INSTITUT PERGURUAN RAJANG

BINTANGOR, SARAWAK

SEMINAR PENYELIDIKAN PENDIDIKAN 2006

TEMA

PENYELIDIKAN PENDIDIKAN KE ARAH PEMANTAPAN PROSES PENGAJARAN DAN PEMBELAJARAN

TAJUK KAJIAN

PENGGUNAAN KAEDAH BAHAN MAUJUD DAN KAEDAH BIASA (CONVENTIONAL) DALAM PENGAJARAN DAN

PEMBELAJARAN KEMAHIRAN MENAMBAH PELAJAR-PELAJAR TAHAP I.

OLEH:

SUKRI BERAWI

SEKOLAH KEBANGSAAN NANGA SEMAWANGSARIKEI

DAN

VICTOR JIBSON

SEKOLAH KEBANGSAAN LUBOK ASSAM

1

PAKAN, SARIKEI

09 – 11 OKTOBER 2006Penggunaan Kaedah Bahan Maujud dan Kaedah Biasa (Conventional) Dalam

Pengajaran dan Pembelajaran Kemahiran Menambah Pelajar-pelajar Tahap I.

Oleh:

Sukri Berawi (SK Nanga Semawang)Victor Jibson (SK Lubok Assam)

ABSTRAK

Penyelidikan ini mengkaji tentang Penggunaan Bahan Maujud dan Kaedah Biasa (conventional) dalam Pengajaran dan Pembelajaran Kemahiran Menambah Pelajar-pelajar Tahap I. Di dalam kajian ini, keberkesanan penggunaan bahan maujud sebagai alat bantu mengajar dibanding dengan kaedah konvesional (iaitu menggunakan papan hitam dan kapur). Dua kumpulan respondan yang terdiri daripada pelajar-pelajar Tahun Dua dan Tahun Tiga dipilih dengan sebab mereka telah mempunyai pengalaman sedia ada tentang kemahiran menambah. Pelajar Tahun Satu tidak diambil memandangkan mereka belum diajar lagi kemahiran ini. Kesemua respondan diberi satu minggu sesi pengajaran dan pembelajaran. Selepas sesi pengajaran dan pembelajaran tersebut, ujian pra ditadbirkan dan pelajar-pelajar dibahagikan kepada kumpulan masing-masing berdasarkan markah daripada ujian pra yang mana setiap kumpulan terdiri daripada pelajar-pelajar pada aras kebolehan cerdas, sederhana dan lemah. Sesi amali menggunakan bahan maujud untuk Kumpulan Bahan Maujud dan kaedah biasa untuk Kumpulan Conventional menyusuli. Selepas satu minggu “hands-on”, ujian pasca diberi. Markah ujian pra dan pasca kedua-dua kumpulan dianalisa dengan instrumen statistik “Levene’s Test for Equality of Variances” dan “t-Test for Equality of Means”. Analisis data kajian ini menunjukkan bahawa tidak ada perbezaan yang signifikan dari segi pencapaian respondans tentang kefahaman kemahiran menambah yang diuji. Ini bermaksud bahawa pengajaran dan pembelajaran kemahiran menambah dengan menggunakan bahan maujud adalah sama berkesan dengan kaedah konvesional. Tahap kebolehan murid dalam setiap kumpulan mempunyai perbezaan signifikan. Ini menunjukkan sama ada pembelajaran dalam kaedah konvensional ataupun menggunakan kaedah bahan maujud murid pada aras kebolehan masing-masing masih menunjukkan prestasi yang sama. Jadi kita boleh cadangkan bahawa penggunaan bahan maujud merupakan satu pilihan alternatif dan inovatif di dalam pengajaran dan pembelajaran kemahiran menambah pelajar tahap I. Pelajar tahap 1 boleh berinteraksi dan berasa lebih seronok dengan bahan maujud yang digunakan.

2

PENGHARGAAN

Kami amat bersyukur kajian ini diselesaikan dalam tempoh masa yang telah ditetapkan. Penghargaan khusus dan jutaan terima kasih ditujukan kepada Dr. Lau Heng Soon di atas segala tunjuk ajar, teguran dan bimbingan yang telah diberikan.

Penghargaan juga dirakamkan kepada En. Mat Kamal bin Abd Majid , En. Lu Cheng Soon dan En. Mohd Zaki yang mencurahkan tunjuk ajar dan bimbingan yang membina.

Ditujukan ucapan terima kasih kepada pihak sekolah terutamanya Guru Besar dua sekolah yang terlibat dalam kajian ini secara lansung iaitu Sk Lubok Assam dan Sk Nangga Semayang yang memberikan peluang menyertai kursus ini dan memantapkan lagi pemahaman mengenai penyelidikan kajian tindakan.

Tidak ketinggalan juga diucapkan jutaan terima kasih kepada semua kakitangan Pejabat Pendidikan Bahagian Sarikei yang memberikan peluang kepada kami untuk menyertai kursus ini dan memberikan sokongan padu terhadap kursus ini.

Victor Jibson SK Lubok Assam

Sukri BerawiSK Nangga Semawang

3

Pengenalan

Pada masa kini, kerajaan menganggap pendidikan penting untuk menghadapi era globalisasi dan juga mencapai wawasan 2020. Banyak pelaburan telah dikeluarkan untuk meningkatkan pendidikan di negara kita. Matematik merupakan salah satu matapelajaran teras yang penting dalam sains dan teknologi. Memahami dan menggunakan matematik kian penting kepada kebolehan individu untuk berfungsi di dalam masyarakat dan berjaya dalam alam pekerjaan. Tetapi matematik sering di anggap salah satu matapelajaran yang sukar bagi murid-murid. Matematik bukanlah sama dengan matapelajaran yang lain kerana ia berkaitan dengan simbol-simbol dan rumus-rumus yang perlu di fahami sebelum dapat di gunakan oleh murid.

Sejak dahulu lagi, kebanyakan para pendidik bersetuju bahawa penggunaan alat bantu mengajar dalam pengajaran dan pembelajaran matematik banyak membantu untuk meningkatkan dan mempercepatkan lagi proses pemahaman dan penguasaan murid-murid terhadap kemahiran yang bakal diajar (Noraziah Abd. Hamid,1981). Guru haruslah memilih alat bantu mengajar dari pelbagai sumber dan mengintegrasikannya mengikut keperluan dan kebolehan murid-murid. Mat Nor Hussein & Abd. Rahman Rashid,1989 turut menyatakan bahawa penggunaan alat bantu mengajar semasa sesi pengajaran dan pembelajaran mempunyai prinsip-prinsipnya yang tersendiri bagi meningkatkan daya komunikatif sesuatu alat bantu mengajar tersebut. Hanya alat bantu mengajar yang mempunyai daya komunikatif yang tinggi mampu membantu murid-murid memperolehi pengalaman belajar yang berfaedah bagi memperkembangkan sikap ilmiah, sosial, kemantapan emosi dan daya penghargaan mereka. Penggunaan alat bantu mengajar yang sesuai juga turut membantu murid-murid untuk menguasai kemahiran asas yang ada dalam sesuatu matapelajaran. Dalam matapelajaran metematik, kemahiran asas yang ditekankan ialah menambah, menolak, mendarab dan membahagi.

Walaubagaimanapun, murid sering didapati menghadapi masalah dalam membina kefahaman untuk simbol matematik yang sering di gunakan. Menurut Hiebert & Carpenter, 1992 ;Elif Yetkin 2003, murid sering membina kefahaman dengan mengaitkan simbol dengan persembahan yang lain contohnya bahan konkrit , gambar ataupun bahasa ibunda. Sebagai contohnya ‘+’ hanya akan mempunyai maksud jikalau kita membuat satu cerita mengenainya untuk memberikan maksud kepada simbol tersebut. Kebanyakan murid mendapati pembelajaran matematik susah disebabkan konsep-konsep matematik yang berbentuk abstrak. Jadi, untuk mencapai hasil pembelajaran yang memuaskan, murid-murid mestilah mendapatkan pengalaman konkrit dahulu sebelum dibawa kepada konsep matematik yang abstrak dan manipulasi.

4

Objektif Kajian

Suatu keistimewaan teknik pengajaran matematik KBSR adalah penggunaan alat-alat matematik secara meluas untuk menolong murid-murid mempelajari konsep matematik dan memperolehi kemahiran matematik. Pihak Pejabat Pelajaran telah membekalkan banyak alat bantu mengajar yang boleh digunakan semasa sesi pengajaran dan pembelajaran sejak dari dulu lagi. Pada masa dahulu, alat bantu mengajar hanya menjadi alat pengajaran guru sahaja, tetapi pada masa kini, alat-alat tersebut juga merupakan salah satu bahan pembelajaran dalam aktiviti pembelajaran matematik di mana murid-murid berkonunikasi secara langsung dengan alat tersebut (Mok Soon Sang,1986). Pandangan ini sedikit sebanyak akan dapat memberi penerangan umum tentang keberkesanan penggunaan bahan maujud sebagai alat bantu mengajar dalam meningkatkan penguasaan kemahiran asas matematik murid-murid. Penggunaan bahan maujud sememangnya telah lama dilaksanakan oleh para guru semasa sesi pembelajaran matematik tetapi belum pernah dilihat dari segi perbandingan dengan kaedah konvensional khasnya.

Penyelidikan ini bertujuan untuk:i) membandingkan keberkesanan pengajaran dan pembelajaran kemahiran

menambah pelajar tahap I melalui penggunaan bahan maujud dan keadah konvensional.

ii) mengenal pasti perbezaan prestasi pelajar mengikut aras kebolehan pelajar iaitu cerdas, sederhana dan lemah dengan menggunakan bahan maujud.

iii) mengenal pasti perbezaan prestasi pelajar mengikut aras kebolehan pelajar iaitu cerdas, sederhana dan lemah dengan kaedah konvensional.

Persoalan Kajian

Kajian ini cuba menjawab soalan –soalan kajian seperti berikut:1) Adakah penggunaan bahan maujud dalam pengajaran dan pembelajaran kemahiran menambah lebih berkesan berbanding dengan kaedah konvensional?2) Apakah perbezaan prestasi pelajar mengikut aras kebolehan pelajar iaitu cerdas, sederhana dan lemah dengan menggunakan bahan maujud?3) Apakah perbezaan prestasi pelajar mengikut aras kebolehan pelajar iaitu cerdas, sederhana dan lemah dengan menggunakan kaedah konvensional?

5

Definisi Terminologi

a) Keadah penggunaan bahan maujud ialah penggunaan bahan konkrit yang boleh disentuh atau dimanipulasikan sebagai alat bantu mengajar untuk menyelesaikan masalah menambah yang diberikan dalam bentuk ayat matematik. Contoh bahan konkrit yang boleh digunakan ialah ‘cuisenaire rod’, straw, abakus dan ‘sticks’.b) Kaedah konvensional ialah penggunaan cara bertulis di papan hitam yang biasa digunakan oleh para guru dan murid-murid dalam menyelesaikan masalah iaitu menggunakan cara bentuk lazim.

Batasan Kajian

Kajian yang dijalankan ini tertakluk kepada beberapa batasan di mana pemilihan responden dan fokus kajian hanya terhad kepada murid-murid Tahap I iaitu murid-murid Tahun 2 dan Tahun 3 sahaja, di dua buah Sekolah Rendah Kebangsaan di luar daerah Julau. Ia tidak melibatkan murid-murid Tahap I ,Tahun 1 kerana mereka belum lagi diajar kemahiran ini memandangkan tidak memasuki prasekolah sebelum memasuki ke Tahun 1.

Penggunaan Bahan Maujud Dalam Matematik.

Dalam proses pengajaran dan pembelajaran matematik dengan tujuan mencapai objektif pelajaran yang berkesan, guru matematik harus memahami teknik-teknik menggunakan alat-alat, sama ada untuk menerangkan konsep matematik pada peringkat konkrit atau digunakan oleh murid-murid menjalankan aktiviti pembelajaran matematik.Menurut Mok Soon Sang,1986, pengajaran matematik dalam sekolah rendah haruslah mengikut turutan pengajaran dari pengalaman konkrit/bahan maujud seterusnya melibatkan penggunaan gambar barulah ke peringkat abstark. Untuk membekalkan murid dengan pengalaman konkrit, alat bantu mengajar memainkan peranan yang amat penting. Dalam hubungan ini, penggunaan alat bantu mengajar dapat membantu murid-murid membina konsep matematik secara sendiri yang selaras dengan konsep inkuiri penemuan di samping mengurangkan kesempatan memaksa diri untuk menghafal bahan-bahan pelajaran mereka secara membuta tuli.

Sejak permulaan abad ke-20, ramai ahli falsafah, ahli psikologi dan ahli pendidikan seperti Jean Piaget, Z.P. Dienes, R.M. Gagne, J. Bruner, R. Skemp dan lain-lain telah memikirkan apakah proses pendidikan yang baik dan bagaimanakah pengajaran dan pembelajaran dapat dijalankan dengan lebih berkesan. Pada khususnya, penyelidikan tentang perkembangan intelek seseorang individu dan kesediaannya untuk menerima pengajaran telah banyak mempengaruhi pemikiran tentang bagaimana seorang kanak-kanak belajar matematik (Jemaah Nazir Sekolah, 1989). Dalam Teori Perkembangan

6

Kognitif Jean Piaget, beliau telah membahagikan perkembangan intelek kanak-kanak kepada empat peringkat. Salah satu peringkat tersebut ialah Peringkat Operasi Konkrit yang melibatkan kanak-kanak berumur dari 7 hingga 11 tahun. Bagi peringkat ini, kanak-kanak yang terlibat adalah murid-murid dari Tahun 1 hingga Tahun 5. Bagi Jean Piaget, kanak-kanak pada peringkat ini hanya dapat menyelesaikan satu-satu masalah yang melibatkan peristiwa atau objek yang konkrit dan tidak dapat menyelesaikan masalah yang abstrak atau berbentuk hipotesis. Berdasarkan teori tersebut, guru-guru hendaklah menyampaikan konsep-konsep asas matematik secara pengalaman konkrit/bahan maujud.

Kepentingan Kemahiran Menambah

Oleh kerana matematik adalah suatu matapelajaran yang isi pengetahuannya mempunyai hierarki tertentu, pembinaan asas yang kukuh dan mencukupi sangatlah penting dalam strategi pengajaran dan pembelajaran. Dalam Tahap I KBSR, penguasaan asas kemahiran nombor dan operasi (fakta asas) oleh murid merupakan satu usaha yang wajib diberi perhatian yang sepenuhnya.Dalam hal ini, pihak sekolah hendaklah memastikan bahawa guru berusaha memahirkan muridnya dalam penguasaan fakta asas matematik. Bagi menghasilkan pembelajaran yang berkesan, murid perlu juga diajar bahasa matematik, khasnya perbendeharaan kata pembelajaran yang khusus bagi matematik seperti pengertian simbol dan rumus-rumus. Perhatian berat patut ditumpukan kepada sama ada murid memahami sesuatu istilah matematik buat pertama kali dipakai ataupun perkataan /simbol biasa yang telah digunakan dalam konteks matematik. Di sini, penekanan diberikan kepada penekanan simbol tambah memandangkan skop kajian adalah hanya untuk kemahiran menambah.

Guru matematik sekolah rendah harus sedar bahawa murid-murid yang dapat menyelesaikan masalah menambah tidak semestinya memahami konsep menambah yang sebenar. Jika seorang murid tahu membaca simbol matematik tanpa memahami ertinya, nescaya simbol matematik itu tidak berguna langsung kerana murid tersebut tidak akan dapat menyelesaikan masalah tanpa memahami erti simbol tersebut. Jadi, guru haruslah mengajar murid-murid memahami konsep sesuatu kemahiran terlebih dahulu. Dalam peringkat pemahaman konsep, penggunaan bahan maujud merupakan media yang paling sesuai untuk membantu mencapai objektif ini. Mok Son Sang,1986 ada menyatakan bahawa konsep nombor boleh dikuasai dengan empat peringkat dan peringkat pertama ialah peringkat konkrit diikuti oleh peringkat gambar kemudian peringkat separa konkrti dan barulah peringkat abstrak.

Pembelajaran matematik haruslah dikembangkan secara sistematik iaitu daripada konsep atau kemahiran asas kepada konsep atau kemahiran yang kompleks/abstrak. Berdasarkan kepada prinsip ini, pembelajaran operasi tambah hendaklah dibahagikan kepada empat peringkat. Peringkat pertama ialah permulaan untuk membina konsep asas penambahan yang membolehkan murid-murid menambah nombor dua digit dengan dua digit tanpa mengumpul semula. Manakala pada peringkat kedua memerlukan murid-murid menambah dua nombor dengan mengumpul semula. Seterusnya, murid-murid akan

7

menggunakan hukum tukar tertib dan hukum sekutuan untuk mencari jawapan dalam peringkat ketiga menambah. Dengan menggunakan hukum-hukum tersebut, murid-murid dapat menyelesaikan operasi tambah yang mengandungi tiga atau lebih angka dengan lebih cepat dan mudah. Bagi peringkat keempat pula, murid-murid akan menyelesaikan matematik bermasalah dengan kemahiran yang telah dikuasai pada ketiga-tiga peringkat sebelumnya. Dalam peringkat ini, murid-murid dikehendaki mengaitkan masalah kehidupan dengan simbol-simbol matematik dan seterusnya menterjemahkan maklumat-maklumat yang diperolehi ke dalam ayat matematik seterusnya menyelesaikannya dalam bentuk lazim.

Penguasaan kemahiran asas, menambah khasnya bagi murid-murid tahap I adalah sangat penting kerana apabila memasuki Tahap II dan seterusnya ke peringkat pendidikan yang lebih tinggi, kemahiran ini sentiasa dipergunakan untuk menyeleasikan masalah. Salah satu ciri-ciri KBSR Matematik ialah murid-murid mestilah menguasai keempat-empat operasi dalam kemahiran asas matematik semasa Tahap I kerana dalam Tahap II menekankan tentang penggunaan keempat-empat operasi asas tersebut untuk penyelesaian masalah. Ini dibuktikan oleh R.M. Gagne dalam Hierarki Gagnenya yang menyatakan bahawa murid-murid haruslah menguasai kemahiran prasyarat sebelum satu-satu kemahiran yang baru dapat dipelajari.

Menurut Jerome Bruner pula, murid belajar dengan cara menemui struktur konsep-konsep yang di pelajari. Kanak-kanak membentuk konsep dengan mengasingkan benda-benda mengikut ciri-ciri persamaan dan perbezaan. Persekitaran dapat memberi pertolongan dan pengetahuan sedia ada dapat membaikinya. Beliau menyatakan pembelajaran Matematik lebih berkesan dan mudah dengan penggunaan simbol untuk mewakili konsep-konsep abstrak seperti tambah dan lain-lain. Menurut beliau lagi pembelajaran matematik dapat dimudahkan dengan mengaitkan antara satu sama lain contohnya pengajaran tambah di ajar sebelum tolak dan pengajaran bahagi di ajar selepas darab(Mok Soon Sang, Siew Fong Cheong,1986).

Walaubagaimanapun, teori yang di hasilkan oleh David Ausubel bertentangan dengan teori Jerome Bruner. Menurut David Ausubel, murid- murid haruslah di dedahkan dengan pengetahuan umum contohnya dalam pembelajaran Matematik sebelum mengaitkan dengan konsep yang lebih spesifik. Dalam pembelajaran Matematik, murid- murid hendaklah di kaitkan dengan bahan-bahan lama sebelum memulakan pembelajaran baru tersebut (Mok Song Sang, Siew Fong Cheong,1986).

Jenis Penyelidikan

Strategi utama dalam penyelidikan ini adalah perbandingan antara dua kaedah untuk pengajaran dan pembelajaran kemahiran menambah pelajar Tahap I iaitu dengan menggunakan bahan maujud sebagai alat bantu mengajar dan dengan keadah konvensional. Dua kumpulan sampelan ditubuhkan. Satu kumpulan terdiri daripada

8

sebanyak lapan belas orang murid iaitu Kumpulan Konvensional dan satu lagi kumpulan juga dengan jumlah lapan belas orang murid ialah Kumpulan Bahan Maujud.

Sebelum dibahagikan kepada kumpulan masing-masing, murid-murid ini diberikan satu ujian diagnostik iaitu Pra Ujian bagi mengenal pasti tahap kebolehan mereka dalam kemahiran menambah. Selepas markah ujian diperolehi, mereka akan dibahagikan kepada kumpulan masing-masing secara sekata yang mana ahli-ahli setiap kumpulan terdiri daripada tiga tahap kebolehan murid iaitu murid cergas, murid sederhana dan murid lemah. Kedua-dua kumpulan akan menjalani satu set ujian yang sama dan markah ujian tersebut digunakan untuk membandingkan pencapaian mereka selepas menggunakan bahan maujud.

Seterusnya, Kumpulan Konvensional akan diajar kemahiran menambah yang melibatkan nombor 3 hingga 4 digit dengan cara biasa iaitu penerangan tentang menambah yang turut melibatkan kemahiran mengumpul semula di papan hitam dalam bentuk lazim tanpa menggunakan alat bantu mengajar. Kumpulan Bahan Maujud pula turut diajar kemahiran menambah yang melibatkan nombor 3 hingga 4 digit yang melibatkan kemahiran mengumpul semula dengan menggunakan bahan maujud. Bahan maujud yang digunakan ialah ‘Cuisenaire Rod’ yang terdiri daripada kiub kecil yang mewakili nilai sa, batang rod yang mewakili nilai puluh, papan yang mewakili nilai ratus dan kiub besar yang mewakili nilai ribu. Murid-murid juga dikehendaki untuk membuat bentuk lazim sebagai langkah kerja. Tempoh masa satu minggu diberikan kepada murid-murid untuk menguasai penggunaan ‘cuisenaire rod’ tersebut kerana mereka telah mempunyai pengetahuan sedia ada tentang komahiran menambah.

Setelah itu, kedua-dua kumpulan akan diberikan satu ujian iaitu PascaUjian. Kumpulan Conventional akan menyelesaikan ujian tersebut dengan cara biasa manakala Kumpulan Bahan Maujud akan menyelesaikan ujian tersebut dengan menggunakan ‘cuisenaire rod’. Markah ujian tersebut juga akan diambil kemudian dibandingkan dengan menggunakan “Independent T-Test” dan “Crosstabs”.

Sampel Kajian

Sampel kajian adalah dipilih daripada murid-murid Tahun Dua dan Tahun Tiga SK Ng. Semawang dan SK Lubok Assam, Julau. Kesemua pelajar adalah sebanyak tiga puluh enam orang. Walaupun terdapat perbandingan dari segi jantina murid-murid, ini tidak banyak mempengaruhi keputusan penyelidikan memandangkan setiap pelajar telah dibahagikan secara sama rata mengikut tahap kebolehan mereka melalui Ujian Pra yang telah dijalankan ke dalam kumpulan masing-masing. Kesemua responden telah pun mempunyai pengalaman sedia ada tentang kemahiran menambah termasuk yang melibatkan pengumpulan semula sehingga nombor dua digit. Setakat ini,murid-murid tahun dua telah belajar kemahiran menambah dengan hasil tambah sehingga seratus manakala pelajar tahun tiga telah belajar kemahiran menambah dengan hasil tambah sehingga seribu.

9

Instrumen Kajian

Instrumen yang telah digunakan dalam penyelidikan ini ialah Pra Ujian dan Pasca Ujian. Setiap ujian terdiri daripada tiga puluh soalan. Dalam Ujian Pra, soalan-soalan tersebut dibahagikan kepada lima peringkat iaitu soalan satu hingga lima ialah menambah nombor dua digit dengan satu digit tanpa mengumpul semula manakala soalan enam hingga sepuluh pula melibatkan penambahan nombor dua digit dengan satu digit dengan mengumpul semula. Bagi soalan sebelas hingga lima belas pula ialah penambahan nombor tiga digit dengan dua digit tanpa mengumpul semula seterusnya penambahan nombor tiga digit dengan dua digit dengan mengumpul semula bagi soalan enam belas hingga dua puluh. Soalan dua puluh satu pula melibatkan kemahiran menambah nombor tiga digit dengan tiga digit tanpa mengumpul semula dan dengan mengumpul semula untuk soalan dua puluh enam hingga tiga puluh.

Untuk Ujian Pasca pula, jumlah soalan ialah empat puluh soalan melibatkan semua kemahiran dalam ujian pra dan juga ada sepuluh soalan yang melibatkan nombor sehingga empat digit dengan kemahiran mengumpul semula. Kesahan instrumen penyelidikan ini dilihat dari dua sudut. Sudut pertama ialah skop soalan. Setiap soalan diteliti supaya ianya boleh menilai setiap kemahiran dalam tajuk menambah nombor bulat yang juga melibatkan kemahiran tanpa mengumpul semula dan dengan mengumpul semula. Sudut kedua adalah tentang peringkatan kesukaran soalan. Untuk menjamin wujudnya pemeringkatan kesukaran soalan di dalam kertas ujian, Taksonomi Bloom diambil kira sebagai panduan semasa Jadual Penentuan Ujian dibina.

Pelaksanaan Instrumen

Kertas ujian ditadbirkan kepada semua responden sebagai Ujian Pra dan Pasca. Ujian Pra dilaksanakan selepas kesemua responden telah didedahkan kepada satu jam sesi pengajaran dan pembelajaran tentang kemahiran menambah tanpa mengumpul semula dan dengan mengumpul semula secara keadah konvensional. Satu jam sesi pengajaran dan pembelajaran berkenaan diberikan untuk memastikan tahap kefahaman kemahiran menambah murid-murid bukan sifar dan pada peringkat yang sama dan boleh diukur dengan melalui Pra Ujian. Selepas Pra Ujian dilaksanakan, responden diberikan latihan yang berbeza mengikut kumpulan masing-masing. Kumpulan Konvensional menyelesaikan masalah dengan cara biasa iaitu tanpa alat bantu mengajar dan pengiraan dalam bentuk lazim manakala Kumpulan Bahan Maujud menyelesaikan masalah menggunakan ‘cuisenaire rod’ dan diingatkan untuk membina bentuk lazim sebagai langkah kerja. Selepas satu minggu, semua responden diberikan Ujian Pasca. Ujian Pasca dijalankan serentak bagi kedua-dua kumpulan.

10

Jenis Analisis

Dalam penyelidikan ini, varians dan min untuk hasil data Pra Ujian dan Pasca Ujian perlu diambil kira bagi membuat perbandingan antara kedua-dua ujian tersebut. Jadi, instrumen statistik yang digunakan untuk menguji data hasil Ujian Pra ialah “Independent T-Test” dan “Crosstabs”. Instrumen statistik berkenaan dipilih kerana ianya bersesuaian dengan kajian ini dimana ujian “Independent T-Test” diperlukan untuk perbandingan antara dua kumpulan sampelan yang berbeza iaitu kumpulan bahan maujud dan kumpulan konvensional manakala ujian “Crosstabs” pula diperlukan untuk membandingkan prestasi pelajar mengikut aras kebolehan dalam kumpulan masing-masing. Ujian Pasca juga menggunakan statistik yang sama. .

Markah Ujian Pra dan Pasca Kumpulan Konvensional

Ujian Pra 70 66 20 80 50 26 53 33 2767 57 0 13 63 90 90 97 73

Ujian Pasca 66 80 15 82 46 20 73 23 3380 67 60 0 17 73 83 83 80

Taburan Markah Pra Dan Pasca Kumpulan Konvensional

Taburan Markah Ujian Pra dan Ujian Pasca Kump. Conventional

020406080

100120

1 3 5 7 9 11 13 15 17

Responden

Mar

kah

Ujian PraUjian Pasca

Markah Ujian Pra dan Pasca Kumpulan Bahan Maujud

Ujian Pra 100 66 35 56 88 40 33 13 5373 53 57 0 27 60 73 90 97

Ujian Pasca 100 88 45 70 100 60 47 7 6380 57 40 0 30 67 77 97 77

11

Taburan Markah Pra Dan Pasca Kumpulan Bahan Maujud

Taburan Markah Ujian Pra dan Ujian Pasca Kumpulan Bahan Maujud

020406080

100120

1 3 5 7 9 11 13 15 17

Responden

Mar

kah

Ujian Pra

Ujian Pasca

Pra Ujian (t-Test)

Hasil ujian pra boleh dirujuk pada laporan Rajah 1a dan Rajah 1b. Bagi Kumpulan Konvensional, skor min ialah 56.3333 manakala kumpulan menggunakan bahan maujud mempunyai skor min 54.1667. Perbezaan min bagi kedua-dua kumpulan ini ialah 2.1666. Walaubagaimanapun, kedua-dua kumpulan ini tidak mempunyai perbezaan yang signifikan (P = 0.820) dari segi keupayan atau kefahaman menyelesaikan masalah matamatik dalam topik penambahan yang diajar. Hasil dapatan menunjukkan bahawa kedua-dua kumpulan ini berada pada kebolehan yang sama dalam topik yang akan diajar.

Kami juga membincangkan tentang “Levene’s Test for Equality of Variances”, iaitu skor “F”. Skor “F” 0.087 dengan skor “Signifikan” 0.769 menunjukkan tiada perbezaan yang signifikan di antara kedua-dua kumpulan. Hasil daripada analisis ujian pra ini telah membuktikan bahawa tiada perbezaan yang ketara bagi setiap kumpulan dan kedua-dua kumpulan adalah ‘homogenous’ iaitu mereka berada pada tahap kefahaman yang sama tentang topik penambahan yang telah diajar.

Rajah 1a

Ujian PraRESPONDAN N Mean Std. Deviation

Kumpulan Bahan Maujud 18 54.1667 28.55387Kumpulan Konvensional 18 56.3333 28.24265

Rajah 1bUjian Pra

Independent Sample Test

Levene’s Test forEquality of Variances t-Test for Equality of Means

F Sig. t df Sig (2-tailed) Mean Differences.087 .769 -.229 34 .820 -2.16667

12

Pasca Ujian(t-Test)

Ujian pasca dilaksanakan selepas murid-murid menerima pengajaran menggunakan bahan maujud dan konvensional dalam kumpulan masing-masing selama satu minggu. Kumpulan konvensional menerima pengajaran yang menggunakan cara biasa iaitu “chalk and talk” sementara kumpulan menggunakan bahan maujud menerima pengajaran menggunakan bahan maujud.

Dengan merujuk kepada Rajah 2a dan Rajah 2b terutamanya pada lajur “Levene’s Test for Equality of Variences”, skor “F” didapati 0.246 dengan nilai “significant” 0.623. Ini adalah lebih daripada 0.05 yang membawa maksud tidak mempunyai perbezaan yang signifikan terhadap dua kumpulan ini. Manakala pada lajur “t-Test for Equality of Means”, nilai perbezaan min bagi kedua-dua kumpulan ialah -6.8889. Walaubagaimanapun, perbezaan tersebut tidak boleh diterima kerana skor “t” 0.713 mempunyai nilai”2-tailed significant 0.481” iaitu melebihi paras 0.05. Secara amnya, setelah menjalani ujian pasca, kedua-dua kumpulan ini tidak menunjukkan perbezaan yang signifikan walaupun telah menerima pengajaran yang berlainan untuk kumpulan tersebut. Ini menunjukkan bahawa Kumpulan Bahan Maujud tidak semestinya lebih baik daripada Kumpulan Konvensional.

Rajah 2a

Ujian PascaRESPONDAN N Mean Std. Deviation

Kumpulan Bahan Maujud 18 54.5000 28.68541Kumpulan Konvensional 18 61.3889 29.27183

Rajah 2bUjian Pasca

Independent Sample Test

Levene’s Test forEquality of Variances t-Test for Equality of Means

F Sig. T df Sig (2-tailed) Mean Differences.246 .623 -.713 34 .481 -6.88889

Pasca Ujian(Chi-Square Tests)

Rajah 3a kumpulan kaedah bahan maujud

Kumpulan Mengikut KebolehanGred

A B C DBijaksana Jumlah 6 3 0 0

Peratus dalam Gred (%) 100 60 0 0Sederhana Jumlah 0 2 1 2

Peratus dalam Gred (%) 0 40 100 33.3Lemah Jumlah 0 0 0 4

Peratus dalam Gred (%) 0 0 0 67.7P = 0.005

13

Rajah 3b kumpulan kaedah konvensional

Kumpulan Mengikut KebolehanGred

A B C DBijaksana Jumlah 5 4 1 0  Peratus dalam Gred (%) 100 66.7 25 0Sederhana Jumlah 0 2 2 0  Peratus dalam Gred (%) 0 33.3 50 0Lemah Jumlah 0 0 1 3  Peratus dalam Gred (%) 0 0 25 100

P = 0.005

Bagi kumpulan bijaksana, sederhana dan lemah, terdapat perbezaan signifikan terhadap tiga kumpulan ini kerana p <0.05. Dapat diperhatikan di rajah 3a dan 3b, Kumpulan yang bijaksana akan tetap mempunyai perbezaan gred dengan kedua-dua kumpulan lain. Begitu juga sebaliknya berlaku dengan kumpulan lain. Dapat dinyatakan di sini bahawa kumpulan ini walaupun diajar dengan 2 kaedah yang berlainan akan tetap mencapai prestasi yang sama sebelum diajar dengan keadah-kaedah tersebut. Setiap ahli kumpulan akan mendapat markah yang sama berdasarkan aras kebolehan masing-masing. Ini menunjukkan preastasi pelajar mengikut aras kebolehan adalah berbeza dan tidak dipengaruhi oleh cara pengajaran konvensional mahupun bahan maujud.

Dapatan Hasil Analisis

Hasil kajian mendapati kumpulan konvensional menunjukkan peningkatan yang tinggi setelah menggunakan kaedah konvensional manakala sebaliknya berlaku kepada kumpulan menggunakan bahan maujud. Ini mungkin kerana masa yang tidak mencukupi untuk murid membiasakan diri dengan bahan maujud untuk membuat pengiraan berbanding pendedahan mereka yang telah biasa menggunakan kaedah konvensional dalam pembelajaran Matematik sejak daripada tahun 1 lagi.

Berdasarkan skor “T” dan “F” bagi kedua- dua kumpulan tidak menunjukkan perbezaan signifikasi antara kumpulan menggunakan kaedah konvensional dan kaedah bahan maujud. Markah min untuk pra ujian dan pasca ujian untuk kumpulan bahan maujud tidak menunjukkan peningkatan. Ini bermakna tahap kebolehan murid yang berada dalam kumpulan kaedah bahan maujud meningkat dengan seimbang. Begitu juga yang brlaku dengan kumpulan konvensional.

Bagi prestasi murid dalam aras kebolehan masing-masing menunjukkan perbezaan yang signifikan. Di dalam kedua-dua kumpulan bahan maujud dan konvensional, prestasi murid di aras kebolehan masih menunjukkan perbezaaan yang ketara. Ini bermakna walaupun menggunakan kaedah pengajaran yang berlainan, murid yang berada pada aras kebolehan masing-masing akan memperolehi markah yang lebih kurang sama.

14

Kajian ini merupakan satu kajian untuk melihat perbandingan menggunakan bahan maujud dalam pengajaran berbanding dengan kaedah konvensional. Daripada dapatan kajian, bahan maujud turut membantu dalam pengajaran Matematik. Murid-murid akan berasa lebih seronok dalam pembelajaran kerana terdapat bahan yang konkrit untuk di pegang oleh mereka. Pengajaran menggunakan bahan maujud juga boleh mewujudkan dimensi yang berlainan berbeza dengan kaedah konvensional.

Pada masa kini terdapat pelbagai bahan maujud yang disediakan oleh kementerian pendidikan dan juga pasaran bertujuan mengukuhkan pemahaman murid terhadap subjek Matematik. Ini merupakan satu pilihan untuk murid-murid selain daripada menggunakan kaedah konvensional untuk pembelajaran mereka.

Kesimpulan

Sebagai seorang pendidik , pengajaran yang diajar hendaklah mempunyai kelainan untuk mengalakkan murid-murid. Kajian ini dilaksanakan untuk mengkaji keberkesanan dua kaedah pengajaran iaitu kaedah menggunakan bahan maujud dan bahan konvensional. Responden yang di pilih adalah murid-murid yang terdiri dari dua sekolah yang berlainan.

Instrumen kajian adalah berbentuk ujian yang dijalankan oleh pengkaji terdiri daripada 2 bahagian. Setiap bahagian mempunyai kepentingannya sendiri. Pra Ujian dijalankan untuk mengetahui kebolehan setiap murid dan sebelum dibahagikan kepada 2 kumpulan yang seimbang. Ujian pasca dijalankan selepas kedua-dua kumpulan diajar dengan 2 kaedah yang berlainan.

Perbandingan ini dianalisa dengan menggunakan ‘Levene’s Test for Equality of Variences’ dan ‘t-test for Equality of Means’. Hasil analisa menunjukan kedua-dua kumpulan menggunakan bahan maujud dan konvensional tidak menunjukkan perbezaan yang signifikan. Ini bermaksud murid yang diajar dengan menggunakan bahan maujud dan dengan kaedah konvensional tidak menunjukkan perbezaan daripada segi prestasi. Masa yang terhad adalah satu faktor yang menyumbang kepada keputusan ini. Murid mungkin telah lama telah didedahkan dengan kaedah konvensional dan ini menyukarkan mereka untuk bertukar kepada kaedah yang berlainan.

Walaupun sedemikian, menggunakan bahan maujud adalah satu alternatif untuk mempelbagaikan sumber pembelajaran. Kaedah ‘hands-on’ ini dapat membantu murid faham dengan lebih lanjut lagi tentang topik yang diajar. Prestasi murid mengikut kebolehan menunjukkan perbezaan yang signifikan berdasarkan analisa yang menggunakan ‘Chi-Square Test’. Hasil analisa ini menunjukkan murid yang berada pada aras kebolehan masing-masing memperolehi markah yang lebih kurang sama berdasarkan keupayaan masing-masing. Ini bermaksud walau apa pun kaedah yang digunakan murid yang berada pada aras kebolehan masing-masing akan memperolehi yang lebih kurang sama. Kaedah bahan maujud bolehlah diintegrasikan ke dalam pengajaran sebagai satu

15

aktiviti yang boleh meningkatkan pemahaman murid dengan melibatkan semua murid. Murid yang berada pada aras kebolehan yang lebih tinggi boleh diasuh untuk membantu murid pada aras yang yang lebih rendah.

Dapat disimpulkan pengajaran dan pembelajaran yang menggunakan kaedah menggunakan bahan maujud boleh dikatakan sama berkesan atau lebih berkesan dengan kaedah konventional. Ini kerana selama ini kaedah yang konvensional boleh membuatkan murid berasa bosan dan kaedah menggunakan bahan maujud boleh membantu murid berasa seronok dalam pembelajaran mereka. Kaedah bahan maujud juga boleh menceriakan suasana pembelajaran murid-murid dan mengelakkan mereka daripada berasa bosan.

16

Bibliografi

Ee Ah Meng. (1995). Murid dan Proses Pembelajaran Asas Pendidikan. Shah Alam : Penerbit Fajar Bakti Sdn. Bhd.

Mook Soon Sang, Siew Fook Cheng, (1986) . Pengajaran dan Pembelajaran Matematik Untuk Peringkat Sekolah Rendah. Selangor : Longman Malaysia Sdn. Bhd.

Noraziah Abd. Hamid. (1981). “Alatan Mengajar dalam Pengajaran Bahasa”, Kertas kerja Seminar Perguruan pada 28-30 Disember, 1981 di Universiti Malaya.

Nor Husin, Ab. Rahman Ab. Rashid, (1989) , Alat Bantu Mengajar Dalam Pengajaran Bahasa. Selangor Darul Ehsan : Longman Malaysia Sdn. Bhd.

Wong Siew Ping et. al. (2005). “Keberkesanan Pengajaran dan Pembelajaran Dalam Kefahaman Konsep Asas Muzik Berpandukan Komputer”, Jurnal MAPERA Jilid 16. Bintangor, Sarawak : Maktab Perguruan Rajang.

17

16