing-masing.

Ini secara tidak langsung akan memberi motivasi samada untuk mengekal atau

meningkatkan lagi prestasi mereka. Hasil kajian ini juga akan memberi kesedaran kepada

pelajar-pelajar tentang pentingnya kesihatan dan mendidik mereka menjalani kehidupan

gaya hidup sihat. Pengetahuan dan pengalaman mengenai perkara ini diharapkan akan

menambahkan lagi minat pelajar terhadap mata pelajaran Pendidikan Jasmani Pendidikan

Kesihatan (PJPK).

9

Kapasiti aerobik seringkali dikaitkan dengan atlet lari jarak jauh. Melalui kajian ini,

pengesanan bakat boleh dibuat bagi menentukan murid yang boleh beraksi dalam acara

sukan olahraga seperti 800 meter, 1500 meter, 3000 meter, 5000 meter dan 10,000 meter.

Pelajar yang mempunyai VO2 max yang tinggi juga boleh mengambil bahagian dalam

sukan permainan lain yang memerlukan daya tahan kardiorespiratori yang tinggi seperti

bola sepak, ragbi, hoki dan sebagainya. Secara tidak langsung ini akan meningkatkan lagi

prestasi sukan sekolah, daerah, negeri dan seterusnya ke peringkat kebangsaan.

Pengukuran dan penilaian boleh mengukur kelemahan atau kekuatan sesuatu

program yang telah dijalankan. Ia biasanya bertujuan untuk pembaikan (Carroll, 1984).

Oleh itu, hasil kajian diharapkan dapat membantu guru menentukan perancangan dan

strategi yang betul bagi meningkatkan keberkesanan pengajaran dan pembelajaran. Selain

itu, ia boleh menolong jurulatih mengesan dan memperbaiki kelemahan program masing-

masing.

Melalui kajian ini juga akan dapat mendedahkan pengetahuan baru kepada guru-

guru tentang tatacara pentadbiran ujian yang betul dan bersistematik serta memberi

pendedahan tentang pengumpulan dan pemprosesan data menggunakan komputer dan

seterusnya menilai keupayaan pelajar. Hasil kajian ini nanti diharapkan akan dapat

digunakan di sekolah-sekolah dan juga insititusi-institusi lain.

10

1.4 Objektif kajian

Kajian ini bertujuan untuk:-

i) Menentukan nilai kebolehpercayaan Ujian Lari/berjalan Sebatu dan Ujian

PACER di kalangan pelajar tingkatan satu sekolah menengah daerah Hulu

Selangor.

ii) Menentukan nilai korelasi antara Ujian Lari/berjalan Sebatu (masa yang

dicapai) dengan kadar VO2 max yang diukur di kalangan pelajar tingkatan

satu sekolah menengah daerah Hulu Selangor.

iii) Menentukan nilai korelasi antara Ujian PACER (bilangan ulangan) dengan

kadar VO2 max yang diukur di kalangan pelajar tingkatan satu sekolah

menengah daerah Hulu Selangor.

iv) Menentukan nilai kesahan Ujian Lari/berjalan Sebatu dan Ujian PACER di

kalangan pelajar tingkatan satu sekolah menengah daerah Hulu Selangor.

v) Menentukan nilai korelasi antara ramalan VO2 max Ujian Lari/berjalan

Sebatu dengan kadar pengambilan VO2 max yang diukur di kalangan pelajar

tingkatan satu sekolah menengah daerah Hulu Selangor.

11

vi) Menentukan nilai korelasi antara ramalan VO2 max Ujian PACER dengan

kadar pengambilan VO2 max yang diukur di kalangan pelajar tingkatan satu

sekolah menengah daerah Hulu Selangor.

vii) Menentukan perbezaan ramalan VO2 max antara Ujian Lari/berjalan Sebatu

dengan Ujian PACER di kalangan pelajar tingkatan satu sekolah menengah

daerah Hulu Selangor.

viii) Menentukan perbezaan ramalan VO2 max Ujian Lari/berjalan Sebatu dengan

VO2 max yang diukur di kalangan pelajar tingkatan satu sekolah menengah


ix) Menentukan perbezaan ramalan VO2 max Ujian PACER dengan VO2 max

yang diukur di kalangan pelajar tingkatan satu sekolah menengah daerah

Hulu Selangor.

1.5 Hipotesis kajian

Berdasarkan permasalahan kajian yang telah dihuraikan, penyelidik merumuskan

hipotesis nol kajian berikut:-

i) Ho1 : Tidak terdapat hubungan yang signifikan antara ujian

pertama dan ujian kedua Lari/berjalan Sebatu di kalangan

12

pelajar tingkatan satu sekolah menengah daerah Hulu

Selangor.

ii) Ho2 : Tidak terdapat hubungan yang signifikan antara ujian

pertama dan ujian kedua PACER di kalangan pelajar


iii) Ho3 : Tidak terdapat hubungan yang signifikan antara Ujian

lari/berjalan sebatu dengan Ujian Treadmill-Bruce pelajar


iv) Ho4 : Tidak terdapat hubungan yang signifikan antara Ujian

PACER dengan Ujian Treadmill-Bruce di kalangan pelajar


v) Ho5 : Tidak terdapat hubungan yang signifikan antara ramalan

VO2 max Ujian lari/berjalan sebatu dengan VO2 max yang

diukur di kalangan pelajar tingkatan satu sekolah menengah


vi) Ho6 : Tidak terdapat hubungan yang signifikan antara ramalan

VO2 max Ujian PACER dengan VO2 max yang diukur di

13

kalangan pelajar tingkatan satu sekolah menengah daerah

Hulu Selangor.

vii) Ho7 : Tidak terdapat perbezaan yang signifikan antara ramalan

VO2 max Ujian lari/berjalan sebatu dengan ramalan VO2

max Ujian PACER pelajar tingkatan satu sekolah


viii) Ho8 : Tidak terdapat perbezaan yang signifikan antara ramalan

VO2 max Ujian lari/berjalan sebatu dengan tahap VO2 max

yang diukur di kalangan pelajar tingkatan satu sekolah


ix) Ho9 : Tidak terdapat perbezaan yang signifikan antara ramalan

VO2 max Ujian PACER dengan tahap VO2 max yang

diukur di kalangan pelajar tingkatan satu sekolah menengah


1.6 Batasan kajian

i) Pengukuran yang dijalankan adalah berdasarkan ujian untuk menguji

komponen kecergasan kardiorespiratori. Ia dibahagikan kepada dua prosedur

iaitu ujian di padang dan ujian di makmal. Bagi menjalankan pengujian di

14

padang, ia adalah terbatas kepada Ujian Lari/berjalan Sebatu dan Ujian

PACER.

ii) Bagi pengukuran-kriteria, ujian adalah terbatas kepada Protokol Ujian

Treadmill-Bruce.

iii) Sampel kajian adalah dari tiga buah sekolah menengah di daerah Hulu

Selangor.

iv) Bagi ujian yang dijalankan di padang, sampel kajian hanya pelajar tingkatan

satu sekolah menengah daerah Hulu Selangor yang dipilih berdasarkan

strategi rawak berlapis.

v) Bagi ujian di makmal, hanya pelajar tingkatan satu sekolah menengah

daerah Hulu Selangor dipilih sebagai subjek berdasarkan rawak mudah.

1.7 Definisi operasional

1.7.1 Kesahan ujian

Merujuk kepada tahap sesuatu alat pengukuran itu mengukur apa yang hendak

diukur.

15

1.7.2 Kebolehpercayaan ujian.

Mengenai tahap ketepatan dan ketekalan sesuatu alat pengukuran. Keputusan yang

diperoleh oleh alat pengukuran sama walaupun diuji berulangkali.

1.7.3 Ujian Lari/berjalan Sebatu

Sejenis ujian yang digunakan untuk mengukur tahap kecegasan kardiorespiratori.

Subjek perlu berlari atau berjalan sejauh satu batu (1.610 kilometer) dengan

secepat yang boleh dan skor diambil berdasarkan masa.

1.7.4 Ujian PACER

Ringkasan daripada Progressive Aerobic Cardiovascular Endurance Run. Juga

dikenali dengan Ujian Bleep atau 20-meter lari ulang-alik (20-meter Multistage

Shuttle Run). Bertujuan untuk menguji kecergasan kardiorespiratori. Terdapat 21

peringkat, dan masa untuk larian 20 meter yang pertama ialah sembilan saat.

Kelajuan meningkat mengikut peringkat.

1.7.5 Kecergasan kardiorespiratori

Keupayaan seseorang menggunakan otot besar pada kadar intensiti sederhana

hinggalah tinggi untuk suatu jangkamasa yang panjang. Ia melibatkan fungsi

jantung dan paru-paru, darah dan kapasiti mengangkut oksigen, salur darah yang

membekalkan tenaga yang diperlukan untuk aktiviti daya tahan.

16

1.7.6 Ujian Senaman Berperingkat (Graded Exercise Test – GXT)

Sejenis ujian bagi menilai kecergasan kardiorespiratori. Ujian yang dijalankan di

dalam makmal ini terbahagi kepada dua iaitu Ujian Senaman Berperingkat

Maksimal dan Ujian Senaman Berperingkat Sub-maksimal.

1.7.7 Ujian Senaman Berperingkat Maksimal

Menurut Franks dan Howley (1989), Ujian Senaman Berperingkat Maksimal

dijalankan di dalam makmal dengan menggunakan alat Treadmill atau Ergometer

(basikal). Ujian tersebut adalah berdasarkan beberapa siri peringkat mengikut

tahap kesukarannya sehinggalah subjek tersebut mencapai tahap kelesuan.

1.7.8 Treadmill

Sebuah alat yang digunakan untuk bersenam melalui aktiviti berlari atau berjalan

bagi meningkatkan kecergasan kardiorespiratori. Alat ini juga boleh dijadikan

sebagai alat untuk menguji keupayaan aerobik seseorang melalui Ujian Senaman

Berperingkat Maksimal ataupun Ujian Senaman Berperingkat Sub-maksimal di

dalam makmal.

17

Gambar 1.1 : Alat Treadmill Track Master Model TMX425CP/USA yang digunakan dalam kajian ini.

1.7.9 Protokol Ujian Treadmill

Sejenis prosedur ujian senaman berperingkat jenis maksimal. Dalam ujian ini

subjek dikehendaki berlari atau berjalan di atas Treadmill mengikut kelajuan dan

darjah kecerunan yang semakin meningkat. Subjek boleh berhenti pada mana-

mana peringkat mengikut kemampuan masing-masing.

1.7.10 Darjah kecerunan

Darjah kecerunan bermaksud nilai kecerunan landasan Treadmill. Darjah

kecerunan 0% adalah bersamaan dengan landasan landai selari dengan permukaan

lantai.

18

Gambar1.2 : Subjek sedang menjalani Ujian Treadmill.

1.7.11 SensorMedics Vmax29

Sejenis alat berkomputer yang digunakan untuk mengukur kadar pengambilan

VO2 max secara terus melalui kaedah kalorimetri tidak langsung. Alat ini

berfungsi menganalisis data metabolik dan digunakan bersama alat Treadmill

dalam Ujian Senaman Berperingkat.

19

Gambar 1.3 : Alat SensorMedics Vmax29 dan komputer yang digunakan dalam kajian ini.

1.7.12 Pengambilan Isipadu Oksigen (VO2)

Jumlah isipadu oksigen yang diproses oleh badan seseorang pada satu-satu masa

atau ketika melakukan aktiviti. Semakin banyak oksigen yang mampu diambil,

semakin lama seseorang itu boleh melakukan kerja sebelum lesu (Miller,1994).

1.7.13 Pengambilan Isipadu Maksimum Oksigen (VO2 max)

VO2 max bermaksud pengambilan maksimum oksigen atau kapasiti aerobik. Ia

merupakan kadar oksigen yang terbanyak boleh diambil dan digunakan sewaktu

melakukan aktiviti.

20

Gambar 1.4 : Keseluruhan peralatan yang digunakan untuk Ujian Treadmill-Bruce dalam kajian ini.

1.7.14 VO2 max yang diukur

Nilai VO2 max yang diperolehi melalui pengukuran terus dengan menggunakan

kaedah kalorimetri tidak langsung di dalam makmal. Ujian ini adalah sah untuk

mengukur kecergasan kardiorespiratori dan digunakan sebagai rujukan kriteria. Ia

diukur dalam unit ml.kg-1.min-1.

1.7.15 Tahap kelesuan

Tahap apabila subjek tidak lagi boleh meneruskan ujian, dan catatan masa diambil

sebaik sahaja subjek menyentuh pemegang Treadmill.

21

1.7.16 Ramalan VO2 max

Nilai anggaran VO2 max yang diperolehi melalui persaman matematik. Data

melalui ujian di padang diproses dengan menggunakan persamaan matematik bagi

mendapat nilai ramalan VO2 max.

1. Persamaan matematik bagi mendapatkan VO2 max untuk Ujian Lari/berjalan

sebatu ialah:

VO2 max (ml.kg-1.min-1) = 108.94 – (8.41 x T) + (0.34 x T2) + (0.21 x UMUR x

JANTINA) – 0.84(BMI).

Penunjuk : Kod untuk Jantina ( Perempuan = 0; Lelaki =1 )

: T = masa dalam minit

Sumber : Baumgartner, T.A, & Jackson, A.S. (1999). Measurement for Evaluation (6thed). USA: McGraw-Hill.

2. Persamaan matematik bagi mendapatkan VO2 max untuk Ujian PACER:

VO2 max (ml.kg-1.min-1) = 31.025 + 3.238 (kelajuan maksimal) – 3.248 (Umur) +

0.1536 (kelajuan x Umur)

Sumber : Leger, Mercier, Gadoury, & Lambert. (1988) dalam Liu et al. (1992). The Reliability and Validity of the 20-Meter Shuttle Test in American Students 12 to 15 Years Old. Research Quarterly for Exercise and Sport, 63(4), 360-365.

22

1.7.17 Indeks Jisim Badan (BMI)

Indeks jisim badan bermaksud berat badan yang ideal, diperoleh melalui

persamaan:-

Berat badan (Kilogram)

BMI =Tinggi (Meter) X Tinggi (Meter)

Sumber : Nieman, D.C. (2003). Exercise Testing and Prescription. A Health-related Approach 5th ed. New York: Mc-Graw-Hill.

BAB 2

KAJIAN LITERATUR

2.1 Pengenalan

Pengukuran dan penilaian daya tahan kardiovaskular telah menjadi perkara utama dalam

ujian kecergasan fizikal (Johnson dan Nelson, 1986). Banyak kajian mengenainya telah

dilakukan oleh individu terkenal yang dijalankan sejak awal kurun ke 20 lagi. Menurut

Johnson dan Nelson (1986), pengujian awal bermula dengan kajian oleh Angelo Mosso,

seorang ahli fisiologi Itali dalam tahun 1884, bertujuan melihat maklumbalas kadar nadi

terhadap latihan dan masa pemulihan. Pada tahun 1905, W. C. Crampton telah membina

skala perubahan kadar nadi dan kardiak sebagai indikator tahap kecergasan fizikal umum.

Foster dalam tahun 1914, telah menggunakan Ujian Foster Cardio-Vascular untuk

melihat kesan kadar nadi terhadap masa pemulihan dan latihan. Seterusnya pada tahun

1943, Lucien Brouha telah memperkenalkan Ujian Harvard Step, manakala Kurucz pula

memperkenalkan Ujian Langkah OSU dalam tahun 1967, kedua-dua ujian tersebut

bertujuan mengkaji kesan kadar nadi terhadap latihan.

24

Bidang pengujian berkembang seiring dengan perkembangan dunia teknologi.

Pengujian menggunakan makmal dan peralatan yang sofistikated mewarnai dunia

pengukuran dan penilaian dalam Pendidikan Jasmani. Sebagai contoh, pengukuran secara

terus tahap pengambilan oksigen kini sudah menjadi perkara rutin di dalam makmal

Pendidikan Jasmani (Johnson dan Nelson, 1986). Walaupun terdapat banyak kajian

terhadap daya tahan kardiorespiratori sebelum ini, namun hanya sedikit sahaja kajian dan

laporan berkaitan Ujian Lari/berjalan Sebatu dan Ujian PACER (Mahar et al., 1997).

Bab ini dibahagikan kepada dua bahagian. Bahagian pertama membincangkan

keputusan-keputusan mengenai kebolehpercayaan dan kesahan ujian, kajian-kajian

mengenai pengukuran kriteria dan protokol ujian Treadmill, serta pengaruh jantina, berat,

tinggi, lemak badan dan BMI terhadap keupayaan aerobik. Bahagian kedua pula

membincangkan kerangka konseptual yang digunakan oleh penyelidik.

2.2 Kajian mengenai kebolehpercayaan dan kesahan ujian

Mentadbir ujian lari atau berjalan dengan nilai kebolehpercayaan yang tinggi diambil kira

sebagai suatu perkara yang utama dalam program kecergasan untuk kanak-kanak

(Cureton, 1982; Whitehead, Pemberton dan Corbin, 1990). Kebolehpercayaan dan

kesahan ujian merupakan ciri-ciri penting yang perlu ada dalam pengujian dan

pengukuran. Hanya skor yang sah boleh digunakan sebagai asas penilaian perkembangan

individu dan matlamat yang perlu dicapai. Menurut McSwegin, Pemberton, Petray, dan

Going (1988), kualiti sesebuah program pendidikan fizikal boleh ditentukan oleh kedua-

dua komponen ini.

25

Dalam satu kajian untuk menentukan nilai korelasi antara jarak larian yang

diperoleh melalui Ujian 12 minit dengan kadar VO2 max yang diukur, Cooper (1970)

telah melakukan kajian terhadap 115 subjek yang berumur antara 17 hingga 52 tahun

daripada Angkatan Tentera Udara Amerika. Subjek yang dipilih mempunyai berat badan

antara 114 hingga 270 paun dan kecergasan aerobik daripada 28 hingga 60 ml.kg-1.min-1.

Kesemua subjek dikehendaki menghabiskan Ujian Lari/berjalan dalam masa 12 minit.

Ujian Maksimal Treadmill pula dijalankan pada keesokan harinya bagi mendapatkan nilai

VO2 max melalui kaedah kalorimetri tidak langsung. Melalui kajian ini, Cooper (1970)

mendapati nilai korelasi yang tinggi (r = .90) antara jarak yang diperoleh dalam Ujian

Lari/berjalan 12 minit dengan kadar VO2 max yang diukur.

Satu kajian bagi melihat kebolehpercayaan Ujian Lari/berjalan Sebatu, ¾ batu dan

½ batu telah dijalankan oleh Rikli, Petray, dan Baumgartner, (1992). Subjek yang terlibat

ialah daripada peringkat umur enam hingga sepuluh tahun. Kaedah yang digunakan ialah

uji dan ulang uji dan dijalankan dalam dua musim iaitu di Musim Luruh (bulan Oktober)

dan Musim Bunga (bulan May). Seramai 1,229 (Lelaki = 621 orang; Perempuan = 608)

orang pelajar terbabit dalam kajian pada bulan Oktober manakala 1,050 (Lelaki = 543;

Perempuan = 507) melakukan ujian ini sekali lagi pada bulan Mei.

Keputusan menunjukkan bahawa Ujian Lari/berjalan sebatu, sebagaimana yang

disarankan dalam kebanyakan bateri ujian, mempunyai kebolehpercayaan intrakelas ( .93

< R < .90 ) bagi kedua-dua subjek lelaki dan perempuan yang berumur lapan dan

sembilan tahun, sederhana (.70 < R < .83) bagi subjek yang berumur tujuh tahun dan

rendah ( .34 < R < .56) kepada subjek berumur lima dan enam tahun. Melalui kajian ini,

Rikli et al. (1992) juga menekankan bahawa tidak semestinya sesuatu ujian sah pada satu

26

peringkat umur, juga sah pada peringkat umur yang lain. Laporan daripada Mahar et al.

(1997) menyatakan bahawa tiada lagi kajian selepas daripada kajian ini yang dilakukan

bagi melihat kebolehpercayaan Ujian Lari/berjalan Sebatu yang menggunakan kaedah uji

dan ulang uji.

Leger dan Lambert (1982) memperkenalkan Ujian PACER (Progressive Aerobic

Cardiovascular Endurance Run). Ujian ini juga dikenali dengan nama Ujian ‘Bleep’ atau

Ujian ‘20-meter Multistage Shuttle Run’. Ujian yang berbentuk progresif ini bertujuan

mengukur keupayaan aerobik. Persamaan matematik dibentuk bagi menganggarkan nilai

VO2 max yang dicapai berdasarkan peringkat larian yang diperoleh. Leger et al. (1988)

dalam semakan semula terhadap kajiannya, telah menguji 139 orang subjek berumur

antara 6 hingga 16 tahun bagi mendapatkan nilai kebolehpercayaan ujian. Nilai

kebolehpercayaan yang diperoleh melalui kaedah uji dan ulang uji ialah .89. Bagi

menentukan nilai kesahan ujian pula, seramai 188 orang subjek lelaki dan perempuan

yang berumur antara 8 hingga 19 tahun terlibat. Keputusan kajian menunjukkan nilai

yang diperoleh ialah .71.

Dalam satu kajian lain yang bertujuan menentukan nilai kebolehpercayaan dan

kesahan Ujian PACER terhadap pelajar Amerika, Liu et al. (1992) telah melibatkan

seramai 62 orang subjek yang berumur antara 12 hingga 15 tahun. Seramai 48 orang

subjek menyertai kajian kesahan dan enam orang subjek (empat orang subjek lelaki; dua

orang subjek perempuan) mengambil bahagian dalam kedua-dua ujian untuk

kebolehpercayaan dan kesahan. Bagi mendapatkan nilai kebolehpercayaan ujian, Liu et

al. (1992) menggunakan kaedah uji dan ulang uji. Subjek dikehendaki menjalani dua kali

Ujian PACER dengan masa senggang antara kedua-dua ujian ialah selama seminggu.

27

Bagi subjek yang terlibat dengan kajian kesahan pula, mereka dikehendaki menjalani

ujian maksimal di atas Treadmill Model Quinton 65, manakala data metabolik dianalisis

menggunakan alat SensorMedics 2900.

Keputusan kajian menunjukkan nilai koefisien kebolehpercayaan intrakelas bagi

bilangan ulangan Ujian PACER 1 dan Ujian PACER 2 ialah .93. Perbezaan min bagi

Ujian 1 (47.80 ± 20.3) dan Ujian 2 (50.55 ± 22.4) didapati tidak signifikan. Kajian ini

juga menunjukkan terdapat hubungan yang signifikan (keseluruhan r = .69; lelaki r = .65;

perempuan r = .51) antara bilangan ulangan Ujian PACER dengan kadar VO2 max yang

diukur (measured VO2 max). Korelasi antara ramalan VO2 max melalui persamaan

matematik yang dibina oleh Leger et al. (1988) dengan VO2 max yang diukur bertujuan

menentukan nilai kesahan. Keputusan menunjukkan perbezaan antara VO2 max yang

diukur dengan VO2 max yang diramal tidak signifikan iaitu t(47) = -1.63, p ≥ .11. Nilai

korelasi antara kedua pembolehubah tersebut ialah .72, SEE = 5.27. Hasil kajian melalui

kaedah uji dan ulang uji ini menyokong keputusan yang diperolehi oleh Leger et al.

(1988). Dalam kedua-dua ujian tersebut keputusan menunjukkan tidak terdapat perbezaan

yang signifikan antara min ujian pertama dan min ujian kedua.

Kajian mengenai kesahan dan kebolehpercayaan Ujian PACER tidak banyak

dijalankan. Menurut Liu et al. (1992), sehingga tahun 1992, terdapat hanya empat kajian

yang dijalankan, iaitu oleh Van Mechelen (1986), Amstrong (1988), Leger et al. (1988)

dan Boreham (1990). Laporan kesahan yang diperolehi ialah .71 hingga .87 (Lelaki = .54

hingga .68; Perempuan = .51 hingga .90). Manakala hanya terdapat satu sahaja kajian

mengenai kebolehpercayaan yang telah dijalankan oleh Leger et al. (1988). Melalui

kajian tersebut nilai kebolehpercayaan yang diperoleh ialah .89. Liu et al. (1992)

28

menekankan bahawa Ujian PACER ialah satu ujian di padang yang sah untuk digunakan

bagi menguji kecergasan kardiorespiratori bagi subjek yang berumur antara 12 hingga 15

tahun bagi kedua-dua jantina. Sehubungan itu, penyelidik memilih ujian PACER untuk

digunakan di dalam kajian ini bagi menilai tahap kecergasan kardiorespiratori di kalangan

pelajar tingkatan satu daerah Hulu Selangor.

Menurut Mahar et al. (1997) kedua-dua Ujian Lari/berjalan Sebatu dan Ujian

PACER sebenarnya menilai perkara yang sama iaitu keupayaan aerobik. Justeru itu

pencapaian kedua-dua ujian itu haruslah mempunyai korelasi yang tinggi. Sekiranya

subjek itu lulus dalam Ujian Lari/berjalan Sebatu, maka ia seharusnya juga lulus dalam

Ujian PACER. Dalam kajian yang dijalankan terhadap 266 orang pelajar yang berumur

10 dan 11 tahun, kaedah uji dan ulang uji digunakan bagi menguji kebolehpercayaan

Ujian PACER. Kaedah korelasi Pearson turut digunakan bagi melihat persetujuan

kebolehpercayaan antara Ujian Lari/berjalan Sebatu dengan Ujian PACER. Kajian

mendapati nilai kebolehpercayaan Ujian PACER melalui kaedah uji dan ulang uji ialah r

= .90 (subjek lelaki r = .89, perempuan r = .89). Korelasi Pearson antara Ujian

Lari/berjalan Sebatu dengan kedua-dua Ujian PACER adalah sederhana (-.59 ≤ r ≤ -.67).

Ini menguatkan lagi sokongan bahawa kedua-dua ujian ini sesuai untuk digunakan

sebagai alat pengujian untuk menilai tahap kecergasan kardiorespiratori seseorang.

Kaedah uji dan ulang uji juga digunakan untuk menentukan nilai kebolehpercayaan

Ujian PACER oleh Vincent et al. (1999). Seramai 51 orang subjek (lelaki = 29 orang;

Perempuan = 22 orang) yang berumur 10 tahun secara sukarela menyertai kajian ini.

Hanya 15 orang subjek sahaja yang berlari pada satu-satu masa. Subjek diberikan dua

percubaan dan sekali ujian sebenar. Kadar waktu pemulihan antara setiap percubaan dan

29

ujian adalah sekurang-kurangnya 48 jam dan tidak melebihi lima hari. Nilai

kebolehpercayaan antara skor percubaan kedua dengan skor ujian sebenar diperoleh

melalui kaedah korelasi Pearson. Dapatan menunjukkan nilai kebolehpercayaan ialah r =

.82 (Lelaki = .79; perempuan = .75). Dalam kajian ini, Vincent et al. (1999) memilih

Ujian Lari/berjalan Sebatu sebagai pengukuran-kriteria.

Penyelidik mendapati kebanyakan sampel yang digunakan dalam kajian

kebolehpercayaan dan kesahan Ujian Lari/berjalan Sebatu dan Ujian PACER terdiri

daripada mereka yang berumur bawah 12 tahun dan melebihi 13 tahun. Hanya Leger et al.

(1988) yang menggunakan sampel yang berumur antara 6 hingga 16 tahun, manakala Liu

et al. (1992) melibatkan sampel yang berumur 12 hingga 15 tahun. Namun begitu tidak

pula dinyatakan bilangan sebenar sampel mengikut kategori umur. Oleh sebab itu,

penyelidik berpendapat amat perlu satu kajian dilakukan bagi melihat sejauhmana

kebolehpercayaan dan kesahan kedua-dua ujian ini terhadap sampel yang berumur 13

tahun sahaja. Kaedah uji dan ulang uji dipilih oleh pengkaji sebagai kaedah untuk

mendapatkan nilai kebolehpercayaan ujian, manakala pengukuran-kriteria dipilih untuk

mendapatkan nilai kesahan ujian.

2.3 Kajian mengenai pengukuran-kriteria dan Protokol Ujian Treadmill

Nichols, Morgan, Chabot, Sallis dan Calfas (2000) dalam satu kajian bertujuan

membandingkan nilai kesahan alat Accelerometer CSA (Computer Science & Application,

Inc.) sewaktu melakukan aktiviti di padang dan di makmal telah menjadikan VO2 max

yang diukur (measured VO2 max) sebagai pengukuran-kriteria. Tenaga yang digunakan

30

sewaktu melakukan kerja diukur dengan menggunakan kaedah kalorimetri tidak langsung

menggunakan Automated metabolic cart (SensorMedics Vmax 29).

Nichols et al. (2000) mengendalikan ujian ini dalam dua keadaan yang berbeza, satu

di makmal dan satu lagi ujian di padang. Bagi pengujian di makmal, aktiviti dibahagikan

kepada tiga bahagian iaitu aktiviti ringan, sederhana dan berat. Subjek yang dipakaikan

dengan alat Accelerometer dikehendaki berlari atau berjalan di atas Treadmill (Quinton

Instruments, IAIA) berdasarkan tiga kelajuan iaitu 3.2km/jam (darjah kecerunan = 0%),

6.4km/jam (darjah kecerunan = 0%), 6.4km/jam (darjah kecerunan = 5%), dan 9.7km/jam

(darjah kecerunan = 0%). Kelajuan ini dipilih kerana ia bersesuaian dengan tahap MET

untuk aktiviti fizikal ringan (2 hingga 3.9 METs), sederhana (4 hingga 6.9 METs) dan

berat (7 METs dan ke atas). Tugasan ini diberikan secara rawak. Data dipungut sebanyak

empat kali bagi setiap lima minit dengan rehat seminit antara setiap tugasan.

Bagi pengujian di padang pula, subjek juga dikehendaki memakai alat CSA dan

monitor kadar nadi sebagaimana prosedur di makmal. Subjek melakukan aktiviti

berdasarkan arahan yang diberikan oleh penguji secara rawak mengikut intensiti ringan,

sederhana dan berat. Seterusnya pada hari yang berlainan dalam minggu yang sama

subjek dikehendaki menjalani ujian di makmal bertujuan menentukan nilai VO2 max.

Nichols et al. (2000) menggunakan perisian SPSS (Statistical Package for Social

Science) versi 6.1 untuk menganalisis semua data yang dipungut. Keputusan kajian yang

diperoleh menunjukkan nilai koefisien korelasi intrakelas ialah .55, .89, .91, dan .73 pada

kelajuan 3.2km/jam (darjah kecerunan = 0%), 6.4km/jam (darjah kecerunan = 0%),

6.4km/jam (darjah kecerunan = 5%), dan 9.7km/jam (darjah kecerunan = 0%).

31

Liu et al. (1992) menggunakan alat SensorMedics 2900 (Metabolic Measurement

Cart) untuk mengumpul dan menganalisis data metabolik dalam kajiannya bagi

menentukan kesahan Ujian PACER. Alat untuk menganalisis gas oksigen dan karbon

dioksida dikalibrasi pada setiap permulaan ujian. Data metabolik dikira dan dicetak pada

kadar setiap 20 saat. Subjek diuji melalui ujian senaman berperingkat menggunakan

Treadmill. Bermula dengan fasa memanaskan badan, Treadmill ditetapkan pada kelajuan

4.8km/j (darjah kecerunan 0% selama dua minit), 6.4km/j (darjah kecerunan 2.5% selama

dua minit) dan 8.0km/j (darjah kecerunan 5% selama satu minit) bagi perempuan

manakala 9.6km/j (darjah kecerunan 5% selama satu minit bagi lelaki). Bagi fasa

seterusnya, kelajuan permulaan untuk protokol ini ialah 8km/j bagi perempuan dan

9.6km/j bagi subjek lelaki.

Alat Metabolic cart (SensorMedics 2900, Yorba Linda, CA) turut digunakan dalam

kajian oleh Pivarnik, James, Dwyer, Melissa, Lauderdale, dan Margaret (1996) dalam

menentukan kebolehpercayaan instrumen pengukuran tahap keupayaan aerobik (VO2

max) terhadap remaja perempuan yang berumur antara 10 hingga 16 tahun. Ketepatan

flow-meter diperiksa dengan menggunakan pam penyedut Kalibrasi 3-L pada setiap

permulaan sesi ujian. Ujian ini dilakukan sebanyak dua kali dengan waktu senggang

antara ujian ialah selama tujuh hari.

Pivarnik et al. (1996) menggunakan protokol Ujian Treadmill yang meningkat

kelajuannya setiap satu minit. Peringkat pertama bermula pada kelajuan 2.5 batu sejam

(darjah kecerunan 0%). Kelajuan meningkat 0.5 batu sejam setiap minit sehingga

kelajuan mencecah 6 batu sejam. Jika subjek berupaya meneruskan ujian, dengan

kelajuan yang kekal, darjah kecerunan dinaikkan 3% setiap minit. Sekiranya subjek tidak

32

mampu meneruskan ujian, mereka dibenarkan memegang handle dan kelajuan serta

darjah kecerunan akan diturunkan serta merta. Fasa ini dikenali dengan fasa penyejukan

badan.

Keputusan kajian menunjukkan nilai koefisien yang diperoleh melalui kaedah uji

dan ulang uji sangat tinggi (r = .90). Melalui kajian ini, Pivarnik (1996) merumuskan

bahawa pengukuran tahap keupayaan aerobik terhadap remaja perempuan boleh

dilaksanakan dengan menggunakan protokol ujian Treadmill.

George (1996) dalam usahanya membina protokol ujian maksimal Treadmill yang

boleh memberi nilai anggaran VO2 max yang tepat serta menyediakan format ujian yang

lebih sesuai berdasarkan individu, telah menjalankan kajian ke atas 106 orang subjek (52

orang lelaki; 54 orang perempuan) yang berumur antara 18 hingga 29 tahun. George

(1996) telah membandingkan protokol ujian yang diciptanya dengan protokol ujian

Treadmill-Bruce. George (1996) menyentuh mengenai perubahan intensiti dalam protokol

Treadmill-Bruce yang meningkat dengan cepat dari satu peringkat ke peringkat

seterusnya. Perubahan ini katanya membebankan subjek yang terdiri daripada individu

yang memiliki keupayaan fizikal yang berbeza. Tambah George (1996) lagi, perubahan

ini membuatkan sesetengah subjek akan berhenti melakukan ujian sebelum mencapai

tahap kelesuan sebenar.

Sehubungan itu, George (1996) telah membina sebuah protokol yang dikatakan

lebih individual. Dalam protokol ini, subjek dikehendaki berlari atau berjalan di atas

Treadmill (Model 24-72, Quinton, Inc., Seattle, WA). George (1996) telah menggunakan

alat Metabolic cart (Model 2900, SensorMedics, Inc., Yorba Linda CA) yang

disambungkan ke komputer bagi memperoleh nilai VO2 max.

33

Protokol ujian yang dibina oleh George (1996) ini dibahagikan kepada dua

peringkat. Jangkamasa untuk peringkat satu (fasa memanaskan badan) ialah enam minit.

Dalam masa tiga minit pertama subjek dikehendaki berjalan pada tahap kelajuan yang

dipilih sendiri (darjah kecerunan=5%), manakala tiga minit yang kedua subjek

mempunyai pilihan samada terus berjalan (kelajuan kekal, darjah kecerunan=5%) atau

berlari pada kelajuan yang sesuai. Seterusnya darjah kecerunan ditingkatkan sehingga

1.5% bagi setiap minit (kelajuan kekal) sehinggalah subjek tidak berupaya meneruskan

ujian.

Prosedur Cross-Validation digunakan untuk menentukan kestabilan ramalan

Relative VO2 max dan Absolute VO2 max. Walaupun keputusan ujian yang diperoleh

tinggi bagi kedua-dua kumpulan (Relative VO2 max = .96 dan .95 ; Absolute VO2 max =

.97), namun subjek yang terlibat dalam kajian ini ialah mereka yang berumur antara 18

hingga 29 tahun. Oleh itu, penyelidik berpendapat protokol yang dicipta oleh George

(1996) tidak sesuai dijalankan kepada subjek yang berumur 13 tahun. Selain itu,

kesukaran subjek untuk menetapkan kelajuan berasaskan kemampuan masing-masing

sedikit sebanyak akan mengganggu kelancaran perjalanan ujian terutamanya bagi mereka

yang tidak pernah menggunakan Treadmill atau individu yang jarang bersenam.

Ishee (2003) telah menggunakan seramai 101 orang pelajar kolej (54 orang lelaki;

47 orang perempuan) sebagai sampel dalam satu kajian untuk membina persamaan

matematik bagi ujian submaksimal daya tahan kardiovaskular. Dalam kajian ini, subjek

dikehendaki melakukan Ujian Lari/berjalan 1.5 batu dan ujian senaman berperingkat di

makmal. Model regresi VO2 max diperoleh berdasarkan data Ujian Lari/berjalan 1.5 batu.

Hasil daripada maklumat tersebut, Ishee (2003) telah membentuk persamaan matematik

34

untuk meramal VO2 max bagi Ujian Lari/berjalan 1.5 batu. Persamaan tersebut ialah VO2

max = 65.404 + 7.707 x Jantina (1=lelaki; 0=perempuan) – 0.159 x berat badan (kg) –

0.843 x masa larian 1.5 batu (minit). Nilai kesahan yang diperoleh bagi persamaan ini

ialah .81, manakala nilai kebolehpercayaan pula ialah .93.

Santo dan Golding (2003) meramal pengambilan oksigen maksimum daripada Ujian

Langkah 3-minit yang diubahsuai melalui kajian yang dilakukan terhadap 60 orang

subjek (27 orang subjek perempuan; 33 orang subjek lelaki). Subjek yang dipilih berumur

antara 18 hingga 55 tahun. Dalam ujian tersebut, ketinggian bangku diselaraskan

mengikut ketinggian subjek berdasarkan persamaan Hf = (.189)(Ih) untuk perempuan, dan

Hf = (.192)(Ih) untuk lelaki. Hf untuk ketinggian bangku dalam sentimeter dan Ih untuk

ketinggian subjek juga dalam sentimeter.

Pengambilan oksigen maksimum diukur secara terus menggunakan VacuMed CO2

and O2 Gas Analyzer Model 17520 dan 17500. Subjek dikehendaki berlari di atas

Treadmill (Model 24.72 Quinton Bothel WA). Walau bagaimanapun, Santo dan Golding

(2003) tidak menyatakan nama protokol yang digunakan oleh mereka dalam ujian ini.

Beekley, Brechue, deHoyos, Garzarella et al. (2004) menjalankan satu kajian bagi

menentukan kesahan ujian submaksimal Cycle Ergometer YMCA. Beekley et al. (2004)

menggunakan protokol Ujian Treadmill-Bruce sebagai pengukuran kriteria. Seramai 55

orang subjek lelaki dan 47 orang subjek perempuan yang berumur antara 20 hingga 54

tahun terlibat.

Kesemua subjek dikehendaki berlari di atas Treadmill Quinton 18.60 bagi

menentukan nilai VO2 max yang diukur. Pada hari ketiga ujian, subjek dikehendaki

menjalani ujian menggunakan Monark 818E Cycle Ergometer. Nilai koefisien korelasi

35

yang tinggi (r = .97) antara Ujian Cycle Ergometer dengan Ujian Treadmill-Bruce

menunjukkan ujian tersebut mempunyai kesahan yang tinggi.

Pengambilan oksigen maksimum (VO2 max) melalui ujian maksimal adalah

merupakan pengukuran yang sah untuk mengukur kecergasan kardiorespiratori (Thomas

dan Nelson, 1990). Namun begitu tiada satu pun protokol ujian yang mesti diikuti atau

dijadikan piawai dalam menentukan nilai VO2 max seseorang (Rowland, 1993). Walau

bagaimanapun kajian sebelum ini jelas menunjukkan Ujian Treadmill merupakan kaedah

yang paling wajar untuk menganggarkan tahap kecergasan aerobik kanak-kanak

(Paterson, Cunningham, dan Donner, 1981).

Berdasarkan kajian-kajian di atas, penyelidik memilih untuk menggunakan alat

SensorMedics Vmax29 bagi mengukur VO2 max sebagai pengukuran-kriteria. Mengenai

protokol ujian Treadmill pula, penyelidik memilih protokol Treadmill-Bruce kerana ia

merupakan protokol ujian yang popular, sesuai dengan semua peringkat umur,

menjimatkan masa dan mudah untuk dikelolakan berbanding protokol lain yang ada

(Baumgartner dan Jackson, 1999).

2.4 Kajian mengenai faktor yang mempengaruhi pengambilan VO2 max

Murray, Walker, Jackson, Morrow, Eldridge, dan Rainey, (1993) telah membuat kajian

terhadap 43 orang subjek lelaki dan 32 orang subjek perempuan yang berumur 14 hingga

17 tahun bagi melihat pengaruh jantina, berat badan, dan komposisi badan terhadap

jumlah pengambilan VO2 max. Melalui kajian tersebut Murray et al. (1993) mendapati

36

kesan jantina, berat dan lemak badan perlu diambil kira sekiranya nilai anggaran VO2

max yang tepat hendak diperoleh.

Dalam kajian lain, Bungum, Jackson, dan Weiller (1998) cuba menentukan

pengaruh BMI terhadap Ujian Lari/berjalan Sebatu. Keputusan yang diperoleh

menunjukkan terdapat perbezaan yang signifikan, F(1, 406) = 25.89, p < 0.0001 antara

lelaki dan perempuan. Ujian ANOVA untuk BMI pula menunjukkan hubungan linear

yang signifikan, F(1, 423) = 12.39 dengan peningkatan BMI selari dengan peningkatan

umur.

McInnis dan Balady (1999) dalam kajiannya bagi menentukan kesan komposisi

badan ke atas pengambilan oksigen sewaktu senaman Treadmill, telah melibatkan 14

orang atlet bina badan dan 14 orang atlet angkat berat. Peratus lemak badan dan berat

badan tanpa lemak kedua-dua kumpulan dilaporkan berbeza dengan signifikan.

Hasil kajian mendapati min VO2 max atlet bina badan lebih tinggi berbanding atlet

angkat berat. Perbezaan pengambilan oksigen bagi kedua-dua atlet meningkat selari

dengan peningkatan intensiti kerja. Menurut McInnis dan Balady (1999), kesan ini

mungkin juga berkaitan dengan faktor seperti pencapaian keadaan stabil yang berbeza,

pengaruh kadar metabolik dan faktor latihan.

2.5 Konseptual teoritis

Dua ciri penting dalam instrumen pengukuran dan pengujian adalah kebolehpercayaan

dan kesahan. Teori kebolehpercayaan melibatkan skor yang diperoleh oleh seseorang (x)

dan ia mengandungi dua komponen, iaitu skor sebenar (t) dan skor ralat (e).

37

Persamaannya ditulis sebagai x = t + e. Menurut Baumgartner (1999), persamaan

tersebut hanya merupakan formula teoritikal, kerana skor sebenar seseorang tidak pernah

diketahui.

Secara persamaan matematik, ia boleh digambarkan bahawa varian skor yang

diperoleh adalah bersamaan dengan varian skor sebenar ditambah dengan varian skor

ralat. Dari sudut hubungan kebolehpercayaan, ia memberi pengertian sebagai varian skor

sebenar dibahagi dengan varian skor yang diperoleh. Kebolehpercayaan = σσ 22 /et

Terdapat pelbagai kaedah untuk memperoleh nilai anggaran kebolehpercayaan.

Penyelidik memilih menggunakan kaedah uji dan ulang uji. Melalui kaedah ini, dua skor

diperoleh (skor x dan skor y) bagi setiap subjek. Sebagai contoh, skor x diperoleh melalui

ujian 1 manakala skor y daripada ujian 2. Nilai kebolehpercayaan diperoleh dengan

menggunakan koefisien korelasi Pearson Product-Moment bagi kedua-dua skor ujian

tersebut.

Berdasarkan Rajah 2.1, kesahan merangkumi dua komponen, iaitu relevan dan

kebolehpercayaan, dengan objektiviti sebagai komponen kepada kebolehpercayaan

(Baumgartner dan Jackson, 1999). Relevan yang merupakan komponen kesahan terdiri

daripada tiga jenis iaitu relevan berhubung isi kandungan, relevan berhubung kriteria, dan

relevan berhubung gagasan. Wood (1989) pula meletakkan kesahan sejajar di bawah

bukti berhubung-kriteria. Perkaitan ini digambarkan melalui klasifikasi bukti kesahan

ujian dalam Rajah 2.2. Penyelidik menggunakan kesahan sejajar untuk menentukan nilai

kesahan Ujian Lari/berjalan Sebatu dengan Ujian PACER.

38

Kebolehpercayaan

Objektiviti

Cubaan berulang

Relevan

Gagasan

Stabiliti Ketekalan intrinsik

Uji dan ulang Lojikal Setara Telahan

Berhubung- Isi kandungan

Berhubung-Gagasan

Berhubung -Kriteria

KESAHAN

Rajah 2.1 : Perhubungan relevan dan kebolehpercayaan dalam kesahan ujian Sumber : Baumgartner, T.A. & Jackson, A.S. (1999). Measurement for Evaluation

in Physical Education and Exercise Science (6th ed). USA: Mc-GrawHill.

39

KESAHAN UJIAN

BUKTI BERHUBUNG ISI KANDUNGAN

Kesahan rasional intrinsikKesahan logikal

Relevan isi kandungan

BUKTI BERHUBUNG

KONSTRUK Prosedur korelasi

Prosedur eksperimental Prosedur logikal

BUKTI BERHUBUNG KRITERIA

Rekabentuk kesahan sejajar Rekabentuk kesahan ramalan

Rajah 2.2 : Klasifikasi bukti kesahan ujian Sumber : Wood, T.M. (1989). The Changing Nature of Norm-Referenced Validity.

Dalam Safrit, M.J., & Wood, T.M. (Ed). Measurement Concepts in Physical Education and Exercise Science. (m/s 45-72). Champaign, Illinois, USA: Human Kinetics.

40

Kesahan sejajar ialah pengukuran korelasi ujian dengan kriteria yang telah

ditentukan (Ranjit Kumar, 1996). Menurut Burns (1994), kesahan sejajar dinilai

berdasarkan kualiti sesebuah instrumen berbanding dengan penilaian kedua yang telah

dipersetujui. Dalam kajian ini, penyelidik memilih Ujian Treadmill sebagai pengukuran

kriteria.

Dalam kajian kesahan sejajar, skor dari ujian 1 dan skor dari ujian 2 (ujian-kriteria)

diperoleh pada masa yang sama dengan tujuan untuk meningkatkan keberkesanan

diagnosis ujian bagi mengesan corak tingkahlaku atau untuk menilai kesesuaian bagi

menggantikan ujian-kriteria yang memakan masa, membebankan dan menelan kos yang

mahal (Messick, 1980).

Menilai kesahan sejajar melibatkan pembinaan ujian di padang, memilih

pengukuran-kriteria yang tepat, mentadbir kedua-dua ujian kepada sampel yang besar

daripada sebuah populasi, dan mengira koefisien kesahan (rxy) melalui korelasi skor di

padang dengan skor pengukuran-kriteria (Wood, 1989).

2.6 Kesimpulan

Berdasarkan kajian lampau, boleh dirumuskan bahawa penyelidikan mengenai Ujian

Lari/berjalan Sebatu dan Ujian PACER tidak banyak dijalankan luar negara, bahkan tidak

terdapat satu pun laporan mengenai kebolehpercayaan dan kesahan kedua-dua ujian

tersebut di negara ini. Selain itu, kajian sebelum ini juga membantu penyelidik

memperoleh idea untuk memilih kaedah serta instrumen kajian. Artikel-artikel dan jurnal

yang dibincangkan juga dijadikan sebagai asas bagi penyelidik untuk menentukan

objektif serta kerangka bagi membina hipotesis kajian ini.

BAB 3

METODOLOGI

3.1 Pengenalan

Penyelidikan adalah merupakan satu proses untuk mengumpul, menganalisis dan

menterjemahkan maklumat atau dapatan bagi menjawab persoalan kajian (Wiersma,

1986). Gay (1987) menyatakan bahawa metodologi kajian memberi penjelasan mengenai

prosedur pengumpulan data dan instrumentasi kajian. Dalam lain perkataan, ia membantu

memudahkan penyelidik menganalisis data dengan lebih tepat di samping mencapai

matlamat dan objektif kajian. Bagi mendapatkan keputusan yang tidak cenderung kepada

sebelah pihak, adalah amat mustahak metodologi kajian direka dengan tepat dan

didokumentasikan dengan teliti. Sehubungan itu, aspek-aspek yang akan dibincangkan

dalam bab ini ialah rekabentuk kajian, kerangka konseptual, instrumen dan prosedur

kajian, kebolehpercayaan dan kesahan kajian, populasi dan sampel, prosedur

pengumpulan data serta penganalisisan data.

42

3.2 Rekabentuk kajian

Kaedah yang digunakan dalam kajian ini adalah kaedah pre-eksperimental. Kajian ini

menggunakan reka bentuk One-off Case Study. Menurut Scott dan Usher (2000), dalam

rekabentuk ini, sesuatu kumpulan yang hendak diuji itu didedahkan dengan satu bentuk

halangan dan seterusnya diuji. Rekabentuk ini boleh digambarkan melalui rajah 3.1 di

bawah:-

Kumpulan Eksperimental Proses pemantauan atau pengukuran

Rajah 3.1 : Rekabentuk One-off case study

Sumber : Scott, D. & Usher, R. (2000). Researching Education. Data, Methods and Theory in Educational Enquiry. London: Continuum.

Bagi mencapai objektif penyelidikan ini, hipotesis kajian dibahagikan kepada dua

bahagian sebagaimana di bawah:-

1. Melihat hubungan antara dua pemboleh ubah serta hubungan kedua

pembolehubah tersebut dengan pengukuran kriteria.

2. Membandingkan min dua pembolehubah yang dikaji.

Penyelidik menggunakan statistik inferensi melalui kaedah korelasi untuk

menjawab hipotesis dalam bahagian satu. Data yang diperoleh melalui Ujian-ujian

Lari/berjalan Sebatu, PACER, dan Treadmill-Bruce dianalisis menggunakan kaedah

korelasi Pearson Product-Moment. Seterusnya, penyelidik menggunakan Ujian-t, bagi

menjawab hipotesis-hipotesis dalam bahagian kedua.

43

3.3 Kerangka Konseptual

Rajah 4 menunjukkan kerangka konseptual yang digunakan oleh penyelidik dalam kajian

ini. Skor bagi ujian kecergasan kardiorespiratori diperoleh melalui tiga jenis ujian iaitu

Ujian Lari/berjalan Sebatu, Ujian PACER, dan Ujian Treadmill-Bruce. Ujian Senaman

Berperingkat melalui Protokol Ujian Treadmill-Bruce bertujuan mencari nilai VO2 max

yang diukur untuk dijadikan sebagai pengukuran kriteria. Ketiga-tiga ujian ini saling

berkaitan kerana kesemuanya bertujuan mengukur keupayaan aerobik.

Dalam menentukan kebolehpercayaan ujian pula, penyelidik memilih menggunakan

kaedah uji dan ulang uji bagi Ujian Lari/berjalan Sebatu dan Ujian PACER. Analisis

menggunakan korelasi Pearson antara siri ujian pertama dan ujian kedua akan

menentukan nilai kebolehpercayaan ujian ini. Bagi memperoleh kesahan ujian pula,

penyelidik menggunakan rekabentuk Kesahan Sejajar. Secara logiknya, sesuatu skor ujian

itu dijangkakan mempunyai korelasi yang tinggi dengan ujian lain yang mengukur

perkara yang sama (Wood, 1987). Nilai korelasi antara kedua-dua skor Ujian

Lari/berjalan Sebatu dan Ujian PACER dengan VO2 max yang diukur akan memberi nilai

kesahan ujian tersebut. Dalam melaksanakan kesemua ujian ini, pembolehubah demografi

responden dimasukkan bagi melihat sejauhmana ia memberi kesan kepada keputusan

kajian ini. Pembolehubah tersebut ialah jantina, bangsa, sekolah, berat, tinggi, dan indeks

jisim badan.

44

KEBOLEHPERCAYAAN

PACER

VO2 MAX

LARI/BERJALAN SEBATU

KESAHAN

KECERGASAN

KARDIO-RESPIRATORI

DEMOGRAFI RESPONDEN

Jantina

Berat

Tinggi

BMI

Rajah 3.2 : Kerangka konseptual bagi Kebolehpercayaan dan Kesahan Ujian Lari/berjalan Sebatu dan Ujian PACER.

3.4 Pembolehubah Kajian

Pembolehubah yang digunakan oleh penyelidik dalam kajian ini dibahagikan kepada dua

iaitu:

3.4.1 Pembolehubah bersandar

45

Pembolehubah bersandar dalam kajian ini ialah prestasi keupayaan aerobik yang

diperoleh melalui pengukuran Ujian Lari/berjalan Sebatu, Ujian PACER, dan

Ujian Treadmill-Bruce.

3.4.2 Pembolehubah tak bersandar

Pembolehubah tak bersandar dalam kajian ini ialah jantina, bangsa, sekolah, berat,

tinggi, indeks jisim badan, pelajar 13 tahun sekolah menengah daerah Hulu

Selangor, Ujian Lari/berjalan Sebatu, Ujian PACER, dan Ujian Treadmill-Bruce.

3.5 Instrumen kajian

Bagi mendapatkan nilai keupayaan aerobik, subjek diuji melalui 2 jenis keadaan ujian,

iaitu ujian di padang dan ujian di makmal. Bagi ujian di padang, iaitu Ujian Lari/berjalan

Sebatu dan Ujian PACER, ia adalah berdasarkan bateri ujian yang digunakan oleh The

Prudential FITNESSGRAM (Baumgartner dan Jackson, 1999). Manakala ujian di

makmal, ia adalah berdasarkan Protokol Ujian Treadmill-Bruce. Menurut Baumgartner

(1999), protokol ujian ini adalah antara yang popular dan sering digunakan untuk

mengukur kecergasan kardiorespiratori. Keseluruhan tiga jenis ujian mengambil masa

selama sepuluh hari.

3.5.1 Prosedur am ujian di padang

1. Pengujian dijalankan oleh tiga orang guru Pendidikan Jasmani dengan

dibantu oleh dua orang pembantu terlatih bagi setiap sekolah yang dipilih.

46

2. Perjumpaan kesemua guru Pendidikan Jasmani dan pembantu yang terlibat

diadakan tiga hari sebelum hari pengujian bagi merancang dan

menyelaraskan prosedur pentadbiran dan pemarkahan ujian.

3. Kesemua subjek diberi taklimat dan arahan yang sama mengenai tujuan

dan matlamat penilaian kecergasan sehari sebelum ujian.

4. Subjek yang mempunyai masalah kesihatan dan boleh mengganggu

perjalanan dan keputusan kajian tidak dibenarkan menyertai kajian ini.

5. Hanya subjek yang mendapat kebenaran ibu / bapa / penjaga sahaja yang

dibenarkan menyertai ujian.

6. Subjek diberi larian percubaan seminggu sebelum ujian kebolehpercayaan

dijalankan. Pendedahan teknik larian yang betul diberikan sewaktu larian

percubaan ini.

7. Bagi melaksanakan kaedah uji dan ulang uji, ujian pertama dan ujian

kedua bagi kedua jenis ujian akan dijalankan dalam jarak masa senggang

selama tiga hari.

8. Kedua-dua ujian di padang ini dijalankan di atas padang yang sama.

3.5.1.1 Pentadbiran Ujian Lari/berjalan Sebatu.

Kajian ini bertujuan mengukur tahap kecergasan kardiorespiratori

subjek. Ia dijalankan di atas padang yang mempunyai trek olahraga

berukuran 400 meter.

Pengurusan kelas:

47

1. Menggunakan dua orang pembantu terlatih untuk mencatat skor

dan bilangan pusingan. Bilangan pusingan ditentukan dengan

memberikan getah kepada subjek sebagai penanda. Subjek

memakai getah tersebut di lengan) kepada subjek. Larian

dikatakan sempurna atau cukup empat pusingan sekiranya

subjek mempunyai bilangan getah yang mencukupi.

2. Subjek dibahagikan kepada dua kumpulan. Kumpulan pertama

berlari, manakala kumpulan kedua mencatat masa.

3. Setiap subjek dikehendaki melakukan aktiviti memanaskan

badan yang secukupnya sebelum menjalani ujian.

4. Sebaik sahaja bersedia, subjek berdiri di belakang garisan

permulaan. Subjek mulakan larian apabila isyarat ‘sedia, mula’

diberikan oleh penguji.

5. Kumpulan pembantu berdiri di tepi padang untuk memberi

getah penanda kepada pasangannya.

6. Pembacaan catatan masa dibaca oleh penguji dengan jelas

sebaik sahaja subjek sampai ke garisan penamat. Pasangan

pelari dari kumpulan kedua mendapatkan catatan tersebut dan

sampaikan kepada pencatat untuk dimasukkan ke dalam borang

catatan.

7. Subjek dikehendaki melakukan aktiviti kelonggaran dan

menyejukkan badan setelah selesai menjalankan ujian.

8. Ujian dijalankan bermula jam 8.30 pagi.

49

3.5.1.2 Pentadbiran Ujian PACER.

Pengujian hendaklah dijalankan di atas padang yang sama dengan yang

digunakan untuk Ujian Lari/berjalan Sebatu. Faktor keselamatan

seperti padang yang licin, tidak rata dan berlubang harus dipentingkan.

Pengurusan kelas:

1. Menggunakan seorang pembantu terlatih untuk mencatat skor.

2. Subjek dibahagikan kepada dua kumpulan. Kumpulan

pembantu menolong mencatat bilangan pusingan yang dicapai

oleh pasangannya dalam borang yang disediakan.

3. Hanya 15 hingga 20 sahaja yang dibenarkan berlari pada setiap

sesi ujian. Untuk keselesaan dan menghindarkan gangguan

sewaktu larian, jarak antara subjek ditetapkan sekurang-kurang

satu meter.

4. Bagi menentukan ketepatan masa, pita kaset yang digunakan

hendaklah dikalibrasikan melalui Ujian Jeda Seminit yang

disediakan di permulaan pita kaset.

5. Jika timing bunyi bip dari pita kaset tersebut tidak menepati

masa, pita kaset tersebut hendaklah ditukar dengan yang lain.

6. Penguji hendaklah memastikan suara dari perakam kaset

tersebut kuat dan boleh didengar oleh semua subjek.

7. Selepas memanaskan badan, subjek yang bersedia dikehendaki

berdiri di belakang garisan permulaan.

50

8. Larian bermula sebaik sahaja arahan ‘begin’ selepas countdown

5, 4, 3, 2, 1, kedengaran.

9. Subjek dikira terkeluar daripada ujian sekiranya tidak sampai

ke garisan sebelum bip berbunyi, dua kali berturut-turut.

10. Skor dicatat dalam kiraan lap (ulangan).


menyejukkan badan setelah selesai menjalankan ujian.

12. Ujian dijalankan bermula jam 8.30 pagi.

3.5.2 Prosedur am ujian di makmal.

Ujian ini dijalankan di dalam Makmal Anatomi Jabatan Pendidikan Sains

Sukan, Universiti Pendidikan Sultan Idris, Tanjong Malim. Seramai 30

orang subjek terlibat untuk ujian yang dijalankan selama enam hari. Oleh

sebab ujian tersebut memakan masa yang lama, penyelidik menetapkan

hanya lima orang subjek diuji untuk setiap hari yang mengambil masa

lebih kurang tiga jam. Terdapat hanya satu sesi sehari, iaitu bermula dari

jam 8.30 hingga 11.30 pagi. Pembahagian subjek berdasarkan hari boleh

dirujuk melalui Jadual 3.1 di muka surat 50.

51

Jadual 3.1 Pembahagian subjek mengikut hari pengujian di makmal

Hari Bilangan subjek

Pertama 5

Kedua 5

Ketiga 5

Keempat 5

Kelima 5

Keenam 5

Jumlah 30

Masa : 8.30 hingga 11.30 pagi

3.5.2.1 Pentadbiran Ujian Treadmill-Bruce:

1. Kalibrasi hendaklah dilakukan terhadap alat SensorMedics untuk

menentukan ketepatan pengukuran VO2 max setiap kali sebelum

subjek melakukan ujian.

2. Ukuran tinggi dan berat setiap subjek diambil bagi mendapatkan

nilai indeks jisim badan sebelum ujian dimulakan.

3. Subjek dikehendaki melakukan aktiviti memanaskan badan

secukupnya sebelum menjalani ujian.

52

4. Subjek diberi taklimat dan arahan yang merangkumi aspek-aspek

keselamatan dan kebersihan serta prosedur menggunakan

Treadmill melalui Protokol ujian Treadmill-Bruce.

5. Subjek diberi peluang untuk berjalan atau berlari bagi

membiasakan diri dengan alat Treadmill.

6. Melalui protokol Ujian Treadmill-Bruce, subjek dikehendaki

berlari pada empat fasa, iaitu

a. Fasa berjalan.

Terdapat dua peringkat iaitu Peringkat 1 (0 hingga 3.00 minit

pada kelajuan 2.7 km/jam, tahap kecerunan 10%. Peringkat 2

(3.00 hingga 6.00 minit) pada kelajuan 4.0 km/jam, tahap

kecerunan 12%.

b. Fasa Joging / berjalan.

Kelajuan pada peringkat ketiga (6.00 hingga 9.00 minit) pula

ialah 5.5 km/jam, kecerunan 14% manakala peringkat

keempat (9.00 hingga 12.0 minit) ialah 6.8 km/jam dan

kecerunan 16%.

c. Fasa berlari.

Terdapat tiga peringkat dalam fasa ini. Peringkat kelima

(12.00 hingga 15.00 minit) kelajuan 8.0 km/jam, kecerunan

18%. Peringkat keenam (15.00 hingga 18.00 minit) kelajuan

tetap 8.0 km/jam, Cuma kecerunan bertambah ke 20%.

53

Manakala peringkat ketujuh (18.00 hingga 21.00) kelajuan

9.7 km/jam, kecerunan 22%.

d. Fasa pemulihan.

Subjek dikehendaki berlari atau berjalan pada kelajuan 4.0

km/jam pada kecerunan 12%. Subjek akan berlari sehingga

mencapai tahap kelesuan. Subjek dibenarkan memegang

handle Treadmill apabila tidak boleh meneruskan ujian

7. Sewaktu ujian dijalankan, subjek diberi arahan lisan sebagai

motivasi untuk meneruskan ujian sehingga mencapai tahap

kelesuan.

8. Data dipungut dan diproses secara automatik oleh komputer

menerusi perisian Vmax. Nilai VO2 max yang diukur dan terus

dimasukkan ke dalam borang catatan untuk diproses melalui

perisian SPSS versi 11.5 pula.


menyejukkan badan setelah selesai menjalani ujian.

3.6 Populasi dan Sampel Kajian

3.6.1 Populasi kajian

Populasi kajian terdiri daripada pelajar tingkatan satu sekolah menengah di daerah

Hulu Selangor. Tiga buah sekolah telah dipilih daripada 13 buah sekolah

menengah yang ada dengan jumlah keseluruhan pelajar tingkatan satu ialah 3001

54

orang. Antara faktor sekolah ini dipilih ialah kerana terdapatnya kemudahan

padang yang mempunyai trek olahraga berukuran 400 meter serta mempunyai

kepakaran untuk mentadbir dan menguruskan ujian ini.

Satu perkara yang perlu dipertimbangkan dalam melaksanakan penyelidikan

ialah etika penyelidik dan hak individu yang menjadi subjek kajian. Menurut

Baumgartner, Strong dan Hensley (2002) salah satu aspek penting dalam etika

penyelidikan ialah confidentiality atau kerahsiaan. Kerahsiaan merujuk kepada

keupayaan mengaitkan sesuatu maklumat atau data dengan identiti seseorang.

Sehubungan itu, nama-nama sekolah yang terlibat dalam kajian ini hanya

dikodkan sebagai Sekolah A, Sekolah B, dan Sekolah C.

3.6.2 Strategi persampelan

Penyelidik menggunakan strategi persampelan rawak berlapis (stratified

sampling) berdasarkan pembahagian menurut sekolah dan jantina. Melalui kaedah

ini, penyelidik menetapkan seramai 30 orang subjek bagi setiap sekolah,

menjadikan bilangan keseluruhan ialah seramai 90 orang. Bagi jantina pula,

penyelidik menetapkan 15 orang subjek lelaki dan 15 orang subjek perempuan.

Menurut Baumgartner (1989) bilangan subjek antara 30 hingga 50 orang sudah

memadai untuk menguji kebolehpercayaan sesuatu ujian. Kenyataan ini juga

disokong oleh Morrow dan Jackson (1993) yang melaporkan bahawa bilangan

minimum untuk kajian kebolehpercayaan ialah seramai 30 orang.

55

3.6.3 Sampel kajian

Bilangan sampel kajian dibahagikan kepada dua iaitu sampel kajian di padang dan

sampel kajian di makmal. Jadual 3.2 menunjukkan bilangan sampel untuk ujian di

padang yang dipilih berdasarkan rawak mudah. Bilangan sampel berdasarkan

sekolah dan jantina ditunjukkan dalam jadual tersebut.

Jadual 3.2

Bilangan saiz sampel ujian di padang berdasarkan sekolah dan jantina

JANTINA Sekolah A Sekolah B Sekolah C JUMLAH

Lelaki 15 15 15 45

Perempuan 15 15 15 45

JUMLAH 30 30 30 90

n=90

Bagi ujian di makmal, seramai 30 orang sampel dipilih daripada 90 orang subjek

asal berdasarkan rawak mudah. Pembahagian sampel berdasarkan sekolah dan jantina

adalah sebagaimana yang ditunjukkan dalam Jadual 3.3.

Jadual 3.3 Bilangan saiz sampel ujian di makmal berdasarkan sekolah dan jantina

JANTINA Sekolah A Sekolah B Sekolah C JUMLAH

Lelaki 5 5 5 15

Perempuan 5 5 5 15

JUMLAH 10 10 10 30

n=30

56

3.7 Prosedur pengumpulan data

Pengujian dimulakan dengan ujian di padang. Minggu pertama (minggu orientasi) adalah

minggu pengenalan kedua-dua ujian kepada semua subjek. Minggu Orientasi bertujuan

untuk mendedahkan subjek tentang ujian ini dan membolehkan mereka membiasakan diri

supaya ujian sebenar dapat dilaksanakan dengan lancar. Subjek diuji dengan Ujian

Lari/berjalan Sebatu dan Ujian PACER di sekolah masing-masing dan diselia oleh guru

Pendidikan Jasmani yang terlatih. Setiap ujian dijalankan pada jarak masa selang tiga

hari. Keseluruhan ujian di padang mengambil masa tiga minggu. Pada minggu ketiga

hanya subjek yang terpilih sahaja yang menjalani ujian di makmal. Kesemua ujian ini

dijalankan dalam bulan Januari dan Februari 2005.

Jadual 3.4

Prosedur pengumpulan data

MINGGU

1

MINGGU

2

MINGGU

3 MINGGU

ORIENTASI Hari Pertama Hari ke-5 Hari ke-9 Hari ke-13 Hari ke-15 hingga ke-

20

Pengenalan dan percubaan Ujian Lari /berjalan sebatu dan Ujian PACER

Ujian 1

Ujian Lari/ berjalan Sebatu

Ujian 2

(Uji dan ulang uji)

Ujian Lari/

berjalan Sebatu

Ujian 1

Ujian PACER

Ujian 2

(Uji dan ulang uji)

Ujian PACER

Ujian Makmal

Ujian Treadmill-Bruce

Jumlah (n) 90 90 90 90 30

57

3.8 Penganalisisan data

Data yang dipungut dianalisis, diterjemah dan dipersembahkan bagi menjawab hipotesis

kajian. Penganalisisan pelbagai jenis hubungan boleh dilakukan melalui pelbagai teknik

yang tepat dan sesuai. Pemilihan jenis ujian statistik ditentukan melalui rekabentuk kajian

dan skala pengukuran (Gay, 1992).

Data yang dipungut melalui pengujian ini melibatkan tiga jenis skala. Skal nominal

untuk sekolah, bangsa dan jantina, skala nisbah untuk tinggi, berat, dan indeks jisim

badan, manakala skala jeda untuk skor keupayaan aerobik yang diperoleh melalui Ujian

Lari/berjalan Sebatu, Ujian PACER, dan Ujian Treadmill-Bruce. Kesemua data yang

diperoleh diproses menggunakan perisian SPSS Versi 11.5 (Statistical Package for Social

Science). Data dipersembahkan menerusi dua prosedur statistik yang biasa digunakan

iaitu analisis deskriptif dan analisis inferensi.

3.9 Analisis deskriptif

Prosedur Descriptive Statistic dan Frequencies melalui pengaturcaraan SPSS digunakan

untuk mengira dan menterjemahkan data secara deskriptif. Dapatan ini membolehkan

penyelidik menggambarkan secara kekerapan, peratusan, min, dan sisihan piawai

pembolehubah demografi yang ada iaitu jantina, bangsa, tinggi, berat dan indeks jisim

badan.

58

3.10 Analisis inferensi

Dalam prosedur analisis inferensi, sesuatu data itu diuji nilai signifikannya pada satu

tahap keertian yang ditetapkan (p<0.05). Bagi mengurangkan risiko melakukan Ralat

jenis I dan Ralat jenis II, Cohen dan Cohen’s (1975) mencadangkan nilai ’α’ yang

digunakan ialah 0.05. Bagi menguji hipotesis nol dalam kajian ini, penyelidik

menggunakan dua jenis ujian iaitu korelasi Pearson dan Ujian-t.

Analisis menggunakan korelasi Pearson bertujuan melihat hubungan dua

pembolehubah dalam hipotesis nol pertama (Ho1), hipotesisi nol kedua (Ho2), hipotesis nol

ketiga (Ho3), hipotesis nol keempat (Ho4), hipotesis nol kelima (Ho5), dan hipotesis nol

keenam (Ho6). Nilai koefisien korelasi r yang diperoleh daripada analisis dinilai

signifikannya dengan nilai kritikal r pada α = 0.05. Bagi menentukan nilai kesahan,

pekali yang ditetapkan adalah 0.50 (Ahmad Hashim, 2004). Analisis korelasi yang

digunakan untuk menguji hipotesis nol pertama (Ho1) adalah untuk melihat hubungan

antara skor ujian pertama dan skor ujian kedua Ujian Lari/berjalan Sebatu. Ujian ini akan

menentukan nilai kebolehpercayaan Ujian Lari/berjalan Sebatu. Hipotesis nol kedua (Ho2)

pula melihat hubungan antara skor ujian pertama Ujian PACER dengan skor ujian kedua

Ujian PACER. Ujian ini adalah untuk menentukan kebolehpercayaan Ujian PACER.

Hipotesis nol ketiga (Ho3) adalah bertujuan melihat hubungan antara Ujian Lari/berjalan

Sebatu dengan nilai VO2 max yang diukur di dalam makmal. Nilai hubungan yang

diperoleh menentukan nilai kesahan Ujian Lari/berjalan Sebatu. Analisis korelasi yang

digunakan untuk menguji hipotesis nol keempat (Ho4) adalah untuk melihat hubungan

antara Ujian PACER dengan nilai VO2 max yang diukur. Keputusan ujian ini akan

59

menentukan nilai kesahan Ujian PACER untuk digunakan bagi mengukur kecergasan

kardiorespiratori.

Hipotesis nol kelima (Ho5) adalah bertujuan melihat hubungan antara ramalan VO2

max Ujian Lari/berjalan Sebatu dengan nilai VO2 max yang diukur di dalam makmal.

Nilai hubungan yang diperoleh menentukan sejauhmana hubungan ramalan VO2 max

Ujian Lari/berjalan Sebatu dengan VO2 max yang diperoleh melalui pengukuran di

makmal.

Hipotesis nol keenam (Ho6) bertujuan melihat hubungan antara ramalan VO2 max

Ujian PACER dengan nilai VO2 max yang diukur di dalam makmal. Nilai hubungan yang

diperoleh menentukan sejauhmana hubungan ramalan VO2 max Ujian PACER dengan

VO2 max yang diperoleh melalui pengukuran di makmal.

Ujian-t digunakan bagi menguji hipotesis nol ketujuh (Ho7), hipotesis nol kelapan

(Ho8), dan hipotesis nol kesembilan (Ho9). Hipotesis nol tersebut bertujuan menentukan

perbezaan dua pembolehubah. Nilai ‘t’ yang dicari diperoleh dan dinilai dengan nilai ‘t’

kritikal bagi menolak atau menerima hipotesis nol. Hipotesis nol ketujuh (Ho7) menguji

perbezaan antara ramalan VO2 max Ujian Lari/berjalan Sebatu dengan ramalan VO2 max

Ujian PACER. Melalui pengujian ini, dapat menentukan perbezaan nilai VO2 max yang

diramal kedua-dua ujian. hipotesis nol kelapan (Ho8) dan hipotesis nol kesembilan (Ho9)

melihat perbezaan ramalan VO2 max Ujian Lari/berjalan Sebatu dan ramalan VO2 max

Ujian PACER dengan VO2 max yang diukur. Keputusan kajian dapat menentukan

perbandingan perbezaan ramalan VO2 max kedua-dua ujian dengan VO2 max yang

diukur.

60

Jadual 3.5 Penganalisisan Data

Bil Hipotesis Kajian Pembolehubah bebas

Pembolehubah Bersandar Statistik

Ho1

Tidak terdapat hubungan yang signifikan antara ujian pertama dan ujian kedua Lari/berjalan Sebatu di kalangan pelajar tingkatan satu sekolah menengah daerah Hulu Selangor.

Ujian Lari/berjalan Sebatu Pelajar tingkatan satu sekolah menengah daerah Hulu Selangor

Skor Ujian Lari/berjalan Sebatu Pertama Skor Ujian Lari/berjalan Sebatu Kedua

Korelasi Pearson

Ho2

Tidak terdapat hubungan yang signifikan antara ujian pertama dan kedua PACER di kalangan pelajar tingkatan satu sekolah menengah daerah Hulu Selangor.

Ujian PACER Pelajar tingkatan satu sekolah menengah daerah Hulu Selangor

Skor PACER Pertama Skor PACER Kedua

Korelasi Pearson

Ho3

Tidak terdapat hubungan yang signifikan antara Ujian Lari/berjalan Sebatu dengan Ujian Treadmill-Bruce pelajar tingkatan satu sekolah menengah daerah Hulu Selangor

Ujian Lari/berjalan Sebatu, Ujian Treadmill-Bruce Pelajar tingkatan satu sekolah menengah daerah Hulu Selangor

Skor Ujian Lari/berjalan Sebatu Skor Ujian Treadmill-Bruce

Korelasi Pearson

61

Ho4

Tidak terdapat hubungan yang signifikan antara Ujian PACER dengan Ujian Treadmill-Bruce di kalangan pelajar tingkatan satu sekolah menengah daerah Hulu Selangor

Ujian PACER Ujian Treadmill-Bruce Pelajar tingkatan satu sekolah menengah daerah Hulu Selangor

Skor Ujian PACER Skor Ujian Treadmill-Bruce

Korelasi Pearson

Ho5

Tidak terdapat hubungan yang signifikan antara ramalan VO2 max Ujian Lari/berjalan Sebatu dengan VO2 max yang diukur di kalangan pelajar tingkatan satu sekolah menengah daerah Hulu Selangor

Ujian Lari/berjalan Sebatu Ujian Treadmill-Bruce Pelajar tingkatan satu sekolah menengah daerah Hulu Selangor


Korelasi Pearson

Ho6

Tidak terdapat hubungan yang signifikan antara ramalan VO2 max Ujian PACER dengan VO2 max yang diukur di kalangan pelajar tingkatan satu sekolah menengah daerah Hulu Selangor



Korelasi Pearson

62

Ho7

Tidak terdapat perbezaan yang signifikan antara ramalan VO2 max Ujian Lari/berjalan Sebatu dengan ramalan VO2 max Ujian PACER pelajar tingkatan satu sekolah menengah daerah Hulu Selangor

Ujian Lari/berjalan Sebatu, Ujian PACER, Pelajar tingkatan satu sekolah menengah daerah Hulu Selangor

Skor Ujian Lari/berjalan Sebatu SkorUjian PACER

Ujian-t

Ho8

Tidak terdapat perbezaan yang signifikan antara ramalan VO2 max Ujian Lari/berjalan Sebatu dengan tahap VO2 max yang diukur di kalangan pelajar tingkatan satu sekolah menengah daerah Hulu Selangor

Ujian Lari/berjalan Sebatu Ujian Treadmill-Bruce Pelajar tingkatan satu sekolah menengah daerah Hulu Selangor


Ujian-t

Ho9

Tidak terdapat perbezaan yang signifikan antara ramalan VO2 max Ujian PACER dengan tahap VO2 max yang diukur di kalangan pelajar tingkatan satu sekolah menengah daerah Hulu Selangor



Ujian-t

BAB 4

ANALISIS DATA

Bab ini melaporkan dapatan analisis data yang dijalankan. Ia dibahagikan kepada dua

bahagian. Bahagian pertama membentangkan laporan mengenai demografi responden

manakala bahagian kedua pula ialah laporan bagi menjawab hipotesis kajian. Dalam

bahagian pertama, jadual 4.1 hingga 4.4 adalah pembentangan laporan analisis demografi

responden yang merangkumi sekolah, jantina, bangsa, tinggi, berat, dan BMI. Jadual 4.5

dan 4.6 ialah pembentangan maklumat deskriptif mengenai Ujian Lari/berjalan Sebatu,

Ujian PACER dan Ujian Treadmill-Bruce. Statistik secara frekuensi digunakan bagi

mendapatkan nilai kekerapan dan peratusan maklumat ini, manakala bagi menjawab

hipotesis kajian (Jadual 4.7 hingga 4.15), statistik inferensi melalui Ujian korelasi Pearson

dan Ujian-t digunakan.

63

Jadual 4.1 Bilangan responden berdasarkan sekolah

Sekolah Kekerapan Peratus

Sekolah Menengah Kebangsaan A 30 33.3

Sekolah Menengah Kebangsaan B 30 33.3

Sekolah Menengah Kebangsaan C 30 33.3

Jumlah 90 100.0

Jadual 4.1 menunjukkan bilangan responden berdasarkan sekolah. Analisis

menunjukkan 90 orang (100.0%) responden keseluruhannya dengan masing-masing 30

orang (33.3%) dari Sekolah Menengah Kebangsaan A, Sekolah Menengah Kebangsaan

B, dan Sekolah Menengah Kebangsaan C.

Jadual 4.2 Bilangan responden berdasarkan jantina

Jantina Kekerapan Peratus

Lelaki 45 50.0

Perempuan 45 50.0

Jumlah 90 100.0

Jadual 4.2 menunjukkan bilangan responden berdasarkan jantina. Analisis

menunjukkan seramai 45 orang (50.0%) terdiri daripada pelajar lelaki dan 45 orang

(50.0%) ialah pelajar perempuan.

64

Jadual 4.3 Bilangan responden berdasarkan bangsa

Bangsa Kekerapan Peratus

Melayu 65 72.2

Cina 9 10.0

India 14 15.6

Lain-lain 2 2.2

Jumlah 90 100.0

Jadual 4.3 menunjukkan bilangan responden berdasarkan bangsa. Analisis

menunjukkan seramai 65 orang (72.2%) ialah responden Melayu, manakala 14 orang

(15.6%) adalah daripada kaum India. Selainnya seramai 9 orang (10.0%) Cina dan hanya

2 orang (2.2%) dari kaum lain.

Jadual 4.4 Maklumat deskriptif mengenai tinggi, berat dan BMI

Lelaki Perempuan Keseluruhan

Pembolehubah Min

(SP)

Min

(SP)

Min

(SP)

Tinggi (Meter) 1.53

(0.10)

1.51

(0.06)

1.52

(0.08)

Berat (Kilogram) 45.87

(13.13)

47.29

(12.54)

46.58

(12.79)

Indeks Jisim Badan (Kg/m2) 19.36

(4.10)

20.50

(5.02)

19.93

(4.60)

(Nota : SP = Sisihan Piawai)

65

Jadual 4.4 menunjukkan maklumat deskriptif mengenai tinggi, berat, dan indeks

jisim badan. Analisis menunjukkan min bagi tinggi keseluruhan adalah 1.52 meter

(SP=0.08). Min bagi berat pula ialah 46.58 kilogram (SP=12.79) manakala min indeks

jisim badan ialah 19.93 kg/m2 (SP=4.60). Bagi reponden lelaki min tinggi ialah 1.53

meter (SP-0.10), berat ialah 45.87 kilogram (SP=13.13) manakala indeks jisim badan

ialah 19.36 (SP=4.10). Bagi responden perempuan pula, min tinggi ialah 1.51 meter

(SP=0.06), berat ialah 47.29 kilogram (SP=12.54) dan indeks jisim badan 20.50 kg/m2

(SP=5.02).

Jadual 4.5 Maklumat deskriptif mengenai pencapaian Ujian Lari/berjalan Sebatu,

Ujian PACER dan Ujian Treadmill-Bruce

Ujian N Lelaki

Min

(SP)

Perempuan

Min

(SP)

Keseluruhan

Min

(SP)

Lari/berjalan sebatu -Pertama (minit)

90 9.49

(1.76)

13.11

(1.75)

11.30

(2.52)

Lari/berjalan sebatu -Kedua (minit)

90 9.39

(1.90)

12.91

(1.67)

11.16

(2.51)

PACER-Pertama (Ulangan)

90 30.69

(13.54)

15.58

(5.11)

23.13

(12.70)

PACER-Kedua (Ulangan)

90 31.64

(13.49)

16.73

(4.66)

24.19

(12.53)

Treadmill-Bruce (VO2 Max = ml.kg-1.min-1)

30 45.97

(4.73)

37.36

(4.94)

41.66

(6.46)

Nota : SP = Sisihan Piawai

66

Jadual 4.5 menunjukkan maklumat deskriptif pencapaian Ujian Lari/berjalan

Sebatu, Ujian PACER dan Ujian Treadmill-Bruce. Berdasarkan analisis tersebut min

keseluruhan Ujian Lari/berjalan Sebatu kali pertama ialah 11.30 minit (SP=2.52). Min

bagi responden lelaki ialah 9.49 minit (SP=1.76) manakala min perempuan ialah 13.11

minit (SP=1.75). Bagi min Ujian Lari/berjalan Sebatu yang dilaksanakan kali kedua, min

keseluruhan ialah 11.16 minit (SP=2.51). Min bagi lelaki 9.39 minit (SP=1.90) dan

perempuan minnya ialah 12.91 minit (SP=1.67).

Ujian PACER yang dijalankan pada sesi pertama menunjukkan nilai min

keseluruhan 23.13 ulangan (SP=12.70). Min Ujian PACER bagi lelaki ialah 30.69

ulangan (SP=13.54) dan perempuan ialah 15.58 ulangan (SP=5.11). Bagi Ujian PACER

kedua pula, min keseluruhannya ialah 24.19 ulangan (SP=12.53). Min responden lelaki

menunjukkan nilai 31.64 ulangan (SP=13.49) manakala perempuan minnya ialah 16.73

ulangan (SP=4.66).

Min VO2 Max yang diperoleh daripada Ujian Treadmill-Bruce menunjukkan nilai

min keseluruhan sebanyak 41.66 ml.kg-1.min-1 (SP=6.46). Bagi responden lelaki min VO2

max ialah 45.97 ml.kg-1.min-1 (SP=4.73) manakala perempuan minnya ialah 37.36

ml.kg-1.min-1 (SP=4.94).

67

Jadual 4.6 Maklumat deskriptif mengenai peratusan pencapaian berdasarkan

Ujian Lari/berjalan Sebatu Dan Ujian PACER

Peratus Ujian

N Melepasi Min Bawah Min

Lari/berjalan sebatu -Pertama (Minit)

90

20.0

80.0

Lari/berjalan sebatu -Kedua (Minit)

90 20.0 80.0

PACER pertama (Ulangan)

90 64.4 35.6

PACER kedua (Ulangan)

90 62.2 37.8

Jadual 4.6 menunjukkan analisis deskriptif mengenai peratusan ujian Lari/berjalan

Sebatu dengan ujian PACER. Dapatan menunjukkan 80.0% responden yang di bawah

min bagi kedua-dua siri ujian Lari/berjalan Sebatu. Bagi ujian PACER pertama 64.4%

melepasi min manakala 62.2% melepasi min ujian PACER kedua.

68

Bahagian seterusnya adalah bagi menguji hipotesis kajian. Penyelidik menggunakan

Ujian Korelasi dan Ujian-t bagi tujuan tersebut.

Hipotesis Nol (1) : Tidak terdapat hubungan yang signifikan antara ujian

pertama dan ujian kedua Lari/berjalan Sebatu di kalangan


Selangor.

Jadual 4.7 Korelasi antara ujian pertama dan ujian kedua Lari/berjalan Sebatu

Ujian Kedua

Koefisi Korelasi .984**

Signifikan (2-hujung) .000

Ujian Pertama

N

90

** Korelasi signifikan pada tahap 0.01 (2-hujung)

Jadual 4.7 menunjukkan nilai korelasi antara ujian pertama dan ujian kedua

Lari/berjalan Sebatu. Analisis mendapati terdapat hubungan positif yang signifikan antara

kedua-dua ujian (r=.984, p<0.01). Ini bermakna hipotesis yang menyatakan tidak terdapat

hubungan yang signifikan antara ujian pertama dan ujian kedua Lari/berjalan Sebatu di

kalangan pelajar tingkatan satu sekolah menengah daerah Hulu Selangor ditolak.

69

Hipotesis Nol (2) : Tidak terdapat hubungan yang signifikan antara ujian

pertama dan ujian kedua PACER di kalangan pelajar


Jadual 4.8 Korelasi antara ujian pertama dan ujian kedua PACER

Ujian Kedua



Ujian Pertama

N

90


Jadual 4.8 menunjukkan nilai korelasi antara ujian pertama dan ujian kedua

PACER. Analisis mendapati terdapat hubungan positif yang signifikan antara kedua-dua

ujian (r=.994, p<0.01). Ini bermakna hipotesis yang menyatakan tidak terdapat hubungan

yang signifikan antara ujian pertama dan ujian kedua PACER di kalangan pelajar

tingkatan satu sekolah menengah daerah Hulu Selangor ditolak.

70

Hipotesis Nol (3) : Tidak terdapat hubungan yang signifikan antara Ujian

Lari/berjalan sebatu dengan Ujian Treadmill-Bruce


Selangor.

Jadual 4.9 Korelasi antara Ujian Lari/berjalan Sebatu

dengan Ujian Treadmill-Bruce


Koefisi Korelasi -.639**



N

30


Jadual 4.9 menunjukkan keputusan korelasi antara Ujian Lari/berjalan Sebatu

dengan Ujian Treadmill-Bruce. Analisis mendapati terdapat hubungan negatif yang

signifikan antara Ujian Lari/berjalan Sebatu dengan Ujian Treadmill-Bruce ( r= -.639,

p<0.01 ). Ini bermakna hipotesis yang menyatakan tidak terdapat hubungan yang

signifikan antara Ujian Lari/berjalan sebatu dengan Ujian Treadmill-Bruce pelajar

tingkatan satu sekolah menengah daerah Hulu Selangor ditolak.

71

Hipotesis Nol (4) : Tidak terdapat hubungan yang signifikan antara Ujian

PACER dengan Ujian Treadmill-Bruce di kalangan


Selangor.

Jadual 4.10 Korelasi antara Ujian PACER dengan Ujian Treadmill-Bruce




Ujian PACER

N

30


Jadual 4.10 menunjukkan nilai korelasi antara Ujian PACER dengan Ujian

Treadmill-Bruce. Analisis mendapati terdapat hubungan positif yang signifikan antara

Ujian PACER dengan Ujian Treadmill-Bruce ( r=.688, p<0.01 ). Ini bermakna hipotesis

yang menyatakan tidak terdapat hubungan yang signifikan antara PACER dengan Ujian

Treadmill-Bruce di kalangan pelajar tingkatan satu sekolah menengah daerah Hulu

Selangor ditolak.

72

Hipotesis Nol (5) : Tidak terdapat hubungan yang signifikan antara ramalan

VO2 max Ujian Lari/berjalan Sebatu dengan VO2 max

yang diukur di kalangan pelajar tingkatan satu sekolah


Jadual 4.11 Korelasi antara Ramalan VO2 max Ujian Lari/berjalan Sebatu

dengan VO2 max yang diukur

VO2 Max yang diukur



Ramalan VO2 max Ujian Lari/berjalan Sebatu

N

30


Jadual 4.11 menunjukkan nilai korelasi antara Ramalan VO2 max Ujian

Lari/berjalan Sebatu dengan VO2 max yang diukur. Analisis mendapati terdapat

hubungan positif yang signifikan antara Ramalan VO2 max Ujian Lari/berjalan Sebatu

dengan VO2 max yang diukur ( r=.829, p<0.01 ). Ini bermakna hipotesis yang

menyatakan tidak terdapat hubungan yang signifikan antara ramalan VO2 max Ujian

Lari/berjalan Sebatu dengan VO2 max yang diukur di kalangan pelajar tingkatan satu

sekolah menengah daerah Hulu Selangor ditolak.

73

Hipotesis Nol (6) : Tidak terdapat hubungan yang signifikan antara ramalan

VO2 max Ujian PACER dengan VO2 max yang diukur di

kalangan pelajar tingkatan satu sekolah menengah daerah

Hulu Selangor.

Jadual 4.12 Korelasi antara Ramalan VO2 max Ujian PACER

dengan VO2 max yang diukur

VO2 max yang diukur



Ramalan VO2 max Ujian PACER

N

30


Jadual 4.12 menunjukkan nilai korelasi antara Ramalan VO2 max Ujian PACER

dengan VO2 max yang diukur. Analisis mendapati terdapat hubungan positif yang

signifikan antara Ramalan VO2 max Ujian PACER dengan VO2 max yang diukur (r=.684,

p<0.01). Ini bermakna hipotesis yang menyatakan tidak terdapat hubungan yang

signifikan antara ramalan VO2 max Ujian PACER dengan VO2 max yang diukur di

kalangan pelajar tingkatan satu sekolah menengah daerah Hulu Selangor ditolak

74

Hipotesis Nol (7) : Tidak terdapat perbezaan yang signifikan antara ramalan

VO2 max Ujian Lari/berjalan Sebatu dengan ramalan VO2

max Ujian PACER pelajar tingkatan satu sekolah


Jadual 4.13 Ujian-t menunjukkan perbandingan antara ramalan

VO2 max Ujian Lari/berjalan Sebatu dengan ramalan VO2 max Ujian PACER.

N Min SP Nilai t P


90 43.85 5.43 45.43 .000

Ramalan VO2 max Ujian PACER

90 25.79 4.98

Jadual 4.13 menunjukkan perbandingan antara ramalan VO2 max Ujian

Lari/berjalan Sebatu dengan ramalan VO2 max Ujian PACER. Keputusan ujian-t

menunjukkan terdapat perbezaan yang signifikan (nilai t = 45.43, p<0.05 ) antara ramalan

VO2 max Ujian Lari/berjalan Sebatu dengan ramalan VO2 max Ujian PACER. Maka

dengan ini hipotesis yang menyatakan tidak terdapat perbezaan yang signifikan antara

ramalan VO2 max Ujian Lari/berjalan Sebatu dengan ramalan VO2 max Ujian PACER di


75


VO2 max Ujian Lari/berjalan Sebatu dengan tahap VO2

max yang diukur di kalangan pelajar tingkatan satu

sekolah menengah daerah Hulu Selangor.


VO2 max Ujian Lari/berjalan Sebatu dengan VO2 max yang diukur.

N Min SP Nilai t P


30 46.18 5.13 6.829 .000

VO2 max yang diukur

30 41.66 6.46

Jadual 4.14 menunjukkan perbandingan antara ramalan VO2 max Ujian

Lari/berjalan Sebatu dengan VO2 max yang diukur. Keputusan ujian-t menunjukkan

terdapat perbezaan yang signifikan (nilai t = 6.829, p<0.05 ) antara ramalan VO2 max

Ujian Lari/berjalan Sebatu dengan VO2 max yang diukur. Maka dengan ini hipotesis yang

menyatakan tidak terdapat perbezaan yang signifikan antara ramalan VO2 max Ujian

Lari/berjalan Sebatu dengan VO2 max yang diukur di kalangan pelajar tingkatan satu

sekolah menengah daerah Hulu Selangor ditolak.

76


VO2 max Ujian PACER dengan tahap VO2 max yang

diukur di kalangan pelajar tingkatan satu sekolah



VO2 max PACER dengan VO2 max yang diukur.

N Min SP Nilai t P

Ramalan VO2 max PACER

30 28.87 5.65 -14.39 .000

VO2 max yang diukur

30 41.66 6.46

Jadual 4.15 menunjukkan perbandingan antara Ramalan VO2 max Ujian PACER

dengan VO2 max yang diukur. Keputusan ujian-t menunjukkan terdapat perbezaan yang

signifikan (nilai t = -14.39, p<0.05 ) antara ramalan VO2 max Ujian PACER dengan VO2

max yang diukur. Maka dengan ini hipotesis yang menyatakan tidak terdapat perbezaan

yang signifikan antara ramalan VO2 max Ujian PACER dengan VO2 max yang diukur di


BAB 5

PERBINCANGAN DAN CADANGAN

5.1 Pengenalan

Berdasarkan dapatan yang ditunjukkan di dalam bab sebelum ini, hubungan dan

perbezaan antara pembolehubah diinterpretasi dan dibincangkan berdasarkan hipotesis

kajian bagi mencapai objektif yang telah ditentukan.

5.2 Analisis Deskriptif

Analisis deskriptif pembolehubah demografi responden menunjukkan bilangan responden

perempuan dan lelaki adalah sama iaitu 45 orang (50.0%). Analisis juga menunjukkan

72.2% responden terdiri daripada kaum Melayu. Ini sejajar dengan populasi yang terdiri

daripada kaum Melayu sebagai kumpulan etnik yang utama. Min indeks jisim badan

keseluruhan yang diperolehi ialah 19.93 kg/m2 (SP = 4.60). Menurut Nieman (2003) julat

78

bagi indeks jisim badan yang diklasifikasikan sebagai normal ialah antara 18.5 hingga

24.9. Ini bermakna indeks jisim badan responden secara keseluruhannya adalah dalam

julat normal. Bagi responden lelaki min indeks jisim badan ialah 19.63 kg/m2 (SP=4.10)

manakala min indeks jisim badan perempuan ialah 20.50 kg/m2 (SP=5.02). Perbezaan

peratus yang melepasi min bagi kedua-dua ujian adalah sangat besar. Hanya 20.0%

subjek yang melepasi min Ujian Lari/berjalan Sebatu manakala 64.4% melepasi min

Ujian PACER. Peratusan yang rendah bagi Ujian Lari/berjalan Sebatu mungkin

disebabkan oleh tahap motivasi subjek yang rendah (Astrand dan Rodhal, 1986). Walau

bagaimanapun maklumat ini dapat memberi gambaran secara deskriptif mengenai tahap

kecergasan kardiorespiratori pelajar tingkatan satu di daerah Hulu Selangor.

5.3 Analisis inferensi

Kebolehpercayaan ujian adalah merupakan ciri penting sesuatu ujian kerana untuk

mencapai kesahan sesuatu ujian itu mestilah boleh dipercayai. Hipotesis nol pertama

(Ho1) dan Hipotesis nol kedua (Ho2) adalah bertujuan melihat sejauh mana

kebolehpercayaan kedua-dua ujian tersebut. Daripada pengujian hipotesis, didapati

Hipotesis nol pertama yang menyatakan tidak terdapat hubungan yang signifikan antara

ujian pertama dan ujian kedua Lari/berjalan Sebatu di kalangan pelajar tingkatan satu

sekolah menengah daerah Hulu Selangor ditolak. Hubungan yang signifikan antara ujian

pertama dan ujian kedua ini menggambarkan kedua-dua ujian ini mempunyai korelasi

yang tinggi (r= .98). Hasil kajian ini menyokong dapatan Rikli dan rakan-rakan (1992).

Nilai koefisien korelasi yang diperoleh melalui kaedah uji dan ulang uji ini membuktikan

bahawa Ujian Lari/berjalan Sebatu ini mempunyai kebolehpercayaan yang tinggi dan

79

boleh digunakan untuk mengukur kecergasan kardiorespiratori pelajar yang berumur 13

tahun.

Hipotesis nol kedua (Ho2) yang menyatakan tidak terdapat hubungan yang

signifikan antara ujian pertama dan ujian kedua PACER di kalangan pelajar tingkatan

satu sekolah menengah daerah Hulu Selangor ditolak. Hubungan yang signifikan antara

ujian pertama dan ujian kedua ini menggambarkan kedua-dua ujian ini mempunyai

korelasi yang tinggi (r= .99). Nilai kebolehpercayaan yang tinggi diperoleh melalui

kaedah uji dan ulang uji ini membuktikan bahawa Ujian PACER sesuai digunakan kepada

pelajar 13 tahun. Dapatan ini selaras dengan keputusan kajian yang dibuat oleh Liu dan

rakan-rakan (1992). Safrit (1990) pula menegaskan bahawa banyak kajian tentang

kebolehpercayaan ujian larian jarak sederhana dan jauh (600 ela, 1600 meter, 9 minit, dan

12 minit) terhadap kanak-kanak dan remaja dalam lingkungan umur antara 12 hingga 15

tahun menunjukkan nilai kebolehpercayaan yang tinggi iaitu antara .61 hingga .94. Jika

dilihat secara perbandingan, kebolehpercayaan bagi ujian PACER adalah lebih tinggi

berbanding ujian Lari/berjalan Sebatu.

Hipotesis nol ketiga (Ho3) yang menyatakan tidak terdapat hubungan yang

signifikan antara Ujian Lari/berjalan Sebatu dan Ujian Treadmill-Bruce di kalangan

pelajar tingkatan satu sekolah menengah daerah Hulu Selangor adalah ditolak. Hubungan

yang signifikan antara Ujian Lari/berjalan Sebatu dan Ujian Treadmill-Bruce ini

menggambarkan kedua-dua ujian ini mempunyai korelasi yang tinggi (r= .64). Nilai

koefisien korelasi yang diperoleh adalah melebihi nilai kesahan yang ditetapkan iaitu 0.50

(Ahmad Hashim, 2004). Ini menunjukkan Ujian Lari/berjalan Sebatu mempunyai kesahan

bagi mengukur kecergasan kardiorespiratori kerana ia mengukur perkara yang sama.

80

Hasil kajian ini selaras dengan dapatan kajian yang dibuat oleh Cooper (1970). Dalam

kajian tersebut beliau mendapati korelasi yang tinggi antara ujian larian jarak jauh dengan

VO2 max yang diukur.

Hipotesis nol keempat (Ho4) yang menyatakan tidak terdapat hubungan yang

signifikan antara Ujian PACER dan Ujian Treadmill-Bruce di kalangan pelajar tingkatan

satu sekolah menengah daerah Hulu Selangor ditolak. Dapatan yang diperoleh dalam

kajian ini menunjukkan korelasi yang tinggi (r=.69) antara kedua-dua pembolehubah.

Keputusan kajian ini selaras dengan dapatan Murray dan rakan-rakan (1993). Berasaskan

keputusan kajian ini, ia menunjukkan bahawa Ujian PACER mengukur perkara yang

sama dengan apa yang diukur oleh Ujian Treadmill-Bruce.

Hasil daripada penolakan hipotesis nol ketiga dan hipotesis nol keempat

menggambarkan bahawa kedua-dua ujian ini mempunyai nilai kesahan ujian yang tinggi.

Walau bagaimanapun jika dilihat secara peratusan, responden yang mencapai masa

bawah min keseluruhan bagi Ujian Lari/berjalan Sebatu pertama dan kedua ialah 80.0%

berbanding Ujian PACER pertama (64.4%) dan Ujian PACER kedua (62.2%).

Pencapaian keputusan ujian ini mungkin dipengaruhi oleh faktor persekitaran, prosedur,

komunikasi dan motivasi (Hester, Hunter, Shuleva, dan Dunaway, 1990).

Hipotesis nol kelima yang menyatakan tidak terdapat hubungan yang signifikan

antara ramalan VO2 max Ujian Lari/berjalan Sebatu dan VO2 max yang diukur di


Hubungan yang signifikan antara ramalan VO2 max Ujian Lari/berjalan Sebatu dan VO2

max yang diukur ini menggambarkan kedua-dua ujian ini mempunyai korelasi yang

tinggi (r= .83). Nilai koefisien korelasi yang diperoleh menunjukkan ramalan VO2 max

81

yang diperoleh melalui persamaan matematik mempunyai korelasi yang tinggi dengan

VO2 max yang diukur.

Hipotesis nol keenam yang menyatakan tidak terdapat hubungan yang signifikan

antara ramalan VO2 max Ujian PACER dan VO2 max yang diukur di kalangan pelajar

tingkatan satu sekolah menengah daerah Hulu Selangor ditolak. Hubungan yang

signifikan antara ramalan VO2 max PACER dan VO2 max yang diukur ini

menggambarkan kedua-dua ujian ini mempunyai korelasi yang tinggi (r= .68). Nilai

koefisien korelasi yang diperoleh menunjukkan ramalan VO2 max melalui persamaan

matematik yang dibina oleh Leger et al. (1988) mempunyai hubungan yang signifikan

dengan VO2 max yang diukur.

Penolakan hipotesis nol kelima dan hipotesis nol keenam menunjukkan ramalan

VO2 max Ujian Lari/berjalan Sebatu dan ramalan VO2 max Ujian PACER mempunyai

hubungan yang tinggi dengan VO2 max yang diukur. Namun begitu, nilai korelasi antara

Ujian PACER dengan VO2 max yang diukur adalah rendah berbanding nilai korelasi

antara Ujian Lari/berjalan Sebatu. Dapatan ini hampir menyamai keputusan kajian yang

diperoleh Liu et al. (1992) dan Leger et al. (1988). Dalam kajian tersebut nilai korelasi

yang didapati oleh Liu et al. (1992) ialah .72 manakala Leger et al. (1988) mendapat .71.

Nilai anggaran VO2 max yang diperoleh melalui persamaan matematik berbeza secara

signifikan antara Ujian PACER, Ujian Lari/berjalan Sebatu, dan Ujian di makmal.

Persamaan yang dibina oleh Leger dan rakan (1988) dikatakan sesuai untuk

menganggarkan VO2 max subjek yang berumur antara 12 hingga 15 tahun. Namun

demikian persamaan ini adalah berdasarkan retroextrapolation of recovery O2 dan

bukannya daripada Ujian Maksimal Treadmill.

82

Hipotesis nol ketujuh yang menyatakan tidak terdapat perbezaan yang signifikan

antara ramalan VO2 max Ujian Lari/berjalan Sebatu dan ramalan VO2 max ujian PACER

di kalangan pelajar tingkatan satu sekolah menengah daerah Hulu Selangor ditolak. Ini

bermakna terdapat perbezaan yang signifikan antara ramalan VO2 max ujian Lari/berjalan

Sebatu dengan ramalan VO2 max PACER di kalangan pelajar tingkatan satu sekolah

menengah daerah Hulu Selangor. Min ramalan VO2 max Lari/berjalan Sebatu adalah

lebih tinggi (min=43.85, SP=5.43) berbanding min ramalan VO2 max PACER

(min=25.79, SP=4.98).

Hipotesis nol kelapan yang menyatakan tidak terdapat perbezaan yang signifikan

antara ramalan VO2 max Ujian Lari/berjalan Sebatu dan VO2 max yang diukur di

kalangan pelajar tingkatan satu sekolah menengah daerah Hulu Selangor ditolak. Ini

bermakna terdapat perbezaan yang signifikan antara ramalan VO2 max ujian Lari/berjalan

Sebatu (min=46.18, SP=5.13) dengan VO2 max yang diukur (min=41.66, SP=6.46) di

kalangan pelajar tingkatan satu sekolah menengah daerah Hulu Selangor.

Hipotesis nol kesembilan yang menyatakan tidak terdapat perbezaan yang signifikan

antara ramalan VO2 max Ujian PACER dan VO2 max yang diukur di kalangan pelajar

tingkatan satu sekolah menengah daerah Hulu Selangor ditolak Ini bermakna terdapat

perbezaan yang signifikan antara ramalan VO2 max ujian PACER dengan VO2 max yang

diukur di kalangan pelajar tingkatan satu sekolah menengah daerah Hulu Selangor. Min

VO2 max yang diukur adalah lebih tinggi (min=41.66, SP=6.46) berbanding min ramalan

VO2 max PACER (min=28.87, SP=5.65).

Hipotesis nol ketujuh, kelapan dan kesembilan menunjukkan dengan jelas

perbezaan yang signifikan antara ramalan VO2 max Ujian Lari/berjalan Sebatu, ramalan

83

VO2 max Ujian PACER dan VO2 max yang diukur. Hasil dapatan ini selari dengan

dapatan kajian Chun, Corbin, dan Pangrazi (2000). Dalam kajian tersebut Chun et al.

(2000) menyatakan bahawa ramalan VO2 max PACER yang rendah berbanding ramalan

VO2 max Ujian Lari/berjalan Sebatu dan VO2 max yang diukur adalah mungkin kerana

persamaan matematik yang dibina oleh Leger dan rakan (1988) tidak mengambil kira

perbezaan antara lelaki dan perempuan, manakala persamaan matematik untuk

menganggar VO2 max Ujian Lari/berjalan Sebatu adalah disebaliknya. Ini bercanggah

dengan kajian yang dibuat oleh Murray et al. (1993) dan Bungum et al. (1998) yang

melaporkan faktor jantina perlu diambil kira kerana ia mempengaruhi pengambilan VO2

max seseorang. Selain itu. persamaan matematik ini dibina adalah berdasarkan responden

dari persekitaran yang amat berbeza dengan negara kita, dengan itu ianya adalah tidak

sesuai bagi pelajar-pelajar di Malaysia khususnya mereka yang berumur 13 tahun.

5.4 Kesimpulan

Maklumat penting mengenai pengukuran kecergasan kardiorespiratori diperolehi melalui

kajian ini. Dapatan kajian menunjukkan Ujian Lari/berjalan Sebatu mempunyai nilai

kebolehpercayaan yang tinggi (r=.98) manakala bagi Ujian PACER pula nilai

kebolehpercayaannya ialah (r= .99). Nilai koefisien yang diperoleh melalui uji dan ulang

uji ini jelas menunjukkan kedua-dua ujian tersebut sesuai digunakan untuk mengukur

kecergasan kardiorespiratori pelajar di peringkat umur 13 tahun.

Nilai kesahan yang diperolehi melalui kajian menunjukkan kedua-dua ujian ini

melepasi tahap 0.50 (Ahmad Hashim, 2004) yang telah ditetapkan. Kajian juga jelas

84

menunjukkan bahawa kesahan bagi Ujian PACER (r= .69) adalah lebih tinggi dari Ujian

Lari/berjalan Sebatu (r= -.64). Justeru itu, Ujian PACER dan Ujian Lari/berjalan Sebatu

adalah sesuai dijadikan sebagai alternatif dalam mengukur kecergasan kardiorespiratori.

Walau bagaimanapun, nilai ramalan VO2 max yang diperolehi melalui persamaan

matematik untuk ujian Lari/berjalan Sebatu dan ujian PACER didapati tidak sesuai untuk

dipraktikkan kepada pelajar-pelajar khususnya yang berumur 13 tahun. Persamaan

matematik yang baru yang mengambilkira jantina serta umur berasaskan persekitaran di

Malaysia seharusnya dibina bagi mendapatkan nilai yang lebih tepat. Dengan ini

pembinaan norma berdasarkan VO2 max juga dapat dibina dan boleh dijadikan sebagai

rujukan dalam pengukuran tahap kecergasan kardiorespiratori.

5.5 Cadangan

Beberapa cadangan disarankan bagi memantapkan lagi bidang pengukuran dan penilaian

dalam Pendidikan Jasmani di peringkat sekolah, khususnya dalam menentukan tahap

kecergasan kardiorespiratori. Adalah dicadangkan pihak yang terlibat dengan Pendidikan

Jasmani di sekolah khususnya Panitia Pendidikan Jasmani dan Kesihatan merancang dan

mengelolakan program peningkatan kecergasan yang melibatkan aktiviti larian jarak jauh

memandangkan larian ini amat penting dalam meningkat kecergasan kardiorespiratori

seseorang dan seterusnya menjamin kesihatan yang baik. Pihak sekolah juga seharusnya

memastikan program sebegini berterusan dan dipantau demi perkembangan dan

pencapaian pelajar-pelajar mereka.

85

Penyelidik juga ingin mencadangkan agar pengkaji yang akan datang melakukan

kajian terhadap kebolehpercayaan instrumen di makmal bagi memastikan ketekalan alat

instrumen yang hendak digunakan. Mungkin pengkaji yang akan datang boleh memilih

beberapa protokol ujian dan membuat perbandingan protokol mana yang lebih sesuai,

mudah, menjimatkan masa dan kos serta memudahkan para guru dan jurulatih.

Kajian khusus yang melibatkan pembinaan atau pembentukan persamaan matematik

bagi mencari nilai ramalan VO2 max yang berasaskan kepada persekitaran dan pelajar di

Malaysia harus diambil perhatian. Dengan adanya persamaan matematik berasaskan

kajian di negara ini, satu nilai VO2 max yang lebih sesuai akan dapat ditentukan dan

boleh dijadikan sebagai bahan rujukan oleh para guru dan jurulatih.

Bahagian Pendidikan Jasmani dan Kesihatan, Kementerian Pelajaran Malaysia

seharusnya mengkaji semula penggunaan Ujian Lari/berjalan 1500 meter yang digunakan

untuk mengukur kecergasan kardiorespirator dalam Ujian Daya Tenaga Asas (UDTA).

Instrumen ini digunapakai kepada pelajar yang berumur 11 hingga 18 tahun sahaja.

Adalah dicadangkan supaya, kajian yang melibatkan semua peringkat umur di sekolah

rendah dan menengah perlu diteruskan. Melalui kajian itu nanti, ujian yang sesuai dan

boleh digunakan berdasarkan kepada semua peringkat umur dapat ditentukan.

Adalah dicadangkan juga Kementerian Pelajaran Malaysia memberi perhatian

dalam meningkatkan pengetahuan para guru dalam bidang pengukuran ini. Bahagian

Pendidikan Jasmani Pendidikan Kesihatan seharusnya mengambil peluang bekerjasama

dengan pihak-pihak yang mempunyai peralatan makmal yang canggih yang boleh

mengukur dengan tepat dan boleh dijadikan sebagai rujukan kriteria. Pendedahan ilmu

86

pengetahuan sebegini boleh mempertingkatkan profesionalisme guru dan memberi

manfaat yang sebaiknya kepada para pelajar.

87

RUJUKAN

ACSM (1991). Guidelines for Exercise Testing and Prescription 3rd ed. Philadelphia:

Lea & Febiger. ACSM (1998). ACSM’s Fitness Book. United State of America: Human Kinetics. Ahmad Hashim (2004). Pengukuran Kecergasan Motor. Tanjong Malim: Quantum

Books. Astrand, P.O., & Rodahl, K. (1986). Textbook of Work Physiology. New York:

McGraw-Hill Inc. Baumgartner, T.A. (1989). Norm-Referenced Measurement : Reliability. Dalam Safrit,

M.J., & Wood, T.M. (Ed). Measurement Concepts in Physical Education and Exercise Science (m/s 45 – 72). Champaign, Illinois, USA: Human Kinetics.

Baumgartner, T.A, & Jackson, A.S. (1999). Measurement for Evaluation (6th ed). USA:

McGraw-Hill Baumgartner, T.A, Strong, C.H., & Hensley, L.D. (2002). Conducting and Reading

Research in Health and Human Performance (3rd ed). New York: McGraw-Hill. Beekley, M.D., Brechue, W.F., deHoyos, D.V., Garzarella, L. et al. (2004). Cross-

Validation of The YMCA Submaximal Cycle Ergometer Test to Predict VO2 max. Research Quarterly for Ecercise and Sport, 3, 337-342.

Bungum, T.J., Jackson A.W., & Weiller K.H. (1998). One-mile run perfomance and body

mass index in Asian and Pacific Islander youth: Passing rates for the FITNESSGRAM. Research Quarterly for Ecercise and Sport, 69 (1), 89-94.

Burns, R.B. (1994). Introduction to Research Methods (2nd ed). Melbourne: Longman. Carroll, B. (1984). Assessment in Physical Education : A Teacher’s Guide to the

Issues. London : The Palmer Press. Chun, D.M., Corbin, C.B., & Pangrazi, R.P. (2000). Validation of Criterion-Referenced

Standards for the Mile Run and Progression Aerobic Cardiovascular Endurance Test. Research Quarterly for Ecercise and Sport, 71 (2), 125-134.

Cohen, J., & Cohen, P. (1975). Applied Multiple Regression/Correlation Analysis for

the Behavioral Sciences. New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates, Pub. Cooper, K.H. (1970). The New Aerobics: New York: Bantam Books.

88

Cureton, K.J. (1982). Distance Running Performance Tests in Children: What do they

mean? Journal of Physical Education, Recreation and Dance, 53(8), 64-66. Cureton, K.J., Sloniger, M.A., O’Bannon, J.P., Black, D.M., & McCormack, W.P. (1995).

A Generalized Equation for Prediction of VO2 max from 1 Mile Run/Walk Performance. Medicine Science in Sports and Exercise, 27, 445-451.

Donatelle, R.J., & Davis, L.G. (1996). Access to Health. Heedham Heigths, USA: Allyn

and Bacon. Franks, B.D., & Howley, E.T. (1998). Fitness Leader’s Handbook (2nd ed). USA :

Human Kinetics. Gay, L.R. (1987). Educational Research. Competencies for Analysis and Application

(3rd ed). Ohio: Merill Pub. Gay, L.R. (1992). Educational Research. Competencies for Analysis and Application.

New York: McMillan Pub. Co. George, J.D. (1996). Alternative Approach to Maximal Exercise Testing and VO2 max

Prediction in Collage Students. Research Quarterly for Exercise and Sport, 67(4), 452-458.

Grim, L.G. (1993). Statistical Application for the Behavioral Sciences. New York:

John Wiley & Sons. Inc. Hester, D., Hunter, G., Shuleva, K., & Dunaway, D. (1990). Conducting Maximum

Treadmill Tests With Young Children – Procedures and Strategies. Journal of Physical Education, Recreation and Dance, 61(6), 23-26.

Heyward, V.H. (1998). Advanced Fitness Assessment in Exercise Prescription (3rded).

USA: Human Kinetics. Ishee, J.H. (2003). A Practical Test For Predicting Maximum Oxygen Consumption.

Journal of Physical Education, Recreation & Dance, 74(4), 14-15. Johnson, B.L., & Nelson, J.K. (1986). Practical Measurements for Evaluation in

Physical Education (4th ed). USA: MacMillan. Larsen, G.E., George, J.D., Alaxender, J.L., & Fellingham, G.W. (2002). Prediction of

Maximum Oxygen Consumption from Walking, Jogging, or Running. Research Quarterly for Exercise and Sport, 73 (1), 66-67.

Leger, L.A., & Lambert, J. (1982). A Maximal Multistage 20-m Shuttle Run Test to

Predict VO2 max. European Journal of Applied Physiology, 49, 1-12.

89

Leger, L.A., Mercier, D., Gadoury, C., & Lambert, J. (1988). The Multistage 20 meter

Shuttle Run Test for Aerobic Fitness. Journal of Sport Sciences, 6, 93-101. Liu, N.Y.S., Plowman, S.A., & Looney, M.A. (1992). The Reliability and Validity of the

20 meter Shuttle Test in American Students 12 to 15 years old. Research Quarterly for Exercise and Sport, 63(4), 360-365.

Mahar, M.T., Rowe, D.A., Parker, C.R., Mahar F.J., Dawson, D.M., & Holt, J.E. (1997).

Criterion-Referenced Agreement Between the Mile Run/Walk and Pacer. Measurement in Physical Education and Exercise Science, 1 (4), 245-258.

McInnis, K.J., & Balady, G.J. (1999). Effects of Body Composition on Oxygen Uptake

During Treadmill Exercise: Body Builders versus Weight-matched Men. Research Quarterly for Exercise and Sport, 70(2), 150-157.

McSwegin, P., Pemberton, C., Petray, C., & Going, S. (1988) Physical Best: The

Instructor’s Guide to Fitness Education and Assessment. Reston, VA: American Alliance for Health, Physical Education, Recreation and Dance.

Messick, S. (1980). Test Validity and the ethics of assessment. American Psychologist,

35, 1012-1027. Miller, D.K. (1994). Measurement by the Physical Educator: Why and How. USA:

Human Kinetics. Morrow, J.R., & Jackson, A.W. (1993). How “significant” is your reliability? Research

Quarterly for Exercise and Sport, 64, 352-355. Murray, TD., Walker, J.L., Jackson, A.S., Morrow, J.R., Eldridge, J.A., & Rainey, D.L.

(1993). Validation of a 20-minute Steady State-jog as an Estimate of Peak Oxygen Uptake in Adolescents. Research Quarterly for Exercise and Sport, 64(1), 75-83.

Nichols, J.F., Morgan, C.G., Chabot, L.E., Sallis, J.F., & Calfas, K.J. (2000). Assessment

of Physical Activity with the Computer Science and Applications (CSA) Incorporations Accelerometer: Laboratory versus Field Validation. Research Quarterly for Exercise and Sport, 71(1), 36-44.

Nieman, D.C. (1998). The Exercise Health Connection. United State of America :

Human Kinetics. Nieman, D.C. (2003). Exercise Testing and Prescription. A Health-related Approach

5th ed. New York: Mc-Graw-Hill. Pate, R.R. (1991). Health Related Measures of Children’s Physical Fitness. Journal of

School Health, 61, 231-233.

90

Paterson, D.H., Cunningham, D.A., & Donner, A. (1981). The Effect of Different

Treadmill Speeds on the Variability of VO2 max in Children. European Journal of Applied Physiology. 47, 113 – 122.

Pivarnik, James, M., Dwyer., Melissa, C., Lauderdale, & Margaret, A. (1996). The

Reliability of Aerobic Capacity (VO2 max) Testing in Girls. Research Quarterly for Exercise and Sport, 67(3), 345-349.

Ranjit Kumar (1997). Research Methodology. A Step by Step Guide for Beginners.

South Melbourne: Longman. Rikli, R. E., Petray, C., & Baumgartner, T.A. (1992). The Reliability of Distance Run

Tests for Children in Grades K-4. Research Quarterly for Exercise and Sport, 63(3), 270-276.

Rowland, T.W. (1993). Aerobic Exercise Testing Protocol. Dalam T.W. Rowland (Ed).

Pediatric Laboratory Exercise Testing : Clinical Guidelines (m/s 19 – 41) Champaign. IL: Human Kinetics.

Safrit, M.J. (1990). The validity and reliability of fitness tests for children. A review.

Pediatric Exercise Science, 2, 9-28. Sallis, J.F., & Patrick, K. (1994). Physical Activity Guideline for Adolescents. Pediatric

Exercise Science. 6, 302-314 Santo, A.S., & Golding, L.A. (2003). Predicting Maximum Oxygen Uptake From A

Modified 3-Minute Step Test. Research Quarterly for Exercise and Sport, 74(1), 110-115.

Scott, D., & Usher, R. (2000). Researching Education. Data, Methods and Theory in

Educational Enquiry. London: Continuum. Siedentop, D. (2004). Introduction to Physical Education, Fitness and Sport. New

York: McGraw Hill. Thomas, J.R., & Nelson, J.K. (1990). Research Methods in Physical Education (2nded).

Champaign, Illinois: Human Kinetics. Vincent, S.D., Barker, R., Clarke, M., & Harrison, J. (1999). A Comparison of Peak Heart

Rates Elicited by the 1-Mile Run/Walk and the Progressive Aerobic Cardiovascular Endurance Run. Research Quarterly for Exercice and Sport, 70(1), 75-79.

Whitehead, J.R., Pemberton, C.L., & Corbin, C.B. (1990). Perspective on Physical

Fitness Testing of Children: The Case for a Realistic Educational Approach. Pediatric Science, 2, 111-123.

91

Wiersma, W. (1986). Research Method in Education. An introduction (4th ed).

Massachusettes: Allyn and Bacon Inc. Wood, T.M. (1987). Putting item response theory in perspective. Research Quaterly for

Exercise and Sport, 15, 216-220. Wood, T.M. (1989). The Changing Nature of Norm-Referenced Validity. Dalam Safrit,

M.J., & Wood, T.M. (Ed). Measurement Concepts in Physical Education and Exercise Science. (m/s 45-72). Champaign, Illinois, USA: Human Kinetics.

LAMPIRAN A

UJIAN LARI/BERJALAN SEBATU

93

UJIAN LARI/BERJALAN SEBATU

Tujuan : Mengukur tahap kecergasan kardiorespiratori.

Peralatan : Jam randik, Tiang bendera sebagai penanda permulaan dan penamat.

Kemudahan : Trek olahraga 400 meter.

Prosedur :

1. : Subjek dibahagikan kepada dua kumpulan.

2. : Kumpulan pertama berlari dan pasangannya adalah sebagai pembantu.

3. : Setiap pembantu dikehendaki berdiri di tepi padang dan memberikan

getah kepada pasangannya yang dapat melengkapkan larian setiap

pusingan. Subjek perlu mendapat empat getah sebagai tanda lariannya

cukup sebatu (1610 meter).

4. : Pembantu juga perlu mendapatkan catatan masa yang baca oleh

penguji dan menyampaikan kepada pencatat.

5 : Subjek yang telah bersedia di belakang garisan permulaan berlari

sebaik sahaja mendengar arahan ‘sedia, mula’ daripada penguji.

6. : Subjek dikehendaki berlari atau berjalan secepat yang boleh untuk

menamatkan lariannya.

7. : Skor akan dicatat dalam minit dan 0.1 saat yang hampir.

LAMPIRAN B

BORANG SKOR UJIAN LARI/BERJALAN SEBATU

95

BORANG SKOR UJIAN LARI/BERJALAN SEBATU

NAMA

TINGKATAN

SEKOLAH

JANTINA

TINGGI (METER)

BERAT (KILOGRAM)

INDEKS JISIM BADAN

CATATAN MASA (UJIAN PERTAMA)

CATATAN MASA (UJIAN KEDUA)

LAMPIRAN C

UJIAN PACER

97

UJIAN PACER

Tujuan : Mengukur tahap kecergasan kardiorespiratori. Peralatan : Pemain kaset, Kaset, Kun.

20 meter

30 meter

20 meter

GARISAN PERMULAAN

Pelan gelanggang untuk Ujian PACER

rosedur :

1. : Subjek dibahagikan kepada dua kumpulan. 2. : Subjek dihadkan kepada 15 hingga 20 orang pada setiap sesi ujian.

3. : Kedudukan antara subjek di atas garisan permulaan sekurang-kurangnya satu meter untuk keselesaan sewaktu berlari.

4. : Subjek dikehendaki berlari secara ulang-alik dalam jarak 20 meter mengikut kelajuan berdasarkan bunyi bip dari kaset yang dipasang.

5. : Subjek akan berlari sebaik sahaja mendengar arahan begin selepas countdown 5, 4, 3, 2, 1 daripada kaset.

6. : Larian akan dimulakan dengan pace yang perlahan dan semakin meningkat kelajuannya mengikut tahap. Terdapat 21 tahap kesemuanya.

7 : Subjek dikira terkeluar daripada ujian sekiranya tidak dapat sampai ke garisan sebelum bip berbunyi dua kali berturut-turut.

lap (ulangan) oleh pasangan masing-masing.

Kemudahan : Padang Bolasepak.

P

8. : Skor dicatat berdasarkan

LAMPIRAN D

BORANG SKOR UJIAN PACER

99

BORANG SKOR UJIAN PACER (UJIAN PERTAMA / KEDUA)

NAMA :

TINGKATAN :

SEKOLAH :

BILANGAN ULANGAN :

TAHAP BILANGAN ULANGAN

1 1 2 3 4 5 6 7

2 1 2 3 4 5 6 7 8

3 1 2 3 4 5 6 7 8

4 1 2 3 4 5 6 7 8 9

5 1 2 3 4 5 6 7 8 9

6 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

7 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

8 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11

9 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11

10 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11

11 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12

12 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13

13 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13

14 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13

15 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13

16 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14

17 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14

18 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15

19 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15

20 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16

21 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16

Arahan : Tandakan / nombor yang mewakili bilangan ulangan larian.

Sumber : Diubahsuai daripada Multistage Test. A Progressive Shuttle Run Test For The Prediction of Maximum Oxygen Uptake. Australian Sports Commission.

LAMPIRAN E

UJIAN TREADMILL-BRUCE

101

UJIAN TREADMILL BRUCE

Tujuan : Mengukur tahap VO2 max secara terus.

Peralatan : Alat Treadmill Track Master Model TMX425CP/USA, SensorMedics

Vmax29, Komputer..

Kemudahan : Makmal Anatomi Jabatan Sains Sukan, Universiti Pendidikan Sultan

Idris, Tanjong Malim.

Prosedur :

1. : Subjek dikehendaki berlari di atas Treadmill mengikut Protokol Ujian

Treadmill-Bruce.

2. : Melalui protokol Ujian Treadmill-Bruce, subjek dikehendaki berlari

pada empat fasa, iaitu

a. Fasa berjalan.

Terdapat dua peringkat iaitu Peringkat 1 (0 hingga 3.00 minit

pada kelajuan 2.7 km/jam, tahap kecerunan 10%. Peringkat 2

(3.00 hingga 6.00 minit) pada kelajuan 4.0 km/jam, tahap

kecerunan 12%.

b. Fasa Joging / berjalan.

Kelajuan pada peringkat ketiga (6.00 hingga 9.00 minit) pula

ialah 5.5 km/jam, kecerunan 14% manakala peringkat keempat

(9.00 hingga 12.0 minit) ialah 6.8 km/jam dan kecerunan 16%.

102

c. Fasa berlari.

Terdapat tiga peringkat dalam fasa ini. Peringkat kelima (12.00

hingg 15.00 minit) kelajuan 8.0 km/jam, kecerunan 18%.

Peringkat keenam (15.00 hingga 18.00 minit) kelajuan tetap 8.0

km/jam, Cuma kecerunan bertambah ke 20%. Manakala

peringkat ketujuh (18.00 hingga 21.00) kelajuan 9.7 km/jam,

kecerunan 22%.

d. Fasa pemulihan.

Subjek dikehendaki berlari atau berjalan pada kelajuan 4.0

km/jam pada kecerunan 12%. Subjek akan berlari sehingga

mencapai tahap kelesuan. Subjek dibenarkan memegang handle

Treadmill apabila tidak boleh meneruskan ujian.

LAMPIRAN F

BORANG SKOR UJIAN TREADMILL-BRUCE

104

BORANG SKOR UJIAN TREADMILL BRUCE

NAMA

TINGKATAN

SEKOLAH

JANTINA

VO2 MAX

LAMPIRAN G

SURAT KEBENARAN MENJALANKAN KAJIAN DARIPADA KEMENTERIAN PELAJARAN

LAMPIRAN H

SURAT KEBENARAN MENJALANKAN KAJIAN DARIPADA JABATAN PELAJARAN NEGERI SELANGOR

LAMPIRAN I

SURAT KEBENARAN IBU/BAPA/PENJAGA

111

SMK Kuala Kubu Bharu, Jalan Kolam Air, 44000 Kuala Kubu Bharu, Hulu Selangor. Tel : 012-9779032 Kepada; Bapa/Penjaga pelajar berkenaan. 14 Jan 2005 Tuan/Puan, Memohon Kebenaran Sebagai Sampel Kajian Ujian Kecergasan Kardiorespiratori. Adalah dengan hormatnya dimaklumkan anak jagaan tuan/puan telah dipilih menjadi sampel dalam Kajian Kebolehpercayaan dan Kesahan Ujian Lari/berjalan Sebatu dan Ujian PACER (Lari Ulang-alik Pelbagai Peringkat 20 Meter) di kalangan pelajar Tingkatan Satu daerah Hulu Selangor. 2. Untuk makluman tuan/puan semua ujian ini akan diadakan semasa sesi persekolahan dalam waktu pengajaran Pendidikan Jasmani dengan diselia oleh Guru Pendidikan Jasmani yang terlatih. Kecuali Ujian Larian Treadmill, 30 sampel yang dipilih dikehendaki menjalani ujian tersebut di makmal UPSI, Tanjong Malim, Perak. Jadual ujian adalah seperti di bawah.

Tarikh Tempat Ujian 17 Jan 2005 Sekolah masing-masing Lari/berjalan Sebatu 21 Jan 2005 Sekolah masing-masing Lari/berjalan Sebatu 25 Jan 2005 Sekolah masing-masing PACER 29 Jan 2005 Sekolah masing-masing PACER 31 Jan hingga 5 Feb 2005 Makmal UPSI Larian Treadmill

3. Bersama ini dilampirkan surat kebenaran kajian daripada Kementerian Pelajaran Malaysia ( Rujukan : KP (BPPDP) 603/5 Jld.(64) ) serta surat kebenaran menggunakan pelajar sebagai sampel daripada Jabatan Pendidikan Negeri Selangor ( ) untuk rujukan tuan/puan. Semoga dalam makluman dan tindakan daripada pihak tuan/puan. Kerjasama daripada pihak tuan/puan amat saya hargai. Sekian. Terima kasih. Saya yang benar, (ZOLKIFLI BIN AND GHANI)

112

Kepada; En. Zolkifli bin Abd Ghani,

SMK Kuala Kubu Bharu,

Jalan Kolam Air,

44000 Kuala Kubu Bharu. Tarikh : ________________

Tuan, Kebenaran Sebagai Sampel Kajian Ujian Kecergasan Kardiorespiratori. Saya _______________________________ No Kad Pengenalan ___________________

ibu/bapa/penjaga kepada _____________________________ Tingkatan Satu _________

Sekolah Menengah Kebangsaan _______________________ , Daerah Hulu Selangor,

Selangor dengan ini membenarkan / tidak membenarkan anak saya menyertai Ujian

Kecergasan Kardiorespiratori.

2. Saya percaya pihak tuan telah berusaha menyediakan langkah-langkah

keselamatan dan kebajikan semasa mengendalikan ujian tersebut. Walau bagaimanapun,

saya bersetuju tidak akan mendakwa pihak tuan sekiranya berlaku perkara yang tidak

diingini ke atas anak saya.

Sekian. Terima kasih. ………………………………………………. ( )

Nama dan Tandatangan ibu/bapa/penjaga

zol ghani master's thesis.pdf

Documents