1

1.0 PENGENALAN

Tamadun India merupakan tamadun tertua di dunia dan mampu bertahan hingga

hari ini. Berdasarkan bukti arkeologi Tamadun India mula bertempat di sekitar Lembah

Sungai Indus pada sekitar tahun 3000 S.M. Tamadun ini bersifat dinamik dengan

penerimaan dan penyerapan idea-idea baru dari luar yang mempunyai kelebihan. Oleh

kerana sifatnya yang dinamik tamadun ini mampu bertahan dalam jangka masa yang

panjang dan mewujudkan pelbagai sumbangan daripada pelbagai bidang. Di samping itu,

pengisian tamadun India memiliki kesinambungan yang jelas, yang bermaksud segala

yang diamalkan semasa zaman kegemilangan tamadun India seperti seni bina, nilai

keagamaan dan sistem pentadbiran masih kekal dan diterima pakai oleh masyarakat hari

ini.

Secara umumnya tamadun India terbahagi kepada tiga tahap pemerintahan iaitu

Zaman Awal atau Hindu(100 00 S.M-1000 S.M), Zaman Pertengahan(1200-1750 Masihi)

dan Zaman Penjajahan Barat yang bermula pada tahun 1750 Masihi. Kajian ini akan

mengfokuskan sejarah awal kedatangan Islam di India dan sumbangan Islam dalam

Tamadun India. Pemerintahan Islam di India yang berabad lamanya telah membawa

kesinambungan keunikkan budaya dalam tamadun India hingga hari ini. Setelah

berakhirnya zaman Awal, kegemilangan Tamdun India diteruskan dengan Zaman

Pertengahan sekitar abd ke-8 dan dikatakan zaman ini merupakan satu fasa penting dalam

tamdun India. Hal ini demikian kerana, fahaman dan unsur Islam telah mula memasuki

India melalui perdagangan terutamanya di bahagian Utara. Bermula daripada period ini

juga Islam telah memasuki India sama ada melalui jalan darat mahupun jalan laut.1

Bukan itu sahaja, kehadiran Islam masa itu juga telah mewujudkan satu kuasa dominan

Islam di India Utara serta menutup ruang pemerintahan kuasa tempatan terutamanya

Hindu. Islam juga telah meletakkan batu asasnya pada 706 Masihi/87 Hijrah melalui

Muhammad al-Qasim yang telah menguasai wilayah Sind.2 Period inilah menjadi fokus

penulisan ilmiah ini.

1 Azhar Hj.Md Arus, (et.al), Titas 2, hlm 109. 2 Ibid, hlm 109

2

Setelah hampir 600 abad kegemilangan pemerintahan Islam, bermulanya

kebangkitan Eropah di India. Kedatangan kuasa-kuasa Eropah yang dimulakan dengan

Portugis pada tahun 1498 telah membuka ruang baru kepada India.3 Namun begitu, ini

tidak bermakna pengisian-pengisian Islam yang terbina sekian lama terhapus begitu

sahaja. Hal ini demikian kerana, Islam di India telah berlangsung dalam satu jangka masa

yang panjang dan wujud sumbangan terhadap pelbagai elemen seperti kepercayaan,

akidah, pemerintahan dan nilai masyarakat.

2.0 SEJARAH AWAL KEDATANGAN ISLAM KE INDIA

Kedatangan Islam ke India terbahagi kepada dua tahap. Tahap yang pertama ialah

antara abad ke-8 hingga abad ke-10. Pada peringkat ini, Islam dibawa masuk melalui

aktiviti perdagangan oleh pedagang-pedagang Arab dan dipercayaai masih belum

dikatakan kuasa yang dominan di India. Kemasukan pedagang dan peniaga Islam ke

India dengan membawa pengaruh yang kuat ketika itu telah menarik penduduk-penduduk

sekitar kawasan pantai memeluk Islam. Bermula sejak itu, agama Islam tersebar ke

India seawal tahun 712 Masihi bukan sahaja melalui perdagangan tetapi perkhawinan

dan dakwah. Bukan itu sahaja, jalan dagangan lautan dan daratan yang menghubungkan

India dengan Asia Tengah merupakan jalan utama dalam proses Islamisasi.4

Pada tahap kedua pula dapat dilihat apabila bermulanya kemasukan kumpulan-

kumpulan muslim yang berketurunan Turki, Afghan dan Monggol ke India. Pada ketika

itu, penakluk-penakluk dari Turki telah menakluki bahagian Barat Laut India dan

terbentuk ibu kotanya di Ghaznah, Afghanistan. Kemudian bermula pula serangan oleh

tentera Mahmud Al-Ghaznawi ke atas India sekitar abad ke-11. Serangan ini telah

membuahkan hasil dengan terbentuknya kerajaan Islam yang pertama di India iaitu

Kerajaan Subaktigin yang turut dikenali sebagai kerajaan Ghazni.

Kerajaan Subaktigin yang memerintah sekitar tahun 1004-1186 Masihi telah

menguasai sebahagian besar India Utara dan pada masa pemerintahan Sultan Mahmud.

3 Ibid, hlm 110 4 Azhar Hj.Md Arus, (et.al), Titas 2, hlm 109.

3

Dalam pemerintahan kerajaan Subaktigin, terdapat dua pemerintahan yang hebat iaitu

kerajaan Ghaznawi dan kerajaan Ghuri. Semasa pemerintahan Ghaznawi, serangan

sebanyak 17 kali yang dilancarkan oleh Sultan Mahmud Al-Ghaznawi ke India. Peristiwa

ini merupakan sumbangan besar Islam dalam Tamdun India kerana dianggap sebagai

pembukaan jalan pemerintahan kerajaan yang seterusnya.

Peringkat kedua kedatangan Islam selepas kerajaan Subaktigin diteruskan oleh

Kesultanan Delhi. Pemerintahan ini telah berkuasa selama 320 tahun yang bermula dari

tahun 1206-1526 Masihi. Pemerintah-pemerintahnya berasal daripada golongan hamba

yang diberi kedudukan tinggi semasa Sultan Muhammad Ghuri lagi.5 Antara

pemerintahan yang terlibat ialah Dinasti Hamba(1206-1290M), Dinasti Khalji(1290-

1320M), Dinasti Thugluq(1320-1412M) dan Dinasti Lodi(1451-1526M). Pada akhir

zaman pemerintahan dinasti Hamba oleh Maizudin Qaiqubah berlakunya pergolakan. Hal

ini demikian kerana, Qaiqubad mengambil alih pemerintahan nendanya ketika berusia 17

tahun yang masih belum matang dalam pentadbiran dan politik.

Pemberontakan rakyat semasa akhir pemerintahan dinasti Hamba telah

menaikkan kedudukan ketua perang iaitu Fairuz Shah yang berketurunan Khalji dan

bermulanya penguasaan dinasti Khalji. Antara peristiwa besar yang berlaku ketika zaman

Khalji(1290-1321M) ialah serangan oleh bangsa Mongol pada tahun 1292 Masihi

terhadap India. Namun begitu, Sultan Jalaluddin Khalji telah berhasil menewaskan dan

mengusir tentera-tentera Mongol keluar dari India dan segelintir tentera Mongol terus

menetap di India dan memeluk agama Islam.

Pemerintahan Islam terakhir dalam Tamadun India sebelum kedatangan Barat

ialah Empayar Mongol/dinasti Mughul yang bertapak selama lebih kurang 400 tahun.

Pemerintahan yang lama ini telah menjadikan Empayar Mughal sebuah kuasa yang

dominan dalam sejarah Tamadun India. Hal ini demikian kerana, dalam period ini

pelbagai kegemilangan telah dicapai dalam mewarnai Tamdun India. Semasa

pemerintahan Akhbar juga pentadbiran kerajaan adalah mengikut sistem pemerintahan

Arab dan Parsi iaitu sistem Islam. Penyususan sistem pemerintahan yang sistematik ini

5 Dr. Haji Abdullah Ishak, Islam di India, Nusantara dan China, hlm 19

4

telah menjadi kesinambungan dan panduan kepada pemerintah-pemerintah Mongol

seterusnya.

Pemerintah lain yang turut mewarnai Tamdun India ialah Babur(1482-1530M),

Humayun(1530-1539M), Jehangir (1605-1627M), Shah Jehan(1627-1658M) dan

Aurangzeb(1658-1707M). Pemeritahan Babur dikatakan asas kepada perkembangan dan

perluasan kuasa empayar Mongol. Manakala semasa Humayun beliau telah menyususn

semula ketenteraan yang mana terdapat kekurangan semasa peringkat awal dinasti

Mughul.

3.0 SUMBANGAN ISLAM KEPADA TAMADUN INDIA

3.1 SUMBANGAN POLITIK DAN PENTADBIRAN.

a) Zaman Kerajaan Ghaznawi Sultan Mahmud Ghaznawi (998-1030 M).

Sumbangan semasa pemerintahan Sultan Mahmud Ghaznawi dapat kita lihat

dalam penjajahan di India. Baginda lebih menumpukan penundukan dan dakwah

dalam pentadbirannya berbanding penaklukan semata-mata. Sikap yang cekap

dan bersemangat itulah mendorong baginda dalam memperkenalkan pentadbiran

ketenteraan. Sungguhpun begitu, baginda memperkemaskan pasukan tentera

dengan semangat jihad serta ilmu pertahanan yang tinggi.

b) Zaman Kerajaan Ghuri ( 1150-1206)

Ghur ialah sebuah kawasan yang terletak di lereng pergunungan Afghanistan,

antara Ghaznah dengan Herat6.Muhammad Ghuri merupakan pemerintah

Ghaznawi yang baru merupakan pahlawan islam yang gagah dan bercita-cita

tinggi. Kejayaan Muhammad Ghuri dalam penaklukannya di India telah

menjadikan Delhi sebagai pusat pentadbiran dan markas ketenteraan, manakala

negeri-negeri yang berada di bawah taklukannya akan dikenakan bayaran ufti

6 Ibid, hlm 12

5

tahunan. Corak Pemerintahan berdasarkan islam di praktikkan dimana

perlindungan tetap diberikan kepada semua rakyat tanpa mengira anutan mereka.

c) Dinasti Hamba (Mamluk) Kesultanan Delhi (1206-1290 M )

Qutubuddin Aibaq seorang hamba (1206-1210) merupakan pengasas awal

dinasti ini apabila Sultan Muhammad Ghuri meninggal dunia. Sumbangan beliau

pada zamannya dalam politik ialah menganjurkan suatu polisi baru yang

berhubung dengan perkahwinan antara golongan atasan (aristocrat) bagi

menjamin kelanjutan (survival) kekuasaan.7 Hal ini menyebabkan berlaku

hubungan secara tidak langsung dan mempamerkan kemurnian serta keadilan

dalam sistem pemerintahan islam. Contohnya, beliau sendiri berkahwin dengan

Puteri Tajuddin Yildiz merupakan wazir kerajaan Ghuri di Ghaznah manakala

saudara perempuannya pula dikahwinkan dengan Nasiruddin Qabaca pemerintah

Sind.

d) Dinasti Tughluq ( 1321-1414 M)

Keluarga Tughluq berasal daripada keturunan Turki, berjaya memerintah

kerajaan islam di India setelah mengalahkan keluarga Khalji.4 8Pemimpin dinasti

ini ialah Ghazi Khan dan digelar Sultan Ghiasuddin Thuluq setelah menaiki

takhta. Sumbangan baginda dalam pentadbiran ialah baginda menetapkan dasar

keadilan dan kesamarataan hak tanpa membeza-bezakan rakyat. Sultan juga

melantik pegawai-pegawai kerajaan yang mempunyai kelayakan serta bersikap

juur dan adil bersesuaian dengan kehendak agama islam dalam membantu

melicinkan pentadbiran kerajaan pada masa itu.

7 Ibid, hlm 20 8 Dr. Haji Abdullah Ishak. Islam di India, Nusantara dan China ( Kuala Lumpur : Nurin Enterprise,1992 ) hal 27

6

3.2 SUMBANGAN KEAGAMAAN

a) Zaman Kerajaan Ghaznawi Sultan Mahmud Ghaznawi (998-1030 M).

Sumbangan islam pada masa ini ialah Sultan Mahmud

menekankan penyebaran dakwah oleh itu pembinaan pusat keagamaan

dilaksanakan. Masjid-masjid dan institusi pengajian di bina supaya

penyebaran agama islam lebih jelas dan mencapai matlamat untuk

melahirkan pelapis ummah yang cemerlang9. Ibu Kota Ghaznah merupakan

pusat keagamaan dan penyebaran ilmu termasuk tasawuf, perundagan islam

dan di banjiri ulama pada ketika itu seperti Ibn Nasr Al-Farabi.

b) Zaman Kerajaan Ghuri ( 1150-1206)

Selain itu, terdapat juga sumbangan islam dalam aspek agama

kepada tamadun India iaitu pada zaman pemerintahan Muhammad Ghuri.

Bagi menjamin kelancaran dakwah islamiah beliau melantik seorang ulama

iaitu Fakharuddin Al-Razi sebagai penasihat. Muhammad Ghuri juga

terkenal iaitu seorang ilmuan islam yang mempunyai rasa tanggungjawab

dalam menyebarkan ajaran islam di kalangan masyarakat India yang

kebanyakannya pada masa itu beragama Hindu-Buddha. Oleh sebab itu

beliau menguatkan angkatan tentera bukan atas dasar penaklukan semata-

mata tetapi lebih bersifat hormat. Buktinya, mana-mana wilayah yang telah

ditakluki dikembalikan semula dengan cara yang baik dengan bersyarat

membayar ufti.

c) Dinasti Hamba (Mamluk) Kesultanan Delhi (1206-1290 M )

Qutubuddin Aibaq juga turut menyumbang pada zaman

pemerintahannya dari aspek keagamaan. Hal ini jelas kerana Qutubudin

Aibaq turut dianggap sebagai pembangun kerohanian dan mentaliti ummah.

Bagi menggalakkan penyebaran agama islam pembinaan masjid- masjid dan

surau dilaksanakan sebagai tempat beribadat selain berfungsi sebagai tempat

9 Ibid, hlm 11

7

menimba ilmu. Antara masjid peninggalannya sejarahnya ialah Qutub Minar

yang menjadi lambang kemasyhurannya pada zaman itu.

d) Dinasti Tughluq ( 1321-1414 M)

Pada Zaman pemerintahan zaman ini, Ghiasuddin Tunghluq

meningkatkan pembangunan rohani dan spiritual atau keagamaan banyak

masjid-masjid dan pusat-pusat pengajian didirikan agar rakyat dapat

menimba ilmu agama dengan baik dan sempurna. Baginda juga dalam

menarik minat rakyat mencintai ilmu agama turut mendampingi ulama-

ulama. Segala permasalahan yang ingin diputuskan baginda kan turut

meminta pendapat dan nasihat daripada para ilmuan. Hal ini menjadi contoh

kepada rakyat jelata dan seterusnya dakwah islam dapat berkembang dengan

meluas.

3.3 SUMBANGAN EKONOMI DAN KEWANGAN

Melihat tamadun di India, aspek ekonomi juga memainkan peranan yang

amat penting, ia mesti juga ditinjau bagi mendapatkan gambaran yang jelas

tentang India. Sewaktu ini ekonomi India melambung naik. Di mana pertanian

yang meupakan perusahaan utama India, terdapat juga perdagangan dalam negeri

dan luar negeri yang aktif. Wilayah Sind dan Punjab merupakan wilayah-wilayah

pertanian yang utama yang bukan sahaja menghasilkan tanaman makanan seperti

gandum dan sekoi, tetapi juga menghasilkan tanaman wang seperti tebu dan

kapas.

Sebahagian besar darinya adalah diusahakan oleh orang-orang Islam.

Negara yang terlibat dalam perdagangan dengan kerajaan Monggol seperti China,

Negara-negara Asia Tenggara, Tanah Arab, Parsi, Portugal dan England serta

Belanda.

8

Antara barang perniagaan di India pada zaman dahulu:

Ialam juga telah memperkenalkan beberapa

sistem ekonomi di India, antaranya ialah :

3.4 SUMBANGAN SOSIAL DAN BUDAYA

3.4.1 Harga diri dan perikemanusiaan.

Islam terlebih dahulu dianuti oleh golongan kasta rendah(sudra). Mereka

merasakan Islam telah mengangkat harga diri dan nilai kemanusiaan dari ditindas

dan diperhambakan dari golongan kasta tinggi.

3.4.2 Hak asasi dan martabat wanita.

Kaum wanita Hindu yang masuk Islam di beri hak asasi sebagai wanita

yang bebas dan terhormat. Sebelumnya wanita yang kematian suami tidak berhak

hidup, mereka harus membakar diri bersama mayat suaminya (sutee).

3.4.2 Kebersihan.

Islam telah menghadiahkan kebersihan kepada kaum India, penganut

Hindu menganggap kotoran sebahagian ibadah yang menyampaikan seseorang

hamba ke alam nirwana.

Barangan perniagaan di India

- Kapas

- Kain sutera

- Gading gajah

- Wangi-wangian

- Lada Hitam

- Rempah ratus

- Tekstil

- Gandum

- Tebu

- Tembaga

Sistem Maksud

Jizyah -Cukai yang dikenakan ke atas individu yang bukan Islam yang berlindung di negara Islam.

Kharaj -Cukai ke atas tanah pertanian yang telah dirampas sama ada melalui peperangan atau damai ke atas orang bukan islam

Zakat -Mengeluarkan sebahagian daripada harta yang tertentu kepada golongan tertentu apabila cukup syarat –syaratnya.

Baitulmal -Institusi kewangan yang bertanggungjawab mentadbir cukai.

Ufti -persembahan (wang, bunga emas dsb) yg diberikan oleh negara-negara kecil kpd negara-negara besar sbg tanda mengakui kebesaran dan kekuasaannya.

9

3.5 SUMBANGAN SENI BIINA

Dalam karya Asirbadi Lal Srivastava, Medieval Indian Culture

membincangkan tentang seni bina yang dihasilkan oleh pemerintah-pemerintah

Islam yang menggabungkan ciri-ciri bina Hindu dan Islam(seni bina Indo-Islam).

Raja-raja Islam telah banyak membangunkan kilang-kilang, sekolah, rumah sakit,

sistem jalanraya dan senibina yang sangat hebat seperti tajmahal.

a) Zaman Kesultanan Delhi

Bangunan-bangunan yang dibina melambangkan seni bina Islam.

Contohnya pembinaan Masjid Quwwat-ul-Islam yang melambangkan seni

bina Delhi terawal. Masjid ini dibesarkan oleh pemerintah-pemerintah

seterusnya iaitu Iltutmish(1203M.) dan Alauddin Khilji(1296M.-1316M.)

b) Zaman Moghul

Pencapaian kemuncak seni bina pada Zaman Moghul ialah zaman

pemerintahan Akhbar. Baginda ialah penaung kepada perkembangan seni

bina di India yang juga menggabungkan seni bina Hindu dan Muslim.

Dalam bidang seni bina, Akbar cuba mengintegrasikan unsur-unsur

Muslim dan Hindu, dan mewujudkan stall Mughal seperti yang

digambarkan dalam Masjid di Fatehpur Sikri.

Shah Jahan, pemerintah Zaman Moghul yang amat meminati

bidang seni bina. Bidang seni bina mencapai kemuncaknya pada zaman

pemerintahan baginda. Bangunan yang terkenal iaitu Taj Mahal dibina

atas arahan Shah Jahan untuk memperingati isteri kesayangannya.

3.6 SUMBANGAN BAHASA DAN KESUSASTERAAN

Selepas empayar Kushan runtuh, India mengalami perpecahan

sehingga tahun 320 masihi yang menyaksikan kemunculan Dinasti Gupta

yang diasaskan oleh Chandra Gupta. Semasa pemerintahan Samudragupta,

empayar ini meliputi seluruh India Utara dan juga India Selatan. Selain

10

perluasan kuasa zaman Gupta, menyaksikan perkembangan pesat dalam

bidang kesenian, kesuassteraan , sains , dan juga matematik.

Dari sudut pencapaian bahasa terdapat lebih 325 bahasa dan 750

loghat tapi 14 sahaja jadi bahasa utama dan diperakui oleh perlembagaan.

Antaranya, Hindi, Tamil, Punjabi, Malayalam dan lain-lain. Bahasa Indo-

Arya: Sanskrit seperti Hindi, Kashmiri dan lain-lain. Bahasa Dravida:

Telegu, Tamil, Malayalam dan lain-lain. Terdapat juga bahasa Urdu,

bahasa Inggeris.

Melalui aspek kesusasteraan juga boleh membawa kepada

pencapaian tamadun Kesultanan Delhi. Pada masa ini. Kesultanan Delhi

amat berminat pada seni dan juga sastera. Diantara ahli Sastera yang

terkenal pada masa ini ialah Amir Khusrau di zaman pemerintahan

Ghiyasudin Balban. Selain daripada itu juga, terdapat lagi sejarawan yang

terkenal seperti Ziauddin Barani yang merupakan pengarang Tarikh Firuz

Syahi yang mengisahkan pemerintahan Dinasti Khilji dan juga Tughluq

terutama dalam zaman Firuz Syah Tughluq (1351-1388). Karya sastera

terutamanya puisi dalam bahasa Parsi dan Urdu banyak diterbitkan. Selain

itu ilmu sejarah juga telah dititikberatkan. Masjid bukan sahaja berfungsi

sebagai tempat beribadat tetapi juga sebagai tempat menimba ilmu

pengatahuan. Syah Jehan dan Aurengzeb memainkan peranan yang

penting dalam hal ini.

3.7 SUMBANGAN ILMU PENDIDIKAN

Kecemerlangan dalam ilmu pengetahuan antara elemen penting

dalam setiap tamadun. Tidak dinafikan penerokaan yang dibuat oleh

sarjana India telah memberi inspirasi kepada sarjana dunia yang lain untuk

memperkembangkannya menjadi ilmu yang lebih mantap. Elemen agama

turut merupakan unsur penting dalam setiap perkembangan ilmunya.

11

Ilmu-ilmu Islam telah berkembang di tanah India dengan subur,

dari kerana itu lahirlah ulama-ulama besar bertaraf antarabangsa yang

mempunyai ilmu yang luas dan mendalam contohnya ilmu hadis. Imam

Ahmad b Abdul rahim (Syah Waliyullah al Dahlawi).

Kebangkitan Gerakan Islam.Dua gerakan Islam yang sangat ketara

diperingkat antarabangsa, iaitu gerakan ‘jamaah Islamiah’ dan ‘gerakan

Tabligh’. Gerakan-erakan inilah yang mewarnai kebangkitan Islam di

bumi India dan antarabangsa sampai kehari ini.

Banyak madrasah telah ditubuhkan dan juga zawiyah telah tah

dan juga individu. Alaudin Khilji adalah antara tokoh yang terkemuka

dalam pembinaan intitusi pendidikan Tamadun India. Beliau membina

banyak pusat pendidikan seperti maktab (kuttub) dan madrasah sebagai

tempat belajar bagi anak-anak islam. Di samping itu masjid juga dibina

bukan sahaja semata-mata untuk tempat beribadat tetapi juga sebagai

tempat untuk menimba ilmu pengetahuan. Di samping itu memberikan

pendidikan agama, intitusi pendidikan ini juga telah memeberikan

pelajaran-pelajaran lain seperti perubatan, astronomi, matematik dan

sebagainya.

3.7.1 BIDANG MATEMATIK

(i) Sistem Angka

Sistem angka sifar(dikenali juga sebagai sunya). Mempelopori

penggunaan sistem nombor 0 hingga 9. Konsep sifar ini menjadi asas kpd

angka kosong dalam sistem matematik hari ini. Pesat di zaman yang

dikenali sebagai sulvasutra (aturan tali). Aktiviti matematiknya

berdasarkan aturan kiraan tali. Matematik berkembang pada waktu ini

kerana keperluan agama (pemujaan dan pengorbananan). Diperkenalkan

pada zaman Gupta. Sebelum adanya konsep sifar hanya nombor positif

sahaja yang diketahui. Setelah nombor sifar ditemui wujudlah nombor

negatif yang kita kenali sekarang ini. Sifar atau kosong ini diwakili oleh

12

titik yang dikenali sebagai Pujyam. Konsep kosong juga dikenali sebagai

Shukla dan Shubra. Orang Arab kemudiannya memanggilnya Siphra atau

sifr.

(ii) Geometri

Mencapai tahap cemerlang apabila ia menjadi asas penting dalam

senibina. Digunakan secara meluas terutama dalam merangka mandala.

Bentuk-bentuk geometri juga telah digabungkan dengan bentuk tumbuhan

dan menjadi hiasan kuil-kuil di seluruh India. Aryabhata telah menulis

dalam Aryabhaliyam tentang teori-teori geometri. Aryabhata turut berjaya

mengira dengan tepat jumlah hari dalam setahun iaitu 365 hari. Beliau

juga membuktikan bumi berputar di atas paksinya dan gerhana pula

disebabkan bayang bumi.

3.7.3 ASTRONOMI DAN KALENDAR

Brahmagupta telah memperkenalkan hukum graviti dan berjaya

menghitung dengan tepat ukur lilit bumi. Varahamitra pula menulis buku

Panchasiddhantika atau lima aliran astronomi yang menjadi bahan rujukan

di sekolah-sekolah. Jyotisa atau ilmu kaji bintang adalah salah satu

bahagian utama Rig Veda. Ia merupakan perkiraan astronomi yang

digunakan pada zaman awal menentukan tarikh dan masa bagi upacara

pengorbanan. Berdasarkan perkiraan astronomi muncul kalendar matahari.

Orang India berjaya menemui tujuh planet tanpa bantuan teknologi

peralatan. Planet-planet tersebut ialah Matahari, Bulan, Marikh, Utarid,

Musytari, Zuhrah, Zuhal dan dan kemudian 2 lagi iaitu Rahu dan Kethu

(pusat tenaga) yang berada pada arah bertentangan 180 darjah. 27 bintang

(nakshatra) ditemui dan mempercayai bintang dan planet ini

mempengaruhi kehidupan manusia. Kepercayaan inilah yang menjadi asas

bagi kemunculan astrologi.

13

3.7.4 BIDANG PERUBATAN

Ilmu perubatan India bermula pada zaman Vedik sebagai seni ilmu

sihir. Unsur-unsur perubatan seperti fisiologi, pembedahan, pernafasan

melalui amalan yoga, reproduksi manusia, farmakologi dan perubatan

binatang , telah wujud sebelum tahun Masihi. Teks-teks perubatan India

seperti Caraka (kurun pertama hingga ke-2) dan Susruta (kurun ke 4)

dianggap setaraf dengan Hippocrates dan Galen.

4.0 KESIMPULAN

Secara keseluruhannya, sepanjang pemerintahan Islam yang memakan masa

hampir 600 abad telah banyak sumbangan Islam dalam pembinaan tamadun India.

Peningalan Islam telah menjadi kesinambungan sehingga hari ini walaupun selepas

kemasukan Zaman Penjajahan Barat ketika itu telah membawa perubahan bukan sahaja

di India malah dirasai di peringkat global. Antaranya ialah dalam aspek ekonomi,

pentadbiran, seni bina, kesusateraan, pendidikan, sosial dan budaya dan keagamaan dan

keagamaan. Islam masih berkembang maju di negara India pada masa kini dan

merupakan agama kedua terbesar di India. Islam kukuh di India terutamanya di daerah

Kashmir, Assam dan lain lain lagi. Pada tahun 2001, populasi yang penganut agama

Islam di India ialah 138 juta penduduk di seluruh India. Sesungguhnya agama Islam telah

memberikan pelbagai kesan yang sangat mendalam dalam pelbagai aspek di negara India.

Di sini kita dapat menyaksikan interaksi Islam antara tamadun berlaku dengan pesat di

India. Sumbangan Islam di India juga bersifat menyeluruh iaitu meliputi aspek fizikal dan

spiritual

14

LAMPIRAN

Tah mahal

Fatehfur Sikri

15

BIBLIOGRAFI

Abu Ali Al-Banjari An-Nadwi. (1992). Sejarah Perkembangan Islam di India. Kedah :

Khazanah Banjariah.

Ahmad Rafaa’. (1994). Sejarah Kedatangan Islam ke India dan Indonesia. Penerbitan Al –

Ramadhan.

Azhar Hj. Mad Aros. Azharudin Mohd.Dali. Suffian Mansor. Zulkarnain Abd. Rahman. (2005)

Titas Kertas 2. Kuala Lumpur : Fajar Bakti.

Abdul Halim Ramli. (2005). Tamadun Asia. Kuala Lumpur : Uitm Ampang Press.

Dr. Haji Abdullah Ishak. (1992). Islam di India Nusantara dan China. Kuala Lumpur : Nurin

Enterprise.

Mahayuddin Haji Ismail. (1993). Sejarah Islam. Kuala Lumpur : Penerbit Fajar Bakti.