BUNYI BAHASA Bahasa merupakan alat komunikasi

yang penting bagi manusia. Ianya kompleks tetapi teratur dengan

menggunakan kod-kod tertentu. Bunyi yang bermakna yang terdapat

dalam pertuturan dalam sesuatu bahasa

VOKAL

Click icon to add picture

BUNYI VOKAL Bunyi vokal ialah bunyi yang

dihasilkan dengan tidak melibatkan sebarang sekatan pengaliran udara

Bunyi vokal juga dikategorikan sebagai bunyi bersuara.

bunyi vokal ditentukan dengan kedudukan lidah dan bentuk bibir.

Ini melibatkan rongga mulut semasa melafazkannya

Bentuk bibir dan saiz rongga mulut menentukan sama ada bunyi vokal yang dilafazkan itu dalam keadaan terbuka, separuh terbuka, separuh sempit ataupun luas.

lidah turut mempengaruhi bunyi vokal yang dilafazkan sama ada vokal depan, belakang atau tengah

Kedudukan vokal dapat dilihat seperti berikut.

BUNYI VOKAL DIHASILKAN -Vokal ialah bunyi oral, tetapi ada yang

dinasalkan. -Vokal ialah bunyi bersuara -Untuk menghasikan vocal, udara keluar

melalui rongga oral dengan tanpa sekatan.

-Sifat vokal ini ditentukan oleh kedudukan lidah dan keadaan bibir

VOKAL DEPAN Vokal depan ialah bunyi [ i ], [ e ], [ e ] dan

[ a ]. lidah, saiz rongga mulut dan bibir merupakan

alat alitrasi untuk menghasil vokal Manakala daerah artikulasi yang terlibat ialah

lelangit keras. Vokal depan dapat dibahagikan kepada empat

iaitu vokal depan sempit [ i ], vokal separuh sempit [ e ], vokal depan separuh luas [ e ], dan vokal depan luas [ a ].

VOKAL BELAKANG

Vokal belakang terdiri daripada bunyi [ u ], [ o ], [ ] dan [ a ].

Alat artikulasi yang terlibat semasa menghasilkan bunyi vokal ini ialah lidah dan lelangit lembut.

Rongga mulut dan saiz bukaan mulut menentukan kadar bukaan luas.

Daerah artikulasi yang terlibat pula adalah lelangit keras.

Vokal belakang boleh dikategorikan kepada vokal belakang sempit [ u ], vokal belakang separuh sempit [ o ], vokal belakang separuh luas [ ] dan vokal belakang luas [ a ].

VOKAL TENGAH Vokal tengah dihasilkan dengan melatakkan

lidah pada lantai rongga mulut. Bibir terbuka tetapi tidak luas. Udara melalui rongga mulut menghasilkan

bunyi vokal [ ]. Contoh penggunaan vokal [ ] ialah [ # ma?

# ] (emak) dan [ # l bah # ] (lebah).

Keadaan bibir semasa membunyikan vokal

BUNYI KONSONAN

Konsonan ialah bunyi selain dari bunyi vokal.

Konsonan terhasil apabila terdapat gangguan atau halangan oleh alat artikulasi terhadap udara dari peparu

Konsonan terdiri daripada konsonan bersuara dan konsonan tidak bersuara

Konsonan bersuara bermaksud konsonan yang terhasil apabila tekanan udara yang keluar dari peparu menggetarkan pita suara manakala konsonan tidak bersuara adalah konsonan yang terhasil apabila udara dari peparu tidak menggetarkan pita suara.dalam bahasa Melayu konsonan terbahagi kepada 2 iaitu konsonan asli dan konsonan pinjaman.

SEMBILAN BELAS JENIS KONSONAN [p]kosonan letupam dua bibir tidak

bersuara [b kosonan letupan dua bibir bersuara [t] kosonan letupan gusi tidak bersuara [d] kosonan letupan gusi bersuara [k]kosonan letupan lelangit lembut tidak

bersuara [g]kosonan letupan lelangit lembut

bersuara [?]hentian glotis

[c] kosonan letusan lelangit keras tidak bersuara [j]kosonan letusan lelangit keras bersuara [s]kosonan geseran gusi tidak bersuara [r]kosonan getaran gusi bersuara [h]kosonan geseran glotis bersuara [l]kosonan sisian bgusi bersuara [m]kosonan sengau dua bibir bersuara [n]kosonan sengau gusi bersuara [m]kosonan sengau lelangit lembut bersuara [n]kosonan sengau gusi –lelangit keras bersuara [w]separuh vokal dua bibir bersuara [j]separuh vokal lelangit bersuara

LAPAN BUNYI KOSONAN PIMJAMAN

[f] kosonan geseran bibir gigi tidak bersuara

[v]kosonan geseran bibir gigi bersuara [o]kosonan geseran gigi tidak bersuara [0]kosonan geseran gigi bersuara [z]kosonan geseran gusi bersuara [s]kosonan geseran gusi lelangit keras

tidak bersauara [x]kosonan geseran lelangit lembut

tidak bersuara [y]kosonan geseran lelangit lembut

bersuara

Penghasilan konsonan-konsonan tersebut melibatkan daerah-daerah artikulasi seperti dua bibir, gusi, lelangit keras, lelangit lembut, pita suara, glotis dan rongga hidung.

DIFTONG Diftong berasal daripada perkataan

Inggeris yang menyatakan bahawa dua vokal hadir di dalam konteks sama, yang pertama mengikuti yang kedua.

Diftong ialah gabungan dua vokal yang terdapat di dalam satu suku kata, yang disebut secara berterusan tanpa ada segmen.

Terdapat tiga diftong di dalam bahasa Melayu, ia itu [ au, oi, ai ]

Menurut Arbak Othman (1983), diftong adalah rentetan dua vokal yang mengandungi satu puncak kelantangan, yang tatkala menghasilkan tidak ada hentian sebentar atau hiatus yang memisahkan kedua-dua vokal binaannya itu.

Raminah Hj. Sabran (1985) pula, diftong adalah gabungan dua bunyi vokal yang disebut secara berterusan (dalam satu hembusan) dan di dalam penghasilannya terdapat ciri geluncuran.

Ertinya, lidah pada mulanya diletakkan pada keadaan sebagaimana membunyikan sesuatu vokal kemudian digeluncurkan ke arah membunyikan vokal yang lain.

RETETAN VOKAL