keberkesanan modul beams dalam meningkatkan … · ... dengan pencapaian matematik tambahan pelajar...
TRANSCRIPT
ii
Keberkesanan Modul Beams Dalam Meningkatkan Pencapaian
Pelajar Prestasi Rendah Bagi Matapelajaran Matematik Tambahan
Mohini Mohamed, Mohamad Hasanul Ilmi Mohd Shukri, Ili Zarifah
Zainudin
Universiti teknologi Malaysia
ABSTRAK
Kajian ini bertujuan untuk menentukan keberkesanan penggunaan modul Basic
Essential Additional Mathematics Skills (BEAMS) dengan pencapaian Matematik Tambahan
pelajar Tingkatan 4. Kajian ini juga bertujuan untuk mengenal pasti perbezaan pencapaian
pelajar dalam matapelajaran matematik tambahan dan juga ujian asas matematik tambahan
sebelum dan selepas modul BEAMS ini dijalankan. Kaedah yang digunakan adalah ujian
berbentuk kuasi iaitu melibatkan ujian pra dan pos. Sampel terdiri daripada 41 orang pelajar
Tingkatan 4 yang berpencapaian rendah daripada sebuah sekolah menengah di Daerah Pasir
Gudang, Johor. Alat kajian yang digunakan ialah Modul BEAMS. Modul ini digunakan
sepenuhnya tanpa penggunaan modul lain dan juga buku teks. Data yang dikumpul dianalisis
secara deskriptif dan inferensi menggunakan pakej SPSS Versi 16.0. Hasil analisis deskriptif
mendapati para pelajar mempunyai peningkatan pencapaian di dalam penilaian Matematik
Tambahan dan juga Ujian asas matematik tambahan. Daripada analisis terdapat signifikan
bagi peperiksaan matematik dan juga asas matematik mengikut p < 0.05.
Kata kunci: Modul BEAMS, pelajar pencapaian rendah, ujian peperiksaan akhir Matematik
Tambahan, ujian asas Matematik Tambahan
iii
PENGENALAN
Matematik sering wujud dan banyak digunakan dalam kehidupan seharian.
Setiap bidang tidak dapat lari daripada penggunaan matematik. Sifat matematik itu
sendiri sebenarnya menggalakkan pembelajaran bermakna dan mencabar pemikiran
dalam menyelesaikan sesuatu masalah. Kemahiran penyelesaian masalah ini perlu
dipupuk sejak dari bangku sekolah lagi supaya para pelajar dapat membuat keputusan
dengan berkesan (Johari Hassan & Yeong Wai Chung, 2007). Selaras dengan prinsip
tersebut, matlamat pembinaan kurikulum Matematik dalam KBSM adalah untuk
memperkembangkan pemikiran mantik, analitis, bersistem, kritis, kemahiran
menyelesaikan masalah dan berkebolehan menggunakan ilmu pengetahuan matematik
tersebut dalam kehidupan seharian supaya dapat menjadi seorang individu
bertanggungjawab, menghargai kepentingan dan keindahan matematik (Kementerian
Pendidikan Malaysia, 2000).
Matematik Tambahan ialah satu mata pelajaran elektif di peringkat sekolah
menengah. Mata pelajaran ini bertujuan meningkatkan keterampilan matematik
pelajar supaya mereka mempunyai persediaan mencukupi untuk menghadapi atau
menanggani perubahan dan cabaran masa depan, seterusnya dapat merealisasikan
kerjaya yang cemerlang untuk diri, masyarakat dan negara. Fokus Matematik
Tambahan adalah kearah memenuhi keperluan matematik pelajar yang cenderung
kepada bidang sains dan teknologi serta pelajar yang cenderung kepada sains sosial.
Oleh itu kandungan Matematik Tambahan telah diolah supaya mencapai kehendak ini
(Pusat Perkembangan Kurikulum, 2000).
Tajuk-tajuk dalam Matematik Tambahan disusun dalam dua pakej iaitu pakej
teras dan pakej pilihan (Pusat Perkembangan Kurikulum, 2000). Pakej teras adalah
pakej yang wajib dipelajari oleh semua murid. Ia mengandungi lima komponen iaitu
komponen geometri, algebra, kalkulus, trigonometri dan statistik. Manakala pakej
pilihan terdiri daripada dua pakej iaitu pakej aplikasi sains sosial dan teknologi, pakej
aplikasi sains sosial. Pakej aplikasi sains dan teknologi terdiri daripada penyelesaian
segi tiga dan gerakan pada garis lurus. Manakala pakej aplikasi sains sosial pula
terdiri daripada tajuk penggunaan nombor indeks dan pengaturcaraan linear.
iv
Jika dilihat daripada pakej-pakej diatas, pelajar telah mempelajari tajuk
tersebut semasa di tingkatan satu hingga tingkatan tiga. Di tingkatan empat, mereka
mempelajari tajuk tersebut tetapi dengan operasi yang lebih kompleks dan
mengaplikasikannya dalam pelbagai cabang kehidupan. Oleh itu, asas matematik
adalah sangat penting bagi pelajar yang mengambil matapelajaran Matematik
Tambahan. Jika asas dalam matematik mereka lemah, maka akan timbul masalah
semasa proses pengajaran dan pembelajaran di dalam kelas. Hal ini kerana guru
terpaksa memperkukuhkan asas matematik pelajar terlebih dahulu barulah diteruskan
kepada mengajar Matematik Tambahan. Perkara ini akan mengambil masa dan pelajar
mungkin akan berdepan dengan masalah menghabiskan sukatan pelajaran.
Tidak dapat dinafikan bahawa kefahaman sesuatu konsep adalah sangat
penting dalam proses pembelajaran. Menurut Azizi Yahya (2009), kaedah
pemahaman konsep dalam pengajaran matematik pada masa kini telah memberi
keutamaan kepada pembentukan konsep matematik yang dikaitkan dengan
pengalaman pelajar di dalam bilik darjah dan pengalaman pelajar di luar bilik darjah.
Penyelesaian masalah lazimnya dikaitkan dengan penggunaan matematik dalam
situasi di mana prosedur penyelesaian tidak begitu nyata atau ketara (Polya, 1957).
Kesilapan menerapkan konsep yang salah kepada pelajar akan memberikan gambaran
yang salah tentang sesuatu konsep. Menurut Atan Long (1982), pembentukan konsep
adalah pembelajaran awal sebelum seseorang itu mengenal sesuatu benda secara
berasingan, menamakannya, mengenal benda-benda yang sama, dan seterusnya
membezakan antara satu benda dengan benda yang lain.
Kegagalan Matematik Tambahan dalam kalangan pelajar adalah disebabkan
oleh tahap penguasaan pelajar yang rendah (Arsaythamby,2011). Tahap penguasaan
pelajar yang rendah terhadap konsep-konsep asas dalam Matematik Tambahan
menyebabkan mereka menjadi kurang berminat untuk mempelajari subjek tersebut
dengan lebih lanjut. Sedangkan setiap tajuk dalam matapelajaran Matematik
Tambahan mempunyai kaitan antara satu sama lain. Jadi apabila pelajar tidak
menguasai sesuatu tajuk, ia secara tidak langsung akan memberi kesan kepada
penguasaan tajuk-tajuk yang lain. Menurut Khadijah Daud & Ahmad Nadzri (2009),
kebanyakan pelajar yang mempunyai pencapaian rendah dalam matapelajaran
v
Matematik Tambahan adalah menganggap bahawa matapelajaran tersebut adalah
sukar dan membosankan.
Sehubungan dengan itu, penggunaan bahan bantu mengajar seperti
penggunaan modul dalam pengajaran dan pembelajaran diharapkan dapat
meningkatkan pencapaian pelajar dalam matapelajaran Matematik Tambahan.
Penggunaan modul ini dapat meningkatkan penguasaan dan asas matematik para
pelajar. Menurut Sow Lee Sun (2007), penggunaan modul menjadi semakin popular
di kalangan guru-guru kerana ia dapat memberikan penekanan yang lebih mendalam
kepada pelajar berkaitan dengan isi-isi pengajaran guru jika dibandingkan dengan
hanya mengajar melalui buku teks atau bantuan alat-alat teknologi seperti projektor
dan transparensi (Sow Lee Sun, 2007).
BEAMS adalah singkatan daripada perkataan Basic Essential Additional
Mathematics Skill. Modul ini adalah hasil inisiatif Bahagian Pembangunan Kurikulum
untuk membantu membangunkan kemahiran matematik para pelajar. Kemahiran
disini adalah kemahiran konsep yang perlu dikuasai oleh pelajar sebelum mereka
belajar Matematik Tambahan. Inisiatif ini adalah berdasarkan kepercayaan bahawa
setiap pelajar boleh belajar matematik dengan kebolehan masing-masing (Bahagian
Pembangunan Kurikulum, 2010).
Objektif pembinaan modul ini oleh Kementerian Pendidikan Malaysia adalah
untuk membantu meningkatkan asas kemahiran matematik para pelajar. Di samping
itu, ia juga diharap dapat membantu para pelajar menggunakan kemahiran matematik
dalam kehidupan seharian. Modul ini dibahagikan kepada lapan unit-unit kecil iaitu:
Unit 1 : Negative numbers
Unit 2 : Fractions
Unit 3 : Algebraic Expressions and Algebraic Formulae
Unit 4 : Linear Equations
Unit 5 : Indices
Unit 6 : Coordinates and Graphs of Functions
Unit 7 : Linear Inequalities
Unit 8 : Trigonometry
vi
Setiap daripada unit-unit tersebut adalah berdiri dengan dirinya sendiri iaitu
tidak ada perkaitan antara satu unit dengan unit yang lain. Guru tidak semestinya
mengajar mengikut turutan unit. Setiap unit mengandungi penerangan ringkas tentang
tajuk, objektif pembelajaran, strategi pengajaran dan pembelajaran, nota pengajaran,
contoh-contoh, uji diri sendiri, dan jawapan. Guru perlu membaca dan memahami
modul ini terlebih dahulu sebelum mengajar di dalam kelas. Guru juga boleh
memperluaskan penggunaannya bukan sahaja untuk Matematik Tambahan malah
untuk matapelajaran matematik. Penggunaan pelbagai media dalam proses
penyampaian maklumat mampu merangsang minda pelajar selain dari faktor ianya
tidak membosankan (Esah Sulaiman, 2003).
Modul BEAMS menggunakan teks yang ringkas dan padat. Teks yang
digunakan adalah membantu memperjelaskan lagi sesuatu perkara atau tindakan yang
dilakukan dalam matematik. Ia menjelaskan jalan kerja dan langkah-langkah yang
perlu dibuat oleh pelajar untuk mendapat jawapan. Bahasa yang digunakan dalam
modul BEAMS adalah dalam bahasa Innggeris yang mudah. Jadi tidak ada masalah
bagi pelajar-pelajar yang lemah untuk memahaminya. Modul yang baik pandai
mengimbangkan fakta dan aktiviti dalam sesebuah modul (Shaharom dan Norliana,
2006). Penekanan kepada bahagian fakta dan penerangan sahaja akan membuatkan
pelajar bersifat menerima sahaja tanpa perlu berfikir.
Menurut Romey (1968), soalan yang terdapat di akhir bab dalam sesebuah
pengajaran dan pembelajaran boleh dibahagikan kepada empat kategori. Kategori
yang pertama ialah soalan yang jawapannya boleh didapati terus daripada teks, soalan
takrifan, soalan yang memerlukan pelajar mengaplikasikan pembelajarannya dalam
bab berkenaan kepada situasi yang baru serta soalan yang memerlukan pelajar
menyelesaikan masalah. Ciri-ciri soalan yang di akhir bab yang baik adalah soalan
yang disediakan seimbang diantara keempat-empat kategori yang dinyatakan diatas.
Soalan dalam modul BEAMS merangkumi keempat-empat kategori yang telah
disebutkan diatas. Modul BEAMS adalah modul untuk meningkat kemahiran asas
dalam Matematik Tambahan. Ia bermula langkah demi langkah iaitu daripada soalan
yang mudah kepada soalan peringkat yang lebih susah. Soalan dalam modul ini lebih
menekankan kepada penyelesaian masalah yang asas, mengaplikasikan masalah
vii
tersebut dalam situasi baru dan jawapan boleh didapati terus daripada teks. Soalan
takrifan tidak ditekankan kerana modul ini adalah modul matematik.
Fokus utama kajian ini adalah untuk melihat kepada kesan penggunaan modul
BEAMS terhadap pelajar yang berpencapaian rendah dalam Matematik Tambahan di
sekolah. Secara ringkasnya, objektif kajian ini adalah Menguji keberkesanan
penggunaan modul BEAMS bagi meningkatkan pencapaian pelajar dalam Matematik
Tambahan serta pengukuhan dalam asas Matematik Tambahan.
KAEDAH PENYELIDIKAN
Pengkaji telah memilih rekabentuk kuasi eksperimen di dalam kajian ini
kerana pelajar yang terpilih melibatkan sebuah kumpulan yang mengambil
matapelajaran Matematik Tambahan tingkatan empat di sebuah sekolah di Johor
Bahru. Kumpulan pelajar ini telah diuji keberkesanan penggunaan modul BEAMS
bagi matapelajaran Matematik Tambahan. Kumpulan pelajar ini dipilih berdasarkan
markah mereka dalam ujian Matematik Tambahan pada akhir tahun 2011 (ujian pra
Matematik Tambahan). Penyelidik mengambil pelajar yang mendapat markah yang
rendah iaitu 0% - 25%.
Di dalam reka bentuk kuasi eksperimen ini terdapat dua pembolehubah iaitu
pemboleh ubah bersandar dan pemboleh ubah bebas. Menurut Mohd. Najib (2006),
pembolehubah bersandar ialah hasil atau produk yang dijangka dari sesuatu tindakan
atau perubahan peristiwa.Penyelidik menjalankan kajian diluar waktu persekolahan
iaitu antara pukul 2.30 petang hingga pukul 4.00 petang. Oleh itu, penyelidik dapat
menjalankan kajian tanpa sebarang gangguan. Sebelum itu, penyelidik telah
melakukan beberapa kali perjumpaan dengan responden sebelum kajian dijalankan
bagi menentukan tarikh yang sesuai untuk menjalankan kajian. Kajian ini dijalankan
selama dua bulan. Hal ini bermaksud, penyelidik bertemu dengan responden sekali
seminggu bagi mengajar tajuk-tajuk dalam modul BEAMS iaitu sebanyak lapan tajuk.
Satu tajuk mengambil masa selama satu jam setengah.
viii
TEMPAT KAJIAN
Kajian ini dijalankan di sebuah sekolah menengah di daerah Johor Bahru, Johor.
Sekolah tersebut dipilih kerana sekolah ini adalah antara sekolah yang menawarkan
mata pelajaran Matematik Tambahan. Selain itu, sekolah ini juga mempunyai
prasarana yang baru dan lengkap dan mudah bagi penyelidik mengakses kemudahan-
kemudahan seperti LCD dan tempat belajar. Pelajar-pelajar yang dijadikan sampel
juga tinggal berhampiran dengan sekolah. Hal ini dapat memudahkan penyelidik
memanggil mereka pada bila-bila masa sahaja diluar waktu persekolahan.
SAMPEL
Sampel dalam kajian ini merupakan pelajar tingkatan empat yang mengambil
matapelajaran Matematik Tambahan. Penyelidik telah membuat ujian diagnostik
untuk mengenalpasti pelajar yang lemah. Pelajar yang memperolehi markah antara 0-
25% dikategorikan sebagai lemah. Penyelidik tidak boleh mengambil pelajar lebih
daripada markah 25% kerana kekangan tempat, masa dan kewangan. Hasil daripada
sampel kajian yang telah diperolehi daripada responden diharap dapat mencerminkan
keberkesanan penggunaan BEAMS dalam Matematik Tambahan.
INSTRUMEN KAJIAN
Ujian pra asas Matematik Tambahan– Ujian pra asas Matematik Tambahan
yang terdiri daripada 40 soalan untuk menguji ingatan,pengetahuan dan kefahaman
pelajar tentang tajuk yang akan dipelajari. Tujuan diadakan ujian ini ialah untuk
mendapatkan maklumat dan gambaran awal mengenai asas matematik para pelajar
dalam menguasai tajuk yang akan dipelajari dalam modul BEAMS. Soalan ini
merupakan soalan-soalan yang mudah. Ujian ini diberikan kepada semua yang
mengambil Matematik Tambahan.
Ujian pos asas Matematik Tambahan – Ujian pos asas Matematik Tambahan
terdiri daripada 40 soalan. Ujian ini adalah untuk menguji ingatan,pengetahuan dan
kefahaman pelajar tentang tajuk yang telah dipelajari daripada modul BEAMS.
Tujuan diadakan ujian ini ialah untuk mendapatkan maklumat mengenai asas
ix
matematik para pelajar dalam menguasai tajuk yang telah diajar samada ada berlaku
peningkatan dalam asas matematik mereka ataupun tidak. Ujian ini akan diberikan
kepada semua responden selepas selesai proses pengajaran dan pembelajaran
menggunakan modul BEAMS.
Ujian pra Matematik Tambahan (Akhir tahun) - Ujian pra akhir tahun
merupakan ujian Matematik Tambahan yang diduduki oleh semua pelajar yang
mengambil Matematik Tambahan pada peperiksaan akhir tahun. Ujian ini terbahagi
kepada dua bahagian iaitu kertas satu yang mengandungi 40 soalan objektif dan kertas
dua yang mengandungi 20 soalan subjektif. Markah ujian ini telah direkodkan. Ujian
akhir tahun ini dibuat oleh Pejabat Pelajaran Daerah.
Ujian pos Matematik Tambahan – Ujian Matematik Tambahan ini adalah
ujian yang diberikan kepada semua responden selepas proses pengajaran dan
pembelajaran modul BEAMS. Ujian ini bertujuan bagi mengenalpasti keberkesanan
penggunaan modul tersebut terhadap pencapaian pelajar dalam Matematik Tambahan.
Sama dengan ujian pra (akhir tahun), ujian pos mempunyai dua bahagian iaitu kertas
satu yang mengandungi 40 soalan objektif dan kertas dua yang mengandungi 20
soalan subjektif. Markah ujian ini telah direkodkan. Ujian pos matamatik ini dibuat
oleh penyelidik sendiri berpandukan kepada soalan pra (akhir tahun) dan diolah dari
segi angka. Bentuk soalan adalah sama dengan ujian pra (akhir tahun)
Data-data dalam kajian ini dikumpulkan daripada pelbagai sumber iaitu ujian
pra asas Matematik Tambahan, ujian pos asas Matematik Tambahan, ujian pra
Matematik Tambahan (akhir tahun) dan ujian pos Matematik Tambahan. Markah
ujian pra asas Matematik Tambahan dikumpulkan bagi mengetahui asas matematik
pelajar yang mengambil Matematik Tambahan. Semua markah ujian ini direkod
menggunakan perisian SPSS. Ujian-ujian ini disemak oleh penyelidik sendiri dan
pemberian markah mengikut skema pemarkahan seperti yang telah ditetapkan oleh
peperiksaan.
x
ANALISIS
Rajah 1 :Peperiksaan Akhir Matematik Tambahan Bagi Pelajar Pencapaian
Rendah
Rajah 1 di atas menunjukkan markah ujian pra dan ujian pos bagi 41 orang
pelajar. Daripada jadual tersebut hanya seorang pelajar sahaja yang memperolehi
markah 40% keatas, seorang pelajar mendapat 35%-40%, 7 orang responden
mendapat markah 30%-35% dan bakinya adalah di antara 5%-30%.
Jadual 1 : Peperiksaan Akhir Matematik Tambahan mengikut gred
Markah % Bil. Pelajar
(Ujian pra)
Peratus Bil. Pelajar
(Ujian pos)
Peratus
50 – 59 0 0 0 0
40 – 49 0 0 0 0
30 – 39 0 0 3 7.3
20 – 29 0 0 15 36.59
10 – 19 16 39 19 46.35
0 – 9 25 61 4 9.76
0%
5%
10%
15%
20%
25%
30%
35%
40%
45%
50%
1 3 5 7 9 11131517192123252729313335373941
Mar
kah
Pelajar
Ujian Pra
Ujian Pos
xi
Jadual 1.1 menunjukkan bilangan pelajar dengan kedudukan mereka mengikut
gred bagi ujian pra Matematik Tambahan. Oleh kerana responden dalam kajian ini
adalah pelajar yang lemah, maka markah yang diperolehi adalah antara 0% hingga
20%. Terdapat 16 orang pelajar yang mendapat markah 10 hingga 19 (39%) dan 25
orang pelajar yang mendapat 0 hingga 9 (61%) bagi ujian pra.
Bagi ujian pos pula, bilangan pelajar yang mendapat markah 0% hingga 9%
adalah seramai 4 orang (9.76%). Pelajar yang markahnya antara 10% hingga 19%
adalah seramai 19 orang (46.35%). Jumlah markah ini adalah jumlah pelajar yang
paling banyak mendapat markah tersebut dalam kelompok ini. Kemudian diikuti oleh
pelajar yang memperolehi markah antara 20% hingga 29% iaitu seramai 15 orang
(36.59%). Bilangan pelajar yang melebihi markah 30% adalah seramai 3 orang
(7.3%).
Rajah 2 Peperiksaan Akhir Matematik Tambahan Mengikut Gred
Rajah 2 di atas menunjukkan graf bar bilangan pelajar mengikut gred. Dapat
dilihat daripada jadual tersebut peningkatan pencapaian pelajar dalam Matematik
Tambahan selepas pelaksanaan modul BEAMS. Bilangan responden yang mendapat
markah 0% - 9% semakin berkurang daripada 25 responden kepada 4 orang
responden sahaja.
0
5
10
15
20
25
30
% 0 – 9 10 – 19 20 – 29 30 – 39 40 – 49 50 – 59
Bil
Pe
laja
r
Axis Title
Gred
Bil. Pelajar (Ujian pra)
Bil. Pelajar (Ujian pos)
xii
Jadual 2: Analisis Peperiksaan Akhir Matematik Tambahan
Jadual 2 menunjukkan nilai min bagi ujian pra dan pos. Min ujian pra adalah
8.85 manakala min ujian pos pula ialah 20.85. terdapat peningkatan dalam min ujian
pos berbanding ujian pra. Peningkatan tersebut adalah sebanyak 12.00. Nilai korelasi
adalah positif iaitu 0.380 dan signifikan pula ialah 0.014 iaitu lebih rendah daripada
p<0.05. Ujian t ialah -9.700. Ini menunjukkan terdapat perbezaan yang signifikan
dalam pencapaian peperiksaan Matematik Tambahan selepas penggunaan modul
BEAMS.
Rajah 3 : Asas Matematik Tambahan Bagi Pelajar Pencapaian Rendah
Rajah 3 menunjukkan markah ujian pra dan ujian pos bagi 41 orang pelajar.
Daripada rajah tersebut hanya seorang pelajar sahaja yang memperolehi markah 80%
keatas, lima orang pelajar mendapat 70%-79%, 7 orang responden mendapat markah
60%-69% dan bakinya adalah di antara 30%-49%.
0%
10%
20%
30%
40%
50%
60%
70%
80%
90%
1 3 5 7 9 11131517192123252729313335373941
Mar
kah
Pelajar
Ujian Pra
Ujian Pos
Min N Sisihan
Piawai
Kolerasi Signifikan
Ujian pra 8.85 41 3.454 0.380 0.014
Ujian pos 20.85 41 8.560
xiii
Jadual 3 : Asas Matematik Tambahan Mengikut Gred
Markah% Bil. Pelajar
(Ujian pra)
Peratus Bil. Pelajar
(Ujian pos)
Peratus
90 -100 0 0% 0 0%
80 – 89 0 0% 1 2.44%
70 – 79 0 0% 5 12.20%
60 -69 0 0% 7 17.07%
50 – 59 0 0% 15 36.59%
40 – 49 21 51.22% 12 29.27%
30 – 39 16 39.02% 1 2.44%
20 – 29 4 9.76% 0 0%
10 – 19 0 0% 0 0%
0 – 9 0 0% 0 0%
Jumlah 41 100% 41 100%
Jadual 3 menunjukkan markah ujian pra dan pos bagi ujian asas Matematik
Tambahan. Terdapat 4 orang pelajar yang mendapat markah antara 20% - 29%, 16
orang pelajar mendapat markah 30% - 39% dan 21 orang pelajar mendapat markah
40%-49%. Manakala bagi ujian pos pula hanya seorang pelajar sahaja yang mendapat
markah antara 30% - 39%, 12 orang pelajar mendapat markah antara 40% - 49%, 15
orang pelajar mendapat markah antara 50% - 59%, 7 orang mendapat markah antara
60% - 69%, 5 orang mendapat markah 70% - 79% dan seorang sahaja pelajar yang
mendapat markah 80% - 89%.
xiv
Rajah 4 : Asas Matematik Tambahan Mengikut Gred
Rajah 4 di atas menunjukkan graf bar bilangan pelajar mengikut gred dalam
ujian pra dan pos bagi asas Matematik Tambahan.. Dapat dilihat daripada jadual
tersebut peningkatan pencapaian pelajar dalam asas Matematik Tambahan selepas
pelaksanaan modul BEAMS. Tiada lagi pelajar yang mendapat markah antara 20% -
29% selepas pelaksanan modul BEAMS. Bilangan responden yang mendapat markah
30% - 39% semakin berkurang daripada 16 responden kepada seorang responden
sahaja.
Jadual 4: Analisis Asas Matematik Tambahan
Min N Sisihan Piawai Kolerasi Signifikan
Ujian pra 38.07 41 7.087 0.663 0.000
Ujian pos 55.71 41 10.455
Jadual 4 menunjukkan nilai min bagi ujian pra dan pos bagi ujian asas
Matematik Tambahan. Min ujian pra adalah 38.07 manakala min ujian pos pula ialah
55.71. Terdapat peningkatan dalam min ujian pos berbanding ujian pra. Peningkatan
tersebut adalah sebanyak 17.64. Nilai korelasi adalah positif iaitu 0.663 dan signifikan
pula ialah 0.000 iaitu lebih rendah daripada p<0.05. Ujian t ialah -14.423. Ini
0
5
10
15
20
25B
il P
ela
jar
Gred
Bil. Pelajar (Ujian pra)
Bil. Pelajar (Ujian pos)
xv
menunjukkan terdapat perbezaan yang signifikan pada ujian asas Matematik
Tambahan selepas penggunaan modul BEAMS.
PERBINCANGAN
Daripada analisis yang telah dijalankan menunjukkan peningkatan yang positif
dalam Matematik Tambahan di kalangan pelajar yang berpencapaian rendah setelah
mereka menggunakan modul BEAMS ini. Walaupun markah mereka masih lagi
rendah berbanding dengan pelajar-pelajar lain, namun terdapat peningkatan dalam
markah mereka selepas menggunakan modul BEAMS. Ini menunjukkan bahawa
mereka berpotensi untuk berjaya dalam Matematik Tambahan walaupun sebelum ini
markah mereka sangat rendah.
Hasil analisis yang telah dijalankan ke atas asas matematik juga menunjukkan
bahawa terdapat peningkatan yang positif antara ujian pra dan pos dalam asas
matematik. Ujian pos lebih tinggi nilai berbanding dengan ujian pra dalam ujian asas
Matematik Tambahan. Peningkatan positif ini menunjukkan bahawa tahap
penguasaan dan pemahaman pelajar dalam matematik bertambah selepas menghadiri
kelas dan mempelajari modul BEAMS ini.
Cadangan penambahbaikan
Semasa menjalankan kajian ini, penyelidik mendapati bahawa modul ini
sangat baik untuk digunakan oleh guru-guru untuk meningkatkan pencapaian pelajar
dalam Matematik Tambahan. Kaedah yang digunakan dalam modul ini amat
membantu pembentukkan konsep dalam minda pelajar yang berpencapaian rendah.
Akan tetapi terdapat juga beberapa tajuk yang membosankan pelajar. Hal ini kerana
tajuk tersebut telah dikuasai oleh mereka sejak dari menengah rendah lagi. Apabila
keadaan ini berlaku. Mereka kurang memberi tumpuan semasa pengajaran dan
pembelajaran sedang berlangsung terutamanya bagi pelajar-pelajar yang telah
menguasai tajuk tersebut. Penggunaan modul ini juga akan mengambil masa yang
panjang kerana terdapat lapan bab. Setiap bab mengambil masa tidak kurang dari satu
jam. Hal ini memerlukan guru membuat kelas tambahan bagi mengajar modul
BEAMS. Keadaan ini bergantung kepada kesanggupan guru tersebut kerana mereka
xvi
juga pada masa yang sama perlu menghabiskan sukatan pelajaran yang telah
ditetapkan.
PENUTUP
Hasil daripada kajian ini diharap satu pendekatan baharu dalam pembelajaran
dan pembelajaran dapat dilakukan oleh guru-guru matematik tambahan. Selain itu
penekanan kaedah yang digunakan dalam modul BEAMS ini banyak membantu
meningkatkan pencapaian pelajar. Oleh sebab itu, guru-guru digalakkan untuk
menggunakan modul ini bagi membantu pelajar menguasai konsep dalam Matematik
Tambahan. Walaupun peningkatan yang ditunjukkan oleh pelajar tidak lagi
menjangkau sehingga cemerlang, namun dapat dilihat disini bahawa pelajar-pelajar
berpotensi untuk terus cemerlang apabila modul ini terus digunakan.
Bibliografi
Arsaythamby Veloo and Shamsuddin Muhammad (2011), Hubungan Sikap,
Kebimbangan dan Tabiat Pembelajaran dengan Pencapaian Matematik
Tambahan. CAS, Universiti Utara Malaysia, Sintok, Kedah.
Azizi Yahya et al. (2007). Menguasai Penyelidikan Dalam Pendidikan. Kuala
Lumpur: PTS. Profesional Publishing Sdn. Bhd.
Atan Long (1982). Pendidik dan Pendidikan. Kuala Lumpur: Fajar Bakti Sdn Bhd.
Esah Sulaiman (2003), Asas Pedagogi. Universiti Teknologi Malaysia: Fakulti
Pendidikan.
Johari Bin Hassan & Yeong Wai Chung. Keupayaan dan Kelemahan Menyelesaikan
Masalah Matematik dalam Kalangan Pelajar Tingkatan Lima. Universiti
Teknologi Malaysia.
Kementerian Pendidikan Malaysia (2000). Huraian sukatan matapelajaran
Matematik Tambahan, KL: Pusat Perkembangan Kurikulum.
Khadijah Daud & Ahmad Nadzri Rodzali (2009). Faktor-faktor Pelajar Berminat
Mempelajari Mata Pelajaran Matematik Tambahan Di Sekolah Menengah
Sains Muar, Johor. Universiti Teknologi Malaysia, Skudai, Johor.
xvii
Mohd Najib Abdul Wahab, (2006). Reka Bentuk Tinjauan Soal Selidik Pendidikan.
Universiti Teknologi Malaysia. Skudai, Johor.
Polya, G (1957). How to Solve It. London: Open Universiti.
Pusat Perkembangan Kurikulum. (2000). Huraian sukatan pelajaran Matematik
KBSM, Tingkatan 1. Kuala Lumpur: Kementerian Pelajaran Malaysia.
Polya, G (1957). How to Solve It. London: Open Universiti.
Romey. W.D. (1968). “Inquiry Techniques For Teaching Science.” America:
Prentice-Hall. 41-51.
Shaharom & Norliana, (2006).Pembinaan dan Penilaian Kesesuaian Modul
Pengajaran Kendiri Sifat Jirim bagi Mata Pelajaran Fizik KBSM Tingkatan
Empat. Universiti Teknologi Malaysia, Skudai
Sow Lee Sun (2007), Penghasilan Modul Pembelajaran Berasaskan Teori Beban
Kognitif untuk Subjek TeknologiMaklumat dan Komunikasi. Universiti
Teknologi Malaysia, Skudai, Johor.