Menurut Brown (1980) dalam “Principles of Language Learning and Teaching” menyatakan bahawa kanak-kanak lahir ke dunia ini ibarat seperti sehelai kain putih tanpa ada apa-apa calitan. Persekitarannya yang akan membentuknya secara perlahan-lahan untuk membentuknya membuat pengukuhan terhadap tingkah lakunya

Menurut Piaget (1896-1980) dalam Haliza Hamzah, & Joy N. Samuel. (2011)., pada peringkat praoperasi (2-7 tahun) kanak-kanak sudah boleh menggunakan skema-skema fizikal yang mudah

Dauer dan Prangrazi (1983) yang menyatakan kanak-kanak mempunyai keinginan-keinginan

untuk bergerak, berlakon, menyanyi dan sentiasa aktif yang tidak boleh dipuaskan.

Menurut Piaget (1896-1980) dalam Haliza Hamzah, & Joy N. Samuel. (2011)., pada peringkat praoperasi (2-7 tahun) kanak-kanak sudah boleh menggunakan skema-skema fizikal yang mudah

Menurut Huttenlocher, (1990, 1994) kanak-kanak merupakan individu yang mempunyai perkembangan kemahiran motor yang cepat sama ada kemahiran motor kasar atau motor halus

Berdasarkan Kurikulum Standard Prasekolah Kebangsaan (2010), perkembangan fizikal juga telah diterapkan melalui tunjang fizikal dan estetika bagi memastikan kanak-kanak menguasai kemahiran motor halus seterusnya membantu mereka dalam aktiviti pembelajaran

Menurut Hughes, Mercer, Lenz, dan Hoffmann (1991) kanak-kanak sepatutnya sudah boleh melakukan perkara-perkara berikut sebelum mereka diajar menulis iaitu melakukan pergerakan tangan atas ke bawah, kiri ke kanan, dan depan ke belakang, menekap atau menyurih bentuk-bentuk geometri dan garisan putus, menyambungkan titik-titik di atas kertas serta melukis garis lintang dari kiri ke kanan, melukis garis tegak dari atas ke bawah, dan bawah ke atas.

Menurut awang mohammad amin (1979), kebanyakan penyelidik bahasa kanak-kanak berpendapat jangka masa penguasaan bahasa yang paling kritikal ialah antara 1-5 tahun.

Kementerian Pelajaran Malaysia (2003) menyatakan penilaian adalah sebahagian daripada proses pengajaran dan pembelajaran dan dijalankan secara berterusan

Gay (1985) berpendapat bahawa penilaian ialah satu proses yang sistematik semasa mengumpul dan menganalisis data bagi menentukan sama ada sesuatu objektif yang telah ditetapkan itu telah tercapai.

Arthur et.al. (1996) berpendapat penilaian ialah proses mengumpul bukti dan membuat pertimbangan tentang keperluan, kekuatan, kebolehan dan pencapaian. Ia juga membawa maksud proses mengumpul data dan membuat pertimbangan tentang keberkesanan program pengajaran, polisi dan prosedur.

Putri Zabariah dan Rohani (2007) bahawa penilaian ke atas sesuatu pengajaran dan pembelajaran mesti bermula daripada awal, semasa dan di akhir pembelajaran

Huraian Kurikulum Prasekolah Kebangsaan (2003), Tindakan susulan adalah aktiviti bimbingan, pengukuhan dan pengayaan, setelah dikenal pasti kelebihan atau kekurangan perkembangan murid.

Friedrich Wilhelm Froebel (1782–1852) yang digelar ‘father of kindegarten’ telah meneroka dan membina satu sistem pendidikan awal kanak-kanak yang berasaskan kepada konsep belajar melalui bermain

Herbert Spencer (1973) dalam teori Surplus energy menyatakan main adalah penting bagi kanak-kanak untuk membuang lebih tenaga mereka

Mengikut Vygotsky (1967) Main membantu perkembangan bahasa dan pemikiran. Struktur otak akan membentuk melalui penggunaan simbol dan alat, ia juga membantu dalam pembentukan ini. Main juga memberi kebebasan kepada kanak-kanak untuk meluahkan tekanan dalam menghadapi dunia sebenar.

Sigmun Freud (1968) memandang main sebagai suatu cara untuk mengurangkan emosi kebimbangan, dan mengawal emosi dengan melepaskan tindakan haram dalam dunia khayalan

Jean Piaget (1962) yang berpendapat bahawa tujuan main ialah menggerakkan perkembangan kognitif kanak-kanak, di samping memperkukuhkan pembelajaran yang baru dijalankan dalam suasana yang tenang

Mengikut Piaget (1983, keupayaan adaptasi psikologikal adalah amat penting dalam memastikan perkembangan struktur kognitif atau mental kanak-kanak

Menurut Piaget ( 1962 ), main dengan binaan mengajar pelbagai konsep kuantitatif dan ruang

Menurut Philip (1991) kemahiran sosial membawa maksud tingkah laku-tingkah laku yang prihatin untuk melakukan perhubungan interpersonal yang efektif

Thacker (1996) pula mendefinisikan kemahiran sosial sebagai keupayaan untuk berkomunikasi secara efektif dengan individu lain dalam situasi sosial atau kerja.

Mengikut Daniel Goleman ( 1997 ), emosi merujuk kepada sesuatu perasaan dan pemikiran tersendiri di bawak keadaan psikologikal dan biological, serta ada kecenderungan yang berbeza-beza untuk bertindak

Menurut teori Emile Jaques Dalcroze (1950), pergerakan adalah asas kepada kreativiti

Dauer dan Prangrazi (1983), menyatakan kanak-kanak mempunyai keinginan-keinginan untuk bergerak, berlakon dan sentiasa aktif yang tidak boleh dipuaskan

Gladys Andrew Fleming (1976)  telah menggunakan istilah ”Pergerakan Kreatif” untuk pendidikan geraktari kanak-kanak. Beliau telah mentakrifkan istilah ini sebagai penghubung antara fikiran dan perasaan yang diluahkan melalui pergerakan anggota badan.

Margaret H’Doubler (1925), berpendapat bahawa geraktari kreatif adalah sejenis tarian berunsur pendidikan yang membantu dalam proses tumbesaran individu. Proses ini membentuk pemikiran mental dan merencana aktiviti yang merangsang daya pemikiran, pertumbuhan fizikal dan spiritual. Apa yang dipersembahkan oleh kanak-kanak, bukanlah bertujuan untuk menarik perhatian atau mencetuskan sensasi tetapi untuk mencurahkan ekspresi emosi kendiri melalui pergerakan.

Menurut Confessore (1991), kejayaan sesuatu kerjaya adalah berdasarkan kepada bakat dan kebolehan untuk mengaplikasikannya

Menurut Clark (1993) dan Parath (1997), ciri- ciri bakat seni yang terdapat dalam kreativiti kanak-kanak dapat dilihat melalui kemudahan pemahaman dan kebolehangunaan bilik darjah yang berdasarkan kepada analisis penyelidikan tentang pendidikan seni

Menurut Winner (2000), pencapaian seseorang dalam bidang seni sangat penting bagi pencapaian kerjaya agar ia sentiasa berada pada tahap tinggi seperti dalam bakat seni.

Pfeiffer (dalam Goetz, 19981:297) mendefinisikan kreativiti sebagai kebolehan mencipta produk kreatif yang baru, asli dan unik yang menunjukkan tahap kejayaan yang tinggi dalam bidang yang berkaitan