BAB 1 Pemerintahan Jepun di Negara Kita 1.1 Kedatangan Jepun 1. Kebangkitan Meiji (1868) telah membawa pemodenan negara Jepun terutama dan segi ekonomi. 2. Tujuan Jepun menawan Asia Tenggara ialah: (a) Mengatasi masalah kekurangan kawasan pertanian untuk menampung keperluan penduduk yang semakin bertambah. (b) Mendapatkan bekalan bahan mentah untuk perkembangan perusahaan. (c) Amerika Syarikat telah melancarkan sekatan ekonomi ke atas Jepun. 3. Jepun menggunakan slogan "Asia untuk Asia dan "Kesemakmuran Bersama Asia Timur Raya. 4. Antara tindakan agresif yang dilancarkan Jepun ialah: (a) 1931 Jepun menawan Manchuria. (b) 1937 Jepun menyerang China. (C) 1940 Jepun menyerang ndochina. 5. Pada 7 Disember 1941, tentera Jepun telah menyebom Pearl Harbour. 1.2 Cara dan Strategi Serangan Jepun 1.TenteraJepunmelancarkanserangankeatasTanahMelayumelaluilaut,udara,dandarat. 2.BritishyangberpangkalandiSingapuratidakbersediauntukmenghadapisebarangserangan dan luar. 3.Serangandilancarkanmelaluiarahpantaltimurdanpantaibarattetahmelemahkanpertahanan British. 4. Jepun berjaya menenggelamkan dua buab kapal perang British iaitu Repulse dan Prince of Wales. 5.SerangankeatasSabahdanSarawakdilancarkanmelaluipangkalantenteranyadiCamRanh, Vietnam. 1.3 DasarPemerintahan Jepun 1. Pentadbiran Jepun di Tanah Melayu adalah bercorak ketenteraan. 2. Kuasa tertinggi ialah Jeneral yang berpusat di Singapura. 3. Jepun telah menyatukan Sabah, Sarawak, dan Brunei di bawah satu unit pentadbiran yang dikenali sebagai Borneo Utara. 4. Dasar penjepunan dilaksanakan untuk menghapuskan pengaruh Barat di Asia. 5.Jepunturutmemparkenalkansistemekonomikawalanuntukmenggantikansistemekonomi usahaniaga bebas. 1.4 Reaksi Penduduk Tempatan terhadap Pemerintahan Jepun 1. Rakyat di Tanah Melayu mengalami penderitaan kerana dasar penjajahan British dan Jepun. 2. Zaman pendudukan Jepun menyebabkan imej kuasa Barat mula merosot. 3. Jepun telah mengawal pergerakan rakyat dengan mengadakan kawalan terhadap media massa. 4. Jepun turut membubarkan Kesatuan Melayu Muda (KMM). Pemimpinnya iaitu brahim Haji Yaacob hanya dibenarkan bergerak di dalam Pertubuhan Giyu Gan atau Pembela Tanah Air (PETA). 5.brahimHajiYaacobtelahmenubuhkanKesatuanRakyatndonesiaSemenanjung(KRS)untukmembinaperpaduandanmenunjukkanrasakecewaterhadappemerintahan Jepun. 1.5 Kesan Pemerintahan Jepun 1.PendudukanJepuntelahmenyedarkanpenduduktempatanbahawakuasapenjajahtidak akan memajukan Tanah Melayu. 2. Keadaan ini telah menyemarak kan lagi semangat kebangsaan dan keyakinan diri untuk mentadbir negara. 3. Ahli KMM telah berpura-pura baik dan bekerjasama dengan pihak Jepun. 4.NamundisebaliknyaKMMmengadakanhubungandengangerakananti-Jepundanmenubuhkan gerakan bawah tanah. 5.PendudukanJepundinegarakitadannegarajirantelahmenyemarakkanlagisemangat kebangsaan untuk menuntut kemerdekaan. BAB 2 MaIayan Union dan Persekutuan Tanah MeIayu 2.1 Tanah Melayu Selepas Kekalahan Jepun 1. Perang Dunia Kedua tamat apabila Jepun menyerah kalah pada bulan September 1945. 2. Tentera Bintang Tiga telah berkuasa selama 14 hari sebelum British kembali keTanah Melayu. 3. Pada bulan September 1945, tentera Britishtelah menubuhkan PentadbiranTentera Britishuntuk mengembalikan keamanan di Tanah Melayu. 4. Rancangan Malayan Union diperkenalkan pada bulan April 1946 oleh kerajaan British. 2.2 Gagasan Malayan Union 1946 1. Antara tujuan pembentukan MaIayan Union iaIah: (a) Melindungi kepentingan British di Tanah Melayu. (b) Membentuk pentadbiran yang cekap. (c) Menyeragamkan pentadbir an di semua negeri. (d) Mengukuhkan pertahanan British. (e) Menyediakan penduduk Tanah Melayu ke arah berkerajaan sendiri. 2. Antara sebab penentangan MaIayan Union iaIah: (a) Kedudukan dan hakistimewa orang Melayu akan terjejas. (b) Sultan akan kehilangan kuasa. (c) Syarat kewarganegaraan yang longgar. (d) Cara MacMichael yang mengugut sultan untuk mendapatkan tandatangan. (e) Orang Melayu bimbang kaum lain akan melebihi mereka. 2.3 Reaksi Penduduk Tempatan terhadap MaIayan Union 1.PelaksanaandasarMalayanUnionditerimaolehorangbukanMelayukeranamerekamendapat taraf kewarganegaraan dan hak yang sama. 2. rang MeIayu puIa membuat tentangan terhadap MaIayan Union kerana: (a) Tidak suka dengan tindakan Sir Harold MacMichael mengugut Sultan-sultan Melayu. (b) Sultan tidak diberi masa yang cukup untuk mendapat nasihat daripada Majlis Mesyuarat Negeri. (c) Kuasa sultan akan beralih kepada Gabenor. (d)Syaratkewarganegaraanyangonggarmembolehkanbangsalainmendapathakpolitikyang sama seperti orang Melayu. (e) Orang Melayu bimbang bilangan kaum lain akan melebihi mereka. (f) Sultan akan hilang kepen tingan politik kerana hanya berkuasa dalam adat istiadat Melayu sahaja. 3.PenubuhanMalayanUnionjugaturutmendapatbantahandaripadapegawaiBritishyangpernah berkhidmatdiTanahMelayusepertiFrankSwettenham,GeorgeMaxwell,RichardWinstedt,dan Cecil Clementi Smith. 4.Antaraakhbar-akhbarMelayuyangmenentangMalayanUnionialahUtusanMelayu,Majlis,dan Warta Negara. 2.4 Penubuhan UMNO 1946 1.UMNOditubuhkansecararasmipada11Mel1946,berikutanKongresMelayuSe-Malayayang diadakan. 2. Matlamat utama UMNO ialah menggagalkan rancangan Malayan Union. 3. Presiden UMNO yang pertama ialah Data' Onn bin Jaatar. 4. Untuk menentang Malayan Union, UMNO menggunakan semboyan "Hidup Melayu. 5. Perpaduan kaum Melayu dalam UMNO telah membawa kejayaan. 6. Setelah Malayan Union dibubarkan, UMNO bertukar menjadi sebuah pertubuhan politik pada tahun 1948. 7.UMNOjugamenjaditulangbelakangkepadapergerakanuntukmencapaikemerdekaanTanah Melayu pada 31 Ogos 1957. 2.5 Penubuhan Persekutuan Tanah MeIayu 1948 1.Pada25Julal1946,BritishmenubuhkanJawatankuasaKerjauntukmenggubalperlembagaan baru bagi menggantikan Malayan Union. 2.Antaraperkarapentingyangdiberitumpuanadalahberkaitandengansoalpentadbirandansoal kewarganegaraan. 3. Antara ciri-ciri Persekutuan iaIah: (a) Terdiri daripada Negeri Negeri Melayu, Melaka, dan Puiau Pinang. (b) Singapura kekal sebagal tanah jajahan British. (c) Pemerintah tertinggi kerajaan Persekutuan ialah Pesuruhjaya Tinggi British. (d) Menubuhkan sebuah Dewan Undangan Persekutuan yang mengandungi 75 anggota. (e) Kuasa Sultan-sultan Melayu dikekalkan. (f) Syarat kewarganegaraan diperketatkan. (g)KewarganegaraansecaraautomatikdiberikankepadamerekayangdilahirkandiPersekutuan Tanah Melayu atau telah bermastautin di Tanah Melayu selama 15 tahun. 4. Perlembagaan Persekutuan Tanah Melayu telah diisytiharkan secara rasmi pada Februari 1948. 5. Perlembagaan ini telah diterima oleh Raja-raja Melayu dan UMNO. BAB 3 ANCAMAN PENGGANAS KMUNIS DAN PERISYTIHARAN DARURAT 1948 3.1 Kegiatan AwaI Komunis 1. deologi komunisme adalah berasaskan kepada ajaran Karl Marx. 2.FahamaninimenyusupmasukkenegarakitamelaluiPartiNasionalisCina(PartiKuomintang/ KMT). 3. Di negara kita, fahaman komunis tersebar melalui sekolah-sekolah Cina, kesatuan buruh Gina, dan penerbitan majalah Cina. 4.Fahaman initidak mendapatsambutandaripadakaumMelayukerana fahamannyabertentangan dengan ajaran slam. 3.2 Parti Komunis MaIaya (PKM) 1. Parti komunis Malaya (PKM) ditubuhkan pada tahun 1930. 2. Tujuan penubuhan PKM iaIah: (a) Menggulingkan kerajaan British. (b) Menubuhkan Republik Komunis Malaya. 3. Semasa zaman kemelesetan ekonomi dunia, ramai pekerja yang terpengaruh dengan PKM. 4. PKM bekerjasama dengan British untuk menentang Jepun. 5. PKM telah membentuk Barisan Bersatu untuk bekerjasama dengan pertubuhan yang berhaluan kin seperti AMCJA-PUTERA. 6. PKM menubuhkan Malayan Races Liberation Army (MRLA) untuk melakukan keganasan. 7.KerajaanBritishmengisytiharkandaruratsetelahtigaorangpengurusladangBritishdibunuhdi Sungai Siput. 8. Pada bulan Julai 1948, PKM telah diharamkan. 3.3 Langkah Kerajaan Membanteras Ancaman Pengganas Komunis Pengisytiharan Darurat 1. Undang-undang darurat memberikan kuasa kepada British menahansesiapayang disyaki terlibat dengan komunis. 2. PKM pula menubuhkan Mim Yuen yang berperanansebagai pemberi maklumat dan membekalkan makanan serta ubat ubatan kepada komunis. 3. Kegiatan Min Yuen sukardikawal kerana hanya bergerak pada waktu malam sahaja. 4. Undang-undang darurat gagal kerana komunis tidak bertempur secara berdepan. Rancangan Briggs 1. Dilancarkan oleh Sir Henry Gurney pada pertengahan tahun 1950. 2. Tujuannya ialah untuk melumpuhkan keglatan Min Yuen. 3.AntaraprogramyangdijalankanialahmewujudkanKampungBarudanmelancarkanGerakan Kelaparan. 4.Semangatkomunislemahkeranaterpaksaberpindahrandahdanramaianggotakomunisyang terkorban. Perang Saraf 1. Kerajaan sedar bahawa halangan utama untuk menentang komunis ialah masalah perkauman. 2. Antara usaha yang dilakukan oleh Sir Henry Gurney untuk mengatasi masalah tersebut ialah: (a) Kempen "Bulan Penduduk Tanah Melayu Menentang Komunis. (b) Menubuhkan Jawatankuasa Perhubungan Antara Kaum. 3.PesuruhjayaTinggiyangbaruiaituSirGeraldTemplertelahmelancarkankempen"Memenangi Hati dan Fikiran Rakyat. 4. Kerajaan turut meminda syarat syarat kewarganegaraan dan menyeragamkan semua jenis sekolah untuk mengeratkan hubungan antara kaum. 3.4 Rundingan Baling 1. Rundingan Baling diadakan pada 28 dan 29 Disember 1955 antara wakil kerajaan dan komunis. 2. Rundingan ini gagal kerana kerajaan enggan mengiktiraf PKM sebagai parti yang sah. 3. PKM pula menolak syarat-syarat yang ditetapkan oleh kerajan. 3.5 Kesan Zaman Daru rat 1. Undang-undang darurat yang dilaksanakan telah menggugat kehidupan rakyat di Tanah Melayu. 2. Mereka hidup dalam ketakutan dan penderitaan. 3.Perkembanganekonomidansosialturutterjejaskeranabanyakwangdiperuntukkanuntuk membanteras komunis. 4. Hubungan dan perpaduan antara penduduk sukar dipupuk. 5. Pergerakan komunis semakin lemah kerana ramai ahlinya yang menyerah diri dan terkorban. 6. Darurat telah mempercepatkan lagi proses kemerdekaan bagi Tanah Melayu. BAB 4 KERJASAMA ANTARA KAUM KE ARAH KEMERDEKAAN 4.1 Ke Arah Mencapai Perpaduan Kaum 1.Masalahperpaduankaumyangwujuddinegarakitatelahmerumitkanlagiprosesmencapai kemerdekaan. 2. Antara masalah untuk mewujud kan perpaduan ialah: (a) Masalah kerakyatan (b) Masalah bahasa (c) Masalah agama (d) Masalah pendidikan (e) Masalah sosial Pendidikan ke Arah Perpaduan 1. Jawatankuasa Penasihat Pusat (a) Ditubuhkan pada tahun 1948. (b) Bertujuan untuk mengkaji pengenalan sistem pendidikan yang seragam di Tanah Melayu. 2. Jawatankuasa Barnes(a) Ditubuhkan pada tahun 1950. (b) Bertujuan untuk mengkaji semula sistem pendidikan di Tanah Melayu. 3. Jawatankuasa Fenn-Wu (a) Dibentuk untuk mengkaji penglibatan sekolah-sekolah Cina dalam sistem sekolah kebangsaan. 4. Ordlnan Pelajaran 1952 (a) Digubal berdasarkan Laporan Barnes 1951. (b) Kaum Cina dan ndia mengecam perlaksanaan ordinan ini. Penubuhan Jawatankuasa Hubungan Antara Kaum 1. Ditubuhkan pada tahun 1949 untuk mewujudkan perpaduan. 2. Dianggotai o!eh pemimpin daripada pelbagai kaum seperti: (a) Dato' Onn bin Jaafar (b) Tan Cheng Lock (c) E.E.C. Thuraisingham 3. Jawatankuasa ini membuat beberapa cadangan: (a) Orang Melayu diberi kemudahan menceburi bidang perniagaan dan perdagangan. (b) Orang bukan Melayu diberi hak politik. 4.Jawatankuasajugamendesakkerajaanmelonggarkansyaratkewarganegaraandalam perlembagaan dan mengadakan pilihan raya. 5.OrangMelayutidakbersetujudengancadanganmelonggarkansyaratkerakyatanuntukkaum bukan Melayu. 4.2 Penubuhan dan Perkembangan Parti-parti PoIitik Pertubuhan Kebangsaan MeIayu Bersatu (UMN) 1. Ditubuhkan pada 11 Mel 1946. 2. Presidennya yang pertama ialah Dato'Onn bin Jaafar. 3. Tujuan penubuhannya: (a) Menentang gagasan Mala yan Union. (b) Memperjuangkan kepentingan orang-orang Melayu. (c) Mencapai kemerdekaan bagi Tanah Melayu. Persatuan Cina Tanah MeIayu (MCA) 1. Ditubuhkan pada bulan Februari 1949. 2. Pengasasnya Kolonel Lee Hau Shik dan Leong Yew Koh. 3. Presidennya yang pertama ialah Tan Cheng Lock. 4. Tujuan penubuhannya: (a) Menyatukan orang Cina. (b) Melindungi hak dan kepen tingan orang Cina. (c) Membantu British menentang PKM. Kongres India MaIaya (MIC) 1. Ditubuhkan pada bulan Ogos 1945 oleh John Thivy. 2. Tujuan penubuhannya ialah menjaga kepentingan orang ndia di Tanah Melayu. Parti MaIaya Merdeka (IMP) 1. Ditubuhkan oleh Dato' Onn bin Jaafar pada bulan Ogos 1951. 2. Tujuan penubuhannya: (a) Menyatukan semua kaum di Tanah Melayu. (b) Mendapatkan kemerdekaan bagi Tanah Melayu. 3. MP dibubarkan dan Dato' Onn menubuhkan Parti Negara pada tahun 1954. Parti IsIam Se-Tanah MeIayu (PAS) 1. Ditubuhkan pada 24 November 1951. 2. Presidennya yang pertama ialah Ahmad Fuad bin Hassan. 3. Tujuan penubuhannya: (a) Menjadikan agama slam sebagai agama rasmi. (b) Menjadikan bahasa Melayu sebagai bahasa rasmi Tanah Melayu. 4.3 Kerjasama Kaum ke Arah Berkerajaan Sendiri Pengenalan Sistem Ahi 1. Diperkenalkan oleh Sir Henry Gurney pada bulan April 1951. 2. Sebagai satu langkah mewujudkan perpaduan. 3. Beberapa orang ahil tidak rasmi dilantik sebagai menteri seperti; (a) Dato' Onn bin Jaafar (b) Datuk Mahmud bin Mat (c) Tengku Yacob(d) Dr. Lee Tiang Keng(e) E.E.C. Thuraisingham 4. Sistem ini adalah seperti Sistem Jemaah Menterl sekarang. Undang-undang Baru Kerakyatan 1. Pada tahun 1950, hanya sebilangan kecil orang Cina menjadi warganegara Tanah Melayu. 2. Pada tahun 1952, pindaan undang-undang Persekutuan Tanah Melayu membolehkan lebib ramai kaum bukan Melayu menjadi warganegara Persekutuan Tanah Melayu. Pembentukan Parti PerIkatan . Pakatan UMNO-MCA ditubuhkan pada tahun 1952 untuk menghadapi pillhan raya Majils Bandaran Kuala Lumpur 1952. 2. Perikatan UMNO-MCA berjaya memenangi 9 daripada 12 kerusi yang dipertandingkan. 3. Pada tahun 1955, MC menyertai Parti Perikatan. 4.Dalmpilihanrayaumum1955,PartiPerikatantelahmemenangi51daripada52kerusiyang dipertandingkan. BAB 5 DETIK-DETIK PERISYTIHARAN KEMERDEKAAN 31 GS 1957 Nota Ekspres 5.1 Rombongan Merdeka 1956 1.PadabulanJanuari1956,rombonganPartiPerikatandanwakilRaja-rajaMelayuberlepaske London untuk membuat rundingan mengenai kemerdekaan Tanah Melayu. 2.Rundingankemerdekaanyangberlangsungselamatigaminggumencapaikejayaanapabila Perjanjian London dimeterai pada 8 Februari 1956. 3. Antara syarat-syarat Perjanjian London iaIah: (a) Tanah Melayu diberi kemer dekaan pada 31 Ogos 1957. (b) Parti Perikatan tidak boleh mengambil alih perniagaan British di Tanah Melayu. (c) British bebas menjalankan kegiatan ekonomi di Tanah Melayu. (d) Tanah Melayu mengamal kan sistem ekonomi bebas. (e) Pangkalan tentera British di Tanah Melayu dikekalkan. 5.2 Rundingan Antara Kaum dan Pen yediaan Perlembagaan Persekutuan Tanah Melayu 1957 1.SuruhanjayaReidditubuhkanpadabulanJun1956untukmerangkaperlembagaanbarubagi Persekutuan Tanah Melayu. 2. Anggota Suruhanjaya Reid terdin daripada: (a) Lord Reid (b) Sir vor Jennings (c) Sir William Mckell (d) B. Malik (e) Abdul Hamid 3. Laporan Suruhanjaya Reid telah diterbitkan pada bulan Februari 1957 untuk perbincangan umum. 4. Antara cadangan-cadangan yang terdapat daIam Suruhan jaya Reid iaIah: (a) Persekutuan Tanah Melayu diketuai oleh seorang raja. (b) Raja-raja Melayu kekal sebagai ketua negeri. (c) Sistem kerajaan negeri dan kerajaan pusat dikekalkan. (d) Sistem kerajaan demokrasi berparlimen diamalkan. (e) Pilihan raya diadakan pada setiap lima tahun. (f) Ahli Parlimen dipilih melalui pilihan raya. (g) Parlimen PersekutuanTanah Melayu mempunyai Dewan Nega ra. (h) Hak keistimewaan orang Melayu dijamin oleh perlembagaan. 5.Parti Perikatan telah mengkaji cadangan tersebut dan membuat beberapa pindaan. .Antara beberapa cadangan Suruhanjaya Reid yang dipinda iaIah: (a) Agama slam diakui sebagai agama rasmi dan kaum lain bebas menganuti agama masing-masing. (b) Bahasa Cina dan Tamil boleh digunakan sebagai bahasa pengantar di sekolah rendah. (c) Hak keistimewaan orang Melayu dipertimbangkan semula dan semasa kesemasa atas arahan Yang di Pertuan Agong. 7.Pindaan terhadap Laporan Suruhanjaya Reid diterima oleh semua pihak. 8.Keadaan mi membuktikan wujud nya sikap tolak ansur di kalangan penduduk yang berbilang kaum. 5.3 Pemasyhuran Kemerdekaan 31 Ogos 1957 1.Tepatpukul12.00tengahmalam31Ogos1957,seorangpemudaUMNOtelahmenurunkan bendera penjajah British di hadapan Bangunan Sultan Abdul Samad. 2. Bendera tersebut digantikan dengan bendera Persekutuan Tanah Melayu yang merdeka. 3.Padakeesokanharinya,TunkuAbdulRahmantelahmengisytiharkanHariKemerdekaanTanah Meiayu di Stadium Merdeka, Kuala Lumpur. BABPerubahan Pentadbiran ke Arah Berkerajaan Sendiri di Sarawak dan SabahNota Ekspres 1. Keluarga Brooke telah memerintah Sarawak dan tahun 1841 hingga 1946. 2.SelepasPerangDuniaKedua,CharlesVynerBrookemengambilkeputusanuritukmenyerahkan Sarawak kepada British.3.Antarafaktor-faktoryangmenyebabkanCharIesVynerBrookemenyerahkanSarawak kepada British iaIah: (a Desakan daripada pihak British. (b) Beliau sudah tua dan uzur serta tidak mempunyai anak lelaki untuk menggantikannya. (c) Anthony Brooke tidak layak untuk menggantikannya. (d) Kekurangan sumber kewangan untuk memulihkan keadaan ekonomi dan sosial Sarawak. (e) Beliau berpendapat bahawa masa depan Sarawak lebih cerah di bawah British. 4.PenyerahanSarawakkepadaBritishmendapattentangandaripadapenduduktempatan kerana: (a)PenyerahantersebutbertentangandenganPerlembagaan1941yangmenjanjikan pemerintahan sendiri kepada Sarawak. (b) Vyner Brooke tidak berunding dengan ketua-ketua bumiputera terlebih dahulu. (c) Melengahkan kemerdekaan Sarawak. 5. Namun, British tetap mengisytiharkan Sarawak sebagai Jajahan Mahkota British pada 1 Julai 1946. .2 Gerakan Antipenyerahan 1.AntarapersatuandanpertubuhanyangmenentangpenyerahanSarawakkepadaBritish iaIah: (a) Persatuan Kebangsaan Melayu Sarawak (PKMS) (b) Persatuan Dayak Sarawak (PDS) (c) Barisan Pemuda Sarawak (BPS) (d) Pergerakan Pemuda Melayu (PPM) Sibu 2. Gerakan penentangan ini dipimpin oleh Datu Patinggi Abang Haji Abdillah. 3.Tunjukperasaan diadakanpada 1 Julai setiap tahunsempenaulang tahun penyerahan Sarawak kepada British. 4.BritishmengeluarkanSuratPekelilingNo.9yangmemberiamarankepadakakitangankerajaan agar tidak terlibat dalam pergerakan antipenyerahan. 5. Akibatnya 338 orang kakitangan kerajaan meletak jawatan. 6.RukunTigaBelasditubuhkanuntukmenghapuskangolonganyangmenyokongpenyerahan secara kekerasan. 7. Akhirnya, gerakan antipenyerahan dapat dihapuskan oleh British. 6.3 Longkah-angkah ke Arah Berkerajczan Sendiri di Sarawak 1. Perlembagaan 1941 menjadi asas kepada British untuk mentadbir Sarawak. 2. Majlis Negeri dan Majlis Tertinggi ditubuhkan. 3.Sarawakdibahagikankepadalimabahagiandansetiapbahagiandibahagikankepadabeberapa daerah. 4. MajlisTempatan ditubuhkan pada tahun 1947. 5. Pada tahun 1956, pilihan raya Majlis Daerah yang pertama diadakan di Kuching. 6.HampirsemuaMajlisDaerahdiSarawak mengadakanpilihanrayamenjelangpenghujungtahun 1959. 7. Sarawak mengalami perkembangan politik yang pesat selepas Perang Dunia Kedua tamat. 8. Antara parti-parti politik yang ditubuhkan di Sarawak ialah: (a) Parti Bersatu Rakyat Sara wak (SUPP) (b) Parti Negara Sarawak (PANAS) (c) Parti Barisan Rakyat Jati Sarawak (BARJASA) (d) Sarawak National Party (SNAP) (e) Parti Pesaka Anak Sarawak (PESAKA) (f) Parti Perikatan Sarawak (g) Parti Persatuan Cina Sara wak (PCS) 6.4 Sabah Diserahkan kepada Kerajaan British 1. Sejak tahun 1881, Sabah telah dikuasai oleh Syarikat Berpiagam Borneo Utara. 2. Selepas tamatnya Perang Dunia Kedua, pihak syarikat mengambil keputusan untuk menyerahkan Sabah kepada British kerana Sabah mengalami kerosakan yang teruk. 3. Faktor-faktor British menjajah Sabah: (a) Mencari jajahan takluk baru untuk menggantikan jajahannya yang dibebaskan. (b) Desakan daripada peda gang dan pelabur British. (c)BritishinginmelindungikepentinganSingapurasebagaipusatperdagangandanpertahanandi Timur. (d) Mengukuhkan kedudukan dan keselamatan British di Asia Tenggara. (e) Sabah menjadi pembekal bahan mentah dan tempat untuk memasarkan barangan Britain. 4. Selepas Jepun menyerah kalah, Sabah dan Sarawak dikuasai oleh Pentadbiran Tentera Australia. 5. Pada 10 Jun 1945, Pentadbiran Tentera British diwujudkan untuk memulihkan keamanan. 6. Sabah dlserahkan kepada kerajaan British pada 15 Julai 1946. 7. Penyerahan Sabah kepada British tidak mendapat bantahan daripada penduduk Sabah kerana: (a) Mereka tidak berpengalaman dalam pentadbiran. (b) Mereka tidak mendapat pendidikan. (c) Mereka tidak memahami tujuan penyerahan. 8. Namun, pada peringkat awal penjajahan, terdapat kegiatan politik di Sabah. 9. Mereka menubuhkan: (a) Persatuan Kebangsaan Melayu Labuan (PKML) (b) Persatuan Kebangsaan Melayu Jesselton (PKMJ) (c) Barisan Pemuda (BARP) Labuan (d) Barisan Pemuda (BARP) Jessefton 10. Untuk melemahkan pergerakan pertubuhan tersebut, pihak British telah menaikkan pangkat bagi mereka yang terlibat atau menukarkan pemimpinnya. 6.5 Langkah-langkah ke Arah Berkerajaan Sendiri di Sabah 1. Corak pentadbiran di Sabah tidak banyak berubahapabila kerajaanBritish mengambilalih kuasa daripada Syarikat Berpiagam Borneo Utara. 2. Pada bulan Oktober 1950, British telah memperuntukkan penubuhan Majils Undangan dan Majlis Eksekutif. 3. Tujuannya ialah untuk memberi peluang kepada kaum bumi putera mendapat asas latihan menjadi pemimpin. 4. Pada tahun 1952, Majlis Tempatan diperkenaikan. 5. Pada akhir tahun 1962, pilihan raya diadakan secara tidak langsung dalam Majlis Undangan. 6. Antara parti-parti politik yang muncul di Sabah ialah: (a) Parti Kebangsaan Kadazan Bersatu (UNKO) (b) Parti Kebangsaan Sabah Bersatu (USNO) (C) Pasok Momogun (d) Persatuan Cina Sabah (PCS) (e) Parti Perikatan Sabah BAB 7 GAGASAN PERSEKUTUAN MALAYSIA 7.1 Idea Pembentukan MaIaysia 1. dea penggabungan negeri-negeri di Tanah Melayu dengan Sabah, Sarawak, dan Brunei di bawah satu pentadbiran telah disuarakan oleh British sejak tahun 1887 lagi. 2. Namun, cadangan ini tidak mendapat sambutan daripada penduduk tempatan. 3. Pada 27 Mei 1961, Tunku Abdul Rahman mengumumkan cadangan beliau untuk menggabungkan Persekutuan Tanah Melayu, Singapura, Sabah, Sarawak, dan Brunei. 4.SekiranyabergabungdalamPersekutuanMalaysia,negeri-negeriyangmasihmenjaditanah jajahanBritishsepertiSabah,Sarawak,SingapuradannegerinaunganBritishiaituBruneiakan mendapat kemerdekaan. 7.2 MatIamat Pembentukan Malaysia 1.PembentukangagasanMalaysiaadalahbertujuanuntukmenyekatancamankomunisdiAsia Tenggara. 2.Penggabungannegeri-negeriituakanmemesatkanlagiperkembanganekonomisecara keseluruhannya. 3.Tunku Abdul Rahman menggalakkan penyertaan Sabah dan Sarawak dalam PersekutuanTanah Melayu untuk mengimbangi komposisi kaum. 4.BeliaubimbangkemasukanSingapurasahajaakanmenyebabkanbilangankaumbukan bumiputera akan melebihi kaum bumiputera. 5.PenggabungandalamPersekutuanMalaysiamerupakansatupenyelesaianuntukmenamatkan pemerintahan British di Singapura, Sabah, dan Sarawak. 7.3 Reaksi terhadap Pembentukan Persekutuan MaIaysia Reaksi Negeri-negeri yang terlibat dalam cadangan Persekutuan Malaysia 1. Di Tanah Melayu secara keseluruhannya rakyat menyokong pembentukan gagasan Malaysia. 2. Parti PETR di Singapura juga menyambut baik gagasan tersebut demi kepentingan keselamatan. 3. Terdapat juga pihak yang menentang iaitu Parti Barisan Sosialis dan Parti Buruh. 4.Padaperingkatawal,pendudukSabahdanSarawakmenentanggagasanMalaysiakerana bimbang akan dikuasai oleh pemimpin Tanah Melayu. 5. Antara pertubuhan yang menentang gagasan Malaysia ialah: (a) Parti Bersatu Rakyat Sara wak (SUPP) (b) Parti Rakyat Brunei (c) United National Kadazan Organization (UNKO) (d) Sarawak National Party (SNAP) (e) Parti Pesaka Anak Sarawak (PESAKA) 6. Namun setelah diberi penerangan, ramai penduduk telah menyokong gagasan Malaysia. 7. Sultan Brunei pada dasarnya menyokong gagasan Malaysia. 8.NamunsetelahberlakunyapemberontakanolehA.M.Azahari,bagindamengambilkeputusan untuk tidak menyertai Persekutuan Malaysia. Reaksi dan Negara-negara Jiran 1.ndonesiatelahmenentangPersekutuanMalaysiayangdianggapsebagainegaraneokolonialis untuk mengukuhkan kedudukan Britain di Asia Ten ggara. 2. ndonesia turut melancarkan konfrontasi terhadap Malaysia. 3. Filipina juga menentang penubuhan gagasan Malaysia. 4.PenentangandiketuaiolehPresidenMacapagalyangmendakwaKesultananSuluadalah sebahagian daripada Filipina. Reaksi Negara Barat 1.AmerikaSyarikatdanBritainmenyokongpembentukangagasanMalaysiauntukmenyelamatkan Asia Tenggara daripada ancaman komunis dan memelihara kepentingan ekonomi masing-masing di rantau ini. 2.BritishpulamenyokongkemasukanSabahdanSarawakmenyertaiMalaysiakeranakedua-dua wilayah tersebut tidak mendatangkan keuntungan kepada penjajah British. BAB 8 Perjanjian dan Perisytiharan MaIaysia8.1 Langkah ke Arah Pembentukan MaIaysia Mesyuarat Persatuan Parlimen Komanwel (CPA) 1. Mesyuarat ini diadakan antara pemimpin-pemimpin Tanah Melayu dengan Singapura. 2. a bertujuan untuk memberi penjelasan tentang penubuhan Malaysia. 3. Dalam persidangan itu, Jawatan kuasa Perundingan Perpaduan Malaysia (JPPM) ditubuhkan. Jawatankuasa Perundingan Perpaduan MaIaysia (JPPM) 1. Dipengerusikan oleh Donald Stephens. 2.TujuannyaialahmemberipeluangkepadapemimpinSabahdanSarawakuntukmengemukakan pandangan mereka berkaitan dengan gagasan Malaysia. Suruhanjaya CobboId 1.DitubuhkanuntukmeninjaupendapatpendudukSabahdanSarawakmengenaipenubuhan Malaysia. 2.Hasildaripadatinjauantersebutdidapatilebih70%pendudukSabahdanSarawakmenyokong penubuhan Malaysia. Jawatankuasa Antara Kerajaan (JAK) 1.Jawatankuasainiditubuhkanuntukmengkajiperuntukanperlembagaanberkaitandengan kemasukan Sabah dan Sarawak ke dalam Persekutuan Malaysia. 2.PemimpinPartiPerikatanSabahmengemukakan20PerkaraSabahuntukdipertimbangkanoleh JAK. 8.2 Cabaran dari Negara Indonesia dan FiIipina 1. ndonesia dan Filipina menen tang penubuhan gagasan Malaysia. 2. Antara usaha yang dilakukan untuk mengatasi masalah penentangan ialah: (a) Tunku Abdul Rahman membuat rundingan dengan Subandrio. (b) Membentuk pakatan serantau iaitu MAPHLNDO. 3. ndonesia dan Filipina akan menyokong Malaysiajika penduduk di Sabah dan Sarawak bersetuju bergabung dalam Persekutuan Malaysia. 4.Olehitu,SuruhanjayaPBBdibentukuntukmeninjaukembalipandanganpendudukSabahdan Sarawak mengenai pembentukan Persekutuan Malaysia. Konfrontasi Indonesia 1. ndonesia melancarkan konfrontasi kerana terpengaruh dengan Parti Komunis ndonesia. 2. Selepas penubuhan Malaysia, konfrontasi diperhebatkan. 3. Antara angkah yang diambil untuk menghadapi konfrontasi ialah: (a) Menghantar bantahan rasmi ke PBB. (b) Askar Wataniah diwujudkan untuk membantu pasukan keselamatan. (c)MenghantarperwakilankenegaraAfro-AsiadanDuniaKetigauntukmenangkispropaganda ndonesia yang memburukkan Persekutuan Malaysia. 4. Konfrontasi terhadap Malaysia berkurangan selepas gerakan GESTAPO di ndonesia. 8.3 Perisytiharan MaIaysia 1.LaporanPBBtidakdapatdikeluarkanpadatarikhpenubuhanPersekutuanMalaysiakerana terdapat kerumitan semasa menjalankan tinjauan. Tarikh penubuhan Malaysia yang ditetapkan pada 31 Ogos 1963 ditunda sehingga Laporan PBB dapat disiapkan pada 14 Sep tember 1963. 3.LaporanPBBmembuktikanlebih70%pendudukSabahdanSarawakmenyokongpenubuhan Malaysia. 4. Persekutuan Malaysia diisytiharkan secara rasminya pada 16 September 1963. 5. Perlembagaan Malaysia adalah berdasarkan Perlembagaan Persekutuan Tanah Melayu 1957. 6. Laporan tentang 20 Perkara Sabah turut menjadi asas Perjanjian Malaysia. 7. Menurut Perjanjian Malaysia, terdapat peruntukan bagi negeri Sabah dan Sarawak seperti: (a) Dibenarkan menguasai hal ehwal dalam negeri masing-masing. (b)KaumbumiputeramendapathakkeistimewaanyangsamadenganorangMelayudiTanah Melayu. (c) Bahasa nggeris boleh digunakan sebagai bahasa rasmi. 8.4 Perpisahan Singapura 1.SemasapilihanrayaParlimen1964,PartiPETRtelahbertandinguntukmenentangParti Perikatan. 2. Pemimpin PETR telah mem bangkitkan sentimen perkauman semasa kempen pilihan raya.3. Tunku Abdul Rahman mengambil keputusan untuk mengeluarkan Singapura daripada Persekutuan Malaysia bagi mengelakkan berlakunya rusuhan kaum. 4. Singapura dipisahkan secara rasmi dari Persekutuan Malaysia pada 9 Ogos 1965. img src"http://visit.geocities.yahoo.com/visit.giI?us1255533814" alt"setstats" border"0" width"1" height"1"~This Page is an antiquarian - possibly outdated - usergenerated website brought to you by an archive. It was mirrored Irom Geocities in the end oI october 2009. For any questions about this page contact the respective author. To report any mal content send URL to oocities|at|gmail|dot|com. For any questions concerning the archive visit our main page:OoCities.org. Bandingkan dasar tutup pintu dan buka pintu di Negara China dan Jepun. Pada umumnya. kebanyakan Negara-negara di Asia seperti Thailand. China. dan Jepun mengamalkun dasar tutup pintu terhadap kuasa-kuasa Barat. Negara-negara berkenaan mengamalkan dasar tersebut kerana mereka tidak memerlukan barangan dari luar khususnva barangan Barat. Ini kerana mereka mengamalkan ekonomi sara diri dan mempunyai sumber bekalan makanan yang mencukupi untuk rakyatnya. Selain itu. Mereka juga bimbang kuasa Barat akan campur tangan dalam arena politik tempatan di samping kebimbangan terhadap perkembangan agama Kristian akan mencemarkan kebudayaan tempatan Di samping itu. negara China pula menganggap mereka sebagai Middle Kingdom sementara Negara-negara lain sebagai barbarians,. laitu tidak bertamadun. Oleh itu. China enggan mengadakan hubungan diplomatik atas dasar sama taraI dengan negara-negara barat.China mengamalkan dasar tutup pintu semasa pemerintahan Manchu dalam kurun ke-19. China juga mengenakan peraturan-peraturun ketat terhadap perdagagan Barat dengan dasar perdagangan luar dihadkan dan dikawal ketat sebaliknya pihak Barat pula mengamalkan perdagangan bebas kerana ia merupakan hak bagi semua bangsa. China mengamalkan dasar tutup pintu disebabkan beberapa Iaktor antaranya ialah beranggapan China sebagai Middle Kingdom, iaitu negara kayangan dan bertamadun tinggi sementara negara-negara lain sebagai tidak bertamadun. atau barbanrians. China juga tidak memerlukan barangan Barat kerana ia mengamalkan ekonomi sara diri yang tidak memerlukan barang-barang dari Barat. Selain itu, ia mempunyai kawasan luas untuk bekalan sumber asli seperti hasil pertanian untuk barangan makanan, galian. dan sebagainya. Di samping itu. China juga tidak senang terhadap tindak-tanduk di kalangan saudagar Barat yang kurang sopan seperti tidak menghormati amalan budaya China.Sehubungan dengan itu. banyak sekatan dikenakan ke atas perdagangan Barat seperti perdagangan hanya boleh dijalankan melalui Cohong. iatu sekumpulan wakil perdagangan yang diakui dan diberi hak oleh kerajaan China. pedagang Barat juga hanya dibenarkan berdagang di Canton. Di samping itu. saudagar barat tidak dibenarkan berkahwin dengan wanita tempatan dan tidak dibenarkan menggunakan sungai dengan bebas untuk menjalankan kegiatan perdagangan di pedalaman China. Sekatan yang dikenakan oleh China telah menyukarkan pedagang-pedagang Barat. Misalnya Cohong yang menjadi wakil perdagangan China telah melakukan penipuan dan penindasan seperti mengambil kesempatan membeli barangan British dengan harga yang rendah dan menjualkannya dengan harga yang tinggi. mereka juga melakukan pemerasan dan rasuah. Mereka sering berhutang dengan saudagar-saudagar asing tetapi hutang tersebut tidak dijelaskan dengan sempurna. Sebaliknya. saudagar Barat memerlukan barangan China seperti tehdan sutera tetapi China tidak memerlukan, barangan Barat, ini menjadikan perdagangan tidak seimbang antara kedua-dua belah pihak dan keadaan ini telah membimbangkan saudagar Barat, khususnya saudagar British. Utusan-utusan perdagangan pihak Barat khususnya British yang dihantar untuk merundingkan penyelesaian segala masalah yang timbul semuanya menemui kegagalan. Namun demikian desakan pihak Barat untuk memperoleh barangan China serta keinginan menjadikan China sebagai pasaran bagi barangan kilang semakin kuat. Keadaan ini disokong pula bahawa abad ke-19 merupakan abad peluasan kuasa politik Barat. Oleh itu, Barat mula memikirkan cara-cara menggunakan kekerasan untuk memasuki China dan membuka pintu perdagangan China. Ini penting kerana Barat memerlukan. perdagangan seimbang dengan China Cara kekerasan yang digunakan oleh Barat untuk membuka pintu China ialah melalui perisytiharaan Perang Candu 1. China tewas dalam peperangan tersebut. dan ini telah membawa kepada termeterainya Perjanjian Nanking 1842 di antara China dengan British. Antara syarat Perjanjian Nanking ialah lima pelabuhan dibuka kepada pedagang Barat khususnya British, iaitu -Shanghai. Amoi. Canton. Foochow dan Ningpo. Hong Kong pula diserahkan kepada Inggeris. Monopoli perdagangan Cohong dihapuskan. China dikehendaki membayar ganti rugi peperangan sebanyak S21 Juta. serta cukai 3 ad valoren untuk barangan import dan 5 untuk barangan eksport. Hubungan perdagangan dengan pihak Barat juga mesti dijalankan atas dasar sama taraI. Dalam hal ini, China yang tewas dalam peperangan tersebut terpaksa menandatangani perjanjian tersehut dengan pihak British. Selain itu. China juga kemudiannya terpaksa menandatangani perjanjian dengan negara-negara Barat lain seperti Amerika Syarikat. dan Perjanjian Whampoa dengan Perancis. Norway, Sweden dan Rusia. Semua perjanjian tersebut amat merugikan China kerana kuasa asing telah mendapat banyak konsesi. Di samping itu. Perjanjian Nanking telah menamatkan dasar tutup pintu ataupun zaman pemencilan China yang telah berjalan berkurun-kurun lamanya.Sebaliknya. dasar tutup pintu Jepun telah berjalan secara umumnya sebelum pemulihan Meiji 1868. Dasar pemencilan ini berjalan selama kira-kira 250 tahun lamanva dan boleh dikatakan sehingga tahun 1850-an tidak terdapat pedagang asing di Jepun. Dalam jangka masa itu. Jepun menumpukan perhatian kepada aktiviti ekonomi dalam negeri. iaitu dalam bidang pertanian sebagai sumber kehidupan. Jepun menjalankan dasar tutup pintu berdasarkan Iaktor-Iaktor berikut. Antaranya ialah kebimbangan terhadap campur tangan politik akan berlaku seperti penaklukan yang berlaku di negara-negara Asia yang lain. misalnya Filipina oleh Sepanvol. Burma oleh Inggeris. Vietnam oleh Perancis dan sebagainya. Selain itu, Jepun juga bimbang agama Kristian yang dibawa masuk oleh mubaligh-mubaligh Barat akan digunakan untuk menyatukan kaum Ieudal bagi rnenjatuhkan kerajaan. Di samping itu. wujud persaingan di kalangan negara asing atau negara Barat yang menimbulkan masalah kepada Jepun. Oleh yang demikian. Jepun telah rnenghalau para mubaligh dan para pedagang asing keluar dari Jepun kerana tidak mahu timbul sebarang masalah dalam negeri. malahan orang .Jepun sendiri tidak dibenarkan keluar negeri ataupun membina kapal laut yang besar-besar kerana .Jepun tiada kepentingan perdagangan luar. Walau bagaimanapun. dasar tutup pintu Jepun ini tidak berkekalan kerana terdapat beberapa percubaan yang dibuat oleh pihak Barat seperti Amerika Syarikat untuk mengadakan hubungan dengan Jepun. Dasar buka pintu .Jepun pula dapat dilihat melalui perubahan dasar dalam kurun ke-19 dengan percubaan Amerika Syarikat mengadakan perhubungan dengan Jepun melalui Komodor Perry pada tahun 1853. Amerika berminat mengadakan hubungan dengan Jepun di atas Iactor-Iaktor tertentu. antaranya ialah kegiatan kapal-kapal nelayan yang rnenangkap ikan paus dan anjing laut. Kapal-kapal nelayan mereka seringkali memasuki perairan Jepun dan anak-anak kapal berkenaan sering berlindung di pantai .Jepun apabila berlaku cuaca buruk atau kapal mereka karam dipukul ribut Malangnya mereka telah menerima layanan buruk daripada pihak berkuasa Jepun. Selain itu. kapa1- kapal dagang Amerika yang menggunakan laluan Lautan PasiIik dalam perdaganganya dengan China memerlukan pelabuhan persinggahan untuk mendapatkan bekalan arang batu. bekalan makanan dan untuk membaik pulih kerosakan. Sehuhungan dengan itu. Keshogunan Tokugawa terpaksa mengadakan hubungan dengan Arnerika Syarikat kerana ia lebih kuat dari segi ketenteraan. Untuk tujuan itu. Komondor Perry telah diutuskan ke Jepun untuk merundingkan hal ini pada tahun I853 dan disusuli kemudian pada tahun 1854 dengan angkatan perang yang Iebih besar dan pihak .Jepun memaklumi tujuan tersebut Ekoran itu Perjanjian Kanagawa di tandatangani pada 31 Mac 1854 yang menandakan bermulanya era buka pintu Jepun. Antara syarat-syarat Perjanjian Kanagawa ialah dua buah pelabuhan dibuka, iaitu Shimoda dan Hokadate di samping Nagasaki bagi mendapatkan bekalan bahan api dan makanan serta untuk membaik pulih kerosakan. Jepun juga hendaklah memberi layanan yang baik kepada kelasi-kelasi Amerika yang terdampar di pantai Jepun akihat dipukul ribut dan sebagainya. Selain itu. Amerika juga akan menempatkan seorang konsulnya di Shimoda bagi kemudahan pedagang-pedagang Amerika. Di samping itu, perdagangan terhad di bawah peraturan-peraturan Jepun di semua pelabuhan yang dibuka dan Amerika juga mendapat layanan hak wilayah asingan. Sementara itu. perjanjian tersebut telah menjadi asas penting dan membuka peluang kepada kuasa-kuasa Barat untuk mengadakan perjanjian dengan Jepun. Misalnya. perjanjian dengan Britain pada Oktober 1854, dengan Russia pada Februari 1855 dan dengan Belanda pada November 1855. Sehubungan dengan itu. Jepun mengamalkan dasar buka pintu secara rasmi pada zaman Meiji 1868. Langkah ini telah dapat mengelakkan Jepun daripada menerima nasib buruk seperti China dan Burma yang telah ditakluki oleh British. Namun demikian. dasar buka pintu ini bermakna Jepun terpaksa menerima kemasukan pengaruh Barat sama ada dalam sistem politik mahupun sistem ekonomi.Sebagai kesimpulannya. terdapat kepentingan-kepentingan tertentu yang menyebabkan kedua-dua kuasa menjalankan dasar tutup pintu dan juga dasar buka pintu. Namun demikian, China yang dibuka secara paksa melalui peperangan telah banyak merugikan negara berkenaan sama ada dari segi politik mahupun ekonomi dalama jangka masa pendek ataupun jangka masa panjang. Sehaliknya, Jepun yang menjalani proses buka pintu secara rundingan telah berjaya menjadikan negara itu sebuah negara yang maju dan kuat pada zaman pemrintahan Meiji dan seterusnya Filed under: Tema 1 Sistem Ekonomi , 1 Komentar Sistem Beraja di China dan Burma Posted on Maret 22, 2009 by Mansor7. Huraikan sistem beraja di China dan Burma sebelum kedatangan kuasa-kuasa Barat. Sistem beraja merupakan corak pemerintahan yang diamalkan oleh kebanyakan negara awal di Asia. Sistem beraja ini adalah gabungan daripada sistem tempatan dan mempunyai pengaruh Hindu Buddha. Negara-negara Vietnam, China, India dan Jepun menggunakan gelaran maharaja untuk pemerintahnya. Dalam sistem beraja, Maharaja mempunyai kuasa mutlak. Dalam kepercayaan Hindu, raja dianggap sebagai Tuhan dibumi dan rakyat tidak mempunyai kuasa mempersoalkan tindak tanduk raja. Maharaja China dianggap sebagai 'Son oI Heaven atau wakil Tuhan. Raja-raja mendapat kewibawaannya melalui Kanun India Manu yang meletakkan taraI separuh ketuhanannya. Anggapan ini menjadi konsep dewa raja atau dewa sakti yang membolehkan raja berkuasa dalam bidang pemerintahan dan keagamaan.Raja-raja memerintah mengikut orde kosmos, iaitu mengikut peraturan alam semesta. Raja mempunyai hubungan yang rapat dengan syurga. Misalnya, raja-raja China dan Vietnam mendapat mandat dari syurga. Pemerintahan raja yang aman dan makmur membuktikan pemerintahan diterima oleh syurga, sekiranya berlaku bencana bermakna pemerintahan tidak diterima dan patut digulingkan. Dalam sistem beraja, raja mempunyai peranannya tertentu seperti ketua pemerintah, ketua agama, ketua undang-undang menjatuhkan hukurnan serta membuat undang-undang, ketua tentera memegang jawatan penting dan lain-lain.Kedudukan raja dikuatkuasakan melalui upacara-upacara yang selalu dijalankan oleh pendeta. Upacara-upacara ini menonjolkan raja mempunyai kelebihan dan keistimewaan tertentu yang tidak dimiliki oleh orang biasa. Ini memperkukuhkan kedudukan dan kewibawaan golongan raja. Penggunaan payung putih dan alat-alat kebesaran memperkukuhkan kekuasaan dan kedaulatan golongan raja.Malah bilangan gajah Albino yang dimiliki oleh golongan raja melambangkan Kekuasaan dan kebesaran golongan ini. Gajah ini selain sebagai tungganggan diraja, turut dijadikan hadiah. Ada ketika Raja Siam dan Burma berperang kerana gajah putih ini. Jabatan khas turut ditubuhkan untuk menangkap dan melatih gajah ini. Sesiapa yang menangkap gajah ini boleh dikenakan hukuman keras. Golongan raja ini juga dipandang mulia di kalangan rakyat. Oleh itu, segala yang diitahkan oleh raja ditaati. Sesiapa yang ingkar akan ditimpa tulah oleh kerana terlalu taat setia, mereka sanggup melakukan apa sahaja untuk raja seperti menjadi buruh Kerah.Dengan ini jelaslah sistem beraja, ialah satu sistem yang diamalkan di kebanyakan negara sebelum kedatangan kuasa Barat di mana raja berkuasa mutlak. Kehadiran kuasa Barat kemudiannya telah memberi ancaman kepada sistem beraja ini. Filed under: Tema 1 Sistem Sosial , 3 Komentar MEKANTALISME Posted on Maret 20, 2009 by MansorSejauhmanakah campur tangan kuasa barat di Asia Tenggara dan Asia Timur pada abad ke 19 dipengaruhi oleh Iactor mekantalisme? Sejak abad ke-16 lagi. kegiatan penjelajahan kuasa-kuasa barat telah bermula berasaskan matlamat Gospel, Gold and ,Glory iaitu agama. ekonomi dan kemegahan. Kuasa Portugal dan Sepanyol merupakan dua kuasa terulung yang mendahului kuasa-kuasa Eropah lain dalam usaha meluaskan pengaruh mereka di Asia atas tujuan tersebut. Pada abad ke-19, kegiatan imperialisme kuasa barat di Asia ternyata di pengaruhi oleh perkembangan-perkembangan semasa khususnya yang berkatian dengan Iaktor ekonomi. Sepanjang abad ke-19, terdapat perlumbaan di kalangan kuasa-kuasa barat untuk meluaskan pengaruh di Timur berikutan tercetusnya Revolusi Perindustrian di Eropah. Oleh itu, tumpuan utama mereka ke Timur adalah berkait rapat dengan kepentingan ekonomi khususnya perdagangan. Dengan erti kata lain, kepentingan mekantilisme telah menjadi pendorong utama kehadiran orang-orang barat ke Timur khususnya di Asia Tenggara dan Asia Timur. Tambahan pula, pembukaan Terusan Suez pada tahun 1869 telah memendekkan jarak perjalanan antara Timur dan Barat. Keadaan ini telah memberi kemudahan dan menggalakkan lagi kedatangan orang-orang barat ke timur untuk mengeksploitasi kekayaan bahan mentah yang dimiliki. Perkembangan Revolusi Perindustrian di Eropah pada abad ke-19 telah mempengaruhi kuasa-kuasa barat berlumba-lumba untuk menguasai negara-negara yang kaya dengan bahan mentah untuk keperluan kilang-kilang mereka. Bahan mentah yang sering kali menjadi rebutan antara kuasa barat ialah bijih timah, getah, kelapa sawit. sutera. kain kapas dan lain-lain. Bijih timah sangat diperlukan untuk perusahaan ayan atau mengetin makanan. getah untuk industri automobile bagi menghasilkan tayar dan bahan penebat elektrik serta sutera dan kapas untuk industri tekstil. Selain itu. mereka juga bertujuan mencari tanah jajahan baru untuk meluaskan pasaran bagi barangan siap yang dihasilkan oleh industri mereka. Justeru itu, tumpuan diberikan ke atas negara yang bukan sahaja memiliki hasil bumi yang banyak. malahan turut juga mempunyai bilangan penduduk yang ramai seperti India, China. Indonesia dan lain-lain. Tanpa bekalan bahan mentah dan pasaran. sesebuah kuasa tidak akan mencapai hasrat untuk memajukan industrinya. Lantaran itu, negara-negara itu sering bersaing untuk mendapatkan tanah jajahan agar tidak terlepas peluang kepada kuasa barat yang lain. Terdapat beberapa bukti yang menunjukkan bahawa Iaktor mekantilisme telah membawa kepada campur tangan kuasa-kuasa barat di Asia Tenggara dan Asia Timur. Antaranya ialah perluasan kuasa Inggens di Myanmar. Myanmar sememangnya mempunyai kepentingan ekonomi bagi lnggeris. Hal ini kerana Myanmar kaya dengan bahan mentah seperti kayu jati, galian batu permata. minyak dan tanah pertanian yang subur serta terletak di laluan perdagangan yang penting ke negara China. Kekayaan ekonomi Myanmar ini telah mendorong pihak Inggeris berusaha menguasai Myanmar melalui tiga siri peperangan iaitu Perang Inggeris-Burma Pertama, Perang Inggeris-Burma Kedua dan Perang Inggeris-Burma Ketiga. Akibatnya pada tahun 1886. seluruh Myanmar telah jatuh ke tangan Inggeris. Perluasan dan pengukuhan kuasa Belanda di Indonesia juga didorong oleh Iaktor yang sama. Kepulauan Maluku yang merupakan tempat yang paling kaya dengan hasil rempah ratus akhirnya berjaya dikuasai oleh Belanda. Kuasa Belanda seterusnya berjaya mengukuhkan pengaruh di Jawa yang merupakan kawasan pertanian yang produktiI yang mampu memberikan pendapatan yang lumayan kepada Belanda. Sementara Pantai Timur Sumatera dan Kalimantan pula kaya dengan petroleum. Justeru itu, Belanda berusaha mengukuhkan haknya di seluruh Indonesia dalam rangka melaksanakan eksploitasi sepenuhnya kekayaan ekonomi di Indonesia melalui penubuhan syarikat perdagangan seperti Royal Dutch Shell, Syarikat Minyak Dordrecht dan lain-lain. Sepanyol pula memerluan tebu yang banyak ekoran terciptanya mesin memproses tebu untuk menghasilkan gula. Faktor ini telah mendorong penguasaan kuasa Sepanyol di Filipina. Sementara itu di Asia Timur juga berlaku perluasan pengaruh imperialisma barat yang dipengaruhi oleh Iaktor mekantilisme. Negara China merupakan sebuah negara yang mempunyai kepentingan perdagangan kaya dengan teh, sutera serta hasil galian. Tambahan pula. China mempunyai kepadatan penduduk yang tinggi. Pada tahun 1830 an. jumlah penduduk China adalah melebihi 400 juta orang. jumlah ini menjadikan negara China mempunyai kuasa beli yang amat berpotensi kepada hasil pengeluaran industri barat. Kekayaan dan kepentingan ekonomi yang dimiliki oleh negara China telah menjadi daya penarik kepada negara-negara barat untuk menguasai negara China. Kekalahan China dalam Perang Candu 1 (1839 1842), Perang Candu 11(1856-1860) dan Perang China-Jepun (1894-1895) telah membuka ruang kepada kuasa-kuasa barat untuk mengeksploitasi ekonominya. Alasan yang sama juga digunakan oleh Amerika Syarikat untuk memaksa Jepun nembuka pintu negaranya dengan menandatangani Perjanjian Kanagawa pada 21 Mac 1854. Dengan itu. beberapa pelabuhan Jepun telah dibuka untuk perdagangan dengan kuasa asing. Seiringan dengan kemajuan pesat dalam ekonomi perindustrian dan perdagangan, wujud persaingan antara kuasa-kuasa barat untuk menguasai sebanyak mungkin Tanah jajahan di Asia khususnya Asia Tenggara dan Asia Timur. Inggeris pada awalnya bimbang dengan perkembangan pengaruh Perancis yang sedang mara menguasai Indochina dan India. Kedua-dua kuasa ini sedang cuba mengatasi satu sama lain. Justeru itu. Inggeris mesti bertindak terlebih dahulu menguasai Myanmar sebelum Perancis berbuat demikian. Usaha Inggeris telah membuahkan hasil apabila seluruh Myanmar jatuh ke tangannya pada tahun 1886. campur tangan Inggeris di Myanmar juga didorong oleh usaha memulihkan keamanan akibat tercetusnya Pemberontakan orang Arakan. Di Indonesia. melalui dasar monopolinya. kuasa Belanda telah berjaya mengusir keluar orang Portugis, Sepanyol dan Inggeris dan bertapak dan menguasai ekonomi Indonesia. Di Negara China, kuasa-kuasa barat telah menggunakan kesempatan dan kelemahan negara China untuk meluaskan pengaruh masing-masing. Contohnya, Rusia menguasai Manchuria Selatan. Jerman menyewa Teluk Kiaocho. Inggeris mendapat Hong Kong, Wei Hai Wei dan Perancis menyewa Teluk Kangcho. Kuasa-kuasa barat juga merebut peluang menandatangani penjanjian dengan Jepun selepas Amerika merintis jalan membuka hubungan Jepun dengan dunia luar. Campur tangan lnggeris di Jepun bermula setelah menandatangani Perjanjian Nagasaki pada Oktober 1854, Rusia menandatangani Perjanjian Shimoda pada tahun 1855 diikuti oleh kuasa Belanda pada tahun 1856. Selain danipada Iaktor mekantilisme, tendapat juga Iaktor-Iaktor lain yang mendorong campur tangan kuasa barat di Asia Tenggara dan Asia Timur. Kemajuan sains dan teknologi seperti penciptaan kapal berkuasa wap, pembukaan Terusan Suez. pengenalan sistem telegraI telah berjaya menyumbang kepada campur tangan dan penguasaan orang-orang barat. Ciptaan ini telah memberi kemudahan kepada orang-orang barat untuk tiba di Timur dengan lebih cepat dan pantas. Kos perjalanan juga dapat dikurangkan. Keadaan ini memberi peluang kepada imperialis barat menegakkan kekuasaan di Timur. Di samping itu. orang-orang barat juga berazam membalas dendam terhadap orang-orang Islam kerana kekalahan mereka dalam Perang Salib. Justeru itu, mereka berusaha menghapuskan kekuasaan dan kejayaan Islam di Asia Tenggara dengan memperhebatkan misi suci untuk mengkristiankan penduduk di Asia Tenggara. Bukti kejayaan mereka terserlah apabila kuasa Sepanyol telah berjaya mengkristiankan penduduk Filipina dan tindakan Perancis menuntut kebebasan paderi Kristian di Indochina. Mereka juga mendakwa bahawa campur tangan orang-orang barat adalah didorong oleh rasa tanggungjawab untuk memperadabkan atau mentamadunkan orang Asia setanding dengan peradaban barat yang dianggap lebih baik dan unggul. Kesimpulannya. kepentingan mekantilisme merupakan Iaktor paling berpenganuh dalam mendorong campur tangan kuasa barat di Asia Tenggara dan Asia Timur. Ianya dibuktikan dengan berlakunya perubahan yang pesar dalam pembangunan dan kemajuan ekonomi di Negara terlibat. Wala bagaimanapun, Iactor-Iaktor lain turut juga membantu dan menyumbang kea rah campur tangan kuasa-kuasa barat pada abad ke 19. AMERIKA DALAM PERANG DUNIA KEDUA Kenapa meletusnya Perang Dunia Kedua? Persoalan ini mempunyai pelbagai rumusan tersendiri, namun yang terpenting sekali ialah kesan kemelesetan ekonomi sedunia. Hakikatnya, lebih kurang 64 buah negara kuasa besar dan kecil telahpun menyatakan perjanjian masing-masing untuk mengelak sebarang bentuk peperangan di masa hadapan melalui persetian Kellogg-Briand Pact yang ditandatangani pada 15 Januari 1929. Walau bagaimanapun, tekanan kemelesetan ekonomi telah mendesak negara-negara Jepun, Jerman, dan Itali mengambil tindakan peperangan sebagai langkah untuk mengatasi masalah tersebut. Ketiga-tiga negeri ini amat bergantung kepada sumber bahan mentah dan kewangan daripada negara-negara seberang laut untuk mengerakkan ekonomi mereka. Misalnya, Jepun bergantung kepada bahan mentah dan makanan daripada Tanah Besar Asia, terutama wilayah Manchuria. Jesteru itu, Jepun telah menyerang dan menawan Machuria daripada China pada bulan September 1931 agar dapat menguasai bekalan arang batu dan besi untuk menampung keperluan industri berat, khususnya kilang perkapalan dan senjata. Begitu juga bagi Jerman dibawah pemerintahan diktator AdolI Hitler yang mengalami banyak hutang akibat Perang Dunia Pertama mula mengambil tindakan keluar daripada League oI Nations pada tahun 1933 supaya dapat merancang sendiri langkah pemulihan semula kuasanya. Itali pula mengambil langkah untuk menguasai sendiri Laut Mediterranean menyebabkan berlaku peperangan dengan negara-negara jiran yang bergantung kepada laut tersebut. Namun badan League oI Nations ternyata tidak dapat berIungsi dengan berkesan, sebaliknya mengharapkan Persetiaan Versialles dipatuhi oleh Jepun, Jerman dan Itali. Misalnya, apabila badan tersebut mengkritik tindakan Jepun ke atas Manchuria, Jepun bertindak menarik balik keahliannya dalam badan tersebut, malah mengengkari perjajian Five-Power Treaty (Washington D.C., 1922) dengan memulakan pembinaan angkatan lautnya.Manakala, Amerikat Syarikat dibawah pimpinan Presiden Hoover masih terikat dengan perjanjian Kellogg-Brian Pact mengamalkan dasar berkecuali. Sebaliknya, Stimson Doctrine telah diisytiharkan terhadap tindakan Jepun menawan Manchuria. Malah Amerika Syarikat telah meluluskan |First| Neutrality Act pada tahun 1935 sebagai tindakbalas terhadap tindakan Jerman menakluk Ethiopia. Akta ini memberi jaminan bahawa Amerika Syarikat tidak akan membekal senjata kepada mana-mana negara yang sedang menghadapi peperangan. Tindakan ini diambil ekoran pengajaran daripada peristiwa Lusitania semasa Perang Dunia Pertama yang lalu. Rakyat tidak dibenarkan menumpang mana-mana kapal dagang milik negara-negara yang sedang berperang. Pada tahun 1936, satu lagi langkah berkecuali diambil oleh Amerika, iaitu meluluskan |Second| Neutrality Act sebagai jaminan akan ada sebarang bentuk bantuan kewangan dan pinjaman diberi, termasuk penjualan senjata kepada negara-negara yang berperang. Walau bagaimanapun, oleh kerana tekanan kemelesetan ekonomi yang sedang dihadapi oleh Amerika Syarikat ketika itu telah menyebabkan kongres mengambil keputusan untuk meluluskan |Third| Neutrality Act pada tahun 1937. Pada masa yang sama, meletus Perang Saudara di Sepanyol. Amerika merasakan inilah kesempatan untuk menjual bekalan senjata yang berlonggok digudangnya kepada orang Sepanyol. Akta ini telah mewujudkan status yang Ileksibel terhadap kedua-dua akta sebelum, iaitu membenarkan penjualan senjata di pelabuhan-pelabuhan Amerika secara wang tunai |cash-and-carry| oleh pembeli.Pada tahun 1937, sekali lagi Jepun bertindakan ke atas China dan menguasai sepanjang pinggir pantai China. Ini mengakibatkan kejadian kapal U.S.S. Panay termasuk tiga kapal tangki minyak milik Amerika karam di Sungai Yangtze akibat serangan Jepun. Namun, pihak Jepun segera memohon maaI dan berjanji membayar semua kerugian kepada Amerika serta berjanji akan menghukum pihaknya yang bertanggungjawab. Amerika telah menerima cadangan tersebut dengan terbuka. Walau bagaimanapun, sebagai kesan daripada peristiwa Panay tersebut rakyat Amerika mendesak kerajaan supaya membawa keluar segala kepentingan negara daripada China sebagai langkah keselamatan. Pada masa yang sama, perkembangan yang berlaku di Eropah menunjukkan tindakan Jerman mula bergerak pantas untuk menakluk negara-negara jirannya. Pada tahun 1938, Jerman menawan Austria dan sebahagian Czechoslovakia. Tindakan Jerman ini telah membawa kepada satu persetiaan damai Munich Pact pada 30 September 1938. Menurut perjanjian damai tersebut, Jerman dibenarkan menuntut wilayah Sudeten, Czechoslovakia sebagai matlamat misi akhirnya. Walaupun dianggap beliau berjaya menghindarkan peperangan daripada meletus, namun Perdana Menteri Britain, Neville Chamberlain telah mendapat kritikan daripada sebahagian besar rakyatnya yang melihat perjanjian tersebut sebagai suatu simbolik kejatuhan martabat bangsa Britain mahupun Perancis. Dibawah pimpin perdana menteri baru, Winston Churchill, Britain mengambil langkah menghalang pengembangan kuasa Jerman dan sekutunya di Eropah. Pada 23 Ogos 1939, Russia bertindak mengadakan perjanjian damai dengan Jerman, sebaliknya membahagikan negara Poland sebagai jajahan di antara mereka. Pada 1 September, Jerman mula menyerang Poland. Pada dua hari berikutnya, Britain dan Perancis mengisytiharkan perang terhadap Jerman. Maka dengan itu, bermulalah Perang Dunia Kedua di Eropah. Sebaik sahaja Perang Dunia Kedua meletus di Eropah, Amerika Syarikat terus mengambil pendirian berkecuali. Walau bagaimanapun, selepas tiga minggu telah berlalu, Presiden Roosevelt mula mengalihkan perhatian pengundi kepada masalah di seberang laut yang memungkinkan perolehan Iaedah kepada Amerika Syarikat. Beliau telah memenangi pilihanraya presiden buat kali ketiga pada tahun 1940. Dengan itu, beliau menggesa kongres untuk menimbangkan status |Third| Neutrality Act (1937) yang bukan sahaja membantu kuasa-kuasa demokrasi menentang kuasa-kuasa Facisme dan Sosialisme, malah membantu menigkatan perdagangan antarabangsanya yang mengalami kemerosotan teruk dalam era kemelesetan ekonomi sedunia. Di samping itu, kerajaan Amerika juga mengeluarkan amaran keselematan kepada kapal-kapal dagangnya agar mengelak memasuki zon-zon peperangan. Satu persatu kejayaan telah dicapai oleh Jerman dalam misinya untuk menakluk seluruh Eropah. Apabila Perancis ditawan pada tahun 1940, kuasa Itali telah menyertai pihak Jerman dan lantas menawan Perancis dari arah selatan. Selapas kejatuhan Perancis, kini Britain terpaksa menghadapi Jerman dan Itali. Sementara itu, kejayaan Jepun menawan Tanah Besar Asia telah mendorongnya untuk mara ke arah kepulauan Melayu yang kayaan dengan bahan mentah. Dalam misi cita-cita tersebut, Jepun terpaksa menghadapi kuasa British. Justeru itu, Jepun telah menyertai gabungan Jerman dan Itali dalam persetiaan Rome-Berlin-Tokyo Axis pada tahun tersebut. Pada bulan Jun 1940, Amerika menyambut baik permohonan Britain untuk membeli bekalan senjata Amerika. Di samping itu, untuk mengukuhkan pertahanan Amerika Syarikat sebagai persediaan menghadapi kemungkinan untuk terlibat secara langsung dalam Perang Dunia Kedua, Presiden Roosevelt telah melantik dua tokoh penting daripada parti Republikan, iaitu Henry L. Stimson menjadi setiausaha perang, dan Frank Knox menjadi setiausaha angkatan laut. Akta Selective Training and Service Act telah ditubuhkan dan berjaya menarik pendaItaran seramai 16.5 juta orang muda berumur antara 21 dan 35 tahun. Daripada jumlah tersebut hanya satu juta sahaja terpilih untuk menyertai latihan ketenteraan pada tahun pertama, sementara 800 ribu orang dilantikkan sebagai askar simpanan. Melalui kempen pilihanraya 1940, Roosevelt menyeru pengundi untuk memberi sokongan bantuan kepada Britain. Kemenangan besar yang diperolehi oleh Roosevelt membuktikan bahawa rakyat Amerika Syarikat menyokong kuat penglibatan kerajaan dalam Perang Dunia Kedua. Manakala satu perkembangan penting juga berlaku di Eropah, iaitu Jerman telah melanggar perjanjian damainya dengan Russia pada 22 Jun 1940 dengan menghantar 3 juta askarnya menceroboh sempadan Jerman-Russia. Demi mempertahankan negaranya, Russia tidak dapat mengelak peperangan dengan Jerman. Dalam tempoh lima minggu antara bulan April dan Mei 1941, Jerman telah berjaya menenggelamkan 2.3 juta tan kapal-kapal pengangkut bekalan senjatan milik Britain. Seterusnya beberapa kapal dagang dan pengangkut milik Amerika turut menjadi mangsa serangan kapal selam Jerman di bahagian utara Laut Atlantik. Misalnya, kapal-kapal pemusnah Kearny, dan Reuben James. Justeru itu, Roosevelt dan Churchill telah menandatangani satu perjanjian pakatan yang dipanggil Atlantic Charter untuk menentang Axis. Minat Jepun terhadap sumber minyak yang banyak di kepulauan Melayu, terutamanya Indonesia mendesaknya untuk menawan rantau tersebut. Dalam kata lain, Jepun terpaksa menentang penjajah Belanda, Britain dan kapitalis Amerika Syarikat. Pada bulan Oktober 1941, Jeneral Hideki Tojo menjadi Perdana Meneri baru Jepun. Beliau memberi amaran kepada Amerika agar memberi bantuan minyak kepada Jepun dan juga meninggalkan China. Pada bulan Disember, kerajaan Roosevelt telah dapat mengesan rahsia rancangan Jepun sedang membuat persiapan lengkap untuk menyerang Amerika di masa depan. Pada masa yang sama, Amerika sibuk mengukuhkan pertahanan mereka di Filipina. Tanpa dijangka oleh Amerika, Jepun telah menyerang pengkalan angkatan laut, Pearl Harbor di Hawaii pada jam 7.55 pagi hari Ahad, 7 Disember 1941. Pada keesokan harinya, Amerika mengisytiharkan perangan terhadap Jepun. Tindakan yang sama diambil oleh Jerman dan Itali terhadap Amerika. Di Eropah, sejak penglibatan Amerika, kuasa Axis mula mengalami banyak kekalahan sehingga menyebabkan Hitler membina ibupejabat dibawah tanah. Kuasa Russia terus menggasak Jerman dan akhirnya Hitler terpaksa menembak dirinya sendiri pada 30 April 1945. Dalam tempoh dua hari yang berikut Berlin, Jerman telah jatuh ke tangan Russia. Pada 7 May Jeneral Eisenhower menerima penyerahan tanpa syarat daripada pihak Jerman. Pada keesokan harinya, pihak Berikatan telah mencapai kemenangan di Eropah. Hari tersebut dikenali sebagai V-E day (Victory in Europe). Sementara di Asia Timur, pihak Jepun telah memenangan banyak peperangan pada tahun-tahun awal. Pada awal tahun 1942, tentera Jepun telah sampai ke India. Walau bagaimanapun, Amerika hanya mula mengambil tindakan keras terhadap Jepun pada bulan Ogos. Namun, semangat pahlawan kamikaze di kalangan juruterbang Jepun telah berjaya memusnahkan beberapa kapal perang Amerika di Laut PasiIik. Ternyata Jepun sukar untuk dikalahkan.Dalam keadaan menghadapi peperangan sengit dengan Jepun, pada 12 April 1945, Roosevelt telah meninggal dunia akibat stroke. Harry Truman, seorang yang kurang berpengalaman dalam hal-hal peperangan telah dipilih menjadi Presiden. Satu program membina bom atom di Los Alamos, New Mexico telah diluluskan. Dr. J. Robert Oppenheimer telah dilantik untuk memimpin para saintis yang terdiri daripada gabungan orang Amerika, British dan |pelarian| Eropah untuk menjayakan program tersebut. Pada 26 Julai 1945, satu amaran keras telah dihantar kepada Jepun berbunyi promt or utter destruction supaya menghentikan tindakan-tindakan kejamnya. Akhirnya kerana keangkuhan dan rasa megah pihak Jepun telah menyebabkan Truman menggunakan kuas vetonya untuk menggugurkan bomb atom seberat 9 ribu paun ke atas Hiroshima pada 6 Ogos. Bom ini telah memusnahkan bandar tersebut dengan teruk, dan lebih kurang 71 ribu orang Jepun terbunuh, 68 ribu orang mengalami kecederaan. Pada tiga hari kemudian, bom atom yang kedua telah digugurkan di Nagasaki, dan mengorban 36 ribu orang Jepun dan 60 ribu orang tercedera. Maka pada 14 Ogos 1945, Maharaja Hirohito telah mengisytiharkan penyerahan kalah Jepun tanpa bersyarat. Pada 2 September, perjanjian penyerahan secara Iormal telah ditandatangani di atas kapal perang Missiouri, Dengan itu, tamatlah Perang Dunia Pertama yang amat dahsyat kepada masyarakat dunia itu. PengenaIan Pembaharuan Meiji dalam melaksanakan pemodenan menyebabkan Jepun memerlukan pelbagai bahan mentah untuk keperluan industrinya. Kesan daripada perlaksanaan dasar tersebut, Jepun melancarkan perluasan kuasa dengan menyertai Perang Dunia Kedua. Setelah menyerang dan menawan beberapa negara Asia, Jepun mula menyerang Tanah Melayu pada 8 Disember 1941 apabila mendarat di Kota Bharu, Kelantan dan pada 31 Januari 1942 seluruh Tanah Melayu jatuh ke tangan Jepun. Jepun hanya mengambil masa 70 hari untuk menawan Tanah Melayu, satu jangka masa yang amat singkat. Terdapat pelbagai faktor yang menyebabkan Jepun begitu mudah menawan Tanah Melayu. Isi: Ketidaksediaan dan keIebihan tentera British Tentera British di Tanah Melayu tidak bersedia untuk menghadapi sebarang serangan dari tentera Jepun. Pihak British tidak menyangka Jepun akan menyerang Tanah Melayu dari bahagian utara. British memusatkan pertahanan di bahagian selatan terutamanya, di Singapura. Pertahanan British di Tanah Melayu beranggapan bahawa bantuan akan dihantar oleh pihak Britain di Eropah sekiranya Tanah Melayu diserang. Malangnya Britain tidak dapat menghantar bantuan ketenteraan apabila Tanah Melayu diserang oleh Jepun memandangkan Britian sendiri berhadapan dengan Perang Dunia Kedua di Eropah. Keadaan ini telah memudahkan tentera Jepun menawan Tanah Melayu. Tentera British di Tanah Melayu juga tidak mempunyai peralatan yan sempurna dan latihan ketenteraan malah mereka terlalu percaya kepada askar-askar upahan dari ndia. Namun begitu sebahagian askar-askar upahan ndia ini terpengaruh dengan propaganda Jepun di Tanah Melayu. KeIemahan pertahanan Iaut British British memusatkan pertahannya di Singapura termasuk turut dilengkapi dengan dua buah kapal perang iaitu HMS Repulse dan Prince of Wales. Pertahanan laut British telah lumpuh dengan kejayaan Jepun menenggelamkan kedua-dua buah kapal tersebut pada 10 Disember 1941 berhampiran dengan Kuantan. British percaya kehadiran kedua-dua buah kapal perang tersebut mampu menlindungi Tanah Melayu daripada sebarang ancaman. Namun begitu dengan tenggelamnya kedua-dua buah kapal tersebut, maka British tidak lagi mempunyai kekuatan pertahanan laut untuk mempertahankan pantai-pantai Tanah Melayu. ni telah memudahkan Tanah Melayu ditawan oleh Jepun. Semangat tentera-tentera British di Tanah Melayu turut berkubur bersama-sama tenggelamnya kapal-kapal tersebut dan member laluan mudah Jepun menawan Tanah Melayu. Kekurangan-kekurangan tentera British Tentera British tidak mempunyai semangat berperang yang tinggi terutamanya apabila mereka tewas dalam pertempuran-pertempuran awal dengan Jepun di Tanah Melayu. Keadaan bertambah buruk dengan penenggelaman dua buah kapal perang British di perairan Pahang. Sebilangan besar tentera British pula terdiri daripada askar-askar upahan ndia yang bukan sahaja muda tetapi tidak mempunyai pengalaman berperang. Askar-askar ini juga berkemungkinan besar telah dipengaruhi oleh propaganda Jepun seperti "Asia untuk orang Asia". Semangat mereka untuk berperang adalah diragui malah mereka telah beralih dengan pro kepada Jepun yang turut berjanji akan membebaskan negara ndia daripada penjajahan British. British juga menghadapi masalah kewangan akibat Kemelesetan Ekonomi Dunia (1929-1932) dan tidak mampu membeli peralatan perang yang moden dan canggih sebagaimana yang dimiliki oleh Jepun. Persediaan-persediaan peperangan oIeh Jepun Jepun telah mengatur perancangan dan persiapan perang yang rapi dan teliti sebelum menyerang Tanah Melayu. Mereka telah mengumpulkan pelbagai maklumat penting tentang kedudukan pertahanan British, bilangan tentera British, peralatan tentera yang mereka miliki dan keadaan geografi sebelum menyerang Tanah Melayu. Tentera Jepun juga mempunyai rangkaian pengintipan yang cekap di Tanah Melayu sehingga dapat mengesan pertahanan Singapura begitu kukuh dan susah ditawan dari laut tetapi barisan pertahanan yang lain amat lemah. Justeru itu, Jepun telah menyerang melalui utara Tanah Melayu dengan menyerang pantai Timur dan pantai Barat. Tentera Jepun juga sedar tentang kekuatan tentera British hanya tertumpu di beberapa buah bandar besar sahaja dan mereka menyedari keperluan Jepun menawan dan memusahkan barisan per-tahanan tersebut. Jepun juga berusaha mendapatkan sokongan daripada penduduk Asia termasuk penduduk Tanah Melayu dengan melancarkan pelbagai slogan propaganda seperti 'Asia Untuk Orang Asia'. Jepun juga berusaha mendapatkan sokongan daripada pemimpin-pemimpin politik Melayu berhaluan kiri untuk menyokong Jepun. Dalam hal ini Jepun berjaya mendapatkan kerjasama daripada KMM yang dipimpin oleh brahim Haji Yaakub. KeIebihan-keIebihan tentera Jepun Tentera-tentera Jepun telah dilengkapi dengan semangat perjuangan yang tinggi. Mereka telah dilatih dengan baik untuk menyerang Semenanjung Tanah Melayu termasuk latihan dalam cara-cara mendarat di Taiwan dan ndo-China. Malahan sesetengah daripada mereka mempunyai pengalaman berperang di negara China. Mereka berkebolehan untuk menyesuaikan di dengan pelbagai situasi dan telah berseda menghadapi penyakitmalaria serta penyakit tropika yang lain. Tentera Jepun juga telah disemaikan dengan disiplin ketenteraan yang tinggi dan semangat nasionalisme yang cukup kuat. Mereka telah disemaikan dengan semangat 'Bushido'ang mana mereka mempunyai cirri askar yang berani, setia kepada tugas dan sanggup menderita, taat setia kepada Maharaja dan Negara. Sebagi contoh Tentera 'Kamikaze' Jepun sanggup mengorbankan diri demi kepentingan Negara. Tentera Jepun diketuai oleh pegawa-ipegawai tentera yang berkebolehan dan berpengalaman seperti Yamashita dan Tsuji. Tentera Jepun juga mempunyai semangat yang berkobar-kobar. Mereka sedia berkorban demi kepentingan dan keagungan negara Jepun. Faktor ini telah membolehkan tentera Jepun mengalahkan tentera British walaupun bilangan mereka secara relatif adalah kecil. Tentera British ber-jumlah lebih daripada 130 000 orang manakala tentera-Jepun hanya berjumlah kira-kira 60 000 orang. Tentera Jepun juga mempunyai taktiktaktik peperangan yang baik dan lebih praktis seperti menunggang basikal di hutan. ni telah mempercepatkan kemaraan mereka ke selatan Semenanjung Tanah Melayu. Tentera Jepunjuga menguasai udara selepas memusnahkan kapal-kapal terbang British. Jepun mempunyai kapal-kapal terbang yang lebih moden dan lebih banyak berbanding dengan pihak British. KesimpuIan Jepun berjaya menawan Tanah Melayu dalam tempoh yang singkat iaitu sepuluh minggu sahaja. Penawanan dan pendudukan Jepun di Tanah Melayu bermula pada 8 Disember 1941 dan berakhir pada 12 September 1945. Terdapat pelbagai faktor yang memudah proses penaklukan Tanah Melayu oleh tentera Jepun sewaktu Perang Dunia Kedua sama ada akibat kelemahan pihak British di Tanah Melayu mahu pun kekuatan dan kelebihan yang dimiliki oleh tentera Jepun. Zaman pendudukan Jepun di Tanah Melayu dianggap sebagai mimpi ngeri kerana dipenuhi dengan keganasan, penderitaan, kemiskinan dan kebuluran. Pendudukan Jepun juga banyak mengubah sistem politik, ekonomi dan sosial di Tanah Melayu. Namun begitu kesan yang penting ialah kesedaran orang Melayu untuk mempertahan dan memeliharaan kedaulatan negara sehingga membangkitan penentangan terhadap pentadbiran British di Tanah Melayu selepas Perang Dunia Kedua. Filed under: Tema 2 Penjelajahan dan Campur tangan Barat , 1 Komentar Dasar tutup dan buka Pintu China dan 1epun Posted on Februari 24, 2009 by MansorBandingkan dasar tutup pintu dan buka pintu di Negara China dan Jepun. Pada umumnya. kebanyakan Negara-negara di Asia seperti Thailand. China. dan Jepun mengamalkun dasar tutup pintu terhadap kuasa-kuasa Barat. Negara-negara berkenaan mengamalkan dasar tersebut kerana mereka tidak memerlukan barangan dari luar khususnva barangan Barat. Ini kerana mereka mengamalkan ekonomi sara diri dan mempunyai sumber bekalan makanan yang mencukupi untuk rakyatnya. Selain itu. Mereka juga bimbang kuasa Barat akan campur tangan dalam arena politik tempatan di samping kebimbangan terhadap perkembangan agama Kristian akan mencemarkan kebudayaan tempatan Di samping itu. negara China pula menganggap mereka sebagai Middle Kingdom sementara Negara-negara lain sebagai barbarians,. laitu tidak bertamadun. Oleh itu. China enggan mengadakan hubungan diplomatik atas dasar sama taraI dengan negara-negara barat.China mengamalkan dasar tutup pintu semasa pemerintahan Manchu dalam kurun ke-19China juga mengenakan peraturan-peraturun ketat terhadap perdagagan Barat dengan dasar perdagangan luar dihadkan dan dikawal ketat sebaliknya pihak Barat pula mengamalkan perdagangan bebas kerana ia merupakan hak bagi semua bangsa. China mengamalkan dasar tutup pintu disebabkan beberapa Iaktor antaranya ialah beranggapan China sebagai Middle Kingdom, iaitu negara kayangan dan bertamadun tinggi sementara negara-negara lain sebagai tidak bertamadun. atau barbanrians. China juga tidak memerlukan barangan Barat kerana ia mengamalkan ekonomi sara diri yang tidak memerlukan barang-barang dari Barat. Selain itu, ia mempunyai kawasan luas untuk bekalan sumber asli seperti hasil pertanian untuk barangan makanan, galian. dan sebagainya. Di samping itu. China juga tidak senang terhadap tindak-tanduk di kalangan saudagar Barat yang kurang sopan seperti tidak menghormati amalan budaya China.Sehubungan dengan itu. banyak sekatan dikenakan ke atas perdagangan Barat seperti perdagangan hanya boleh dijalankan melalui Cohong. iatu sekumpulan wakil perdagangan yang diakui dan diberi hak oleh kerajaan China. pedagang Barat juga hanya dibenarkan berdagang di Canton. Di samping itu. saudagar barat tidak dibenarkan berkahwin dengan wanita tempatan dan tidak dibenarkan menggunakan sungai dengan bebas untuk menjalankan kegiatan perdagangan di pedalaman China. Sekatan yang dikenakan oleh China telah menyukarkan pedagang-pedagang Barat. Misalnya Cohong yang menjadi wakil perdagangan China telah melakukan penipuan dan penindasan seperti mengambil kesempatan membeli barangan British dengan harga yang rendah dan menjualkannya dengan harga yang tinggi. mereka juga melakukan pemerasan dan rasuah. Mereka sering berhutang dengan saudagar-saudagar asing tetapi hutang tersebut tidak dijelaskan dengan sempurna. Sebaliknya. saudagar Barat memerlukan barangan China seperti tehdan sutera tetapi China tidak memerlukan, barangan Barat, ini menjadikan perdagangan tidak seimbang antara kedua-dua belah pihak dan keadaan ini telah membimbangkan saudagar Barat, khususnya saudagar British. Utusan-utusan perdagangan pihak Barat khususnya British yang dihantar untuk merundingkan penyelesaian segala masalah yang timbul semuanya menemui kegagalan. Namun demikian desakan pihak Barat untuk memperoleh barangan China serta keinginan menjadikan China sebagai pasaran bagi barangan kilang semakin kuat. Keadaan ini disokong pula bahawa abad ke-19 merupakan abad peluasan kuasa politik Barat. Oleh itu, Barat mula memikirkan cara-cara menggunakan kekerasan untuk memasuki China dan membuka pintu perdagangan China. Ini penting kerana Barat memerlukan. perdagangan seimbang dengan China Cara kekerasan yang digunakan oleh Barat untuk membuka pintu China ialah melalui perisytiharaan Perang Candu 1. China tewas dalam peperangan tersebut. dan ini telah membawa kepada termeterainya Perjanjian Nanking 1842 di antara China dengan British. Antara syarat Perjanjian Nanking ialah lima pelabuhan dibuka kepada pedagang Barat khususnya British, iaitu -Shanghai. Amoi. Canton. Foochow dan Ningpo. Hong Kong pula diserahkan kepada Inggeris. Monopoli perdagangan Cohong dihapuskan. China dikehendaki membayar ganti rugi peperangan sebanyak S21 Juta. serta cukai 3 ad valoren untuk barangan import dan 5 untuk barangan eksport. Hubungan perdagangan dengan pihak Barat juga mesti dijalankan atas dasar sama taraI. Dalam hal ini, China yang tewas dalam peperangan tersebut terpaksa menandatangani perjanjian tersehut dengan pihak British. Selain itu. China juga kemudiannya terpaksa menandatangani perjanjian dengan negara-negara Barat lain seperti Amerika Syarikat. dan Perjanjian Whampoa dengan Perancis. Norway, Sweden dan Rusia. Semua perjanjian tersebut amat merugikan China kerana kuasa asing telah mendapat banyak konsesi. Di samping itu. Perjanjian Nanking telah menamatkan dasar tutup pintu ataupun zaman pemencilan China yang telah berjalan berkurun-kurun lamanya.Sebaliknya. dasar tutup pintu Jepun telah berjalan secara umumnya sebelum pemulihan Meiji 1868. Dasar pemencilan ini berjalan selama kira-kira 250 tahun lamanva dan boleh dikatakan sehingga tahun 1850-an tidak terdapat pedagang asing di Jepun. Dalam jangka masa itu. Jepun menumpukan perhatian kepada aktiviti ekonomi dalam negeri. iaitu dalam bidang pertanian sebagai sumber kehidupan. Jepun menjalankan dasar tutup pintu berdasarkan Iaktor-Iaktor berikut. Antaranya ialah kebimbangan terhadap campur tangan politik akan berlaku seperti penaklukan yang berlaku di negara-negara Asia yang lain. misalnya Filipina oleh Sepanvol. Burma oleh Inggeris. Vietnam oleh Perancis dan sebagainya. Selain itu, Jepun juga bimbang agama Kristian yang dibawa masuk oleh mubaligh-mubaligh Barat akan digunakan untuk menyatukan kaum Ieudal bagi rnenjatuhkan kerajaan. Di samping itu. wujud persaingan di kalangan negara asing atau negara Barat yang menimbulkan masalah kepada Jepun. Oleh yang demikian. Jepun telah rnenghalau para mubaligh dan para pedagang asing keluar dari Jepun kerana tidak mahu timbul sebarang masalah dalam negeri. malahan orang .Jepun sendiri tidak dibenarkan keluar negeri ataupun membina kapal laut yang besar-besar kerana .Jepun tiada kepentingan perdagangan luar. Walau bagaimanapun. dasar tutup pintu Jepun ini tidak berkekalan kerana terdapat beberapa percubaan yang dibuat oleh pihak Barat seperti Amerika Syarikat untuk mengadakan hubungan dengan Jepun. Dasar buka pintu .Jepun pula dapat dilihat melalui perubahan dasar dalam kurun ke-19 dengan percubaan Amerika Syarikat mengadakan perhubungan dengan Jepun melalui Komodor Perry pada tahun 1853. Amerika berminat mengadakan hubungan dengan Jepun di atas Iactor-Iaktor tertentu. antaranya ialah kegiatan kapal-kapal nelayan yang rnenangkap ikan paus dan anjing laut. Kapal-kapal nelayan mereka seringkali memasuki perairan Jepun dan anak-anak kapal berkenaan sering berlindung di pantai .Jepun apabila berlaku cuaca buruk atau kapal mereka karam dipukul ribut Malangnya mereka telah menerima layanan buruk daripada pihak berkuasa Jepun. Selain itu. kapa1- kapal dagang Amerika yang menggunakan laluan Lautan PasiIik dalam perdaganganya dengan China memerlukan pelabuhan persinggahan untuk mendapatkan bekalan arang batu. bekalan makanan dan untuk membaik pulih kerosakan. Sehuhungan dengan itu. Keshogunan Tokugawa terpaksa mengadakan hubungan dengan Arnerika Syarikat kerana ia lebih kuat dari segi ketenteraan. Untuk tujuan itu. Komondor Perry telah diutuskan ke Jepun untuk merundingkan hal ini pada tahun I853 dan disusuli kemudian pada tahun 1854 dengan angkatan perang yang Iebih besar dan pihak .Jepun memaklumi tujuan tersebut Ekoran itu Perjanjian Kanagawa di tandatangani pada 31 Mac 1854 yang menandakan bermulanya era buka pintu Jepun. Antara syarat-syarat Perjanjian Kanagawa ialah dua buah pelabuhan dibuka, iaitu Shimoda dan Hokadate di samping Nagasaki bagi mendapatkan bekalan bahan api dan makanan serta untuk membaik pulih kerosakan. Jepun juga hendaklah memberi layanan yang baik kepada kelasi-kelasi Amerika yang terdampar di pantai Jepun akihat dipukul ribut dan sebagainya. Selain itu. Amerika juga akan menempatkan seorang konsulnya di Shimoda bagi kemudahan pedagang-pedagang Amerika. Di samping itu, perdagangan terhad di bawah peraturan-peraturan Jepun di semua pelabuhan yang dibuka dan Amerika juga mendapat layanan hak wilayah asingan. Sementara itu. perjanjian tersebut telah menjadi asas penting dan membuka peluang kepada kuasa-kuasa Barat untuk mengadakan perjanjian dengan Jepun. Misalnya. perjanjian dengan Britain pada Oktober 1854, dengan Russia pada Februari 1855 dan dengan Belanda pada November 1855. Sehubungan dengan itu. Jepun mengamalkan dasar buka pintu secara rasmi pada zaman Meiji 1868. Langkah ini telah dapat mengelakkan Jepun daripada menerima nasib buruk seperti China dan Burma yang telah ditakluki oleh British. Namun demikian. dasar buka pintu ini bermakna Jepun terpaksa menerima kemasukan pengaruh Barat sama ada dalam sistem politik mahupun sistem ekonomi.Sebagai kesimpulannya. terdapat kepentingan-kepentingan tertentu yang menyebabkan kedua-dua kuasa menjalankan dasar tutup pintu dan juga dasar buka pintu. Namun demikian, China yang dibuka secara paksa melalui peperangan telah banyak merugikan negara berkenaan sama ada dari segi politik mahupun ekonomi dalama jangka masa pendek ataupun jangka masa panjang. Sehaliknya, Jepun yang menjalani proses buka pintu secara rundingan telah berjaya menjadikan negara itu sebuah negara yang maju dan kuat pada zaman pemrintahan Meiji dan setenusnya