SEJARAH DUNIA 4/13/12 10:40 AM

Sejauh manakah pertanian merupakan sumber ekonomi yang

penting dalam tamadun Mesopotamia, Mesir dan China ?

Ekonomi merujuk kepada semua aktiviti atau kegiatan-kegiatan ekonomi

yang dijalankan oleh tamadun-tamadun awal. Aktiviti-aktiviti ini meliputi

kegiatan pertanian, penternakan, perdagangan, pertukangan dan semua

pekerjaan-pekerjaan lain yang dilakukan oleh masyarakat tertentu untuk

mendapatkan pendapatan bagi dirinya serta negaranya. Biasanya,

kegiatan-kegiatan ekonomi yang diceburi oleh sesebuah masyarakat

berkait rapat dengan alam sekitar, iklim, kedudukan serta kehendak dan

hasrat kerajaan.Terdapat perbezaan pertanian yang dijalankan dalam

tamadun Mesopotamia, Mesir dan China.

Dalam Tamadun Mesopotamia, orang Sumeria menjalankan pertanian di

sekitar Sungai Tigris dan Sungai Eupharates. Masyarakat Sumeria telah

menanam pelbagai jenis tanaman iaitu bijirin dan sayuran. Antara

tanaman bijirin utama ialahgandum, jagung, barli, sekoi, dan kurma

manakala jenis sayuran pula seperti daun salad, bunga bawang, bawang

putih, kunyit, ubi, sengkuang, lobak, dan lobak putih. Tamadun

Mesopotamia ini diperintah oleh golongan raja. Oleh itu, secara tidak

langsung sistem ekonominya bercirikan ekonomi berbentuk feudal.

Tanah-tanah pertanian yang diusahakan oleh masyarakatnya telah diagih-

agihkan mengikut struktur organisasi ekonomi yang berbentuk piramid.

Binatang ternakan yang diternak ialah seperti kambing biri-biri, kerbau,

lembu dan keldai. Aktiviti penangkapan ikan juga dijalankan dengan

menggunakan kail dan jala

Sistem ekonomi Mesir turut bergantung kepada kegiatan pertanian.

Pertanian Mesir berkembang dengan pesatnya disebabkan Lembah

Sungai Nil merupakan sebuah kawasan tanah delta yang begitu subur,

luas ,dan rata. Bahan-bahan lanar sungai yang bewarna hijau yang sangat

subur di Sungai Nil berpunca dari kawasan pergunungan ditengah Benua

Afrika. Mengikut kajian penduduk Mesir telah menjalankan pelbagai jenis

tanaman. Pada mulanya mereka mengusahakan tanaman seperti

gandum, barli, millet, sayur-sayuran seperti lobak dan kacang, buah-

buahan, kurma, menanam pokok papirus (untuk membuat bot,tali dan

kertas) , kapas, menternak kambing, biri-biri dan lembu. Petani-petani

Meir bijak menggunakan musim banjir di sungai Nil untuk keperluan

pertanian. Mereka telah mencipta “Shadut” untuk mendapatkan air yang

kemudiannya disalurkan ke terusan untuk tujuan pertanian . Mesir ketika

itu diperintah oleh Firaun. Oleh yang demikian dipercayai seluruh tanah

hasil pertanian dan barangan menjadi milik firaun kerana keseluruhan

hasil-hasil bumi mesir telah diedarkan oleh ejen-ejennya.

Di China, sejak zaman berzaman lagi pertanian merupakan aktiviti utama

ekonomi masyarakatnya. Ciri-ciri fizikal di negara China ini amat subur

dengan lembangan sungainya yang rata dan amat luas seperti Sungai

Hwang Ho. Aktiviti ekonomi bermula di zaman Dinasti Shang iaitu kira-kira

pada 1600 S.M – 1046 S.M. Aktiviti ini bermula dengan tanaman gandum

dan sekoi yang merupakan bijirin utama ditanam negara ini. Oleh itu,

Dinasti ini bergantung penuh kepada pertanian dan petani merupakan

sumber tenaga buruh yang penting.

Selain daripada pertanian, ketiga-tiga buah tamadun ini juga

menjalankan kegiatan ekonomi yang lain seperti perdagangan

dan juga perkilangan yang juga merupakan aktiviti ekonomi yang

penting.

Tamadun Mesopotamia misalnya telah menjalinkan hubungan

perdagangan dengan negara-negara di sekitarnya seperti India, Mesir,

dan negeri-negeri Mediterranean terutamanya yang berkaitan dengan

logam, batu, bedak wangi, dan balak dari utara dan barat. Begitu juga

dengan industri pengeluaran tekstil telah menjadi sangat penting

terutamanya apabila kegiatan penenunan secara besar-besaran telah

diusahakan oleh bengkel-bengkel yang menjadi milik organisasi besar

seperti rumah berhala dan istana. Barangan eksport Mesopotamia terdiri

daripada kain, barang kemas, dan senjata manakala perdagangan bulu

dan kulit binatang pula menjadi pendapatan sampingan kepada

masyarakat tamadun ini. Kepentingan dan keperluan perdagangan

dibuktikan dengan adanya undang-undang tentang pertanian dalam Kod

Undang-Undang Hamurabbi. Oleh itu,Raja berperanan penting menjaga

pertanian supaya menghasilkan hasil pertanian yang banyak dan

berkualiti.

Tamadun Mesir mempunyai hubungan perdagangan dengan yang baik

dan penting dengan Babylos. Babylos membekalkan kayu kepada Mesir

dan menjadi perantaraan dalam perdagangan dengan dunia luar. Babylos

juga ialah pelabuhan entreport Mesir yang utama. Kepesatan

perdagangan Mesir dengan dunia luar mulai bertambah menjelang tahun

2000 S.M. Mesir mempunyai hubungan dagangan dengan Palestine, Syria,

Crete, dan Phonecia. Barangan eksport utama mesir ialah barli, gandum,

kertas, tembikar dan tekstil. Barangan import Mesir ialah minyak zaitun,

wain, jagung, gading gajah, emas, perak, dan balak. Raja memonopoli

perdagangan dan menghantar wakil mereka yang dikenali sebagai

pesuruhjaya diraja untuk menjalankan ekspedisi perdagangan. Oleh itu,

perdagangan Mesir dapat dikembangkan dengan pesat.

Dalam Tamadun China pula, kegiatan perdagangan muncul dengan pesat

terutamanya dengan adanya penggunaan sistem timbang dan sukat.

Selain itu, kemajuan dalam sistem pengairan dan penggunaan baja telah

menambahkan lagi pengeluaran pertanian mereka. Paling nyata adalah

kelas pedagang dan kota-kota. Perusahaan yang dijalankan ialah

membuat tembikar, barangan ukiran daripada kayu, gangsa dan jed serta

menenun. Bidang tekstil pula merupakan industri domestik golongan

petani dan menjadi hasil pengeluaran yang utama. Malah, berlaku

peningkatan dalam pengeluaran dalam perlombongan dan garam. China,

telah menjalinkan hubungan dengan perdagangan dengan India, Mesir,

Mesopotamia, dan Rom. China telah mengesport sutera,tembikar, barang-

barang ukiran kayu,gangsa, kulit binatang, kertas dan jed. Barangan

import pula terdiri daripada gading dan kuda dari baka yang baik

terutama dari negara-negara tropika, kaca, bulu dan linen.Sebenarnya,

China lebih banyak mengeksport daripada mengimport dan ini

menyebabkan negara China menjadi bertambah kaya dan makmur.

Kesimpulannya, ketiga-tiga buah tamadun maju berasaskan aktiviti

pertanian. Namun demikian perkembangan aktiviti pertanian ini mula

mewujudkan aktiviti perdagangan tempatan dan antarabangsa.

Perkembangan perdangangan ini telah menjadi asas kepada pertumbuhan

industri-industri penting seperti pembuatan tembikar, tekstil dan

sebagainya. Jadi disini jelaslah bahawa kegiatan pertanian bukannya satu-

satunya sumber ekonomi ketiga-tiga buah tamadun ini malah terdapat

sektor ekonomi lain yang turut membantu dalam menggalakkan

pertumbuhan ekonomi negara.

Posted by Manja at 5:56 AM 0 comments

Labels: Tema 4 Ekonomi

6/26/11

Apakah yang anda faham dengan konsep Negara bangsa?

Bincangkan pembentukan Negara bangsa di Negara-negara

Eropah iaitu England, Perancis dan Sepanyol.

Negara bangsa merupakan satu Negara yang mempunyai rakyat yang

berciri sama iaitu dalam agama, bahasa dan budaya. Negara bangsa

terbentuk apabila rakyatnya berjaya disatukan di bawah satu

pemerintahan yang berdaulat. Dalam Negara bangsa, rakyatnya

terutamanya golongan majoriti terikat oleh semangat nasionalisme yang

lahir daripada persamaan ciri-ciri antara mereka. Semangat nasionalisme

ini menyebabkan mereka sanggup berjuang demi Negara dan bangsa.

Setelah kemunculan Negara bangsa di Eropah, empayar, Negara kota dan

Negara feudal telah digantikan sebagai corak Negara eropah.

Kemunculan Negara bangsa berasaskan beberapa faktor. Antaranya ialah

kegagalan sistem feudal. Masyarakat Eropah sebelum kemunculan konsep

negara bangsa terikat kepada sistem feudal yang menyusun

masyarakatnya secara berperingkat. Dalam sistem ini, raja terdapat di

atas sekali dan di bawahnya ialah golongan baron atau tuan tanah yang

memiliki kuasa sebenar. Golongan baron ini diberi tanah untuk

diusahakan. Mereka terpaksa menghantar sebahagian daripada hasil

mereka kepada raja. Sistem ini amat menyeksa golongan bawahan kerana

tuan tanah akan memungut hasil yang tinggi serta memaksa mereka

yang gagal membayar untuk menjadi hamba. Dalam keadaan ini, kuasa

golongan tuan tanah telah mula mengancam kedudukan raja. Akibat ini,

raja terpaksa bertindak menentang golongan baron ini untuk

mengukuhkan institusi beraja. Kegagalan sistem feudal ini menyebabkan

masyarakat Eropah berusaha untuk membina negara yang bercorak baru

iaitu dalam bentuk negara bangsa.

Selain daripada itu, perang salib yang berlaku antara dunia Eropah

dengan dunia Islam juga menyumbang kepada pertumbuhan negara

bangsa. Ketika peperangan tersebut berlaku apabila pihak vatican

menyuruh kerajaan-kerajaan Kristian melaksanakan perang suci 'holy war'

demi menyelamatkan kota Jerusalem yang merupakan kota Jesus

daripada jajahan empayar Islam. Peperangan tersebut menyebabkan

golongan bangsawan kehilangan kuasa apabila tenaga serf yang mereka

menyumbang kepada peperangan tersebut telah terkorban atau tidak

kembali. Dalam keadaan ini, institusi raja telah mengambil kesempatan

untuk mengukuhkan kuasa mereka dengan menyatukan wilayah-wilayah

bangsawan tersebut di bawah pemerintahan sendiri. Perang salib juga

menyedari masyarakat Eropah tentang jurang perkembangan yang telah

wujud antara mereka dengan tamadun Islam. Tamadun Islam ketika itu

telah mencapai puncak kegeminlangan tetapi masyarakat Eropah masih

dilanda Zaman Gelap. Kesedaran ini telah medesak orang Eropah untuk

mengembangkan negara mereka untuk membina identiti dan mencapai

kegemilangan diri. Hasil daripada semangat ini ialah pembinaan negara

bangsa. Perang Salib merupakan satu peristiwa yang mempercepatkan

keinginan serta kesangupan masyarakat Eropah untuk membina negara

bangsa mereka.

Perkembangan ekonomi yang berlaku di Eropah ketika itu juga

memudahkan transisi daripada negara feudal kepada negara bangsa.

Pada ketika itu, revolusi pertanian dan seterusnya revolusi perindustrian

sedang berlaku. Perkembangan ekonomi ini menghasilkan satu sumber

kewangan yang banyak dan stabil. Dengan sumber kewangan ini,

kerajaan pusat dapat memggaji tentera dan perkhidmatan awam demi

rakyatnya. Para pengusaha dan pedagang juga menyokong tindakan

kerajaan pusat mengukuhkan kuasanya kerana mereka memerlukan

perlindungan demi menjamin harta dan nyawa mereka. Perkembangan

ekonomi Eropah telah menyediakan sumber kewangan demi pembinaan

negara bangsa.

Seterusnya, perkembangan bahasa kebangsaan juga menyumbang

kepada proses pembinaan negara bangsa. Walaupun setiap wilayah

Eropah mempunyai dialek sendiri, satu bahasa kebangsaan telah

ditetapkan oleh raja demi menyatukan rakyatnya. Pembinaan bahasa

kebangsaan telah mencipta satu identiti bangsa yang melahirkan

semangat kebangsaan yang kuat. Sebelum penetapan bahasa

kebangsaan, kebanyakkan Eropah mengguna bahasa Latin dan dialek-

dialek sendiri. Di Perancis, tedapat lebih daripada 400 bahasa dan dialek

yang berbeza. Ketidaksamaan bahasa menyusahkan proses menyatukan

rakyat. Dengan menetapkan bahasa Perancis sebagai bahasa kebangsaan

yang difahami semua, pengaruh bangsawan dalam daerah sendiri telah

dikurangkan. Di samping itu, satu negara Perancis yang merangkumi

semua suku Frank dapat dibina dan dikekalkan kerana rakyatnya dapat

bergerak di seluruh negara tanpa halangan bahasa.

Gelaran dan anugerah juga diberi oleh raja demi memupuk kesetiaan

daripada golongan bangsawan. Di England, gelaran-gelaran seperti duke,

earl, baron dan count diberi kepada golongan bangsawan daripada raja

sebagai anugerah demi perkhidmatan, sumbangan atau pengorbanan

mereka demi raja. Selain daripada itu, gelaran Sir juga diberi kepada

golongan askar yang telah menonjolkan diri dalam medan peperangan

atau rakyat biasa yang telah memberi sumbangan yang besar kepada

negara dan raja. Gelaran ini biasa diberi dengan tanah demi didiami dan

diusahakan. Ini memudahkan raja mengawal tindakan-tindakan golongan

bangsawan ini.

Satu lagi faktor yang mendorong golongan raja untuk membina negara

bangsa ialah untuk mengawal kuasa gereja. Kuasa gereja yang

mengancam kedudukan raja telah membimbangkan golongan

pemerintah. Ketika itu, gereja mempunyai pengaruh dan kekayaan yang

melebihi kerajaan pusat dan pentadbirannya bebas daripada campur

tangan kerajaan. Demi menjamin kedudukan sendiri, raja telah bertindak

untuk melemahkan pengaruh gereja. Antara usaha-usaha mereka ialah

penubuhan gereja-gereja Kristian yang bebas pengaruh gereja Katolik di

Rom seperti gereja Anglican dan Protestant. Kuasa gereja dilemahkan lagi

apabila kuasa diberi kepada rakyat untuk melantik pemimpinnya. Setelah

kerajaan pusat di negara-negara eropah telah membebaskan diri daripada

kuasa gereja vatican, mereka telah mampu membina negara sendiri

tanpa sekatan atau campur tangan luar.

Di Negara England tanda-tanda pembinaan Negara bangsa bermula

apabila Duke William dari suku Norman di Utara Perancis telah menyerang

dan menakluk seluruh England. Beliau telah melaksanakan beberapa

usaha untuk mengukuhkan kuasa kerajaan pusat untuk mengelakkan

pemberontakan. Antaranya ialah pembaharuan dalam perundangan

dengan pembahagian system mahkamah kepada tiga bahagian. Usaha-

usaha baginda telah diteruskan lagi oleh Henry II yang mengukuhkan

kuasa mahkamah diraja danmengenalkan ‘Rule of Law’ yang

menghapuskan undang-undang feudal. Piagam Agung yang disediakan

oleh raja John telah menyebabkan kuasa mahkamah dikukuhkan oleh para

pembesar. Apabila pengaruh pembesar telah dapat diakawal oleh institusi

diraja di England, maka perhatian telah menumpulkan perhatian terhadap

mengurangkan kuasa gereja. Pengaruh Paus di Vatican ketika itu sangat

kuat. Demi mengatasi masalah ini, raja Edward I telah mengistiharkan

England sebagai Dunia Kristian. Usaha melemahkan pengaruh gereja

Vatican telah berjaya apabila raja Edward VIII telah berjaya mendirikan

gereja protestant yang tidak berkaitan dengan gereja katolik. Usaha-

usaha raja-raja England untuk melemahkan kuasa gereja dan para

pembesar seolah-olah telah mengukuhkan kedudukan institusi beraja

England serta membina sebuah Negara bangsa yang akan menjadi empire

terulung pada suatu ketika nanti.

Negara bangsa Perancis dibina dengan pengabungan seluruh wilayah-

wilayah Frankish. Pada peringkat awalnya, wilayah-wilayah Perancis

didiami oleh suku Celts dan digelah sebagai Gaul oleh Rom. Apabila

empayar Rom runtuh, orang gasar dari German telah memasuki tanah

Perancis iaitu orang visigoths, burgundians dan Franks. Namun, suku

Franks yang telah berjaya menyebarkan budayanya kepada seluruh

penduduk Perancis. Dengan ini, suku Franks menjadi kaum yang dominan.

Raja Louis telah menjadi Paris sebagai pusat pentadbirannya dan disinilah

beliau memulakan usaha-usaha menyatukan semua wilayah Frank

dibawah kuasanya. Setelah kematian Raja Louis, empayarnya telah

dipecahkan kepada beberapa wilayah yang diketuai oleh Count. Apabila

Perancis diserang oleh orang Norman, Rollo iaitu seorang bangsawan

Norman yang berpengaruh telah dilantik sebagai vassal raja Perancis dan

diberi tanah subur di utara negaranya di samping dikawin dengan puteri

Perancis. Tindakan ini adalah untuk menyatukan negara Perancis dengan

orang Norman dan berjaya membawa zaman kegemilangan Perancis.

Di Sepanyol pula, perkahwinan antara Kerajaan Aragon dan Castile iaitu

antara Ferdinand dan Isabella telah memulakan pergerakan ke arah

pembentukan Negara bangsa. Kedua-dua pemerintah ini telah terus

bertindak untuk mengukuhkan institusi beraja dan mengurangkan

pengaruh golongan pembesar. Dewan parlimen Sepanyol dibawah mereka

telah mengembalikan tanah daripada golongan feudal kepada golongan

raja. Golongan bangsawan telah dilarang membina istana dan perlantikan

anggota gereja diletak di bawah kuasa mereka. Tindakan-tindakan ini

semata-matanya telah melemahkan kuasa pembesar di samping

mengukuhkan kuasa institusi beraja. Selain daripada itu, Institusi kristian

Katolik juga diperalatkan untuk menamatkan semangat nasionalisme di

kalangan rakyat Sepanyol dengan menyatukan mereka terhadap

ancaman dunia Islam. Usaha-usaha Ferdinand dan Isabella telah

memulakan proses pembentukan Negara bangsa di Sepanyol.

Pembentukan negara bangsa di Eropah merupakan satu proses yang

mempunyai beberapa sebab dan punca. Walaupun setiap negara eropah

menghadapi keadaan yang berbeza, mereka telah mencapai hasil yang

lebih kurang sama iaitu pembinaan negara bangsa yang mempunyai

identiti serta keistimewaan sendiri. Kemunculan negara bangsa di Eropah

melambangkan titik permulaan zaman kegemilangan Eropah yang

membolehkan masyarakat ini menguasai hampir seluruh dunia.

SEJARAH 2 4/13/12 10:40 AM

Bincangkan sistem pemerintahan Malaysia dari tahun 1957-1963.

Pengenalan

Sistem pemerintahan Tanah Melayu selepas merdeka berkait rapat

dengan konsep demokrasi dan perlembagaan. Secara amnya demokrasi

bermaksud rakyat mempunyai kuasa mutlak dalam menentukan kerajaan

yang akan memerintah sebuah negara.Isi1.Kerajaan Demokrasi

Berparlimen.i)Raja BerperlembagaanYang Dipertuan Agong/ Timb. YPDA

Cara Pemilihan* Dipilih oleh Majlis Raja- Raja yg terdiri drpd 9 org sultan*

Dipilih secara bergilir-gilir drpd 9 org sultan Melayu* Pemilihan dibuat

secara pengundian yg dijalankan secara sulit*memegang jawatan selama

5 th* YDPA bertindak atas nasihat PM dan Jemaah menteriii) Ketua Negeri

Sultan/ Raja/ Yg Dipertua Negeri/ YG Dipertuan BesarCara Pemilihan*

Sultan atau raja mewarisi tahta kerajaan secara turun temurun dan

memerintah sepanjang hayat baginda* Cara pemilihan seorang raja

adalah sama iaitu sultan yag mangkat akan diganti denga anak baginda

yg sulung kecuali negeri sembilan ada Perak* di negeri sembilan Yg

DiPertuan Besar dipilih oleh Undang Berempat itu Undang Sg Ujong ,

Jelebu, Johol dan Rembau.* Di Perak penggantian adalah secara bergilir,

apabila sultan mangkat Raja Muda akan menjadi Sultan .* Bagi Yg

Dipertua Melaka,P. Pinang Sabah dan Sarawak adalah dilantik oleh yang

YDPA. Dilantik selama 4 th boleh meletakkan jawatan mengikut usul

Dewan Udgan Negeri yg berkenaan.iii)PerlembagaanTujuan dan

Kandungan Perlembagaan * Tujuan diadakan perlembagaan adalah untuk

memantapkan Udg2 , memberi jaminan dan perlindungan kpd rakyat dan

menentukan tjb setiap warganegara terhadap bangsa dan Negara.*

Kandungan perlkwmbagaan mengandungi 181 perkara yg menrangkumi

kuasa kerajaan persekutun dan negeri, bentuk dan tugas YDPA, Parlimen,

dan Jemaah Menteri serta dasar-dasar seperti hak asasi rakyat ,

kerakyatan hak istimewa org Melayu, ag resmi, bhs Keb dan pindaan

perlembagaan.iv)ParlimenFungsi Parlimen* Parlimen ialah badan

perundangan Malaysia yg berfungsi mengubal undang2 bagi persekutuan

Makaysia*Perlimen mempunayi kuasa membuat udng2 mengenai

pelabagai perkara spt pertahjnan, hal ehwal luar negeri, keselamatan

Negara, jenayah, perdagangan dan perindustrian, kewangan. Perubatan

dll* Parlimen merupakan tempat wakil rakyat diberi peluang membincang

sesuatu perkara yg dicadangkan. Mrk boleh mengkritik cdgan2 yg

dikemukan dan menteri2 bertjb menjelaskan cdgn2 kerajaanKesimpulan.

Sistem Kerajaan demokrasi berparlimen merupakan asatu bentuk

pemerintahan yg unit kerana ia mampu membentuk kesejahteraan dan

keharmonian negera. Selepas 1963 sistem pemerintahan ini masih

diamalkan di Msia dan sehingga kini perjalanan sistem ini masin

terpelihara.Pada 3 Jun 1957, satu perhimpunan menyambut ketibaan

Rombongan Kemerdekaan ke London yang merundingkan hal berkaitan

dengan Rangka Perlembagaan Persekutuan Tanah Melayu telah diadakan

di Lapangan Terbang Tentera Udara, Sungai Besi, Kuala Lumpur. Lebih

dua ribu orang telah berkumpul bagi menyambut kepulangan seramai

tujuh orang anggota rombongan yang diketuai oleh YTM Tunku Abdul

Rahman Putra, Ketua Menteri Persekutuan Tanah Melayu. Anggota

rombongan ini terdiri daripada tiga orang wakil daripada pihak kerajaan

dan tiga lagi wakil daripada Raja-raja Melayu. Antara yang turut serta

dalam rundingan yang berlangsung selama lapan hari di Pejabat Tanah

Jajahan Inggeris di London ini ialah Encik Ong Yoke Lin, Encik V.T

Sambanthan, Encik Mohamed Khir Johari dan Penyimpan Mohor Besar

Raja-raja, Tuan Haji Mustapha Al-Bakri. Hasil rundingan yang diadakan ini

satu persetujuan telah dicapai dan membawa kepada pembentukan

Perlembagaan Persekutuan Tanah Melayu 1957.YTM Tunku Abdul Rahman

Putra, Ketua Menteri Persekutuan Tanah Melayu (lima dari kiri) mengetuai

delegasi ke London untuk rundingan terakhir Perjanjian Persekutuan

Tanah Melayu. (Dua dari kiri): Encik Ong Yoke Lin, dan (Paling kanan):

Encik Mohamed Khir Johari di Bombay pada 9 Mei 1957.

POSTED BY CITY CYBER AT 2:37 AM 0 COMMENTS

WEDNESDAY, OCTOBER 14, 2009

BINCANGKAN PERANAN DAN KEPENTINGAN MALAYSIA DALAM

PERTUBUHAN ASIA TENGGARA (ASA), KOMANWEL DAN PERTUBUHAN

BANGSA-BANGSA BERSATU (PBB) SEJAK TAHUN 1957

A. PENGENALAN

- Malaysia mencapai kemerdekaan pada tahun 1957 daripada British.-

Kemerdekaan membolehkan menganggotai mana-mana pertubuhan

serantau dan juga antarabangsa.- Malaysia telah menganggotai

Pertubuhan Asia Tenggara (ASA) pada tahun 1961, PBB dan Komanwel

pada 17 Sep 1957.- Malaysia berperanan penting dalam semua aktiviti

yang dilaksanakan dan memperoleh banyak manfaat melalui bantuan yg

disalurkan utk pembangunan Malaysia.

B. ISI-ISI PENTINGa. Peranan Malaysia - Peranan Malaysia dalam

Komanwel ialah:i. Membangkitkan isu-isu ekonomi yang bertujuan untuk

meningkatkan taraf hidup rakyatii. Membantu membangunkan

sosioekonomi Negara anggota dan berkerjasama dan tolong-menolong

antara satu sama lain dalam bidang pertahanan, perusahaan, pertanian,

pendidikan dan perdagangan. Contohnya berkerjsama dengan tentera

komanwel membebaskan Negara daripada ancaman komunis.iii. Malaysia

membangkitkan isu kemanusiaan terutama isu hak asasi manusia dan

mengecam amalan Dasar Aparteid di Afrika Selatan yang mengamalkan

dasar diskriminasi kaum, membezakan penduduk berdasarkan warna

kulit. Contohnya orang kulit putih enggan memberi hak politik dan social

kepada orang kulit hitam.- Peranan Malaysia dalam ASA :i. Merupakan

pertubuhan serantau yang pertama di anggotai oleh Malaysia sejak

merdeka yang bukan merupakan pertubuhan politik hanya cenderung

dalm bidang ekonomi dan sosial supaya fahaman komunis dapat

dibendung.ii. Peranan utama Malaysia adalah memupuk kerjasama dalam

bidang ekonomi, kemasyarakatan dan kebudayaan.iii. Dalam bidang

pendidikan Malaysia berperanan meningkatkan pengajian di kalangan

anggota melalui pertukaran tenaga pengajar antara universiti . Contohnya

pada 1963 tenaga pengajar Universiti Malaya bertukar dengan tenaga

pengajar Universiti Filipina.iv. Dalam bidang kebudayaan serantau,

Malaysia telah menyertai rombongan kebudayaan antara tiga buah

Negara melalui pertunjukan kebudayaan antara Negara anggota iaitu

Filipina, Malaysia dan Thailand.- Peranan Malaysia dalam PBB :i. Malaysia

terlibat aktif dalam aspek keamanan sejagat. Contohnya pada 1959,

Malaysia bersama Negara Ireland telah mengemukakan usul di PBB untuk

mengutuk tindakan Republik Rakyat China yang telah menakluk Tibet.ii.

Pada Oktober 1961, pasukan tentera Malaysia telah dihantar untuk

menyertai pasukan pendamai PBB ke Congo bagi menamatkan Perang

Saudara di Negara tersebut. Malaysia telah membelanjakan wang

sebanyak RM30 juta sebulan untuk membantu misi PBB menyelesaikan

perang tersebut di Congo.iii. Malaysia turut memberikan sumbangan

besar membebaskan Rhodesia yang dikenali sebagai Zimbabwe di Afrika

daripada belenggu penjajahan British

b. Kepentingan Malaysia - Dalam Komanwel:i. Pada peringkat awal

kemerdekaan, Malaysia masih bergantung kepada Britain dari aspek

pertahanan melalui perjanjian pertahanan dikenali sebagai Perjanjian

Pertahanan Anglo – Malaya ( AMDA ) yang ditandatangani pada Oktober

1957. ii. Malaysia telah mendapat kepentingan semasa menghadapi

Konfrontasi di mana Malaysia telah mendapat bantuan ketenteraan untuk

mengawasi kawasan periairan Sabah dan Sarawak daripada

pencerobohan Indonesia.iii. Semasa darurat, Malaysia mendapat bantuan

ketenteraan dari Negara komanwel seperti Fiji dan Nepal untuk

menentang pengganas komunis.iv. Pada tahun 1950, Malaysia mendapat

banyak bantuan daripada Rancangan Colombo seperti biasiswa kepada

pelajar-pelajar untuk melanjutkan pelajaran dalam bidang teknologi.

Contoh sebanyak 1500 biasiswa dihulurkan oleh Australia kepada pelajar

Malaysia untuk melanjutkan pelajaran.- Dalam ASA :i. Bidang pendidikan –

Malaysia mendapat kepentingan tenaga mahir melalui program

pertukaran tenaga pengajar dengan Universiti Filipina.ii. Bidang ekonomi –

Malaysia telah mendapat kepentingan dari segi pertukaran maklumat,

teknik dan kepakaran dalam bidang ekonomi dan keuntungan dalam

sektor pelancongan.iii. Bidang kebudayaan - kepentingan yang diperoleh

melalui penyertaan rombongan kebudayaan yang dianjurkan antara

Negara anggota iaitu Malaysia, Filipina dan Thailand.- Dalam PBB :i.

Malaysia telah mendapat bantuan daripada Bank Dunia untuk menjayakan

Rancangan Felda, aktiviti pembangunan sosial dan membangunkan

prasarana pendidikan dan penyelidikan. Bank Dunia telah memberi

bantuan pakar ekonomi bagi membantu masalah ekonomi di Malaysia.ii.

Semasa proses pembentukan Gagasan Malaysia, kepentingan yang

diperoleh ialah apabila PBB telah membentuk satu suruhanjaya yang

diketuai oleh Lawrence Michaelmore yang bertujuan untuk meninjau

kembali pandangan penduduk Sabah dan Sarawak mengenai penyertaan

ke dalam Gagasan Malaysia setelah mendapat bantahan dari Negara

Indonesia dan Filipina walaupun hasil kajian lewat kerana timbul beberapa

kerumitan dalam menjalankan tinjauan tersebut.iii. Melalui penyertaan

dalam PBB , Malaysia telah mendapat pengiktirafan sebagai sebuah

Negara berdaulat daripada semua negara di dunia.iv. Sebagai Negara ahli

PBB, Malaysia turut memdapat kepentingan melalui Majlis Ekonomi dan

Sosial PBB seperti UNESCO, WHO, FAO, dan ILO. Contohnya WHO telah

memberi bantuan dalam bidang kesihatan dengan menghantar pakar-

pakar perubatan serta pelbagai bantuan untuk meningkatkan taraf

kesihatan rakyat Malaysia. Buktinya WHO telah menunjukkan kejayaan

menghapuskan penyakit malaria dan taun di Malaysia.C. KESIMPULAN-

Malaysia telah menganggotai pertubuhan-pertubuhan serantau dan

antarabangsa telah berjaya memainkan peranannya secara berkesan dan

sistematik.- Sememangnya Malaysia telah berjaya melaksanakan

tanggungjawabnya sebagai anggota pertubuhan serantau dan

antarabangsa secara berkesan.- Malaysia turut mendapat kepentingan

untuk membangunkan ekonomi, dan menstabilkan pertahanan Negara

dengan bantuan pertubuhan dunia dan serantau yang Malaysia sertai.-

Sistem pendidikan turut berkembang dengan kehadiran tenaga pengajar

dari Negara-negara yang lebih maju.

POSTED BY CITY CYBER AT 3:00 AM 1 COMMENTS

HURAIKAN FAKTOR-FAKTOR YANG MEMPENGARUHI PENGGUBALAN DASAR

LUAR NEGARA KITA SEBAIK SAHAJA MENCAPAI KEMERDEKAAN PADA 1957

Pendahuluan- Tujuan utama dasar luar adalah untuk menjalin hubungan

baik dengan Negara-negara luar bagi mempertahankan kemerdekaan,

membentuk keamanan dan kemakmuran dalam Negara.- Dalam tempoh

1957-1970, banyak dipengaruhi oleh corak kepimpinan Tunku Abdul

Rahman yang pro-Barat, pro-Komanwel dan Anti-Komunis.- Umumnya

dibahagikan kepada dua iaitu pro-Barat (1957-1963) dan peralihan dasar

(1964-1970)Isi 1.0 Persekitaran geografi/geostrategik- Kedudukan Tanah

Melayu di tengah-tengah laluan yang menghubungkan Lautan Hindi dan

Lautan Pasifik merupakan laluan perdagangan utama bagi rantau Asia

Tenggara.- Keutamaan diberi kepada dasar yang menentukan Asia

Tenggara sebagai satu kawasan aman, bebas dab berkecuali.2.0 Sistem

Ekonomi- Semasa kemerdekaan, Tanah Melayu mewarisi satu sistem

ekonomi yang menjadikan getah minyak, kelapa sawit dan bijih timah

sebagai sumber eksport yang utama.- Kebergantungan kepada Barat

menyebabkan Tanah Melayu memerlukan bantuan terutama Britain dan

Amerika Syarikat untuk memasarkan getah dan bijih timah.3.0 Faktor

Sejarah- Sejak dulu Tanah Melayu telah mempunyai hubungan diplomatik

dengan Negara-negara Islam. - Tambahan pula majoriti rakyat adalah

orang Melayu yang beragama Islam.- Malaysia telah menjalinkan

hubungan rapat dengan Negara serumpun seperti Indonesia, Brunei dan

Singapura.- Malaysia turut menjalin hubungan dengan Negara-negara

Islam (OIC) kerana dipengaruhi oleh sejarah perkembangan Islam.4.0

Sistem Politik- Sebagai Negara yang mengamalkan sistem demokrasi

berparlimen Malaysia amat mementingkan demokrasi, kebebasan dan

kemakmuran rakyat.- Prinsip-prinsip kekebasan manusia dan keamanan

serta menentang sebarang bentuk penjajahan dan penindasan.5.0

Kepimpinan- Kerajaan Perikatan di bawah pimpinan Tunku Abdul Rahman

menjalinkan hubungan dengan Amerika Syarikat yang mengamalkan

dasar anti-komunis untuk mendapat bantuan menentang komunis.-

Hubungan dengan Britain tetap diteruskan meskipun selepas

kemerdekaan dan perjanjian pertahanan dengan Britain ditandatangani

pada Oktober 1957.- Tunku bersikap pro-barat dan hanya mengadakan

hubungan dengan Negara-negara bukan komunis seperti Britain, Amerika

Syarikat, Indonesia, Australia, Thailand, India dan Filipina.6.0 Keselamatan

- Dasar luar yang dapat mengekalkan hubungan baik dengan semua

Negara diperlukan.- Malaysia perlu mengelakkan sebarang ancaman dari

Negara-negara luar sebagai contoh ancaman dadah dan kekacauan politik

serantau.7.0 Demografik/Penduduk- Dasar luar yang mementingkan dua

prinsip utama iaitu perpaduan di antara manusia serta penghormatan hak

asasi manusia diperlukan kerana Malaysia mempunyai penduduk yang

berbilang kaum.- Sebarang bentuk penindasan dan diskriminasi yang jauh

menyimpang dari hak asasi ditentang sebagai contoh Dasar Apartheid

yang diamalkan di Afrika Selatan.8.0 Institusi Antarabangsa- Malaysia

mementingkan kerjasama dan perpaduan antarabangsa sentiasa

menyokong Pertubuhan Bangsa-bangsa Bersatu (PBB) bagi menegakkan

keamanan dan kemakmuran seluruh dunia.- Malaysia telah menyertai

beberapa agensi PBB seperti UNESCO, UNCTAD, WHO, ASEAN, Komanwel

dan OIC.Kesimpulan- Dasar luar yang diamalkan adalah mengikut senario

dan perkembangan politik Negara yang baru merdeka daripada jajahan

British sehingga pernah menjadi tuan rumah persidangan serantau dan

antarabangsa..- Secara keseluruhannya dasar luar Malaysia telah

menempuh pelbagai peringkat perkembangan yang didorong oleh

perubahan daripada segi persekitaran, social, ekonomi, politik dan

keselamatan semasa

POSTED BY CITY CYBER AT 2:46 AM 0 COMMENTS

SUNDAY, AUGUST 16, 2009

Faktor-faktor imperialisme Barat di negara-negara Asia Tenggara

Abad ke – 19 merupakan zaman imperialisme Barat.Revolusi Perindustrian

yang bermula di Britain telah memengaruhi kuasa-kuasa Barat mencari

tanah jajahan di Asia Tenggara bagi mendapatkan bahan mentah dan

pasaran.Penciptaan mesin memproses tebu telah membawa kepada

perkembangan pesat industri perladangan tebu. Ini telah secara tidak

langsung membawa kepada campur tangan Sepanyol di Filipina untuk

mendapatkan tebu.Dari segi politik, Masyarakat Barat sering beranggapan

mereka mempunyai martabat yang lebih tinggi dan baik berbanding

dengan bangsa lain.Keunggulan martabat ini dibuktikan dengan jumlah

tanah jajahan yang dimiliki oleh mereka.Semakin banyak tanah-tanah

jajahan, semakin tinggi martabat mereka di kalangan kuasa-kuasa

lain.Keadaan ini telah menyebabkan Barat ingin membentuk empayar

yang besar dan muncul sebagai kuasa duniaKebimbangan kuasa-kuasa

Barat terhadap musuh mereka dalam persaingan untuk mendapatkan

tanah jajahan antara kuasa-kuasa Barat besar seperti Britain, Sepanyol,

Belanda, Jerman, Perancis dan Amerika Syarikat.Dasar British yang

bercampur tangan di Tanah Melayu dengan alasan bimbang kuasa-kuasa

asing lain terlebih dahulu menguasai Tanah melayu tersebut

Kebimbangan kuasa Perancis di Myanmar telah juga mendorong British

menjalankan dasar imperialisme secara agresif ke atas MyanmarDari segi

kebudayaan dan Peradaban, Kuasa-kuasa Barat menganggap kebudayaan

dan peradaban orang Barat lebih tinggi berbanding bangsa-bangsa

lain.Inilah yang disebut oleh orang British sebagai “white man’s

burden”.Selain itu, campur tangan Barat juga bertujuan menyebarkan

agama Kristian di kalangan penduduk pribumi di Asia Tenggara

Peta minda menunjukkan faktor perkembangan nasionalisme di Asia

TenggaraDari segi perkembangan Sistem pengangkutan dan

perhubungan , Perkembangan sistem pengankutan dan perhubungan

menambahkan lagi Minat kuasa-kuasa Barat terhadap dasar imperialisme

di Asia Tenggara.Perkembangan sistem perhubungan laut seperti

terciptanya kapal berkuasa wap – perjalanan laut menjadi lebih cepat,

selamat, dapat membawa muatan lebih dan kos pengangkutan jadi lebih

rendah.

Gambar menunjukkan pembinaan terusan suez sedang dijalankan

Pembukaan Terusan Suez 1869 juga telah meningkatkan lagi dasar

imperialisme terhadap Asia Tenggara. Terusan ini memendekkan masa

perjalanan, urusan perdagangan dan kos dapat dijimatkan.Ciptaan

telegraf mempercepat urusan perniagaan pedagang Eropah dan ejen-

ejennya di kawasan Asia Tenggara.

peta menunjukkan perluasan empayar british sejak 1492Jelas kepada kita

bahawa banyak fakror yang membawa kepada kemunculan nasionalisme

di Asia Twenggara.Kesan perkembangan pesat Revolusi Perindustrian dan

kepentingan ekonomi telah mendorong campur tangan Barat di Asia

Tenggara.Namun, kepentingan politik, kemajuan dalam bidang

pengangkutan dan perhubungan juga penting.

POSTED BY CITY CYBER AT 6:48 PM 0 COMMENTS

FRIDAY, MAY 8, 2009

Perang Inggeris – China Pertama 1839-42

Perang ini juga dikenali sebagi Perang Candu Pertama dan merupakan

titik peralihan yang penting dalam sejarah moden negara China. Perang

ini telah membuka negara China kepada barat bahkan menandakan

kemerosotan Dinasti Manchu. Secara keseluruhannya, perang Inggeris –

China yang pertama adalah disebabkan oleh pertembungan dua

kebudayaan yang bertentangan.

Sebab-sebab peperangan 1. Sekatan-sekatan kerajaan China ke atas

perdagangan asingMenurut ahli sejarah Christopher Hibbert dan Kenneth

Scott Latourette berpendapat bahawa sebab terpenting bagi perletusan

perang ini ialah sekatan-sekatan China ke atas perdagangan

asing.Kerajaan China mengamalkan dasar anti perdagangan dengan

negara Barat memandangkan ia dapat memenuhi segala keperluannya

dan pertanian merupakan sumber ekonominya yang utama.

Malahan perdagangan ini dianggap sebagai kegiatan hina. Keperluan

bahan mentah oleh barat yang banyak didapati dari China, dan sekatan-

sekatan itu telah mengakibatkan ketidakpuasan di kalangan orang barat

terutamanya pihak Inggeris.Inggeris ingin memperluaskan perdagangan

kebahagian lain China. Mereka ingin berdagang secara bebas dan

mendapatkan harga barang yang berpatutan tetapi kehendak-kehendak

mereka diperlekehkan oalh China. Jesteru itu, peperangan tidak dapat

dielakkan.2. Keengganan China mengadakan hubungan diplomatik atas

dasar persamaan tarafSistem hubungan antarabangsa China dan Barat

juga bertentangan. China menganggap dirinya ‘pusat dunia yang

bertamadun’ dan maharaja mereka adalah pemerintah universal. China

anggap orang barat barbarians atau hantu asing yang bertaraf rendah.

Barat juga dianggap sebagai masyarakat Kuno yang kurang bertamadun.

3. Undang-undang Cina dianggap kejam dan tidak adilOrang barat

menganggap undang-undang China tidak adil dan terlalu kejam. Kematian

Lady Hughes dari pihak Inggeris dan Lin Wei-hsi dari China dan kerana

pertentangan undang-undang mengakibatkan ketegangan hubungan

kedua-duanya4. Kemasukan CanduOrang Inggeris telah membawa

dengan banyaknya candu ke negara China. Antara tahun 1821-39,

sejumlah 4244 peti candu diimport kepada 40200 peti. Implikasinya

imbangan perdagangan yang tidak menguntungkan China. Nilai candu

yang diimport melebihi segala nilai eksport China. Candu juga telah

mengakibatkan aliran keluar perak yang menjejaskan ekonomi China.

Candu juga mengakibatkan keruntuhan sosial ramai pegawai kerajaan

dan muda-mudinya.Pada 18 Mac 1839, Lin Tse-hsu mengeluarkan

perintah yang meminta orang asing menyerahkan semua candu kepada

kerajaan China dan tidak membawanya lagi. Kapten Echarles Elliot telah

menyerahkan sebanyak 20283 buah peti candu kepada kerajaan China

dan kemudiannya dimusnahkan. Akibatnya kapten Elliot telah menyerang

Chuenpi pada november 1839 dan dengan candu ini, Inggeris istiharkan

peperangan ke atas China. Candu hanya merupakan barang perniagaan

yang mengakibatkan perletusan perang Inggeris-China pertama. Dalam

kata-kata W. E Soothill, “opium was the accidental cause”.

Perjanjian Nanking (1842)Syarat-syarat Perjanjian Nanking1.Negara China

terpaksa menyerahkan Hongkong kepada British dan menghapuskan

sistem monopoli perdagangan Co-hong.2. Lima buah pelabuhan dibuka

kepada perdagangan asing, iaitu Amoy, Canton, Foochow, Ningpo dan

Shnaghai.

Pelabuhan Canton3.Pegawai-pegawai konsular akan ditempatkan di

pelabuhan-pelabuhan tersebut.4.Cukai-cukai yang sedarhana dikenakan

ke atas import dan eksport.5.China dikenakan membayar ganti rugi

sebanyak 21 juta tael untuk membiayai kerugian pihak British semasa

peperangan Inggeris-China yang pertama

Lantaran dari temeterainya perjanjian Nanking ini, banyak implikasinya

keatas China sendiri. Di sinilah bermula campur tangan Barat China ke

atas politik China secara tidak langsung. China terpaksa tunduk kepada

Barat dan menerima hakikat membuka perdagangan bebas kepada asing.

China juga terpaksa menandatangani perjanjian-perjanjian dengan kuasa

Barat yang lain. China terpaksa melupuskan Dasar Tutup Pintu yang telah

dijunjung setelah sekian lamanya. Kesimpulannya, perjanjian Nanking

banyak mendatangkan kerugian kepada China sendiri dan membuahkan

hasil yang banyak terhadap pihak British

In 1842, the Opium War came to a end after the signing of the Treaty of

Nanking. England now had control of the island of Hong Kong and from

this base of operations, opium smuggling grew with each passing year.

Sleek new opium clippers were now being built for this highly profitable

trade, many of them in Aberdeen, Scotland.

The early opium clipper Red RoverAmerican merchants, eager to take

advantage of this new opening of China, began negotiations with Chinese

officials for access to additional mainland ports besides Canton. Shanghai,

Ninghsien, Amoy, and Foochow were opened up to American trade. With

this opening, came a growing sophistication amongst Americans for the

many subtle exotic varieties of tea such as Lumking, Hyson, Imperial,

Gunpowder, Bohea, and Mowfoong. The freshest teas commanded the

premium prices; the lion’s share of which went to the shipping companies

that could deliver the highly perishable crop to New York and Boston in

the shortest possible time. The first tea-laden ship to arrive at South

Street with the new year's crop would fetch the premium price at auction.

Chinese Attack on an Opium ClipperAs this market grew following the

Opium War, shrewd shippers realized the growing importance of acquiring

large fast ships with which to go up against their rivals in this increasingly

competitive trade, and to dispatch their ships to Chinese ports every

autumn to await the first tea pickings.Once the tea was in the holds, the

great sailing race half way around the world commenced down the South

China Sea, past Anjier, across the Indian Ocean, around the Cape of Good

Hope, and up the Atlantic to New York.

The Low brothers were early on the scene in China. They were all sons of

Seth Low, a drug merchant of Salem who had a dozen sons. Seth Low saw

his opportunity as early as 1833, and had made his fortune in the China

tea trade and importing such exotic wares as mocha, asafetida, gum

arabic, and musk in pods. Like many of the Yankee merchants, the Lows

had moved from Salem to New York City, finding it a much more suitable

location from which to conduct their business. They were such a

numerous clan that someone from Salem, in jest, made up a jingle about

them: "Old Low, old Low's son, Never saw so many Lows since the world

begun."Abiel Abbott Low had been in Canton for seven years serving with

the merchant firm of Russell & Company. One Low brother after another

followed him to Canton to work for the same firm. Abbott had made his

fortune by 1840 and returned to New York the following year and

continued to conduct his business in New York and established the family

firm of A. A. Low & Bros.Captain Nat Palmer and the Paul Jones arrived in

the Portuguese colony of Macao in 1843. All along the way, Captain Nat

had been putting the Paul Jones through her paces; testing her to see

what she could do in the Indian and southern Pacific oceans; trying to

figure out just how her design could be improved. At Macao, he took on as

passengers William Low and his pregnant wife, Ann, for the passage back

to New York. William Low had been the A. A. Low & Bros. representative in

Canton for a while and now they were returning home so that Ann could

have her baby there.On the first part of the passage home, Captain Nat

sailed against the monsoon. It was slow going; tacking back and forth as

the Paul Jones clawed her way against the monsoon across the South

China Sea. But even worse as far as Captain Nat was concerned, was no

wind at all. He would come on deck, fly into a rage, and take off his old

white beaver hat and stomp on it; screaming "Damn the calm and

everything else."Eventually Captain Nat cooled down and to vent his

frustration began carving a block of wood into the shape of what he

thought the ideal hull of a Canton trader should look like, one that Captain

Nat thought "would outsail anything afloat." He incorporated John W.

Griffiths' ideas concerning a sharp concave bow with his own ideas of a

fuller flat-bottomed hull.William Low began to take a lively interest as he

watched Palmer whittling away at the model. He well understood Captain

Nat's frustrations and the two had the opportunity to talk ship in the

evenings after dinner over brandy and cigars, as the model slowly took

shape over the coming days. William Low was soon intrigued and the new

idea of just what an ideal China Clipper hull should look like swiftly

became one of mutual interest as Low suggested that his firm might be

interested in building such a vessel. Captain Nat was well pleased that he

would at last get the opportunity to design a China tea clipper that could

sail through the calms and give his old white beaver hat a rest.Soon after

the voyage ended at the South Street wharf, Captain Nat and his model

accompanied William Low and his wife to the A. A. Low & Bros. building at

167-171 John Street to meet with Abiel Low, the head of the firm who had

spent many years in China.Abiel was a very shrewd businessman who had

learned early how to play the moneymaking games at both ends of the

tea trade. He told his captains to wait when the first tea pickings were

offered, and to let the other merchants pay the higher price. Then wait a

week or two for the next tea offering at a lower price. All the while

knowing that his ships would be among the first to reach the South Street

wharves ahead of their rivals even with their head start. To Abiel Low, it

was a simple fact of economics. It was also just a matter of keeping track

of the new sharp "China Packets" swiftly taking shape in the New York

shipyards; particularly that of William Webb, for things were looking up in

the China tea trade around that time and the Lows would soon need a

new, swift ship if they wanted to stay ahead of their rivals.Abiel Low soon

became as intrigued as his brother and Captain Nat about the model and

the possibilities of such a ship. Within a week, work began at the Brown &

Bell shipyard. David Brown designed the ship with lots of input from

Captain Nat, who, from that point on, became an advisor to the Low's as a

marine superintendent.This ship would be called the Houqua, in honor of

the beloved Canton Hong merchant Houqua, who had died the year

before, and with whom the Low brothers had traded with in China for

many years.The Tong Merchant Houqua

The Houqua would be built to resemble a vessel of war with high man-of-

war bulwarks and eight gun ports on each side. This was not unusual in

that time, especially as the opium trade was going on and swift-sailing

well-armed merchant ships were in demand for both legitimate and

illegitimate purposes. Ships capable of fleeing warships were at a

premium. They also had to be well-armed to fend off Chinese pirates in

the South China Sea when becalmed, or while running the gauntlet of

treacherous reefs, currents, and pirates through the Java Sea. None of the

Houqua's design qualities as a fast sailing merchantman were sacrificed

for her armaments.While the Houqua rose in the stocks, the Webb China

packet Helena had come romping back from Canton in 90 days on April 4,

1844, and eclipsed Robert Waterman's run that year aboard the Natchez

by two days.The Lows sent off a dispatch to their agents with the next

sailing ship bound for Canton asking them to negotiate the sale of the

Houqua to the Chinese Government.Meanwhile, over at the neighboring

shipyard of Smith & Dimon, work had already begun on a prototype of a

controversial new kind of ship, the Rainbow, but a series of delays had

brought progress almost to a standstill.The controversy and delays had

caused considerable anguish to her outspoken designer, John W. Griffiths,

but he was steadfast in his beliefs and put up a stoic front to ignore his

critics. He was determined to see the Rainbow completed and according

to his original scientific theories. They were quite unlike the accepted

rules of shipbuilding of his day. Controversy had dogged Griffiths for

years, but at last he had been given the opportunity he had sought for so

long.For years, he had espoused to anyone who would listen. Griffiths had

lectured about his shipbuilding ideas in February, 1841, at the American

Institute in New York City and was ignored. In 1843, this time with a model

to display his radical hull and bow ideas, he delivered another lecture to a

mostly skeptical audience of merchants and shipbuilders and was greeted

with a horselaugh. One of the men who happened to be in the audience

this time was the merchant William Aspinwall who was not as skeptical as

the others. He knew of Griffiths' admiration of the Ann McKim which his

firm now owned and took pride in, for she was still the fastest vessel in

the growing China tea trade.Aspinwall had also bought the old Cotton

packet Natchez, and had sent Robert Waterman in command of her

around the Horn off to Canton and she had come back from Macao in 78

days, record time, and astonished the South Street shipping community.

1843 was a highly profitable year for Howland and Aspinwall and the

shipping firm needed a new, large, fast ship for the China trade. Aspinwall

was a man who followed his intuition that had so often been right in the

past. Griffiths' enthusiasm had rubbed off on him and Aspinwall was

willing to take the gamble. He asked Griffiths to design a fast new tea

clipper for Howland & Aspinwall.But there were hurdles to come. Some of

William Aspinwall's partners, notably the elder Howland brothers of the

firm, were skeptical after having a look at the plans and were having

second thoughts. They had many troubling questions to ask and needed

to be reassured before giving their go ahead. Aspinwall decided to bring in

Griffiths and William Smith of the Smith & Dimon shipyard to answer their

questions. Later that day, they all met in the Howland & Aspinwall

boardroom.

The question of the concave elongated bow, her tall masts and narrow

freeboard between the deck and waterline troubled the Howlands.

Griffiths, in a reassuring way, explained. He said that the sharp hollow

bow would be compensated for by the buoyancy of the outward flare at

deck level. His straightforward manner in defending his plans proved most

convincing. One after another, the partners nodded their approval. At long

last John W. Griffiths would get the chance to build the ship of his dreams.

She would be called the Rainbow, and would be a large ship of 750 tons

register.But Griffiths still had the wagging tongues of South Street to

contend with and they would soon begin to slow him down. Griffiths' idea

of a "clipper bow" was the most radical innovation in the evolution of

shipbuilding. The Rainbow, by Griffiths reasoning, would slice through the

waves like a knife rather than riding up and over the waves like all other

ships of the day did with their rounded bows. Griffiths took great delight

as he watched her grow upon the stocks. The Rainbow's forward section

was elongated and lean with her long sharp bow extending further aft. Her

greatest width was at her midsection and her masts were further aft.

These three factors were very radical changes in ship design. She was

slimmer than the packets of her day, specifically designed to knife

through the water. But her critics just couldn't grasp the concept. The

Rainbow was indeed a handsome ship, but she frightened them.

Conservative captains and shipwrights said that the Rainbow was "inside

out." One big wave, her critics claimed, would send her diving down into

the sea.Griffiths had learned how to ignore the South Street wags and

focused his attention on the building of the Rainbow. The work was going

slowly as the master shipwrights of Smith & Dimon took their time in

working out the new dimensions of this radically different hull to make

sure that they did it right.Then came word that William Aspinwall, in

deference to his partners' concerns, was having second thoughts about

the masts and rigging and wanted a second learned opinion concerning

this. Aspinwall sent the plans for the Rainbow off to some British marine

architects for their thoughts about the matter. A number of alterations

were proposed by these firms, only too willing to second-guess Griffiths

and earn their commissions. Aspinwall received the plans and approvingly

sent them on to the Smith & Dimon shipyard. But it was too late, for the

mast steps and spars were already finished. Griffiths had no intention of

changing his plans anyway and quietly tucked the late-arriving plans away

in some dark cabinet never to see the light of day with Aspinwall none the

wiser. Aspinwall probably knew all the while that Griffiths would ignore

them and just let the matter go. The work would go on in just the way

Griffiths had planned.Busy as he was, Griffiths could not help but pay

attention to the building of the Houqua over at the Brown & Bell shipyard.

He was acquainted with Captain Nat and had talked ship with him. Captain

Nat liked Griffiths' theory about a concave bow but was more partial to his

flat-floored bottom as opposed to Griffiths' V-shaped hull. Palmer stuck to

his theory and Griffiths his.Palmer's theories about ship design came from

experience and hunches. He had a "try it and see" attitude about the

matter. Griffiths' theories were steeped in mathematics.The ocean would

soon enough sort them out, but Griffiths was starting to wonder how his

Rainbow would do against the Houqua. How would his clipper bow and V-

shaped hull theory of design stand up to this challenge?How ironic,

Griffiths thought, that the Houqua, which incorporated his idea's

concerning the clipper bow, was rapidly growing in the stocks, much

faster that his Rainbow. The Low brothers wasted no time when they

made a decision. The race to the sea was won by the Houqua as she slid

down the skids to the cheering New York crowds on May 3, 1844.The

vociferous voice of the New York Herald egged on and captured the

building excitement that the American people were feeling for their sailing

ships. James Gordon Bennett, a marine writer of the Herald, captured the

mood:One of the prettiest and most rakish looking packet ships ever built

in the civilized world is now to be seen at the foot of Jones Lane on the

East River. . . .We never saw a vessel so perfect in all her parts as this

new celestial packet. She is about 600 tons in size-as sharp as a cutter- as

symmetrical as a yacht-as rakish in her rig as any pirate-and as neat in

her deck and cabin arrangements as a lady's boudoir.Her figure head is a

bust of Houqua, and her bows are as sharp as the toes of a pair of Chinese

shoes.Crowds of New Yorkers gathered at the East River to marvel at this

latest creation of the maritime world that so captured their imagination.

There was the Houqua, anchored off the Brown & Bell shipyard making

ready for the China run. Captain Nat directed the fine-tuning of the

rigging, while others scurried about paying attention to everything

required of a new vessel preparing to put out to sea.The Houqua was 143

feet long, 32 feet wide, and 17 feet deep. Captain Nat had a one-quarter

interest in this unique vessel of war and would deliver her to China for a

handsome profit.

On May 31, 1844, six months after the arrival of the Paul Jones, and the

meeting of Palmer and the Lows at their South Street counting house, the

Houqua set sail for Canton. Captain Nat carried with him the model of the

ship hull that he had carved during his last homeward voyage as a gift for

the Chinese.

POSTED BY CITY CYBER AT 10:01 PM 0 COMMENTS

TUESDAY, MAY 5, 2009

matlamat perjuangan Kaum Muda di Tanah Melayu serta kaedah

perjuangan mereka

Nasionalisme di Tanah Melayu bermula awal kurun ke 20.Pada peringkat

awal gerakan ini dipelopori oleh golongan berpendidikan agama/

Arab.Mereka menyebarkan idea reformasi dari Timur Tengah ke Tanah

Melayu.Golongan ini dikenali sebagai Kaum Muda.Tokoh utama ialah Syed

Sheikh Al- Hadi, Sheikh Muhammad Tahir Jalaluddin, Haji Abbas

Muhammad Taha.Mendapat pendidikan di Timur Tengah.Menjadi pelopor

kepada gerakan pemulihan Islam iaitu pengamalan ajaran Islam sebenar

Syed Sheikh Al Hadi

Sheikh Tahir Jalaluddin Nama penuhnya Muhammad Tahir bin Syeikh

Muhammad. atau dikenali dengan gelaran Sheikh Muhammad Tahir

Jalaluddin Al-Falaki Al-Azhari (9 Disember 1869 - 26 Oktober 1956),

merupakan tokoh bidang Falak Syari di alam Melayu Nusantara yang telah

memantapkan bidang fardu kifayah tersebut di rantau ini menerusi

pengajaran, penggunaan dan penyibaran ilmu tentangnya di kalangan

'alim ulamak yang bertanggungjawab membuat taqwim Islam tempatan.

Matlamat perjuangan Meningkatkan kemajuan orang Melayu yang

beragama Islam.Menuntut ilmu pengetahuan keduniaan dan akhirat

( contoh )menceburi bidang perniagaan walau pun secara kecil-kecilan

kerana Islam enggalakkan perniagaan.Taraf ekonomi orang Melayu dapat

ditingkatkan.

Menyeru orang Melayu supaya kembali kepada ajaran Islam sebenar.

Menentang ajaran kurafat dan bidaah yang menyeleweng daripada ajaran

dan akidah Islam sebenar. Mmeninggalkan amalan taklid buta,mengikuti

apa yang terkandung dalam al-quran dan hadis.

Emansipasi wanita. Meningkatkan taraf wanita. Wanita perlu menuntut

ilmu untuk memajukan diri sendiri.Meninggalkan amalan tradisi

( golongan wanita hanya duduk di dapur )Membebaskan diri dan negara

daripada penjajahan dan bersatu memajukan diri supaya dapat

menentang penjajah.

Kaedah perjuangani. Secara langsung.Melalui media seperti majalah dan

surat khabar cth Al-Iman, Neracha, Idaran Zaman, Saudara.Melalui cerpen

dan novel spt Hikayat Faridah Hanum, Hikayat Nurul Ain.ii. Secara Tidak

Langsung.Melalui madrasah yang dibina.Mengajar ilmu dunia dan agama

dan idea diterap dalam pengajaranTentangan daripada Kaum Tua.Kaum

tua terdiri darpada ulama konservatif.memusuhi pembaharuan agama

dan idea nasionalisme yang dibawa oleh Kaum Muda.Percanggahan

pendapat hebat dilakukan dalam khutbah-khutbah jumaat, ceramah-

ceramah agama serta disiarkan dalam akhbar dan majalah.Menerbitkan

majalah seperti Pengasoh, Lidah Benar dan Panduan.kesimpulan

Memainkan peranan dalam memupuk kesedaran.Perjuangan tidak

menampakkan kejayaan cemerlangMendapat tentangan daripada Kaum

Tua.Syeikh Tahir Jalaluddin Al-Azhari - Ahli falak dunia MelayuBiografi atau

riwayat hidup Syeikh Tahir Jalaluddin ahli falak dunia melayu ini agak

banyak ditulis orang. Walau bagaimanapun artikel ini merujuk sumber-

sumber asli berupa catatan Syeikh Tahir Jalaluddin sendiri, surat-surat

Syeikh Ahmad al-Fathani tahun 1323-1325 Hijrah dan lain-lain. Nama

lengkapnya ialah Syeikh Muhammad Tahir bin Muhammad bin Jalaluddin

Ahmad bin Abdullah al- Minankabawi al-Azhari. Ayahnya meninggal dunia

di Cangking, Minangkabau pada hari Ahad 27 Jamadilawal 1288 Hijrah/14

0gos 1871 Masihi. Ibunya juga meninggal dunia di Cangking pada 1295

Hijrah/1878 Masihi.Syeikh Tahir lahir di Cangking, Minangkabau pukul

4.45 pada hari Selasa, 4 Ramadan 1286 Hijrah/8 Disember 1869 Masihi.

Meninggal dunia di Kuala Kangsar, Perak, sesudah sembahyang Subuh

pada hari Jumaat, 22 Rabiulawal 1376 Hijrah/26 Oktober 1956 Masihi.

Sungguh pun Syeikh Tahir dalam catatannya menyebut tarikh lahirnya 4

Ramadan 1286 Hijrah/8 Disember 1869 Masihi tetapi dalam buku Ulama

Silam Dalam Kenangan, halaman 20, dinyatakan bahawa beliau lahir pada

7 November 1869 Masihi. Tarikh yang diberikan ini adalah bertentangan

dengan catatan Syeikh Tahir sendiri. Tarikh 7 November 1869 Masihi

adalah bersamaan 2 Syaaban 1286 Hijrah, hari Sabtu, bukannya

bersamaan 4 Ramadan 1286, hari Selasa.PENDIDIKANPada tahun 1296

Hijrah/1879 Masihi, dalam usia 10 tahun beliau ke Mekah bersama Syeikh

Ahmad Khatib bin Abdul Lathif iaitu saudara sepupu beliau sendiri. Sampai

di Mekah beliau dipelihara oleh Syeikh Muhammad Saleh al-Kurdi. Beliau

mengaji al-Quran kepada Syeikh Abdul Haq di Madrasah Asy-Syaikh

Rahmatullah serta belajar kitab kepada Syeikh Umar Syatha, Syeikh

Muhammad al-Khaiyath dan Syeikh Ahmad Khatib al-Minankabawi.Syeikh

Ahmad al-Fathani ulama Melayu yang masyur kealimanya juga termasuk

salah seorang guru kepada Syeikh Tahir Jalaluddin. Setelah Syeikh Ahmad

al-Fathani pulang dari Mesir dan ke Mekah pada akhir tahun 1299

Hijrah/1881 Masihi atau awal 1300 Hijrah/ 1882 Masihi, beliau

mempengaruhi pemuda-pemuda Melayu dan murid-murid beliau di Mekah

mengenai kelebihan pendidikan di Masjid Al-Azhar, Mesir. Maka pemuda

Melayu peringkat pertama yang dikirim oleh Syeikh Ahmad al-Fathani

belajar di Mesir ada beberapa orang, antaranya termasuklah Syeikh Tahir

Jalaluddin.Sewaktu Syeikh Tahir berada di Mesir, terdapat banyak surat

timbal-balik antara kedua-duanya. Syeikh Ahmad al-Fathani memberikan

kepercayaan kepadanya dalam kepengurusan putera-putera DiRaja Riau

yang beliau kirim ke Mesir, termasuk juga anak Syeikh Ahmad al-Fathani

yang bernama Haji Ismail, Muhammad Zain bin Ahmad Kelantan dan lain-

lain. Dalam suratnya Syeikh Ahmad al-Fathani menyebut Syeikh Tahir

Jalaluddin dengan panggilan "waladuna'' ertinya "anak kami'' atau

maksudnya "anaknda''. Sebaliknya Syeikh Tahir Jalaluddin menyebut

Syeikh Ahmad al-Fathani dengan panggilan "waliduna'' ertinya "ayah

kami'' atau maksudnya "ayahnda''.CATATAN PERKAHWINANSyeikh Tahir

Jalaluddin berkahwin beberapa kali. Catatan beliau sendiri dinyatakan

bahawa: kahwin di Mekah pada hari Sabtu, 26 Zulkaedah 1305 Hijrah/4

Ogos 1888 Masihi dengan Aisyah binti Syeikh Muhammad bin Syeikh

Ismail al-Khalidi. Diakadkan oleh Sayid Bakri Syatha yang menerima wakil

daripada Syeikh Ismail bin Syeikh Muhammad di hadapan Sayid Umar

Syatha, Syeikh Muhammad Nur bin Syeikh Ismail, Syeikh Muhammad

Saleh al-Kurdi, Syeikh Ahmad Khatib Minangkabau dan Syeikh Ismail bin

Syeikh Muhammad, saudara Aisyah. Perkahwinan yang pertama ini adalah

dengan cucu Syeikh Ismail al-Khalidi al-Minankabawi, ulama besar yang

terkenal dan penyebar Thariqat Naqsyabandiyah Khalidiyah.Kemudian

Syeikh Tahir Jalaluddin berkahwin lagi dengan Kaltsum binti Haji Ibrahim,

pada malam Jumaat, 9 Rejab 1310 Hijrah/27 Januari 1893 Masihi.

Selanjutnya pada malam Jumaat 13 Ramadan 1310 Hijrah/31 Mac 1893

Masihi, berkahwin pula dengan Jamilah binti Haji Abdul Karim. Pada

malam Khamis, 20 Jamadilawal 1317 Hijrah/23 September 1899 Masihi

berkahwin dengan Aisyah binti Haji Mustafa bin Datuk Menteri Sati yang

dihadiri oleh Syeikh Muhammad al-Khaiyath, Haji Hasyim Kelantan dan

lain-lain. Selain yang tersebut masih ada lagi.PENGEMBARAANSyeikh Tahir

juga mencatat siri pengembaraan dan pengalamannya di beberapa

kerajaan Nusantara, iaitu beliau pertama kali menginjakkan kakinya di

Singapura pada 9 Ramadan 1305 Hijrah/20 Mei 1888 Masihi. Pada 15

Safar 1310 Hijrah/8 September 1892 Masihi pergi ke Riau, Pulau

Penyengat. Di sana beliau berjumpa dengan Syeikh Muhammad Nur bin

Syeikh Ismail al-Khalidi al-Minankabawi. Raja Muhammad Tahir Hakim bin

al-Marhum Mursyid, Hakim Riau, menyarankan supaya Syeikh Tahir tidak

meneruskan perjalanan kerana cerdik pandai Riau bermaksud

bermuzakarah kitab falak berjudul "At-Thal'us Said'', maka beliau tinggal

di Pulau Penyengat itu hingga bulan Rabiulakhir.Dari Penyengat, Syeikh

Tahir kembali ke Singapura. Kemudian dengan menumpang sebuah kapal

layar beliau menuju ke Siantan, Kepulauan Anambas bersama Syeikh

Muhammad Nur bin Syeikh Ismail al-Khalidi al-Minankabawi. Oleh sebab

ketika itu kepulauan tersebut diserang wabak sakit biri-biri (sakit kebas),

mereka terpaksa pulang ke Singapura pada bulan Syaaban 1316

Hijrah/Januari 1899 Masihi, dengan menumpang sebuah tongkang yang

membawa kelapa kering (kopra).Pada 5 Ramadan 1321 Hijrah/24

November 1903 Masihi, Syeikh Tahir ke Surabaya dan singgah di Bali,

Boleleng dan Ampenan. Pada 9 Ramadan 1321 Hijrah/28 November 1903

Masihi, beliau sampai di Pulau Sumbawa. Pada 13 Ramadan 1321 Hijrah/2

Disember 1903 Masihi hari Rabu, Syeikh Tahir Jalaluddin berhenti di

rumah Tuan Qadhi Haji Muhammad Saleh. Sultan Muhammad Jalaluddin

ibni Sultan Muhammad Daimuddin, Sumbawa, mempelawa supaya beliau

tinggal di Sumbawa. Pada 7 Zulhijjah 1321 Hijrah/23 Februari 1904 Masihi,

Syeikh Tahir dari Sumbawa menuju ke Bima. Tiba di Bima pada 25

Februari beliau berhenti di rumah Imam Haji Thalib dan mengadap Sultan

Ibrahim bin Sultan Abdullah bin Sultan Ismail bin Sultan Abdul Hamid.Pada

16 Zulhijjah 1321 Hijrah/3 Mac 1904 Masihi, Syeikh Tahir Jalaluddin dari

Bima menuju ke Makasar. Sampai di Makasar pada 16 Mac 1904 beliau

berhenti di rumah Haji Ahmad Rifa'ie dan berkenalan dengan Haji

Muhammad Saleh Palembang dan Raden Haji Abdul Ghani Palembang.

Pada 17 Mac beliau ke Goa menemui Haji Daud Daeng Manabi' bin Yusuf.

Kemudian menghadap Sultan Husein bin Sultan Idris bin Sultan Abdul

Qadir bin Al-Amir Mahmud Goa.PENULISAN DAN SUMBANGAN1. Irsyadul

Khaidhi li `Ilmil Faraidhi, penggal yang pertama, diselesaikan pada hari

Khamis, 12 Jamadilakhir 1348 Hijrah. Cetakan pertama, Mathba'ah Al-

Ahmadiah 82 Jalan Sultan, Singapura, 10 Rejab 1348 Hijrah/11 Disember

1929 Masihi. Kandungannya membicarakan masalah membahagi pusaka.

Penggal yang kedua, diselesaikan pada hari Jumaat, 9 Safar 1371 Hijrah.

Cetakan pertama, oleh percetakan yang sama, 1371 Hijrah/1952 Masihi.2.

Huraian Yang Membakar, Taman Persuraian Haji, diselesaikan pada tahun

1349 Hijrah. Kandungannya merupakan polemik, membantah karangan

Tuan Guru Haji Abu Bakar bin Haji Hasan, Qadhi Muar yang berjudul

Taman Persuraian. Pokok perbicaraan ialah sembahyang sunat sebelum

sembahyang Jumaat. Kitab di atas dibantah lagi oleh Haji Abu Bakar Muar

dengan karangannya Taufan Yang Memalui Atas Huraian Haji Thahir Al-

Minkabawi, ditulis pada 10 Rabiulawal 1351 Hijrah/1932 Masihi.3. Perisai

Orang Beriman Pengisai Mazhab Orang Qadyan, diselesaikan pada 4

Rabiulawal 1349 Hijrah/30 Julai 1930 Masihi, di Singapura. Dicatatkan

umur pengarang 62 tahun Qamariyah, 6 bulan genap. Atau 60 tahun

Syamsiyah, 7 bulan, 23 hari. Kandungannya membantah ajaran Qadyani.

Cetakan pertama oleh Setia Press, 32 Lorong 21 Geylang Singapura.4.

Ithaful Murid fi Ahkamit Tajwid, tanpa disebut tarikh selesai penulisan.

Kandungan pelajaran tajwid al-Quran. Cetakan yang ketiga, Jelutong

Press, Pulau Pinang, 1349 Hijrah/1931 Masihi. Cetakan yang keempat,

Mathba'ah Persama, Pulau Pinang, 1352 Hijrah/1933 Masihi.5. Ta'yidu

Tazkirah Mutba'is Sunnah fir Raddi `alal Qa-ili bi Saniyati Raka'ataini

Qablal Jum'ah, dalam bahasa Arab. Diselesaikan di Pulau Pinang pada 12

Syawal 1349 H. Kandungannya membahas perkara khilafiyah

sembahyang sunat dua rakaat sebelum sembahyang Jumaat. Dicetak oleh

The United Press, 55 Achen Street, Penang, 1372 Hijrah/1953 Masihi.6.

Natijatul `Umur, diselesaikan: 1355 Hijrah/1936 Masihi. Kandungannya

mendapatkan perkiraan/perhitungan pada taqwim tarikh hijri dan miladi,

arah Kiblat dan waktu-waktu sembahyang yang boleh digunakan selama

hidup. Dicetak oleh Penang Printer Press, Pulau Pinang, 1355 Hijrah/ 1936

Masihi.7. Jadawil Pati Kiraan Pada Menyatakan Waktu Yang Lima Dan Hala

Qiblat Dengan Logharitma, diselesaikan 15 Syaaban 1356 Hijrah.

Kandungan perhitungan falakiyah. Pada halaman 13 ada dicatat bahawa

gurunya al-'Allamah Syeikh Muhammad bin Yusuf al-Khaiyath, ulama al-

Haramul Makki yang mengajar berbagai-bagai ilmu di Masjidil Haram

khusus `ilmul hisab dan `ilmul falak. Kemudian ulama tersebut dilantik

menjadi Syeikh al-Islam Kedah yang meninggal dunia di Batuban, Pulau

Pinang, pada malam Rabu, 17 Rejab 1333 Hijrah. Cetakan yang pertama

oleh Al-Ahmadiah Press Singapura, 1357 Hijrah/1938 Masihi. Dicetak

dalam bentuk kombinasi Melayu/Jawi dan Latin/Rumi.8. Nukhbatut

Taqrirat fi Hisabil Auqat wa Sammatil Qiblat bil Lugharitmat, tanpa

dinyatakan tahun selesai penulisan. Kandungannya membicarakan

kaedah ilmu falak. Huraiannya ditulis dalam bahasa Arab sedang jadual

yang menggunakan angka ditulis dalam angka Rumi/Latin. Cetakan yang

pertama, Royal Press, 745 North Bird Road, Singapura, 1356 Hijrah/1937

Masihi.9. Al-Qiblah fi Nushushi `Ulamais Syafi'iyah fi ma Yata'allaqu bi

Istiqbalil Qiblatis Syar'iyah Manqulah min Ummuhat Kutubil Mazhab, tanpa

dinyatakan tarikh selesai penulisan. Kandungannya membicarakan falak.

Dicetak oleh Mathba'ah Az-Zainiyah, Taiping 1951, atas kebenaran Majlis

Ugama Islam dan Adat Melayu Perak, No. (18) dlm. Pk. Red. Dept 110/50,

bertarikh 21 September 1950. Terdapat lapan nama ulama yang

mengesahkan, ialah Haji Abdullah Pak Him, Mufti Pulau Pinang, Haji

Ahmad bin Tuan Husein Kedah, Guru Besar Sekolah Arab Pokok Sena

Seberang Perai, Haji Syihabuddin bin Abdus Shamad Sungai Dua, Haji

Hamzah bin Haji Muhammad Ali Pak Jak Sung, Seberang Perai, Haji

Muhammad Saleh al-Masri, Sekolah Arab Bukit Martajam, Haji Muhammad

Sa'ad al-Masri, Sekolah Arab Bukit Martajam, Abdul Halim Utsman Mudir

Al-Ma'had al-Mahmud Alor Setar dan Muhammad Nawawi bin Muhammad

Tahir, Guru Agama Perak.Artikel diatas diambil dari akhbar utusan karya

Syeikh m.Saghir 07/06/2004, ada banyak tulisan yang membicarakan

Ulama yang masyur dengan Ilmu Falak ini, sebagai rujukan bolehlah tanya

ammu google.* Banyak tulisan-tulisan tentang biografi Sheikh Tahir

Jalaluddin, antaranya:- Dalam web Pusat Falak Sheikh Tahir Pualu Pinang (

Click here)- Dari Wikipedia Bahasa Melayu, ensiklopedia bebas. - click

right and open new windows here- Dalam akhbar Berita Harian juga ada

diceritakan riwayat dan biografi Syeikh Muhammad Tahir oleh Mohd Azis

Ngah, kesini

POSTED BY CITY CYBER AT 3:48 AM 0 COMMENTS

SUNDAY, APRIL 5, 2009

Faktor-faktor Kejayaan Pemodenan Jepun

Faktor-faktor Kejayaan Pemodenan Jepun 1) PolitikPemimpin-pemimpin

Oligarki Meiji telah menyumbang kepada kejayan pemodenan Jepun.

Oligarki Meiiji berkuas penuh dan terdiri daripada pemimpin-pemimpin

muda iaitu bangsawan-bangsawan luar ( Daimyo Tozama ) dari puak-puak

Tozama, Chushu, Toza dan Hizen. Mereka telah melancarkan pemodenan

dengan kebenaran daripada Maharaja Meiji. Semangat kebangsaan yang

kuat tertanam dalam sanubari golongan ini. Perasaan taat setia dan

cintakan tanahair yang sangat unggul telah menjadi contoh kepada

rakayat jelata.

Pemimpin-pemimpin mempunyai kesedaran dan semangat yang tinggi

utnuk memodenkan Jepun melalui penggunaan pengetahuan dan

teknologi barat. Kejayaan Meiji dan pemimpin membentuk satu

masyarakat yang terpelajar melalui sistem pelajaran dan pendidikan yang

moden telah membolehkan kepimpinan yang berkesan di Jepun. Mereka

ini dapat menjadi pemimpin-pemimpin yang benar-benar bersifat bangga

berkhidmat untuk maharaja, negara dan bangsa.Disamping itu, Jepun

mngamalkan sistem pemerintahan Raja Berpelembagaan dan melalui

dewan rakyat dan Dewan Penasihat Diraja, rakyat diberi peluang untuk

bersama-sama berbincang, memberi idea dan menjalankan usaha

pembangunan negara.2) EkonomiKejayaan Jepun menyemak semula

perjanjian-perjanjian dengan barat yang sangat menyekat perkembangan

perusahaan Jepun. Pada tahun 1871,Iwamura telah mengetuai satu

rombongan ke barat. Setelah mengadakan tolak ansur dengan negara-

negara barat, satu perlembagaan baru telah dibuat dan berikutnya pada

tahun 1894, syarat-syarta tentang hak dan wilayah lebihan telah diubah.

Pada tahun 1911, Jepun mula mempunyai sistem tarifnya sendiri. Dengan

ini, Jepun dapat melaksanakan dasar perlindungan barangan kilang Jepun

supaya dapat bersaing dengan barangan import.Kejayaan Jepun

memodenkan perusahaan tradisional melalui pelbagai usaha seperti

memberi bantuan, kemudahan-kemudahan bank, cukai-cukai yang

sederhana telah dilancarkan.Dalam bidang pertanian pula, sistem

komunikasi dan kemudahan pengairan telah diperbaiki. Pengenalan

kepada biji benih yang baik, cara penanaman yang lebih canggih serta

penggunaan baja kimia yang intensif telah mendorong kepada kejayaan

dalam bidang ini.

3)SosialPenghapusan sistem feudal dan kejayaan membentuk satu

masyarakat moden. Penghapusan sistem feudal pada tahun 1871 ini

memudahkan kerajaan pusat menyelaraskan dasarnya, menjalankan

pemerintahan yang seragam di seluruh Jepun. Kerelaan Daimyo

menyerahkan tanah dan kuasa kepada kerajaan pusat mengukuhkan

kekuasaan kerajaan Meiji untuk menjalankan pemodenan tanpa sekatan

dan halangan.4)Faktor LuarTekanan kuasa barat yang berlaku pada abad

ke 19 tidak dapat dihalang oleh mana-mana negara termasuk Jepun. Oleh

itu, untuk keselamatan, Jepun tidak mempunyai pilihan lain kecuali

mengamalkan dasar buka pintu dan berusaha untuk memodenkan negara

supaya setanding dengan barat.

Perjanjia Shimonoseki ( 17 April 1895 ) yang terjadi selepas perang

( 1894-1895 ) itu telah menguntungkan Jepun. Dengan wang gantirugi

sebanyak 200 juta tael telah membolehkan Jepun menggunakan wang ini

sebagai modal untuk menubuhkan Bank Nasional Jepun dan membantu

penubuhan kilang besi Yamata pada tahun 1897. Di samping itu,

penyerahan Formosa dan Pescadores juga menguntungkan Jepun dari

segi ekonomi.Persetian Inggeris-Jepun tahun 1902 juga telah menjamin

keselamatan Jepun daripada ancaman luar. Persetiaan ini juga menjamin

kebebasan Jepun bertindak di Korea serta menghalang mana-mana kuasa

asing daripada campurtangan di Korea. Ini mengalakkan perkembangan

perindustrian dan ekonomi Jepun kerana peningkatan kegiatan Jepun di

Korea. Perang Russia-Jepun 1904-1905 juga telah memberi sumbangan

yang besar kepada ekonomi Jepun di mana industri berat seperti besi,

keluli dan alat kelengkapan perang yang sangat diperlukan oleh tentera

Jepun telah berkembang di Jepun.Kesimpulan: Pemodenan di zaman Meiji

mencakupi pelbagai bidang. Usaha-usaha yang dilakukan menampakkan

kejayaan pada masa yang singkat.Menjelang 1894, Jepun telah berjaya

menyelesaikan segala masalah yang dihadapinya. Ini menyebabkan Jepun

berjaya mencapai kedudukan yang setaraf dengan negara-negara yang

maju.Oleh itu, zaman Meiji telah berjaya menampilkan Jepun sebagai

sebuah negara yang diidamkan-idamkan oleh pemimpin mereka –‘Eukoku

Kyohei’

4/13/12 10:40 AM

Bincangkan kepentingan Perjanjian Kanagawa dan Perjanjian

Bowring ke atas negara Jepun dan Thailand.

Pengenalan

Abad ke 19 menandakan permulaan kepada persaingan kuasa-kuasa

imperialis Barat untuk meneroka dan menguasai bahan-bahan mentah di

Asia. Jepun dan Thailand merupakan dua buah negara yang menjadi

sasaran Barat untuk memperluaskan penguasaan mereka dalam bidang

ekonomi. Termenterainya perjanjian Kanagawa dan Bowring bermakna

berakhirlah dasar isolasi yang diamalkan oleh kedua-dua buah Negara

tersebut. Perjanjian-perjanjian ini telah memberi kesan yang mendalam ke

atas kedua-dua buah negara tersebut dalam hubungannya dengan

negara-negara Barat

Isi

Perjanjian Kanagawa telah ditandatangani antara Jepun dengan Amerika

Syarikat pada 31 Mac 1854. Dengan perjanjian ini bermakna Jepun

dengan secara rasminya telah menamatkan dasar pemencilan yang

diamalkan sebelum ini.

Perjanjian ini juga telah membawa kepada pembukaan beberapa

pelabuhan iaitu Shimoda, Hakodate dan Nagasaki kepada Negara-negara

barat. Kadar cukai import dan eksport ditentukan oleh Jepun, malah

Amerika Syarikat diberi layanan istimewa dengan mendapat hak wilayah

asingan.

Perjanjian Kanagawa juga dianggap sebagai perintis ke arah hubungan

Jepun dengan kuasa-kuasa Barat yang lain dan ini terbukti daripada

beberapa siri perjanjian yang telah ditanda tangani Jepun dengan kuasa-

kuasa Barat yang lain seperti Perjanjian dengan British (1854), Perjanjian

dengan Rusia (1855) dan Perjanjian dengan Belanda (1856)

Dengan adanya perjanjian-perjanjian yang sebegini bermakna Jepun mula

menjalin hubungan diplomatic dengan Negara British, Amerika Syarikat,

Belanda, Rusia dan Perancis. Tindakan sebegini terpaksa diambil demi

menyelamatkan Negara Jepun dari kuasa asing seperti yang dialami

Negara China dalam Perang Candu I. Malah dasar terbuka ini telah

membawa menafaat yang besar kepada Jepun dalam pelbagai aspek

seperti pentadbiran, ketenteraan, ekonomi dan social terutamanya

semasa era pemerintahan Maharaja Meiji. Ini bermakna Negara Jepun

merupakan sebuah Negara di Asia Timur yang terselamat daripada

ancaman dan pencerobohan kuasa-kuasa Barat.

Walaubagaimanapun, pembukaan Jepun kepada kuasa-kuasa Barat telah

menimbulkan beberapa masalah dalam Negara. Kedatangan orang-orang

Barat yang semakin bertambah dan ini menimbulkan perasaan benci

orang Jepun kepada orang-orang Barat yang akhirnya membawa kepada

gerakan anti Barat

Perjanjian Kanagawa juga merupakan detik awal kepada kejatuhan

Shogun Tokugawa. Kelemahan pentadbiran Shogun Tokugawa telah

memberi kesempatan kepada Satsuma, Toza, Chosu dan Hizen untuk

bangun menentang pentadbiran Syogun. Kuasa-kuasa Barat turut

menyalahkan Syogun Tokugawa berikutan gerakan anti Barat. Desakan-

desakan dan tekanan-tekanan yang dihadapi ini menyebabkan akhirnya

Shogun Tokugawa meletakkan jawatan dan menyerahkan kepada

Maharaja Meiji.

Di Thailand pula, Perjanjian Bowring yang ditandatangani antara Thailand

dengan British telah menamatkan dasar pintu tertutup yang diamalkan

selama ini. Malah Thailand telah membuat perjanjian perdagangan

dengan Negara-negara lain seperti Belgium, Perancis, Rusia, Portugal dan

Belanda.

Disamping itu sector ekonomi Thailand berkembang dengan pesatnya.

Thailand telah menjadi pengeksport utama beras dan kayu jati. Pada

masa yang sama Thailand turut mengimport alat-alat ganti jentera,

peralatan pengangkutan besi keluli dan sebagainya. Kegiatan ekonomi

moden yang pesat ini telah membawa kepada kemerosotan kegiatan

ekonomi sara diri. Penguasan ekonomi Thailand oleh orang Cina mula

merosot. Kegaitan monopoli perdagangan kini diambil alih oleh pedagang-

pedagang British.

Perjanjian Bowring juga telah membawa kepada pengenalan system

kewangan moden. System perbankan diperkenalkan bagi memudahkan

kegiatan perdagangan. Mata wang Bath mula digunakan semasa

pemerintahan Raja Mongkut. Perubahan susunan kewangan kerajaan

Thailand telah mengubah system cukai dan menamatkan monopoli

perdagangan oleh golongan bangsawan dan kerajaan Thailand.

Kesan Perjanjian Bowring ini telah membawa kepada lebih daripada dua

puluh perjanjian antara Thailand dengan kuasa-kuasa Barat yang telah

membawa kesan lain iaitu kuasa Barat boleh mendirikan konsul mereka,

menyebarkan agama Kristian dan kapal-kapal boleh berlabuh di

pelabuhan Thailand.

Pemerintah Thailand yang dikatakan berpandangan jauh ini telah

menjalankan proses pembaratan, membuka peluang perdagangan

dengan kuasa asing, menamatkan pemencilan menyebabkan Thailand

satu-satunya negeri di Asia Tenggara yang berjaya mengekalkan

kemerdekaannya.

Penutup

Perjanjian Kanagawa dan Perjanjian Bowring telah membawa lembaran

baru kepada kedua-dua negara tersebut. Menerusi perjanjian-perjanjian

ini Jepun dan Thailand telah menjadi sebuah negara yang moden dan

mula menjalin hubungan diplomatik dengan kuasa-kuasa Barat atas

prinsip persamaan taraf.

0 comments

Read More…

Huraikan kesan-kesan penghijrahan orang Cina ke Indonesia dan

Filipina sehingga Perang Dunia Kedua

POSTED BY MANJA |

Pengenalan

Perkembangan ekonomi yang begitu pesat sekitar abad ke 19 telah

berlaku kekurangan buruh untuk menggerakkan sektor ekonomi di Asia

Tenggara. Keadaan ini menjadi bertambah rumit apabila penduduk

tempatan tidak berminat untuk melibatkan diri dalam sektor ekonomi

moden. Bagi mengatasi masalah buruh ini pihak Barat telah membawa

masuk buruh asing dari China dan India. Belanda telah membawa masuk

buruh Cina ke Indonesia untuk menjalankan aktiviti perlombongan bijih

timah, sementara pemerintah Sepanyol di Filipina telah membawa orang

Cina untuk menjalankan kegiatan ekonomi moden. Bagaimanapun

kedatangan buruh asing ini telah menimbulkan pelbagai kesan dari sudut

politik, ekonomi dan sosial.

Isi

Kedatangan orang Cina ke Indonesia telah membawa kebaikan kepada

pemerintah Belanda kerana kegiatan ekonomi berkembang dengan balk,

tetapi dalam masa yang sama telah menimbulkan ketidakpuasan hati

kepada penduduk tempatan. Pada peringkat awal kegiatan ekonomi orang

Cina hanyalah dalam aktiviti perburuhan di estet estet Belanda.

Bagaimanapun menjelang pertengahan abad ke 19, orang Cina telah

menceburkan diri dalam pelbagai aktiviti ekonomi terutamanya

perdagangan. Mereka mula menjalankan kegiatan pengangkutan feri,

perjudian dan sebagainya. Pendek kata orang Cina telah berjaya

menguasai ekonomi Indonesia malah kekayaan mereka melebihi

kekayaan penduduk pribumi. Menyedari ancaman daripada penduduk

pribumi dan bagi menjamin perniagaan mereka dilindungi, orang Cina

telah menubuhkan Dewan Perniagaan Cina pads tahun 1908.

Dari sudut sosial pula, orang Cina telah menubuhkan sekolah Cina untuk

memberi pendidikan kepada anak-anak mereka. Ini sudah tentu memberi

kesan ke atas sistem pendidikan negara Indonesia. Bagaimanapun sistem

persekolahan tersebut menggunakan kurikulum Belanda. Tujuan Belanda

berbuat demikian adalah untuk menyekat pengaruh sekolah Cina dan

cubs mengurangkan penguasaan orang Cina di Indonesia. Perkembangan

ini telah mendapat bantahan daripada kerajaan negara China dan

Persatuan China Seberang Laut.

Dari segi politik, orang Cina juga terlibat dalam bidang pentadbiran.

Apabila Belanda menubuhkan Volsksraad pads tahun 1918, orang Cina

telah memainkan peranan penting dalam Dewan tersebut. Suara mereka

didengar dalam Dewan perwakilan demi memperjuangkan hak dan

kepentingan mereka. Orang Cina juga terlibat dalam gerakan

nasionalisma. Walaupun gerakan mereka menjurus kepada

perkembangan nasinalisme negara asal mereka, namun ini telah memberi

kesedaran kebangsaan orang Cina di Indonesia dengan wujudnya

pertubuhan seperti Persatuan Orang Cina dan Kelab pengembara

Nanyang. Pertubuhan ini giat mengadakan kempen kesedaran di kalangan

orang Cina. Walau bagaimanapun kegiatan mereka ini disekat oleh

Belanda kerana bimbang akan terbentuknya kerjasama antara orang Cina

dengan golongan nasionalis Indonesia.

Kedatangan orang Cina di Filipina telah membawa kesan yang besar

terhadap perkembangan ekonomi Filipina. Orang Cina di Filipina

melibatkan diri dalam pelbagai aktiviti ekonomi seperti perniagaan borong

dan runcit, perlombongan, perbankan dan pertanian. Dalam perniagaan

beras, orang Cina menguasai lebih 2000 daripada 2500 kilang beras yang

terdapat di Filipina. Selain itu mereka juga terlibat dalam industri

pembalakan, kilang garam, dan juga sebahagian besar kilang¬-kilang

kecil dan sederhana yang mengeluarkan barangan kulit, tembakau dan

pemprosesan makanan.

Semasa Filipina di bawah Amerika Syarikat, orang Cina merupakan

pemodal kedua terbanyak dalam bidang perbankan selepas Amerika

Syarikat dengan modal sebanyak 100 juta dollar AS. Mereka juga terlibat

dalam penerokaan tanah-tanah kawasan sungai dan kampung-kampung

tepi pantai di Kepulauan Selatan Filipina.

Kedatangan orang Cina di Filipina juga telah memberi kesan kepada

sistem pendidikan di Filipina dengan terbinanya sekolah-sekolah Cina

sekitar pertengahan abad ke 19. Semasa penjajahan Sepanyol terdapat

dua jenis pendidikan sekolah Cina iaitu sekolah yang didirikan oleh

mubaligh kristian dan sekolah yang didirikan oleh orang Cina. sekolah

Cina yang pertama di Filipina ialah Anglo Chinese. Kebanyakan pelajar

diajar tentang buku-buku klasik Cina dan tulisan Cina. Sehingga abad ke

20 terdapat 58 buah sekolah Cina di seluruh Filipina. Kebanyakan sekolah

ini dibiayai oleh Dewan Perniagaan Umum Cina

Kemasukan orang Cina telah melahirkan apa yang dipanggil golongan

Mestizo. Golongan ini muncul hasil perkahwinan campur antara orang

Cina beragama Kristian dengan penduduk tempatan yang berketurunan

Tagalog. Golongan ini diberikan beberapa keistimewaan misalnya diberi

tanah yang dikecualikan daripada cukai. Mereka muncul sabagai kuasa

ekonomi yg berpengaruh di Filipina malah menjadi orang tengah antara

pengimport barat dengan pengeluar Filipina. Mereka juga menguasai

perdagangan antara pulau-pulau di Filipina.

Kesimpulannya kedatangan orang Cina di Filipina dan Indonesia telah

memberi kesan dalam pelbagai aspek kehidupan masyarakat tempatan.

Kesan yang paling penting ialah penguasaan ekonomi orang Cina ke atas

kedua-dua buah Negara tersebut. Keadaan ini sudah tentu memberi

saingan kepada penduduk tempatan dan dalam keadaan tertentu telah

menutup peluang perniagaan penduduk tempatan. Dalam keadaan

sedemikian, timbul gerakan anti Cina yang dilancarkan penduduk pribumi

di Indonesia dan Filipina yang membawa tindakan keganasan. Malah

pihak penjajah yang menguasai kedua-dua Negara tersebut telah cuba

mengenakan sekatan ke atas orang Cina bagi menghalang monopoli

orang Cina dalam perniagaan

4/13/12 10:40 AM

Sejauh manakah pertanian merupakan sumber ekonomi yang

penting dalam tamadun Mesopotamia, Mesir dan China ?

Ekonomi merujuk kepada semua aktiviti atau kegiatan-kegiatan ekonomi

yang dijalankan oleh tamadun-tamadun awal. Aktiviti-aktiviti ini meliputi

kegiatan pertanian, penternakan, perdagangan, pertukangan dan semua

pekerjaan-pekerjaan lain yang dilakukan oleh masyarakat tertentu untuk

mendapatkan pendapatan bagi dirinya serta negaranya. Biasanya,

kegiatan-kegiatan ekonomi yang diceburi oleh sesebuah masyarakat

berkait rapat dengan alam sekitar, iklim, kedudukan serta kehendak dan

hasrat kerajaan.Terdapat perbezaan pertanian yang dijalankan dalam

tamadun Mesopotamia, Mesir dan China.

Dalam Tamadun Mesopotamia, orang Sumeria menjalankan pertanian di

sekitar Sungai Tigris dan Sungai Eupharates. Masyarakat Sumeria telah

menanam pelbagai jenis tanaman iaitu bijirin dan sayuran. Antara

tanaman bijirin utama ialahgandum, jagung, barli, sekoi, dan kurma

manakala jenis sayuran pula seperti daun salad, bunga bawang, bawang

putih, kunyit, ubi, sengkuang, lobak, dan lobak putih. Tamadun

Mesopotamia ini diperintah oleh golongan raja. Oleh itu, secara tidak

langsung sistem ekonominya bercirikan ekonomi berbentuk feudal.

Tanah-tanah pertanian yang diusahakan oleh masyarakatnya telah diagih-

agihkan mengikut struktur organisasi ekonomi yang berbentuk piramid.

Binatang ternakan yang diternak ialah seperti kambing biri-biri, kerbau,

lembu dan keldai. Aktiviti penangkapan ikan juga dijalankan dengan

menggunakan kail dan jala

Sistem ekonomi Mesir turut bergantung kepada kegiatan pertanian.

Pertanian Mesir berkembang dengan pesatnya disebabkan Lembah

Sungai Nil merupakan sebuah kawasan tanah delta yang begitu subur,

luas ,dan rata. Bahan-bahan lanar sungai yang bewarna hijau yang sangat

subur di Sungai Nil berpunca dari kawasan pergunungan ditengah Benua

Afrika. Mengikut kajian penduduk Mesir telah menjalankan pelbagai jenis

tanaman. Pada mulanya mereka mengusahakan tanaman seperti

gandum, barli, millet, sayur-sayuran seperti lobak dan kacang, buah-

buahan, kurma, menanam pokok papirus (untuk membuat bot,tali dan

kertas) , kapas, menternak kambing, biri-biri dan lembu. Petani-petani

Meir bijak menggunakan musim banjir di sungai Nil untuk keperluan

pertanian. Mereka telah mencipta “Shadut” untuk mendapatkan air yang

kemudiannya disalurkan ke terusan untuk tujuan pertanian . Mesir ketika

itu diperintah oleh Firaun. Oleh yang demikian dipercayai seluruh tanah

hasil pertanian dan barangan menjadi milik firaun kerana keseluruhan

hasil-hasil bumi mesir telah diedarkan oleh ejen-ejennya.

Di China, sejak zaman berzaman lagi pertanian merupakan aktiviti utama

ekonomi masyarakatnya. Ciri-ciri fizikal di negara China ini amat subur

dengan lembangan sungainya yang rata dan amat luas seperti Sungai

Hwang Ho. Aktiviti ekonomi bermula di zaman Dinasti Shang iaitu kira-kira

pada 1600 S.M – 1046 S.M. Aktiviti ini bermula dengan tanaman gandum

dan sekoi yang merupakan bijirin utama ditanam negara ini. Oleh itu,

Dinasti ini bergantung penuh kepada pertanian dan petani merupakan

sumber tenaga buruh yang penting.

Selain daripada pertanian, ketiga-tiga buah tamadun ini juga

menjalankan kegiatan ekonomi yang lain seperti perdagangan

dan juga perkilangan yang juga merupakan aktiviti ekonomi yang

penting.

Tamadun Mesopotamia misalnya telah menjalinkan hubungan

perdagangan dengan negara-negara di sekitarnya seperti India, Mesir,

dan negeri-negeri Mediterranean terutamanya yang berkaitan dengan

logam, batu, bedak wangi, dan balak dari utara dan barat. Begitu juga

dengan industri pengeluaran tekstil telah menjadi sangat penting

terutamanya apabila kegiatan penenunan secara besar-besaran telah

diusahakan oleh bengkel-bengkel yang menjadi milik organisasi besar

seperti rumah berhala dan istana. Barangan eksport Mesopotamia terdiri

daripada kain, barang kemas, dan senjata manakala perdagangan bulu

dan kulit binatang pula menjadi pendapatan sampingan kepada

masyarakat tamadun ini. Kepentingan dan keperluan perdagangan

dibuktikan dengan adanya undang-undang tentang pertanian dalam Kod

Undang-Undang Hamurabbi. Oleh itu,Raja berperanan penting menjaga

pertanian supaya menghasilkan hasil pertanian yang banyak dan

berkualiti.

Tamadun Mesir mempunyai hubungan perdagangan dengan yang baik

dan penting dengan Babylos. Babylos membekalkan kayu kepada Mesir

dan menjadi perantaraan dalam perdagangan dengan dunia luar. Babylos

juga ialah pelabuhan entreport Mesir yang utama. Kepesatan

perdagangan Mesir dengan dunia luar mulai bertambah menjelang tahun

2000 S.M. Mesir mempunyai hubungan dagangan dengan Palestine, Syria,

Crete, dan Phonecia. Barangan eksport utama mesir ialah barli, gandum,

kertas, tembikar dan tekstil. Barangan import Mesir ialah minyak zaitun,

wain, jagung, gading gajah, emas, perak, dan balak. Raja memonopoli

perdagangan dan menghantar wakil mereka yang dikenali sebagai

pesuruhjaya diraja untuk menjalankan ekspedisi perdagangan. Oleh itu,

perdagangan Mesir dapat dikembangkan dengan pesat.

Dalam Tamadun China pula, kegiatan perdagangan muncul dengan pesat

terutamanya dengan adanya penggunaan sistem timbang dan sukat.

Selain itu, kemajuan dalam sistem pengairan dan penggunaan baja telah

menambahkan lagi pengeluaran pertanian mereka. Paling nyata adalah

kelas pedagang dan kota-kota. Perusahaan yang dijalankan ialah

membuat tembikar, barangan ukiran daripada kayu, gangsa dan jed serta

menenun. Bidang tekstil pula merupakan industri domestik golongan

petani dan menjadi hasil pengeluaran yang utama. Malah, berlaku

peningkatan dalam pengeluaran dalam perlombongan dan garam. China,

telah menjalinkan hubungan dengan perdagangan dengan India, Mesir,

Mesopotamia, dan Rom. China telah mengesport sutera,tembikar, barang-

barang ukiran kayu,gangsa, kulit binatang, kertas dan jed. Barangan

import pula terdiri daripada gading dan kuda dari baka yang baik

terutama dari negara-negara tropika, kaca, bulu dan linen.Sebenarnya,

China lebih banyak mengeksport daripada mengimport dan ini

menyebabkan negara China menjadi bertambah kaya dan makmur.

Kesimpulannya, ketiga-tiga buah tamadun maju berasaskan aktiviti

pertanian. Namun demikian perkembangan aktiviti pertanian ini mula

mewujudkan aktiviti perdagangan tempatan dan antarabangsa.

Perkembangan perdangangan ini telah menjadi asas kepada pertumbuhan

industri-industri penting seperti pembuatan tembikar, tekstil dan

sebagainya. Jadi disini jelaslah bahawa kegiatan pertanian bukannya satu-

satunya sumber ekonomi ketiga-tiga buah tamadun ini malah terdapat

sektor ekonomi lain yang turut membantu dalam menggalakkan

pertumbuhan ekonomi negara

4/13/12 10:40 AM

Apakah yang anda faham dengan konsep Negara bangsa?

Bincangkan pembentukan Negara bangsa di Negara-negara

Eropah iaitu England, Perancis dan Sepanyol.

Negara bangsa merupakan satu Negara yang mempunyai rakyat yang

berciri sama iaitu dalam agama, bahasa dan budaya. Negara bangsa

terbentuk apabila rakyatnya berjaya disatukan di bawah satu

pemerintahan yang berdaulat. Dalam Negara bangsa, rakyatnya

terutamanya golongan majoriti terikat oleh semangat nasionalisme yang

lahir daripada persamaan ciri-ciri antara mereka. Semangat nasionalisme

ini menyebabkan mereka sanggup berjuang demi Negara dan bangsa.

Setelah kemunculan Negara bangsa di Eropah, empayar, Negara kota dan

Negara feudal telah digantikan sebagai corak Negara eropah.

Kemunculan Negara bangsa berasaskan beberapa faktor. Antaranya ialah

kegagalan sistem feudal. Masyarakat Eropah sebelum kemunculan konsep

negara bangsa terikat kepada sistem feudal yang menyusun

masyarakatnya secara berperingkat. Dalam sistem ini, raja terdapat di

atas sekali dan di bawahnya ialah golongan baron atau tuan tanah yang

memiliki kuasa sebenar. Golongan baron ini diberi tanah untuk

diusahakan. Mereka terpaksa menghantar sebahagian daripada hasil

mereka kepada raja. Sistem ini amat menyeksa golongan bawahan kerana

tuan tanah akan memungut hasil yang tinggi serta memaksa mereka

yang gagal membayar untuk menjadi hamba. Dalam keadaan ini, kuasa

golongan tuan tanah telah mula mengancam kedudukan raja. Akibat ini,

raja terpaksa bertindak menentang golongan baron ini untuk

mengukuhkan institusi beraja. Kegagalan sistem feudal ini menyebabkan

masyarakat Eropah berusaha untuk membina negara yang bercorak baru

iaitu dalam bentuk negara bangsa.

Selain daripada itu, perang salib yang berlaku antara dunia Eropah

dengan dunia Islam juga menyumbang kepada pertumbuhan negara

bangsa. Ketika peperangan tersebut berlaku apabila pihak vatican

menyuruh kerajaan-kerajaan Kristian melaksanakan perang suci 'holy war'

demi menyelamatkan kota Jerusalem yang merupakan kota Jesus

daripada jajahan empayar Islam. Peperangan tersebut menyebabkan

golongan bangsawan kehilangan kuasa apabila tenaga serf yang mereka

menyumbang kepada peperangan tersebut telah terkorban atau tidak

kembali. Dalam keadaan ini, institusi raja telah mengambil kesempatan

untuk mengukuhkan kuasa mereka dengan menyatukan wilayah-wilayah

bangsawan tersebut di bawah pemerintahan sendiri. Perang salib juga

menyedari masyarakat Eropah tentang jurang perkembangan yang telah

wujud antara mereka dengan tamadun Islam. Tamadun Islam ketika itu

telah mencapai puncak kegeminlangan tetapi masyarakat Eropah masih

dilanda Zaman Gelap. Kesedaran ini telah medesak orang Eropah untuk

mengembangkan negara mereka untuk membina identiti dan mencapai

kegemilangan diri. Hasil daripada semangat ini ialah pembinaan negara

bangsa. Perang Salib merupakan satu peristiwa yang mempercepatkan

keinginan serta kesangupan masyarakat Eropah untuk membina negara

bangsa mereka.

Perkembangan ekonomi yang berlaku di Eropah ketika itu juga

memudahkan transisi daripada negara feudal kepada negara bangsa.

Pada ketika itu, revolusi pertanian dan seterusnya revolusi perindustrian

sedang berlaku. Perkembangan ekonomi ini menghasilkan satu sumber

kewangan yang banyak dan stabil. Dengan sumber kewangan ini,

kerajaan pusat dapat memggaji tentera dan perkhidmatan awam demi

rakyatnya. Para pengusaha dan pedagang juga menyokong tindakan

kerajaan pusat mengukuhkan kuasanya kerana mereka memerlukan

perlindungan demi menjamin harta dan nyawa mereka. Perkembangan

ekonomi Eropah telah menyediakan sumber kewangan demi pembinaan

negara bangsa.

Seterusnya, perkembangan bahasa kebangsaan juga menyumbang

kepada proses pembinaan negara bangsa. Walaupun setiap wilayah

Eropah mempunyai dialek sendiri, satu bahasa kebangsaan telah

ditetapkan oleh raja demi menyatukan rakyatnya. Pembinaan bahasa

kebangsaan telah mencipta satu identiti bangsa yang melahirkan

semangat kebangsaan yang kuat. Sebelum penetapan bahasa

kebangsaan, kebanyakkan Eropah mengguna bahasa Latin dan dialek-

dialek sendiri. Di Perancis, tedapat lebih daripada 400 bahasa dan dialek

yang berbeza. Ketidaksamaan bahasa menyusahkan proses menyatukan

rakyat. Dengan menetapkan bahasa Perancis sebagai bahasa kebangsaan

yang difahami semua, pengaruh bangsawan dalam daerah sendiri telah

dikurangkan. Di samping itu, satu negara Perancis yang merangkumi

semua suku Frank dapat dibina dan dikekalkan kerana rakyatnya dapat

bergerak di seluruh negara tanpa halangan bahasa.

Gelaran dan anugerah juga diberi oleh raja demi memupuk kesetiaan

daripada golongan bangsawan. Di England, gelaran-gelaran seperti duke,

earl, baron dan count diberi kepada golongan bangsawan daripada raja

sebagai anugerah demi perkhidmatan, sumbangan atau pengorbanan

mereka demi raja. Selain daripada itu, gelaran Sir juga diberi kepada

golongan askar yang telah menonjolkan diri dalam medan peperangan

atau rakyat biasa yang telah memberi sumbangan yang besar kepada

negara dan raja. Gelaran ini biasa diberi dengan tanah demi didiami dan

diusahakan. Ini memudahkan raja mengawal tindakan-tindakan golongan

bangsawan ini.

Satu lagi faktor yang mendorong golongan raja untuk membina negara

bangsa ialah untuk mengawal kuasa gereja. Kuasa gereja yang

mengancam kedudukan raja telah membimbangkan golongan

pemerintah. Ketika itu, gereja mempunyai pengaruh dan kekayaan yang

melebihi kerajaan pusat dan pentadbirannya bebas daripada campur

tangan kerajaan. Demi menjamin kedudukan sendiri, raja telah bertindak

untuk melemahkan pengaruh gereja. Antara usaha-usaha mereka ialah

penubuhan gereja-gereja Kristian yang bebas pengaruh gereja Katolik di

Rom seperti gereja Anglican dan Protestant. Kuasa gereja dilemahkan lagi

apabila kuasa diberi kepada rakyat untuk melantik pemimpinnya. Setelah

kerajaan pusat di negara-negara eropah telah membebaskan diri daripada

kuasa gereja vatican, mereka telah mampu membina negara sendiri

tanpa sekatan atau campur tangan luar.

Di Negara England tanda-tanda pembinaan Negara bangsa bermula

apabila Duke William dari suku Norman di Utara Perancis telah menyerang

dan menakluk seluruh England. Beliau telah melaksanakan beberapa

usaha untuk mengukuhkan kuasa kerajaan pusat untuk mengelakkan

pemberontakan. Antaranya ialah pembaharuan dalam perundangan

dengan pembahagian system mahkamah kepada tiga bahagian. Usaha-

usaha baginda telah diteruskan lagi oleh Henry II yang mengukuhkan

kuasa mahkamah diraja danmengenalkan ‘Rule of Law’ yang

menghapuskan undang-undang feudal. Piagam Agung yang disediakan

oleh raja John telah menyebabkan kuasa mahkamah dikukuhkan oleh para

pembesar. Apabila pengaruh pembesar telah dapat diakawal oleh institusi

diraja di England, maka perhatian telah menumpulkan perhatian terhadap

mengurangkan kuasa gereja. Pengaruh Paus di Vatican ketika itu sangat

kuat. Demi mengatasi masalah ini, raja Edward I telah mengistiharkan

England sebagai Dunia Kristian. Usaha melemahkan pengaruh gereja

Vatican telah berjaya apabila raja Edward VIII telah berjaya mendirikan

gereja protestant yang tidak berkaitan dengan gereja katolik. Usaha-

usaha raja-raja England untuk melemahkan kuasa gereja dan para

pembesar seolah-olah telah mengukuhkan kedudukan institusi beraja

England serta membina sebuah Negara bangsa yang akan menjadi empire

terulung pada suatu ketika nanti.

Negara bangsa Perancis dibina dengan pengabungan seluruh wilayah-

wilayah Frankish. Pada peringkat awalnya, wilayah-wilayah Perancis

didiami oleh suku Celts dan digelah sebagai Gaul oleh Rom. Apabila

empayar Rom runtuh, orang gasar dari German telah memasuki tanah

Perancis iaitu orang visigoths, burgundians dan Franks. Namun, suku

Franks yang telah berjaya menyebarkan budayanya kepada seluruh

penduduk Perancis. Dengan ini, suku Franks menjadi kaum yang dominan.

Raja Louis telah menjadi Paris sebagai pusat pentadbirannya dan disinilah

beliau memulakan usaha-usaha menyatukan semua wilayah Frank

dibawah kuasanya. Setelah kematian Raja Louis, empayarnya telah

dipecahkan kepada beberapa wilayah yang diketuai oleh Count. Apabila

Perancis diserang oleh orang Norman, Rollo iaitu seorang bangsawan

Norman yang berpengaruh telah dilantik sebagai vassal raja Perancis dan

diberi tanah subur di utara negaranya di samping dikawin dengan puteri

Perancis. Tindakan ini adalah untuk menyatukan negara Perancis dengan

orang Norman dan berjaya membawa zaman kegemilangan Perancis.

Di Sepanyol pula, perkahwinan antara Kerajaan Aragon dan Castile iaitu

antara Ferdinand dan Isabella telah memulakan pergerakan ke arah

pembentukan Negara bangsa. Kedua-dua pemerintah ini telah terus

bertindak untuk mengukuhkan institusi beraja dan mengurangkan

pengaruh golongan pembesar. Dewan parlimen Sepanyol dibawah mereka

telah mengembalikan tanah daripada golongan feudal kepada golongan

raja. Golongan bangsawan telah dilarang membina istana dan perlantikan

anggota gereja diletak di bawah kuasa mereka. Tindakan-tindakan ini

semata-matanya telah melemahkan kuasa pembesar di samping

mengukuhkan kuasa institusi beraja. Selain daripada itu, Institusi kristian

Katolik juga diperalatkan untuk menamatkan semangat nasionalisme di

kalangan rakyat Sepanyol dengan menyatukan mereka terhadap

ancaman dunia Islam. Usaha-usaha Ferdinand dan Isabella telah

memulakan proses pembentukan Negara bangsa di Sepanyol.

Pembentukan negara bangsa di Eropah merupakan satu proses yang

mempunyai beberapa sebab dan punca. Walaupun setiap negara eropah

menghadapi keadaan yang berbeza, mereka telah mencapai hasil yang

lebih kurang sama iaitu pembinaan negara bangsa yang mempunyai

identiti serta keistimewaan sendiri. Kemunculan negara bangsa di Eropah

melambangkan titik permulaan zaman kegemilangan Eropah yang

membolehkan masyarakat ini menguasai hampir seluruh dunia.

4/13/12 10:40 AM

Huraikan taktik dan Strategi dalam ketahanan dan pertahanan di

China dan Eropah dengan merujuk kepada pemikir ketenteraan

Sun Tzu dan Niccolo Machiave

Pengenalan

Ketahanan dan pertahanan memainkan peranan penting pada peringkat

awal tamadun manusia. Ketahanan melibatkan usaha menghalang dan

keupayaan menangung sesuatu dalam medan peperangan, sementara

pertahanan pula merupakan usaha mempertahankan kubu dan benteng

daripada serangan musuh. Bagi tujuan kemenangan dalam sesuatu

peperangan, strategi amat penting bagi mengalahkan musuh. Di negeri

China, Sun Tzu merupakan tokoh pemikir ketenteraan yang banyak

menyumbang idea dalam strategi peperangan. Di Eropah pula tokoh yang

tidak asing ialah Niccolo Machiavelli. Beliau telah banyak menyumbang

idea dalam taktik peperangan di Eropah.

Isi

Sun Tzu merupakan tokoh pemikir ketenteraan yang disegani. Ideanya

dalam buku “Seni Peperangan” merupakan buku ketenteraan yang paling

tua di kalangan karya-karya klasik China. Menurut buku ini, seseorang

pemimpin negara sebolehnya menghindari peperangan yang hanya

didorong oleh perasaan marah. Bagi beliau, untuk mengatasi perasaan

marah dan dendam, kita perlulah sentiasa riang dan penuh kemaafan.

Beliau menambah, keutamaan rakyat perlu diutamakan, kerana apabila

berlaku peperangan, ia melibatkan nyawa yang pastinya tidak boleh hidup

semula.

Unsur moral adalah penting dalam peperangan. Seseorang pemimpin

Negara haruslah membuat pertimbangan dan penelitian yang rapi terlebih

dahulu dan juga membuat andaian nasib yang akan menimpa rakyat jika

berlaku peperangan. Perkara ini dibincangkan dengan panjang lebar

dalam bab “Anggaran” dimana pertimbangan peperangan harus

diutamakan kerana ia melibatkan nyawa seseorang dan hidup matinya

sesebuah negara.

Menurut Sun Tzu lagi, jika berlaku peperangan, janganlah mengambil

masa yang panjang. Apa yang penting ialah mengecapi kemenangan dan

bukan tempoh peperangan. Peperangan yang berlarutan tidak membawa

faedah malah ia akan menyebabkan kemusnahan dalam sesebuah

Negara.

Jika menyerang musuh, adalah lebih baik menawan musuh daripada

memusnahkan negara mereka. Beliau sesungguhnya menekankan

perdamaian daripada melakukan kekerasan ke atas sesebuah negara.

Pengetahua mengenai diri sendiri dan pihak musu merupakan satu

strategi penting. Seorang jeneral harus mempunyai pengetahuan yang

lengkap tentang pasukan sendiri dan musuh.

Sun Tzu memberi amaran yang tegas bahawa penggunaan api dalam

peperangan dilarang samasekali kecuali dalam keadaan terdesak. Selain

itu Sun Tzu juga membicarakan tentang perhubungan raja dengan

pegawai, akhlak, emosi, mutu intelek seorang jeneral yang baik dilihat

dari sudut organisasi, gerakan, perancangan, kawalan, muka bumi dan

cuaca.

Sun Tzu menegaskan lagi bahawa penggunaan perisik adalah penting

bagi melemahkan pihak lawan dari dalam. Golongan ini boleh dianggap

musuh dalam selimut. Tugas-tugas ejen perisik ini ialah menyebarkan

khabar angin, memberikan maklumat yang mengelirukan musuh, member

rasuah kepada pegawai pihak lawan dan mewujudkan keadaan tidak

tenteram. Dengan kaedah ini, kemenangan dalam peperangan pasti

berlaku.

Di Eropah pula, tokoh pemikir ketenteraan yang terkenal pada abad ke 16

ialah Niccolo Michiavelli. Beliau telah memperkenalkan taktik penguasaan

tampuk pemerintahan dan strategi peperangan secara saintifik. Hasil

karyanya The Prince, Art of War dan Discourses yang membincangkan

cara-cara seseorang pemerintah mengekalkan kuasa mereka dan

menggariskan beberapa prinsip peperangan.

Bagi Niccolo Michiavelli, seseorang pemerintah yang baru mengambil alih

tampuk pemerintahan akan mendapat sokongan padu daripada mereka

yang dianggap berbahaya pada peringkat permulaannya berbanding

daripada mereka yang boleh dipercayai. Kejayaan seseorang pemerintah

bergantung kepada kejayaan yang dimiliki, bantuan kewangan dan

ketenteraan dari luar

Seseorang pemerintah yang berwibawa, harus memperkenalkan undang-

undang yang efektif, selain membentuk pasukan tentera yang kuat dan

berwibawa. Seseorang pemerintah juga perlu liberal, berperikemanusiaan

dan sanggup melakukan apa sahaja demi mengekalkan kedudukannya

dan kerajaan.

Pemerintah perlu yakin ke atas apa sahaja tindakannya terhadap

penyokong dan musuhnya dan tanpa ragu-ragu melakukan perkara-

perkara luar biasa demi menyelamatkan kedudukannya dan kerajaan.

Pemerintah juga mesti pandai berpura-pura dan menguasai art of deceit.

Kesimpulannya

Taktik dan strategi peperangan memainkan peranan penting dalam

peperangan. Idea-idea Machiavelli yang agresif dalam mencapai matlamat

telah digunakan dengan meluas dan membawa kepada penubuhan

beberapa buah Negara bangsa di Eropah seperti England, Sepanyol dan

Perancis. Manakala idea Sun Tzu menjadi panduan kepada kebanyakan

Negara Barat dan dikaji dan digunakan oleh Napoleon Bonarparte dan

tentera Nazi Jerman, Jepun, Korea dan ahli-ahli teori China.

Walaubagaimanapun setiap taktik dan strategi peperangan yang

dilaksanakan bergantung kepada situasi negara pada masa itu

Posted by Manja at 1:24 AM 0 comments

Labels: Tema 3 Ketahan dan Pertahanan

3/6/10

Jelaskan struktur organisasi ketenteraan dalam tamadun India

pada zaman klasik.

Organisasi ketenteraan di India adalah sistematik dan teratur pada Zaman

Klasik. Hal ini dapat dilihat dari segi jenis tentera yang dimiliki,

perkhidmatan logistik, strategi dan taktik peperangannya serta teknologi

senjata.

Tentera India dibahagikan kepada empat kategori asas iaitu tentera

berkereta kuda, tentera bergajah, tentera berkuda dan infanteri. Tentera

bergajah menjadi unit penggempur yang berkesan dan destruktif kerana

gajah boleh memecahkan barisan-barisan musuh, meruntuhkan pintu kota

dan khemah-khemah musuh. Tentera yang berada di atas gajah

mempunyai pandangan yang jelas untuk memanah dan merenjam

lembing. Kereta kuda pula digunakan dengan meluas pada zaman

Maurya. Namun pada zaman Gupta, kereta kuda berperanan dalam

bidang pengangkutan sahaja. Selain itu, tentera laut turut menjadi unit

peperangan India yang amat penting. Contohnya, raja-raja Dinasti Chola

yang sering menyerang kerajaan Asia Tenggara mempunyai angkatan

laut yang besar dan kuat dan ini sering menjadi faktor kemenangannya.

Organisasi tentera yang mantap jelas dapat dilihat dari sudut komposisi

tentera. Kitab Arthasastra mempunyai maklumat mengenai pembahagian

tentera ini. Menurut kitab ini unit asas tentera India ialah patti atau platun

yang terdiri daripada seorang tentera bergajah, seorang tentera kereta

berkuda, tiga orang tentera berkuda dan lima orang tentera biasa.

Gabungan tiga patti akan membentuk senamukka. Tiga senamukka akan

membentuk satu gulma. Gabungan beberapa gulma akan membentuk

aksauhini atau angkatan tentera yang lengkap. Pembahagian sebegini

memperlihatkan pentadbiran tentera yang cekap dan sistematik.

Struktur organisasi ketenteraan juga dapat dikesan daripada bilangan

anggota tentera yang ramai dalam sesuatu peperangan. Daripada rekod

yang pernah dicatat, pemerintah India memiliki bala tentera yang besar.

Misalnya, tentera Maurya terdiri daripada 600,000 tentera. Raja Nanda

pula mempuyai 20 000 tentera kalvari, 2000 kereta kuda dan 200 000

tentera infantri. Selaian itu belau juga mempunyai 1000 hingga 6000 ekor

gajah. Ini membuktikan pemerintah di India mempunyai keupayaan untuk

mengawal dan memimpin bilangan tentera yang ramai.

Biasanya tentera India diketuai oleh raja sendiri. Raja dibantu oleh

panglima-panglima yang handal yang juga merupakan kerabat diraja.

Panglima-panglima ini diketuai oleh seorang panglima agung yang

dinamakan mahasenapati. Di bawah golongan panglima ialah kumpulan

kapten yang digelarkan nayaka atau pandanayaka. Mereka terdiri

daripada kalangan kaum bangsawan India.

Organisasi tentera yang teratur dapat dilihat kerana adanya pejabat

peperangan yang terdiri daripada 6 badan iaitu Admiralty. Selain itu,

terdapat juga badan dalam bidang pengangkutan, mekanik dan pemukul

gendang. Badan lain yang mengawal infanteri , tentera berkuda, tentera

berkereta kuda dan tentera bergajah turut diadakan. Maharaja

Chandragupta Maurya dipercayai sentiasa mendengar laporan daripada

perisik-perisiknya serta memeriksa barisan tenteranya dan kubu-kubunya.

Organisasi ketenteraan yang baik dan teratur serta pejabat peperangan

yang sentiasa bersedia membolehkan Dinasti Maurya mengalahkan

tentera Greek di bawah General Seleucus.

Berbanding dengan tentera tamadun purba yang lain, pedang adalah

senjata penting bagi askar India. Terdapat pelbagian jenis pedang yang

digunakan untuk pelbagian tujuan yang berbeza. Antara yang digeruni

ialah pedang nistrimsa. Selain pedang, lembing juga merupakan senjata

yang biasa digunakan. Busur panah tentera India boleh mencapai lebih

dari satu meter panjang dan diperbuat daripada buluh. Antara peralatan

yang digunakan ialah alat pelantak. Semasa Babur (Baber) menyerang

Punjab pada tahun 1526, beliau telah membawa masuk senjata meriam.

Terdapat juga peralatan yang digunakan untuk merobohkan kubu dan

tembok pertahanan musuh. Penggunaan pelbagai peralatan perang ini

membolehkan tentera India mencapai kejayaan dalam medan

peperangan.

Selain itu, kubu-kubu pertahanan turut dibinakan. Kota-kota pertahanan di

India mempunyai tembok yang tinggi, tebal dan kukuh. Pintu gerbangnya

juga tebal dan kuat. Biasanya parit-parit besar dibina di sekeliling kota.

Kota Durgal misalnya dikeliling oleh tiga batang parit. Semasa Sultan

Mahmud Ghaznawi menyerang kota Kanauj pada tahun 1019, beliau

dapati kota tersebut mempunyai tujuh pintu gerbang. Kota Pataliputra

iaitu pusat pemerintahan kerajaan Maurya dan Gupta mempunyai 64

pintu gerbang dan 570 menara kawalan.

Kesimpulannya, organisasi yang mantap seperti tamadun India ini dapat

meluaskan wilayahnya. Kestabilan politik dan keamanan sejagat turut

dapat diwujudkan dengan kekuatan angkatan tentera dan organisasi

tentera yang sistematik. Ini melatakkan asas bagi kelahiran empayar-

empayar yang besar seperti Maurya dan Gupta pada zaman klasik.

Posted by Manja at 9:48 PM 0 comments

Labels: Tema 3 Ketahan dan Pertahanan

Sejauhmanakah faktor organisasi ketenteraan memainkan

peranan dalam pengukuhan empayar Majapahit?

Majapahit merupakan sebuah empayar Alam Melayu yang diasaskan oleh

Raden Wijaya setelah berjaya menewaskan Raja Jayakatwang dari Kediri

pada 1293 Masihi. Pemerintahan kerajaan Majapahit dibahagikan kepada

3 peringkat iaitu peringkat permulaan (1293-1350 Masihi), tahap agung

(1351-1389 Masihi), dan tahap kemerosotan (1390-1520). Ini jelas

memperlihatkan kerajaan Majapahit berkuasa selama 200 tahun iaitu

pada akhir abad ke-13 hingga ke awal abad ke-16. Pada peringkat

permulaan, khususnya semasa pemerintahan Raden Wijaya dan

Jayanegara, keadaan politik tidak stabil kerana banyak pemberontakan

tetapi Majapahit sampai ketahap keagungannya pada zaman

pemerintahan Hayam Wuruk yang dibantu oleh Perdana Menteri Patih

Gajah Mada di atas beberapa faktor.

Salah satu faktor yang menjadi peranan penting dalam mendorong

kebangkitan kerajaan Majapahit ialah kewujudan organisasi ketenteraan

dalam kerajaan ini. Majapahit telah berjaya memperluaskan kuasa

pemerintahannya kerana mempunyai organisasi ketenteraan yang teratur

dan sistematik. Tentera dalam kerajaan Majapahit boleh dibahagikan

kepada 3 kategori iaitu Sapta Dharmaputra, Bhayangkari, dan Tentera

Biasa. Sapta Dharmaputra ialah pasukan tentera elit yang terdiri daripada

putera raja yang mempunyai kekuatan fizikal dan mental. Bhayangkari

pula terdiri daripada 15 orang anggota tentera bersenjata yang

bertanggungjawab menjaga kawasan istana secara bergilir-gilir manakala

Tentera Biasa merupakan tentera tetap dan sukarela yang berkhidmat di

pusat dan daerah jajahan takluk Majapahit. Kerajaan Majapahit juga

mempunyai barisan tentera laut yang kuat yang berperanan menjaga

serta mempertahankan kawasan perairan Majapahit daripada serangan

musuh disamping mengawal aktiviti lanun. Organisasi ketenteraan

kerajaan Majapahit diketuai oleh Raja dan dibantu oleh Mangkabumi.

Mangkabumi merupakan pegawai kanan tentera yang berperanan

memberi arahan kepada tentera. Majapahit telah berjaya membina

empayar kerana memiliki sistem pertahanan yang kuat iaitu organisasi

ketenteraan yang mantap dan cekap diketuai oleh Raja dan dibantu oleh

pegawai kanan ketenteraan.

Selain organisasi ketenteraan yang cekap, terdapat juga faktor-faktor lain

yang menyebabkan Majapahit muncul sebagai empayar yang kuat dan

salah satunya adalah peranan Patih Gajah Mada. Patih Gajah Mada

merupakan Perdana Menteri kerajaan Majapahit ketika Hayam Wuruk

memerintah sehingga munculnya zaman keagungan kerajaan Majapahit.

Beliau merupakan seorang pemimpin yang berwibawa dan

bertanggungjawab merangka program perluasan kuasa untuk kerajaan

Majapahit. Program yang dirangka oleh Patih Gajah Mada dikenali sebagai

Sumpah Nusantara atau Palapa pada abad ke 14 Masihi. Dengan adanya

program ini, kerajaan Majapahit berharap agar dapat memperluaskan

empayarnya. Program yang dirangka oleh Perdana Menteri Patih Gajah

Mada ini ternyata berhasil sehingga menjadikan Majapahit sebuah

empayar yang terkuat di Rantau Asia Tenggara. Majapahit berjaya

menakluk wilayah yang luas dari Wanin di Irian hingga ke Langkasuka di

Tanah Melayu. Ketika inilah juga kerajaan Majapahit mencapai tahap

kegemilangannya.

Seterusnya, sesebuah kerajaan mahupun empayar tidak mungkin mampu

bertahan tanpa seseorang yang berwibawa dalam memerintahnya serta

memimpin kerajaan tersebut dalam segala hal ehwal pentadbiran. Dalam

empayar kerajaan Majapahit, seseorang pemerintah yang cekap amat

diperlukan memandangkan empayar jajahannya amat luas. Raja Hayam

Wuruk telah memainkan peranan yang amat penting dalam pengukuhan

empayar Majapahit. Baginda telah mentadbir Majapahit dengan

cemerlang berikutan beberapa usaha yang bijak yang telah baginda

lakukan iaitu sering mengadakan lawatan ke seluruh empayar jajahan

takluk Majapahit bagi memudahkan kerja kawalan negara ataupun

empayar jajahan. Hayam Wuruk juga kerap mengadakan persidangan

tahunan yang dihadiri oleh semua menteri dan pegawai dari provinsi,

daerah, kampung, dan wilayah naungan empayar Majapahit. Bukan itu

sahaja usaha yang dilakukan malah Hayam Wuruk juga menjalinkan

hubungan persahabatan dengan China untuk mengukuhkan kedudukan

dalam empayar kerajaan Majapahit. Majapahit juga menjadi kaya dan

makmur hasil daripada cukai dan ufti yang dibayar oleh rakyat seluruh

jajahan takluknya.

Sebuah empayar yang luas seperti Majapahit sudah semestinya

memerlukan sistem pentadbiran yang sistematik dan teratur. Kitab

Negarakertagama mengandungi maklumat tentang organisasi

pentadbiran Majapahit yang sistematik dan tersusun. Pada asasnya

terdapat 3 unit pentadbiran yang membantu melicinkan pentadbiran

kerajaan Majapahit. Unit pentadbiran yang pertama ialah Pentadbiran

Pusat Majapahit yang dijalankan di istana, dan yang kedua merupakan

Pentadbiran Majapahit Tulen yang diwujudkan di peringkat wilayah asal,

manakala yang ketiga ialah unit pentadbiran kawasan jajahan takluk. Raja

berkuasa mutlak dalam menerajui kerajaan dan baginda dibantu oleh

Majlis Penasihat yang dianggotai oleh kerabat diraja. Selain itu, terdapat

juga 3 golongan pegawai yang menjalankan pentadbiran iaitu Rakryan,

Arya, dan Dang Akarya. Bagi melicinkan lagi pentadbiran empayar

Majapahit, wilayah jajahannya dibahagi kepada 3 daerah iaitu Kawadanan

yang diperintah oleh Wardana. Seterusnya Kawadanan dibahagikan

kepada unit yang lebih kecil iaitu Pakwan yang diperintahan oleh Akuwa,

manakala, unit yang paling kecil ialah kampung yang ditadbir oleh

Bunyut.

Untuk menghadapi masalah-masalah sosial yang berlaku, kerajaan

Majapahit bertindak mewujudkan sistem perundangan bagi tujuan

merangka undang-undang dan peraturan yang perlu dipatuhi oleh rakyat

empayarnya. Sistem perundangan yang diwujudkan oleh Majapahit adalah

bercorak Hindu-Jawa yang dikenali sebagai Kuntaramanawa yang

disesuaikan daripada Undang-undang Manu meliputi Astadusta

(pembunuhan), Astacorah (kecurian), dan Sahasa (keganasan, penipuan,

perkhwinan dan sebagainya). Raja bertindak sebagai ketua kehakiman

yang digelar Sang Amawabhumi dan terdapat 2 hakim tinggi iaitu

Dharmadhyaksa Ring Kesaivan dan Dhamadhyaksa Ring Kasogotan.

Hakim tinggi pula dibantu oleh 7 orang Upapati yang dikenali sebagai

Sang Pemegat. Sistem yang diwujudkan amat sistematik dan akan dapat

mengawal masalah dalaman empayar kerajaan Majapahit.

Nilai kesusasteraan, kesenian, dan kebudayaan yang wujud dalam

sesebuah kerajaan dahulu mencerminkan ketinggian tahap ketamadunan

masyarakat kerajaan tersebut dan dikira sebagai sebuah kerajaan yang

seimbang dan mempunyai nilai kemasyarakatan. Dalam empayar

kerajaan Majapahit, bidang kessusasteraan, kesenian, dan kebudayaan

giat dijalankan dalam kalangan masyarakat setempat. Terdapat banyak

karya kesusasteraan yang dihasilkan oleh sesetengah golongan semasa

penguasaan empayar Majapahit seperti Negarakertagama, Pararaton, dan

TantuPanggelaran. Negarakertagama adalah sebuah karya sejarah

terkenal yang dihasilkan oleh Prapanca pada tahun 1365 Masihi. Selain

itu, terdapat juga penyair-penyair agung seperti Budhaditya, Sri Mudali

Sanerdaya, dan Sudarhma. Kegiatan kebudayaan dan kesenian dijalankan

dengan adanya pertunjukan wayang kulit mengenai kisah-kisah dalam

epik Ramayana dan Mahabrata kerana Hayam Wuruk turut meminati

lakonan dan tarian.

Konklusinya, terdapat banyak faktor yang mendorong empayar kerajaan

Majapahit muncul sebagai sebuah empayar yang kuat. Selain faktor

ketenteraan, Majapahit juga mempunyai sistem pentadbiran yang cekap,

kewibawaan rajanya dan sebagainya. Akan tetapi, empayar kerajaan

Majapahit mula mengalami kemerosotan selepas kemangkatan Hayam

Wuruk pada tahun 1389 Masihi. Perebutan tahta berlaku, ketiadaan

pemimpin berkaliber seperti Patih Gajah Mada serta kemunculan

kerajaan-kerajaan Islam yang kuat dan berpengaruh juga telah membawa

kepada keruntuhan empayar Majapahit.

Posted by Manja at 8:42 PM 0 comments

Labels: Tema 3 Ketahan dan Pertahanan

3/3/10

1. Bandingkan organisasi ketenteraan yang diamalkan antara

Tamadun Mesopotamia dengan Tamadun India

Pengenalan

Penubuhan organisasi ketenteraan penting dalam mengukuhkan

ketahanan dan pertahanan sesebuah negara dalam tamadun awal.

Organisasi ketenteraan melibatkan hal yang berkaitan jenis tentera,

perkhidmatan logistik, strategi peperangan, taktik peperangan teknologi

senjata dan sebagainya. Perkembangan tamadun awal seperti

Mesopotamia dan India telah membawa kepada penubuhan organisasi

tentera masing-masing untuk mengukuhkan pertahanan dan sekaligus

muncul sebagai sebuah negara yang mempunyai empayar yang besar.

Organisasi ketenteraan antara Mesopotamia dan India berbeza

berdasarkan keperluan negara masing-masing.

Isi

Organisasi tentera dalam tamadun India dapat dilihat dari sudut kategori

tenterannya. Terdapat empat kategori tentera iaitu tentera bergajah,

tentera berkuda, tentera berkereta kuda dan tentera infantry. Dalam pada

itu terdapat juga tentera laut yang digunakan untuk mengangkut askar-

askar ke medan peperangan. Pembahagain ini jelas ketika zaman

pemerintahan Moghul dimana tenteranya dibahagikan kepada empat

divisyen iaitu artileri, infantri, kalvari dan tentera laut. Manakala

organisasi tentera Mesopotamia agak berbeza dimana mereka

mempunyai tentera infantri dan tentera kereta kuda yang cekap dan

berdisiplin. Kebanyakan mereka merupakan tentera professional dan

dalam keadaan tertentu tentera professional ini dibantu oleh tentera yang

dikerah oleh raja yang dikenali sebagai eren. Pada zaman Tiglathpileser

III, tenteranya dibahagikan kepada dua jenis iaitu infantri ringan yang

terdiri daripada tentera pemanah dan skingers, dan satu lagi jenis tentera

yang dikenali sebagai infantry berat yang terdiri daripada lancers.

Dari segi pentadbiran tentera dan logistic, tentera Assyria di Mesopotamia

amat mahir dalam pembinaan terowong, merobohkan kubu dan tembok

pertahanan. Tentera Assyria sebenarnya merupakan organisasi tentera

yang pertama pernah wujud di dunia dan paling awal menggunakan besi

dan gangsa untuk membuta senjata, kereta kuda dan armor. Di India pula

terdapat tentera laut yang digunakan untuk mengangkut tentera di

sepanjang sungai utama di India. Terdapat juga ahli perubatan yang

memberikan khidmat bantuan kepada askar-askar yang cedera ketika

berperang.

Jika dilihat dari sudut komposisi tentera, raja di Mesopotamia mempunyai

tenteranya sendiri. Sebagai contoh zaman Sargon, bilangan tentera diraja

adalah sebanyak 5400 orang. Gabenor-gabenor wilayah pula mempunyai

tenteranya tersendiri, misalnya wilayah Mari mempunyai 10 000 anggota

tentera dimana 4000 daripada mereka ditempatkan di ibu kota. Di India

pula berdasarkan catatan kitab Arthasastra, tenteranya dibahagikan

kepada unit-unit kecil. Satu unit tentera tterdiri daripada 45 kereta kuda,

45 gajah, 225 kuda dan 675 tentera. Chandaragupta Maurya dikatakan

mempunyai tentera seramai 600 000 orang yang Berjaya menakluki

sebahagian besar India. Sementara Raja Chola, Rajaraja I menakluk

kerajaan Calukya dengan angkatan tentera seramai 900 000 orang

Dari segi strategi peperangan, kekuatan tentera Assyria di Mesopotamia

bergantung kepada kecekapan menggunakan senjata. Selain itu mereka

juga mahir dalam perancangan strategi seperti merobohkan kubu-kubu

dan tembok pertahanan. Mereka juga mahir dalam pembinaan terowong.

Di India pula mereka membina kubu pertahanan bagi menghalang musuh.

Contohnya, tembok yang panjang dibina di kota Rajagraha, ibukota

Magadha untuk mempertahankan serangan musuh. Pembinaan kubu

pertahanan yang klasik dapat dilihat di kawasan Kansubi dan

Susulpalgarta di Drissa.

Taktik peperangan di Tamadun Mesopotamia sentiasa diperbaharui

dengan memperkenalkan penggunaan kereta kuda secara meluas, malah

mereka juga menggunakan kereta kuda dalam kempen peperangan di

kawasan pergunungan. Selain itu tentera berkuda dilengkapi dengan

busur. Bagi tentera pejalan kaki (infantri) pula mereka ini dilatih menjadi

pemanah-pemanah yang handal. Keadaan ini berbeza dengan tentera

infantri di India. Mereka dilengkapi dengan senapang dan mahir dalam

penggunaan pedang. Sebagai contoh, Babar telah memperkenalkan

senjata api dalam peperangan Panipat dan Khanwa. Beliau juga orang

yang bertanggungjawab dalam penggunaan mortar dalam peperangan.

Gajah pula digunakan sebagai kereta perisai. Sebagai contoh Raja

Bimbisari dari Magadha mempunyai tentera bergajah yang besar dan

terlatih. Penggunaan gajah dalam peperangan bertujuan untuk

meruntuhkan pagar kubu, benteng pertahanan musuh dan pintu kota.

Berdasarkan Kod Hammurabi, tentera Mesopotamia tidak dibayar gaji,

sebaliknya mereka diberi tanah yang tidak boleh dipindahmilik. Mereka

juga diberi binatang ternakan dan harta rampasan perang sebagai

ganjaran. Keadaan yang sama berlaku di India dimana tentera hanya

diberi harta rampasan perang. Bagaimanapun pada zaman Moghul, para

tenteranya diberi gaji tetap dari perbendaharaan diraja

Dari segi kelengkapan senjata, tentera Mesopotamia menggunakan

lembing dan anak panah. Mereka tidak menggunakan perisai untuk

mempertahankan diri. Di India, meriam, kayu pelontar, tombak, lembing,

busur, dan pedang digunakan.

Peranan wanita agak penting dalam peperangan. Di Mesopotamia, wanita

dihantar ke medan perang untuk membantu menyediakan makanan.

Peranan yang agak sama juga berlaku di India dimana wanita di sini

berperanan membekalkan makanan kepada para tentera.

Kesimpulan

Organisasi ketenteraan penting bagi mempertahankan Negara. Organisasi

tentera yang sistematik dapat menjamin kemantapan sesebuah Negara

dan seterusnya membina empayar yang besar. Walaupun setiap Negara

mempunyai organisasi tentera yang berbeza tetapi matalamatnya tetap

sama iaitu untuk mempertahankan Negara dan juga meluaskan wilayah

masing-masing

4/13/12 10:40 AM

Sejauh manakah pertanian merupakan sumber ekonomi yang

penting dalam tamadun Mesopotamia, Mesir dan China ?

Ekonomi merujuk kepada semua aktiviti atau kegiatan-kegiatan ekonomi

yang dijalankan oleh tamadun-tamadun awal. Aktiviti-aktiviti ini meliputi

kegiatan pertanian, penternakan, perdagangan, pertukangan dan semua

pekerjaan-pekerjaan lain yang dilakukan oleh masyarakat tertentu untuk

mendapatkan pendapatan bagi dirinya serta negaranya. Biasanya,

kegiatan-kegiatan ekonomi yang diceburi oleh sesebuah masyarakat

berkait rapat dengan alam sekitar, iklim, kedudukan serta kehendak dan

hasrat kerajaan.Terdapat perbezaan pertanian yang dijalankan dalam

tamadun Mesopotamia, Mesir dan China.

Dalam Tamadun Mesopotamia, orang Sumeria menjalankan pertanian di

sekitar Sungai Tigris dan Sungai Eupharates. Masyarakat Sumeria telah

menanam pelbagai jenis tanaman iaitu bijirin dan sayuran. Antara

tanaman bijirin utama ialahgandum, jagung, barli, sekoi, dan kurma

manakala jenis sayuran pula seperti daun salad, bunga bawang, bawang

putih, kunyit, ubi, sengkuang, lobak, dan lobak putih. Tamadun

Mesopotamia ini diperintah oleh golongan raja. Oleh itu, secara tidak

langsung sistem ekonominya bercirikan ekonomi berbentuk feudal.

Tanah-tanah pertanian yang diusahakan oleh masyarakatnya telah diagih-

agihkan mengikut struktur organisasi ekonomi yang berbentuk piramid.

Binatang ternakan yang diternak ialah seperti kambing biri-biri, kerbau,

lembu dan keldai. Aktiviti penangkapan ikan juga dijalankan dengan

menggunakan kail dan jala

Sistem ekonomi Mesir turut bergantung kepada kegiatan pertanian.

Pertanian Mesir berkembang dengan pesatnya disebabkan Lembah

Sungai Nil merupakan sebuah kawasan tanah delta yang begitu subur,

luas ,dan rata. Bahan-bahan lanar sungai yang bewarna hijau yang sangat

subur di Sungai Nil berpunca dari kawasan pergunungan ditengah Benua

Afrika. Mengikut kajian penduduk Mesir telah menjalankan pelbagai jenis

tanaman. Pada mulanya mereka mengusahakan tanaman seperti

gandum, barli, millet, sayur-sayuran seperti lobak dan kacang, buah-

buahan, kurma, menanam pokok papirus (untuk membuat bot,tali dan

kertas) , kapas, menternak kambing, biri-biri dan lembu. Petani-petani

Meir bijak menggunakan musim banjir di sungai Nil untuk keperluan

pertanian. Mereka telah mencipta “Shadut” untuk mendapatkan air yang

kemudiannya disalurkan ke terusan untuk tujuan pertanian . Mesir ketika

itu diperintah oleh Firaun. Oleh yang demikian dipercayai seluruh tanah

hasil pertanian dan barangan menjadi milik firaun kerana keseluruhan

hasil-hasil bumi mesir telah diedarkan oleh ejen-ejennya.

Di China, sejak zaman berzaman lagi pertanian merupakan aktiviti utama

ekonomi masyarakatnya. Ciri-ciri fizikal di negara China ini amat subur

dengan lembangan sungainya yang rata dan amat luas seperti Sungai

Hwang Ho. Aktiviti ekonomi bermula di zaman Dinasti Shang iaitu kira-kira

pada 1600 S.M – 1046 S.M. Aktiviti ini bermula dengan tanaman gandum

dan sekoi yang merupakan bijirin utama ditanam negara ini. Oleh itu,

Dinasti ini bergantung penuh kepada pertanian dan petani merupakan

sumber tenaga buruh yang penting.

Selain daripada pertanian, ketiga-tiga buah tamadun ini juga

menjalankan kegiatan ekonomi yang lain seperti perdagangan

dan juga perkilangan yang juga merupakan aktiviti ekonomi yang

penting.

Tamadun Mesopotamia misalnya telah menjalinkan hubungan

perdagangan dengan negara-negara di sekitarnya seperti India, Mesir,

dan negeri-negeri Mediterranean terutamanya yang berkaitan dengan

logam, batu, bedak wangi, dan balak dari utara dan barat. Begitu juga

dengan industri pengeluaran tekstil telah menjadi sangat penting

terutamanya apabila kegiatan penenunan secara besar-besaran telah

diusahakan oleh bengkel-bengkel yang menjadi milik organisasi besar

seperti rumah berhala dan istana. Barangan eksport Mesopotamia terdiri

daripada kain, barang kemas, dan senjata manakala perdagangan bulu

dan kulit binatang pula menjadi pendapatan sampingan kepada

masyarakat tamadun ini. Kepentingan dan keperluan perdagangan

dibuktikan dengan adanya undang-undang tentang pertanian dalam Kod

Undang-Undang Hamurabbi. Oleh itu,Raja berperanan penting menjaga

pertanian supaya menghasilkan hasil pertanian yang banyak dan

berkualiti.

Tamadun Mesir mempunyai hubungan perdagangan dengan yang baik

dan penting dengan Babylos. Babylos membekalkan kayu kepada Mesir

dan menjadi perantaraan dalam perdagangan dengan dunia luar. Babylos

juga ialah pelabuhan entreport Mesir yang utama. Kepesatan

perdagangan Mesir dengan dunia luar mulai bertambah menjelang tahun

2000 S.M. Mesir mempunyai hubungan dagangan dengan Palestine, Syria,

Crete, dan Phonecia. Barangan eksport utama mesir ialah barli, gandum,

kertas, tembikar dan tekstil. Barangan import Mesir ialah minyak zaitun,

wain, jagung, gading gajah, emas, perak, dan balak. Raja memonopoli

perdagangan dan menghantar wakil mereka yang dikenali sebagai

pesuruhjaya diraja untuk menjalankan ekspedisi perdagangan. Oleh itu,

perdagangan Mesir dapat dikembangkan dengan pesat.

Dalam Tamadun China pula, kegiatan perdagangan muncul dengan pesat

terutamanya dengan adanya penggunaan sistem timbang dan sukat.

Selain itu, kemajuan dalam sistem pengairan dan penggunaan baja telah

menambahkan lagi pengeluaran pertanian mereka. Paling nyata adalah

kelas pedagang dan kota-kota. Perusahaan yang dijalankan ialah

membuat tembikar, barangan ukiran daripada kayu, gangsa dan jed serta

menenun. Bidang tekstil pula merupakan industri domestik golongan

petani dan menjadi hasil pengeluaran yang utama. Malah, berlaku

peningkatan dalam pengeluaran dalam perlombongan dan garam. China,

telah menjalinkan hubungan dengan perdagangan dengan India, Mesir,

Mesopotamia, dan Rom. China telah mengesport sutera,tembikar, barang-

barang ukiran kayu,gangsa, kulit binatang, kertas dan jed. Barangan

import pula terdiri daripada gading dan kuda dari baka yang baik

terutama dari negara-negara tropika, kaca, bulu dan linen.Sebenarnya,

China lebih banyak mengeksport daripada mengimport dan ini

menyebabkan negara China menjadi bertambah kaya dan makmur.

Kesimpulannya, ketiga-tiga buah tamadun maju berasaskan aktiviti

pertanian. Namun demikian perkembangan aktiviti pertanian ini mula

mewujudkan aktiviti perdagangan tempatan dan antarabangsa.

Perkembangan perdangangan ini telah menjadi asas kepada pertumbuhan

industri-industri penting seperti pembuatan tembikar, tekstil dan

sebagainya. Jadi disini jelaslah bahawa kegiatan pertanian bukannya satu-

satunya sumber ekonomi ketiga-tiga buah tamadun ini malah terdapat

sektor ekonomi lain yang turut membantu dalam menggalakkan

pertumbuhan ekonomi negara.

Posted by Manja at 5:56 AM 0 comments

Labels: Tema 4 Ekonomi

4/12/10

Pembangunan ekonomi India pada peringkat awal dapat ditinjau

daripada pelbagai faktor. Jelaskan kenyataan ini.

Pembangunan ekonomi India bermula apabila kegiatan pertanian menjadi

sumber ekonomi utama pada akhir zaman Vedik. Kegiatan pertanian yang

meningkat membolehkan lebihan hasil pertanian yang kemudiannya

disimpan dan digunakan bagi memenuhi permintaan penduduk Bandar

yang menjalankan aktiviti perdagangan dan perniagaan. Kegiatan

perdagangan semakin meningkat apabila permintaan terhadap barangan

perdagangan meningkat. Pertambahan kilang-kilang dari masa ke masa

menjadikan kegiatan ekonomi India menjadi semakin pesat.

Perkembangan pesat ini berkait rapat dengan penubuhan persatuan-

persatuan perdagangan dan perindustrian, syarikat-syarikat perdagangan,

system mata wang dan percukaian.

Kemunculan banyak persatuan perdagangan pada zaman Buddha di

Bandar-bandar utama di India telah membantu kepada pembangunan

ekonomi India. Sebagai contoh kita dapati terdapat persatuan tukang cat,

tukang barang kulit, tukang jenis logam dan sebagainya. Persatuan-

persatuan ini bersatu dalam kalangan anggota-anggota syarikat dan

pekerja-pekerja persendirian dalam satu badan koparat yang tunggal.

Badan koparat ini berkuasa dalam menentukan gaji pekerja dan kualiti

serta harga barangan yang dihasilkan oleh anggotanya. Persatuan-

persatuan perdagang ini akan dikawal oleh raja melalui seorang penyelia

yang dikenali sebagai Bhandagarika yang bertugas sebagai bendahari.

Dengan adanya badan koparat seperti ini telah meningkatkan lagi aktiviti

ekonomi di India yang bukan sahaja memperlihatkan peningkatan kualiti

barangan malahan melindungi para pekerjanya. Persatuan ini juga

mempunyai mahkamahnya yang sendiri bagi membicarakan kes-kes yang

membabitkan anggotanya. Peranan mahkamah ini sebenarnya untuk

melindungi anggota-anggotanya daripada masalah sosial yang dihadapi

para pekerjanya. Mahkamah ini juga berfungsi untuk menyingkirkan dan

menghalang anggota-anggota yang bersalah daripada mewarisi

perniagaannya.

Setiap persatuan perdaganagan akan diketuai oleh seorang ketua yang

digelar Elder(Jyesthaka). Biasanya jawatan ini disandang oleh anggota

yang paling kaya dalam persatuan tersebut. Beliau akan dibantu oleh

suatu majlis yang terdiri daripada anggota yang berpengalaman. Dalam

keadaan tertentu terdapat persatuan-persatuan pedagang yang

mempunyai tentera nya yang tersendiri bagi memberi perlindungan

kepada anggotanya. Persatuan-persatuan ini turut berperanan sebagai

bank,menerima deposit dan memberi pinjaman kepada pedagang-

pedagang dan orang-orang lain.Mereka juga bertindak sebagai pemegang

amanah bagi tabung-tabung kewangan tetap yang dimiliki oleh institusi-

institusi keagamaan. Perkembangan ini sudah tentulah memberi peluang

yang lebih luas kepada mereka yang inginkan memajukan aktiviti

ekonomi mereka dengan adanya kemudahan pinjaman.

Perkembangan ekonomi India semakin rancak apabila syarikat-syarikat

pedagang membuka cawangannya disetiap Bandar utama. Contohnya

Viravalanjigar yang bermaksud Company of Gentlemen Merchants.

Syarikat-syarikat perdagangan yang muncul di kebanyakan Bandar utama

ini dikawal oleh sebuah majlis pusat di Mysore. Syarikat perdagangan ini

juga memberi perlindungan kepada angota-anggotaya dalam memajukan

perniagaan mereka. Konvoi-konvoi perdagagan pula dikawal oleh para

pegawai syarikat dan dibawah perlindungan askar-askar persendirian.

Penggunaan mata wang turut membantu dalam pembangunan ekonomi

India.Pada awalnya,mata wang diperbuat daripada perak atau gangsa dan

mempunyai bentuk yang tidak sekata.Mata wang tersebut mempunyai

lambang diraja dan tanda-tanda kawalan pegawai dan pedagang

tempatan.Menurut Basham,mata wang yang mempunyai lambang diraja

hanya digunakan selepas abad ke-2 S.M.Penggunaan mata wang emas

dan plumbum turut digunakan.Golongan miskin menggunakan kulit kowri

sebagai mata wang.Pada Zaman Pemerintahan Maurya,pemerintah

Kusana memperkenalkan mata wang emas jenis dinara yang digunakan di

Rom.Dibawah Pemerintahan Naga(Ganapati),penggunaan mata wang

emas semakin berkembang secara meluas.

Pegamalan meminjam wang dan riba di kalangan masyarakat India

semakin meluas.Kadar faedah dan peraturan-peraturan serta gadai janji

telah ditetapkan oleh Rig Veda dan Dharma Sutra seperti kadar faedah

bagi pinjaman terjamin ialah 1¼% sebulan atau 15% setahun.Selain

itu,raja juga memberi pinjaman kepada para petani sebagai galakan

kepada kegiatan pertanian dan pengairan.Kuil-kuil yang besar turut

terlibat dalam memberi pinjaman.Terdapat juga peminjam-peminjam

wang yang professional seperti ceti yang terdiri daripada pedagang yang

kaya raya dan mengetuai persatuan-persatuan pedagang.

Di samping itu,sistem cukai juga turut membantu dalam pembangunan

ekonomi di India.Cukai merupakan salah satu sumber ekonomi utama

kerajaan pada Zaman Maurya.Pelbagai jenis-jenis cukai yang dikenakan

terhadap rakyat.Antara yang utama ialah “levi” yang dikenakan kepada

para petani.Rakyat dikehendaki menyerahkan satu perenam daripada

hasil pertanian kepada raja.Cukai ini dikenali sebagai “Bhaga”.Bagi cukai

yang dikenali sebagai “Bali” pula ia merupakan cukai keagamaan “Kara”

pula adalah cukai daripada hasil buah-buahan dan bunga diserahkan

kepada kerajaan. “Senabhaka” pula merupakan tanggungjawab penduduk

kampung dalam membekalkan makanan kepada tentera raja yang melalui

wilayah mereka.Cukai “Hiranya” pula adalah cukai yang dibayar dalam

bentuk tunai padagang.Sekiranya kerajaan menghadapi masalah

kewangan,cukai darurat diperkenalkan bagi mengatasi masalah tersebut.

Daripada penjelasan diatas membuktikan bahawa pembangunan ekonomi

di India berkembang pesat dengan adanya system percukaian, system

mata wang, persatuan perdagangan dan perindustrian dan syarikat-

syarikat perdagangan. Keadaan ini telah membawa kepada pembentukan

sebuah organisasi yang teratur dalam satu system ekonomi sesebuah

kerajaan bagi memesatkan lagi ekonomi India ke tahap antarabangsa

4/13/12 10:40 AM

Jelaskan dasar pendidikan Tamadun Mesir pada peringkat awal

perkembangannya.

Tamadun Mesir purba pada peringkat awalnya telah memperlihatkan

system pendidikan yang agak teratur. Ini jelas dengan penubuhan

institusi-institusi pendidikan yang berorganisasi dengan perancangan

kurikulum yang teratur. Perkembangan kurikulum yang terancang Berjaya

memenuhi dasar dan kehendak masyrakat pada ketika itu.

Jika dilihat pada matlamat pendidikan pada peringkat awalnya, jelas sekali

menunjukkan tamadun ini cuba untuk melahirkan golongan profesional

dan mahir dalam bidang pekerjaan. Golongan ini akan dilantik untuk

berkhidmat dalam bidang ketenteraan, pentadbiran, perbendaharaan dan

istana.

Ada dua peringkat sisitem pendidikan pada zaman tamadun Mesir iaitu

peringkat rendah dan peringkat tinggi. Peringkat rendah melibatkan

kanak-kanak yang berumur enam tahun dank e atas. Mereka ini diajar

aspek membaca, menulis dan mengira. Pendidikan diperingkat tinggi pula

biasanya dijalankan di pusat-pusat pengajian tinggi yang dekenali sebagai

“House of Lifes”. Kebanyakkannya rumah-rumah berhala yang

menguruskan pusat-pusat pendidikan ini. Mata pelajaran yang diajar pada

peringkat tinggi ialah falsafah, undang-undang, kesusasteraan, matematik

dan agama.

Biasanya proses pengajaran dan pembelajaran dijalankan di rumah guru.

Pada peringkat rendah ini kanak-kanak dikehendaki belajar enam hari

dalam seminggu. Mereka akan menghafal huruf-huruf dan mempelajari

perkataan pada peringkat awalnya. Pada peringkat seterusnya pelajar

akan menyalin dan menterjemah teks. Selain daripada itu mereka juga

belajar subjek geografi. Matematik dan bahasa asing. Mereka juga

membaca dan mennyanyikan petikan daripada teks-teks klasik dalam

kumpulan.

Terdapat banyak institusi pendidikan pada peringkat awal perkembagan

Tamadun Mesir yang berperanan menyebarkan ilmu dikalangan

masyarakatnya. Antara isntitusi pendidkan tersebut ialah rumah guru,

istana, kolej atau akademi, sekolah pertukangan dan pusat latihan

professional. Rumah guru merupakan institusi yang terawal untuk

mengajar kanak-kanak pada usia empat tahun lagi. Manakala istana

hanya dikhaskan untuk anak-anak firaun dan putera-putera diraja belajar

di sini. Mereka ini diajar oleh tutor diraja. Terdapat juga sekolah khas

untuk anak-anak raja dan golongan bangsawan. Institusi pendidikan tinggi

yang juga dikenali sebagai kolej atau akademi dilengkapi kemudahan

seperti perpustakaan dan scriptoria. Sekolah-sekolah pertukangan

berperanan untuk melatih pelajar-pelajar dalam bidang pertukangan.

Sekolah ini dikhaskan untuk anak-anak kakitangan kerajaan sahaja.

Golongan professional seperti doctor, jurutulis, arkitek dan sebagainya di

tempatkan di pusat-pusat professional

Kurikulum pembelajaran dalam tamadun Mesir purba dibahagikan kepada

empat peringkat, iaitu kurikulum peringkat rendah, menengah, tinggi dan

vokasional. Kurikulum di peringkat rendah menekankan kemahiran asas

seperti membaca, menulis dan mengira manakala peringkat menengah

pula menekankan pembelajaran subjek agama dan sekular. Subjek

sekular seperti falsafah, matematik, geografi,undang-undang, astronomi

dan sejarah turut dipelajari di peringkat menengah. Subjek-subjek seperti

kesusasteraan, pendidikan, falsafah, undang-undang, matematik, sejarah,

agama, astronomi dan perubatan pula merupakan kurikulum pendidikan

tinggi manakala pendidikan vokasional pula menekankan latihan praktikal

dalam profesion tertentu.

Kesimpulannya dasar pendidikan Tamadun Mesir memperlihatkan system

pendidikan yang teratur. Ini jelas diperhatikan dari segi matlamat, proses

pembelajaran, kurikulum dan institusi pendidikan yang wujud ketika itu

4/13/12 10:40 AM

Pembangunan ekonomi India pada peringkat awal dapat ditinjau

daripada pelbagai faktor. Jelaskan kenyataan ini.

Pembangunan ekonomi India bermula apabila kegiatan pertanian menjadi

sumber ekonomi utama pada akhir zaman Vedik. Kegiatan pertanian yang

meningkat membolehkan lebihan hasil pertanian yang kemudiannya

disimpan dan digunakan bagi memenuhi permintaan penduduk Bandar

yang menjalankan aktiviti perdagangan dan perniagaan. Kegiatan

perdagangan semakin meningkat apabila permintaan terhadap barangan

perdagangan meningkat. Pertambahan kilang-kilang dari masa ke masa

menjadikan kegiatan ekonomi India menjadi semakin pesat.

Perkembangan pesat ini berkait rapat dengan penubuhan persatuan-

persatuan perdagangan dan perindustrian, syarikat-syarikat perdagangan,

system mata wang dan percukaian.

Kemunculan banyak persatuan perdagangan pada zaman Buddha di

Bandar-bandar utama di India telah membantu kepada pembangunan

ekonomi India. Sebagai contoh kita dapati terdapat persatuan tukang cat,

tukang barang kulit, tukang jenis logam dan sebagainya. Persatuan-

persatuan ini bersatu dalam kalangan anggota-anggota syarikat dan

pekerja-pekerja persendirian dalam satu badan koparat yang tunggal.

Badan koparat ini berkuasa dalam menentukan gaji pekerja dan kualiti

serta harga barangan yang dihasilkan oleh anggotanya. Persatuan-

persatuan perdagang ini akan dikawal oleh raja melalui seorang penyelia

yang dikenali sebagai Bhandagarika yang bertugas sebagai bendahari.

Dengan adanya badan koparat seperti ini telah meningkatkan lagi aktiviti

ekonomi di India yang bukan sahaja memperlihatkan peningkatan kualiti

barangan malahan melindungi para pekerjanya. Persatuan ini juga

mempunyai mahkamahnya yang sendiri bagi membicarakan kes-kes yang

membabitkan anggotanya. Peranan mahkamah ini sebenarnya untuk

melindungi anggota-anggotanya daripada masalah sosial yang dihadapi

para pekerjanya. Mahkamah ini juga berfungsi untuk menyingkirkan dan

menghalang anggota-anggota yang bersalah daripada mewarisi

perniagaannya.

Setiap persatuan perdaganagan akan diketuai oleh seorang ketua yang

digelar Elder(Jyesthaka). Biasanya jawatan ini disandang oleh anggota

yang paling kaya dalam persatuan tersebut. Beliau akan dibantu oleh

suatu majlis yang terdiri daripada anggota yang berpengalaman. Dalam

keadaan tertentu terdapat persatuan-persatuan pedagang yang

mempunyai tentera nya yang tersendiri bagi memberi perlindungan

kepada anggotanya. Persatuan-persatuan ini turut berperanan sebagai

bank,menerima deposit dan memberi pinjaman kepada pedagang-

pedagang dan orang-orang lain.Mereka juga bertindak sebagai pemegang

amanah bagi tabung-tabung kewangan tetap yang dimiliki oleh institusi-

institusi keagamaan. Perkembangan ini sudah tentulah memberi peluang

yang lebih luas kepada mereka yang inginkan memajukan aktiviti

ekonomi mereka dengan adanya kemudahan pinjaman.

Perkembangan ekonomi India semakin rancak apabila syarikat-syarikat

pedagang membuka cawangannya disetiap Bandar utama. Contohnya

Viravalanjigar yang bermaksud Company of Gentlemen Merchants.

Syarikat-syarikat perdagangan yang muncul di kebanyakan Bandar utama

ini dikawal oleh sebuah majlis pusat di Mysore. Syarikat perdagangan ini

juga memberi perlindungan kepada angota-anggotaya dalam memajukan

perniagaan mereka. Konvoi-konvoi perdagagan pula dikawal oleh para

pegawai syarikat dan dibawah perlindungan askar-askar persendirian.

Penggunaan mata wang turut membantu dalam pembangunan ekonomi

India.Pada awalnya,mata wang diperbuat daripada perak atau gangsa dan

mempunyai bentuk yang tidak sekata.Mata wang tersebut mempunyai

lambang diraja dan tanda-tanda kawalan pegawai dan pedagang

tempatan.Menurut Basham,mata wang yang mempunyai lambang diraja

hanya digunakan selepas abad ke-2 S.M.Penggunaan mata wang emas

dan plumbum turut digunakan.Golongan miskin menggunakan kulit kowri

sebagai mata wang.Pada Zaman Pemerintahan Maurya,pemerintah

Kusana memperkenalkan mata wang emas jenis dinara yang digunakan di

Rom.Dibawah Pemerintahan Naga(Ganapati),penggunaan mata wang

emas semakin berkembang secara meluas.

Pegamalan meminjam wang dan riba di kalangan masyarakat India

semakin meluas.Kadar faedah dan peraturan-peraturan serta gadai janji

telah ditetapkan oleh Rig Veda dan Dharma Sutra seperti kadar faedah

bagi pinjaman terjamin ialah 1¼% sebulan atau 15% setahun.Selain

itu,raja juga memberi pinjaman kepada para petani sebagai galakan

kepada kegiatan pertanian dan pengairan.Kuil-kuil yang besar turut

terlibat dalam memberi pinjaman.Terdapat juga peminjam-peminjam

wang yang professional seperti ceti yang terdiri daripada pedagang yang

kaya raya dan mengetuai persatuan-persatuan pedagang.

Di samping itu,sistem cukai juga turut membantu dalam pembangunan

ekonomi di India.Cukai merupakan salah satu sumber ekonomi utama

kerajaan pada Zaman Maurya.Pelbagai jenis-jenis cukai yang dikenakan

terhadap rakyat.Antara yang utama ialah “levi” yang dikenakan kepada

para petani.Rakyat dikehendaki menyerahkan satu perenam daripada

hasil pertanian kepada raja.Cukai ini dikenali sebagai “Bhaga”.Bagi cukai

yang dikenali sebagai “Bali” pula ia merupakan cukai keagamaan “Kara”

pula adalah cukai daripada hasil buah-buahan dan bunga diserahkan

kepada kerajaan. “Senabhaka” pula merupakan tanggungjawab penduduk

kampung dalam membekalkan makanan kepada tentera raja yang melalui

wilayah mereka.Cukai “Hiranya” pula adalah cukai yang dibayar dalam

bentuk tunai padagang.Sekiranya kerajaan menghadapi masalah

kewangan,cukai darurat diperkenalkan bagi mengatasi masalah tersebut.

Daripada penjelasan diatas membuktikan bahawa pembangunan ekonomi

di India berkembang pesat dengan adanya system percukaian, system

mata wang, persatuan perdagangan dan perindustrian dan syarikat-

syarikat perdagangan. Keadaan ini telah membawa kepada pembentukan

sebuah organisasi yang teratur dalam satu system ekonomi sesebuah

kerajaan bagi memesatkan lagi ekonomi India ke tahap antarabangsa

4/13/12 10:40 AM

Huraikan faktor-faktor yang mempengaruhi perkembangan perdagangan

di Nusantara sebelum abad ke-15 Masihi.

Soalan 1.Huraikan faktor-faktor yang mempengaruhi

perkembangan perdagangan di Nusantara sebelum abad ke-15

Masihi.

Jawapan:1. Pengenalan (3m)a. Nusantara (Alam Melayu) menjadi

tumpuan pedaganga-pedagang India, Arab dan China sejak abad

pertama lagi.b. Sember-sumber bertulis China, India,Arab dan

Yunani membuktikan bahawa kegiatan perdagangan di rantau ini

berkembang pesat sebelum kebangkitan kerajaan Melayu Melaka.

c. Di antara pusat-pusat perdagangan yang muncul di Alam

Melayu berdasarkan sumber-sumber berikut iaitu:i. sumber China

Tun-Sun, Tan chu-Li, Pan-Pan dllii. sumber Yunani(Ptolomy)-

Takola, Kole dan Sabariaiii. sumber India-Takola, Kataha,

Kalagam, Tambaralingaiv. sumber Arab-Kalah, Qaqullah dan

Tiyumah2. Isi-isi Jawapan (7 Isi x 3 = 21 m)Faktor-faktor yang

mempengaruhi kemajuan perdagangan di Nusantaraa) Faktor

kedudukan geografi gagasan kepulauan Melayu yang strategik

Terletak di tengah-tengah perjalanan perdagangan Timur dan

Barat yang menjadi tumpuan pedagang-pedagang asing seperti

China, India, Arab dan kepulauan Melayu sendiri Angin Monsun

Barat Daya dan Timur Laut juga membantu pedagang-pedagang

China dan India pergi ke gugusan kepulauan Melayub) Kekayaan

sumber asli Nusantara kaya dengan hasil hutan seperti kayu

gaharu, kapur barus dan rotan Kekayaan hasil pertania seperti

rempah ratus, teh, beras dan lain-lain Hasil-hasil laut seperti

kowri(mata wang), kerang dwi katup, tiram mutiara dan lain-lain

Hasil Perlombongan seperti emas, bijih besi, antimony dan lain-

lainc) Pemerintahan dan pentadbiran yang cekap, teratur dan

stabil Kebanyakan kerajaan di Alam Melayu mempunyai sistem

pemerintahan dan pentadbiran yang tersusun Empayar Srivijaya

– terdapat sistem pemerintahan kerajaan pusat dan wilayah

Empayar Melaka – wujud sistem Pembesar Empat Lipatan dan

sistem perundangan sepeti Undang-undang Laut Melaka Sistem

ini melicinkan serta mengekalkan keamanan dan memajukan

perdagangand) Peranan Orang laut Orang Laut direkrut untuk

bertanggungjawab menjaga keselamatan kawasan perairan untuk

membanteras kegiatan perlanunan Mereka mengawal jalan-jalan

laut supaya selamat daripada ancaman dan serangan lanun

Orang Laut juga memaksa kapal-kapal dagang singgah berdagang

e) Kemudahan perdagangan dan pentadbiran perniagaan

Pemerintah menyediakan kemudahan-kemudahan di pelabuhan

seperti tempat menginap, tempat perniagaan, gudang, sistem

sukatan dan timbangan yang standard, kemudahan membaiki

kapal dan lain-lain Di Melaka, Syahbandar, Nakhoda dan Kiwi

mengurus hal-hal perdagangan Mata wang logam digunakan

dalam urusniagaf) Hubungan politik dengan China Hubungan

persahabatan Srivijaya, Majapahit dan Melaka dengan China

bererti mendapat pengiktirafan dan perlindungan daripada China

daripada ancaman musuh Suasana aman dan damai

membolehkan kegiatan perdagangan berjalan dengan lancar

Hubungan erat dengan China menggalakkan kemasukan ramai

pedagang dari Chinag) Peranan dan pengaruh agama Srivijaya

dan Majapahit merupakan empayar beragama Hindu-Buddha di

Nusantara Pusat perkembangan agama Buddha membantu

mengmbangkan kegiatan perdagangan dengan India dan China

yang seagama Melaka merupakan empayar Islam, dapat menarik

pedagang Islam3. Kesimpulan (1m)-Perkembangan perdagangan

di Nusantara berlaku kerana kedudukannya di pesisiran pantai

dan kepentingannya berasaskan kepada penguasaan lalu lintas

perdagangan di antara China dan India.-Atau apa-apa yang

berkaitan

POSTED BY CITY CYBER AT 2:49 AM 0 COMMENTS

SUNDAY, OCTOBER 31, 2010

Terangkan peranan yang telah dimainkan oleh orang-orang Muhajirin dan

Ansar dalam menyebarkan dan mempertahankan agama Islam pada

zaman Nabi.

PENDAHULUAN-Umat Islam yang dipimpin oleh Nabi Muhammad

di Madinah terdiri daripada 2 golongan iaitu golongan Muhajirin

dan golongan Ansar. Merekalah yang sentiasa menyokong

perjuangan Nabi dan membantu baginda untuk mempertahankan

dan mengembangkan ajaran Islam sepanjang zaman baginda. -

Golongan Muhajirin atau penghijrah adalah kaum Quraisy yang

memeluk Islam dan mengikut Nabi berhijrah dari Mekah ke

Madinah manakala golongan Ansar atau pembantu terdiri

daripada Suku Aus dan Khazraj.-Golongan Muhajirin merupakan

golongan awal memeluk Islam dan mereka layak menjadi

pemimpin kerana telah sanggup berkorban demi Nabi dan Islam.

Isi-ISI PENTINGA. Peranan Golongan Muhajirin 1. Peranan mereka

di MekahSemasa berada di Mekah merekalah golongan umat

Islam yang mempertahankan keutuhan agama Islam yang baru

disampaikan oleh Nabi melalui kekuatan iman. Merekalah yang

mula-mula melafazkan kesetiaan terhadap Islam dan bersama-

sama berjuang dengan Nabi Muhammad.Mereka sanggup

menghadapi segala rintangan dan penentangan oleh kaum

Musyrikin Mekah keimanan mereka sukar digugat dan tetap

tabah bagi memastikan Islam terus berkembang contohnya

keluarga Ammar b Yassir dan Bilal b Rabah. Mereka banyak

menyumbang harta benda dalam membantu perjuangan Nabi

seperti sahabat-sahabat Nabi yang kaya contohnya Abu Bakar,

Umar dan Uthman. Dimana mereka banyak membeli hamba-

hamba Islam yang diseksa supaya dapat dibebaskan. Arqam

sanggup menyediakan rumahnya sebagai markas dakwah.

Sahabat-sahabat Nabi turut membantu mengembangkan Islam

secara sembunyi dan terbuka sepanjang zaman makkiah. Mereka

menyeru kepada kaum keluarga, sahabat handai dan penduduk

Mekah yang lain kearah agama yang benar.Pada peringkat awal

seruan Islam Abu Bakar berjaya mengislamkan Abdul Rahman,

Uthman, Talhah, Zubair, Saad Abi Waqas, Abu Ubaidah dan Arqam

b Abi Arqam.  Mereka sanggup meninggalkan Mekah dan segala

kekayaan yang dimiliki semata-mata mengikut Nabi berhijrah ke

Madinah. Ini ternyata satu pengorbanan yang amat besar keatas

nilai keamanan umat Islam di Mekah.2. Peranan mereka di

MadinahSetelah berhijrah ke Madinah golongan Muhajirin telah

membekalkan sebahagian besar daripada tokoh-tokoh pahlawan

terbilang yang menjadi tunggak kekuatan tentera Islam dalam

menghadapi serangan musuh. Tokoh-tokoh tersebut seperti Umar

al Khattab, Hamzah b Abdul Muttalib, Ali b Abi Talib dan lain-lain.

Golongan ini merupakan pembantu Nabi dalam usaha baginda

memimpin umat Islam Madinah dalam soal-soal keagamaan dan

pemerintahan contohnya selepas peristiwa Aqabah Nabi

mengutus Mus’ab b Umair untuk membantu penduduk Madinah

untuk mendalami Islam.B. Peranan Golongan Ansar1. Peranan

mereka di MekahHanya terhad dalam peristiwa Aqabah 1 dan 2.

Mereka sanggup menerima Islam dalam keadaan dimana orang-

orang Mekah menentangnya dengan hebat. Mereka berikrar

untuk berjuang bersama-sama Nabi dan mengajak Nabi

meninggalkan Kota Mekah yang penuh penentangan untuk

menuju Madinah.Mereka sanggup mengangkat baginda menjadi

pemimpin mereka di Madinah kelak. Sesungguhnya ikrar Aqabah

1 dan 2 merintis jalan kepada peristiwa Hijrah yang amat

bersejarah.2. Peranan mereka di MadinahMereka sanggup

menerima dan membantu golongan Muhajirin yang datang ke

Madinah dari Mekah dalam keadaan sehelai sepinggang sahaja.

Mereka menyumbang pelbagai bantuan sosioekonomi seperti

menyediakan tempat tinggal, makanan, keselamatan, modal

untuk berniaga malah ada yang sanggup menceraikan isterinya

untuk golongan Muhajirin ini.Sebagai penduduk tempatan mereka

turut menyumbangkan harta benda dan buah fikiran dalam

menjayakan perjuangan dan perkembangan Islam terutama

semasa menghadapi peperangan contohnya Salman b al Farisi. 

Golongan Ansar juga menyumbangkan banyak harta benda dalam

menghadapi serangan musuh Islam dalam perang Badar, Uhud

dan Khandak.Golongan Ansar juga bertanggungjawab membawa

masuk dan menyebarkan Islam di Madinah. Proses ini bermula

selepas peristiwa ikrar Aqabah 1 dan 2.Nabi Muhammad telah

melantik para nuqabak (9 Khazraj dan 3 Aus) untuk membimbing

umat Islam di Madinah bagi membantu menyebarkan agama

Islam dengan lebih meluas di Madinah. KESIMPULANKedua-dua

golongan Ansar dan Muhajirin mempunyai peranan yang

tersendiri dalam membantu mempertahankan dan

mengembangkan Islam yang dibawa oleh Nabi Muhammad s.a.w.

Masing-masing mempunyai peranan yang berbeza yang menjadi

gabungan bagi mamastikan kejayaan perjuangan Nabi

Muhammad di Mekah dan Madinah.

POSTED BY CITY CYBER AT 8:08 PM 0 COMMENTS

TUESDAY, JANUARY 26, 2010

Huraikan golongan masyarakat dan perkembangan kelompok masyarakat

Islam di Eropah

Komposisi Kaum1.Barbar.Kebanyakan beragama Islam dan bukan

kaum berpindah-randah. Majoritinya tinggal di desa bekerja

sebagai buruh dan petani. Perkembangan:Hanya sedikit yang

tinggal di bandar bekerja sebagai tukang tangan Nenek moyang

mereka merupakan pejuang Islam yang membuka negeri

Sepanyol Mereka datang ke Sepanyol kerana mencari

penghidupan baru Mereka bergabung dengan orang Arab bagi

menghadapi penentangan orang Kristian 2.Arab. Bilangannya

kecil tetapi berpengaruh kerana merupakan golongan

pemerintah. Pengaruhnya tersebar dalam bidang politik,

kebudayaan dan peradabanPerkembangan:Memiliki ladang-

ladang besar dengan hasil yang lumayan Pada mulanya, kaum

Mawali bertuankan Arab Selepas itu, puak Mawali telah

berasimilasi dengan orang Arab dan bersemangat Arab

3.Muwalladun Kaum Muslimin dari keturunan bangsa Sepanyol.

Lebih ramai daripada kaum Arab. 4.Mozarab

Orang Kristian yang tinggal di Sepanyol dan bernaung di bawah

pemerintahan Islam. Tinggal di luar bandar dan bandar Bertutur

mengikut loghat Rom. Bagi yang terpelajar: boleh menulis dan

bertutur Bahasa Arab dengan baik.Perkembangan: Ada di antara

mereka sangat terpesona dengan kebudayaan Islam manakala

ada yang begitu fanatik terhadap bangsa dan agama mereka Bagi

golongan yang bergitu fanatik terhadap bangsanya, mereka

menyokong gerakan yang dilancarkan oleh Ibn Hafsun yang

dikatakan beragama Islam dan cuba memperjuangkan

kepentingan bangsa Sepanyol. Ada juga yang berhijrah ke negeri

Kristian di Utara Sepanyol. 5.Yahudi dan HambaPuak Yahudi tidak

ramai - mempunyai sumbangan dalam bidang intelektual. Hamba

terdiri daripada dua iaitu puak Negro dan puak Saqalibah (Slav)

termasuk puak Frank dan Utara Sepanyol. Perkembangan:Puak

Saqalibah sangat berpengaruh dan bilangannya ramai -

berkhidmat di istana dan menjadi tentera upahan - menjad

berpengaruh dalam politik selepas memeluk Islam

POSTED BY CITY CYBER AT 6:23 PM 0 COMMENTS

WEDNESDAY, OCTOBER 14, 2009

JELASKAN TAKTIK DAN STRATEGI PEPERANGAN YANG DISARANKAN OLEH

SUN TZU DALAM BUKU ‘ SENI PEPERANGAN ‘( ART OF WAR ).

Soalan 1 : A. PENGENALAN.1. Latarbelakang Sun Tzu.1.1

Berkhidmat sebagai panglima tentera bagi kerajaan Wu dan

memimpin pasukan tentera bagi menewaskan negeri Chu dan

Ying..1.2 Menghasilkan sebuah buku berjudul seni peperangan

yang dianggap buku ketenteraan yang tertua dan terbaik.1.3

Buku Seni Peperangan mengandungi 6000 patah perkataan dalam

13 bab mengemukakan 13 taktik dan strategi peperangan yang

harus diketahui oleh panglima tentera.1.4 Taktik dan strategi

yang disarankan oleh Sun Tzu mempengaruhi pemerintah di

negara China untuk meluaskan kuasa dan mengukuhkan

kedudukan politik mereka.2. Idea ini mempengaruhi para

pemerintah dan pemimpin di China ketika itu.3. pada zaman

sekarang idea ini digunakan untuk tujuan perniagaan.

Born c. 544 BC (traditional)Died c. 496 BC (traditional)Occupation

Military commanderEthnicity ChineseWriting period 722–481 BC

or 476–221 BC (disputed)Subjects Military strategyNotable

work(s) The Art of Warun Tzu[1] is traditionally believed to have

authored The Art of War, an influential ancient Chinese book on

military strategy considered to be a prime example of Taoist

thinking. Sun has had a significant impact on Chinese and Asian

history and culture, both as an author of The Art of War and

through legend. During the 19th and 20th centuries, Sun's The

Art of War grew in popularity and saw practical use in Western

society, and his work has continued to influence both Asian and

Western culture and politics.Historians have questioned whether

or not Sun was an authentic historical figure. Traditional accounts

place him in the Spring and Autumn Period of China (722–481 BC)

as a heroic general of the King of Wu who lived c. 544—496 BC.

Scholars accepting his historicity place his supposed writing The

Art of War in the Warring States Period (476–221 BC), based on

the descriptions of warfare in the text. Traditional accounts state

that his descendant, Sun Bin, also wrote a master treatise on

military tactics.ISI – ISI PENTING 10 isi x 2 markah13 taktik dan

strategi peperangan yang dikemukakan oleh Sun Tzu dalam buku

Seni Peperangan :1. Anggaran.i. merujuk kepada kajian teliti oleh

pemerintah sebelum melancarkan peperangan kerana ia

melbatkan nyawa dan masa depan negara2. Melancarkan

peperangan.i. panglima tentera harus memastikan kemenangan

dicapai dalam masa yang singkat peperangan yang berpanjangan

harus dielakkan kerana tidak mendatangkan sebarabg faedah,

melemahkan semangat askar serta memakan kos yang tinggi.3.

Strategi menyerang.i. seseorang panglima perang harus

mengatur strategi untuk menawan musuh tanpa peperangan

yang berlarutan. Strategi yang terbaik ialah menewaskan musuh

tanpa kekerasan4. Taktik penempatan.i. taktik penempatan yang

baik ialah apabila dapat memilih lokasi yang paling baik untuk

menempatkan tentera dan harus dirahsiakan dari pihak musuh.

Seseorang bpanglima tentera yang baik mampu mengubahsuai

taktiknya bersaskan tindak tanduk musuh.5. Mobilisasi tentera.i.

Sun Tzu menyarankan agar pasukan tentera sentiasa mengawasi

gerak geri musuh. Khemah tentera harus dibina di tempat yang

tinggi dan menghadap matahari. Serangan dengan mendaki

gunung harus dielakkan.

6. Kelemahan dan kekuatan.- kesudahan sesuatu peperangan

dapat ditentukan jika seseorang panglima tentera dapat

menggunakan kelebihan yang ada pada tenteranya dengan paling

berkesan. Contohnya, pasukan tentera yang tiba lebih awal

mempunyai persediaan yang lebih berbanding pasukan tentera

yang lewat.7. Menjalankan muslihat.i. Sun Tzu menegaskan

apabila menghadapi musuh yang lebih kuat, tipu muslihat adalah

taktik terbaik yang boleh digunakan.8. Sembilan pemboleh ubah.

i. Sun Tzu menyenaraikan sembilan keadaan yang boleh dihadapi

atau wujud dalam peperangan dan bagi setiapa keadaan atau

situasi tersebut tindakan yang berbeza harus dilakukan.9. Situasi

dan keadaan. i. jika digunakan sebaik mungkin ia memainkan

peranan yang penting. Sun Tzu berpendapat bilangan anggota

tentera tidak semestinya menetukan kemenangan atau

kekalahan. Apa yang lebih penting ialah adalah cara panglima

tentera mengagihkan tenteranya.10. Mengenali bentuk muka

bumi.i. Sun Tzu telah mengenalpasti enam jenis bentuk muka

bumi antaranya ialah yang mudah dilalui, tempat yang sukar

dilalui dan menyebabkan kelewatan, tempat yang sempit tempat

yang tinngi dan jauh daripada musuh11. Iklim atau cuaca.i.

keadaan berperang amat digalakkan pada musim panas dan

kering serta berangin. 12. Serangan menggunakan api.i. elakkan

menggunakan api dalam peperangan kecuali jika terdesak kerana

kemusnahan yang berlaku adalah sangat buruk. Penggunaan api

dicadangkan ialah membakar peralatan, membakar gudang

senjata, membakar saluran makanan dan membakar tentera

musuh.13. Menggunakan pengintip.i. menurut Sun Tzu, panglima

tentera yang baik mampu memperoleh kejayaan kerana telah

mengumpul maklumat yang cukup tentang musuh melalui

pengintipan. Sun Tzu telah mengkelaskan pengintip kepada lima

jenis :a. pengintip tempatan – penduduk negeri musuhb.

pengintip dalaman – terdiri daripada pegawai – pegawai musuhc.

pengintip kedua – dua pihak – pengintip yang dihantar oleh

musuh digunakan untuk mendapat maklumat tentang pihak

musuh.d. Pengintip maut . B. KESIMPULAN ( 1 markah ):Jelaslah

bahawa buku yang dihasilkan oleh Sun Tzu mengandungi banyak

maklumat tentang strategi peperangan. Malah banyak idea yang

dikemukakan oleh Sun Tzu mempengaruhi pemimpin tentera

Barat seperti Napoleon Bonaparte dan tentera Nazi Jerman. Idea –

idea ini juga dikaji oleh pakar –pakar ketenteraan China, Korea

dan Jepun. Maklumat yang terkandung dalam karya ini amat

berharga. Karya ini banyak mengutarakan pertalian di antara

pertimbangan dari segi politik serta polisi ketenteraan dan telah

menjadi panduan kepada ahli politik dan ahli perniagaan

sehingga sekarang.

POSTED BY CITY CYBER AT 3:18 AM 0 COMMENTS

MONDAY, SEPTEMBER 28, 2009

MASYARAKAT ISLAM DI SEMANANJUG ARAB

2 KELOMPOK MASYARAKAT ARAB:ARAB SELATAN ( KAHTAN )

ATAU ARIBAH.ARAB UTARA ( ADNAN ) ATAU MUSTARIBAH.

SEBELUM ISLAM.ARAB SELATAN LEBIH MAJU & BERTAMADUN.

KERAJAAN SABA & HIMYAR.SELEPAS KEDATANGAN ISLAM.ORG

ARAB AKTIF DLM PELBAGAI BIDANG.AKTIVITI SEMAKIN MELUAS –

PENGARUH DAKWAH.DI LUAR SEMENANJUNG TANAH ARAB

MASYARAKAT ISLAM DI IRAQ.AHL AL-AYAM:SUKU SYAIBAN DI

TIMUR LAUT STA.MENYERTAI PERANG AL-RIDDAH.MEMPUNYAI

PEMIMPIN SPT AL-ASHTAR.MALIK BIN AL-HARITH AL-NAKHAAI.

HUJR ADI AL-KINDI.GOLONGAN TENTERA YG TERAWAL DI IRAQ.3

GOLONGAN DI IRAQ:GOLONGAN YG PERNAH MURTAD.KAUM

MUHAJIRIN & ANSAR.AHL AL-AYYAM.MELAKSANKAN

PENTADBIRAN KETENTERAAN DI IRAQ.PEMBAYARAN ELAUN.

MASYARAKAT ISLAM DI SYAMDI UTARA STA MERANGKUMI :

PALESTINE, JORDAN & SYRIA.SEBELUM ISLAM – DIBAWAH

KEKUASAAN ROM.ORANG ARAB DARI SUKU KAUM:KALB.LAKHAM

JUDHAM.BANGSA LAIN : YAHUDI & ROM.

MASYARAKAT ISLAM DI MESIRNEGERI YANG TUA DIPERINTAH

OLEH 30 DINASTI:FIRAUN.ISKANDAR ZULKARNAIN.PTOLEMYS.

ROMISLAM.KAUM QIBTI : BERAGAMA KRISTIAN PROTESTAN &

KHATOLIK.UMAR AL-KHATAB : BERLAKUNYA PERLUASAN KUASA

ISLAM.

POSTED BY CITY CYBER AT 1:38 AM 0 COMMENTS

PEMBENTUKAN MASYARAKAT ISLAM _DI MADINAH

DIBENTUK MELALUI DAKWAH – GOLONGAN

PENGHIJRAH/MUHAJIRIN.MENYEBARKAN ISLAM KPD ORANG

MADINAH KETIKA MUSIM HAJI : 3 TAHUN BERTURUT-TURUT.

TAHUN KE-11 KERASULAN : ORG KHZARAJ MENEMUI NABI

MUHAMMAD – TUNAIKAN HAJI.BUKIT AQABAH – NABI

MEMBERIKAN PENERANGAN TENTANG ISLAM.MUSIM HAJI

BERIKUTNYA : 11 ORG KHAZRAJ & 2 ORG AUZ MENEMUI NABI.

TERMETERINYA PERJANJIAN AQABAH 1.SELEPAS PERJANJIAN

AQABAH 1 : MU’AB BIN UMAYR – DIHANTAR KE MADINAH UTK:

SEBARKAN ISLAM.MENGAJAR AYAT – AYAT AL QURAAN.TAHUN 13

KERASULAN NABI MUHAMMAD: 73 ORG AUZ & KHAZRAJ MENEMUI

NABI.MENGHASILKAN PERJANJIAN AQABAH II : MENYENTUH HAL

PEPERANGAN.MELANTIK 12 NAQIB : 9 KHAZRAJ & 3 AUZ HIJRAH

‘PERPINDAHAN’PERPINDAHAN UMAT ISLAM DARI MAKKAH KE

MADINAH. TUJUAN HIJRAHRASA KECIWA DGN SIKAP PERMUSUHAN

MUSYRIKIT DGN UMAT ISLAM DI MAKKAH.MEWUJUDKAN SEBUAH

MASYARAKAT ISLAM YANG KUAT.ORG ISLAM MERANCANG DGN

TELITI SEBELUM HIJRAH.ABU SALAMAH BIN ABD. AL-ASAD :

ORANG PERTAMA YANG BERHIJRAH PADA 1 MUHARAM.

ROMBONGAN PERTAMA SERAMAI 70 ORANG & TIDAK DIKETAHUI

ORANG MUSYRIKIN.BERGERAK DALAM KUMPULAN KECIL

KEPENTINGAN HIJRAH:1.MEMPERGIATKAN PENYEBARAN AGAMA

ISLAM.SATU PROSES JANGKA PANJANG UMAT ISLAM.MENDAPAT

TEMAN SETIA : ABU BAKAR.KEREDAAN & RESTU ALLAH 2. TAHUN

HIJRAH DLM KALENDER ISLAM.DIBUAT PADA ZAMAN KHALIFAH

UMAR AL-KHATAB.KESAN : URUSAN NEGARA ISLAM DIJALANKAN

DGN LANCAR.MENGIKUT PEREDARAN BULAN:12 BULAN SETAHUN.

354 HARI DLM SETAHUN.3. HIJRAH : ARAHAN DRPD ALLAH &

PEKERJAAN BERKAITAN DGN AGAMA.MENDAPAT KEREDHAAN

ALLAH.MADINAH : PUSAT SESUAI UTK PENYEBARAN ISLAM.

MEMPERLIHATKAN UNSUR MUKJIZAT.MEMPERTINGKATKAN

KEIMANAN.4. MENJALANKAN KEGIATAN POLITIK LEBIH BEBAS.

MEMBENTUK PIAGAM MADINAH – PEMBENTUKAN NEGARA ISLAM.

KEGIATAN KETENTERAAN ISLAM BERKEMBANG LUAS.5.

KEDUDUKAN EKONOMI ISLAM SEMAKIN KUKUH.MUHAJIRIN

MEMBERIKAN BANTUAN KPD ANSAR.MADINAH : KEDUDUKAN

YANG STRATEGIK.SISTEM EKONOMI ISLAM DIPERKENALKAN.

KEMAKMURAN & HIDUP LEBIH STABIL.6. SOSIALZAMAN JAHILIAH :

HIDUP SECARA INDIVIDULSTIK.SELEPAS HIJRAH BERASASKAN

AKHLAK & AKIDAH.SETIAP ORANG DIBERI KEBEBASAN TANPA

MENGIRA KAUM, AGAMA & KETURUNAN.KONSEP UMMAH.7.

PWMBWNTUKAN UMMAHUMMAH : MASYARAKAT ATAU UMAT

MANUSIA.PIAGAM MADINAH : ASAS PEMBENTUKAN UMMAH.

PENYEBARAN ISLAM DI MADINAH LEBIH MUDAH BERBANDING DGN

MAKKAH – UMMAH.USAHA MENDAULATKAN AGAMA ISLAM.

PEMBINAAN MASJID – IBADAT & MASYARAKAT.NABI MUHAMMAD

MENYATUKAN UMAT ISLAM DI MAKKAH & MADINAH.SELEPAS

HIJRAH : 2 GOLONGAN MUHAJIRIN & ANSAR.a.KAUM MUHAJIRIN.

PENGIKUT NABI YG BERHIJRAH DARI MAKKAH KE MADINAH.

ISTILAH BERASAL DRPD PERKATAAN HIJRAH – PINDAH.MENDAPAT

SOKONGAN & PERTOLONGAN KAUM ANSAR.SURAH AL-

BAQARAH :215 & AL-IMRAN :191.MEMPERSAUDARAKAN

MUHAJIRIN VS ANSAR.b.KAUM ANSAR.PENDUDUK MADINA : AUZ &

KAZRAJ YG BERAGAMA ISLAM.MEMBANTU NABI SEBELUM &

SELEPAS HIJARHBANYAK BERKORBAN UTK KEMBANGKAN ISLAM.C.

PENYATUAN UMMAHMEMPERSAUDARAKAN KAUM MUHAJIRIN &

ANSAR.PERLAKSANAANNYA : MEMPERSAUDARAKAN 2 ORG

MUHAJIRIN DGN ANSAR.SEMANGAT PERSAUDARAAN : TIDAK

MERASAKAN PERBEZAAN ANTARA MUHAJIRIN & ANSAR.LEBIH KPD

IKATAN PERSAUDARAAN AKIDAH & KEPERCAYAAN. MUHAJIRIN

TERLIBAT DGN PERNIAGAAN & PERDAGANGAN : TIDAK

MENGHARAP SEPENUHNYA.KUMPULAN MUNAFIK : BERPURA

MENGANUT ISLAM – MUSUH DLM SELIMUT.INGIN MENDAPAT

KEPENTINGAN & KERJASAMA DNG YAHUDI.ABDULLAH BIN UBAY :

KOMPLOT DGN BANI QAINUQA.PERANG KHANDAK – KAUM

MUNAFIK MEMIHAK KPD YAHUDI. TIDAK PEROLEHI APA-APA

POSTED BY CITY CYBER AT 1:16 AM 0 COMMENTS

PEMBINAAN MASYARAKAT ISLAM_ DI MAKKAH.

AKTIVITI DAKWAHDAKWAH – USAHA/CARA MEMBENTUK

MASYARAKAT ISLAM MAKKAH.DILAKUKAN SECARA : SULIT &

TERANG-TERANGAN.SECARA SULIT:KAUM KELUARGANNYA.ANAK –

ANAK ANGKATNYA.SAUDARA MARA & PARA SAHABAT.DILAKUKAN

SELAMA 3 TAHUN.ORANG PERTAMA YANG MENGANUT ISLAM:SITI

KHADIJAH ( WANITA)ALI BIN ABU TALIB ( KANAK – KANAK )ABU

BAKAR AL- SIDDIQ ( LELAKI DEWASA )DAKWAH SECARA SULIT

DILAKUKAN BERHATI-HATI.AL-ARQAM BIN ABI AL-ARQAM :

MENGHADIAHKAN RUMAHNYA UTK PUSAT GERAKAN PENYEBARAN

ISLAM.3 TAHUN SECARA SULIT. TURUN WAHYU – SECARA

TERBUKA.SAMBUTAN DINGIN & MENGUTUK PERBUATAN NABI:

ABU LAHAB – SURAH AL-LAHAB : 1-5TENTANGAN & CABARAN

MUSYRIKIN TENTANG USAHA DAKWAH & MENCABAR BAGINDA

TUNJUKAN MUKJIZAT.KAUM QURAISY TERHINA KRN NABI

MENYELAR AGAMA MEREKA – NENEK MOYANG.MEMINTA ABU

TALIB MEMUJUK NABI – TERUSKAN USAHA DAKWAH.SIKAP &

PENDIRIAN ABU TALIB TERHADAP NABI – MUSRIKIN MARAH.GAGAL

PUJUK NABI : TAWARKAN PEREMPUAN & KEMEWAHAN – TETAPI

GAGAL.CARA KOMPROMI – MINTA NABI MENYEMBAH BERHALA &

MEREKA SEMBAH TUHAN NABI MUHAMMAD.DITOLAK OLEH NABI

MUHAMMAD. – SUARH AL-KAFIRUN.QURAISY TAK MAHU BERALAH

KRN –TAK MAHU KUASANYA TERGUGAT.CARA PENYIKSAAN –

ORNG ISLAM DISEKSA TETPI ISLAM SEMAKIN BERKEMBANG.UMAT

ISLAM HIJRAH KE HABSYAH & DILINDUNGI OLEH RAJA HABSYAH &

TERTARIK DGN ISLAM.PENGISLAMAN UMAR AL-KHATAB – SATU

TAMPARAN KPD ORG MUSYRIKIN. ORG ISLAM KEMBALI SEMULA

KE MAKKAH.MEMULAUKAN BANI HASYIM & MUTTALI SERTA UMAT

ISLAM – MELEMAHKAN PENGARUH UMAT ISLAM.MEREKA HANYA

BOLEH KELUAR PADA MUSIM HAJI – AMBIL KESEMPATAN

SEBARKAN ISLAM.SEBAB PENENTANGAN KAUM QURAISY KPD

ISLAM.INGIN MENGEKALKAN KUASA & PENGARUH SELAMA INI.

ISLAM PENTINGKAN PERSAMAAN TARAF & SANGAT BERTENTANG

DGN MEREKA.MEMPERTAHANKAN PUSAKA NENEK MOYANG.

BIMBANG AMALAN INI AKAN HAPUS.TAKUT PADA HARI

PEMBALASAN KRN MEREKA BANYAK MELAKUKAN DOSA.IRIHATI

DGN KEDUDUKAN NABI MUHAMMAD.

POSTED BY CITY CYBER AT 1:06 AM 0 COMMENTS

Older Posts

Home

Subscribe to: Posts (Atom)

BAB 1 TAMADUN ISLAM

MAKSUD JAHILIAH

Masyarakat arab jahiliah hanya jahil dari segi agama dan

kepercayaan PANDANGAN AL - QURAAN Surah – Suarah Yang

Menceritakan Tentang Jahiliah:- Surah Al – Hijr Ayat 25. Surah Al –

Rum Ayat 20 Al – Quraan Merumuskan Tiada Nabi. Tiada

Mempunyai Peradaban. Tidak Berakhlak. Tidak Boleh Membaca &

Menulis. BiLA Mula ? Dengan Keruntuhan Zaman Jahiliah Bermula

Empangan Maarib Hingga Turunnya Al - Quraan CIRI – CIRI

JAHILIAH “ AGAMA : Wathani Majusi. Yahudi. Nasrani.Hunafa.

Animisme

Faktor perkembangan agama Pengaruh asing melalui:- hubungan

perdagangan. kegiatan diplomatik. kegiatan aktiviti agama.

Pengaruh kuasa asing. kuasa rom ( nasrani ) kuasa parsi. ( majusi

)

AGAMA MAJUSI Punca Berlakunya: Umar Bin Luai. Sikap

Mengagongkan Kaabah. Hajar Al – Aswad. Berhala Diperbuat

Daripada Batu.Emas,Perak,Makanan.

Berhala – Berhala Yang Terdapat Di Kota Makkah. Al – Latt.Al –

Manat.Al – Uzza.Al – Manar Hubal. Makkah Pusat Agama Berhala.

Musin Haji, Ada Kegiatan Jual Beli Berhala Di Pasar Ukaz. Ada 360

Jenis Berhala Di Kaabah. Berasal dari parsi. Api lambang agama

ini. Tiada nabi & rasul. Mengikut nabi – nabi palsu.

3 mazhab:- Kayumarthian Zarwaniyah. Zaradustiyah Banyak di

anuti di :- yaman. oman bahrin. Mereka memuja api.

Mempercayaai roh. Roh. Penunggu. Kuasa ghaib. Menyembah

matahari. Menyembah cakrawala. Kepercayaan karut & tahyul

ANIMISME Mempercayaai roh. Roh. Penunggu. Kuasa ghaib.

Menyembah matahari. Menyembah cakrawala. Kepercayaan karut

& tahyul

AGAMA YAHUDI • Dibawa oleh nabi musa. • Kitab taurat. • Kaum

bani israiel. • Mengubah kitab suci taurat. • Yusuf dhu nuwas –

pemerintah kerajaan himyar.

AGAMA NASRANI • Dibawa oleh nabi isa. • Kitab injil. • Bani israil

– penganut utama. • Ubah suai. • Ahl – kitab – penganut tulen. •

Disebarkan ke sta melalui oleh penduduk ghasan dan hirrah

SOSIAL

2 jenis masyarakat arab arab hadari ( (bandar ). arab badwi ( luar

bandar )

Semangat assabiyyah. Sistem kabilah. Sering berperang.

Tawanan menjadi hamba. Berpuak – puak Hidup secara

berkelompok atau bersendirian. Mengamalkan sistem kabilah.

Tujuan mereka sering berperang: Mendapatkan makanan & air.

Dendam. Meluaskan pengaruh. Perselisihan faham

2 GOLONGAN :- Badwi. Hadari. Semangat assabiyyah. Sistem

kabilah. Sering berperang sesama sendiri. Tawanan dijadikan

hamba.

Wanita golongan paling hina Hanya alat memuaskan nafsu.

Sanggup membunuh bayi perempuan. Berkahwin tanpa had &

batasan. Hamba – golong paling hina. Corak kehidupan yang

bertentangan dengan tamadun

EKONOMI : • Keruntuhan empangan maarib. • Pendudk di selatan

sta berhijrah ke utara. • Perdagangan. • Rompakan. Mengenakan

‘riba’ • Bentuk penindasan. • Kegiatan penternakan - badwi

ILMU PENGETAHUAN : • Tidak mempunyai ilmu. • Tidak mewarisi

kegemilangan imu kerajaan saba. • Penyebaran ilmu yang

terbatas. • Hanya 17 orang yang celik huruf. • Buta huruf begitu

meluas. • Tumpukan bidang hafalan & ingatan. • Mahir dalam

bidang syair & khutbah. • Tidak tahu membaca & menulis. •

Perubahan berlaku selepas kehadiran islam & nabi muhammad. •

Sinar baru selepas kedatangan islam.

RUMUSAN :

Kehidupan masyarakatarab jahiliah bercirikan unsur gasar yang

berlawanan denga ketamadunan namun kedatangan islam

membawa sinar baru dalam kehidupan mereka.

LATIHAN

Bandingkan ciri-ciri masyarakat Arab pada zaman Jahiliah dengan

masyarakat Islam pada zaman Nabi Muhammad s.a.w. di

Madinah.

A. Pengenalan

1. Zaman jahiliah merujuk kepada masyarakat di Semenanjung

Tanah Arab. Mereka hidup dalam zaman kegelapan tanpa

berpandukan ajaran wahyu dan mengamalkan nilai akhlak yang

buruk. Zaman ini berlaku 300 tahun sebelum kelahiran Nabi

Muhammad s.a.w. iaitu bermula daripada kejatuhan empangan

Maarib sehingga kedatangan Islam.

2. Nabi Muhammad dan orang Islam telah berhijrah ke Madinah

pada 622 M. Di Madinah Nabi Muhammad telah dilantik sebagai

ketua negara dan mengasaskan pemerintahan negara Islam yang

pertama.

3. Kedatangan agama Islam telah membawa perubahan yang

besar ke atas masyarakat Arab terutama masyarakat di Madinah